Σήμερα είναι μία δύσκολη μέρα όλο τρεχάματα. Ελάχιστος χρόνος για blog - ίσως το απόγευμα
Δεν έχω συνηθίσει τα καλά λόγια και με συγκίνησε ιδιαίτερα το κείμενο του Πιτσιρίκου (pitsirikos.blogspot.com).
Μια φωτογραφία για να μην μείνει εντελώς άδειος ο χώρος. Ο σοφός γάτος Ντον, που ήρθε στη ζωή μου με μαγικό τρόπο (τον ονειρεύτηκα 20 ώρες πριν τον συναντήσω) σας καλημερίζει.
25 σχόλια:
Έλα, με απελπίζετε σήμερα!
Ντροπή!
10:30 και μόνο 1 σχόλιο και μάλιστα άσχετο(θα διαγραφεί άραγε ως άσχετο;)
Δεν θα βρεθούν 100 σχόλια για τους σοφούς γάτους που είχατε ΚΑΙ σεις κάποτε ή για τα προφητικά όνειρα που είδατε ΚΑΙ σεις κάποτε;Μπορείτε άνετα να συνδέσετε το θέμα με τον βουδισμό που τσακίσατε χθες και με τις μετασαρκώσεις....
Εμπρός καλά μου Νικοδημοπουλάκια®...
Βάλτε τα δυνατά σας!!!
Εδώ βρέχει συνέχεια σήμερα από το πρωί. Κύπρος είναι εδώ, καλό κάνει.Θέλω μόνο να πεις στον Don πως η μορφή του, η ματιά του με μαγνήτισε στην οθόνη για ώρα πολύ. Ιδιαίτερος πολύ και σοφός όπως τον λες.
Το βλέμμα του, απαιτεί τον καλύτερο εαυτό σου.
Πολλά χρόνια πριν είχα πει πως οι Γάτες είναι οι ελεγκτές της Ποιότητάς μας.
Πολλοί, με θεώρησαν γραφικό. Όποιος δεν έχει αφεθεί στην εσωτερική σχέση που προσφέρουν αυτά τα Εξαιρετικά Πλάσματα, δεν μπορεί να το καταλάβει.
Marχ, θ’ ασχολιόσουν με κάποιον εξαιρετικά κακοπροαίρετο;
Ακριβώς…
Μούψη δεν τον έλεγαν ;
Εκτός και αν είναι άλλος (νεότερος) και του μοιάζει :)
Οι γάτες δεν ξέρω αν μπορούν να είναι σοφές πάντως ξέρουν να ισορροπούν μεταξύ εγγύτητας και απόστασης καλύτερα και από τους σοφούς.
Βλέπω οτι ο Γερούνδιος Μαρξ υποπίπτει στο αμάρτημα για το οποίο κατηγορεί τους άλλους :)
(Τι σοβαρός αυτός ο γάτος, λες και φοράει γραβάτα - καμμιά σχέση με τους αλητόγατους των Κιούρκων)
Μικρό διάλειμα στο διάλειμμα.
Ο Μούψης, ιδρυτική μορφή όλων των γάτων μου, πέθανε στις 30.12.79.
Φωτογραφία του, σχετικά ποιήματα και η ιστορία του θανάτου του στο "Βιβλίο των Γάτων": http://www.ndimou.gr/articles_gr.asp
Ο Ντον ανήκει στην ίδια οικογένεια κι όπως ήρθε μεταφυσικά σκέφθηκα μήπως μου τον έστειλε ο Μούψης για να μου παρασταθεί στα δύσκολα χρόνια μου..
Κύριε Δήμου, εύχομαι η μέρα σας να τελειώσει όμορφα. Τα μπλογκ είναι γεμάτα από καλά λόγια για εσάς - όχι μόνο τώρα που φτιάξατε το δικό σας, αλλά και παλαιότερα. Κι αν κάποιοι συνιστολόγοι έγραψαν κάτι πικρό ή περιπαιχτικό, ίσως τελικά αυτοί να σας αγαπούν περισσότερο απ' όλους μας - γνωρίζετε καλύτερα από εμένα την ανθρώπινη φύση. Ο Ντον, εκτός από σοφός, είναι και κούκλος. Καλημέρα Ντον, αν και σύμφωνα με τις στατιστικές το πιθανότερο είναι να κόβεις κανέναν υπνάκο.
Μπα δεν στήθηκε - περπατούσε... Αλλά η μαεστρία του φωτογράφου!
