Τσικνοπέμπτη σήμερα, ώρα για κάτι πιο ελαφρό... πιο παιχνιδιάρικο.
Ας παίξουμε το παιχνίδι του έρημου νησιού.
Ναυαγείτε λοιπόν στο (πάντα) ωραίο ερημονήσι (φανταστείτε ότι θέλετε: τα διάφανα νερά της Πολυνησίας, τους φοίνικες και τις μπανανιές, blue lagoon, atoll, Γκωγκέν, κλπ.).
Έρημο νησί. Ούτε καν Παρασκευάς. Τροφή άφθονη, ψάρια, εξωτικά φρούτα, αυγά και γάλα (και ο Ροβινσώνας είχε κατσίκα). Ρούχα άχρηστα. Σταθερή θερμοκρασία 26-28 βαθμούς, όλο το χρόνο.
Έχετε δύο δυνατότητες (εδώ είναι το παιχνίδι) να πάρετε μαζί σας έναν/μία σύντροφο και ένα βιβλίο. Όποιο σύντροφο θέλετε - από σταρ του σινεμά μέχρι τον Ουμπέρτο Εκο ή τον/την σύζυγό σας. Όποιο βιβλίο θέλετε. Και οι δύο όμως επιλογές σας, για πολλά χρόνια.
Ποιόν/ποιάν και ποιο θα διαλέγατε... και γιατί;
Απαντήστε ελεύθερα: μιά και είστε ανώνυμοι δεν κινδυνεύετε από υπάρχουσες καταστάσεις.
Εκτός από την φωτό που θυμίζει ερημονήσι (κι ας είναι Κερκυρα) έβαλα και τρεις αγαπημένες μου σταρ για ...έμπνευση.
73 σχόλια:
ναι!
κι εγώ την Κ. και ένα φέρετρο-κανό για το γύρο του κορμιού σου!
Φυσικά τη Laetitia Casta, γιατί
1. μια όμορφη γυναίκα δε τη βαριέσαι ποτέ
2. Θα ήταν η μοναδική ευκαιρία στη ζωή μου να μου κάτσει...Αν όχι τον πρώτο χρόνο, ε τον δεύτερο σίγουρα...
Βιβλίο: Την Αναφορά στον Γκρέκο του Καζαντζάκη, για να μη ξεχάσω από πού ήρθα.
Τη σύντροφο μου,αν και μάλλον θα έβγαζε καντήλες με την ιδέα της ερήμου νήσου, και το «Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα». Ερημίτες κατ΄ανάγκη , μπορεί και να προσεγγίζαμε τον υπεράνθρωπο
"
στο γύρο του κορμιού σου βρήκα θάλασσα
βρήκα πουλιά παράξενα κι αέρα
χίλια πανιά με τα καράβια χάλασα
να σ' αγκαλιάσω ολόκληρη μια μέρα
μα εσύ σαν ξένη πόλη όταν γύρισα
κρύφτηκες μεσ΄στης νύχτας την ομίχλη
έσβησες τα φανάρια που αναζήτησα
και σκέπασες με σκόνη όλα τα ίχνη
τη νύχτα που με έχυσες ναυάγησα
πριν να φιλήσω τ' αλμυρό σου στόμα
σε κείνο το κορμί που τόσο αγάπησα
είμαι πνιγμένος πάνω του ακόμα
στο γύρο του κορμιού σου βρήκα πέλαγα
βρήκα νερά παράξενα και δίνες
θύμωνε ο καιρός μα τον ξεγέλαγα
τα σφάλισα τ' αφτιά μου στις σειρήνες
μα εσύ θολή στεριά συνέχεια μάκραινες
και χάθηκαν του ονείρου μου τα φώτα
λες και δεν ήθελες ναρθώ ξεμάκραινες
λες κι ήταν λάθος της καρδιάς μου η ρότα
"
Ουτε γυναικα, ουτε βιβλιο.
Σκυλους και γατες ναι.
Και τα οπλα μου!
Για να κρατησω τους ξεδιαντροπους μακρια, που αργα η γρηγορα θα ερθουν να μολυνουν τον παραδεισο μου.
Εχω βρει πολλους παραδεισους. Και τους εχω ολους χασει - γιατι ημουν αοπλος και μισουσα την βια.
Για Γυναίκα θα διάλεγα το "Αερικό"
του Χατζιδάκι, και για βιβλίο τον "Οδυσσέα",μπας και καταφέρω να το τελειώσω επιτέλους....!
Laeticia Casta... ναι, είναι όμορφη αλλά είναι και έξυπνη;
Πέρα του ότι η εξυπνάδα είναι για μένα το καλύτερο αφροδισιακό (μια χαζή γυναίκα κάνει χαζό έρωτα) σκέψου ότι αυτή αντέχει στον χρόνο.
Και μιλώντας για χρόνο... θα έπαιρνα το "Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο" του Προυστ (αλλά και ο "Οδυσσέας" δεν είναι κακή επιλογή...σηκώνει πολύ ξαναδιάβασμα).
