Από την "Ελευθεροτυπία" μου ζήτησαν ένα σύντομο σχόλιο για την τηλεόραση. 100 λέξεις ήθελαν – εδώ γράφω περισσότερες...
Ένα σύντομο σχόλιο για την τηλεόραση; Είναι σαν να σου ζητάνε ένα σύντομο σχόλιο για την ζωή. Η τηλεόραση, όπως και το Internet, είναι ένα ολόκληρο σύμπαν. Περιέχει ό,τι υψηλότερο και ό,τι χυδαιότερο παράγει ο άνθρωπος. Τηλεόραση ήταν και οι προχθεσινές «24 ώρες Μότσαρτ» στην ΕΤ1, τηλεόραση και τα ριάλιτι.
(Σε αντίθεση βέβαια με την τηλεόραση το Internet δεν είναι μαζικό αλλά ατομικό μέσο επικοινωνία; Και – κυρίως – δεν είναι μονόδρομο. Ο κάθε δέκτης μπορεί να γίνει και πομπός).
Η τηλεόραση, όπως και τα άλλα ΜΜΕ, είναι ο καθρέφτης του κοινού της. Αν πάψει να το καθρεφτίζει, δεν θα την βλέπει. Είναι ένα μαζικό μέσο από το οποίο δεν μπορούμε να ζητάμε να γίνει ελιτίστικο φιλολογικό περιοδικό. Μπορεί όμως να κάνει ποιοτικές εμπορικές εκπομπές. Οι δύο λέξεις δεν είναι αντιφατικές και ασυμβίβαστες. Παράδειγμα τα καλά σήριαλ του BBC.
Ένα θέλω να τονίσω: με ενοχλούν αφάνταστα αυτοί που ενοχλούνται από την τηλεόραση. Διότι κανείς δεν τους υποχρεώνει να την βλέπουν. Άνθρωποι σου κατακρίνουν με μανία εκπομπές – και είναι σαφές ότι τις παρακολουθούν φανατικά. Γιατί, αφού είναι τόσο χάλια; Από την στιγμή που υπάρχουν τόσα κανάλια, (ας αφήσουμε τα δορυφορικά), τσάμπα DVD από παντού, και διακόπτης OFF, ο καθένας είναι υπεύθυνος για την τηλεόραση που βλέπει.
Παλιά το σύνθημα των διανοούμενων ήταν: «Εμείς, τηλεόραση δεν έχουμε». (Έτσι αποδείκνυαν την υπεροχή τους. Τώρα «δεν έχουν κινητό»). Νομίζω πως και τα δύο συνθήματα είναι ηλίθια. Πρόκειται για δύο θαύματα της εποχής μας. Τώρα αν κανείς κάνει λάθος χρήση, σε αυτό δεν φταίει η τεχνολογία...
Y.Γ. Η φωτογραφία είναι από την πρώτη ελληνική εκπομπή ισότιμου διαλόγου face to face (μέχρι τότε υπήρχαν μόνο "συνεντεύξεις"). "Διάλογοι" 1987, με τον Κωνσταντίνο Τσάτσο.
79 σχόλια:
Να προσθέσω επίσης και το εύστοχο σχόλιο το Φρέντυ Γερμανού:
«...η τηλεόραση δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσει την αξία μιας εφημερίδας: kανείς δεν μπορεί να διπλώσει ένα κιλό ψάρια σε μια τηλεόραση...»
η τηλεόραση για τους μικροαστούς.η ποίηση για τους φτωχούς.
spiros.: και η εφημερίδα δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσει αξία. είτε γράφουν είτε σβήνουν άλλοι ή και αυτοί που λες.
Για δύο πράγματα θέλω να σας ευχαριστήσω κύριε Δήμου. Για "τον άνθρωπο που ετοίμαζε το αυτοκίνητό" του και για την συνέντευξη του Κ. Τσάτσου στην ΤV πίσω στο 1987. Ήταν το ερέθισμα για να αρχίσω να διαβάζω φιλοσοφία και Γκαίτε.... Ευχαριστώ.
Οταν βλεπω κατι τυπουs σαν τον παυλοπουλο η τον χατζινιλολαου εκνευριζωμαι,αλλα απ την αλλη δεν ξερω αν τελικα χωριs αυτην θα ηταν καλυτεροs ο κοσμοs.Γενικα πιστευω οτι η τν ειναι σαν την ζωη.Και η ελληνικη τν σαν την ζωη στην ελλαδα.
Η τηλεόραση ως μέσο μαζικής επιρροής δεν μπορεί να μείνει στο απυρόβλητο με το σκεπτικό ότι ο καθένας επιλεγεί να βλέπει ότι του αρέσει.
Πολύ απλά διότι ναι μεν μπορεί ο καθένας να επιλέγει όμως υπάρχει και η αδράνεια την οποία ενισχύει ο τρόπος που βλέπουμε τηλεόραση (χαλαροί, δίχως αλληλεπίδραση κτλ).
Είναι λογικό όταν βομβαρδιζόμαστε από παντού με ανούσια θέματα και ταυτόχρονα είμαστε και κουρασμένοι δεν υπάρχει περίπτωση οι περισσότεροι θα ενδώσουμε και θα δούμε αυτό το οποίο μα δείχνουν.
Κατά συνέπεια η τηλεόραση έχει επιρροή στο περιβάλλον στο οποίο ζούμε και αυτό συνεχίζει να υπάρχει ακόμη και αν κλίσουμε την τηλεόραση.
Όποτε η κριτική όχι μόνο δικαιολογείται αλλά είναι και επιβεβλημένη.
Με όλα αυτά δεν θέλω να πω ότι η Ελληνική τηλεόραση είναι χάλια, απλά ότι είναι επιβεβλημένο να ελέγχεται τι προβάλλεται (και κυρίως οι διαφημίσεις).
Τελικά οι εκατό λέξεις ποιές ήτανε;
Eίχα δει στην tv μία συνέντευξη αμερικάνικης οικογένειας. Χάλασε η τηλεόραση και πήγε για επισκευή. Ξαφνικά μαζεμένη η οικογένεια, στο τραπέζι ή στο σαλόνι για 2 μέρες ανακάλυψαν πως είχαν πράγματα να πουν, να επικοινωνήσουν, να ακούσουν και να μιλήσουν για τα προβλήματα ή μη. Γεγονός που τους ξάφνιασε γιατί πρώτα δεν είχαν χρόνο για κάτι τέτοιο μπροστά στη συσκευή της tv που τους απορροφούσε.
Ναι λοιπόν στη tv αλλά και με το δάχτυλο στο off όταν δεν έχει κάτι αξιόλογο να μας προσφέρει και κυρίως να μη χάνουμε την επαφή μας με τα μέλη της οικογένειας ή τους φίλους, ή άλλες δραστηριότητες κοινωνικές ή ευχάριστες.
Για μοναχικούς ανθρώπους όμως είναι μια συντροφιά. Φίλος, μετά το χωρισμό του από τη γυναίκα του που πήρε και τα παιδιά, έχει ανοιχτή τη tv για να κοιμηθεί, τον νανουρίζει και δεν νοιώθει τη μοναξιά του. Αργά πια, ναρκωμένος από τον ύπνο την κλείνει.
΄Οπως σε όλα, όταν υπάρχει μέτρο και η επιλογή είναι πάντα στόχος, τότε ναι, είναι χρήσιμη και απαραίτητη.
Κύριε Δήμου ξέρετε αν μπορώ να βρω κάπου την εκπομπή σας με τον Κ.Τσάτσο; Αν την έχετε, κάντε την ενα mpeg και ανεβάστε την στην ιστοσελίδα σας, παρακαλώ...
ο χαζτηνικολάπυ νίκος είναι αγράμματος: τοποθετεί την άνω τελεία στη θέση της τελείας. αγράμματος και άνθρωπος ανώτερος: η μηδαμινή του φύση δεν καταδέχεται το κάτω. και όλο μπαίνουν άνω οι τελείες και θαυμάζουμε τον ανδρισμό του ομοφυλόφιλου πάριου ιωάννη. βοσκόπουλος, πάριος ίσον άνδρες. ιδρωμένοι εμείς.
Aυτές οι διαφημίσεις όμως που κόβουν ακόμα και τις ειδήσεις και αναγκάζεσαι να τις βλέπεις, ή να κάνεις ζάπινγκ, είναι φοβερά ενοχλητικές!!!
΄Εχω φτάσει στο σημείο να δρώ αντιδραστικά, δεν αγοράζω ή δεν προτιμώ τίποτα από αυτά που αναγκαστικά και με "βία" μας προβάλλουν. Είναι μια μορφή αντίδρασης.
«Η τηλεόραση, όπως και τα άλλα ΜΜΕ, είναι ο καθρέφτης του κοινού της. Αν πάψει να το καθρεφτίζει, δεν θα την βλέπει.»
Αυτό δεν νομίζω ότι ισχύει πάντα – πολλές φορές, η τηλεόραση πάει πέρα από τον κόσμο, τον τραβάει μαζί του.
Θα σας πω δύο πράγματα που θα ακουστούν κινέζικα στην ελληνική πραγματικότητα. Δεκαετία 1960 και η φινλανδική κυβέρνηση ζητάει από τα Πανεπιστήμια του κράτους να Κάνουν μια επιστημονική επιτροπή, που θα μελετήσει την κρατική τηλεόραση, το φορμάτ των ειδήσεων και το λεξιλόγιο που χρησιμοποιείται, για να προβάλλονται όσο το δυνατόν αντικειμενικότερες ειδήσεις. Προσοχή: δεκαετία ’60, μιλάμε για κρατική τηλεόραση και το κυριότερο, για κυβερνητική πρωτοβουλία. Για πηγαίνετε να συγκρίνετε σήμερα το επίπεδο των εκεί αναγνωστών με τους εδώ. Άσχετο αλλά ενδεικτικό ‘κερασάκι’: στο επίδομα ανεργίας, υπάρχει ειδικό κονδύλι για να γραφτεί ο άνεργος, συνδρομητής σε εφημερίδα, καθώς ‘καλός πολίτης είναι ο ενημερωμένος πολίτης’.