Κύριε Δήμου, θα γίνω πάρα πολύ κακός σήμερα. Αμάν πια με τον Πιτσιρίκο! Τον "Νέο Αριστοφάνη"!!! Μας πρήξατε! Μας εκμηδενίσατε όλους εμάς τους υπόλοιπους! Γίνετε ο Νίκος Δήμου που είστε κι αφήστε κατά μέρος τις "διαφημίσεις"! Καταλαβαίνετε ότι τροφοδοτείτε έτσι τις ανούσιες κι ανεδαφικές κόντρες που βρίθουν στην ελληνική μπλογκόσφαιρα;
Σόρρυ για το ύφος μου αλλά κατανοείτε που το πάω. Και δεν ομιλώ από κακία. Συνομιλάμε με σας, ο Πιτσιρίκος δεν χρειάζεται τόοοοση πολλή διαφήμιση πια (και του αναγνωρίζω ότι είναι ένας από 3-4 ευφυέστερους μπλόγκερς που διαβάζω ανελλιπώς).
"Κύριε Δήμου" και "Κύριε Δήμου", μου θυμίζει λίγο δεξίωση του Πρέσβη της Σουηδίας. Αχ πιτσιρίκο, πιτσιρίκο, μού αρέσουν πολύ τα γραπτά σου (αν και η άποψή μου για το είδος της σάτιράς σου είναι αρνητική), αλλά ήρθα εδώ να σε γρατζουνίσω λίγο.
Δεν αποτάσσομαι την ευγένεια, το αντίθετο, αλλά απ'ότι ξέρω δεν συνηθίζονται οι πληθυντικοί στα blogs. Και επομένως θεωρώ ότι είναι λίγο άτοποι και πολύ ύποπτοι. O Νίκος Δήμου είναι ένας από εμάς, ή μήπως όχι; Θα μού μιλούσατε ποτέ εμένα στον πληθυντικό; "Κύριοι Μαύροι Γάτοι, λέτε βλακείες" ας πούμε; Γιατί μιλάτε στον Νίκο στον πληθυντικό; Έχω την (γατίσια) διαίσθηση ότι αυτό τον μπλοκάρει κιόλας, είδα κάπου πού έλεγε ότι σχεδόν μετανιώνει που μπήκε επώνυμα στα blogs, και ένας βασικός λόγος είναι προφανώς γιατί λόγω της επωνυμίας του χάνεται κάπως ο αυθορμητισμός και η ειλικρίνεια των συνομιλητών.
Αγαπητέ μου συν-γάτε, φίλε που ποτέ δεν συνάντησα, πνευματικέ μου γκουρού, ευγενή γατάνθρωπε, εγώ θα σε φωνάζω με το τρίτο, το μυστικό σου όνομα, ναι, θα το αποκαλύψω: Δον Γάτε!
Δον Γάτε, σ'ευχαριστώ που είσαι εδώ. Να είσαι γερός κι εσύ και τα υπόλοιπα γατιά σου, και χαιρετισμούς στον Ντον.
Ανεξιχνίαστε Μαύρε Γάτε, να αποκαλούμε τον Νίκο Δήμου με μπάτσικο λεξιλόγιο, το οποίο ντρέπομαι προσωπικά να μεταφέρω εδώ, είναι ντροπή. Όταν αποκαλώ τον κύριο Δήμου, με το προσωνύμιο "κύριο" είναι γιατί η απόσταση μεταξύ εμού και του κύριου Δήμου μέσω ίντερνετ, δεν μου επιτρέπει οικειότητες. Ακόμη κι αν δεν τις επιθυμεί ο κύριος Δήμου. Για μένα είναι καθόλα σεβαστός άνθρωπος, διάβασα αρκετά βιβλία του, διαφωνώ μαζί του σε πολλά θέματα, αλλά το τελευταίο δεν αξιώνει να ουρλιάζω ότι πιστεύω πως είναι ότι απαιτούν κάποιοι να τον τοποθετούν εκεί που τα γράφουν συνήθως. Δεν ξέρω γω τι και πως "κλάνουν" κάποιοι άλλοι που βιάστηκαν μέσω των blogs τους να τον απαξιώσουν.
Επαναλαμβάνω, διαφωνώ σε πολλά θέματα με τον κύριο Δήμου, αλλά ξέρετε κάτι; Λέω "κύριο" τον Δήμου διότι εσείς είσατε ανώνυμοι. Και είστε άδικοι να μας εγκαλείτε.
