Κυκλοφορεί στο Internet ένα μάλλον ψευδεπίγραφο κείμενο που αποδίδεται σε κάποιον Ισπανό ονόματι Ροντρίγκεθ. Όλες οι απόπειρες να τον ταυτοποιήσουν απέτυχαν – άρα μάλλον είναι ψευδώνυμο.
Το κείμενο είναι ρατσιστικό: εναντίον των Μουσουλμάνων. Για να τους ταπεινώσει περισσότερο εξυμνεί υπερβολικά τους Εβραίους. Με αυτή την έννοια είναι απαράδεκτο. Όμως περιέχει μερικές σκέψεις που με προβλημάτισαν. Παραθέτω ένα απόσπασμα σε δική μου μετάφραση.
Η Ζωή της Ευρώπης πέθανε στο Άουσβιτς.
Sebastian Vilar Rodriguez
Περπατάω στους δρόμους της Βαρκελώνης και ξαφνικά συνειδητοποιώ μία φοβερή αλήθεια. Η Ευρώπη πέθανε στο Άουσβιτς.
Σκοτώσαμε έξη εκατομμύρια Εβραίους και τους αντικαταστήσαμε με είκοσι εκατομμύρια Μουσουλμάνους. Στο Άουσβιτς κάψαμε έναν πολιτισμό, διανόηση, δημιουργικότητα, ταλέντο. [ ]
Η συνεισφορά αυτών των ανθρώπων είναι αισθητή σε όλους τους τομείς της ζωής: επιστήμη, τέχνη, διεθνές εμπόριο και πάνω από όλα – τη συνείδηση του κόσμου. Αυτούς κάψαμε.
Και κάτω από το πρόσχημα της ανεκτικότητας και επειδή θέλαμε να αποδείξουμε στους εαυτούς μας ότι θεραπευτήκαμε από την ασθένεια του ρατσισμού, ανοίξαμε τις πόρτες μας σε είκοσι εκατομμύρια Μουσουλμάνους που μας έφεραν αμορφωσιά, θρησκευτικό φανατισμό και έλλειψη ανεκτικότητας...
Παρακάτω το κείμενο γίνεται ακόμα πιο αντιμουσουλμανικό και δεν έχει ενδιαφέρον. Αλλά η βασική του σκέψη ότι η Ευρώπη πέθανε στο Άουσβιτς, είναι συγκλονιστική. Πιστεύω ότι ΜΙΑ συγκεκριμένη Ευρώπη – ας πούμε από το 1840 μέχρι το 1940 –πραγματικά χάθηκε στο Άουσβιτς.
Μου είναι αδύνατο να φανταστώ την ιστορία της Ευρώπης χωρίς τους Εβραίους. Χωρίς τον Μαρξ, τον Φρόιντ, τον Αϊνστάιν, τον Κάφκα, τον Βιτγκενστάϊν, τον Μπένγιαμιν, τον Πόππερ, τον Κανέτι, τον Σένμπεργκ, τον Κουρτ Βάιλ – τον Κύκλο της Βιέννης, το Bauhaus, ή την Σχολή της Φραγκφούρτης. Σκεφθείτε ότι ενώ οι Εβραίοι είναι το 0,3% του πληθυσμού της γης (περίπου όσοι κι εμείς), έχουν πάρει το 21% των βραβείων Νόμπελ. (157 ως το 2005). Βρίσκονταν πίσω από τα μεγαλύτερα κινήματα του 20ου αιώνα. Πόσοι π. χ. γνωρίζουν ότι οι διανοούμενοι και καλλιτέχνες που πλαισίωναν την Σοβιετική Επανάσταση στα πρώτα δημιουργικά της χρόνια (από τον Άιζενστάιν μέχρι τον Μαγιακόφσκυ) ήταν Εβραίοι;
Η Ευρώπη έχασε τους Εβραίους της. Και δεν είναι μόνο αυτοί που πέθαναν στο Ολοκαύτωμα – αλλά και αυτοί που έφυγαν πριν και μετά. Με τους μεγάλους διωγμούς και τα πογκρόμ στην Ανατολική Ευρώπη από το 1881 ως το 1924. Και φυσικά με τις διώξεις των ναζί. Πήγαν κυρίως στις ΗΠΑ, ή στο Ισραήλ. Έτσι, ενώ στην αρχή του αιώνα πάνω από το 60% των Εβραίων ζούσαν στη Ευρώπη, σήμερα είναι λιγότεροι από το 10%. Οι περισσότεροι βρίσκονται στις ΗΠΑ (7 εκ). Και στο Ισραήλ (4 εκ).
Μερικοί (κρυφοί ή φανεροί) αντισημίτες θα πουν: τόσο το καλύτερο. (Δυστυχώς, όσοι σκέπτονται Εβραίους, κολλάνε στο Ισραήλ. Μα εγώ μιλάω για τους άλλους Εβραίους, τους δικούς μας). Και λεω πως η Ευρώπη χωρίς τους Εβραίους είναι φτωχότερη. Και χωρίς να κάνω τον φτηνό και ρατσιστικό συμψηφισμό του κυρίου Ροντρίγκεθ (αν ονομάζεται έτσι) δεν μπορώ να μην πενθήσω την απουσία τους.
H φωτογραφία από το εβραικό μουσείο του Βερολίνου - έργο εξόριστου Εβραίου του Daniel Libeskind με ρίζες από την Πολωνία.
112 σχόλια:
Καλημέρα.
Κάθε γενοκτονία καταστρέφει κι ένα κομμάτι του πολιτισμού μας.
Αυτό πάντως που μου κάνει μεγάλη εντύπωση (το έχω ξαναγράψει νομίζω παλαιότερα) είναι το ότι κατάφεραν να αναβιώσουν την παλαιά τους γλώσσα- νεκρή για 2.000 χρόνια περίπου- μέσα σε μία γενιά. Την μιλούν πλέον όλοι. Φανταστείτε τους Έλληνες να μιλούν αρχαία ελληνικά μέσα σε τριάντα χρόνια…………
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!
Χωρίς να έχω μελετήσει Ιστορία σε βάθος, μια (μάλλον υπερ-απλουστευτική) εξήγηση για τον αντισημιτισμό (πέραν της θρησκευτικής ιδιαιτερότητας των Εβραίων, της οικονομικής τους δύναμης και του γενικευμένου ρατσισμού) είναι η γνωστή ρήση για τους απανταχού κομπλεξικούς:
"Τη μηλιά που έχει μήλα χτυπάνε."
Προφανώς όταν η μηλιά το παρακάνει και παράγει πολλούς και καλούς καρπούς, η πλέον αποτελεσματική αντιμετώπιση για αυτούς είναι ο πλήρης ξεριζωμός της :(
Αυτονόητη η "φτώχεια" μας και ως Ελλάδα και ως Ευρώπη χωρίς τους (συχνά ικανότατους) Εβραίους. Έχω επισκεφθεί το Άουσβιτς και (μαζί με αρκετές σχετικές ταινίες και ντοκουμέντα που έχω παρακολουθήσει) έχω νιώσει ντροπή που ανήκω στο ανθρώπινο είδος. Μακάρι η θυσία τους, όπως και άλλων, να λειτουργήσει αποτρεπτικά ώστε να μην επαναληφθούν τέτοια εγκλήματα.
Υ.Γ. 1: Δυστυχώς, η πολιτική που έχουν ακολουθήσει αρκετοί ανώτατοι άρχοντες του Ισραήλ ενθαρρύνει ακόμα περισσότερο τον αντισημιτισμό, αν και κατά βάση δεν είναι παρά μια φτηνή δικαιολογία. Εύχομαι να επικρατήσουν πιο μετριοπαθείς φωνές πάντως.
Υ.Γ. 2: Μια και έχουμε θέσει ξανά το θέμα των εθνών, δε νομίζω πως υπάρχει άλλη ομάδα ανθρώπων όπου η εθνικότητα και η θρησκεία ταυτίζονται σε τέτοιο βαθμό. Άλλωστε η λέξη Εβραίος χρησιμοποιείται και για τα δύο.
Ακούστε. Καταρχάς ως κάποιος που έχει γεννηθεί στο Ισραήλ δεν αποδέχομαι τη διάκριση που αισθάνεστε υποχρεωμένος να κάνετε ανέμεσα σε εβραίους κ ισραηλινούς μπας κ νομίσει κανείς ότι μπορεί να εισέρθει μια στάλα συμπάθειας για το Ισραήλ στο κείμενό σας κ σας παρεξηγήσει αλλά αν το συζητήσω αυτό φοβάμαι ότι θα χάσουμε αυτό που θέλετε να τονίσετε το οποίο είναι εξ'ίσου σημαντικό.
Δεν πιστεύω ότι πέθανε η Ευρώπη στο Άουσβιτς αλλά σίγουρα ο εβραισμός δεν μπορεί να είναι ίδιος έξω από το χώρο που αναπτύχθηκε.
Οι παπούδες μου έζησαν στην Ευρώπη κ αν κάτι πέρασαν κ σε μας ήταν η απέραντη νοσταλγία για την προ-πολεμική Ευρώπη. Η απέραντη νοσταλγία για την πολυεθνική Θεσσαλονίκη που ποτέ μας δεν γνωρίσαμε. Η νοσταλγία για τον τόπο που ο εβραισμός είχε κάποιο νόημα.
Τώρα ,τουλάχιστον για μένα, δεν έχει κανένα νόημα ο εβραισμός. Δεν αποτελεί καμια αντιπρόταση, ειδικά όπως έχει αποπνευματικοποιηθεί από την κοινότητα στις ΗΠΑ.Δεν υπάρχει πλέον εβραική κουλτούρα. Από τη στιγμή που οι εβραίοι είδαν τους εαυτούς τους με τα μάτια των εχθρών τους κ δέχτηκαν να πάνε στη Μέση Ανατολή για να παίξουν το ρόλο των μπάτσων της Δύσης, χάθηκαν πολλά πράγματα.
Θα πει κανείς ότι το θέμα της ασφάλειας των εβραίων ήταν κ είναι υπαρκτό. Σωστά. Γιαυτό κ δεν κλαίω για την Ευρώπη χωρίς τους Εβραίους αλλά για τους Εβραίους χωρίς τον εβραισμό μας ο οποίος ποτέ δεν έβλαψε αλλά μονον οφέλησε τις κοινωνίες μέσα στις οποίες αναπτύχθηκε.
Δε ξέρω γιατί, αλλά αυτές οι αναλογίες χτυπάνε κόκκινο.
Οι Εβραίοι αφηρημένα δε μου λέει τίποτα. Ποιοί Εβραίοι όλων των κοινωνικών στρωμάτων? Είναι οι ίδιοι αυτοί Εβραίοι που ο Χίτλερ αναφέρει ως βρωμικούς, ντυμένους απολίτιστα (μη ευρωπαικα) και θρησκόληπτους. Σιγουρα αυτο δε θυμίζει Φροιντ.
Τα στερεότυπα καλά κρατούν κι ας αλλάζουν ταμπέλα. Στην Ευρώπη σιγά σιγά προετοιμαζόμαστε για το νέο ολοκαύτωμα. Στην Ελλάδα προπονούμαστε σκοτώνοντας αλβανούς και σκουπίζοντας Πακιστανούς. Αναλόγως και στην Ευρώπη με κάθε είδους μεταναστευτικό γκέτο.
Καλημέρα
αθήναιος: σωστά καταλάβατε ότι έκανα τον (έστω τεχνητό) διαχωρισμό ανάμεσε σε Εβραϊσμό και το κράτος του Ισραήλ - δεν επιθυμώ να συζητήσω πολιτικά αλλά πολιτιστικά.
Μου κάνει εντύπωση αυτό που λέτε για τον εβραϊσμό. Ένα από τα πράγματα που θεωρούσα χαρακτηριστικό του σκεπτόμενου Εβραίου είναι πως αφομοιωνόταν ολοκληρωτικά μέσα στον πολιτισμικό χώρο στον οποίο ζούσε - ο Μαρξ δεν σκέπτεται σαν Εβραίος αλλά σαν Γερμανός: απαντά στον Χέγκελ και τον Φώυερμπαχ, Ο Μπροχ, ο Κάφκα, ο Καρλ Κράους είναι στυλίστες της Γερμανικής γλώσσας. Αν διαβάσει κανείς τον Κανέτι για την Βιέννη του μεσοπολέμου βλέπει μία δημιουργικότητα Εβραίων η οποία δεν χαρακτηρίζεται από κάποιο ιδιαίτερο πνεύμα - είναι κοσμοπολιτική όπως ο Στέφαν Τσβάιχ. Σίγουρα κάπου μπαίνει και το εβραϊκό παραδοσιακό στοιχείο (π. χ. στον Μπλοχ η στον Σαγκάλ) - αλλά αυτές είναι οι εξαιρέσεις.
Λυπάμαι αν θα στεναχωρήσω τον φίλο Αθήναιο, τον οποίο έχω την εντύπωση ότι γνωρίζω και προσωπικά, αλλά θεωρώ αναγκαία την διάκριση ανάμεσα στο κράτος του Ισαραήλ με την δολοφονική συμπεριφορά, όπως αυτή προσωποποιείται στον Αριέλ Σαρόν, και στους Εβραίους γενικώς.
Για να μην ξεφύγω από τον προβληματισμό του Δον Γάτου, χαίρομαι που σήμερα διάβασα σκέψεις που πάντα λέω στις συζητήσεις. Η αλήθεια είναι ότι ακόμα και από ανθρώπους υπεράνω κάθε υποψίας, εισπράττει κανείς έναν υφέρποντα αντιεβραισμό. Αυτό με εκνευρίζει αφάνταστα. Κύριε, όταν προσβάλλεις τους Εβραίους, μού προσβάλλεις τον Μρέχτ μου, τον Βάιλ μου, τον Αϊνστάιν μου, τον Μπομπ Ντύλαν μου, και τόσους και τόσους ακόμα. Δεν ξέρω αν συναγωνιζόμαστε εμείς οι... Γραικοί (ε ρε αμορφωσιά που μερικοί την έχουν κάνει παντιέρα) τους Εβραίους σε πνευματική προσφορά, αλλά ξέρω ότι για ένα πράγμα τους ζηλεύω αφάνταστα:
Για την αλληλεγγύη που δείχνουν μεταξύ τους. Ενώ "εμείς" εξασκούμε το πανάρχαιο σπορ της αλληλοφαγωμάρας, ακόμα και στις κρίσιμες στιγμές, με τραγικά αποτελέσματα, και κοιτάμε να φάμε λάχανο όποιον τυχόν πάει να μας ξεπεράσει, "αυτοί" αλληλοϋποστηρίζονται χωρίς τρικλοποδιές και μικρότητες, γι'αυτό και πάνε μπροστά.