Δεύτερο: εκπομπή για το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Σε ένα πάνελ όλο κι όλο, κάθονται: Γκορμπατσόφ, Μπους (πατέρας), Μιτεράν, Κολ, Θάτσερ και ο (πως τον λένε) πρωθυπουργός του Καναδά. Σε ένα πάνελ και σε μεταξύ τους συζητήσεις! Αυτό και αν είναι ζωντανή ιστορία. Δεν υπήρχε κοινό εδώ να δει αυτό το πρόγραμμα; Θα ήταν και σχετικά φτηνό, ήταν παραγωγή αμερικανικού πανεπιστημίου.
Θα μπορούσα να πω κι άλλα, αλλά θα πάρει πολύ χώρο το comemnt. Εύγε για το θέμα.
Προσπαθώ, αλλά δεν μπορώ ν’ αντισταθώ: η λογική λέει ότι η δημόσια τηλεόραση θα έχει είτε συνδρομή από τους πολίτες, είτε θα βγαίνει στην αγορά της διαφήμισης. Στην Ελλάδα έχει και τα δύο: και διαφημίσεις και πληρώνουμε ΕΡΤ μέσω ΔΕΗ. Και επειδή τίποτα δεν μπορεί να είναι απλά σουρρελαιστικό, πρέπει να γίνει και γκροτέσκ, πληρώνουμε ΕΡΤ στο σπίτι, στο εξοχικό, στο κατάστημα και όπου αλλού μας έρχεται λογαριασμός ΔΕΗ – ακόμα και στα εκκαθαριστικά της. Λες και είμαστε πολλαπλές προσωπικότητες!
Κύριε Δήμου, τα ίδια επιχειρήματα με εσάς έχουν και οι εταιρείες που παράγουν σκουπιδοφαγητά.
Η τηλεόραση είναι το καλύτερο σχολείο έλεγε ένας φίλος μου. Και όντως μαθαίνεις πάρα πολλά για την ζωή και τον κόσμο.
Μέσα από τις ταινίες βλέπεις πως είναι άλλες χώρες, άλλες πόλεις, άλλοι πολιτισμοί, βλέπεις συμπεριφορές, interaction μεταξύ ανθρώπων που δεν έχεις ζήσει εσύ ποτέ, ούτε γνώριζες ότι υπάρχουν. Όταν είσαι μικρός ο κόσμος σου είναι η γειτονιά σου και ξαφνικά μέσα από το γυαλί της τηλεόρασης διευρύνεται στα πέρατα της γης.
Από τους δρόμους του Σαν Φραντζίσκο και τους ουρανοξύστες της Νέας Υόρκης μέχρι και τις καλύβες μιας αφρικανικής φυλής. Και όχι μόνο, κάνεις ταξίδια και στον χρόνο μέσα από τις ταινίες.
Μέσα από τις ιστορίες αγάπης μαθαίνεις για τον έρωτα, μαθαίνεις για το σεξ (οι περισσότεροι πως έμαθαν για την ύπαρξη του; Μέσα από τα βιβλία ή με την επιφοίτηση;)! Αλλά και για τα κακά της ζωής όπως χωρισμούς, ξυλοδαρμούς, θανάτους, για αρρώστιες (Lorenzo's Oil, philadelphia)
Θα πει κανείς "ναι αλλά περιέχουν και πράγματα που δεν συμβαίνουν ποτέ , είναι λάθος, είναι ψέματα ή που ένα μικρό παιδί μπορεί να παρανοήσει." Μην υποτιμάτε τα παιδιά, δεν είναι τόσο χαζά όσο πιστεύουμε, ξέρουν να ξεχωρίζουν την πραγματικότητα από το φανταστικό, μπορούν να κάνουν αυτήν την αφαίρεση σε μια ταινία και να καταλάβουν τα ψήγματα αλήθειας που περιέχει. Δεν έχουν το μυαλό ενός 5χρονου σε όλη την παιδική τους ηλικία.
Μέσα από τις ειδήσεις (όντως είναι ψιλοχάλια οι ελληνικές, αλλά παρόλα αυτά μπορείς να αποσπάσεις χρήσιμες πληροφορίες και από αυτές. Δεν είναι μονάχα η ζωντανή σύνδεση με το ευχέλαιο στο νέο περίπτερο που είχε βουλιάξει στην Ακαδημίας.) μπορείς να δεις τι γίνεται στην χώρα σου αλλά και στον κόσμο γενικότερα.
Ακόμα και τα ριάλιτις που όλοι τα ψέγουν, έχουν κάτι να μας δώσουν. Όταν είχε πρωτοβγεί ο Μεγάλος Αδελφός (έχω δει μονάχα τον ιταλικό :Ρ) όταν άκουγα να λένε "εγώ δεν βλέπω τέτοια πράγματα κλπ κλπ" και τις εφημερίδες να τα χώνουν (μέχρι και διαδηλώσεις είχαν γίνει στην Γαλλία) παραξενευόμουν. Μου θύμιζε όντως το στυλ κάποιον που λένε όλο υπερηφάνεια εγώ δεν αγοράζω κινητό τηλέφωνο.
Σου λέει "Τι έχει να μου προσφέρει εμένα αυτό το πράγμα"... Καλά δεν είσαι περίεργος να δεις τι είναι; Να δεις το interaction μεταξύ αυτών τον ανθρώπων; Τι σου προσφέρει ένα ντοκιμαντέρ με ένα λιοντάρι; Γιατί θέλεις να το παρατηρήσεις; Υπάρχει πιο ενδιαφέρον ζώο από τον άνθρωπο; Για εμένα αυτό είναι τα ριάλιτις, όπως ακριβώς κάθομαι και βλέπω τα ντοκιμαντέρ για τα δελφίνια, τις μαϊμούδες, τις γαζέλες έτσι κάθομαι και παρατηρώ και ανθρώπους όταν ανοίγω την τηλεόραση μου και έχει μια τέτοια εκπομπή. Θα πει κανείς... "ναι αλλά προσποιούνται, δεν είναι πραγματικότητα".. είναι και αυτό ένα χαρακτηριστικό των ανθρώπων ;-)
Το internet από την άλλη είναι ένας συνδυασμός εφημερίδας, ραδιόφωνου και τηλεόρασης + του ότι υπάρχει interactivity. Είναι το τέλειο μέσον.
ΥΓ: Εξάλλου και τα blogs δεν είναι ένα είδος reality;
harry said...
Ειναι λαθος πολιτικη να αλλαζει το θεμα μεσα στη μερα
α) αυτό είναι blog - ημερολόγιο - και μπορεί να έχει και δέκα θέματα την ημέρα. Δεν είναι φόρουμ.
β) είναι η πρώτη φορά που αλλάζω θέμα μέσα στην ημέρα και εξήγησα γιατί στο περασμένο post.
Tolisbak said...
Κύριε Δήμου, τα ίδια επιχειρήματα με εσάς έχουν και οι εταιρείες που παράγουν σκουπιδοφαγητά.
Δεν κατάλαβα ακριβώς σε ποια επιχειρήματα αναφέρεστε. Πάντως και τα σκουπιδοφαγητά δεν σας υποχρεώνει κανείς να τα τρώτε.
Προσωπικά έκανα πάντα (και μόνο) "ποιοτικές" εκπομπές και μάλιστα κατάφερνα να ξεφεύγω από το συνηθισμένο 0,5% τηλεθέασης (μέχρι και 5% έφτανα).
e- lawyer το αρχείο μου (και το τηλεοπτικό) είναι πια στο Μουσείο Μπενάκη - ελπίζω να το αξιοποιήσει.
"Ο κόσμος είναι πολύ καλλύτερος απ' οτι τον δείχνει η τηλεόραση"
κ Δήμου, όσον αφορά αυτούς που λέτε ότι μισούν την τηλεόραση και την βλέπουν:
μα αν παλιά το εθνικό μας σπορ ήταν να βλέπουμε αποβλακωμένοι το ciao ANT1, τώρα είναι να βλέπουμε dream show, τατιάνες κτλ και να τα βρίζουμε. τα βλέπουμε όμως, ικανοποιεί τον εγωισμό μας κι αισθανόμαστε ανώτεροι από όλο το τσίρκο που παρελαύνει στην οθόνη μας.
ίδού η πολυπόθητη διαδραστικότητα της τηλεόρασης, δεν νομίζετε; ;))
Για την Ελλάδα και το μίζερο "όλα σκουπίδια είναι", που παρόλα αυτά, οι κριτές τα βλέπουν μανιωδώς.
Δεν έγινε το ίδιο διεθνώς με το θάνατο της Νταϊάνα; Και τότε "κοιτάξτε τι φωτογραφίες της έβγαζαν οι παπαράτσι!" έλεγαν τα ξένα δελτία ειδήσεων. Δείχνωντας, ακριβώς, τις φωτογραφίες...