ΚΙ αν δεν θέλετε να αποκαλώ "κύριο" τον Νίκο Δήμου, υποδείξετε μας πως να του φερόμαστε... Μπορείτε και θέλετε να το κάνετε αυτό;
Κύριοι Τζαστενάδερ γκονόφ, μήπως αν ξαναδιαβάζατε το σχόλιό μου; Είπαμε ότι εμείς επιλέγουμε το "Δον Γάτε". Φτηνά την γλύτωσες Δον Γάτε γιατί πέρασε από το μυαλό μου και το Old Deuteronomy Σ;)
Κατά τα άλλα προσωπικά σαν μαύροι και σαν γάτοι που είμαστε, είμαστε πολύ φιλελεύθεροι (όχι με την πολιτική έννοια), και πιστεύουμε πως ο καθένας μπορούν να εκφράζονται όπως αυτοί επιλέγουν.
Μπαι δε γουαίη, το σχόλιο αφορούσε κυρίως τους Κυρίους Κυρίους Πιασαρίκους-πιτσιρίκους, από σπόντα σας πήρε και εσάς, κύριοι Τζαστενάδερ Γκονόφ.
Φιλικά
Σ:)
Επειδή σας είδα να μιλάτε για τον «πιτσιρίκο» και είδα κάπου και το λινκ του blog του, λέω δεν πάω να διαβάσω λίγο τι γράφει και αυτός.
Τι το θελα ;
Σας πληροφορώ ότι με τα λίγα που διάβασα, μου κόπηκε (προσωρινά ευτυχώς) κάθε όρεξη για οτιδήποτε.
Ο τύπος αυτός θυμίζει διασταύρωση Μαλβίνας με Πανούση.
Για κάποιον που έχει διατελέσει (και) διαφημιστής ίσως να αποτελεί πρόκληση να «διαφημίσει» έναν τέτοιο τύπο.
Όπως αντίστοιχα για αυτόν τον τύπο αποτελεί πρόκληση να βρωμίσει και το σπίτι του διπλανού του (σαν την αλεπού του Αισώπου).
miracle: δεν θέλω να συμφωνήσω μαζί σου και μη με πιέζεις. πρέπει να εννοήσεις εις την έκταση όλη τους τα εξής κάτωθι:
α) ότι τα αναρχικά έχουν όρια (και να παντρευτείς μία πασόκο με βλεννόρροια...)
β)να λάβεις επιτέλους το νεοελληνικό μάθημά σου: σάτιρα τύπου σατιρική κάμνουν αυτοί που δεν έχουν να πουν τίποτα.
Η μεγαλύτερη σάτιρα, αυτή που τη ζούμε είναι όταν τα πρεζάκια του καπιταλισμού στήνουν τη ζωή και τους ανθρώπους και τους μελετούν και τους προσδιορίζουν.
Όπως ο ψαράς που φωτίστηκε σαν πέταξε το καλάμι και το παρεό, και πήρε τους δρόμους διά να κηρύξει την αληθινή Αλήθεια και αυτά που δεν γνωρίζουν καλώς οι σοφοί του Κόσμου.
Μικρό Διαφημιστικό Διάλειμμα (βλέπω πως αξίζει τον κόπο να βάλω εδώ σποτάκι , είναι σχεδόν συνέχεια prime time το πρόγραμμα ,grp ots κλπ πιστεύω θα έχουν ικανή ανταπόδοση και δεν βλέπω ιδιαίτερο κλάτερ σε επικοινωνία καινούργιων B.B (Blog Brands)
Λοιπόν αν και είναι τελείως στα σκαριά, δείτε το σαν teaser :
www.welltonight.blogspot.com και πείτε μας τη γνώμη σας αν θέλετε.
Αντί να κάνετε copy και μετά paste στον browser, απλά, όπως ξέρετε, πατήστε το hardrain της ταυτότητος μου , θα σας μεταφέρει στο (ακόμα άδειο) προφίλ και από εκεί κατ ευθείαν στην πρώτη σελίδα του pillow talk.Θα πάρετε μια πολύ ελαφρά γεύση των προθέσεων...
Γεια σας γατόφιλοι και μη,
αντί σχολιασμού όποιος έχει την περιέργεια να δει ένα ακόμη γάτο, μπορεί να το δει στο http://basan1.blogspot.com/
Πω πω παρεξήγηση που πέφτει! Είπα να ευχαριστήσω για ένα σχόλιο (θα έπρεπε κανονικά να αναφέρω και άλλα) και βρήκα τον μπελά μου επειδή υπάρχουν δυσαρέσκειες, απαρέσκειες και κόντρες (υπόγειες ή φανερές).
Kαι κατι φτηνά καρφιά περί διαφημιστών και διαφημίσεων - ντροπή παιδιά!