Να μια φορά που αποδεικνύεται ότι το ίντερνετ είναι το βιβλίο των βιβλίων. Λάπτοπ και μια γεννήτρια επιτρέπεται;
Η μοναξια ξεπερνιεται πιο ευκολα οταν την μοιραζεσαιμε καποιον που διαθετει χιουμορ. Ετσι λοιπον, οπωσδηποτε τον συντροφο μου.
Βιβλιο-το εκκρεμες του Φουκω. Εκο φυσικα. Καθε φορα που το διαβαζω ανακαλυπτω και κατι καινουργιο
Την Σκάρλετ Γιόχανσον ή την Πέτρα Νέμκοβα φυσικά, η οποίες είναι εμφανισιακά ότι ομορφότερο έχω δει στην ζωή μου!!!
Από βιβλία το "Εκκρεμές του Φουκώ" που το έχω διαβάσει τόσες φορές κι ακόμη δεν το έχω χορτάσει.
Καμία έξυπνη γυναίκα δε μένει με τον ίδιο άντρα μια ζωή. Κι αν είναι όντως έξυπνη, θα βρεί τρόπο να στην κάνει απ'το νησί.Ωχ, και δε θέλω να το σκέφτομαι.
Οπότε Laetitia, Laetitia...
Μια Λίζα γύρω στα 20-25 (σωβινιστικό γουρούνι σε αυτές τις καταστάσεις) και για βιβλίο ένα τετράδιο λευκό (τι να το κάνεις το βιβλίο στην ερημιά, άντε για στήριγμα το πολύ).
Σοβαρά, θα έπαιρνα την Εγκυκλοπαίδεια Brtitannica και κάποια που θα ήταν πανέμορφη, πανέξυπνη, ευαίσθητη και μιλά κάποια πανδύσκολη γλώσσα που δεν μιλώ εγώ. Και σιγά-σιγά, θα μάθαινα εγώ τη γλώσσα της κι αυτή ελληνικά (και ό,τι άλλο πρόσθετο θα μιλούσε ο καθένας). Δεν βρήκα ακόμα την προσωποποίηση του ονείρου μου, τι να κάνουμε;
hra: η βέφα θα μαγείρευε δημοκρατία με καπιταλισμό και θα τάιζε τα πλήθη των χρηματιστών της κυανής ακτής, θα πολλαπλασίαζε τις αλβανές τηλεπαρουσιάστριες να έχουνε τροφή για χίλια χρόνια οι μικροαστοί πελάτες της εθνικής τράπεζας, και στο ερημικό εκείνο το νησί θα έμπαιναν οι βάσεις για μία ποιοτική ελληνική ιδιωτική τηλεόραση.
Yannis h said:
"Λάπτοπ και μια γεννήτρια επιτρέπεται;"
Καλά, θα έπαιρνες το φορητό του Νεγκροπόντε που έχει μανιβέλα και φορτίζει - αλλά και κάποια κάρτα για δορυφορική σύνδεση... πολλές απαιτήσεις...
Τι DVD παιδιά; Προϋποθέτει και DVD player, τηλεόραση γεννήτρια...
Μπα, πολύ απαιτητικοί είστε σήμερα! Ούτε ένα εξωτικό νησί δεν σας φτάνει. Αμέσως να το μολύνετε με τεχνολογία...
Κάποιον να τραγουδάει όμορφα και να λέει αστεία πολλά. Το Θανάση ίσως που ξέρει να χαϊδεύει τα μαλλιά.
Αλλά με συγχωρείτε όμως τέτοιο ωραίο νησί θα’ναι ιδανικό για το Μάρκο το συριανάκι και τον Ιάσονα με το χαμένο του σανδάλι. Θα γουργουρίζουν αυτοί οι δυό όλη μέρα ξάπλα με την κοιλιά στο δροσερό αεράκι κι ελπίζω να βρουν γάτες εκεί. Όταν ταξίδευα συνέχεια με τα πλοία το μεγαλύτερο μέρος του ταξιδιού σκεφτόμουνα τρόπους που θα σωζόταν ο γάτος μου, συνταξιδιώτης μου παντοτινός. Και τον βρήκα.
Άρα σίγουρα θα ναυαγούσα εκεί μαζί τους.
Αλήθεια ελπίζω να τα καταφέρει κι ο Θανάσης – γι’αυτόν τρόπο δεν είχα σκεφτεί.
Βιβλίο, ένα που να του λείπουν οι μονές σελίδες. Να τις συμπληρώνουμε με διαφορετικούς τρόπους, να μην τελειώνει ποτέ.
Εξαιρετικό θέμα Νίκο Δήμου!
Μου έφτιαξε τη διάθεση, που σήμερα είναι ιδιαιτέρως βαριά από το πρωί.
