Σάββατο, Μαΐου 13, 2006

Requiem για μία ερωμένη

Γιατί έχω την εντύπωση πως χάνεται η Βόρεια Κύπρος;

Βλέπω τους Ελληνοκύπριους βολεμένους μέσα στην ευμάρειά τους, στο κύρος και στην ισχύ τους ως μέλος της Ε.Ε., στον εσωστρεφή εθνικισμό τους, να μην πολυενδιαφέρονται πια για την ενότητα του νησιού.

Εντάξει, το σχέδιο Ανάν δεν ήταν ιδανικό – αλλά σε κάθε διαπραγμάτευση πρέπει να δώσεις για να πάρεις. Εμείς δεν μοιάζει να είμαστε διατεθειμένοι να δώσουμε κάτι – ούτε καν να συζητήσουμε. Εντωμεταξύ ο Βορράς κερδίζει την συμπάθεια της διεθνούς κοινής γνώμης (τώρα είμαστε εμείς οι αδιάλλακτοι) και στο έδαφός του παγιώνονται καταστάσεις και οικονομικά συμφέροντα. Ο χρόνος κυλάει υπέρ της διχοτόμησης – και η νέα γενιά την θεωρεί δεδομένη.

Δεν είμαι ειδικός. Είμαι εραστής της Κερύνειας και την νοσταλγώ:


ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ

“Αν σε λησμονήσω Ιερουσαλήμ, ας μαραθεί το δεξί μου χέρι, ας κολλήσει, η γλώσσα μου στον ουρανίσκο μου, αν δεν σε θυμηθώ...”.

Πολλά λιμάνια μοιάζουν αγκαλιές – μα της Κυρήνειας πάνω απ' όλα. Η πιο κλειστή, ή πιο ζεστή, η πιο γλυκιά αγκαλιά – μάνας όχι, αλλά αδερφής ή ερωμένης. Το μικρό λιμάνι της Κυρήνειας. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ.

Σεπτέμβρης '71, ένας ζεστός Σεπτέμβρης. Ο Σεφέρης άρρωστος στην Αθήνα κι εγώ, με τα ποιήματα του σαν οδηγό, ανακαλύπτω την Κύπρο. Σαλαμίνα, Πλάτρες, Έγκωμη, Αγιάναπα - τα ποιήματα πού μ' αρέσουν.
“Αυτός ο κόσμος δεν είναι ο δικός μας, είναι του Ομήρου”. Πιο Ελλάδα από την Ελλάδα η Κύπρος μου δίνει μια αίσθηση αρχαϊκή, Ίσως είναι η γλώσσα, πιο σκληρά πελεκημένη, πιο άμεση, Ίσως είναι το φως το “χρυσό δίχτυ”.

Υπήρχε ήδη μια βουβή απειλή γύρω - θυμάμαι που έκανα μεγάλη παράκαμψη για να πάω από τη Λευκωσία στην Κυρήνεια. Ο δρόμος του Αγίου Ιλαρίωνα ήταν κλειστός. Τούρκικη σημαία ανέμιζε στο παλιό κάστρο.

Αν η Κυρήνεια ήταν μία μικρή λυρική ποίηση – λίγο πιο πάνω, το Μπελαπάις, ήταν σαν μουσική από μεγάλο όργανο. Ένα γοτθικό μοναστήρι, αλλά όχι γκρίζο, όχι σκοτεινό σαν αυτά πού ήξερα. Ένα φωτεινό γοτθικό μοναστήρι, μια αντίφαση με τον εαυτό του - μια αντίφαση με τις λεμονιές και τους φοίνικες που το τριγύριζαν. Από τις άδειες αιχμηρές αψίδες έβλεπες φλογερά λουλούδια, μπουκανβίλιες ν' ανθίζουν. Μεσογειακή γλύκα και γοτθική αυστηρότητα - μια απροσδόκητη σύνθεση φοβερής έντασης κι ανάτασης, θυμήθηκα πάλι τον Σεφέρη: “Η Κύπρος είναι ένας τόπος όπου το θαύμα λειτουργεί ακόμα”.

Είπα: θα ξανάρθω στην Κυρήνεια, θα 'ρθω να μείνω. Όταν γύρισα στην Αθήνα πέθαινε ο Σεφέρης. Τρία χρόνια μετά, χάθηκε η Κυρήνεια.
Λίγα πράγματα στη ζωή μου έχουν λείψει όσο αυτή η μικρή πολιτεία.

Αισθάνομαι εξόριστος όταν τη σκέπτομαι, εξόριστος από μια πατρίδα, που ο ίδιος διάλεξα. Το μόνο που μπόρεσα να κάνω όταν έμαθα την καταστροφή, ήταν να γράψω δύο λέξεις: “δεν ξεχνώ”, και να τις στείλω σ' όλο τον κόσμο.

Γιατί, αν σε ξεχάσω Κυρήνεια, αν σε ξεχάσω Κύπρος, θα λιγοστέψω σαν Έλληνας, θα φτωχύνω σαν άνθρωπος, θα μικρύνω, θα μαραθώ.

Νιώθω πως έχω μια πόλη-ερωμένη. Κάπου με περιμένει "προσφέροντας μικρούς μαστούς". Με μια τρυφερή ζεστή αγκαλιά, λιμάνι. Η τελευταία ακτίνα του ήλιου χτυπάει το κάστρο και τα νερά βαθαίνουν και σκοτεινιάζουν.

Βλέπω τις φωτογραφίες του '71 - πόσο φωτεινές είναι οι διαφάνειες με τον ήλιο της Κύπρου. Κάθε λεπτομέρεια, κάθε πέτρα, κάθε αγκάθι είναι τυπωμένο στη μνήμη μου. Θα 'χουν αλλάξει τώρα βέβαια πολλά στην Κυρήνεια - δεν θέλω να το σκέφτομαι. Θέλω να τη θυμάμαι όπως την άφησα, με την υπόσχεση της επιστροφής.

Η μικρή Αφροδίτη της Βόρειας Κύπρου. Η Κυρήνεια - μια πόλη αγκαλιά. Μικρή ζεστή φίλη, πολλοί σ' αγαπούσαν, πολλοί σ' έχασαν. Πολλοί περιμένουν. Και δεν ξεχνούν.

“Εάν επιλάθωμαί σου, Ιερουσαλήμ, επιλησθείη η δεξιά μου κολληθείη η γλωσσά μου τω λαρύγγι μου, εάν μη σου μνησθώ...”.

215 σχόλια:

1 – 200 από 215   Νεότερο›   Νεότερο»
heinz είπε...

Ωχ...

Μέχρι το βράδυ, από Κύπρος, θα 'χει γίνει της Κορέας....

paragrafos είπε...

Το μεγάλο κακό και η προσωπική συμφορά.
--------------------------------

Θα ήθελα να με συγχωρέσετε όλοι σας που θα μεταφέρω αυτούσιο το πρώτο ποστ του ημερολογίου μου... Έχει μια κάποια σχέση με το ποστ και πολλοί νέοι επισκέπτες ίσως δεν...

Ευχαριστώ για την κατανόηση

Με απέραντη αγάπη

Παράγραφος

******************************





Εκείνον τον καιρό τα τουρκικά αεροπλάνα γυρόφερναν πάνω από το νησί. Ο ανύπαρκτος στρατός μας υποχωρούσε κακήν κακώς. Κι εμείς ο κόσμος (χιλιάδες κόσμος, μια ατελείωτη ουρά σκυθρωπών κι αλαφιασμένων οδοιπόρων) φεύγαμε όπως-όπως για να γλιτώσουμε από βιασμούς και εκτελέσεις. Γιατί έτσι μας λέγανε οι άλλοι που ερχόντουσαν από την Κερύνεια. Τραβήξαμε κατά το βουνό Τρόοδος. Ολοι μαζί, ο ένας πιο δυστυχισμένος από τον άλλο κι εμείς οι μικρότεροι φοβισμένοι από την απελπισία που βλέπαμε στα μάτια των μεγάλων.

Τα ορεινά γεμίσανε ανθρώπους και ανθρώπους που μήτε να φάνε είχανε μήτε να πιούνε μήτε να κοιμηθούνε και φυσικά πουθενά τόπος να κανεις την ανάγκη σου. Επρεπε να πας κάπου παράμερα κι ακόμα παρα πέρα. Πήγα κι εγώ σ΄ ενα απόμακρο μέρος γιατί ντρεπόμουνα πολυ. Ξάφνου ακούω, πίσω από κάτι χαλάσματα, ένα θόρυβο παράξενο. Κάτι ανάμεσα σε πνιχτή φωνή ανθρώπου και ξεψυχισμένη κραυγή ζώου. Μια σκιά άρχισε να με πλησιάζει. Κοκκάλωσα.

Τότε βλέπω και τι βλέπω; Ενα όρθιο φάντασμα, μέσα στη βρόμα και τα κουρέλια, να σέρνει το πόδι του και να βρυχάται, ν΄ απλώνει τα σκεβρωμένα δάχτυλά του με κατι νύχια τεράστια, γαμψά και κατάμαυρα, να με κοιτάζει κατάματα με ένα πρόσωπο λες και το είχανε σκαμμένο και τυλιγμένο στο χώμα από χρόνια.

Πλησίασε λίγο ακόμα. Όμως τώρα το ένα πόδι του πλάσματος δεν προχωρούσε. Μια αλυσίδα τεντωμένη κι ένας χαλκάς το κρατούσαν. Γλίτωσα, σκέφτηκα. Μια γριά βγήκε από τα χαλάσματα και μου ένευσε: "Κόρη, φύε που΄τζιαμαί, εν δαιμονισμένη!!!" Ξαφνικά το πλάσμα έπεσε χάμω κι άρχισε να ουρλιάζει και να χτυπιέται. Και ακόμα τρέχω...

Ακόμα τρέχω. Τα χρόνια πέρασαν. Γεννήθηκε το παιδί μου. Στους έξι μήνες διαγνώσθηκε γενικευμένη επιληψία... Πάθαινε σπασμούς και χτυπιόταν σαν το πλάσμα που φοβήθηκα τότε πάνω στα βουνά. Αχ, και να γυρνούσε πίσω το ρολόι! Ν΄ αγκάλιαζα το παιδάκι εκείνο όπως τώρα την κορούλα μου!!!

(Επιληψία, αγάπη μου!., 28/2/06)

azrael είπε...

Καλημέρα Νικόλα. Γράψαμε κατά σύμπτωση και οι δύο για την Κύπρο στα τελευταία post μας.
Έγραψες πολύ πολύ πιο όμορφα βέβαια :-)

Ίσως η γενιά μου να είναι η τελευταία που την ένοιωσε ως χαμένη πατρίδα. Τελικά έχεις δίκιο. Μάλλον ο Ελληνισμός την έχασε για πάντα. Καλημέρα.

Ecumene είπε...

...Εκκοληθη η γλωσσα τω λάρυγγι.....

Eτσι οπως παει το πραγμα,σε λιγο θα αναρωτιόμαστε αν επρεπε το 55 να ξεσηκωθουν οι Κυπριοι..
Μηπως αν εκαναν την παπια,μετα απο 20-30 χρονια θα προέκυπτε μια αλλη Μαλτα;Μηπως βιαστήκαμε;

Στο θεμα της εκμεταλλευσης του Ιστορικου Χρονου
εχει αποδειχτει οτι οι Ελληνες βιαζονται και οι Τουρκοι περιμενουν

Συγκρουση Συναισθηματος και Ψυχρης Λογικης.....

ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ 60=ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ 74
ΚΟΙΝΟΠΟΛΙΤΕΙΑ=ΜΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ
εστω και υπο αγγλικη κατοχη..

ΑΓΓΛΟΙ Ή ΤΟΥΡΚΟΙ;;
Διαλεξαμε τους Δευτερους
Αν και πρεπει να λαβουμε υποψη
μας οτι υπηρχε CCCP...και
υπηρχε τοτε η αισθηση
της "μελλοντικης δικαιοσυνης"
που ερχεται....

J. είπε...

Φύλαγε την Κύπρον σου, να'χεις τη μιση !
Συμφωνώ με τον Heinz, μέχρι το βράδυ θα γίνει της Κορέας, ειδικά αν συμμετάσχει στη συζήτηση και ο κ.Λυκαύγης...

apousia είπε...

Καλημέρα σε όλους!
Ποντικάκο με τρόμαξες με τα χτεσινά και ''έκανα υπακοή''.
Ευχαριστώ πολύ κι εσένα και τον cyrusgeo για τις αναλυτικότατες οδηγίες προς αδαείς.
Έτσι δεν ταλαιπώρησα ξανά τον ευγενέστατο και πάντα πρόθυμο Φιντεία..
Captain,απολογούμαι,δεν διάβασα το post,κρατάω τη λέξη ερωμένη από τον τίτλο,και λέω ξανά στον δημιουργό του ''ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ'',
ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ!

Zoros είπε...

Στην Κύπρο συμβαίνει πλέον το εξής περίεργο: Η πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων (το 52% σύμφωνα με μια δημοσκόπηση) δεν θέλει επ’ ουδενί να συμβιώσει με Τουρκοκυπρίους. Συνεπώς, κάθε σχέδιο ενοποίησης είναι καταδικασμένο από την αρχή... Το 52% μοιράζεται ως εξής: εθνικισμός (το μεγαλύτερο μέρος), οικονομικοί λόγοι (μοιρασιά πλούτου), φόβος ανεργίας, ξε-βόλεμα κρατικών / δημοσίων υπαλλήλων από τις ανακατατάξεις.
Επίσης θυμάμαι τα λόγια του Τάσσου Παπαδόπουλου όταν εξηγούσε (δακρυσμένος, είναι σημαντικό και αυτό: δηλώνει συναίσθημα εκεί που πραγματικά πρέπει να λείπει) το λόγο που επέρριπτε το σχέδιο Ανάν:
“Παρέλαβα κράτος και θα παραδώσω κοινότητα?”
Γίνεται να υπάρξει ρεαλιστικό σχέδιο, χωρίς να συμβεί το παραπάνω?

Η περίπτωση της Κύπρου είναι χαρακτηριστική στο πόσο κακό μπορεί να προκαλέσει η παραποίηση της ιστορίας (που τόσο έχουμε συζητήσει σε αυτό το blog): αν μια ολόκληρη γενιά κυπρίων (και ελλήνων) έχει μεγαλώσει με την πεποίθηση ότι στο Κυπριακό έχουμε το απόλυτο δίκιο με το μέρος μας και πως δεν κάναμε λάθη, θεωρώ πολύ λογικό το 52%! Πως γίνεται να θέλω να συμβιώσω με τον «απόλυτο κακό» εχθρό?

Τέλος, θα δώσω και μια αισιόδοξη (και ρεαλιστική) νότα:
Έστω ότι φτάνουμε στην πλήρη διχοτόμηση και η Βόρεια Κύπρος γίνει ένα ανεξάρτητο τουρκοκυπριακό κράτος. Αν είναι πλήρες μέλος της ΕΕ (κανονικά αυτό πρέπει να γίνει, όπως και αν πχ δημιουργηθεί ανεξάρτητο βασκικό κράτος και αποσκιστεί από την Ισπανία) πόσο μας χαλάει αυτό? Θα έχουμε απόλυτη ελευθερία να μετακινούμαστε, να φτιάχνουμε επιχειρήσεις, να αγοράζουμε γη και απλά αυτό το τμήμα θα έχει τουρκοκυπριακή διοίκηση. Θα υπάρχει φυσικά το πρόβλημα των καταπατημένων περιουσιών (και για τις 2 μεριές), αλλά αυτό δεν είναι κάτι καινούριο: και σήμερα υπάρχει.

BugoTheCat είπε...

Ωραίο θέμα. Με την Κύπρο έχω σχέση επειδή η μητέρα μου είναι κύπρια (στη Μόρφου μεγάλωσε, ένα χωριουδάκι κοντά στην Αμμόχωστο). Έχω ταξιδέψει αρκετές φορές εκεί, γενικώς συμπαθώ περισσότερο τους κυπρίους από τους έλληνες, έχω και τους πιο καλόκαρδους και συμπαθείς συγγενείς από την Κύπρο. Και πάλι θα ήθελα να την γνώριζα περισσότερο. Και να μάθαινα να μιλούσα τα τσιπριακάν για να κάνω πλάκες στους φίλους μου :)

Τώρα για την ένωση υπέρ είμαι, μάλλον γιατί θα είναι καλύτερο να βρεθεί επιτέλους λύση.

onlysand είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ecumene είπε...

ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΗ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΓΙΑ ΚΥΠΡΟ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ:Οποιος
θελει να μαθει τί λενε οι Απεναντι στα ελληνικα,παρακαλω..ηθελα να ξερα στο διαδυκτιο εχει βγαλει η ΚΥΠ αντιστοιχη προπαγανδα στα τουρκικα......

ikd είπε...

Δεν μπορείς να μη στενοχωρηθείς, να μη βουρκώσεις όταν βρεθείς στο οδόφραγμα του Λήδρα στη Λευκωσία. Μία φορά βρέθηκα στη Λευκωσία για επαγγελματικούς λόγους και συγκλονίστηκα... Είπα δε θέλω να ξαναπάω να δω την εικόνα αυτή.

Όμως, πώς να ισορροπήσεις την ανάγκη της πολιτικής (το πάρε-δώσε) με τον πόνο αυτού που ξεριζώθηκε από το σπίτι του; Την ανάγκη για λύση όπου θα συμβιώνουν ειρηνικά όλοι (εκεί που είναι τώρα) και τον πόθο να πάνε στις εστίες τους και στα πατρικά τους;

Αν το καταφέρεις, τότε θα λύσεις και το Κυπριακό, και το Κορεατικό και το Μεσανατολικό...

ΙΚΔ

andy dufresne είπε...

Αν πρόεδρος των ΗΠΑ δεν ήταν ο Bush και της ελλάδας ο Καραμανλάκος, θα είχα μεγάλο πρόβλημα να καταλάβω πως οι κύπριοι έβγαλαν τέτοιο πρόεδρο ρεζιλίκι.

Ο λαϊκισμός του χτυπάει και Χριστόδουλο...

Nikos Dimou είπε...

paragrafos said...
Το μεγάλο κακό και η προσωπική συμφορά.

Όπως πάντα ωραιότατο το κείμενό σου - θέλουμε όμως και την άποψή σου για το πρόβλημα...

Dr Strange είπε...

Δεν είμαι από τήν Κύπρο, ούτε κι έχω πάει εκεί ποτέ, γι' αυτό και νοιώθω λίγο άβολα να εκφέρω άποψη. Αλλά έχω μελετήσει πάρα πολύ τήν ιστορία τού κυπριακού και θα τό πω αυτό τό προφανές στό οποίο έχω καταλήξει. Γάμοι τής προκοπής, από συμφεροντολόγους υπολογισμούς ή με τό στανιό, και με τόν άλλον να μην τόν γουστάρεις κατά βάθος, δεν γίνονται. Και τό νά 'χεις στό σπίτι σου κάποιον που αντιπαθείς (δίκια ή άδικα αδιάφορο), και μάλιστα μονίμως κι υποχρεωτικά, είναι βέβαιη δυστυχία. (Τό να τόν έχεις πάλι παραδίπλα, και να μιλάς μαζί του όταν θέλεις, χωρίς να είσαι αναγκασμένος να διαπραγματευτείς τά τού οίκου σου μ' αυτόν, είναι ο μόνος τρόπος για να τόν (ξανα)συμπαθήσεις κάποτε, αν αυτό προκύψει). Οι Έλληνες τής Κύπρου (όπως και οι άλλοι άλλωστε, mutatis mutandis) τούς Τούρκους γείτονές τους ποτέ δεν τούς γούσταραν, ούτε πολύ περισσότερο τώρα. Όλα τ' άλλα είναι υποκρισία και στραβωμάρα. Αν δεν μπορούμε να τούς πετάξουμε έξω, θα πρέπει ν' αποδεχτούμε ότι κι αυτοί οι άνθρωποι θα πρέπει, εκεί που βρίσκονται, να ζήσουνε, και να κάνουν κι αυτοί τό δικό τους σπίτι. Κρίμα για τήν Κυρήνεια μας (και τόσο τό καλύτερο για τήν Κυρήνεια τους). τό ίδιο για τή Σμύρνη, και πάει λέγοντας. Όμως, υγεία σ' αυτά τά πράγματα σημαίνει, ότι ή τού παίρνεις τού άλλου αυτό που κατέχει (δίκια, άδικα, αδιάφορο) και επιθυμείς, με τό στανιό ή επί πληρωμή, ή τού τό αφήνεις. Τό να τόν παντρευτείς (ή να ξανασμίξεις μετά τόν χωρισμό), για να τό μισοέχεις κι εσύ, και χωρίς αυτόν να τόν θέλεις ούτε κατά διάνοια, είναι βλακεία και βέβαιη καταστροφή.

Κι ας φύγουμε κάποτε από τό ποιός είναι καλός και ποιός κακός. (Αλήθεια λέει ο μύθος, απ' αυτό βγήκαμε από τόν παράδεισο).

paragrafos είπε...

Nikos Dimou said...
paragrafos said...
Το μεγάλο κακό και η προσωπική συμφορά.

Όπως πάντα ωραιότατο το κείμενό σου - θέλουμε όμως και την άποψή σου για το πρόβλημα...
-----------------

Εννοείται!

Το εν λόγω κείμενο ήταν απλώς μια εισαγωγή!!!




Με απέραντη αγάπη

Παράγραφος

Stavros P (isisdoros) είπε...

Δεν νομίζω ότι χάνεται καμιά Κερύνεια.Εκεί θα είναι και ο καθένας θαμπορεί να την επισκέπτεται.Το ότι θα την διοικούν Τούρκοι δε λέει τίποτα.Τώρα εάν μπορέσει να γίνει ένα κράτος αυτό είναι πρόβλημα των κατοίκων του νησιού και αυτοί θα πρέπει να βρούν τη λύση.Σίγουρα η τουρκοκυπριακή άποψη που αναφέρει η εργοτελίνα δεν είναι τελείως έξω από την πραγματικότητα.

Ecumene είπε...

Η Αφροδίτη παντως είναι Παφιώτισσα!

Και η Κηρυνεια εγινε Girne

H Λευκωσια Lefkosha

H Kυπρος Kbrs

Y.Γ.Σημερα το Εθνος εχει δισελιδο αφιερωμα στα blogs,με φωτο και κειμενο
του Γατου...ωραιο πουκαμισο..θαλασσινό...

onlysand είπε...

Μικρή κουκίδα ενοχής στους Oίκους Aνοχής της Oικουμένης - επαίτες επετείων οι απερισκέπτως ευέλπιδες, ως σκώληκες περιδεινούμενοι που δεν θ’ αξιωθούν ποτέ να γίνουν πεταλούδες.
Σημαδεμένο χαρτί της Iστορίας, κάθε τόσο, λόγια τυλίγει αραχνοΰφαντα επίσημων χειλέων - Σύμφωνα βάρβαρα ως ρω παρεισφρέουν στην αγ(ρ)ιότητα.
Πορφυροβαμμένο όμως το βάθος του ουρανού - η Eλπίδα αμετανόητη 'προς κέντρα λακτίζει' και δεν εννοεί να νερώσει το κόκκινο κρασί της - το αίμα νερό δε γίνεται.
Μόνο μια παλιά φωτογραφία: η πληγή της ελευθερίας μας - επί τον τύπον των ήλων...

Zoros είπε...

@tassos_papadakis

«Είναι το γνωστό στρατοκρατούμενο καθεστώς...»

Στην Τουρκία συμβαίνει το εξής παράδοξο: ο στρατός είναι το προοδευτικό κομμάτι της εξουσίας και αυτός που διασφαλίζει την κοσμικότητα του κεμαλισμού. Για σκεφτείτε: η Τουρκία είναι το μόνο μουσουλμανικό κράτος στον κόσμο, που είναι κοσμικό και φιλελεύθερο (με τα όποια προβλήματα) και όχι αυταρχικό ή θεοκρατικό! Για αυτό το λόγο έχει και όλη αυτή την ειδική μεταχείριση από τη Δύση (πχ στο θέμα της ένταξης στην ΕΕ), αφού αποτελεί το παράδειγμα προς μίμηση (με τα δεδομένα της Δύσης) για τα υπόλοιπα μουσουλμανικά κράτη.


«...που ανακινεί και ανακαλύπτει κάθε τόσο 'ελληνοτουρκικές διαφορές', εγείρει προκλητικές -εδαφικές συνήθως- απαιτήσεις ή προκαλεί με 'casus belli', εφόσον επεκτείνουμε -ως έχουμε το δικαίωμα- τα χωρικά μας ύδατα στα 12 μίλια.»

Πως είμαστε σίγουροι ότι οι εδαφικές διεκδικήσεις των Τούρκων είναι προκλητικές ή αδικαιολόγητες? Υπάρχουν τόσες αντικρουόμενες διεθνείς συνθήκες «μοιρασιάς» (αλλά και παραλείψεις να συμπεριλάβουν συγκεκριμένα νησιά) που κάνουν δύσκολη υπόθεση να πεις με σιγουριά ότι «δεν υπάρχουν γκρίζες ζώνες». Είστε σίγουροι ότι τα Ίμια είναι ελληνικά? Προσωπικά πάντως δεν είμαι... και για όσους θα απαντήσουν «ναι» θα σας θυμίσω το εξής:
Μια ελληνική παραχώρηση που δόθηκε στους Τούρκους στη συμφωνία του Ελσίνκι το ’99 (θυμίζω ότι έπειτα από πιέσεις δέχτηκαν να προχωρήσει η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ, χωρίς να έχει προηγηθεί λύση του προβλήματος) ήταν να πάμε το θέμα των γκρίζων ζωνών στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης αμέσως μετά την ένταξη (πάγιο αίτημα των Τούρκων για χρόνια). Η κυβέρνηση Καραμανλή (προφανώς διαβλέποντας ενδεχόμενες απώλειες) αρνήθηκε τελικά να πάει το θέμα στη Χάγη και φυσικά οι τουρκικές αντιδράσεις ήταν πολύ μεγάλες.
Το casus belli των Τούρκων για τα χωρικά ύδατα προκύπτει λοιπόν από το θέμα των γκρίζων ζωνών: Όσο τα θεωρούμε όλα δικά μας (αδίκως κατά τη γνώμη τους) δεν μπορούμε να κάνουμε επέκταση στα 12 μίλια και να κάνουμε το Αιγαίο ελληνική λίμνη.
Δεν είμαι σε θέση να τους δώσω δίκιο ή άδικο (δεν έχω μελετήσει τις συνθήκες), αλλά δεν μου ακούγονται εν τέλει και τόσο παράλογοι όσο θέλουμε να τους παρουσιάζουμε, έτσι δεν είναι ;-)

artfarted είπε...

Συμφωνώ με τον dr strange. Προσωπικά το Κυπριακό μου είναι έμμονη ιδέα. Προσπαθώ όμως να σκέφτομαι σαν Κύπριος που ζεί στο νησι. Όχι σαν Καλαμαράς "arm-chair general".

Αυτά εν συντομία. Έχω γράψει πολύ περισσότερα στο

http://artfarted.blogspot.com/2006_03_03_artfarted_archive.html

με τίτλο "Κύπρος: Μελαγχολία; Όχι, ευχαριστώ!"

Προφανώς δεν προτίθεμαι να συμμετάσχω σε κανένα requiem που να αφορά στην ελληνοκυπριακή κοινότητα.

Αντώνιος είπε...

δυστυχώς πολλοί ξεχνούν ότι το πρόβλημα λύνεται με τα δεδομένα και όχι με τις προϋποθέσεις.

Οι Τούρκοι είναι εκεί εδώ και πολλά χρόνια σαν έθνος, αλλά και σαν άτομα που κατοικούν. Αν δεν υπάρξει κάποια διαπραγμάτευση τότε θα μείνουν εκεί.

Αν όμως επιτευχθεί κάποια συμφωνία τότε οι οικονομικά ισχυροί ελληνοκύπριοι θα κατακτήσουν εκ νέου το νησί.

Δυστυχώς δεν το βλέπει κανείς με άμεσες συνέπειες στην εξωτερική πολιτική της Ελλάδας και οικονομικές συνέπειες για Ελλάδα και Κύπρο. Άτομα ψηφισμένα από λιγότερους ψηφοφόρους από ότι ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης αποφασίζουν για τις τύχες των λαών...

Ecumene είπε...

ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΟΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΤΗΣ ΒΟΡ. ΚΥΠΡΟΥ
Κοπεγχάγη, 21 Δεκεμβρίου 2001 (20:45 UTC+2)

Η εβδομαδιαία έγκυρη εφημερίδα της Κοπεγχάγης WEEKENDAVISEN δημοσίευσε ολοσέλιδη ανταπόκριση του OLE NYENG από την Κύπρο (την οποία επισκέφτηκε πρόσφατα). Στην ανταπόκριση που δημοσιεύεται με τίτλο: "ΛΑΧΤΑΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ" και υπότιτλο "Το πιο περίεργο κράτος του κόσμου: Στρατιωτική κατοχή, οικονομική κατάρρευση και μαζική μετανάστευση από την Τουρκία κάνουν τους Τ/Κ να μεταναστεύουν μαζικά από την αυτοανακηρυγμένη Τουρκική Δημοκρατία της Β. Κύπρου. Αυτοί που φεύγουν και αυτοί που μένουν έχουν ωστόσο ένα κοινό στοιχείο: την λαχτάρα για την Ευρώπη" ο δημοσιογράφος περιγράφει τν επίσκεψή του στην κατεχόμενη Βόρεια Κύπρο και τις επαφές που είχε εκεί με δημοσιογράφους και πολιτικούς.

Αφού περιγράφει, με αρκετή ειρωνεία, την είσοδό του σε ένα από τα πιο "absurb" κράτη του κόσμου (μια δημοκρατία σχεδόν 3.500 τετραγωνικών χιλιομέτρων της οποίας η πλειοψηφία του πληθυσμού προέρχεται από το εξωτερικό (Τουρκία) και η οποία αναγνωρίζεται μόνο από ένα κράτος στον κόσμο, την Τουρκία) περιγράφει τη συνάντησή του με τον αρχισυντάκτη της ημερήσιας εφημερίδας "Avrupa", Shene Levent.

Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, γράφει, φτάνει στην εφημερίδα το νέο ότι η αστυνομία εισέβαλε σε ένα σχολείο και συνέλαβε μια δασκάλα μπροστά στα μάτια των μαθητών της.

Οι συνάδελφοί της και οι μεγαλύτεροι μαθητές προσπάθησαν να εμποδίσουν την σύλληψη με αποτέλεσμα η αστυνομία να αρχίσει να χτυπά αδιακρίτως. Επρόκειτο για την Nilgun Orhon που επανειλημμένα είχε εκφραστεί υπέρ της επανένωσης της Κύπρου και είχε πρόσφατα γράψει ένα επικριτικο για την Τουρκία σχόλιο στην "Avrupa".

Παρά το ότι συλλήψεις και ξυλοδαρμοί από την αστυνομία είναι συνηθισμένο φαινόμενο στην Β. Κύπρο, σημειώνει ο δημοσιογράφος, ο Shener Levent είναι εξοργισμένος και στην συνέχεια της συνέντευξης, λέει:

"Η Β. Κύπρος είναι υπό τουρκική κατοχή. Η λεγόμενη ΤΔΒΚ είναι απλώς προκάλυμμα. Αυτός που στην πραγματικότητα έχει εδώ την εξουσία είναι οι Τούρκοι στρατηγοί. Το μεγαλύτερο μέρος της αστυνομίας έρχεται από την Τουρκία, ο αρχηγός της είναι Τούρκος. Ο διευθυντής της Κεντρικής τράπεζας είναι Τούρκος, το νόμισμα ειναι η τουρκική λίρα.

Τα χρήματα που υπάρχουν στην κοινωνία αυτή μπαίνουν από την Τουρκία. Πορτραίτα του Ατατούρκ κρέμονται παντού. Τίποτε δεν μπορεί να συμβεί αν δεν εγκριθεί πρώτα στην Άγκυρα. Και τώρα που η Τουρκία είναι ανάμεσα στις υποψήφιες χώρες για ένταξη στην ΕΕ και θα πρέπει να ανταποκριθεί στα κριτήρια της ΕΕ είναι σημαντικο να βγει στο φως, το πώς η τουρκική κυβέρνηση δρα στην Κύπρο. Στην Ευρώπη δεν συλλαμβάνεται κάποιος επειδή έγραψε ένα σχόλιο σε μια εφημερίδα.

Από την άλλη πλευρά βέβαια το γεγονός δείχνει ότι υπάρχει αντίσταση κατά της τουρκικής κατοχής. Στο εξωτερικό υπάρχει η αντίληψη ότι το Κυπριακό είναι μια διαμάχη ανάμεσα σε Τ/Κ και Ε/Κ. Αυτό είναι λάθος. Οι περισσότεροι Τ/Κ είμαστε πρώτ' απ' όλα Κύπριοι και κατόπιν Τούρκοι. Θέλουμε μια ενωμένη Κύπρο. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να ζήσουμε μαζί με τους Ε/Κ. Μερικοί από τους ηγέτες τους έχουν κάνει λάθη όπως και μερικοί από τους δικούς μας. Οι δύο πληθυσμοί όμως έχουν ζήσει μαζί ειρηνικά επί αιώνες. Θέλουμε να μπούμε στην ΕΕ ως κομμάτι της Κύπρου. Πρόσφατη δημοσκόπηση έδειξε ότι το 90% των Τ/Κ επιθυμούν επανένωση της Κύπρου και ένταξη στην ΕΕ".

O Shener Levent, παρατηρεί ο δημοσιογράφος, έχει ήδη πληρώσει ακριβά το ότι εκφράζει ανοιχτά αυτές τις απόψεις. Δύο φορές τα πιεστήρια της εφημερίδας καταστράφηκαν από βομβιστικές επιθέσεις και στον ίδιο και την εφημερίδα έχουν γίνει πάνω από 100 μηνύσεις. Μια από τις πιο συχνές κατηγορίες είναι η κατασκοπεία υπέρ της Ελλάδας. Πρόσφατα το όνομά του βρισκόταν σε λίστα 200 "μελλοθανάτων" Τ/Κ που κατηγορούνται για προδοσία κατά της "μητέρας πατρίδας". Πίσω από τη λίστα αυτή φαίνεται να είναι η φιλοτουρκική οργάνωση Εθνική Λαϊκή Κίνηση.

Το Κυπριακο, συνεχίζει η ανταπόκριση, έχει μπει σε αποφασιστική φάση, αφού επίκειται η ολοκλήρωση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Κύπρου το δεύτερο εξάμηνο του 2002, ασχέτως του αν θα έχει εξευρεθεί πολιτική λύση στο πρόβλημα της διχοτόμησης.

Αυτός είναι και ο λόγος της πρόσφατης συνάντησης Κληρίδη-Ντενκτάς με πρωτοβουλία του δεύτερου, πρωτοβούλια που όπως εκτιμούν πολιτικοί παρατηρητές οφείλεται σε πίεση των ΗΠΑ επί της Τουρκίας και της Τουρκίας, κατόπιν, επί του Ντενκτάς.

Ένας άλλος παράγοντας που έχει συμβάλλει στο να αναγκαστεί ο Ντεντκάς να κάτσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων είναι ο οικονομικός, γράφει ο δημοσιογράφος και παραθέτει στοιχεία που δείχνουν την τεράστια διαφορά ανάμεσα στην καθυστερημένη και σε έντονη κρίση οικονομία της Β. Κύπρου και την ανθούσα οικονομία της Νοτίου.

