Έχω μείνει άναυδος από την υποδοχή - και δεν κρύβω ότι αισθάνθηκα αμήχανα. (Είναι και η ηλικία που σε κάνει ευσυγκίνητο). Όχι μόνο τα 70 comments σε 48 ώρες - αλλά κυρίως τα σχόλια στα άλλα blogs. Τελικά οι bloggers είναι ζεστή παρέα. Ναι, πειράζονται μεταξύ τους και κοντράρονται - αλλά τόσον καιρό που παρακολουθώ την σκηνή είδα λίγη άρνηση και πολλή αγάπη.
Τώρα την εισπράττω κι εγώ και νιώθω περίεργα γιατί δεν έχω συνηθίσει σε τέτοιες εκδηλώσεις. (Ελπίζω να μην είναι από σεβασμό - οι περισσότεροι bloggers είναι δύο ή τρεις γενιές νεότεροι μου).
Δύο λόγια για την πολιτική στα comments: επιμένω απαρασάλευτος στην αρχή της απόλυτης ελευθερίας - έχω στενάξει από την λογοκρισία στα πιο "έγκυρα" ελληνικά ΜΜΕ, που με οδήγησε σε δέκα παραιτήσεις. (Γιατί νομίζετε πως γράφω μόνο σε τεχνολογικά περιοδικά και στο Διαδίκτυο;). Είμαι σίγουρος ότι οι σχολιαστές δεν θα κάνουν κατάχρηση.
Και πάλι ευχαριστώ όλες και όλους (είναι μακρύς ο κατάλογος). Οι γιορτές τελειώνουν, τα μελομακάρονα επίσης - καιρός να πιάσουμε σοβαρή δουλειά.
39 σχόλια:
Τόσες πολλές είναι οι παραιτήσεις; ήξερα για τις 2 (καθημερινή, βήμα)αλλά μπράβο για το κουράγιο. Εγώ είμαι λίγο μικρότερος αλλα σας ζηλέυω για το ότι μπορέσατε αν ακολουθήσετε αυτό που θέλατε να κάνετε.
Ελπίζω να σας έχουμε κοντά μας για πολλά ακόμα χρόνια.
Στα άλλα blog υπογράφω σαν " αρχαίος" - σε σχέση με την ηλικία των παιδιών που γράφουν- σε εσάς δεν νομίζω ότι ταιριάζει κάτι τέτοιο.
Υπογράφω λοιπόν σα
φίλος
Έχω μείνει άναυδος από την υποδοχή - και δεν κρύβω ότι αισθάνθηκα αμήχανα.
Κι εγώ. Είναι η πρώτη φορά που τόσο πολλοί bloggers χρησιμοποιούν με τόσο αξιοσημείωτη συνέπεια τον πληθυντικό ευγενείας προκειμένου να απευθυνθούν σε άλλον blogger.
καλώς ήρθατε στην μπλογκόσφαιρα κύριε Δήμου
μοναδική παράκληση : απαλλάξτε μας από το word verification
To word verification μου το πρότειναν οι ειδικοί για λόγους ασφάλειας. Εγώ μπορεί να είμαι "αρχαίος" στο Ιντερνετ (12 χρόνια!) αλλά στα blogs είμαι αρχάριος... Ακολουθώ λοιπόν τους σοφότερους.
"Ελπίζω να μην είναι από σεβασμό"
Κατά την άποψή μου αυτός είναι ο λόγος...
Διαβάζω αυτές τις ημέρες σε διάφορα blogs εύφημες μνείες για εσάς από bloggers που καμία απολύτως σχέση δεν έχουν με τις φιλελεύθερες πολιτικοοικονομικές απόψεις που έχετε εκφράσει κατά καιρούς -απόψεις που όταν υποστηρίζονται από άλλους ανθρώπους οι παραπάνω bloggers πέφτουν να τους φάνε ζωντανούς. Τέλος πάντων.
Χωρίς να θέλω να μειώσω τη ζεστασιά της υποδοχής να επισημάνω πως οφείλεται και σε τεχνικούς λόγους. Πρώτον, το blog παρακολουθείται πολύ πιο εύκολα μέσω RSS. Δεύτερον, τα σχόλια είναι δημόσια και επομένως η συγγραφή τους σε ένα blog - ιδιαίτερα σε ένα δημοφιλές - είναι σαγηνευτική για τους συγγραφείς τους: η άποψη τους διαβάζεται από περισσότερο κόσμο, πράγμα απόλυτα θεμιτό φυσικά.
