Παρασκευή, Μαΐου 12, 2006

Που ανήκω

Η ΓΕΡΟΝΤΙΚΗ φωνή στο τηλέφωνο ήταν οξεία και επίμονη: “Έχετε υποχρέωση απέναντι σ' αυτούς που σας διαβάζουν. Πρέπει να ξεκαθαρίσετε τη θέση σας. Πρέπει να δηλώσετε που ανήκετε!”.

“Στον εαυτό μου”.

“Αυτό”, συνέχισε η φωνή, “είναι υπεκφυγή. Δεν είναι δυνατόν να μην ανήκετε κάπου. Μια έρευνα στην Γαλλία, έδειξε ότι, αυτοί που ισχυρίζονται πως δεν ανήκουν πουθενά - είναι κρυπτοδεξιοί!”

Σκέφθηκα τους φίλους μου, χρόνια ανέντακτους της Αριστεράς, που βγαίναν τώρα δεξιοί παρά την θέλησή τους: “Άλλος ρατσισμός και τούτος! Είναι δυνατόν να αποφασίζει τρίτος για το που ανήκω εγώ;”.

“Σας λέω”, επέμενε η φωνή, “πως κάπου σίγουρα ανήκετε - αλλά φοβόσαστε να το ομολογήσετε. Ίσως και στον ίδιο τον εαυτό σας. Βαθιά, μέσα σας, ταυτίζεστε με κάποια παράταξη - αλλά μπορεί και να μην το ξέρετε!”.

ΝΑ ΛΟΙΠΟΝ και η ψυχανάλυση της ένταξης. Υποσυνείδητες πεποιθήσεις. Όλοι σέρνουμε ένα πλέγμα αλλά ποιος το συνειδητοποιεί - για να το ομολογήσει; Σε λίγο τα φρονήματά μας θα τα καθορίζουν ψυχίατροι. (Ήδη το έκαναν, σε μερικές χώρες!) Ομολογία πίστης σε βαθιά ύπνωση.

Τι χολέρα, τι πανώλης, τι λέπρα κι αυτή! "Που ανήκεις;" Όλοι σου θέτουν το ερώτημα. Και το χειρότερο: Δεν μπορούν ούτε να διανοηθούν πως λες την αλήθεια. Άλλοι πιστεύουν ότι κρύβεις την προτίμησή σου - κι άλλοι, επιεικέστεροι, ότι την αγνοείς κι εσύ ο ίδιος. Αλλά ότι την έχεις - δεν αμφιβάλλει κανείς. Ούτε μπορούνε να διανοηθούνε άνθρωπο ελεύθερο!

ΕΧΩ ΠΟΛΛΕΣ φορές γράψει για το θέμα, σε άρθρα και σε βιβλία, κι από ότι βλέπω, θα συνεχίσω, μέχρι να πεθάνω, χωρίς να πείσω κανένα! Κι όμως είναι αλήθεια πως, όχι μόνο δεν “ανήκω” (τι απαίσια λέξη - σαν να’ μουν σκλάβος!) αλλά ούτε και μπορώ να ταυτιστώ με παράταξη. Μπορώ να δώσω την συγκατάθεσή μου σε μεμονωμένες απόψεις (που πιθανόν να προέρχονται από διαφορετικές κατευθύνσεις) αλλά όχι σε ένα άμορφο σύνολο από ιδέες, πρόσωπα, επιτροπές, που λέγεται κόμμα.

Και πώς ψηφίζω; Κατά προσέγγισιν. Εκείνο το κόμμα που τώρα έχει τις περισσότερες σωστές (για μένα) απόψεις, θα πάρει την ψήφο μου. Αλλά δεν του ανήκω - μάλλον αυτό μου ανήκει. Δηλαδή με εκπροσωπεί (σε κάποιο βαθμό). Το διορίζω αντιπρόσωπό μου.

Και φυσικά μπορεί να είναι άλλο κάθε φορά. (Ουδέν ηλιθιωδέστερον της τυφλής προσηλώσεως!) Και πάντα υπάρχει η διέξοδος του λευκού (έστω και άκυρου!)

Φυσικά, ακομμάτιστος δεν σημαίνει απολιτικός! Να λείψουν οι σοφιστείες σκοπιμότητας, που ταυτίζουν κόμμα και πολιτεία! Ίσα-ίσα που μόνον έξω από τα κόμματα μπορεί να λειτουργήσει η σωστή πολιτική σκέψη και κρίση. (Οι ποδοσφαιροποιημένοι οπαδοί, τι να κρίνουν; Αποδέχθηκαν ποτέ πέναλτι;)

ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ την ανάγκη της ένταξης - έστω κι αν δεν την εκπληρώνω στον εαυτό μου. Είναι το πρώτο αντίδοτο στη μοναξιά, παρηγοριά στις αντιξοότητες. Πολλές φορές έχω ζηλέψει αυτούς που “ανήκουν” - σε ένα κόμμα, σε μια ομάδα, σε μια θρησκεία.

Ίσως, σκέπτομαι, να είναι αναπηρία προσωπική, αυτή η ανικανότητα για μόνιμη προσκόλληση σε κάτι.

Ωστόσο, δεν είμαι συναισθηματικά άνυδρος - μπορώ να ενθουσιαστώ, να αγαπήσω, να θαυμάσω, να συμπονέσω. Μπορώ ακόμα να ανήκω σε έναν άνθρωπο (με την έννοια του ελεύθερου δοσίματος), μπορώ να θυσιαστώ για μια ιδέα - αλλά, λυπάμαι, δεν μπορώ να “ανήκω” σε κόμμα. Και μόνη η σκέψη με κάνει ξένο προς τον εαυτό μου - με αλλοτριώνει.


ΠΟΥ ΑΝΗΚΩ, λοιπόν; Μα, σε ό,τι αγαπάω! (Τι ν' αγαπήσεις σε ένα κόμμα - είναι ένα όργανο εξουσίας!) Ανήκω στα βιβλία που διάβασα, στις γυναίκες που ερωτεύτηκα, στα τοπία που θαύμασα.

Ανήκω στα κουϊντέτα του Schubert, στα ποιήματα του Ελύτη, στη οδική διαδρομή Ιτέα-Ναύπακτος, στο χαμόγελο του Αντίνοου, στη θέα της 'Υδρας από το καράβι, στον αισθησιασμό του Παπαδιαμάντη, στον ανοιξιάτικο "Αμλέτο" της Κέρκυρας, στα σιντριβάνια της Αλάμπρα, στο ταξίμι του Μπαγιαντέρα.

Ανήκω στα πράγματα που με συντρόφεψαν.
Ετερόκλητα και αντιφατικά - από έναν καθαρόαιμο κινητήρα αυτοκινήτου (μπόξερ, εξακύλινδρος, αερόψυκτος, δύο εκκεντροφόροι επί κεφαλής - γυρίσαμε τον κόσμο!) ως την Παλατινή Ανθολογία που την ξαναδιαβάζω κάθε τόσο. Από την παλιά Nikon F, με την οποία φωτογράφησα τη μισή μου ζωή, ως τoν Σέξτο, τον Montaigne και τον Hume, που με έμαθαν να δυσπιστώ στις ιδέες και ν' αγαπώ την αίσθηση. Ανήκω στα πιστά μάτια ενός ζώου, σε ένα χαμόγελο και σε ένα χέρι που κρατάει το δικό μου.

Κι επειδή τα πράγματα στα οποία ανήκω, τα πράγματα που αγαπώ, έχουν γίνει εγώ - γι αυτό και μόνο, ανήκω στον εαυτό μου.

263 σχόλια:

1 – 200 από 263   Νεότερο›   Νεότερο»
Nikos Dimou είπε...

Mέχρι να ανακτήσω τα δάχτυλα του αριστερού μου χεριού ένα κείμενο παλιό αλλά πάντα επίκαιρο - περιλαμβάνεται στις "Ασκήσεις Ελευθερίας".

Κι ο καθένας μπορεί να καταγράψει το "που ανήκει"...

paragrafos είπε...

Εσείς μπορεί να ανήκετε στον εαυτό σας.

Να ξέρετε όμως ότι ένα μέρος τού εαυτού σας, ανήκει πλέον, οριστικά και αμετάκλητα, στις καρδιές μας!


Με απέραντη αγάπη

Παράγραφος

mickey είπε...

Με γεια το νέο post!

Έχω την αίσθηση πως ανήκεις και σε αυτό εδώ το ρημάδι - κι όχι το αντίθετο φυσικά!

Ίσως να έχουμε κι όλοι εμείς την αίσθηση ότι ανήκουμε σε αυτή την ιδιότυπη και πολύ όμορφη κοινότητα, αφήνοντας πολλά άλλα στα οποία θα "έπρεπε" να ανήκουμε, σύμφωνα με τα καθιερωμένα στερεότυπα...

Debby είπε...

Τι όμορφη γάτα είναι αυτή!!!!

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

ανήκω=ανα+ήκω (έχω έρθει).
Έχω ξανάρθει εδώ. Σ’ έχω δει κάπου, κάπου σε ξέρω…
Ανήκουμε στα γνωστά, στα οικεία, στ’ αγαπημένα.

Ανώνυμος είπε...

Τα κομματα γενικοτερα μοιαζουν με φυλακες ιδεων και ανθρωπων, ας πουμε εισαι αριστερος και υποστηριζεις την ιδεα ενος δεξιου, αμεσως οι συντροφοι σε λυντσάρουν, σε "φυλακιζουν" στην ακαμπτη ιδεολογια τους.

ουτε με θεση ΝΔ συμφωνω, "ανηκω στον εαυτο μου" ουτε με τα κομματοσκυλα, θα προτιμουσα ισως μια δηλωση συμπαθειας προς τις ανθρωπιστικες αρχες ενος κομματος και τιποτα παραπερα, εαν ειναι εφικτο (που δεν ειναι, γιατι οπως ανεφερε ο ΝΔ, αμεσως σε ψυλιαζονται για χιλια δυο πραγματα)

ΤΕΛΟΣ, βρισκω ΑΙΣΧΟΣ τη δικαιολογια ενταξης σε κομμα που ακουω αρκετα συχνα, οτι δηλαδη καποιος πρεπει να γραφτει σε κομμα για να βρει δουλεια στο δημοσιο ή να βρει...πελάτες (οταν ειναι γιατρος, δικηγορος κτλ)

Να ευχηθω στον Ασπρόμαυρο Γάτο να ανακτησει τα δακτυλά του για ν'ανοιγει με ευκολια τις κονσερβες:)

Ecumene είπε...

Τα Φαντασματα της Γενιας σας!..
ποσο υποφερατε
οι παλιοι στον Ψυχρο Πολεμο..
>>>>εμεις οι νεοι ανηκουμε παντου και πουθενα...
ετσι ειναι η Γενια του Ιντερνετ..
..
με τα καλα και τα κακα της..

Ελαχιστοι απο μας
ακουμε τετοιες Φωνες
απ το τηλεφωνο...
ευτυχως ή δυστυχως..

Nikos Dimou είπε...

Debby said...
Τι όμορφη γάτα είναι αυτή!!!

Δεν είναι γάτα - είναι γατούλης, λέγεται Emmerich Kalmann και κάποτε θα σας διηγηθώ την ιστορία του.

Είναι ένας από τους λόγους που ανεβαίνω κάθε μέρα στα Κιούρκα. Είναι ο μόνιμος κάτοικος του σπιτιού. (Υπάρχουν και άλλοι, αλλά ζουν στον κήπο).

Ανώνυμος είπε...

δηλαδη αυτος ο γατος εχει περισσοτερα προνομια απο την αφροδιτη?

(jokin!)

Μαύρος Γάτος είπε...

Περαστικά!

Σ:)

cindaki είπε...

Δε θα μπορούσατε ειπωθεί πιο ουσιαστικά: ανήκω στον εαυτό μου. Ούτε στους γονείς μου, ούτε στον σύντροφό μου, ούτε σε μία παράταξη, ούτε στα "αφεντικά" στη δουλειά μου.
ΑΝΗΚΩ ΣΕ ΜΕΝΑ!
Μόνο έτσι μπορώ να είμαι ολόκληρη και να προσφέρω σε όλους τους παραπάνω....

Dot.Hakers είπε...

Καλημέρα!

Ακριβώς όπως το λέτε, "η ανάγκη της ένταξης (...) είναι το πρώτο αντίδοτο στη μοναξιά, παρηγοριά στις αντιξοότητες."! Καλύτερα θα ήταν ν' ανήκουμε πρώτα στον εαυτό μας...

Ecumene είπε...

Η ΓΕΡΟΝΤΙΚΗ φωνή στο τηλέφωνο ήταν οξεία και επίμονη: “Έχετε υποχρέωση απέναντι σ' αυτούς που σας διαβάζουν. Πρέπει να ξεκαθαρίσετε τη θέση σας. Πρέπει να δηλώσετε που ανήκετε!”.
H Φωνη του Πατερα,του Παπά,του Αστυνομου,του Δικαστη;;
>>>τί να τους πεις>>Σε οποιον αρεσουμε για τους αλλους δε θα μπορεσουμε,πως να χωρεσουμε τοσοι blogger εδω στο κενο?..

Yannis H είπε...

Πολιτική είναι οι προτάσεις ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ λύσεων σε ΠΡΑΚΤΙΚΑ θέματα. Πάει να πει, δεν είναι δυνατόν να χωράει εδώ, ακόμα και εννοιολογικά, ο οπαδισμός. Σήμερα τις πιο πρακτικές – ή τις λιγότερο άτοπες – λύσεις τις δίνει το Α κόμμα και αύριο το Β.

Λόγω θεωρητικών ή υπαρξιακών αγκυλώσεων, κάποιο κόμμα λέει 90 άτοπες προτάσεις και δύο-τρεις πρακτικές. Αλλά αυτό δεν με κάνει καν οπαδό της άρνησής του. Δεν κοιμάμαι και ξυπνάω με την έγνοια να μην αποκτήσει μεγαλύτερη δύναμη το ΚΚΕ ή το ΛΑΟΣ!

Υπάρχουν σημαντικότερα πράγματα. Κι αυτά είναι, όντως, προσωπικά. Στο κάτω-κάτω, αυτή είναι η αποστολή της (αυθεντικής) πολιτικής: να κάνει την καθημερινότητά μας πιο άνετη, για να ασχοληθούμε με αυτό που θέλει ο καθένας μας. Είναι οξύμωρο η εγγύηση ενός άνετου και όσο το δυνατόν απροβλημάτιστου περιβάλλοντος, να γίνεται καθημερινή έγνοια και ιδίως, αγώνας υπέρ κάποιου και εναντίων κάποιου άλλου. Και αν η πολιτική συζήτηση εξευγενίζει τα ήθη (ένας ορισμός της δημοκρατίας είναι ‘λογικοποίηση των συγκρούσεων) η διαφορά μεταξύ ενεργού πολιτικά και κομματικοποιημένου, είναι όση μεταξύ ενός που παρακολουθεί για ψυχαγωγικούς λόγους (αγωγή της ψυχής) ένα θέαμα και ενός χουλιγκάνου.

Somebody961 είπε...

Ανήκομεν εις την φύσιν...

achilleas είπε...

Άνετα στο τοπ3 των ποστ του ν.Δήμου

Γιατί τόσοι άνθρωποι να είναι τόσο στενόμυαλοι??
βαρέθηκα

Ecumene είπε...

>>>“Αυτό”, συνέχισε η φωνή, “είναι υπεκφυγή. Δεν είναι δυνατόν να μην ανήκετε κάπου. Μια έρευνα στην Γαλλία, έδειξε ότι, αυτοί που ισχυρίζονται πως δεν ανήκουν πουθενά - είναι κρυπτοδεξιοί!<<<
”Είστε υπέρ ή κατά
Έστω απαντήστε
μ’ ένα ναι ή μ’ ένα όχι.
Το έχετε το πρόβλημα σκεφτεί
Πιστεύω ασφαλώς πως σας βασάνισε
Τα πάντα βασανίζουν στη ζωή
Παιδιά γυναίκες έντομα
Βλαβερά φυτά χαμένες ώρες
Δύσκολα πάθη χαλασμένα δόντια
Μέτρια φιλμ. Κι αυτό θα σας βασάνισε ασφαλώς.
Μιλάτε υπεύθυνα λοιπόν. Έστω με ναι ή όχι.
Σ’ εσάς ανήκει η απόφαση.
Δε σας ζητούμε φυσικά να πάψετε
Τις ασχολίες σας να διακόψτε τη ζωή σας
Τις προσφιλή σας blogs,
τις συζητήσεις
Στο κουρείο τις Κυριακές σας στα γήπεδα,στο Μall..
Μια λέξη μόνο. Εμπρός λοιπόν:
Είστε υπέρ ή κατά ;
Σκεφτείτε το καλά. Θα περιμένω.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
ΩΤΙΝΙ ΑΡΕΣΚΟΜΕΝ ΔΙ ΕΤΕΡΟΥΣ ΟΥ
ΔΥΝΗΣΟΜΕΘΑ…..ΠΩΣ
ΣΥΝΕΣΟΜΕΘΑ
ΤΟΣΑΥΤΑ ΑΤΟΜΑ
ΕΝ ΚΕΝΩ?_______

mickey είπε...

Πού ανήκω;

Δεν έχω πατρίδα! Πατρίδα μου ο πλανήτης όλος. Από το Κλέφτικο της Μήλου και το Ελαφονήσι της Κρήτης μέχρι τις Σεκόγιες της Καλιφόρνια, τα Νησάκια του Ειρηνικού, τη Μαδαγασκάρη και το Πεκίνο. Κι αν ποτέ αξιωθούμε να πατήσουμε το πόδι μας και σε άλλους κόσμους, μπορεί να γίνει και ο Όλυμπος και η Valles Marineris του Άρη.