Ο άνδρας:
θα έπαιρνα μαζί μου τον Δ., γιατί μαζί του δεν θα έπληττα ποτέ. Είναι ελκυστικός άνδρας, δυνατός, ευφυής και με απίθανη αίσθηση του χιούμορ. Δίπλα του θα ένιωθα ασφαλής και ευτυχής. Αλλωστε, στο ερημονήσι θα μπορούσα επιτέλους να τον μυήσω στην τελετουργία του σεξ, μια και το μυαλό του δεν θα ήταν μοιρασμένο στο φαρμακείο, τη δημοσιογραφία, τα ποτά στο Κολωνάκι, τις φίλες και τους φίλους του, το τηλέφωνο, την ΑΕΚ, και τα λοιπά και τα λοιπά... Ποιος ξέρει, εκεί μπορεί και να ανοίγαμε μαζί μια άλλη πόρτα, που εδώ, υπό τις παρούσες συνθήκες, φαίνεται πως θα παραμείνει για πάντα κλειστή.
Το βιβλίο:
Οπωσδήποτε το Αναζητώντας το Χαμένο Χρόνο, του Προυστ, διότι όσες φορές τόλμησα να το ξεκινήσω, ο χρόνος που είχα στη διάθεσή μου ήταν πάντοτε λίγος για ένα τέτοιο έργο. Δεν το έχω διαβάσει λοιπόν ακόμη, οπότε το έχω νούμερο ένα στη λίστα με τα βιβλία που θα ήθελα να απολαύσω κάπου εκεί μετά τα 50 (τώρα είμαι ακόμη 32, και ολίγον τι από party animal, με αποτέλεσμα να μην διαβάζω πλέον όσο στο παρελθόν ή όσο θα ήθελα. Εχω μάλλον επιδοθεί σε μια προσπάθεια να μετρήσω όσο περισσότερα χιλιόμετρα μπορώ, μεταφορικά μιλώντας, πριν αποσυρθώ πάλι, για τη δεύτερη φάση της ενδοσκόπησης - την πρώτη την πέρασα μεταξύ 12-17 ετών).
Υπάρχει ένας ακόμη λόγος πίσω από την επιλογή αυτή: Ο ίδιος ο τίτλος του βιβλίου.
Την Έλλη μου και τα άπαντα του Blake..........
Εξομολόγηση
Μου είναι πράγματι δύσκολο να αποφασίσω με ποιο πραγματικό πρόσωπο θα πήγαινα (μιλάμε για χρόνια μοναδική συντροφιά!) και όπως είπα, δεν έχω βρει ακόμα την προσωποποίηση του ονείρου μου.
Η εξομολόγηση είναι πως κάποτε προσπάθησα να δημιουργήσω την προσωποποίηση του ονείρου μου όσον αφορά τη γυναίκα – με ένα ψεύτικο γυναικείο νικ, σε μια κοινότητα φόρουμ. Αποτέλεσμα; Αποκαρδιωτικό... Ήταν μια γυναικάρα (φωτό προφίλ) που έλεγε τα σωστά πράγματα τη σωστή ώρα, στο σωστό θέμα. Τόσο τέλεια, που δεν αντέχονταν. Με τον καιρό, άρχισε να γίνεται ‘αρρενωπή’.
Όχι, δεν ήταν απλώς το ότι μου έμοιαζε υπερβολικά – ας πούμε, σαν το καρναβάλι που ανοίγει σήμερα και οι πιο γκροτέσκ γυναίκες είναι οι άντρες ντυμένοι γυναίκες. Είναι ότι δεν με πήγαινε κάπου αλλού από εκεί που ήμουν, δεν με ‘εξέλισσε’, δεν μεγάλωνα μαζί της. Ήξερε όσα ήξερα, με τον τρόπο που τα ήξερα, μέχρι εκεί που τα ήξερα. Και τα έλεγε σε μια συζήτηση, συμφωνούσα μαζί της (μου) αλλά όχι μόνο δεν με εξίταρε, με απωθούσε!
Αν έψαχνα περισσότερο τη θηλυκή πλευρά μου, αν την εξέλισσα περισσότερο, σαν ήρωα μυθιστορήματος, ίσως μπορούσα να βρω περισσότερα πράγματα για μένα. Το άρχισα σαν παιχνίδι, δεν το έψαξα περισσότερο και με αποκάρδιωσε. Άσε που οι άλλες γυναίκες τη μίσησαν. Οι άντρες... κάποιοι την πλησίασαν (ήταν όπως είπαμε και γκομενάρα) αλλά οι περισσότεροι, πολύ προσεχτικά.
Άβυσσος η ψυχη του… της... των...
1. Τη γυναίκα μου. (Για τον ίδιο λόγο που είναι και γυναίκα μου)
2. Το A Widow for one Year του J. Irving. Ένα από τα λίγα βιβλία που μπορώ να διαβάσω ξανά και ξανά. Ή κάποιο βιβλίο μαθηματικών (η δουλειά μου), γιατί νησί-ξενησί το μυαλό πρέπει να το δουλεύεις για να μη σκουριάζει.
Γεωργία, λες ότι η γυναίκα-είδωλό μου, που ήξερε όσα εγώ και με τον τρόπο που τα ξέρω εγώ, ήταν έξυπνη - thanks!
Αλλά αν ήταν απλώς έξυπνη, οι άλλες γυναίκες γιατί τη μίσησαν;
hra μου: μη σκέφτεσαι. πες στον g.saritetoio: όπου ακούς πολλά κεράσια...euler.