Δε μπορεί να υπάρξει θεολογικά κάτι πιο εβραικό από τον Κάφκα
Mark Twain: Concerning The Jews, Harper's Magazine, March, 1898
I am persuaded that in Russia, Austria, and Germany nine-tenths of the hostility to the Jew comes from the average Christian's inability to compete successfully with the average Jew in business - in either straight business or the questionable sort. In Berlin, a few years ago, I read a speech which frankly urged the expulsion of the Jews from Germany; and the agitator's reason was as frank as his proposition.
It was this: that eighty-five per cent. of the successful lawyers of Berlin were Jews, and that about the same percentage of the great and lucrative businesses of all sorts in Germany were in the hands of the Jewish race! Isn't it an amazing confession? It was but another way of saying that in a population of 48,000,000, of whom only 500,000 were registered as Jews, eight-five per cent. of the brains and honesty of the whole was lodged in the Jews.
IQ and scientific achievement
According to many studies, Ashkenazi Jews have the highest average intelligence of any ethnic group as measured by IQ [...].
Ashkenazi Jews also perform highly in correlated areas. For example, while only 0.25% of the world population is Jewish, Jewish scientists make up 28% of Nobel prize winners in physics, chemistry, medicine, and economics, and have accounted for more than half of world chess champions. In the U.S., Ashkenazi Jews represent 2% of the population, but have won 40% of the US Nobel Prizes in science, and 25% of the ACM Turing Awards (the Nobel-equivalent in computer science). A significant decline in the number of Nobel prizes awarded to Europeans and a corresponding increase in the number of prizes awarded to US citizens occurred at the same time as Nazi persecutions of Jews during the 1930s and the Holocaust during the 1940s.
"Natural History of Ashkenazi Intelligence"
A controversial 2005 paper to be published in Cambridge's Journal of Biosocial Science, hypothesizes that European Jews' history of persecution created social selection for high intelligence, leaving a positive effect on the hereditary component of their IQ. [...] Geneticist Andrew Clark and mathematician Montgomery Slatkin, comment that the study seems far-fetched and is unsupported by direct evidence.
Κύριε Δήμου.
Καταρχάς, όποιος ξεκινά να κάνει μια συζήτηση για τους Εβραίους κ αισθάνεται την ανάγκη να κάνει μια ξεχωριστή αναφορά στο Ισραήλ, αμέσως-αμέσως υποπίπτει σε λογικό σφάλμα, εντάξει όχι αυστηρά με τον τρόπο που τα ορίζει η Λογική.
Το Ισραήλ, είτε ως ιδεατή Σιών, είτε ως πολιτικός σχηματισμός,είτε ως σημείο αναφοράς για την αναζήτηση ταυτότητας, είναι διαρκώς παρών στην εβραική κουλτούρα ανά τους αιώνες. Μάλιστα, ως κρατική οντότητα είναι αποτέλεσμα της πολιτικής της χριστιανικής ευρώπης.Οπότε, οποιαδήποτε συζήτηση για ευρωπαική εβραική κουλτούρα χωρίς μια συζήτηση για το Ισραήλ είναι a priori λάθος. ( BTW πρώτη φορά αναζήτησα την ερμηνεία του όρου a priori διαβάζοντας " Τις Σκέψεις για την Αναγκαιότητα της Ελευθερίας" στο καπάκι, διάβασα κ τις " Σκέψεις για την αναγκαιότητα της Αγάπης" κ ακόμη να ξεπεράσω το Pervigilium Veneris -- κ οι δύο γνωριμίες στα 16 μου).
Δεν είμαι εγώ αυτός που έβαλα τους διάσημους εβραίους της ευρωπαικής ιστορίας σε μια λίστα κ τους απομόνωσα για να στήσω το επιχείρημά μου. Για μένα αυτοί δεν υπήρξαν εβραίοι αλλά ευρωπαίοι διανοητές. Έννοιες όπως ο εβραισμός αφορούν τους hoi polloi όπως εγώ που ψαχνόμαστε αναζητώντας τις ρίζες μας στο ευρωπαικό πολιτισμικό terroir ( για να βάλω κ μια έννοια της οινολογία/γαστρονομίας στην κουβέντα)κοιτώντας βέβαια κ σε αυτούς που διακρίθηκαν.
Όσο για τον Κανέττι ήταν Σεφαραδίτης κ ως εκ τούτου πολύ δύσκολο να δει τον εαυτό του πρώτα ως εβραίο. :-)
Μαύρε Γάτε, πολύ πιθανόν. Γράψτε μου για να παίξουμε τη σκηνή της αναγνώρισης. Μαζί με τις σκηνές στο αεροδρόμιο, οι σκηνές της αναγνώρισης είναι οι αγαπημένες μου. :-)
και χωρίς έλληνες;
Δεν μπορώ να σκεφτώ άνθρωπο απαλλαγμένο από την αρρώστια του φανατισμού που να συμφωνεί σε λύσεις του τύπου Άουσβιτς, Μαουτχάουζεν κ.λ.π.
Η προσφορά των εβραίων (κι ας αφήσουμε την πολιτική του Ισραήλ) φαίνεται με έναν περίπατο στο ανθρώπινο σώμα.
Ξεκινάμε από πάνω και δείχνουμε το κεφάλι
Εκεί είναι ο Μωυσής, που μίλησε στο μυαλό μας
Πιο κάτω η καρδιά
Εκεί ο Ιησούς, που μίλησε στιςκαρδιές μας
Κατόπιν το στομάχι
Εδώ ο Μάρξ. Ακόμα κι ο έρωτας περνάει απ' το στομάχι
Φτάνουμε στα γεννητικά όργανα
Συναντάμε τη γενετήσια ορμή κατά τον Φρόυντ
Τέλος έρχεται ένας Αϊνστάιν που λέει ότι όλα είναι σχετικά.
Τα μεγάλα θεμέλια, λοιπόν έχουν να κάνουν με εβραίους.
Όμως, το ότι κάποιοι όπως ο Χίτλερ έφτασαν σε φρικαλέες "λύσεις" όπως οι θάλαμοι αερίων, αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να οδηγηθούμε στον φανατισμό απ' την ανάποδη (Η ζωή της Ευρώπης πέθανε στο Άουσβιτς).
Από το πτώμα του ελληνισμού (χωρίς φούρνους) λίγα πήρε η Ευρώπη;
Δεν διάβαζε ο Βιτγκενστάϊν τον Αριστοτέλη;
Το 0,003% του πληθυσμού έχει πάρει το 21% των βραβείων Νόμπελ, αλλά υπάρχει και το φαινόμενο 20 μεγαλοφυών σε έναν αιώνα στον αρχαίο κόσμο, μόνο που δεν υπήρχε το Νόμπελ για να βραβευθούν.
Το ότι ένας εφυής ψυχοπαθής (πολλοί ψυχωσικοί έχουν υψηλό I.Q.) επινόησε τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να γίνουμε αλλιώς φανατικοί ξεχνώντας οτιδήποτε άλλο;
Ο ελληνισμός πέθανε με τα αέρια της δικής του νοοτροπίας.
Δία μου κάνε τους έλληνες να ανέχονται τους έλληνες, προσευχόταν ο Αριστοφάνης.
Χριστέ μου κάνε τον νεοέλληνα να αποβάλλει από μέσα του τον κουτοπόνηρο ραγιά μπορούμε να συμπληρώσουμε εμείς.
Εν κατακλείδι, η ζωή της Ευρώπης με τον αφανισμό των εβραίων στους οποίους γίνεται η αναφορά έγινε όντως φτωχότερη, χωρίς αντίρρηση.
Όχι όμως τα πάντα σ' αυτούς.
Ο θάνατος των Εβραίων ήταν θεαματικά φρικτός.
Ο θάνατος του ελληνισμού έρχεται αργά και χωρίς κραυγές και πάνω απ' όλα δεν μας φταίει κανείς.
Όποιος διαβάσει το βιβλίο του C.M. Woodhouse "Το μήλο της έριδος" θα δει το πόσο καλά ο συγγραφέας σκιαγραφεί την ασθένειά μας, όταν μιλάει για τις δύο όψεις της ίδιας επιπολαιότητας κατά την οποία οι έλληνες θεωρούν τους πολιτικούς τους αντιπάλους τόσο τέρατα ώστε δεν μπορούν να θεωρούνται έλληνες.
Δικαίως η ανθρωπότητα θρήνησε τα θύματα του Ναζισμού.
Εμείς όμως "τα τραβάμε απ' το κεφάλι μας".
Θα κλάψουμε μόνοι τους εαυτούς μας.
Υ.Γ. Σκέφτομαι ακόμα τον Τσιρίδα. Είναι κι αυτός μια απώλεια.
Φυσικά το Ισραήλ είναι παρόν ( ουδέτερο) όσο ψάχνεται ο Ισραήλ.Τα δε σχόλια του harry με βρίσκουν εντελώς αντίθερο κ δεν με αφορουν στο ελάχιστο. Καμία μα καμία σχέση.
Επίσης φέρω περηφανως το όνομα του αθΗναιου του Δειπνοσοφιστού. Δεν είμαι Αθηναίος. Είμαι Αθήναιος.
Καλημέρα.
Θα ήθελα απλά να θέσω ένα ερώτημα.Ποιούς θεωρούμε Εβραίους και πως τους διαχωρίζουμε από τους υπόλοιπους ανθρώπους; Μήπως κινδυνεύουμε να παίξουμε το παιχνίδι του ρατσισμού και εμείς;Σαφώς αναγνωρίζω ότι πολλές προσωπικότητες ήταν Εβραιίκής καταγωγής αλλά ο διαχωρισμός πώς γίνεται;Βάσει DNA, βάσει τόπου γέννησης,βάσει γενεολογικού δέντρου, η βάσει του πως νοιώθει κανείς;Είναι ερωτήματα που με βασανίζουν αρκετό καιρό θα έλεγα και όχι μόνο ως πως τους Εβραίους αλλά με τον άνθρωπο γενικότερα.
Είναι εξοργιστικό να έρχεται η συζήτηση στο DNA και τα παρόμοια. Κουραφέξαλα, δεν υπάρχει τίποτα από αυτά. Τα μεγαλουργήματα των στιγματισμένων, αυτών που διακριτικά ή όχι τοποθετούνται στο περιθώριο δεν είναι σπάνιο φαινόμενο. Συνέβαινε με τους τσιγγάνους, με τους ομοφυλόφιλους, με τους Εβραίους κτλ. Οι Εβραίοι ακόμη περισσότερο γιατί η ιστορία τους έφερε τη δυσάρεστη τύχη να μισούνται a priori.
Τα επιτεύγματα στην τέχνη και στην επιστήμη είναι προϊόν κοινωνικής διάκρισης, είτε πραγματικής, είτε τεχνητά κατασκευασμένης από το ίδιο το άτομο προς ιδία κατανάλωση.
Όταν κάποιος θέλει να υποβιβάσει τη σημασία των Εβραίων στην παγκόσμια διανόηση λέγοντας «ε, δεν ήταν δα και πολύ μεγαλύτεροι από την Αρχαία Ελλάδα», στην ουσία τους εξυψώνει πολύ περισσότερο απ’ ότι οι άλλοι – σύμφωνα με τα δικά του, προσωπικά πρότυπα.
Να κάνω εξίσου το δικηγόρο του διαβόλου (παραφράζοντας το Εγκώμιο στον Καπιταλισμό): συγκρίνουμε κάτι που δεν υπάρχει πια (τον κοσμοπολίτη Εβραίο του 19ου αιώνα) με κάτι που δεν υπάρχει ακόμα (τον Εβραίο που είναι αποδεσμευμένος από το κράτος του Ισραήλ).
Καλύτερα: Εβραίοι διανοητές, απ’ ότι ξέρω, μέχρι πρόσφατα βρέθηκαν σε κράτη όπου ο εβραϊσμός διωκόταν (με κυριότερο παράδειγμα τη Ρωσία). Ένας λαός με έμφυτη την αυτοπεποίθηση του περιούσιου λαού, ίσως είναι ευκολότερο να φτάσει σε ακρότητες όταν διαθέτει δύναμη. Αυτονόητο: φυσικά δεν υπονοώ να διώκονται οι Εβραίοι για να μεγαλουργούν πνευματικά…
@ Yannis H
στην περίπτωση που αναφέρεστε και στο δικό μου σχόλιο (μπορεί να κάνω και λάθος):
Δεν υποβιβάζω τη σημασία των εβραίων.
Δεν αποδίδω τα πάντα σ' αυτούς. Δεν υποστηρίζω ότι μετά το Άουσβιτς πέθανε η ζωή της Ευρώπης.
Καλά,τα θέματα του DNA έχουν απαντηθεί οριστικώς με την έρευνα του Luigi Carvalli-Sforza η οποία μόλις δημοσιεύθηκε έκλεισε τα στόματα ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που έκλεισε τα στόματα η δημοσίευση της " Καταγωγής των Ειδών" από τον Κάρολο Δαρβίνο. Μόνο κάτι "Λιακόπουλοι" δώθε κ κείθε κάθονται κ ψελλίζουν περι DNA.
Όλα αυτά, τα αναλύει πολύ ωραία ο Michael Shermer στο "Γιατί οι άνθρωποι πιστεύουν σε παράξενα πράγματα".
Όσοι θεωρούν εαυτούς εξυπνότερους λόγω DNA ας ανοίγουν κ κανένα βιβλίο πότε-πότε. Δεν βλάπτει.
Το δίδαγμα της πολιτικής Ιστορίας των τελευταίων χρόνων -και όχι μόνον της Ελληνικής Ιστορίας, ασφαλώς- αναθέτει υποτίθεται σε όλους μας το καθήκον να παρακάμπτουμε κάποιες απαγορευμένες περιοχές, κάποιες τοποθεσίες-ταμπού, μία εκ των οποίων είναι, καθεαυτή, η αναγνώριση και ερμηνεία της πολιτισμικής Διαφοράς.
Δεδομένου, ωστόσο, ότι η Διαφορά συνιστά τη μήτρα του νοήματος των πραγμάτων, εξ ου και, στην πράξη, η ύπαρξη ενός ψυχικά ώριμου ανθρώπου είναι τόσο στενά δεμένη με την άσκηση της διάκρισης, η απαγόρευση δεν είναι ανώδυνη. Επομένως;
Στο μεταξύ, με μια πρώτη ματιά, η Ιστορία δείχνει ότι η Διαφορά ερεθίζει τους διωκτικούς τύπου Χίτλερ, τους ψυχρούς εγκληματίες, τους κρετίνους, τους εντελώς πωρωμένους και όσους δεν διαφέρουν από τα κτήνη.
Πρόκειται άραγε για παράδοξο, αφού τέτοια άτομα, ακριβώς, πάσχουν από έλλειψη ικανότητας να διακρίνουν; Οχι.