Δεν έχω θρησκεία! Θεός μου η ομορφιά της φύσης, της τέχνης, της γυναίκας. Ναός μου οι γαλαξίες και τα νεφελώματα, το Γκραν Κάνυον, το γυναικείο κορμί. Μυσταγωγία ο έρωτας, η γνώση, η επιστήμη. Λατρεία η μουσική, η οδήγηση, τα ταξίδια. Και ευαγγέλιο η αγάπη, ο χρυσός κανόνας και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Δεν έχω οικογένεια! Παιδιά μου, όσα δίδαξα στη μικρή μου εμπειρία σε κάποια σχολεία, όσα έπαιξα μαζί τους (σαν "παιδί" κι εγώ), όσα λιώνουν σαν το κεράκι στις μαύρες γωνιές του πλανήτη, αλλά και όσα "κακομαθημένα" ζουν για να ζουν - και να παιδεύουν τους υπόλοιπους! Πατέρας μου όχι μόνο ο ...φυσικός αυτουργός, αλλά και ο σοφός γάτος, ο σοφός θείος που έσβησε σαν το κεράκι από καρκίνο και ο άλλος σοφός, που πίνουμε καφέ και τα λέμε στην Καλλιθέα πότε πότε. Όσο για τη μητέρα μου; Ε, μάνα είναι μόνο μία ;)

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

Όταν δεν ανήκεις σε αγέλη, μπορεί να χαθείς ή να σε φάει κανένας λύκος.
Αλλά θα δεις μέρη…Θα χωθείς σε σπηλιές. Θα κάνεις βόλτα στο δάσος. Μπορεί να κάνεις και βουτιά στη θάλασσα!
Ενόσω οι άλλοι θα βόσκουν στο λιβάδι. Μακάριοι (οι πτωχοί τω πνεύματι)…

Ecumene είπε...

Kανονικά δεν πρέπει να χουμε παράπονο
Kαλή κι εγκάρδια η συντροφιά σας, όλο νιάτα,
Kορίτσια δροσερά- αρτιμελή αγόρια του Ιντερνετ
Γεμάτα πάθος κι έρωτα για τη ζωή και για τη bloggo-δράση.
Kαλά, με νόημα και ζουμί τα comments και τα τραγούδια σας
Tόσο, μα τόσο ανθρώπινα, συγκινημένα,
Για το Ρατσισμο,την Παραγωγικοτητα,την Ανεργια
Για τα παιδάκια που πεθαίνουν σ' άλλην Ήπειρο
Για ήρωες που σκοτωθήκαν σ' άλλα χρόνια,
Για επαναστάτες Mαύρους, Πράσινους, Kιτρινωπούς,
Για τον καημό του εν γένει πάσχοντος Ιντερνετανθρώπου....
Iδιαιτέρως σάς τιμά τούτη η συμμετοχή
Στην προβληματική και στους αγώνες του καιρού μας
Δίνετε ένα άμεσο παρών και δραστικό- κατόπιν τούτου
Nομίζω δικαιούσθε με το παραπάνω
Δυο δυο, τρεις τρεις, να παίξετε, να ερωτευθείτε,
Kαι να ξεσκάσετε, αδελφέ, μετά από τόση κούραση στα ματια


(Mας γέρασαν προώρως Νίκο, το κατάλαβες; ) ,

mickey είπε...

Synas, αν δε σου κάνει κόπο, βάλε κι ένα email στο προφίλ σου. Μπορείς να φτιάξεις και ειδικό account μόνο γι' αυτό το σκοπό (π.χ. synasblog@yahoo.com). Δεν σε θεωρώ Troll και το ξέρεις, αλλά καλό είναι να διαθέτεις και τα τυπικά προσόντα ;)

Debby είπε...

Nikos Dimou said...
Δεν είναι γάτα - είναι γατούλης

Επρεπε να το περιμένω από ένα fun ότι θα διαχώριζε το φύλο!

Ζητώ κατανόηση γιατί δεν φαίνετε από την φωτογραφία!

Οσο δε για την ιστορία του, ανυπομονώ.

Θα γράψω και για το θέμα του post αργότερα μόλις βρω χρόνο. Δουλειά γαρ...

Ανώνυμος είπε...

@συνας

ο Οδυσσεας επεζησε επειδη ανηκε πρωτιστως στον εαυτο του και οχι στους συντροφους του ή τους θεους που συναντησε

ειναι το υποδειγμα ελευθεριας σε εναν κοσμο που συνεχως ζητα υποταγη

νομιζω ταιριαζει με το τελευταιο σχολιο σου περι "χαμενου στο δασος αλλα ελευθερου" γιαυτο στο αφιερωνω

(απο ndimou.gr το διαβασα, Ασκησεις Ελευθεριας ισως)

Serenity είπε...

Καλησπέρα κε Δήμου! Από τα πιο όμορφα κείμενα που 'χω διαβάσει! "Ανήκω σε μένα, ανήκω στα πράγματα που αγαπώ" και αντιστέκομαι στην απόπειρα να μου βάλουν ετικέτα για τα πιστεύω μου. Το ότι δηλώνετε ότι δεν ανήκετε σε κόμμα, αλλά ότι το κόμμα που ψηφίζετε ανήκει σε σας είναι προς τιμήν σας. Για την ακρίβεια είναι η πιο γνήσια δήλωση που έχω ακούσει για το εν λόγω θέμα. Και κάτι άλλο... Γιατί πρέπει να δηλώνουμε κάτι ή ότι ανήκουμε κάπου; Δεν έχουμε δηλαδή το δικαίωμα να κρατάμε κάποια πράγματα για τον εαυτό μας; Τι ψυχολογική βία είναι αυτή...

Yannis H είπε...

anula & synas

Ο Οδυσσέας είναι κάποιος που δεν παίρνει τον εαυτό του πολύ στα σοβαρά. Στα σοβαρά, παραδόξως, παίρνει τον εαυτό του όποιος τελικά τον χαραμίζει (π.χ. θεωρεί ότι είναι πολύυυυ σπουδαίος επειδή υπηρετεί έναν ‘υψηλό σκοπό’).

Ο Οδυσσέας είναι ο Κανένας. Και επέζησε, και ξαναέγινε βασιλιάς, επειδή κάποια στιγμή δέχτηκε να γίνει Κανένας. Υπάρχει νομίζω ζουμί στην ιστορία αυτή.

Stavros P (isisdoros) είπε...

Αχ αυτή η Nikon F! Ωραίες οι καινούργιες D αλλά αυτές οι F είναι σκέτη γλύκα.Για να μη πούμε γιά τους boxer.

heinz είπε...

Αντιγράφοντας τον εαυτό μου
(από το πρώτο post μου):

Για να είμαι χαρούμενος, πρέπει να είμαι.
Για να είμαι επιτυχημένος (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό), πρέπει να είμαι.
Για να είμαι, πρέπει να είμαι.

.....

- "Είμαι εγώ. Αυτή είναι η δουλειά μου. Είναι δουλειά πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης κι έπρεπε να παίρνω βαρέα και ανθυγιεινά, μια και προσπαθώ να παραμένω εγώ, στην Ελλάδα. Τα άλλα είναι ιδιότητες, ρόλοι και παιχνίδια. Πάντα είμαι εγώ. Και δεν είναι εύκολο, αλλά τότε μπορώ να είμαι, όταν είμαι εγώ".

Αυτή, νομίζω, είναι η Χαρά και το Νόημα.

Ανώνυμος είπε...

Yannis H said...

Ο Οδυσσέας είναι κάποιος που δεν παίρνει τον εαυτό του πολύ στα σοβαρά. Στα σοβαρά, παραδόξως, παίρνει τον εαυτό του όποιος τελικά τον χαραμίζει (π.χ. θεωρεί ότι είναι πολύυυυ σπουδαίος επειδή υπηρετεί έναν ‘υψηλό σκοπό’).


πολυ ωραια αναλυση, μαλλον αυτο ηθελα να πω ,ευγε

christoforos είπε...

"Ένας συγγραφέας είναι επίσης ΕΜΕΙΣ, μολονότι ανήκει στον κόσμο του."

Ecumene είπε...

ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ την ανάγκη της ένταξης - έστω κι αν δεν την εκπληρώνω στον εαυτό μου. Είναι το πρώτο αντίδοτο στη μοναξιά, παρηγοριά στις αντιξοότητες. Πολλές φορές έχω ζηλέψει αυτούς που “ανήκουν” - σε ένα κόμμα, σε μια ομάδα, σε μια θρησκεία.

OΣΟΙ ΛΕΝ ΕΥΚΟΛΑ
ΑΝΗΚΩ ΣΕ ΜΕΝΑ!
ΘΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΕΥΚΟΛΑ
ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΡΗ
ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ;;;..

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

@mickey
Η επιθυμία σας διαταγή μου! Done!

@anula, Yannis H
Η αρχή της αποδόμησης. Όχι στην αντιγραφή, ναι στη δημιουργία.

el-bard είπε...

Σπυδαίο κείμενο-εξομολόγηση γραμμένο από κάποιον που έχει τη δύναμη -πια- να εναντιώνεται και να τολμά. Άκρως ενθαρρυντικές για τον κόσμο μας, για τη γειτονιά μας έστω, και οι απόψεις όλων όσοι συμφωνούν. Ανήκω σε μένα. Δηλαδή σε όλα αυτά που αγαπώ και που με έκαναν αυτόν που είμαι. Και, αν θέλουμε να κάνουμε και το Θεό να γελάσει, ανήκουμε σε όσα ακόμη προσπαθούμε, στους στόχους μας, στους στόχους δηλαδή που τοποθετούμε κάθε μέρα, κάθε στιγμή, μπροστά μας.

Λαμπρούκος είπε...

γεια σου Μίκυ ;)

heinz είπε...

@εργοτελίνα

Ανήκω σε μένα και μοναξιά δεν είναι αίτιο-αιτιατό.

Το ζόρι, δεν είναι να ανήκεις σε σένα και νάσαι μοναχικός.
Το ζόρι είναι, να ανήκεις σε σένα και να μην είσαι ούτε μοναχικός ούτε μονόχνωτος.
Να μην χάνεις δηλαδή εσύ εσένα, μέσα στις σχέσεις και τις συμβάσεις.

Ανώνυμος είπε...

Συνας

σορυ, παραστρατησα, χρησιμοποιησα παραδειγματα απο ΝΔ και Ομηρο, αχ την κακομοιρα οιμέε!!!

(παντως "σηκωνω" και επαναλαμβανω μονο οσα με εκφραζουν, οχι στα τυφλά)

heinz είπε...

Γεγονός.

Ήμουν κάποτε μέλος σ' ένα κόμμα.
Από τους ανήσυχους τους καταστήματος.
Ο τότε πρόεδρος (θεός σχωρέστον...) είχε εύκολη τη διαγραφή, μαζί κι όλοι οι παρατρεχάμενοί του.

Θέλανε να με διαγράψουνε, γιατί το είχα απύλωτο (το στόμα), αλλά δε βρίσκανε πάτημα.

Και ο καιρός περνούσε.

Μέχρι που βαρέθηκα κι έφυγα μόνος μου (αποχώρησα).

Καμμιά 15αρια χρόνια μετά, παλιοί σύντροφοι βρεθήκαμε και κάποιος με ρώτησε:

- "Ρε σε διαγράψαν τελικά?"
- "Δεν είσαι καλά, εγώ τους διέγραψα", είπα
- "Έγινες κι εσύ των διοικητικών μέτρων?", ρώτησε παρανοώντας τι εννούσα.
- "Και πόσους πήρες στο λαιμό σου ρε? Πόσους διέγραψες?", συνέχισε.
- "Όλους τους διέγραψα..." απάντησα.

Ακόμα προσπαθεί να καταλάβει τι εννοούσα

>:-))

heinz είπε...

@Deepest Blue said...

"«Αν δεν είσαι δικός μας, είσαι εναντίον μας»: G.W.Bush + Ελληνική Αριστερά"

Ο μη ων μετ' εμού κατ' εμού εστί. Πρώτος διδάξας (υποτίθεται ότι) ήταν Άλλος.

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

@anula
Η αντιγραφή δεν πήγαινε σε ‘σένα! Έτσι το είπα, γενικά, ως αρχή. Λες να στην έλεγα έτσι χοντρά στα καλά καθούμενα;

aggelos-x-aggelos είπε...

Οι ιδεολογίες φτιάχτηκαν σε περιόδους όπου ο κόσμος ήταν απαραίτητο να συσπειρωθεί γύρω από κάτι ή ενάντια σε κάτι. Και φτιάχτηκαν με τη λογική του στρατού ο οποίος είναι παράλογος αλλά δεν μπορεί να λειτουργήσει και διαφορετικά. Για τα προβλήματα που υπήρχαν σε κάθε περίοδο οι εκπτώσεις που έκαναν οι εκάστοτε ιδεολογίες ήταν θεμιτές, και όσοι ανήκαν στην ομάδα που κάλυπτε η κάθε μία δεν μπορούσαν παρά να ακολουθήσουν, αδιαφορώντας για την πληρότητα – πυκνότητα – καλυπτικότητά της. Οι αμόρφωτοι εργάτες το 19ου αιώνα για παράδειγμα, δεν θα κάθονταν να ψάξουν αν ο κομμουνισμός ήταν η απόλυτα σωστή ιδεολογία, απλά τους βόλευε και τελικά αποδείχτηκε σωτήριος για αυτούς, γιατί κέρδισαν πολλά δικαιώματα. Οι υπόλοιποι δεν ήταν απαραίτητα δεξιοί ούτε, νομίζω, η δεξιά είναι ιδεολογία. Βαφτίστηκαν όμως έτσι γιατί ήταν αυτοί που περίσσευαν.

Υπεραπλούστευση; Ίσως. Δεν θέλω, όμως, να κάνω ανάλυση ιδεολογιών. Εκείνο που θέλω να αναλύσω είναι η θέση του λόγιου ή του απλά σκεπτόμενου ανθρώπου. Μια ιδεολογία για να σε κάνει δικό της πρέπει να είναι τέλεια. Κάτι τέτοιο δεν υπάρχει. Άρα, ένας τίμιος άνθρωπος δεν μπορεί να ανήκει κάπου. Γιατί αλλιώς εθελοτυφλεί σε υπαρκτά κενά και σε βάρος κάποιων άλλων. Έτσι, το πιο σωστό είναι να μην ανήκει πουθενά. Αυτό όμως δεν είναι θέση. Είναι κατάσταση αναμονής. Δεν ανήκει αλλά ψάχνει για το πιο σωστό. Κατά μια έννοια, λοιπόν, ο ανεξάρτητος αυτός, φαίνεται να μην επηρεάζεται από τις δεσμεύσεις που πηγάζουν από μία προσκόλληση κάπου, αλλά φέρει το βάρος της συνεχούς αναζήτησης το οποίο είναι χειρότερο πολλές φορές.

Πάντως πιστεύω ότι σήμερα το πιο άχρηστο πράγμα είναι να δηλώνεις κάτι όπως δεξιός, αριστερός κλπ. Ιδέες που σε λίγο θα γιορτάσουν τα 200στα γενέθλιά τους χρησιμεύουν πλέον μόνο για ιστορική μελέτη.

Ecumene είπε...

@heinz Θερμοδυναμικε Teacher!
για να το συνδεσω
με το προηγουμενο θεμα..
τα κοριτσια πιο
ευκολα ανηκουν
σε ενα συνολο.
Ενω τα Αγορια μια
ζωη προστατευουν

το Εγω τους! agree?..

Marialena είπε...

Καλησπέρα κ. Δήμου και περαστικά σας. Πολιτικά, κοινωνικά, φυλετικά, γονιδιακά μπορεί με βάση τις θεωρίες να ανήκω κάπου, γιατί έτσι λειτουργεί η λογική μας. Το πνεύμα μου και η ψυχή μου ανήκουν μόνο σε μένα και αυτό δεν το αλλάζω με τίποτα! Μαριαλένα

velisarios είπε...

H απλή δήλωση των Metallica,``life is ours,we live it our way,``είναι παλαιά...και απλά φιλοσοφική...
Ακόμη και οι ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΕΣ έννοιες,συντηριτικός-προοδευτικός,
δεξιός-αριστερός,πράσινος-βένετος και τους ΤΑΜΠΕΛΟΦΟΡΟΥΣ,κουνάμενοι σημαιούλες παύουν να έχουν σημασία,ότσν ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ εξ`ονόματος της Δημοκρατίσς,απορρέει από ΜΑΖΕΣ & πληοψηφικούς ΟΧΛΟΥΣ,που έχουν μοσχοπουληθεί στα σκλαβοπάζαρα και φοράνε όλοι από μία σιδερένια μπάλα..

heinz είπε...

@Εργοτελίνα

Δε μιλάω για το εγώ του Freud.
Αν δεν κάνω λάθος, ούτε κι ο ΝΔ μιλάει γι' αυτό.

Μιλάω για το ότι εγώ, για μένα, είμαι πάντα μια διακριτή, διακεκριμένη (από το άλλο) οντότητα.
Δε λυώνω σ' ένα χυλό, γιατί αντιστέκομαι συνειδητά (το "συνειδητά" είναι το κλειδί).

Και νομίζω ότι το ίδιο ισχύει και για τις γυναίκες.

Ένα ζευγάρι, για να μπορεί να υπάρξει, θέλει ακριβώς δυο. Αν ο ένας λυώσει μέσα στον άλλο, δεν έχουμε ζευγάρι.
Ποιά είναι η τύχη μιας γυναίκας που σε ό,τι λες απαντάει:

- "Ναι πασά μου!!!"