Egw tha epairna tin niki blond (deite sto www.pornstargals.com) fysarmonica i gynaika....
kai apo vivlio. xmm. paizei na eperna to teleftaio vivlio toy nikoy xatzopoulou : "papas, psyxanalyths kai fake blogger".
Καλησπερα σας.
Προτιμω την ιδια συντροφο που εχω
26 χρονια.Ο βασικος λογος εκτος
των τετριμμενων ειναι οτι θα
...παρω την εκδικηση μου βλεποντας
την να μη μπορει να φορτωνει τις
καρτες μας!!!
Βιβλιο την αναλυση των ποιηματων του Καβαφη που εγραψαν οι Ρενος
Σταντης και Ηρκος Αποστολιδης
μη λέμε ό,τι επιθυμούμε τώρα!
αγκαλιά φυσικά!
υπάνθρωποι είμαστε ή τηλεθεατές;
και φιλί.
πάρε ένα ταξί έλα κοπερτί μου έλα να γεράσουμε μαζί.
tasso papadaki:
εμένα άμα με πάρεις στο ερημονήσι να με βάλεις χάμω στις άμμους με τα κόλλυβα να μου κάνεις κακά πράγματα; γιατρός δεν είσαι; δεν έχω τέτοια εμπειρία. σύντροφε, στο ερημονήσι οι αναπαύτωτοι επιθυμούν να βρεθούν για να απολαύσουν έρωτα και στυτική τροχοδρόμηση αφού στην πόλη δεν τους κάθεται η φάση. αστικά ονειράκια, μικροαστικά etc. γιατί δε με αρπάζεις από τη μέση μαζί με το γιάπικο τζιν μου το ξεπλυμένο με τη ζώνη να με ρίξεις πάνω στο στρώμα και να πηδήξεις πάνω μου; κωλώνει η ομάδα; τσου...
thrileoapaute: το έχεις διαπράξει με αρσενικό αγόρι; εδώ είμαι! να πάρεις εμένα σε μία καφετέρια να μη σου μείνει ούτε σταγόνα σορμπετουλίνι. δεν πάει άλλο...
γιατί ρε σύντροφε, δεν την γλείφω δηλαδή μαστρωπά την πράσινη φιάλη με το βαρύ νερό; κάνε μου κακά πράγματα γιατί θα πάθω κακά πράγματα - και στο λέω! αγόρια είμαστε και αισθανόμαστε θαρρώ τι να είσαι αγόρι μόνο στο Σύμπαντο...
Είπαμε να επιλέξετε... όχι να φλερτάρετε μεταξύ σας...
Άκου την Φαραντούρη!
overdrive: και ονειρεύομαι πισίνες και ονειρεύομαι γκόμενες και ονειρεύομαι φόρμουλες γκόμενες LA και ξυπνάω και σπάζομαι και τραγουδάω: Μέχρι να εφευρεθεί ξανά η αγάπη δεν λέω αυτή την παιδεμένη για μένα λέξη, και ταπεινά παραδέχομαι πως όταν την είπα ήταν μόνο και μόνο για να ελευθερωθεί ο άλλος. Σαν φίδι που ρίχνει δηλητήριο και περιμένει να μαλακώσει το θύμα του.
Στην ακρη ολα τα καλα του κοσμου μπροστα σε μια γυναικα.Τη θελω παχουλη,καλυτερα ελληνιδα(θελω να ακουω ελληνικεσ λεξουλεs) και σταρ.Μη μου πειτε τη ντορα μπακογιανη.
η πολή ανωτερότητα και η θολούρα περί τέχνη σας έχει βάλει χέρι και μάλιστα αγριότατα. οι θηρευτές της ανωτερότητας είσαστε για φάπες, έτσι που οδηγείτε στο κενό ανθρώπους που θα κάνουν το λάθος να πουν ωραία μούρη. ο άλλος θα διαβάσει μαθηματικά στο ερημονήσι...γιατί έχει να ασχοληθεί από ετών έξι...τι να πεις: ζωντανές φανφάρες τυλιγμένες με οδοντόκρεμα.
Οχι βρε γιωργια.Εχει σε κατι πιο sexy?Μη μου πεισ τη Xριστινα Λαμπιρη.
Ωραία είναι να έχεις μία ωραία γυναίκα και ένα καλό βιβλίο, αλλά θα σας απογοητεύσω. Όλα αυτά πολύ γρήγορα γίνονται βαρετά. Πόσες φορές να διαβάσεις ένα βιβλίο? Πόσο να χαρείς μία γυναίκα, να συζητήσεις με έναν σπουδαγμένο άνθρωπο? Όλα κάποτε τελειώνουν, γίνονται κοινά. Θα προτιμούσα και μία τρίτη επιλογή, και αυτή θα ήταν μία μικρή χάρη. Να μπορούσα τον κόσμο να βλέπω πάντα σαν να τον έβλεπα ως να ήταν η πρώτη φόρα. Κατά αυτό τον τρόπο όλα τα άλλα περιττεύουν, ή τα χαίρεσαι καλύτερα. Τα γεύεσαι εις το έπακρον.
Kι αν δεν ειναι μια παχουλη ,τοτε δυο αδυνατεs.