Το παράδοξο λύνεται μόλις σκεφτούμε πως όλοι αυτοί δεν αυτο-κλήθηκαν να προστατέψουν τη Διαφορά αλλά την παρωδία της.
Η ψευτο-Διαφορά έγινε αντικείμενο ελέγχου από πλευράς όλων όσοι δεν αντιλαμβάνονταν τη λεπτή ουσία εκείνου που κάνει τη ζωή να είναι τέτοια.
Εξόριστοι από τη Διαφορά όπου θεμελιώνεται η πνευματικότητα, κατέληξαν με την υποχρέωση να κυριαρχήσουν στην Ομοιότητα, εξολοθρεύοντας τα φανερά σημεία της ετερογένειας.
Εδώ το θέμα είναι νευραλγικό. Ειδικά εκείνοι που δεν μπορούσαν να συλλάβουν τη Διαφορά, ανακάλυψαν τη Διαφορά στο εβραϊκό αίμα για παράδειγμα, και έχτισαν κρεματόρια. Επειδή ο αποθηριωμένος άνθρωπος δεν αντιλαμβάνεται το νόημα, είναι αδύνατο να διακρίνει πέρα από το χρώμα ή το σχήμα του κρανίου, πέρα από το φονικό όριο πάνω στο οποίο σταθεροποιείται η τύφλωση· πλην, κάτι τέτοιο δεν σημαίνει πως η Διαφορά δεν υφίσταται όντως ως κληρονομιά της Ποικιλίας, της απολύτως απαραίτητης για την εσωτερική ζωή κάθε υποκειμένου.
Το θέμα του ρατσισμού είναι, πιστεύω, ένα καλό παράδειγμα της βαναυσότητας που ασκήθηκε πάνω στη Διαφορά. Ψυχοπαθείς κάθε είδους άρχισαν να επιταχύνουν τον ίλιγγο μιας παρανοϊκής διάκρισης ανάμεσα σε «χρήσιμους» και «άχρηστους». Είναι στη Γενίκευση που είχαν ανέκαθεν τη γραμμή άμυνάς τους, και από κει εξορμούν ακόμη σήμερα για να ποδοπατήσουν τις εκδηλώσεις της πολλαπλότητας.
Σύμφωνοι· αλλά εμείς τι κάναμε;
Εμείς, θέλοντας να χτυπήσουμε όσους εγκλημάτισαν για να εκδικηθούν την ίδια τους την ανοησία, βιαστήκαμε να εξαφανίσουμε κάθε ανάμνηση αληθινής Διαφοράς, συμπεριλαμβανομένης εκείνης που κάνει να αναδύεται το συγκινημένο βλέμμα.
Αθήναιος : to link den odhgei se kapoio ar8ro alla sto profile tou Luigi Cavalli-Sforza. Mporeis na valeis link gia to ar8ro pou anafereis? Thanks
Πέθανε η Ευρώπη… Πέθανε, ή ολοκληρώθηκε περισσότερο; Και εξηγώ: η ιδέα της Ευρώπης, όσο και αν είναι λανθάνουσα και υπό αίρεση, έχει μερικά σταθερά σημεία αναφοράς. Ένα από αυτά, είναι ο επιθετικός χριστιανισμός. Δεν θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτό που ξεκίνησε στην Ισπανία του 15ου αιώνα, ολοκληρώθηκε στην κατεχόμενη από τη Γερμανία Ευρώπη του 20ου αιώνα; Ότι όσο ξεκληρίστηκε η καθολική Ισπανία τότε, άλλο τότε ξεκληρίστηκε η χριστιανική Ευρώπη πρόσφατα;
‘Ο αντισημιτισμός είναι εγγενές χαρακτηριστικό του ευρωπαϊσμού’, λέει ο Delanty.
(Να ξεκαθαρίσω με βάση το προηγούμενο post, ότι με οποιαδήποτε άλλη αφορμή για σχολιασμό, θα ακολουθούσα την κλασική αντίδραση ενός πολίτη του κόσμου. Αλλά και να ‘παίζω’ με άλλες πιθανότητες/εναλλακτικές και να τις εκφράζω, περιμένοντας κάποια αντίδραση, είναι κάτι που ‘σηκώνει’ και εμπνέει το παρόν blog.)
tslyns: Κοιτάξτε το από εδώ.
Συμφωνώ ότι η Ευρώπη ειναι φτωχότερη χωρίς τους Εβραίους, όπως και χωρίς οποιονδήποτε άλλο λαό που αποτελούσε ή αποτελεί μέλος της.
Διαφωνώ όμως με το να απομονώνουμε κάποιον λαό και είτε να τον εξυμνούμε είτε να τον κριτικάρουμε αρνητικά. Αυτό είναι από τη μια ισοπεδωτικό και από την άλλη επικίνδυνο.
Επίσης επιχειρήματα του στιλ, πόσοι Εβραίοι πρόκοψαν αναλογικά με τον πληθυσμό, δεν συνεισφέρουν σε τίποτα παρά μόνο στη δημιουργία εντυπώσεων.
Η ενάσχόληση με έναν λαό ως αντικειμενική και τεκμηριωμένη ιστορική προσέγγιση, με στόχο την κατανόηση της ιστορικής πορείας του, είναι πάντως άλλο πράγμα και απολύτως θεμιτή, ίσως και απαραίτητη.
Λίγο προσεκτικά με το DNA ,επιφυλάσσει εκπλήξεις που ίσως μερικοί συνομιλητές δεν είναι σε θέση να αποδεκτούν.Μπορεί ακόμη και στον Χίτλερ τα εβραικά του γονίδια να τον οδήγησαν στην ιδέα της Άριας φυλής...
Mcfly οι ισπανοί τρέφουν ευγνωμοσύνη για τους Άραβες.Το σχόλιο σας μου θύμισε το "όταν εμείς κάναμε παρθενώνες αυτοί ήταν στα δέντρα".
Καλύτερα να ξαπλώσεις ,μάλλον έχεις ελλειψη ύπνου.....
Οποιαδήποτε προσπάθεια συσχετισμού φυλής και IQ -- είτε θετική είτε αρνητική -- συνιστά ρατσισμό.
Όσο για τους λόγους που οι Εβραίοι διώκονταν μετά μανίας στη χριστιανική Ευρώπη του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης, δεν χρειάζεται να πάτε μακριά. Παρακολουθήστε μια φορά στην εκκλησία ολόκληρη τη λειτουργία της Ανάστασης και θα καταλάβετε...
Συμφωνώ με τον traveller. Μια χαζή ή άποψη συζητιέται. Το χαζό υπονοούμενο δεν λέει τίποτα και τα πάντα - και τα λέει εκ του ασφαλούς. ('Μα εγώ, άλλο εννοούσα!')
Για όσους πιστεύουν ότι τα μεγαλουργήματα των Εβραίων οφείλονται στη συνείδησή τους σαν "περιούσιος λαός" όπως γράφηκε, παραπέμπω σε ανάλογα συναισθήματα των... Νεοελλήνων. Δεν φτάνει αυτό για να μεγαλουργήσεις.
Πράγματι,μια συγκεκριμένη Ευρώπη πέθανε στο Άουσβιτς...Εκεί πέθανε οριστικά η Ευρώπη της εποχής του κλασσικού φιλελευθερισμού, των ανοιχτών συνόρων, του ελεύθερου εμπορίου,της ατομικής ελευθερίας, του κοσμοπολίτικου πνέυματος,της ανεκτικότητας, της ειρηνικής συνύπαρξης(μην ξεχνάμε πως , η περίοδος 1815-1914 υπήρξε από τις πιο ειρηνικές στην ιστορία της ανθρωπότητας)..Η Ευρώπη που τόσο γλαφυρά, κύριε Δήμου, περιγράφεται στο βιβλίο σας "Η ΧΑΜΕΝΗ ΤΑΞΗ", όσον αφορά τους Έλληνες εκπροσώπους της...Η Ευρώπη που περιγράφει τόσο όμορφα η Μαρία Ιορδανίδου στις τελευταίες σελίδες της "ΛΩΞΑΝΤΡΑΣ" όταν η Λωξάντρα στα τελευταία της , αναπολεί τα περασμένα : "Γυρίζει συνεχώς ο γέρικος ο νούς μέσα σε κείνο το αυλάκι της θύμησης πού έχει χαρακτεί βαθύτερα απ'ολα.Με τα φαντάσματα του 1870 ζει η Λωξάντρα και χαίρεται...Πάντα τα Δαρδανέλλια θα είναι ανοιχτά να μπαινοβγαίνουν τα βαπόρια για να πλουτίζει ο Θόδωρος και να δίνει στη Λωξάντρα". Οι κοσμοπολίτες Εβραίοι που διέπρεπαν στο εμπόριο και τις επιστημες ήταν οι ιδανικοί εκπρόσωποι και ενσαρκωτές αυτής της εποχής...Βέβαια η εποχή του κλασσικού φιλελευθερισμού τελείωσε με τον Α'Παγκοσμίο Πολέμο, όταν οι κολλεκτιβιστικές ιδέες του εθνικισμού, του ιμπεριαλισμού, του κρατισμού και του προστατευτισμού, επικράτησαν...Κατά των Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι θιασώτες αυτών των ιδεών ανέλαβαν και τη φυσική εξόντωση των τελευταιών εκπροσώπων μιας εποχής που είχε ήδη σβήσει...
Προς Kostas: Η φράση αυτή του Ισοκράτη χρήζει μεγάλης ανάλυσης, πιθανότατα την έχουμε καταλάβει πολύ λάθος. Πάντως αν θέλουμε να αναφέρουμε τσιτάτο του Ισοκράτη, ας το αναφέρουμε όπως πραγματικά γράφτηκε (αν και για τεχνικούς λόγους εδώ μονοτονικώς...):
"...και το των Ελλήνων όνομα πεποίηκεν μηκέτι του γένους, αλλά της διανοίας δοκείν είναι, και μάλλον Έλληνας καλείσθαι τους της παιδεύσεως της ημετέρας ή τους της κοινής φύσεως μετέχοντας." Ισοκρ. Πανηγυρικός 50.
Και μια που τίθενται άλλη μια φορά πολύ σημαντικά ερωτήματα, όσον αφορά το Dna, την φυλή, την ιστορία, και την "καθαρότητα του Dna" (αυτό το τελευταίο, καθόλου τυχαία, από τον γνωστό προβοκάτορα), τμώ να προτείνω ακόμα μια φορά το βιβλίο του Κλωντ Λεβί-Στρως (ναι, Γάλλο-Εβραίος), "Φυλή και ιστορία". Εκδόσεις Γνώση. Μετάφραση Ευριδίκης Παπάζογλου.
Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο:
"Υπάρχει ένας ενιαίος παγκόσμιος πολιτισμός, και ποιά είναι η συνεισφορά των επιμέρους πολιτισμών στη διαμόρφωσή του; Καθορίζονται οι συνεισφορές αυτές από παράγοντες φυλετικούς [DNA], όπως ισχυρίστηκαν πολλοί τον 19ο και τον 20ο αιώνα; Ποιός είναι ο κοσμοϊστορικός ρόλος του Δυτικού πολιτισμού και γιατί επικράτησε ο ορθολογισμός και η τεχνική του σε ολόκληρο τον πλανήτη; Αυτά τα κεντρικά ερωτήματα θέτει ο Κλωντ Λεβί-Στρως, ο μεγάλος σύγχρονος εθνολόγος, και δίνει απαντήσεις όχι μόνο επιστημονικά θεμελιωμένες, αλλά και διαπνεόμενες από το πνεύμα της κατανόησης, της ανοχής, και του ανθρωπισμού."
Στο ολοκαύτωμα εξοντώθηκαν με τον πιο απανθρωπο τρόπο έξι εκατομμύρια αθώοι άνθρωποι. Άνθρωποι που ζούσαν μια καθημερινότητα της εποχής εκείνης, δημιουργώντας πολιτισμό, άλλοι μορφωμένοι, άλλοι λιγότερο. Έχει σημασία; Η ευρώπη φτώχυνε χάνοντας ένα κομμάτι της με ένα τρόπο βίαιο και αποκρουστικό.
Το κείμενο του υποτιθέμενου Rodriguez είναι η άλλη πλευρα του ίδιου νομίσματος και εκφράζει με δυο λόγια τον εξής ρατσιστικό συμψηφισμό: Αφού ο Χίτλερ εξόντωσε τους εβραίους, ας καταδικάσουμε συλλογικά είκοσι εκατομμύρια μουσουλμάνους για θρησκευτικό φανατισμό και αμορφωσιά.
Ας θυμηθούμε όμως πως πριν το Auschwitz είχε γίνει προσπάθεια συλλογικής δαιμονοποίησης των εβραίων και ας γυρίσουμε την πλάτη σε όλα τα πρόσωπα και προσωπεία του ρατσισμού.
katlias 1.Αυτό με τους Διδύμους πύργους είναι urban myth
2. Έχει μεγάλη διαφορά για σένα αν εξοντώθηκαν έξι ή ένα εκατομμύριο άνθρωποι;
3. Στο Auschwitz δεν εχω πάει, έχω πάει όμως στο Dahau.Μην προσπαθείς να ξαναγράψεις την ιστορία στηριζόμενος σε ότι έχεις ακούσει από δω κι από κει
4 Είναι ρατσισμός να αποδίδεις συλλογικά χαρακτηριοστικά στους λαούς, όπως κάνεις χαρακτηρίζοντας όλους τους εβραίους ύπουλους (το ίδιο θα ίσχυε αν έλεγες όλους τους εβραίους εξυπνους, ή ο,τιδήποτε άλλο)
Katlias οι Εβραίοι που σκοτώθηκαν στους δίδυμους πύργους ήταν επτά από περίπου 100 εργαζόμενους. Ποσοστό ανάλογο με των μη Ισραηλινών.
Όποιος πιστεύει πως θα ήταν δυνατόν να ειδοποιηθούν χιλιάδες άνθρωποι χωρίς να διαρρεύσει η πληροφορία - εκτός από ρατσιστής είναι και βλάκας.
Άσχετο αλλά σημαντικό για μερικούς: Υπάρχουν νέα για τον γατούλη του περασμένου Post. Βρέθηκε μισοπεθαμένος και είναι στην εντατική.
Ρε katlias στο χρόνο που έκανες να γράψεις το post με τις μλκίες σου θα μπορούσες να είχες βρει στο google:
Τα ονόματα μερικών Εβραίων που πέθαναν
Την ιστορία του urban myth
Φίλοι μην ασχολείστε με τον Katlias - ή είναι παρανοϊκός (με πιστοποιητικό) ή μας κάνει πλάκα. Λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να πιστεύει αυτά που γράφει...