Το 1997 ξέμεινα από Pc γιατί αυτό που είχα παρέδωσε το πνεύμα του εξ αιτίας του ιού τσέρνομπιλ. Αντεξα 3 χρόνια χωρίς pc, και τελικά αγόρασα αυτό που χρησιμοποιώ τώρα. Του έχω κάνει του κόσμου τις αναβαθμίσεις και βελτιώσεις εκτός από λήψη τηλεοπτικού σήματος. Είμαι από αυτούς που διαμαρτύρομαι για το χάλι της τηλεόρασης, αλλά αντιστέκομαι και δεν βλέπω tv εκ πεποιθήσεως, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Διαφωνώ πως η τηλεόραση είναι ο καθρέπτης του κοινού της. Δηλαδή τα μικρά παιδιά θέλουν να βλέπουν τα άθλια κινούμενα σχέδια; Αν τα κανάλια δείχνουν όπως παλαιότερα στρουμφάκια ή looney tunes ή disney τα παιδιά δεν θα βλέπουν πια τηλεόραση;
Εδώ λειτουργεί ο ανταγωνισμός των καναλιών, αλλά εις βάρος της ποιότητας. Οσο αφορά στα δελτία ειδήσεων εκεί τι να πει κανείς; Η απόλυτη ασυδοσία. Αυτό που βλέπουμε δεν είναι ειδήσεις αλλά μαγική εικόνα. Σχεδόν κανένας κανόνας δεοντολογίας και μετατροπή των ειδήσεων σε show. Aν υποψιάζονταν ή γνώριζαν οι θεατές πως βγαίνει ένα δελτίο ειδήσεων αμφιβάλλω αν θα ξαναέβλεπαν ειδήσεις έτσι για να περάσει η ώρα. Υπάρχουν και καλές εκπομπές ή ταινίες αλλά σε ώρες μετάδοσης απαγορευτικές.
Ακούμε ότι στα προιόντα και τις υπηρεσίες ισχύει ο νόμος της αγοράς. Στη ζούγκλα του τηλεοπτικού ανταγωνισμού λειτουργεί ο νόμος της αγοράς ή τρομοκρατία της agb;
Η τηλεόραση, όπως και τόσα άλλα, δεν είναι ούτε καλή, ούτε κακή. Είναι ΄ενα ακόμη εργαλείο. Το μεγάλο πρόβλημα με την τηλεόραση δεν είναι αν θα την χρησιμοποιήσεις σαν εργαλείο, καλά ή άσχημα, αλλά ότι έχει την εγγενή ιδιότητα να απορροφά 100% της προσοχής σου. ¨Οπως δυστυχώς και το Ιντερνετ. Ενώ μπορείς να ακούς ραδιόφωνο και να κάνεις σχεδόν οτιδήποτε ταυτόχρονα, η τηλεόραση απορροφά ΟΛΗΝ σου την ύπαρξη, και χάνεις την αίσθηση του χρόνου. Άρα και την αίσθηση του μέτρου, τόσο όσον αφορά τον χρόνο που σε απασχολεί, όσο και την ποιότητα των εκπομπών που παρακολουθείς.
Δον Γάτο, αυτές τις συζητήσεις-συνεντεύξεις, πού μπορεί κανείς να τις βρει; Έστω σε γραπτή μορφή.
ioannamaliou said...
Θα ήθελα πολύ να μου πείτε αν αξίζει για μια νέα κοπέλα να ασχοληθεί με την τηλεόραση.
Φυσικά αξίζει. Είναι μία δουλειά πολύ ενδιαφέρουσα. Αλλά βέβαια όπως σε όλα τα ΜΜΕ οι συνθήκες είναι σκληρές (κι εκεί, λίγο σκληρότερες). Αν τις αντέχετε...
Γενικά: η δορυφορική έχει φθηνήνει πολύ - κάπου 150 ευρώ η εγκατάσταση και 50 ευρώ το μήνα συνδρομή. (NOVA). Όποιος μπορεί να τα πληρώσει πολλαπλασιάζει τις επιλογές του και ανοίγει κόσμους. (Ποσοστά δεν παίρνω...)
Σε όλες τις περιπτώσεις υπάρχουν ενδιαφέρουσες και αδιάφορες εκπομπές τόσο στην TV όσο και στο ραδιόφωνο, όπως και στα διάφορα έντυπα, εφημερίδες, περιοδικά κλπ. Πιστεύω ότι είναι θέμα επιλογής του καθενός να βρεί αυτό που του ταιριάζει περισσότερο στα ενδιαφέροντά του. Αρκεί να υπάρχει θέση για όλα και όχι μονοπώλια.
Βαριέμαι πολύ να γράψω ένα διανοουμενίστικο κείμενο για την τηλεόραση, τώρα..εξάλλου, τα έγραψε πολύ καλά ο κύριος Δημου στο post του και συμφωνώ απόλυτα..απλά χτες, βλέποντας ένα ακόμη εξαιρετικό επεισοδιο του DESPERATE HOUSEWIVES, κατάλαβα για μια ακόμη φορά πόσο καλή μπορεί να γίνει η τηλεόραση...Και απόψε, έχει το καλύτερο ελληνικό σήριαλ της σεζόν το ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ...δείτε το...αλήθεια,κύριε Δήμου, θα με ενδιέφερε να μας πείτε τι βλέπετε στην ελληνική τηλεόραση
draminos said (7:39μμ):
"Ακούμε ότι στα προιόντα και τις υπηρεσίες ισχύει ο νόμος της αγοράς. Στη ζούγκλα του τηλεοπτικού ανταγωνισμού λειτουργεί ο νόμος της αγοράς ή τρομοκρατία της agb;"
Υποτίθεται ότι η "τρομοκράτης" AGB είναι η έκφραση του "νόμου της αγοράς" για το χώρο της τηλεόρασης (μετράει τη "ζήτηση" που έχει η "προσφορά"). Δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν υπάρχει άλλος τρόπος, τουλάχιστον μέχρι η ψηφιακή TV να μας δώσει interactive δυνατότητες. Κατά τα άλλα, έχω πάψει κι εγώ να βλέπω (πολύ ώρα) TV και θεωρώ πως το τι βλέπουμε είναι πρώτιστα ευθύνη δική μας, ενώ και το να κατηγορούμε αυτά που "δεν βλέπουμε καθόλου" φαντάζει κάπως υποκριτικό. (Και πώς κρίνουμε τότε; Από τις απόψεις των "ειδικών";) Πάντως ομολογώ ότι δε μου χρειάστηκαν περισσότερα από 10 δευτερόλεπτα για να καταλάβω τι συμβαίνει και να μην ξαναδώ ποτέ τις "Αϋπνίες" :))
Σίγουρα η "παθητική" φύση του μέσου μπορεί να προκαλέσει εθισμό και εξαρτημένες συμπεριφορές, αλλά το ίδιο συμβαίνει και με πολλές άλλες δραστηριότητες - είμαι μπλογκομανής εδώ και 10 ημέρες - ειδικά σε αυτόν εδώ το χώρο και το (ανα)γνωρίζω.
Το πρόβλημα με τα κανάλια που εκπέμπουν "στον αέρα" είναι ότι χρησιμοποιούν ένα περιορισμένο και πολύτιμο κοινό αγαθό, που είναι το φάσμα των ραδιοσυχνοτήτων. Με αυτό ως δεδομένο θα έπρεπε να δείξουν πιο "υπεύθυνη" στάση από αυτήν του "δίνουμε ότι έχει τηλεθέαση" με το επιχείρημα ότι αυτό αρέσει στον κόσμο. Δεν μπορεί κανείς π.χ. να ανοίξει ένα νέο κανάλι με εκπομπές για την τέχνη, την επιστήμη, την τεχνολογία, την εκπαίδευση (και τόσα άλλα που μου λείπουν) λόγω "κατάληψης" του φάσματος, ενώ και στην περίπτωση που βρεθεί κάποιο "κενό", το τεράστιο κόστος είναι απαγορευτικό για κάποιον που θέλει να βασιστεί στη "ριψοκίνδυνη" ποιότητα (θέλει κάποιο χρόνο για να αποκτήσει πιστούς "τηλεθεατές") και όχι στη "μαζική" αγορά, η οποία θα φέρει άμεσα τηλεθέαση = διαφημιστικά έσοδα = χρήματα για να συντηρείται το κανάλι, να πληρώνει την πανάκριβη άδεια και να βγάζει και κάποιο κέρδος. Νομίζω ότι όλα θα ανατραπούν όχι με τη δορυφορική ψηφιακή, αλλά με το Triple-Play (χιλιάδες τηλεοπτικά κανάλια + φωνή + δεδομένα) από μία (ταχύτερη από τις σημερινές) σύνδεση στο Internet.
Σταματώ εδώ για σύντομο διαφημιστικό διάλλειμα…
Τό ότι υπάρχουν και καλές και κακές εκπομπές στήν τηλεόραση είναι αλήθεια, όπως και τό ότι είναι λάθος να τά βάζουμε όλα σε ένα τσουβάλι. Υπάρχει όμως και κάτι που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε συνολική επίδραση τής τηλεοράσεως σε μια κοινωνία (και μάλιστα στό πολιτικό πεδίο). Αυτό φαίνεται, όχι από τήν οπτική γωνία που βλέπει τόν κάθε άνθρωπο ως ατομική αυτόνομη προσωπικότητα, αλλά από εκείνη που τόν βλέπει ως χειραγωγήσιμη οντότητα - γιατί ο άνθρωπος είναι κι αυτό επίσης. Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι αξιόλογη κριτική ικανότητα. και δεν είναι παράλογο τό να στρέφεται κατά τής τηλεοράσεως, τό παράπονο τού ανθρώπου εκείνου που διαβλέπει, ότι ενδέχεται να θιγεί αυτός κι ο κόσμος του, από τή διαστρεβλωμένη εικόνα τών πραγμάτων, που μέσω τής τηλεοράσεως παγιώνεται στίς αντιλήψεις τών λοιπών ισότιμων ψηφοφόρων και μετόχων τής "κοινωνίας τών πολιτών". Περαιτέρω η εικόνα τού κάθε ανθρώπου για τό τί (πρέπει να) τόν ενδιαφέρει, για τό τί τόν αφορά, επηρεάζεται αρκετά από τήν εικόνα που δείχνει η τηλεόραση περί τού τί είναι σημαντικό. Αν κανείς βλέπει τακτικά ειδήσεις λ.χ. στήν τηλεόραση, είναι φυσικό να νομίζει, ότι έχει σημασία τό τί είπε ο κάθε πολιτικάντης (ή σκέτος καραγκιόζης) περί τού επικείμενου βεβαίου κυβερνητικού ανασχηματισμού, σε αντίθεση με ζητήματα που έχουν πραγματική σημασία για τό δικό του κόσμο, όπως η συγκεκριμένη λακούβα στό διπλανό δρόμο, τό ποιός μένει στή γειτονιά του και τό τί άδεια πήρε από τήν πολεοδομία για να χτίσει ο γείτονας. Κατά τούτο λοιπόν δεν είναι ολωσδιόλου αβάσιμη και η κατηγορία περί αποχαυνώσεως.