Κατόπιν παραθέτει δημογραφικά στοιχεία που δείχνουν την μαζική μετανάστευση Τ/Κ (κυρίως νέων και μορφωμένων (και την παράλληλη μαζική εγκατάσταση εποίκων από την Τουρκία, γεγονός που έχει αλλοιώσει την δημογραφική εικόνα της Β. Κύπρου και συνεχίζει με συνομιλία με τον διευθυντή του Υπ. Εξωτερικών και Άμυνας της Β. Κύπρου, Kemal Munir. Ο κ. εκφράζει τις γνωστές Τ/Κ απόψεις για μια συνομοσπονδία, ανάμεσα σε δύο κυρίαρχα κράτη στην Κύπρο, απόψεις στις οποίες αν επιμείνει ο κ. Ντενκτάς στις διαπραγματεύσεις, παρατηρεί ο δημοσιογράφος, η διαδικασία είναι καταδικασμένη εκ των προτέρων σε αποτυχία.

Ωστόσο, σημειώνει, κανείς από τους αντιπολιτευόμενους στην Β. Κύπρο δεν αποκλείει εντελώς την πιθανότητα επίτευξης μιας συμφωνίας. Ο αρχισυντάκτης της Avrupa πιστεύει ότι όλα θα εξαρτηθούν από την πίεση που οι ΗΠΑ θα ασκήσουν στην Άγκυρα και από το κατά πόσον η τουρκική κυβέρνηση πιστεύει ότι η τόσο επιθυμητή ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ είναι ρεαλιστική.

Ένας άλλος ηγέτης της αντιπολίτευσης, ο Alpay Durduran (που το 1981 είχε κερδίσει τις εκλογές αλλά εμποδίστηκε από την Άγκυρα να κάνει κυβέρνηση), λέει στο δημοσιογράφο ότι συμφωνεί πως την τελευταία λέξη για τα όσα συμβαίνουν στην Β. Κύπρο την έχουν οι Τούρκοι στρατιωτικοί. Είναι δεδομένο, λέει, ότι η απόφαση επανέναρξης των συνομιλιών πάρθηκε στην Άγκυρα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι επιθυμούν να προχωρήσουν σε συμφωνία. Μπορεί κάλλιστα να σκεφτεί κανείς ότι η Τουρκία θα προσπαθήσει να τραβήξει τις διαπραγματεύσεις με μάκροςς. Ο κ. Alpay Durduran προσθέτει ωστόσο ότι είναι λάθος να υποτιμά κανείς πλήρως την προσωπική επιρροή του Ντενκτάς στη λήψη των αποφάσεων, αφού πρόκειται για έμπειρο χαρισματικό πολιτικό με μεγάλη επιρροή στην τουρκική εθνικιστική δεξιά.

"Είναι τολμηρό βήμα της ΕΕ να δηλώσει ότι η Κύπρος μπορεί να ενταχθεί ασχέτως του εάν έχει επιλυθεί ή όχι το Κυπριακό. Αυτό έθεσε ξανά την όλη διαδικασία, που είχε παγώσει, σε κίνηση. Σκεφτείτε όμως αν δεν επιτευχθεί λύση, τότε η Τουρκία, στενός σύμμαχος των ΗΠΑ και της ΕΕ στο ΝΑΤΟ θα έχει υπό κατοχή ένα τμήμα της ΕΕ. Μια προοπτική πολύ ενδιαφέρουσα!" κατέληξε ο κ. Durduran μεταφέροντας με το αυτοκίνητό του τον δημοσιογράφο πίσω στο συνοριακό φυλάκιο.

τοτε πριν το 2004 νομιζαμε οτι θα βγαλουν το φιδι απ την τρυπα
οι Τουρκοκυπριοι αντιφρονούντες.
Μετα το 2004 μας γυρισε boomerang..
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ Ή ΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ...απο τους φτωχους του
Βορρά;......Καποιος Ηγετης,καποιος Λαος πρεπει να παρει μια αποφαση..

Zoros είπε...

@αντώνιος
"Αν όμως επιτευχθεί κάποια συμφωνία τότε οι οικονομικά ισχυροί ελληνοκύπριοι θα κατακτήσουν εκ νέου το νησί."

Μήπως όμως αυτό ήταν το λάθος μας και την τελευταία φορά που ήταν η Κύπρος ενωμένη? Αν μια συμφωνία οδηγήσει στην υποβάθμιση και καταπίεσή τους, θα έχουμε και πάλι προβλήματα.

glenn είπε...

Πρώτα απ' όλα θα πρέπει να αποκαλυφθούν και να φτυστούν δημόσια οι προδότες που σκέφτηκαν νέα κυπριακή συνοικία στυλ Περιστέρι έξω απ' την Αθήνα (και με τους 800.000 Κυπρίους να τους ψηφίζουν μονοκούκι). Ένα αυτό.

Ποιοι είναι οι παίκτες σ' αυτό το παιγνίδι; Αθήνα, Άγκυρα. Λονδίνο. Έμμεσα, Ουάσιγκτον και Ισραήλ. Αποσπασματικά η Ρωσία. Και φυσικά η ελεύθερη Κύπρος. Το ψευδοκράτος δεν το υπολογίζει κανείς.

Ποιο είναι το παιγνίδι. Prisoners dilemma ανάμεσα σε Αθήνα και Άγκυρα (Lumsden 1973). Indefinite horizon bargaining απ' το 1974 και μετά, πάνω σε έδαφος Prisoners dilemma.

Για τελική έκβαση είμαι αισιόδοξος. Α) Η Τουρκία έχει ενταχθεί επισήμως στον κατάλογο των pivotal states (R. Chase, E. Hill, P. Kennedy, The Pivotal States, με υπέροχο πρόλογο του Θεόδωρου Κουλουμπή στην Ελ. έκδοση). Η ειδική σχέση με Ε.Ε. εντάσσεται στα πλαίσια σταθεροποίησής της. Β) Η Τουρκία συζητιέται να ενταχθεί στα failed states. Γ) Η Τουρκία αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία - κέρδισε πεντακάθαρο πόλεμο χωρίς να μπορέσει να καρπωθεί τα οφέλη, χώρια που κινδυνεύει να τα χάσει στα χαρτιά.

Zoros είπε...

@tassos_papadakis


«Καταρχάς, αγαπητέ, φτάνει πια με την ψυχανάλυση! Κανένας δεν έχει διάθεση να παρουσιάζει κανέναν όπως του καπνίσει!»

Μα που ακριβώς έκανα ψυχανάλυση? Ποιον παρουσίασα?


«Αλλά, εμείς τους κυνηγάμε καθημερινά(!) με τα αεροπλάνα, εμείς δεχόμαστε τις απειλές.»

Μήπως αυτό το γεγονός σε κάνει μη αντικειμενικό κριτή της κατάστασης?


«Ό,τι συνέβη τότε στην Κύπρο ήταν συνέπεια μιας σύντομης και παροδικής πολιτικής ανωμαλίας στην Ελλάδα.»

Σε αυτό είσαι λάθος. Το πραξικόπημα της Κύπρου ήταν απλά το «κερασάκι στην τούρτα» που έδωσε πάτημα στους Τούρκους να εισβάλουν, δεδομένου ότι είχαν ξεκαθαρίσει ότι ενδεχόμενη προσπάθεια ένωσης Ελλάδας-Κύπρου είναι πράξη πολέμου. Το πραγματικό πρόβλημα όμως ξεκινάει από το 1963 και μετά, με την καταπίεση και περιθωριοποίηση που δεχόντουσαν οι τουρκοκύπριοι από παρακρατικές οργανώσεις (ΕΟΚΑ Β) και από τη διοίκηση του Μακαρίου (είναι δυνατό θρησκευτικός ηγέτης να φερθεί δίκαια σε αλλόθρησκους?). Φυσικά και οι Τούρκοι από τη μεριά τους είναι απαράδεκτοι που κατέφυγαν σε στρατιωτική εισβολή και χρήση βίας για να πετύχουν τους στόχους τους.


«Αντίθετα, στην άλλη όχθη του Αιγαίου, τίποτα δεν έχει αλλάξει σημαντικά. Κι αν θεωρείται τον στρατό στην Τουρκία "το πιο προοδευτικό κομμάτι", ε τότε έρχεστε στα λόγια μου, αφού ο στρατός είναι φύση δογματικός και ανελαστικός!»

Σε αυτό συμφωνούμε. Το σχόλιό μου υποδείκνυε το παράδοξο που συμβαίνει στην Τουρκία. Σαφέστατα η Ελλάδα είναι πολύ πιο φιλελεύθερη και λιγότερο δογματική από την Τουρκία. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αυτομάτως έχουμε και το δίκιο με το μέρος μας στο σύνολο των διμερών θεμάτων.


«Τέλος, λυπάμαι που χρησιμοποιείται την επιχειρηματολογία των Τούρκων για να παρουσιαστείτε ως "αντικειμενικός", λέγοντας πως θα γίνει τάχα το Αιγαίο "ελληνική λίμνη", με αφορμή τα 12 μίλια. Μπούρδες.»

Δεν βλέπω σοβαρά αντι-επιχειρήματα σε αυτά που έγραψα. Αν είμαστε σίγουροι ότι βάσει διεθνών συνθηκών δεν υπάρχουν γκρίζες ζώνες γιατί αρνηθήκαμε να πάμε το σύνολο των ζητημάτων στη Χάγη και «ανεχόμαστε» αυτό το ιδιότυπο που συμβαίνει σήμερα με τα Ίμια (είναι και δεν είναι δικά μας...)?

achilleas είπε...

Όντως οι περισσότεροι κύπριοι δεν θέλουν να συμβιώσουν με τους τούρκους. (Το ότι συμβίωναν πριν 40 χρόνια ξεχάστε το, δεν σημαίνει τίποτε). Σε περίπτωση επανένωσης θα ισοδυναμεί με μια νέα αρχή αφού έχουν αλλάξει πάρα πολλά.

Εδώ και 2 χρόνια πολλοί τούρκοι έπικοι(κανονικά απαγορεύται σε έπικους να μπένουν μέσω της πράσινης γραμμής, αλλα τσπ ή από γάμους με τουρκοκύπριες ή αλλιώς τα καταφέρνουν) έρχονται στις ελεύθερες περιοχές και εργάζονται, ψωνίζουν απο τις υπεραγορές μας κλπ. Επίσης αρκετοί ελληνοκύπριοι παραδίδουν πολλά εκατομμύρια λίρες κύπρου στα καζίνα των κατεχομένων καθώς και πορνεία, κεντρα κτλ. Δηλαδή φαίνεται ότι οι λαοί δεν έχουν κανένα πρόβλημα να συμβιώσουν.

Νομίζετε ότι τα πράγματα θα μείνουν έτσι σε περίπτωση επανένωσης? Εγώ λέω θα γίνουμε σαν τη λωρίδα της γάζας.

Dormammu είπε...

Dr. Strange, τα' πες όλα....

Διακρίνω και μια προσωπική νότα στα περι "διχοτόμισης"...

Nikos Dimou είπε...

Δεν έχει νόημα να ανατρέχουμε στην ιστορία για το ποιος φταίει - πάντως η δική μου άποψη είναι ότι στο Κυπριακό φέρουμε (η Ελληνική πλευρά) το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης.

Δυστυχώς η προπαγάνδα έχει κάνει καλά την δουλειά της κι από τις δύο πλευρές κι έτσι κανένας λαός δεν έχει μία πλήρη εικόνα του τί συμβαίνει. Π. χ. Εμείς φωνάζουμε για τις "παραβιάσεις" των Τουρκικών αεροσκαφών που είναι απόλυτα νόμιμες (μια και έχουμε παράνομα καθόρίσει τον εναέριο χώρο μας).

Αυτό που έχει σημασία είναι το τι γίνεται τώρα για το Κυπριακό. Και το κακό είναι πως δεν γίνεται ΤΙΠΟΤΑ. Ο δισεκατομμυριούχος Παπαδόπουλος και ο Ανεμοδούρας Χριστόφιας, (λέμε ΟΧΙ για να στηρίξουμε το ΝΑΙ) έχουν παγώσει τα πάντα. Μακάριοι οι κατέχοντες... (αλλά μήπως καταλήξει στο "μακάριοι οι κατεχόμενοι;").

Dormammu είπε...

@ΝΔ: Και ούτε πρόκειται να γίνει, όσο δεν ξεκαθαρίζουμε εμείς οι ίδιοι τι θέλουμε.

Μια αξιοπρεπής συμφωνία- διαζύγιο με εδαφικά ωφέλη (Αμμόχωστος για παράδειγμα) θα ήταν για μένα η καλύτερη λύση...

BugoTheCat είπε...

Τώρα που το λες, ναι, θυμήθηκα. Πιο κοντά στη Λευκωσία είναι η Μόρφου. Απλώς θυμάμαι που μου ανέφερε η μητέρα μου και την Αμμόχωστο (πρέπει να είχε περάσει και από εκεί) και τα μπέρδεψα. :P

Γενικότερα με την Κύπρο δεν έχω τόση σχέση όσο θα ήθελα, εξού και η ασχετίλα μου με τη Γεωγραφία. Έχω συγγενείς και γνωστούς στην Πάφο, Λεμεσσό και Λάρνακα και Λευκωσία, αλλά αν με ρωτήσεις που είναι στο χάρτι, μάλλον δεν θα ξέρω σίγουρα :)

paragrafos είπε...

Κυπριακό-Α

Η μετεξέλιξη τής κυπριακής πολιτικής κουλτούρας

1. Μετά την καταστροφή τού 74, επί σειρά ετών η επανένωση της Κύπρου, ως αίτημα/σύνθημα αρθρωνόταν συστηματικά από την λενινιστική αριστερά (ΑΚΕΛ), δυναμικά από τούς Σοσιαλιστές και κατά τρόπον νεφελώδη από το "μακαριακό κέντρο".

Σχεδόν επί μία εικοσαετία (μέχρι το 1993) η δεξιά (ΔΗΣΥ) και ο αναμφίβολος ενθοκεντρισμός της ήταν ταυτισμένος με την "ένωση" και θεωρούνταν ως ο απόβλητος τής κυπριακής πολιτικής σκηνής, μιας και αρκετά στελέχη της ήταν οι άλλοτε εραστές της "γριβικής" παράδοσης με αποτέλεσμα να λοιδωρούνται δικαίως ή και αδίκως ως επίγονοι τών "πραξικοπηματιών".

3. Η κατάρρευση τής Σοβιετικής Ένωσης και τα εικοσαετή μονόπλευρα βολέματα (που άφησαν κάμποσους ψηφοφόρους παραπονεμένους) θα φέρουν στην προεδρία τη δεξιά τού Κληρίδη (ΔΗΣΥ) που υποστηρίζεται τώρα από το "μακαριακό" κέντρο.

Ο πλακατζής και ευχάριστος Κληρίδης θα κυριαρχήσει στην πολιτική κονίστρα για δέκα ολόκληρα χρόνια (μέχρι το 2003). Τώρα η δεξιά δείχνει να απελευθερώνει τις δικές της φιλελεύθερες δυνάμεις και πρωτοστατεί στις διακοινοτικές συνομιλίες μέσω ακαδημαϊκών φόρουμ και άλλων πρωτοβουλιών που κυριολεκτικά έκλεψαν τη μπουκιά μέσα από το στόμα του ΑΚΕΛ, το οποίο, καθώς προείπαμε, μονοπωλούσε κάποτε τις "γέφυρες φιλίας και επικοινωνίας" με την αριστερά των Τουρκοκυπρίων.

4. Όμως ο αρουραίος της ιστορίας, όπως θα έλεγε και ο μέγας φιλόσοφος, έσκαψε τα δικά του λαγούμια και μια ωραία πρωία μας εξέπληξε.

Η άλλοτε "γριβογενής" δεξιά τής Κύπρου, έκανε το 2004 τη δική της απρόβλεπτη και φιλελεύθερη ΥΠΕΡΒΑΣΗ: (ούσα στην αντιπολίτευση) είπε "ναι" σε ένα σχέδιο που "υποσχόταν" μια ενωμένη Κύπρο "αύριο", ενώ για το "σήμερα" άφηνε την ελπίδα πως όντως κάποτε θα ξημερώσει το αναμενόμενο "αύριο", δηλαδή η ομαλή συνύπαρξη Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων σε μια χαλαρή ομοσπονδία (ο βολονταρισμός σε όλο του το μεγαλείο, θα έλεγαν οι κακοί).

5. Έτσι η σημερινή συγκυβέρνηση που αποτελείται από το μακαριακό κέντρο, τη άλλοτε λενινίζουσα αριστερά και τους "ανένδοτους" σοσιαλιστές, βρέθηκαν με την πλάτη στον τοίχο. Εφεξής η δεξιά υπερθεματίζει στα του σχεδίου «Αν Αν πέντε» και οι άλλοι αμύνονται και υπόσχονται "επανακινητοποίηση του διεθνούς παράγοντα" και άλλους λαγούς με πετραχήλια και παράσημα...

Τέλος τού Α μέρους.



Χωρίς φόβο και πάθος

και πάντα με αγάπη

Παράγραφος

Ecumene είπε...

((Καψούρης έφη))……Éρμιόνῃ φλογερῆ ποτ΄ ἐγώ συνέπαιζον,ἐχούση ζωνίον έξ ἀνθέων ποικίλον,ὦ Παφίη! χρύσεα γράμματ΄ ἔχον,δι΄ ὅλου δε ἐγεγραπτο: Φίλει με και μη λυπηθῃς ἐάν τις με ἐχει ἔτερος!...(( ή αλλιως Παφία(κατά το ιστορία –ιστορίη,αττικο-ιωνικό)ειναι και γυναικεία ποδοσφαιρική ομάδα στην Κυπρο,……

1.Aφροδίτη και Παφος……
2.Η λατρεία της Θεάς Αφροδίτης στην Κύπρο
Προτιμω το Παφιώτισσα από το Παφίτισσα…σαν να αποφοίτησα…….

Kαι η Ερμιόνη από Παλατινή Ανθολογία……

Μαύρος Γάτος είπε...

Καλημέρα στην παρέα.

Δον Γάτο, από τη μιά, παραδέχεστε ότι κάναμε λάθη. Επίσης παραδέχεστε ότι υπάρχουν ( και υπήρχαν και προ του 1971) Τουρκοκύπριοι.Παραδέχεστε ότι χρειάζεται κάποιου βαθμού συμβιβασμός.

Παραδέχομαι κι εγώ φυσικά την αγριότητα και την κτηνωδία των Αττίλα, την φρίκη της εισβολής, την τρομερή αδικία σε βάρος των Ελληνοκυπρίων εδώ και τριάντα+ χρόνια.

Όμως, το συναίσθημα που βγάζει το άρθρο σας, το requiem αυτό για μια χαμένη πατρίδα, μού φαίνεται κάπως αφύσικο, για κάποιον που ΔΕΝ προέρχεται ΑΜΕΣΑ από τα κατεχόμενα ( που δεν είναι η ιδιαίτερη πατρίδα του, έστω κι αν δηλώνει ότι την "επέλεξε" σαν τέτοια). Κι εγώ πήγα στα Χανιά και ενθουσιάστηκα, και είπα εδώ θα έρθω να ζ΄ήσω, αλλά όχι μόνο δεν πήγα, αλλά και όταν ξαναπήγα δεύτερη φορά, ένα μεγάλο μέρος της αρχικής μαγείας είχε χαθεί. Άν τα Χανιά είναι Ελληνικά, η κατεχόμενα από το ΝΑΤΟ ας πούμε, δεν μού κάνει και μεγάλη διαφορά στην καθημερινότητά μου. Εγώ είμαι εδώ, και τα Χανιά αλλού... ΌΠΩΣ ΚΑΙ Η ΚΕΡΥΝΕΙΑ.

Θέλω να πω, η Κερύνεια ΔΕΝ καταστράφηκε από πυρηνική έκρηξη, δεν εξαερώθηκε, δεν διακτινίστηκε στο υπερπέραν. Η Ελληνοκυπριακή κοινότητα της Κερύνειας είναι που εκμηδενίστηκε, θλιβερότατο μεν, αλλά ΤΕΛΕΙΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ από το πνεύμα του άρθρου σας.

Κλάψτε για την ανικανότητα και τον μαξιμαλισμό των πολιτικών μας, κλάψτε για την αδιαφορία μας και τον σωβινισμό κάποιων από τους συμπατριώτες μας, κλάψτε για την ανεπάρκεια της εξωτερικής μας πολιτικής, αλλά μην κλαίτε για την Κερύνεια.... Η Κερύνεια, δεν πήγε πουθενά, είναι ακόμα εκεί.

Να ξαναπάτε. Και να ξαναγράψετε για την Κερύνεια. Και να βγάλετε φωτογραφίες. Και να τις δείξετε στον Κόσμο, για να ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΙ...

ΤΟΤΕ ΜΟΝΟ, και μόνο τότε, μπορεί η Κερύνεια από φάντασμα, που την παρουσιάζετε εδώ, να ξαναγίνει Πόλη, να ξαναγίνει αντικέιμενο άρνησης λήθης.

Ρεμάλι είπε...

Πάντως δεν είδα να έπαθε τίποτα η Κύπρος που απέρριψε το σχέδιο Αναν.
Παρ’ ότι τότε που γίνονταν οι διαπραγματεύσεις ασκήθηκε πίεση με τον εκβιασμό ή Αναν ή διχοτόμηση.
Το να επιστραφεί η Αμμόχωστος πιθανόν να εξυπηρετούσε τους πρόσφυγες που κατάγονταν από εκεί και λογικά θα έπρεπε να ψηφίσουν υπέρ του σχεδίου όλοι εκείνοι που πέραν τη γη τους πίσω το άλλο 28% που έχανε για πάντα τη γή του τι θα έπρεπε να κάνει?
Το ψευδοκράτος του Ντενκτάς αναγνωριζόταν σαν ξεχωριστό κράτος με δική του σημαία ύμνο και το πιο σημαντικό veto, αλλά και έδινε ρυθμιστικό ρόλο σε περίπτωση διαφωνίας, σε ξένο δάκτυλο, τους 3 Έλληνες 3 Τούρκους και τρεις Άγγλους (λογικά).
Σίγουρα το να διαπραγματεύεται κάποιος με την τελική απάντηση να είναι όχι δεν αποτελεί διαπραγμάτευση αλλά κοιτάξτε τώρα ποιος έχει το αγκάθι για την λύση του κυπριακού? Η Τουρκία που θέλει να μπει στις ενατξιακές διαπραγματεύσεις για την ΟΝΕ και πρέπει να λύσει το θέμα . Άρα ουσιαστικά η άρνηση του Παππαδόπουλου μετέφερε την αγωνία για τη λύση του Κυπριακού στην Τουρκία.

Αν μπορώ να προχωρήσω σε ένα παραλληλισμό σχετικά με το ζήτημα των πομάκων της Θράκης . Για σκεφτείτε να έχει το σχέδιο Ανάν μια έκβαση αναγνώρισης του ψευδοκράτους, ε λογικά τότε δεν θα εισβάλει η Τουρκία στον Έβρο για να αποκαταστήσει τα δικαιώματα των πομάκων που τους αγαπάει και τους νοιάζεται?
Για σκέψου τι μπορεί να συμβεί τελικά..
Και τελικά όσο το σκέφτομαι η κίνηση Παππανδρέου αποτρέπει κάποιο τέτοιο ισχυρισμό από την μεριά της Τουρκίας , άρα μήπως επιφέρει πίεση στα σχέδια της Τουρκίας στη Θράκη?
Μπορεί βέβαια να κάνω και λάθος σε όλο αυτό το συλλογισμό αλλά δεν βρήκα κάποιο επιχείρημα να παραθέσω στον εαυτό μου.

Ecumene είπε...

@black cat,Νομίζω οτι θρηνεί για την Κηρύνεια,όπως θρηνεί
και για την παλιά
Αθήνα
που χάθηκε..

Αντιφωνητής είπε...

Αγαπητέ Νίκο,

Το κείμενο σου, κατάθεση σου μάλλον, με ταξίδεψε... Πως να σου πω τώρα την γνώμη μου για την Κύπρο; Τι να συμπληρώσεις, τι να πεις μετά απ’ αυτό;

“Δεν είμαι ειδικός. Είμαι εραστής της Κερύνειας και την νοσταλγώ”

Αλλάζω τόνο, γυρίζω σελίδα….

Το σχέδιο Ανάν δεν ήταν απλά προβληματικό- ήταν απαράδεχτο. Ποιος ελεύθερα σκεπτόμενος άνθρωπος θα έβαζε την υπογραφή του σ’ ένα σχέδιο που του αφαιρεί τα πιο βασικά ανθρώπινα δικαιώματα;

-- Εκ περιτροπής προεδρία
-- παραμονή μικρού αριθμού Τουρκικών στρατευμάτων στο νησί (γιατί άραγε;)
-- ξένοι δικαστές ν’ αποφασίζουν όταν οι βουλή φτάνει σε αδιέξοδο (είπαμε είμαστε μικροί κι άσημοι αλλά να το υπορράψουμε κιόλας;)
-- Παραμονή μεγάλου αριθμού εποίκων, κουβαλητών από την Τουρκία δηλαδή που το παράνομο καθεστώς τους έχει βαφτίσει πολίτες
-- Να μην μπορείς να μείνεις στη “άλλη πλευρά” πάνω από ένα μικρό διάστημα ημερών.

Είναι τόσα πολλά τα προβλήματα και τα έχω γράψει τόσες φορές που δεν θέλω να κουράζω….

Μιλάς για την ανικανότητα των πολιτικών. Είμαι μαζί σου, συμφωνώ- και για τις διαπραγματευτικές (αν)ικανότητες του Παπαδόπουλου, και για τον πολιτικάντες Χριστόφια, Αναστασιάδη και λοιπούς. Είναι αφέλεια να πιστεύεις όμως πως η Κύπρος χάνετε λόγο της αδυναμίας τους. Υποφέρει για τα λάθη τους (όπως και για τα λάθη του Καραμανλή και τις αισχρότητες της Χούντας) ΝΑΙ. Η Τουρκία κρατάει τα ηνία στο Βορρά – αρνείται την αποστρατικοποίηση, αρνείται να παραχωρήσει την πολιτική της ισχύ στην Κύπρο. Ποιο συμβιβασμό θα δεχόσουν…το σχέδιο Ανάν είναι τόσο, μα τόσο μακριά….

Μιλάς για την ευμάρεια των Ελληνοκυπρίων. Εννοείς μια μικρής μερίδας. Από πρόσφυγες σε τσαντίρια που στέκονταν σε γραμμές για συσσίτιο κατάφεραν να χτίσουν πάλι τη ζωή τους. Ο Κύπριος δουλεύει, έχει όρεξη- σπουδάζει τα παιδιά του, πληρώνει τις δόσεις του σπιτιού όπως πολλοί άλλοι ανθρώποι. Εγώ συλλογική ευμάρεια δεν βλέπω- μόνο ανθρώπους που δουλεύουν σκληρά. Να μην διαιωνίζουμε στερεότυπα…

Προβλήματα υπάρχουν πολλά αλλά ας μην απλοποιούμε τα πράγματα.

Jason είπε...

Αυτό το blog έχει τη συνήθεια να προσπαθεί να προσεγγίσει πολύ δύσκολα θέματα. Είμαι από τους νεότερους εδώ και δεν έχω και καμία οικογενειακή σχέση με την Κύπρο, θρηνώ πάντως για την απώλεια των εδαφών. Απλώς σκέφτομαι μερικές φορές μήπως θα έπρεπε να είμαστε λιγότερο αδιάλλακτοι σε κάποια πράγματα. Μήπως θα έπρεπε να βάζαμε λίγο νερό στο κρασί μας και να κάναμε ορισμένους συμβιβασμούς. Δεν ξέρω, προφανώς το βλέπω έτσι επειδή δε νιώθω να με αφορά τόσο άμεσα το θέμα. Ξέρω όμως ότι από κακούς χειρισμούς έχει χαθεί η Βόρεια Κύπρος. Εδώ και 3 δεκαετίες. Και για πάντα.

paragrafos είπε...

Αγαπημένε μου ΝικόΔημε,

Λέτε: "Εντάξει, το σχέδιο Ανάν δεν ήταν ιδανικό – αλλά σε κάθε διαπραγμάτευση πρέπει να δώσεις για να πάρεις. Εμείς δεν μοιάζει να είμαστε διατεθειμένοι να δώσουμε κάτι – ούτε καν να συζητήσουμε."
-------------------------

Εννοείτε, τώρα; Μετά την απόρριψη το σχεδίου Ανάν πέντε;

Σας ερωτώ επειδή η διπλωματική ιστορία (και δεν αναφέρομαι στη δική μας εκδοχή) είναι αψευδής μάρτυρας περί του αντιθέτου: από το 77 δίνουμε. Και κάθε φορά που αρχίζαμε διαπραγματευση, ξεκινούσαμε από εκείνα που είχαμε ήδη δώσει. Το ίδιο βιολί σχεδόν τριάντα χρόνια.

Αλλά και τα σχέδια Αν Αν ενα, δύο, τρία, τέσσερα και πέντε, δεν ήταν άλλο παρά ενα διαρκές πάρε δώσε με γραμματοκομιστες τους εκπροσώπους του γενικού γραμματέα των Η.Ε.

"Το μυστικό παζάρι" (εκδ. Λιβάνη) των Κ. Βενιζέλου, Μ. Ιγναντίου και Ν. Μελετη, μαλλον επιβεβαιώνουν τους ισχυρισμούς μου.

Ως εκ τούτου η φράση σας: "Εμείς δεν μοιάζει να είμαστε διατεθειμένοι να δώσουμε κάτι – ούτε καν να συζητήσουμε." μήπως χρειζεται εκ μέρους σας περεταίρω διευκρινίσεις, γιατί ίσως εγώ να μην την ερμήνευσα σωστά.

Σας αγαπώ

Παράγραφος

Ανώνυμος είπε...

το πάθος φτιάχνει τρίγωνα στης Πόλης τα τετράγωνα και δε μπορώ να θρηνώ για ... εδάφη και διαστροφές όπως η Κύπρος (κι ο συνδυασμός: απόστολος παύλος και Κύπρος...). να θρηνείσετε μόνοι σας για τα ιερά που δεν είναι ούτε σκατά, με τα λόγια τα κατασκότεινα, εσείς οι ευαίσθητοι και ευφυείς.

Της ρουτίνας το τραγούδι
Πέστε άρχοντες και δούλοι
Μια ζωή
Ρίξτε φράγκα στο νταούλι
Να καεί το πελεκούδι
Στην ανάσταση

Έμαθα να συγχωρνάω
Να μιλώ, χαμογελάω
Μετά σας
Μετά σας, που δε σχωρνάτε
Κι υπολογισμένα σκάτε
Για την πάρτη σας

Στο κανάλι αυτό που πάω
Δεν θρηνώ, δεν προσκυνάω
Δεω γερνώ
Τον αγώνα μου κρατάω
Στο κανάλι αυτό που πάω
Και τον κουβαλώ

Στους λαβύρινθους που πάτε
Μάθετε να μην βρωμάτε
Καταναγκασμό
Ίσια το κορμί κρατάτε
Μάθετε να πολεμάτε
Το ραγιαδισμό

Αν μου πείτε πως πονάτε
Και πεινάτε και διψάτε
Σας ακολουθώ
Μόνο ξέρτε, πως στον πόνο
Πείνα, δίψα και στο χρόνο
Άντεξα χωρίς βοηθό

Στο κανάλι αυτό που πάω
Τη ζωή την πελεκάω
Βλάσφημος για σας εγώ
Έχω φόβο μα κρατάω
Και νεκρός θα πολεμάω
Δεν είμαι ραγιάς εγώ

Θα το δείξει κι ο καιρός
Είμαι ο πιο δυνατός
Θνητός
Θα χορεύει κι ο θεός
Μοναχός του και αυτός
Θεός

ΕΡΜΙΠΠΟΣ είπε...

@paragrafos

Το ερώτημα ίσως να μπορεί να απαντηθεί ως εξής: Δίνουμε αλλά δεν παίρνουμε. Στο μεταξύ κάτι στραβώνει και σταματάμε την συζήτηση. Μέχρι την επόμενη διαπραγμάτευση οι παροχές μας έχουν αποσβεσθεί και δεν λογίζονται πλέον. Κατά συνέπεια για να αρχίσουμε πάλι να συζητάμε πρέπει κάτι να δώσουμε κ.ο.κ. Σκεφτόμαστε με όρους δυτικούς ένα πρόβλημα της ανατολής χωρίς να είμαστε και πολύ δυτικοί αλλά και όχι ακριβώς ανατολίτες.

kkai-Lee είπε...

Για όλα φταίει ο υπερεθνικισμός.

Η προ του 1955 Κύπρος, έστω και ως αποικία των άθλιων άγγλων, ήταν μια μικρή χώρα στην οποία συμβίωνε ο Κυπριακός Λαός, Έλληνες, Τούρκοι, και άλλοι με υποδειγματικό τρόπο ( σίγουρα όχι λόγω άγγλων ). Το χωριό που μένω ήταν μεικτό και είδα ότι πρόλαβα αλλά επίσης άκουσα από τους πιο παλιούς πολλά, κατά κανόνα θετικά, για την συμβίωση των ελλήνων και των τούρκων . Οι μόνες εξαιρέσεις ήταν όταν έπρεπε κάποιοι να δείξουν την υπερελληνικότητα τους. Πριν το 1955 οι περιπτώσεις αυτές ήταν από αραιές ως ανύπαρκτες.

Ο αγώνας του 1955, για την αποτίναξη του αγγλικού ζυγού, με τον τρόπο που έγινε, ( με αρχηγό τον Εθνικιστή, χίτη Γρίβα και με τον Μακάριο εν τέλει να συναινεί, με σύνθημα την Ένωση, αποκλείοντας τους τουρκοκύπριους αλλά και τους αριστερούς ), δεν μπορούσε παρά να έχει το αποτέλεσμα που είχε. Μια Ζυρίχη νερόβραστη χωρίς προοπτική, η οποία έφερε αναπόφευκτα το 63.( Επειδή πολύ κατηγορήθηκε το ΟΧΙ, υποπτεύομαι ότι ένα ΝΑΙ στο δημοψήφισμα, με το κατά βάση διχαστικό σχέδιο Ανάν, θα είχε την ίδια τύχη ).

Έντεκα δύσκολα χρόνια για τους τουρκοκύπριους που απομονώθηκαν, ξεσπιτώθηκαν, έστω και με δική τους??
( της ηγεσίας τους ) απόφαση και που ένοιωσαν ( ίσως για πρώτη φορά ) έντονα την ανάγκη της "μητέρας πατρίδας". Που δεν άργησε να έρθει, επίσημα προσκεκλημένη από την χούντα των Αθηνών και τους εδώ υπερθνικιστές αντιπρόσωπούς της, η οποίοι έκαναν πραξικόπημα εναντίον του τρομερού "παπά" όπως έλεγαν τον Μακάριο, ο οποίος «βασάνιζε» κόσμο σε υπόγεια μπουντρούμια ??.

Αν πω ότι όλα ήταν μια συνομωσία - απαγορευμένη λέξη - ( ΗΠΑ, Αγγλία,CIA, NATO ) μπορεί να κατηγορηθώ? η να φανώ γραφικός ? Αλλά υπήρξε η συνομωσία με όλους τους πιο πάνω και με την χούντα και τους εδώ αντιπρόσωπους της ε κ τ ε λ ε σ τ ι κ ά όργανα. Η συνέχεια είναι γνωστή και πονά. 32 δύσκολα χρόνια ( προσφυγιά, διαίρεση, χαμός, πόνος κ.α με τους ελληνοκύπριους θύματα αυτή την φορά ).