Η πολιτική της ελευθερίας των commnets είναι ένα πολυσυζητημένο θέμα. Δε θα συμμεριστώ την απόλυτη αισιοδοξία σας για μη κατάχρηση, έχουμε δει μέχρι και παράνομες πράξεις όπως τη δημοσιοποίηση του ονόματος ανώνυμου blogger.
J95, ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημά σου με τον πληθυντικό;
Αν με "φιλελεύθερες" εννοείτε αυτό που αρχικά σήμαινε η λέξη (σε αντίθεση με δογματικές, αυταρχικές, συντηρητικές θέσεις) αποδέχομαι τον χαρακτηρισμό. Ναι, είμαι φίλος της ελευθερίας και την βάζω πάνω από κάθε άλλη αξία. Αν όμως εννοείτε συγκεκριμένες πολιτικο-οικονομικές κομματικές τοποθετήσεις, τον αρνούμαι. Υπάρχουν πολλά διευκρινιστικά κείμενα στα βιβλία μου και στο www.ndimou.gr (π. χ. το δοκίμιο "Σύστημα Ελευθερίας") που περιγράφουν την (μη) τοποθέτησή μου.
Να' στε καλά κ. Δήμου.
"Καιρός να πιάσουμε σοβαρή δουλειά": καλώς ήλθατε κύριε Δήμου.
Μπαίνω στο ψητό με ενικό λοιπόν:
Νίκο Δήμου, αν και αρκετά νεότερος, όλη μου την αγάπη (και ελπίζω συνέπεια) προς τον ορθολογισμό την απέκτησα από τα βιβλία και τα γραπτά σου (θυμάμαι και την πρώτη φορά που σε διάβασα: Καθημερινά Κυριακάτικα). Σου χρωστάω λοιπόν πολλά...
Η δυνατότητα που δίνει ένα blog για άμεση επικοινωνία, πραγματικά δεν συγκρίνεται με τίποτα. Να κάνω μια πρόβλεψη? Με αυτό που "έμπλεξες", προβλέπω να γράφεις όλα και λιγότερα βιβλία... Ή πιο απλά να μεταφέρεις αυτούσιους διαλόγους από το blog και να εκδίδεις ένα το μήνα!
Σου θέτω και μια ερώτηση που ήθελα από καιρό:
Επειδή νιώθω ότι πολιτικά είμαστε ανάλογοι, πως θα απαντούσες (ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ), στην ερώτηση: τι είσαι πολιτικά?
Σου δίνω επιλογές (που όλες απορρίπτονται):
- Αριστερός (δεν γίνεται επειδή δεν θεωρείς τους Αμερικανούς default κακούς και δεν συμπαθείς τον Οσάμα).
- Δεξιός (δεν γίνεται επειδή δεν πιστεύεις στο τρίπτυχο πατρίς-θρησκεία-οικογένεια. Επίσης αντιπαθείς τον καθοδηγητή του έθνους Χριστόδουλο)
- Φιλελεύθερος (δεν γίνεται γιατί ενώ νιώθεις ότι στην οικονομία πετυχαίνουν, πιστεύεις ότι χάνουν στην κοινωνική δικαιοσύνη)
- Σοσιαλιστής (δεν γίνεται επειδή δεν έχεις όνειρο να διοριστείς στο δημόσιο. Αυτό βέβαια είναι ο πασοκικός σοσιαλιστής)
- Κεντρώος (δεν γίνεται επειδή απλά δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα...)
Σου τονίζω: Το να μου πεις Σκανδιναβός σοσιαλιστής (φιλελεύθερη & ανεκτική κοινωνία, ελεύθερη οικονομία, δημόσιο μικρό και ευέλικτο που λειτουργεί, κράτος πρόνοιας, φιλειρηνική εξωτερική πολιτική κλπ κλπ) δεν παίζει, επειδή πρέπει να μιλήσεις με ελληνική ορολογία!!!
α) για τον πληθυντικό - δεν τον επιθυμώ ούτε εγώ. Ένα από τα καλά του Διαδικτύου είναι πως δεν σηκώνει ταξικές διακρίσεις (και ο πληθυντικός, εκτός από σεβασμό, μπορεί να δείχνει και διάκριση). Με κολακεύει μάλιστα όταν τα νέα παιδιά που μου γράφουν στο RAM χρησιμοποιούν ενικό - σαν να ήμουν συνομήλικος. Από την άλλη πλευρά δεν θέλω να επιβάλω τίποτα - ας γράφει ο καθένας όπως νιώθει.