Κατά τά λοιπά συμμερίζομαι τήν αντίδραση τού ΝΔ εναντίον εκείνων που κατηγορούν τήν τηλεόραση (ή τό κινητό) από σνομπισμό. Και βεβαίως αναγνωρίζω ότι είναι χίλιες φορές καλύτερη η στάση εκείνου που προσπαθεί να κάνει κάτι καλό με τήν τηλεόραση (μια καλή εκπομπή λ.χ.), από τή στάση εκείνου που κριτικάρει διαχωρίζοντας εαυτόν.
Harry, Μα δεν νομίζω οτί κάνει χιούμορ ο Pattakos...Και τα σήριαλ όπως και τα βιβλία, μπορούν να σε ταξιδέψουν,να σε κάνουν να ονειρεύεσαι...να τα θυμάσαι με νοσταλγία πολλά χρόνια μετά, να τα ταυτίζεις με ολόκληρες περιόδους της ζωής σου..Πόσοι από εδώ μέσα δεν έχουν νιώσει έτσι για αγαπημένα τους σήριαλ;
Προσωπικά νιώθω νοσταλγία για πολλά σήριαλ της παιδικής μου ηλικίας (ναι, ακόμα και για την Βιονική Γυναίκα!), αλλά είναι μετρημένα στα δάκτυλα αυτά που ήταν ελληνικές παραγωγές. Για να μην θυμηθούμε τι έγινε και με το αρχείο της ΕΡΤ, από το οποίο εξαφανίσθηκαν εξαιρετικές παλιές ελληνικές σειρές….
eliot fisk: σάλτα βάλε στίξη στον ροδόσταυρο. όμως το δράμα της αγάπης δεν μπορεί να μείνει εναιώρημα. η στρεβλή πραγματικότητα θα ανακατασκευαστεί. το τελευταίο έψιλον από το αρκτικόλεξο, σήμαινε επικοινωνία. στου όθωνα τα χρόνια, τοτέμ. μετά έγινε αντιβασιλεία με περιδέραιο και έλαβε ήττα κατά κράτος η επικοινωνία και έγινε ενημέρωση. θα επικοινωνούσαν οι μικροαστοί του πλανήτη αν δεν προέκυπτε η αναγκαιότητα να καταχραστούν δημόσιο χρήμα και να ανταλλάξουν συνήθειες και ήθος. κυρίως. υπό την οποία. και είναι μορφωμένοι υπάνθρωποι οι δημοσιογράφοι και επιτελούν σίριαλ και τους χρωστάμε τρία ομοθυμαδόν εκτυπωμένα. και θα δώσουμε, ορισμένως. η τηλεόραση όμως "είναι πολιτισμός". τον τελούν δημόσιοι υπάλληλοι που έχουν ισορροπήσει εσωτερικώς ενώ ο δούλος του Θεού miracle ούτε στον εκκλησιασμό παραβρίσκεται ούτε παρακολούθησε χθες τη θεία λειτουργία. περιμένει από καμία εφημερίδα να του προσφέρει cd με αγιασμό και θεία μπορντελοκοινωνία.
@ioannamaliou (9:07μμ)
Η AGB σαφώς και δεν ξέρει τι βλέπεις αυτή τη στιγμή. Τοποθετεί συσκευές μέτρησης σε συγκεκριμένες συσκευές (το λεγόμενο "στατιστικό" δείγμα) που (υποτίθεται ότι) επιλέγονται με βάση κάποια δημογραφικά κριτήρια έτσι ώστε να αντανακλούν την γενικότερη κατανομή του πληθυσμού (με βάση τα κριτήρια αυτά) σύμφωνα με τα στοιχεία των διάφορων στατιστικών υπηρεσιών (π.χ. στοιχεία Εθνικών Απογραφών της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας) και όχι τυχαία (όπως ίσως να νομίζουν μερικοί). Η διαδικασία αυτή ονομάζεται "κανονικοποίηση" και λόγω του μικρού σχετικά δείγματος σε σχέση με το σύνολο του ελληνικού πληθυσμού, μπορεί να δώσει πολύ διαφορετικά αποτελέσματα ανάλογα με τα κριτήρια που θα επιλεγούν και τη βαρύτητα (weighting) που θα τους δοθεί. Αν και δεν είμαι στατιστικολόγος, δούλεψα για κάποια χρόνια σε Τμήμα Marketing ως Αναλυτής Αγοράς, μπήκα στο "νόημα" και ανακάλυψα φρικτά λάθη (ή ενδεχομένως σκόπιμες διαστρεβλώσεις) σε αποτελέσματα ερευνών αγοράς, ακόμα και από τις κορυφαίες εταιρείες του χώρου.
Εδώ τίθεται και το ζήτημα την "αντανάκλασης" (καθρέφτης) της ελληνικής κοινωνίας στην τηλεόραση. Αν όντως η τηλεόραση δείχνει τις εκπομπές που "θέλει ο κόσμος", το "επίπεδο" (με όποιο κριτήριο) της πλειονότητας αυτού του κόσμου είναι "χαμηλό" και ο κόσμος "επηρεάζεται" από αυτά που "βλέπει στην τηλεόραση", δεν υπάρχει καμία απολύτως ελπίδα να ξεφύγουμε από τον φαύλο κύκλο και να δούμε κάποιας μορφής "ποιότητα" στη μη συνδρομητική ιδιωτική τηλεόραση. Φυσικά δεν είναι ακριβώς έτσι, υπάρχουν πολλοί άλλοι παράγοντες, αλλά νομίζω ότι το φαινόμενο είναι παγκόσμιο και όπως λέμε το "κακό" νόμισμα διώχνει το "καλό" (για περισσότερα θα συνιστούσα τα άρθρα του Π. Μανδραβέλη για την τηλεόραση και τα ΜΜΕ γενικά στο www.medium.gr)
Έγραψα πριν: "Τοποθετεί συσκευές μέτρησης σε συγκεκριμένες συσκευές"…
Eννοώ φυσικά: "Τοποθετεί συσκευές μέτρησης σε συγκεκριμένες ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ"
belle said
Εκείνο που με ενοχλεί στη Τηλεόραση είναι η εικόνα.
Kαι στον κινηματογράφο;
Γιατί δογματισμοί; Η τηλεόραση είναι εικόνα - μερικές φορές κακή κι άλλες καλή. Τι θα ήταν ένα ντοκυμαντέρ χωρίς εικόνα;
Cobden: Ελληνική τηλεόραση βλέπω ελάχιστη. Eίναι τέτοιος ο πλούτος της δορυφορικής! Πέρα από τα κανάλια της NOVA πιάνω και άλλα με κορυφαίο το ARTE - ένα κανάλι καθαρής κουλτούρας (δίγλωσοο - διαλέγεις γλώσσα γερμανικά ή γαλλικά - χρηματοδοτείται κι από τις δύο χώρες.) Αυτό θα μπορούσα να το βλέπω 24 ώρες το 24ωρο.
Σίγουρα μας υποχρεώνει κανείς να φάμε σκουπιδοφαγητά ή σκουπιδοεκπομπές. Σε ό,τι αφορά όμως τα σκουπιδοφαγητά τα πυρά τα δέχονται οι εταιρείες που τα παράγουν.
Αν το κοινό επιλέγει λογικά τότε η διαφήμιση και το marketing γενικότερα παίζουν ΜΟΝΟ ενημερωτικό ρόλο. Πράγμα εντελώς ψευδές. Εσείς ως διαφημιστής τι κάνατε; Εκδίδατε ενημερωτικά δελτία;
Παλιότερα δεν είχαμε τα reality ή της κουτσομπολίστικες εκπομπές και ο κόσμος δεν ήταν χειρότερος.
Δεν καταλαβαίνω γιατί ο κόσμος μπορεί να επιλέγει ό,τι θέλει στην τηλεόραση, το ίδιο και στο φαγητό ή στο τι ψηφίζει χωρίς να πρέπει να του ασκούμε κριτική αφού έχει ελεύθερη βούληση καθώς ζούμε σε μια δημοκρατική κοινωνία ΑΛΛΑ είναι κακό να είναι για παράδειγμα εθνικιστής.. Πιο πολύ βλάπτουν το σύνολο οι πεποιηθήσεις (εθνικισμός)παρά οι πράξεις (το να τρώω ή να παρακολουθώ σκουπίδια); Αυτές τις ημέρες κάτι ανακοινώθηκε σχετικά με την ύπαρξη 2.000.000 υπερτασικών στην Ελλάδα ή κάτι τέτοιο. Αυτό είναι πολύ μεγαλύτερο θέμα από την ξενοφοβία.
Δεν επεκτείνομαι γιατί αυτό είναι χώρος σχολιασμού.
@ΝΔ: Αν και φαντάζομαι ότι για να μην πάρω απάντηση αυτή θα είναι μάλλον αρνητική, επαναλαμβάνω την ερώτηση αν υπάρχει κάπου διαθέσιμη η συνέντευξη του Τσάτσου, σε βίντεο ή σε κείμενο (εκτός φυσικά από το Μουσείο Μπενάκη όπου δεν έχω πρόσβαση).
@newlens (9:41μμ)
Σαφώς και υπάρχει ποιότητα στην πορνογραφία. Ενδεχομένως να αποτελεί από τις σημαντικότερες και σοβαρότερες θετικές επιδράσεις της τηλεόρασης (σοβαρολογώ).