Λοιπόν παρακαλώ να σταματήσουν αυτά. Όταν μπαίνετε σε αυτό το blog να αποβάλετε τα κολλήματά σας και να τα αφήνετε απέξω, όπως οι Μουσουλμάνοι τα παπούτσια τους έξω από το τζαμί.
Εδώ είμαστε όλοι μία "ωραία ατμόσφαιρα" (που είσαι Ηλιόπουλε!) και θέλουμε να την κρατήσουμε. Είχαμε ήδη πολύ ωραίες συζητήσεις και ως οικοδεσπότης επιθυμώ να έχουμε κι άλλες στο ίδιο επίπεδο.
Όσο για μένα: το "κύριε" δεν το πάω καθόλου. Όποιος δεν μπορεί να με λέει σκέτο Νίκο ας με αποκαλεί Νίκο Δήμου (είναι και κολακευτικό - έτσι προσαγορεύονται οι "επώνυμοι"). Μα όπως κι αν με λέτε, θέλω να περνάμε καλά μαζί.
Γεια σου Νίκο Δήμου Καλά να περάσης και...σιδεροκέφαλος
araxtos & light
Δεν νομίζω ότι το σχόλιό μου για το ύφος του πιτσιρίκου όταν σου απευθύνεται, Δον Γάτε, κατεβάζει το επίπεδο της συζήτησης. Ούτε ότι είναι εκτός θέματος. Δεν έχω τίποτα προσωπικό με τον άνθρωπο, το αντίθετο είπα ότι μού αρέσουν τα γραπτά του και τα διαβάζω ευχάριστα, αν και διαφωνώ στην ουσία, στον τρόπο που λειτουργεί το είδος της σάτιράς του. Δηλαδή αν δεν έχω το δικαίωμα να κρίνω επί της ουσίας τι δικαίωμα μού μένει; Εδώ όμως δεν είναι το σπίτι του, και ήταν λάθος να αναφερθώ στο θέμα, εγώ άλλο ήθελα να θίξω, τον τρόπο με τον οποίο ο καθένας απευθύνεται στον Νίκο Δήμου.
Καλό βράδυ σε όλους
Και μιά που κακώς φτάσαμε ως εδώ,και δυό που δεν συνηθίζω, σαν Γάτος, να κάνω την πάπια, το "Πιασαρίκους" δεν το είπα από ζήλεια, ή για να τον... ανταγωνιστώ. Το είπα γιατί διάβασα κάτι περίεργα σχόλιά του μεταξύ σοβαρού και αστείου ότι "είχε αρχίσει να βαριέται λίγο χωρίς ανταγωνισμό κτλ". Μού δίνει την εντύπωση ότι έχει καβαλήσει αρκετά το καλάμι, και είναι φυσικό, γιατί η επιτυχία νομοτελειακά φθείρει, ακόμα και τους καλύτερους. Καμμιά φορά κάποιος πρέπει να μας δώσει ένα ελαφρό σκαμπίλι να συνέλθουμε, και αυτό είναι μια φιλική συμπεριφορά. Γι'αυτό το χώσιμό μου δεν το παίρνω πίσω, και δεν το θεωρώ μικροπρέπεια. Μικροπρέπεια θεωρώ την politically correct τύπου συμπεριφορά, την υστεροβουλία και την κολακεία. Ψηφίζω αντιπαράθεση με τα στραβά και τα ανάποδα, κι ό,τι βρέξει, ας κατεβάσει.
νιαααααααααααααάου!
δυσκολεύομαι να μην μπω στη συζήτηση.. παλιά οι γάτοι δεν μου άρεσαν. .τους έβρησκα ύπουλους.. δεν έδιναν σημασία σε μένα αλλά στον εαυτό τους.. ενώ ένας σκύλλος.. κολλητήρι στον αφέντη του!! ..στο τώρα.. τους σκύλλους τους απεχθάνομαι γιατί δεν είναι ελέυθεροοι ένω τους γάτους άρχισα να τους προσέχω επίμονα.. γιατί έχω να μάθω αποφάσια πολλά απο αυτούς! οπόταν.. καλωσορίζω τον Ντόν στο blog :)
νιαου :)
(και ένα μεγάλο ευχαριστώ νίκο για τα βιβλία σου που μου άλλαξαν κυριολεκτικτα την προσέγγιση προς τη ζωή εδώ και καμια 15ετία :)
me ti sovari tou mouritsa leei
"My name is Donne
John Donne."
Είπα να το γράψω εδώ, τόσο επειδή είναι διάλειμμα όσο και επειδή υπάρχει νεώτερο ποστ (να αποφύγω και τους χαριτωμένους).