β) για την συμμετοχή μου σε άλλα blogs. Είναι θέμα χρόνου. Ήδη και αυτό εδώ με απασχολεί περισσόερο από όσο φανταζόμουν. Έχω μερικά πράγματα να προλάβω ακόμα και πιέζομαι...
γ) για την σημασία του Internet. Δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό του "σας τα έλεγα εγώ" - ήδη το 1994 έγραφα ότι το Διαδίκτυο είναι το μεγαλύτερο πνευματικό επίτευγμα του ανθρώπου (τι άκουσα τότε!) κι ότι είναι το πρώτο και μόνο αμφίδρομο και μη μαζικό Μέσο Επικοινωνίας. (Τα κείμενα στο βιβλίο μου "Ψηφιακή Ζωή".)
Για τον Zoros (δεν σας προφταίνω παιδιά!).
Τι θα έλεγες για φιλελεύθερος σοσιαλιστής; (Υπάρχει σχετικό κείμενο στα "Επικαιρα".
Με μια λέξη Νίκο Δήμου, με μία!
Απορρίπτεται!
Άσε που αν το πεις στην ΕΛΛΑΔΑ αυτό θα γελάνε όλοι... Ακόμα δεν έχουν καταλάβει τι κάνει ο Μάνος και ο Ανδριανόπουλος στο ΠΑΣΟΚ και γιατί πήγε ο Παπαθεμέλιος (νομίζω εσύ τον είπες πρώτος έτσι) στη ΝΔ.
J95, ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημά σου με τον πληθυντικό;
Δεν έχω πρόβλημα. Απλώς μου έκανε εντύπωση.
Θέλω να πω, δεν έχει να κάνει με την επωνυμία, έτσι δεν είναι; Καπλάνι -> ενικός, Μήτσου -> ενικός, Μανίνα Ζουμπουλάκη-> καρακαταενικός.
Δεν έχει να κάνει ούτε με την (δηλωνόμενη τουλάχιστον) ηλικία:
Ροδιά->ενικός
Alberich->ενικός
Δεν έχει να κάνει ούτε με το θαυμασμό:
etc->ενικός (και τον etc τον θαυμάζω μέχρι μαλακίας)
Αλλά εδώ, 100 σχόλια σε 2 μέρες και όλα στον πληθυντικό, εκτός από του Art Attack και τα δικά μου που όπως πρόσεξες αποφεύγουν συστηματικά το β' πρόσωπο.
Φαίνεται ο κ. Δήμου μας εμπνέει ένα σεβασμό.
Εμένα πάντως σίγουρα.
Από την άλλη έχω συνηθίσει σε όλες τις open κοινότητες να χρησιμοποιώ ενικό και δε μου κάθεται καλά ο πληθυντικός.
Θα δω.
Όσο για το word verification, ισχύουν τα εξής:
1) Είναι το μόνο πράγμα (εκτός από το moderation) που προστατεύει από το spam. Και είναι πολύ σπαστική η διαδικασία για να σβήνεις spam.
2) Δυστυχώς, καθιστά αδύνατο για έναν τυφλό να σχολιάσει το blog σου. Στο gmail αν έχετε προσέξει όσοι έχετε gmail, εκεί που κάνεις word verification όταν γράφεσαι υπάρχει και ένα κουμπάκι με το σήμα του accessibility που μπορούν να το πατήσουν οι τυφλοί για έναν εναλλακτικό τρόπο ταυτοποίησης, αλλά στο blogger δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα.
3) Επιπλέον το blogger καμιά φορά κάνει τόσο κώλο τα γράμματα που είναι αδύνατον ακόμα και σε άτομα χωρίς προβλήματα όρασης να τα διαβάσουν.
Μου φαίνεται από αύριο θα το βγάλω κι εγώ και θα βάλω moderation.
δεν έχω συνηθίσει σε τέτοιες εκδηλώσεις
Λόγος, 1997 κι έπειτα.
Οι περισσότεροι από όσο έχω δει είναι ήδη εδώ. Αλλαξε το μέσον, αυξήθηκε το κοινό, αξίζει τον κόπο.
Βάλε δύο Έλληνες μαζί, και θα χωριστούν σε τέσσερις φατρίες.Αυτή η ελληνικότατη παράδοση πέρασε δυστυχώς σε χρόνο dt και στο blogging.
Μια άλλη μάστιγα είναι η αντιπαλότητα με την έντυπη ενημέρωση.Λες και κάποιος που εκφράζεται μέσω του ίντερνετ, χρειάζεται να συγκρίνει εαυτόν με οποιοδήποτε άλλο μέσο, ή λές και τα "ελεύθερα, αλογόκριτα" κλπ σχόλια των bloggers δεν βασίζονται σε πληροφορίες και ειδήσεις που αλίευσαν απο τα παραδοσιακά μέσα.