Τον Σ. και την Συβαρίτισσα της Λιλής Ζωγράφου.
georgia m Και οι 80αρεs ισον με δυο 40αρεs(σε κιλα).Aν βγει λιγο παραπανω,μη κοψειs.Αστο..
κι εγώ που δεν τρώω ψάρια, εξωτικά φρούτα, αυγά και γάλα να λιμοκτονήσω δηλαδή; ή θα φάω τα άπαντα του Ελύτη που θα έχω μαζί; οπότενεςςςς, ας πάρω τον/την σαλτάρω στο κενό, μπας και σαλτάρει επιτέλους και φάω ;)
(με την καλή έννοια πάντα :ΡΡΡΡ)
hra:
τι σου χρωστάω δεν ξέρω
κι αν μου χρωστάς δε ρωτώ
απόψε μονάχα στο κορμί σου θα καίω
αυτό έχω βάλει σκοπό
hra:
το χύσιμο το ενσωμάτωσα στο άσμα του αβατάγγελου ως παραμετρική παράμετρο της ύπαρξιακής ερωτικής εξερεύνησης του ερημονήσι που ένα σώμα γίνεται όταν αφεθεί σε αυτά εδώ τα αταξίδευτα άπατα τρολ που βρήκαν χώρο να πορνοβοσκίσουν τα απωθημένα τους. κι έχουν στόμα καλή μου οι ψηφοφόροι της λήθης και στόμα και εξαπολύουν ομοιοπολικές κανονικότητες σαν να είναι ντροπή να μην ακούσεις μότσαρτ πριν να ξεβρακωθείς και να μην αναγνώσεις Νίτσα πριν να ψιθυρίσεις στο κοριτσάκι: ε, τώρα θα σε γαμήσω α γ ά π η μ ο υ. δράματα ανθρώπων. αλλά εγώ θα σε πάρω να χύσουμε στου μυαλού μου τα μεγάλα τα δάάάάσηηηηη.
georgia m said Ευχαριστώ,αλλά δώσαμε...Να μην σε παιδεύω κιόλας...Είμαι ήδη αλλού...
Ε! ναι. Ενταξει. Αλλα ειναι ωραιο και το "ξενο"!.
τόχα τρακάρει και τόχα αγαπήσει ήσουν παιδούλα κι ολοζώντανη μα πια σουτάρεις και ποιος να σε γνωρίσει δε φτάνει νάσαι μοναχά παιδί και στα ντουβάρια ακόμα κι αν μιλάω την αορτή μου βγάζω στο κλαρί άτριχέ μου πίθηκε αχανής ειν΄η μπαμπεσιά σου ηρωίνωσες το lsd μες την αγνοιά σου κι απ τη δειλία σου μού είσαι δικαστής εμείς έχουμε ιστορία πολεμήσαμε στην Τροία εσύ μου γινες πρεζόνι και σε πήρε το βαγόνι που πας ξυπόλυτη μωρή στ' αγκάθια βρες τη δύναμη σου κι έλα έλεγχο θέλει κι η τρέλα εγώ έχω καθαρίσει και αυτό ίσως βοηθήσει στης απουσίας σου λιώνω την ουσία τηλεπαρουσιάστριά μου μη χαθείς στο πάντρεμα με την ανυπαρξία δε φτάνει νάσαι μόνο χασικλής και μια στιγμή να σπάσεις τα ντουβάρια τη δύναμη σου κράτα σταθερή άτριχε μου πίθηκε η αυγή δείχνει τα τσιμέντα μένει η ύπαρξή σου ορφανή μένει κι η πατέντα που σου επέβαλε να μείνεις αριθμός εμείς έχουμε ιστορία πολεχύσαμε στην Τροία εσύ μου γίνες πρεζόνι κούφια οι ώρα που μας ζώνει
ανυπερθέτωσαν αι δυσκολίαι
τζόρτζια γιατί σου κολλάνε τα τσόλια; φιλί.
Πάει ο πληθυντικός ευγενείας?
Α ρε το δούλεμα τι μεγάλη τέχνη που είναι τελικά...
τελικά ΠΑΝΤΑ θα υπάρχουν κορόιδα..
georgia mΚαι τι να κάνω,χρυσό μου,που το άλλο μισό αυτή τη στιγμή δουλεύει;
Δεν μπορούσαμε να είμαστε μαζί
Νυxτοφυλακαs ειναι?Τι ωρα γυρναει για να ξερουν οσοι σου στελνουν ερωτικα comments να τα σβησουν?.Mην τα δει και εχουμε καμια σκηνη νυχτιατικα.
Ξεφυγαμε λιγο.Τσικνοπεμπτη ειναι..
thrileontas & nonsense:
μήπως να σύρετε να κοιτάξετε μέσα σε κανένα πηγάδι να βρείτε κανένα τρόπο να εκφραστείτε ευγενικά πριν σας καταπιεί το ίδιο το πηγάδι εν ονόματι της συμμετοχικής δημοκρατίας;
goergia.m:
μίλα όσο θες για δονητές. χώσε με έναν όπου θες: μύτη, κωλοτρυπίδα, στους πόρους.
