Σάββατο, Απριλίου 15, 2006

Απαγορεύσεις



Χαζεύω ηλεκτρονικά στην Στουρνάρη. Εδώ και χρόνια είναι η αγαπημένη μου βόλτα – ιδίως τα Σάββατα το πρωί. Πάω πολύ νωρίς, πριν γίνει αδιάβατος ο δρόμος από τα τριπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα.

Ψηλά, κοντά στην πλατεία Εξαρχείων, με σταματάει μία νέα κοπέλα – γύρω στα 25. Χλωμή και με ατημέλητα ξανθά μαλλιά. Χωρίς να με κοιτάει μου λεει χαμηλόφωνα: «Κύριε βρίσκομαι σε δύσκολη θέση. Έχω ήδη συμπτώματα στέρησης. Μαζεύω χρήματα για να πάρω τη δόση μου – σας παρακαλώ, βοηθείστε».

Την ώρα που μιλάει βλέπω ότι τα χέρια της τρέμουν ανεπαίσθητα. Τα μάτια της είναι αλλού. Έχω την αίσθηση ότι μου λέει την αλήθεια.

Κινηματογραφικά περνάνε από το μυαλό μου διάφορες εναλλακτικές λύσεις. Να της κάνω ένα σύντομο κήρυγμα για τις βλαβερές συνέπειες των ναρκωτικών, να της πω «δεν σου δίνω για να τα κόψεις», να της συστήσω μία φίλη μου που εργάζεται σε κοινότητα απεξάρτησης... Και τελικά βγάζω και της δίνω. Χάνεται μέσα στον κόσμο.

Δεν ξέρω ακόμα αν έκανα καλά – είδα όμως τόσο έντονα την ανάγκη της...

Πηγαίνω κατά καιρούς στην Ομόνοια – η γυναίκα μου εργάζεται στην Πολυκλινική. Καμιά φορά, όταν έχει απογευματινό ιατρείο, πηγαίνω και βράδυ. Όλη μέρα – αλλά περισσότερο το βράδυ – περιφέρονται σαν ζόμπι στρατιές ναρκομανών. Με βλέμμα απλανές και ασταθή βήματα τριγυρνάνε. Μερικές φορές σωριάζονται – όπου βρούνε.

«Μάστιγα τα ναρκωτικά» γράφουν οι εφημερίδες, απηχώντας την γνώμη του μέσου πολίτη, που τρέμει για τα παιδιά του. Όσα όμως επίθετα και να τους κολλήσουμε δεν θα φύγουν. Ούτε με εξορκισμούς, ούτε με παραινέσεις. Άλλωστε, συνοδεύουν τον άνθρωπο από τα πρώτα του βήματα στον κόσμο. Παραισθησιογόνες ουσίες χρησιμοποιούσαν όλοι οι πολιτισμοί, αρχαίοι και νέοι, πρωτόγονοι και πολιτισμένοι. Εθιστικές ουσίες επίσης. Μερικές από αυτές είναι νόμιμες αν και πολύ πιο βλαβερές από τις παράνομες. Π. χ. το τσιγάρο και το αλκοόλ. (Για το τσιγάρο και τα υπόλοιπα κάνετε κλικ σε ένα κείμενό μου ΕΔΩ).

Τα προγράμματα απεξάρτησης έχουν τελική επιτυχία γύρω στο 3%. Ας αφήσουμε που ποτέ δεν θα είναι αρκετά για να καλύψουν όλους τους χρήστες. Κι εκεί έχει δημιουργηθεί μία ύποπτη βιομηχανία με αμφίβολα οφέλη...

Απελευθέρωση; Μοιάζει η πιο ορθολογική λύση. Οι μόνοι που έχουν σίγουρα να χάσουν είναι οι έμποροι και οι κρατικοί λειτουργοί (μπάτσοι, δικαστές, κλπ) που λαδώνονται από αυτούς. Άλλωστε η απαγόρευση είναι σχετικά πρόσφατη υπόθεση. Αμερικάνικη εφεύρεση. Ξεκίνησε μετά τον Β΄ παγκόσμιο – μερικοί λένε με πίεση της Μαφίας, που είχε χάσει τα έσοδα της ποτοαπαγόρευσης και ήθελε να ρεφάρει.

Η ποτοαπαγόρευση αποτελεί ένα καλό μοντέλο σκέψης για το πρόβλημα – δεν μείωσε καθόλου την κατανάλωση αλκοόλ – αύξησε μόνο τα κέρδη των εμπόρων...

Δεν είμαι ειδικός και δεν έχω τελεσίδικη άποψη. Νομίζω όμως ότι έκανα καλά σήμερα το πρωί που έδωσα αυτά τα χρήματα στην κοπέλα. Αν δεν υπήρχε απαγόρευση, μπορεί να χρειαζόταν πολύ λιγότερα. Ή και καθόλου, αν πήγαινε σε ένα νοσοκομείο όπου θα ήταν καταχωρημένη...

227 σχόλια:

1 – 200 από 227   Νεότερο›   Νεότερο»
andy dufresne είπε...

Απαγορεύονται οι απαγορεύσεις!

Η ποινικοποίηση των ναρκωτικών αποτελεί το μεγαλύτερο αντεπιχείρημα ότι ο κόσμος βελτιώνεται.

apousia είπε...

Τεραστίων διαστάσεων κοινωνικό πρόβλημα.
Δώσατε τα χρήματα!
Κάποιες φορές,για δευτερόλεπτα ''ζυγίζεις'' μέσα σου,και δεν δίνεις,νομίζοντας πως πράττεις το σωστό.
Κι όμως μετά,για ώρα,οι ώμοι σου βαραίνουν από την σκέψη, πως η ''ζυγαριά'' σου,έγειρε από τη λάθος πλευρά...
Σε μένα έχει συμβεί..

aggelos-x-aggelos είπε...

Λοιπόν, ας ανάψουμε ένα τσιγάρο και ας δούμε το θέμα.

Οι καταχρήσεις δεν ξεκινάνε ως καταχρήσεις, ξεκινάνε ως απολαύσεις. Θα γίνουν καταχρήσεις σίγουρα κάποια στιγμή αλλά το θέμα είναι να ξαναγίνουν απολαύσεις.

Ξεκινάς στα 16 το τσιγάρο και στα 20 είσαι μανιώδης. Το ίδιο και με το ποτό και με ότι φτιάχνεται ο καθένας.

Μαγκιά είναι κάποια στιγμή να καταλάβεις τι ωραίο είναι ένα καλό πούρο με ένα καλό ουίσκυ ή ένα καλό μπράντυ το βράδυ. Για τη χαρά και την απόλαυση μόνο. Και ότι άλλο πίνει ο καθένας πρέπει να το απολαμβάνει και όχι να γίνεται δέσμιός του.

Είμαι λίγο εκτός θέματος. Για να έρθω λίγο πιο κοντά στο θέμα νόμιμα ή παράνομα, όλες οι ντρόγκες, έχουν να κάνουν με το βαθμό αυτοκαταστροφής που κουβαλάει ο καθένας, καθώς και το πόσο ξέρει να απολαμβάνει χωρίς να λιώνει.

Την καλημέρα μου σε όλη την παρεούλα!!!

aggelos-x-aggelos είπε...

Άσε που αν το θέμα είναι δίνω ή δεν δίνω είμαι πολύ εκτός θέματος...

heinz είπε...

Λέγεται ότι (ούτε κι εγώ είμαι ειδικός) τρεις παράγοντες, πρέπει να συμπέσουν για να έχουμε το φαινόμενο της εξάρτησης:

Ουσία
Ιστορική στιγμή
Προσωπικότητα

Απ' αυτές, μπορούμε να επέμβουμε μόνο στην τρίτη. Κάποιος ειδικός (έχει φύγει από κόντά μας 5 χρόνια τώρα), έλεγε ότι "η χειρότερη εξάρτηση, είναι η εξάρτηση από μια ζωή χωρίς νόημα".

Η απάντηση κ. Δήμου νομίζω, είναι στο προηγούμενο posts σας: αν ταξιδεύεις, είσακ καλά. Αλλά το ταξίδι έχει κόστος. Το να λιμνάζεις έχει πάλι κόστος.

Πρέπει να μάθουμε να διαλέγουμε, ποιό κόστος θέλουμε να σηκώσουμε στην πλάτη μας.

maika είπε...

Πως να πεις όχι σε κάποιον που ολοφάνερα είναι δυστυχισμένος,ταλαιπωρημένος,φοβισμένος,μόνος που τρέμουν τα χέρια του και η φωνή του.
Σφίγγει στη χούφτα του ό,τι ψίχουλο κι αν του δώσεις σα να κρατά το μεγαλύτερο θησαυρό.
Δε λύνεις το πρόβλημά του δίνοντάς του χρήματα όμως σίγουρα δεν το χειροτερεύεις. Δεν εξαρτάται από σένα αυτό.
Βοηθάμε τον άλλο κάνοντας όχι αυτό που εμείς θεωρούμε βοήθεια αλλά αυτό που θέλει εκείνος. Όταν κάποιος σου ζητάει φαγητό δεν του δίνεις κουβέρτα γιατί σου φάνηκε πως κρύωνε... Εκεινος ξέρει καλύτερα... Νομίζω.

MainMenu είπε...

mister Νικόλα Καλημέρα:) Συμφωνώ μαζί σας απολύτως.

bidibis είπε...

LAZARUS

Now I been from Nazareth to High Barbary
And I realize that there’s no rest for me
I’ve been through the desert, I’ve been on the deep
But since he bid me rise, I ain’t been to sleep
An it’s wind on the ocean – rain on the land
Three drops of water and one grain of sand
I’ll tell you the story as quick as I can
I got nothin’ but time, I’m the Lazarus man
(Terry Callier)


Free them now, George

dimis είπε...

Χαιρομαι που βλεπω τοσες πολλες δημιουργικες σκεψεις...

Ειμαι και γω της αποψης της νομιμοποιησης των ναρκωτικων (και της ηρωινης υπο καποιες προυποθεσεις καθως ειναι το μονο ναρκωτικο που προκαλει σωματικη εξαρτηση).

Ακομα και ως πειραμα να γινει να δουμε πως θα αντιδρασουμε ως κοινωνια. Το υπαρχον συστημα φαινεται αρκετα αποτυχημενο.

resident είπε...

Είμαι υπέρ της σταδιακής νομιμοποίησης της χρήσης των ψυχοτρόπων ουσιών, για τους εξής λόγους α) πρέπει να υπάρχει το δικαίωμα αυτοδιάθεσης σε κάθε άνθρωπο που να είναι πάνω ας πούμε από 20 ετών β) η απαγόρευση κάνει το απαγορευμένο προϊόν πιο επιθυμητό.Παράδειγμα η ποτοαπαγόρευση και η χρήση αναβολικών στην Αμερική.Παρόλο όπου εκεί τα φάρμακα αυτά είναι απαγορευμένα (η μόνη χώρα που έχει τόσο σκληρούς νόμους γι αυτά- βρίσκονται στην ίδια κατηγορία με πολλά ναρκωτικά),οι αμερικάνοι είναι σε ποσοστό οι μεγαλύτεροι χρηστές αναβολικων στον κόσμο γ) αν δεν υπάρχει απαγόρευση θα γίνεται καλύτερος έλεγχος στις ουσίες αυτές, όπως γίνεται με οποιαδήποτε άλλο φάρμακο δ)αν θυμάμαι καλά οι θάνατοι στην Ελλάδα πέρυσι ήταν κοντά στους 250 από τις απαγορευμένες ουσίες ενώ από το τσιγάρο και το αλκοόλ ήταν χιλιάδες.
Οντως είναι ένα μεγάλο πρόβλημα αλλά με την κατάλληλη ενημέρωση και όχι με κατάρες και απαγορεύσεις μπορεί να βελτιωθεί η κατάσταση.
Υπάρχει βέβαια ο κίνδυνος τον πρώτο καιρό να υπάρξει μια αύξηση της χρήσης και να γίνουν και λάθη, αλλά με τον καιρό και την πείρα, πιστεύω ότι θα βελτιωθεί η κατάσταση.

resident είπε...

Τρεις είναι οι κατηγορίες των ανθρώπων που είναι υπέρ των σκληρών νόμων για τα ναρκωτικά: αυτοί που έχουν πλήρη άγνοια του θέματος( μεγάλο κοπάδι) αυτοί που έχουν άποψη και την τεκμηριώνουν(λίγοι),και αυτοί που έχουν συμφέρον(λίγοι).
Oι δυο πιο πάνω κατηγορίες βοηθάν την τρίτη.

Aphrodite είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Aphrodite είπε...

Θα ήθελα πάαααρα πολύ να είμαι αυτάρκης.
Να μου κάνω, να είμαι επαρκής, να μου φτάνω.
Από μένα, για μένα, με αγάπη εγώ.
Να μη νοιώθω μόνη, ακόμη και μέσα σε ασφυκτική αγκαλιά...

Για να μην έχω την ανάγκη να το ψάξω "απ'έξω μου". Δεν θα με γεμίσει, δεν είναι φτιαγμένο για να με γεμίσει, δεν είναι η δουλειά του αυτή. Η δουλειά του είναι απλώς ενός οδηγητή...

Αν διαλέξεις καλό οδηγητή, έχει καλώς, μπορεί να σε βγάλει πολύ κοντά σ'αυτό που έψαχνες.
Αν διαλέξεις κακό, την έβαψες. Γιατί οι άτιμοι, ντύνονται πολύ όμορφα, πλανεύουν εύκολα, και με το που σε πιάνουν από το χέρι και σου λένε "έλα, μη φοβάσαι, μας κυνηγάνε τώρα, αλλά θα πάμε ΜΑΖΙ" και μπαίνεις μες το τούνελ, πάει...

Αισθάνεσαι -επιτέλους- κι εσύ σπουδαίος, ότι μαθές, κάτι κάνεις, κάτι κρυφό, "επικυρηγμένο", ανήκεις στους "από μέσα", τους πολύ ψαγμένους και σπουδαίους, τους "απαγορεύεται" κι είσαι επιτέλους ν'αγγίζεις το δικό σου απόλυτο "ΝΑΙΙΙΙ!!!!"...

Μέχρι ν'αρχίσουν να σε κάνουν πάσα ο ένας στον άλλον και στο τέλος να σε φτύσει το ίδιο το σύστημά τους... (δεν έχει καν χωματερή εκεί που προσγειώνεσαι, τουλάχιστον να "θαφτείς" με τους υπόλοιπους "φτυσμένους", να έχεις παρεούλα έστω και τη στιγμή που σας συνθλίβουν για να γίνετε κομπόστα... Και στην ξεφτίλα την μετά, πάλι μόνος...)

Θα ήθελα να μου φτάνω... Μα δεν μπορώ να είμαι απέραστη από τον πόνο, τον μεγάλο συν τα ξαδέρφια του και όλο του το σόι, μέχρι τα μικρά μαλακιστήρια ανηψάκια-ποναλάκια που σου γανώνουν τον εγκέφαλο "νιά-νια-νιά-νιάαα-νιααααα!"...

Θες από τύχη? Θες γερά αντανακλαστικά? Θες από γεννησιμιού μου, στραβό το ύφασμα, και να τους έψαξα τους κακούς οδηγητές μου δεν ασχολήθηκε κανείς μαζί μου, μέχρι στιγμής είμαι απ'έξω. Η στατιστική μου δεν έφτασε. Μέχρι στιγμής...

Οι "από μέσα" πάντα (μου) βγάζουν "ατρόμητο" στην αρχή τους, στο προσπέρασμα. Οταν όμως βγάζουν σκελετωμένο πήχυ και χέρι που σπαράζει, δεν ξέρω τι να τους κάνω, μαλλον σετάκι "δίνω-εξαφανίζομαι" για να εξαγοράσω τις τύψεις μου.

Που δεν είμαι σε άλλους, πραγματικά σπουδαίους, original καθ-οδηγητές στην Αφρική π.χ. να εμβολιάζουμε παιδάκια, παρά σε ένα γαμώ αμάξι να ψωνίζω foie-gras...

Nikos Dimou είπε...

σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσιμιας Οργάνωσης Υγείας για τις εθιστικές ουσίες το κάπνισμα προκαλεί παγκόσμια το 8,8% των θανάτων, το αλκοόλ 3,2% και τα απαγορευμένα ναρκωτικά (illicit drugs)το 0,4%. Βλέπετε λοιπόν πόσο υποκριτική είναι η κοινωνία που θεωρεί αλκοόλ και τσιγάρο ως μαγκιά... και απαγορεύει (Harry) τα λιγότερο επιβλαβή...
(Aναλυτικά ΕΔΩ)

Yannis H είπε...

Άλλο πράγμα το χασίς κι άλλο το κρακ. Είναι σαν το ταμπάκο και το Camel: το ταμπάκο κάνει ό,τι κάνει. Το Camel (παράδειγμα φέρνω) έχει ένα σωρό πρόσθετες – και ανεντόπιστες, πρέπει να ξέρεις τι ψάχνεις - ουσίες για να επιδρούν άμεσα στον εγκέφαλο, να δίνουν αίσθηση ευεξίας, να προκαλούν εθισμό. Το κρακ, τα χαπάκια έκσταση, έχουν κύριο σκοπό τον εθισμό – αν είναι δυνατόν με την πρώτη φορά - και άρα την κονόμα από αυτόν που τα πουλάει.

Συμφωνώ κι επαυξάνω για την ιστορική χρήση των ουσιών που απελευθερώνουν τον εγκέφαλο και τις αισθήσεις. Ένστασή μου ότι οι σαμάνοι και οι πιστοί που έτρωγαν μανιτάρια δεν πέθαιναν – και οι ουσίες αυτές χρησιμοποιούνταν σε γιορτές, σε επετείους και από όλα τα μέλη της κοινότητας. Προκαλούσαν μανία; Ναι, αλλά ιερομανία (όρος του Λεκατσά). Οι χρήστες ήταν περιστασιακοί και καθοσιώνονταν μέσα στην κοινότητα. Τώρα οι χρήστες περιθωριακοί, εγκληματίες, απόβλητοι.

Απέναντι σε έναν άνθρωπο που πονάει δεν έχεις το κουράγιο να κάνεις αναλύσεις. Κάποιες φορές δίνω χρήματα, κάποιες όχι. Εξαρτάται. Κι αυτό λέει ακριβώς το πως σκέφτομαι. Όσο για την νομιμοποίηση της χρήσης... Εννοείται. Πρωί-βράδυ στο νοσοκομείο, με ελεγχόμενη δόση (όχι ξαφνικά μια λιγότερο νοθευμένη ηρωίνη και πάει ο χρήστης από υπερβολική δόση), με σύριγγες ελεγμένες (όχι AIDS), χωρίς μεσάζοντες (εδώ είναι τα χοντρά λεφτά) και χωρίς καταναγκαστικές κινήσεις για να ανεβεί η πελατεία (γίνε βαποράκι)...

Aphrodite είπε...

Εεεεεεεε, παιδιά,

τι κάνετε εδώ? Εξω, ναι, εκεί "έξω" έχει απίστευτα λαμπρή μέρα, πηγαίντε να κόψετε μπόλικη να βάλετε και στις τσέπες! Ερχονται οι καύσωνες σε λίγο και οι άδειες αργούν ακόμη!


Ωχ! Χμ, συγνώμη αφεντικό, εννοώ βγείτε γρήγορα-γρήγορα και μετά πατ-κιούτ, γρήγορα μέσα, να γράψετε τα υπέροχά σας σχόλια (καλά, πανθομολογουμένως, το sub-blog πλέον δεν παίζεται! διαβάζω και δεν σας χορταίνω!)
:-)

Yannis H είπε...

Ιδιαίτερα σκοτεινή εξαίρεση στα περί ιερομανίας: το όπιο της Ανατολής...

Aphrodite είπε...

@georgios,

ΑΨΟΓΟΣ. Σ'ευχαριστώ που κρατάς!

Stavros P (isisdoros) είπε...

Πολύ μεγάλο θέμα.Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση η στάση μιάς κοπέλας η οποία ξέφυγε από τις ουσίες μόνη της.Ήταν πολύ σκληρή με τους χρήστες και έλεγε ότι κανείς δε μπορεί να σε βοηθήσει εάν δε θέλεις εσύ να ξεφύγεις.Προσωπικά ενεργώ όπως νοιώθω τη συγκεκριμένη στιγμή.

Μαύρος Γάτος είπε...

Αν αυτό το άρθρο μπορεί να θεωρηθεί σαν ψήφισμα, προσυπογράφω με ενθουσιασμό.

Καλά κάνατε που της δώσατε. Δεν υπάρχει βάσιμη δικαιολογία για να μην δώσεις. Μόνο ιδεοληψίες, συμπλέγματα ανωτερότητας, τρόμος μπροστά σε έναν μελλοθάνατο, που γεννά απέχθεια, παραπλανημένες συνειδήσεις, αδιαφορία.

Θ'αλλάξει ποτέ αυτή η κατάσταση; Μπορεί, κάποτε. Τώρα,όχι.

Γιατί; ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΝΕΙΣ...

cyrus είπε...

Πάντοτε έδινα χρήματα στους ναρκομανείς που συναντούσα. Δεν ξέρω γιατί -- έτρεφα μια ιδιότυπη συμπάθεια. Ώσπου πέρυσι ένας μου έκλεψε ένα εικοσάευρο την ώρα που έβγαζα για να του δώσω.

Από τότε δεν έχω ξαναδώσει, και δεν νομίζω πως θα το ξανακάνω. Η αχαριστία είναι το χειρότερο πράγμα.

Σε ό,τι αφορά την απαγόρευση: Είναι εξίσου ηλίθια με την απαγόρευση των εκτρώσεων. Πάντοτε θα υπάρχουν άνθρωποι που θα κάνουν καταχρήσεις. Όποιος νομίζει πως με το να απαγορεύει κάποιες ουσίες (και να επιτρέπει άλλες χειρότερες -- τι υποκρισία!) θα εξαλείψει την ανάγκη που έχουν κάποιοι άλλοι γι' αυτές μάλλον ζει σε κάποιο άλλο, παράλληλο, σύμπαν. Με τη νομιμοποίηση θα βγει από τη μέση το καρκίνωμα των εμπόρων (ή τουλάχιστον θα μειωθεί κατά πολύ).

Κάποιοι νομίζουν πως έτσι θα είναι όλοι μαστουρωμένοι στους δρόμους.

Γιατί, τώρα τι είναι;

tralalom είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
resident είπε...

Δίνω χρήματα σε ζητιάνους αρκετά συχνά ,αλλά μου δίνει μεγαλύτερη χαρά να ταΐζω αδέσποτα ζώα.

resident είπε...

Πιστεύω ότι με όλες τις ουσίες που προσφέρουν ευχαρίστηση καλό είναι να υπάρχει μεγάλη αυτοσυγκράτηση. Mόνο με αυτό τον τρόπο μπορείς να φας το δόλωμα και να μη σε πιάσει το αγκίστρι.π.χ δυο, τρία ποτηράκια κρασί, σε μια νυχτερινή έξοδο κάνουν καλό. Πιο πολύ και πιο συχνά είναι λάθος.

Nikos Dimou είπε...

aphrodite said...
"Εεεεεεεε, παιδιά,
τι κάνετε εδώ? Εξω, ναι, εκεί "έξω" έχει απίστευτα λαμπρή μέρα"


Κυρία Αφροδίτη
μας κλείνεις το σπίτι!

(στην μελωδία "Κυρία Χιονάτη" από την Λιλιπούπολη).

Αστειεύομαι. Κι εγώ είμαι έξω και απoλαμβάνω τον ήλιο. Ευτυχώς υπάρχουν τα φορητά, τα PDA και τα κινητά...

Ανώνυμος είπε...

Ο κάθε είδους εθισμός, συμβατικά ορατός ή αόρατος είναι μια σαφής πια δήλωση υποταγής σε μια φτηνοσυνθηματολογική κατασκευή καταναλωτικής ηδονής-ή αλλιώς ο εθισμός είναι το διαζύγιο από την ανθρωπότητα
Όλοι μας είμαστε χαλασμένοι απ' μια χρεοκοπημένη ευμάρεια και βλέπουμε πια την πρόσβαση στην αφθονία μόνο ως πολιτισμική κατάπτωση - πολιτικοποιώντας τα επιφανειακά Συντηρούμε τις πληγές μας και τα αποστήματά μας και είναι φοβερό πια να μην ξέρεις εναντίον ποιού ν' αγωνιστείς

Nikos Dimou είπε...

Non Private Life said...
"Ο κάθε είδους εθισμός, συμβατικά ορατός ή αόρατος είναι μια σαφής πια δήλωση υποταγής σε μια φτηνοσυνθηματολογική κατασκευή καταναλωτικής ηδονής"

Οι άνθρωποι κάπνιζαν φούντα, έτρωγαν όπιο ή μασούσαν φύλλα κόκας και καπνού, πολύ πριν εφευρεθεί η καταναλωτική κοινωνία... μη μπερδεύουμε τα πράγματα.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ειδικές πάντα "κλειστές" κατηγορίες σχετιζόμενες με εκστάσεις ειδικής Θεοσημίας - . Το κακό ξεκίνησε όταν η κλειστή Θρησκευτική Μυσταγωγία μετεβλήθη σε Ιδεολογία. Κι έτσι απεκατεστάθη όχι μόνο σημειολογικά αλλά και στην καθημερινή της διάσταση "Θρησκεία το Όπιο" του λαού.

vaggelis papavasiliou είπε...

Συνήθως χρήση ναρκωτικών κάνουν άτομα που έχουνε ψυχολογικά προβλήματα,προσωρινά ή μόνιμα.Αν κάποιος που αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα και δεν βρίσκεται σε περιβάλλον που μπορεί να τον στηρίξει (π.χ. με ιατρική περίθαλψη) είναι πολύ πιθανό να αναζητηθεί η λυση των ναρκωτικών. Όσο απαγορευμένα και να είναι, αυτός θα βρεί τρόπο να νιώσει λίγο καλύτερα έστω και προσωρινά.Για να σώσουμε ένα παχύσαρκο τον απαγορεύουμε το φαγητό?
Η απαγόρευση είναι μέγιστος στρουθοκαμιλισμός.Δε λέω να τα πουλάνε και στα περίπτερα ,αλλά ίσως μέσω των νοσοκομείων.
Πάντως άν είμουνα ζωγράφος θα είμουνα ένθερμος οπαδός της απαγόρευσης.