"Κοινωνιολογία" (δηλ. του καφενείου)
Πριν μερικούς μήνες η εφημερίδα, δεν θυμάμαι ποιά, έγραφε για μία έρευνα που έλεγε για το διαφορετικό Ντι-Εν-Εη των Εβραίων και το πώς συνέβαλε στο να γίνουν οι πιο επιτυχημένοι επιστήμονες, επιχειρηματίες κλπ.
Η άποψη αυτή για το διαφορετικό Ντι-Εν-Εη, μου θυμίζει λίγο όλο αυτό το παραμύθι με την ουσία "ιχώρ", που υποτίθεται θα αφυπνισθεί κάποτε κλπ κλπ και θα βοηθήσει στην ανασύσταση της ελληνικής αυτοκρατορίας(αλήθεια, πώς και δεν έχετε γράψει κάτι για όλη αυτήν την κουλτούρα και την ψύχωση της εθνικόφρονος ψευδοεπιστήμης είτε στο ιστολόγιό σας είτε στο Ντισκάβερυ & Σάιενς;). Νομίζω ότι μπορώ να καταλάβω την γενική αντιπάθεια των Ελλήνων προς τους ΕΒραίους (για το αντίθετο δεν ξέρω τί ισχύει). Εϊναι απλό, εφόσον πιστεύουμε ότι αποτελούν και αυτοί περιούσιο λαό (αλλά αντίπαλο) και εμείς είμαστε επίσης περιούσιος, ε τότε δύο περιούσιοι δεν χωράνε. Και εάν αυτές οι πεποιθήσεις είχαν σχηματιστεί κάποτε είτε από την θρησκεία, η οποία εξυπηρετεί άλλους σκοπούς από την επιστήμη,(αλλά σίγουρα όχι την προγραφή των ανθρώπων σε καλούς και κακούς ανάλογα με φύλο κλ κλπ) είτε από την εθνική μυθολογία, δεν θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν αλλά θα μπορούσαν να αντιμετωπισθούν. Σήμερα, δυστυχώς, στηρίζονται σε ψευδοεπιστημονικά δεδομένα με τους περισσότερους να θεωρούν, όμως, ότι πρόκειται για επιστημονικές αλήθειες με αποτέλεσμα να μην μπορεί να τις αντιμετωπίσει κανείς και να αντιμετωπίζεται ως μίσθαρνο όργανο των όποιων εχθρών της Ελλάδας και εχθρός της επιστήμης. Οποίος παραλογισμός!
Νομίζω,αλλά αυτό αποτελεί ανάλυση καφενείου, η γενική επιτυχία των Εβραίων οφείλεται σε κοινωνικά αίτια. Στερημένοι Κράτους, αποκλεισμένοι από πολλές θέσεις( δεν ξέρω εάν είχαν και έγγεια ιδιοκτησία στην Διασπορά τους) ήταν αναγκασμένοι να αγωνιστούν για να επιβιώσουν. Η άνεση κάνει τον άνθρωπο συντηρητικό (δεν εννοώ ότι ψηφίζει απαραίτητα συντηρητικό-δεξιό κόμμα), ενώ η ανάγκη τον κάνει προοδευτικό και να έχει αναζητήσεις (και εδώ δεν εννοώ ότι ψηφίζει απαραίτητα κόμμα της Αριστεράς). Ας σκεφτεί κανείς το ανάλογο των αστικών επαναστάσεων: οι ευγενείς ήταν "βολεμένοι" με την έγγειο ιδιοκτησία, ενώ οι αστοί προόδευαν κλπ με αποτέλεσμα οι πρώτοι να ξεπερασθούν από τους τελευταίους.
Το ερώτημα είναι ποιοί Εβραίοι έχουν μεγαλύτερες επιτυχίες σε επιστήμες, τέχνες, επιχειρηματικότητα κλπ: Οι Εβραίοι της διασποράς ή οι Εβραίοι του Ισραήλ. Μια ανάλογη ερώτηση θα ήταν ενδιαφέρουσα και για τους Έλληνες, αλλά και για άλλους λαούς. Οι απαντήσεις σε αυτήν θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένδειξη για το εάν το εθνικό Κράτος έχει (ή δεν έχει) ολοκληρώσει τον "βιοιστορικό του κύκλο", όπως έχει χρησιμοποιήσει τον όρο δημοφιλής πολιτικός και δεν χρειάζεται αντικατάσταση από άλλες μορφές κρατικής και πολιτικής οργάνωσης.
Παράφρων Παπάς με διδακτορικό (Νίκος Χατζόπουλος), Ολυμπιακός (!) από Θεσσαλονίκη (Θρυλέων) κι ένας άλλος απίστευτος άρτι εμφανισθείς…. Look what the cat dragged in………! Τελικά το Ψυχώ του Χίτσκοκ επηρέασε πολύ κόσμο…..
Πάμε για λίγο στο χθες
Ώστε ο Τσιρίδας ζει.
Εύχομαι να βγει υγιής από την εντατική και να τσιρίζει όπως πριν.
Και νά 'ξερε πόσο διάσημος έγινε.
Η σκέψη μου είναι στον Τσιρίδα. Δον Γάτο μας παγώσατε χτες, ελπίζω να την βγάλει καθαρή το ζωάκι. Αφού άντεξε τόσες μέρες και έφτασε και ως την εντατική είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρει.
Για το άλλο θέμα τώρα, ας ξεκαθαρίσω πρώτα πρώτα ότι δεν είμαι Εβραίος (θα το ακούσω κι αυτό), είμαι Έλληνας και μάλιστα από ...τρελλή γενιά. Θαυμάζω όμως τους Εβραίους και για έναν άλλο λόγο: Παρέλαβαν μια χώρα σκέτη έρημο, και σιγά σιγά την αναδάσωσαν (λάθος όρος, γιατί εκεί που ΄τωρα είναι δάση ήταν κυριολεκτικά έρημος πριν. Εμείς παραλάβαμε μια χώρα παράδεισο, και την καταστρέφουμε όλο και πιό βαθιά. Δεν τολμώ να ξαναπάω σε μέρη που αγαπούσα και έχουν καεί ή/και οικοδομηθεί αυθαίρετα. Στο Ισραήλ απ'ότι ξέρω, ο καθένας είναι ηθικά υποχρεωμένος να φυτέψει στην ζωή του τουλάχιστον ένα δέντρο. Και τα δέντρα είναι ιερά, συμβολίζουν τους χαμένους ανθρώπους του καθενός.
Άλλος ένας λόγος. Και την επόμενη φορά που θα ακούσω ότι ο Αϊνστάιν ήταν καθυστερημένος και δεν είχε ιδέα από μαθηματικά και έκλεψε τις θεωρίες του από κρυμμένα αρχαία χειρόγραφα, δεν θα καγχάσω, θα εκραγώ.
Katlias said:
"Αυτά είναι από έγγραφα μυστικών υπηρεσιών που διέρευσαν."
Γενικώς, πάντα απορώ και δυσπιστώ με πάσης μορφής άποψη που στηρίζεται σε
"Μυστικά έγγραφα"
"Απόρρητες πληροφορίες"
"Αφανείς συνομωσίες"
"Σκοτεινές δυνάμεις"
"Θανάσιμα μυστικά"
που με έναν μυστικό πάλι τρόπο έρχονται στην επιφάνεια και λαμβάνουν γνώση κάποιοι λίγοι που τις δημοσιεύουν.
Χωρίς σωστή τεκμηρίωση τίποτα δεν γίνεται (και δεν πρέπει) αποδεκτό από την επιστημονική κοινότητα.
Κι εγώ πιστεύω πως είναι ανθρώπινο να αισθανόμαστε θλίψη στη θύμιση ανθρώπων που χάθηκαν, είτε αυτοί ήταν πεσόντες σε πεδία μάχης, είτε θύματα γενοκτονιών, είτε αθώα γυναικόπαιδα που σκοτώθηκαν στο όνομα ενός μεγάλου συμφέροντος.
Ο κόσμος είναι φτωχότερος κάθε φορά που πνίγεται ο νους ενός και μόνο σώφρονα κι ικανού ατόμου.
Για όσους ενδιαφέρονται: Ο Τσιρίδας μας άφησε.
Δεν είναι τυχαίο που κάποια αναγνώστρια κι εγώ εντυπωσιαστήκαμε από το πρόσωπό του σε ανύποπτο χρόνο – όταν πρωτομπήκε η φωτογραφία με όλα τα γατιά – και εξαιτίας του, είχαμε τη φωτό στο desktop μας.
Αν προσέξετε την έκφρασή του, πέρα από την αίσθηση του ‘ανοιχτού’ (αμεσότητα την είπε η φίλη) έχει και κάποιο θυμό, κάποια αυστηρότητα.
Η κάτω γάτα κοιτά πιο λυπημένα, η αριστερή κάπως παρακαλεστά, η πίσω... έκπληκτη. Ο Τσιρίδας ίσια στα μάτια – σε καρφώνει.
@hioniam
Μπάστα Ρασκόλνικοβ [υπάνθρωπος(!)].
Δεν χρειάζεται η εκδίκηση. Βρωμίζει τα πνεύματα των πονεμένων.
Λίγα δάκρυα και φωλιασμένες στο νου αναμνήσεις ζητούν οι ψυχές του γατιού.
Καλό ταξίδι, Τσιρίδα.
Αν οι Έλληνες ήταν καταγγελτικοί σε τέτοιες περιπτώσεις όπως του Τσιρίδα, τα πράγματα δεν θα ήταν τόσο άσχημα. Δυστυχώς πολλά (τα περισσότερα;) κρούσματα με φόλες συμβαίνουν εις γνώση των γειτόνων αλλά σχεδόν ποτέ κανείς δεν καταγγέλλει. Ένδειξη για τα ελληνικά χάλια γενικότερα πιστεύω...
Τι περιμένεις να διαβάσεις σε ένα blog gargoyle; Έχεις βασικά τις εξής επιλογές: ή να ακούσεις τις διαφορετικές απόψεις και να σκεφτείς ποια είναι η σωστή ή να αναγνωρίσεις στα σχόλια κάπου τη δικιά σου άποψη και να δεχτείς μόνο αυτή σαν αληθινή ή να μη δεχτείς τίποτα, ακόμη και τη δικιά σου άποψη (αν έχεις). Γιατί μπαίνεις όμως σε αυτό το blog και αφήνεις το μπλαζέ σου σχόλιο;
Αγαπητέ κ. Δήμου,
τα συλλυπητήρια μου για την απώλεια. Προφανώς το γατάκι αυτό σήμαινε πολλά για σας. Μακάρι να μπορούσαμε να κάνουμε κάτι παραπάνω από απλά λόγια.
Περί Εβραίων: Πιστεύω ότι ένα μεγάλο μέρος του αντισημιτισμού προέρχεται από την άγνοια και την έλλειψη εξοικείωσης. Μετά το ολοκαύτωμα ο αριθμός των Εβραίων στην Ελλάδα μειώθηκε δραματικά οπότε όταν μιλάμε γι αυτούς βασιζόμαστε κυρίως σε αυτά που ακούσαμε και διαβάσαμε.
Είχα την ευκαιρία να εκπαιδευτώ στην Νέα Υόρκη, σε ένα από τα μεγαλύτερα "Εβραικά" νοσοκομεία, το Mount Sinai. Η εμπειρία αυτή πιστεύω ότι ήταν καθοριστική στην διαμόρφωση της αντίληψης μου σχετικά με τις διάφορες εθνικές και κοινωνικές ομάδες.
Τελικά οι Εβραίοι αποδείχθηκαν όπως όλοι οι άλλοι, ούτε καλύτεροι ούτε χειρότεροι. Δεν είχαν "ραβδώσεις" όπως λέει ο Woodie Allen στην ταινία του War and Peace. Είχαν κι αυτοί τους φανατικούς τους, τις έριδες τους (μερικές ορθόδοξες Εβραικές ομάδες δεν θεωρούσαν τους άλλους Εβραίους - σας θυμίζει τίποτε;), τις θρησκευτικές και ενδυματολογικές διαφορές τους (από σύγχρονο κουστούμι έως τυποποιημένη στολή προηγούμενου αιώνα), τους στενοκέφαλους τους και τους προοδευτικούς τους και ούτω καθεξής. Γνωρίζοντας τους καλύτερα μάλιστα έβρισκα εντυπωσιακή την ομοιότητα τους με τους Έλληνες, ακόμα και των Εβραίων που μεγαλώσανε στην Αμερική.
Η εμπορική, πνευματική και κοινωνική επιτυχία τους πιστεύω ότι οφείλεται κατά μεγάλο μέρος στο γεγονός ότι εξ' αιτίας του ολοκαυτώματος, ανώτερες κοινωνικo-οικονομικές τάξεις Εβραίων κατέφυγαν στην Αμερική σε μιά περίοδο που αυτή προσφερότανε για ανάπτυξη. Ένα μικρό παράδειγμα είναι η συμφωνική ορχήστρα της Βιέννης. Λόγω αντισημιτισμού πολλοί μεγάλοι μουσικοί κατέφυγαν στις ΗΠΑ και αυτοί και οι απόγονοι τους έχουν κάνει την συμφωνική ορχήστρα της Βοστώνης μία από τις καλυτερες στον κόσμο. Παράλληλα στερήθηκε η Ευρώπη από την μετέπειτα προσφορά τους.
Προσωπικά διαβάζοντας μερικά από τα posts βρίσκω θλιβερό που χρειάζεται να κάνουμε αυτήν την κουβέντα σήμερα. Είναι ίσως μια ακόμη ένδειξη ότι ο αντισημιτισμός παραμένει ισχυρός παγκόσμια ώστε να γίνονται σχετικές συζητήσεις. Και νομίζω ότι ταιριάζει να επαναλάβω αυτό που ο κ. Δήμου χρόνια τονίζει στα γραπτά του:
Οι λαοί θα προοδεύσουν μονάχα όταν καταλάβουν ότι δεν είναι κατώτεροι ή ανώτεροι ο ένας από τον άλλο αλλά ίσοι.
Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να γνωριστούνε πρώτα. Good luck
Έφυγε λοιπόν ο Τσιρίδας.
Αντίο ομορφόγατε.
Σε ό,τι αφορά την εκδίκηση συμφωνώ με την Gatina.
Στα χρόνια του γυμνασίου (..τότε!!!) είχα μια φίλη εβραία που οι γονείς της την είχα τόσο περιορισμένη, που η δόλια δεν πάτησε το πόδι της στα πάρτι μας ή στις βόλτες μας, για να μην αγαπήσει αγόρι μη εβραίο!! Μας ζητούσε επίμονα λεπτομέρειες από τους χορούς και τα φλερτ μας και θα έλεγα πως τα ζούσε μέσα από τις αφηγήσεις μας. Τότε είχα μισήσει τους γονείς της και τη νοοτροπία τους. Σχεδόν ούτε εμάς τις φίλες και συμμαθήτριες δεν δέχονταν στο σπίτι τους!!!!