Τέλος πάντων.
Κρατάω το θετικό που κι εσύ επεσήμανες, Νίκο: το αμφίδρομον της επικοινωνίας,και εύχομαι η ανταλλαγή απόψεων να είναι τόσο γόνιμη για σένα, όσο και για μάς.
Θα κάνω την καρδιά μου πέτρα και θα υποταχθώ στο πρωτόκολλο των bloggers που μου υπαγορεύουν τον ενικό:
Νίκο Δήμου, καλό είναι να γνωρίζεις και την άλλη όψη του νομίσματος. Από τον υπέροχο Hugh Macleod:
http://www.gapingvoid.com/Moveable_Type/archives/002140.html
Να το ξαναβάλω γιατί την πάτησα σαν αρχάριος
Tα μελομακάρονα μπορεί να τελειώνουν, κ. Δήμου, τους "κουραμπιέδες" όμως τους τρώμε όλο το χρόνο στη μάπα.
Με όλο το θάρρος...
Με το που δημοσίευσαν ¨τα Νεα" κείμενα απο τα blogs, έσκασαν μύτη και τα "μορφωμένα"!
Έλεος κύριε Δήμου!
Ίσως, λέω ΙΣΩΣ, η επιτυχία αυτού του blog να οφείλεται και στο γεγονός ότι πρόκειται για το blog ενός "επώνυμου" ή έστω "επωνύμου". ΙΣΩΣ, επαναλαμβάνω, πολλοί να νομίζουν πως γράφοντας εδώ παίρνουν ένα μέρος της δόξας, κάτι από την αίγλη του blogger Νίκου Δήμου. (Η ρίμα ακούσια).
Προς Nikos:
Ωραία η χιουμοριστική γενίκευση - αλλά δεν βλέπω να ισχύει (ούτε βέβαια και το αντίθετο).
Προς MTheo:
Σιγά μην περίμενα τα ΝΕΑ... Δέκα χρόνια δημοσιεύω στο Internet. Το θέμα για δικό μου blog έχει συζητηθεί στα "Επίκαιρα" από τον Δεκέμβρη του 2004...
http://www.ndimou.gr/newsarticle_gr.asp?news_id=94
Μία μικρή παράκληση με ένα θερμό καλωσόρισμα.
Ξεκολλάτε ρε όλοι σας με τα πολιτικά. Το σωστό είναι σωστό πέρα από πολιτικές ιδεολογίες! Γαμώτο, μην το κάνουμε πολιτική αρένα εδώ. Όταν χωνόμαστε στο κουτάκι μιας ιδεολογίας είναι καραστάνταρ ότι κάτι αφήσαμε απ΄όξω που είναι σίγουρα σημαντικό. Δεχτείτε τα καλά από όπου κι αν έρχονται και επιχειρηματολογείστε για τα κακά.
Anyway, καλωσήρθατε κύριε Δήμου στην επικοινωνία που επιβάλλουν τα blogs. Ξέρετε, ένα καλό κείμενο, μια κατάθεση ψυχής, έχει χίλιες φορές μεγαλύτερη ισχύ όταν υπάρχει feedback.
Το σχόλιο μου δεν είχε να κάνει με το από πότε δημοσιεύετε στο internet κε Δήμου, αλλά με το timing που μπήκατε στα blogs.
(μεγάλα παιδιά είμαστε, καταλαβαινόμαστε).
'Ητανε ή δεν ήτανε μετά την δημοσίευση των "Νέων";.
Όχι ότι έχει και πολύ σημασία, απλά για να μην μας ταίζετε και τόσο πολύ κουτόχορτο...
(είναι αρκετοί πεινασμένοι εδώ μέσα και..τσιμπάνε).
Μακάρι ο ΝΔ να ήταν τόσο "επώνυμος" (πάντα με την έννοια της αναγνώρισης του έργου του φυσικά, και όχι του "σταρ") όσο κάποιοι πιστεύουν...
Όταν ήμουν κάπου 12, έπεσε στα χέρια μου η "Δυστυχία του να είσαι Έλληνας". Έκτοτε κόλλησα. Δεν έχει σημασία αν διαφωνώ ή συμφωνώ - αυτός ο άνθρωπος πραγματικά διεγείρει τη σκέψη και έχει αξία να συζητάς μαζί του. Νόμίζω ότι αυτό και μόνο αρκεί για να θέλει κανείς να γράψει εδώ.