Λοιπόν... αφιερωμένο εξαιρετικά :-)
Ευχαριστώ Alombar42 για την αφιέρωση - το ξέρω το τραγούδι και μου αρέσει.
Kai mias kai peri satiras o logos:
ΕΠΙΚΑΙΡΑ
(Σήμερα, 13-6-08, ο υπουργός μεταφορών Χατζηδάκης, ανακοίνωσε πως θα φτιάξει ποδηλατοδρόμους σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, επαρχία)
Α! Τι καλή απόφαση ο Χατζηδάκης πήρε
και πώς μ’ αυτήν, τη δυστυχιά της χώρας όλης ήρε!
Ω! πώς πια όλοι ευτυχείς θα ’μαστε στην Ελλάδα,
που μία κάνει η συννεφιά και δέκα η λιακάδα!..
Ω! Τι μεγάλες αλλαγές στη χώρα που θα γίνουν
τώρα που τ’ αυτοκίνητα οι έλληνες αφήνουν
και ποδηλάτου εφεξής τιμόνι θα κρατούνε-
ήγουν τουτέστιν δηλαδή που θα ποδηλατούνε.!..
Γιατί σαφώς εδήλωσε ο ρέκτης υπουργός μας
πως πλέον να! θα πληρωθεί ο πόθος ο κρυφός μας:
πως η κυβέρνηση εκτός απ’ τους γνωστούς τους δρόμους
θα φκιάσει –το αποφάσισε- και ποδηλατοδρόμους.
Κι αυτό ας γίνει μάθημα σε κάθε αμφισβητία:
η εμβέλεια θα είναι πια της χώρας τεραστία
σε αλκή, σε δόξα, σε ηθική και σε πολιτισμό-
σε όλων τέλος των υγιών πραγμάτων τον εσμό.
Αισίως λοιπόν τα τέσσερα θα γίνουν τώρα δύο
και των τρικύκλων χάνεται το ντούρο ως τώρα τρίο
(κι αν ο Κωστάκης βουληθεί να φάει κανα Λαμπράκη
δε θα χρειάζεται παρά ένα ποδηλατάκι).
Ο έλλην δε θα χρειάζεται πλέον για να τρακάρει
παρά ένα ποδήλατο στην αγορά να πάρει.
και θα συναγωνίζωνται οι νέοι μας οι μόρτες
όχι με μηχανών αλλά με ποδηλάτων κόντρες.
Και ο μικρός Γιωργάκης μας πολύ θα καμαρώνει
που από καιρό πολύν κρατεί ποδήλατου τιμόνι
και σαν ο πρώτος μας σ’ αυτά διδάξας θα επαίρεται
και κάτι θα ’χει έτσι κι αυτός ο δύστυχος να χαίρεται.
Μόνο θα πρέπει ο καψερός μαθήματα να πάρει
σ’ έν’ απ’ τα τόσα τα σχολεία που η χώρα θα φουλάρει
ώστε στα κόλπα να μυηθεί όλα του ποδηλάτου
μη κι αστοχία του καμμιά τον ρίξει πάλι κάτου.
Και τη φορά σπάσει αυτή όχι κανένα χέρι
μα πάθει κάποιο κάταγμα στου κεφαλιού τα μέρη
και ότι άδειο είναι αυτό, μάθει η Ελλάδα όλη,
του μισθωτού καθώς Ρωμιού είναι το πορτοφόλι.
(Ξέρω-υπερβάλλω: σ’ όσα πριν είπα,μη δώστε βάση
γιατί όσο να’ ’ναι, αρχηγός κόμματος για να φτάσει
να ξέρει πρέπει πού ακριβώς μπαίνει το δαχτυλίδι-
στον μέσο; στον παράμεσο; στον λιχανό; στον δείκτη;)
Α! Τα καλά ειν’ αμέτρητα στον τόπο που θα ’ρθούνε
σε σέλλα όταν ποδήλατου οι πολίτες ανεβούνε.
κι όταν κινούν τα πόδια τους σε κύκλους στον αέρα
χωρίς τις σόλες τους ως πριν να φθείρουν κάθε μέρα.
Τότε αυτοκίνητου ακριβού δε θα ’χουμε τη χρεία
και ζέστα θα παράγουμε στης χειμωνιάς τα κρύα-
μόνο με το ποδήλατο-τις ρόδες του γυρνώντας-
ενέργεια θα παράγουμε, ως οικολόγοι ζώντας.