Η Κερύνεια, την έζησα μικρός, είναι όντως ένας μικρός παράδεισος( Λάπηθος Καραβάς, Μπέλλα παις, Μόρφου Αμμόχωστος κ.α ) είναι εκεί. Ποτέ όμως δεν θα είναι το ίδιο, ούτε στο συναισθηματικό τομέα αλλά και με τις αλλαγές που επιτελούνται από άλλους, σιγά - σιγά και ο τόπος θα αλλάξει..

Τώρα στο δια ταύτα.

Τι προτείνω? Μα και να προτείνω και να αγωνιστώ περισσότερο από αυτό το λίγο ή πολύ αγωνίζομαι, φοβάμαι πως δεν θα κάνει μεγάλη διαφορά. Ο συμβιβασμός θα είναι ο δ υ ν η ρ ό ς. Το μεγαλύτερο όμως λάθος θα είναι η αποδοχή λύσης ή διευθέτησης με δυο κράτη. Το τονίζω επειδή ακούεται όλο και πιο πολύ και μου θυμίζει την φράση
« να αγοράσουμε τον μπελά». Τα δυο κράτη θα είναι η αρχή του τέλους της Κύπρου. Αν και "δεν έχει νόημα να ανατρέχουμε στην ιστορία για το ποιος φταίει" , εντούτοις η ιστορία, αν ερμηνευτεί και αν αξιοποιηθεί σωστά, μπορεί να γίνει ο καθοριστικότερος παράγοντας για κάτι καλύτερο για την Κύπρο.

Στο πρώην μεικτό χωριό που μένω, έβοσκαν οι τουρκοκύπριοι τα κοπάδια των ελληνοκυπρίων και το αντίθετο στις μεγάλες γιορτές, στα πανηγύρια και τα ραμαζάνια αντίστοιχα, για να μπορέσουν να χαρούν όλοι τις γιορτές τους.
Ο Κυριάκος ο Ζαντήρας μου είπε μια μέρα: «Δουλειές που εκάμναμε με τον Χουσεΐν, τι αμπέλια, τι αλωνίσματα, τι ποτίσματα» και το είπε με τόση ειλικρίνεια και αγάπη που πείστηκα ότι τίποτα δεν τους χώριζε, αλλά τους ένωνε η
προσπάθεια να ζήσουν την οικογένεια τους στην φτωχή τότε Κύπρο. Εκείνοι όμως πέθαναν.

Η ευθύνη για σωστούς χειρισμούς ανήκει στη γενιά μας και η λέξη ε υ θ ύ ν η είναι πολύ βαριά.

Dion.M. είπε...

Κατ' αρχήν ήμουν υπέρ του σχεδίου Ανάν.

Ηταν φανερό ότι είχε αδυναμίες. Η σωστή λύση όμως δεν είναι η ιδανική ούτε η δίκαιη. Σωστή λύση είναι η καλύτερη εφικτή. Κατά την άποψή μου με βάση το status qvo δεν ήταν δυνατόν να ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο.

Για τον λόγον αυτό και εφόσον δεν είχαμε κάποιο καλύτερο σχέδιο έπρεπε αντί να συζητάμε για τις αδυναμίες και τις δυσκολίες του παρόντος, να βλέπαμε τις προοπτικές του μέλλοντος.

Στην Ευρώπη έχουμε τα παραδείγματα της Ελβετίας και του Βελγίου. Ισως μπορούσαμε με την πρόοδο του χρόνου και αν και οι δυό πλευρές το ήθελαν και δούλευαν μαζί πάνω σε αυτήν την προοπτική, να πλησιάζαμε σε κάτι σχετικό.

Πάγια θέση του Νενκτάς ήταν ότι οι Ελληνες και οι Τούρκοι δεν είναι δυνατόν να ζήσουν μαζί. Εμείς υποστηρίζαμε το αντίθετο. Λέγαμε ότι η Τουρκία εμποδίζει τους Ελληνοκύπριους και τους Τουρκοκύπριους να ζήσουν μαζί. Τώρα οι θέσεις έχουν αντιστραφεί. Οταν οι Τούρκοι ήρθαν στις δικιές μας θέσεις εμείς επήγαμε σχεδόν στις δικιές τους. Τώρα λέμε ότι γάμος με το ζόρι δεν γίνεται.

Ομολογώ ότι μετά το δημοψήφισμα και την ρητορική που προηγήθηκε και ακολούθησε εκ μέρους της Ελληνικής πλευράς, προβληματίστηκα για την πιθανότητα επιτυχίας του σχεδίου Ανάν, γιατί νομίζω ότι αν δεν υπάρχει θέληση να ξεπεράσουμε τις πολλές πράγματι δυσκολίες, νέα αποτυχία της συμβίωσης θα ήταν καταστροφική. Το θέμα είναι αν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι μετά από την απόρριψη του σχεδίου οδηγούμαστε στην απομόνωση της Ελληνοκυπριακής πλευράς στην Ε.Ε. και την διχοτόμηση. Το δυσάρεστο είναι ότι φαίνεται ότι δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει. Περιμένουμε την λύση να έλθει εξ ουρανού. Αυτό όμως δεν είναι πολιτική!

Nikos Dimou είπε...

Καλά λένε οι Ελλαδίτες δημοσιογράφοι ότι "το Κυπριακό δεν πουλάει".

Στο ίδιο χρονικό διάστημα τα άλλα ποστ είχαν συγκεντρώσει διπλάσια (και παραπάνω) σχόλια.

Το κείμενο για την Κερύνεια γράφτηκε το 1983 - τότε ήταν αδύνατο να πάει κανείς. Αλλά και τώρα θα μου ήταν δυσάρεστη μία Τούρκικη Κερύνεια.

Το 71 είχα ζήσει την κατάσταση στην Κύπρο με τους Τουρκοκύπριους στα γκέτο. Λίγα πράγματα ξέραμε στην Ελλάδα, αλλά επι τόπου έμαθα για τις σφαγές στην Κοφίνου και τις άλλες θηριωδίες της ΕΟΚΑ Β΄.
Είπα τότε σε συνεργάτη του Μακάριου: δεν τραβάτε πολύ το σκοινί; Μου απάντησε: άμα δεν τους αρέσει να πάνε απέναντι. Και σκέφθηκα: μήπως το απέναντι έρθει εδώ;

Τόνισα ότι δεν είμαι ειδικός - και δεν νομίζω πως είναι εύκολο ακόμα και για τους ειδικούς να ξεκαθαρίσουν τι συμβαίνει μέσα σε δεκαετίες συζητήσεων και διαπραγματεύσεων. Το μόνο που ξέρω είναι ότι όλο και περισσότεροι Κύπριοι μου λένε: "Μιά χαρά είμαστε έτσι".

Τάσο Παπαδάκη το διεθνές δίκαιο ορίζει ότι ο εναέριος χώρος είναι ανάλογος με τα χωρικά ύδατα. Είμαστε το μόνο κράτος στον κόσμο που έχει 6 μίλια ύδατα και δέκα εναέριο. Κανένας αρμόδιος διεθνής οργανισμός (ICAO κλπ) δεν τα αναγνωρίζει.

Nikos Dimou είπε...

Για την ευμάρεια να θυμίσω ότι η Κύπρος έχει υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα από την Ελλάδα - και πολλές χώρες της Ε.Ε.

Nikos Dimou είπε...

Για την ευμάρεια να θυμίσω ότι η Κύπρος έχει υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα από την Ελλάδα - και πολλές χώρες της Ε.Ε.

paragrafos είπε...

Κυπριακό-Β.

Πολιτικά και προσωπικά


1. Αν παρακολουθήσετε τούς διαξιφισμούς τού κυβερνητικού εκπροσώπου με τον αντίστοιχο τής αντιπολίτευσης, θα πείτε "α, γνωστό το παιγνίδι: κάτι λέει ο ένας και κάτι ο άλλος για λίγη ουσία και πολλές εντυπώσεις". Εν πάση περιπτώσει αυτοί είναι οι κανόνες του παιγνιδιού κι ούτε η κοινωνική συνοχή απειλείται, ούτε επίκειται εμφύλιος.

Όταν όμως ακούς το δικό μας (ελληνοκύπριο) κυβερνητικό εκπρόσωπο ή το Χριστόφια να αποκαλεί ψεύτη τον Ταλάτ (τον θεσμικό εκπρόσωπο τών Τουρκοκυπρίων) και τ΄ ανάπαλιν, αναρωτιέσαι πώς στην ευχή τα λόγια τούτα μπορούν να διορθωθούν αργότερα, τι είδος κληρονομιάς επισωρεύουν, πόση καλή πίστη κομίζουν; Με τέτοιους όρους οικοδομείται η φιλία και το κοινό κράτος; Γιατί, όπως και να το κάνουμε, άλλο είναι να διαφωνείς με τους "δικούς" σου που δεν διανοούνται πλέον να ξαναχαλάσουν το μαγαζί, κι άλλο να βρίζεσαι με τον επίδοξο συνεταίρο, μετά τού οποίου υποτίθεται ονειρεύεσαι να κάνεις μαζί του, κάποτε, χωριό.

2. Είναι όμως τα παγιωμένα συμφέροντα κυρίως των κρατικών διοικητικών γραφειοκρατιών (ένθεν και ένθεν) τόσο ισχυρά που καθιστούν το όραμα τής επανένωσης, έστω και με τη φιλοσοφία του σχεδίου «Αν Αν πέντε», εργωδέστατη υποθεση. Δεν βοηθάει και το ίδιο το σχέδιο. Ζητάει εδώ και τώρα, ό,τι έχουμε φτιάξει οι Ελληνοκύπριοι να το υπονομεύσουμε για μια λύση που ίσως έλθει σταδιακά σε είκοσι χρόνια, μια λύση που θα εξαρτηθεί τάχα από τη δική μας καλή θέληση, μια λύση της οποίας τις δεσμεύσεις των μερών αρνούνται οι μεγάλοι να τις επιβάλουν, αν χρειαστεί,(και το χείριστο όλων)μια λύση που συμπεριλαμβάνει και το άρθρο τρία της Ζυρίχης που κατά την ερμηνεία της Τουρκίας ισοδυναμεί με επεμβατικά δικαιώματα.

3. Οι πρώτες μου σπουδές ήταν νομικές. Δεν είχα ιδιαίτερη δυσκολία να διαβάσω εκατοντάδες σελίδες των σχεδίων (έχω τις πηγές μου), επειδή ήθελα να ξέρω τι θα ψηφίσω. Μα δεν έμεινα εκεί: διάβασα και εκατοντάδες αξιόλογα άρθρα για το ζήτημα. Ξεχώρισα μάλιστα τέσσερα από τη μια μεριά (Τεγόπουλος, Βεργόπουλος, Κώνστας, Κρεμμυδάς) και τέσσερα από την άλλη (Ηρακλείδης, Βενιζέλος και Σταθόπουλος και Δήμου). Αλλά, απόφαση καμιά. Ήθελα να πω «ναι» μα δε με άφηναν οι «συνθήκες εγγυήσεως» και ο τουρκικός στρατός που θα παρέμενε και με τρόμαζε και με τρομάζει...

4. Στη περιοχή της Μόρφου υπάρχει αξιόλογη οικογενειακή περιουσία την οποία η κορούλα μου έχει απόλυτη ανάγκη. (Για να βρει την υγεία της, έστω και προσωρινά, έχουμε ξοδέψει, μέχρι στιγμής, πάνω από εκατόν πενήντα χιλιάδες ευρώ.) Με την επικράτηση τού «ναι», κανονικά, θα είχαμε δικαίωμα να κρατήσουμε το ένα τρίτο τής προσφυγικής μας περιουσίας (υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση) και τα δύο τρίτα να τα ανταλλάξουμε (κάποτε) με αντίστοιχα παραλιακά οικόπεδα στην υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση πολιτεία.

Το οικογενειακό μας συμφέρον και τα οφέλη που θα είχαμε για το παιδί μας, έλεγαν να πούμε «ναι». Όμως μια φωνή μέσα μου, ίσως ο φόβος που κουβαλάω ακόμα στα αφτιά μου από το συριγμό των τουρκικών αεροπλάνων και τα μπουμπουνητά που κάθε λίγο και λιγάκι τα μπερδεύω με τις οβίδες και τα πυροβόλα, με έκαναν να πω «όχι». Δεν θα σας το κρύψω: Φοβάμαι τα χειρότερα, γιατί πολλές φορές, το «αορίστως» καλύτερο είναι εχθρός τού «ορισμένως» καλού.

5. Χωρίς τον τουρκικό στρατό και τις συμφωνίες εγγυήσεως θα έλεγα «ναι» (και θα πω «ναι»). Όσο όμως αυτός παραμένει, θα λέω «όχι» στον αιώνα τον άπαντα.



Με αγάπη

και αγωνία για την Κύπρο μας και τα παιδιά μας κι όχι για τις περιουσίες μας

Παράγραφος

Nikos Dimou είπε...

je n'oublie pas

Μάλλον είστε troll του Kissinger.

Σίγουρο ότι η εισβολή στην Κύπρο δεν αναφέρεται και στα "Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών";

bidibis είπε...

To concept Κύπρος δε μου αρέσει ιδιαίτερα. Η κατάσταση στο νησί έχει σχεδόν παγιωθεί και δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα αν οι Έλληνες-κυρίως ο λαός και λιγότερο οι πολιτικοί- συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής με καθαρά συναισθηματικά κριτήρια (κάπως έτσι εξηγείται και ο αντιαμερικανισμός. Οι ελληναράδες έχουν μάθει να περιμένουν τα πάντα ή τίποτα από τους ξένους. Νομίζουν ότι υπάρχουν φιλελληνικές και ανθελληνικές δυνάμεις στον πλανήτη, που επιθυμούν είτε να τους λύσουν όλα τα προβλήματα είτε να τους οδηγήσουν στην απόλυτη καταστροφή. Για αυτό και οι Κύπριοι χτυπούσαν τις καμπάνες όταν ο Καρτερ εκλεγόταν προεδρος των ΗΠΑ, νομίζοντας αφελώς ότι θα τους έλυνε το Κυπριακό. ¨οταν είδαν ότι ουτε και με αυτόν έγινε κάτι συγκλονιστικό, το γύρισαν στον αντιαμερικανισμό. Πάλι καλά που δεν πιστεψαν ότι το έθνος θα το έσωζε ο Δουκάκης...)Για να ειμαστε ειλικρινης όμως, οι τουρκοι είναι ακόμα χειρότεροι από εμάς - είναι ελαφρώς πιο συναισθηματικοί σε θέματα εξωτερικής πολιτικης.

Το θέμα δεν είναι δυνατόν να λυθεί μονομερώς - χρειαζεται τη σύμπραξη και των δύο μερών.

Η μόνη λύση είναι να εγκαταλείψουν οι δύο λαοί της Κύπρου τις εθνικές τους ταυτότητες και να δημιουργήσουν μαζί μια νέα.

Όπως θα έλεγε και ο γερουσιαστής Bulworth (τον παραφράζω ελαφρώς):
All we need is a voluntary, free-spirited, open-ended program of procreative racial deconstruction. Everybody, Greek-Cypriots and Turk-Cypriots just gotta keep fuckin' one another 'til they all become Just Cypriots.


Με αυτή μου την πρόταση ευελπιστώ ότι ο ΟΗΕς θα μου ζητήσει συμβόλαιο συνεργασίας για ειρηνευτικά ζητήματα. Δεν κατάλαβα δηλαδη... τι παραπάνω από εμένα έχει η Agelina Jolie;

european είπε...

Νομίζω ότι η Βόρεια Κύπρος χάθηκε, διότι άλλαξε και το είδος λύσης που θέλουν οι Ελληνοκύπριοι, όπως φάνηκε και από το δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν, και από δημοσκοπήσεις που ακολούθησαν. Είναι λογικό, ο χρόνος δουλεύει εναντίον μας.

Σκεφτείτε ότι οι νέοι μέχρι 32 ετών έχουν γεννηθεί με το σημερινό καθεστώς, δεν έχουν χαμένες πατρίδες. Γιατί να αλλάξουν το σημερινό καθεστώς για κάτι άγνωστο, να επιβάλουν συνδιοίκηση σε κάτι που τώρα διοικούν μόνοι τους, να μοιραστούν τον πλούτο τους με κάποιους πολύ φτωχότερους (συν τους εποίκους...); Για κάποια στρέματα γης;

Αν θυμάστε τις μετά Αναν δημοσκοπήσεις, οι νέοι Ελληνοκύπριοι είναι υπέρ μιας λύσης δύο χωριστών κρατών, παρά μιας (συν)ομοσπονδιακής λύσης...

dimitris είπε...

Ο φιλος paragrafos τα γράφει πολύ ωραία και παραστατικά και νομίζω ότι παρουσιάζει σε λίγες γραμμές ολόκληρο το πρόβλημα. Αν και Ελλαδίτης, έχω επισκεφτεί πολλές φορές την Κύπρο και αγαπώ πολύ το νησί και τους ανθρώπους του. Στο δημοψήφισμα ειλικρινά θα ήθελα κι εγώ να μπορώ να υποστηρίξω το ΝΑΙ, και έκανα μεγάλη προσπάθεια να βρω θετικά στοιχεία στο σχέδιο. Δυστυχώς όμως τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα απ’ όσο φανταζόμουνα.
Κατ’ αρχήν, ένα σχέδιο με 9000 σελίδες είναι πρακτικά αδύνατο να αποτελέσει τη βάση λειτουργίας οποιασδήποτε κρατικής οντότητας. Αμφιβάλω αν υπήρξε Κύπριος, και στις δύο πλευρές του νησιού, που να είχε διαβάσει ολόκληρο το σχέδιο και να μπορούσε να το κρίνει σωστά. Όλοι βασίζονταν στα όσα τους έλεγαν κάποιοι ειδήμονες που υποτίθεται πως το είχαν διαβάσει.
Δεύτερον, η επιτυχία του σχεδίου βασιζόταν σε πολύ καλές προσθέσεις κι από τις δύο πλευρές που είναι βέβαιο ότι δεν υπάρχουν.
Τρίτον, η παραμονή του τουρκικού στρατού κατοχής για άλλα 20 χρόνια, μόνο εγγύηση δεν αποτελεί για την επιτυχία του σχεδίου.
Μια απλή προβοκάτσια από κάποιο θερμοκέφαλο θα ήταν ικανή να τινάξει τα πάντα στον αέρα. Νομίζω πως το σχέδιο Ανάν ήταν γραμμένο με τρόπο που είτε θα καταψηφιζόταν, είτε θα αποτύγχανε. Συνέβη το πρώτο και μάλλον είναι καλύτερο.

Οι Κύπριοι (Ε/Κ και Τ/Κ) έκαναν πολλά λάθη και υπερβολές που οδήγησαν στην εισβολή του 1974. Από κει και πέρα όμως ελάχιστα ευθύνονται, γιατί και οι δύο κοινότητες είναι πρακτικά έξω από το παιχνίδι.

paragrafos είπε...

Nikos Dimou said...
Για την ευμάρεια να θυμίσω ότι η Κύπρος έχει υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα από την Ελλάδα - και πολλές χώρες της Ε.Ε.
-------------------------

Ξέρετε όμως πολύ καλά, αγαπημένε μου Νικόδημε, το υψηλό κατά κεφαλήν εισόδημα στην Κύπρο μας είναι στάχτη στα μάτια. Πού είναι τα νοσοκομεία; που είναι οι βιβλιοθήκες, που είναι τα κέντρα υγείας; που είναι τα σχολεία μας, που είναι τα πανεπιστήμιά μας...

ΣΤην Κύπρο μας, το κατά κεφαλήν εισόδημα σημαίνει κατανάλωση (αυτοκίνητα, σπίτια και έπιπλα). Δεν σημαίνει υγεία, δεν σημαίνει παιδεία, δεν σημαίνει...

Με αγάπη

Παράγραφος

Αντιφωνητής είπε...

Είπες ΝΔ-
"Για την ευμάρεια να θυμίσω ότι η Κύπρος έχει υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα από την Ελλάδα - και πολλές χώρες της Ε.Ε."


Το κατά κεφαλήν εισόδημα στην Κύπρο (GDP) είναι γύρω στις $21,600 ενώ της Ελλάδας $22,800 (αυτά το 2005)...

paragrafos είπε...

ή εγώ τα βλέπω διπλά, ή τα σχόλια είναι όντως διπλά, επηρεασμένα και αυτά, φαίνεται, από την ντε φάκτο διχοτόμηση...


(με πικρό χιούμο)

αλλά πάντα με αγάπη

Παράγραφος

Nikos Dimou είπε...

υπήρξε πρόβλημα στο blogspot - θα σβήσω τα διπλά σχόλια.

dalhia είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Nikos Dimou είπε...

@Ελληνόψυχος

Αντιγράφω ένα γράμμα που έστειλα σε νεαρό Κύπριο ο οποίος ήθελε να ψηφίσει ΟΧΙ και με ρωτούσε, και αυτός, για το ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ:

«To "Δεν Ξεχνώ" δεν αφορά μόνο την εισβολή. Αυτή ήταν απλώς η κατάληξη ενός δράματος που παίχτηκε για πολλά χρόνια και είχε πολλούς πρωταγωνιστές. Και οι κακοί δεν ήταν μόνο οι άλλοι (μάλιστα εδώ πολύ λιγότερο).

Αγαπητέ φίλε το "Δεν Ξεχνώ" αφορά το σύνολο της τραγωδίας - μαζί με την "εθνική μας τύφλωση", τον άκριτο εθνικισμό, που μας παρέσυρε σε καταστροφές το 1897, το 1922 και το 1974. Όλα αυτά δεν πρέπει να τα ξεχνάμε.

Είναι καιρός να ξαναγραφτεί σωστά η ιστορία της Κύπρου (και της Ελλάδας άλλωστε) γιατί ως τώρα μας ταΐζανε μύθους και προπαγάνδα. Το εθνικό να ταυτιστεί με το αληθές.

Πάντως μπορείς άνετα να ψηφίσεις 'Οχι": Θα είσαι κομμάτι της συντριπτικής πλειοψηφίας. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, τώρα είναι το 85%. Ίσως με τις συμβουλές μερικών το ποσοστό να κατέβει, αλλά πολύ δύσκολα ανατρέπεται. Φοβάμαι ότι, (δυστυχώς για μένα) η Κύπρος θα διχοτομηθεί οριστικά. Θα χάσουμε την Μόρφου και τα Βαρώσια, που θα τα παίρναμε αμέσως.

Λυπάμαι αν δεν σου έγραψα αυτά που θα ήθελες να ακούσεις. Η αλήθεια σε αυτή την περίπτωση είναι δυσάρεστη, αλλά δεν παύει να είναι αλήθεια...».

Zoros είπε...

Σχόλια:

@free rider
“Πάντως δεν είδα να έπαθε τίποτα η Κύπρος που απέρριψε το σχέδιο Αναν.”

Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι έχει πληγεί η αξιοπιστία μας. Για 30 χρόνια ζητούσαμε να παρέμβει ο ΟΗΕ και να βρει μια λύση στο πρόβλημα της Κύπρου και όταν το έκανε, εμείς το απορρίψαμε και οι τουρκοκύπριοι το δέχτηκαν. Θα μου πείτε που το πρόβλημα? Το πρόβλημα είναι ότι το 52% των ελληνοκυπρίων, όπως έγραψα παραπάνω, δεν θα υπερψήφιζε οποιαδήποτε (ρεαλιστική) λύση, επειδή δεν θέλει επ’ ουδενί να συμβιώσει με τουρκοκυπρίους...


@antiphonist
“Το σχέδιο Ανάν δεν ήταν απλά προβληματικό- ήταν απαράδεχτο. Ποιος ελεύθερα σκεπτόμενος άνθρωπος θα έβαζε την υπογραφή του σ’ ένα σχέδιο που του αφαιρεί τα πιο βασικά ανθρώπινα δικαιώματα;
-- Εκ περιτροπής προεδρία
-- παραμονή μικρού αριθμού Τουρκικών στρατευμάτων στο νησί (γιατί άραγε;)
-- ξένοι δικαστές ν’ αποφασίζουν όταν οι βουλή φτάνει σε αδιέξοδο (είπαμε είμαστε μικροί κι άσημοι αλλά να το υπορράψουμε κιόλας;)
-- Παραμονή μεγάλου αριθμού εποίκων, κουβαλητών από την Τουρκία δηλαδή που το παράνομο καθεστώς τους έχει βαφτίσει πολίτες
-- Να μην μπορείς να μείνεις στη “άλλη πλευρά” πάνω από ένα μικρό διάστημα ημερών.”

Είναι τα παραπάνω «αφαίρεση ανθρωπίνων δικαιωμάτων»???
Το σχέδιο Ανάν είναι ένα σχέδιο που παίζει με τους κανόνες της «ρεάλ πολιτίκ», αλλά όχι με αυτούς τους συναισθήματος. Για αυτό θα έπρεπε να γίνει μια πολύ καλύτερη διαφήμιση και προβολή του πριν το δημοψήφισμα. Πρέπει να το πάρουμε απόφαση: οποιοδήποτε σχέδιο λύσης ανάλογο του Ανάν θα είναι!


@tassos_papadakis
“Εν πάσει περιπτώσει, αν έμενα σε ένα σπίτι που παλιότερα ανήκε σε άλλους, ομοεθνείς μου με την ιστορία του Κυπριακού και μου έλεγαν μια μέρα, αντί να μένω στο μισό, να το μοιραστώ ολόκληρο με... εποίκους, "γκρίζους λύκους", πολιτικούς τύπου Ντενκτάς(βλέπε υιός - η δυναστεία συνεχίζεται), άγγλους διαμεσολαβητές και δε συμμαζεύεται, θα προτιμούσα -με πόνο καρδιάς είναι σίγουρο- να παραμείνω στο μισό μου σπιτάκι.”

Με αυτή σου την φράση περιγράφεις με τον καλύτερο τρόπο το Κυπριακό πρόβλημα σήμερα. Αυτό δείχνει ότι κάθε σχέδιο Ανάν θα το απορρίπτουμε, εκτός και αν προβλέπει ότι οι Τουρκοκύπριοι θα ζουν σε κλουβιά. Γιατί όμως και πάλι θα ουρλιάζουμε αν η διεθνής κοινότητα τους αναγνωρίσει ως αυτόνομο κράτος? Δεν είναι πλέον το επόμενο λογικό βήμα?

@dion.m
Συμφωνώ & προσυπογράφω.


@dimitris
“Κατ’ αρχήν, ένα σχέδιο με 9000 σελίδες είναι πρακτικά αδύνατο να αποτελέσει τη βάση λειτουργίας οποιασδήποτε κρατικής οντότητας.”

Έχω ακούσει πολλές φορές αυτή τη φράση. Τι περίμενες δηλαδή Δημήτρη, ένα σχέδιο που περιγράφει την λειτουργία ενός νέου κράτους με τις γνωστές ιδιαιτερότητες να είναι σε μια κόλλα Α4? Το σχέδιο Ανάν έπρεπε απλά να καλύψει όλες τις τρύπες ώστε να μην υπάρχουν μετέπειτα προβλήματα.

«Τρίτον, η παραμονή του τουρκικού στρατού κατοχής για άλλα 20 χρόνια, μόνο εγγύηση δεν αποτελεί για την επιτυχία του σχεδίου.»

Θα έμεναν 5000 στρατιώτες και όχι 50000 που είναι σήμερα. Ας είμαστε ρεαλιστές: η παρουσία του τουρκικού στρατού το μόνο που προσφέρει είναι μια ψευδο-σιγουριά στους Τουρκοκυπρίους ότι δεν θα ξανασυμβεί ΕΟΚΑ ‘Β. Λες και αν θέλει να ξανακάνει πόλεμο η Τουρκία δεν μπορεί, δεδομένου ότι τα βόρεια παράλια της Κύπρου απέχουν λίγα χιλιόμετρα από τις ακτές της Τουρκίας (και το ’74 που δεν είχε στρατό, μέσα σε 2 ημέρες κατέλαβε το νησί...)

Αρχαίος είπε...

Προσωπικά και εγώ έχω πεισθεί ότι η επανένωση του νησιού είναι αδύνατη και θα προκαλούσε περισσότερα προβλήματα απο αυτά που θα έλυνε. Χωριστά και αγαπημένα είναι πολύ καλύτερα. Ας γίνει λοιπόν μια λύση που προβλέπει δυο ανεξάρτητα κράτη. Nα γίνουν οι εδαφικές ανταλαγές που προέβλεπε και το σχέδιο Αναν και να τελειώνουμε. Αν βάλουν και το κρατίδιο που θα δημιουργηθεί στην ΕΕ ακόμα καλύτερα, τότε θα μπορεί η ΝΔ χωρίς πρόβλημα να επισκέπτεται την αγαπημένη του.
Πρέπει να περάσουν ακόμα αρκετοί αιώνες για να μπορέσουν να συμβιώσουν αρμονικά διαφορετικές κοινότητες. Εδώ στο Βέλγιο σκέπτονται να χωρίσουν (αν δεν το έχουν κάνει ήδη) Φλαμανδοί και Γαλλόφωνοι!!!. Να μην αναφερθώ στο παράδειγμα της Ισπανίας που σύντομα μπορεί να αποτελείται απο 3-4 διαφορετικά κράτη. Ο εθνικισμός καλά κρατεί και όσο υπάρχει αμοιβαία καχυποψία δεν προχωράει τίποτα. Η ΕΕ ήταν μια καλή λύση αλλά δυστυχώς η ένωση παρέμεινε μόνο σε οικονομικό επίπεδο και όχι σε πολιτικό.
Για τον je n'oublie pas τι να πω !! τα σχόλια του θα ταίριαζαν στο θέμα των συνομοσιών που έχουμε συζητήσει. Μου άρεσει πάντως όταν δημοσιογράφοι αναπαραγάγουν συνομιλίες δυο ατόμων ακόμα και όταν αυτές γίνονται σε κλειστά γραφεία χωρίς άλλους ακροατές!!!.
Συναισθηματική η αντίδραση της Παραγράφου και απολυτα κατανοητή. Έχει σκεφτεί να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο;. Αλήθεια τι γίνεται η κ. Λοϊζίδου τα πήρε τα λεφτά της;

glenn είπε...

Πράγματι τα σχόλια είναι ελάχιστα, σε σχέση με άλλες φορές.

Δεν φταίει η κόπωση. Δεν υπάρχει κόπωση για τέτοια ζητήματα. Το κυπριακό για τον κόσμο έχει γίνει ενοχλητικό λόγω συνεχούς συσκότισης γύρω από το θέμα.

Ουσιαστικά δε λέγεται τίποτε. Και ούτε πρόκειται να λεχθεί επειδή ακριβώς είναι live διαπραγμάτευση. Με τους δικούς της ρυθμούς.

Φαντάζεστε τι είχε να γίνει αν λεγόντουσαν στο φανερό οι δοκιμαστικές προτάσεις του πάρε και δώσε; Πανζουρλισμός. Ο κάθε επίδοξος ηγέτης μικρού κόμματος θα κινδυνολογούσε για υφαρπαγή ψήφων.

Οπότε καλά κάνουν και σιωπούν φλυαρώντας χωρίς να λένε τίποτε.

Nikos Dimou είπε...

Ελληνόψυχος said...
"Elinor,cthemelis Τι θέλετε να πείτε;..οτι οι Διεθνιστές
οι κατ'επάγγελμα "ανθρωπιστές"..
είναι και καλύτεροι
Άνθρωποι;.."

Σίγουρα έχουν σκοτώσει λιγότερους ανθρώπους από ότι οι εθνικιστές...

glenn είπε...

Κι εσύ ΝΔ, έχεις κάνει πολύ καλά τη δουλειά σου, και τώρα και με το ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ, αποτυπώνοντας για πάντα στο εθνικό μας ασυνείδητο το ζήτημα της μεγαλονήσου.

heinz είπε...

Θα σχολιάσω κάποια πράγματα που γράφηκαν, χωρίς να λέω ποιοί τα είπαν, μια και είναι αντιπροσωπευτικά γενικότερων αντιλήψεων, παρά προσώπων:

" Αν όμως επιτευχθεί κάποια συμφωνία τότε οι οικονομικά ισχυροί ελληνοκύπριοι θα κατακτήσουν εκ νέου το νησί."

Αυτή είναι μια νοοτροπία που χαρακτηρίζει πολλούς από τους οπαδούς της ελληνοτουρκικής προσέγγισης, κυρίως δε τους της περιλάλητης "διπλωματίας των πολιτών". Η νοοτροπία αυτή, είναι ανιστόρητη (ξαναείχαμε την οικονομική κυριαρχία και δεν μας βοήθησε), άρα ατελέσφορη, και προφανώς ανήθικη.

" Στην Τουρκία συμβαίνει το εξής παράδοξο: ο στρατός είναι το προοδευτικό κομμάτι της εξουσίας και αυτός που διασφαλίζει την κοσμικότητα του κεμαλισμού. …. η Τουρκία είναι το μόνο μουσουλμανικό κράτος στον κόσμο, που είναι κοσμικό και φιλελεύθερο (με τα όποια προβλήματα) και όχι αυταρχικό ή θεοκρατικό!"

Εδώ έχουμε μια παραλλαγή της παραπάνω αντίληψης.
Είναι η δυτική αντίληψη που περιγράφει τον "Τούρκο" σαν ηδονιστή, διεστραμμένο, φανατικό μουσουλμάνο γενίτσαρο, μια αντίληψη που διαμορφώθηκε όταν οι Οθωμανοί έφτασαν στις πύλες της Βιέννης και έκτοτε σέρνεται στα σαλόνια της δυτικής αμάθειας, αλαζονείας και οίησης.
Η αντίληψη αυτή θέλει τον κεμαλισμό, ένα από τα στυγνότερα καθεστώτα που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή στη γη, σαν μια εκδοχή της "φωτισμένης αντίληψης".
Λέει συνήθως: η Τουρκία είναι μια δημοκρατία, προσαρμοσμένη στα τουρκικά (ή μουσουλμανικά, ή μεσανατολικά, ή ασιατικά) δεδομένα.
Αυτή είναι και η αντίληψη του τουρκικού στρατού. Απόφοιτοι ενός συστήματος που ξεκινά από το στρατιωτικό γυμνάσιο και ολοκληρώνεται συχνά στο West Point, οι Τούρκοι στρατιωτικοί διδάσκονται να πιστεύουν το εξής:

- Ο λαός μας είναι αγράμματος, βυθισμένος στο Ισλάμ και στις ανατολίτικες δοξασίες.
- Οι πολιτικοί μας, είναι πουλημένοι και διεφθαρμένοι, υπηρέτες της Δύσης ή του Ισλάμ και δεν έχουν τουρκική υπερηφάνεια.
- Αν αφήσουμε τα πράγματα στη μοίρα τους (διάβαζε: στους πολιτικούς), θα πάθουμε ό,τι πάθαμε και το 1918, όταν η εκφυλισμένη δυναστεία των Οσμανλιδών μας πούλησε στη Δύση, ολοκληρώνοντας μια πορεία που είχε ξεκινήσει με το καθεστώς των διομολογήσεων κλπ. κλπ.

Αυτά, είναι κλασική προπαγάνδα κάθε φασιστικού καθεστώτος. Αν κάποιος διαβάσει το τελευταίο τμήμα της πασίγνωστης "Ομιλίας" του Μουσταφά Κεμάλ στο 2ο συνέδριο του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος, θα αναγνωρίσει όλη την επιχειρηματολογία που οι Τούρκοι σερβίρουν (κι αν το διαβάσει ολόκληρο, ακόμη καλύτερα).