Κι όμως ο έρωτας την χτύπησε και έγιναν απίθανα γεγονότα για να την χωρίσουν. Παντρεύτηκε τελικά εβραίο, με λεφτά πολλά, δεν ξέρω όμως αν είναι ευτυχισμένη, έχω χάσει την επαφή μαζί της, όπως και όλες οι πρώην φίλες της.
Το περιστατικό αυτό δεν στιγμάτισε τη γνώμη μου για τους εβραίους. Θα ήταν ατόπημα. Tα εγκλήματα εις βάρος τους είναι φρικαλέα.
Δεν μπορώ όμως να καταλάβω με ποια λογική συμμετέχουν στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, στη eurovision...Γιατί αυτή η ειδική μεταχείριση;
Παρακαλώ τα μηνύματα περί Τσιρίδα (αν και εφόσον χρειάζονται) στο προηγούμενο post, που του ανήκει.
Για να επιστρέψω στο θέμα. Για μένα το συμπέρασμα από αυτή την ανάλυση είναι το πόσο έχασε η Ευρώπη (και πόσο κέρδισε η Αμερική) από όλη αυτή την ιστορία. Ιδιαίτερα ο κόσμος της παιδείας και της έρευνας.
Παρατήρηση: δεν είναι αληθές ότι οι Εβραίοι είναι πάντα συμπαγείς και συνασπισμένοι. Όπως πολύ σωστά έγραψε ο Αντώνης Λιόλιος έχουν μεγάλες κόντρες μεταξύ τους. Και στο Ισραήλ ακόμα υπάρχουν πολλές φωνές που διαφοροποιούνται - και ακούγονται.
Για να πάμε στα δικά μας - εμείς είχαμε το μεγαλύτερο ποσοστό θυμάτων στο Ολοκαύτωμα (μαζί με τους Ολλανδούς). Κάτι λέει αυτό. Άλλα κράτη - π. χ. η Δανία - προστάτεψαν τόσο καλά τους Εβραίους τους, που δεν έχασαν ούτε έναν.
Έτσι κι εμείς φτωχύναμε - δεν μας έμεινε ούτε το 10% του προπολεμικού Εβραϊκού πληθυσμού.
Και γι άλλη μία φορά γίνεται εμφανές πως το ιδανικό των εθνικιστών (εθνοκάθαρση για να φτάσουμε σε ενιαία σύνολα) γίνεται μπούμερανγκ. Όσο πιο πολυπολυτισμική είναι μία κοινωνία, τόσο πιο παραγωγική και δημιουργική.
Και να υπενθυμίσω κάτι βασικό: η ποιότητα μίας δημοκρατίας φαίνεται από τον τρόπο που φέρεται στις μειονότητες.
Ο Τσιρίδας δεν θα δηλητηρίαζε κανέναν άνθρωπο, γιατί τα ζώα δεν ξέρουν την κακία και την εκδίκηση.
Αυτά είναι δυστυχώς ανθρώπινες έννοιες. Με α μικρό.
Ας αναπαυτεί το κορμάκι του, κι ας βοηθήσει ο καθένας μας, όσο μπορεί, να γίνουμε, οι άνθρωποι, αντάξιοι της Ανθρώπινής μας ιδιότητας. Με Α κεφαλαίο. Δηλαδή, να σεβόμαστε την Ζωή, και αν δεν μπορούμε να ωφελούμε, ανθρώπους και ζώα, τουλάχιστον, ας μην βλάπτουμε.
Σε τελευταία ανάλυση, έχασε η Ευρώπη που έδιωξε τους Εβραίους; Ναι, έχασε αντικειμενικά. Κέρδισε ένα πιο τίμιο πρόσωπο του εαυτού της. Αυτό που της άξιζε περισσότερο (‘πρόσεχε τι εύχεσαι!’). Και αν το πάμε στα δικά μας, θα έβαζα πρώτη τη Θεσσαλονίκη, όπου έκανε λαμπρή καριέρα ο Κουρτ Βάλτχαϊμ. Το κύριο εβραϊκό στοιχείο της πόλης σήμερα είναι το όνομα Μοδιάνο – που και πάλι, λίγοι ξέρουν ότι είναι εβραϊκό. Αλλά για τη Θεσσαλονίκη θα μιλήσουμε εδώ κι εκεί αρκετά στο μέλλον... Καρατζαφέρης ένεκα... Τα πάντα είναι σχετικά.
Για την Θεσσαλονίκη συνιστώ το βιβλίο του Mark Mazower: Saloniki, City of Ghosts. Δείχνει πως η πόλη εξαφάνισε και εξόρκισε το πλούσιο πολυεθνικό παρελθόν της.
Για την φτώχεια: συχνά είναι απλώς δικαιολογία. Οι πιο φανατικοί Μουσουλμάνοι (οι Σαουδάραβες Ουαχαμπίτες) μόνο φτωχοί δεν είναι. Ο Μπιν Λάντεν είναι δισεκατομμυριούχος. Οι τρομοκράτες της 11/9 δεν ήταν φτωχοί - ούτε εκείνοι του Λονδίνου. Άλλα είναι τα κίνητρα. Οι πραγματικά φτωχοί κυνηγάνε τον επιούσιο - δεν έχουν χρόνο για πολιτική.
Μια και πήγαμε στους Μουσουλμάνους...
QUIZ: όποιος απαντήσει σωστά σε αυτή την ερώτηση θα πάρει ένα δώρο.
ΠΟΙΟΣ ΕΓΡΑΨΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΕΙΜΕΝΟ:
"Εδώ και πάνω από πεντακόσια χρόνια οι κανόνες και οι θεωρίες ενός γηραλέου άραβα σεΐχη και οι δυσνόητες ερμηνείες γενεών βρωμερών και αγράμματων χοτζάδων, έχουν καθορίσει το ποινικό και αστικό δίκαιο της χώρας μας. Έχουν πάρει την μορφή συντάγματος που προσδιορίζει και τις μικρότερες δραστηριότητες ενός πολίτη, την τροφή του, τις ώρες ύπνου και αφύπνισης, την μορφή των ρούχων του, την διδακτέα ύλη των σχολείων, τα ήθη και τις συνήθειες – ακόμα και τις πιο κρυφές του σκέψεις. Το Ισλάμ, αυτή η παράλογη θεολογία ενός ανήθικου Βεδουίνου, είναι ένα αποσυντεθειμένο πτώμα που δηλητηριάζει την ζωή μας".
paranaloma said...
@nikos dimou: μήπως οι Μουσουλμάνοι τύπου Μπιν Λάντεν ζητούν τα επουράνια χαρέμια που τους απαγορεύει η θρησκεία τους επι γης;
Οι τύπου Μπιν Λάντεν τα έχουν και έδω τα χαρέμια. Μερικοί φανατικοί - συνήθως νέα παιδιά, με πλύση εγκεφάλου - είναι που ονειρεύονται τα ουρί και τα πιλάφια του Παραδείσου.
Μου φαίνεται σαν Κεμάλ... Ή κάποιος νεότερος (αλλά άφοβος) Τούρκος πολιτικός.
Πάντως (δεν είναι διαφήμιση, είναι ενημέρωση) για τη Θεσ/νίκη, πέραν του βιβλίου που θα πάρω, υπάρχειμκαι ένα σημερινό σχόλιο στο blog μου.
Λέω ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ...
κέρδισα τίποτα;;;;;;
Σ;))))))
Κεμάλ ?
Yannis h κερδίζεις ένα βιβλίο. Άντε και ο σχεδόν ταυτόχρονος Μαύρος Γάτος κερδίζει ένα σακούλι με Friskies!
Ναι, ο Κεμάλ το έγραψε αυτό. Ο πιο φανατικός εχθρός του Ισλάμ...
Μάλλον θα πρέπει να βάλω γραμμή adsl... Καθυστέρησε να φορτώσει η σελίδα κι έχασα το βιβλίο και τα friskies μέσα απ' τα χέρια μου....!
Ο Κεμάλ έχει καταλήξει να είναι φωτογραφία κι άγαλμα σε κάθε γωνία της Πόλης (και της Τουρκίας), αλλά οι επίγονοί του ολισθαίνουν ακριβώς στα αντίθετα απο αυτά που είχε πεί....
Καλή σας νύχτα!!
:)))
Ευτυχώς δεν είμαι ο Μαύρος Γάτος - η Λάιλα μας άφησε σε ηλικία 18 ετών και θα με έπιανε μελαγχολία με τα Friskies. Θα έπρεπε να τα δώσω σε μια φίλη μου που ζει σε μονοκατοικία.
Είμαι ήδη στη σειρά για ένα γατάκι από μια άλλη φίλη, αλλά...
(επιτρέπεται ένα ξώφαλτσο θέμα; πάντα παίρνω γάτα ράτσας. Γιατί σε διαμέρισμα δεν μπορώ να κρατήσω 8-12 γατάκια και αρνούμαι να της κάνω στείρωση. Με τη ράτσα (σιάμ η γνωστή και αγαπημένη μου), καταφέρνω και έχω παραγγελίες για γατάκια πριν γεννήσει και - αν έχει σημασία - ΠΟΤΕ δεν πούλησα γατί. Το θεωρώ ανόσιο. Αλλά επιμένω στις γάτες ράτσας γιατί μου κάνουν τη ζωή πιο εύκολη. Πιο... ανεκτή.)
Αν γίνεται, προτιμώ τα Royal Canine...
Σ;))))
Επίσης θέλω να καταγγείλω ότι ο Yannis έχει μέσο στην otenet και έγινε μαμουνιά με το timestamp Σ;))))))
Νιάου!
Να τσιμπήσω μια μπουκιά κι εγώ;
Μαύρε γάτε μου, έχω κοινό λογαριασμό στην otenet με κάποιους και... όποιος πρόλαβε μπήκε!
Άλλο ένα θέμα: η τιμή των συνδέσεων στην Ελλάδα... Conex και φανταστικές διαφημίσεις - αλλά και ένας μηνιαίος μισθός ανά έτος για, έστω, γρήγορο ίντερνετ;
Από μένα, ένα 'κουνέλι φρικασέ' (σοβαρά). Ήταν το αγαπημένο της...
yiannis h said: "πάντα παίρνω γάτα ράτσας".
Στους ανθρώπους δεν είμαι ρατσιστής - αλλά στις γάτες είμαι. Απεχθάνομαι τις γάτες (και τους σκύλους) ράτσας. Είναι κουτά ζώα, νευρωτικά, υστερικά, φαντασμένα. Δώστε μου any day τον απλό πανέξυπνο κεραμιδόγατο, τον τρυφερό και τον πιστό - κι ας αφήσουμε τα νεύρα και τις υστερίες των σούπερ star για τα γελοία τους καλλιστεία...
Καληνύχτα. Τουλάχιστον σήμερα δεν θα με τρώει η έγνοια του γάτου...
@ 6868357:
Δεν αντέχω να κάνω στείρωση σε γάτα. Δηλαδή, σε κανένα ζώο - όχι μόνο σε γάτα. Αλλά δεν μπορώ και να κρατήσω, με μετριοπαθείς υπολογισμούς (ζω και με άλλους) 8-12 γατιά στο διαμέρισμα όπου ζω. Μια φορά μόνο - πρόσφατα, όταν η έλλειψη γάτας είχε γίνει πολύ αισθητή - είπα θα πάρω γάτα του δρόμου. Ένα γατάκι κάτω από ένα αυτοκίνητο που με σπάραξε όταν το άκουσα να φωνάζει αλλά τελικά, όταν πήγα με γάλα είχε εξαφανιστεί. Για μένα, η επιλογή γάτας ράτσας είναι η απόδραση από το δίλημμα ‘να κάνω στείρωση ή να μην έχω γάτα’. Το ξέρω ότι είναι λάθος σε μεγάλο βαθμό – τόσες γάτες δεινοπαθούν... αλλά μετά; Το γράφω και λέω ότι ίσως τελικά να μη θέλω τις γάτες γι’ αυτές αλλά για μένα. Έτσι το έχω φιλοσοφήσει – ή καλύτερα, έτσι έχω δράσει. Είμαι ανοιχτός σε αντίθετες απόψεις.
Έχω ένα point – και υπάρχει, σίγουρα, ο αντίλογος. Αλλά θα τον ήθελα από ανθρώπους που ζουν σε διαμέρισμα με άλλους. Ή, δεν είμαι απόλυτος, από ανθρώπους που μπορούν να βάλουν τον εαυτό τους σε παρόμοια θέση. Ευχαρίστως να τους ακούσω.
ΝΔ: Οι γάτες μου ούτε σούπερ σταρ ήτανε ούτε υστερικές. ΄Ιδίως η Λάιλα, έτρωγε μακαρόνια με σάλτσα, έκλαιγε όταν της λείπαμε και γεννούσε δίπλα μου – για να μην πω πάνω μου.
Λες να μην ξέρω το τι τραβάν οι κεραμιδόγατες; Τις πετάω φαγητό από το μπαλκόνι και καθότι ποτέ δεν θα μπορέσω να συνηθίσω τις πάλεις των αρσενικών, μου πιάνεται η καρδιά όταν ακούω εκείνα τα νιαουρίσματα σαν κραυγές μωρών. Δεν το παίζω ο φιλεύσπλαχνος φιλόζωος, λέω τις εμπειρίες μου. Και δεν το κρύβω, νιώθω ένοχος για την επιλογή μου (δηλ. γάτα σιάμ). Αλλά υπάρχει και η πρακτική άποψη. Αυτήν έθεσα.
Καλά συγκλονιστικό το γεγονός ότι έγραψε τέτοιο κείμενο ο Κεμάλ.. Δεν είχα ιδέα σχετικά με την απέχθεια του προς το Ισλάμ
Κύριε ΔΗΜΟΥ, παρακαλώ αν έχετε την καλοσύνη σχολιάστε το και πείτε μας και τη γνώμη σας πάνω στα λόγια του Κεμάλ.
Ευχαριστώ.
Niko Dhmou pano se poiou th dystyxia kai th ftoxia vasizontai omos oloi oi autoi oi plousioi fanatikoi koufiokefaloi? laikismo kanoun. ki an den yphrxe akraia ftoxia ston araviko kosmo, ksenitemeno h mh de tha evriskan apodoxh ton ergon tous
a epeidh milhsa gia kafka kai evraismo. O kafka htan deinos anagnosths ths evraikhs theosofias (kabbalah). To oti egrafe sta germanika de shmainei oti eglimatizotane sto politistiko tou perivallon. Isa isa h axromh germanikh glossa tou dhlone antistash sth germanikh koultoura. An egrafe sta evraika tha apotelouse akoma ena eksotiko logotexniko kataskeuasma. Einai megalo thema. H europaikh dianohsh apoxromathse to evropaiko pneuma apo ta idiaitera xarakthristika tou. Auto de shmainei oti pragmata htan aparaithta etsi eks arxhs. Tespa.