Nikos Dimou είπε...

grecopean στις σελίδες της WHO (αυτές που παραπέμπω και άλλες) υπάρχουν και αυτά τα στοιχεία. Και εν πάση περιπτωσει και η μεγάλη διάδοση του καπνού και του αλκοόλ είναι πρόβλημα - δεν είναι συγχωροχάρτι...

heinz είπε...

Δεν είναι οι ουσίες πρόβλημα. Η εξάρτηση είναι.

Κι οι άνθρωποι δημιουργούν εξαρτήσεις, εκτός από τις ουσίες, από χίλια δυο άλλα πράγματα: τη φίλη τους, το φίλο τους, τη δουλειά τους, τα gadgets τους, τις πάστες, τα σουβλάκια, τα κυριλέ ρούχα, τα ακριβά αυτοκίνητα, την επιστημοσύνη, διάφορους ξενέρωτους in ρόλους, τα νιάτα (και τρέχουν για lifting), τα λεφτά, την επιτυχία, τη μαμά τους, το μπαμπά τους, τρέχα γύρευε...

Το ξαναλέω: Η εξάρτηση είναι το πρόβλημα. Αλλιώς: Εμείς είμαστε το πρόβλημα. Πρέπει να βρούμε νόημα ζωής. Αλλιώς, μας γυροφέρνει η εξάρτηση πούναι πρωτοξάδερφη της ανίας και της θολούρας.

heinz είπε...

@cp

Αυτό νομίζω, είναι το κλασικό μας λάθος.

Π.χ.

Η εξάρτηση από τη μαμά κάποιου, δεν σου δημιουργεί πρόβλημα, αλλά το πρεζόνι που χτυπάει δημόσια σου δημιουργεί.

Εγώ, ειλικρινά δε βλέπω τη διαφορά. Άσε δηλαδή, που το πρεζόνι, μπορεί να έχει μπαμπά μαμάκια, κι ο τύπος (ο μπαμπάς), αντί να κάνει τον μπαμπά (που έχει ζόρι σαν ρόλος), έκανε το καλό-παιδί-της-μαμάς. Και το παιδί του τρυπιέται, και το βλέπεις, κι έχεις πρόβλημα.

Αλλά, ποιός φταίει, αν όχι ο μαμάκιας μπαμπάς, που όταν το παιδί του τον χρειαζόταν, έκανε τον καλό γυιό εκείνος???
Ή δεν ήτανε μαμάκιας, αλλά μάζευε λεφτά ("για τα παιδιά βεβαίως").
Ή ήτανε απασχολημένος με την αποπληρωμή του δανείου ("για να βρουν τα παιδιά ένα σπίτι").
Ή, ή...

Ε, τα παιδιά βρήκαν μια σύριγγα και τρέχα γύρευε μετά...

Για να μην θυμηθούμε δηλαδή και παλιότερα περιστατικά αυτοκτονίας (μια κι έξω), παιδιών που αποτύχαιναν στις εισαγωγικές κι έχαναν ακαριαία το νόημα της ζωής. Και τι λέγαν οι (εκ των υστέρων)εμβρόντητοι γονείς που τάχαν ψήσει "να γίνουν επιστήμονες"???

Υ.Γ. Συμφωνώ με την αποποινικοποίηση, ο Ν. Δήμου έχει δίκιο 100%, άλλο αν δεν θα το βρει.
Όσο για την Ολλανδία, δεν αυξήθηκαν οι εξαρτημένοι: απλώς όσοι κρύβονταν, βγήκαν κι αυτοί στον αφρό.

Dion.M. είπε...

...Ούτε και εγώ αισθάνομαι να έχω επαρκείς γνώσεις για το ζήτημα των ναρκωτικών. Παίρνοντας σαν παράδειγμα την ποτοαπαγόρευση τάσσομαι μάλλον υπέρ της απελευθέρωσης. Με προσοχή και αφού μελετήσουμε σε ποιές χώρες έχει εφαρμοστεί, τί αποτελέσματα είχε και τί λαθη πιθανώς έγιναν στην εφαρμογή.

Επειδή είμαστε μερικά χρόνια πίσω από τους Ευρωπαίους, δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε την πυρίτιδα, αλλά να δούμε και να μελετήσουμε την δική τους εμπειρία.

Υπάρχει ένα φιλοσοφικό και πρακτικό θέμα: Δεν είναι ηθικό να χορηγείς στο κοινό φάρμακα που ξέρεις ότι θα το βλάψουν. (Το "βλαψουν" με την ευρεία έννοια γιατί τάσσομαι υπέρ της ευθανασίας)
Για αυτό τον λόγο θα πρέπει να χορηγούνται μόνο σε ήδη χαρακτηρισμένους ναρκομανείς.

Και εδώ όμως εγείρονται πολλά ζητήματα.

Στο θέμα της ελεημοσύνης συμφωνώ απόλυτα με την ρήση του Nietzsche, που την ανέφερε ο Kahri προηγουμένως. Λυπάσαι και όταν δίνεις και όταν δεν δίνεις.
Εγώ έχω επιλέξει να μην δίνω με την λογική ότι δίνοντας, διαιωνίζω το πρόβλημα.

Παντως τα Εξάρχεια έχουν γίνει "Αυλή των θαυμάτων". Υπάρχουν επαγγελματίες, που τους βλέπω τρία χρόνια τώρα να ζητιανεύουν. Οι περισσότεροι είναι άσσοι στο να σου δημιουργούν αισθήματα ενοχής και δεν είναι τυχαίο ότι έρχονται όταν απολαμβάνεις κάτι όπως τον καφέ σου. Αλλοι είναι θρασύτατοι.

Ελάχιστοι είναι ειλικρινείς, όπως μάλλον θα ήταν, το κορίτσι σήμερα...

Dion.M. είπε...

Επειδή μιλάμε για απαγορεύσεις, ναρκωτικά, κάπνισμα και αλκοόλ και για ποσοστά θνησιμότητας, ξέρουμε πόσοι πεθαίνουν από υπερκατανάλωση τροφής κυρίως σε Ευρώπη και Αμερική!...

Στην Ελλάδα έχουμε το υψηλότερο ποσοστό παχύσαρκων παιδιών. Κορυφαία πρόσωπα της πολιτικής και θρησκευτικής μας ζωής είναι παχύσαρκα. Οχι υπερβαρα... Παχύσαρκα!

Θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου!...

paragrafos είπε...

Δεν υπάρχει μεγαλύτερο μαρτύριο από το να μεγαλώνει ένα παιδί δίπλα σ΄ έναν πατέρα μεθύστακα και βίαιο (το ένα φέρνει το άλλο).

Η μόνη περίοδος που ζήσαμε, με τη μανούλα μου, σαν άνθρωποι, ήταν τότε που ο πατέρας έμεινε μακριά από το αλκοόλ για δυο μήνες περίπου.

Δεν υπάρχει αλκοολικός και καλός άνθρωπος.

Όπως λέει ο Σκοτ Φιτζέραλντ σ΄ ένα του διήγημα (δεν θυμάμαι σε ποιο) "ο πότης είναι κατά βάσιν σάπιος άνθρωπος"! (Είχε πολλούς λόγους να το ξέρει.)

Με αγάπη

Παράγραφος

paragrafos είπε...

@ Αφοδίτη

Έχεις ένα μήνυμα, από την αγαπημένη μας Αρτάνις, στο μπλογκ μου!

Nikos Dimou είπε...

Με ενοχλούν αφάνταστα αυτοί που ενοχλούνται από τους ναρκομανείς. Έτσι τους αντιμετωπίζουν - σαν όχληση; (Σαν κάτι τύπους που δηλητηριάζουν τα αδέσποτα επειδή λερώνουν).

exposure ντροπή σου εσένα να μην καταλαβαίνεις τον πόνο που κρύβει το μήνυμα της παραγραφος!

Όσο για τις στατιστικές: υπάρχει μία κλίκα στο πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ που θέλει να ξαναφέρει την απαγόρευση των ναρκωτικών. Ελπίζω να μην είναι δική τους η στατιστική. Επειδή μπορεί να είναι biased.

There are 3 kinds of lies: Simple lies, damned lies and statistics!

Nikos Dimou είπε...

exposure said...
Συγγνώμη, αλλά είμαστε ενήλικες.

Και ακριβώς επειδή είμαστε ενήλικες δεν μπορούμε να μαλώνουμε κάποιον και να του λέμε: "Ντροπή!" Με τι δικαίωμα;

apousia είπε...

@heinz
Η εξάρτηση λέτε είναι το πρόβλημα.
Δεν αντιλέγει κανείς.
Η εξάρτηση όμως από τη δουλειά,τους φίλους,τα ακριβά αυτοκίνητα,τα ρούχα και άλλα που αναφέρετε,δεν σκότωσε ποτέ κανέναν,δεν οδήγησε κανέναν στον απόλυτο αυτοεξευτελισμό και στην απεμπόληση της όποιας του αξιοπρέπειας.
Οι ουσίες(τουλάχιστον κάποιες) το κάνουν.Πάντα!
Τώρα το πόσο πρέπει να απεξαρτηθούμε όλοι μας από τις εξαρτήσεις με τις οποίες ξεκινάτε,είναι πράγματι ένα ζήτημα...

andy dufresne είπε...

Δεν καταλαβαίνω γιατί τόση επιμονή με το αν η νομιμοποίηση θα φέρει αύξηση στη χρήση ή όχι.

Ακόμα κι αν φέρει, πρέπει αν γίνει. Καλύτερα περισσότεροι ελεγχόμενοι χρήστες, παρά λιγότεροι και ανεξέλεγκτοι.

Όπως σωστά ειπώθηκε, η ελεγχόμενη χρήση ναρκωτικών δεν προκαλεί το θάνατο ή τουλάχιστον προκαλεί απείρως λιγότερα προβλήματα απ' ότι η παράνομη.

Με δεδομένο ότι η αυτοδιάθεση θα πρέπει να είναι αγαθό της αυριανής κοινωνίας, δεν καταλαβαίνω τί συζητάμε.

Κι αυτά περί επικινδυνότητας των ναρκομανών είναι ντροπή να λέγονται...

Η paragrafos έχει δίκιο για κάποιους μεθυσμένους, που γίνονται πράγματι επικίνδυνοι, μέχρι και τέρατα βγαλμένα από τις τρώγλες του Dickens, αλλά ο ναρκομανής επικίνδυνος;;;

Το θέμα είναι μόνο ένα:
Πότε και πώς οι φωταδιστές θα ξεπεράσουν το τείχος της μαφίας των ναρκωτικών (διεφθαρμένοι κυβερνητικοί, αστυνόμοι, δικηγόροι, δικαστές και dealers).

Όσο η Δύση δεν απελευθερώνει τα ναρκωτικά, τόσο ο μεσαίωνας συνεχίζεται.

Κι ας μην περιμένουμε να γίνει η αρχή στην (πουριτανική) Ελλάδα.

apousia είπε...

@georgia m.
Γεωργία,η ευαισθησία και η ευγένειά σου,έχουν αποδειχθεί πολλαπλώς σ'αυτό το blog.
Όμως,κάποτε προσπαθούμε με καλές προθέσεις να περάσουμε στην θέση κάποιου που πάσχει,και να σκεφτούμε τι θα πράτταμε.
Πίστεψέ με,είναι τεράστια η απόσταση ανάμεσα στο ''αν ήμουν στη θέση σου'' και στο ''είμαι στη θέση σου''.
Και αν ο πόνος,ακόμα κι ο άφατος,είναι άλλοθι για βαναυσότητες και εγκλήματα,αν σου δίνει το δικαίωμα να τραβάς λάθος γραμμές σε λάθος ψυχές,πολλοί θα έπρεπε να βγουν στο δρόμο και να πυροβολούν τους ανθρώπους.
Μην το δεις σαν υπερβολή.
Όταν πονάς,πίνεις και δεν μπορείς να ελέγξεις τίποτα πια,αφήνεις τους αθώους στην ησυχία τους και πας στο καλό.
Ήταν ακραίως ιδιάζουσα περίπτωση,ξέρω κάτι παραπάνω,ένας άνθρωπος με την γλυκύτητα της paragrafos,θα τον είχε συγχωρήσει..
Συγγνώμη Γεωργία!

Dion.M. είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
andy dufresne είπε...

Πάντως, επειδή η ελληνική κοινωνία προχωράει με ταχύτητες μαστουρωμένου σαλιγκαριού και δεν μπορούν γίνουν όλα σε μια μέρα, καλό θα ήταν να ξεκινούσαμε με αποποινικοποίηση χρήσης και κατοχής μικροποσότητας κάνναβης, όπως έχει ήδη γίνει σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες και αμερικανικές πολιτείες.

Στην Ελλάδα, στην πράξη (συνήθως) δεν θα σε φυλακίσουν για ένα τσιγαριλίκι, αλλά σίγουρα θα σε ταλαιπωρήσουν και γελοιοποιήσουν.

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

Το, πώς τη βρίσκει ο καθένας, είναι εντελώς δικό του θέμα και δεν θα έπρεπε να του το απαγορεύει κανείς. Αλλά, εδώ απαγορεύεται η αυτοκτονία!
Κι αν ενοχλεί το διπλανό του, να κατηγορηθεί γι’ αυτό, όχι για τη χρήση ουσιών.
Όσο γι’ αυτό με τα νοσοκομεία, περίεργο μού ακούγεται: σα να πηγαίνεις στο νοσοκομείο για σφηνάκια!
Υποστηρίζω
§ την απελευθέρωση όλων των ουσιών,
§ ο οργανισμός φαρμάκων να ελέγχει την ποιότητά τους,
§ το κράτος να εισπράττει κανονικά τους φόρους του και
§ όποιος θέλει και μπορεί να τις αγοράζει, όπως όλα τα πράγματα στον κόσμο.
Από ‘κεί και πέρα είναι θέμα παιδείας, όπως –και πάλι- όλα τα πράγματα στον κόσμο.
Όσο για το, αν πρέπει να τους δίνουμε λεφτά ή όχι, εμπίπτει στο ζήτημα της επαιτείας. Ας δίνει, όποιος δίνει και σ’ αυτόν, που δεν έχει πόδι, έχει παιδί με καρκίνο κ.λπ. κ.λπ.
Δεν αποτελούν οι ναρκομανείς ιδιαίτερη κατηγορία ανθρώπων, ούτε ιδιαίτερη κατηγορία ζητιάνων. Είναι κανονικοί άνθρωποι, που κάνουν τις επιλογές τους.

apousia είπε...

@georgia m.
Και σου πρέπει θαυμασμός και κάθε έπαινος!
Δεν γράφω κάτι άλλο γιατί θα μας ''πετάξουν'' έξω,λόγω εκτροχιασμού από το θέμα...

Dion.M. είπε...

Οφείλω μάλλον μια διευκρίνηση:

Οταν έγγραψα για "αυλή των θαυμάτων στα Εξάρχεια" δεν εννοούσα τους ναρκομανείς αλλά τους "επαγγελματίες ζητιάνους" και δεν κυκλοφορούν μόνο στα Εξάρχεια αλλά και στην Ομόνοια και αλλού.

Στα Εξάρχεια βέβαια συχνάζει ένα μεγάλο ποσοστό.

Οι addicted to drugs δεν ανηκουν -προφανώς-σε αυτήν την κατηγορία.

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

exposure
Υπάρχουν πολλοί, που παίρνουν ναρκωτικά, είναι πολύ δημιουργικοί και λειτουργούν μια χαρά, όσον αφορά την κοινωνία και την οικονομία. Δεν γίνονται όλοι "ζόμπι".
Και πολλοί νηφάλιοι, που απομυζούν την κοινωνία.

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

harry reloaded
Thank you!

cobden είπε...

Γιατι αρνούμαστε να δούμε τη πραγματικότητα και δεν παραδεχόμαστε πως μια μεγάλη μερίδα άνθρωπων, παντού και πάντοτε, με απαγόρευση ή χωρίς, θα είναι επιρρεπείς σε κάθε είδους καταχρήσεις...η απαγόρευση δεν λύνει το πρόβλημα (αν είναι πρόβλημα), αντίθετα δημιουργεί πολύ περισσότερα...Ξεχνάμε βέβαια πως οι περισσότεροι χρήστες ναρκωτικών δεν είναι οι περιπτώσεις "Ομόνοιας", άλλα είναι άνθρωποι, πετυχημένοι επαγγελματικά , και πιθανόν και με μια καλή προσωπική ζωή , ...Και δεν νομίζω πως η λύση είναι η μετάβαση από τον "σκληρό" πατερναλισμό της απαγόρευσης στον "μαλακό" πατερναλισμό του "στοργικού" κράτους που θα βλέπει τους εξαρτημένους σαν ασθενείς και θα τους παρέχει τη δόση τους...Σταδιακή, λοιπον, απελευθέρωση όλων των ναρκωτικών ουσιών και διάθεση τους από την αγορά αποκλειστικά..έτσι θα πέσουν οι τιμές και δεν θα είναι αναγκασμένοι οι πιο φτωχοί χρήστες να καταφεύγουν σε εγκληματικές πράξεις για να εξασφαλίσουν τη δόση τους.Ας αφήσουμε τον καθένα να ζήσει τη ζωή που θέλει, από τη στιγμή που δεν ενοχλεί τον άλλο..Στην, υποτίθεται, συντηρητική Βικτωριάνη Άγγλια, τα ναρκωτικά ήταν τελείως ελεύθερα...τόσο πολύ έχουμε πισωγυρίσει στον πολιτισμό μας και δεχόμαστε το κράτος να ρυθμίζει καθαρά ιδιωτικά μας θέματα??

andy dufresne είπε...

@fanatic,
το nickname σου χρειάζεται σκεπτικό ντους.

Με αγάπη και χιούμορ,

andy

Nikos Dimou είπε...

H εμπειρία με τα ναρκωτικά αφορά την αθώα μαριχουάνα σε πολύ περασμένους χρόνους. Ήμουν και φανατικος καπνιστής: από τα 17 ως τα 37 μου είχα φτάσει τα 4 πακέτα την ημέρα - αλλά ένα πρωί αγανάκτησα με τον βήχα μου και το έκοψα. Έζησα σε περιβάλλον ανθρώπων που έκαναν χρήση - αλλά ποτέ δεν ένιωσα την ανάγκη να τους ακολουθήσω. "Φτιαχνόμουν" με πολύ απλούστερα μέσα - π. χ. με μουσική ή με ποίηση ("νάρκης του άλγους δοκιμές εν φαντασία και λόγω"). Όμως οι άνθρωποι αυτοί, σχετικά εύποροι, δεν παρουσίαζαν κανένα από τα συμπτώματα των πρεζάκηδων. Έφτασα στο συμπέρασμα πως δεν είναι η πρέζα που εξαθλιώνει, αλλά η ανάγκη της και η οικονομική δυσκολία του προσπορισμού της. Γι αυτό και κατέληξα υπέρ της απελευθέρωσης.

paragrafos είπε...

@ georgia

Ωστόσο,μίλησα για την συγχώρεση και την κατανόηση παρόμοιων καταστάσεων εκ πείρας...

Μου πήρε πολλά χρόνια για να το κάνω αυτό.
------------------

Αγαπητή Γιωργία,
μακάρι κάποτε να φτάσω κι εγώ εκεί. Μακάρι!

Πριν πολύ καιρό ο αγαπημένος μου ΝΔ είπε ότι η συγχώρεση έρχεται με τα χρόνια. Κάτι θα ξέρει...

* * *


Πάντως δεν ήθελα να θίξω γενικώς τους αλκοολικούς κι ούτε να βάλω στο ίδιο τσουβάλι τούς ανθρώπους που πάνω στο κέφι τους πίνουν κάτι παραπάνω... Κι αν έμμεσα πληγωσα κάποιους με αυτό που είπα, ζητώ συγγνώμη.

Αναφέρθηκα στην περίπτωση του Σκ. Φιτζέραλντ (σκεπτόμενος την κορούλα του, την οποία τουλάχιστον εκείνος φρόντισε να απομακρύνει από κοντά του), και ο οποιος πέθανε στα σαράντα ένα του αλκοολικός κι ύστερα από επανειλημμένες πρόσπαθειες απεξάρτησης. (Στο γκρέιτ γκάτσμπυ βρίσκουμε τις απαρχές τού αλκοολισμού του).

Κι ενώ ήταν σε αυτήν την κατάσταση έγραψε εκείνο το διήγημα που δεν θυμάμαι (δίπλα μου είναι , μπορώ και να το βρω). Κι όταν φυσικά μιλούσε για το "σάπιος" εννοούσε κυρίως το αναξιόπιστος, τις χίλιες δυο δικαιολογίες που επινοεί ο εξαρτημένος για να εκλογικεύσει το πάθος του, και πολύ περισσότερο τα ψέματα που λέει στους αγαπημένους του και τις εφήμερες υποσχέσεις του (ευσεβείς πόθοι;) για δήθεν οριστική "ανάρρωση".

Εν παση περιπτώσει εκείνο που δεν ξέρει ο πολύ ο κόσμος είναι ότι αφ΄ ης στιγμής κάποιο άτομο "εξαρτηθεί", γίνεται πληγή για τους αγαπημένους του, πληγή πυορροούσα, κάποτε ες αεί... Και αυτό δεν το λέει καμιά στατιστική...


Με αγάπη

Παράγραφος

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

exposure
Δεν είμαι υπέρ των ναρκωτικών, ούτε φυσικά πιστεύω, ότι κάνουν «καλό»!
Αλλά υπάρχουν πολλά πράγματα, που παραλύουν τα δημιουργικά κι ελεύθερα άτομα και ένα απ’ αυτά είναι οι απαγορεύσεις, νομικές και ηθικές.

bidibis είπε...

I never thought you'd be a junkie because heroin is so passe.
But today, If you think that I don't know about depression and emotional pain,
You're insane.
And you're a fool who hasn't paid attention to a word that I say.
In a way,
I can't help but feel responsible, I always knew that you were insane.
With your pain.
But I never thought you'd be a junkie because heroin is so passe.
Heroin is so passe.
Heroin is so passe.
...

andy dufresne είπε...

@pagis said...
Η αποποινικοποίηση μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα αλλά με τους πραγματικούς εμπόρους τι θα γίνει; Να τους κάνουμε το επάγγελμα νόμιμο και να τους φορολογούμε;

Φυσικά, γιατί όχι; Δεν βλέπω κανένα πρόβλημα.
Ό,τι ακριβώς γίνεται με τους εμπόρους αλκοόλ, καπνού ή όπλων.

paragrafos είπε...

Η αρρώστια της εξάρτησης είναι πηγή δυστυχίας και για τους εξαρτημένους και για τους εξαρτώμενους των εξαρτημένων. Και ο πόνος είναι άρνηση της ζωής.

Το ζήτημα είναι βέβαια με ποιούς τρόπους η κοινωνία μπορεί να προστατεύσει όλα τα θύματα. Και κυρίως πώς μπορεί να προστατεύσει τη νεολαια τόσο την πασχουσα όσο και την... άλλη που έρχεται...

paragrafos είπε...

Υπάρχει και το ευαίσθητο "καταναλωτικό" κοινό στην υπόθετική περίπτωση κατά την οποία θα επιτραπεί να πωλείται η ηρωϊνη στα... περίπτερα. Μιλώ για τα παιδιά μας.

Αλλο η αποποινικοποίηση κι άλλο η απελευθέρωση των ναρκωτικών. Να μη διώκεται η χρήση, να χορηγείται βοήθεια στους εξαρτημένους και με την κατάλληλη υποδομή να τους βοηθήσουμε να ξεφύγουν απο τους εμπόρους με φτηνή ηρωινη (γιατί όχι) από τα νοσοκομεία.

Αλλά, το να πουλάει ο καθένας ό,τι θέλει και σε όποιους θέλεις... χμ... Φανταστείτε έξω από τα δημοτικά και τα γυμνάσια, δίπλα από τα κυλικεία, παραρτήματα με δοσίτσες...

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

Μα, δεν θα πωλούνται πια στους δρόμους, ούτε στα περίπτερα και τα κυλικεία.
Θα πωλούνται στα Drugstores. Κυριλέ.
Ε, βέβαια, μάλλον θα υπάρχουν κι οι πλανώδιοι πωλητές, ξέρετε, στις λαϊκές, στα café...
Και στην TV θα πέφτουν κοινωνικά μηνύματα, όπως "Η πειρατεία σκοτώνει τη μαστούρα" και τέτοια...

paragrafos είπε...

Ένα άλλο ζήτημα που δεν έχει τύχει ενδελεχούς διερεύνησης από τους κοινωνικούς επιστήμονες είναι η (υπο)κουλτούρα [με την τεχνική έννοια του όρου]που δεσπόζει γύρω από τη χρήση ψυχοδραστικών ουσιών.

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

sorry, πλανόδιοι

paragrafos είπε...

Σ΄ένα συγκεκριμένο προάστιο της Λευκωσίας (εκεί μένω) τα ναρκωτικά δίνουν και παίρνουν. Ξέρετε, είναι δίπλα στην... "πανεπιστημιούπολη"!

Draminos είπε...

Ειμαι τραπεζιτικός υπάλληλος 20 χρόνια, 7 από αυτά σε ταμείο. Για το ξέπλυμα χρήματος μας έχουν έρθει αμέτρητες οδηγίες, εγκυκλίοι, διοικητικές ρυθμίσεις κλπ, επίσης έχουν γίνει αρκετά σεμινάρια για το ίδιο θέμα, έτσι που να κινδυνεύουμε να κατηγορηθούμε για βαριά αμέλεια ή και συνέργεια στο ξέπλυμα, όσοι ταμίες δεν είμαστε τυπολάτρες. Η υποκρισία ζει και βασιλεύει και τον κόσμο κυριεύει. Ως γνωστόν οι λαθρέμποροι ναρκωτικών, όπλων κλπ πρέπει να νομιμοποιήσουν την περιουσία τους. Ετσι λοιπόν έχουμε κρατίδια φορολογικούς παραδείσους, κράτη σκέτα "πλυντήρια" πχ το Λουξεμβούργο, χιλιάδες αν όχι εκαττομύρια offshore εταιρείες, και μας φταίει ο κακομοίρης ο χασικλής. Δείτε όσοι έχετε το Google Earth τι χλιδή υπάρχει στο Βeverly Hills για παράδειγμα και φανταστείτε τι περιουσία και τι εξουσία έχουν οι πλούσιοι σ΄ αυτή τη γη. Και θέλουν να βάλουν σε εμάς τον απλό κοσμάκη και από μιά κάμερα να μας παρακολουθούν, μη τυχόν και ξεφύγουν τα πράγματα από τον έλεγχο. Σταματώ εδώ γιατί ξέφυγα από το θέμα.

paragrafos είπε...