Ερωτώ: Μα καλά? Είναι ηλίθιοι οι Τούρκοι? Είναι εγγενώς φονιάδες? Τη βρίσκουν με τα βασανιστήρια, τις δολοφονίες και την κατάσταση δυνάμει πολέμου?
Απαντώ: ΟΧΙ. Είναι τέτοια η φύση του κεμαλισμού που, έστησε την Τουρκία με μια συγκεκριμένη δομή που μπορεί να υπάρχει μόνο με βάση το δόγμα της συνεχούς επαγρύπνησης για εσωτερικούς/εξωτερικούς εχθρούς. Η Τουρκία εκ φύσεως, δεν έχει ανοχές για εκδημοκρατιμσό. Θα τα δείτε και στην ευρωπαϊκή πορεία της, εδώ είμαστε. Δεν είναι ότι δεν θέλουν. ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ!!!!! Η αλλαγή που η ΕΕ τους ζητάει, βάζει σε κίνδυνο την ίδια την κρατική τους υπόσταση (η λύση που νομίζω: ομοσπονδιακή δημοκρατία της Τουρκίας)
Απαριθμώ τις χώρες που η Τουρκία θεωρεί εχθρικές:
Ρωσία, Αρμενία, Ελλάδα, Βουλγαρία, Συρία, Ιράκ, Ιράν, Γεωργία. Δηλαδή όλες όσες συνορεύουν μαζί της.
Υπενθυμίζω επίσης του Τ. Οζάλ για "42 διαφορετικές εθνότητες που ζουν στην Τουρκία" (αυτό σαν απάντηση σε όσους απορούσαν τι με νοιάζει "τι σημαίνει Τούρκος").

Γιατί οι Κύπριοι να φάνε στη μάπα ένα τέτοιο διεστραμμένο παρανοϊκό καθεστώς κάτι - που όπως ήδη επισημάνθηκε - ούτε οι Τ/Κ ανέχονται??

heinz είπε...

"… Εμείς φωνάζουμε για τις "παραβιάσεις" των Τουρκικών αεροσκαφών που είναι απόλυτα νόμιμες (μια και έχουμε παράνομα καθόρίσει τον εναέριο χώρο μας)."

Το "απόλυτα νόμιμες", και το "παράνομα" νομίζω ότι είναι απολύτως αυθαίρετο. Έτσι τουλάχιστον με διαβεβαίωσε φίλος που εργαζόταν ως νομικός σύμβουλος του ΝΑΤΟ σε θέματα δικαίου της θάλασσας.
Παράλογο ναι: αν μια τουρκική φρεγάτα πλέει στα 8 μίλια, δεν υπάρχει πρόβλημα. Αν σηκωθεί όμως ελικόπτερο από την φρεγάτα, αμέσως στοιχειοθετείται παραβίαση.
Η λογική λύση (σύμφωνα με τον παραπάνω ειδικό): επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 μίλια (και είναι μύθος τα περί ελληνικής λίμνης) ή - για να κάνουμε και τους ελαστικούς - επέκταση στα 10 μίλια για να υπάρξει ταύτιση με τον εναέριο χώρο.

Για την Κύπρο:

Όσα είχα να πω, ειπώθηκαν ήδη από άλλους. Η ιδέα της αποδοχής του σχεδίου Ανάν, είναι απαράδεκτη για μένα, στο βαθμό που δεν διασφαλίζεται το προφανές: επιστροφή όλων των προσφύγων στις εστίες τους και σεβασμός της μόνης ορθολογικής θέσης: "On man one vote". Καμμία άλλη συζήτηση για μένα δεν μπορεί να γίνει περί αυτού.
Φυσικά δεν είμαι Κύπριος, και δεν μπορώ να μιλήσω σαν τέτοιος. Λέω τη γνώμη μου σαν Ελλαδίτης Έλληνας.

heinz είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
heinz είπε...

Ελληνόψυχος said...

"OΙ ΔΙΕΘΝΙΣΤΕΣ ΣΤΑΛΙΝ,ΡΟΒΕΣΠΙΕΡΟΣ,ΠΟΛ ΠΟΤ,ΑΡΙΣΤΕΡΙΣΤΕΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ,
ΜΑΟ,ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ κτλ ΣΙΓΟΥΡΑ!!!!

10:05 μμ "

Δε θα συμφωνήσω, κι αυτοί φονιάδες - με την εξαίρεση του Βελουχιώτη - ήταν, η απάντηση σε κάτι τέτοιο είναι άμεση.

Έχω όμως ένα ερώτημα για όλους:

Πως γίνεται κι όσοι - στην Ελλάδα - χειροκροτούν τις ΝΑΤΟ/Αμερικανικές επεμβάσεις σε:

Βοσνία
Κόσσοβο
Σερβία
Ιράκ
Ιράν

να γίνονται με αυτόματη μεταμόρφωση οπαδοί της realpolitik στο θέμα της Κύπρου????

Καλά, ντροπή δεν υπάρχει???

Ein Steppenwolf είπε...

kkai-Lee said...
Για όλα φταίει ο υπερεθνικισμός.
Η προ του 1955 Κύπρος, έστω και ως αποικία των άθλιων άγγλων, ήταν μια μικρή χώρα στην οποία συμβίωνε ο Κυπριακός Λαός, Έλληνες, Τούρκοι, και άλλοι με υποδειγματικό τρόπο


Θυμάμαι ένα ωραίο ντοκυμαντέρ, απ' αυτά που σπάνια προβάλλονται στην ελληνική τηλεόραση.

Μια Τουρκοκύπρια γριά που προφανώς είχε μεγαλώσει σε μεικτό χωριό και κάτεχε και τις δύο διαλέκτους, διηγούνταν πως ξαφνικά μια μέρα μια Ελληνοκύπρια γειτονοπούλα άρχισε να μην της μιλάει. Τη ρωτούσε πέντε λεπτά επίμονα το λόγο, χωρίς να παίρνει καμιά απάντηση, στο τέλος το κοριτσάκι της ξεφουρνίζει "γιατί είσαι Τουρκάλα".

"Το πιάνω τότε και του λέω: έχεις κεφάλι;" "Έχω." "Έχω κι εγώ κεφάλι;" "Έχεις." "Αφάλι έχεις;" "Έχω." "Έχω κι εγώ αφάλι;" "Έχεις." (Ωραίος ποιητικός τρόπος να πει κανείς πως όλους μάνα μας γέννησε.) Τέλος πάντων, συνέχισε κάμποσο με το ανατομικό επιχείρημα μέχρι που έπεισε το κοριτσάκι ότι κι οι Έλληνες κι οι Τούρκοι άνθρωποι είναι.

Nikos Dimou said...
Στο ίδιο χρονικό διάστημα τα άλλα ποστ είχαν συγκεντρώσει διπλάσια (και παραπάνω) σχόλια.


Μακάρι να 'ταν έτσι κάθε φορά. Σχόλια σχετικά με το θέμα, που κι ο αριθμός κι η ποιότητά τους σου επιτρέπουν να τα διαβάσεις.

heinz είπε...

Aυτό στο χωριό μου το λένε

"πολιτική χωρίς αρχές"

που βέβαια, φορείς της είναι άνθρωποι χωρίς αρχές.

heinz είπε...

cthemelis said...

"η ελευθερη ναυσιπλοϊα (ΚΑΙ μεσα στα χωρικα υδατα ξενου κρατους) κατοχυρωνεται υπο τον ορο της μη χρησεως (η προθεσεως χρησεως) οπλων-αν θυμαμαι καλα. "

Η περίπτωση της αβλαβούς διέλευσης ναι.

"Η απογειωση (πολεμικου) ελικοπτερου προφανως δημιουργει ερωτηματικα ως προς την νομιμοτητα διελευσης."

Δεν μιλάω γι' αυτό. Αυτόματα υπάρχει παραβίαση του εναέριου χώρου.

Ecumene είπε...

1.Εκτος απο την Παραγραφο που μιλησε
που ειναι οι αλλες Κυπριες;

2.Αρχισε ο καυγας για τον Μπακλαβα!!
Αρχαιος λενε(γάστριν,πλακούντια κτλ)
Ειχανε οι Τουρκοι εκ Μογγολιας αλευρι,φυστικι,πετιμεζι
και τα υπολοιπα υλικα;

Νομικα υπαρχει Ζητημα Π.Ο.Π.;;
ΝΑ ΣΥΜΜΑΧΗΣΟΥΝ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΑΝΟΥΣ(ΛΟΓΩ ΦΕΤΑΣ)ΚΑΙ ΝΑ ΧΟΥΜΕ ΠΑΡΑΤΡΑΓΟΥΔΑ;;

3.ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΝΑ ΒΙΣΣΗ!
ΚΑΛΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΕΧΟΥΝΕ ΣΑΡΩΣΕΙ ΟΙ ΚΥΠΡΙΟΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ......

Ο ΚΑΗΜΟΣ ΤΟΥ ΞΕΝΙΤΕΜΕΝΟΥ
ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΑ;;..

heinz είπε...

Ο καυγάς περί μπακλαβά είναι εντελώς περιττός και άτοπος:

Τον καλύτερο μπακλαβά τον φτιάχνει η Ελληνιδότατη σύζυγός μου, που έχει Τούρκικο επίθετο.

ΤΕΛΕΙΑ!!!!!

Yannis H είπε...

Πως λένε ‘ψεκάστε-σκουπίστε-τελιώσατε’ ή ‘σερενάτα και πάσης Ελλάδος’, έτσι λέγανε για ‘μόνιμη και βιώσιμη λύση στο Κυπριακό’ ή για ‘διζωνική δικοινοτική δημοκρατία’. Φράσεις σλόγκαν, που κανένας δεν σκεφτόταν πια τι σημαίνουν. Μέχρι που αναγκάστηκαν να σκεφτούν γιατί βρέθηκε μπροστά τους σαν (πως έγινε αυτό;;;) πιθανή λύση.

Και τότε, ο κύριος ‘διζωνική δικοινοτική δημοκρατία’ είπε το ανεκδιήγητο ‘δεν παρέλαβα κράτος για να παραδώσω κοινότητα’. Εγώ δεν κάνω κουμάντο στο τι θέλει ο άλλος, αν δεν θέλει κάτι δεν μου πέφτει λόγος. Αλλά γιατί δεν μας το έλεγε;

Και βλάκας δεν είμαι. Δεν αρχίζεις μια ομιλία λέγοντας ότι η απόφαση πρέπει να ληφθεί με βάση τη λογική, όχι το συναίσθημα και στο τέλος της ομιλίας να βγάζεις τα γυαλιά για να δουν όλοι τα δακρυσμένα μάτια σου.

Το επίπεδο του Παπαδόπουλου από εκείνη την ομιλία, κάνει για τη Eurovision. Σαν να λέει πως θα ψηφίσει με βάση το γούστο και μετά, να βγάζει τα γυαλιά και με δακρυσμένα μάτια να λέει: Γκρις, τουέλβ πόιντς. Γκρες,ντου πουά.

Σόρι αν λυπώ κάποιον/α. Για μένα ο Παπαδόπουλος ήταν ο λάθος άνθρωπος τη λάθος ώρα στο λάθος μέρος.

Aphrodite είπε...

Καλησπέρα, της Κορέας...

Διάβασα μερικά, έχω και τα υπόλοιπα, στο φτερό:

@antiphonist, 8:25,

Το GDP (Gross Domestic Product)είναι το ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν), αυτό που παίρνεις πολλαπλασιάζοντας το Per Capita Income (Κατά Κεφαλήν Εισόδημα) με τον πληθυσμό.

Αν το έχετε ξεκαθαρίσει, συγνώμη. Αν κάτι διευκρινίζει στην γνώμη σας, να μας το ξαναπείτε, εννοούμε τελικά το ίδιο ή διαφορετικό?

Ρεμάλι είπε...

Πραγματικά το να πάνε την πατρότητα του …μπακλαβά μαζί με τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο να εκδικαστούν σαν υπόθεση διαμάχης ενώπιον του δικαστηρίου της Χάγης το έχετε σκεφτεί? Σαν να γίναμε ανέκδοτο λέμε..
Ρε, λες να πρέπει να γίνω ,……εθνικιστής?
Τι τραβάμε ..
Ακούς εκεί μπακλαβάς..

heinz είπε...

@harry reloaded....

Δεν έχεις να πεις τίποτε, γι' αυτό και δε μιλάς. Κι άσε τις ευασισθησίες κατά μέρος, δεν μας πείθεις.

Απλώς δεν έχεις τίποτα να πεις...

Ιδού η Ρόδος...

heinz είπε...

(χιχιχιχι)

Ecumene είπε...

H Μονη Ελπιδα ειναι η Νεολαια της Κυπρου


ο Παπαδόπουλος πόσο θα ζησει ακόμα;;..


Eιναι και ζητημα χασματος γενεων...

glenn είπε...

Α, μη ξεχάσω, έχουμε και το χαρτί της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας. Μπορούμε να την πιέζουμε εκεί.
-*-*-*-*-*-*-*-*-*
Μετά από το παραπάνω θα σας πω κι ένα με τον Τοτό.

guerrero762 είπε...

Οταν ημουν με μεταθεση στη Κυπρο,συζητωντας με ενα πολλυ καλο φιλο και συναδελφο κυπριο μου ειπε κατι που μου εμεινε:Οι κυπριοι,ειπε,συγκεντρωνουμε τα καλυτερα και τα χειροτερα χαρακτηριστικα των Ελληνων.
Δεν θα μπορουσα να κανω καλυτερη περιγραφη.
Οτι δεν υπαρχει ιδιατερο ενδιαφερον για το κυπριακο δεν περιμενα να το καταλαβω απο το χαμηλο αριθμο συμμετοχων στο υφισταμενο post.
Ειναι γενικοτερη η αδιαφορια του μεσου ελληνα για τα "εθνικα" θεματα.
Ειναι και οι σχεσεις αγαπης-μισους που χαρακτηριζουν τις ελλαδο-κυπριακες σχεσεις.

paragrafos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
paragrafos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Aphrodite είπε...

@cthemelis,

Γιατί καλέ 20 χρόνια μείον? Μια χαρά σας βρίσκω!!!!!!

(οoops, *glenn* καλέ μου, ήρθες με τα dvd, μισό, είμαι στο pc και κάτι γράφω, ναι, για το Cosmogirl, βάλτο κι έρχομαι- που να σας πάρει, 112 and counting?!!!)

glenn είπε...

@παράγραφος: Συγχαρητήρια για τα τρία σχόλια.

maika είπε...

..ωραία πάντως η λογική της Τουρκίας.. Αρπάζω αυτό που θέλω και μετά ..ελάτε να συζητήσουμε για το πως θα μοιράσουμε αυτό που σας αρπάξαμε!!!

τι λέτε ρε παιδιά??

κανείς δε μιλάει για επιστροφή των κλεμένων.... διαπραγματευόμαστε μόνο τη μοιρασιά τους... μήπως να τους πούμε και ευχαριστώ???

paragrafos είπε...

Κυπριακό - Γ.

"Ναι", σε ποια λύση;

1. Η ελληνοκυπριακή διπλωματία πιάστηκε στον ύπνο από τη στιγμή που δέχτηκε τον "αυτόματο πιλότο" μέχρι τα δημοψηφίσματα που έλεγε: αυτό είναι το σχέδιο, οι δυο κοινότητες διαπραγματεύονται και τα κενά θα τα συμπληρώσει ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών.

2. Πώς, κύριε Παπαδόπουλε, υπογράφετε μια τέτοια συμφωνία (καλής πίστης, τάχα) όταν ξέρατε ότι ίσως τα κενά συμπληρωθούν κατά τρόπο αυθαίρετο ή και μεροληπτικό; Δεν είχατε έναν άνθρωπο της προκοπής δίπλα σας να σας συμβουλέψει πως αν συμβεί αυτό το ενδεχόμενο (που ήταν και το πιθανότερο) τότε η πλευρά μας θα βρεθεί εκτεθειμένη, αφού εμείς θα λέγαμε "όχι", και οι Τουρκοκύπριοι με τους εποίκους θα λέγανε "ναι".

3. Τελικά ο κύριος Παπαδόπουλος την πάτησε άσχημα και μαζί του κι εμείς. Όσο και αν διαρρηγνύει τα ιμάτιά του πως τον εξαπάτησε ο Αλβαρο ΝΤε Σότο, ουδόλως οι ευθύνες του λιγοστεύουν. Στην πολιτική παίζεις σκάκι και κερδίζεις μόνον αν καταφέρεις να βρίσκεσαι με τη σκέψη σου μια δυο κινήσεις πάντα πιο μπροστά από τον άλλον παίκτη... Ο κύριος Παπαδόπουλος όχι μόνο δεν ήταν μια δυο κινήσεις μπροστά, αλλά είχε υπογράψει ένα χαρτί που τον έβγαζε και έξω από το παιγνίδι!

4. Κατά τη γνώμη μου, το μέγα σφάλμα έγινε στην Νέα Υόρκη, το χειμώνα του 2004, όταν έπεσαν αυτές οι υπογραφές. Οι έξυπνοι και έμπειροι "άλλοι" διπλωμάτες τύλιξαν τους δικούς μας σε μπακαλόχαρτα και αφού τους κατατρόπωσαν ψυχικά και σωματικά κατά τη διάρκεια εξοντωτικών διαπραγματεύσεων(δήθεν), τελικά τους πήραν τις υπογραφές (και στα σώβρακα, μετά συγχωρήσεως).

5. Λίγοι κατάλαβαν εκείνο το βράδυ (που δάκρυσε) πως ο κύριος Παπαδόπουλος απλώς επιβεβαίωνε ότι έχασε το παιγνίδι και μαζί του δυστυχώς το έχασε και η Κύπρος μας ολόκληρη κι εμείς οι Ελληνοκύπριοι. Τώρα είμαστε στη γωνιά, ο διεθνής παράγοντας μας γράφει στα παλιά του τα παπούτσια και τα κατεχόμενα σύντομα θα αντιμετωπίζονται ως άλλη Ταϊβάν.

6. Ποια λύση είναι, κατά την παποίθησή μου, η ενδεδειγμένη;

Αφού φτάσαμε στο "Αν Αν πέντε", πρέπει να το δεχτούμε με μια μόνο προϋπόθεση: ότι ατονήσει ή και θα διαγραφεί το τρίτο άρθρο από τη Συνθήκη Εγγυήσεως των Συμφωνιών Λονδίνου Ζυρίχης το οποίο η Τουρκία εξακολουθεί να ερμηνεύει ως "δυνητικά επεμβατικά δικαιώματα".

Διαβάστε το (σε μετάφραση του πατέρα του αείμνηστου Γιάννου Κρανιδιώτη) και θα καταλάβετε:

"Εν περιπτώσει παραβιάσεως των διατάξεων τής παρούσης Συνθήκης, η Ελλάς, το Ηνωμένον Βασίλειον και η Τουρκία υπόσχονται όπως συνεννοούνται (se conserter) επί των διαβημάτων ή των απαραιτήτων μέτρων προς εξασφάλισιν του σεβασμού των εν λόγω διατάξεων.

"Εν ώ μέτρω μία κοινή ή συμπεφωνημένη δράσις δεν θα καθίστατο δυνατή, εκάστη των τριών εγγυητριών δυνάμεων επιφυλάσσει εις εαυατήν το δικαίωμα να ενεργήσει προς τον αποκλειστικόν σκοπόν τής αποκαταστάσεως της τάξεως των πραγμάτων των καθιερουμένων διά της παρούσης Συνθήκης."

(Για κείνους που δεν ξέρουν, σε αυτήν τη διάταξη βασίστηκε η "ειρηνευτική αποστολή" των τουρικών στρατευμάτων το 74)


Με αισιοδοξία

Παράγραφος

glenn είπε...

Αφροδίτη διαδικτυακή μου σύζυγος, τι όμορφη φωτό που έβαλες. Εμπνευστική το λιγότερο. Το ιντελέκτ και η γοητεία συνδυασμένα με πνεύμα οξύ και θετικό. Τι έχω εγώ; Συννεφούκλες. Λες να το αλλάξω;

Aphrodite είπε...

*GLENN* ΕΣΥ ΕΙΠΑΜΕ ΤΑ DVD, ΑΣΕ ΤΟ KEYBOARD, ΣΑΛΟΝΙ ΓΡΗΓΟΡΑ! ΤΟ PC ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ & ΔΕΝ ΤΟ ΑΚΟΥΜΠΑΣ!

(πήγαινε ρε πουλάκι μου κι έχω λίγο διάβασμα, έρχομαι!)

λολ λολ λολ


(Παράγραφε, ομοίως)

paragrafos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Aphrodite είπε...

(*glenn*, μην αλλάξεις τίποτα, θέλω νά'χω -για που σε βλέπω- να κοιτάζω ουρανό πίσω στα μάτια σου...)

glenn είπε...

@maika: Η λογική της Τουρκίας μια χαρά είναι. Ο πόλεμος που χάσαμε το '74 δεν είναι καθόλου μια χαρά.

Aphrodite είπε...

(μήπως ν'αλλάξω εγώ? Μήπως να βάλω κά'να κ*λο? Πολύ στο ιντελέκτ το έριξα!)



Συγνώμη παιδιά, ειναι σοβαρό και ΠΟΛΥ λυπηρό το θέμα, επανέρχομαι διαβασμένη... Αλλά να, μέρα σουρεάλ (γειά σου andy) & χρειάζομαι λίγη ανάσα...

Debby είπε...

Παρατηρήστε. Σε κάθε εμφάνιση στα μέσα μαζικής ενημέρωσης του Τάσσου Παπαδόπουλου. Σχεδόν πάντα συνοδεύετε από έναν ιερωμενο. Κάνει δηλώσεις στην TV π.χ. και πίσω του ακριβώς "επιβλέπει" ένας παπάς.
Οσο η θρησκεία μπλέκετε στην πολιτικη και η πολιτικη μπλέκετε με την θρησκεία χειρότερα μπορεί να γίνουν όλα καλύτερα σίγουρα όχι.
Ετσι ξεκίνησε το κυπριακό (από την θρησκεία), έτσι έφτασε να γίνει άλυτο πρόβλημα (οι ελληνικές κυβερνήσεις πάντα το είχαν σαν ένα θέμα για εσωτερική κατάνάλωση ένα πράγμα) και έτσι θα συνεχιστεί όσο δεν διαχωριστεί η πολιτική από την θρησκεία.
Ο Μακάριος λέγεται ότι ήταν ο μόνος ρασοφόρος πολιτικός ηγέτης στον κόσμο.

glenn είπε...

@παράγραφος: Αν εννοείς τον χριστονομολογω, δεν έχει το ίδιο ID με τον σαλτάρω...

glenn είπε...

harry, δεν μπορείς να αποχωρήσεις από αυτό το μπλογκ. Εδώ θα μείνεις, σε θέλουμε και μας θέλεις. Σου μιλάει τώρα ο απόγονος Αλβανών πειρατών...

doctor είπε...

ΔΕΔΟΜΕΝΟ 1: ο εποικισμός της Βορείου Κύπρου από αμόρφωτους τούρκους της Ανατολίας και της κεντρικής τουρκίας, τους οποίους ακόμη και οι τουρκοκύπριοι τους εκτιμούν όσο ο μέσος έλληνας τον αλβανό,
ΔΕΔΟΜΕΝΟ 2: Η αποδεδειγμένη αδιαφορία των ελληνοκυπρίων για λύση (αλήθεια ούτε ένας ελληνοκύπριος δεν αυτοπυρπολήθηκε, ούτε ένα γκαζάκι δεν μπήκε πουθενά!!!)

Με βάση τα δύο παραπάνω δεδομένα η επίλυση του κυπριακού εκτός από λαϊκίστικη σαπουνόφουσκα των κυπριακών κομμάτων, αποτελεί το πιο σύντομο ανέκδοτο...

glenn είπε...

Αφροδίτη μου όσες ανάσες θέλεις. Βάλε πισινούλη για αβαταρ αν θέλεις, αλλά άσε πρώτα να χαζέψω λιγουλάκι αυτό το υπέροχο που έχεις...Τουλάχιστον γι' απόψε. Με μαγνητίζει ένα πράμα....

paragrafos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
doctor είπε...

Κύριε ελληνόψυχε η γραφική παρουσία σου στο παρόν βήμα, θυμίζει φανατικό χορτοφάγο σε μπριζολάδικο στη Βάρη και μάλιστα σε ώρα αιχμής.
Αν έχεις το ίδιο ψευδώνυμο,τότε "παίζεις μπάλα" στο φόρουμ του Στόχου αν κρίνω από τις εξυπνάδες που γράφεις...

paragrafos είπε...

Μουσικό διάλειμμα σε μουσική Θεοδωράκη και στίχους Μαλένη:




Γη της λεμονιάς, της ελιάς
γη της αγκαλιάς, της χαράς
γη του πεύκου, του κυπαρισσιού
των παληκαριών και της αγάπης

Χρυσοπράσινο φύλλο
ριγμένο στο πέλαγο

Γη του ξεραμένου λιβαδιού
γη της πικραμένης Παναγιάς
γη του λίβα, τ' άδικου χαμού
τ' άγριου καιρού, των ηφαιστείων

Χρυσοπράσινο φύλλο
ριγμένο στο πέλαγο

Γη των κοριτσιών που γελούν
γη των αγοριών που μεθούν
γη του μύρου, του χαιρετισμού
Κύπρος της αγάπης και του ονείρου

Χρυσοπράσινο φύλλο
ριγμένο στο πέλαγο


(για την αντιγραφή - Παράγραφος)

glenn είπε...

@παράγραφος: πως τα καταφέρνεις κάθε φορά και παντρεύεις το γλυκό με το πικρό, το οξύ και το αμβλύ, το ρηχό και το βαθύ;

maika είπε...

@glenn

εάν πάντως τους βλέπουμε σαν νέους ιδιοκτήτες τότε δε θα πρέπει να περιμένουμε τίποτα! Μόνο όταν αποφασίσουν να πουλήσουν.. θα μπορέσουμε κι εμείς σαν τους φτωχούς πια συγγενείς ,να ζητιανέψουμε ....

΄Εχουν και το καρπούζι,έχουν και το μαχαίρι κι εμείς φιλοσοφούμε και ονειρευόμαστε για να μην παραδεχτούμε πως τελικά χ α σ α μ ε??

Λόγια,πολυτελή δείπνα,καλοραμένα κοστούμια,λόγια,χαιρετούρες ,χαμόγελα,λόγια....τηλεοράσεις.....και???

οι ισχυροί πάντα θα βοηθούν τους ισχυρούς και οι πιο αδύναμοι μ΄ενα σπαθάκι τόσο δά , θα παλεύουν για το δίκιο τους.... και σιγά μην το βρούν....

kkai-Lee είπε...

Ήντα σιεις γέρο πρόσφυγα τζιαι ούλλο πογιαλώννεις
Οι άλλοι χωραττέφκουσιν τζιαι εσου τζιαμαί μουλλώνεις
Ήντα σιεις μέσα στην καρκιά γέρο τζιαι σε παίδεφκει
τζιαι τρώει σου τα σωθικά τζιαι σταλαμήν εν φέφκει

---- Θέλω να πάω έσσω μου, γυιέ μου πριχού πεθάνω
τον τόπο μου επεθύμησα, εμάρανα δαπάνω
Θέλω μες το περβόλι μου να ξαναπαρπατήσω
να ζέξω το αλακάτι μου, χορτάτα να ποτίσω

θέλω ξανά που την αυκήν να πάω να ξιμαντρίσω
τζιαι να τραβήσω στα ψηλά, δείλις να έρτω πίσω
Θέλω να πάω στον καφενέ, τους χωρκανούς μου νάβρω
ούλλους, όπως πριν φύουμεν να με δω ρούχο μαύρο

Θέλω να πάω στην εκκλησιά, πασ τον δικό μου σκάμνο
τζιαι την γιορτή του αγίου μας σαν πριν να του την κάμνω
Θέλω πάνω στο μνήμα τους, τους προγόνιους να κλάψω
τζιαι την καντήλα πον σβηστή γρόνια, να τους την άψω


Έσιει τζιαι άλλα πράματα που πεθυμώ να κάμω
ρωτάς γυιε μου γιατί εν γελώ

Φοούμε αν μεν προκάμω.

Για εκείνους που δεν πρόλαβαν

Λυπούμαι για τη ταλαιπωρία με την διάλεκτο αλλά οι λέξεις νομίζω ( με λίγη προσπάθεια )
γίνονται κατανοητές.
Αν υπάρχει καμιά εντελώς άγνωστη,
στη διάθεση σας.

Επειδή το θέμα είναι η Κύπρος είναι δίκαιο να ακουστεί και τοπολαλιά της
αλλά και ο πόνος της, πέρα από την εθνικοπολιτική, ιστορική διάσταση του θέματος.

glenn είπε...

@maika: Υπομονή. Η διαπραγμάτευση θέλει υπομονή. Αυτός που είναι ο πιο ... σπασαρχίδ@ς να στο πω απλά, κερδίζει. Το είπε κι ο Rubinstein άλλωστε :-)

paragrafos είπε...

Υπάρχει και η Κύπρος που αντιστέκεται- σε στίχους Πιερίδη:


(...) [Για τον στρατό κατοχής]

Όχι εσάς δε σας θέλει τούτη η γη δε σας ξέρει
όλα εδώ είναι δικά μας τι απ' το κάθε λιθάρι
απ' το χώμα απ' το δέντρο το νερό και τ' αγέρι
το κορμί μας μια στάλα για να γίνει έχει πάρει
η ψυχή μας επήρε μια πνοή απ' το καθένα
όλα εδώ είναι δικά μας μα για σας όλα ξένα

Γιατί εσείς είστε ξένοι κι όσα βάγια αν κρατάτε
τούτη η γη δεν πουλιέται δεν της γίνεστε φίλοι
η πατρίδα είναι μάνα έχει μνήμη θυμάται
απ' τον άγιο της κόρφο ποια βυζάξανε χείλη
κι η γλυκειά μας η Κύπρος ήταν είναι θα μένει
για τα τέκνα της μάνα μα για σας πάντα ξένη

Λογαριάσατε λάθος με το νου σας εμπόροι
δε μτριέται πατρίδα λευτεριά με τον πήχη
κι αν μικρός είναι ο τόπος και το θέλει και μπορεί
τον ασήκωτο βράχο να τον φάει με το νύχι
Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει
χίλια χρόνια αν περάσουν δεν πεθαίνουμε σκλάβοι

(για την αντιγραφή - Παράγραφος)

paragrafos είπε...

kkai-Lee said...
Ήντα σιεις γέρο πρόσφυγα τζιαι ούλλο πογιαλώννεις
-------------------------

Σ΄ ευχαριστούμε...


Με ευγνωμοσύνη και αγάπη

Παράγραφος

Aphrodite είπε...

Εμ κι εγώ σε ποιανού σχόλιο νομίζετε ότι έκανα (σιωπηλή) παραπομπή?
;-)

(Κάτι πρέπει να γίνει, χρειάζομαι wide-of-all-wides screen, VI gloves, mask & bodysuit για να κάνω άνετα το διάβασμα. Τα ματάκια μου έχουν βγάλει scrollbars!)

Dion.M. είπε...

Nikos Dimou said...
Καλά λένε οι Ελλαδίτες δημοσιογράφοι ότι "το Κυπριακό δεν πουλάει".

Στο ίδιο χρονικό διάστημα τα άλλα ποστ είχαν συγκεντρώσει διπλάσια (και παραπάνω) σχόλια.

glenn said...
Πράγματι τα σχόλια είναι ελάχιστα, σε σχέση με άλλες φορές.

........

...Είναι και βαρύ το θέμα... Δεν σηκώνει chatting...

...Και πονάει...

Aphrodite είπε...

sorry, my previous comment goes to @cthemelis

kkai-Lee είπε...

Αγαπητή Παράγραφε

Παρομοίως για τα καθημερινά σου όμορφα μηνύματα

andy dufresne είπε...

Όταν κάποιος δε μιλάει, δε σημαίνει απαραίτητα ότι δεν έχει άποψη.
Υπάρχουν και λιακάδες, σκοτούρες και άλλοι ανταγωνιστές του blog του χαρεμιού της αφροδίτης (με γειά το avatar, σου πάει και σου μοιάζει...), το οποίο ευγενικά φιλοξενεί ο Δον Γάτος.


Οι επικρατούσες απόψεις σε μια χώρα δεν μένουν ίδιες για πάντα, αλλάζουν.
Όσοι θεωρούν μοιρολατρικά ότι πχ "οι Τούρκοι είναι βάρβαροι" δε βοηθούν στην πρόοδο αυτού του κόσμου.

Σε όλες τις χώρες υπάρχουν εθνικιστές, πολίτες του κόσμου και ό,τι άλλο πολιτικό υβρίδιο ονειρεύεστε και απεχθάνεστε.
Η Τουρκία δεν είναι μόνο κεμαλική, ούτε μόνο βάρβαρη, ούτε μόνο στρατοκρατούμενη, ούτε μόνο γκρίζοι λύκοι, ούτε μόνο φιλοευρωπαϊκή - είναι όλα αυτά και άλλα πολλά.

Στην Κύπρο υπήρξε έλλειμμα καλλιέργειας κλίματος επανένωσης - τεράστια ευθύνη πολιτικών και διανόησης, Ελλάδας και Κύπρου.

Αν, εδώ που φτάσαμε, οι Κύπριοι επιθυμούν, κατά μεγάλη πλειοψηφία, δύο ξεχωριστά κράτη (ξέρει κανείς τι λένε οι τελευταίες δημοσκοπήσεις;), έτσι θα πρέπει και να γίνει.

maika είπε...

@glenn

..μόνο υπομονή μπορούμε να κάνουμε..
οι έλληνες είμαστε περισσότερο γραψαρχ..διδες παρά σπασαρχ..δες!!
..αρα μήπως απο μιά τέτοια κόντρα.. βγούμε και πάλι χαμένοι..??

dimitris είπε...

@zoro
Θα έμεναν 5000 στρατιώτες και όχι 50000 που είναι σήμερα.
Νομίζω ότι αυτός ο αριθμός προβλεπόταν για μετά από 15-20 χρόνια. Μέχρι τότε μόνο ελάχιστα στρατεύματα θα αποχωρούσαν.

Το σχέδιο Ανάν έπρεπε απλά να καλύψει όλες τις τρύπες ώστε να μην υπάρχουν μετέπειτα προβλήματα.
9000 σελίδες δεν είναι σύνταγμα, είναι η εγκυκλοπαίδεια Δομή. Για να ψηφίσεις ΝΑΙ σε κάτι που αφορά άμεσα τη ζωή σου και τη ζωή των παιδιών σου, θα πρέπει πρώτα να το μελετήσεις πολύ καλά και πολύ προσεκτικά. Όπως καταλαβαίνεις, κάτι τέτοιο ήταν πρακτικά αδύνατο για τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών.

Διαβάζω όλη τη φιλολογία περί απομόνωσης των Ε/Κ μετά το ΟΧΙ, για διπλωματικές ήττες κλπ. Προσωπικά δεν νομίζω ότι υπάρχει διεθνής παράγοντας που να μην αντιλαμβάνεται τους πολύ λογικούς και ουσιαστικούς λόγους που οδήγησαν στο αρνητικό αποτέλεσμα. Από κει και πέρα, όποιος ψάχνει για προσχήματα για να προωθήσει τη δική του πολιτική, είναι βέβαιο πως θα τα βρει.

Το σχέδιο Ανάν ήταν ένας πολύ επικίνδυνος πειραματισμός που πολύ καλά κάναμε και τον αποφύγαμε. Ακόμα και το χειρότερο δυνατό σενάριο, δηλ. η ταϊβανοποίηση των κατεχομένων, θα είναι φυσικά πολύ δυσάρεστη εξέλιξη, αλλά καλύτερη από την αποδοχή παρόμοιου σχεδίου.

dimitris είπε...