Πριν βέβαια το blog, υπήρχε το email, όπου ο ΝΔ - τουλάχιστο στα δικά μου - απαντούσε. Αυτός απλώς είναι ένας ελαφρά διαφορετικός τρόπος επικοινωνίας. Θα μπορούσε να παρομοιασθεί με τα διάφορα ιντερνετικά "fora" όπου χιλιάδες "ανώνυμοι" επιδίδονται σε εκατομμύρια posts για θέματα πολύ παρόμοια με αυτά που θίγει ο ΝΔ...
Καλημέρα.
To blog or not to blog θα μπορούσε να είναι η ερώτηση. Blog it κατά το Nike it , ίσως είναι μία απάντηση. Όταν ξεκίνησα το blog μου, πολύ πρόσφατα και είδα τα hits να ανεβαίνουν πολύ γρήγορα, έμεινα εμβρόντητος –πάνω από 250 σε 5-6 μέρες –ένιωσα πως μάλλον κινδυνεύω να χάσω ένα μεγάλο μέρος ουσίας από το πως τα πράγματα «τσουλάνε» πια. Δεν είμαι «επώνυμος» αλλά ακόμα και αν με γνωρίζουν κάποιοι άνθρωποι από την όποια παρουσία μου σε ορισμένους τομείς της Επικοινωνίας , το blog μου δεν το έβγαλα με το όνομά μου. Άρα οι επισκέψεις στις σελίδες μου, έχουν να κάνουν και με μια δυναμική που διαθέτει και αναπτύσσει το ίδιο το Μέσο.
Αρκετοί άνθρωποι του στενού μου περιβάλλοντος με επέκριναν ή πρόβαλλαν έντονο σκεπτικισμό στο ύφος «μα είναι τώρα σοβαρά πράγματα αυτά; Έχεις χρόνο για χάσιμο;»
Χαμένος Χρόνος όμως δεν υπάρχει. Ποτέ δεν υπήρξε Χαμένος Χρόνος.
Καλώς όρισες λοιπόν Κύριε Νίκο Δήμου και σε αυτή τη γειτονιά που με τον τρόπο της αναδεικνύει ένα θαυμάσιο τοπίο ανθρώπων με χιούμορ, λαγαρή έκφραση και συχνά τον τόσο πολύτιμο και σπάνιο στα ελληνικά ήθη Αυτοσαρκασμό.
Αν κανείς λογαριάσει πόσα καλά ελληνικά blogs υπάρχουν , τότε θα πρέπει να βρεθεί ένας, να συστήσει στους πολιτικούς μας να αφιερώσουν λίγο Χρόνο στην συστηματική τους ανάγνωση μήπως και συνειδητοποιήσουν έστω και ελάχιστα τη βοή και την αισθητική που υπάρχουν σε αυτή τη χώρα.
Ερήμην τους ασφαλώς.
τι ειναι digital loop. ποια ερωτική αυταπάτη. δεν μου έχουν επισυμβεί αυτά εμένα ω newlens μελαχρινάκι. γιατί, αυτές οι υπαρκτές κοπέλες, με επιθυμούν στην πράξη. γιατί, η πράξις είναι απλή όπως άμα εννοποιείς τις δυνάμεις άνεφ να έχεις επίγνωση και να καίγεσαι στη μωροφιλοδοξία. γιατί, γιατί, γιατί φοράς κλουβί. γιατί, άμα μια θηλυκή άνθρωπος, επιθυμάει να γευτεί τα μυαλά μου αλμυρισμένα με τα κολπικά της υγρά, σε αγαπώ, ελελεύ θα μου πει, και όχι stain, bulk, stress, δημοσθένης λιακόπουλος κλπ. όμως αν υπάρχουν σοβαροί άνθρωποι που πρόκειται να τοποθετηθούν εδώ για μάνο, ανδριανόπουλο, και όλα αυτά τα τιποτένια τέλος πάντων τα ανύπαρκτα, εμείς θα διαπράξουμε αληθινή Ποίηση όχι κατσαρό, μαλακάση, χυτήρη, ευανθία ρεμπούτσικα. γιατί...
Αγαπητέ Νίκο,
Νομίζω ότι θα πρέπει να πάψεις να βάζεις κείμενα στα «Επίκαιρα» (αλήθεια τι εποχή κι αυτή των παλαιών Επικαιρων του συγχωρεμένου του Γιάννη του Πουρνάρα) και να τροφοδοτείς μόνο το ιστολόγιο ετούτο(κν. blog).