Με τη διαφορά ότι τα παιδιά της περιοχής (ρεκόρ εξαρτημένων σε παγκύπριο επίπεδο) δεν πηγαίνουν καν σχολείο. Τους βλεπω να γυρνάνε στα σκοτεινά... αλλά τώρα γέμισε ο τόπος φώτα και ψάχνουν για σκοτάδια... Και νιώθουν "ήρωες" κυνηγημένοι, διωκόμενοι... "στα σκοτεινά περπατούν" όπως λέει κι ο Σεφέρης.

Αυτήν την κουλτούρα του "επικινδύνως ζην" εμείς δεν την ξέρουμε δεν την κατανοούμε και μάλλον κρύβει κάποια "γοητεία". Κάποιοι όμως απο εμάς έχουμε νιώσει στο πετσί μας το επικινδύνως ζην δίπλα σε αυτά τα άτομα...

paragrafos είπε...

Το ζήτημα των ψυχο-εξαρτήσεων δεν το βλέπω "επιστημονικά" ούτε "στατιστικά".

Το βλέπω μέσα από το πόνο που φέρνει στη ζωή μας, μεσα απο τη χαρά που κλέβει αυτή η (υπο)κουλτούρα των ψυχοδραστικών ουσιών, από τα παιδιά μας.

Η ψυχοσωματική εξάρτηση είναι ασθένεια που προκαλεί πόνο, πόνο και πονο!

Η αποποινικοποίηση σε συνδυασμό με την δωρεάν χορήγηση καθαρών σκευασμάτων στους εξαρτημένους (από τα νοσοκομεία και σε ειδικούς χώρους) θα γλιτώσει τα εξαρτημένα παιδιά από τους εμπόρους. Οπότε δεν θα έχουν λόγο να γίνονται βαποράκια.

paragrafos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
paragrafos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
paragrafos είπε...

Οποιος επιθυμεί να νιώσει τι σημαίνει η (υπο)κουλτούρα των ψυχοδραστικών ουσιών, από πρώτο χέρι, δεν έχει παρά να διαβάσει την "εξομολόγηση ενός πρώην ναρκομανούς" από τα Νέα.

Επειδή η υπερύνδεση που έδωσα πρωτύτερα ατύχησε, μπορείτε, εάν θέλετε να πάτε εδώ:

http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=16672&m=R22&aa=1

bidibis είπε...

Exposure said: “Δεν ξέρω κατά πόσο η Ελλάδα είναι έτοιμη με το παρόν επίπεδο πολιτισμού να εντάξει ομαλά την απελευθέρωση ΟΛΩΝ των ουσιών.”

Δε με αρέσει αυτή η λογική. Στο 2006 είμαστε. Τα ίδια λέμε και για το τζαμί, για τη συμβίωση ομοφυλοφίλων και ένα σωρό άλλα πράγματα.

Η Γαλλία και η Γερμανία, 60 χρόνια μετά τις εκατόμβες θυμάτων στα σύνορά τους, τώρα είναι οι καλύτεροι «φίλοι». Οι Ν. Κορέα μέσα σε 50 χρόνια, από μια πάμπτωχη, στα όρια της εξαθλίωσης χώρα, σήμερα έχει μία από τις σημαντικότερες οικονομίες του πλανήτη. Και εμείς; δε μπορούμε, λόγω “ανετοιμότητας”, να εφαρμόσουμε ούτε τα πιο απλά πράγματα.

Ποιος θυμάται τί ντόρος είχε γίνει για τα ριάλιτι το 2001; Και τότε δεν ήμασταν έτοιμοι να τα δεχθούμε. Έκτοτε μπήκαν για τα καλά στην tv μας και τώρα πλέον δεν ασχολείται κανείς.

Το πρόβλημα, δυστυχώς, δεν είναι ότι δεν ήμαστε έτοιμοι… αλλά το περιβόητο «Πολιτικό Κόστος»

Ψωμιάδης ΟΛΕ – Εγώ ψηφίζω Μπουτάρη όμως

paragrafos είπε...

Με τις ψυχοδραστικές ουσίες δεν υπάρχει εύκολος δρόμος επιστροφής.

Βέβαια, πολύ πριν την εξάρτηση, έχει επελθει η ψυχολογική ταύτιση και εξάρτηση του εφήβου ή του νέου, με την "υπο-κουλτούρα της παρέας".

Μετά όμως, άπαξ και προβεί σε επί μακρόν χρήση και εθιστεί "σωματικά" ακόμα κι αν ξεκόψει από την "παρέα", η "πολις θα τον ακολουθεί/ στους δρόμους θα γυρνά στους ίδιους/ και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνά...

Εκτός αν γίνει το θαύμα.

Άλλο το παγωτό και τα πατατάκια κι άλλο ηρωίνη και κοκαϊνη.

Ήμουνα καπνίστρια για περισσότερο από δέκα χρόνια. Σταμάτησα μόνο και μόνο επειδή ήθελα κατά την εγκυμοσύνη να προτατεύσω την κορούλα μου.

Ολες ο άλλες προσπάθειες που έκανα πριν την εγκυμοσύνη, απεβησαν ματαιες. Και μπόρεσα να νικήσω οριστικά (ελπίζω) την έξι μου στην νικοτίνη λόγω της αφοσίωσής μου στο παιδί μου.

Κι αναλογίζομαι πολλές φορές: αν ήμουν εξαρτημένη όχι από τη νικοτίν αλλά από ηρωίνη, δεν υπήρχε περίπτωση να γλιτώσω!

paragrafos είπε...

Κι ένα ρεμπετικο για την περίσταση:

Απ' τον καιρό που άρχισα
την πρέζα να φουμάρω
ο κόσμος μ'απαρνήθηκε
δεν ξέρω τι να κάνω.

Απ' τις μυτιές που τράβαγα
άρχισα και βελόνι
και το κορμί μου άρχισε
σιγά-σιγά να λιώνει.

Τίποτα δεν μ'απόμεινε
στον κόσμο για να κάνω
αφού η πρέζα μ'έκανε
στους δρόμους να πεθάνω.

(Φοβερη η κλιμάκωση: στην πρώτη στροφή έχουμε τον κοινωνικό αποκλεισμό, στη δεύτερη την μεγαλύτερη κατηφόρα και στην τριτη, το οριστικό αδιέξοδο.)

paragrafos είπε...

Ο Περπινιάδης τα λέει κάπως αλλιώς, πιο ήπια...


Τα 'κονομούσα έξυπνα
και πάντοτε στη ζούλα
γιατί 'μουνα λαθρέμπορας
και τα πουλούσα ούλα

Τι όμορφα που πέρναγα
με κείνο το μαυράκι
μα η πρέζα μου τα πότισε
τα σωθικά φαρμάκι

Για είκοσι γραμμάρια
που μ' έκαναν πιαστό
μ' ένα χρονάκι μ' έστειλαν
στην Αίγινα σκαστό

Και σαν να μην καλάρεσε
στον πρόεδρο το φίλο
μου 'χει και παραθέρισμα
εξάμηνο στην Πύλο

paragrafos είπε...

Βέβαια, ο Πετρόπουλος ως γνωστόν έχει ολότελα διαφορετική προσέγγιση, η οποία προσώρας με αφήνει παντελώς αδιάφορη.

Ως εδώ ήταν ο μονόλογος,χρέος και οφειλή σε ένα γειτονόπουλο και συμμαθητή μου.


Με αγάπη

Παράγραφος


[Στη μνήμη του Παναγιώτη που έφυγε στα είκοσι πέντε του, όχι και τόσο ξαφνικά...]

Αρχαίος είπε...

Μπορεί να γίνει ένα απλό βήμα και να δούμε την εξέλιξή του. Στα κέντρα των μεγάλων πόλεων σε ήδη υπάρχοντα νοσοκομεία και κλινικές π.χ Πολυκλινική στην Ομόνοια να μπορεί να πάει ο καθένας και να του κάνουν την ένεσή του. Παράλληλα να υπάρχει ένας χώρος που κάποιος να μπορεί να κοιμηθεί και να φάει. Η ένεση θα γίνεται χωρίς να του ζητήσουν στοιχεία το μόνο που θα του αναφέρουν είναι άν θέλει να μιλήσει σε καποιον (αυτός ο κάποιος θα είναι ειδικός που θα προσπαθήσει να κάνει κάτι).
Νομίζω ότι έτσι θα λυθεί το πρόβλημα του εμπορίου και το πρόβλημα εύρεσης χρημάτων για τη δόση τους με επακόλουθα όλα όσα γνωρίζουμε.
Παρακαλουθώ και τον περίφημο γραικό harry να εξελίσεται σε πρώτης τάξεως φασίστα. Ξεκινησε απο την απαγόρευση σε άλλους να εκρφάζουν αυτό που νομίζουν σαν εθνική τους ταυτότητα. Προχώρησε στη σεξουαλική απαγόρευση (θυμηθείτε τις γυναίκες που έχουν πάει με πολλούς) και φτάσαμε και στην απαγόρευση των "σκληρών" ναρκωτικών. Άντε και σε ανώτερα

guerrero762 είπε...

Tην εχετε "ακουσει" ποτε;
Αν οχι δεν μπορειτε να τοποθετειστε.
Νομιμοποιηση της χρησης οτι καλυτερο

bidibis είπε...

harry said η φωτο του Γιωργου πρεπει να κατεβει,οχι πολιτικα συμβολα.

Harry μου ο γραικο-γιανκη-πολωνος πολιτικός Παπανδρέου στην προκειμένη περίπτωση δε λειτουργεί ως πολιτικό σύμβολο αλλά ως σύμβολο του αγώνα για την αποποινικοποήση των μαλακών ναρκωτικών.

Και με την ευκαιρία, θα ήθελα να αναφέρω τη δυσαρέσκειά μου για τη κ. Κουτσικου, η όποια ήταν ένα από τα λιγα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας που εκτιμούσα. Με απογοήτευσε και για την ανένδωτη στάση της στο θέμα των ναρκωτίκων αλλά και ως υπουργός αναφορικά με την εκκλησία κ.α

@exposure
αυτά που συνέκρινα είναι όντως ανόμοια. Αν όμως τόσο δύσκολά πράγματα μπορούν να γίνονται σε άλλες χώρες (προφανώς και οι γαλλογερμανοι δεν ήταν "έτοιμοι" να βάλουν στην άκρη το προαιώνιο μίσος και να αναθεωρήσουν την ιστορίας τους, παρόλα αυτά τα κατάφεραν), στην καταραμένη την ελλάδα γιατί δε μπορεί να περάσει ένας νόμος που θα αποποινικοποεί τα ναρκωτικά;

MainMenu είπε...

Χαπια και κοκκαινη που χω κανει δεν προκαλουν εξαρτηση...τωρα για ηρωινη δε ξερω αλλα ενας φιλος μου περασε απο εκει κι επεστρεψε με πολλα βασανα, κυριως βεβαια λογω κοινωνικου περιγυρου...βεβαια το να ξαναπεσει ειναι παντα ενδεχομενο. Απο οσο ξερω η ηρωινη ειναι ασχημο πραγμα.

Το χορτο, τα χαπακια και η κοκα εχουν πλακα, αλλα δεν ειναι για χορταση οπως δεν ειναι και το ιντερνετ...

τεσπα και η τοξικομανια παραμυθα ειναι κι αυτη
στον καθρεφτη σου ψυχη μου καθρεφτισου μοναχη

ταδε εφη Ασιμος

Να αγαπατε τους γυρω σας...να αυτοκαταστρεφεστε με στυλ...

ΝΔ κανω κατι ονειροπολησεις τελευταια...οτι εχουμε βαλει ροκ εντ ρολ ταξιδιαρικο και μαζευομαστε ολοι εδω του μπλογκ και τα λεμε και μας λες για παραμυθια (γιατι εμενα αυτα μ αρεσουν) αραβικες νυχτες, κτλ και στριβουμε και κανενα τσιγαρο, πινουμε και κρασακι...κτλ κτλ...
Να ρε μια τετοια ακαδημια να κανεις:)

φιλια
(σημερα να πουμε κι ενα γεια σου στο Σαλταρω, δε θελω να εμπλεκομαι στα μεταξυ σας...την πιο αυστηρη κριτικη του χω κανει...αλλα μου λειψε γιατι φαινεται οτι ειναι κατι πιο βαθυ και μ αυτον που τον λερωνει...)

gelcat είπε...

τα πράγματα είναι "κουκιά μετρημένα" ένας άνθρωπος που σου ζητάει ελεημοσύνη έχει μια ανάγκη να καλύψει όποια κι αν είναι αυτή η ανάγκη αν είσαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ(και μπορείς) πρέπει να βοηθήσεις χωρίς να κάνεις διαχωρισμό σε καλές ανάγκες ή κακές (σύμφωνα με τη κρίση σου) η ανάγκη είναι ανάγκη

bidibis είπε...

pagis said...
Δηλαδή το ολλανδικό πείραμα θεωρείται επιτυχημένο; ή μήπως έχουμε πάρει την αποποινικοποίηση σαν πανάκεια που θα λύσει το πρόβλημα δια μαγείας (automagically);
Τα ναρκωτικά υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Να τα εξαφανίσουμε δε μπορούμε – μπορούμε όμως να περιορίσουμε τις αρνητικές τους συνέπειες και στην υγεία αλλά και στο κοινωνικό πεδίο. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας στις επιστήμες, να βρούμε π.χ αποτελεσματικότερες μεθόδους απεξάρτησης κ,α αλλά και να βρούμε τρόπους να εντάξουμε τους πλήρως εξαρτημένους χρήστες –υπάρχουν και άλλοι χρήστες που μένουν δίπλα σου, δίπλα μου ή και κάπου αλλού οι οποίοι δεν είναι απόλυτα εξαρτημένοι και δεν γίνονται εύκολα αντιληπτοί- ομαλά στην κοινωνία.

Αυτοκριτική, Παιδεία, Συνεργασία Επιστημών, Πολιτικά guts και γιουχάισμα (αποδοκιμασία, για τους πιο ευγενικούς) στους ψωμιάδηδες και τους χριστόδουλους (δεν κάνω πλάκα, το εννοώ). Αυτές είναι οι απαντήσεις

paragrafos είπε...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΦΡΟΔΙΤΗ και άλλους φίλους:

Αφροδίτη μου, με την πρώτη ευκαιρία πέρνα από το μπλόγκ μου, ΣΟΥ έχω μια έκπληξη!

Την αγάπη ΜΟΥ!

Παράγραφος

MainMenu είπε...

Να δωσω κι ενα αλλο κοινωνικο μηνυμα απο το ποστ...να βροντοφωναξω σαν αλλος Λου Ρηντ...

Αναστασια εισαι η πρεζα μου

bidibis είπε...

Μaster of the bloghouse said "Χαζεύω ηλεκτρονικά στην Στουρνάρη."

Σε μία προσφατη επίσκεψή μου στην Αθήνα διαπίστωσα ότι η αγορά ηλεκτρονικών στο mall είναι πολύ καλυτερη στο mall παρά στη Στουρνάρη - άσες που με δάγκωσε και αδέσποτος σκύλος στην πλατεία εξαρχείων.

Ο ανταγωνισμός Κωτσόβολου, fnac κτλ έχει ρίξει αρκετά τις τιμές. Στο Γερμανό στο mall το 60gb video i-pod κάνει 399€ ενώ αλλού θα το βρεις γύρω στα 470€. Η αγορά στη Στουρνάρη, έχω την εντύπωση ότι έχει πολλές ελλείψεις και τσιμπημένες τιμές.

Και το media markt δε μπορώ να πω ότι με ικανοποίησε ιδιαίτερα.

bidibis είπε...

O θεός έκανε τη μαριχουάνα, ο άνθρωπος τη μπίρα. Ποιόν εμπιστεύεσαι;
(ανώνυμος μασστούρης)

Nikos Dimou είπε...

harry reloaded said...
Κανενας σοβαρος επιστημων δεν δεχεται κυκλοφορια τετοιων δηλητηριων.

Nαι αλλά κυκλοφορούν έτσι κι αλλιώς. Δεν θα ήταν καλύτερα να τα ελέγχαμε και ως προς την ποιότητα και ως προς την χρήση. Να μην επιτρέπουμε τα υπερκέρδη της απαγόρευσης και την νοθεία που σκοτώνει...

paragrafos είπε...

(...)

Όχι λέμε στην πρέζα,
όχι και στην εξάρτηση
Όχι λέμε στην πρέζα,
όχι στα σκληρά

Στα ωραία λέμε ναι,
και στα κόλπα λέμε ναι
Στα μυστήρια λέμε ναι,
και στις φάσεις λέμε ναι
Στα ουίσκια λέμε ναι,
στα τσιγάρα λέμε ναι

Όχι στην ηρωίνη,
όχι σ’ αυτό το διάολο
Όχι στην κοκαίνη,
όχι στα σκληρά

(...)

paragrafos είπε...

Το καλύτερο θα ήταν γνωστά "σκληρά" αλλά και τα "μαλακά" να πουλιούνται στα φαρμακεία με συνταγή γιατρού.

paragrafos είπε...

Αλλά θα μπλέμουμε τους γιατρούς, άλλοι θα δίνουν, άλλοι όχι... Πάλι εκμετάλλευση.

bidibis είπε...

Two guys get busted for smoking dope, so they have to go into court on a Friday. They go to court and the judge says, "If you can convince more than 5 people to stop doing drugs for the rest of their lives, you won't be sent to jail."
So the two men agree and the judge tells them to come back on Monday.

So the two guys come back on Monday and the judge asks how they did.

''I got 17 people to get off drugs,'' says the first guy.

''Wow, how'd you do that?'' asks the judge.

''I used circles. I told them that this large circle is your brain before drugs and this small circle is your brain after drugs.''

''Oh, that's nothing!" said the second guy. "I convinced 156 people to get off drugs.''

''Wow. How'd you do that?'' asked the judge.

''Well, I used circles too. I told them this small circle is your butthole before prison...''

Aphrodite είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Aphrodite είπε...

@harry reloaded,

"...με πανω απο 5 ανδρες δεν εχει παει ουτε το 3% του γυναικοκοσμου..."

εννοείς ταυτόχρονα?
(-)

Aphrodite είπε...

@ΝΔ,

"Nαι αλλά κυκλοφορούν έτσι κι αλλιώς. Δεν θα ήταν καλύτερα να τα ελέγχαμε και ως προς την ποιότητα και ως προς την χρήση. Να μην επιτρέπουμε τα υπερκέρδη της απαγόρευσης και την νοθεία που σκοτώνει... "

Ναι, στη χώρα της σοκοφρέτας, είμαστε γενικά κοινωνία που θέλει τις... καθαρές δουλειές, ε?
Εχεις κά'να γκιώνη στο μπαλκόνι και ονειρεύεσαι όμορφους κόσμους, αγγελικά πλασμένους μου φαίνεται....

(Δεν θα πας για ύπνο σήμερα? Αντε κι έχουμε να γράψουμε τα κουλά μας τώρα!)
;-)

bidibis είπε...

¨Οσοι δε διάβασαν το σημερινό άρθρο του Δημοσθένη Κουρτοβικ στα Νεα να το κάνουν τώρα

Είναι πολύ ενδιαφέρον

Aphrodite είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
apousia είπε...

Πρώτο βράδυ εδώ και τόσο καιρό που συμφωνώ με τον harry στο 100% των όσων γράφει...

Aphrodite είπε...

Προφανώς δεν είναι μόνο αυτό που φαίνεται το πρόβλημα - οι τελικοί χρήστες με τη στάμπα του απόκληρου και γύρω-γύρω καπνιστές και πότες να χαίρουν άκρας ασυλίας ως και γκλαμουροποίησης (sic)...

Ο εθισμός και οι επιπτώσεις του σε μας και τον περίγυρο είναι μάλλον θέμα διαφοράς επιπέδων, μικρή πίστα - μεγάλη πίστα: κάνεις φούντα για την πλάκα σου μες το στρατό π.χ. (κανείς by the way δεν ανέφερε το τι γίνεται στα στρατά μας, ή τις χασισοφυτείες μας στην λατρεμένη Κρήτη, όπου ΚΑΙ ζει κανονικά κόσμος από αυτό ΚΑΙ σου περνάνε τα κτήματα αυτά νομιμότατα ως "προικώα", ακόμη - ή μάλλον ειδικά αν έχεις πολιτικές βλέψεις - διαψεύστε με πληζ). Η extreme π.χ. τρυπιέσαι και ξεφτιλίζεις/ βασανίζεις τον άντρα σου, τη γυναίκα σου, τα παιδιά σου (αν φτάσεις ως εκεί) κι όλο σου το σόι...

Ξέρω, θα πέσετε πάνω μου με το να λέω ότι ένα μπουκάλι στην τελική δεν έχει μεγάλη διαφορά από το να είσαι ο αλκοόλας που κατέστρεψε όλο του το δυναμικό, και έβαλε τα δυνατά του να καταστρέψει και των γύρω του. Αν όμως αυτό το μπουκάλι (για κάποιον μπορεί να είναι κι ένα ποτηράκι) είναι το όριό σου, μέχρι εκεί πάει το "κέφι" σου, και μετά αρχίζει η ευθύνη σου, τότε πάσσο. Είσαι "εκτός" πίστας, το ελέγχεις. Αν κάνεις ένα τρίφυλλο και μετά back to reality, πάσσο επίσης. Αν όμως τινάζεις στον αέρα σοβαρή παρουσίαση & πηδάς και τους συναδέλφους, τότε πρόβλημα. (Παραδείγματα φέρνω, έτσι?)

Αν λοιπόν με ακριβώς τις ίδιες ποσότητες/ποιότητες, αντί να γιορτάζεις, "φτιάχνεσαι" τόσο που τα κάνεις μούτι, εδώ είναι που λέω ότι αρχίζει το πρόβλημα- το είπατε φίλοι μου, ο καταραμένος ο εθισμός, αντί να βάλεις το "κάτι σου" στη ζωή σου, βάζεις τη ζωή σου στη λαίλαπα του "κάτι".

Συνοψίζοντας τους προλαλήσαντες (συγνώμη που δεν σας αναφέρω ονομαστικά, τρελλάθηκα στο πάνω-κάτω), βήμα προς τα μπρος είναι πρωτίστως το pro-active σκέλος, πώς να ελαχιστοποιήσεις τη ζήτηση (χωρίς να κάνεις... κωσταλέξι τους εθισμένους). Στο post-active σκέλος, μεγίστης σημασίας η ε-παν-έντα-ξη. Με ανοχή & κατανόηση (η αγάπη είναι δυσκολη περίπτωση). Καλή ακούγεται η αποποινικοποίηση, αλλά να μην το ξεφτιλίσουμε στην πορεία με τα διπρόσωπα...

Ας ξε-απαγορεύσουμε τα πάντα. Ναι μεν θα γλυτώσουμε την allure του παράνομου (και θα αφοπλίσουμε το παρανοϊκά κερδοφόρο γουρουνίσιο υποστηρικτικό σύστημα), αλλά την ευκολότερη πρόσβαση πώς θα την περιορίσουμε στις... απολύτως απαραίτητες απώλειες? Θα ελέγχεται? Και δεν θα δημιουργηθεί άλλο γουρουνίσιο σύστημα?

Να κάνουν χρήση καλή & καθαρή οι ναρκομανείς, βεβαίως, και ας με επιβαρύνουν εμένα φορολογικά. Χαλάλι. Αλλά μετά τι, μακρυά από το σχολείο που έχω το παιδί μου? Θα χτίσουμε μαντρότοιχο με διαβατήρια? Η θα έρχονται τα ντηλέρια -σαν τους μαύρους με τα πλαστά cds- και θα είναι τα δικά μας "υπεράνω" όλη την ώρα?... Η θα μπαίνουν για αντισυλληπτικά και θα είναι στη ραφιέρα δίπλα στα σκληρά? Η θα πρεπει να μην τα παίρνω όταν θα μου κάνουν τεκέ το δωμάτιό τους?...

Το "δια τάυτα" μου σ'αυτό είναι ένα και μόνον: ιδανικός στόχος η μηδενική ζήτηση. Δεν ζητάς προΐόν, ρίχνεις τελικά τη βιομηχανία έξω. Ούτε αποποινικοποιήσεις, ούτε απαγορεύσεις, ούτε καν ενασχόληση. Βγάζεις το θέμα από την ατζέντα.

Ανέφικτο όσο δεν παίρνει. Ποιός μπορεί να το κάνει αυτό? Οσα πρότυπα και να τους πετάξεις στη μάπα, παντα κάποια παιδιά θα ξεφεύγουν, θα μπλέκουν, θα παρασύρουν κι άλλα κι ο χορός καλά θα κρατεί. Τα κέρδη έιναι τόσα πολλά που δεν θα γλυτώσουμε ποτέ.

Απλώς αν ας πούμε σε πήγαιναν οι γονείς σου στο ΚΑΤ ή στον Αγιο Σάββα να δεις τι σημαίνει πραγματικός πόνος, αν σε πήγαιναν να διαβάσεις κάνα βιβλίο σε τυφλά παιδιά, να κάνεις μια βόλτα να πλύνεις παδάκια σε κάνα ίδρυμα, να έρθεις σε επαφή με το πόσο πολύτιμη είναι η ζωή και τι ηλιθιότητα είναι να την σπαταλάς, ύβρις στα μούτρα των πραγματικά αδικημένων, ίσως κάτι να σε παρακινούσε να πεις "δόξα τω θεώ, καλά είμαστε, πώς μπορώ να βοηθήσω παρακαλώ". Οχι μετά, πριν...

Αυτό βέβαια συνεπάγεται ένα "όλοι μαζί". Σημαίνει βλέπω πρόβλημα, μιλάω. Κι ας γίνει μπάχαλο. Τολμάει όμως κανείς? Μόνο κατήχηση ή/και εθελοτυφλία. Αυτό κι αν είναι εθισμός... στη βολή μας! "Μου χαλάτε τη ζαχαρένια μου με το πρόβλημά σας, παρακαλώ απομακρύνεστε λιγάκι, μερσί"!