Το σουτ...

Το ίδιο δεν ισχύει και για έναν άντρα που κάνει το ίδιο???

Ανώνυμος είπε...

@synas

ηρεμησε:) ηρεμη ειμαι:)

δεν εχω την αισθηση οτι "μου την ειπες"

μιλησες για πρωτοπλασμό στη σκέψη (καλά το ειπα ,ακαδημαικοτερα δεν μπορω, θα βηξω)

Μαζι σου ειμαι κατα 80%, χμ, μαλλον 70%.

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

Φοβερή είναι η γενιά του πολυτεχνείου, οι Αριστεροί, οι ιδεολόγοι.
Ρε, τι τραμπούκοι, καπιτάλες του κερατά έχουν γίνει αυτοί!
Τι μαζική μετάλλαξη! Ή μήπως απλά η θεωρία του χαλίφη;
Κλασική απάντηση: «Εμείς δεν θέλαμε να είναι όλοι ίσοι στη φτώχεια, εμείς θέλαμε να γίνουν όλοι πλούσιοι!»
Ε, τώρα, και λίγο έκπτωση στο «όλοι» δε σημαίνει και τίποτα…
Να ‘ναι καλά το Κόμμα, που τους έμαθε κανόνες, πειθαρχία, ιεραρχία.
Όλα κάπου χρησιμεύουν σ’ αυτήν την γεμάτη ανατροπές ζωή.

Somebody961 είπε...

Περπατάει κάποιος (όχι εγώ!,somebody) μέσα στην έρημο.

Ερχονται καλπάζοντας καταπάνω του 50 νοματαίοι και του λένε:
Μολόγα ρε! Με ποιους είσαι? Με μας είσαι ή με τους άλλους?

Πάνω στον τρόμο του απάντησε: Μα ...φυσικά με σας!

Χε χε, την πάτησες, ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΑΛΛΟΙ!!!

Πάρτε το και αλληγορικά...

Ανώνυμος είπε...

somebdoy

το ατομο που "παει με τον οποιοδηποτε" για να γλυτωσει το τομαρι του δεν ειναι ελευθερος ανθρωπος,δεν "ανηκει πρωτιστως στον εαυτο του"

αφου αναλυσαμε τον Οδυσσεα, μπορει καποιος να μου πει γιατι δεχθηκε το κωνιο ο Σωκρατης?

γιατι ανηκε στον εαυτο του και τις ιδεες του ή γιατι ανηκε σε ενα συνολο ανθρωπων (δημοκρατια) το οποιο σεβοταν ως ιερο?

(ναι, στο μαθημα αρχαιων εκανα κοπανα)

heinz είπε...

@mathitis

έκαστος στο είδος του...

;-)

Somebody961 είπε...

Αχ αχ, anula, και έχεις και πανέμορφο όνομα και γράφεις το ίδιο πανέμορφα!
Το κείμενο μου σε μορφή ανεκδότου είναι μία ουσιαστική απάντηση στο κείμενο του ΝΔ που οι άλλοι ντε και καλά του απαιτούν να ανήκει κάπου!

Και με το ανεκδοτάκι αυτό αποδυκνείω το αυταπόδεικτο. Οτι όποιος πάει με τα νερά κάποιων κάποτε την πατάει και "πέφτει" στους 'άλλους'!

Συνηθίζω τα νοήματα να τα περνάω πολλές φορές 'πίσω' από τις λέξεις...

Nikos Dimou είπε...

Mihalis said...
Η γάτα σας σε ποιόν ανήκει κ. Δήμου!? Εαν δεν σου ανήκει μου την δίνεις!!

Πόσο δεν ξέρετε τις γάτες! Δεν ανήκουν σε κανένα, μόνο στον εαυτό τους. Αντίθετα τους ανήκουν οι άνθρωποι που τις περιποιούνται (βλ. παλιό ποστ: ¨Περιποιητής Γάτων¨) και στους οποίους εκχωρούν τρυφερότητα - αλλά ποτε δουλικότητα. Γι αυτό άλλωστε τις αγαπώ.

Ανώνυμος είπε...

@somebody

την πάτησα δηλαδή!

Somebody961 είπε...

Εγώ την πάτησα! Ενα καρούμπαλο να! έχω τώρα από το πέσιμο!
Επρεπε να το κάνω πιό σαφές!

Με την πανέμορφη Σαντορίνη που έχεις στο μπλο(γ)κάκι σου πως να συμφωνήσω πως την πάτησες? :)

Ανώνυμος είπε...

somebody

Θερμες Ευχαριστίες για την Δωρεάν Διαφήμιση που μου έκανες.

Dion.M. είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
apousia είπε...

Παίρνω άδεια από το εισαγωγικό σχόλιο του οικοδεσπότη και γράφω:

''Ανήκω στη θάλασσα,μόνο όταν αυτή είναι φουρτουνιασμένη,
ανήκω σ'ένα λιόγερμα που κοίταξα κάποτε από έναν πέτρινο πύργο στη Μάνη,ανήκω στο ''μυθιστόρημα'' του Σεφέρη,και στα βιβλία που με περιμένουν αξεφύλλιστα στα ράφια,ανήκω στο Γερμανικό Ρέκβιεμ του Bramhs και σ'έναν πίνακα του Cezanne που αγάπησα δίχως να τον ''ερμηνεύσω'',ανήκω στην Κερύνεια που δεν γνώρισα,ανήκω στο δάκρυ φίλων μου που προκάλεσα άθελά μου μα το κράτησα να το ''μεταλάβω'',ανήκω στον άντρα που όταν με πλάγιαζε,γινόταν πυρκαγιά...''

Δεν ξέρω αν όλα τα παραπάνω ανήκουν σε μένα..
Αν ναι,τότε κι εγώ,
ΑΝΗΚΩ ΣΕ ΜΕΝΑ!!

πιτσιρίκος είπε...

"Ανήκω σε μένα και στα όνειρά μου" - αξεπέραστος Μαζωνάκης σε στίχους Πάνου Φαλάρα. Το έκλεισε το θέμα ο Γιώργος κι άσε τους άλλους να λένε για υποκουλτούρα.

Το άσμα εξαιρετικά αφιερωμένο στον ιδιοκτήτη του blog και στους σχολιαστές. Ειλικρινά είναι το μόνο blog του οποίου τα σχόλια διαβάζονται και εκτός από ενδιαφέρον έχουν και χιούμορ.

Dion.M. είπε...

synas said...
Φοβερή είναι η γενιά του πολυτεχνείου, οι Αριστεροί, οι ιδεολόγοι.
Ρε, τι τραμπούκοι, καπιτάλες του κερατά έχουν γίνει αυτοί!

...................................
Και πού να δεις τους hippies, τα παιδιά των λουλουδιών...
Οι μισοί από αυτούς, που ήταν κάποτε στα Μάταλα, τώρα είναι CEOs.

Eίμαστε κατά της εξουσίας όσο είμαστε εκτός... Οταν καταφέρουμε να έρθουμε εντός, γινόμαστε υπέρ! Μην τρελλαθούμε εντελώς!...
Οταν κάποιος είναι καπιταλιστής στα 20 δεν έχει καρδιά. Οταν είναι αριστερός στα 50 δεν έχει μυαλό!

Επί του θέματος:

Ανήκω στην μειοψηφία, που έχουν ψηφίσει τρία διαφορετικά κόμματα σε βουλευτικές εκλογές.

Κάθε φορά επιλέγω το κόμμα, που κατά την άποψή μου, εκφέρει μη λαϊκίστικο λόγο και υπόσχεται εκσυγχρονισμό, ρεαλιστική εξυγείανση της οικονομίας και πολιτισμό. Και βεβαίως όλα αυτά συνάδουν κατά την πεποίθησή μου, με ΕυρωπαΙκή πολιτική.

heinz είπε...

Μια και αναφέρθηκε η (λεγόμενη) υποκουλτούρα.

Υποκουλτούρα εποχής:

Στης Λαρίσης το ποτάμι
που λένε Πηνειό
αν τυχόν και δε με θέλεις
κει θα πέσω να πνιγώ
.

(εγώ ετεροπροσδιορίζομαι)

Ρεφραίν β' (στο ίδιο τραγούδι)

Ο καημός μου είναι μεγάλος
το ποτάμι είναι ρηχό
αν τυχόν και δεν με πνίξει
μοναχά που θα βραχώ
. (!!!)

(τελικά όμως δεν ετεροπροσδιορίζομαι, απλώς κάνω την πλάκα μου)

Ναι, ναι, έτσι ακριβώς είναι αυτοί οι στίχοι.

axilleas είπε...

Ανήκουμε εκεί που αισθανόμαστε μεγαλύτερη ασφάλεια. Όταν είμαστε μωρά ανήκουμε στην αγκαλιά της μάνας μας, στην εφηβεία ανήκουμε στους κολλητούς μας, αργότερα στις ερωμένες μας, σε οργανώσεις κ.α. Κυρίως όμως δεν ανήκουμε στον εαυτό μας. Ζούμε τη ζωή που θέλουμε; Κάνουμε τη δουλειά που μας αρέσει; Έχουμε λύσει τις προσωπικές μας συγκρούσεις; Αντέχουμε τον εαυτό μας; Είναι ασφαλής η μοναξιά μας;
Δεν ξέρω αν ανήκω κάπου. Θα ήθελα να ανήκω στο μέλλον μου, που θα είναι καλύτερο από το παρόν μου.

maika είπε...

@ ΝΔ

έπρεπε να του κλείσετε το τηλέφωνο στα μούτρα....

..γιατί μετά σίγουρα θα συνέχισε με άλλες αδιάκριτες ερωτήσεις...
έχεις δικό σου σπίτι? πόσα βγάζεις?? ...

και ό,τι και να του είπατε ήταν λάθος... μόνο εκείνος ξέρει για σας.... εσείς όχι!!

Titika είπε...

Ένα βράδυ ,πριν από χρόνια, στριφογύριζα στο κρεβάτι μου χωρίς να μπορώ να κοιμηθώ. Με βασάνιζε τρελό άγχος για το τι θα κάνω στη ζωή μου, πώς θα τα καταφέρω...
Το άγχος μου και η ανασφάλεια έιχαν πλέον κορυφωθεί, όταν ξαφνικά μου ήρθε μια σκέψη στο μυαλό μου: ό,τι και να γίνει στη ζωή μου, ό,τι και να κάνω, όσο κι αν αποτύχω ή αποκλείνω από τα όνειρά μου θα έχω πάντα... εμένα! Ένιωσα απόλυτα ολόκληρη, χωρίς να χρειάζομαι τίποτα για να μου προστεθεί σε αυτό που είμαι. Ήταν μια μοναδική αίσθηση, σχεδόν μεταφυσική.

Ανήκω σε μένα. Αλλά καμιά φορά ξεχνάω τη δύναμη που έχει αυτή η δήλωση...

blade runner είπε...

Δον Γάτε, αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος που ξημεροβραδιάζομαι στο blog σου. Γιατί "ανήκεις" σε τέτοιου είδους "πράγματα", και όχι σε κόμματα, φατρίες, ομάδες, παρεούλες, συσπειρώσεις και λοιπά οχήματα έκφρασης απολύτως κατανοητών, βασικών, ρομαντικών ή και ενίοτε και ποταπών ψυχολογικών αναγκών του ανθρώπινου είδους.

Δεν πιστεύω σε ομάδες από τα 11 ή 12 χρόνια μου ή κάτι τέτοιο. Ακόμη και στην ομάδα μπάσκετ που ήμουν στο σχολείο, αδυνατούσα να καταλάβω γιατί οι δημοφιλείς παίκτες είχαν το δικαίωμα να την πέφτουν συνεχώς στους λιγότερο καλούς και άλλα τέτοια. Ευγενής άμιλλα και τα λοιπά... Σιγά την άμιλλα και την ομαδικότητα, όλοι προσπαθούσαν να κάνουν ο ένας τα μούτρα του άλλου κρέας, και οι παρέες πάντα διαμορφώνονταν με κριτήριο το συμφέρον. Κι όμως, ήδη από τότε, από κείνη την τρυφερή εφηβική ηλικία, είχε τρυπώσει μέσα μας η έννοια του συμφέροντος!

Ετσι, αποφάσισα να είμαι με όλους και με κανέναν, να κάνω παρέα με όποιον ήθελα, όποιον είχε κάτι να μου πει, όποιον μου φαινόταν ελκυστικός, έξυπνος, αρκετά ευαίσθητος ή ενδιαφέρων, ανεξαρτήτως του τι θα σήμαινε αυτό, για την περιορισμένη μεν, χαρακτηριστική δε μικρο-κοινωνία του σχολείου.

Στα 15 μου είχα ήδη αποφασίσει ότι δεν έχω καμία σχέση με κανένα κόμμα ούτε και με την Εκκλησία. Λίγο το διάβασμα, λίγο οι ταινίες, λίγο οι φίλοι, λίγο η ιδιαιτερότητα που φώναζε από τότε, "αφήστε με να είμαι αυτό που είμαι, με το δικαίωμα και την ελευθερία να αλλάζω"!

Που ανήκω; Σε ό,τι με εκφράζει, ακόμη κι αν αυτά που μ'εκφράζουν είναι μεταξύ τους φαινομενικά αντίθετα. Ούτε καν στις συνήθειές μου, ωστόσο, γιατί κι αυτές αλλάζουν, κατά το δοκούν και ανάλογα με τη φάση της ζωής μου.


Ανήκω όμως, κατά έναν τρόπο, στον εραστή μου. Το σώμα μου και την ψυχή μου του τα παραχωρώ ολοκληρωτικά. Οσο διαρκεί ο εκάστοτε έρωτας, ένα κομμάτι μου μεγάλο ανήκει κατά κάποιον τρόπο στον σύντροφο κι εραστή μου. Και όταν πάψω να νιώθω ότι συμβαίνει αυτό, τότε καταλαβαίνω ότι έχει έρθει και το τέλος του έρωτα.

Αυτό είναι ίσως το μόνο στο οποίο ανήκω αδιαμφισβήτητα. Οχι επειδή έτσι πρέπει, ούτε επειδή μου το ζητάει ο άλλος. Αλλά επειδή κι εφόσον το έχω αποφασίσει εγώ. Και μου αρέσει έτσι.

Ανώνυμος είπε...

titika said:

"Το άγχος μου και η ανασφάλεια έιχαν πλέον κορυφωθεί, όταν ξαφνικά μου ήρθε μια σκέψη στο μυαλό μου: ό,τι και να γίνει στη ζωή μου, ό,τι και να κάνω, όσο κι αν αποτύχω ή αποκλείνω από τα όνειρά μου θα έχω πάντα... εμένα! "

"Πραγματικά ελευθερος ειναι εκεινος που αναλαμβανει την ευθυνη για οτι του συμβαινει"

(Επικτητος-Στωικοί)

J. είπε...

Kατ΄αρχάς περαστικά και γρήγορα ! Από κει και πέρα, το ερώτημα αυτό είναι όντως ανυπόφορο και βασανιστικό. Αλλά εκτός από αυτό το γενικώς ανυπόφορο ερώτημα, υπάρχει και κάτι ειδικώς πιο ανυπόφορο, όταν δηλαδή δεν συζητάς επί της αρχής, αλλά επιδιώκεις κάτι συγκεκριμένο, π.χ. δουλειά, πρόσληψη, νοσηλεία, έκδοση πιστοποιητικών: "Ποιός σε στέλνει;" Αυτό κι αν είναι ανυπόφορο για εκείνον που ερωτάται. (Εκείνος που ρωτάει το έχει ξεπεράσει προ πολλού φαντάζομαι...)

Unknown είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Unknown είπε...

Κι όμως, ο σοφός γέρων είχε δίκιο ΝΔ. "Πρέπει να ξεκαθαρίσετε τη θέση σας" σας προέτρεψε. Αυτή ήταν και η σημασία του "πού ανήκετε", ποια, δηλαδή, είναι η θέση σας, η στάση σας απέναντι στα πράγματα.

Δεν μπορώ να γνωρίζω με ποια αφορμή σας μάλωσε ο ηλικιωμένος αναγνώστης σας, πάνε και χρόνια άλλωστε όπως μας υποδεικνύει το πρώτο σχόλιο. Αλλά η προτροπή του δεν αφήνει αμφιβολία. Σας εγκαλεί ότι ψαρεύετε στα θολά, ότι ακροβατείτε με τις έννοιες και τα νοήματα, ότι δεν παίρνετε θέση, ότι αποστασιοποιείστε.

Θαρείτε πως μπορείτε να στέκεστε έξω από τα πράγματα, σαν άχρονος παρατηρητής τάχα και να περιγράφετε ή να κρίνετε μια αντικειμενική πργματικότητα, κι όμως, είστε τόσο μέσα, τόσο βαθιά χωμένος μέσα σ' αυτήν και στα λεγόμενά σας. Δεν είστε απ' έξω ΝΔ, είστε σαν το φωτόνιο που αναπηδώντας στο παρατηρούμενο σωματίδιο εισάγει την απροσδιοριστία στη γνώση μας επηρρεάζοντάς την.

Είστε μέρος της πραγματικότητας αγαπητέ ΝΔ, κι ως εκ τούτου και θέση έχετε και κάπου ανήκετε. Κι ο λόγος - Λόγος σας είναι μέρος της πραγματικότητας και τη διαστρέφει - διαβάλλει ερμηνεύοντας της και κρίνοντάς την. Γι' αυτό, λοιπόν, ΝΔ, σωστά ερώτησε ο σοφός γέρων πού ανήκετε. Το έχετε υποχρέωση απέναντι σ' αυτούς που σας διαβάζουν. Και μας το απαντήσατε.