Και ίσως απ’ τη φούργια μας που θα ’χουμε την τόση
το ιερό της ράτσας μας φιλότιμο φουντώσει
και τότε –όλα γίνονται…- η Ελλάς φύγει απ’ τον πάτον
και βιοτεχνία ίσως κι αυτή φτιάξει ποδηλάτων!
Τότε οι κλέφτες –οι υπουργοί κι οι βουλευτές μας λέω-
λιγότερα θα κλέβουνε,ποδήλατου ελέω,
γιατί πού θα τα βάζουνε σπίτι για να τα πάνε;-
στη σκάρα τόσα χρήματα πολλά δεν τα χωράνε.
Καλά το λέγαν μερικοί μεγάλοι εθνικόφρονες
ο Θεός πως την Ελλάδα μας δε θα την εγκατέλειπε.
Και όσοι λεν δε θεωρώ πολύ πως είναι σώφρονες:
«όλα τα είχε η Μαριορή, ο φερετζές της έλειπε».
Ποδήλατο! Ποδήλατο! Σωτήρα της Ελλάδος!
Με τα στραβά μας θα πλησθεί των σκουπιδιών ο κάδος
κι όλα τα νέα κι ωραία μας τώρα θα ζωντανέψουμε!
Τεταρτοκοσμικότητα! Στον κάδο εσέ θα πέψουμε!
Η Υγεία κτήμα θα γινεί του κάθενός πολίτη,
όλοι κι από ’να δεύτερο θα ’χουμε τώρα σπίτι,
οι τούρκοι ευθύς θα πάψουνε το Αιγαίο να ζητάνε
και οι φτωχοί να εκλιπαρούν δυο ευρώ κάτι να φάνε.
Γραμματισμένοι οι νέοι μας θ’ αφήνουν τα θρανία
και των πλουσίων για κλοπή θα κορεστεί η μανία.
Τα δομημένα ομόλογα θ’ αποξεδομηθούνε
και τα που εγίναν σκάνδαλα θα ξεσκανταλωθούνε.
Οι Τούρκοι θα μας δώσουνε πίσω τη Βόρεια Κύπρο,
το γάλα θα ’χει λιανική δέκα λεπτά το λίτρο,
οι Σκοπιανοί θα πάψουνε λοξά να μας κυττάνε
και Ήπειρο οι Αλβανοί κι Άρτα δε θα ζητάνε.
Ω! Κώστα Χατζηδάκη μας! Θερμά σ’ ευχαριστούμε
που από τούδε και στο εξής πανευτυχείς θα ζούμε!
Κι αν κάποιοι, και ύστερ’ απ’ ΑΥΤΟ, αρχίσουν πάλι γκρίνια,
δε χάνεις-ξανασκέψου το: υπάρχουν και πατίνια.
Γιώργης Χολιαστός
---
(Θέλουν να πάρουν τη ΔΕΗ από τη Νεμέα)
ΝΕΜΕΑ ΚΑΙ ΔΕΗ
ΚΑΙ ΛΟΓΙΑ ΕΥΚΛΕΗ
Ρε Καραμανλή της πλάκας, πώς σου μπήκε στο τσερβέλο
Κι έτσι με το «άστε ντούε»-κι έτσι με το «έτσι θέλω»
Τη ΔΕΗ πας και μας παίρνεις που ’δώ πέρα είχαμε πρώτα,
Δηλαδή πας και αλλάζεις των Νεμεατών τα φώτα;
Πώς θα βλέπουν τα παιδιά μας να μαθαίνουν στο σχολείο
Ότι ένα κι ένα κάνουν όχι τρία, παρά δύο;
Πώς στο στόμα θα οδηγούμε όταν τρώμε,το πηρούνι
Και αυτό δε θα πηγαίνει προς τ’ αυτιά ή το πηγούνι;
Πώς το βράδυ εφημερίδα ο καθείς μας θα διαβάζει
Και τα μάτια του απ’ την τόση την προσπάθεια δε θα βγάζει;
Πώς θα βλέπουμε αν το χέρι που το χρήμα μας μάς παίρνει
Το γαλάζιο έχει το χρώμα ή αισίως πρασινοφέρνει;
Και δεν έχει και μεγάλη σημασία ποιος μας κλέβει
Μα να μη και μια σαν τούτη απορία μας παιδεύει.