@!+!Xριστόν ομολογώ!+! said...
ΜΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΒΑΘΙΑΣ ΠΙΣΤΗΣ
ΘΑ ΕΡΘΕΙ Η ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

Φίλε μου είσαι φανταστικός. Ανάσταση τεμαχισμένου πτώματος ούτε ο Χριστός δεν είχε καταφέρει να κάνει.

Πότε με το καλό θα σε δούμε στο Χαρδαβέλλα? Όλο κάτι ξενέρωτους φέρνει τώρα τελευταία.

magnon είπε...

Θα προσπαθήσω να απαντήσω σε μερικά σημεία της/του Παραγράφου. Όλος αυτός ο σχολιασμός βρίθει από Ελληνοκυπριακή προπαγάνδα, και αντιπροσωπεύει το αδιέξοδο που βρίσκετε το πρόβλημα.

paragrafos said...
Κυπριακό - Γ.

"Ναι", σε ποια λύση;

1. τα κενά θα τα συμπληρώσει ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών.

η διαιτησία είναι η μόνη αδιέξοδος στην λύση. Διαφορετικά θα μπορούσαν οι δύο κοινότητες να διαπραγματεύονται επί αόριστου και εις τους αιώνες τους άπαντες, και ακόμα λύση δεν θα έχει βρεθεί, ενώ η ιστορία από μόνη της θα τους ξεπεράσει και τους δύο τους.
2. Πώς, κύριε Παπαδόπουλε, υπογράφετε μια τέτοια συμφωνία όταν ξέρατε ότι ίσως τα κενά συμπληρωθούν κατά τρόπο αυθαίρετο ή και μεροληπτικό;

Αυτή η υπογραφεί ήταν προσυμφωνημένη από τους προκατόχους του κ. Παπαδόπουλου, μη τα ρίχνουμε όλα σε αυτόν. Διαφορετικά δεν θα εισχωρούσε η Κύπρος στην ΕΕ. Εκτός αυτού με πιο κριτήριο κρίνετε και αποφασίζετε ότι η διαιτησία ήταν αυθαίρετη και μεροληπτική; Επειδή δεν εκπλήρωσε όλες τις ελπίδες των Ελληνοκυπρίων; Αυτή η νοοτροπία είναι το αίτιο που οδηγηθήκατε σε αδιέξοδο. Τα δικά μας δικά μας και τα δικά σας δικά μας. Κλασσική νοοτροπία ενός Κύπριου.

3. Όσο [ο Τ. Παπαδ.] και αν διαρρηγνύει τα ιμάτιά του πως τον εξαπάτησε ο Αλβαρο ΝΤε Σότο, ουδόλως οι ευθύνες του λιγοστεύουν.


Ο Αλβάρο τον εξαπάτησε; Για όνομα του θεού, λίγη περισσότερη σοβαρότητα δεν βλάπτει.

4. Κατά τη γνώμη μου, το μέγα σφάλμα έγινε στην Νέα Υόρκη, το χειμώνα του 2004, όταν έπεσαν αυτές οι υπογραφές.


Η διαιτησία παραμένει να είναι η μόνη λύση. Το που οδήγησαν οι εκβιασμοί και απομονοτισμοί το διαβλέπουμε. Απλός ο κύριος Τ. Παπαδόπουλος ποτέ του δεν συμφιλίωσε με την ιδέα να συζεί με τους Τουρκοκύπριους, όπως και εξάλλου ή συντριπτική πλειονότητα τον Κυπρίων. Η διχοτόμηση δρομολογήθηκε το 1963 με τον Ακρίτα, έκτοτε κανένας Κύπριος δεν έδειξε μεταμέλεια. Αντιθέτως, τα πρώτο-κλασσάτα στελέχη επιβραβεύτηκαν με τιμές και αξιώματα, ακόμα και πρόεδροι της δημοκρατίας έγιναν. Δεν είναι τυχαίο ότι την πιο κρίσιμη στιγμή επιλέξατε τον Παπαδόπουλο.

5. Λίγοι κατάλαβαν εκείνο το βράδυ (που δάκρυσε) πως ο κύριος Παπαδόπουλος απλώς επιβεβαίωνε ότι έχασε το παιγνίδι και μαζί του δυστυχώς το έχασε και η Κύπρος μας ολόκληρη κι εμείς οι Ελληνοκύπριοι.

Κροκοδείλια δάκρυα, έτσι τα λένε αυτά. Γελοιότητες, θέατρο του παραλόγου.

Διαβάστε το (σε μετάφραση του πατέρα του αείμνηστου Γιάννου Κρανιδιώτη) και θα καταλάβετε:

"Εν περιπτώσει παραβιάσεως των διατάξεων τής παρούσης Συνθήκης, η Ελλάς, το Ηνωμένον Βασίλειον και η Τουρκία υπόσχονται όπως συνεννοούνται (se conserter) επί των διαβημάτων ή των απαραιτήτων μέτρων προς εξασφάλισιν του σεβασμού των εν λόγω διατάξεων.

"Εν ώ μέτρω μία κοινή ή συμπεφωνημένη δράσις δεν θα καθίστατο δυνατή, εκάστη των τριών εγγυητριών δυνάμεων επιφυλάσσει εις εαυατήν το δικαίωμα να ενεργήσει προς τον αποκλειστικόν σκοπόν τής αποκαταστάσεως της τάξεως των πραγμάτων των καθιερουμένων διά της παρούσης Συνθήκης."

(Για κείνους που δεν ξέρουν, σε αυτήν τη διάταξη βασίστηκε η "ειρηνευτική αποστολή" των τουρικών στρατευμάτων το 74)


Με αισιοδοξία

Παράγραφος

11:43 μμ


Αυτό το άρθρο έτυχε να το βάλουν για αυτό ακριβώς τους λόγους. Για να αποτρέψουν τέτοιες ενέργειες από όποιες πλευρές και αν προερχόντουσαν. Κατά την γνώμη μου άργησε να έρθει η επέμβαση. Έπρεπε να γίνει πολύ νωρίτερα το 1963 και μάλιστα από την Ελλάδα, ειδικά με τα τους εμπρηστικούς λόγους του Μακάριου που μιλούσε φανερά πλέον για εθνοκάθαρση. Εάν δεν επέβαινε η Τουρκία, θα είχαμε ολική ολοκλήρωση του σχεδίου Ακρίτα? Εθνοκάθαρση; Γιατί η επίσημη κυπριακή κυβέρνηση ποτέ της δεν καταδίκασε αυτό το σχέδιο και όλες τις άλλες ακρότητες; Ο Σαμψών έπρεπε να πεθάνει στην κρεμάλα και να τον φάνε τα όρνια στην κεντρική πλατεία της Λευκωσίας. Κανένας δεν καταδικάστηκε παραδειγματικά. Ούτε ένας.

Μη ψάχνουμε λοιπόν φταίχτες αλλού, ο Άνναν δεν φταίει, ούτε τρώει κουτόχορτο. Κάποιοι άλλοι παραμυθιάζοντε, και το χειρότερο είναι ότι πιστεύουν τα δικά τους τα παραμύθια.

Unknown είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Unknown είπε...

Η Βόρεια Κύπρος ήταν χαμένη ήδη από την εποχή του αγώνα της ΕΟΚΑ. Τότε που βρυκολάκιασε ο ελληνικός μεγαλοϊδεατισμός.

Ο αγώνας ξεκίνησε ως ελληνική υπόθεση, από Έλληνες για Έλληνες - οι Τουρκοκύπριοι αντιμετωπίστηκαν ως κομπάρσοι, να μην πω σαν Β' διαλογής. Μας διαφεύγει το γεγονός ότι βάλαμε αρχηγό της ΕΟΚΑ έναν ακροδεξιό πατριδοκάπηλο (με μοναδική "αντιστασιακή" δράση κατά την κατοχή το κυνήγι αριστερών και πρωτεργάτη της σφαγής των Δεκεμβριανών) και "εθνάρχη" ένα κληρικό; Εμείς οι ίδιοι χωρίσαμε το λαό της Κύπρου στα δυο και προ(σ)καλέσαμε τον "Ατίλλα". Όσα επακολούθησαν υπάκουαν στη λογική των όσων προηγήθηκαν, τι διαφορετική κατάληξη από την οριστική και de jure διχοτόμηση θα μπορούσαμε να περιμένουμε;

Λοιπόν, ας μη μυξοκλαίμε σα μωρές παρθένες: Τη διχοτόμηση αφ' ενός την προκαλέσαμε, αφ' ετέρου, κατά βάθος, την επιθυμούμε αφού δε μπορούμε ν' ανεχτούμε τον Τουρκοκύπριο σαν ίσο κι όμοιό μας.

Καληνύχτα!

ΥΓ. Μα να μη μπορείς να κάνεις edit ένα σχόλιό σου!

basik-ly είπε...

Παράγραφε,

αν σας είναι εύκολο, θα σας παρακαλούσα να μας σκιαγραφούσατε ένα σύντομο προτραίτο, με την οξυδέρκεια που σας διακρίνει, του κ. Παπαδόπουλου.

Ευχαριστώ

Με εκτίμηση

basik

Aphrodite είπε...

@all,

Μόλις τέλειωσα τα σχόλιά σας. Και πριν αρχίσω, θέλω να σας προειδοποιήσω: είμαι σε μία εξαιρετικά δύσκολη θέση, μια και ούσα Σμυρνιά στην καταγωγή, το θέμα «οι Τούρκοι και...» (εμείς, εσείς, οι άλλοι, η Κύπρος, η ΕΕ κτλ κτλ κτλ) δεν είναι ποτέ ένα από αυτά που μπορώ να συζητήσω με ψυχραιμία, χωρίς στο τέλος (για ευνόητους λόγους) να θέλω να κλάψω.

Από την άλλη, σχιζοφρένιασα να μάθω να μην παίρνω απόφαση παρά μόνον όταν έχω όσο το δυνατόν πληρέστερη εικόνα του προβλήματος, ιδίαν άποψιν ει δυνατόν και ποτέ εν θερμώ, οπότε προσπαθώ αν μη τι άλλο να βλέπω και τα λάθη τα δικά μας, και το δίκιο (το όποιο!) των άλλων.

Βάζω ταινία στο στόμα των βασανισμένων φωνών (αντηχούν χρόνια) στο κεφάλι μου, και κάνω χώρο για τις βασανισμένες φωνές της άλλης μεριάς, μήπως και τις ακούσω... Ο πόνος ο δικός μου είναι εδώ, έχει όγκο και σχήμα. Ο άλλος? Οχι αυτός που τους εμφυσούν, ο πραγματικός τους, όπως «χάνω άνθρωπο, γιατί μου τον σκότωσε ο Γιουνάνης» και πώς περνάει αυτό μετά στην οικογένεια και στη δεύτερη, τρίτη γενιά... Θέλω τόσο πολύ να πω εντάξει, μας γ***σατε, εσείς νά’στε καλά, δώστε μας τώρα πίσω τα δικά μας και πάμε για μπύρες... Και να αναγνωρίσουν λάθη, να μου δώσουν και τόκο, και να χαθούμε αγκαλιά στο ηλιοβασίλεμα.

Αλλά εδώ αρχίζω να μην μπορώ να βάλω στη άκρη το συναίσθημα. Γι’αυτό και για ό,τι σας πω, δώστε μου σας παρακαλώ επιχειρήματα για το άλλο, το λογικό. Καθώς πλέον δε μιλώ για το Νησί ΜΑΣ (επιτρέψτε μου...) μόνον, μιλώ για την Πατρίδα μου και την Αλλη. Για την οποία Αλλη, η ιστορία της στοιχίζει πάρα πολλά, αλλά έχει «γραμμή» δεκαετιών. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΑΤΗ! Από την χρηματοδότηση της Τουρκίας στους ανθρώπους της από βόρεια (Ξάνθη, Αλεξανδρούπολη, Κομοτινή) ως ανατολικο-κεντρικά (Ιμβρος) μέχρι και Κύπρο (κατεχόμενα) βγαίνει ένας καλός προϋπολογισμός, και πέραν ορισμένων ανθρώπων που βγαίνουν κερδισμένοι (απλά καθημερινά, περνούν άνευ εξετάσεων σε Τουρκικά Πανεπιστήμια, έχουν επιδόματα πολυτεκνίας, ευκολίες σε δάνεια, ακόμη και «ζεστά» χρήματα στο χέρι σε οικογένειες εποίκων), τα χρήματα αυτά χάνονται χωρίς αντίκρυσμα, καθώς τούτοι οι άνθρωποι δεν είναι παρά πιόνια. Που θέλουν να ζήσουν ήρεμα, ήσυχα, να βγάζουν ρίζες, να πιστεύουν τα δικά τους και να ανήκουν κάπου (όταν είσαι με το καθε πόδι σε άλλη πατρίδα, ουσιαστικά είσαι στο κενό, βλ. και τα παιδιά δικών μας οικονομικών μεταναστών σε Γερμανία πχ, που τώρα πλέον ναι, ανάμνηση μαμάς πατρίδας, αλλά είναι Γερμανοί μέσα-έξω κι έτσι οφείλουν) και παρ’όλη τη βοήθεια, ΔΕΝ τους βουλώνεται το στόμα γιατί σε κανένα δεν αρέσει να είναι διπλωματικό χαρτί. Ούτε σε μας (που έχουμε και σοβαρότερο πρόβλημα), ούτε σ’αυτούς.

Κι εδώ τρομάζω με το πόσο καλύτερα οργανωμένη είναι η άλλη πλευρά, προπαγάνδα από γεννησιμιού και άψογη στηριξη στην στρατιωτική της πραγματικότητα και τους ΤΑΧΥΤΑΤΟΥΣ ρυθμούς δράσης, ακόμη και προς την λάθος κατεύθυνση (μην αρχίσω κι εγώ για το ’74, όσο σκεφτομαι το C-130 με τους δικούς μας που καταρρίφθηκε, και τους Τούρκους που (ντοπαρισμένοι) από σύγχιση & βιασύνη έχασαν δικούς τους από φίλια πυρά!). Μην ξεχνάμε πχ πως με τούτη τη «μηχανή» το ‘64 ψηφίστηκε σε μία νύχτα το «Πρόγραμμα Διάλυσης» της Ιμβρου, και για ένα καλοκαίρι ερχόταν το «καράβι με τους βαρυποινίτες» , ελεύθερους το πρωί να κάνουν τα χίλια μύρια στους υπόλοιπους Ελληνες, το βράδυ πάλι μέσα, και ξανά και ξανά, και μέχρι να ειδοποιήσει ο πρόξενος και να οργανωθούν οι δικοί μας εδώ, ζήσε Μάη μου (άσε που σου λέει πού να τρέχουμε τώρα για μερικούς ψαράδες...). Αχ παράγραφε, τα κορίτσια στις σπηλιές δεν ήταν μόνον στην Κύπρο, αλλά και αλλού, μη τα μαγαρίσουν, δεμένα - γιατί πόση έκταση μπορείς να φυλάξεις με τις τσάπες?!. Ολα ώσπου ν’αδειάσει το νησί, μη σας πω για το τραγικό τέλος όσων δεν έφευγαν τρέχοντας.... Θα βγω στο δρόμο νυχτιατικα να ηρεμήσω! Και τα λέω γιατί όποτε κάνουν κάτι οι Τούρκοι στην Κύπρο, τα πληρώνουμε κι αλλού. Δεν μπορώ να δω το Κυπριακό σόλο κλαρίνο, συμπαθάτε με...

Θά’θελα ν’ακούσω και τις άλλες φωνές, να προσπαθήσω να συμπονέσω, για να αρχίσω το δρόμο της κατανόησης και της προσέγγισης. Θα ήθελα να μην βλέπω την περιφρόνηση, τη ζήλεια, την εχθρικότητα στα μάτια τους, και να μπορώ να δω την καλή διάθεση, αν όχι το χέρι φιλίας. Θα ήθελα στο μνημείο στο Αλσος του Παπάγου για τους δικούς μας αξιωματικούς πχ, να έχω και λίγες από τις «άλλες» τις χήρες, να μου μιλήσουν...

Γιατί νοιώθω βαθειά μέσα μου πως είμαστε αδιάβαστοι, μονίμως απροετοίμαστοι με το συναίσθημα και το δίκιο με το μέρος μας μεν (τι άλλο!), αλλά βασικά αποσπασματικά πληροφορημένοι και έως δημαγωγημένοι! Δεν έχω δει ΕΝΑΝ πολιτικό που να έχει δείξει ως τωρα σύνεση & συνέπεια σε μακρόχρονη στρατηγική ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗΣ κι όχι ανάλωσης σε τακτικές. Κι ακόμη βασικότερα, να ξέρει να χρησιμοποιήσει τις «πλάτες» μας και ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΝΕΙ Χ-Ρ-Ο-Ν-Ο!!! Μιλάμε για «λύσεις» σα να πρόκειται να παγώσουν τα πράγματα και να παραμείνουν όπως είναι τώρα, και σε καμμιά 30-αριά χρόνια πλέον, ε, με αμοιβαίες υποχωρήσεις, σιιιγά, να τα έχουμε βρει... Πόσο μπορείς να εμμένεις στο δίκιο σου όταν οι νέες γενιές βρίσκουν τρόπους να ζουν και να το παλεύουν? Δε πα να σκας στο κλάμμα, να βλέπεις συνοδεία αστυνομίας το σπίτι σου από μακριά και να σε πνίγει το δίκιο σου, να ξέρεις ότι σε πολέμησαν ολόκληρες πολιτικές κι όχι μονον «ταμένοι» άνθρωποι, ότι σου την είχαν στημένη, πόσο μπορείς να το τραβήξεις? Τώρα μας ήρθε η αδιαλλαξία?


Επανερχομαι πιο συγκεκριμένα, φούντωσα!

Zoros είπε...

@dimitris
“9000 σελίδες δεν είναι σύνταγμα, είναι η εγκυκλοπαίδεια Δομή.”

Μα το σχέδιο Ανάν δεν είναι σύνταγμα! Είναι ένα σχέδιο που περιγράφει το σύνολο των λειτουργιών του νέου κράτος.
Φυσικά, δεν είχε νόημα όλοι οι Κύπριοι να διαβάσουν και τις 9000 σελίδες του. Είχαν κυκλοφορήσει στον τύπο (και τον ελληνικό) τα κύρια σημεία του περιληπτικά σε 1-2 σελίδες.

Αντιφωνητής είπε...

@ Zoros (κάπως καθυστερημένα)

Είπες-
Είναι τα παραπάνω «αφαίρεση ανθρωπίνων δικαιωμάτων»???
Το σχέδιο Ανάν είναι ένα σχέδιο που παίζει με τους κανόνες της «ρεάλ πολιτίκ», αλλά όχι με αυτούς τους συναισθήματος. Για αυτό θα έπρεπε να γίνει μια πολύ καλύτερη διαφήμιση και προβολή του πριν το δημοψήφισμα. Πρέπει να το πάρουμε απόφαση: οποιοδήποτε σχέδιο λύσης ανάλογο του Ανάν θα είναι!


Το να έχεις ξένα στρατεύματα στον τόπο σου να σου εγγυώνται την ασφάλεια, ξένους δικαστές να αποφασίζουν, περιορισμούς κινήσεων κλπ μπορεί να μην ισοδυναμεί με την μεταχείριση των κρατουμένων στο Γκουαντάναμο αλλά σίγουρα στερούν βασικές ελευθερίες του ανθρώπου. "Ρέαλ ΠολιτίκΟΥΣ" έχουμε πολλούς! Από το 74, μάλλον από το 60, δίνουν απλόχερα όπως είπε και ο φίλος παράγραφος....

vrennus said: "Τη διχοτόμηση αφ' ενός την προκαλέσαμε, αφ' ετέρου, κατά βάθος, την επιθυμούμε αφού δε μπορούμε ν' ανεχτούμε τον Τουρκοκύπριο σαν ίσο κι όμοιό μας."

Το πρώτο πλυθηντικού σε ποιους αναφέρεται; Κάνεις λάθος- στην Κύπρο οι Τουρκοκύπριοι και οι Ελληνοκύπριοι νέοι μια χαρά τα πάνε δεδομένων 30 χρόνων, και βάλε, διχοτόμισης. Την διχοτόμιση την προκάλεσε η Χούντα και οι όμοιοί τους στην Κύπρο και την Τουρκία (στρατιωτικοί, φασίστες και λοιποί 'στολήν φέροντες').


@Αφροδίτη
ενδιαφέρον το σχόλιο σου- συνέχισε...ακάθεκτη.

Aphrodite είπε...

ZOROS!

ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΡΘΙΟΣ ΤΕΤΟΙΑΝ ΩΡΑ?!

Πώς θα σολάρω μόνη μου, να τα δεις το πρωί και να μ' αρχίσεις στο κυνηγητό?
Πού θα βρω τον guerrero νυχτιάτικα να με υπερασπιστεί?
Κι ο αστροναύτης μου κοιμάται αποκαμωμένος στον καναπέ (η επετειακή συλλεκτική έκδοση του "Ο ηλίθιος & ο πανηλίθιος" που τον έβαλα να παρει για την επέτειό μας τού'πεσε βαρειά), ο Γκηρ είπε, ελάλησε και διασκεδάζει τώρα με μας που ξεμείναμε να μαζέψουμε τα λουλούδια απ'την πίστα, ο andy πήγε ο γλυκός μου να μου φέρει σκληρή γόμα, γιατί η μαλακή στα λάστιχα κοντεύει να σωθεί, ήδη άφησα skidmarks μέχρι το απέναντι μπλογκ, ο πόντικας είναι δεμένος χειροπόδαρα στο Υπουργείο και τον περιποιούνται καλά, ο vassiliskou την έκανε -κι αυριο πραγματικά ΤΗΝ ΕΚΑΝΕ!-και οι Θεές είναι αδειούχες για να διασκεδάσουν, όσο εγώ κρατάω μπόσικα/πισινές/χαρακτήρα-

ΜΑΜΑ ΜΟΥ! Κύριε Δήμου, κι εσείς κοιμάστε? Ποιός θα με προστατέψει? Τα γατιά σας? Με τι θα αμυνθώ? Με τις πλεξούδες μου?

Zoros είπε...

@aphrodite
“ZOROS!
ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΡΘΙΟΣ ΤΕΤΟΙΑΝ ΩΡΑ?!
Πώς θα σολάρω μόνη μου, να τα δεις το πρωί και να μ' αρχίσεις στο κυνηγητό “

:-))))
Τι νόμιζες θα σε άφηνα μόνη σου? Από εδώ και πέρα θα είμαι ο big brother σου και θα σε επαναφέρω στην τάξη όποτε ξεφεύγεις!
(αν και σε αυτό το post πολύ μαζεμένη σε βλέπω… πως και?)

Βασικά μόλις γύρισα από έξοδο (μέτρια πέρασα, φαγητό με παρέα σε ταβέρνα μετά μουσικής στο Παγκράτι) και πήρα την απόφαση να οργανωθώ στα του blog: έβαλα ένα avatar (πιο γελοία φωτογραφία του Ζορό δεν μπορούσα να βρω, αν και το zoros βγαίνει από αλλού), και ετοιμάζω το δικό μου blog! (zorosgr.blogspot.com).
Μόλις είμαι έτοιμος θα σας το ανακοινώσω επίσημα!

Aphrodite είπε...

Θα μ'αφήσεις να σου κάνω ποδαρικόοοοο?

Μ?

Zoros είπε...

@aphrodite
"Θα μ'αφήσεις να σου κάνω ποδαρικόοοοο?"

Sure! Ειδικά το πρώτο θέμα θα είναι κομμένο-ραμμένο στα μέτρα σου! Θα σολάρεις.
Καληνύχτα.

Aphrodite είπε...

@andy, 12:36,
“Η Τουρκία δεν είναι μόνο κεμαλική, ούτε μόνο βάρβαρη, ούτε μόνο στρατοκρατούμενη, ούτε μόνο γκρίζοι λύκοι, ούτε μόνο φιλοευρωπαϊκή - είναι όλα αυτά και άλλα πολλά.”

Να συμπληρώσω ότι είναι μία ΤΕΡΑΣΤΙΑ αγορά τουλάχιστον για κάθε εταιρεία που λειτουργεί σε ευρωπαικό έδαφος, ΚΑΙ ως δυναμικό κατανάλωσης (εφαλτήριο η Κων/πολη, λίγο μικρότερος βαθμός διείσδυσης σε Αγκυρα, αλλά κι αυτή προχωράει), ΚΑΙ ως resources, κυρίως «χέρια» (δες ήδη μερικά απο τα παντελόνια ΖΑΡΑ-με πολλές χώρες παραγωγής στη διάθεσή της- που έχουν το ταμπελάκι made in Turkey) & «οικόπεδα», για εκμετάλλευση παραγωγής από γρήγορα & άμεσα καταναλώσιμα ως βαρειές κατασκευές... Να πω ότι έτσι και τα βρίσκαμε μεταξύ μας (και να μπορούσε η Τουρκία να απεμπλακεί από τις ανατολικές της κόντρες) θα τους είχαμε γονατίσει?

»Στην Κύπρο υπήρξε έλλειμμα καλλιέργειας κλίματος επανένωσης - τεράστια ευθύνη πολιτικών και διανόησης, Ελλάδας και Κύπρου. «

Αυτό λέω κι εγώ, όχι μόνον εκεί, αλλά κι εδώ. Πες μου όμως ποιός ο λόγος να βγάλεις τα κάστανα από τη φωτιά όταν βασικά η Τουρκία ΧΕΣΤΗΚΕ για την Κύπρο, το βλέπεις, αλλά στην πλάτη των άμεσα εμπλεκόμενων και σφαλιαρωμένων/φτυσμένων/βασανισμένων λαών μπορούν κι αυτοί, μπορείς κι εσύ να παίξεις το πολύ ωραίο σου πολιτικό παιχνίδι? (Σάμπως εσύ αρχηγέ μου θα πας να ζήσεις στα κατεχόμενα? Ελάτε τώρα κυρία μου...) Αμα θέλει, όπως είπαν και φίλοι μας, η Κύπρος είναι παρελθόν. Και δε νομίζω ότι μας παίρνει να κάνουμε τίποτα. Να πάμε σε πόλεμο μαζί της/τους?Και ας μου πει καποιος, ότι χωρίς Μαμά-Ρωσία από πίσω, θα έχουμε εμείς κάποιο συγκριτικό πλεονέκτημα για τους φίλους μας τους αμερικάνους («To θέμα της Κύπρου δεν μπορείς να το δείς ξέχωρα απο το U$-γεωστρατηγικό
status quo...», gavrilos 1:46). Ασε που σκέφτομαι ότι αυτή η κατάσταση in permanent limbo ΒΟΛΕΥΕΙ πολύ κόσμο ένθεν & ένθεν, ώστε να μην φαίνονται άλλα, πιο φλέγοντα ζητήματα.

Και ο κόσμος, οι άμεσα ενδιαφερόμενοι? Οπως λέει κι ο dimitris (8:13), “Οι Κύπριοι (Ε/Κ και Τ/Κ) έκαναν πολλά λάθη και υπερβολές που οδήγησαν στην εισβολή του 1974. Από κει και πέρα όμως ελάχιστα ευθύνονται, γιατί και οι δύο κοινότητες είναι πρακτικά έξω από το παιχνίδι». Πέστα καλέ μου! Και το κακό είναι ότι ναι μεν δεν φέρουν άμεση ευθύνη για το τί τους «φόρεσαν», αλλά το τι χειρισμοί θα γίνουν από δω και πέρα ώστε να αποκρυσταλλωθούν οι απόψεις τους και να βρεθεί μια κοινή –ή όχι- παλτφόρμα, για να πάρουμε κι εμείς χαμπάρι από τους ίδιους τι παίζεται, είναι δική τους ευθύνη! (αααχ, τι να σου κάνει μία παράγραφος, πόσο να γράψει ακόμη...)

Κι όπως συμπληρώνει κι ο antiphonist, 5:19, «Είναι αφέλεια να πιστεύεις ... πως η Κύπρος χάνετε λόγο της αδυναμίας τους. Υποφέρει για τα λάθη τους (όπως και για τα λάθη του Καραμανλή και τις αισχρότητες της Χούντας) ΝΑΙ. Η Τουρκία (όμως) κρατάει τα ηνία στο Βορρά – αρνείται την αποστρατικοποίηση, αρνείται να παραχωρήσει την πολιτική της ισχύ στην Κύπρο.» Αρα πού πα’ ρε Καραμήτρο... Με το Αν-αν ανά χείρας... κι ας μην το δεχτείς ποτέ σου (χίλια δίκια), Τι άλλο έχεις στα χέρια σου να σιχτιρίζεις?...

Και μου λες μετά andy μου, «Αν, εδώ που φτάσαμε, οι Κύπριοι επιθυμούν, κατά μεγάλη πλειοψηφία, δύο ξεχωριστά κράτη (ξέρει κανείς τι λένε οι τελευταίες δημοσκοπήσεις;), έτσι θα πρέπει και να γίνει.»

Ποιοί Κυπριοι?

Οι δικοί μας ή οι δικοί τους?

(Ο-έ-ο?)

Το σωστό να λέγεται είπε...

Γνωρίζω φίλους Κύπριους που με λύπη θα σου'λεγαν
"κύριε" Νίκο Δήμου.

"Γιατί ρε πατριώτη παίζεις με τον πόνο μας;;;"

Η Τουρκοτρομοκρατημένη Κυπρος δεν λέγεται "Βορειος Κύπρος" αλλά "τα κατεχόμενα".
Ελληνικά τα χώματα για αιώνες, διψασμένα για ελευθερία.

Οι Τουρκική εισβολή και ο στρατός κατοχής δεν ανήκουν στο νησί.
Δεν θα υπάρχει λύση όσο υπάρχουν τα Τουρκικά στρατεύματα πάνω στο νησί.

Οι άλλες "λύσεις" είναι βόλεμα και εθελοτυφλαμάρα.
Το "νίπτω τας χείρας" των καλοθελητάδων δεν μπορεί να γίνει σε μιά Τουρκική γούρνα με Ελληνικό αίμα.

Το σωστό να λέγεται

Aphrodite είπε...

Και συνεχίζω (μην παραλείψω!) με σχόλια (in brief)τα οποία θα με κρατήσουν ξάγρυπνη πολλές νύχτες...

@Zoros, 12:48,

«Η πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων ( 52%) δεν θέλει επ’ ουδενί να συμβιώσει με Τ/K: (εθνικισμός (το μεγαλύτερο μέρος), οικονομικοί λόγοι (μοιρασιά πλούτου), φόβος ανεργίας, ξε-βόλεμα κρατικών / δημοσίων υπαλλήλων από τις ανακατατάξεις.) … (Πως γίνεται να θέλω να συμβιώσω με τον «απόλυτο κακό» εχθρό?).... Επίσης θυμάμαι τα λόγια του Τάσσου Παπαδόπουλου όταν εξηγούσε (δακρυσμένος, είναι σημαντικό και αυτό: δηλώνει συναίσθημα εκεί που πραγματικά πρέπει να λείπει) το λόγο που επέρριπτε το σχέδιο Ανάν: “Παρέλαβα κράτος και θα παραδώσω κοινότητα?” Γίνεται να υπάρξει ρεαλιστικό σχέδιο, χωρίς να συμβεί το παραπάνω?”

Στο καπάκι,

@tassos papadakis, 1:42,

«Είναι το γνωστό στρατοκρατούμενο καθεστώς, που ανέχεται -αν δεν υποθάλπει- "γκρίζους λύκους" ... εγείρει προκλητικές -εδαφικές συνήθως- απαιτήσεις ή προκαλεί με 'casus belli'... Είναι μια χώρα με ολότελα διαφορετικές αντιλήψεις, όπως φαίνεται και από την άποψη της σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και την αντιμετώπιση των Κούρδων. Θεωρώ επομένως, απίθανο να δεχθούν οι Κύπριοι μια συμβίωση με έναν τέτοιο "πολιτισμό", για όσο διάστημα αυτός δεν αλλάζει."

Στερεότυπα-ξεστερότυπα, «δυτικόφιλοι» ή φονταμενταλιστές, «ανοιχτοί» ή με παρωπίδες, αυτοί είναι. Διαφέρουν οι των παραλίων και γύρω από τις 2 μέγαλες τους πόλεις (άντε 3), οι υπόλοιποι?
Κι άντε και ενοποιήθηκαν. Με κοινό σύνταγμα, κονούς νόμους, κοινές δοσοληψίες, τα πάντα. Και γίνεται πόλεμος Ελλάδας-Τουρκίας. Ποιός Κύπριος πολίτης θα πολεμήσει στο πλευρό ποιανού και με βάση ποιάν ιδιότητά του πέραν της υπηκοόητας? Με βάση την κατάταξη σε ενιαίο στρατό?

Και συνεχίζουμε,

@Ikd, 1:21,
«Όμως, πώς να ισορροπήσεις την ανάγκη της πολιτικής (το πάρε-δώσε) με τον πόνο αυτού που ξεριζώθηκε από το σπίτι του; Την ανάγκη για λύση όπου θα συμβιώνουν ειρηνικά όλοι (εκεί που είναι τώρα) και τον πόθο να πάνε στις εστίες τους και στα πατρικά τους;»

Πες μου βρε γιατρέ μου,

@ Dr strange, 1:50,
«Ομως υγεία σ' αυτά τά πράγματα σημαίνει, ότι ή τού παίρνεις τού άλλου αυτό που κατέχει (δίκια, άδικα, αδιάφορο) και επιθυμείς, με τό στανιό ή επί πληρωμή, ή τού τό αφήνεις. Τό να τόν παντρευτείς (ή να ξανασμίξεις μετά τόν χωρισμό), για να τό μισοέχεις κι εσύ, και χωρίς αυτόν να τόν θέλεις ούτε κατά διάνοια, είναι βλακεία και βέβαιη καταστροφή»

Κι ακόμη,

@tassos_papadakis, 5:52,

«’Εν πάσει περιπτώσει, αν έμενα σε ένα σπίτι που παλιότερα ανήκε σε άλλους, ομοεθνείς μου με την ιστορία του Κυπριακού και μου έλεγαν μια μέρα, αντί να μένω στο μισό, να το μοιραστώ ολόκληρο με... εποίκους, "γκρίζους λύκους", πολιτικούς τύπου Ντενκτάς... άγγλους διαμεσολαβητές και δε συμμαζεύεται, θα προτιμούσα -με πόνο καρδιάς είναι σίγουρο- να παραμείνω στο μισό μου σπιτάκι. Αφήστε που κι έτσι να μείνουν τα πράγματα, δεν πρόκειται να ησυχάσουν οι Κύπριοι. Με στρατό κατοχής και νοοτροπίες "Βελιγγέκα", μια ζωή θα έχουμε προβλήματα. Εκτός κι αν κάποια στιγμή η Ε.Ε. αποκτήσει ...αρχίδια.»

Η ΕΕ α******? Why? Και how exactly? Για να προστατέψει την Κύπρο? Να κανει ντα την Τουρκία? ...
Τι να πω, πόσους βαθμούς «υποχωρώ/χάνω» είμαστε διατεθιμένοι να παραχωρήσουμε σ’ευτό το αναπόφευκτο win-lose spiral? Υπάρχει πιθανότητα ever για win-win λύση? EVER?
(υφάρχει, υφάρχει...!)