Το πόσο "φαύλος" είναι ο κύκλος σαφώς και είναι υποκειμενικό και έχετε απόλυτο δίκιο. Θα έλεγα λοιπόν διορθώνοντας, πως εννοώ τον κύκλο εκείνο που συντηρεί το συγκεκριμένο "προφίλ" εκπομπών που προτιμά να προσφέρει η μη συνδρομητική ιδιωτική τηλεόραση στην Ελλάδα (και αλλού). Η "φαυλότητα" των οποίων είναι σαφώς υποκειμενική υπόθεση…
Η πορνογραφία, εκτός από τέχνη, είναι μια ανάγκη. Οταν η ζήτηση για σεξουαλικά βοηθήματα κάθε τύπου και μορφής χτυπάει κορυφές, ενώ η τηλεόραση ντρέπεται να βάλει μια τσόντα, είναι ζήτημα ποιότητας ή ηθικοπλαστικής;
Κάποτε πρέπει να ξεπεράσουμε τα ταμπού και να το δούμε ανάποδα: γιατί η τέχνη (ή ό,τι άλλο) να μην περιέχει πορνογραφία;
Tolisbak η θητεία μου στην διαφήμιση μου έδειξε πως το κοινό τελικά επιλέγει πολύ πιο λογικά από ότι νομίζουμε. Το σκάρτο προϊόν πεθαίνει γρήγορα (κι αν διαφημιστεί ακόμα πιο γρήγορα). Σίγουρα η διαφήμιση προσπαθεί να κάνει τα προϊόντα πιο ελκυστικά - αλλά η άποψη ότι αποτελεί παντοδύναμη πλύση εγκεφάλου είναι αφελής.
Σαφώς βλάπτουν περισσότερο οι πεποιθήσεις παρά οι πράξεις - ο εθνικισμός που αναφέρετε έχει σκοτώσει εκατομμύρια ανθρώπους... και μη μου πήτε πως η υπέρταση σκοτώνει επίσης - γιατί αυτή την είχαμε πάντα - απλώς τώρα την μετράμε...
Μαύρε Γάτο, δυστυχώς τα έδωσα όλα στο Μπενάκη που θα τα ψηφιοποιήσει, θα τα αρχειοθετήσει και όταν τελειώσει θα είναι προσιτά σε ενδιαφερόμενους.
Και βέβαια υπάρχει τέχνη στην ερωτογραφία, που κακώς ονομάζεται πορνογραφία (βικτωριανή πουριτανική ονομασία). Σκοπεύω σύντομα να φέρω το θέμα για συζήτηση - είναι από τα αγαπημένα μου.
-Όπου ανοίγει μια τηλεόραση κλείνουν χίλια βιβλία...
-Η Τατιάνα κι'αν μιλήσει Τατιανιές θα αμολύσει..
-Αίσχος το Fame Story! Μα είναι δυνατόν να το βάζουνε τόοοοοοοσο αργά?
-Αν ο Χίτλερ ξεκίναγε τον Β'Παγκόσμιο εν καιρώ
τηλεοπτικής άνθισης, ο Τσώρτσιλ σήμερα θα ήταν εγκληματία πολέμου...
-Αυτα...!
@newlens (10:11 μμ)
Παραθέτω σχετικό απόσπασμα από σχόλιο του libertarian στις 6:19μμ:
"Μέσα από τις ιστορίες αγάπης μαθαίνεις για τον έρωτα, μαθαίνεις για το σεξ (οι περισσότεροι πως έμαθαν για την ύπαρξη του; Μέσα από τα βιβλία ή με την επιφοίτηση;)!" (ΣτΣ:. αναφέρεται στην τηλεόραση)
Φυσικά δεν αναφέρεται σε πορνογραφία, αλλά σε "ιστορίες αγάπης". Νομίζω όμως ότι μπορούμε σε ότι αφορά το σεξ να επεκταθούμε στην "πορνογραφία" (αυτή δείχνει το σεξ και όχι ένα φιλί σε μια ρομαντική κομεντί) και να αναγνωρίσουμε τον χαλαρωτικό (ειδικά σε συνθήκες άγχους), διεγερτικό/τονωτικό (για ζευγάρια) και τον εκπαιδευτικό ρόλο που παίζει στη σεξουαλική ζωή του καθενός (αναφέρομαι σε καθαρά επιστημονικά συμπεράσματα και δεν κρίνω με βάση τα οποιαδήποτε ηθικά-θρησκευτικά κριτήρια). Η τηλεόραση πλεονεκτεί σε σχέση με άλλα μέσα προβολής του σεξ (DVD, κινηματογράφος, περιοδικά) επειδή διαφυλάττει την ανωνυμία (δυστυχώς η ψηφιακή ίσως να μην είναι τόσο αθώα - υπάρχει πάντα το ID του αποκωδικοποιητή). Αμφιβάλλω αν υπάρχει μεγαλύτερο ποσοστό από 1% του πληθυσμού στη σημερινή Ελλάδα που να έχει κάνει έρωτα χωρίς κάποια στιγμή στο παρελθόν να έχει δει έστω και ένα "πορνογράφημα" έστω και "κρυφά" (δεν διαθέτω στοιχεία). Αυτό εννοώ με την έκφραση "σημαντικότερες και σοβαρότερες θετικές επιδράσεις της τηλεόρασης" στο σχόλιό μου που παραθέσατε. Φυσικά θα πρέπει να λαμβάνονται τα απαραίτητα μέτρα για την "προφύλαξη" των παιδιών, αλλά ας μην κρυβόμαστε, οι σημερινοί έφηβοι γνωρίζουν και μάλλον έχουν δει τα πάντα (το αν αυτό παραλύει τα συναισθήματα δεν το γνωρίζω - χρήζει μάλλον σχετικής μελέτης).
Σε ότι αφορά τώρα το θέμα της "ποιότητας", όπως θίγετε κι εσείς, είναι υποκειμενικό ζήτημα. Βασικός σκοπός της "πορνοταινίας" είναι να δείξει την πράξη - λιγότερο ή περισσότερο "φτιασιδωμένα" ή "ωμά". Πάντως, ακόμα και με καθαρά κινηματογραφικά κριτήρια, υπάρχουν πορνοταινίες (κυρίως αυτές που είναι "soft" ή που απευθύνονται κυρίως σε ζευγάρια) που διαθέτουν εξαιρετικό φωτισμό, ήχο, σκηνικά, κοστούμια, ακόμα και διαλόγους και υποκριτική αξία (ηθοποιοί) - πολύ καλύτερα από αρκετές ελληνικές σειρές που παίζονται αυτή την ώρα. Δε νομίζω πως θα πρέπει να επεκταθώ περισσότερο. Αν δεν σας κάλυψα, θα θεωρούσα καλύτερο να κάνουμε μια συζήτηση (το email μου υπάρχει στο μπλογκο-προφίλ μου) ή ακόμα και κάποιο σύντομο chat (μέσω Yahoo! Messenger).
Και για να μην υπάρχουν παρανοήσεις με το τελευταίο (επειδή αναφέρθηκαν κάποια σχόλια στο προηγούμενο post), δε θεωρώ ότι χρησιμοποιώ (ή χρησιμοποίησα ποτέ) το συγκεκριμένο "βήμα" ως "κράχτη" για να "διαφημίσω" το όποιο blog μου. Mπορώ και να το αποσύρω εντελώς - δεν έχει ξεκινήσει καν - και να τελειώσει εκεί το θέμα (δεν τρέφω καμιά φιλοδοξία ως blogger). Πρότεινα ακόμα και να σταματήσω το σχολιασμό μου εδώ (δημόσια τουλάχιστον) και εφόσον δεν ενοχλείται ο οικοδεσπότης, θεωρώ δικαίωμά μου να εκφράζω προσωπικά βιώματα και ευχαριστίες (δεν θεωρώ αδυναμία και "ανωριμότητα" την ευαισθησία ούτε "γλείψιμο" τις ευχαριστίες και την ευγνωμοσύνη).
Ευχαριστώ και ζητώ συγγνώμη για την "μπλογκο-διάρροιά" μου.
Πιστεύω ότι είναι κυρίως θέμα νόμου.
Αυτό το είχε πει ο ΚΥΡ για τις σχέσεις κράτους εκκλησίας αλλά μας κάνει κι έτσι:
Ο λαός θέλει και το ΠΑΣΟΚ μπορεί, αλλά η Εκκλησία βαράει.
η συχνή προβολή σκηνών σεξ σε μικρές ηλικίες
Για να μην πούμε για τη συχνή χρήση δικτύου, περιπτέρου, σινεμά, συρταριών των γονέων κλπ :)
@epikairos
βασιζόμενοι σε στοιχεία που εμπεριέχουν «φρικτά λάθη»
Δεν ξέρω πώς παίζει η τηλεόραση, αλλά στο δίκτυο υπάρχουν φρικτά λάθη (δεν είναι όλα λάθος - πολλά όμως είναι εξωφρενικά). Δυστυχώς, από προσωπική εμπειρία, και οι μεν και οι δε στηρίζονται σε σαθρές μετρήσεις, παρότι υπάρχουν αρκετές αναφορές στα λάθη αυτά.
Ενα τρανταχτό παράδειγμα αποτελεί η Alexa - μόλις πρόσφατα "διόρθωσε" ένα τεράστιο λάθος που επέτρεπε στον κάθε "webmaster" να αυξομοιώσει τα pageviews, σχεδόν όσο θέλει.
Δεν επεκτείνομαι, το θέμα είναι... πανέμορφο και θα φτιάξω ποστ ειδικά γι'αυτό.
"A medium, so called because it is neither rare nor well done"- Ernie Kovacs
ιδιαίτερη αναφορά θα ήθελα να κάνω στην εκπομπή ΟΛΑ του θέμου. γιατί έχει τόση επιτυχία; μα γιατι, όπως ανέφερα στο προηγούμενο comment μου, ικανοποιεί το αίσθημα του τηλεθεατή. βλέπει να πάντα, και ειρωνεύεται τα πάντα. το παίζει έξυπνος κι υπεράνω, αλλά τα βλέπει παρ'όλα αυτά όλα τα προγράμματα, και καλεί όλους τους τηλεοπτικούς μαϊντανούς.