Φτάνουν όσες απορίες η κυβέρνηση μας δίνει
Που απ’ το τόσο ν’ απορούμε έχουμε άποροι όλοι γίνει:
Πώς γεννάει σοφίες τόσες το μυαλό του Αλογοσκούφη
Αφού τόσο του ’χει δώσει ο θεός όσο του Γκούφη;
Πού οι βουλευτές μας βρίσκουν και δυο δυο τις βίλλες έχουν
Κι όλοι πάνω σε Μερσέντες και Φερράρι μόνο τρέχουν;
Πόσα σώβρακα ν’ αλλάζεις άραγε την κάθε μέρα
Όταν πας προσκεκλημένος απ’ τον Μπους στις ΗΠΑ,πέρα,
και ο πλανητάρχης στρέφει προς εσένα τη ματιά του
γρήγορα αν δεν καταφέρεις να κρυφτείς κάπου μακριά του;
Πώς μπορείς και καταφέρνεις και τη φτώχεια την πληθαίνεις
Ενώ η κλίκα η δική σου και ο ίδιος συ πλουταίνεις;
Γιατί άραγε το βέτο που στα Σκόπια είχες βάλει
Πως στα «συν» μετράει νομίζει το αδειανό σου το κεφάλι-
Και γυρνάς πίσω σα να ’σουν ήρωας ή και θεός
Κι όχι ό,τι τώρα είσαι: ηττημένος και φαιδρός.
Κι η μεγάλη απορία που ολουνούς εμάς κατέχει
Είναι πώς,με τόση φόρα που η κυβέρνησή σου έχει
Και πηγαίνει από τονα το κακό στο παραπέρα,
Το καράβι πάνω ακόμα δεν το έριξες σε ξέρα...
Και λοιπόν αφού βουλή σου είναι να μας ξεφωτίσεις
Άκου λίγες από κείνες που ’χω εγώ ακόμα ερωτήσεις:
Πώς θα βλέπουμε σαπούθε πέφτει τάχα η Ραφήνα
Να σου στέλνουμε τα πέντε φάσκελά μας κάθε μήνα
όταν παίρνουμε τους λόγγους, τις πλαγιές και τα ρουμάνια
Της ΔΕΗ για να ξοφλάμε τους λογαριασμούς, με δάνεια,
Που οι τόσες τράπεζές σου μας παρέχουνε αβέρτα
Για να παίρνουν μας κατόπι φαγητό, σπίτι, κουβέρτα;
Κι αν αισχρέ Κωστάκη ξέρεις και από μυθολογία
Πρόσεξε σωστά των μύθων να διακρίνεις την ουσία
Και τον κάθε μύθο στα όρια τα σημερινά να φέρνεις
Άμα θέλεις φουκαρά μου να επιζείς να καταφέρνεις.
Γιατί σήμερα δεν είναι το λιοντάρι της Νεμέας
Παρά η φτώχεια που ’χεις δώσει της Ελλάδας μας της νέας.
Κι αν εσύ αυτόν το λιόντα Ηρακλής σα νέος να ’σουν
Δε σκοτώσεις, τα σαγόνια τα γερά του θα σε χάσουν.
Κι είναι κρίμα η Ελλάδα τον δυνάστη της να χάσει-
Τέτιοι σπάνια δυνάστες φανερώνονται στην Πλάση.
Και ποιος πια θα μας ρουφάει με το καλαμάκι το αίμα;
Ποιος οι εκλογές σα φτάνουν θα μας πνίγει μες στο ψέμμα;
Ποιος σαν κλώσα θα κλωσάει και θα βγάζει κλεφταράδες;
Ποιος ομόλογα θα φτιάχνει να πουλάει κατά δεκάδες;
Ποιος θα κλέβει τον κοσμάκη; Μαχαιριές ποιος θα του δίνει;
Ποιος θα χτίζει εκκλησίες και νοσοκομεία θα κλείνει;
Ποιος στο θειο του θα δίνει να φυλάει τα κλεψιμέικα
Ώστε όταν σπίτι πάει να περνάει πλέον μπέικα,
στο τιμόνι ενώ όταν είναι της Ελλάδας της καυμένης
με το «πόθεν» του το «έσχες» δείχνει άκληρος και πένης;
Μα οι απορίες μας όλες δε θα βρουν ποτέ τους λύση
Αφού όλα της Νεμέας συ τα φώτα θα ’χεις σβύσει.
Και με ολόκλειστα τα μάτια μεις μονάχα θα μπορούμε
Άλλο τίποτα όχι πάρα, μοναχά να θυμηθούμε
όσα βλέπαμε σαν ήταν ο καλός παλιός καιρός-
δηλαδή ο καιρός εκείνος που η Νεμέα είχε φως.
Θα θυμόμαστε ας πούμε μια σκηνή που όλη εκφράζει
Την αισχρή σου την ουσία και σα γάντι της ταιριάζει.