Και πάμε παρακάτω,

@zoros, 2:19,

“Στην Τουρκία συμβαίνει το εξής παράδοξο: ο στρατός είναι το προοδευτικό κομμάτι της εξουσίας και αυτός που διασφαλίζει την κοσμικότητα του κεμαλισμού. Για σκεφτείτε: η Τουρκία είναι το μόνο μουσουλμανικό κράτος στον κόσμο, που είναι κοσμικό και φιλελεύθερο (με τα όποια προβλήματα) και όχι αυταρχικό ή θεοκρατικό! Για αυτό το λόγο έχει και όλη αυτή την ειδική μεταχείριση από τη Δύση (πχ στο θέμα της ένταξης στην ΕΕ), αφού αποτελεί το παράδειγμα προς μίμηση (με τα δεδομένα της Δύσης) για τα υπόλοιπα μουσουλμανικά κράτη"

Να συμπληρώσω και το αλφάβητο, που είναι λατινογενές από το ’28 (γειά σου ρε Κεμάλ!) και άρα κάααπως πιο «οικείο» από το αραβικό (κόκκινο πανί με τη μία). Μη μιλήσω και για το ότι είναι λευκοί (ε, σχετικά), για να ήταν μαυρογκάγκανοι και θα σού΄λεγα ‘γω
...

Και να και το πολύ ωραίο:

@heinz, 10:01,
«Το "απόλυτα νόμιμες" (παραβιάσεις), και το "παράνομα" νομίζω ότι είναι απολύτως αυθαίρετο...»

Τι με τρομάζει? Το είναι δεν είναι νόμιμο/αυθαίρετο, αν δεις πιλότο να κατεβαίνει απ’το F-16 αφ’ότου έχει «αναχαιτήσει» τον Τούρκο πιλότο, θ’ακούσεις τις ιαχές «ΤΟΝ Γ**** τον ΠΑΛΙΟΤΟΥΡΚΑ» & ό,τι έχει να κάνει με το σχετικό σπορ και σκοτωμούς, θανάτους κτλ, με φανατισμό καμικάζι (ΟΚ, too much adrenaline), ενώ είναι στο «πρόγραμμα» – πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος επεισοδίου, εγώ μιλώ για τις πιο «ελεγχόμενες» καταστάσεις ... Λες και παίρνουμε το αίμα μας πίσω – είμαι σίγουρη ότι κι εκείνοι όταν μας «παίρνουν» το ίδιο θα πανηγυρίζουν...
(και το μάτι γυαλίζει επί μέρες...)

Και συνεχίζει :

«... Η ιδέα της αποδοχής του σχεδίου Ανάν, είναι απαράδεκτη για μένα, στο βαθμό που δεν διασφαλίζεται το προφανές: επιστροφή όλων των προσφύγων στις εστίες τους και σεβασμός της μόνης ορθολογικής θέσης: "On man one vote". Καμμία άλλη συζήτηση για μένα δεν μπορεί να γίνει περί αυτού.»

Ολα καλά. Ζωές, περιουσίες, θύμησες. Ανακούφιση, δικαίωση, ηθική αποζημίωση. Για τα καλά όμως ποιός θα γυρίσει? Ο 60-άρης?... Να πάει πού? Στο Ground Zero? Να κάνει τι? Reboot τη ζωή του?...

Aphrodite είπε...

Και κάποια πολύ συμπυκνωμένα, που αξίζουν:


«Στο θεμα της εκμεταλλευσης του Ιστορικου Χρονου
εχει αποδειχτει οτι οι Ελληνες βιαζονται και οι Τουρκοι περιμενουν»
(Συγκρουση Συναισθηματος και Ψυχρης Λογικης.....) (ergotelina)

Δηλαδή,

“Υπομονή. Η διαπραγμάτευση θέλει υπομονή. Αυτός που είναι ο πιο ... σπασαρχίδ@ς να στο πω απλά, κερδίζει.” (*glenn*)

Επίσης:

«Ωραία πάντως η λογική της Τουρκίας.. Αρπάζω αυτό που θέλω και μετά ..ελάτε να συζητήσουμε για το πως θα μοιράσουμε αυτό που σας αρπάξαμε!!!
Κανείς δε μιλάει για επιστροφή των κλεμένων.... διαπραγματευόμαστε μόνο τη μοιρασιά τους... μήπως να τους πούμε και ευχαριστώ??? « (maika)

Οπότε:

«Η λογική της Τουρκίας μια χαρά είναι. Ο πόλεμος που χάσαμε το '74 δεν είναι καθόλου μια χαρά.» (*glenn*)

Και κλείνω τα του Κυπριακού με το :

«Δεν θα υπάρχει λύση όσο υπάρχουν τα Τουρκικά στρατεύματα πάνω στο νησί....» (το σωστό να λέγεται)

(αν φύγουν βέβαια θα γίνει το... ΕΚΑΒ (sic) Β’)



Λοιπόν,

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΝΑ ΞΕΧΝΩ κύριε Δήμου, δε θέλω να ξεχνώ, μα δεν αντέχω να είμαστε ακόμη εκεί...


(θα με χ**** ο Γάτος το πρωί, ευτυχώς που μου έδωσαν από το πιστωτικό
τους οι φίλοι απόντες!!!)


Α, και πείτε ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στις μαμάδες σας & τις γυναίκες σας!
Ξημέρωσε Mother’s Day!

(Θεούλη μου, σ’ευχαριστώ που γιορτάζω!)

Καληνύχτα, καλημέρα!!!

ΥΓ- Πρέπει να κόψω τη ζάχαρη, πειράζει στα νεύρα!

Το σωστό να λέγεται είπε...

Χρόνια πολλά στις Μητέρες.
Happy mother's day!

Ας μην ξαναδούν τα παιδιά τους πόλεμο.


Κάθε τάβλα έχει το καρφί της, κάθε πόρτα έχει το κλειδί της, και κάθε σπιτικό έχει την Μάνα.

paragrafos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
paragrafos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
paragrafos είπε...

Παρανάγνωσης το... ανάγνωσμα.

--------------------------------
behind_the_words said...
"Θα προσπαθήσω να απαντήσω σε μερικά σημεία της/του Παραγράφου. Όλος αυτός ο σχολιασμός βρίθει από Ελληνοκυπριακή προπαγάνδα"
----------------------------------

Αν είχατε την υπομονή να διαβάσετε όλα τα κειμενα που έγραψα πιο πριν (είναι αριθμημενα Α΄ Β΄και Γ΄) και όχι ξεκάρφωτες φρασούλες από το τελευταίο κείμενό μου)τότε:

1) δεν θα παραβιάζατε ανοιχτες θύρες (περί διαιτησίας)

2) Θα ήσασαν καλόπιστος συνομιλητής και όχι απαξωτικός ("ελληνοκυπριακή προπαγάνδα", "λίγη σοβαρότητα δεν θα έβλαπτε")

3) δεν θα μιλουσατε τόσο πολύ για για πράγματα που δεν είπα καθόλου, για να καταληξετε στο τέλος να διαφωνείτε με εκεινα που... φαντάζεστε ότι είπα...

Εκεί είναι τα γραπτά μου και σας περιμένουν.


Με αγάπη

Παράγραφος

paragrafos είπε...

Κυπριακό -Δ

----------------------------------
basik said...
Παράγραφε,

αν σας είναι εύκολο, θα σας παρακαλούσα να μας σκιαγραφούσατε ένα σύντομο προτραίτο, με την οξυδέρκεια που σας διακρίνει, του κ. Παπαδόπουλου.
-----------------------------------

Δεν μπορώ να κάνω κάτι που απαιτεί μελέτη.

1, Εκείνο που μπορώ να σας πω μετά βεβαιότητος (αποτελεί αντικείμενο ερευνάς μου) ειναι πως οι κύριοι Παπαδόπολος και Χριστόφιας αδυνατούν να αναλάβουν τις ευθύνες τους, καθώς είναι δέσμιοι αλληλοδιαπλεκομένων συντεχνιακών συμφερόντων. (Ο κρατικός κορβανάς στην Κύπρο είναι ο πιο ζηλευτός... εργοδότης, αφού μοιράζει μισθούς γεμάτους χρυσάφι). Όπως και ο κος Αναστασιάδης της δεξιάς (έτσι και οι κύριοι Χρ/φιας και Παπ/λος είναι "φτιαγμένοι" για να συντονίζουν την ιδανική... αντιπολίτευση.

2. Επ΄ ουδενί λόγω δεν έχουν το κύρος του Κληρίδη (που δυστυχώς γέρασε και ξέφτισε) ή του Βασιλείου. Επίσης δεν συνιστούν, ούτε κατά διάνοια, υπερκομματικές προσωπικότητες. Τα δε στελέχη που τους περιτριγυρίζουν είναι απολύτως ταυτισμένα με τα κομματικά βολέματα και στερούνται παντελώς την έξωθεν καλή μαρτυρία.

3. Θέλω να πω, απουσιάζει, αυτές τις κρίσιμες μερες, μια προσωπικότητα με ένα κάποιο ηθικό ανάστημα γενικής αποδοχής που ενδεχομένως θα μπορούσε να συσπειρώσει τους εχέφρονες τού εσωτερικού και να εμφανιστεί ως αξιόπιστος συνομιλητής στους διπλωμάτες τού εξωτερικού.

4. Το κλειδί βρίσκεται στα χέρια του ΑΚΕΛ (της αριστεράς τού Χριστόφια). Αν το ΑΚΕΛ πάψει να λαϊκίζει, αποφασίσει να θυσιάσει μέρος της εκλογικής του δύναμης και κάμποσο συνδικαλιστικό πατριωτισμό, τότε θα πει "ναι" (με μοναδικό όρο αυτόν που ανέφερα στο τέλος του Γ΄ κειμένου μου...)

5. Ωστόσο, ο κος Χριστόφιας είναι εμμέσως πλην σαφώς (κατά τη γνώμη μου) ολοφάνερα απορριπτικός. Εχει διακηρύξει επανειλημμένα ότι "εμεις ποτέ δεν θα συνταυτιστούμε με τον Ανασαστασιάδη" της δεξιάς του ΔΗΣΥ. Και απ΄ ό,τι ξέρω ο Αναστασιάδης συνεχώς θα λέει "ναι" στο σχέδιο Αν Αν, ως έχει.

6. Και γεννάται το ερώτημα: "Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;"

Μάλλον το Γιώργο Βασιλείου. Είναι ο μόνος που μπορει να βγάλει τον κο Χριστόφια (και την Κύπρο) απο το Αδιέξοδο:

Ο Γιώργος Βασιλείου μπορεί να σχηματίσει μια κυβέρνηση, ενός έτους, με υπερκομματικές προσωπικότητες υψηλής αποδοχής και υπό την "ενεργητική ανοχή" των κυρίων Χριστόφια και Αναστασιάδη.

Να πει "ναι" στο σχέδιο, αλλά "όχι" στην ενεργοποίηση του τρίτου άρθρου της Συνθήκης Εγγυήσεως και την παρουσιά του τουρκικού στρατου στην Κύπρο. Ας έλθει στρατός του ΝΑΤΟ, της ΕΕ ή ακόμα και της Ουγκάντας, όχι Τουρκικός. Πάει και τελειωσε. (Για το Βρετανικο στρατό και τις βάσεις του, ας μείνουν).

Αυτό το λάθος έκαναν οι δικοί μας. Εδώ ήταν που έπρεπε να τραβήξουν κόκκινη γραμμή και δεν το έπραξαν. Αυτό μας καίει.


Με πολλη διάθεση για ΚΑΛΟΠΙΣΤΗ συζήτηση

και με περισσότερη αγάπη

Παράγραφος

Nikos Dimou είπε...

Καλημέρα!

Ευχές, πολλές, σε όλες τις μαμάδες, μητέρες, μανούλες, και ιδιαίτερα στις δύο σουπερ-μητέρες του blog: Την Παράγραφο και την Αφροδίτη.

Νύχτα γεμάτη θάματα (του Αγίου Βαρνάβα!) νύχτα σπαρμένη μάγια.

Όπου (φταίνε τα μάγια;) για πρώτη φορά θα διαφωνήσω κάθετα με την Αφροδίτη.

Φοβερό να βλέπεις πίσω από τον λαμπερό ορθολογισμό να κρύβεται σκοτεινό σκοτάδι καταλοίπων.

Εντάξει, το καταλαβαίνω (ανθρώπινο) αλλά με τέτοιο μυαλό να μην μπορείς να το ξεπράσεις;

Έτσι έγινε να διαφωνώ με αυτούς που συνήθως συμφωνώ και το αντίστροφο.

Π. χ συμφωνώ με τον behind words όταν γράφει: "Κατά την γνώμη μου άργησε να έρθει η επέμβαση. Έπρεπε να γίνει πολύ νωρίτερα το 1963 και μάλιστα από την Ελλάδα, ειδικά μετά τους εμπρηστικούς λόγους του Μακάριου που μιλούσε φανερά πλέον για εθνοκάθαρση".

Να μην ξεχνάμε και το Σχέδιο Άτσεσον - παίρναμε όλη την Κύπρο ("'Ενωση!") και εκχωρούσαμε δύο βάσεις. (Γεώργιος Παπανδρέου: "Μας χαρίζουν μία πολυκατοικία και μας ζητάνε μία γκαρσονιέρα"). Το αρνήθηκε ο Μακάριος. (Δεν ήθελε κι αυτός να γίνει "κοινοτάρχης".)

Και βέβαια ο Παπαδόπουλος κορόιδεψε τον Αλβάρο (και όχι μόνο).

paragrafos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
paragrafos είπε...

Αγαπημένε μας ΝικόΔημε,

Σας ευχαριστούμε πολύ για τις ευχες!

Το ξέρετε ότι σας λατρεύουμε


Με απέραντη αγάπη

Παράγραφος

paragrafos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
paragrafos είπε...

Διευκρίνιση:

Δεν αναφέρθηκα ούτε μια στιγμή στα πριν το 74, επειδή όσοι έχουμε σπουδάσει Ιστορία, δεν πάσχουμε από "εθνοτύφλωση" κι εχουμε καθαρή κρίση, συμφωνούμε μεταξύ μας.

Άλλωστε δεν μας το επιτρέπουν και τα πρόσφατα γεγονότα, αφού κατά την τελευταία δεκαετία έχουν επέλθει κάποιες ριζικές ανακατατάξεις και ιδεολογικές μεταλλάξεις (όπως ανέφερα στο κείμενο Α΄) στα πλαίσια της κυπριακής πολιτικής κουλτούρας.

Συνέβη δηλαδή (επαναλαμβάνω) το εξής πρωτόγωρο: η άλλοτε "γριβική" δεξιά να πρωτοστατεί στον αγώνα για πολιτική συνύπαρξη Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων (βάσει το σχεδίου "Αν Αν πέντε") ενώ η αριστερά τής παράδοσης των (δολοφονηθέντων οραματιστών της συνύπαρξης) "Ντερβις Καβάζογλου και Κώστα Μισιαούλη", να σαλπίζει "πίσω ολοταχώς".


Με αγάπη

Παράγραφος

Nikos Dimou είπε...

Τι θέλουμε και συζητάμε μείς οι Ελλαδίτες για την Κύπρο;

Στην σημερινή Καθημερινή της Κυριακής υπάρχει νέα δημοσκόπηση με ξεκάθαρα αποτελέματα.

67% είναι ικανοποιημένοι από τον Παπαδόπουλο. 87% δεν βλέπουν πιθανή λύση του Κυπριακού στο κοντινό μέλλον. Στους νεότερους το 61% δεν θέλει να ζήσει με τους Τουρκοκύπριους...

Δεν θα δω, όσο ζω, ελληνική Κερύνεια.

paragrafos είπε...

Ειλικρινά, λυπάμαι για το μονόλογο.

Με τη πρώτη ευκαιρία θα επανέλθω για περαιτέρω διευκρινίσεις, αν βεβαια παραστεί ανάγκη.


Την αγάπη μου και τα φιλιά μου σε όλους Σας

Καλή σας μέρα

Παράγραφος

Yannis H είπε...

Καλημέρα.

Το είπε η Παράγραφος όμορφα (ο μεν δεν θέλει, ο δείνα δεν μπορεί, ο τάδε δεν κάνει). Το ίδιο στατιστικά: σε μια κοινωνία μισού εκατομμυρίου (μισή Θεσσαλονίκη!), όπου ο καθένας έχει προσωπικές σχέσεις με τον άλλο, δύσκολο να βρεθεί ισχυρή προσωπικότητα που να τους ενώσει όλους.

Δεύτερον, νομίζω ότι δεν εκτιμούμε την μονομέρεια που έδειξαν οι Κύπριοι στην ιστορία τους. Ακόμα και σε συμβολικό επίπεδο. Όταν έχεις ένα κράτος με δύο εθνότητες, και το κυριότερο θέμα που τις χωρίζει είναι η θρησκεία, τι λέει αλήθεια όταν σαν πρώτο Πρόεδρο της Δημοκρατίας επιλέγεις παπά; Δηλαδή αυτό ακριβώς το σύμβολο του διαχωρισμού, αντί για κάποιο σύμβολο ενότητας; Περίμενε κανείς ότι οι τουρκοκύπριοι θα ταυτιστούν με τον ανώτερο θεσμό έτσι;

Τρίτον, κάτι πολύ ενοχλητικό συμβαίνει τελευταία στο μπλογκ. Κάτι για ψάξιμο των ID διάβασα, κλέψιμο νικ και δημόσια ξεμπροστιάσματα σαν δράσεις αντικατασκοπίας - σε μια δικτυακή παρέα. Σαν κάτι σάπιο (σόρι για την έκφραση αλλά ναι, σάπιο και άρρωστο) να υπάρχει από δύο πλευρές, παράλληλα με αυτό που βλέπουμε και διαβάζουμε και συμμετέχουμε. Λυπάμαι π ά ρ α π ο λ ύ.

paragrafos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
paragrafos είπε...

Nikos Dimou said...

"(...)67% είναι ικανοποιημένοι από τον Παπαδόπουλο. 87% δεν βλέπουν πιθανή λύση του Κυπριακού στο κοντινό μέλλον. Στους νεότερους το 61% δεν θέλει να ζήσει με τους Τουρκοκύπριους..."
----------------------------

Αγαπημένε μου ΝικόΔημε,

Τη άλλη Κυριακή έχουμε έχουμε εκλογές στη Νήσο.

Αυτες οι δημοσκοπήσεις, που αναφέρετε, καταγραφουν τη συσπείρωση του εκλογικού σώματος και απ΄ ό,τι φαίνεται η συμπολίτευση κρατάει τα κουκιά της.

Άλλο πράγμα είναι οι βουλευτικές εκλογές στην Κύπρο (διανομή της κρατικής πίττας)

άλλο οι προεδρικές εκλογές (κυρίως εξωτερική πολιτική)

και άλλο τα δημοψηφίσματα ή και οι δημοσκοπήσεις για τη λύση...

Το οτι οι Κύπριοι δεν θέλουν λύση, είναι επειδή δεν θέλουν τη ΛΥΣΗ που μας πρόσφεραν με τα Τουρκικά στρατεύματα στο κεφάλι μας.

Αν αύριο κι όλας, παρακαμφθεί το εν λόγω αρθρο (από τις Συμφωνίες Εγγυήσεως) το 80 τοις εκατό θα είναι υπερ της συνυπαρξης και του Σχεδίου "Αν Αν"

Με αγάπη

Παράγραφος

Nikos Dimou είπε...

@paragrafos

Αυτή τη στιγμή πάντως μόνο το 1% είναι υπέρ του σχεδίου Αναν (ούτε αυτοί που το ψήφισαν!) και μόνο 8% υπερ αυτού με περιορισμένες αλλαγές. 58% θέλουν ένα ριζικά νέο σχέδιο.

mickey είπε...

Καλημέρα σε όλους και χρόνια πολλά στις μητέρες!

Έχω διαβάσει ελάχιστα σχόλια, αλλά ξεχώρισα ένα που μου έκανε εντύπωση:

Glenn said (12:20 πμ):
"Αυτός που είναι ο πιο ... σπασαρχίδ@ς να στο πω απλά, κερδίζει. Το είπε κι ο Rubinstein άλλωστε :-)"

Σοφή ρήση! Εκτός από τις διπλωματικές διαπραγματεύσεις, ισχύει μάλλον και για κάθε διαπροσωπική ή ομαδική επικοινωνία ή σχέση ;)

Και μια απάντηση:

yannis.h said (9:38 πμ):
"Κάτι για ψάξιμο των ID διάβασα, κλέψιμο νικ και δημόσια ξεμπροστιάσματα σαν δράσεις αντικατασκοπίας - σε μια δικτυακή παρέα. Σαν κάτι σάπιο (σόρι για την έκφραση αλλά ναι, σάπιο και άρρωστο) να υπάρχει από δύο πλευρές, παράλληλα με αυτό που βλέπουμε και διαβάζουμε και συμμετέχουμε."

Αν κατάλαβα καλά, μιλάς για τις "αποκαλύψεις" μου. Όταν κάποια ID γράφουν απίστευτες χυδαιότητες και παίζουν κρυφτούλι με private profiles και άλλα nicks, το "ξεμπρόστιασμα" κατά τη γνώμη μου είναι αναγκαίο. Μπορεί να το θεωρείς "σάπιο" και από τη δικιά μου "πλευρά", αλλά δε νομίζω πως θα είμαι ο μόνος που διαφωνεί μαζί σου. Ρώτα και κάποιες σημερινές εορτάζουσες τι έχουν τραβήξει από την άλλη, ουσιαστική και μοναδική "σαπίλα" κι έλα μετά να κάνεις τον "υπεράνω"...

paragrafos είπε...

Nikos Dimou said...
@paragrafos

Αυτή τη στιγμή πάντως μόνο το 1% είναι υπέρ του σχεδίου Αναν (ούτε αυτοί που το ψήφισαν!) και μόνο 8% υπερ αυτού με περιορισμένες αλλαγές. 58% θέλουν ένα ριζικά νέο σχέδιο.
--------------------------

Αγαπημένε μου ΝικόΔημε,

ξέρετε πολυ καλά ότι συχνά οι δημοσκοπήσεις υποβάλλουν στον κόσμο τι "θέλουν".

Αν λοιπόν κι βρεθώ στο δίλημμα: θελετε το παλιο σχέδιο "ΑνΑν πέντς" ή νέο. Τι θα πω; Νεο, φυσικα!!!

Ερωτάται ο κόσμος τι θελει. Και ποιος δεν θέλει κατι το καλύτερο γι αυτόν;

Αν τώρα με ρωτήσετε εμενα τι θέλω για το σπίτι που χτίσαμε α)θέλεις το ίδιο β) θέλεις αλλαγές ή γ) ή θέλεις εντελώς νέο;

Τι νομίζετε οτι θα απαντούσα;

Το "θέλω" σημαίνει επιθυμώ και κάθε άνθρωπος επιθυμεί συνεχώς κάτι πιο βελτιωμένο, αν βέβαια αυτό είναι εφικτό.

Με αγάπη

Παράγραφος

Τρελή είμαι να πω θέλω το παλιό;

Με αγάπη

paragrafos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
mary είπε...

Καλημέρα,

εδώ και μια ώρα διαβάζω το post και τα σχόλια. Mε καλύπτουν πλήρως αυτά που λέει η παραγραφος και ο kkai-lee.

Να προσθέσω μόνο αυτό που λέει ο Σωκράτης 'εν οίδα ότι ουδέν οίδα'. Εγώ το βλέπω εντελώς συναισθηματικά το θέμα του δημοψηφισματος. Τα 'παιδικά' μου μάτια που έζησαν την εισβολή φοβήθηκαν να εμπιστευτούν μια Τουρκική ισότητα στην κυβέρνηση του νησιού με τουρκικά 'θα' για μετά.

Η θηριωδία και τα τραύματα ενός πολέμου πως να αφήσουν περιθώριο για λογική; Κανείς δεν μιλά πια για τις μάνες των αγνοουμένων που κρατούσαν για χρόνια τις φωτογραφίες των παιδιών τους στο οδόφραγμα για να αποτρέπουν τους τουρίστες από το να μπουν απέναντι.

Τα βιώματα κάποτε είναι πιο δυνατά από την όποιαδήποτε ψυχρή αντικειμενικότητα που μπορεί να φέρει ο οποιοσδήποτε γνωστικός. Και επειδή έχουμε και εκλογές την ερχόμενη Κυριακή, να πω πως βλέπω το συναίσθημα (είτε επιπόλαιο, είτε βαθύ), να κυριαρχεί στο νησί και όχι η ψυχρή λογική κι αυτό ισχύει και για όλους όσους κοσμούν τα ψηφοδέλτια των διαφόρων κομμάτων.

Κι ακόμη κάτι. Αν υποθέσουμε ότι η υπόθεση που κάνω ισχύει, τότε το εκάστοτε συναίσθημα της κάθε γενιάς θα υπερνικά το μελλοντικό δίκαιο του λαού...

Yannis H είπε...

Μίκυ, δεν τίθεται θέμα για τις ‘σημερινές εορτάζουσες’ ότι υπέμεναν αφάνταστες χυδαιότητες. Όπως δεν τίθεται θέμα ότι ο εν λόγω ‘κύριος’ (που μόνο κύριος δεν είναι) αποτέλεσε και αποτελεί ακόμα, πληγή για το μπλογκ εδώ και για μπλογκ αξιολογότατων ατόμων που ‘γνώρισε’ από εδώ μέσα.

Τα ακολουθεί από αρρώστια.

Δεν μπόρεσα όμως να ξεπεράσω το ενοχλητικό συναίσθημα όταν διάβασα τις αποκαλύψεις σου. Μου άφησαν μια πικρή γεύση στο στόμα - και στο αισθητήριο της γεύσης μου κανείς δεν μπορεί να κάνει κουμάντο. Ούτε καν εγώ.

Απέναντι σε μια χυδαιότητα και κλεψιμέικο νικ, πώς να αντιδράσεις; Ο άνθρωπος είναι άρρωστος... τον διώχνουν, επανέρχεται, σαν νόμος του Μέρφι για το μπλογκ. Από την άλλη, παρακολούθηση ID (που δεν ξέρω καν πως γίνεται) και δημόσια ανακοίνωση των ευρημάτων, δεν μου πάει, τι να κάνουμε;

Εσύ έκανες αυτό που θεώρησες σωστό και είπα τη γνώμη μου γι’ αυτό. Οι απόψεις μας και το γούστο μας (δεν λέω αίσθηση δικαίου, απλά τι είναι σωστό, καλό κτλ.) απέχουν παρασάγγες...

Aphrodite είπε...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ!

Είναι σπουδαία μέρα, λαμπρή, συγκινητική, σε πληγώνει άνετα...

Της Μητέρας...

Ο,τι και να κάνεις, ό,τι και να σου πούνε, απλό χαστούκι ή βάλσαμο...

Το πραγματικά τρομαχτικό είναι που είσαι ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΣΤΙΓΜΗ υποψήφια για τον μεγαλύτερο πόνο που μπορεί να νοιώσει άνθρωπος πανω στον πλανήτη: να χάσεις το παιδί σου...

Χρόνια μας πολλά, χρόνια μας πολλά, άν το πούμε πολλές φορές μπορεί να σκεπαστεί η τρόμος για λίγο, να ξεχαστώ...

Ευλογημένες οι καρδιές που νοιώθουν έτσι, ευλογημένες...

Οι άλλες, από την ασφάλειά τους, δεν θα καταλάβουν ποτέ - κι αυτές ευλογημένες, δεν ξέρουν...

Nikos Dimou είπε...

paragrafos said...
ξέρετε πολυ καλά ότι συχνά οι δημοσκοπήσεις υποβάλλουν στον κόσμο τι "θέλουν".


Σε αυτή τη περίπτωση η ερώτηση δεν ήταν loaded ούτε biased. Υπήρχαν 5 επιλογές.

Ερώτηση: "Αν ξεκινήσουν νέες διαπραγματεύσεις που πρέπει να στηριχθούν;"

Στο Σχέδιο Αναν όπως είναι (1%)
Στο Σ. Α. με περιορισμένες αλλαγές (8%)
Στο Σ. Α. με μεγάλες και ουσιαστικές αλλαγές (27%)
Σε ένα ριζικά νέο σχέδιο (58%)
Δ. Γ./ Δ. Α. (6%)

manosnikol, Manos Nikoloudakis, Μάνος Νικολουδάκης είπε...

ΜΑΝΑΣ ΕΓΚΩΜΙΟΝ

Χωριό. Φτώχεια. Πολλή. Αυτός είναι ο μικρός της. Το στερνοπούλι της. Η άγκυρα της. Αυτός που θα της έδινε ένα ποτήρι νερό στα στερνά της. Έτσι του έλεγε…
Κι ανάποδα. Εκείνη είναι η μάνα. Η μάνα του. Το λιμάνι του. Η Αγκαλιά. Η μυρωδιά της αγκαλιάς της (πράσινο σαπούνι και λεμονανθοί). Το φουστάνι της, που το κρατούσε σφικτά για να κάνει τα πρώτα του βήματα.
Σχεδόν πενήντα χρόνια πριν. Τα θυμάται. Όλα τα θυμάται. Πως βύζαινε. Πως μύριζε το γάλα. Την αίσθηση της ρόγας. Το χρώμα της. Πως τον έπαιρνε ο ύπνος μετά, καθώς εκείνη τον νανούριζε. Πως ξενυχτούσε δίπλα του στους πυρετούς του. Πως του χάιδευε τα μαλλιά του. Με το χέρι της. Το άγιο χέρι. Το τρυφερό της χέρι…
Νερό. Τα χρόνια. Σαν νερό. Σαν αστραπή. Πέρασαν. Αυτός στην πόλη. Για να σπουδάσει. Να μορφωθεί. Να ξεφύγει από την μιζέρια. Εκείνη πίσω. Στο χωριό. Αγράμματη. Αλλά σοφή. Άξια. Ικανή. Να περιμένει. Να υπομένει. Να καρτερεί…
Νερό. Τα χρόνια. Σαν νερό. Σαν αστραπή. Πέρασαν. Αυτός στην πόλη. Σπουδαίος. Ήθελε να την πάρει μαζί του. Να την προσέχει. Να της δώσει ένα ποτήρι νερό στα στερνά της. Όπως του ‘λεγε. Εκείνη όμως πια δεν ήθελε, γιατί δεν μπορούσε να ζήσει αλλού πάρεξ στο σπίτι της. Που να πάει; Στην πόλη; Σ’ ένα κλουβί;
Έτσι την επισκέπτονταν. Στην αρχή συχνά. Μετά υποχρεώσεις πολλές. Πιο αραιά. Και κάθε φορά τον καλωσόριζε: «Ήρθε το στερνοπούλι μου να με δει!». Κι αυτός την έπαιρνε αγκαλιά, την σήκωνε ψηλά σαν πούπουλο -πως είχε μικρύνει έτσι, μια σταλιά- κι αυτή τον γέμιζε φιλιά!
Ώσπου μια φορά που πήγε να την δει, δεν τον αποκάλεσε στερνοπούλι. Αλλά πατέρα. Κι ήρθε και κούρνιασε στην αγκαλιά του. Είχε γίνει μικρό παιδί. Κι όλο πατέρα τον έλεγε. Αλτσχάιμερ. Κι αυτός ανίκανος να την βοηθήσει. Στην αρχή. Ώσπου κατάλαβε…
Την επισκέπτονταν συχνά. Πολύ συχνά. Την έπαιρνε αγκαλιά και την νανούριζε. Γλυκά… πολύ γλυκά…Τα λόγια του ‘ρχονταν αυθόρμητα. Όπως τον νανούριζε εκείνη πριν μιαν αιωνιότητα ή σαν χθες…

Μάνα μου, μανουλίτσα μου κι αγαπημένη μάνα
Θυμάμαι τη ζεστή αγκαλιά και τα γλυκά φιλιά σου
Τα τρυφερά τα χάδια σου, στην παιδική ψυχή μου!
Εκεί που υπήρχε μόνο φως, καθόλου το σκοτάδι
Γιατί ’ταν η αγάπη σου που φώτιζε τα πάντα.

Και τώρα μάνα μου γλυκιά, μάνα μου λατρεμένη
Σε βρίσκω να ’σαι ανήμπορη, με λογικά χαμένα…
Να κυνηγάς φαντάσματα, τις παιδικές σου μνήμες…
Σπαράζω κι όμως δεν μπορώ να σε γυρίσω πίσω.

Το μόνο που μ’ απόμεινε να σου προσφέρω μάνα
Είναι τα δυο τα χέρια μου, σφικτά να σ’ αγκαλιάσω
Να σου χαϊδέψω τα μαλλιά, να σε παρηγορήσω
Να γύρεις το κεφάλι σου και να σε πάρει ο Ύπνος…

mickey είπε...

Γιάννη και όποιοι άλλοι, προφανώς ΔΕΝ καταλαβαίνετε πως δεν έκανα τίποτα το σπουδαίο ή ύπουλο. Αν κάνεις κλικ σε ένα nick, θα σου ανοίξει τη σελίδα του προφίλ του. Ακόμα κι αν το προφίλ είναι κρυφό, στο τέλος θα αναγράφει έναν αριθμό. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ το ID που "αποκάλυψα" - σιγά την "κατασκοπεία". Από κει και μετά, μπορώ να βάλω ένα πρόγραμμα να ψάξει μέσα στο αρχείο HTML του σχολιασμού κάθε post για το ID του σαλτάρω και να μου βρει ποια nicks αντιστοιχούν σε αυτό το ID.

Δεν έκανα καμιά ιδιαίτερη ενέργεια. Το ID του κάθε nick είναι δημόσια διαθέσιμο για κάθε ένα που εγγράφεται στον blogger (π.χ. εσύ έχεις το 16806527). Και δυστυχώς, ο καθένας μπορεί να παρουσιαστεί με το όνομα του άλλου και να γράφει ότι θέλει - έχω κουραστεί να εξηγώ τις τεχνικές αδυναμίες του συστήματος. Περισσότερα θα γράψω στο "τεχνικό" μου blog (Help Desk).

Δυστυχώς ανακάλυψα ένα άλλο "κολπάκι", που έτσι και το χρησιμοποιήσουν τα trolls θα φέρουν απίστευτη αναστάτωση στην μπλογκόσφαιρα και θα μπορούν να διαλύσουν κάθε καλή προσπάθεια σε αυτό το blog και σε οποιοδήποτε άλλο.

Δεν το αποκαλύπτω δημόσια για να μην τους μπουν ιδέες και ετοιμάζω κάτι ώστε να μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε αν τυχόν παρουσιαστεί. Για λεπτομέρειες υπάρχει και το email μου. Πρόκειται για κάτι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΣΟΒΑΡΟ!

Όσο για το αν "οι απόψεις μας και το γούστο μας απέχουν παρασάγγας", αυτό θα μπορούσες να το πεις μόνο αν γνωριζόμασταν καλά. Μην παρασύρεσαι άκριτα σε τέτοιες γενικεύσεις...

Aphrodite είπε...

Κάποιος άνθρωπος που υπερ-αγαπώ, μου είπε κάποτε όταν μιλούσαμε για κάτι δικό του (γραπτό) που δεν είχα καταλάβει ότι ήταν ΠΟΛΥ σοβαρό, να "μην ασελγώ σε κείμενο πόνου". Ετσι ακριβώς, τις θυμάμαι τις λέξεις μία-μία, γιατί αισθάνθηκα τελειώς ρόμπα, που δεν είχε πιάσει το ότι βασικά συμφωνούσα, αλλά προσβλήθηκε...

Θέλω να ρωτήσω πώς μπορεί κανείς να μιλά για Β. Κύπρο (ούτε να το γράψω δεν θέλω), είναι ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΑ! Πού βρίσκει σφάλματα λογικής δικής μου εκεί που βασιλεύει ο παραλογισμός - των άλλων!

Κι αν έχω κάνει προσπάθεια (ένας Θεός το ξέρει!) για να δω τους άλλους αυτούς, σε απλό, καθημερινό επίπεδο, με τα μικρά τους ονόματα και τους ίδιους νταλκάδες με μας... Και καμμιά φορά να νομίζω ότι τους βλέπω, ότι έχουμε κατι να μοιραστούμε..