Νομίζω επίσης ότι θα πρέπει να αρχίσεις (ή μάλλον να ξαναρχίσεις) να δημοσιεύεις και μερικά κείμενα στα αγγλικά ή και σε άλλες γλώσσες. Τις σκέψεις σου, τις απόψεις σου, το χιούμορ σου και τα κείμενά σου νομίζω πως πρέπει να τα μοιράζεσαι και με τους μη Έλληνες. Εξάλου αυτή δεν έιναι και η πεμπτουσία του διαδικτύου;
Αν θές δες και το φτωχο-πολυγλωσσικό-ιστολόγιό μου.
Φιλικά,
Το φαινόμενο που λέγεται blogging έχει μια ικανοποιητική εξήγηση που έχει να κάνει με την άνοδο της ασημαντότητας.
Βλέπε και εδώ:
«Tο να κόβεις το σύμπαν στα μέτρα των απόψεών σου δημιουργεί ένα αυτοεπιβαλλόμενο γκέτο απόψεων»
«O Πολιτισμός του Nαρκισσισμού»
«δημιουργείται η ψευδαίσθηση, γράφει, ότι οι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο τους χωρίς τη συνδρομή της πολιτικής, ασκώντας απλώς το δικαίωμά τους να παίρνουν ατομικές αποφάσεις ως καταναλωτές αγαθών, υπηρεσιών και ιδεολογίας».
Μία ερώτηση προς ΝΔ: Για ποιο λόγο πρέπει ένα σχόλιο να έχει γίνει από user του blogspot; Αν ο λόγος είναι τεχνικός, οκ, διαφορετικά μου θυμίζει τη μανία των μηνυμάτων μέσω κινητού τηλεφώνου, όπου θεωρείται αυτονόητο ότι όλοι έχουν από ένα...
"Μία ερώτηση προς ΝΔ: Για ποιο λόγο πρέπει ένα σχόλιο να έχει γίνει από user του blogspot;"
Δεν καταλαβαίνω - από την στιγμή που κάποιος διαβάζει το blog στο blogspot είναι user - ή γίνεται με ένα κλικ. Αn δεν θέλει να δημοσιοποιηθεί η γνώμη του ας μου στείλει email μέσα από το site μου.
NewLens:
Το "φαινόμενο" του internet είναι όντως τόσο μεγάλο που δεν θα μπορούσε να αναλυθεί με μια φράση. Αλλά εγώ αναφέρθηκα στο blogging, όχι στο internet. Επίσης οι φράσεις που παραθέτω δεν είναι του Καστοριάδη (μια προσεκτική ανάγνωση στο προηγούμενο comment μου θα ήταν αρκετή για αυτό). Θεωρώντας σχετικό με τα παραπάνω, παραθέτω και το εξής quote(εφαρμογή του θεωρήματος):
We've heard that a million monkeys at a million keyboards could produce the complete works of Shakespeare; now, thanks to the Internet, we know that is not true.
Αλήθεια, επειδή ο Bill Gates έχει πει τόσα πολλά, σε ποια από όλες τις ομιλίες του αναφέρεστε;
Κύριε Δήμου:
Δεν θα επιμείνω, αλλά δεν έθεσα θέμα ευκολίας, αλλά ελευθερίας. Μερικές φορές τα πράγματα που είναι εύκολα είναι και τα δύσκολα:-)
Franki ο Καστοριάδης ανήκει στην προδικτυακή εποχή - και κανένας στοχαστής, όσο ευφάνταστος κι αν ήταν, δεν θα μπρούσε να διανοηθεί ένα φαινόμενο σαν το Internet.
To blogging δεν έχει σχέση με την "άνοδο της ασημαντότητας" αλλά ακριβώς με το αντίθετο. Χαίρομαι να διαβάζω τόσο ζωντανές και εύστοχες γνώμες από "ανώνυμους" - που σημαίνει ότι ο καθένας μπορεί να γίνει σημαντικός.
Για το θέμα της ελευθερίας: φυσικά αυτός που δεν έχει υπολογιστή δεν είναι ελεύθερος να συμμετέχει - αλλά ο Nicholas Νegroponte έρχεται με το laptop των $100...
Πρέπει να πω ότι συμμετέχω σε διαδικτυακές συζητήσεις και ήθελα να βάλω το link των blogs σε άλλο φόρουμ. Μάλιστα το έκανα, μετά σκέφτηκα ότι μπορούν τα blogs να καταλήξουν ένα μπάχαλο όπως το εκεί φόρουμ και το έσβησα - άφησα μόνο τους κανόνες, σαν τροφή για σκέψη στις εκεί συζητήσεις.