Ανώνυμος είπε...

!+!Xριστόν ομολογώ!+! said...
τυχαία κάηκε το χέρι σου;..

--

πραγματι, οταν μου συμβαινει κατι τετοιο, βλασφημαω Θεό και Οσια (τοτε τα θυμαμαι μονο)

ο Κυριος Δήμου ως αθεος ποιον βλασφημάει αραγε?

(φτωχος και σ'αυτο...)

Ανώνυμος είπε...

vrennus.

σωματίδιο...φωτόνιο...αντικειμενική πραγματικότητα...απροσδιοριστία...ο λόγος με κεφαλαίο λ...άχρονος παρατηρητής...εγκαλώ...υποχρέωση...

τι μπέρδεμα είναι αυτό. γιατί να θελήσω να καταλάβω νόημα μέσα από λόγια ασυνάρτητα ειπωμένα από κάποιον πολύ αγχωμένο που βλέπω ότι δεν έχει κατανοήσει ότι το δικαίωμα της ελευθερίας είναι που δίνει τη δυνατότητα σε ένα ον να μένει αμήχανο, να σωπαίνει, να περιμένει δημιουργώντας τη χαρά ή τη θλίψη του... ότι η ελευθερία δίνει τη δυνατότητα να σκέφτομαι τις έννοιες πριν κατηγορήσω για την φασιστική άγνοια μου οποιονδήποτε...κάθε μέρα που περνά όλο πιο πολύ ο κόσμος με πονά.

glenn είπε...

Κάτι έλεγε προχτές ο Λιόλος για κοινοτική ελλαδίτσα. Δεν δοθηκε η πρέπουσα προσοχή. Συνέπεια της αποβιομηχάνισης είναι το χωριατέ που μας δέρνει. Συνέπεια του χωριατέ είναι η μούγγα στη στρούγκα. Για να υπάρχεις εδώ, πρέπει να ανήκεις κάπου. Άμα δεν ανήκεις σε τρώει ο λύκος. Αθάνατε Αβέρωφ, έγραψες...

christina είπε...

Nomizo oti o kathenas apo mas den anikei se kati alla to geuetai (i to "plironei" analoga ti gkafa pou ekane kathe fora :) )
Autoi omos pou ekprosopoun auto to kati, to yperaspizontai me epixeirimata. Ta epixeirimata tous einai pagia, einai dokimasmenes syntages symfona me to target group. An anikeis ekei sou lene auto, an anikeis allou sou lene to allo, and eisai anapofasistos exoun eidika epixeirimata. Gia na pianei loipon to epixeirima, prepei na yparxei meleti pano sto target group. An den anikeis kapou, den kseroun ti epixeirima na sou provalloun kai panikovallonatai. Oso pio megalo einai to komma/i omada/i thriskeia klp, toso pio omoiomorfa epixeirimata prepei na exoun ki an eisai prototypos tous dyskoleueis kai mperdeuontai - kai autoi kai oi alloi pou perimenoun na se tsimpisoun me ta dika tous, episis pagia epixeirimata.

Nikos Dimou είπε...

!+!Xριστόν ομολογώ!+! said...
"Κηρυκα της Δυτικης Αθεΐας ομολογήσες σημερα την αποτυχία σου στους ανθρώπος και την επιτυχία σου στις γατες,τις μηχανες και τα ηλιοβασιλέματα...
Ετσι είναι! αυτός που απορρίπτει το Θεό δυσκολεύεται με τους ανθρωπους,διαφημίζοντας τη μοναξιά του στο Ιντερνετ...
(τυχαία κάηκε το χέρι σου;..)"


Αποτυχία στους ανθρώπους; Μοναξιά στο Internet; Όταν τόσοι πολλοί κάθε μέρα επικοινωνούν μέσα από αυτό το blog; Και μόνο αυτό σε αναιρεί (να μην μιλήσω για όλα τα άλλα).

Αλλά εσύ πιστεύεις σε ένα Θεό-μπάτσο, που μου έκαψε το χέρι για να με τιμωρήσει.

Ε, αν υπάρχει τέτοιος Θεός να τον χαίρεσε!

cyrus είπε...

Μα, καλά, τι γίνεται εδώ;

Ο ΝΔ λέει αυτά που σκέφτομαι...

Ο Μίκυ λέει αυτά που πιστεύω...

Ο Heinz μου κλέβει τις ατάκες...

Μεταφυσικό! Μεταφυσικό!...

Αρχαίος είπε...

@ΝΔ και ομως κάπου ανήκεις!!
Έχεις δηλώσει ΑΕΚτζής και μάλιστα χωρίς συγκεκριμένο λογικό λόγο.
Προσωπικά γαύρος και πάλι χωρίς συγκεκριμένο λόγο και άσχετος με τα ποδοσφαιρικά.

bidibis είπε...

When you were here before,
Couldn't look you in the eyes
You're just like an angel,
your skin makes me cry

You float like a feather
In a beautiful world
I wish I was special
You're so fuckin' special

But I'm a creep,
I'm a weirdo
What the hell am I doin' here?
I don't belong here

I don't care if it hurts,
I wanna have control
I want a perfect body
I want a perfect soul

I want you to notice
when I'm not around
You're so fuckin'special
I wish I was special

But I'm a creep
I'm a weirdo
What the hell am I doin' here?
I don't belong here, ohhhh, ohhhh
...
Whatever makes you happy
Whatever you want
You're so fuckin' special
I wish I was special

I don't belong here...

Αντιφωνητής είπε...

3 αποσπάσματα με αφορμή μια πρόταση του ΝΔ

Ανήκω στα πιστά μάτια ενός ζώου...
τάδε έφη Νίκος Δήμου

A.
"Μια μέρα τη ζωή που 'χασα την ξαναβρήκα στα μάτια ενός νέου μοσχαριού που με κοίταζε μ' αφοσίωση. Κατάλαβα πως δεν είχα γεννηθεί στην τύχη. Βάλθηκα να σκαλίζω τις μέρες μου, να τις φέρνω άνω κάτω, να ψάχνω. Ζητούσα να ψαύσω την ύλη των αισθημάτων...."
τάδε έφη Οδυσσέας Ελύτης

B.
"I think I could turn and live with animals, they are so placid and self-contain’d;
I stand and look at them long and long.

They do not sweat and whine about their condition;
They do not lie awake in the dark and weep for their sins;
They do not make me sick discussing their duty to God;
Not one is dissatisfied—not one is demented with the mania of owning things;
Not one kneels to another, nor to his kind that lived thousands of years ago;
Not one is respectable or industrious over the whole earth.

So they show their relations to me, and I accept them;
They bring me tokens of myself—they evince them plainly in their posse
Τάδε έφη Walt Whitman

Γ.
"Observe the herd which is grazing beside you. It does not know what yesterday or today is. It springs around, eats, rests, digests, jumps up again, and so from morning to night and from day to day, with its likes and dislikes closely tied to the peg of the moment, and thus neither melancholy nor weary. To witness this is hard for man, because he boasts to himself that his human race is better than the beast and yet looks with jealousy at its happiness. For he wishes only to live like the beast, neither weary nor amid pains, and he wants it in vain, because he does not will it as the animal does. One day the man demands of the beast: "Why do you not talk to me about your happiness and only gaze at me?" The beast wants to answer, too, and say: "That comes about because I always immediately forget what I wanted to say." But by then the beast has already forgotten this reply and remains silent, so that the man wonders on once more."
Τάδε έφη F. Nietzsche

Αντιφωνητής είπε...

Το πιο πάνω ποίημα του Whitman αποτελεί απάντηση στον +!Xριστόν ομολογώ!+!

Βέβαια η απάντηση είναι ήδη στο κείμενο του ΝΔ-

εδώ...
Ομολογία πίστης σε βαθιά ύπνωση.

κι εδώ...
Ουδέν ηλιθιωδέστερον της τυφλής προσηλώσεως!

heinz είπε...

@!+!Xριστόν ομολογώ!+!

"(τυχαία κάηκε το χέρι σου;..)"

Aνόητε και άφρονα...

Ο δικός μου Θεός, Θεός των ορθοδόξων, δεν πάσχει από την ηλίθια θνησικακία των θνητών.
Ο δικός μου Θεός, διαχωρίστηκε από τον Σατανά (στους Μεσοποτάμιους λαούς) γιατί οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να συμβιβάσουν το "Πανάγαθος" με το "εκδικητικός" (όπως κάνεις εσύ).

Ο δικός μου Θεός είναι Πανάγαθος.
Κι εσύ, αιρετικός του κερατά!!

heinz είπε...

το "θνησικακία", εννούσε "μνησικακία". Αλλά, το χέρι μου τόγραψε σωστά... και γι 'αυτό τ' αφήνω.

(το χέρι μου, ή ο Θεός μου??? ποιός ξέρει...)

cyrus είπε...

@blade runner: (αντιγραφή από το προηγούμενο ποστ, μήπως και δεν το δεις)

1. Θα επιλέξεις (ή θα φτιάξεις) την εικόνα που θέλεις για avatar (format: ή jpg ή gif).

2. Θα την ανεβάσεις σε κάποιο παλιό ποστ στο μπλογκ σου (ή σε κάποιο νέο ποστ, το οποίο μπορείς μετά, αν θες, να σβήσεις).

3. Κατά τη διαδικασία ανεβάσματος της φωτογραφίας, (αφού πρώτα έχεις επιλέξει την καρτέλα "edit HTML", αντί για την καρτέλα "compose"), θα δεις τη διεύθυνση της εικόνας που μόλις ανέβασες (κάτι σαν "http://photos1.blogger.com/κ.τ.λ."). Θα επιλέξεις τη διεύθυνση, και θα κάνεις copy (ctrl c).

4. Μετά, θα πας στο προφίλ σου (στο dashboard, κι από εκεί στο edit profile).

5. Εκεί που λέει photo URL θα κάνεις paste (ctrl v).

6. Στο κάτω μέρος της σελίδας, θα πατήσεις save profile.

7. Είσαι έτοιμη! Ίσως κάνει λίγη ώρα να εμφανιστεί στο προφίλ σου το avatar -- μην ανησυχήσεις.

bidibis είπε...

Αρχαίος said...
@ΝΔ και ομως κάπου ανήκεις!!
Έχεις δηλώσει ΑΕΚτζής και μάλιστα χωρίς συγκεκριμένο λογικό λόγο


σε λίγο θα μας πεις ότι είναι και το δεξί χέρι του χατζηχρήστου που τορπίλισε το Ιεράπετρα!


Το πολύ ανήκειν, όσο ευεργετικό και να ειναι για την ψυχοσύνθεση των ανθρώπων με μειωμένη αυτοεκτίμηση, άλλο τόσο επιβλαβές για την κοινωνικό σύνολο είναι.

Παραδειγμα, τα πρωτοπαλίκαρα της αεκάρας προχθές... Το ίδιο βεβαίως θα έκαναν και οπαδοί οποιασδήποτε άλλης γραικικης ομάδας.

Το πολύ και τυφλό "ανηκειν" σε περιχαρακώνει και σε κάνει να βλέπεις αόρατους εχθρούς. Σε μεγάλο βαθμό είναι υπεύθυνο για τις θεωρίες συνομωσίας, του μανιχαισμούς, τους ρατσισμούς, τις μισαλλοδοξίες, τις προκαταλήψεις και την κοινωνική βία.

Η απάντηση απο δω και μπρος είναι ο σκεπτικισμός.

Όταν γίνω φορέας όλων των γνώσεων του πλανήτη, ίσως αποφασίσω και εγώ που θα ανήκω - σε 3500 χρονια υπολογίζω ότι θα συμβεί αυτό. Προς το παρόν παραμένω παθητικός δέκτης όλων όσων συμβαίνουν γύρω μου και εκ του ασφαλούς χλευάζω τους πάντες και τα πάντα, χωρίς να εξαιρώ και τον εαυτό μου!

heinz είπε...

Να πω και κάτι να γελάσουμε... Το θυμήθηκα με την αναφορά στο βλέμμα του μοσχαριού.

Κακία του Heinz:

Πριν χρόνια, σε μια δουλειά, δείχνω σε μια κοπέλα πως γίνεται η ηλεκτρονική σελιδοποίηση. Δεν τα παίρνει τα γράμματα όμως....
Μ' έχει πρήξει επι τέσσερεις μήνες κι έχω απηυδήσει....

Κάποια μέρα, της λέω:

- "Σοφία, όταν δεν καταλαβαίνεις, λέγε το, να το ξαναλέω. Μη με κοιτάς χρυσό μου με το σπινθηροβόλο βλέμμα της αγελάδας!!!".
- "Λοιπόν, να σου πω, η αγελάδα έχει επίμονο βλέμμα", λέει.
- "Σοφία, άλλο λέω, χρυσό μου!".
- "Όχι, άκου να σου πω. Μια φορά, στη Ρόδο, κοιτούσα επι μια ώρα μια αγελάδα στα μάτια, να δω αν θα γυρίσει να κοιτάξει αλλού. Δεν γύρισε το βλέμμα της καθόλου".
- "Μάλλον η αγελάδα σκεφτόταν το ίδιο με σένα", απάντησα....

Δεν το κατάλαβε, με κοίταξε απορημένη κι εγώ την κοίταξα απελπισμένος....

:-)

Nikos Dimou είπε...

Αρχαίος said...
@"ΝΔ και ομως κάπου ανήκεις!!
Έχεις δηλώσει ΑΕΚτζής και μάλιστα χωρίς συγκεκριμένο λογικό λόγο".

Μετά από τα τελευταία αίσχη - θα το κόψω κι αυτό. (Άσε που ήταν μία τόσο χαλαρή σχέση...)

Antiphonist
ευχαριστώ που μου θύμισες ένα αγαπημένο ποίημα του Whitman.

Επίκαιρος
Συνέχισε να παρακολουθείς το blog - θα δεις γάτες ων ούκ έστιν αριθμός...

Nikos Dimou είπε...

cyrusgeo said...
@blade runner
περί avatar

Να προσθέσω ότι η εικόνα δεν πρέπει να είναι πάνω από 50K

Αντιφωνητής είπε...

@heinz
μ' έκανες και γέλασα...καλή κακία :)

@+!Xριστόν ομολογώ!+!
>>>Ο Μόνος που δε γέλασε πάντως είναι ο κύριος Δήμου..

Οχι αγαπητέ μου- γελάσαμε όλοι...για ξαναδές το σχόλιο του neuron2 (το θέμα είναι πώς γελά κανείς).

heinz είπε...

!+!Xριστόν ομολογώ!+! said...

"H σωματική συνεύρεση είναι για αναπαραγωγικούς λόγους πρωτίστως"

Πρωτίστως!!! Τι μου λες???
Σα να λέμε έχει και δευτερευόντως... Για λέγε να μαθαίνουμε τι παίζει με το δευτερευόντως....

Ανώνυμος είπε...

ΑΣΧΕΤΟ (και σεντονι)

υπηρχε ενα μοναστηρι ,υπαρχει ακομα, στον Καβο Γατο στην Λεμεσο

εκει μεχρι πριν 5 χρονια, παραδοσιακα, υπηρχαν αμετρητες γατες, γιατι το μοναστηρι τις θεωρουσε απογονους της φουρνιας που ειχε φερει μαζι της η Αγια Ελενη (μαμα του Αυτοκρατορα Κωνσταντινου) στο νησι για να εξολοθρευσει τα φίδια.

οι γατες λοιπον αμετρητες και ανενοχλητα να μπαινουν παντου, μαλιστα ειχαν και δικο τους στεγασμενο σπιτι (μια αποθηκη) οπου αν εσκυβες να δεις τι γινεται εκει μεσα θα σε επνιγε η μυρωδια γατίλας

πηγα προσφατα και δεν ειδα γατες, εξαφανισμενες, μονο 2-3!!! απο 500-600 γατες..

οι μοναχες μου ειπαν οτι τις εδιωξαν, ετσι απλα...(και παραλληλα εχουν μετατρεψει το απλοικο μοναστηρι σε Χαβαη, μεχρι και φοινικα σκαρωσανε διπλα στο πηγάδι, εκει γυρω που παλια πεταγανε οι μοναχες τα φρεσκα ψαρια να φανε οι γατες απτο πατωμα)

Αγιος Νικολαος των Γάτων νομιζω λεγεται το Μοναστήρι, δεν ειμαι σιγουρη...

Jason είπε...

Δε σας καταλαβαίνω εσάς που κοροϊδεύετε τον !+!Xριστόν ομολογώ!+!. Ο καθένας έχει το δικό του Θεό. Τα δικά του ιερά και όσια. Κι εγώ. Κι εσείς. Και όσοι πιστεύουμε και όσοι δεν πιστεύουμε. Και ο Ν.Δ. έχει τους δικούς του μικρούς θεούς. Όλα αυτά τα μικρά πράγματα, χωρίς τα οποία η ζωή και η αγάπη θα είχαν άλλο νόημα. Αυτό άλλωστε είναι και ο Θεός σε όλες τις θρησκείες. Καταρχάς πνοή ζωής. Και τελικά κήρυγμα αγάπης. Το κακό είναι ότι η Εκκλησία έχει καταντήσει να απέχει κατά πολύ από το Θεό. Και το λάθος του φίλου μας του !+!Xριστόν ομολογώ!+!, κατά τη γνώμη μου, είναι πως αντί να αναζητήσει το Θεό στη ζωή του, αντί να τον φτιάξει έτσι που να του αρέσει, τον παίρνει έτοιμο απ' έξω. Όπως του τον δίνουν. Είναι κρίμα. Αλλά είναι έτσι. Αυτό δίνει σημασία στη ζωή του. Μην τον κοροΐδεύετε. neuron2, antiphonist, heinz, κλπ..

glenn είπε...