Οσο δεν καταλαβαίνουμε ότι κι ο τελευταίος άνθρωπος να υποφέρει, χάνουμε όλοι μας, όσο καθόμστε σπιτάκι μας όλο και πιο αποστειρωμένοι και βολεμένοι, όσο δεν ερχόμαστε σε επαφή με τους όποιους χρήστες-στον-προθάλαμο πριν την κατρακύλα (Είμαι πρεζόνι, τολμάς να με πάρεις στη δουλειά, να καθαρίσω? Με πήρες πριν να γίνω? Θα με πάρεις άμα ξεγίνω?) δεν προχωράμε. Οσο δεν σκεφτόμαστε πως κάθε πράξη μας διαπλάθει αν μη τι αλλο τα παιδιά μας, δεν προχωράμε. Πώς θα μαζεψεις το 16-χρονο όταν την βρει την άκρη? Με kinder-έκπληξη?

Τώρα είναι το θέμα. Τι έκανες σήμερα για τη "μηδενική ζήτηση"? Για τους άλλους και για σένα? Τι διπλός καφές - εφημερίδα με πολλά εντόσθια - τσιγάρο σε περιμένει το πρωΐνό της Κυριακής σου?

Σόρρυ για το σεντόνι - καλή σας νύχτα, όνειρα γλυκά...

Yannis H είπε...

Διάβασα μερικά σχόλια – δεν γίνεται όλα. Και πιστεύω ότι ιδίως σ’ αυτό το θέμα, πολλοί μιλούν out of their hat (ό,τι τους κατέβει).

(α) Ένα σημείο είναι η διάδοση των ναρκωτικών εφόσον αποποινικοποιηθεί η χρήση τους. Η Παράγραφος μίλησε για ορδές από βαποράκια έξω από σχολεία. Να καταλάβουμε ότι τα λεφτά βρίσκονται στη διακίνηση και τα βαποράκια είναι ο τελευταίος κρίκος της. Εφόσον ο ναρκομανής θα παίρνει τη δόση νόμιμα (προσοχή: όχι ελεύθερα) ποιος ο λόγος να κάνει το βαποράκι; Και γιατί ο έμπορος να διαφημίζει εμπόρευμα σε αγοραστές που δεν θα τους το πουλάει ο ίδιος;

(β) Ειπώθηκε ότι είναι καλό να πουλιούνται τα ‘ελαφρά’ με συνταγή γιατρού. Αυτό δεν το καταλαβαίνω. Τη φούντα την καπνίζει ο άλλος όπως πίνει το ουίσκι. Για να ψιλοζαλιστεί. Όσο θα δικαιούνταν συνταγή γιατρού για ουίσκι, άλλο τόσο και για το μαύρο. Οι ιατρικοί λόγοι να κάνει κάποιος μαύρο (π.χ. πόνοι, κατάθλιψη κτλ.) είναι διαφορετικό πράγμα. Εδώ μιλάμε για χρήση... έτσι, για πλάκα. Χωρίς βαθύτερο λόγο.

(γ) Λέγεται ότι στη Σκανδιναβία το μαύρο είναι ελεύθερο. Λάθος! Στη Σουηδία οι αστυνομικοί είναι ***κάπως*** ανεκτικοί, στη Δανία κυκλοφορεί ελεύθερα μόνο σε μια συνοικία της Κοπεγχάγης, ενώ Νορβηγία και Φινλανδία, ουαί κι αλίμονο αν σε πιάσουν. Τα μόνα μέρη όπου το μαύρο είναι πραγματικά ελεύθερο στην Ευρώπη, είναι η Ολλανδία, η συνοικία Κριστιάνε της Κοπεγχάγης και η Πορτογαλία (στην τελευταία μόλις τα τελευταία 3 χρόνια).

Και μια ερώτηση, αν γνωρίζει κανένας. Εφόσον στην Ολλανδία και στην Κριστιάνε το μαύρο κυκλοφορεί νόμιμα εδώ και χρόνια, σε κάποιο σημείο της διαδρομής του από το Αφγανιστάν, το Μαρόκο, την Καλαμάτα κοκ, μετατρέπεται σε νόμιμο. Πάει να πει, τουλάχιστον δύο κράτη της Ε.Ε. συναλλάσσονταν με παράνομους χασισέμπορους και νομιμοποιούσαν, με εσωτερικές διαδικασίες, το προϊόν τους. Πού στο διάολο γινόταν και γίνεται ακόμα αυτό;

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

Στα αγγλικά (όπως και στις περισσότερες λατινογενείς γλώσσες), η λέξη forgive μάλλον έχει την έννοια «σου τη χαρίζω». Υπάρχει και το excuse, που έχει επίσης την έννοια «σε απαλλάσσω» (της κατηγορίας), αλλά και «δικαιολογώ». Δηλ. εγώ κρίνω κι εγώ αποφασίζω, τι θα κάνω μαζί σου.
Στα ελληνικά το «συγχωρώ» και όλες οι αντίστοιχες λέξεις εμπεριέχουν το «συν». Συγχωρώ (μπορώ να συν-υπάρχω μαζί σου), συγγνώμη (εκ του συγγιγνώσκω), με το συμπάθιο (συμπάσχω).
Το να συγχωρούμε λοιπόν, έχει ως προϋπόθεση να μπορούμε να συνυπάρχουμε, να συγγιγνώσκουμε, να συμπάσχουμε και τελικά σε παράφραση να συμπαθούμε τον άλλον.

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

Το προηγούμενο σχόλιο απαντά στον open vistas, αλλά δεν είναι και άσχετο με το θέμα. Πρέπει να μάθουμε να συνυπάρχουμε και με τους ναρκομανείς και με τους ξενέρωτους.
Όσο για το ελεύθερο μαύρο στην Ολλανδία, σ’ ένα ντοκιμαντέρ ανέφερε ο Ολλανδός ιδιοκτήτης ενός τέτοιου café το παράδοξο: «Από πού διάολο υποτίθεται, ότι προμηθευόμαστε εμείς τη φούντα, εφόσον η εμπορία απαγορεύεται;»

Nikos Dimou είπε...

Καλημέρα!

Nα προσθέσω και την Ελβετία, όπου υπάρχει μερική απελευθέρωση - τόσο χαλαρή που μοιάζει ολική.

Βλέπω ότι τα περισσότερα αρνητικά στην απελευθέρωση σχόλια, επηρεάζονται από μη ορθολογικές κατάστάσεις - από τον μπαμπούλα που δημιούργησε η κοινωνική προκατάληψη.

Ο ίδιος μπαμπούλας φταίει για τις αντιδράσεις των περιοίκων στην δημιουργία κοινότητας αποτοξίνωσης στην γειτονιά τους. Εκεί πρωτιά έχει η Θεσσαλονίκη που δεν θέλει ούτε θεραπευμένους ναρκομανείς ούτε θεραπευμένους ψυχοπαθείς μέσα στην πόλη.

Τελικά η προκατάληψη κατά των ναρκωτικών έχει ριζώσει βαθιά - προς μεγάλην χαράν των παραγωγών και των εμπόρων...

Δημήτρης Μανετάκης είπε...

Διαβάζοντας πολλά απο τα posts βλέπω οτι οι περισσότεροι για να 'περάσουμε καλά' έχουμε την ανάγκη να 'φτιαχτούμε' είτε με το απλό τσιγάρο , είτε με το ποτό , είτε με κάποια ουσία τέλος πάντων που 'διευρύνει' τους 'ορίζοντες΄ ..

Αν πιάσετε και αναλύσετε τις λέξεις μέσα στα εισαγωγικά ' ' τότε η απαντήσεις γύρω απο το θέμα είναι δωσμένες !

Πόσο έτοιμοι είμαστε για κάτι τέτοιο ?

magnon είπε...

Nikos Dimou said...
σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσιμιας Οργάνωσης Υγείας για τις εθιστικές ουσίες το κάπνισμα προκαλεί παγκόσμια το 8,8% των θανάτων, το αλκοόλ 3,2% και τα απαγορευμένα ναρκωτικά (illicit drugs)το 0,4%. Βλέπετε λοιπόν πόσο υποκριτική είναι η κοινωνία που θεωρεί αλκοόλ και τσιγάρο ως μαγκιά... και απαγορεύει (Harry) τα λιγότερο επιβλαβή...
(Aναλυτικά ΕΔΩ)
1:36 μμ

ΕΛΕΟΣ!
Σας ξεφεύγουν αυτά, ή το κάνετε εσκεμμένα’; Ώστε αθώα και (λιγότερο) επιβλαβή τα ναρκωτικά. Αν ξέρατε και να διαβάζετε, καλά θα ήταν. Το γράψιμο δεν αρκεί, χρειάζεται και νους. Πετάτε μία πεπονόφλουδα, και έτσι νομίζετε ότι περνάτε για προοδευτικός και καμαρώνετε. Γεράσατε πριν την ώρα σας, ότι είχατε να πείτε το είπατε. Αυτά τα θέματα αφήστε τα καλύτερα να τα διαχειριστούν άλλοι (σαν το πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ, και ας του θεωρείτε εσείς biased) ΚΑΙ σε άλλους που έχουν και τις γνώσεις και τον νου να τα σκεφτούνε. Και ξανά… έλεος…

««Τελικά η προκατάληψη κατά των ναρκωτικών έχει ριζώσει βαθιά - προς μεγάλην χαράν των παραγωγών και των εμπόρων...»»

Μπορείτε και εδώ να γίνεται πιο σαφείς’; Συγνώμη που επαναλαμβάνομε, αλλά αυτός δεν είναι τρόπος συζήτησης. Δόθηκαν τόσα και τόσα και επιχειρήματα για το λάθος μιας απόφασης υπέρ της απελευθέρωσης, και το μόνο που έχετε να πείτε είναι «είσαι biased» ή «έχεις προκατάληψη.» Έχετε μήπως κάνει εσείς καμιά «επιστημονική» έρευνα και δεν το γνωρίζομε’; Δεν έχετε παιδία και έτσι δεν μπορείτε να κρίνετε την αγωνία του γονιού να μην μπλέξει στα ναρκωτικά. Έως τώρα του λέγαμε να μην μιλά με ξένους, τώρα τι θα του λέμε’; Να μην περνά έξω από περίπτερα’; Εάν αυτό εννοείτε προκατάληψη, τότε έχω να πω «ζήτω η προκατάληψη.» Σας μίσθωσε μήπως η μαφία των περιπτερούχων’;

««Nαι αλλά κυκλοφορούν έτσι κι αλλιώς. Δεν θα ήταν καλύτερα να τα ελέγχαμε και ως προς την ποιότητα και ως προς την χρήση. Να μην επιτρέπουμε τα υπερκέρδη της απαγόρευσης και την νοθεία που σκοτώνει...»»

Έχετε καμιά πρόταση στο νου σας πως θα γίνει αυτός ο έλεγχος «ως προς την ποιότητα και ως προς την χρήση»‘; Και να μιλήσετε για τις ελληνικές συνθήκες, και όχι για Ολλανδία ή Ελβετία.

««Όμως οι άνθρωποι αυτοί, σχετικά εύποροι, δεν παρουσίαζαν κανένα από τα συμπτώματα των πρεζάκηδων. Έφτασα στο συμπέρασμα πως δεν είναι η πρέζα που εξαθλιώνει, αλλά η ανάγκη της και η οικονομική δυσκολία του προσπορισμού της. Γι αυτό και κατέληξα υπέρ της απελευθέρωσης»»

««δεν είναι η πρέζα που εξαθλιώνει, αλλά η ανάγκη της»» Δηλαδή’; Όλοι οι επιστήμονες που λένε ότι δημιουργείτε βλάβη στον οργανισμό, χειρότερο από το κάπνισμα και αλκοόλ, και είδη από τα πρώτα τσιγαριλίκια επέρχεται η εξάρτηση, λένε ψέματα, έχουν προκαταλήψεις και είναι “biased”‘; Η δικιά έρευνα περιορίζετε σε αυτό το περιστατικό’;

Και οι ληστείες γίνονται έτσι και αλλιώς. Ας το επιτρέψομε. Στο πνεύμα του «λιμπεριτάριαν», ο κάθε ένας με την ελευθερία του. Είναι ανόμοια και άσχετη συσχέτιση?

Εάν έχετε κάτι να πείτε, κάτι σαν λύση, παρακαλώ να το πείτε στα αρμόδια επιστημονικά περιοδικά και συνέδρια, και όχι να πετάτε πεπονόφλουδες σε ιστοσελίδες. Εδώ η όλη συζήτηση δεν σας κάνει προοδευτικό, ούτε έχετε λόγους να καμαρώνετε. Εκεί θα λάβετε και τις σωστές απαντήσεις, όχι εδώ. Εδώ, αυτές τις σελίδες τις διαβάζουν κατά το πλείστον νεαρά παιδιά. «Μαμά, μαμά, το χασίσι κάνει καλό, το λέει και ο Νίκος Δήμου.»

broccoli είπε...

Δεν έχετε παιδία και έτσι δεν μπορείτε να κρίνετε την αγωνία του γονιού να μην μπλέξει στα ναρκωτικά. Έως τώρα του λέγαμε να μην μιλά με ξένους, τώρα τι θα του λέμε’

μπορούμε να κρίνουμε την άγνοια του γονιού όμως

Nikos Dimou είπε...

behind_the_words said...
Το γράψιμο δεν αρκεί, χρειάζεται και νους. Πετάτε μία πεπονόφλουδα, και έτσι νομίζετε ότι περνάτε για προοδευτικός

Δυστυχώς για σας την πεπονόφλουδα δεν την πετάω εγώ αλλά η WHO! Η οποία σε μελέτη για την εθιστικότητα των ουσιών βάζει το τσιγάρο και το αλκόολ μαζί με την ηρωίνη και πάνω από την κοκαΐνη. Το χασίς δεν το θεωρεί καν εθιστικό (ούτε βλαβερό).

Άνθρωποι σαν εσάς είναι οι καλύτεροι σύμμαχοι των εμπόρων και των διεφθαρμένων συμμάχων τους (μπάτσων, δικαστών, δικηγόρων).

Yannis H είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
magnon είπε...

“”Δυστυχώς για σας την πεπονόφλουδα δεν την πετάω εγώ αλλά η WHO!””

Σας απάντησαν σε αυτό τόσοι και τόσοι, αλλά το μόνο που είπατε ήταν ότι οι έχουν προκαταλήψεις. Δεν συγκρίνονται τα νούμερα, διότι το μεν αλκοόλ και καπνός είναι ελεύθερο και μακροχρόνιο, το δε χασίσι και η κοκαΐνη (and others) απαγορευμένη. Αυτό αναφέρει και η WHO, αλλά εσείς επιμένετε να το παραβλέπετε. Εάν απελευθερωθεί η χρήση των ναρκωτικών, τα ποσοστά θανάτων θα σημειώσουν κατακόρυφη άνοδο και θα περάσουν όλα τα υπόλοιπα σε αριθμούς. Τάδε έφη η WHO, παρακαλώ να διαβάσετε προσεκτικά το άρθρο που παραθέσατε.

Δημήτρης Μανετάκης είπε...

... Γενικό σχόλιο για τα όσα ειπώνονται...

Εδω παράνομα είναι τα ναρκωτικά και είμαστε τόσο 'μαστουρομένοι' και 'αποχαυνωμένοι' .... φαντάσου να τα απελευθερώσουν κιόλας...

axilleas είπε...

Όποιος ανοίγει μια συζήτηση για τα εθνικά θάματα είναι προδότης, για την οικονομία και το ασφαλιστικό τον παραιτούν, για τα ναρακωτικά είναι σύμμαχος των περιπτερούχων και άλλων δαιμονίων.
Ας σιωπήσουμε για όλα, ας κρύψουμε τα κοινωνικά μας περιττώματα κάτω από το χαλί. Πρώτοι στα ναρκωτικά, πρώτοι στο κάπνισμα, πρώτοι στο αλκκόλ, τελευταίοι στο διάλογο. Όσοι ανησυχούν για τα παιδιά τους, ας ανησυχούν περισσότερο που τα μεγαλώνουν σε μια κοινωνία της σιωπής, σε μια κοινωνία ανορθολογιστική, που τους διδάσκει το φόβο, το μίσος και απωθεώνει τον φασισμό της άγνοιας.
Καλημέρα σε όλους.

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

Ειπώνονται και ιδώνονται πράματα και θάματα.

paragrafos είπε...

Yannis H said...
Διάβασα μερικά σχόλια – δεν γίνεται όλα. Και πιστεύω ότι ιδίως σ’ αυτό το θέμα, πολλοί μιλούν out of their hat (ό,τι τους κατέβει).

(α) Ένα σημείο είναι η διάδοση των ναρκωτικών εφόσον αποποινικοποιηθεί η χρήση τους. Η Παράγραφος μίλησε για ορδές από βαποράκια έξω από σχολεία.
-----------------------------

Κύριε Γιάννη, δεν είπα κάτι τέτοιο. (Άλλωστε, τα σχόλιά μου είναι αρκετά, πολλά συμπληρωματικά και άλλα διευκρινιστικά).

Είπα πως άλλο είναι η αποποινικοποίηση της χρήσης ναρκωτικών κι άλλο η απελευθέρωση.

Η αποποινικοποίηση, σε συνδυασμό (ειπα και νωρίτερα) με την ύπαρξη ειδικών χώρων στους οποίους με κρατική μεριμνα θα μπορούν οι χρήστες να εκτονώνουν τα στερητικά τους δίχως να κινδυνεύει η αξιοπρέπει και η ζωή τους, η αποποινικοποίηση λοιπόν είναι το πρώτο δραστικό βήμα που θα πληξει τους εμπόρους και τη διάδοση, αφού οι χρήστες δεν θα έχουν λόγο να "σπρώχνουν".

Η απελευθέρωση, έτσι στο ξαφνικό και χωρίς προγραμματισμό, των ναρκωτικών, σκεπτόμενη ως μάνα (και δασκάλα φοιτητών), με τρομάζει.

Βέβαια στο μυαλό μου δεν έχω την Ομόνοια αλλα την Αγλαντζιά Λευκωσίας όπου ένα μεγάλο ποσοστό παιδιών έχουν εγκαταλείψει το σχολείο και είναι στην πρέζα για τα καλά.

Stathis είπε...

Στη "Φαρμακολογία" του Goth πάντως , που αποτελούσε το σύγγραμμα αναφοράς σε κάποιες Ιατρικές και Φαρμακευτικές σχολές στη δεκαετία του ενενήντα αναφέρεται πως οι βλάβες δεν προέρχονται από την ηρωίνη αυτή καθαυτή , αλλά από την παρεντερική χορήγησή της και από τις ουσίες με τις οποίες νοθεύεται αυτή.
Η ηρωίνη, και τα υπόλοιπα ναρκωτικά, είναι ουσίες με μικρό κόστος παραγωγής. Στον τελικό καταναλωτή-εθισμένο χρήστη φτάνει σε τιμές εκατονταπλάσιες. Η μεγάλη αυτή προστιθέμενη αξία οφείλεται στην απαγορευτική πολιτική.
Όσοι πολεμούν τις αντιαπαγορευτικές λύσεις, εκούσια ή ακούσια, ευθύνονται:
1. για τη νοθεία των ουσιών αυτών και επομένως για τους θανάτους από υπερβολική δόση
2. για τον εξαναγκασμό των χρηστών στη χρήση πρόχειρων μέσων για παρεντερική χορήγηση των ουσιών , άρα για την πρόκληση ασθενειών
3. για την υψηλή τιμή των ουσιών, άρα για την εγκληματικότητα που συνοδεύει την προσπάθεια εύρεσης της "δόσης"
και 4. Για τον πλουτισμό των ΄μεγαλεμπόρων.
Έχει σκεφτεί κανείς τι γίνονται τα τεράστια ποσά που αποφέρει το εμπόριο των ουσιών; Προφανώς με κάποιο τρόπο μετατρέπονται σε νόμιμες επενδύσεις, χρηματιστήρια, funds, off shore εταιρείες κλπ.

Ακούγεται το επιχείρημα ότι η αντιαπαγορευτική πολιτική σε χώρες όπως η Ολλανδία έχει αποτύχει, διότι δεν εξαφάνισε το πρόβλημα. Αστεία πράγματα. Το πρόβλημα δεν θα εξαφανιστεί ποτέ. Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που για κάποιους λόγους θα εθίζονται. Το ζητούμενο είναι να μην τους οδηγεί η ίδια η πολιτεία με τους νόμους της στην εξαθλίωση, το έγκλημα, την αρώστεια και το θάνατο.

Όσο για το πόσο επιτυχημένη είναι η απαγορευτική πολιτική , το βλέπουμε κάθε μέρα δίπλα μας.

magnon είπε...

«Όποιος ανοίγει μια συζήτηση για τα εθνικά θάματα είναι προδότης, για την οικονομία και το ασφαλιστικό τον παραιτούν, για τα ναρακωτικά είναι σύμμαχος των περιπτερούχων και άλλων δαιμονίων.
Ας σιωπήσουμε για όλα, ας κρύψουμε τα κοινωνικά μας περιττώματα κάτω από το χαλί. Πρώτοι στα ναρκωτικά, πρώτοι στο κάπνισμα, πρώτοι στο αλκκόλ, τελευταίοι στο διάλογο. Όσοι ανησυχούν για τα παιδιά τους, ας ανησυχούν περισσότερο που τα μεγαλώνουν σε μια κοινωνία της σιωπής, σε μια κοινωνία ανορθολογιστική, που τους διδάσκει το φόβο, το μίσος και απωθεώνει τον φασισμό της άγνοιας.
Καλημέρα σε όλους.»
Λάθος κάνετε κύριε Αχιλλέα. Καμία αντίρρηση για συζήτηση, αρκεί να γίνεται με επιχειρήματα και όχι τύπου «τα ναρκωτικά είναι τα λιγότερα βλαβερά» ενώ μια ματιά γύρο σου αποδεικνύει το αντίθετο. Και όταν φέρνεις αντεπιχειρήματα, «είσαι biased» είναι η μόνιμη ανταπάντηση. «για τα ναρακωτικά είναι σύμμαχος των περιπτερούχων και άλλων δαιμονίων.» Αυτό το παρέθεσα στο εξίσου ηλίθιο επιχείρημα ότι η μαφία επέβαλε την απαγόρευση των ναρκωτικών. Τα ναρκωτικά ήταν πάντα στο περιθώριο της κοινωνίας, όλον των κοινωνιών ανά την ιστορία της ανθρωπότητας, και πάντα μεταξύ ανέχειας και απαγόρευσης. Δεν είναι κάτι το καινούργιο. Στην σύγχρονη κοινωνία υπάρχει ανάγκη για νομοθετική ρύθμιση επειδή και ο τρόπος παραγωγής, διακίνησης και διανομής άλλαξε και δεν είναι αυτός που είναι στα βουνά της Ταϊλάνδης ή στην ζούγκλα του Αμαζονίου. Εάν η χρήση περιοριζόταν στα λιγοστά άτομα του μεσαίωνα, τότες ουδεμία αντίρρηση για την απελευθέρωση, καρφί δεν θα μου καιγόταν τη γίνεται στην Αραβία. Ο κίνδυνος όμως να γίνει μία μάστιγα στην κοινωνία μας είναι μεγάλος. Ξέρω, γράφω κοινωνία και τη βρίσκετε με το «φασιστικό» μου λεξιλόγιο. Αυτή είναι η δικιά σας μαστούρα. «Όσοι ανησυχούν για τα παιδιά τους, ας ανησυχούν περισσότερο που τα μεγαλώνουν σε μια κοινωνία της σιωπής» Εγώ ανησυχώ για τα παιδιά μου και στον αγώνα μου εναντίων των ναρκωτικών τα ενημερώνω πλήρες. «που τους διδάσκει το φόβο» φόβος από τα ναρκωτικά’; Πιο το κακό σε αυτό’; «απωθεώνει τον φασισμό της άγνοιας» για ποια άγνοια μιλάτε’; Τα ναρκωτικά είναι το ίδιο με ένα ποτήρι κρασάκι’; Έχετε δει μακροχρόνιο χρήστη ναρκωτικών, ότι δεν μπορεί να αρθρώσει μία πρόταση σωστή, να κάνει ένα μεροκάματο’; Ενώ δεν έχω δει το ίδιο σε έναν καπνιστή ή αλκοολικό. Δεν θέλω όμως να αθωώσω το κάπνισμα ή το αλκοόλ, αλλά το ένα δεν συγκρίνετε με το άλλο.

Debby είπε...

Ασχετως το τι θα γίνει με την απελευθέρωση ή όχι των ναρκωτικών δέν έχει τόση σημασία.

Αλλωστε το ποτό είναι ελέυθερο (τα συμπτώματα του αλκοολικού είναι ίδια σχεδόν με του ναρκομανή)και δεν έχουμε γίνει όλοι αλκοολικοί.

Πολύ απλοική η θέση να λέμε ότι θα κάνει κακό μια πιθανή απελευθέρωση.

Καλό θα κάνει μάλλον γιατί απλά θα φτηνήνει το πράγμα και δεν θα χρειάζεται αυτός που το έχει ανάγκη να κλέβει ή να ζητιανεύει ή δεν ξέρω και εγώ τί άλλο μπορεί να κάνει για να εξασφαλίσει την δόση του.

Την δικιά μου την θέση την έγραψα πριν μερικές μέρες στο Blog του Επίκαιρου (αν δενκάνω λάθος, ας με διορθώσει), ο οποίος είχε ένα παρόμοιο θέμα.
Λέω δώστε όραμα σε αυτούς που φάνηκαν αδύναμοι, νόημα στην ζωή των νέων που ξεκινάνε τώρα τον αγώνα τους για επιβίωση. Να δημιουργήσουμε τις προυποθέσεις να είναι ευχάριστη η ζωή και όχι ένα πρόβλημα για αυτούς. Οι αδύναμοι θα λυγίσουν και θα θελήσουν κάτι για να ξεχαστούν. Οτιδήποτε.
Μόνο η δική τους θέληση θα κάνει την διαφορά. Κανείς & τίποτα άλλο νομίζω.

paragrafos είπε...