κατούρησέ τους και σου επικολλάω και ποίημα:
ΝΙΚΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ
ΤΑ ΒΕΛΗ
Ένα κορίτσι σ ένα κήπο
Δύο γυναίκες σε μια γλάστρα
Τρία κορίτσια στην καρδιά μου
Άνευ ορίων άνευ όρων.
Μία παλάμη σ ένα τζάμι
Μία παλάμη σ ένα στήθος
Ένα κουμπί που ξεκουμπώνεται
Ένα βυζί που αποκαλύπτεται
Ενώ ο Τοξότης με τα βέλη
Λάμπει ψηλά στον ουρανό
Άνευ ορίων άνευ όρων.
-
σκέψου να τους αφήσεις μόνους σε ερημονήσι. θα εφεύρουν το μωσαϊκό νόμο! τα σούργελα!
καλά κάνει ρε όρθιο ψωλόχυμα. κι από πότε εσύ θα λογοκρίνεις μία γυναίκα; σκάσε.
σαλτάρω όταν ξεφεύγεις από τη σφαίρα της παράνοιας και γράφεις πιο σοβαρά λες πολύ σωστά πράγματα.. προσπάθησε λίγο περισσότερο μόνο
Πολυ καλα. Μια γυναικα ειχαμε στη παρεα μαs,θα τη χασουμε κι αυτη.
Οσο για το νησι οποσδηποτε γυναικα.Τι βιβλια κλπ.Το νινι μπορει να συρει και κανα καραβι αν χρειαστει να φυγουμε.
mcfly: έρχομαι, αρκεί να είσαι άνθρωπος με όψη ανθρώπου και όχι φάντασμα.
Και οι αγρίοι φοβερα θελουν.
τωρα που κοιματε ο οικοδεσποτηs θελεται να πουμε τα 5 βιβλια και τα 5 cd που θα περναμε στο νησι?ε?
Μπα βλακεια ειναι.
dimitra said Νομίζω πως όταν έχεις να πάρεις τέτοιες αποφάσεις δεν πρέπει να λειτουργείς με το συναίσθημα αλλά να σκέφτεσαι πρακτικά
Oι αντρεs λογω τησ ορμονηs τεστοστερονηs λειτουργουν με το συναισθημα.Mε μια δευτερη σκεψη νομιζω οτι εχεισ δικιο για τα κριτιρια που βαζειs.
cd ετσι προχειρα
tyxedo moon ghost sonata
mike oldfield ommadawn
philip glass the photographer
peter baumann romance 76
the residents eskimo
Καλημέρα! Ωραίο θέμα! Σήμερα το διάβασα. Δεν ασχολούμε με οτι έγινε απλώς κατααθέτω την άποψη μου!
Απο βιβλία θα έπαιρνα μαζί μου το όσα παίρνει ο άνεμος! Είναι από τα βιβλία που πάντα με ταξιδεύουν!
Από γυναίκες θα έπαιρνα την γυναίκα που με έκανε να το αγαπήσω αυτό το βιβλίο! Ξέρει εκείνη!
Φιλικά!
Θα έπαιρνα έναν πρόσκοπο για παρέα, γιατί δεν έχω ιδέα από επιβίωση στη φύση κι από βιβλία, δεν ξέρω, κάτι βαρύ και δυσνόητο ίσως, να το επεξεργάζομαι για χρόνια!
Αν πάλι είχα ρομαντική διάθεση, θα έπαιρνα τον φίλο μου και δε βλέπω να προλάβαινα να διαβάσω κανά βιβλίο. Θα σβήναμε κι οι 2 like romeo&juliet, ως technology-freaks.
dimitra said:
εσείς κύριε Δήμου δεν μας είπατε;
Για το βιβλίο είπα ήδη - το "Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο" του Προυστ. Πρέπει να είναι ένα βιβλίο που να διαβάζεται και να ξαναδιαβάζεται, ολόκληρο κα αποσπασματικά. Δεύτερη επιλογή ο "Οδυσσέας" του Τζόυς ή μία μεγάλη ανθολογία ποίησης (ευτυχώς όμως θυμάμαι πολλά ποιήματα απέξω).
Δίσκους δεν θα έπαιρνα - δεν υπάρχει πικαπ.
Άνθρωπο; την σύντροφό μου - μετά από αρκετές δοκιμές (trial and error) κατέληξα - και δεν την αλλάζω με τίποτα...
Για το κοριτσάκι, που είπε κάποιος, κανείς δεν αποκλείει την γέννηση παιδιού από το Ροβινσώνειο ζευγάρι....
Θα έπερνα ένα μεγάλο βιβλίο με την τελευταία λέξη της βιοχημείας και την Α.
Μήπως ισοπεδώνω τη "ρομαντική" ατμόσφαιρα του blog;
Συγχωρέστε με, αλλά ας υπάρχει κι ένα αντίβαρο, χάριν ενός δημοκρατικού πλουραλισμού.
Την σύντροφό μου. Καταλήξαμε στο μαζί μετά από πολλές δοκιμές αλλού. Δεν την αλλάζω με τίποτα.