Αξιοπερίεργο:

-Η σχέση "ανήκειν" είναι απαραίτητη για να σταθεί η αφελής θεωρία συνόλων (naive set theory)

-Η αφελής θεωρία συνόλων είναι απαραίτητη για να σταθεί η μαθηματική λογική

-Η μαθηματική λογική είναι απαραίτητη για να σταθεί ολόκληρο το μαθηματικό οικοδόμημα που ξέρουμε.

Ergo, η κλασική θεμελίωση των μαθηματικών βασίζεται στο "ανήκειν"...

Αντιφωνητής είπε...

@Anula

Τι ιστορίες μου θύμισες πάλι....
Το συγκεκριμένο περιστατικό με τις γάτες και την Αγία Ελένη είναι από "Το Χρονικό του Λεόντιου Μαχαιρά." Πολλοί το αγάπησαν αυτό το βιβλίο- ο Σεφέρης το αναφέρει συχνά και το ποίημα "Οι Γάτες του Αι Νικόλα" είναι βασισμένο στο περιστατικό που ανέφερες-


Οι ΓΑΤΕΣ ΤΟΥ ΑΙ ΝΙΚΟΛΑ

«Φαίνεται ο Κάβο-Γάτα...» μου είπε ο καπετάνιος
δείχνοντας ένα χαμηλό γιαλό μέσα στο πούσι
τ' άδειο ακρογιάλι ανήμερα Χριστούγεννα
«...και κατά τον Πουνέντε αλάργα το κύμα γέννησε την Αφροδίτη
λένε τον τόπο Πέτρα του Ρωμιού.
Τρία καρτίνια αριστερά!»
Είχε τα μάτια της Σαλώμης η γάτα που έχασα τον άλλο χρόνο
κι ο Ραμαζάν πως κοίταζε κατάματα το θάνατο,
μέρες ολόκληρες μέσα στο χιόνι της Ανατολής
στον παγωμένον ήλιο
κατάματα μέρες ολόκληρες ο μικρός εφέστιος Θεός.
Μη σταθείς ταξιδιώτη.
«Τρία καρτίνια αριστερά» μουρμούρισε ο τιμονιέρης.
...ίσως ο φίλος μου να κοντοστέκουνταν,
ξέμπαρκος τώρα
κλειστός σ' ένα μικρό σπίτι με εικόνες
γυρεύοντας παράθυρα πίσω από τα κάδρα.
Χτύπησε η καμπάνα του καραβιού
σαν την μονέδα πολιτείας που χάθηκε
κι ήρθε να ζωντανέψει πέφτοντας
αλλοτινές ελεημοσύνες.
«Παράξενο», ξαναείπε ο καπετάνιος.
«Τούτη η καμπάνα-μέρα που είναι-
μου θύμισε την άλλη εκείνη, τη μοναστηρίσια.
Διηγότανε την ιστορία ένας καλόγερος
ένας μισότρελος, ένας ονειροπόλος.
«Τον καιρό της μεγάλης στέγνιας,
-σαράντα χρόνια αναβροχιά-
ρημάχτηκε όλο το νησί
πέθαινε ο κόσμος και γεννιούνταν φίδια.
Μιλιούνια φίδια τούτο τ' ακρωτήρι,
χοντρά σαν το ποδάρι ανθρώπου
και φαρμακερά.
Το μοναστήρη τ' ’ι-Νικόλα το είχαν τότε
Αγιοβασιλείτες καλόγεροι
κι ούτε μπορούσαν να δουλέψουν τα χωράφια
κι ούτε να βγάλουν τα κοπάδια στη βοσκή
τους έσωσαν οι γάτες που αναθρέφαν.
Την κάθε αυγή χτυπούσε μια καμπάνα
και ξεκινούσαν τσούρμο για τη μάχη.
Όλη μέρα χτυπιούνταν ως την ώρα
που σήμαιναν το βραδινό ταγίνι.
Απόδειπνα πάλι η καμπάνα
και βγαίναν για τον πόλεμο της νύχτας.
Ήτανε θαύμα να τις βλέπεις, λένε,
άλλη κουτσή, κι άλλη στραβή, την άλλη
χωρίς μύτη, χωρίς αυτί, προβιά κουρέλι.
Έτσι με τέσσερις καμπάνες την ημέρα
πέρασαν μήνες, χρόνια, καιροί κι άλλοι καιροί.
’γρια πεισματικές και πάντα λαβωμένες
ξολόθρεψαν τα φίδια μα στο τέλος
χαθήκανε, δεν άντεξαν τόσο φαρμάκι.
Ωσάν καράβι καταποντισμένο
τίποτε δεν άφησαν στον αφρό
μήτε νιαούρισμα, μήτε καμπάνα.
Γραμμή!
Τι να σου κάνουν οι ταλαίπωρες
παλεύοντας και πίνοντας μέρα και νύχτα
το αίμα το φαρμακερό των ερπετών.
Αιώνες φαρμάκι γενιές φαρμάκι».
«Γραμμή!» αντιλάλησε αδιάφορος ο τιμονιέρης.

Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 1969

tyn είπε...

Καλα που εχω γρηγορο ADSL (σχετικο με τα avatar)

felix είπε...

Νίκο,
και εσύ ανήκεις, όπως και παλιότερα έχεις δηλώσει, σε διάφορες μη κυβερνητικές ανθρωπιστικές οργανώσεις. Κι αυτοί οι οργανισμοί πολιτική ασκούν, άσχετα αν διαφέρει σε ουσία και ποιότητα από αυτήν που ασκούν οι κατ' επάγγελμα πολιτικοί. Δεν είναι κακό να ανήκουμε κάπου (και μάλλον αναπόφευκτο στις οργανωμένες κοινωνίες), αρκεί να έχουμε τη δυνατότητα και τη δύναμη να φεύγουμε/αλλάζουμε, όταν πλεόν οι ομάδες αυτές δεν μας εκφράζουν. Εξάλλου η ένταξή μας σε κάποια ομάδα καθρεφτίζει την "ταυτότητά" μας.

Έχω την εντύπωση ότι το καλογραμμένο, πράγματι, post παρέσυρε τους υπόλοιπους (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων) συνομιλητές να θυμηθούν ότι ανήκουν σε αόριστα ποτάμια, λαγκάδια, ζώα κτλ. Παρ΄όλο το αρκετά υψηλό επίπεδο των comments, παρατηρείται μία έλλειψη αυτογνωσίας. Αν πραγματικά καθήσουμε και αναλογιστούμε σε πόσες διαφορετικές κοινωνικές ομάδες ανήκουμε (ανάλογα με την περίσταση, όπως προείπε και κάποιος άλλος) θα απορρήσουμε με τον αριθμό τους

Nikos Dimou είπε...

Anula said...
ΑΣΧΕΤΟ (και σεντονι)
υπηρχε ενα μοναστηρι ,υπαρχει ακομα, στον Καβο Γατο στην Λεμεσο

Διαβάστε το τελευταίο ποίημα του Γιώγου Σεφέρη: Οι γάτες του Άη Νικόλα ΕΔΩ

Ανώνυμος είπε...

Ο Γραμματικάκης στο καινούριο βιβλιαράκι του (που είναι πιο αναγνώσιμο από το πρώτο του πορνοεκλαϊκευμένο) φέρνει περισσότερο σε άνθρωπο παρά σε εθνικοσοσιαλιστή πασόκο (αν και οι αναφορές στον Joyce μόνο έλλειψη καλλιέργειας φανερώνουν) επειδή γράφει (ανάμεσα σε άλλα):

"ας σημειωθεί ότι, όπως η θεωρία της σχετικότητας παρερμηνεύθηκε, δημιουργώντας την εντύπωση ότι όλα - ακόμα και οι ηθικές αξίες!- είναι σχετικά, έτσι και η αρχή της αβεβαιότητας ενίσχυσε σε πολύν κόσμο την πεποίθηση ότι όλα είναι αβέβαια. και αυτό μεν, για την σύγχρονη πολιτική και οικονομική κατάσταση, είναι πιθανόν να ισχύει. δεν οφείλεται όμως καθόλου στην αρχή της αβεβαιότητας. δίκαια μάλιστα η επίκλησή της για τον σχολιασμό κοινωνικών ή και καλλιτεχνικών ακόμα φαινομένων οδήγησε ένα έγκυρο περιοδικό να διατυπώσει την λεγόμενη "κβαντική θεωρία της δημοσιογραφίας". σύμφωνα με αυτήν, όποτε κάποιος δημοσιογράφος ή σχολιαστής επικαλείται την αρχή της αβεβαιότητας για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μην έχει ιδέα για όσα γράφει!"

βλέπεις ότι ο Γραμματικάκης χρησιμοποιεί τη λέξη "έγκυρο" για να χαρακτηρίσει ένα περιοδικό, άρα συμπεραίνεις ότι έχει ακόμα δρόμο να διανύσει ως να συνδεθεί λογικά με τα τη λογική που ευαγγελίζεται. μπορείς επίσης να δεις ότι του αρέσει να κλείνει μέσα σε παύλες φράσεις στο τέλος των οποίων βάζει θαυμαστικό. θαυμαστικό χρησιμοποιεί και ο Τσοχατζόπουλος - δεν υπάρχει άρθρο του να μην είναι πνιγμένο στα θαυμαστικά.

τι να ήταν όμως οι τεράστιες βιομηχανικές επαναστάσεις...

Nikos Dimou είπε...

Felix said...
"Νίκο,
και εσύ ανήκεις, όπως και παλιότερα έχεις δηλώσει, σε διάφορες μη κυβερνητικές ανθρωπιστικές οργανώσεις".

Νόμιζα πως ήταν σαφές: το κείμενο αναφέρεται σε κομματικές-ιδεολογικές εντάξεις. Φυσικά και όλοι ανήκουμε σε πράγματα που αγαπάμε ή που επιλέγουμε...

Ο antiphonist με πρόλαβε - αλλά διαβάστε καλύτερα το ποίημα στο Link μου - σε πολυτονικό και χωρίς το σπάσιμο των στίχων...

Jason είπε...

Στο σχολείο το είχαμε κάνει αυτό το ποίημα του Σεφέρη. Και μας είχε πει η δασκάλα μας, θυμάμαι, ότι ήταν μεταφορικά όλα αυτά - αναφερόταν, λέει, το κείμενο στην Κύπρο και ήταν προφητικό... Αμφιβάλλω, αλλά δεν το απορρίπτω κιόλας. Όπως και νά 'χει, είναι ωραίο.

Nikos Dimou είπε...

Γαυρίλος said...
Στην Ελλάδα,μόλις χάνει η Ομάδα μας
αποστασιοπούμεθα..


Όχι όταν χάνει - όταν τα σπάει...

Jason είπε...

Όσο για το σπάσιμο αυτό, ήταν αφορμή για να ξεκινήσω χτες στο blog μου. Αφιερωμένο στο γαυρίλο λοιπόν.

Somebody961 είπε...

@ni_chi:
Αν δεν κανω λαθος ηταν ο Εριχ Φρομ αυτος που ισχυριστηκε πως η αγαπη για τα αψυχα μπορει να χαρακτηριστει νεκροφιλια.

Επαναλαμβάνω για όσους δεν κατάλαβαν: Ανήκομεν εις την φύσιν...
Οσο για το αν η φύση είναι άψυχη, αυτό είναι υπό συζήτησιν.
Κάποιοι κατάλαβαν, είμαι σίγουρος.

"Ανήκω σε μένα και στα όνειρά μου" Ηθελα εγώ να το γράψω αυτό, με πρόλαβες πιτσιρίκο!

Nikos Dimou είπε...

Jason said...
Στο σχολείο το είχαμε κάνει αυτό το ποίημα του Σεφέρη. Και μας είχε πει η δασκάλα μας, θυμάμαι, ότι ήταν μεταφορικά όλα αυτά

Βέβαια ήταν μεταφορικά - αλλά όχι μόνο για την Κύπρο. Το ποίημα δημοσιεύθηκε πρώτη φορά στην αντιστασιακή έκδοση "18 κείμενα" μέσα στην Δικτατορία.

bidibis είπε...

Σήμερα, πόλύ αργά τη νύχτα, η ΝΕΤ προβάλει την ταινία Brief Encounter (1945). Μια ταινία αφιερωμένη σε αυτούς, που οι κοινωνικές συμβάσεις και συγκυρίες δεν τους επιτρέπουν να "ανήκουν" εκει που πργματικά επιθυμούν (ή έστω να μην ανήκουν εκεί που δεν επιθυμούν).

Laura Jesson: This can't last. This misery can't last. I must remember that and try to control myself. Nothing lasts really. Neither happiness nor despair. Not even life lasts very long. There'll come a time in the future when I shan't mind about this anymore, when I can look back and say quite peacefully and cheerfully how silly I was. No, no, I don't want that time to come ever. I want to remember every minute, always, always to the end of my days.


H αλήθεια είναι ότι την ταινάι δέν την έχω δει. Μέχρι πρόσφατα σνόμπαρα όλες αυτές τις πανπάλαιες ταινίες. Πρίν μια εβδομάδα, κατά λάθος, είδα το Great Expectations (1946)και μου άρεσε.

Φοβάμαι ότι αρχίζω να γερνάω, να γίνομαι συντηρητικός και να αναζητώ χαμένες αξίες εποχών που δεν έζησα.

Εμπρός λοιπόν στο δρόμο που χάραξε για το καλό μας ο αρχιεπισκοπίξ: "Όπισθεν ολοταχώς!"

Nikos Dimou είπε...

BadlyDrawnBoy said...
Σήμερα, πόλύ αργά τη νύχτα, η ΝΕΤ προβάλει την ταινία Brief Encounter (1945).

Την έχω δει δύο φορές - είναι καταπληκτική! (ελπίζω να συμφωνεί και η expert Blade...)

heinz είπε...

@jason

Παρεξήγηση:

Δεν τον κοροϊδεύω. Πρωτίστως τον πολεμάω, γιατί αλλοιώνει τον Θεό της Αγάπης.
Δευτερευόντως τον κοροϊδεύω...

Και, θα του αλλάξω τα φώτα!!!!

Ecumene είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
cobden είπε...

@badlydrawnboy
Να το δεις το BRIEF ENCOUNTER απόψε!!!Πολύ όμορφη ταινία και τέλειες οι σκηνές με τη μουσική του Rachmaninov...Περιμένω εντυπώσεις:-))

Ανώνυμος είπε...

ευχαριστω για την αντιγραφη (αντιφ) και την παραπομπη (νδ)


θα πρεπει να το διαβασουν και οι μοναχες για να καταλαβουν τη μλκ εκαναν, ερχεται ανυδρο καλοκαιρι φετος (παλι)

Ecumene είπε...

Σουμπερτ!!Ημιτελης Συμφωνια..
και περασε τοση δυσκολη ζωη..

Jason είπε...

@heinz:

Μωράς δε ζητήσεις, και έρεις, και μάχας νομικάς, περιίστασο. Εισίν γαρ ανωφελείς και μάταιοι. Αιρετικόν άνθρωπον, μετά πρώτην αι δευτέραν νουθεσίαν, παραιτού, ειδώς ότι εξέστραπται ο τοιούτος και αμαρτάνει, ων αυτοκατάκριτος.

(Απόστολος Παύλος - Επιστολή προς Τίτον, Κεφ.Γ΄, εδάφ.9-11)

Ορίστε, ξέρουμε να παίζουμε και εκτός έδρας άμα λάχει!

Ecumene είπε...

Η Βια ειναι ενα αρσενικο φαινομενο
που δεν αντιμετωπιζεται ευκολα
ουτε σε αυτη ουτε στην αλλη ζωη,ο,τι κι αν ομολογεις..

Ecumene είπε...

Γιατί παλιότερα όταν υπήρχε πίστη,δεν γινόντουσαν αυτά;

Ecumene είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ecumene είπε...

Εχουμε κερδισει την ατομικοτητα
και χασαμε την συλλογικοτητα,με αποτελεσμα η θρησκεια να κερδιζει εδαφος..
Πως θα βρεθουμε ξανα;...

Ανώνυμος είπε...

!+!Xριστόν ομολογώ!+!

εχεις παρει αδεια απο τον χριστο να χρησιμοποιησεις το avatar του???

bidibis είπε...

!+!Xριστόν ομολογώ!+! said...
Ας με ειρωνεύονται..αυτο δε με πειράζει καθόλου..
Ακόμα και στο θέμα της ΑΕΚ,αποτύχατε κύριε Δήμου.Δεν τους πείσατε.Αν ήταν στην εκκλησία όλοι αυτοί..δε θα υπήρχε Βία


δεν καταλάβατε τόση ώρα ότι κυ΄ριος σας δουλεύει. στην πραγματικότητα είναι και αυτός ένας νικοδημιστης, που απλώς μπηκε στο μπλογκ για να σπασει πλάκα τσιγκλώντας σας.

Το "αν ήταν στη εκκλησία..." τον φανέρωσε. Λες και δεν θυμόμαστε της σκηνες "αβροφροσύνης" που έλαβαν χώρα ανάμεσα στις φράξιες τις λαρίσας πριν από δεκα χρόνια περίπου για το θέμα του μητροπολίτη.

'Εχετε δει ορθόδοξο ιερέα να σπάει το χέρι ιεχωβά;
τρια κρακ ακούστηκαν! Σπουδαίο θέαμα. Αν σας τύχει να ΄γίνετε μαρτυρες σε διαμάχη ανάμεσα σε ορθοδόξους και ιεχωβάδες μη φύγετε, απλώς προστρέξτε να αγοράσετε ποπ κορν και να απολάυσετε το θέαμα με την ησυχία σας. Στο τέλος πάντα νικάνε οι ορθόδοξοι γιατί υπερτερούν αριθμητικά και είναι πιο φανατισμένοι. Οι αλλοι απλώς κάθονται ησυχα και τις τρωνε!