Για την απελευθέρωση των εθιστικών ουσιών και την ελεύθερη επιλογή στο "επικινδύνως και ανεγκεφάλως - τονίζει ο ίδιος- ζην" (την οποία, ξαναλώ, την έχω αντιδιαστείλει από νωρίς προς την αποποινικοποίηση κλπ) και ο Νίκος Μουζέλης (ΤΟ ΒΗΜΑ, 13-04-1997) έχει τις αντιρρήσεις του:
---------------

"(...) Το πρόβλημα όμως σήμερα είναι ότι ελεύθερη επιλογή δεν υπάρχει ­ όχι λόγω «εξουσιαστικού κομφορμισμού», αλλά λόγω εμπορικοποίησης των πάντων.
Το ανήλικο ή ενήλικο άτομο που καπνίζει ή παίρνει ναρκωτικά δεν έχει ουσιαστική επιλογή γιατί οι δυνάμεις που θα μπορούσαν να αναπτύξουν στους νέους και στους ηλικιωμένους μια εναλλακτική προοπτική είναι ασήμαντες μπρος στις δυνάμεις που ελέγχουν την πολιτισμική παραγωγή της κοινωνίας μας.
Για να επανέλθω στο αγγλικό παράδειγμα, τι πιθανότητες επιρροής έχει μια αντικαπνιστική οργάνωση όπως το ASH, όταν έχει αντίπαλο τη Philip Morris; Πώς είναι δυνατόν η πρώτη να περάσει το μήνυμά της στο κοινό όταν δεν έχει αρκετούς πόρους να πληρώσει το νοίκι και το τηλέφωνό της και όταν οι αντίπαλοί της όχι μόνο έχουν απεριόριστους πόρους αλλά και ελέγχουν σε ένα μεγάλο βαθμό τα μέσα μαζικής επικοινωνίας; Υπ' αυτές τις συνθήκες δεν είναι δυνατόν να μιλάει κανείς για ελεύθερη επιλογή μεταξύ «καπνιστικού» και «μη καπνιστικού» τρόπου ζωής", κοκ (...)

Αυτό είχα κατα νου όταν έλεγα πιο πριν πως η "απελευθέρωση" των ναρκωτικών θα προσβάλει το "αδύναμο" καταναλωτικό της κοινό, δηλαδή τους εφήβους και φοιτητές οι οποίοι δυνητικά συνιστούν την προσφορότερη και πλέον ανίσχυση ομάδα "καταναλωτών" της κουλτούρας των ψυχοδραστικών ουσιών.

Takis Alevantis είπε...

Δείτε τις ιστοσελίδες της αντικαπνιστικής εκστρατείας στο Βέλγιο.
Αν προσμετρήσετε όλες τις εξαρτήσεις (ουσίες, παίγνια, οινόπνευμα, κάπνισμα, αιρέσεις, εργασιομανία) ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του ανθρώπινου γένους είμαστε εξαρτημένοι. Το θέμα είναι πως ο εξαρτημένος από την κάνναβη ή το οινόπνευμα είναι κοινωνικά απορριπτέος ενώ ο εξαρτημένος από το διαδίκτυο ή από την Χρυσοπηγή είναι σεβάσμιος πολίτης.

paragrafos είπε...

Στο πλευρό του ΝΔ βρίσκονται και άτομα που έχουν φάει τη ζωή με το κουτάλι.
--------------------------

Μόνη λύση η νομιμοποίηση των ναρκωτικών

ΕDWARD ΕLLISON


΄Οταν επτά ηγετικά μέλη της αντιπολίτευσης των Συντηρητικών της Βρετανίας παραδέχονται δημοσίως πως έχουν καπνίσει ινδική κάνναβη, και όταν, τόσο η αστυνομία όσο και ο κόσμος, διακατέχονται από βαθύ σκεπτικισμό ως προς την θέση των Τόριδων για την αντιμετώπιση της μάστιγας των ναρκωτικών, η σκληρή, αλλά κατά τη γνώμη μου μη ρεαλιστική, πολιτική για την καταπολέμηση των ναρκωτικών, που παρουσίασε την περασμένη εβδομάδα η κ. Άν Γουίντεκομπ, μοιάζει να είναι εκ των προτέρων αναποτελεσματική.
Εγώ είμαι ένας πρώην αξιωματικός της αστυνομίας με ειδικότητα την καταπολέμηση των ναρκωτικών, και με 30 χρόνια πείρα, και αν και διαφωνώ κατάφωρα με τη θέση που ανέπτυξε η βουλευτής των Συντηρητικών κ. Γουίντεκομπ, πιστεύω πως χρήζει εντούτοις συγχαρητηρίων η ίδια.
Και αυτό επειδή εδώ έχουμε να κάνουμε πλέον με μία πολιτικό που έχει κατορθώσει να κάνει τον κόσμο να σταματήσει, να ακούσει, και να σκεφθεί για την μάστιγα των ναρκωτικών, για τα εγκλήματα που κάνουν ναρκομανείς προκειμένου να εξασφαλίσουν χρήματα για τη δόση τους, για τους θανάτους από ναρκωτικά, και για τα τεράστια κέρδη που αποκομίζουν από αυτό το εμπόριο οι εγκληματίες επαγγελματίες του θανάτου.
Εγώ προσωπικά απεχθάνομαι την χρήση ναρκωτικών και τα εγκλήματα που προκαλούνται από αυτή τη χρήση. Αλλά προσωπική άποψή μου είναι πως η βίαιη και απάνθρωπη απλότητα της απόλυτης ποινικοποίησης των ναρκωτικών, δηλαδή η «μηδενική ανοχή» - πείτε το όπως θέλετε- ποτέ δεν θα αποφέρει καρπούς στον αγώνα για την καταπολέμηση της μάστιγας των ναρκωτικών.
Έχω περάσει αμέτρητα χρόνια της ζωής μου πολεμώντας το εμπόριο ναρκωτικών στο αεροδρόμιο του Χίθροου και στους δρόμους του Λονδίνου, και η άμεση πείρα που έχω στα θέματα καταπολέμησης των ναρκωτικών μου έχει διδάξει και με έχει πείσει πως η νομιμοποίηση, και όχι η απαγόρευσή τους, είναι η μόνη λύση στο θέμα που έχει πιθανότητες να αποδειχθεί αποτελεσματική.
Μπορεί να μη συμφωνείτε μαζί μου, κι εγώ το σέβομαι αυτό φυσικά.
Θα έπρεπε όμως τουλάχιστον να το συζητήσουμε το θέμα αυτό- για χάρη των παιδιών μας.


Ο Εdward Εllison είναι πρώην επικεφαλής του τμήματος καταπολέμησης ναρκωτικών της Σκότλαντ Γιάρντ


ΤΑ ΝΕΑ , 14-10-2000 , Σελ.: N08
Κωδικός άρθρου: A16869N083

paragrafos είπε...

Ο κύριος Τάκης έθεσε το ζήτημα των πολλαπλών εξαρτήσεων, μάλλον των πολλαπλών επιλογών.

Υπάρχουν επιλογές στη ζωή που προκαλούν αβάσταχτο πονο και στο υποκείνο που νομίζει ότι "επιλέγει" (σε ποιο βαθμό άραγε συνιστά "επιλογή" η χρήση ηρωίνης από ένα δεκαεξάχρονο παιδι;) και στους οικείους του και την κοινωνία.

Το περασμένο καλοκαίρι, ήταν κυριακή πρωί, ξυπνήσαμε από φωνές και ουρλιαχτά. Δυο (εξαρτημένα) παιδιά επιτέθηκαν, εκατό μέτρα απο την εκκλησία, σε μια γριούλα που πήγαινε προφανός ν΄ ακούσει την... "εξάρτησή" της, τη λειτουργία.

Συγκρίνεται τις δυο "εξαρτήσεις" και πείτε μου αν είναι όλες ίδιες.

Αυτά βεβαια τα ξέρει ο εκλεκτός κύριος Τάκης, καλύτερα από εμενα.

Επίσης, για να πάει καποιος μέσος πιστός (δε μιλάμε για τους ακραίους φανατικούς) στην εκκλησία του ή στο τζαμί του ή στη συναγωγή του, δηλαδή για να ικανοποιήσει την πνεύματική του εξάρτησή, μάλλον δεν θα χρειαστεί να στρατοκαρτερέσει περαστικούς και να τους σπασει στο ξύλο για πέντε ευρώ...

Debby είπε...

Καλή μου Paragrafos, οι αλκοολικοί ίσως δεν εκδηλώνουν ακραίες συμπεριφορές, μήπως γιατί δεν χρειάζεται να πουλήσουν τη "μάνα" τους για να προμηθευτούν το ποτό τους???
Λέω μήπως??

magnon είπε...

««@behind_the_words:
Τα ναρκωτικά δεν είναι στο περιθώριο της κοινωνίας. Είναι πια καθημερινή πρακτική με τη μορφή ηρεμιστικών, αντικαταθλιπτικών κ.τ.ό.»»

Τέλος πάντων. Εγώ παραιτούμε. Συνεχίστε εσείς τον αγώνα σας για την επιφώτιση του λαού ότι τα ναρκωτικά είναι τα λιγότερα βλαβερά και οι θάνατοι από τσιγάρα είναι πολλαπλάσια. (Λέτε να μην το ήξερε ο νεαρός αποθανών πίσω από το θάμνο ή στο γιαπί’; Απορία δικία μου.) Και ένα λάθος που ειπώθηκε προηγουμένως. Η νοθεία είναι που σώζει, το γνήσιο όπιο σκοτώνει. Και ρπιν το ξεχάσω, να σας πω ότι κάνετε λάθος. Μη συγκρίνετε τα ηρεμιστικά και τα αντικαταθλιπτικά με τα ναρκωτικά. Το ένα γιατρεύει, το άλλο σκοτώνει. Εδώ παίζεται βέβαια με τις λέξεις, αλλά σαν παιδία που είσαστε όλα τα παίρνετε επιπόλαια και ελαφρά.

paragrafos είπε...

@ exposure

"Μιλήσατε για ανίσχυρους φοιτητές δηλαδή ουσιαστικά υποβιβάσατε το λαμπρότερο κομμάτι μιας κοινωνίας που είναι απαλλαγμένο κατά μεγάλο μέρος από κοινωνικές συμβάσεις και ταμπού. Όχι κυρία μου οι φοιτητές δεν είναι ανίσχυροι. Μας κρίνουν και ενίοτε μας περιφρονούν!"
-----------------------------

Απέφυγα μέχρι τώρα να σας μιλήσω, επειδή το μπλογκ δεν είναι φόρουμ και κυρίως σεβόμενη τον οικοδεσπότη ο οποίος χτες σας έβαλε στη θέση σας και τον ευχαριστώ θερμά.

Αλλά εσείς το βιολί σας: επιμένετε να χρησιμοποιείτε ύφος επιθετικό. Δικαίωμά σας!

Επιμένετε επίσης να διαβάζετε άλλα και να καταλαβαινετε αυτα που νομίζετε ότι εννοούμε. Κι αυτό είναι δικαίωμά σας!

Όπως είναι επισης διακαίωμά σας να παίρνετε στα καλά του καθουμένου μια λέξ ή μια αποσπασματική φράση από ένα κείμενό μου, να την ερμηνεύετε κατά το δοκούν και παντελώς αυθαίρετα να την συμπληρώνετε με ένα δικό σας πανωσέντονο με σκοπό, εν τελει, να θριαμβεύσετε παραβιάζοντας ανοιχτες θύρες! Δικαίωμά σας, φυσικά!

Ό,τι συνέβη με το μανιφέστο σας: "Όχι κυρία μου οι φοιτητές δεν είναι ανίσχυροι. Μας κρίνουν και ενίοτε μας περιφρονούν!"

Και ποιος είπε ότι δεν έχουν κρίση; Και ποιος είπε ότι δεν μας κρινουν; Και ποιος είπε ότι κάποτε δεν μας περιφρονούν και καλά μας κανουν; Εσείς! Εσείτε τα είπατε, έσεις τα χρεωσατε σε μένα κι εσείς διαφωνήσαμε με... εμενα, δηλαδή με ... εσάς!

Δικαίωμά σας!

Debby είπε...

behind_the_words said...
Μη συγκρίνετε τα ηρεμιστικά και τα αντικαταθλιπτικά με τα ναρκωτικά. Το ένα γιατρεύει, το άλλο σκοτώνει.

Μπες στο blog μου και δες το τελευταίο θέμα που είναι σχετικό πάνω σε αυτό που λες και τα λέμε άλλη φορά...

paragrafos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Stathis είπε...

behind_the_words said

Η νοθεία είναι που σώζει, το γνήσιο όπιο σκοτώνει.

Μήπως θα έπρεπε να αλλάξετε το nickname σε playing_with_the_words;

Η λήψη ασυνήθιστα μεγάλης δόσης σκοτώνει. Και αυτό οφείλεται στα διαφορετικά ποσοστά νοθείας από δόση σε δόση.

magnon είπε...

««Αλλωστε το ποτό είναι ελέυθερο (τα συμπτώματα του αλκοολικού είναι ίδια σχεδόν με του ναρκομανή)και δεν έχουμε γίνει όλοι αλκοολικοί.»»

Τα συμπτώματα ενός αλκοολικού και ενός ναρκομανή μπορεί να είναι όμοια, όχι όμως τα ποσοστά των αλκοολικών και των λοιπόν πότων από την μια και των ναρκομανών από την άλλη. Όλοι οι ναρκομανείς θα καταντήσουν σαν τους αλκοολικούς, και σε πάρα πολύ σ΄νυτομο χρονικό διάστημα, όχι όμως όλοι οι πότες.

Debby είπε...

paragrafos said...
Το περασμένο καλοκαίρι, ήταν κυριακή πρωί, ξυπνήσαμε από φωνές και ουρλιαχτά. Δυο (εξαρτημένα) παιδιά επιτέθηκαν, εκατό μέτρα απο την εκκλησία, σε μια γριούλα που πήγαινε προφανός ν΄ ακούσει την... "εξάρτησή" της, τη λειτουργία.

Συγκρίνεται τις δυο "εξαρτήσεις" και πείτε μου αν είναι όλες ίδιες.

Καλή μου Paragrafos, ανάφέρθηκα σε αυτό το κομμάτι του σχολίου σου που συγκρίνεις δύο εξαρτήσεις, και απλά παραθέτω οτι ο λόγος που ίσως δεν μοιάζουν είναι γιατί η μια από τις δύο δεν χρειάζεται καθόλου το χρήμα.
Οπως επίσης και όλων των υπόλοιπων ειδών οι εξαρτήσεις έχουν διαφορετική σχέση από το χρήμα και αυτό κάνει πολλές φορές και την διαφορά. Όλοι ασχολούμαστε περισσότερο με την λιγότερο διαδεδομένη απλά γιατί η σχέση της με το χρήμα είναι μεγαλύτερη.
Το Blog σου το είδα και Θα ήθελα να τα πούμε στο θέμα του αλκοολισμού κάποια στιγμή (όχι απο εδώ. Αρκετή κατάχρηση έκανα) γιατί θα με ενδιέφερε πολύ η θέση σου.

resident είπε...

behind_the_words said... "Όλοι οι ναρκομανείς θα καταντήσουν σαν τους αλκοολικούς, και σε πάρα πολύ σ΄νυτομο χρονικό διάστημα, όχι όμως όλοι οι πότες."

Λάθος.Υπάρχουν πολλοί, μα πάρα πολλοί που κάνουν χρήση απαγορευμένων ουσιών πολλά χρόνια προφανώς σε ελεγχόμενες ποσότητες και είναι μια χαρά. Νομίζω θα καταλαβαίνεται ότι πολλοί ποπ σταρ, ηθοποιοί και άλλοι διάσημοι κάνουν χρήση κόκας κλπ και από τι βλέπεται δεν μοιάζουν σαν αλκοολικοί.Αρκετοί έχουν περάσει τα 60.

andy dufresne είπε...

@behind_the_words said:
"Όλοι οι επιστήμονες που λένε ότι δημιουργείτε βλάβη..."
"Η δικιά έρευνα περιορίζετε..."
"Συγνώμη που επαναλαμβάνομε"
"το ένα δεν συγκρίνετε με το άλλο"
"Εγώ παραιτούμε"
"παίζεται βέβαια με τις λέξεις, αλλά σαν παιδία που είσαστε"


Αυτό με το "ε" και το "αι" επίτηδες το κάνετε;

Θυμάμαι ένα καθηγητή που μας έλεγε: "πριν μάθετε να διαβάζετε πίσω από τις λέξεις, πρέπει να μάθετε να διαβάζετε τις ίδιες τις λέξεις"...

Επειδή όπως είπατε μας διαβάζουν και παιδιά...

Με αγάπη,

andy

paragrafos είπε...

Debby said...

Συγκρίνεται τις δυο "εξαρτήσεις" και πείτε μου αν είναι όλες ίδιες.

Καλή μου Paragrafos, ανάφέρθηκα σε αυτό το κομμάτι του σχολίου σου που συγκρίνεις δύο εξαρτήσεις, και απλά παραθέτω οτι ο λόγος που ίσως δεν μοιάζουν είναι γιατί η μια από τις δύο δεν χρειάζεται καθόλου το χρήμα.
Οπως επίσης και όλων των υπόλοιπων ειδών οι εξαρτήσεις έχουν διαφορετική σχέση από το χρήμα και αυτό κάνει πολλές φορές και την διαφορά. Όλοι ασχολούμαστε περισσότερο με την λιγότερο διαδεδομένη απλά γιατί η σχέση της με το χρήμα είναι μεγαλύτερη.
Το Blog σου το είδα και Θα ήθελα να τα πούμε στο θέμα του αλκοολισμού κάποια στιγμή (όχι απο εδώ. Αρκετή κατάχρηση έκανα) γιατί θα με ενδιέφερε πολύ η θέση σου.
"
---------------------------

Έχετε απολύτως δίκαιο! Ο αλκοολικός δεν χρειάζεται να κακοποιήσει κάποιον επειδή βρίσκει το ναρκωτικό του εύκολα και φτηνά.

Εγώ βέβαια, ορμώμενη από παδικά τραύματα είχα στο μυαλό τα βίαια ξεσπάσματα καποιων αλκοολικών στα παδιά και τις γυναίκες τους.

Πράγματι, έχετε δίκιο. Πρόκειται για δυο διαφορετικές περιπτώσεις.

Όσο για τον αλκοολικό πατέρα μου, μη διστασετε να ρωτήσετε ό,τι θέλετε. Αλλωστε, πέρασε καιρό από τότε που τα έκρυβα και από το ίδιο μου τον εαυτό. Κι εδώ μεσα έχω περιγράψει αρκετά αυτές μου τις φριχτες εμπειρίες μου.

Το ειπα και στην αρχή και το ξαναλέω:

Τίποτε χειρότερο από ένα πατέρα αλκοολικό!!!

Δεν ξέρω πώς είναι με ένα πατέρα ηρωινομανή.

Χτες παρέθεσα τη συνέντευξη ενος εξαρτημένου από ηρωίνη. Επαναλαμβάνω:

Οποιος επιθυμεί να νιώσει τι σημαίνει η (υπο)κουλτούρα των ψυχοδραστικών ουσιών, από πρώτο χέρι, δεν έχει παρά να διαβάσει την "εξομολόγηση ενός πρώην ναρκομανούς" από τα Νέα.

http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=16672&m=R22&aa=1

resident είπε...

Άλλες απόψεις, ίδια ορθογραφικά λάθη. Δυστυχώς andy, και γω το ίδιο πρόβλημα έχω. Ποτέ δεν τα πήγα καλά στην ορθογραφία Σωστή η παρατήρηση. θα φροντίσω να το διορθώσω.

Finteias είπε...

Λίγα στοιχεία και σκέψεις.

Η ποτοαπαγόρευση στην Αμερική (1920-1933) έδωσε ένα καλό παράδειγμα ότι η απαγόρευση της χρήσης μιας ουσίας (αλκοόλ) με μεγάλη ιστορία συνύπαρξης στην ανθρώπινη καθημερινότητα, έφερε αποτελέσματα αντίθετα από τα προσδωκόμενα. Χιλιάδες αμερικάνοι έχασαν τη ζωή τους από χρήση αλκοολούχων παρασκευασμάτων αμφιβόλου και παράνομης προελεύσεως με συνθήκες παραγωγής και πρώτες ύλες, στην καλύτερη περίπτωση, ύποπτες.

Η χρήση του οπίου έχει ιστορία τουλάχιστον από το 5.000 π.Χ. (Σουμέριοι) και φτάνει ως τις μέρες μας.

Η χρήση είναι απλωμένη σε πολλούς λαούς και δεν αποτελεί το ίδιον μιας περιορισμένης μερίδας του παγκόσμιου πληθυσμού. Για αιώνες η χρήση ουσιών τόσο οπιοειδών όσο και κανναβινοειδών ήταν ενσωματωμένες με τέτοιο τρόπο που η κατάχρησή τους και η υπερβολική εξάπλωσή τους να αποτρέπεται.
Το 1914 η θέσπιση του νόμου Harrison στις Η.Π.Α. ξεκινάει την ποινικοποίηση των οπιοειδών επαναλαμβάνοντας το ίδιο πείραμα με τα αλκοολούχα παρασκευάσματα.

Για τα κανναβινοειδή έχουμε και πάλι μια μακραίωνη ιστορία χρήσης έως το 1937 που απαγορεύονται.

Η πολιτική της απαγόρευσης εξαπλώθηκε σε πολλές χώρες με αποτελέσματα όπως:

Μια μερίδα του πληθυσμού στις χώρες αυτές, που θα εθεωρείτο, ενδεχομένως εκκεντρική ή ιδιόρυθμη, τώρα φυλακίζεται και χαρακτηρίζεται ως επικίνδυνη για την κοινωνία.

Η κυκλοφορία νοθευμένων προϊόντων στην αγορά με αποτέλεσμα έναν όλο και αυξανόμενο αριθμό νεκρών από την χρήση τους.
Περιττό να πούμε ότι για λόγους καθαρής επιστημονικής συνέπειας, οι άνθρωποι που είναι θύματα της μαύρης αγοράς δεν αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα της δράσης των οπιοειδών στον ανθρώπινο οργανισμό, αφού τα παράνομα δηλητήρια που χρησιμοποιούν περιέχουν πολλές προσμίξεις άκρως βλαβερές για τον άνθρωπο που κάνει ενδοφλέβια χρήση αυτών (ταλκ, άχνη ζάχαρη, κ.λ.π.).

Ο στιγματισμός ατόμων της κοινωνίας με το χαρακτηρισμό του εγκληματία ή του βαρέως πάσχοντος με αποτέλεσμα η επανένταξη τέτοιων ατόμων να είναι εξαιρετικά δύσκολη λόγω, όχι μόνο των σωματικών συμπτωμάτων που έπονται της διακοπής της χρήσης, αλλά και του χρόνου που θα χρειαστεί για την εξάλειψη του κοινωνικού στίγματος.

Το οικονομικό κόστος είναι βαρύ, αφού από τη μια καθίστανται μη παραγωγικά πολλά άτομα της κοινωνίας κι από την άλλη απαιτούνται μεγάλες δαπάνες για τη συντήρηση του σωφρονιστικού μηχανισμού.

Μια άκρως κερδοφόρα μαύρη αγορά τα κέρδη της οποίας ξεπερνούν τον προϋπολογισμό πολλών χωρών της γης.

Από την άλλη μεριά:

Είναι άξιο προσοχής το ερώτημα για το αν οι σημερινές συνθήκες και νοοτροπίες που πρωτοστατούν στην νεολαία μπορούν να συγκριθούν με εκείνες παλαιότερων εποχών, έτσι ώστε να εγγυηθούμε τη μείωση της χρήσης στην περίπτωση της επαναφοράς των συγκεκριμένων ψυχοτρόπων ουσιών σε νόμιμη χρήση.

Νόμιμες ουσίες, όπως η βενζίνη, χρησιμοποιήθηκαν από εφήβους με σκοπό την εύκολη έκσταση και γενικότερα την αναζήτηση του διαφορετικού και του γενικότερου πειραματισμού.

Όπως φαίνεται από τις στατιστικές μελέτες, οι ουσίες νόμιμης κυκλφορίας δεν είναι λιγότερο επικίνδυνες για την υγεία.

Το σύμβολο της εποχής είναι το "εύκολα και γρήγορα" κι αυτό ισχύει και για την ευχαρίστηση. Το μόνο κίνητρο άραγε για την είσοδο ενός νέου στο χώρο των απαγορευμένων ουσιών είναι η "γλυκειά παρανομία" και η αντίδραση ή μήπως η ανάγκη εκείνης της έκστασης της οποίας κανένας κόπος δεν προηγείται.

Μήπως ένα επικίνδυνο "ναρκωτικό" είναι η τάση για εύκολη ευχαρίστηση και αποποίηση ατομικής ευθύνης;

Η παραφιλολογία της εκ του μακρόθεν "φιλανθρωπίας" των σχολικών εκθέσεων πλήττεται σοβαρά όταν κάποιος έρθει σε επαφή με άτομα που χρησιμοποιούν αυτές τις ουσίες και έχουν να προβάλλουν μια "ναρκω-κουλτούρα" με τρόπο πεισματικό και άκαμπτο.
Κάποτε ρώτησα σε κάποιον:
"Γιατί χρησιμοποιείς ηρωίνη;"
και είπε;
"το σύστημα είναι σάπιο"
ξαναρωτάω:
"είναι λόγος αυτό για να σαπίσεις τον εαυτό σου;"
Δεν απάντησε...

Το ζήτημα είναι μεγάλο και ήδη εκκμεταλεύθηκα μεγάλο χώρο στο blog λέγοντας ελάχιστα από αυτά που θα ήθελα για μια τέτοια απάντηση.

Καλημέρα σε όλους.

magnon είπε...

@Debby

Αγαπητή μου Debby, κατά λαβαίνω πολύ καλά την αγωνία της κοπέλας και την εξάρτησή της από το φάρμακο που της έδωσε ο «γιατρός» της. Τέτοια εξάρτηση ακριβώς ένοιωσα και εγώ κάποτε όταν ήμουν σε παρόμοια περίπτωση της. Για αυτό και ξέρω εκ των έσω ότι το ναρκωτικό δεν συγκρίνεται με τίποτα με τα άλλα συμβατικά ναρκωτικά όπως το τσιγάρο. Εγώ είχαν την δύναμη να σταματήσω το «φάρμακο» μου την τέταρτη μέρα, μόλις κατάλαβα κάποια εξάρτηση, και δεν υπέπεσα στον πειρασμό επειδή ήταν Παρασκευή βράδυ και τα φαρμακεία μόνον με συνταγή τα έδιναν. Πόσοι άλλοι όμως είχαν αυτή την δύναμη΄; Και τι θα γινόταν αν κάθε «περίπτερο» μπορούσε να μου το χορηγήσει΄ και εγώ συνέχιζα; Απελευθ΄ρωση γαρ…

Finteias είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
paragrafos είπε...