Kalhnyxta
sygnomh oxi evropaiko pneuma - evraiko pneuma
Οι Εβραίοι πράγματι έχουν προσφέρει πολλά στον παγκόσμιο πολιτισμό. Φυσικά και δεν είναι θέμα DNA, όπως αναφέρθηκε σε κάποιο αρχικό post από τον harry (δεδομένου ότι όλο το ανθρώπινο γένος είναι εντυπωσιακά ΟΛΟΙΔΙΟ από πλευράς γονιδίων), αλλά κουλτούρας.
Το πρόβλημα προέκυψε μετά το ολοκαύτωμα, όταν δημιουργήθηκε το κράτος του Ισραήλ, οπλίστηκε σαν αστακός και συγκρούστηκε με όλα τα γειτονικά αραβικά κράτη. Φυσιολογική αντίδραση μετά από αυτά που πέρασαν από τους Ναζί? Μπορεί... Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν είναι και τόσο εύκολο πράγμα η συνεννόηση με φανατικούς μουσουλμάνους! (πολύ καλό άρθρο: http://www.medium.gr/articles/114002412941177.shtml).
Συμφωνώ ότι υπάρχουν φοβερές αντιθέσεις ανάμεσα στους ορθόδοξους Εβραίους (φοράνε παραδοσιακές στολές και έχουν κοτσιδάκια για να τους τραβήξουν οι άγγελοι στον ουρανό όταν πεθάνουν...) και στους υπολοίπους που πολλές φορές έχουν οδηγήσει σε συγκρούσεις.
Πολύ καλή ταινία και επίκαιρη με το θέμα μας είναι το «Μόναχο» του εβραίου Spielberg που παίζεται αυτή την περίοδο στους κινηματογράφους.
Τέλος μια μικρή αναφορά στον Κεμάλ, που πράγματι ήταν ο μεγάλος αναμορφωτής της Τουρκίας. Μην ξεχνάμε ότι οι γείτονες είναι το μόνο μουσουλμανικό κράτος που είναι κοσμικό και που έστω ημι-λειτουργεί η δημοκρατία.
Μετά το πρώτο μου σχόλιο, έχασα τον υπόλοιπο σχολιασμό στο σημερινό post λόγω "φόρτου" - κατάφερα και διάβασα όλα τα σχόλια πάντως. Σε πολλά σημεία μου θύμισε καφενείο συνταξιούχων, είχε όμως και καλές στιγμές. Δε θα ήθελα να πω περισσότερα για το ζήτημα που θέτει το post, αλλά να επισημάνω κάποια άλλα.
Πρώτα απ' όλα μία διόρθωση - χωρίς κάποια ιδιαίτερη σημασία: Δεν έχω επισκεφθεί το Άουσβιτς, αλλά το Νταχάου στη Βαυαρία (ο εγκέφαλος παίζει μερικές φορές τα δικά του παιχνίδια με έννοιες που πυροδοτούν παραπλήσιους συνειρμούς).
Σχετικά με το σχόλιο του jacobo στις 8:51μμ για παπάδες-ψυχαναλυτές, δυστυχώς δεν υπάρχουν μόνο ως trolls στα blogs, αλλά και στην πραγματικότητα. Γνωρίζω τουλάχιστον μία περίπτωση, τον π. Στυλιανό Καρπαθίου, γνωστό τηλε-μαϊντανό που εμφανίζεται ως εκπρόσωπος των απόψεων της Εκκλησίας από "σοβαρές" εκπομπές στη ΝΕΤ και talk-show στα "μεγάλα" κανάλια μέχρι και τον Χαρδαβέλα! Σήμερα (Δευτέρα) το πρωί μάλιστα εμφανίστηκε στην εκπομπή "Συμβαίνει Τώρα" της ΝΕΤ και αποφάνθηκε περί "κουσουριού" των ομοφυλοφίλων. Προφανώς χαίρει της απόλυτης εκτίμησης του Χριστόδουλου, αν και χρησιμοποίησε άλλους όρους - για να μην του θίξει το copyright φαίνεται :) Χαρακτήρισε την ομοφυλοφιλία τόσο ως "αμαρτία" (σύμφωνα με την ιδιότητά του ως παπάς) όσο και ως "αρρώστια" (σύμφωνα με την ιδιότητα του ως ψυχίατρου) και προσπαθούσε να δώσει "επιστημονική" βαρύτητα στους γελοίους ισχυρισμούς του.
Αρέσκεται φυσικά να θεωρεί τον εαυτό του "επιστήμονα" και "ιατρό" (προφανώς έχει πτυχίο και άδεια) και να ασελγεί πάνω στις έννοιες προκειμένου να υποστηρίξει ότι πιο σκοταδιστικό υπάρχει. Η υπόθεση θα ήταν για πολλά γέλια, αν παραβλέπαμε το γεγονός ότι δυστυχώς τυγχάνει μεγάλης εκτίμησης σε χριστιανικούς κύκλους (γνωρίζω κάποιους που τον έχουν ως star) και είναι βέβαιο πως θα συμβουλεύει νέα ζευγάρια, ενώ και αρκετοί γονείς θα στέλνουν σε αυτόν τα ανυποψίαστα παιδιά τους, προσθέτοντας στην "αίγλη" του ιερέα και το "κύρος" του επιστήμονα. Θα ήταν απορίας άξιον γιατί δεν επεμβαίνει η Πολιτεία και ο Ιατρικός Σύλλογος, αλλά μήπως εκείνοι δεν ήταν που του έδωσαν την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματός του; Γι' αυτό και η "αποκάλυψη" της διπλής ιδιότητας του nikoshatzopoulos στα post που έκανε την πρώτη του εμφάνιση (παιχνίδια και σεξ), δε με είχε εκπλήξει καθόλου, άσχετα αν τελικά ανταποκρίνεται ή όχι στην πραγματικότητα. Κάτι τέτοιοι τύποι ευθύνονται για πολλά δράματα που δε μαθαίνουμε ποτέ :(
Καλό θα ήταν πάντως και κάποιοι σχολιαστές που άρχισαν να "επιχειρηματολογούν" (ορισμένοι με ύφος αυθεντίας) περί DNA και IQ, να είχαν μελετήσει κάπως καλύτερα το ζήτημα πριν βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Η ημιμάθεια συχνά εκθέτει περισσότερο από την αμάθεια.
Όσο για τον αγαπητό Τσιρίδα, πέρασα κι εγώ ένα σκαμπανέβασμα συναισθημάτων διαβάζοντας πριν λίγο την εξέλιξη του σχολιασμού στα δύο post, οπότε φαντάζομαι τι θα πέρασε ο ίδιος ο Ν.Δ. Δε χρειάζεται πάντως να γράψω τίποτα, εκείνος ξέρει…
Υ.Γ. Κρίμα που έχασα το κείμενο του Κεμάλ και την ευκαιρία να διεκδικήσω το δώρο. Δε με ενδιέφερε τόσο το βιβλίο, όσο το ότι θα πρότεινα στον Ν.Δ. να μου το δώσει ιδιοχείρως, οπότε θα είχα μια καλή δικαιολογία να τον συναντήσω επιτέλους ;) Πάντως για τη στάση του Κεμάλ απέναντι στο Ισλάμ είχα γράψει ήδη σε σχόλιό μου στις 6:37μμ στο post της 6ης Φεβρουαρίου (Blues Andaluz), όπου ο "βρώμικος" harry εξέφρασε (πρώτη φορά άραγε;) τη γνωστή πλέον σε όλους μας μονομανία του με τους "Γραικούς" - έχει αρχίσει και καταντά λίαν κουραστικό πάντως…
Οι Εβραίοι δεν είναι ο μόνος λαός εναντίον του οποίου ασκήθηκε γενοκτονία, αλλά είναι ο λαός που την έχει εκμεταλλευτεί περισσότερο απ' όλους. Έλεος.
Ας κλάψουμε όμως λίγο ακόμα τους Εβραίους. Μπουχουχου. Ωχ τι έπαθε η δύσμοιρη Ευρώπη. Η Ευρώπη που μας έδωσε το θαύμα της αποικιοκρατίας συν δυό παγκόσμιους πολέμους συν τη Μικρασιατική καταστροφή συν το Κυπριακό...φυσικά ΚΑΙ την γενοκτονία των Εβραίων. Η κατα τ'άλλα ανεκτική Ευρώπη που πρέπει να την έχουμε ως παράδειγμα για να μας δώσει τα φώτα της.
Γέμισε στη συνέχεια με μουσουλμάνους τους οποίους έφερε για την ανοικοδόμηση της και στη συνέχεια περιθωριοποίησε. Κατα τ'άλλα εμείς είμαστε ρατσιστές και οι Ευρωπαίοι όχι. Από την άλλη είναι και αυτή η ρημάδα η ανεξιθρησκεία και το άλλο αστείο, η με το ζόρι πολυπολιτισμικότητα. Μόνο που οι μουσουλμάνοι δεν τα καταλαβαίνουν αυτά. Θυμηθείτε τις αντιδράσεις τους για την απαγόρευση της μαντήλας.
Επίκαιρε, και η Κωνσταντινούπολη ήταν πολυπολισμική.
Ο Κεμάλ δεν είπε και το 'επιτέλους τους ξεριζώσαμε;' Νομίζω πως ήταν και εθνικιστής. Και σφαγέας. Με τις ευλογίες της Ευρώπης. Μην παραλείψετε να σχολιάσετε τη ΄σοφία' του.
AdHoul, εκπλήσσομαι που εκπλήσσεσαι. Κοσμικό κράτος ίδρυσε, περίμενες να είναι φιλικός; Άραγε επιχείρησε να κάνει τους Τούρκους άθεους; Μπααα. Παλιότερα διάβασα πως οι Αλβανοί είχαν επιχειρήσει κάτι τέτοιο-πριν τον κομμουνισμό.
Zoros, το 'Μόναχο' είναι μια πατατάρα, εκτός πραγματικότητας. Οι πραγματικοί φονιάδες που έστειλαν οι Εβραίοι δεν είχαν κανέναν απολύτως ενδοιασμο. Έτσι έχουν δηλώσει. Η Τουρκία τυγχάνει να είναι κακό παράδειγμα 'εκδημοκρατισμού'.
Mickey, θα έχεις και άλλες ευκαιρίες να επιτεθείς στον Χριστόδουλο. (Να δω τι θα κάνετε όταν και εμείς με το καλό γίνουμε μουσουλμανικό κράτος-αυτοί δεν σηκώνουν τέτοια....)
Ελπίζω αργότερα κύριε Δήμου να ασχοληθείτε και με την γενοκτονία των Αρμενίων, των Μογγόλων, των Κούρδων.....
Σχετικά με το θέμα του DNA δε χρειάζεται να το περιορίζουμαι στους Εβραίους Ασκενάζι. Φαίνεται ότι υπάρχουν βιολογικές διαφορές μεταξύ των φυλών είτε μας αρέσει είτε όχι. Αυτό δε σημαίνει ότι υπάρχουν ανώτερες και κατώτερες φυλές. Ούτε όμως σημαίνει ότι πρέπει να περιορίσουμε την επιστήμη σε μια πολιτικά ορθή ατζέντα. Ενά καλό βιβλίο για το θέμα είναι το Race: The Reality of Human Differences (Sarich,Miele).
@tsitso
Οι διαφορές που έχουν οι ανθρώπινες φυλές σε επίπεδο γονιδίων είναι μικρότερες από αυτές που έχουν γορίλες που ζουν σε διαφορετικές αγέλες στην ίδια ζούγκλα. Δεν συζητάμε βέβαια για τις βιολογικές διαφορές ανάμεσα σε ανθρώπους της ίδιας φυλής (πχ Εβραίοι με υπόλοιπους Ευρωπαίους, όλοι καυκάσιοι).
@tolisbak
Δεν κρίνω ποτέ μια ταινία στο κατά πόσο είναι ιστορικά ακριβής. Ο κάθε σκηνοθέτης μπορεί να εκφράζεται όπως θέλει. Συμφωνώ ότι μια ταινία μπορεί να διαμορφώσει απόψεις, αλλά ο Spielberg ήθελε να περάσει ότι η βία στην βία είναι μαθηματικά βέβαιο ότι οδηγεί στην καταστροφή, προσπαθώντας να κρατήσει αποστάσεις και από τις 2 πλευρές (αν και ομολογώ, μάλλον προς την εβραϊκή έγερνε και είναι λογικό δεδομένης της καταγωγής του...).
Το ότι οι πραγματικοί Εβραίοι δολοφόνοι δεν είχαν αναστολές όπως λες, δεν έχω λόγο να το αμφισβητήσω, αλλά μάλλον ο Spielberg “χαρίστηκε” και στους άραβες δολοφόνους/τρομοκράτες που τους έδωσε τόσο ανθρώπινο πρόσωπο...
tolisbak, απολαυστικό το σχόλιό σου. Μου αρέσει ο αντίλογος με στυλ! Δε χρειάζεται πάντως να επιτεθώ στον Χριστόδουλο. Κάνει εξαιρετική δουλειά κι από μόνος του - πού και πού βοηθά και η "αυλή" του βεβαίως. Για τον εθνικισμό και τη "σοφία" του Κεμάλ έχω αναφερθεί κι εγώ επιγραμματικά σε εκείνο το παλιό σχόλιο (κάτι έπρεπε να βρει κι εκείνος ως "συσπειρωτικό" για να ανατρέψει τη θεοκρατία). Όσο για τους Αρμένιους, τους Μογγόλους και τους Κούρδους, δυστυχώς (μεταξύ σοβαρού και αστείου) δε διαθέτουν τόσο ισχυρό lobby!
Ο tsitso πάντως έθεσε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον ζήτημα με τη φράση του:
"Ούτε όμως σημαίνει ότι πρέπει να περιορίσουμε την επιστήμη σε μια πολιτικά ορθή ατζέντα."