Ωραίο είναι και το θέαμα τις παντόφλας που 'ιπτατα πίσω από το κεφάλι του ιεχωβα! Στην πραγματικότητα η διαμάχη δεν είναι θρησκευτική, αλλά οι νομοταγείς ορθόδοξοι πολίτες αγωνίζονται για την τήρηση του συντάγματος και του νόμου, οι οπο'ιοι απαγορεύουν τον προσυλιτισμό!

Ορθοδοξία και κράτος δικαίου είναι ταυτόσημες έννοιες. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτε.

half-blood_phoenix είπε...

Θα διαφοροποιηθώ σήμερα από το πνεύμα των περισσοτέρων. Δεν νομίζω ότι κανείς μας ανήκει απόλυτα στον εαυτό του. Είναι ένα όμορφο όνειρο αλλά σαν Όνειρο είναι μη πραγματικό. Όσο και να μην το θέλουμε να μην το καταλαβαίνουμε ή να μην το πιστεύουμε ανήκουμε τουλάχιστον κατά το ήμισυ σε όλους τους άλλους πλην του εαυτού μας. Επηρεαζόμαστε άμεσα ή έμμεσα από τους άλλους όσο δεν το πιστεύουμε. Ανήκουμε στους ανθρώπους γύρο μας, φίλους, εχθρούς και άγνωστους. Ανήκουμε στις καταστάσεις που διαμόρφωσαν αυτό που είμαστε όμορφες άσχημες ή ουδέτερες. Ανήκουμε κατά βάση σε όλους αυτούς από τους οποίους επηρεαστήκαμε και σε όλους αυτούς τους οποίους χρειαστήκαμε κατά την διάρκεια της ζωής μας. Ανήκουμε σε όσα πράγματα γύρο μας δεν ελέγχουμε. Ανήκουμε στα πράγματα και στις καταστάσεις από τα οποία δεν έχουμε την δύναμη ή την δυνατότητα να ξεφύγουμε. Το θέμα είναι το κατά πόσο ανήκουμε στους άλλους και πόσο σε εμάς. Αν φτάσουμε να ανήκουμε σε εμάς έστω και κατά το ήμισυ όπως προανέφερα νομίζω έχουμε πετύχει το ακατόρθωτο για τους περισσότερους.

Ecumene είπε...

Εμεις ανηκουμε στο cat-blog!!
@Αnula,ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΧΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΠΑΚΛΑΒΑ!!ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ Η ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ;;;;

half-blood_phoenix είπε...

!+!Xριστόν ομολογώ!+! said...
Ακόμα και στο θέμα της ΑΕΚ,αποτύχατε κύριε Δήμου.Δεν τους πείσατε.Αν ήταν στην εκκλησία όλοι αυτοί..δε θα υπήρχε Βία.

Συμφωνώ. Το πολύ πολύ οι θρησκευόμενοι ΑΕΚτζήδες να κατέβαιναν φιλειρηνικά στα περίπτερα και να έκαιγαν σε ένδειξη διαμαρτυρίας όλες τις γαύροεφημερίδες. Άντε και σε ένα ξέσπασμα τρελής βίας να αφόριζαν τον Κόκκαλη. Πάντα βέβαια με το σταυρό στο χέρι… :-)

Ανώνυμος είπε...

εργοτελινα

ο τουρκικος υποπτευομαι ειναι καλυτερος

ΟΧΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΝΑ ΛΕΓΕΤΑΙ

basik-ly είπε...

To Brief Encounter είναι πράγματι εξαιρετικό!

Τα troll δεν έχουν το θεό τους!

Ecumene είπε...

Ας λουστούμε Heinz και στεφάνια ας βάλουμε στο κεφάλι,
και τ' ανέρωτο ας πιούμε κρασί με κύπελλα πιο μεγάλα.
Ο καιρός της χαράς είναι λίγος· ύστερα τα γεράματα
μπαίνουν εμπόδιο, και τέλος ο θάνατος.

Μετάφραση Α. Λεντάκη

Aυτο θα πει να ανηκεις στην Παλατινη Ανθολογια

Ecumene είπε...

@trelo senario πεφτει η ΤV και ανεβαινει το Ιντερνετ!!

ειναι συναρπαστικο να ανηκεις στο Ιντερνετ...

Pixie είπε...

!+!Xριστόν ομολογώ!+
Με αυτα που λέει νιώθω οτι είμαι στην ζώνη του λυκόφωτος μπρρρρ....

glenn είπε...

@τρελόσενάριο: Μια και το θέμα της αποψινής εκπομπής είναι "ανήκειν", φαίνεσαι με την απορία σου ότι δεν ανήκεις στο φιλοθεάμον κοινό. Νόβα λέγεται το μυστικό και η τζαμπέ τηλεόραση είναι ο εκβιασμός να τα σκάσεις για να τη βάλεις.

Pixie είπε...

I exist for myself I exist
no holy book is my guide but the soft miracles in my skull.
I run with no herd define me not by race or class or profession
I am not a category
I am I.

glenn είπε...

Χε χε, οι κλάσεις που δεν ανήκουν στον εαυτό τους συγκροτούν κλάση που ανήκει στον εαυτό της;

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

Νομίζω, πως τα περισσότερα «ανήκω στον εαυτό μου» σημαίνουν «θέλω να ανήκω στον εαυτό μου». Είναι σπάνιο αυτό το φαινόμενο. Απλά, γιατί ο άνθρωπος είναι ζώο κοινωνικό και πολιτικό.
Το μοναδικό άτομο, που ανήκει στον εαυτό του -εάν είναι ποτέ δυνατόν αυτό-, το μοναδικό τέλος πάντων πραγματικά sui generis άτομο, που γνωρίζω προσωπικώς, αρνείται τη φύση (καλλιτέχνης γαρ), αρνείται το συναίσθημα και προσπαθεί να μην αγαπά κανέναν και τίποτα.
Το μόνο σίγουρο είναι, πως δεν είναι ευτυχής (ευτυχισμένες είναι οι αγελάδες), είναι αντικοινωνικός και μάλλον τείνει προς την απόλυτη σκέψη.
Καλά είναι όλ’ αυτά τώρα; Αναρωτιέμαι…

glenn είπε...

Από Νόβα γαβρίλο, κάτι κατέω, απ' το άλλο όχι.

heinz είπε...

Εργοτελίνα said...

"Ο καιρός της χαράς είναι λίγος· ύστερα τα γεράματα
μπαίνουν εμπόδιο, και τέλος ο θάνατος."

Εργοτελίνα, αφού πέσανε και τα χριστιανικά, θα μείνω στο κλίμα:

"Που σου Θάνατε το κέντρον?
Που σου Άδη το Νίκος?"

Απάντηση και στο θρησκόληπτο...

Ανώνυμος είπε...

συνας

με εβαλες κι εμενα σε σκεψεις παλι, .......

ο καλλιτεχνης ειναι φυσει μοναχικος ή αν θες οταν δημιουργει ειναι μοναχικος, πρεπει να μιλησει με τον εαυτο του (και να εχει υσηχεια στο σπιτι)

heinz είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
heinz είπε...

@glenn

"οι κλάσεις που δεν ανήκουν στον εαυτό τους συγκροτούν κλάση που ανήκει στον εαυτό της;"

Προφανώς ναι.

(έλα τώρα να πλακωθούμε και για την αντικειμενοστρεφή ανάλυση)

:-)

glenn είπε...

@heinz: Έλα πάμε! Σου πετάω ένα object :)

Ecumene είπε...

Glenn,εγω προτιμω το αντίθετο.
Τα ατομα που ανηκουν στον εαυτο τους
συγκροτουν ενα ελευθερο συνολο.

Ecumene είπε...

Και μια και στο blog σου αναφερεις το Nash,πες μου,που ανηκει αυτος;

glenn είπε...

@εργο: Στους νομπελίστες σχιζοφρενείς! Μια κλάση μονάχος του, αν τα ξέρω καλά.

glenn είπε...

Άλλο με ανησυχεί. Που ανήκει η διαδικτυακή σύζυγός μου απόψε; Ένα τρόλι χτες της την έπεσε, και φοβάμαι μη πήρε σοβαρά τον ηλίθιο...

heinz είπε...

@glenn

ΧΛΑΠ!!! (auto garbage collection) τόφαγα...

(θα μας βρίσει ο γάτος, σταματάω...) LoL

Ecumene είπε...

Πάλι γυναικα τον εσωσε!!τουλαχιστον στην ταινια..

christina είπε...

glenn said...
Νόβα λέγεται το μυστικό και η τζαμπέ τηλεόραση είναι ο εκβιασμός να τα σκάσεις για να τη βάλεις.


Η να τη δώσεις και να βάλεις DVD kai ADSL στο κομπιουτερ, γραμμάτια στο βιβλιοπωλείο και να παρεις τους φιλους σου να ρθουνε για trivial.

Nikos Dimou είπε...

synas said...
"Το μοναδικό άτομο, που ανήκει στον εαυτό του -εάν είναι ποτέ δυνατόν αυτό- αρνείται τη φύση (καλλιτέχνης γαρ), αρνείται το συναίσθημα και προσπαθεί να μην αγαπά κανέναν και τίποτα.
Το μόνο σίγουρο είναι, πως δεν είναι ευτυχής είναι αντικοινωνικός και μάλλον τείνει προς την απόλυτη σκέψη. Καλά είναι όλ’ αυτά τώρα; Αναρωτιέμαι… "


ΛΑΘΟΣ. Δεν διάβασες προσεκτικά το κείμενό μου. Εγώ δίνομαι σε πράγματα και ανθρωπους - και επειδή αυτά τα πράγματα στα οποία δίνομαι, τα οποία αγαπω, έχουν γίνει εγώ - γι αυτό ανήκω στον εαυτό μου.

Το αντικοινωνικό άτομο που περιγράφεις δεν έχει καμία σχέση με μένα. Π .χ. ποτέ δεν θα έφτιαχνε blog...

Aphrodite είπε...

@*glenn*,

Μέρα πάλι με 48 αντί των 24 καρρέ ανά δευτερόλεπτο, θα μπω ίσως αργότερα...

Θενξ αστροναύτη μου!

(το μόνο "ανήκω" είναι στην προέκτασή μου, τη συνέχειά μου, τα παιδιά μου... Τόσο πολύ που δεν είμαι εγώ πια - είναι "αυτά" σε "προμήθειες", ένα γεμάτο ψυγείο να παίρνουν μέχρι να μεγαλώσουν...)

Βράδυ περίεργο... Μεταλλικό...

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

@ΝΔ
Για άλλο άτομο μιλάω, που γνωρίζω προσωπικώς. Μάλλον δεν έγινα σαφής.

andy dufresne είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
andy dufresne είπε...

Βράδυ περίεργο... Μεταλλικό;... Ηλεκτρικό!

glenn είπε...

Ωχ. Ναι. Τον πήρε σοβαρά.
Μούμπλε μούμπλε
Το θερμόμετρο της επιτυχίας μου είναι ο φθόνος και το μίσος των άλλων. Και συμπληρώνω, τι έχεις να ακούσεις ακόμη άμα τα βγάλεις και στο χαρτί. Όσα ο πιτσιρίκος και η κουρούνα μαζί...

Ecumene είπε...

ΝΙΚΟ,Ο ΜΑΞ ΣΤΙΡΝΕΡ KAI H ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΜΟΝΑΔΙΚΩΝ ΠΩΣ ΣΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ;>>>>>>>>>>>>>>>>>>.
Ο μοναδικός, το εγώ, κινείται μέσα στον κόσμο μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του. Για να το πετύχει αυτό, χρησιμοποιεί μέσα όπως η πειθώς, ο εξαναγκασμός, το παρακάλιο ή η υποκρισία. Ποιος δεν είπε ψέματα σε έναν χωροφύλακα που τον συνέλαβε κάποτε; λέει ο Στίρνερ. Γι’ αυτό βλέπει τον κόσμο και τους ανθρώπους ως ιδιοκτησία του, ως κάτι που χρησιμοποιεί για την προσωπική του απόλαυση, ως κάτι που μπορεί να διαθέσει όπως θέλει, ακόμη και να το χαλάσει, ανάλογα με τις επιθυμίες του και τις επιταγές της ελεύθερης θέλησής του. (Έννοιες όπως γενική βούληση, γενικό συμφέρον, καλό του συνόλου κτλ. είναι ψευδείς και αλλοτριωτικές κατά τον Στίρνερ.) Η έκταση και ο βαθμός στον οποίο μπορεί να χρησιμοποιήσει την ιδιοκτησία του το εγώ εξαρτώνται από την ποσότητα της δύναμής του. Αυτό είναι και το μόνο δικαίωμα του μοναδικού, ο οποίος δεν αναγνωρίζει κανένα άλλο δικαίωμα, υποχρέωση ή καθήκον, όπως τα λεγόμενα ανθρώπινα δικαιώματα ή τα πάσης φύσεως ιερά και αναπαλλοτρίωτα δικαιώματα.Στόχος του δεν είναι η ανατροπή του κατεστημένου, του κράτους, της οικογένειας και των άλλων αλλοτριωτικών θεσμών, αλλά το ξεγέλασμά τους και η χρησιμοποίησή τους. Συνεπώς, ο μοναδικός μπορεί να είναι οτιδήποτε, τρομοκράτης, βομβιστής, κρατικός αξιωματούχος, άνθρωπος της θρησκείας κτλ., αν κρίνει και για όσο κρίνει ότι αυτό εξυπηρετεί καλύτερα την επιδίωξη της προσωπικής ευχαρίστησής του. Ξέρει τι είναι οι θεσμοί, αλλά δεν αφήνει να «τον πιάσουν κορόιδο». Αντίθετα, τους εξαπατά αυτός. Είναι ένας «προηγμένος» κυνικός.

Τι είναι όμως η ευχαρίστηση, οι επιθυμίες, τα συμφέροντα, η ελεύθερη θέληση του μοναδικού; Είναι πράγματα αυθύπαρκτα και αυτοκαθοριζόμενα; Και γιατί είναι η ηδονή κάτι αυτοφυές και αληθές, ενώ η παραγωγή αξιών και ιδανικών κάτι ετεροκαθοριζόμενο και ψευδές; Επιπλέον, δεν μπορεί να αντλείται ηδονή από οράματα ή ιδανικά; Γιατί είναι αυτοσκοπός η ηδονή; Ο Στίρνερ, αυτός ο μακρινός συγγενής του μαρκήσιου ντε Σαντ, εξετάζει ανεπαρκώς τα εύλογα αυτά ερωτήματα που σηματοδοτούν, μεταξύ άλλων, και τα όρια της σκέψης του, τα όρια του βιβλίου του, που εύστοχα χαρακτηρίστηκε «οδηγός επιβίωσης μέσα στον καπιταλισμό».

Μαξ Στιρνερ και Νιτσε

andy dufresne είπε...

Never in the wrong time or wrong place,
Desecration is the smile on my face,
The love I made is the shape of my space,
My face my face

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

@ΝΔ
paragrafos said...
Εσείς μπορεί να ανήκετε στον εαυτό σας.
Να ξέρετε όμως ότι ένα μέρος τού εαυτού σας, ανήκει πλέον, οριστικά και αμετάκλητα, στις καρδιές μας!

Γι' αυτό θεωρώ κι εγώ, πως εσείς δεν ανήκετε μόνο στον εαυτό σας. Παίζετε λίγο με τις λέξεις. Το άλλο πρόσωπο, που αντιπαρέβαλα, πραγματικά δεν ανήκει πουθενά, γιατί δεν αγαπάει τίποτα. Μάλλον ούτε τον ίδιο του τον εαυτό.

heinz είπε...

@aphrodite

Howdy sweetie!!!

"το μόνο "ανήκω" είναι στην προέκτασή μου, τη συνέχειά μου, τα παιδιά μου..."

Κάνε παιδιά, να ξεχάσεις τι σημαίνει ατομικές ελευθερίες.
Κι είναι κι ότι εσύ τους ανήκεις, κι αυτά δεν πρέπει να σου ανήκουν.

Χαλάλι.

paragrafos είπε...

Πρόπερσι το χειμώνα ξημεροβραδιάζαμε στο νοσοκομείο δίπλα στην κορούλα μας, πότε στο θάλαμο και πότε στην εντατική. Δεν τολμούσαμε να πάμε σπίτι ούτε λεπτό, γιατί έτσι που είχανε (οι ειδικευόμενοι) κατατρυπήσει τα χεράκια της με τις σύριγγες, δεν εμπιστευόντουσαν πια τις φλεβίτσες της οι άλλοι γιατροί, και στα παρατεταμένα επεισόδια καλούσαν στην εντατική ειδικούς παιδοχειρουργούς να σκάψουν τα ποδαράκια της πιο βαθιά, για να βρουν πιο μεγάλες και άθικτες αρτηρίες κι εκεί μέσα να ρίξουν βάλιουμ με σύνεση, για να περάσει η κρίση...

Κι ύστερα τυλίγανε το προσωπάκι της με σωληνάκια και μάσκες και το κορμάκι της με ένα σωρό ηλεκτρόδια (άλλα για την καρδιά, και άλλα για την αναπνοή και το οξυγόνο) που όλα μαζί κατέληγαν πίσω από κάτι άκαρδες οθόνες και ήχους μονότονους, σαν το θλιβερό τραγούδι του γκιώνη, που παρακαλούσες ποτές του να μη σφυρίξει μονότονα... "Είναι πεισματάρα, θ΄ αντέξει και σήμερα", μάς καθησύχαζε η φίλη μας παιδονευρολόγος...