Τα ποιήματα του Σεφέρη και το Βυσσινί του τετράδιο. Αν μπορώ και τα δυο. Αν μόνο ένα, το τετράδιο. Έχει μέσα του τα ''κλειδιά''.
Θα έπερνα την γυναίκα μου - είμαστε μαζί επί 25 χρόνια (επέτειος την άλλη εβδομάδα με ταξίδι στη Ρώμη) - και ένα e-book με την Gutenberg.
ΥΓ. Γράφω αυτό το σχόλιο από την βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου Napier στο Εδιμβούργο και νοιώθω ιδιαίτερα περήφανος που χάριν της παλαιάς μου εργασίας για το ελληνικό αλφάβητο μπορώ να γράψω και ελληνικά ... από ένα κοινό τερματικό της βιβλιοθήκης χωρίς πρόβλημα.
Βιβλία - βιβλία είπαμε Τάκη Αλεβαντή - όχι cd-rom και κόλπα. Πάτε να μου χαλάσετε τον ρομαντισμό - να μου βάλετε ηλεκτρικό ρεύμα, υπολογιστές, κλπ.
Με την ευκαιρία βλέπω μία τάση να επιλέγονται μεμονωμένα βιβλία (που σίγουρα θα εξαντληθούν γρήγορα) αντί για συλλογικές εκδόσεις. Π. χ. τον Φαίδρο του Πλάτωνα αντί για όλους τους Διαλόγους (Υπάρχουν και σε ένα τόμο).
Είπα ήδη δύο βιβλία που προτιμώ, (Προυστ και Τζόυς) ας πω και ένα τρίτο που πρόσφατα ξαναδιάβασα. Τον Δον Κιχώτη. Το υπέροχο με αυτό το βιβλίο είναι ότι μπορείς να το διαβάζεις αποσπασματικά (δεν έχει "υπόθεση" - συρραφή είναι από επεισόδια) και να μην το χορταίνεις ποτέ...
Επειδή το όνειρο «ναυαγός σε νησί» μου έχει καρφωθεί από βιβλία του Ιουλίου Βερν, του χρωστάω να πάρω κάποιο από τα ακόλουθα δικά του:
- Το μυστηριώδες νησί
- Δύο χρόνια διακοπές
Χμ... επειδή νομίζω ότι η σύντροφός μου διαβάζει επίσης το blog, θα πω ότι θα έπαιρνα εκείνη ως πρώτη επιλογή :-). Θα δώσω όμως και μια δεύτερη για να δώσω κάποιο ενδιαφέρον στην απάντηση μου: Κατερίνα Παπακώστα!!! (ναι, τη βουλευτή της ΝΔ εννοώ). Αναμφίβολα όμορφη γυναίκα, που μπορεί να μιλάει ασταμάτητα (αρκετά χρήσιμο σε ένα έρημο νησί)! Από την άλλη θα είναι και για εμένα μια πρόκληση να αντέχω την κρεβατομουρμούρα και τη φλυαρία της σε καθημερινή βάση (αυτό το κόβω δύσκολο -μου δίνω 1 μήνα max)! Θα είχε πολύ ενδιαφέρον...
Δύσκολη απόφαση. Ένας άνθρωπος και ένα βιβλίο...
Δεν μπορώ να φανταστώ το εαυτό μου χωρίς τις γυναίκες της ζωής μου, τη σύζυγό μου και την κόρη μου. Αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο.
Όσο για το βιβλίο, θα διάλεγα την «Ασκητική» του Καζαντζάκη. Θα μπορούσα να το διαβάζω και να το ξαναδιαβάζω για πολλά χρόνια. Η δύναμή του με φορτίζει. Η απλότητά του με ηρεμεί. Η αλήθεια του με συγκλονίζει. Δεύτερη επιλογή ο «Ερωτόκριτος» του Κορνάρου.
Άντε, έστω και αργά, να παίξω κι εγώ στο "ερημονήσι", αν και μάλλον έμεινα μόνος μου - ναυαγός σε έρημο post :(
Για προορισμό θα προτιμούσα κάποιο νησάκι του Ειρηνικού ή έστω του Ινδικού (σε στυλ "Blue Lagoon").
Για βιβλίο δεν ξέρω τι να διαλέξω, θα το βαριόμουν μετά από καιρό και θα ήταν χρήσιμο μόνο για …προσάναμμα - εξαίρεση θα αποτελούσε ένα εγχειρίδιο επιβίωσης, αλλά δε νομίζω ότι ο Ν.Δ. αναφέρεται σε "τέτοια" βιβλία. Εκτός κι αν μιλάμε για την έντυπη έκδοση της Wikipedia, αλλά φαντάζομαι πως θα ήταν ΠΟΛΥ μεγάλο βιβλίο ;)
Για γυναίκα-σύντροφο εφ' όρου ζωής θα διακρίνω τρεις περιπτώσεις - εννοείται πως σε κάθε περίπτωση θα είναι πρόθυμη να ζήσει μαζί μου και δε θα με πρήζει με γκρίνια και …πονοκέφαλο!