Και μετά βλέπω το τυφλωμένο θηρίο από πάνω από εμάς όλους τους μικρούληδες, τους εδώ και τους εκεί, να θέλει όχι να μοιραστούμε, αλλά να ΜΟΙΡΑΣΕΙ!

Τι όμορφα που είναι να μου λείπει η Κερύνεια, ποιητικά! Ανθρώπινο...

Απουσία μου, η παρουσία σου ως πραγματική απούσα, φωνάζει...

heinz είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
heinz είπε...

"Τι με τρομάζει? Το είναι δεν είναι νόμιμο/αυθαίρετο, αν δεις πιλότο να κατεβαίνει απ’το F-16 αφ’ότου έχει «αναχαιτήσει» τον Τούρκο πιλότο, θ’ακούσεις τις ιαχές «ΤΟΝ Γ**** τον ΠΑΛΙΟΤΟΥΡΚΑ»"

Αυτό Αφροδίτη είναι αναμενόμενο. Συχνό είναι να μυρίζουν και τα cockpits επειδή οι πιλότοι χέζονται επάνω τους.
Ο ψυχισμός του πιλότου την ώρα που κάνει το αδύνατο (γιατί αυτό κάνει), δεν μπορεί να είναι κριτήριο για την ποιότητα της στάσης μας.

Στον Β' Παγκ. Πόλεμο, όταν έμπαινε νέος στο πλήρωμα των βρετανικών βομβαρδιστικών, οι παλιοί κρυφά αγόραζαν μια σαμπάνια.
Τον παραμόνευαν στην πρώτη αποστολή, να μυρίσουν πότε χέστηκε, κι άνοιγαν την σαμπάνια πανηγυρίζοντας για να τν παρηγορήσουν να μην νοιώθει δειλός. Συνέβαινε εξάλλου σε όλους.

paragrafos είπε...

mickey said...
Και δυστυχώς, ο καθένας μπορεί να παρουσιαστεί με το όνομα του άλλου και να γράφει ότι θέλει - έχω κουραστεί να εξηγώ τις τεχνικές αδυναμίες του συστήματος. Περισσότερα θα γράψω στο "τεχνικό" μου blog (Help Desk).
----------------------------

Κυριε Μίκη μου,

μη μιλησετε ανοιχτά για τις τεχνικές αδυναμίες του συστήματος γιατί ενδέχετει ο τρελοί να μάθουνε τα κόλπα και να μας κανουν τη ζωή δυσκολη

Σας ευχαριστώ

Παράγραφος

Aphrodite είπε...

@Gere,

Το ίδιο λέμε! Ακριβώς αυτό που λες ξέρω & εννοώ!

Αλλά λέω ότι με τρομάζει γιατί δείχνει πολύ δυνατά πόσο δε μπορούμε να κάνουμε βήματα όταν αντιδρούμε έτσι - όταν φοβάμαι, όταν παιζω με ζωή & θάνατο, όταν πατάω σε ματωμένα χώματα, δε μπορώ να είμαι ψύχραιμη. ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ! - Κι αυτό με τρομάζει...

Γιατί έχω ευθύνη να παίξω καλά το (σημαδεμένο) χαρτί μου, για τους επόμενους που έρχονται. Ακόμη κι αν πρέπει να βάλω καπάκι στο καζάνι που βράζει μέσα μου. Εγώ θα παρω το βαλάντωμα μαζί μου, οι επόμενοι πρέπει να ζήσουν χωρίς την παράκρουση...

Δεν ξεχνώ, δεν μπορώ να ξεχνώ, αλλά πρέπει να τα βρω-
για τα παιδιά των παιδιών μου...

Αχ απουσία...

glenn είπε...

Κάτι για τους twenty-something σχετικά με την εξωτερική πολιτική.

Η εξωτερική πολιτική θεαματικά και φοβερά δεν έχει. Κι όποτε έχει, είναι πάντα δυσάρεστα για όλους.

Μην περιμένετε θεαματικές εξελίξεις σε οποιοδήποτε θέμα. Οι διπλωμάτες έχουν ορισμένες αρχές που περιγράφονται με εξαιρετικά διδακτικό τρόπο στη χιλίων σελίδων Διπλωματία του Κίσιντζερ. Είναι βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί κι ας υπάρχουν αρνητικές μνήμες για τον συγγραφέα στην Ελλάδα όπως γράφει και ο μακαρίτης ο Κρανιδώτης στον πρόλογο (προσωπικά το έχω διαβάσει 2-3 φορές).

Επειδή ξέρουν ότι τα προβλήματα που άπτονται της ειδικότητάς τους είναι σύνθετα και πολυπαραγοντικά, όταν κάνουν γκάφα, για να μην τα κάνουν χειρότερα αφήνουν το χρόνο να κυλήσει. Κι αυτό γιατί ο χρόνος είναι ο λύτης και της πιο δύσκολης εξίσωσης.

Yannis H είπε...

Μίκυ: πάσο. Πιθανώς να πρόκειται για αναγκαίο κακό. Εγώ, όπως οι περισσότεροι, μπαίνω εδώ μέσα απλώς για να επικοινωνήσω, αλλά...

Ευχαριστώ για την απάντησή σου.

Nikos Dimou είπε...

πάντα σκεπτικιστής said...
@ Ν.Δήμου

1)Υιοθετώντας την Τούρκικη προπαγάνδα, τι ακριβώς επιδιώκετε; (εννοώ τις αναφορές σε "Βόρεια Κύπρο" αντί κατεχόμενα, παράνομο εναέριο χώρος 10 ν.μ. κλπ)"

Η Βόρεια Κύπρος ήταν φραστική ανάγκη - δεν μου πήγαινε να πω "Χάνουμε τα κατεχόμενα". Είναι γεωγραφικός όρος και δεν περιέχει καμία αιχμή (όπως η Βόρεια Ήπειρος). Αν έλεγα "Το Τουρκοκυπριακό Κράτος" "Η Δημοκρατία της Βορείας Κύπρου" θα είχατε δίκιο. Όσο για τον εναέριο χώρο, δυστυχώς έχω δίκιο.

2)Γιατί ποτέ, ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ δεν έχετε στηλιτεύσει τον Τουρκικό επεκτατισμό.

Διότι είναι ελληνικός μύθος. Εμείς έχουμε επιτεθεί στους Τούρκους (το 97, το 12, το 22, το 63-74) αυτοί ποτέ. Όσο για τις παραβιάσεις δικαιωμάτων στην Τουρκία
έχω μιλήσει μέσα από διεθνή φόρα - αν και με αφορούν περισσότερο οι δικές μας παραβιάσεις.

4)Γιατί δεν έχετε ποτέ αναφερθεί στην γενοκτονία των Αρμενίων και των Ποντίων;

Γενοκτονία των Αρμενίων υπήρξε. Για τους Πόντιους δεν υπάρχει αντικειμενική ιστορική τεκμηρίωση. Υπήρξαν θηριωδίες και σφαγές αλλά η λέξη γενοκτονία έχει αυστηρά καθορισμένη σημασία.

Και εν πάση περιπτώσει δεν καταλαβαίνω τι νόημα έχει να επιμένουμε στο: "και σεις βασανίζετε τους Νέγρους". Το θέμα είναι τι κάνουμε τώρα.

Οι θεωρίες του Παναγιώτη Κονδύλη περί "προληπτικού κτυπήματος κατά της Τουρκίας" είναι αστείες.

9)Η Τουρκία διεκδικεί κλπ. κλπ.

Όλα αυτά που αναφέρετε είναι δηλώσεις Τούρκων εθνικιστών (και οι δικοί μας θέλουν περισσότερα - διαβάστε Παπαθεμελή...) και όχι επίσημη πολιτική θέση.

Δεν υιοθετώ κανενός την προπαγάνδα - ούτε όμως και την Ελληνική.

Nikos Dimou είπε...

Kyriakos

Το καλύτερο σχόλιο!

Ευχαριστώ.

glenn είπε...

Είπες ΝΔ "Εμείς έχουμε επιτεθεί στους Τούρκους (το 97, το 12, το 22, το 63-74) αυτοί ποτέ."

Το 97, το 12 και το 22 δεν μετράνε. Ήταν μια ρευστότατη διεθνής κατάσταση, η Τουρκία περνούσε μια βαρύτατη κρίση, ουσιαστικά δεν υπήρχε Τουρκία. Θα ήταν βλακώδες να βλέπουμε μια τέτοια αποσύνθεση δίπλα μας και να μην προσπαθούμε να επωφεληθούμε. Και εν τέλει ωφεληθήκαμε. Άλλο αν πηγαίναμε για τα κυνήγια τα μεγάλα αλλά δεν είμασταν νταήδες.

Και επειδή μετράει το τι έκανες και όχι το τι είπες. Το '74 η μια πλευρά έκανε πραξικόπημα. Η άλλη πλευρά έκανε εισβολή. Αυτά δεν είναι ίσα κι όμοια.

Nikos Dimou είπε...

glenn said...
"Θα ήταν βλακώδες να βλέπουμε μια τέτοια αποσύνθεση δίπλα μας και να μην προσπαθούμε να επωφεληθούμε."

Μπράβο! Ειρηνιστής είσαι! Με την ίδια λογική θα έπρεπε να είχαμε επιτεθεί προσφατα στην Αλβανία και τα Σκόπια.

Αλλά πρώτη φορά ακούω ότι επωφεληθήκαμε το 22!

Όσο για το 74 - εγώ έγραψα 63-74 - έντεκα χρόνια καταπίεση και φόνοι και μετά πρόεδρος ο Τουρκοφάγος Σαμφών... Εμείς θα είχαμε κάνει τρεις εισβολές!

Yannis H είπε...

Λοιπόν, μια εξομολόγηση. Ένιωσα αυθόρμητα άσχημα όταν είδα τις ‘αποκαλύψεις’ και το έγραψα – μάλιστα, μετά από μερικές μέρες: τόσο έμεινε στο πίσω μέρος του μυαλού μου.

Μετά όμως, ένιωσα με τον ίδιο αυθόρμητο τρόπο, άσχημα γι’ αυτό που έγραψα. Και για να μη το έχω μέσα μου και με τρώει, ζητάω συγνώμη από τον Μίκυ. Παραμένει η άσχημη γεύση από τις ‘αποκαλύψεις’ – αλλά η άσχημη διάθεση από όσα είπα, είναι ισχυρότερη.

blade runner είπε...

με καθυστέρηση, αλλά έστω.

Στο εν λόγω post, τα σχόλια στην πλειοψηφία τους ήταν σοβαρά και τεκμηριωμένα, και πολύ χαίρομαι, γιατί έμαθα και πράγματα που δεν γνώριζα. Η εργοτελίνα και η παράγραφος μάλιστα, έκαναν σχόλια επί της ουσίας της ουσίας, και τις ευχαριστώ και προσωπικά, γιατί συμπλήρωσαν και κάποια κομμάτια του παζλ που δεν γνώριζα.

Προσωπικά παραδέχομαι ότι το θέμα δεν το ξέρω όσο θα έπρεπε, για να πάρω και θέση. Και συμφωνώ με την aphro, δεν θέλω να παίρνω θέση σε ένα θέμα που δεν γνωρίζω από ΟΛΕΣ τις πλευρές του (τελειοθηρία, η αγωνία της λανθασμένης άποψης που στερείται αντικειμενικότητας κλπ., κλπ.)

Αυτό που μπορώ να πω με βεβαιότητα, από αυτά που αποσπασματικά έχω διαβάσει κατά καιρούς, αλλά ιδιαίτερα πρόσφατα, με αφορμή το περίφημο δημοψήφισμα του "όχι", είναι τα εξής, επιγραμματικά:

1. Δεν είναι δυνατόν να ασκείς εξωτερική πολιτική, και γενικότερα πολιτική, με γνώμονα το συναίσθημα. Είμαι άνθρωπος που βάζει τα κλάματα για διάφορους λόγους, τουλάχιστον μία φορά καθημερινώς (ξέρω, ξέρω, θα πείτε ότι χρειάζομαι ψυχανάλυση, το γνωρίζω ήδη αυτό). Ωστόσο, όταν προκύπτουν σοβαρά ζητήματα, επιβάλλω στον εαυτό μου ψυχραιμία. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μπορεί να πάρει απόφαση για μεγάλης σημασίας ζητήματα με τρικυμία εν κρανίω. Ετσι και στην πολιτική.

2. Η ανάγκη για ψυχραιμία, ιδίως σε εποχές μεγάλου κυνισμού, σαν αυτές που ζούμε, είναι παραπάνω από αναγκαία! Τα δάκρυα του Παπαδόπουλου, με έβαλαν σε τρομερές σκέψεις εκείνη τη μέρα, και αν ήμουν Κυπρία, θα με εκνεύριζαν και θα με τρόμαζαν. Εθνική συγκίνηση δεν θα ένιωθα πάντως, αυτό είναι σίγουρο. Γενικά πιστεύω πως έχει περάσει ανεπιστρεπτή η εποχή όπου ένας πολιτικός επικαλούνταν το συναίσθημα του πολίτη έχοντας αγνά κίνητρα.

3. Από την άλλη, δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για ένωση της Κύπρου, όταν η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που ανήκουν στη "μία πλευρά" είναι εναντίον της ένωσης. Και μιλάμε για τις νέες γενιές, όχι για ανθρώπους σαν την παράγραφο, την οποία και κατανοώ απόλυτα. Οι άσχημες μνήμες άσχημα σβήνονται. Ωστόσο, το κλίμα που επικρατεί το αντιλαμβάνεται κανείς, αποτιμώντας τη στάση των νεότερων. Και οι νεότεροι δεν θέλουν την ένωση για διάφορους λόγους (μιλάμε πάντοτε για την πλειοψηφία). 'Η τουλάχιστον αυτό έχω καταλάβει εγώ, αν έχω κάνει λάθος διορθώστε με.

4. Δυστυχώς, οι περισσότεροι όροι του σχεδίου Ανάν είναι προκλητικοί. Η παραμονή των στρατευμάτων είναι απίστευτα παράλογη! Ωστόσο, είναι εξίσου παράλογο να περιμένει κανείς γενναία βήματα, είτε από τον ΟΗΕ, είτε από τις άμεσα εμπλεκόμενες πλευρές. Τα συμφέροντα που παίζονται είναι πολλά και χωρίς συμβιβασμούς σε τέτοια ζητήματα, δεν μπορείς να προσδοκάς λύση. Η λύση σε τέτοιες περιπτώσεις είναι μακροπρόθεσμη. Βλέπε το Μεσανατολικό, τα ίδια κι εκεί. Απ' ό,τι φαίνεται, φυσικά, λύση τελικά δεν θα προκύψει. Λύση με τελικό στόχο την Ενωση της Κύπρου, εννοώντας.

5. Το ιδανικό θα ήταν να μην υπήρχε πλέον κανένας παρεμβατισμός ούτε από την Ελλάδα ούτε από την Τουρκία. Θα με συγκινούσε ιδιαίτερα αν ίσχυε αυτό που ειπώθηκε από ορισμένους: τόσο οι Ελληνοκύπριοι, όσο και οι Τουρκοκύπριοι, να νιώσουν πάνω απ' όλα Κύπριοι και να επιθυμούν να μοιραστούν το σπίτι τους, το νησί της Κύπρου, ως πολίτες μιας χώρας, με όρους που εκείνοι από κοινού θα ορίσουν, χωρίς πατρόνες ένθεν και ένθεν. Και είναι σίγουρο πως σε μια τέτοια περίπτωση, εν ευθέτω χρόνω θα τα έβρισκαν μεταξύ τους. Αλλωστε ήταν πολλά τα χρόνια της συνύπαρξης, και πιστεύω πως ακόμη και σήμερα ο Ελληνοκύπριος μισεί τους Γκρίζους Λύκους και τους στρατόκαυλους Τούρκους, όχι ΟΛΟΥΣ τους Τούρκους, και σίγουρα όχι τους Τουρκοκυπρίους. Οι ευθύνες της ελληνικής και της τουρκικής πλευράς είναι υπαρκτές και τεράστιες, πριν και μετά το πραξικόπημα, πριν και μετά τον Αττίλα, και βεβαίως πάντοτε σε άμεση συνάρτηση με τις ισορροπίες των δυνάμεων που ήλεγχαν και ελέγχουν την περιοχή (αν η Κύπρος ήταν δίπλα στην Ισλανδία, κανείς δεν θα ασχολούνταν). Δεν πρόκειται όμως ούτε οι Ελληνες να πάψουν να χρησιμοποιούν το θέμα για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης ή για μοχλό πίεσης σε άλλα θέματα εξωτερικής πολιτικής, ούτε οι Τούρκοι φυσικά να χάσουν μια τεράστια ευκαιρία να μένουν με το ένα τους πόδι (και τι πόδι!) σε μια χώρα με τη γεωστρατηγική σημασία της Κύπρου, που είναι πλέον κι επισήμως μέλος της Ε.Ε.

Οσο αυτή η εκρηκτική κατάσταση δυναμιτίζεται και από τις εσωτερικές διαφωνίες των Κυπρίων, λύση ανθρώπινη δεν θα υπάρξει.

Για όσους δε Ελληνοκύπριους αντιτίθενται στο να κάνουν συμβιβασμούς οικονομικής φύσεως, προκειμένου να ξαναδούν το νησί ενωμένο, υπάρχει ένα παράδειγμα όχι ακριβώς αντίστοιχο, αλλά σχετικό πιστεύω:

Η περίπτωση της Γερμανίας. Πολλοί ήταν οι Δυτικογερμανοί που τα πήραν στο κρανίο όταν αποφασίσθηκε η ένωση των δύο Γερμανιών. Γιατί να τους αρέσει η ιδέα της μοιρασιάς με τους "μίζερους, φτωχούληδες" Ανατολικούς; To δέχτηκαν όμως και όταν πήγα στο Βερολίνο ταξίδι πριν από 2 χρόνια, με εντυπωσίασε ο ρυθμός με τον οποίο το πρώην Ανατολικό Βερολίνο δυτικοποιείται και ισχυροποιείται οικονομικά, γεγονός που αντανακλά φυσικά την κατάσταση σε ολόκληρη τη χώρα.

Υποθέτω πως είναι ζήτημα προτεραιοτήτων. Η παράγραφος πάντως ήταν ειλικρινής, και αυτό την τιμά, δεν μπορώ παρά να τη σεβαστώ. Προτίμησε την καρδιά της από την τσέπη της. Και είπε πως αν ο όρος περί παραμονής των τουρκικών στρατευμάτων αφαιρούνταν αύριο, θα ψήφιζε ναι.

Δύο είναι τα ερωτήματα:

1. Γιατί είναι τόσο αναγκαίος αυτός ο όρος; Είναι τέτοια η πίεση της Τουρκίας και τέτοια η δύναμή της ώστε να μην μπορεί να εξαλειφθεί;

2. Αν έπαυε να υπάρχει, θα ήταν αντίστοιχη με της παράγραφου η θέση και της πλειοψηφίας των υπόλοιπων Ελληνοκύπριων;

Καλημέρα!

heinz είπε...

@Kyriakos

Η άποψη που εκφράζετε, είναι γνωστή σαν η θέση των "νεοκυπρίων".
Ασυζητητί είναι δικαίωμά σας.

Δικαίωμά σας όμως δεν είναι η διακριτική ανάγνωση των ιστορικών γεγονότων. Δεν θα επεκταθώ επ' αυτού, η λέξη ΤΤΤ λείπει από το κείμενό σας, οπότε περισσεύει η συζήτηση.

Υπάρχουν όμως κι άλλες απόψεις - εκτός από τη δική σας - στο νησί.

Zoros είπε...

@πάντα σκεπτικιστής
Απαντώ σε αυτά που άφησε αναπάντητα ο ΝΔ:

3. Δεν θέλεις να μπει η Τουρκία στην ΕΕ επειδή καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα ή επειδή απλά είναι οι εχθροί μας? Θέλω ειλικρινή απάντηση: Αν τελικά συμμορφωθούν και σταματήσουν να καταπιέζουν δημοσιογράφους, αντικαθεστωτικούς κλπ (που είναι όρος της ΕΕ), θα θέλεις να μπουν στην ΕΕ?

5. Ο Κεμάλ σαφέστατα σκότωσε και έκανε θηριωδίες. Και εμείς όμως το ’22 με τη μεγάλη ιδέα δεν σφάξαμε και βιάσαμε με στόχο να φτάσουμε στην Άγκυρα? Να χαρακτηριστούμε κι εμείς εγκληματίες πολέμου?
Απλά, εκείνη την εποχή ήταν όλα πιο ελαστικά όσον αφορά ανάλογους χαρακτηρισμούς και η «ηθική πολέμου» ουσιαστικά δεν υπήρχε... Πχ ο Στάλιν δεν θεωρείται ακόμα εγκληματίας πολέμου κι ας σκότωσε πολλούς περισσότερους από τον Κεμάλ (αν δεν κάνω λάθος, δεν υπερψηφίστηκε τελικά από την ΕΕ).

8. Η Φινλανδία είναι το αντι-παράδειγμα που ψάχνεις. Για χρόνια φοβούνται τον επεκτατισμό της Ρωσίας, αλλά σοβαρό στρατό δεν έχει ΚΑΙ προσελκύει επενδύσεις. Οι Ελβετοί πάντως αυτο-σαρκάζονται για το θέμα του στρατού τους και έχουν ακόμα κι ανέκδοτα που τον σατιρίζουν (ανάλογα του Αλβανός-τουρίστας, Έλληνας-Μυστικός πράκτορας κλπ)

9. Τον αφοπλισμό των νησιών τον ζητούν, επειδή ΕΜΕΙΣ τον έχουμε υπογράψει στη συνθήκη της Λοζάννης. Επίσης θα σου ξαναθέσω το ερώτημα: αν είμαστε σίγουροι ότι δεν υπάρχουν γκρίζες ζώνες γιατί δεν ικανοποιούμε το πάγιο αίτημά τους να πάμε το θέμα στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης?


Δεν θέλω να νομίζετε ότι τα βλέπω όλα ρόδινα με τους Τούρκους. Σαφώς έχουν και αυτοί τους ακραίους τους (του έχουμε όμως κι εμείς), έχουν τους γκρίζους λύκους τους (έχουμε τους χρυσαυγήτες) και είναι λιγότερο δημοκρατικοί από εμάς. Απλά δεν νομίζω ότι τα διμερή προβλήματα είναι τόσο αξεπέραστα, ώστε να διαιωνίζεται αυτό το μίσος που μας κοστίζει τόσο. Με λίγη καλή θέληση και αμοιβαίες παραχωρήσεις όλα λύνονται. Το έκαναν οι Γερμανοί με τους Γάλλους, εμείς γιατί δεν μπορούμε?

paragrafos είπε...

Κυπριακό - Γ.

-----------------------------------
Kyriakos said...


Α. "Καταρχήν θα θελα να υποδείξω το αυταπόδειχτο: η ελληνίζουσα ανάγνωση της Κύπρου και του λαού της. Οι περισσότερες από τις παρεμβάσεις επιμένουν να εξισώνουν τους Κύπριους και τον κυπριακό λαό με τους Ελληνοκύπριους. Κατά τη γνώμη μου πίσω από αυτό βρίσκεται το πρόβλημα της Κύπρου."


Β. "Στόχος της ελληνοκυπριακής ηγεσίας – και του ΑΚΕΛ αγαπητή “παράγραφε” – είναι πλέον (και πάλι) και επίσημα η ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. "

Γ. "Συμφωνώ με τις ανησυχίες της “παραγράφου” αναφορικά με τις εγγυήσεις της Τουρκίας. Κλείνω ωστόσο με μια ιδέα που μου είπε μόλις χθες ένας αριστεριστής γνωστός μου: Οι ΕΚ ψήφισαν ΟΧΙ για να κρατήσουν το στρατό κατοχής στην Κύπρο."

-----------------------------------

Ενστάσεις:

Εκλεκτέ Κύριε Κυριάκο,

Α.
Συμφωνώ σχεδόν με όσα λέτε για πριν το 74. Έχω όμως την υποψία οτι δεν παρακολουθείτε τα γεγονότα της τελευταίας τριακονταετίας.

Δηλαδή το κυπριακό, κατά τα τελευταία τριάντα χρόνια, δεν λύθηκε λόγω της "ελληνίζουσας ανάγνωσης της κύπρου"; Αυτό καταλάβατε, αφού μελετήσατε ΟΛΕΣ τις διπλωματικές εξελίξεις μετά το 77 (με εξαίρεση το όχι του 2004); Εκτός αν η δική σας διπλωματική ιστορία των τελευταίων τριάντα ετών περιέχει ντοκουμέντα που μου είναι παντελώς άγνωστα.

Β.
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τι εννοείτε όταν λέτε ότι στόχος της Ελληνοκυπριακής ηγεσίας και του ΑΚΕΛ είναι "η ένωση Κύπρου με την Ελλάδα".

Πώς την καταλαβαίνετε αυτήν την έννοια "ένωση" γιατί έτσι όπως την καταλαβαινω εγώ, αυτό που ισχυρίζεστε, επίσης δεν προκύπτει από την πραγματικότητα και η πραγμαιτικότητα για μένα είναι κατι το απτο και όχι κάτι το θεωρητικώς εικαζόμενο.

Επιπλέον, θυμίζω ότι αυτή είναι μονίμως η βάση της τουρκικής προπαγάνδας. Εγώ ζω στην Κύπρο και δεν βλέπω κάτι τέτοιο, δεν βλέπω την ένωση. Αν όμως με διαφωτίσετε περαιτέρω για το τι εννοείτε και φέρετε (όχι ισχυρισμούς) αλλά τεκμήρια και τα αξιολογήσουμε, ασφαλώς θα συμφωνήσω μαζί σας.


Γ.

Τις ίδιες ενστάσεις έχω και με την αιτιακή σχέση που διατυπώθηκε από το γνωστό σας αριστεριστή πώς "οι ελληνοκύπριοι ψήφισαν "όχι" για να πουν ναι στα στρατεύματα κατοχής!

Ούτε το παραπάνω λογοπαίγνιο, ως ισχυρισμός, επιβεβαιώνεται από τα πράγματα.

Στα ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΑ, στο σπιτι μου, στη Μόρφου, υπάρχει τουρκικός στρατός. Στη σπτιτι μου στη Λευκωσία, δεν υπάρχει.


Με αγάπη

Παράγραφος

heinz είπε...

Zoros said...

"5. Ο Κεμάλ σαφέστατα σκότωσε και έκανε θηριωδίες.|

To πρόβλημα δεν είναι ο Κεμαλ. Είναι ο κεμαλισμός και επ' αυτού έγραψα συνοπτικά.

"8. Η Φινλανδία είναι το αντι-παράδειγμα που ψάχνεις. Για χρόνια φοβούνται τον επεκτατισμό της Ρωσίας, αλλά σοβαρό στρατό δεν έχει ΚΑΙ προσελκύει επενδύσεις."

Ηττήθηκαν από τους Ρώσους αλλά μέχρι τότε τους πάτησαν κάτω κανονικά. Όταν δέχθηκαν επίθεση εμφάνισαν στρατό 1,500,000 χιονοδρόμων σε 24 ώρες.


"Οι Ελβετοί πάντως αυτο-σαρκάζονται για το θέμα του στρατού τους και έχουν ακόμα κι ανέκδοτα που τον σατιρίζουν (ανάλογα του Αλβανός-τουρίστας, Έλληνας-Μυστικός πράκτορας κλπ)"

Και πάντως είναι στρατιώτες συνεχώς.
(δε λέω να γίνουμε και μεις ε? απλώς απαντάω).

"9. Τον αφοπλισμό των νησιών τον ζητούν, επειδή ΕΜΕΙΣ τον έχουμε υπογράψει στη συνθήκη της Λοζάννης."

Καμμία σχέση: πρόκειται για τη συνθήκη των Παρισίων στην οποία η Τουρκία δεν υπήρξε συμβαλλόμενη πλευρά.

dimitris είπε...

@Nikos Dimou
Αυτή τη στιγμή πάντως μόνο το 1% είναι υπέρ του σχεδίου Αναν (ούτε αυτοί που το ψήφισαν!) και μόνο 8% υπερ αυτού με περιορισμένες αλλαγές. 58% θέλουν ένα ριζικά νέο σχέδιο.

Θα ήθελα να διαβάσω και τη δική σας άποψη για το σχέδιο Ανάν. Ας αφήσουμε τα λάθη, τους εθνικισμούς, και τις βαρβαρότητες πριν το '74, κι ας σταθούμε στο πολύ απλό. Πιστεύετε ότι αν ψηφιζότανε, αυτό το σχέδιο είχε έστω και μια ελάχιστη πιθανότητα να λειτουργήσει? Και φυσικά ρωτάω με βάση τα σημερινά δεδομένα του νησιού, κι όχι σε κάποια ιδανική κοινωνία.

heinz είπε...

Zoros said...

"....και είναι λιγότερο δημοκρατικοί από εμάς. "

Τώρα αυτό είναι ανέκδοτο.

magnon είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
magnon είπε...

paragrafos said...
Το οτι οι Κύπριοι δεν θέλουν λύση, είναι επειδή δεν θέλουν τη ΛΥΣΗ που μας πρόσφεραν με τα Τουρκικά στρατεύματα στο κεφάλι μας.
Αν αύριο κι όλας, παρακαμφθεί το εν λόγω αρθρο (από τις Συμφωνίες Εγγυήσεως) το 80 τοις εκατό θα είναι υπερ της συνυπαρξης και του Σχεδίου "Αν Αν"
Με αγάπη
Παράγραφος
9:47 πμ

Άλλος ένας μύθος, ή μήπως να το πω καλύτερα υπεκφυγή? Αυτό καταντά αστείο κιόλας. Δεν θέλουμε τα τούρκικα στρατεύματα των 650 ανδρών, αλλά δεν έχομε κανένα πρόβλημα αν αυτά τα ίδια στρατεύματα παραμείνουν εσαεί 40.000 (σαράντα χιλιάδες!). Διότι τόσοι τούρκοι φαντάροι θα παρέμειναν μετά την συμφωνία του Ανναν, 650 άτομα, και ο λόγος που θα παρέμειναν ήταν (και είναι) για απολύτους καθαρά ψυχολογικούς λόγους. 650 άτομα δεν είναι αρκετά ούτε για μία παρέλαση της προκοπής, ενώ είναι υπεραρκετά για ενισχύσουν την παράνοια των Ε-Κυπρίων. Οι ψυχολογικοί λόγοι που ανέφερα είναι ότι η άλλη πλευρά τους έχει απόλυτη ανάγκη για να νοιώθουν ασφαλείς, όσο ανάγκη έχει και η πλευρά των ΕΚ για να νοιώθουν το δέος και φόβο μπροστά στην περίπτωση του κάθε ενδεχόμενου ότι θα τους μπουν πάλι περίεργες ιδέες στο κεφάλι τους. Οι μνήμες του παρελθόντος είναι ακόμα νωπές, όπως εξάλλου απέδειξες με τις ιστορίες σου από εκείνα τα σκοτεινά χρόνια. Ίδιες και παρόμοιες τρομακτικές ιστορίες έχει και η άλλη πλευρά να διηγηθεί. Κανονικά θα έπρεπε οι ΕΚ να ζητήσουν την παραμονή περισσότερων τούρκικων στρατευμάτων ώστε μελλοντικοί ζηλωτές τύπου Ν. Σαμψών να εκλείψουν από το ΔΝΑ των Ελλήνων. Αντ’ αυτού, αναμασάτε (αναμασάμε) συνεχώς το σχέδιο Ανναν και λέμε διαρκώς ότι 650 άνδρες (ούτε μία στρατιωτική παρέλαση!) θα ήταν στρατός κατοχής στην Κύπρο. Δικαιολογίες παιδαριώδεις.

Nikos Dimou είπε...

heinz said...
@Kyriakos
Υπάρχουν όμως κι άλλες απόψεις - εκτός από τη δική σας - στο νησί.

Δυστυχώς ναι - και είναι η συντριπτική πλειοψηφία...

mickey είπε...

@πάντα σκεπτικιστής (2:24μμ):

Δε θέλω να πάρω μέρος στη διαμάχη, μια και ασχολούμαι με επείγουσες και πιεστικές εργασίες και δεν έχω διαβάσει παρά ελάχιστα σχόλια, ενώ δε διαθέτω και επαρκείς γνώσεις για το ζήτημα του post.

Παρόλα αυτά, μπορώ να κρίνω τι σημαίνει η λέξη "γενοκτονία" και μπορεί οποιοσδήποτε να βρει τη σημασία της λέξης στα λεξικά. Η φράση του ΝΔ "η λέξη γενοκτονία έχει αυστηρά καθορισμένη σημασία" έδωσε μια εξήγηση που μάλλον παραβλέψατε στην κριτική σας. Αν υπήρξε ή όχι "γενοκτονία των Ποντίων" αυτό δεν έχει καθόλου να κάνει με "τις σφαγές και θηριωδίες των Ποντίων" (προφανώς εννοείτε "θηριωδίες ΚΑΤΑ των Ποντίων").

Και στον δικό μας εμφύλιο και σε κάθε μάχη ή άλλη διένεξη συμβαίνουν περιστατικά σαν εκείνο που αναφέρατε - δε συνιστούν αποδείξεις "γενοκτονίας". Αγνοώ ειλικρινά αν όντως υπήρξε "γενοκτονία των Ποντίων" (για τις θηριωδίες γνωρίζω κάποια πράγματα) και αν παραθέσετε σχετικά στοιχεία θα τα λάβουμε υπόψη. Όμως με συναισθηματισμούς (ακόμα κι αν έχουμε προσωπικό πόνο και δυσμενείς συνέπειες) δε μπορεί να αποκατασταθεί η όποια ιστορική "αλήθεια".

Και καλό είναι να αποφεύγονται οι εντυπώσεις με φράσεις όπως: "Γιατί όταν οι γονείς σας ζούσαν στην Αθήνα, κάποιοι έβλεπαν τα παιδιά τους να τα σφάζουν τα Τουρκικά στρατεύματα!" Κι εσείς είστε χορτάτος και άνετος τη στιγμή που εκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη πεθαίνουν από τη πείνα. Στα σοβαρά τουλάχιστον θέματα, ας μιλάμε επί της ουσίας και να μην κάνουμε μάχη εντυπώσεων.

Ελπίζω να έγινα κατανοητός...

Nikos Dimou είπε...

πάντα σκεπτικιστής said...
"Αγαπητέ, οι γκρίζες ζώνες ανακαλήφτηκαν ΜΕΤΑ τα Ίμια, δηλαδή μετά απο τετελεσμένο στρατιωτικό επεισόδιο!"

Το οποίο - να μην ξεχνάμε - το προκαλέσαμε μείς (ο δήμαρχος Καλύμνου...)

Ο Γεώργιος είχε πεθάνει πολύ πριν το 22...

paragrafos είπε...

blade runner said...

Η Παράγραφος (...)είπε πως αν ο όρος περί παραμονής των τουρκικών στρατευμάτων αφαιρούνταν αύριο, θα ψήφιζε ναι.

Δύο είναι τα ερωτήματα:

1. Γιατί είναι τόσο αναγκαίος αυτός ο όρος; Είναι τέτοια η πίεση της Τουρκίας και τέτοια η δύναμή της ώστε να μην μπορεί να εξαλειφθεί;

2. Αν έπαυε να υπάρχει, θα ήταν αντίστοιχη με της παράγραφου η θέση και της πλειοψηφίας των υπόλοιπων Ελληνοκύπριων;

----------------------------


Αγαπητή και φιλτάτη blade runner,καλό σας απόγευμα!