Πράγματι, η επιστήμη ανατρέπει συνεχώς τα ίδια τα δεδομένα της και δεκάρα δε δίνει για τις πεποιθήσεις μας περί "ισότητας", "δικαιοσύνης", "ελευθερίας" και άλλων ανθρωπιστικών αξιών. Η ανάλυση των δεδομένων του HGP, καθώς και άλλων σχετικών ερευνών, μόλις έχει ξεκινήσει. Μειδιώ ελαφρά όταν βομβαρδίζομαι συνεχώς από δημοφιλείς "ανακαλύψεις" του τύπου "βρέθηκε το γονίδιο της ευφυΐας, της μακροζωίας κ.α." ή "όλοι είμαστε ίδιοι σύμφωνα με την επιστήμη" κλπ. Λίγη υπομονή δε βλάπτει. Έχουμε δρόμο μπροστά μας πριν βγάλουμε οριστικά συμπεράσματα - αν βγάλουμε ποτέ. Άλλωστε έχουμε και κάτι τρις κύτταρα και συνάψεις μέσα στο κρανίο μας που παίζουν το δικό τους σημαντικό ρόλο (πεθαίνω να μάθω τα μυστικά τους). Τι θα κάναμε αν η ανάλυση των δεδομένων και των πειραμάτων αποδείκνυε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι άνθρωποι με συγκεκριμένα εμφανισιακά ή άλλα χαρακτηριστικά υπερτερούν ή υστερούν σε κάποιους τομείς; Ή ότι κάποιοι γεννιόμαστε "φύσει κακοί"; Ή ότι η αναλογία γονιδίων - περιβάλλοντος για τον καθορισμό των ικανοτήτων, του "χαρακτήρα" και της συμπεριφοράς ενός ανθρώπου είναι 50-50; Ή 10-90; Ή 80-20; Δυστυχώς ουκ ολίγες φορές τα επιστημονικά δεδομένα ερμηνεύονται (ή και παραποιούνται σκόπιμα) προκειμένου να "ταιριάξουν" σε ένα συγκεκριμένο ιδεολογικό προφίλ. Το έκαναν οι Ναζί, ίσως το έκαναν και κάποιοι Εβραίοι και οπωσδήποτε το έκαναν και ορισμένοι σχολιαστές του παρόντος post ;)
Αρκετά έχει άλλωστε τραβήξει η δύσμοιρη επιστήμη από τις κατά καιρούς "σύμφωνες" με τα ιερά κείμενα ερμηνείες των θεολόγων - σιγά tolisbak μην άφηνα ήσυχο τον Χριστόδουλο και το σινάφι του :))
Υ.Γ. 1: Δεν έχω δει το "Μόναχο" ούτε έχω διαβάσει το βιβλίο που προτείνει ο tsitso. Οι "ελάχιστες διαφορές" στο DNA που αναφέρει ο zoros είναι γνωστές, δε γνωρίζουμε όμως ακόμα πόσο "καθοριστικές" είναι…
Υ.Γ. 2: Πολύ χαίρομαι που κρατάμε "ζωντανό" το blog τα βράδια. Τουλάχιστον έχω και παρέα :)
Καλημέρα!
Αυτά έχουν τα ανοιχτά σχόλια. Κι ακόμα επιμένω να μην προσφεύγω στην moderation.
Αλλά τελικά η πολλή δημοκρατία μπορεί και να βλάψει (στο στομάχι, όταν διαβάζεις σχόλια σαν του tolisbak).
Tο φανταζόμουν ότι θα βρεθεί κάποιος να μιλήσει για "εκμετάλλευση του Ολοκαυτώματος" από τους Εβραίους. Και να κάνει τοςυ γνωστούς συμψηφισμούς (ναι, αλλά και οι Αρμένιοι...).
Δεν αξίζει τον κόπο ούτε να απαντήσω.
Για τον Κεμάλ: πιστεύω πως ήταν ένας μεγάλος ηγέτης και ένας φωτισμένος άνθρωπος, που τόλμησε (και εν μέρει πέτυχε) το αδιανόητο.
Το αν μας πέταξε έξω από την Μικρά Ασία - δεν είναι δικό του σφάλμα. Εμείς πήγαμε γυρεύοντας. Η εκτρατεία του 22 ήταν ένας καθαρά επιθετικός πόλεμος - και μάλιστα με φοβερές θηριωδίες εκ μέρους μας (που φυσικά τις αναταπέδωσαν οι Τούρκοι).
Θετική γνώμη για τον Κεμάλ είχε και ο Ελευθέριος Βενιζέλος - που τον πρότεινε για βραβείο Νόμπελ.
Φανταστείτε ένα αντίστοιχο με του Κεμάλ κείμενο, γραμμένο για τη σχέση θρησκείας και ελληνικού κράτους, γραμμένο μάλιστα την ίδια εποχή. Φαντάζομαι πως μόνο τα ονόματα θα άλλαζαν (όπου ισλάμ διάβαζε ορθοδοξία). Ακόμη και σήμερα, ογδόντα χρόνια αργότερα , συζητάμε αν ο έλληνας πολίτης έχει το δικαίωμα να επιλλέξει τη μεταθανάτια μοίρα του σώματός του, επειδή πριν 2000 ένας υποτιθέμενος Ιησούς ενταφιάστηκε σύμφωνα με τα ιουδαϊκά ταφικά έθιμα της εποχής του.
Melissakia said.Δυστυχώς, φαίνεται να έχει...
Διαφορετικά θα μετρούσαν το ίδιο και οι χιλιάδες αθώοι Έλληνες που πέθαναν στην κατοχή από την πεινα και το κρύο.
(Δεν βλέπω μνημεία, κλπ, γι αυτούς τους αθώους ανθρώπους.)
Για τα διακεκριμμένα εγκλήματα υπάρχουν (και ορθά) δεκάδες μνημεία, όπως στα Καλάβρυτα,Δίστομο κλπ. Συμφωνώ μαζι σου πως πρέπει να υπάρχουν και μνημεία μνήμης για τα θύματα της πείνας που προκάλεσε η κατοχή, αλλά διαφωνώ με τον συμψιφησμό εγκλημάτων. Αυτό που προσπάθησα να πω με την φράση μου που σχολίασες είναι πως η γενοκτονία είναι έγκλημα ασχέτως αν τα θύματα ήταν ένα , έξι εκατομύρια ή καποιες χιλιάδες αθώων ανθρώπων. Ζητώ συγνώμη αν δεν έγινα κατανοητός.
zoros said:
"Οι διαφορές που έχουν οι ανθρώπινες φυλές σε επίπεδο γονιδίων είναι μικρότερες από αυτές που έχουν γορίλες που ζουν σε διαφορετικές αγέλες στην ίδια ζούγκλα."
Και πιθανόν ακόμα μικρότερη από τις γενετικές διαφορές των μυρμηγκιών μέσα στην ίδια αποικία. Είπα εγώ το αντίθετο? Πάντως το μεγαλύτερο ποσοστό του DNA έίναι junk οπότε οι σημαντικές διαφορές μπορεί να είναι μεγαλύτερες σε ποσοστό από ότι φαίνεται. Αυτό που λέω είναι ότι a priori δεν πρέπει να απορρίπτουμε θέσεις που μας ξεβολεύουνε.
"Δεν συζητάμε βέβαια για τις βιολογικές διαφορές ανάμεσα σε ανθρώπους της ίδιας φυλής (πχ Εβραίοι με υπόλοιπους Ευρωπαίους, όλοι καυκάσιοι)."
Τουλάχιστον παραδέχεσαι ότι υπάρχουνε φυλές. Συμφωνούμε.
Η εκτρατεία του 22 ήταν ένας καθαρά επιθετικός πόλεμος - και μάλιστα με φοβερές θηριωδίες εκ μέρους μας (που φυσικά τις αναταπέδωσαν οι Τούρκοι).
Έχετε την καλοσύνη να μου προτείνετε κάποια πηγή σχετικά με τις ελληνικές θηριωδίες; Δεν έχω καταφέρει να βρω κάποια ικανοποιητική. Θυμάμαι, ο Ρένος Αποστολίδης είχε πει κάποτε σ' εκπομπή του ότι ο Μυριβήλης γράφει πως στην Πέργαμο είχαμε στήσει "συνεργείο αντιποίνων", το οποίο ακρωτηρίαζε αμάχους. Αλλά αυτό θα μπορούσε να είναι μεμονωμένο. Η ιστοσελίδα Greek Murderers έχει μεν έναν κατάλογο, αλλ' απ' την άλλη παρουσιάζει τη σφαγή της Χίου να έγινε από Έλληνες εναντίον μουσουλμάνων, άρα δεν είναι αξιόπιστη.
ein steppenwolf: υπάρχουν αρκετές ιστορικές μελέτες. Η πιο εξιδεικευμένη είναι του Γεωργίου Νακρατζά: "Η Μικρά Ασία και η καταγωγή των προσφύγων - η ιμπεριαλιστική ελληνική πολιτική του 1922 και η Μικρασιατική Καταστροφή", εκδόσεις Μπατάβια. Θεσσαλονίκη.Το έχει ο Ιανός.
Ο Βενιζέλος σίγουρα δεν ευθυνόταν. Η επιλογή της προέλασης στην ενδοχώρα ήταν του Γούναρη και του Επιτελείου, προκειμένου να «πιεστεί» ο Κεμάλ να συνθηκολογήσει. Μάλιστα ο Βενιζέλος είχε προτείνει την οχύρωση της περιοχής της Σμύρνης μέχρι την Φιλαδέλφεια, κάτι το οποίο ουδέποτε έγινε και φτάσαμε εκεί που φτάσαμε. Μόνοι μας βγάλαμε τα μάτια μας τελικά, όπως (σχεδόν) πάντα….
άμα λέμε ελευθέριος βενιζέλος, εννοούμε μεγάλη δημοκρατική παράταξη και φούντα..α, μόνο φούντα...μόνο φούντα στην πίπα του παπανδρέου ανδρέα. ο ελευθέριος βενιζέλος έχει νόημα σαν ο αποστολάκης τσοχατζόπουλος ως υπουργός ανάπτυξης: συσχετισμοί, δικομματισμός, ισχυρή σύνδεση με την πραγματικότητα, έρωτας με όλες τις ηδονές του, ηλεκτροδότηση. μόνο φούντα καημένε καρυωτάκη που έζησες κι τη μεγάλη ιδέα της αληθινής εποχής σου να γράφεις ποιηματάρες για μούμιες όλων των καιρών που μετέχουν στις δημόσιες πορνομεταδόσεις της κρατικής τηλεόρασης και δύο για μετά.
Ξεχνάτε και τις οικονομικές παραμέτρους της Μικρασιατικής καταστροφής. Ξυπόλητος επιτέθηκε ο στρατός του Κεμαλ; Χωρίς έξωθεν υποστήριξη δεν θα είχε καταφέρει τίποτα. Γεωπολιτική κλπ.
Ο Κεμάλ ήταν σαφώς εθνικιστής και με σχέδιο εξόντωσης των μειονοτήτων. Με εξωτερική υποστήριξη πάντα. Η εξόντωση των μειονοτήτων ήταν συμβουλή γερμανικής προελεύσεως. Η εισβολή μας δεν δυστυχώς δεν άλλαξε την μοίρα αυτών των εξαιρετικών ανθρώπων-καμία σχέση με τους χωριάτες Ελλαδίτες.
Σας θυμίζω την οικονομική εξόντωση των μειονοτήτων της Κωνσταντινούπολης μέσω της άγριας φορολογίας. Όχι μόνο της Ελληνικής. Τα ίδια ισχύουν και για τους διαδόχους του.Ακόμα αρπάζουν περιουσίες Ελλήνων -μάλιστα δεν αναγνωρίζουν κληρονομικό δικαίωμα για τους απελαθέντες.
Αυτό που ήθελε ο Κεμάλ ήταν μια καθαρή Τουρκία με Τουρκική μεσαία τάξη. Πίστευε πως αρκούσε να αρπάξει τις περιουσίες των μειονοτήτων, το έκανε αλλά δεν απέκτησε και το know-how. Ευτυχώς. Έτσι έμεινε πίσω η οικονομία τους.
Το Ποντιακό ζήτημα θεωρείται δεύτερο σε σημασία μετά το Κουρδικό. Ήδη η γλώσσα των Ποντίων ΔΕΝ διδάσκεται στα σχολία.
Αυτά για τον ΄φωτισμένο άνθρωπο' και το σύστημα του.
Νόμιζα κύριε Δήμου πως τέτοιες πρακτικές θα τις καταδικάζατε. Δύο μέτρα δύο σταθμά; Ναι ξέρω, δεν απαντάτε....
Όσο για τα όσα κάναμε τότε, μπαρδόν αλλά έτσι γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις. Όλοι έχουμε πάει στο στρατό και βλέπουμε την ποιότητα του κόσμου. Βρείτε μου κατακτητές που φέρθηκαν με το γάντι στους κατακτημένους.
Γιατί όχι στον συμψηφισμό κύριε Δήμου; Οι ζωές των Εβραίων (ή των Ελλήνων ή όποιων άλλων) είναι ιερότερες από των άλλων λαών;
Όσο για το moderation, μπορείτε να κάνετε κάτι άλλο: ανακοινώστε πως στο forum σας γίνονται δεκτές και δημοσιεύονται μόνο απόψεις σύμφωνες με τις δικές σας.
@zoros Δεν καταδικάζω την αντίδραση των Εβραίων (δηλ το να στείλουν φονιάδες). Καλά έκαναν.
@Viennezos Κόλλα αγορίνα τις ταμπελίτσες 'φασίστας' 'εθνικιστής' κλπ...μην ντρέπεσαι.Επιχειρήματα έχεις; Οι ταμπελίτσες δεν πείθουν. Αν θες μου απαντάς προσωπικά.
tolisbak:Οι Εβραίοι δεν είναι ο μόνος λαός εναντίον του οποίου ασκήθηκε γενοκτονία, αλλά είναι ο λαός που την έχει εκμεταλλευτεί περισσότερο απ' όλους. Έλεος.
Μήπως θα μπορούσατε να μου αναφέρετε άλλο ένα παράδειγμα εξόν των ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης, όπου πληθυσμοί (εβραίοι, τσιγγάνοι)έχουν εξοντωθεί με τον ίδιο βιομηχανικό τρόπο;
Όταν το βρείτε το παράδειγμα, κάντε άλλο ένα κόπο να μου αναφέρετε άλλη μία περίπτωση γενοκτονίας η οποία έχει αμφισβητηθεί κ αμφισβητείται συστηματικά μέχρι κ σε ακαδημαικό επίπεδο κ όχι από αυτούς που κατηγορουνται ότι τη διέπραξαν( για να μην μου αναφέρετε τους Τούρκους).
hra: να απαντήσεις στον αθήναιος και να του πεις: μα πως πώς πώς πώς γνωρίζω, στον εγκεφαλο σου μέσα και στα μυαλά που δεν αποφασίζουν να αρχίσουν να γκρεμίσουν. μετά να πεις ένα άσμα: θέλω να κλείσω φυλακή ό,τι κρυφά συνωμοτεί στην πλάτη μου από πίσω / κι αποφασίζει ερήμην μου ακόμα κι όταν είμαι εκεί τον τρόπο που θα ζύσω. αγκαλιά. θα χώνομαι με επιμονή σε κείνα τα ρουθούνια θα χώνομαι σε μύτες στρογγυλές που έχουν τα γουρούνια μ' ανθρώπινη μορφή. το ακούω δυνατά, παρασύρομαι και μου αρέσει. νιώθω σαν σόνυ φορητό με κίτρινο κουμπάκι για τα μπάσα. να τα ρίξω να τα σπάσω να μη μείνει τίποτα.
tolisbak enan enan tous tourkous na xoneyeis, mh sou katsoun sto stomaxi. na deis emeis ti kanoume stous tourkous kai mousoumanous edo
η μεταφορά του τόνου σαν το βρακάκι μου που γλιστράει γλιστράει γλιστράρι και κατεβαίνει ανεβαίνοντας...ωωω...μοιάζει με τα σχέδια και τους χρωματισμούς..ζου ζου...ζου...καγκελάκια..καγκελάριοι...3000 τόσα όμως ευτυχία...laguerre. δεν έγινε νύχτα άρα είναι α π ό γ ε υ μ α. α!