Κύριε Φιντεία, όπως πάντα είστε εξαίρετος!


Με αγάπη

Παράγραφος

Finteias είπε...

@ exposure

Θα σας συμπληρώσω επικεντρώνοντας και πάλι στα πρότυπα και στα σύμβολα ζωής και κουλτούρας.

Μέσα στον κυκεώνα των πληροφορικών ψάχνει κάποιος αυτό που θέλει και που ορέγεται.

paragrafos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Finteias είπε...

@ paragrafos

Αγαπητή φίλη την καλημέρα μου.
Εμείς θα τα ξαναπούμε στα "σπίτια" μας.

paragrafos είπε...

Καλό απόγευμα σε όλους σας - συμπεριλαμβανομένων φυσικά και των... επιθετικών αντιφρονούντων, γιατί ξέρουμε ότι στο βάθος τής ψυχής τους σκέφτονται και νοιάζονται τα εξαρτημένα παιδάκια.

Με αγάπη

Παράγραφος

kkai-Lee είπε...

Ενώ αν ακουμπούσαμε, οι άνθρωποι, το χέρι στον ώμο του συνανθρώπου μας, τα πράγματα μπορεί να ήταν (ή και να γίνουν διαφορετικά).
Μα που χρόνος για τέτοια.

paragrafos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
paragrafos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Finteias είπε...

@ paragrafos
Κι όμως την πρώτη φορά τα καταφέρατε πολύ καλά.

Κάτι θα ξεχάσατε. Δείτε ξανά την εικόνα που σας έστειλα, αν την έχετε ακόμα.

Καλό απόγευμα.

Το "Κ" βρίσκεται δίπλα στο "Λ" στο πληκτρολόγιο.
Μερικά λαθάκια γίνονται.

bidibis είπε...

Πώς θα ήτανε άραγε η τέχνη και ο κόσμος δίχως τα ναρκωτικά;

-Θα ασχολούταν κανείς με τη beatnik generation;
-Θα είχαν γράψει οι Beatles το “Lucy In The Sky With Diamonds;
-Θα βλέπαμε ποτέ το Trainspotting και το Requiem For A Dream;
-Θα ήταν διάσημοι οι Kate Moss και ο Pete Doherty;
-Θα ζούσαν σήμερα ο Ian Curtis και ο Curt Cobain;
-Θα είχε κόψει το πουλί του ο Vincent van Gogh;
Δεν το νομίζω

Αποποινικοποιήστε-νομιμοποήστε τα ναρκωτικά τώρα – και μαζί με αυτά και το Absinthe

Memento aka a moment in life είπε...

Ναρκωτικα: Θυμαμαι, οταν ημουνα στο Γυμνασιο, μας ειχανε στειλει να παρακολουθησουμε ενα σεμιναριο σχετικα με την μαστιγα των ναρκωτικων. Στην περιπτωση μου ισως να βοηθησε το σεμιναριο, ισωs να βοηθησε η οικογενεια, ισως παλι και να βοηθησε το οτι δεν ημουν επιρρεπης, ως εφηβος, σε κακες παρεες και πειρασμους ή πειραματα με χημικες ( recreational ) ουσιες.

η μονη λυση ειναι το να γνωριζεις τον εχθρο σου... να διαβαζεις και να μαθαινεις οχι μονο τα καλα αλλα και τα κακα των ναρκωτικων. Αυτες τις μερες διαβαζω ενα βιβλιο, Cocaine by Dominic Streatfeild.

ενα πολυ "ομορφο" αποσπασμα θα βρειτε στο βλογ μου.

Nikos Dimou είπε...

Εδώ παρουσιάζεται το ενδιαφέρον πρόβλημα:

Όλοι είμαστε εναντίον των ναρκωτικών (κοινότοπο).

Όλοι θέλουμε να προστατεύσουμε τα παιδιά.

Και διαφωνούμε ριζικά στο πως.

Οι δύο ακραίες θέσεις: Οι μεν θέλουν περισσότερη καταστολή οι δε απόλυτη απελευθέρωση.

Υπάρχουν και μερικές ενδιάμεσες αποψεις.

Φοβάμαι όμως πως η συζήτηση δεν θα καταλήξει ποτέ, όσα επιχειρήματα κι αν ακουστούν.

Διότι η απόφαση, για την μία πλευρά, δεν είναι θέμα επιχειρημάτων - αλλά θέμα προσωπικότητας.

Ο "καταστολείς" (να τους ονομάσω έτσι) είναι a priori ξεκαθαρισμένοι ότι μόνο με απαγορεύσεις θα επιτυχει κανείς την μείωση της χρήσης (για απάλειψη δεν συζητάμε).

Είναι οι τύποι law and order (νόμου και τάξης) που παθαίνουν αλλεργία στην ιδέα της ελευθερίας.

Εκνευρίονται ακόμα και με τον ελεύθερο διάλογο.

Το ότι η καταστολή έχει παταγωδώς αποτύχει και στην ποτοαπαγόρευση και στα ναρκωτικά, δεν τους συγκινεί καθόλου.

Θέλουν περισσότερη.

bidibis είπε...

Όσο υπάρχουν άνθρωποι θα υπάρχουν και ναρκωτικά (αυτό είναι θέσφατο!).H άρση της απαγόρευσης δε θα αυξήσει τον αριθμό των χρηστών - και πιθανότατα δε θα τον μειώσει. Τουλάχιστον όμως θα ελαφρύνει και θα επιταχύνει το αργοκίνητο δικαστικό σώμα της Ελλάδας, το οποίο είναι αναγκασμένο να ασχολείται καθημερινά με χιλιάδες ανόητες υποθέσεις περί ναρκωτικών και να στέλνει στη φυλακή χιλιάδες ακίνδυνους μικροαπατεώνες (επιβάρυνση και του σωφρονιστικού συστήματος).
Αυτό σημαίνει ταχύτερη και δικαιότερη απονομή δικαιοσύνης αλλά και λιγότεροι φόροι για τους πολίτες

Stathis είπε...

H απαγορευτική πολιτική έχει δύο διαστάσεις: Την ποινικοποίηση της χρήσης και την ποινικοποίηση της εμπορίας. Ας τα διαχωρίσουμε κατ αρχήν, γιατί πρόκειται για δύο διαφορετικά πράγματα.

Η ποινικοποίηση της χρήσης είναι κατά την άποψή μου ανήθικη. Γιατί οδηγεί στη φυλακή , για σωφρονισμό(;), αθώους ανθρώπους. Καταστρέφει ζωές ανθρώπων που δεν βλάπτουν κανένα άλλο παρά μόνο τον εαυτό τους. Το νομικό σύστημα εκδικείται κάποιους για μια προσωπική επιλογή.Δημιουργεί ανθρώπους κατεστραμένους , με μοναδική επιλογή την παραβατικότητα. Έτσι δημιουργεί στα μάτια των αφελών και το μύθο του επικίνδυνου τοξικομανή. Το σύστημα αυτό είναι αυτοτροφοδοτούμενο.

Η ποινικοποίηση της εμπορίας ηθικά φαίνεται δίκαιη. Τελικά όμως αυτό που συζητούμε είναι αν καταλήγει να εξυπηρετεί το σκοπό για τον οποίο θεσπίστηκε.Την προστασία των ανθρώπων από τον εθισμό.

Κατά τη γνώμη μου όμως δεν έχει στόχο. Ας μου εξηγήσει κάποιος ποιος είναι ο στόχος. Να μην υπάρχουν στην "πιάτσα" διαθέσιμες ουσίες , ώστε να μην βρίσκει ο εθισμένος τη δόση του και να απεξαρτηθεί; Αυτό είναι ιδεολογικό κατασκεύασμα. Μήπως ο μ
ηχανισμός καταστολής, και ο μηχανισμός διακίνησης χρειάζονται ο ένας τον άλλο για να υπάρξουν; Μήπως κάπου οι δύο μηχανισμοί επικοινωνούν;

paragrafos είπε...

Στο τελευταίο μου σχόλιο (το διέγραψα) ήθελα να επαναλάβω το "καλο απόγευμα" και βγήκε... κακό απόγευμα.

Τόσα προσωπικά μου πράγματα έχω πει εδώ μέσα και δεν ένιωσα ποτέ μου άβολα.

Μόλις είδα όμως αυτό το δαιμονισμένο κάπα, έγινα κατακόκκινη!

Την κατανόησή σας!!!

heinz είπε...

@apousia
"...Η εξάρτηση όμως από τη δουλειά,τους φίλους,τα ακριβά αυτοκίνητα,τα ρούχα και άλλα που αναφέρετε,δεν σκότωσε ποτέ κανέναν,δεν οδήγησε κανέναν στον απόλυτο αυτοεξευτελισμό και στην απεμπόληση της όποιας του αξιοπρέπειας.
"

Κι όμως, νομίζω ότι δεν είναι έτσι...
Και με δανεικά τη βγάζουμε για ένα αυτοκίνητο, και προσβολές προϊσταμένων και συναδέλφων καταπίνουμε για να μη χάσουμε το μεροκάματο, και φακελάκι δίνουμε στο γιατρό, αν και ξέρουμε ότι είναι αθλιότητα, και - αν δεν πεθαίνουμε βιολογικά - πεθαίνουμε συνεχώς σαν προσωπικότητες. Χιλιάδες μικροί θάνατοι τριγύρω κάθε μέρα. Δεν είναι ασήμαντοι...

Για να είμαι εικρινής, δεν συμβαίνει σε μένα (τουλάχιστον σε μεγάλη κλίμακα), αλλά εγώ κυκλοφορώ σ' όλη μου τη ζωή μ' ένα σπαθί έξω το θηκάρι - και φροντίζω να το δείχνω.

Αλλά το βλέπω γύρω μου, χίλιες δυο μικρές εξαρτήσεις... Αλλιώς: χίλιοι δυο φόβοι.

Μετά από τόσα χρόνια, ακόμα με εκπλήσσει να βλέπω ότι στους περισσότερους ανθρώπους, η κινητήρια δύναμη είναι ο φόβος. Τι φοβούνται; Χιλιάδες πράγματα. Δεν το καταλαβαίνω. Νομίζω ότι, φοβάται κανείς όταν δεν ξέρει ποιός είναι, που πάει και γιατί. Αλλά, παρ' όλ' αυτά, με πληγώνει να το βλέπω γύρω μου (κι άλλοτε με εξοργίζει)....

Φοβόμαστε. Και παίρνουμε οτιδήποτε (από μοδάτα ρούχα μέχρι ουσίες) για να το ξεχνάμε.

Stathis είπε...

palios_kokkinos έχεις δίκιο για την οικονομική διάσταση. Θα χρησιμοποιήσω ένα παράδειγμα του behind_the_words. Λέει πως δεν εθίστηκε σε κάποιο φάρμακο γιατί δεν του το δίναν χωρίς συνταγή στα φαρμακεία. Επειδή το θέμα το γνωρ'ιζω πολύ καλά, έχω να πω πως και εκεί η απαγόρευση έχει κάνει το θαύμα της. Με δέκα δεκαπέντε ευρουλίνια, κάποιοι γιατροί σου συνταγογραφούν ότι ζητήσεις. Η απαγόρευση έβαλε μεσάζοντες οι οποίοι κάτι βγάζουν, δημιουργησε δηλαδή εμπόριο συνταγών. Δεν κάνω σύγκριση, είναι δύο άσχετα θέματα, αλλά είναι χαρακτηριστικό το πώς μια υπαρκτή επιθυμία ΄κάποιων ανθρώπων, όταν της απαγορεύεται να εκφραστεί, διοχετεύεται σε παράπλευρα κανάλια.

Stathis είπε...

Υ.Γ. έχουν ένα προϊόν. Κοστίζει 3 ευώ το γραμμάριο. Το απαγορεύουν κάποιοι ηθικολόγοι ιδεαλιστές. Το προϊόν δεκαπλασιάζει την τιμή του.
Δημιουργείται αγορά. Χρήματα αλλάζουν χέρια. Κάποιοι ζουν , βγάζουν μεροκάματο κυνηγώντας τους "κακούς", οι περισσότεροι μάλιστα με ήσυχη συνείδηση,they are doing the right thing. Τώρα το πρόσεξα- the right το σωστό, είναι και το δεξιό στα αμερικάνικα.
Όλοι είναι χαρούμενοι, εκτός από τα θύματα. Αλλά κάθε ανάπτυξη έχει θύματα, σωστά;

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

Δεν υπάρχει θέμα της Κυριακής (όχι των Τριανταφυλλόπουλου-Αναστασιάδη, εδώ, του Δήμου); Το βαρέθηκα αυτό. Ο,τι είχαμε να πούμε, το είπαμε. Ήδη από το πρωί, προσπαθεί ο ένας να πείσει τον άλλον και δεν είναι αυτό το νόημα του blog.

Stathis είπε...

@ palioskokkinos:

"Και οκ τα χρήματα να αλλάζουν χέρια. Και μια παραοικονομία μπορεί να έχει οφέλη. Για μια παραοικονομία βασιμένη πάνω στη σκόνη όμως δεν μπορώ να δω και πολλά επιχειρήματα που να δικαιολογούν την συντήρηση της."

Αυτό είπα κι εγώ. Ή έστω άφησα να εννοηθεί.

"Η αστυνομικοι δεν θα μένανε άνεργοι, θα κάνανε κατι σημαντικότιρο απο το να γδύνουν υπόπτους(αλλο εγκλημα αλλά είμαι οφτοπικ)"
Δεν είναι μόνο οικονομικό το θέμα. Είναι και θεμα κοινωνικής καταξίωσης, αποδοχής κλπ. Και ίσως να μη φταίει μόνο η φύλαξη των "επωνύμων" για την έλλειψη τάξης που ζει ο μέσος πολίτης, αν σκεφτείς πως έχουμε την πιο κατασταλτική πολιτική για τα ναρκωτικά στην Ευρώπη.

apousia είπε...

@heinz 4.06μ.μ.
Δεν διαφωνούμε.
Παραλείψατε όμως την τελευταία φράση του χθεσινού σχολίου μου.
Νομίζω,άφηνα σαφώς να εννοηθεί,πως επιβάλλεται η απεξάρτησή μας,ΚΑΙ από τις εξαρτήσεις που αναφέρατε...
Πάντως,οι θάνατοι από τα παραπάνω,(αυτοκίνητα,ρούχα,ηλεκτρονικά)είναι ''θάνατοι''.
Οι άλλοι,είναι θάνατοι.
Και,θα συμφωνήσετε πιστεύω,πως έστω κι αν κάποιος εξαρτημένος από αυτό που του επιβάλλει το lifestyle,αναγκαστεί να αγοράσει το ''αντικείμενο του πόθου του'' με δανεικά,σίγουρα,δεν θα ζητήσει εξαθλιωμένος ένα πρωί Σαββάτου,δανεικά από τον Νίκο Δήμου,και δεν θα χτυπήσει τη γριούλα που αμέριμνα βαδίζει προς την εκκλησία...

Nikos Dimou είπε...

synas said...
Δεν υπάρχει θέμα της Κυριακής (όχι των Τριανταφυλλόπουλου-Αναστασιάδη, εδώ, του Δήμου); Το βαρέθηκα αυτό. Ο,τι είχαμε να πούμε, το είπαμε. Ήδη από το πρωί, προσπαθεί ο ένας να πείσει τον άλλον και δεν είναι αυτό το νόημα του blog.

Δεν είμαι σίγουρος ότι δεν είναι αυτό το νόημα του blog - και του διαλόγου γενικότερα.

Όσο για νέο θέμα: τώρα είμαι στο δρόμο (γράφω από PDA). Όταν φτάσω με το καλό, θα το σκεφθώ.

Αλλά με χαλάει να με βλέπετε ως παραγωγό θεμάτων για σχολιασμό...

Ανώνυμος είπε...

Ποια η γνωμη σας για τις μειονοτητες;
-Α δεν ξερω χρυσο μου, εγω εχω μονο πλεονεκτηματα
Αντζελα Δημητριου

Πρεπει να ευγνωμονουμε τον Θεο που ειμαστε Ελληνες και εχουμε αυτην την τοσο ωραια Ελληνικη μυθολογια απο τους αρχαιους, οπως ο Ομηρος και ο Αισωπος
Αντζελα Δημητριου

Το σπιτι μου το εχω κανει υπεροχο, κανονικο μαυσωλειο
Αντζελα Δημητριου

Η νυχτα ειναι πιο λαμπερη απο την μερα, λογω τα φωτα
Αντζελα Δημητριου

Η παρασταση αυτη με ξαναεκανε παιδι παλι απο την αρχη... αλλα ειμαι παιδι
Αντζελα Δημητριου

Στην Τουρκια εχω πουλησει 100000 πωλησεις
Αντζελα Δημητριου

-Υπογραψατε για τις ταυτοτητες;
-Οχι, δεν ηξερα που να παω. Ρωτησα να μου πουν αλλα δεν μου ειπε κανεις
Αντζελα Δημητριου

-Πως διατηρειτε την σιλουετα σας;
-Τρωω ειδη υγιεινης
Αντζελα Δημητριου

-Μα δεν τιθεται θεμα
-Οχι, το τιθω εγω
Αντζελα Δημητριου

Απο τους εν ζωη καλλιτεχνες, χαρηκα που συνεργαστηκα με τον αειμνηστο Στελιο Διονυσιου
Αντζελα Δημητριου

Εχω τοσα πολλα ρουχα που ειναι αδυνατον να τα τακτοποιησω μονη μου.
Αυτη ειναι δουλεια της γκαρνταρομπιστ
Αντζελα Δημητριου

Οταν το καμαρινι της γεμισε με κατσαριδες, ειπε:
-Να φωναξουν τον απολυμαντερ
Αντζελα Δημητριου

Θαυμαζω πολυ τον Γκαντι. Εκανε τοσα για την Κινα
Αντζελα Δημητριου

Απο νεους, μου αρεσουν, η Τσαλιγοπουλου, ο Μπασης, η Πρωτοψαλτη...
Δεν ειναι νεα καλλιτεχνης η Πρωτοψαλτη; Ε δεν ειναι και γερασμενη η γυναικα
Αντζελα Δημητριου

Με κατηγορουν οτι εχω αυλη. Και αυτο μου το προσαπτουν. Αφου εχω μικρο παιδι, που θα παιζει;
Αντζελα Δημητριου

Για μενα οι θαυμαστες μου, κοβουν τις φλεβες μου
Αντζελα Δημητριου

Δεν εχω ενα σωματοφυλακα, εχω δυο, γιατι φοβαμαι και τους εχω για μια ωρα αναγκης. Τον κακομοιρη τον John Lennon πως τον φαγανε δηλαδη;
Αντζελα Δημητριου

Ανώνυμος είπε...

Aυτή πάντως κάτι παίρνει...

Aphrodite είπε...

@ΝΔ,

"...Οι δύο ακραίες θέσεις: Οι μεν θέλουν περισσότερη καταστολή οι δε απόλυτη απελευθέρωση..."

Αφού σουμάρεις (λείπει κι ο Σούμι σήμερα!) πληζ βαλε και το ΠΡΙΝ φτάσουμε εκεί.
Εγραψα: "...βήμα προς τα μπρος είναι πρωτίστως το pro-active σκέλος, πώς να ελαχιστοποιήσεις τη ζήτηση (χωρίς να κάνεις... κωσταλέξι τους εθισμένους). Στο post-active σκέλος, μεγίστης σημασίας η ε-παν-έντα-ξη. Με ανοχή & κατανόηση (η αγάπη είναι δυσκολη περίπτωση). Καλή ακούγεται η αποποινικοποίηση, αλλά... ναι μεν θα γλυτώσουμε την allure του παράνομου (και θα αφοπλίσουμε το παρανοϊκά κερδοφόρο γουρουνίσιο υποστηρικτικό σύστημα), μα την ευκολότερη πρόσβαση πώς θα την περιορίσουμε στις... απολύτως απαραίτητες απώλειες?"

Το έχουν πει κι άλλοι φίλοι, το πριν & το μετά έχουν σημαντική βαρύτητα στην ανακούφιση, όχι μόνον το "διαχειριστικό" κομμάτι της κρίσης...

"...Αλλά με χαλάει να με βλέπετε ως παραγωγό θεμάτων για σχολιασμό..."

Πώωωωωωως ακριβώς θέλετε να σας βλέπουμε κύριε καθηγητά? Πείτε μας για να ξέρουμε επιτέλους!!!

paragrafos είπε...

Μέχρι το 2004 η Ελλάδα θα έχει αναγκαστεί να αποδεχθεί την ευρωπαϊκή πολιτική για την απελευθέρωση των ναρκωτικών. Στην παραπάνω εκτίμηση προχώρησε ο ψυχίατρος και υποστηρικτής της αποποινικοποίησης των ναρκωτικών, Κλεάνθης Γρίβας, στην ημερίδα για τα ναρκωτικά, που οργανώθηκε στο δημαρχείο Νέας Κυδωνίας στα Χανιά.
«Δεν μπορεί, δηλαδή, μια πράξη που δεν συνιστά αδίκημα σε μια χώρα της Ε.Ε. να αποτελεί αδίκημα σε μια άλλη», είπε ο κ. Γρίβας, εξηγώντας ότι σήμερα 13 από τις 15 χώρες της Ε.Ε., με εξαίρεση την Ελλάδα και τη Σουηδία, έχουν υιοθετήσει:
· Την αποποινικοποίηση της χρήση των ναρκωτικών ουσιών.
· *Τη διάθεση της κάνναβης με νόμιμους τρόπους από τα coffee shop ή τα φαρμακεία.
· *Τη διάθεση των υποκατάστατων ουσιών, της ηρωίνης με ιατρική συνταγογραφία.
Σύμφωνα με το γνωστό ψυχίατρο, στην τελευταία έκθεση του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για τα ναρκωτικά, αναφέρεται ότι στη Γαλλία, που ξεκίνησε η χορήγηση οπιούχων με συνταγογράφηση, οι θάνατοι από νοθευμένη ηρωίνη μειώθηκαν κατά 60%.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 02/05/2001

-----------------
Τώρα είναι 2006 και ήδη από πέρυσι και η Ολλανδία τα "μασάει", σε αντίθεση με την Αγγλία που αποποινικοποίησε (2005) εντελώς τη χρήση χασις

paragrafos είπε...

Xασίς τέλος (για την Ολλανδία)


H ΟΛΛΑΝΔΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ εγκαταλείπει την άποψη ότι η κάνναβη είναι ένα γενικά ανώδυνο ναρκωτικό. Και καταλήγει ότι όλοι εκείνοι οι πολέμιοι αυτής της άποψης τελικά είχαν δίκιο: η κάνναβη είναι ένα κοινωνικό κακό. H πολιτική της ελαστικής αντιμετώπισης γρήγορα παίρνει ένα τέλος.

Όμως, άραγε τι θα είναι στο εξής το Άμστερνταμ χωρίς τις καφετέριες με το χασίς; Θα είναι σαν μια Βενετία χωρίς κανάλια, σαν ένα Παρίσι χωρίς αγενείς σερβιτόρους, σαν ένα Λονδίνο χωρίς αμφιλεγόμενο δήμαρχο. Και τι θα απογίνουν όλοι εκείνοι οι τουρίστες που καταφθάνουν κάθε χρόνο στο Άμστερνταμ μόνο και μόνο για να πάρουν «μυρωδιά»;

Θα επιστρέφουν πίσω στην πατρίδα τους ανικανοποίητοι; Έτσι φαίνεται, αφού από τις καφετέριες με χασίς που υπήρχαν στη δεκαετία του 1990 έχουν απομείνει οι μισές και μπορεί να μην υπάρχει πια καμία μέσα σε πέντε χρόνια.

ΤΑ ΝΕΑ , 07/03/2005 , Σελ.: N06

Aphrodite είπε...

@heinz,

Από 4:28 ήδη ως και τώρα γράφεις και σε χαίρομαι - έτσι το νοιώθω κι εγώ - φοβόμαστε και don't rock my boat, η "δόση μας" είναι ό,τι δεν μας χαλάει τη ζαχαρένια τελικά, ό,τι μας αποκοιμίζει γιατί δεν αντέχουμε τις ευθείες αντιπαραθέσεις για τα ουσιαστικά πράγματα, ό,τι δεν μας ξεβολεύει από το πρόχειρο κατάλυμμά μας...

Τι ανθρωπάκια που είμαστε ώρες-ώρες...

paragrafos είπε...

STEVE BOGGAN

Από τις 29 Ιανουαρίου, η χρήση ινδικής κάνναβης δεν θα αποτελεί πλέον ποινικό αδίκημα στη Βρετανία. Οι περισσότεροι ειδικοί δεν διαφωνούν με την αναδιαβάθμιση της κάνναβης. Επισημαίνουν απλώς πως δεν πρέπει να δοθεί το μήνυμα ότι η ουσία είναι ασφαλής. Και πως - ιδιαίτερα - οι νέοι πρέπει να ενημερωθούν διεξοδικά για τους πιθανούς κινδύνους.
Ινδική κάνναβη. Σύμφωνα με τις έρευνες, μπορεί να αυξήσει ακόμα και κατά 700% τον κίνδυνο εκδήλωσης σχιζοφρένειας
(...)

LINKS: www.cannabis.com/ www.ukcia.org/ www.cannabisschizophrenia.com Επιμέλεια: Κίττυ Ξενάκη


ΤΑ ΝΕΑ , 08-01-2004 , Σελ.: N58

paragrafos είπε...

Μια συνέντευξη ακόμα, ενός επίσης απεξαρτημένου, αλλά τώρα στο Σταύρο Θεοδωράκη.

http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18366&m=N22&aa=1

Aphrodite είπε...

@exposure, 1:31 (κι όχι μόνον!)

"Δεν πρόκειται για μανιφέστο paragrafos... Μανιφέστα γράφετε εσείς κατά συρροή και μάλιστα χωρίς να είστε to the point."

Σε παρακαλώ,

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ ΜΑΣ!

Δεν ξέρεις τι έχει περάσει, δεν ξέρεις τι κουράγιο (από το υστέρημά της στην κυριολεξία) έχει δείξει για να τα βγάζει τα σώψυχά της να τα διαβάζουμε και οι υπόλοιποι, δεν ξέρεις τι μαθήματα έχουμε παρει όλοι από κείνην!

