ΚΑΡΑ -χασάν, -μανλής, -τζαφέρης...

Υπάρχουν δύο ειδών ρατσισμοί. Ο θεωρητικός και ο πρακτικός.

Θεωρητικά είμαστε όλοι αντι-ρατσιστές. Όλοι υπέρ των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Όλοι υπέρ της ισονομίας.

Και εμφανίζεται μία κυρία Γκιουλ Καραχασάν – και γίνεται χαμός. Ακόμα και μετά από τόση φασαρία, το 45,5% του αστικού (προσοχή!) κοινού, είναι εναντίον της υποψηφιότητάς της. (Δημοσκόπηση της εταιρείας GPO για λογαριασμό του τηλεοπτικού σταθμού Mega).

Δηλαδή είναι εναντίον του Συντάγματος της Ελλάδας που δίνει ίδια δικαιώματα σε όλους τους Έλληνες πολίτες.

Θυμάμαι μία γνωστή μου κυρία, επιστήμονα, αριστερή, φεμινίστρια, με αγώνες και εξορίες. Ξαφνικά η κόρη της τα έφτιαξε με ένα νέγρο.

«Αράπης παιδί μου, κατράμι, ανθρωποφάγος! Μόνο το κόκαλο στα μαλλιά του λείπει!» μου έλεγε στο τηλέφωνο.

Πάνε και οι αγώνες, πάνε και οι θεωρίες... Η ιδέα πως το τρυφερούδι της φώλιαζε στην αγκαλιά ενός κατάμαυρου, την έκανε να ανατριχιάζει.

Όποιον σας λεει πως δεν είναι ρατσιστής, ρωτήστε τον. Θα πάντρευε την κόρη του με ένα γύφτο;

Είναι απίθανο πως δικαιολογούμε τα πράγματα. Π. χ. κυριαρχεί η άποψη πως οι Έλληνες δεν ήταν ρατσιστές – αλλά τους έκανε η πλημμύρα των μεταναστών.

Ε, λοιπόν, βρήκα κείμενά μου δημοσιευμένα το 1986, με αφορμή μία έρευνα που έγινε τότε. Και προσοχή: ρωτήθηκαν μόνο Αθηναίοι:

Στην ερώτηση: “Ένας Έλληνας Εβραίος είναι Έλληνας;”, το 41% των Ελλήνων άπαντα αρνητικά. Στην αντίστοιχη ερώτηση του IFOP μόνον 12%, των Γάλλων είπε όχι. (79%, ναι. Έλληνες: 49%).

Μόνον 17% των Γάλλων θα είχε αντίρρηση για ένα γαμπρό (η νύφη) Εβραίο — στους Έλληνες το ποσοστό είναι 51%,. Ακόμα: το 49%, από μας δεν θα ψήφιζε έναν Εβραίο βουλευτή (Γάλλοι: 13%) και 43% δεν θα πήγαινε σε Εβραίο γιατρό! (Γάλλοι: 7%)!

Στο ερώτημα αν εμπιστεύονται έναν Ορθόδοξο απάντησε καταφατικά το 92% — έναντι 63% για έναν Καθολικό και 57% για έναν Διαμαρτυρόμενο. Φυσικά το ποσοστό πέφτει στο 37% για τους Εβραίους και στο 35% για τους Μουσουλμάνους.

Με άλλα λόγια — το ένα τρίτο των Αθηναίων δεν εμπιστευόταν (το 1986), έναν Χριστιανό (έστω λευκό και Ευρωπαίο), μόνο και μόνο επειδή δεν είναι, Ορθόδοξος! Για να μη σχολιάσω τα δύο τρίτα που δεν εμπιστεύονταν —a priori— Εβραίους, Μουσουλμάνους και Τσιγγάνους. Και φυσικά σχεδόν κανένας δεν θα πάντρευε το παιδί του με Αθίγγανο/η.

Βέβαια τότε κατακρίναμε σκληρά την Νότιο Αφρική και ήμασταν υπερήφανοι διότι δεν είχαμε απαρτχάιντ. Αλλά δεν είχαμε και νέγρους.

Όλες αυτές τις μέρες άκουγα τις δηλώσεις των Ελληναράδων, και ανατρίχιαζα. Διαθέτουμε σε αυτόν τον τόπο μία διαχρονική μόνιμη κλίκα από επαγγελματίες πατριώτες, που τόσα δεινά έχουν συσσωρεύσει στην πατρίδα. Αυτοί μας έκαψαν το 1897, («η εθνική μας τύφλωσις»), το 1922, και το 1974 στην Κύπρο. Αυτοί πλειοδότησαν ασύδοτα στο «Μακεδονικό» – και το χάσαμε. Τους ίδιους είδα πάλι στην τηλεόραση να περιφέρουν τον εθνικιστικό τους λαϊκισμό.

Αυτοί, που είναι τόσο περήφανοι για την ελληνική τους καταγωγή, με έκαναν πάλι να ντρέπομαι που είμαι Έλληνας.