Μια μέρα φέρανε στην εντατική κι ένα μωράκι, τόσο δα μικρούλι, μια ψυχούλα νεογέννητη κι όπως κοιτούσα το αγγελικό του προσωπάκι από το παράθυρο, το είδα να χάνεται κι αυτό πίσω μάσκες κι επιδέσμους... Είχε σπασμούς από εγκεφαλίτιδα είπαν...

Όμως στη εντατική από τις δώδεκα το βράδυ ως τις έξι το πρωί, οι πόρτες κλείνανε για τους γονείς. Κι εμείς, μαζί με τους γονείς της άλλης ψυχούλας έπρεπε να τη βγάζουμε στις καρέκλες τών επισκεπτών και να κυνηγάμε τους περαστικούς να κλείσουνε τα κινητά για να μην προκαλούνται παρεμβολές στα μηχανήματα... Τι νύχτες κι εκείνες...

Όλος ο κόσμος μας ήξερε πια με το μικρό μας όνομα και μας παραστεκότανε: γιατροί, νοσηλευτές και προσωπικό ασφαλείας, όλοι τους: "Πάλι στην εντατική; Κουράγιο... υπομονή..".

Μια νύχτα τολμήσαμε και οι δυο (τι το θέλαμε;) να πάμε μαζί (κι όχι ένας-ένας, όπως κάναμε πάντα) για φαγητό, κάπου εκεί κοντά. Μέσα στην κούρασή μου ξέχασα το κινητό κλειστό... Μπαίνοντας στο νοσοκομείο, τρέχει ο θυρωρός: "τρέξτε πέθανε το κοριτσάκι τής εντατικής". Η αϋπνία, η ασιτία και το σοκ με πέταξαν στο πάτωμα κι άνοιξε η μύτη μου. Ο καλός μου να μην ξέρει τι να κάνει, εγώ να του λέω να με πάρει μαζί του επάνω, εκείνος να πεθαίνει από αγωνία. Τελικά, βρέθηκα σε μια αναπηρική να με σπρώξουν κατά την εντατική (και το αίμα να τρέχει, αλλά ποιος νοιαζόταν)... Ώρες ατελείωτες μέχρι να φτάσουμε κι από την αγωνία είχα σχεδόν κουφαθεί, γιατί η καρδιά μου χτυπούσε εκκωφαντικά, απευθείας στο τύμπανο του αριστερού μου αφτιού...

Περιμέναμε ν΄ ανοίξουν τις πόρτες και τότε ήταν η πρώτη φορά που τον είδα, στα τόσα χρόνια, να κλαίει σαν παιδί, σπαρακτικά κι απαρηγόρητα, κρατώντας μου το χέρι μου σφιχτά... Κι όταν μας είπαν ότι πέθανε το άλλο κοριτσάκι αγκαλιαστήκαμε και συνεχίσαμε να κλαίμε από αβάσταχτη χαρά και ασυγκράτητη θλίψη μαζί...

Εκεί ανήκω, σε κείνη τη μέρα, σε κείνον το άγγελο που έφυγε αντί για μας...




Με αγάπη προς όλους (αλλά, σήμερα, πιο πολύ για τον Yannis H)


Παράγραφος

Nikos Dimou είπε...

Εργοτελίνα said...
ΝΙΚΟ,Ο ΜΑΞ ΣΤΙΡΝΕΡ KAI H ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΜΟΝΑΔΙΚΩΝ ΠΩΣ ΣΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ;>>>>>>>>>>>>>>>>>

Der Einzige und sein Eigentum... τι μου θύμισες - φοιτητικά χρόνια. Περισσότερο κατάγεται από τον Έγελο. Έξυπνο βιβλίο - είχε γίνει μπεστ σέλλερ στην εποχή του (1845) - αλλά ξεφούσκωσε γρήγορα. Πολύ ρηχό και ακραίο. Η θεωρία του απόλυτου εγωϊσμού.

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

@paragrafos
Ανατρίχιασα. Μέσα κι έξω.

glenn είπε...

@γαυρίλος: Αστυνόμος - Γάτος... Δες βλέμμα. Αρπακτικό! Αιλουροειδές. Έτοιμο να χιμίξει!

Ecumene είπε...

@ND για την εποχή του και μεσα στα ακραια ορια του Ρομαντισμου ταιριαζε.
Ομως σημερα νομιζω μεσα σε μια απροσωπη κοινωνια αυτα που λεει,απο αρκετους εφαρμοζονται..


Οσο για το Γατο..που να κανεις Full Size..ΣΑΝ ΤΙΓΡΗΣ-ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΜΟΙΑΖΕΙ!!!..

mickey είπε...

Επειδή ρωτήθηκα από κάποιους και μπορεί να έχει ευρύτερο ενδιαφέρον:

Ο σαλτάρω (ID: 16802795) μάς επισκέφθηκε και σήμερα ως jenny olive.

Οι εμφανίσεις του κατά τον Μάιο είχαν ως εξής:

Ο Θάνατος της Μαρίας
paragrafos keimeno sourauli
επαίτης θεός του συρμού
harry reloaded (7:09πμ)

ΚΑΡΑ -χασάν, -μανλής, -τζαφέρης...
flight centre
φάλτσα κουδουνίστρα

Γυναίκας εγκώμιο
flight centre

Περί Πλουσίων και φτωχών
εγώ λυγμών καρπός

Ένας που άλλαξε τη ζωή μας
ο παλαιός των ημερών
αφήνω τριαντάφυλλα

To Forum των Νέων
ο παλαιός των ημερών

O τρελός με τα πουλιά
ο παλαιός των ημερών

Προσοχή στην εμφάνισή του ως harry reloaded στις 7:09πμ. Ο harry reloaded (και παλιότερα σκέτος harry) έχει ID 16981849. Είτε ο σαλτάρω καπηλεύτηκε το nick του harry (για αυτό και συνιστώ σε όλους να έχετε ένα συγκεκριμένο avatar) είτε ο σαλτάρω είναι ο harry, μπερδεύτηκε χθες και ...αποκαλύφθηκε (ακραία και σχεδόν απίθανη περίπτωση).

Αυτά τα ...τεχνικά. Συνεχίστε τον σχολιασμό σας!

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

@mickey
Το έβαλα το mail, μπορώ τώρα να μάθω και γιατί το έβαλα; Τι νόημα έχει;

mickey είπε...

Φυσικά μπορεί να μπαίνει και με όποιο άλλο ID θέλει και να αποτελεί δημιούργημα του γάτου, του mickey ή οποιουδήποτε άλλου από εδώ μέσα ή όχι - αν σας αρέσουν οι θεωρίες συνωμοσίας ;)

Απλά παρέθεσα τις ΒΕΒΑΙΕΣ εμφανίσεις του κατά τον Μάιο.

(Ζητώ συγγνώμη για την τεχνική παρέμβαση)

mickey είπε...

Synas, για να μπορούμε να επικοινωνούμε και εκτός blog, ώστε αν υπάρχει κάποια παρεξήγηση να λύνεται εν τη γενέσει της, αλλά και για οποιονδήποτε άλλο λόγο επικοινωνίας. Ας θεωρηθεί ως ένα minimum μέτρο για την αποφυγή υβριστικών σχολίων - όχι ότι αποτελεί πανάκεια.

Unknown είπε...

jenny olive, αν και σωστά εντοπίζεις το μπέρδεμα των γραφομένων στο άγχος μου να τελειώνω γρήγορα με το σχόλιο (γιατί πρέπει να βγάλουμε και το παντεσπάνι μας), παρ' όλο που θέλησα, δεν κατάλαβα το νόημα του σχολίου σου. Πάντως σαφώς δεν ήμουν επικριτικός προς τον οικοδεσπότη και ο ίδιος (νομίζω) το κατάλαβε.

ΝΔ, επίτρεψέ μου να να συμπληρώσω επί του Max Stirner ότι το Der Einzige und sein Eigentum (αν δεν απατώμαι) αποτέλεσε και το στόχο της σφοδρής κριτικής των Μαρξ & Ένγκελς στη "Γερμανική Ιδεολογία"

andy dufresne είπε...

Ολοκληρώνω την τριλογία μίνι σουρεάλ με μια:

Ωδή στο χαμένο εξακύλινδρο, αερόψυκτο μπόξερ

Eκεί στην πίσω άκρη,
πιο πίσω δεν πάει
Αναπνέεις.

Γρυλίζεις, αγριεύεις, οργιάζεις.

Χαϊδεύεις, φορτώνεις, ουρλιάζεις,
σκονίζεις, αφρίζεις, Πετάς,

Εκεί που αλλιώς δεν Πας.

Αέρα αναπνέεις,
αέρας γίνεσαι.

Νερό σταγόνα δε χρειάστηκες ποτέ
για τις ξεδιάντροπες σειρήνες,
τα πιστόνια σου,
να τραγουδάνε τις σονάτες σου.

Σώμα μοναδικό και ανίκητο σε ζέστανε,
εκεί στην πίσω άκρη,
στη ρούτα 993 προς το Για Πάντα.

Unknown είπε...

Πού πήγε οπληθυντικός μου;

Ρεμάλι είπε...

τελικά διαπίστωσα οτι ποσταρ το κείμενο σε λάθος θέμα..
συνδιασμός κεκτημένης ταχύτητας και αλτσχάιμερ..
αυτο ειχα γράψει ..

Το να ανήκει κάποιος κάπου πιστεύω ότι σχετίζεται περισσότερο με το ποιες προτεραιότητες έχει στη ζωή του.
Υπό την έννοια αυτή «ανήκω» κατά πρώτο λόγο στην οικογένειά μου . Στους ανθρώπους που με περιβάλλουν και ζουν μαζί μου στον στενό κύκλο, όπως το προσεγγίζει ο καθένας μας.
Το ανήκω μεταφράζεται για μένα σε ενδιαφέρομαι, άρα καλό είναι να εξηγηθεί και το πώς κατηγοριοποιείται το ενδιαφέρον καθώς και το σύνολο των καλυπτόμενων αναγκών οι οποίες κατηγοριοποιήθηκαν με μεγάλη ακρίβεια από τον Maslow.

Υπάρχουν βασικοί διαχωρισμοί, ο πρώτος είναι να ενδιαφέρεται κανείς για τις άμεσες υλικές ανάγκες των ανθρώπων που βρίσκονται στο περιβάλλον του, παράδειγμα: «ξέρεις μου χάλασε το λάστιχο του αυτοκινήτου θα με βοηθήσεις να το αλλάξω?», «ή ξέρεις πεινάω είναι δυνατόν να με ταΐσεις?», «Βρέχομαι μπορείς να μου δώσεις ζεστή στέγη?»

Κατόπιν να ενδιαφέρεται για τις άμεσες ψυχολογικές ανάγκες κάποιου, «ξέρεις έχω αυτό το πρόβλημα και κάπως πρέπει να δώσω μια λύση , κάποιος να πω τον πόνο μου να με ακούσιε και να με βοηθήσει». Πρέπει να προσπαθήσει πολύ κάποιος για να φτάσει στο σημείο να ανήκει σε μια ομάδα που να ασχολείται με τις καθημερινές μικρές ψυχικές ανάγκες , φυσικά, όλα είναι εφικτά παρ ότι μπορεί να υποκρύπτονται κάτω από το πέπλο ενδιαφέροντος για τον συνάνθρωπο , κακόβουλες σκέψεις ή προστριβές ,πάντα υπάρχουν σε κάθε μικρό σχήμα.

Τρίτο είναι το να μπορέσεις να βοηθήσεις κάποιον στις μακροχρόνιες υλικές και ψυχολογικές ανάγκες οι οποίες πιθανόν καθορίζουν την πορεία της ζωής του .

Είναι τέλος ο κόσμος και οι άϋλες υποχρεώσεις που έχει κάποιος απέναντι σε εκείνους που συναναστρέφεται ή δουλεύει μαζί τους υπό την σχέση Πελάτης –Προμηθευτής. Αν θέλετε η κομματικοποίηση κατατάσσεται κάπου εδώ, προσδιορίζοντας την σχέση του ατόμου με το πλήθος σε πολιτικό επίπεδο.
Το να ανήκεις στον εαυτό σου είναι απλά η τακτική που κρατιέται από κάποιον όταν διεκδικεί το δικαίωμα του αυτεξουσιάζεσθαι. Αυτό το θεωρώ αδιαπραγμάτευτο και δεν μπορώ να συζητήσω πάνω στη λογική ότι δεν έχω την πλήρη και αδιαπραγμάτευτη εξουσία του εαυτού μου.


τέλος με συγχωρείτε αλλά δεν πρόλαβα να διαβάσω οτι έχει γραφεί προηγούμενα,ποσταρα το κείμενο που βρήκα χρόνο να γράψω οταν διάβασα το πρωί .
καλησπέρα σε όλους.

paragrafos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
andy dufresne είπε...

Ιατρικό ανακοινωθέν για τα δάχτυλα δεν θα βγει;
Που είναι ο κτηνίατρός μας;

Ecumene είπε...

ΠΟΥ ΑΝΗΚΩ, λοιπόν; Μα, σε ό,τι αγαπάω! (Τι ν' αγαπήσεις σε ένα κόμμα - είναι ένα όργανο εξουσίας!)

EYΚΑΙΡΙΑ ΜΕ ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ!
ΞΕΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ;;
ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΣΤΙΣ ΠΟΛΥΔΑΠΑΝΕΣ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΕΣ ΤΟΥΣ ΔΕ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙOΥΝ ΤΟ ΦΘΗΝΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ BLOGGING;;ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΤΟ FEEDBACK..

mickey είπε...

Paragrafos:

Το καλύτερο θα ήταν να φτιάξετε ένα email account στο yahoo (αν δεν έχετε ήδη), να κατεβάσετε (download) και τον Yahoo Messenger και να κάνουμε online chat. Η συνεννόησή μας θα είναι απείρως ευκολότερη (ακόμα και με φωνή, όπως στο τηλέφωνο, αν έχετε DSL). Αν θέλετε οδηγίες, στείλτε μήνυμα στο mickeyblog@yahoo.com και θα σας δώσω.

Φιλικά,

Μιχάλης

paragrafos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Aphrodite είπε...

Πίσω-πίσω, παρκάρισμα με την όπισθεν πίτα στον τοίχο -Ωπα καλώς!Floodlights στροφή μέσα, 3,2,1, ανάβουν ΠΑΑΑΑΦ! Μίλα!...

Ανήκω στο "οφείλω". Να φέρω εις πέρας την αποστολή μου. Να βοηθήσω, να ανακουφίσω, να γίνω εφαλτήριο. Αρχίζοντας (ποιός με ρώτησε? Ανάθεση άνωθεν) από τα δικά μου τα παιδιά, δεύτερο βήμα λίγοι ακόμη, τρίτο όσο το δυνατόν περισσότεροι, μέχρι να αναλωθώ εντελώς. Magic trick: ξεκούραση? Ξέχνα την! Οσο δίνεις, τόσο θα γεμίζεις για να δώσεις, ανάπαυσις μόνον με το άδειασμα (if at all!).

F*ck!

@*glenn*,

Η παραλιακή έχει μποτιλιάρισμα τώρα. Η διαγαλαξιακή?

@heinz,

Χαλάλι, αλλά ασφυξία. Εκμηδένιση αλλά και εξύψωση...

@andy,

Μεταλλική γεύση στο στόμα - Κάννη? Φάρμακο? Φαρμάκι? Δεν ακούμπησε...

Ηλεκτρική -μπα, κατεβάζω διακόπτες κι άσ'τους να κουρεύονται!

@mickey, cyrusgeo,

Ανεκτίμητοι! Και λίγο πρακτικά & διαχειριστικά, δε γίνεται όλοι στη ντάγκλα...

(τι θυμήθηκα, "Αυτές είναι οι αρχές μου! Κι αν δεν σας αρέσουν... έχω κι άλλες!" - Groucho Marx)

Debby είπε...

!+!Xριστόν ομολογώ!+! said...
Σημασία έχει να ανήκεις κάπου
και εμείς ανήκουμε,ενω εσείς κρεμόσαστε στο κενό..

Μας αρέσει το κενό πάρα πολύ!! Από το να σου κάθονται στο σβέρκο είναι χίλιες φορές καλύτερα!
Μπορείτε να μας πείτε αγαπητέ μας μιας και το έφερε η κουβέντα, τι πρεσβέυει ο χριστιανισμός ακριβώς? Σε ποια ζωή τιμωρούμαστε ακριβώς για την ασέβεια μας? Σε αυτήν εδώ που κάηκε και το χέρι του οικοδεσπότη μας ή στην "άλλη"?
Για να ξέρουμε να κανονίσουμε τις "δουλειές" μας.

mickey είπε...

Paragrafos,

Μα φυσικά. Το ρωτάτε; Περιμένω - και BTW ας ανοίξουν και κάποιες άλλες τα δικά τους email ;)

Debby είπε...

Μέχρι πριν ένα χρόνο θεωρούσα ότι οι πολιτικοί και η πολιτικοί μπορουν να αλλάξουν τον κόσμο.
Μέχρι που έφαγα ένα φλάς και κατάλαβα ότι όχι μονο δεν μπορούν να τον αλλάξουν αλλά ότι περισσότερο κακό του κάνουν παρά καλό.
Πως θα ψηφίζω? Σαν να παίρνω μέρος σε ένα παιχνίδι. Τέτοιο είναι. Δεν είναι να τους παίρνεις στα σοβαρά και να πιστευεις πραγματικά ότι ο επόμενος θα κάνει αυτά που υποσχεται.