έξυπνος ο θέμος... δεν είναι τυχαία αυτό που είναι και μην τον βλέπετε έναν χαρούμενο χοντρούλη...
Μυθωδός said...
-Όπου ανοίγει μια τηλεόραση κλείνουν χίλια βιβλία...
Mύθος!
Οι άνθρωποι που βλέπουν TV δεν θα διάβαζαν ποτέ βιβλία. Ούτε θα συζητούσαν για φιλοσοφία αν δεν υπήρχε τηλεόραση.
Ποτέ δεν διαβάζονταν περισσότερα βιβλία από ότι σήμερα...
Epikairos πολύ σίγουρος είσαι για την έρευνα. Έχοντας πολλές δεκαετίες πείρα, ξέρω για αρκετά εσωτερικά μαγειρέματα. Δεν θα ήμουνα τόσο απόλυτος και τόσο απότομος απέναντι στον Mickey.
Το Ωρολόγιον του Αγίου Σουλπικίου εσήμανε την δωδεκάτην...
Και εγώ ...αποσύρομαι
Μήπως κύριε Δήμου θα έπρεπε να φτιάξετε ένα forum;
70 και 80 μακροσκελή σχόλια ταιριάζουν περισσότερο σε τέτοιο.
Καλημέρα!
Ναι, Δημήτριος - μάλλον άλλα περίμεναν - αλλά τότε κακώς ρωτάνε εμένα...
Belle - και πάλι γενικεύσεις! Είναι φυσικό όταν εκπέμπεις εικόνες 24 ώρες, το μέσο επίπεδο να μην είναι υψηλό. Εκεί μπαίνει η έννοια της επιλογής του θεατή. Το έχουμε ξαναπεί: το 80% των εντύπων και των βιβλίων που κυκλοφορεί είναι σκουπίδια - δεν καταδικάζουμε το μέσο. Επιλέγουμε.
Βλέπω ελάχιστη τηλεόραση. Με ενδιαφέρουν κυρίως κάποιες καλές ενημερωτικές εκπομπές και ντοκιμαντέρ στα κρατικά κανάλια, κυρίως ΕΤ1. Επίσης, μου αρέσουν ορισμένες διαφημίσεις περισσότερο από το υπόλοιπο πρόγραμμα των περισσότερων σταθμών, όπως αυτή με τον ζωγραφισμένο πολεμιστή που πριν να καταφέρει το τελειωτικό πλήγμα στον εχθρό του σπάει το ξίφος του και περιπλανιέται από πίνακα σε πίνακα. Κουίζ: Προσδιορίστε τους πίνακες και τους ζωγράφους.
Υ.Γ. Προς τι τα μίση και ο αλληλοσπαραγμός; Το καλύτερο αντίμετρο στην εριστική διάθεση ορισμένων είναι να μην απαντάτε.
Κάτι που δεν επισημάνθηκε(αν και με 100 σχόλια μπορεί και να το παράβλεψα).
Η Δημόσια Τηλεόραση έχει ποιοτικά πολύ καλύτερο πρόγραμμα από την ιδιωτική. Ακόμα και οι ειδήσεις, μπορεί να κλίνουν πολιτικά προς την εκάστοτε Κυβέρνηση, αλλά είνα πιο σοβαρές. Επιπλέον έχει θαυμάσια ντοκυμαντέρ, features, ιστορικές σειρές και καλές ταινίες. Αλλά και τα σήριαλ της είναι πιο επιμελημένα και αξιοπρεπή από των ιδιωτικών.
Κι όμως η τηλεθέασή της είναι πολύ χαμηλή. Πράγμα που μας οδηγεί στο αιώνιο συμπέρασμα όλων μας των συζητήσεων: πάλι θέμα παιδείας (του κοινού...)
Γιατί είναι χαμηλή η τηλεθέαση ενός ωραίου ντοκυμαντέρ για τη ζωή των πιγκουίνων;
Γιατί αυτοί που το βλέπουν δεν θα δεχθούν μηχανάκι της AGB στην τηλεόρασή τους.
«Εμείς, τηλεόραση δεν έχουμε». (Έτσι αποδείκνυαν την υπεροχή τους.
Εγώ θα φτάσω στο σημείο να πω ότι ένα παιδί που δεν έχει τηλεόραση στο σπίτι μπορεί να είναι πνευματικά "καθυστερημένο" σε σχέση με ένα που παρακολουθεί.
Όταν στο προηγούμενο σχόλιο έλεγα ότι η τηλεόραση είναι το καλύτερο σχολείο και ρωτούσα από που μάθατε οι περισσότεροι περί έρωτα, σεξ, άλλους πολιτισμούς κτλ δεν εννοούσα ότι πριν την τηλεόραση τα άτομα δεν μαθαίνανε ποτέ για αυτά τα πράγματα ή ότι τα μαθαίνανε από τις εγκυκλοπαίδειες. Απλά τα σημερινά παιδιά τα μαθαίνουν πολύ πιο σύντομα, μάλιστα πολλές φορές μαθαίνουν πράγματα που οι γονείς τους αδυνατούν να καταλάβουν. Γενικά πιστεύω ότι κάθε γενιά είναι πολύ πιο μπροστά από την προηγούμενη όταν αυτή ήταν στην ίδια ηλικία και ένα μέρος οφείλεται και στην τηλεόραση, όσο κακή και αν μας φαίνεται.
ΥΓ: Το ότι δεν καπνίζω το οφείλω στην τηλεόραση και συγκεκριμένα στην εκπομπή Εκπαιδευτική Τηλεόραση και την πληροφόρηση που μου έδωσε γύρω από το κάπνισμα και τον καρκίνο. Τα έχωνα στους γονείς μου θυμάμαι στο δημοτικό. ;-)
Πριν από λίγα χρόνια μελετούσα μια έρευνα που είχε γίνει για την Τηλεόραση στην Ελλάδα. Δεν την έχω εδώ μαζί μου, ωστόσο θυμάμαι πολύ καλά το σημείο που μας είχε κάνει εντύπωση. Στο ερώτημα «ποιο κανάλι θεωρείς καλή τηλεόραση» ή απάντηση ήταν συντριπτικά (πάνω από 65%) ΝΕΤ. Στο ερώτημα όμως «ποιο κανάλι βλέπεις» το ποσοστό της ΝΕΤ ήταν απολύτως ανάλογο με τα ποσοστά που έδινε η AGB εκείνη την εποχή, δηλαδή κάτι κοντά στο 4,5%.
Να πω πάλι πως φταιει η Παιδεία μας; Ε, θα το πω.
Γιατί εκεί που μπαίνει η Ελεύθερη Επιλογή, φτιάχνουμε τον καθρέφτη μας. Μόνοι μας, χωρίς καμία πίεση από κανέναν. Παρά μόνο ίσως από τις καταβολές μας και από την αδυναμία μας να γινόμαστε καλύτεροι.
Τηλεόραση, Κινητά κλπ...
Όλα, είναι «σφυριά». Εργαλεία. Με ένα σφυρί κρεμάω στον τοίχο τον τάδε θαυμάσιο πίνακα και με ένα σφυρί κάνω κομμάτια ένα γλυπτό. Αυτά τα «εγώ δε βλέπω καθόλου τηλεόραση» «εγώ δε θα πάρω ποτέ μου κινητό» , είναι ο θρίαμβος του δηθενισμού. (sic)
Από τη δεκαετία του 80, νωρίς, έλεγα πως η εξάπλωση της Τεχνολογίας , δηλαδή η διαρκής αύξηση των τρόπων διάχυσης της Πληροφορίας, είναι ο ασφαλέστερος δρόμος για τη Δημοκρατία. Με πολλές σίγουρα, ενδιάμεσες «επίφοβες» φάσεις.
TV or not TV?
Και TV και not ΤV.
On Off.
alombar42 said...
Γιατί είναι χαμηλή η τηλεθέαση ενός ωραίου ντοκυμαντέρ για τη ζωή των πιγκουίνων;
Γιατί αυτοί που το βλέπουν δεν θα δεχθούν μηχανάκι της AGB στην τηλεόρασή τους.
Thats a very good point!
Zητώ συγνώμη για την άσχετη ερώτηση. Πώς μπορώ να μάθω ποια ημερολόγια υπάρχουν στην Ελλάδα;
Ευχαριστώ για την όποια πληροφορία.
@nibelungen
(περί μετρήσεων και στατιστικών)
Είμαι πια πεπεισμένος οτι ακόμα και στις πιο αντιπροσωπευτικές μετρήσεις (πχ exit polls, αφού σχεδόν όλοι πάμε εκεί) υπάρχουν οι αστάθμητοι ή παραποιούμενοι παράγοντες, για να μην πω για τον τρόπο παρουσίασης, που θυμίζει το ΚΚΕ (το οποίο, από όσο θυμάμαι, πάντα κερδίζει και μάλιστα εμπεριστατωμένα). Κάπως έτσι κόντεψε να κερδίσει το ΠΑΣΟΚ τις εκλογές στο νήμα (με μείον τέσσερα αν θυμάμαι καλά).
Αν αυτά γίνονται στις εκλογές, φαντάσου τι γίνεται στα πιο... καθημερινά.
Τα χειρότερα προγράμματα σε ιδιωτικά και κρατικά: κάτι ‘γλέντια’, όπου μαζεύονται επώνυμοι και επωνιμίσκοι και τραγουδούνε, χορεύουνε, γελάνε στο στούντιο. Το πάρτι της ζωής σου, της γειτονιάς σου, Σεμίνα Διγενή. Μηδέν κόστος, μηδέν ουσία, μηδέν γενικά. Και κάτι μου λέει ότι ο κόσμος τα βλέπει επειδή δεν φτάνουν πλέον τα χρήματα να πάνε σε ταβέρνες οι ίδιοι. Βλέπουν κάποιους να διασκεδάζουν και νιώθουν σαν να κάθονται στο διπλανό τραπέζι και όχι στον καναπέ.
yannis h: εγώ που έγραψα το προηγούμενο, νομίζω ότι εσύ είσαι χειρότερος από αυτά που κατηγορείς. αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιοκάφροι.