Πες ό,τι θες, σε διαβάζουμε πολύ προσεκτικά, έχεις τα δίκια σου, αλλά η επιθετική έκφραση δεν σε κάνει να υποστηρίξεις καλύτερα το επιχείρημά σου, απλώς πληγώνει ασκόπως...

Εδώ οι επιθέσεις καλό είναι να γίνονται για ιδέες, για απόψεις, κι όταν έρχονται στο προσωπικό, με διάθεση πειράγματος- δεν έχει νόημα να κατεβάζουμε το επίπεδο, δεν παίζουμε ποιός την έχει πιο μεγάλη (τη γνώμη, τη θεωρία, ξέρετε) αλλά πώς να διαφωτίσουμε και τους άλλους...

(Δεν έχει ανάγκη εμάς η παράγραφος, αλλά είναι αδύνατον να μην τα πω!)

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

Nikos Dimou said...
"Αλλά με χαλάει να με βλέπετε ως παραγωγό θεμάτων για σχολιασμό..."

Γιατί σας χαλάει;
Τα θέματα, που θέτετε, αποτελούν το φυτίλι για προβληματισμό και περαιτέρω ψάξιμο. Γιατί βιβλία υπάρχουν, διάθεση για διάβασμα και σκέψη δεν υπάρχει.
Πόσο μάλλον να έχεις το δικαίωμα και την ευθύνη να συντάξεις και να εκθέσεις την άποψή σου. Τι το σημαντικότερο;

magnon είπε...

««Διότι η απόφαση, για την μία πλευρά, δεν είναι θέμα επιχειρημάτων - αλλά θέμα προσωπικότητας.

Ο "καταστολείς" (να τους ονομάσω έτσι) είναι a priori ξεκαθαρισμένοι ότι μόνο με απαγορεύσεις θα επιτυχει κανείς την μείωση της χρήσης (για απάλειψη δεν συζητάμε).

Είναι οι τύποι law and order (νόμου και τάξης) που παθαίνουν αλλεργία στην ιδέα της ελευθερίας.

Εκνευρίονται ακόμα και με τον ελεύθερο διάλογο.

Το ότι η καταστολή έχει παταγωδώς αποτύχει και στην ποτοαπαγόρευση και στα ναρκωτικά, δεν τους συγκινεί καθόλου.

Θέλουν περισσότερη.»»

Όχι, δεν καταλάβατε. Δεν είμαστε a priori εναντίων των ελευθεριών, ούτε αγαπάμε την καταστολή. Και η αλλεργία μακριά από εμάς. Αγαπάμε όμως, επαναλαμβάνω το αγαπάμε, οι όποιες αποφάσεις να γίνουν κατόπιν ώριμης σκέψης και συζήτησης και να μην είναι θέμα προσωπικότητας. Ζητάμε η όποια απόφαση για την μία πλευρά ή την άλλη να είναι θέμα επιχειρημάτων. Κάποιοι ή κάποιος έγραψε ότι οι χρήστες δεν θα αυξηθούν, εθόσων δεν θα τα μειώσει. Μπορώ να μάθω πως το ξέρει αυτό’; Μήπως αυτό είναι απλώς ένα ευχολόγημα’; Μήπως μετά θα αναγκαστούμε να μιλάμε για τα ευεργετήματα της απαγόρευσης’; Μήπως αν το παραδοσιακό ήταν απαγορευμένο εξαρχής, δεν θα ήταν τόσο κοινής χρήσης, δεν θα είχαμε τόσους καπνιστές και λιγότερο θανάτους’; Λέτε όσοι θέλουν μπορούν να βρουν εύκολα τα ναρκωτικά. Εγώ και εκατομμύρια άλλοι σαν εμένα γιατί δεν μπορώ / μπορούσα να τα βρω θα παραμείνει ένα μυστήριο. Ίσος να έιναι δικό μου το φταίξιμο ότι δεν είμαι τόσο μάγκας σαν μερικούς σας και έτσι περνάτε και το κοινωνικό μήνυμα προς την νεολαία. Μην είσαι λούγκρα, το χασίσι δεν βλάπτει, το όπιο κάνει καλό, και εξάλλου τι προοδευτικός και επαναστάτης νεολαίος θα ήσουν αν δεν έχεις τουλάχιστον μία τρυπημένη φλέβα. Και καταλήγοντας, έχομε τουλάχσιτον αποφασίσει τι θα γράφει πάνω στο πακέτο, κάτι σαν «φουμάρετε άφοβα χασίσι, ο παραδοσιακός καπνός σκοτώνει. Finest Afghanian Blend» Am I asking too much?

magnon είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
magnon είπε...

Όσον αφορά τα ορθογραφικά μου λάθη και τα λάθη σύνταξης και γραμματικής, συγχωρήστε την άγνοια μου, αλλά ούτε απολυτήριο δημοτικού δεν έχω. Ευτυχώς υπάρχει και ο editor, διαφορετικά θα είχατε τρυπήσει τις φλέβες σας.

Aphrodite είπε...

Σας διαβάζω πάλι σήμερα, και βλέπω ότι νομίζετε πως αν υπάρχει full access σε κάτι εθιστικό και βοηθάει και λίγο η ιδιοσυγκρασία, τα γονίδια, ή η δύσκολη φάση της εφηβείας, πάει, κατρακύλα στο δρόμο προς τα σκληρά, περνώντας από / και χρησιμοποιώντας παράλληλα τσιγάρο/αλκοόλ και διάφορα παρελκόμενα.

Guess what: it doesn't work this way!

Τυχαίνει να είμαι κόρη ενός perfectly legal drug dealer (ο τύπος της ουσίας δεν έχει σημασία). Εμαθα τι σημαίνει "μπανταρόλα" ας πούμε (η μικρή ορθογώνια ταινία φορολογίας)
την ίδια εποχή που μάθαινα τη λέξη "μήλο". Κάποια στιγμή στην προ-εφηβεία μου είχαμε φρουρό γιατί ο πατέρας μου έκανε κινήσεις να ανοίξει niche market, με ελαφρύτερο, λιγότερο βλαβερό τύπο προΐόντος, και οι απειλές που δεχόμασταν ήταν τρομερές - κυρίως από την επίσημη κυβέρνηση!

Οποτε ήθελα, δεν είχα παρά να απλώσω το χέρι μου και να βρω τα πάντα. Και λόγω οικονομικής τότε δυνατότητας, να περάσω σε ό,τι τράβαγε η ψυχή μου... Η πλάκα ήταν που ενώ μεγάλωνα σε μια τέτοια πραγματικότητα, "θεριακλήδων" ως "παλληκαράδων" και μάθαινα τι βρώμα υπάρχει με το κανονικό, αλλά και το παρα-εμπόριο, συν όταν διάφοροι τυποι μυρίζονταν "γκομενάκι με λεφτά" & μου την έπεφταν με χίλιους-δυό τρόπους για να με μπλέξουν κτλ κτλ κτλ, η μόνιμη έννοια των γονιών μου ήταν μην τυχόν και "τους" πηδηχτώ, όχι αν θα με βρούν στο τέλος με καμμιά σύριγγα στο χέρι...

Τι με γλύτωσε? Πρώτον οι "αρχές", ναι αυτές οι παλαιομοδίτικες, οι οποίες αν μη τι άλλο είναι ένα καλό ακουμπηστήρι για σκέψη και ωρίμανση & μετά όλες οι προσλαμβάνουσες που προσπαθούσε με τόσο κόπο να μου δώσει η μητέρα μου (τι ανέκδοτο, τις παραστάσεις/ταξίδια σε μια εποχή που δεν ήταν "για τον απλό κοσμάκη" όπως περηφανευόταν η μάνα μου τις πλήρωνε όλες η πώληση "του προΐόντος"...!).
Ακόμη το ότι έτυχε να πέσω σε φιλίες που ασχολιόμασταν με άλλα, αθλητισμό, μουσική, χορό, διαβάσματα κτλ.

Επίσης ένα σύνδρομο στο σηκώτι που έτσι και άρχιζα να ζορίζω το σύστημα, ακόμη και με σκέτα σοκολατάκια πχ μ'έβγαζε από τα νερά μου, κι αργότερα ένα κάρο αλλεργίες... Αρα βοήθησαν και τα αδύναμά μου αμορτισέρ.

Πάντως, παρ'όλο που γεννήθηκα και κληρονόμησα (αυτό το καταλάβαινα στο πετσί μου πολύ καλά) την ροπή προς το quick fix, είχα την άμεση πρόσβαση και την δυνατότητα να το προχωρήσω όσο έπαιρνε (συν ανασφάλειες σωρό, "υπαρξιακά" κτλ), είπα όχι ευχαριστώ.

Γιατί είχα "αερόσακκους" τη "δουλειά" της οικογένειας πάνω μας. Δεν λέω ότι μόνον αυτό φτάνει, ειδικά σήμερα που έχουμε ξεφύγει πλέον, αλλά είναι μια αρχή...

Τι κάνουμε λοιπόν για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα? Κυρίως στοχεύουμε στην μηδενική ζήτηση. Το ξέρω, το ξαναείπα, ανέφικτο. Αλλά από κάπου πρέπει να ξεκινάει κανείς... Από τους δικούς του και να τους καλύπτει τα κενά όπως εκείνοι θέλουν, κι όχι όπως εμείς νομίζουμε. Και τη βολή μας μόνον στον ύπνο μας. Εχουμε αποστολή, όχι αστεία!...

Κι αν κάνουμε αυτό καλά, έχουμε δικαιώμα να κρίνουμε και τους άλλους & να αποφασίζουομε για την τύχη της εξάρτησής τους... Αλλιώς...

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

behind_the_words said...
«Λέτε όσοι θέλουν μπορούν να βρουν εύκολα τα ναρκωτικά. Εγώ και εκατομμύρια άλλοι σαν εμένα γιατί δεν μπορώ / μπορούσα να τα βρω θα παραμείνει ένα μυστήριο».

Όποιος ψάχνει, βρίσκει. Και το ότι δεν βρίσκετε εσείς, αντιφάσκει με τη διαδεδομένη άποψη, ότι σε προσεγγίζουν οι έμποροι, ακόμα κι όταν είσαι άσχετος.

«Κάποιοι ή κάποιος έγραψε ότι οι χρήστες δεν θα αυξηθούν, εθόσων δεν θα τα μειώσει. Μπορώ να μάθω πως το ξέρει αυτό’; Μήπως αυτό είναι απλώς ένα ευχολόγημα’;» (Ό,τι κι αν εννοείτε…)

Η ελευθερία χρειάζεται τόλμη και αρετή. Αυτό είναι ευχή; Ή μήπως όραμα;

«Μην είσαι λούγκρα, το χασίσι δεν βλάπτει, το όπιο κάνει καλό, και εξάλλου τι προοδευτικός και επαναστάτης νεολαίος θα ήσουν αν δεν έχεις τουλάχιστον μία τρυπημένη φλέβα».

Το «μην είσαι λούγκρα» είναι μήπως «γλώσσα λανθάνουσα, την αλήθεια λέει»;

«Και καταλήγοντας, έχομε τουλάχσιτον αποφασίσει τι θα γράφει πάνω στο πακέτο, κάτι σαν «φουμάρετε άφοβα χασίσι, ο παραδοσιακός καπνός σκοτώνει. Finest Afghanian Blend»

Μην προβληματίζεστε για την προώθηση του προϊόντος. Θα το αναθέσουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις σε διαφημιστικές εταιρίες. Και χωρίς κανέναν ενδοιασμό, να είστε σίγουρος.

heinz είπε...

@aphrodite

Δυστυχώς δεν ακούγεται το (ειλικρινές) χειροκτότημά μου, κι έτσι το γράφω.

Νάσαι καλά

silk123 είπε...

Το προβλημα του ποτου ειναι το ιδιο τραγικο με τα ναρκωτικα.
Το αλκοολ ειναι νομιμο τα ναρκωτικα παρανομα, δεν βέπω οτι επειδη ειναι νομιμο το ποτο ξεμπλεκουμε.

@paragrafos


Συμφωνω, ειναι ενα αληθινο μαρτυριο και για τους φιλους και για την οικογενεια των εξαρτημενων.
Πολυ φοβαμαι οτι δεν υπαρχει καμια απολυτως λύση παρα μονο το να πιάσει "πάτο" ο εξαρτημενος και ισως ετσι να ξεκινησει ενα πολυ προσωπικο και δυσκολο ταξιδι απεξαρτησης.

Nikos Dimou είπε...

aphrodite said...
"...Αλλά με χαλάει να με βλέπετε ως παραγωγό θεμάτων για σχολιασμό..."

Πώωωωωωως ακριβώς θέλετε να σας βλέπουμε κύριε καθηγητά? Πείτε μας για να ξέρουμε επιτέλους!!!

Ξεχνάτε ίσως (απαντώ και στον synas) ότι αυτό είναι ένα προσωπικό ημερολόγιο. Γράφω αυτά που σκέπτομαι, αυτά που νιώθω, όσα μου συμβαίνουν. Γράφω όποτε νιώθω την ανάγκη να το κάνω, όχι όποτε εξαντληθεί το προηγούμενο "θέμα". Δεν γράφω ΓΙΑ να τα σχολιάσετε - αν και μου αρέσει που τα σχολιάζετε και θα μου έλειπε αν δεν το κάνατε.

Όμως δεν είμαι "καθηγητής" - Αφροδίτη - και δεν δίνω θέματα για εκθέσεις...

Και μια και μιλάμε για εξαρτήσεις - προσπαθώ το blog να μη μου γίνει εξάρτηση...

Aphrodite είπε...

@ΝΔ,

"Και μια και μιλάμε για εξαρτήσεις - προσπαθώ το blog να μη μου γίνει εξάρτηση..."

Τα καταφέρνετε? Διότι εμείς έχουμε πρόβλημα... Σε πολύ περισσότερα του ενός επίπεδα...
;-)

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

Ένα δημοσιευμένο ημερολόγιο παύει να είναι προσωπικό.
Και, Ο.Κ., απλώς μια ιδέα έριξα για αλλαγή θέματος, γιατί είναι Κυριακή κι έχω όρεξη για ψιλοκουβεντούλα. Μην τα παίρνετε!
Άσε, που ενώ δημιουργείτε σ’ εμάς εξάρτηση από το blog σας, εσείς προσπαθείτε να την αποφύγετε! Δεν είναι άδικο αυτό;

Debby είπε...

synas said...

behind_the_words said...
«Λέτε όσοι θέλουν μπορούν να βρουν εύκολα τα ναρκωτικά. Εγώ και εκατομμύρια άλλοι σαν εμένα γιατί δεν μπορώ / μπορούσα να τα βρω θα παραμείνει ένα μυστήριο».

Όποιος ψάχνει, βρίσκει. Και το ότι δεν βρίσκετε εσείς, αντιφάσκει με τη διαδεδομένη άποψη, ότι σε προσεγγίζουν οι έμποροι, ακόμα κι όταν είσαι άσχετος.

Αυτή η διαδεδομένη άποψη ότι οι επιτήδειοι έμποροι πλησιάζουν τα θύματα πως και είναι τόσο "διαδεδομένη"?
Γιατί εγώ τουλάχιστον δεν γνωρίζω κανένα που να το λέει και να έχει ιδίαν άποψη παρά μόνο το λέει γιατί κάτι τέτοιο έχει ακούσει. Αν όντως τα ψάχνεις αλλάζει το πράγμα... πράγματι θα βρεις. Αλλά όχι ότι θα σε πλησιάσει κάποιος από το πουθενά.
Εδώ ακόμα και εμένα που παρόλο του ότι έκανα στενή παρέα με άτομα που έκαναν χρήση απαγορευμένων ουσιών ποτέ δεν μου έγινε κανενός είδους πρόταση, πράγμα που με κάνει να πιστευω ότι αυτός που θέλει, πράγματι μπορεί να τα βρει και αυτό το ξέρουν και αυτοί που τα πουλάνε και αυτοί που κάνουν χρήση.
Και δεν είναι σωστό να υποτιμούμε την νοημοσύνη του καθενός από μας και να την υποβιβάζουμε σε μικρού παιδιού που το παίρνουν από το χέρι και το κάνουν ότι θέλουν.
Ας πάρουμε την ευθύνη των επιλογών μας.

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

Debby
Το ίδιο λέμε.

Nikos Dimou είπε...

aphrodite said...
@ΝΔ,

"Και μια και μιλάμε για εξαρτήσεις - προσπαθώ το blog να μη μου γίνει εξάρτηση..."

"Τα καταφέρνετε? Διότι εμείς έχουμε πρόβλημα... Σε πολύ περισσότερα του ενός επίπεδα..."

Eίπα: Προσπαθώ...

Nikos Dimou είπε...

m.m.

Du greeklish, parakalo! Oi nees genees den kseroun gallika...

maika είπε...

...άνθρωποι,άνθρωποι,
προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός...
οι μισοί συμφωνείτε με τους μισούς
και οι άλλοι μισοί με τους άλλους μισούς..

maika είπε...

@aphrodite
..έγραψες....(και τις τρεις φορές)

paragrafos είπε...

@ georgia m.

Μέρες τώρα ήθελα να σας πώ ένα "γεια" κι ένα "ευχαριστώ" από "κοντα" και κάπως προσωπικά, αλλά δυστυχώς ούτε στην άκρη τού νικ σας βρήκα τα στοιχεία σας (για ιμειλ) ούτε και οι ώρες μας συμπίπτουν. Όμως, νομίζω πως αργά ή γρήγορα θα συναντηθούμε! (Να μιλησουμε λίγο για κείνη τη συγχώρεση που λέγατε.)

Με αγάπη

Παράγραφος

bidibis είπε...

ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΕΓΚΩΜΙΟΝ

Αγαπημένα μου Ναρκωτικά, σας ευχαριστώ που υπάρχετε. Χωρίς εσάς, ποτέ δε θα έφταναν στα αυτιά μου οι όμορφες μελωδίες του Johnny Cash και του Nick Cave. Σας ευχαριστώ και για το 100% Colombian των Fun Loving Criminals.

Πόσο ξενέρωτος θα ήταν ο Edgar Allan Poeoχωρίς εσάς, και πόσο μονόχρωμος ο van Gogh; Πόσο ποιητής Φανφάρας θα ήταν ο Arthur Rimbaud;

Παρεξηγημένα μου ναρκωτικά, όταν σας δοκίμασα, κατάλαβα πως δεν κάνετε περισσότερο κακό στην υγεία από ό,τι οι επικριτές σας (τύπου υπουργού Παιδείας και Νομάρχη Θεσαλλόνικης) στην εθνική οικονομία και την κοινώνία. Δε μου αρέσατε ιδιαίτερα και για αυτό σας παράτησα για το επικινδυνότερο αλκοόλ. Την Πατησα… Δε σκοτώνετε περισσότερο κόσμο από τους κακούς δρόμους και την κακή οδηγική παιδεία. Ούτε καν από την, λάβρα εναντίον σας, οργανωμένη θρησκεία. Είστε το εξιλαστήριο θύμα για τα ανομήματα των «άμεμπτων» και «ηθικών»- για αυτό και σας κάρφωσαν στο κούτελο ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ.

Αν οι προοδευτικοί (=αντιαμερικανοί) Έλληνες γνώριζαν ότι το κυνήγι σας το ξεκίνησαν οι «πουριτανοί» Αμερικάνοι, ίσως να σας μισούσαν λιγότερο. (όπως και θα ψήφιζαν ΝΑΙ αν οι Αμερικάνοι ‘ηταν υπερ του Όχι στο σχέδιο Αναν). Κάποιος να τους ενημερώσει, παρακαλώ!

Δε σκοτώνουν τα ναρκωτικά - η άγνοια σκοτώνει

paragrafos είπε...

Επανέρχομαι: άλλο η "αποποινικοποίηση" κι άλλο η "απελευθέρωση". Η δεύτερη που, κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι μάλλον ουτοπία για την Κύπρο (ίσως και την Ελλάδα) προϋποθέτει ότι θα έχει εφαρμοστεί η πρώτη.

Ακολουθούν τρία επιχειρήματα, του Ανδρέα Ανδριανόπουλου, υπέρ της αποποινικοποίησης. Είναι μια σούμα καλή:

Η πολιτική της καταστολής και της απαγόρευσης, όπου εφαρμόσθηκε, απέτυχε παταγωδώς. Όσο αυστηρότεροι υπήρξαν οι νόμοι της καταστολής τόσο μεγαλύτερη υπήρξε η αύξηση της διακίνησης ναρκωτικών ουσιών. Οι μεγαλύτερες ποινές προκαλούν άμεση αύξηση της αξίας του διακινουμένου παράνομου προϊόντος, μεγαλώνοντας συνάμα θεαματικά τα κέρδη των κυκλωμάτων της διακίνησης. Σαν αποτέλεσμα, περισσότερα χρήματα είναι διαθέσιμα για την διεύρυνση της διαφθοράς, με την εξαγορά μέρους των διωκτικών και των δικαστικών αρχών. Διευρύνεται έτσι η ατιμωρησία, διογκώνεται η αυθαιρεσία και καταδικάζονται χιλιάδες νέοι άνθρωποι να πέσουν θύματα της επιθετικής τώρα πια εμπορικής πολιτικής των κυκλωμάτων του εγκλήματος.

Μήπως είναι τυχαίο πως όσοι κατά καιρούς συλλαμβάνονται, στις περισσότερες χώρες, σαν δήθεν «έμποροι ναρκωτικών» δεν είναι παρά εξαθλιωμένοι φτωχοπρόδρομοι που είναι αντικειμενικά αδύνατο να διαθέτουν τα τεράστια κεφάλαια που είναι απαραίτητα για την διακίνηση και εμπορία τέτοιων κολοσσιαίων ποσοτήτων παράνομων εμπορευμάτων; Εν τούτοις, σε καμιά σχεδόν περίπτωση η λεγόμενη τσιμπίδα του οποιουδήποτε "αυστηρού" νόμου δεν έχει ακουμπήσει πάνω στους πραγματικούς υπερκεφαλαιούχους που έχουν την δυνατότητα να κινήσουν την σχετική αγορά.

Το μέγεθος της υποκρισίας γίνεται ακόμη πιο φανερό με την διαπίστωση πως στις χώρες που έχει εισαχθεί ακόμη και η ποινή του θανάτου για εμπόρους και χρήστες, όπως οι χώρες της παλιάς Ινδοκίνας (Ταϋλάνδη, Μαλαισία, Λάος, Βιρμανία), λειτουργεί περίπου ανεξέλεγκτα σαν κράτος εν κράτει, το μεγαλύτερο κύκλωμα παραγωγής, διακίνησης και εμπορίας σκληρών ναρκωτικών στον κόσμο! Αυστηρότερη καταστολή λοιπόν σημαίνει περισσότερα κέρδη στους εμπόρους των ψεύτικών ελπίδων, μεγαλύτερη διαφθορά των κρατικών αρχών, ευκολότερη διακίνηση των παράνομων εμπορευμάτων και περισσότερα νέα παιδιά θύματα της ηρωίνης και της κοκαΐνης.

paragrafos είπε...

Κραυγή μανάδων για τα ναρκωτικά


ΚΡΗΤΗ: Η τραγωδία των 1.500 χρηστών στα Χανιά όπως τη μεταφέρουν τρεις γυναίκες που δεν έζησαν την Ανάσταση. Για εκείνες δεν υπήρξε Ανάσταση. Ούτε λύτρωση. Μονάχα αγωνία, θλίψη, θάνατος.
Μακριά από την Αθήνα και το δράμα των εξαρτημένων παιδιών, που συχνά-πυκνά καταγράφουν οι τηλεοπτικές κάμερες ή μεταφέρεται στις σελίδες των εφημερίδων, μοναχικά ζουν τη δική τους τραγωδία.

Τραγικές φιγούρες οι μανάδες τριών χρηστών ηρωίνης, από τους περίπου 1.500 στο νομό Χανίων.
Περιθωριοποιημένες, αποξενωμένες από το κοινωνικό και συγγενικό περιβάλλον, βιώνουν μέσα από τη μαρτυρική ζωή των χρηστών-παιδιών τους τον εφιαλτικό κόσμο των ναρκωτικών.

Με αξιοπρέπεια, χωρίς να δέχονται τον οίκτο, πολύ περισσότερο ελεημοσύνη, ζητούν απλώς να γίνουν στα Χανιά μονάδες μεθαδόνης, απεξάρτησης και στήριξης, στο πλαίσιο του ΟΚΑΝΑ, και υπηρεσία ψυχολογικής στήριξης για τις ίδιες (από το υπουργείο Υγείας ή τη Γενική Γραμματείας Ισότητας), ώστε να αντέξουν και να συνεχίσουν τον αγώνα τους.

«Θέλω να φωνάξω, να κραυγάσω τον πόνο μας. Δεν είμαστε 1.500 αλλά χιλιάδες. Ζούμε στην απελπισία. Γεννήσαμε παιδιά με όνειρα», αφηγείται με αναφιλητά η Αννα Ρουμελιωτάκη. «(...) Τα τρία από τα τέσσερα παιδιά μας σήμερα είναι παντρεμένα».
»Μόνο ο Μάνος μου ξεστράτισε. Έμπλεξε με την ηρωίνη στα 16 του χρόνια. Ήτταν πλακάς. Δούλευε με τον αδερφό του. Έπαιρναν στις οικοδομές εργολαβίες. Ήμασταν οικογένεια πολύ αγαπημένη και δεν ξεχωρίζαμε τα παιδιά μας. Για τα ναρκωτικά δεν τα είχα συμβουλέψει, γιατί δεν ήξερα τι κατάρα είναι αυτή. Όταν πρωτάκουσα τη λέξη ηρωίνη δεν κατάλαβα τι σήμαινε. Δεν ήξερα ότι ήταν μια Λερναία Ύδρα, που όταν της κόβεις το ένα κεφάλι βγαίνουνε 10. Ούτε ότι κάτω από τα πόδια μου άνοιγε ένας τάφος που θα έμπαινα εγώ και το παιδί μου, με το σκληρό μάτι της κοινωνίας πάνω μας. Με το γιο μου, βιώνω και εγώ την περιθωριοποίηση. Μας δείχνουν με το δάχτυλο. Είμαι η μάνα του βρομιάρη, του ναρκομανή, του μιάσματος. Στην ίδια κατάσταση με εμένα είναι και οι άλλες μανάδες. Περνώ δίπλα από τους ανθρώπους και αυτοί φτύνουν τη γη. Δεν τους κακίζω. Δίνει η αρρώστια των παιδιών μας το δικαίωμα. Δεν είναι κακά παιδιά. Είναι θύματα».(...)