Τότε που όντας με τους άλλους τους μεγάλους ΝΑΤΟικούς
Σε μια πόλη της Ευρώπης, έβλεπες κατά τον Μπους
Σαν μικρούλα πουτανίτσα στο μεγάλον μπρος «προστάτη»
Καρτερώντας να γελάσει-σε «αστείο» που είπες κάτι.
Απ’ το ψεύτικο το γέλιο που γελούσες βλέποντάς τον
Ώστε σα σε δει να ξέρει πως γελάς λατρεύοντάς τον,
Οι γωνιές του στόματός σου ως τ’ αυτιά σου είχανε φτάσει
Και η φάτσα σου είχε χρώμα παντζαριού που ’χει ωριμάσει.
Κι όταν κείνος με την άκρη μόνο σ’ είδε του ματιού του-
Κι όταν είδε έναν που πάντα ήταν κι είναι του χεριού του-
Και σ’ αγνόησε όπως κάνει ο ελέφας με μια μύγα,
Τότε πίσω όπως στεκόσουν απ’ τον ατσαλένιο γίγα
Αξιολύπητος τόσο ήσουν να μαζέψεις σα ζητούσες
Του εαυτού σου τα κομμάτια-κι ούτε αυτό δεν το μπορούσες…
Και σου λείψαν πια εκείνες οι φιλόδοξές σου τάσεις
φιλικά με πλανητάρχες να ποθείς να κουβεντιάσεις
για να δείξεις ότι τάχα έγινες κι εσύ ένας κάποιος
επειδή σ’ έχει ψηφίσει άμυαλος λαός και σάπιος.
Κι από τότε φέρεσαι όπως κάθε φέρεται ανάξιος-
Σαν φελλός που ούτε μια λέξη να του πουν δεν είναι άξιος΄
ή σαν πρόθυμη κοττούλα που όλο λέει στον πετεινό:
«Όποτε με θέλεις έλα-για σε πάντα ειμ’ εδώ.»
Θα θυμόμαστε πως βγήκες σαν τη γάτα τη βρεγμένη
Να «επιθεωρήσεις» τάχα τη Ζαχάρω την κα(η)μένη
και να δείξεις με το ύφος που γελοία είχες παρμένο
πως εσύ δε φταις καθόλου για ό,τ’ ήταν γινωμένο.
Θα θυμόμαστε και κείνο το «σεμνά και ταπεινά» σου.
Αν αλήθεια εννοούσες ότι πρέπει τα σκυλιά σου
Να δαγκώνουνε μα δίχως, όπως πριν να μας γαυγίζουν,
Το κατάφερες΄ και τώρα με μπαμπάκι μας ξεσχίζουν.
Θα θυμόμαστε όσα κάνεις για τον καπιταλισμό
Ενώ πάντα για τη φτώχεια φέρνεις τον κατακλυσμό.
Θα θυμόμαστε πως έχεις την Παιδεία καταρρακώσει,
Πως στην άσφαλτο δεκάδες ως τα τώρα έχεις σκοτώσει,
Οι φτωχοί πως επληθύναν, πως η Υγεία έχει ρέψει
Και πως έχεις της πατρίδας την περφάνεια σακατέψει.
Θα θυμόμαστε πως έχεις διαλυμένο πια το κράτος
Η αξιοπιστία πως έχει της Ελλάδας πάει πάτος,
Οι πολίτες ότι έχουν πια ζητιάνοι καταντήσει,
Πως της ΕΟΚ ζήτουλας είσαι, πως την Κύπρο έχεις πουλήσει.
Τις χαρές που είχες κάνει οι δικοί σου όταν όλοι
Τ’ ασφαλιστικό ψηφίσαν καθώς γνήσιοι χαχόλοι.
Κι ας μην έχεις διόλου τσίπα κι αξιοπρέπεια καμμιά,
Μα μπορείς χωρίς καθόλου να σου γίνει εσέ ζημιά
Τη ΔΕΗ να μη τη διώξεις απ’ την όμορφη Νεμέα-
Τη ΔΕΗ τη για την πόλη του Ηρακλέους αναγκαία,
Ώστε φώτα έχοντας πάλι,να θυμόμαστε πιο λίγο
Και να έχουμε το νου μας στων αμπέλων μας τον τρύγο
Κι όχι στις βρωμιές τις τόσες που από δαύτες όλος ζέχνεις
Μιας και κόσκινο αυτές είναι παλαιάς για σένα τέχνης…
1-5-08
Ο ίδιος
Δημοσίευση σχολίου