Δικτυακά φόρουμ υπάρχουν πολλά, αλλά ένα μέρος σαν το παρόν, ελάχιστα - τουλάχιστον, είναι το μόνο που ξέρω.
Ένα σημαντικό πρόβλημα στις διαδικτυακές συζητήσεις για μένα: όλοι μιλάνε (επίτέλους) αλλά κανένας δεν φαίνεται ν' ακούει...
Το λάπτοπ των 100 ευρώ πρέπει να είναι αληθινό και εφικτό όπως η Συμμετοχική Δημοκρατία. Η Δημοκρατία δίδεται στους λαούς δωρεάν. Τον πρώτο υπολογιστή μας τον αγοράζει ο μπαμπάς μας. Η Μαργαρίτα Παπανδρέου ζηλεύει που μας αγόρασε υπολογιστή ο μπαμπάς μας, και μας κατηγορεί ότι ζούμε εκμεταλλευόμενοι τους γονείς μας, που είναι κακοί άνθρωποι, επειδή δεν είναι καλοί άνθρωποι, αφού δηλαδή δεν ψηφίζουν Γιωργάκη Παπανδρέου. Που έχει και αυτός υπολογιστή, που δεν του τον αγόρασε η μαμά του, αφού ο αυτοδημιούργητος υλικά και πνευματικά Εγγονός Παπατζής, εδούλεψε για να αγοράσει τον πρώτο του υπολογιστή. Δεν υπήρχε τότε ο Νεγκροπόντε και η σύγχρονη πνευματική δικτατορία που υπόγραψε με το πασοκ την αναβαθμισμένη σύμβαση των συμμετοχικών δημοκρατικών πελατειακών σχέσεων: να δίδεται ως αντιδώρο ένα πτηνό λάπτοπ σε κάθε ψηφοφόρο. Και τι είναι τα 100 ευρώ. Η επιδότηση ενοικίου που έδωσε η Νέα Διακυβέρνηση, είναι χίλια ευρώ. Χίλια ευρώ για ένα συνολικό ποσό 12 μήνες επί 300 ευρώ κάθε μήνα. Τα 100 ευρώ είναι λίγα, για να αγοράσεις ολόκληρο τον κόσμο της επικοινωνίας που διαφημίζεται.
αν ένας άνθρωπος είναι ηλικίας τύπου 50 και 55 και 60 (κι ας επιδεικνύεται νεότερος εις τα όμματα των σταχτωμένων) τότε εμείς θα του καταδείξουμε την αφυδάτωση που μας προκαλεί αυτό το μέγεθος της προκλητικής ηλιθιότητας, με το να του αφαιρέσουμε το ποθητό υποκείμενο του δικού μας αιωνίου πόνου - που γι' αυτόν (τον ανύπαρκτο) είναι ένα απαύτωμα γραφείου ή ξενοδοχείου. αυτοί οι βροχεροί μαστοί, γραβατωμένο τίποτο, υπάρχουν προς δόξαν του Υιού του Ανθρώπου! θα με καταλάβει όποιος έχει Αγιοποιηθεί αφ' εαυτού και παραμένει εν ριπή κωδωνοκρουσίας τόσο ηχηρής όσο οι απογεματινές καραμούζες της λάσπης. Ουρανοί...
hem: δυστυχώς, στα blog μαζεύτηκαν οι γνωστοί μας μαλάκες του ίντερνετ, που αγόρασαν υπολογιστή και εναπόχεσαν τη ζωή τους πάνω στην οθόνη, οι εκβιαστές της γκόμενας για ένα γαμησάκι, και οι που θα πουν κακά λόγια για μας για να γαμήσουν πάλι, κι όλα τα μαμούνια που δραπέτευσαν από το Δαφνί και που θα μας κατηγορήσουν ότι και τι δεν είμαστε. τα λέω αυτά επειδή είδα! είδα διάφορα blogs όπου οι παραπομπές σε άλλα, γίνονται με κριτήριο το φύλο. οι χρήστες της υψηλής (μμμμμ) τεχνολογίας επιστρέφουν για να πουν τα λόγια και να φτιάξουν κοινότητες, να υψώσουν καπνούς και πορτραίτα του Μαρξ, να φορέσουν τα πράσινα περιβραχιόνια της θλίψης και να διαπράξουν σχολιασμούς και εκβιασμούς. Γενικούς εκβιασμούς. Πνεύμα, ύλη, σώμα, τέχνη, φίλους, αδερφούς. Ό,τι αφορά έναν κυβερνομπάτσο με μικροαστική ζωή κουρέλι και παρακαλετά: έλα να πάμε στα καμένα, στο in του Λαμπράκη και στο σπίτι του Κοντολάζου.