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 17/04/2001





Τι Πάσχα θα κάνουν άραγε εφέτος αυτές οι μανάδες;

MainMenu είπε...

να λετε παλι καλα που υπαρχει και η πρεζα και φευγουνε μερικα παιδια απο τη μεση - 35 ατομα σε μια ταξη δε χωρανε. Ασε στο πανεπιστημιο.

Επειτα ειναι και η αγορα εργασιας, η οικονομια αναπτυσσεται δε σηκωνει αργοσχολους εργαζομενους. Η πρεζα βοηθαει, βοηθαει...

Δικαίωμα στο θάνατο παιδιά

Το Δικαιωμα στη Ζωη ειναι ουτοπικο

Ξερω τι Λεω

Και ναι παιρνω αυτα που λετε ναρκωτικα (οχι ηρωινη) και δεν ειμαι ουτες θυμα, ουτε σχιζοφρενεις. Οι σχιζοφρενεις μεγαλωνουν παιδια να παπαγαλιζουν και να προσευχονται σε στρατοπεδα σχολεια για να γινουν καποια μερα δουλοι αξιας.

paragrafos είπε...

@ georgia m.


Ευχαριστώ πάρα πολυ.

heinz είπε...

Και, τώρα που θυμήθυκα κι αυτό:

Θυμάστε το παλιό "οι μπάτσοι πουλάνε την ηρωϊνη"? Ε, τα πράγματα είναι ποοοολύ χειρότερα: Το κράτος πουλάει την εξάρτηση.

Επίσημα, απροκάλυπτα, αναίσχυντα, χυδαία : "Παίξε ΛΟΤΤΟ! Λιγότερο άγχος, περισσότερα κέρδη".

ΠΑΜΕ ΣΤΟΙΧΗΜΑ (τη στιγμή του αγώνα). Εμ, βέβαια, πως αλλιώς θα του τα πάρουμε χοντρά του εξαρτημένου, απαρά τη στιγμή που η αδρεναλίνη του χτυπάει κόκκινο?

Κτλ. κτλ. κτλ.

Και μην πει κανείς ότι αυτό το βίτσιο δεν καταρρακώνει αξιοπρέπειες και δεν σκοτώνει. Και το ένα και το άλλο συμβαίνουν. Και νεκρούς είχαμε, θυμάμαι κάπου 50 μαχαιριές πέσανε στη Λέσβο σε κάποια που είχε προποτζίδικο από έναν τρελαμένο πιτσιρικά τζογαδόρο.
Για να μη μιλήσουμε για περιουσίες που χάνονται, κόποι ετών, μέλλον νέων ανθρώπων που υποθηκεύεται κλπ. Όλα αυτά στο βωμό της εξάρτησης του τζόγου.

Την οποία εξάρτηση, πανευτυχές το κράτος την διαφημίζει και την προωθεί, επίσημα, απροκάλυπτα, αναίσχυντα, χυδαία. Και δολοφονικά.

maika είπε...

@aphrodite
..εννοούσα 1.34μμ 3.51πμ 7.22μμ

paragrafos είπε...

Άντε κι ένα μουσικό διάλειμμα απο τον Βασίλη Τσιτσάνη: να δειτε τη συμβολή της μαστούρας στην αλλαγή... φύλου.
----------

Ω, πριγκηπομαστούρηδες
κι αλητοβασιλιάδες
ανάψτε τους λουλάδες
να μαστουριάσουμε μαζί

Κι απάνω στα ντουζένια μου
θα πάω με την έννοια μου
μέχρι την Γιοκοχάμα
να κάνω χαρακίρι
με μια ασημένια κάμα

Ω, πριγκηπομαστούρηδες
κι αλητοβασιλιάδες
γουστάρω μπαγλαμάδες
και τσιγαράκι γεμιστό

Και μέσα στον τεκέ
της ψεύτρας της ζωής μας
όπου δεν έχει μπέσα
να πιώ και να γεννώ
μια αλητοπριγκηπέσσα

paragrafos είπε...

Εκεί που απογοητεύτηκα λίγο με το Βασίλη Τσιτσάνη είναι όταν συνειδητοποίησα πως μια από τις πιο όμορφες μελωδίες του ήταν χασικλίδικη (έχει συνθέσει και άλλες). Εγώ την ήξερα αλλιώς, λογοκριμένη. Η γνησια εκδοχή:



Γιατί ρωτάτε να σας πω
αφού σας είναι πια γνωστό
όταν συμβεί στα πέριξ φωτιές να καίνε
τραβούνς οι μάγκες ναργιλέ

Φωτιές ανάβει στο μυαλό
ένα ζεϊμπέκικο γλυκό
αυτοί χορεύουνε κι εγώ σφυρίζω
στης μαστούρας το σκοπό

Η νύχτα φέρνει την αυγή
κι ο μπαγλαμάς μου κελαηδεί
ένα κελάηδισμα το ίδιο πάντα
στης μαστούρας το σκοπό

ΑΝΤΩΝΗΣ ΛΙΟΛΙΟΣ είπε...

Αγαπητοί φίλοι

μιλάμε για το πρόβλημα των ναρκωτικών και θέτουμε σαν απόλυτη προτεραιότητα την αυτοδιάθεση του ελεύθερου και -σχετικά- ωρίμου ατόμου που μπορεί να διαθέτει τα εγκεφαλικά του κύτταρα όπως αυτός/ή θέλει. Πιστεύω ότι το πρόβλημα δεν είναι εκεί αλλά στα αναπτυσσόμενα και ίσως γι αυτό περισσότερο ευάλωτα μέλη της κοινωνίας μας, τα παιδιά: Μπορεί οι περισσότεροι -υποθέτω- που γράφουμε σ' αυτό το blog να μην έχουμε παιδιά αλλά ας ακούσουμε την κραυγή αγωνίας των γονιών με εξαρτημένα παιδιά όπως μας τις μετέφερε η παράγραφος. Ακόμα ας ακούσουμε τις απόψεις ανθρώπων που ασχολούνται επαγγελματικά με τα προβλήματα των παιδιών αυτών για πολλά χρόνια όπως η κ. Κατερίνα Μάτσα, ψυχίατρος και διευθύντρια του 18 ΑΝΩ. Και μην βιαστούμε να την χαρακτηρίσουμε υπερ-συντηρητική και μέρος του κατεστημένου επειδή οι απόψεις της ίσως δεν μας αρέσουν και κυρίως επειδή σαφέστατα είναι ενάντια στην αποποινικοποίηση.

Δέστε λοιπόν τα σχετικά links και κρίνετε μόνοι σας. Αλήθεια, πότε ήταν η τελευταία φορά που είδατε ναρκομανή σε σύνδρομο στέρησης, πόσους έχετε δει ως τώρα και το κυριότερο τι κάνατε για να τους βοηθήσετε ουσιαστικά;

Ναρκωτικά 1

και εδώ

Ναρκωτικά 2

paragrafos είπε...

Ερωτας με ναρκωτικά και φόνο


Η 18χρονη κοπέλα με χαμένο βλέμμα προσπαθούσε να εξηγήσει. «Δεν ξέρω τι έγινε, πήγε να πάρει τσιγάρα και τον βρήκαν πεσμένο μέσα στα αίματα». Μιλούσε για το φίλο της, 19 ετών παιδί. Ηταν μαζί του ασθενοφόρο που τον πήγαινε, μαχαιρωμένο στο στήθος, στο νοσοκομείο τα ξημερώματα της Κυριακής. Το πρωί το αγόρι ξεψύχησε. Και το κορίτσι συνελήφθη. Ήταν μαζί σε μια συναυλία «ενάντια στη βία και τον τρομονόμο». Τον σκότωσε με ένα μικρό σουγιά που είχε στην τσέπη της. (...)
Ήταν λίγο πριν από τις 4 τα ξημερώματα. Η ροκ συναυλία στην πλατεία Αγίου Ιωάννου είχε μόλις τελειώσει. Η Χ..., ο Μ... και ένας ακόμη φίλος τους βρίσκονταν στην πλατεία Αγίας Παρασκευής, όταν ο 19χρονος πήγε στο περίπτερο για να πάρει τσιγάρα. Η 18χρονη τον ακολούθησε. Κανείς δεν είδε τι συνέβη.
Δευτερόλεπτα αργότερα, η έκκλησή της για βοήθεια αναστάτωνε όσους βρίσκονταν εκεί και έσπευσαν να τη βοηθήσουν. Ο νεαρός μεταφέρθηκε αιμόφυρτος με ασθενοφόρο στον «Ερυθρό», όπου εξέπνευσε ύστερα από λίγη ώρα.
Η 18χρονη και ο νεαρός φίλος της προσήχθησαν στην Ασφάλεια για κατάθεση, όταν η νεαρή δεν άντεξε να κρατά άλλο μέσα της το μυστικό και ομολόγησε. (...) Η είδηση έσκασε σαν βόμβα στο σπίτι του 19χρονου, που έχει απασχολήσει στο παρελθόν τις αρχές για ναρκωτικά και κλοπές. Η Χ... ισχυρίστηκε ότι τόσο η ίδια όσο και ο 19χρονος βρίσκονταν υπό την επήρεια ναρκωτικών χαπιών σε συνδυασμό με αλκοόλ(...)

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 30/04/2001



(Διέγραψα τα ονόματα για ευνόητους λόγους)

paragrafos είπε...

@ Antonios Liolios

Σας ευχαριστούμε.

paragrafos είπε...

Εδώ δεν νομίζω ότι υπήρξε επισκέπτης που να βρήκε και τόσο απαραίτητη τη φλυαρία μου. Γνωστά πράγματα οι στατιστικές: τόσοι θα δοκιμάσουν, τόσοι θα κολλήσουν, τόσοι θα ξεφύγουν και τόσο θα... "φύγουν".

Περισσότερο έγραφα μηχανικά. Μάλλον από ενοχές για ένα γειτονόπουλό μας, τον Παναγιώτη (στον προσφυγικό συνοικισμό) που παντα το ειχαμε στην άκρη, παντα το αποφεύγαμε, παντα μας κοιτούσε με σκυμένο κεφάλι, παντα για μάς ήταν ανύπαρκτο, διαφανές. Και συνέχισε την πορεία πολύ νωρίς προς την διάφανη ανυπαρξία...

Με ενοχές και κάτι σαν μάταιη οφειλή. (Τόσα ξέραμε τόσα κάναμε!)

Παράγραφος

bidibis είπε...

Antonis liolios…ας ακούσουμε την κραυγή αγωνίας των γονιών με εξαρτημένα παιδιά όπως μας τις μετέφερε η παράγραφος. Ακόμα ας ακούσουμε τις απόψεις ανθρώπων που ασχολούνται επαγγελματικά με τα προβλήματα των παιδιών αυτών για πολλά χρόνια όπως η κ. Κατερίνα Μάτσα,… Και μην βιαστούμε να την χαρακτηρίσουμε υπερ-συντηρητική και μέρος του κατεστημένου επειδή οι απόψεις της ίσως δεν μας αρέσουν και κυρίως επειδή σαφέστατα είναι ενάντια στην αποποινικοποίηση.

Όσα αναφέρεις είναι λίγο-πολύ γνωστά και δεν έχουν να προσφέρουν πολλά στο διάλογο. Η παράθεση συγκινητικών ιστοριών περισσότερο μπορούν να αποπροσανατολίσουν παρά να διαφωτίσουν. Οι απόψεις των ανθρώπων που τάσσονται κατά της αποποινικοποίησης δεν είναι λογικά τεκμηριωμένες αλλά μάλλον έντονα συναισθηματικά φορτισμένες. Η μακρόχρονη υποκρισία που περιβάλει το θέμα των ναρκωτικών έχει ενσταλάξει στα μυαλά των ανθρώπων στερεοτυπικές, μανιχαϊστικές αντιλήψεις – όσοι έχουν άγνοια τα βλέπουν όλα μαύρα γύρω από τα ναρκωτικά.

Στην Ελλάδα δε ζήσαμε κινήματα (χιπις, ποπ κουλτούρα, ψυχεδέλεια, πανκ κ.α) ανάλογα με αυτά των δυτικών χωρών και για αυτό τα ναρκωτικά δεν έγιναν ποτέ mainstream και trendy – ήταν πάντα του περιθωρίου. Η άγνοια και η ημιμάθεια (τι άποψη μπορεί να έχει ένας που δεν δοκίμασε ναρκωτικά αλλά μόνο διάβασε για αυτά; O φίλος μου ο Μπάμπης ο Μπάκαβος ειπε: “όταν διάβασα για τα κακά του χασίς, έκοψα το διάβασμα”) δημιουργούν φοβίες και στρεβλές αντιλήψεις με αποτέλεσμα οι προσπάθειες για την αντιμετώπιση του προβλήματος να στρέφονται σε λάθος κατεύθυνση. Οι ποινικοποίηση των ουσιών, εκτός του ότι επιβαρύνει το σύστημα απονομής δικαιοσύνης, επιτείνει το πρόβλημα με έναν ακόμα χειρότερο τρόπο: στιγματίζει κοινωνικά το χρήστη – και αυτό ίσως είναι ακόμα χειρότερο και από τις όποιες βλαβερές συνέπειες στην υγεία. Και το στίγμα αυτό πέφτει πιο βαρύ στους φτωχούς και τους losers – ενώ οι πλούσιοι και επιτυχημένοι ναρκομανείς μπορούν να αποτελέσουν πρότυπα και αντικείμενα θαυμασμού και μίμησης. Ο Robin Williams είχε πει: «κοκαΐνη είναι ο τρόπος του θεού να σου πει πως βγάζεις περισσότερα λεφτά από όσα πρέπει».

Takis Alevantis είπε...

Paragrafos said ...
Ο κύριος Τάκης έθεσε το ζήτημα των πολλαπλών εξαρτήσεων, μάλλον των πολλαπλών επιλογών.
....

Άλλο επιλογές, άλλο εξαρτήσεις

... Συγκρίνεται τις δυο "εξαρτήσεις" και πείτε μου αν είναι όλες ίδιες.

Αυτά βεβαια τα ξέρει ο εκλεκτός κύριος Τάκης, καλύτερα από εμενα.


Διακρίνω κάποια ειρωνεία και κάποια επιθετικότητα στο μύνημά σου. Λείπει και εκείνο το «Με αγάπη» στο τέλος.

Όμως δεν είναι όλοι οι εξαρτημένοι βίαιοι. Υπάρχουν οι φανατικοί ορθόδοξοι που σκοτώνουν Μουσουλμάνους όπως υπάρχουν και οι εξαρτημένοι που θα σκοτώσουν για 5 ευρώ και θα επιτεθούν στις γριούλες.

Δυστυχώς ΚΑΘΕ εξάρτηση μπορεί να μετεξελιχθεί σε Βίαια. Και το πρόβλημα δεν είναι αν επιτρέπεται ή όχι να αγοράσεις χασίσι ή ουίσκι ή τσιγάρα ή το Κοράνι. Το πρόβλημα είναι αν είσαι σε θέση να πεις ΟΧΙ σε αυτόν που θα σου παρουσιάσει ως τη λύση του προβλήματός σου το τσιγαρλίκι ή το κύρηγμα ή το διπλό σκάτς. Το πρόβλημα είναι αν ξέρεις να διαχειρίζεσαι το άγχος σου και (ναι όλα εκεί ανάγονται) τον φόβο του θανάτου ΧΩΡΙΣ να χρειάζεσαι εξωτερική βοήθεια (χημική ή δογματική).

Φιλικά !

Αρχαίος είπε...

Δεν σχολίασε κανένας τη λύση που πρότεινα και θα ήθελα να ξέρω τι πιθανά μειονεκτήματα έχει.
Είχα πει σε στα κέντρα των πόλεων να υπάρχουν ορισμένες κλινικές όπου οι χρήστες θα μπορούν αν παίρνουν τη δόση τους χωρίς να δίνουν τα στοιχεία τους και θα βρίσκουν ένα κρεβάτι ένα πιάτο φαϊ και κάποιον για να συζητήσουν (αν θέλουν). Με τον τρόπο αυτό χτυπιέται το εμπόριο, η εγκληματικότητα που προκαλεί η στέρηση, χάνεται η γοητεία του "παράνομου" και ταυτόχρονα δεν είναι εύκολο να βρεθούν σε κάθε περίπτερο.

blade runner είπε...

@vaggelis
"Συνήθως χρήση ναρκωτικών κάνουν άτομα που έχουνε ψυχολογικά προβλήματα,προσωρινά ή μόνιμα.Αν κάποιος που αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα και δεν βρίσκεται σε περιβάλλον που μπορεί να τον στηρίξει (π.χ. με ιατρική περίθαλψη) είναι πολύ πιθανό να αναζητηθεί η λυση των ναρκωτικών."

Συγνώμη που απαντώ με τόση καθυστέρηση στο εν λόγω σχόλιο, αλλά αυτό που γράφεις φίλε Βαγγέλη, δεν ισχύει. Πολλοί είναι εκείνοι που αρχίζουν να κάνουν χρήση της οποιασδήποτε ουσίας από απλή περιέργεια, ή γιατί επιδιώκουν να διευρύνουν τους ορίζοντές τους. Αν ξέρεις πως να χρησιμοποιήσεις μια χημική ουσία, πως να προετοιμάσεις τον οργανισμό σου πριν τη χρήση και που ακριβώς να κατευθύνεις τον εαυτό σου, αν έχεις δηλαδή συγκεκριμένο στόχο όταν κάνεις χρήση ουσιών, τα αποτελέσματα εκπλήσσουν! Γνωρίζω ανθρώπους που είναι άνω των 50 ετών, κάνουν χρήση συγκεκριμένων παραισθησιογόνων ουσιών για περισσότερα από 30 χρόνια, κι όχι απλώς έχουν σώας τας φρένας και είναι σχετικά υγιείς για τα δεδομένα της ηλικίας τους, αλλά έχουν υπάρξει και ιδιαίτερα δημιουργικοί... Το σημαντικό είναι ωστόσο να μπορείς να διασφαλίσεις την καθαρότητα της ουσίας.

Η ποινικοποίηση επιβλήθηκε για λόγους καθαρά οικονομικούς, γιατί κάθε απαγόρευση σημαίνει τεράστια κέρδη για αυτούς που ελέγχουν τη διακίνηση αυτού που απαγορεύεται... Ωστόσο, για να τηρηθούν και τα προσχήματα, οι χρήστες απαξιώνονται στο σύνολο σχεδόν της κοινωνίας, ως άνθρωποι χαμηλής στάθμης, χωρίς ιδιαίτερα πνευματικά εφόδια, περιθωριακοί τύποι, που καταστρέφουν τη ζωή τους.

Μην τα μπερδεύουμε τα πράγματα, ωστόσο, μην μπερδέψουμε δηλαδή τους ανθρώπους που κάνουν ελεγχόμενη χρήση ουσιών, με τους τοξικομανείς και τους εθισμένους.

Αυτό που αναφέρθηκε δε για τα ecstasy, δεν αληθεύει, σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να προκαλέσουν εθισμό με την πρώτη χρήση. Αυτό είναι επιστημονικώς αποδεδειγμένο. Εννοείται πως και στις περιπτώσεις της ελεγχόμενης χρήσης υπάρχει πάντα μεγάλο ρίσκο, κι αυτό έχει να κάνει με την αντοχή του οργανισμού, το φύλο, την ηλικία, και άλλες παραμέτρους, ωστόσο μην συγχέουμε για παράδειγμα αυτόν που πίνει χασίς με το junky της Ομόνοιας. Πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικές περιπτώσεις, και το λέω αυτό γιατί η πλειοψηφία του κόσμου, λόγω ελλιπούς ενημέρωσης γύρω από το θέμα, θεωρεί πως η κάνναβη αποτελεί το προπύργιο για "τα σκληρά ναρκωτικά", όπως συνηθίζουν να λένε οι τηλεοπτικοί δημοσιογράφοι της συμφοράς. Οι ναρκωτικές ουσίες αποτελούν ταμπού για την κοινωνία μας, ακριβώς γιατί έτσι εξυπηρετούνται καλύτερα τα συμφέροντα αυτών που οφελούνται από την απαγόρευση.

Ο άνθρωπος είναι περίεργο ον. Μερικές φορές αυτό φτάνει για να δοκιμάσει και να κάνει πολλά.

blade runner είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
blade runner είπε...

@N.Δ.

"Δυστυχώς για σας την πεπονόφλουδα δεν την πετάω εγώ αλλά η WHO! Η οποία σε μελέτη για την εθιστικότητα των ουσιών βάζει το τσιγάρο και το αλκόολ μαζί με την ηρωίνη και πάνω από την κοκαΐνη. Το χασίς δεν το θεωρεί καν εθιστικό (ούτε βλαβερό).

Άνθρωποι σαν εσάς είναι οι καλύτεροι σύμμαχοι των εμπόρων και των διεφθαρμένων συμμάχων τους (μπάτσων, δικαστών, δικηγόρων)."

Και μόλις τώρα διάβασα και το παραπάνω σχόλιο που έκανες ΝΔ. Συγχαρητήρια για τη στάση που κρατάς στο εν λόγω θέμα. Είναι υπόδειγμα ελεύθερης και γόνιμα προοδευτικής σκέψης (γιατί υπάρχει και ο προοδευτισμός του κ....). Είναι τόσος πολύς ο συντηρητισμός της σύγχρονης κοινωνίας, τόσα πολλά τα ταμπού ενάντια στα οποία καλείται να αγωνιστεί ένας ελεύθερος άνθρωπος και τέτοια η άγνοια του μέσου πολίτη, που πολλές φορές, όταν βρίσκομαι να συζητάω για τέτοια θέματα, δεν μπορώ ούτε καν να διαφωνήσω πλέον. Είναι τέτοια η απόσταση που νιώθω να με χωρίζει από όλους αυτούς τους πολύξερους, δογματικούς ανθρώπους, που απλώς καταθέτω τα όπλα!

Το να γράψω εγώ κάτι τέτοιο, δεν σημαίνει απολύτως τίποτε. Το να βρίσκει όμως το θάρρος να γράφει κάτι τέτοιο ενυπόγραφα ένας άνθρωπος με τη δική σας θέση στα πράγματα, είναι ένδειξη τόλμης. Επιτέλους, ας μιλήσουμε όλοι για ορισμένα ζητήματα, ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους...

Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, μόνο και μόνο για να ταχθούμε με την άποψη της μάζας και να νιώσουμε πιο ασφαλείς... Το δύσκολο δεν είναι να συμφωνήσεις με τους πολλούς, το δύσκολο είναι να διαφωνήσεις. Είναι τέτοια η χειραγώγηση της ... "κοινής γνώμης", που κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος οφείλει να επιθυμεί να μην ανήκει σε αυτήν, να μην είναι ακόμη ένας από όσους τη διαμορφώνουν, να μην είναι μέρος της.

Η σκέψη και η γνώση είναι τα μόνα μας όπλα απέναντι στην ηλιθιότητα και την ανελευθερία, επιτέλους, ας θυμηθούμε λίγο από που ξεκίνησε ο άνθρωπος και που έχει καταλήξει... Τέτοια ανακολουθία μεταξύ των επιτευγμάτων της Επιστήμης και της Τεχνολογίας και της αντίστοιχης προόδου σε θέματα ηθικής, αισθητικής και ελευθερίας της σκέψης δεν νομίζω πως έχει προηγούμενο στην Ιστορία. Οι κοινωνίες στη Δύση τείνουν όλο και περισσότερο προς τη συντήρηση. Ο φόβος φυλάει τα έρμα, προφανώς...

Συγχωρέστε με για το μανιφέστο, αλλά δεν αντέχω άλλο να βλέπω παντού την αντανάκλαση της ... "κοινής γνώμης". Τι αθλιότητα.

paragrafos είπε...

Takis Alevantis said...

Διακρίνω κάποια ειρωνεία και κάποια επιθετικότητα στο μύνημά σου. Λείπει και εκείνο το «Με αγάπη» στο τέλος.
---------------------------

Αχ, κύριε Τάκη, πώς θα μπορούσα να είμαι ειδικά απέναντι σε σας ειρωνική; Πώς σας πέρασε από το νου κάτι τέτοιο; Αναμφίβολα χτες φλυάρησα υπέρ το δέον. Και μέσα στα πολλά ξέχασα πως πρέπει να είμαι προσεκτική, να μη θεωρώ ως δεδομένο ότι πρέπει να θυμίζω την αγάπη μου ακόμα και σε εκείνους που ευγνωμονώ.

Και μόνο που σας έδωσα αυτήν την εντύπωση λυπήθηκα πάρα πολυ. Και κυρίως γιατί θα με περάσατε για άτομο αχάριστο. Εδώ μέσα υπαρχουν πολλοί άνθρωποι που τους αγαπώ και τους εκτιμώ βαθύτατα. Εσείς είστε στην καρδιά μου, πρώτος μεταξύ ίσων, όπως λέγανε οι παλαιότεροι.

Όταν έλεγα ότι εσείς "κατι θα ξερετε περισσότερο", κυριολεκτούσα και τώρα το επαναλαμβάνω και το εννοώ: Είστε άνθρωπος με μεγαλύτερη πείρα στη ζωή από μένα και όφειλα και οφείλω να παίρνω πολύ σοβαρά αυτά που λέτε. Και όντως έτσι έκανα.

Επιφύλαξη προσπάθησα να εκφράσω για λογαριασμό μου. Άλλωστε, προς το τέλος του μονολόγου μου για τα ναρκωτικά, μέσα μου μια φωνή άρχισε να μιλάει και υπερ της απελευθέρωσης των ναρκωτικών!

Σας εκτιμώ και σας αγαπώ

Με συγχωρείτε και πάλι που σας έδωσα τόσο λάθος εντύπωση.

ΜΕ αγάπη και άπειρες φορές συγγνώμη

Παράγραφος

Nikos Dimou είπε...

Kαλημέρα!

Βλέπω τελειώνουμε σε συντηρητική και κατασταλτική φάση. Φυσικά διαφωνώ.

Η λύση που προτεινες @Αρχαίος είναι σωστή σαν μέρος ενός προγράμματος αποποινικοποίησης και απεξάρτησης.

Ευχαριστώ blade runner!

«Παλαιότερο ‹Παλαιότερο   1 – 200 από 227   Νεότερο› Νεότερο»