1) Από τις γνωστές μου, θα επέλεγα ασυζητητί τον μεγάλο έρωτα της ζωής μου. Άλλωστε έχουμε περάσει τόσο όμορφα σε νησιά, παραλίες και θάλασσες χωρίς τα …περιττά, που θα νιώθαμε μια χαρά στον τροπικό παράδεισο. Αν και η ίδια προτιμούσε τις ανέσεις και την πολυκοσμία, της έδειξα πόσο όμορφη είναι η ζωή στη φύση χωρίς όλα αυτά - ναι, εγώ ο "τεχνολάτρης" ;)
2) Από τις celebrities, μία είναι η επιλογή: Nicole Kidman. Όμορφη, έξυπνη, με προσωπικότητα και ασύγκριτη θηλυκότητα (μόνο η Μπελούτσι της πάει κόντρα, αλλά δεν είναι ο τύπος μου), αποτελεί την ιδανική γυναίκα για μένα και στην ιδανική ηλικία για απολαυστικό σεξ και όχι μόνο (38,5 ετών σύμφωνα με το imdb - και παραπάνω να είναι δε με χαλάει καθόλου). Όσο για τα αγγλικά, σιγά μην κολλήσουμε εκεί. Είναι Αυστραλέζα άλλωστε (γεννήθηκε στην τροπική Χαβάη πάντως) με καριέρα στις ΗΠΑ, οπότε δεν θα την πειράξει που δεν πέρασα από Οξφόρδη μεριά ;)
3) Από τις …μπλογκερούδες, μάλλον κλίνω προς την blade runner, που κατά τη γνώμη μου συνδυάζει λογική και ευαισθησία (σαν και μένα δηλαδή :D), οπότε μου κάνει μάλλον για έτερον ήμισυ - της αρέσουν και οι "μυήσεις" άλλωστε από ότι διάβασα! Εκείνη βέβαια θα έπαιρνε άλλον (κάποιον Δ.), αλλά είπαμε, στο παιχνίδι διαλέγουμε όποια θέλουμε εμείς. Δυστυχώς, η …πρώτη αγάπη μου, η georgia.m μου κάνει πολλά νερά τελευταία (πότε με τον newlens πότε με τον the resident, μέχρι και στις προκλήσεις του thrileontas ανταποκρίνεται), οπότε έχασε την …ευκαιρία! Όσο για την άλλη μου "αγάπη", την houlia, μάλλον θα μου φορτώνει όλες τις δουλειές - ξέρει εκείνη γιατί το λέω ;)
Nikos Dimou said...
Βιβλία - βιβλία είπαμε Τάκη Αλεβαντή - όχι cd-rom και κόλπα. Πάτε να μου χαλάσετε τον ρομαντισμό - να μου βάλετε ηλεκτρικό ρεύμα, υπολογιστές, κλπ.
Με φωτοβολταϊκά, με φωτοβολταϊκά ... Ήμαρτον !
Την Natalie Portman (μικρός είμαι, μην βαράτε :Ρ) και τα άπαντα του Oscar Wilde..
Lefteris Kritikakis said...
η ερώτηση "με ποια γυναίκα και με ποιο βιβλίο σε ποιο νησάκι"; Δεν αποτελεί αυτό ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ στο ρόλο ενός αντικειμένου όπως το βιβλίο;
Όχι Λεφτερη γιτί η ερώτηση απευθύνεται και στις γυναίκες - άρα κάνει και τον άνδρα αντικείμενο... δεν μιλάμε για αντικείμενα αλλά για συντρόφους!
Ωραία τα λες φίλε μου..
Εγώ θα πάρω τον γάτο μου τον αθάνατο γιατί τον υπεραγαπώ και μόνο αυτός με καταλαβαίνει και μια εγκυκλοπαίδεια έγχρωμη χε χε
Lefteris Kritikakis said...
Κύριε Δήμου, τι κάνει αυτός ο γάτος που το γουργούρισμά του το άκουγα από τον απέναντι καναπέ;
Υγιαίνει Λευτέρη - τόσοι άνθρωποι τον υπηρετούν...
Μόνο τον άνθρωπο που έχω τώρα στο πλάι μου (ποιος άχρηστος διάσημος να μπορέσει ποτέ να συγκριθεί με έναν πραγματικό άνθρωπο!). Βιβλίο δε μπορώ να διαλέξω, μη με πιέζετε, αλλά μπορώ να σας πω ότι ο άνθρωπός μου είναι πιο ενδιαφέρων από κάθε βιβλίο που αργά ή γρήγορα θα γινόταν επαναλαμβανόμενο.
Όσο για τον κύριο που θεωρεί ότι μία ωραία γυναίκα δεν τη βαριέσαι ποτέ- Πόσο λάθος κάνετε :) Το τι λέμε και τι αισθανόμαστε είναι που μετράει αγαπητέ μου, όχι η φάτσα μας. Άσε που η φάτσα μας εγκαταλείπει αργά ή γρήγορα. Μα γιατί να χρειάζεται να πρέπει κάποιος να το πει αυτό το πράγμα.. Είναι μάλλον αυτονόητο!
Δημοσίευση σχολίου