όλα που ανέφερε ο τέως και πρώην εισαγγελέας και αποπεφτέν υφυπουργός μαρκογιαννάκης, τα είχε πει και στη τζέννη χειλλουδάκη (το γένος ανδριανόπουλου) όταν έκαναν στο τατόι, παρέα με το γιώργο σακελλαράκη και τη μαρία δαμανάκη, τις παρτούζες εκείνες που έμειναν στην Ιστορία ως "Κάρολος Παπούλιας". ο μαρκογιαννάκης ήθελε (είχε πάθει όραμα το άτομο) να επανιδρύσει το θεσμό της Αγροφυλακής (βαρβαρική πατρίδα, πόρνη θρησκεία, δοξαστική ντόπα, ημιμάθεια του δημόσιου δελτίου της ΝΕΤ, πισωκολλητή Αγροφυλακή), για να διορίσει τα από την αλβανία γαλάζια παιδιά που ψήφισαν Κωστάκη στις πρόσφατες εκλογές για να καταργήσουν το ΑΣΕΠ και να μπουκάρουν έτσι στην ΚΥΠ να γίνουν πράκτορες και να μας καταδίνουν στους βρετανούς πράκτορες που ψάχνουν στη Γιάφκα της 17Ν τα κλεμένα του αρχαιοκάπηλου Μακρυγιάννη, που απολέσθησαν στην εξοχική κατοικία της Μαντόνας στο Μάντσεστερ.
η στρεβλή ελληνική παιδεία των αγάμητων μικροαστών δασκάλων, διαμόρφωσε κάτι προσωπικότητες τέρατα που ως μόνη λογική επεξεργασία γνωρίζουν μόνο την απαγόρευση, με τις εξής μεθοδολογίες:
α) δεν το καταλαβαίνω και γι' αυτό δε μου αρέσει
β) δε μου λες τίποτα
4) πολύ γενικό βρε παιδί μου
xi) μα ο τάδε λέει κάτι άλλο
lπ) ε, είσαι δογματικός.
για να απαγορέψουν τη δημιουργία σκέψης τη δική σου, σου παραθέτουν σαχλαμάρες που απορρίπτει καθένας που γεννιέται τη στιγμή που γεννιέται.
και κυκλοφορούν τώρα αυτά τα άτομα, αναπνέουν, ζουν στιγμές και καταστάσεις, λένε: "σημασία έχει", επιφυλάσσονται ανεπιφύλακτα, γράφουν σημειώσεις στο diadiktion...
είναι πιο τίμιο να πεις : δεν με ενδιαφέρουν παρά όσα μπορώ να διανοηθώ. πράγμα που συμβαίνει και είναι φυσιολογικό. όχι επειδή εσύ δεν θες να κολλήσεις με τον εαυτό σου να θες να υποφέρω επειδή ποτέ μα ποτέ δεν θα καταφέρεις να μεταμορφώσεις σε κόμπλεξ την αντικειμενικότητα και να ταυτιστείς μαζί της.
το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα επιδρά στο ψυχικό επίπεδο των ατόμων αυτών, το χαμηλώνει. τα αποβλακώνει και τα οδηγεί στην ηλιθιότητα. πρέπει να το ερευνήσουμε το ζήτημα.
ο πρόεδρος της ακαδημίας που λέει αυτά: "οι ψυχικές ασθένειες έχουν μεγάλο οικονομικό και κοινωνικό κόστος" δεν θα μας ενημερώσει για το πώς υπάρχει καλώς θεμελιωμένο το σύστημα πάνω στα δόγματα και στον ψυχαναγκασμό να γίνει το δόγμα αποδεκτό από ανθρώπους. η αλύπητη τρομοκράτηση μας δεν έχει κόστος. ο αλύπητος μηδενισμός της ψυχής μας δεν έχει κόστος. ποιος να το αναγνωρίσει και να το παραδεχθεί αυτό το κόστος. ο ψυχίατρος πρόεδρος της ακαδημίας; οικονομικό και μόνο είναι το κόστος, κι αυτό πια μόνο όταν καλούνται να το πληρώσουν οι ληστές και οι εκβιαστές που μας καθήλωσαν για να μας πιουν το αίμα.
Δημοσίευση σχολίου