Σχετικά με το πρώτο σας ερώτημα:

Ο όρος παραμένει εξαιτίας της ανοησίας των διπλωματών μας οι οποίοι γέρασαν στην πολιτική σκηνή και δεν έμαθαν να ξεχωρίζουν το ουσιώδες από το επουσιώδες. Αναλώθηκαν σε δευτερεύοντα, κατά τη γνώμη μου, ζητήματα (έποικοι και περιουσικό) και ουδέποτε επικεντρώθηκαν στα ουσιώδη (στρατεύματα κατοχής). Τι να σας λέω τώρα... θλίβεται η ψυχή μου...

Έρχομαι στο δεύτερο ερώτημα:

Αν απαλειφθεί το επίμαχο άρθρο ή με κάποιτον τρόπο (υπάρχουν χιλιάδες) ατονήσει, ο Χριστόφιας, το εχει διαβεβαιώσει, θα πει "ναι" Το δημοψήφισμα μπορεί να επαναληφθεί, ανά πάσα ώρα και στιγμή και ως γνωστόν ο Χριστόφιας είναι ο ρυθμιστής του "ναι" όπως και του "όχι" φυσικά.

Με πολλή αγάπη

Παράγραφος

christoforos είπε...

Kyriakos said...
Πολύ εύστοχο κείμενο. Θυμήθηκα και ένα συλλογικό τόμο (πρακτικά ενός συμποσίου που έγινε στο Χάρβαρντ το 1994), ίσως να σε ενδιαφέρει, αν δεν τον γνωρίζεις ήδη:
Vangelis Kalotychos (ed.), Cyprous and Its People Nation,... τα υπόλοιπα βιβλ. στοιχεία πρέπει να τα βρεις στο ίντερνετ.
Πραγματεύεται τη ντε φάκτο διχοτόμηση του νησιού και την αδυναμία των δύο κοινοτήτων να φανταστούν την κοινή τους μοίρα - βλέπε ταυτότητα. Είναι γραμμένο από ΤΚ και ΕΚ επιστήμονες της διασποράς. Για όσους υποστηρίζουν την υπάρχουσα κατάσταση και ό,τι αυτή συνεπάγεται (κατά την άποψη μου τη ντε γιούρε διχοτόμηση και τη δημιουργία δύο ανεξάρτητων κρατών) ας σκεφτούν τις συνέπειες.
Το μόνο θετικό που βγήκε τελικά από την απόρριψη του σχεδίου Ανάν είναι μάλλον το ότι διαπιστώσαμε ότι οι ελλαδιστές είναι εμφανώς διχασμένοι. Το όφελος είναι ελάχιστο αλλά όχι μηδαμινό. Ακόμη και η διαφωνία αυτή μέχρι πρόσφατα σκεπαζόταν από τις κραυγές των θερμόαιμων.
Και νομίζω ότι η περίπτωση της Κύπρου - αν και όχι μόνον αυτή - υποδεικνύει κάτι εξόχως ενδιαφέρον για τους ειδικούς. Το "υλικό" της εμπειρίας μας εν προκειμένω δεν υπόκειται απλώς σε νομοτέλειες συστημάτων, σε φυσικού τύπου αιτιότητες. Δυιλίζεται μέσα στα κεφάλια μας, στις ιδέες μας, στις καρδιές μας και - όσο παράδοξο και αν ακούγεται αυτό - το συναίσθημα - βλέπε λόγου χάριν τη μεγαλοψυχία που αναδύει το ποστ - μπορεί να συμβάλει προς μια ορθολογική επίλυση!

paragrafos είπε...

behind_the_words said...

Άλλος ένας μύθος, ή μήπως να το πω καλύτερα υπεκφυγή? Αυτό καταντά αστείο κιόλας. Δεν θέλουμε τα τούρκικα στρατεύματα των 650 ανδρών, αλλά δεν έχομε κανένα πρόβλημα αν αυτά τα ίδια στρατεύματα παραμείνουν εσαεί 40.000 (σαράντα χιλιάδες!). Διότι τόσοι τούρκοι φαντάροι θα παρέμειναν μετά την συμφωνία του Ανναν, 650 άτομα,
-----------------------------

Χαίρομαι για την ένστασή σας και για τις ψυχολογικές σας θεωρίες.

Το διεθνές δικαιο όμως, δεν είναι ψυχολογία κι ούτε θεωρία.

Ίσως δεν σας έδωσα να καταλάβετε ότι το πρόβλημα δεν είναι οι 650 τουρκοι στρατιώτες.

Το πρόβλημα είναι το "δεδικασμένον", κατά κάποιον τρόπο, δηλαδή το προηγούμενο που έχει δημιουργήσει η ντε φάκτο ερμηνεία του διαβόητου τρίτου άρθρου, το οποίο παράγει πλέον (από νομικής άποψης) τη δική του δύναμική, δηλαδή τα μονομερή επεμβατικα δικαιώματα της τουρκίας στην Κύπρο.

Να σας τω πω αλλιώς: εμείς θα δεχόμασταν και για πενήντα χρονια τούρκους στρατιώτες να "επιβλέπουν" υπο την κηδεμονία των ΗΕ την εφαρμοφή των συνθηκών, υπό την προϋποθεση ότι θα καταργηθούν τα ες αεί μονομερή (όπως τα αντιλαμβάνεται η τουρκία) επεμβατικά της δικαιώματα.

Δείξτε λίγη, μόνο λίγη, καλή πίστη, και μπορείτε να καταλάβετε τι εννοώ.

Με αγάπη

Παράγραφος

christoforos είπε...

"Παράγραφος" νομίζω ότι το "Ανεμοδούρας" του ταιριάζει καλύτερα - δικαιολογίες του κώλου (στο Χριστόφια αναφέρομαι).Αν ήταν έτσι γιατί δεν πήρε το πάνω χέρι στις διαπραγματεύσεις, αναδεικνύοντας το επίμαχο σημείο που λες; Εγώ ως "όχι σε όλα" εξέλαβα την επίσημη στάση της Κυβέρνησής σας. Και αυτά περί ΑΚΕΛ ρυθμιστή κτλ κτλ τα ακούω βερεσέ.

paragrafos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
paragrafos είπε...

paragrafos said...
chris said...
"Παράγραφος" νομίζω ότι το "Ανεμοδούρας" του ταιριάζει καλύτερα
-----------------------

Δεν έχετε και τόσο δίκιο. Το ΑΚΕΛ έγινε από δυο χωριά. Άλλα ήθελε ο κόσμος του, άλλα η Κεντρική Επιτροπή (είπε "ναι"), άλλα η Χαραυγή (η επίσημη εφημερίδα του) και άλλο ο Αστρα (το ραδιόφωνο του ΑΚΕΛ). Το 60% το ΑΚΕΛ ήταν κατά του σχεδίου, ενώ το 40 υπέρ.


Με αγάπη

Παράγραφος

christoforos είπε...

Καλή μου παράγραφος, ωραία όλα τα στατιστικά που δίνετε, αλλά, αναρωτιέμαι, η ηγεσία που βρισκόταν (ο κ. Χριστόφιας, άντε και η κεντρική επιτροπή που ήταν υπέρ του ΝΑΙ); Και ερχόμαστε πάλι στο σύνδρομο της ηττοπάθειας της αριστεράς - αλλά αυτό είναι εκτός θέματος.
Με πολύ αγάπη.

υ.γ.: Δεν έχω τίποτα άλλο να προσθέσω/.

Unknown είπε...

Μια απλή ανάγνωση των σχολίων αυτού του post αρκεί για να καταδείξει για ποιους λόγους η (κατεχόμενη) Βόρεια Κύπρος είναι οριστικά "χαμένη". Όχι, ΝΔ, δεν θα ξαναδείτε "ελληνική Κερύνεια" - βλέπετε, κι εσείς ελληνική τη θέλετε, όχι κυπριακή.

Ίσως, ΝΔ, να 'πρεπε να φτιάξετε ένα καινούργιο "δεν ξεχνώ": Δεν ξεχνώ το 1878 (κουίζ, τι κάναμε πάλι τότε), το 1897, το 1922, το 1955, το 1974 (εγώ θα 'βαζα και το '44). Λέτε να βάλουμε ποτέ μυαλό;

Το σωστό να λέγεται είπε...

Κύριε Νίκο Δήμου,

Ευχαριστώ για την φιλοξενία σας στο blog,
αλλά πραγματικά προκαλείτε όταν απερίσκεπτα προσβάλετε την μνήμη εκατοντάδων χιλιάδων ΑΜΑΧΩΝ Μικρασιατών και Ποντίων που εξοντώθηκαν απο τους Τούρκους γενοκτόνους πρίν μόλις δυό γενιές.

Μπορείτε να μας εξηγήσετε γιατί δεν πιστεύετε οτι το Τουρκικό κράτος αλλά και η πλειοψηφία των Τούρκων πολιτών εφάρμοσαν μια συστηματική και καλοσχεδιασμένη γενοκτονία εναντιόν του Χριστιανικού πληθυσμού την δεκαετία 1912-22, όταν όχι μόνο έχουν δημοσιευθεί τα διατάγματα των ηγετών του Τουρκικού κράτους αλλά υπάρχουν αμέτρητες επώνυμες μαρτυρίες θυμάτων, θύτων και ουδετέρων παρατηρητών της εποχής εκείνης;

Κάθε οικόγενεια με καταγωγή Μικρασιάτικη, Πόντια ή Αρμενική έχει χάσει την ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ των προγόνων και συγγενών τους είτε σε σφαγές, είτε σε πορείες εξόντωσης, είτε σε στρατόπεδα, είτε σε τάγματα "εργασίας".

Ακολουθούν οι προσωπικές απώλειες σε συγγενείς μου θύματα της Τούρκικης γενοκτονίας που θα είχαν επιζήσει οργώνοντας την ΓΗ ΤΟΥΣ όπως οι Έλληνες πρόγονοί τους για μια χιλιετία πριν.


Όλοι οι άνδρες των οικογενειών του χωριού που ζούσε η οικογένεια του πατέρα μου οδηγήθηκαν σε καταναγκαστική πορεία προς την Ανατολικη Τουρκία μέσα από την Αλμυρή Έρημο χωρίς νερό και εφόδια.
Κανείς τους δεν γύρισε πίσω να πεί τι συνέβη. Εξαφανίσθηκαν, ούτε οστά βρέθηκαν για τον τάφο τους.
Δύο από τους συγγενείς, παιδιά ακόμη, ο ένας δώδεκα και ο άλλος δεκατρία τους άρπαξαν οι Τούρκοι και τους ανάγκασαν να μπούν σε ένα καλάθι και με σχοινιά τους ανεβασαν ψηλά για να επιδιορθώσουν τον μιναρέ της κωμόπολης στο καταχείμωνο.
Ο μικρότερος πέθανε από το κρύο και την πείνα.
Ο μεγαλύτερος επέζησε σαν θαύμα μετά απο πολλές άλλες περιπέτειες να πεί την ιστορία.

Απο της μητέρας μου την οικογένεια:

Δεκαεπτάχρονος θείος της μάνας μου τον άρπαξαν οι Τουρκοι και τον ανάγκασαν υποσιτισμένο να σκάβει λαγούμια εκρηκτικών κάτω από τους Άγγλους στην Καλλίπολη.
Βέβαιος θάνατος για τον "γκιαούρη".

Ο αδελφός του (ο παππούς μου) γλύτωσε τον βεβαιο θάνατο δραπετεύωντας από το τραίνο που τούς πήγαινε στο Τουρκικό μέτωπο.
Οι Τούρκοι φρουροί του τραίνου τον πυροβολούσαν όταν εκείνος πηδώντας πάνω στα κινούμενα βαγόνια και στο τέλος με βουτιά στο ποτάμι κατάφερε και τους ξέφυγε.

Από άλλες συγγενικές οικογένειες όσες γυναίκες και παιδιά ακολούθησαν τον άνδρες τους και πατεράδες στις πορείες εξοντώθηκαν.

Μερικοί γλύτωσαν γιατί ηταν παραπαίδια και υπηρέτριες σε επίσημους Τουρκους ή βρέθηκαν να εργάζονται στην Κωνσταντινούπολη.

Οσοι γλύτωσαν απο τις κακουχίες, τις στερήσεις, τα χτυπήματα και τους βιασμούς, λίγες γυναίκες και παιδιά από την πατρίδα των προγόνων τους ήρθαν στην Ελλάδα με τα ρούχα τους και την οικογενειακή εικόνα σαν μόνη έλπίδα και κειμήλιο.

Άλλοι Μικρασιάτες και Πόντιοι υπόφεραν χειρότερα. Ολόκληρα χωριά εξοντωμένα σε μιά μέρα απο τις επιδρομές των Τσέτων (άτακτου τουρκικού ιππικού).

Οι Αρμένιοι επίσης.

Τι στην κρίση σας κύριε Δήμου ειναι Γενοκτονία;

Να μην επιζήσει κανείς Έλληνας η Αρμένιος;

Ακόμα και στα στρατόπεδα εξοντωσης του Χίτλερ υπήρχαν επιζώντες.

Δεν καταλαβαίνω πώς ένας ευαίσθητος άνθρωπος σαν και σας, αγωνιστής της Δικαίου, υπερασπιστής άλλων αδικημένων, αδιαφορεί και επιπόλαια σπρώχνει κάτω από το Τουρκικό χαλί την μνήμη του ΔΙΚΟΥ ΤΟΥ λαού.

Δεν είμαι συναισθηματικά πολωμένος γιατί ήταν τα θύματα της Τουρκικής γενοκτονίας συγγενείς μου.

Το ίδιο αισθάνομαι για τα θύματα της γενοκτονίας εναντίον των Αρμενίων, των Εβραίων, των Τούτσι.

Δικαιοσύνη!

Το σωστό να λέγεται

Zoros είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Zoros είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Zoros είπε...

@heinz
«Καμία σχέση: πρόκειται για τη συνθήκη των Παρισίων στην οποία η Τουρκία δεν υπήρξε συμβαλλόμενη πλευρά.»

Έχεις δίκιο, είναι η συνθήκη των Παρισίων. Το ότι η Τουρκία δεν ήταν συμβαλλόμενη πλευρά δεν παίζει κανένα ρόλο όσον αφορά την υποχρέωσή μας για αφοπλισμό των νησιών. Με την ίδια λογική θα μπορούσαν να αμφισβητήσουν και την ελληνικότητα της Ρόδου, αφού και αυτή στην ίδια συνθήκη μας παραχωρήθηκε.


@πάντα σκεπτικιστής
«Δεν θέλω να μπεί η Τουρκία στην ΕΕ διότι αποτελεί αναθεωρητική δύναμη, διότι παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, διότι δεν υλοποιεί τις υποχρεώσεις για τις οποίες έχει δεσμευθεί έναντι της ΕΕ, διότι δεν αναγνωρίζει την Κύπρο, διότι σκοτώνει τους Κούρδους, διότι εισβάλλει με δυνάμεις στο Ιράκ (αποδεδειγμένο αυτό)...σου φτάνουν αυτοί οι λόγοι ή θέλεις και τη δεύτερη δόση;(πάντως όχι γιατι απλά είναιΤούρκοι ή/και Μουσουλμάνοι, αν σε ικανοποιεί...)»

Χμ... Φυσικά ξεχνάς τα δικά μας:
Τις 10 καταδίκες μας σε ευρωπαϊκά δικαστήρια (πρώτοι μακράν του δευτέρου πανευρωπαϊκά) για καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μειονοτήτων στη Θράκη (πχ που δεν τους επιτρέψαμε να φτιάξουν τουρκικό πολιτιστικό σύλλογο στην Ξάνθη, για τις μπάρες και τον έλεγχο στοιχείων στα χωριά τους κ.α.), για αδικαιολόγητη επίθεση της αστυνομίας σε καταυλισμό Αθίγγανων (στην Ελευσίνα), για θρησκευτικές ανισότητες (εναντίον καθολικών, βουδιστών, μουσουλμάνων). Επίσης έχουμε σύνταγμα που επιτρέπει την κατάσχεση εφημερίδων σε περίπτωση που γίνει προσβολή θρησκείας (πχ τα σκίτσα του Μωάμεθ θα ήταν αρκετός λόγος -έχει αναφερθεί και ο Μανδραβέλης σε αυτό: http://www.medium.gr/articles/114745570229365.shtml).
Δεν λέω ότι είμαστε στο ίδιο σημείο με τους Τούρκους όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά απλά ότι έχουμε πολύ μεγάλη επιλεκτικότητα στις ευαισθησίες μας...


«Τα σύνορα της Φινλανδίας δεν απειλούνται τα τελευτία 50 τουλάχιστον χρόνια.»

Είσαι τελείως λάθος! Όλη τη περίοδο μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο έτρεμαν την Σοβιετική Ένωση που έβγαζε χάρτες με την Φινλανδία να είναι ακόμα ένα σοβιέτ! Επίσης όταν έγινε το πραξικόπημα στη Ρωσία το ’91 οι Φιλανδοί θεωρούσαν ότι απειλούνται ανοιχτά από επίθεση των Ρώσων στρατιωτικών. Κατά τα άλλα απορείς πως γίνεται να είμαι σε τέτοια θέματα τόσο «αδιάβαστος»...


«Οι Ελβετοί αυτοσαρκάζονται μέν εξοπλίζονται δε...λες να ναι κουτόφραγκοι κι εσύ ο έξυπνος;»

Εντάξει είπαμε ότι διαθέτουν στρατό, αλλά μην τους βγάλουμε και Ισραήλ Νο2! Μπορείς να μου πεις τι ποσοστό του ΑΕΠ τους δίνουν για στρατιωτικούς εξοπλισμούς? Στοιχηματίζω ότι θα είναι ελάχιστο...


«Στη Χάγη, οι Τούρκοι αποφεύγουν να πάνε για το καθαρά νομικό ζήτημα της οριθέτησης της υφαλοκριπίδας των νησιών του Αιγαίου, υιοθετώντας την αστεία θεωρία οτι στερούνται υφαλοκρηπίδας!»

Επιμένω: στη Χάγη οι Τούρκοι θέλουν να πάνε για το θέμα των γκρίζων ζωνών και εμείς αρνούμαστε (φυσικά και αυτοί αρνούνται να πάνε για άλλα θέματα). Αν τα Ίμια είναι ξεκάθαρα ελληνικά, για ποιο λόγο η ελληνική πλευρά έχει συμφωνήσει με την Τουρκία, κατόπιν αμερικανικής μεσολάβησης, ότι στα Ίμια δεν θα υπάρχουν «ούτε στρατεύματα ούτε πλοία ούτε σημαίες» (no troops, no ships, no flags)?
Δεν θέλω να παρεξηγηθώ: σαφώς οι Τούρκοι δεν έχουν όλο το δίκιο με το μέρος τους. Δεν μπορώ όμως και να δεχτώ ότι το έχουμε εμείς!
Με κάποιες αμοιβαίες παραχωρήσεις και ανοιχτό μυαλό πιστεύω ότι θα μπορούσαμε να λύσουμε τα προβλήματά μας με βέβαιο όφελος και για τις 2 πλευρές. Και επειδή έχω μιλήσει με Τούρκους, ξέρω ότι και από τη δική τους μεριά υπάρχουν πάρα πολλοί που σκέφτονται σαν εμένα...

Nikos Dimou είπε...

Vrennus said
Όχι, ΝΔ, δεν θα ξαναδείτε "ελληνική Κερύνεια" - βλέπετε, κι εσείς ελληνική τη θέλετε, όχι κυπριακή.


Λάθος μου - εννοούσα ελληνόφωνη όπως την γνώρισα.

@το σωστό να λέγεται...
"Δεν είμαι συναισθηματικά πολωμένος γιατί ήταν τα θύματα της Τουρκικής γενοκτονίας συγγενείς μου. Το ίδιο αισθάνομαι για τα θύματα της γενοκτονίας εναντίον των Αρμενίων, των Εβραίων, των Τούτσι".

Και για τις χιλιάδες άμαχους Τούρκους που έσφαξε ο Ελληνικός στρατός προελαύνωντας το 1922;

Τίποτα δεν κερδίζουμε κοιτάζοντας πίσω και καταγράφοντας θύματα.
Το θέμα είναι πως θα πάμε μπροστά!

Zoros είπε...

Και φυσικά και οι Γιαπωνέζοι δεν πρέπει να ξεχνούν τον θάνατο αόπλων από τις αμερικάνικες ατομικές βόμβες, οι Ρώσοι των 17.000.000 νεκρούς τους στο Β’ παγκόσμιο πόλεμο από τους Γερμανούς, οι κινέζοι την γενοκτονία τους από τους Ιάπωνες στον σινο-ιαπωνικό πόλεμο...
ΚΑΙ Ο ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΠΟΤΕ!

Nikos Dimou said…
«Τίποτα δεν κερδίζουμε κοιτάζοντας πίσω και καταγράφοντας θύματα.
Το θέμα είναι πως θα πάμε μπροστά!»
Και θα προσθέσω κι εγώ ότι πολλοί άλλοι λαοί το κατάφεραν και έλυσαν τις διαφορές τους ειρηνικά! Μόνο εμείς και οι Τούρκοι δεν μπορούμε?

Το σωστό να λέγεται είπε...

-> Νίκο Δήμου

"Και για τις χιλιάδες άμαχους Τούρκους που έσφαξε ο Ελληνικός στρατός προελαύνωντας το 1922;"

Αν υπήρχαν τόσα θύματα από αμάχους Τουρκους γιατί τότε Κύριε Νίκο Δήμου για 80 τόσα χρόνια δεν γράφτηκαν σελίδες Ιστορίας, ανταποκρίσεις του ξένου τύπου και ξένων διπλωματών, μνημεία πεσόντων στις πλατείες πόλεων και χωριών, ακόμα και ταφόπλακες με την επιγραφή "σφαγιάστηκε απο τους Έλληνες την τάδε του μηνός του 1922"?

Στην Τουρκία θάφτηκαν, πώς είναι δυνατόν η Τουρκική πανίσχυρη προπαγάνδα δεν εκμεταλλεύτηκε το γεγονός στην κάθε κρίση των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Δεν υπήρχαν μαζικές εκτελέσεις Τούρκων αμάχων, απο Έλληνες στρατιώτες, Μικρασιάτες, Πόντιους, ή Αρμένιους.

Περίμενε όμως σε λίγα χρόνια με την δική σας ενθάρρυνση και των άλλων Ελλήνων "γνωστών αγωνιστών" της αμφισβήτησης η Τορυκική προπαγανδιστική μηχανή θα επενδύσει σε μνημεία.

Τα Τουρκικά τμήματα προπαγάνδας το έχουν κάνει απλόχερα στις προπαγανδιστικές ιστοσελίδες τους.

Πρέπει να δικαιολογήσουν τα κονδύλια για τα μνημεία.
Προσφέρετε γενναιόδωρα την βοήθειά σας.

"Κρίση συνείδησης και τύψεων για την γενοκτονία των Τουρκων απο Έλληνα δημοσιογράφο."

Το σωστό να λέγεται,
αλλά μερικές φορές

"ο χορτάτος, ο τηλωμένος το νηστικό δεν τον πιστεύει."

Το σωστό να λέγεται είπε...

-> ζορρό

Ολοι αυτοί οι λαοί δεν ξεχνούν τα αθώα θύματα του πολέμου, εμείς γιατί πρέπει να τα ξεχάσουμε;

Για μια πολιτική, ψηφοθηρική, και άκρως κομματική εξυπηρέτηση;

Έχεις γνωρίσει καμμία εξουσία στην Παγκόσμια Ιστορία που σταμάτησε τον πόλεμο γιατί μετάνιωσε απο μόνη της για την καταστροφή που προξένησε ή γιατί η απειλή στην ίδια την εξουσία την ανάγκασε να σταματήσει.

Σε τι διαφέρουν οι Τούρκοι στρατοκράτες,
και οι τρόποι που ασκούν την εξουσία τους;

Zoros είπε...

@Το σωστό να λέγεται

“Ολοι αυτοί οι λαοί δεν ξεχνούν τα αθώα θύματα του πολέμου, εμείς γιατί πρέπει να τα ξεχάσουμε;”

Δεν τα ξέχασαν, τα προσπέρασαν όμως και προχώρησαν μπροστά! Κατάφεραν να συμφιλιωθούν με τον παλιό εχθρό τους.
Επίσης η θύμηση των θυμάτων, τους υπενθυμίζει πόσο μάταιος είναι ο πόλεμος, δεν τους συντηρεί το μίσος όπως φοβάμαι ότι γίνεται με εμάς.

andy dufresne είπε...

kyriakos ένα μεγάλο μπράβο κι από μένα. Mακάρι να σκεφτόντουσαν όλοι οι Κύπριοι σαν κι εσένα.
Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία.

Όπως σωστά λέει το μότο σου:

Το μίσος δεν οδηγεί πουθενά.

paragrafos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
paragrafos είπε...

@ Kyriakos

Κυριε Κυριάκο,

Είναι χαρά μου και τιμή μου που κουβεντιάζω μαζί σας, γιατί εκτός του ότι ειστε άνθρωπος καλλιεργημένος και καταρτισμένος, ταυτόχρονα παραμένετε ευγενέστατος και ανυποκριτα διαλλακτικός.

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις/διευκρινίσεις σας, ήταν ακρως διαφωτιστικές. Έχω βέβαια κάποιες μικρές ενστάσεις για τα περί "ελληνοποίησης της Κύπρου και του κράτους" και θα σας ήμουν εγνώμων εάν μπορούσατε να επανέλθετε.

Αναφορικά με τον μενομερή αφοπλισμό: είστε αρκετά ευφυής ώστε να γνωρίζετε οτι, από μια άποψη, είμαστε... αφοπλισμένοι, επειδή τα όπλα μας είναι στρακαστρούκες, συγκρινόμενα με την υπεροπλία της Άγκυρας που της επέτρεπε μέχρι προχτές να πυροβολάει για πλακα τον κόσμο που προσέγγιζε την κυριολεκτικά νεκρή ζώνη και "χτες" ακόμα να προωθηθείται στα Στροβίλια, αδιαφορώντας για την καταδίκη της από το Συμβούλιο Ασφαλείας.

Κι ύστερα μας ζητάνε να εμπιστευτούμε τα τουρκικά στρατεύματα και να τα ξαναφέρουμε μέσα στο σπιτι μας ως... εγγυητές της ΑνΑνικής πολιτείας. Δεν πάω να πνιγώ καλύτερα;


ΜΕ αγάπη

Παράγραφος

J95 είπε...

το κράτος με το οποίο μας ζητούν να κάνουμε ένα είδος 'πολιτικού συνεταιρισμού' δεν είναι ένα οποιοδήποτε κράτος. Δεν είναι ούτε Ισπανοί ούτε Κινέζοι.

Για την ακρίβεια, είναι εξωγήινα τέρατα που τους πετάγονται πλοκάμια από τα δόντια.

paragrafos είπε...

@ Κυριάκο

Θα μεταφέρω κι εγώ τα σχόλιά μου από εδώ.

Με αγάπη

Παράγραφος

paragrafos είπε...

ΣΧΟΛΙΑ ΣΥΝΑΦΗ ΜΕ ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ ΣΤΟ ΠΟΣΤ ΓΙΑ ΤΟ "ΜΙΣΟΣ"
---------------------------


paragrafos said...
half-blood_phoenix said...

"Παράγραφε ζητώ συγνώμη. Σε σκοτώσαμε, σε σφάξαμε. Μα τι γουρούνια είμαστε."


Ξέρω ότι με αγαπάτε! Άλλωστε είμαι προσφυγοπούλα και προσφέρομαι για... παράδειγμα προς αποφυγήν.

Μιας και η κουβέντα είναι περί μίσους και πολέμου, πρέπει να σας πω οτι από τη μητέρα μου διδάχτηκα μόνο αγάπη. Ποτέ μου δεν είδα στα μάτια της μίσος. Ακόμα και το κτήνος τον πατέρας μου, που την ξυλοφόρτωνε, ακόμα και γι΄αυτόν είχε μια συγγνώμη -εγώ, όχι.

Εμείς είχαμε στο σπίτι μας πόλεμο και τρομοκρατία, πριν έρθουν τα... τουρκικά στρατεύματα (και για χρόνια μετά...). Μπορεί το μεγαλύτερο κακό στην Κύπρο να το έκαναν Τούρκοι στρατιώτες, το μεγαλύτερο κακό στη μητέρα μου και στην οικογενειακή μας ζωή, το έκανε Ελληνοκύπριος, ο πατέρας μου και δεν θα τον συγχωρέσω ποτέ. (Εγωιστής, βάναυσος και μονίμως αδιόρθωτος - τον ξαποστείλαμε κι ησυχάσαμε.)

Αναφορικά με τον πόλεμο και τα τουρκικά στρατεύματα: το πραξικόπημα τα έφερε στην Κύπρο που έγινε από τα τσογλάνια τού Ιωαννίδη.

Τώρα και στην Κύπρο και στην Ελλαδα, υπάρχει λογική. Δεν πιστεύω ότι θα ξαναγίνει πόλεμος. Δεν αισθάνομαι την απειλή του πολέμου.

Αισθάνομαι όμως έντονη την απειλή της βλακείας μας, του λαϊκισμού μας και του ανορθολογισμού μας. Που σημαίνει: ο θεός να βάλει το χέρι του να μας... προστατεύσουμε από άλλες γκάφες μας...

Με αγάπη

Παράγραφος

5:27 μμ


paragrafos said...
@ Κυριάκος

Ευγενέστατε κύριε Κυριάκο,

Εδώ το θέμα είναι άλλο, ενώ το δικό μας ειναι το Κυπριακό. Νομίζω πως εκεί θα πρέπει να συνεχίσουμε τη συζήτηση, δηλαδή στο παραπροηγούμενο ποστ.

Εάν όμως πρέπει αν συνεχίσουμε εδώ, θα σας ήμουν ευγνώμων (με συγχωρείτε που σας βάζω στον κόπο) να ρίξτε μια ματιά στα εδώ σχόλιά μου, αφενός για να μη λέω πάλι τα ίδια και αφετέρου για να νιωσετε καλύτερα το ιδεολογικό μου προφίλ.

Στο θέμα μας: προφανώς διαφωνούμε ριζικά στο τι είναι Κυπριακό ΣΗΜΕΡΑ.

Κατά την εκτίμησή σας είναι ζήτημα μισαλλοδοξίας ενώ κατά τη δική μου γνώμη είναι ΖΗΤΗΜΑ ΕΚΓΛΗΜΑΤΙΚΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ.

Στο σπίτι μου στη Μόρφου δεν μπορώ να ζήσω όχι επειδή με μισούν οι Τουρκοκύπριοι αλλά επειδή ο Τουρκικός Στρατός με εμποδίζει να ζήσω εκεί!!! Εξ ου και οι καταδίκες σε βάρος του από τον ΟΗΕ κλπ. (Κι εμείς θα πρέπει πρώτοι να επιτρέψουμε σε όλους τους Τ/κ να απολαύσουν τις περιουσίες τους. Να η δική μας επιβεβλημένη έμπρακτη κι όχι θεωρητική υπερβαση!)

Επιπλέον είναι και ζήτημα συμφερόντων, χρημάτων, εξασφαλίσεων, αγωνίας για το μέλλον των παιδιων μας. Κοντολογίς είναι και ζήτημα συνεταιρισμού! Τα σχεδια που έχουμε μπροστά μας, τα τελευταία τριάντα χρονια, αυτό λένε. Αν τα βρούμε στο πάρε-δώσε, θα έλθει και η αγάπη καθ΄οτι (όπως έλεγε και ο Αριστοτέλης) "ζει χυτρα, ζη φιλία".

Αντίθετα, αν δεν υπάρξει κοινό ΣΥΜΦΕΡΟΝ, δεν θα υπάρξει κοινό μέλλον. Χρειάζεται ένας συμβιβασμός που δεν θα είναι από την αρχή επαχθέστατος μόνο για τον έναν. Αν ένας από τους δυο νιώσει ξανά, ριγμένος, η ιστορία θα επαναληφθεί ως τραγωδία.

Αυτά διδάσκει η ζωή. Άλλωστε ο συνταγματικός πατριωτισμός δεν προϋποθέτει τρελό έρωτα για τον συμπολίτη μας, προαπαιτεί νομιμοφροσύνη και σύνεση. Η αγάπη και ο έρωτας είναι συνήθως ατόμική υπόθεση.

Με αγάπη

Παράγραφος

7:04 μμ



paragrafos said...
@ Κυριάκο

Εκλεκτέ κύριε Κυριάκο,

Θέσατε πολλά ζητήματα. (Γράφω και μετ΄ εμποδίων...) Τα προσεγγίζω, πού βιαστικα, ένα-ένα και σε συνέχειες.

Ερχόμαστε τώρα στο ζήτημα της μισαλλοδοξίας.

Πού την είδατε ΣΗΜΕΡΑ τη μισαλλοδοξία; Στις εκατοντάδες χιλιάδες των Ε/Κ που επισκέφτηκαν τα κατεχόμενα όταν άνοιξε ο Ντενκας τα "σύνορα"; Αυτό που έμεινε στα χείλη μας, κύριε Κυριάκο, δεν είναι η μισαλλοδοξία, αλλά η πικρία του πρόσφυγα... (Άσχετα τώρα αν οι μόνοι που εξακολουθούν να πηγαινοέρχονται είναι οι οι χαρτοπαίκτες).

Ζω στη Λευκωσία. Έχω δεκάδες συγγενείς και φίλους και λόγω άλλης δραστηριότητάς μου καθε μήνα έρχομαι σε επαφή με εκατοντάδες άτομα. Αυτήν την μισαλλοδοξία που βλέπετε εσείς στην ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΥΠΡΟ, εγώ, εντίμως σας μιλώ, δεν την βλέπω, κύριε Κυριάκο. Ειλικρινά δεν την βλέπω! Εκτός εάν όλος ο κόσμος με αγαπάει τόσο πολύ και με δουλεύει ακόμα περισσότερο...

Έξω όμως από τις προσωπικές μου επαφές έρχεται πάλι η πραγματικότητα να συνηγορήσει υπερ μου: α) σχεδόν όλοι οι ψηφοφόροι του ΑΚΕΛ θέλουν τη συμβίωση με τους Τ/κ και τώρα β) το μεγαλύτερο κομμάτι του ΔΗΣΥ λέει "ναι" σε κατι πιο προωθημένο, δηλ στο σχέδιο Αναν.

Φοβάμαι ότι η ενημέρωσή σας έχει σταματήσει στο 1997.

Ενδέχεται ομως, κύριε Κυριάκο, αυτην τη σοβαρόταση μετεξελιξη της κυπριακής πολιτικής κουλτούρας, να την αγνοείτε ηθελημένα θεωρώντας της ως ανεπαρκή λόγω του μαξιμαλιστικού οράματος που έχετε για την Κύπρος μας και ζητάτε την υλοποίησή του εδώ και τώρα. Οπότε η κουβέντα πάει αλλού...


συνεχίζεται.. (αν μας επιτρέπεται φυσικά και δεν θεωρούμαστε εκτός θέματος)

Με αγάπη

Παράγραφος

8:19 μμ

Το σωστό να λέγεται είπε...

-> ζορρό

Η συμφιλίωση έχει το συν μπροστά.
Χρειάζεται θέληση και από τις δυό πλευρές, αλλοιώς γίνεται μονοφιλίωση.
Τότε αισθάνεσαι σαν κούκος βγάζοντας το κεφάλι απο το κλουβί περιοδικά και προγραμματισμένα για να φωνάξεις "Ειρήνη Τούρκοι".
Ξέρεις χαλάνε τα ελατήρια για μια τέτοια ειρήνη(;) μετά απο τόσα χρόνια.

«Παλαιότερο ‹Παλαιότερο   1 – 200 από 215   Νεότερο› Νεότερο»