Μιλάμε για τηλεόραση λοιπόν έτσι; Θα βάλω ένα παράπλευρο ζήτημα λοιπόν και θα ήθελα τη γνώμη σας. Όχι συναισθηματικά, λογικά. Πριν από λίγο, γνωστό ιδιωτικό τηλεοπτικό κανάλι «απέρριψε» τηλεοπτική διαφήμιση μιας εφημερίδας.
Η διαφήμιση, που αφορά παλιά γνωστή εφημερίδα θέλοντας να προβάλλει κάποια ένα στοιχεία της ύλης της και έναν γενικό «εκσυγχρονισμό» δείχνει σε απόλυτα αφαιρετικό (ολόλευκο) φόντο, έναν άνδρα που κάθεται σε μια πολυθρόνα και βρίσκεται αντιμέτωπος με δεκάδες οθόνες (όχι συσκευών, σαν παράθυρα) που τον βομβαρδίζουν με πολλές εικόνες έντασης : καταστροφές, πόλεμοι κλπ αλλά και γήπεδα, πολιτικά πρόσωπα. ) Ταυτόχρονα υπάρχει ένα έντονο soundtrack πολλούς εκφωνητές ειδήσεων να μιλάνε ταυτόχρονα, σειρήνες νοσοκομειακών κλπ. Αλλεπάλληλα πλάνα του «ήρωα» της ταινίας με τις διάφορες εικόνες. Κάποια στιγμή και μετά από γκριμάτσα «δεν αντέχω άλλο» ο άνδρας σκύβει δεξιά του και από ένα τραπεζάκι σηκώνει τη διαφημιζόμενη εφημερίδα. Ταυτόχρονα, οι ήχοι και τα effects υποχωρούν για να κυριαρχήσει μια ήρεμη και «πλατειά» μουσική και βεβαίως το εμπορικό μήνυμα, το οποίο δεν περιέχει καμία αντι τηλεοπτική νύξη.
Σε κανένα κανάλι ιδιωτικό ή δημόσιο δεν υπήρχε πρόβλημα, πλην ενός, ιδιωτικού όπως είπα και στην αρχή. Το οποίο όμως, απείλησε κιόλας πως θα ...συμπαρασύρει σε «ιερό αγώνα» κατά της συγκεκριμένης διαφήμισης και τα υπόλοιπα. Tι λέτε;
Ξέχασα να πω το αυτονόητο ίσως, πως η δικαιολογία της άρνησης του καναλιού να παίξει τη συγκεκριμένη διαφήμιση, είναι πως αυτή κάνει...πόλεμο στην τηλεόραση.
Κακομάθαμε στα 500 comments και θεωρούμε πως βάλτωσε ένα post άμα πιάσει μόνο 112. Εγώ χαίρομαι που έχει λιγότερα - και πιο ουσιαστικά. Μπορείς τουλάχιστον να τα διαβάσεις.
Νομίζω πως αυτή η διαφήμιση που αναφέρει ο nibelungen (δεν την έχω δει, όπως περιγράφεται) θίγει εύστοχα το γεγονός ότι η τηλεόραση είναι παράσταση, ενώ το έντυπο, σε οποιαδήποτε μορφή, καλό ή κακό, είναι λόγος. Η τηλεόραση όντως μπορεί να προσφέρει πολλά και έχει τη θέση της, αλλά είναι και επικίνδυνη για τον απαίδευτο, καθώς ουσιαστικά του προσφέρει μια εικόνα της πραγματικότητας που το απαίδευτο μυαλό μπορεί εύκολα να αποδεχθεί άκριτα. Είναι εικόνες και ήχος, πρωτογενές υλικό δηλαδή για τις αισθήσεις. Για αυτό και η τηλεόραση είναι άριστο εργαλείο προπαγάνδας. Αντίθετα, ο γραπτός λόγος από τη φύση του αντιμετωπίζεται, τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό, κριτικά και είναι δύσκολο να χρησιμοποιηθεί τόσο αποτελεσματικά για τη χειραγώγηση. Η κακή τηλεόραση πιστεύω πραγματικά ότι είναι εργαλείο χαύνωσης και "ανθρωποπρογραμματισμού" ή "αντι-παιδείας"
Ίσως για το συγκεκριμένο κανάλι να ισχύει το "όποιος έχει τη μύγα να τη φέρει πίσω".
:-)
@avvelandeda
Λυπάμαι δεν έγινα σαφής. ΄Οταν λέω ημερολόγια εννοώ blogs, ποια άλλα λοιπόν μπορώ να βρω?
@avellaneda
Συγνώμη, το σακάτεψα το nick σου!!!!
gravoura: πήγαινε στο
monitor
perastikos νομίζω πάντως πως και οι εφημερίδες και τα πρωτοσέλιδα παράσταση είναι. Παίζουν με τη τυπογραφία, με την εικόνα. Αλλά και στο περιεχόμενο των κειμένων γίνεται χρήση εκφραστικών μέσων, αναφορές σε άλλα κείμενα...και πολλά άλλα.
Δυστυχώς εδώ που είμαι δεν έχω τηλεόραση.
Πάντως δεν πιστεύω στον εκπαιδευτικό ρόλο αποκλειστικά ενός μέσου, της τηλεόρασης ή του βιβλίου ή του διαδίκτυου.
Και για τη μοναξιά στα διαμερίσματα, την απομώνοση δε φταίει η τηλεόραση, απλά βρίσκει έδαφος εκεί. Ίσα ίσα που μπορεί να φέρει κι ανθρώπους κοντά. Να συζητήσουν για μια εκπομπή για το οτιδήποτε.
Όσο για το επίπεδο νομίζω μας λείπει στην Ελλάδα κι ένα ποιοτικό κανάλι που να χει λεφτά όμως να κάνει ωραία πράγματα. Εμένα μου λείπει το θέατρο της Δευτέρας
Μάλιστα!
Μας την είπε πάλι ο Δήμου,πώς για όλα φταίμε εμείς το κοινό,που είμαστε απαίδευτο.
Και από ότι βλέπω,μιά χαρά το κατάπιατε όλοι οι μπλογκάδες εδώ μέσα,αντί να τον αρπάξετε από την μύτη.
Έ τελικά σάματι να έχει και δίκιο.Τέτοια ζώα που είμαστε,μόνο να μας βρίζουν μας αξίζει.
Την καταλάβατε τη δουλειά;
Πάς στο θέατρο,πληρώνεις και το εισιτήριό σου και όχι μόνο θα σου βγεί μάπα η παράσταση να κλαίς τα χαμένα σου λεφτά και τον χρόνο που σπατάλησες,αλλά θα σου την πούν μετά πώς εσύ ήσουν και ο υπεύθυνος για αυτο το χάλι.
Δέν είναι υπεύθυνοι οι ηθοποιοί,οι σκηνοθέτες,αλλά εσύ ο θεατής είσαι ο υπεύθυνος (τι θέλουν τελικά δηλαδή.Να ανέβουμε εμείς οι θεατές στην σκηνή να τους βγάλουμε την παράσταση; Εμείς οι θεατές,εμείς και οι πρωταγωνιστές; Και αυτοί τι θα κάνουν; θα κάθονται στα θεωρεία τους να καμαρώνουν τον εαυτό τους σάν γύφτικα σκεπάρνια; ).
Η γνωστή κοινότοπη,ελιτίστικη και ξεπερασμένη καραμέλλα,πώς τέτοιο κοινό μιά τέτοια κακή τηλεόραση αξίζει,τέτοιοι ψηφοφόροι τέτοιους άθλιους πολιτικούς αξίζουν και τα λοιπά και τα λοιπά.
Όταν όμως η παράσταση είναι καλή,τότε κανείς δέν θα πεί τα μπράβο στο κοινό.
Τώρα υπεύθυνοι για την επιτυχία θα είναι οι παράγοντες της παράστασης.
Ο λαός είναι υπεύθυνος μόνο για τα κακά,να του τα φορτώσουμε μαζί με τις δικές μας ανικανότητες και ελλείματα.
Έ κύριε Δήμου;
Και για πέστε μας κύριε Δήμου,πότε έγινε κάτι σημαντικό στην ελλάδα,στην τηλεόραση ή όπου αλλού και δέν ανταποκρίθηκε αμέσως το κοινό το έστω και απαίδευτο κατ εσάς;
Αυτό το απαίδευτο κοινό δέν ήταν που περασμένες δεκαετίες παρακολουθούσε στην τότε κρατική τηλεόραση αξιόλογες σειρές;
Τι νομίζετε τελικά δηλαδή ότι του συνέβη και βλέπει τώρα σκουπίδια;
Και άντε άς πούμε πώς φταίει η έλλειψη παιδείας του κοινού όπως λέτε και άς υποθέσουμε ότι ξαφνικά ώς δια μαγείας αποκτούσε αυτή την παιδεία που δέν έχει και απαιτούσε σε μεγάλη έκταση ωραία και ποιοτικά προιόντα. Σε αυτή την περίπτωση που θα βρισκόντουσαν νομίζετε οι ανάλογοι δημιουργοί που θα μπορούσαν να του τα προσφέρουν;
Νομίζετε πώς οι ατάλαντοι,οι ανίκανοι και οι αναξιοπρεπείς της τηλεόρασης θα μεταμορφώνονταν λόγω της ζήτησης σε ικανούς και σημαντικούς;
Μάλλον όχι.
Δέν συμφωνείτε;
Διότι είναι μεγάλο ψέμμα,πώς η κατανάλωση αποκλειστικά και μόνο διαμορφώνει το προιόν.