Αφροδίτη, παρόλο που μόλις είδα ένα σχόλιο σου, μας έλειψες σήμερα γενικώς. Ελπίζω να μην είχε να κάνει με τα του προηγούμενου Post η απουσία σου μέχρι τώρα.

CsLaKoNaS είπε...

Nikos Dimou said... (Τι ν' αγαπήσεις σε ένα κόμμα - είναι ένα όργανο εξουσίας!)

Είναι κάπως απλοποιημένο αυτό. Κάπως ισοπεδωτικό. Πέρα από τα σημάδια του καιρού τα κόμματα φιλοξενούν και ιδέες υψηλές. Ιδανικά ωραία που αξίζει κάποιος να τα υπηρετήσει ανεξάρτητα αν καταλήγει να κάνει...

Οράματα για μια κοινωνία πιο δίκαιη και ανθρώπινη που μόνο συλλογικά μπορεί να είναι...

Γιατί δε ρωτάτε όλους αυτούς που ανήκουν σε κόμματα κύριε Δήμου; Είναι όλοι έτσι όπως τους περιγράφετε; Δεν είχαν προσωπικότητα και βρήκαν μέσα από εκεί ; Πρωτόπεσε στα χέρια τους ένα μανιφέστο από ένα δίσκο του Σούμπερτ ;

Είναι τουλάχιστον μικρότητα να αντιτάσσει κάποιος (όποιος και αν είναι αυτός) την προσωπική του καλοπέραση ή ψυχαγωγία - όσο δημιουργική και να είναι αυτή - απέναντι σε οικουμενικές ιδέες και όνειρα...

Ας μην τα βλέπουμε μονόπλευρα τα πράγματα...

Nikos Dimou είπε...

andy dufresne said...
"Ιατρικό ανακοινωθέν για τα δάχτυλα δεν θα βγει;
Που είναι ο κτηνίατρός μας;"

IATΡΙΚΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ
Τα δάχτυλα αναρρωνύουν με την βοήθεια κορτιζόνης.
Είναι μάλλον βέβαιο οτι ο παίκτης θα λάβει μέρος στο ντέρμπυ του Σαββατοκύριακου.

Για τον εξακύλινδρο boxer ΕΔΩ

Καληνύχτα!

Nikos Dimou είπε...

CsLaKoNaS said..
"τα κόμματα φιλοξενούν και ιδέες υψηλές. Ιδανικά ωραία που αξίζει κάποιος να τα υπηρετήσει..."

Τώρα που θα ξαπλώσω, θα προσπαθήσω να ονειρευτώ τέτοια κόμματα στον ύπνο μου - γιατί όσα έχω ζήσει στον ξύπνο μου σας διαψεύδουν με τρόπο σχεδόν χυδαίο...

Ναι, Vrennus, οι Marx & Engels είχαν γράψει το "Sankt Max" εναντίον του Stirner. Πολλοί τον ξέρουν από εκεί - όπως και τον Duering από τον Αnti-Duering...

glenn είπε...

Ωωωω, μένω άναυδος χριστόνομολογώ! Δεν διαβάζω τι είπες αλλά έχεις ΥΠΕΡΟΧΗ γραμματοσειρά!

glenn είπε...

Κοιτάζοντας το κείμενο του χριστονομολογώ εύχομαι να μην είχα ξεχάσει το πολυτονικό. Μα είναι πανέμορφο...

Debby είπε...

@!+!Xριστόν ομολογώ!+!

Συγνώμη, αλλά όλο αυτό το κατεβατό ήταν για να αναθεωρήσουμε τις αποψεις μας υπερ του χριστιανισμού? Γιατί όσον αφορά εμένα μάλλον ένιωσα ανακούφιση που δεν είμαι στον ίσιο δρόμο! Καλυτερα μου φάνηκε ότι περνούσαν οι άλλοι!!!

Καληνύχτα φίλε. Εις αύριον τα σπουδαία!

mickey είπε...

Τώρα έχουμε και χριστιανικά trolls, που γράφουν και στο πολυτονικό μάλιστα. Αστείρευτη η φαντασία τους :))

kkai-Lee είπε...

Αν είσαι φιλόσοφος μπορείς να ΜΗΝ ανήκεις

Αν δεν είσαι?

Αν δεν ανήκω δεν ανήκεις, δεν ανήκει, Μήπως στο τέλος θέλοντας και μη θα ανήκουμε?

Και το χειρότερο: Μήπως στο τέλος θα ανήκουμε ως πράγματα σε ένα κόσμο των πραγμάτων?

Μήπως με το να ανήκεις ? ( ακόμα και σε κόμμα ) η απλά να είσαι μέλος ή ακόμα πιο απλά να ψηφίζεις ένα κόμμα ή καλύτερα να μετέχεις σε ένα κόμμα, να μη σε κάνει κατ' ανάγκη ανελεύθερο, αλλά μέσω του να αντιστέκεσαι μαζί με άλλους που εκφράζετε παρόμοιες ιδέες και αυτό να βοηθά να συνεχίζεις να είσαι ελεύθερος ?
( Αιρετική προσέγγιση ?? !)

Οι καιροί είναι δύσκολοι.

Και τα μήπως αμείλικτα.

Pink Panther είπε...

@!+!Xριστόν ομολογώ!+!

Τα συγχαρητήριά μου άνθρωπέ μου!!!

Μου θύμησες τα μαθητικά μου χρόνια με το πολυτονικό....
Που - ουυυφφφ, ευτυχώς - καταργήθηκε.

Να σαι καλά που μας έκανες να γελάσουμε.
;)

Καληνύχτα σε όλους.

Ecumene είπε...

ΠΟΥ ΑΝΗΚΩ, λοιπόν; Μα, σε ό,τι αγαπάω! (Τι ν' αγαπήσεις σε ένα κόμμα - είναι ένα όργανο εξουσίας!)




Ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας φέρεται να δήλωσε:
«Είμαστε καραγκιόζηδες και δέσμιοι του συστήματος
της διαπλοκής. Δεν εξαιρώ ούτε τον εαυτό μου. Είμαι και εγώ καραγκιόζης.
Να τα γράψετε όπως τα είπα, διαφορετικά θα πω ότι
καραγκιόζηδες είναι όσοι τα έγραψαν. Γνωρίζετε
πως λειτουργεί το πολιτικό σύστημα. Το Μετρό
δόθηκε σε έναν, το Μέγαρο Μουσικής σε έναν άλλον».
Όταν κλήθηκε από τους δημοσιογράφους να αναφερθεί
ονομαστικά, φέρνοντας ως παράδειγμα τον Μπόμπολα,
ο κ. Κεφαλογιάννης είπε: «Τον Μπομπολα δεν τολμώ
να τον κοιτάξω. Βρίσκεται τόσο ψηλά... Ακόμα και
ο κουμπάρος μου με έχει ξεφωνίσει».
Συνεχίζοντας ο κ. Κεφαλογιάννης φέρεται να είπε:
«Φανταστείτε ότι μεγαλοδημοσιογραφος με πιέζει να
δώσω άδεια οπλοφορίας του Λιμενικού σε ψυχασθενή.
Είμαι και εγώ καραγκιόζης γιατί θα την δώσω . Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς»

ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΕΞΟΥΣΙΑΣ!!!

Ecumene είπε...

OΛΗ Η ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΟΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΕΔΩ
ΕΜΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ,ΤΗ ΛΕΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ!

mickey είπε...

Επειδή πολλοί ενδιαφέρονται για το θέμα των εικόνων στο προφίλ τους, μπορείτε να ρίξετε μια πρώτη ματιά εδώ

Έφτιαξα πρόχειρα ένα ειδικό blog για να βοηθήσω στην παροχή τεχνικής υποστήριξης για τα blogs και τη μεταξύ μας επικοινωνία. Προσκαλώ εκ των προτέρων όσους έχουν απορίες και όσους μπορούν να βοηθήσουν να τις λύσουμε (δεν πρόκειται για διαφήμιση, αν χρειαστεί θα μετακομίσει σε άλλο, ανεξάρτητο blog).

Το νέο blog εδώ

Η επίσημη σελίδα τεχνικής υποστήριξης του blogger εδώ

Pink Panther είπε...

@ GeorGia

Αν σου αρέσει, χρησιμοποίησέ το.
Μη γράψεις πολυτονικό εδώ όμως, ε;
Τα ματάκια μας.
(Παρ' όλο που σε σε συμπαθώ, δε θα μπορώ να σε διαβάζω.)

Αντιφωνητής είπε...

Είπεν ο αδερφός ημών Νικόδημος,
"Ἄλλες μορφὲς ἡδονῶν εἶναι ὁ πολὺς ὕπνος, τὰ καλὰ φαγητά, τὰ ὡραῖα φορέματα, τὰ μαλακὰ στρώματα καὶ γενικὰ ὅλες οἱ ἱκανοποιήσεις τῶν αἰσθήσεων."

δηλαδή,

Δεν θα πέσεις δεν θα φας
Μην ντυθείς και μην γελάς
Η εκκλησιά του Νικοδήμου
θα σε κράξει κύριε Δήμου

Συγνώμη για το στιχάκη αλλά δεν μπορώ να πάρω σοβαρά τέτοιες αερολογίες;

συν γυναιξί και τέκνοις,

Α.

glenn είπε...

Ρε μυ ο harry που είναι απόψε ;)

Ecumene είπε...

Nικοοοοοοοοοοοοοοοοοοδημε!!!!!!!!!!!
Τα μακαρόνια να ειναι Κορώνα!*.......

houlia είπε...

Επειδή αύριο έχει φεγγάρι.

Αυτόματη είναι η αίσθηση που έφυγε από μένα. Λευκό πουλί, λευκό χαρτί. Στο στήθος της που κέρδισα...ό,τι κι αν πρωτοφίλησα, σ’αυτό έστησα καρτέρι

Στα χείλη που λιγώθηκαν κάθισαν λίγο ακόμα, δυο λόγια πεντακάθαρα. Αύριο είναι ή σέληνος ολόκληρη στο κλίτος. Και πως να προσπεράσω?

Μόνο να ρίξω μια ματιά, παράτολμη φοβάμαι μήπως είναι. Λεει κι η κρυπτοθάλασσα

Ξέρω το βρήκα πως μπορώ να την ξανακερδίσω. Θα φέρω εκείνη τη Θεά που όλο πλατσουρίζει. Και στα λυτά της τα μαλλιά μπερδεύτηκε και βρίζει. Κι σεληνής θα μπερδευτεί θα σκύψει να χαζέψει, κι εγώ την κάνω μια χαψιά

Μα η θάλασσα άρχισε να λαμπιρίζει...τωρα που πρωτοέμαθε πως ο έρωτας σκοτώνει.

houlia είπε...

Γεια σου Γεωργία...απο χτες σου το χρωστώ το χειροφίλημα
Μικυ-μά(κια), αν και δε σου χρωστω και χάρη...Μπλαυγιασαν τα ματάκια μου στο μπουντρουμ τόσες μέρες. Ευχαριστώ για την αναρρωτική(άνευ αποδοχών) λόγω Πανσελήνου. Ας όψεται το Καστελόριζο και το παράπονό σου...;)

Nikos Dimou είπε...

Να σκεφθεί κανείς ότι το μέγα θέμα είναι πότε τρώγονται τα κόλλυβα...
Κι αυτές οι έριδες στην εκκλησία της αγάπης...
Έ ρε φραγγέλιο που θα έπαιρνε ο Ιησούς, έτσι που τον ξεφτιλίζετε.
Πιο πολύ τον σεβόμαστε εμείς οι μη ανήκοντες, οι άπιστοι

houlia είπε...

Ποιό πένθος Γεωργία μου?
Μες στην τρελλή χαρά είναι σήμερα οι νυμφες!
Και στα νερά πλατσοβολούν και περιμένουν...Εχει φεγγαρι, θάλασσα και προσευχή απόψε! Μυσταγωγία είναι η φύση κι ο καιρός αυτες τις μέρες...Πάμε για μπάνιο?

Αντιφωνητής είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Αντιφωνητής είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Αντιφωνητής είπε...

@ Nikos Dimou
>>>Πιο πολύ τον σεβόμαστε εμείς οι μη ανήκοντες, οι άπιστοι

Πριν δυο μήνες, περίπου, ο Slavoj Zizek, ανέπτυξε το θέμα σε άρθρο του στους New York Times. Ο τίτλος είναι "Defenders of the Faith" - ρίξε μια ματιά αν θέλεις. Είναι πολύ ενδιαφέρον.

@to ena kai to mhden

Το μέτρο κάνει καλό, σύμφωνοι, αλλά που ειν' το μέτρο σ' αυτό: "...καὶ γενικὰ ὅλες οἱ ἱκανοποιήσεις τῶν αἰσθήσεων."

έχει blogs στην κόλαση; για να ξέρω...

mickey είπε...

Ψιτ, antiphonist, κόψε κάτι. Επαναλαμβάνεσαι :))

(θα γράψω και για τα κατά λάθος επαναλαμβανόμενα σχόλια στο Help Desk)

Glenn (12:47πμ), λες οι υποψίες μου για τη δεύτερη, "απίθανη" εκδοχή να βγουν αληθινές; Εξακολουθώ να μην το πιστεύω πάντως ;)

Yosemite Sam είπε...

Ὅσιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης - Περὶ ἡδονῆς.

Κι ἀφοῦ, ἐξομολογηθοῦν, μὲ τὸν πρῶτο πειρασμὸ ξεχνοῦν τὴν καλή τους ἀπόφαση νὰ μὴν ξαναμαρτήσουν, καὶ πέφτουν ἀμέσως πάλι στὴν ἁμαρτία.


Το πρόβλημα που περιγράφει ο χριστονομολογώ είναι υπαρκτό και έχει απασχολήσει απο αιώνων την χριστιανική κοινότητα.

Εχουν πέσει πολλές προτάσεις κατά καιρούς στο τραπέζι, αλλά χωρίς θεαμάτικά αποτελέσματα, οπως εύστοχα επισημαίνει σχετικός ερευνητής στο παρακάτω εδάφιο:

Ο καιρος λεγουσιν θεραπευει πασας τας πληγας αλλ'ουχι νομιζω τον ερωτα και την πειναν.Απ'εναντιας οσο περισσοτερον μενει τις σωφρων η νηστις,τοσουτω η ορεξις αυτου αυξανει μεχρις ου καταντησει να φαγη τα υποδηματα του ως οι στρατιωται του ναπολεοντος εν ρωσια η να αγαπησει τας αιγας του ως οι ποιμενες των Πυρηναιων.

Ο ίδιος αυτός ερευνητής καταλήγει εν τέλει στην μέθοδο της περιοδικής ανακούφισης (party time) την οποία με επιτυχία εφάρμοζε η δυτική εκκλησία ήδη απο τον μεσαίωνα.Ιδού το σχετικό απόσπασμα:

Οι ημετεροι αγιοι αγρυπνουντες μαστιγουμενοι και νηστευοντες μεχρις ου το στομα των επληρουτο σκωληκων,μολις κατωρθουν να καταστειλωσι τους ωρυγμους της σαρκος παλαιοντες νυχθημερον κατα διαβολων ενδεδυμενων μορφην γυναικειαν και αυτας τας ορνιθας και τας αιγας απομακρυνοντες των ασκητηριων ως επικινδυνους εις την δυσβαστακτον σωφροσυνην των, ενω οι φραγκοι αφου δια μικρας τινος θυσιας καθησυχαζον τον εξαρχον της ασελγείας ηδυνατο επειτα εν ησυχια και γαληνη ψυχης να φροντισωσι περι της σωτηριας των μη αναγκαζομενοι να διακοπτωσιν ανα πασαν στιγμην τας προσευχας των ινα εκδιωξωσιν ως ο αγιος αντωνιος τον πειρασμον δια ψυχρολουσιας.Κατα τον σοφον αρχιγενη η εγκρατεια ειναι το σφοδροτερον των αφροδισιων φαρμακων.καλως λοιπον επραττον οι φραγκοι εξοριζοντες τα τοιαυτα φαρμακα εκ των μοναστηριων.

Αντιφωνητής είπε...

@mickey
το είδα και διόρθωσα- delete, delete. :))

@to ena kai to mhden
πόσες προσωπολατρείες, κομματολατρείες, θεολατρείες... πόσα ΥπερΚείμενα να επιμένουν σ' ένα είδος Δόγματος (Καταστατικά, Αγίες Γραφές, Μανιφέστα)...

Τέλος πάντων, η Καινή Διαθήκη μπορεί να έχει λογοτεχνική, ιδεολογική ακόμα και αισθητική αξία αλλά ως πράξη, ως απάντηση σε αυτό που ελευθερώνει τον άνθρωπο, είναι, κατά την ταπεινή μου άποψη, κακοφωνία.

Εξαιρείτε η φαντασία του Ιωάννη.

Αντιφωνητής είπε...

Όταν ήταν ακόμη νέος, μαθητής στο πανεπιστήμιο, ο Καζαντζάκης έγραψε την έκθεση "Η Αρρώστια του Αιώνος"- μεταξύ άλλων έγραφε τότε, για το πόσες παρθένες στους τάφους τους "προσδοκούν"...

Το «παρθένες» παράδειγμα βέβαια...

cyrus είπε...

Λέτε για τις μωρές, ή για τα "μωρά";

half-blood_phoenix είπε...

Οι μωρές παρθένοι και τα μωρά παρθένοι. Αν κατάλαβα καλά.

Αντιφωνητής είπε...

και οι 40 παρθένες του Μπιν Λάντεν...

«Παλαιότερο ‹Παλαιότερο   1 – 200 από 263   Νεότερο› Νεότερο»