Στην πραγματικότητα η καταναλωτική ανάγκη δίνει μιά βασική κατεύθυνση στην αγορά,όπου τις επιμέρους ποιοτικές ανάγκες και επιθυμίες τις καθορίζει το ίδιο το τελικό προιόν όπως προκύπτει από τους οικονομικούς και άλλους παράγοντες και συνθήκες της κατασκευής του διανομής του και λοιπά.
Πράγμα που σημαίνει,πώς πρωτίστως για ένα προιόν θα κρίνουμε τον ίδιο τον δημιουργό του και δευτερευόντως το αγοραστικό του κοινό που εκ των πραγμάτων αναγκάζεται να καταφύγει σε αυτή την επιλογή.
Έτσι λοιπόν σωστό είναι να κρίνουμε πάντα με βάση τον δημιουργό και για ένα κακό η καλό σπιτι να κρίνουμε τον αρχιτέκτονα που το σχεδίασε,για ένα καλό η κακό βιβλίο τον συγγραφέα που το γραψε και για ένα καλό η κακό καρβέλι ψωμί τον φούρναρη που το ψησε (και άν φέρουν σάν δικαιολογία τις κακές συνθήκες παραγωγής,τότε ή να κόψουν το κεφάλι τους να εξασφαλίσουν καλύτερες η να μήν κάνουν τίποτα).
Άν κρίνουμε με βάση τον καταναλωτή όμως,δηλαδή τον αρχιτέκτονα για το ψωμί ,τον συγγραφέα για το σπίτι και τον φούρναρη για το βιβλίο,τότε απλώς ψάχνουμε να βρούμε τον καμπούρη να του τα φορτώσουμε όλα,θέλοντας προφανώς να προστατέψουμε την συντεχνία στην οποία ανήκουμε.
Όσο για το περιβόητο "καθρέφτισμα" που λέτε κύριε Δήμου,τα πράγματα είναι λίγο πιο περίπλοκα.
Στην τηλεόραση δέν καθρεφτίζεται αυτός ο ίδιος ο θεατής της,αλλά η τηλεοπτική προβολή που δέχεται.
Ουσιαστικά δηλαδή,στην τηλεόραση καθρεφτίζεται η ίδια αυτή η τηλεόραση.
Ο τηλεοπτικός ήρωας προβάλλει με τέτοιο τρόπο τον εαυτό του στο κοινό,που του επιστρέφει πίσω αυτή ακριβώς η προβολή του.
Ρωτήστε και τον λακάν και τον μπάρτ άν δέν με πιστεύετε.
Και έτσι λοιπόν, στον κακαουνάκη,ή στον χατζηνικολαου για παράδειγμα,καθρεφτίζονται απεναντι από την μεριά των θεατών,πολλά κακαουνάκια και χατζηνικολάκια.
Και αυτή ακριβώς είναι η μεγάλη καταστροφή που επιφέρει η τηλεόραση στην κοινωνία.Την συρικνώνει προτυπικά σε ελάχιστους χαρακτήρες,συμπεριφορές και συνήθειες με συνέπεια τον μαρασμό της.
Και έτσι όλοι μιλάνε πιά και συμπεριφέρονται σάν τους τηλεοπτικούς ήρωες.
Όμως αυτό είναι θέμα άλλης συζήτησης και για να μήν με πείτε,σάν κοινό σας που είμαι, εκτός από απαίδευτο και πολυλογα,κλείνω εδώ.
Τι τραβάμε και εμείς οι καταναλωτές τελικά και που να πούμε τον πονο μας!
tassos papadakis Γνώμη μου είναι πως ζούμε χρόνια μεγάλης παρακμής ως κοινωνία στο σύνολό της(μόνον ο αθλητισμός στέκεται στο ύψος του -συχνά δε, πάνω και από αυτό) Συμφωνοι ειμαστε.Με τοσα νεα και καλα φαρμακα που βγηκαν ειναι να μη στεκεται στο υψοs του?
Κουλάρετε αδέλφια! Η αλήθεια είναι πως υπάρχει "negative feedback". Το φαινόμενο δεν είναι δα και πρωτόγνωρο ("φαύλο κύκλο" το έχω ονομάσει σε προηγούμενα σχόλια): Η TV επηρεάζει τον κόσμο (τμήμα - και μάλιστα σημαντικό - της παιδείας μας δεν είναι κι αυτή;), ο κόσμος επηρεάζει την TV (με τα γούστα του και τις μετρήσεις της AGB) και πάει λέγοντας... Ίσως να έχουμε πάρει την κατρακύλα, ίσως όμως και να είναι μια μεταβατική περίοδος, ο κόσμος να χορτάσει και να βαρεθεί την "ξεφτίλα" και κάποια στιγμή να μπει μια τάξη. Μέχρι τότε όμως, μάλλον θα μας προλάβει η "ρημάδα" η τεχνολογία και πάλι…
Το triple play έρχεται! Στις 8 το βράδυ, την ώρα που οι "παραδοσιακά μεγάλοι" θα δείχνουν τα ίδια και τα ίδια (δηλ. Χατζηνικολάου και Στάη να "σφάζονται" μαζί με Κακαουνάκηδες και λοιπούς μαϊντανούς σε 125 παράθυρα ταυτόχρονα), τα υπόλοιπα χίλια (και βάλε) κανάλια θα δείχνουν απ' όλα: Τη φιλολογική ανάλυση της "Ιθάκης" του Καβάφη, το interactive κήρυγμα του Χριστόδουλου (που θα τελειώνει με ανέκδοτο, όπως το "ΟΛΑ" του Θέμου), το επιστημονο-τεχνολογο-κάναλο (αυτό μάλλον θα είναι το αγαπημένο μου), το ντοκιμαντέρ για την ερωτική ζωή των σκαντζόχοιρων (πάντα ήμουν περίεργος να μάθω πώς το κάνουν), τους τελικούς του σούμο στη Γιοκοχάμα, μέχρι και τα νέα από την ελληνική …μπλογκόσφαιρα!
Όλα αυτά φυσικά μαζί με πραγματικά γρήγορο Internet (όχι DSL-χελώνα των 512K) και όσα τηλεφωνικά "νούμερα" θέλουμε για να μιλάμε με όλους ταυτόχρονα (κάτι σαν Ναπολέοντα στο πιο "τεχνολογικό" του, δηλαδή). Και με πολύ λιγότερα από τα 50 ευρά που σκάει ο Ν.Δ. κάθε μήνα για τη Nova - μπορεί και σχεδόν τζάμπα (ελπίζω τουλάχιστον). Για να μην πω ότι και η "αποθήκη" (κάποια terabyte) της TV θα γράφει συνέχεια αυτά που της έχουμε μάθει σχετικά με τις προτιμήσεις μας (για να μη χάσουμε και τίποτ' άλλο που παίζει εκείνη την ώρα βρε αδερφέ). Εκεί να δω τι θα διαλέγει να δει ο καθένας ;)
Πάντως, θυμάμαι πως έπαθα φοβερό information overdose με την καλωδιακή στην Αμερική. Μόνο για να κάνεις zapping, θέλεις παραπάνω από μια ώρα. 700 κανάλια ήταν αυτά, τι να πρωτοδιαλέξεις; Τελικά κόλλησα (ω, τι πρωτότυπο!) στο Science Channel :)
Αγαπητέ κ. Δήμου,
παρότι διαφωνώ όπως και συμφωνώ με εσάς σε τόσα και τόσα που γράφετε (είμαι και ένθερμος χρήστης αλλά και "οπαδός" της Μac φιλοσοφίας), κατανοώ, όλο και περισσότερο, το κίνητρο της εκτίμησης που σας τρέφω.
Είναι απλό!
Είστε ένα ερέθισμα που κινητοποιεί το μυαλό μας για να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει, να αντιδράσει, "βρε παιδί μου" σε κάτι, είναι η καλύτερη απόδειξη πως έχουμε να κάνουμε με κάτι ζωντανό και υγιές.
Για έναν ευαίσθητο άνθρωπο σαν εσάς (επιτρέψτε μου τον χαρακτηρισμό ή τη φιλοφρόνηση) είναι δύσκολο να αδιαφορήσει για τα όποια αρνητικά διαβάζει για εκείνον. Νιώθετε έντονη την αντίδραση που κάθε ευαίσθητος, άρα ζωντανός και κοινωνικός οργανισμός, παράγει. Αν το καλοσκεφετίτε, δεν έχετε λοιπόν κάποιο αρνητικό λόγο για να αναρωτιέστε γιατί ο κόσμος αντιδρά, σας αγαπά ή σας μισεί. Είστε το κίνητρο που δραστηριοποιεί τις αντιδράσεις τους. Είστε μια ευκαιρία για να αισθανθούμε ζωντανοί, είτε αρνητικά, είτε θετικά. Και τούμπαλιν, οι αντιδράσεις όλων των άλλων απλά δείχνουν πόσο ζωντανή και υγιής είναι η σκέψη σας. Χαίρομαι που τις εκμεταλεύεστε για να είστε δημιουργικός.
Με εκτίμηση
Χάρης Τσέβης
Υ.Γ. Ο κόσμος δεν είναι Windows βέβαια ;-)
Thanks Tsevis...
παντως πρακτικα οταν
κλεινω την ΤV προλαβαινω τα παντα..
μιλαω για καποιον που μενει - σχεδον - μονος..
υγ: ξερω παντα αργω.. :)
υγ2: τωρα μαγειρευω.. :D
σε περιοδους που νομιζετε
οτι δεν προλαβαινετε να κανετε
αυτα που θελετε..
αν δεν ειναι φυσικα θεμα χρηματων
η να εξαρταται απο αλλους..
ΑΠΛΑ κλειστε την TV θα σας μεινει
χρονος για τα ΠΑΝΤΑ..
μιλαω για καποιον που μενει μονος η σχεδον μονος..
Δημοσίευση σχολίου