την κατσαρόλα. χτύπα με με την κουτάλα να είμαι ένα ξεκούφωμα! προλαβαίνω.
hra αχ αφού εν ριπή είμαι φυτοφάρμακο! τι είναι η ριπή τι είναι οι φυσικοί χυμοί. ανάσα και τρέχει. γωνία, α!
καταπλακώνει ηδονικά το υδάτινο πεύκο της αυγής που πετάει τις βελόνες καλή δικιά σου μέρα αγάπη μου. αγάπη χωρίς εβραίους και παυλισμό επί του θέματος. πήρα κόκκινα ευρά. τι νυχθημερόν διαπασώς ανελέητο.
δεν είναι αυτοί...που λέει ο ποιητής: και δεν είναι. μα υπάρχω ακόμα είμαι ακόμα εδώ παίρνω χρονοκάρτα και χρώμα σε τροχιά άλλη πετώ. camel σου.
Σχετικά με την παρατήρηση του viennezos στις 6:04πμ, προφανώς είναι φρέσκος στην παρέα και δε γνωρίζει το δικό μου "στυλ" - και η λεπτή ειρωνεία είναι τρόπος απάντησης. Πιστεύω πως έγινα κατανοητός από τους υπόλοιπους.
Πάντως επειδή, έστω και με το "στυλ" του tolisbak, τέθηκε το θέμα της "εκμετάλλευσης" του Ολοκαυτώματος, καθώς και εκείνο των "συμψηφισμών", είναι επόμενο οι (συχνά ικανότατοι, όπως προανέφερα) Εβραίοι να φροντίσουν να δώσουν όσο γίνεται πιο πειστικές και εντυπωσιακές απαντήσεις σε όσους αμφισβητούν ή έστω υποτιμούν αυτό που από παιδί ονόμαζα "Όνειδος της Ανθρωπότητας". Και οι Αρμένιοι και οι Κούρδοι (ίσως και οι Μογγόλοι) έχουν προσπαθήσει να "διαφημίσουν" τα δεινά τους, αλλά δεν μπόρεσαν (από έλλειψη μέσων ίσως;) να φτάσουν σε μια "Λίστα του Σίντλερ" (μέσα στο Top-10 των αγαπημένων μου ταινιών). Αν η προσπάθεια ενός λαού (που έχει τραβήξει τα πάνδεινα από την "πολιτισμένη" Ευρώπη) να αποδείξει ότι δεν είναι …ελέφαντας χαρακτηρίζεται ως "εκμετάλλευση", so be it!
Ελπίζω η χρήση εισαγωγικών στο παρόν σχόλιο να αποσαφήνισε σε ποια σημεία κυριολεκτώ και σε ποια όχι. Ίσως αν έκανα το ίδιο με τις λέξεις "απολαυστικό" και "στυλ" να είχα γίνει κατανοητός σε όλους. Πάντως και ο αντίλογος χρειάζεται, όσο και αν "βλάπτει το στομάχι". Ν.Δ. νομίζω ότι το moderation μάλλον ταιριάζει περισσότερο σε πιο "γνωστές" παρεμβάσεις που άρχισαν πάλι να κατακλύζουν το post ;)
στα απορρίμματα. στα δεντράκια τα γκρι από τα ποστ του nd. στον μαύρο αγύριστο. και στο μηδέν. που δεν υπάρχει ως είμαι. δεύτερο camel σου. είθισται.
απόγευμα στο 4 με αφρούς ξυραφάκια. θα πήγαινα. θυμάμαι. εκεί είμαι. πάω laguerre και ούτε βήμα. σε αγαπώ. δεν λέω νεφέλες. ουρανός. μη. mam no lips.
μη. mam. l-on. μ.
Η πιο εξιδεικευμένη είναι του Γεωργίου Νακρατζά: "Η Μικρά Ασία και η καταγωγή των προσφύγων - η ιμπεριαλιστική ελληνική πολιτική του 1922 και η Μικρασιατική Καταστροφή"
Έχω τ' άλλα βιβλία του Νακρατζά, αλλ' αυτό δεν το είχα καν υπόψη μου. Ευχαριστώ.
Για τον Κεμάλ: πιστεύω πως ήταν ένας μεγάλος ηγέτης και ένας φωτισμένος άνθρωπος, που τόλμησε (και εν μέρει πέτυχε) το αδιανόητο.
Ο Κεμάλ μάλλον διέπραξε ένα πολιτιστικό έγκλημα. Μπορεί να κατηγορηθεί ο ίδιος για όσα προσάπτει στο Ισλάμ. Δεν καθόρισε διά νόμου πώς πρέπει να ντύνονται οι πολίτες; Δεν αποφάσισε γι' αυτούς χωρίς αυτούς με ποιό αλφάβητο πρέπει να γράφουν, τι γλώσσα πρέπει να μιλούν και τι πρέπει να μαθαίνουν στο σχολείο; Δεν αποφάνθηκε ότι δεν κάνει να νιώθουν μουσουλμάνοι, Έλληνες ή Αρμένιοι, αλλά Τούρκοι κι ότι πρέπει να είναι γι' αυτό ευτυχείς; Δεν έβαλε να τον υμνούν για τα επόμενα 500 χρόνια με μαυσωλεία και νόμους που προστατεύουν τ' όνομά του;
Μεγάλη καταστροφή η της γλώσσας και του αλφαβήτου. Να μην μπορείς να διαβάσεις ένα παλιότερο βιβλίο. Κι αν ακόμα καθίσεις και μάθεις το αραβικό αλφάβητο, να μην μπορείς πια να καταλάβεις το κείμενο. Θα ήταν καλό λ.χ. για τη Γερμανία, αν αμέσως μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο καταργούσαν το λατινικό αλφάβητο κι άρχιζαν να γράφουν με το ελληνικό ή αν "καθάριζαν" τη γλώσσα τους από ξένες λέξεις, αντικαθιστώντας τες με γερμανικούς νεολογισμούς, ώστε ν' αποκόψουν τους Γερμανούς απ' το επίμεμπτο ναζιστικό παρελθόν τους; Οι βιβλιοθήκες θ' αχρηστεύονταν σε λίγα χρόνια κι η νέα γενιά δε θα μπορούσε να επικοινωνήσει με την παλιά. Κάτι τέτοιο έκανε ο Κεμάλ.
Αλλά δεν κατέστρεψε μαζί με τον Βενιζέλο την πολιστιστική δομή του χώρου; Ούτε η Ελλάδα ούτε η Τουρκία κέρδισαν τίποτα απ' τις ανταλλαγές πληθυσμών. Όπως είπατε κι εσείς: "το ιδανικό των εθνικιστών (εθνοκάθαρση για να φτάσουμε σε ενιαία σύνολα) γίνεται μπούμερανγκ. Όσο πιο πολυπολυτισμική είναι μία κοινωνία, τόσο πιο παραγωγική και δημιουργική."
ναι. και διά της ελλειπτικής γεωμετρίας θα αποδειχθεί η κυματική φύση της παραμετρικότατης άλλωστε ευθείας στον 4D χώρο και θα παίζουν το λαούτο τους οι ανύπαρκτοι φορτιστές της σιγής των ιχθύων. ναι. δεν. αφού camel πάνω μου. μπλε, φθόριο, αναβαθμίδες. τι τώρα αεροδιάδρομος. πέσε μάγουλο. l-on. μ. μη. νερά άσπρο πρώτη. προσεκτικά. εδώ.
σκάβουν σκάβουν τα αμπέλια τους την άγρια άνοιξη στη γωνία και στενεύει τα περιθώρια του ήλιου που δεν είναι σωθικό ή ροτόντα δυνατά εφάπτεται στους αρμούς ανοίγει στη γωνία αντιεξουσιαστικός σοσιαλισμός φουσκώνει στύβε με σαν στου σκύλου.
άρα απολύτως εφαρμόζουν οι αρμοί της λατρείας και δύο βήματα για δύο δεύτερα λεπτά έχεις πριν το ολοκαύτωμα. δεν αντέχω πάω εκεί να γιομίσω τρύπες στο σκοτάδι. μετράμε.
ein steppenwolf: για το θέμα της ανταλλαγής πληθυσμών συμφωνώ - ήταν μια μεγάλη τραγωδία, μία εθνοκάθαρση. Αλλά δεν την αποφάσισε μόνος του...
Ο Κεμάλ φέρθηκε σαν τυπικός εθνικιστής (όπως άλλωστε και εμείς). Ωστόσο για να βγάλει την χώρα του από τον Μεσαίωνα (το Οσμανλίδκο κράτος είχε ολότελα σαπίσει) χρειάζονταν σκληρά και αυταρχικά μέτρα. Μπορεί να είχαν πολιτιστικό κόστος (αν και για ένα λαό που ήταν 99% αγράμματος η αλλαγή του αλφαβήτου δεν έκανε ζημιά) αλλά ομελέτες δεν γίνονται χωρίς σπάσιμο αυγών.
Αντίθετα οι Ισραηλινοί ήταν τόσο μπροστά που έκαναν το αντίθετο - αναβίωσαν την αρχαία τους γλώσσα. (Κι αυτό με διαταγή...).
tolisbak ο Κεμάλ εργάστηκε με την ίδια λογική που δουλέψαμε κι εμείς - ενιαίο κράτος, εξάλειψη των μειονοτήτων. Όσο για τους συμψηφισμούς - δεν ισχύουν σε καμία ιστορία.
AMAN hra και σαλτάρω - τι παροξυσμός είναι αυτός! Πότε θα κάνεις το δικό σου blog;
@ein Steppenwolf
Πολύ ενδιαφέρουσα η άποψη σου, δίνεις μια άλλη διάσταση.
Πάντως σχετικά με τις ανταλλαγές των πληθυσμών η Ελλάδα σαφώς κέρδισε καθώς εμπλουτίστηκε με πολιτισμένους και προκομμένους ανθρώπους. Έχω την τύχη να γνωρίσω αρκετούς απογόνους τους. Οι Έλληνες της Ανατολής ήταν πολύ πιο μπροστά από τους Ελλαδίτες.
Υποθέτω πως κάτι θα κέρδισε και η Τουρκία.
Βέβαια οι ανταλλασόμενοι πληθυσμοί εκτός των άλλων έχασαν και σε χρήμα καθώς και από τη μία και από την άλλη πλευρά η αξία των περιουσιών τους υποτιμήθηκε συστηματικά. Απ' ότι έχω μάθει τους πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στην Αττική τους πετάξαμε σε ελεεινές περιοχές.
Νομίζω -δεν είμαι βέβαιος- πως πριν την καταστροφή της Σμύρνης κάτι παίχτηκε με τα διαβατήρια έτσι ώστε ο πληθυσμός να μην έρθει στην Ελλάδα.
Κατά την ανταλλαγή ανταλλάξαμε και έναν πληθυσμό Τούρκοκρητικών οι οποίοι όμως είχαν ξεχάσει την Τουρκική γλώσσα!
Η ανταλλαγή ήταν ένα δράμα που περιείχε και αρκετά εγκλήματα. Κρίμα.
Μετά βέβαια ακόλούθησε ο Β' Π.Π. όπου εξοντώθηκαν με τον ένα ή αλλο τρόπο οι αγωνιστές και έμειναν οι θαμώνες των καφενείων για να αναλάβουν την εξουσία....
Κύριε Δήμου θα συμφωνήσω με τις πρακτικές περί εξάλειψης μειονοτήτων, πλην όμως για να μην συμβεί κάτι τέτοιο στο μέλλον, καλό θα είναι να είμαστε καταδικαστικοί προς τις πρακτικές του παρελθόντος και να μην θαυμάζουμε τους εμπνευστές τους. Αναγκαίο κακό οι εθνοκαθάρσεις για την πραγματοποίηση ενός οράματος, αλλά κακό. Νομίζω παντως πως οι Τούρκοι ήταν πολύ πιο συστηματικοί και άλλωστε έδωσαν και το παράδειγμα στον Χίτλερ. Δεν δίνω συγχωροχάρτι σε εμάς βέβαια...
Πάντως η αλλαγή της Τουρκικής κοινωνίας τελικά πέτυχε μερικώς. Ακόμα κάνουν συμβούλια η οικογένειες για την τιμωρία παραστρατημένων γυναικών για παράδειγμα, ενώ υπάρχει και ένας ρατσισμός των δυτικών Τούρκων έναντι των ανατολικών.
Να θυμίσω πως ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Θράκης υπάρχει ως αντίβαρο για τον Ελληνικό πληθυσμό της Κωνσταντινούπολης (Δεν το συνεχίζω...).
Τέλος πάντων, ξέφυγε το θέμα από τους Εβραίους.
melissakia said:Στα ίδια κρεματόρια, στην ίδια χρονική περίοδο, για τους ιδιους λόγους, από τους ιδιους ανθρώπους εξοντώθηκαν άνθρωποι με αναπηρία, τσιγγάνοι, κλπ.
Έχετε δει εσείς μνημεία γι αυτά τα θύματα?
Έχετε?
Κανείς δεν αμφισβήτησε την εξόντωση κι άλλων ομάδων , όπως τσιγγάνων, εγχρώμων, στα κρεματόρια. Μνημεία έφτιαξαν για τους δικούς τους λόγους οι εβραίοι.Πιθανώς να υπάρχουν μνημεία και για άλλες ομάδες. Να τους το απαγορέψουμε; Τι ακριβώς σας ενοχλεί; Ότι οι Εβραίοι θέλουν να τιμήσουν τα θύματα τους; Το ίδιο κάνουμε κι εδώ στην Ελλάδα για τους Έλληνες νεκρούς. Το θεωρείτε κακό;
Πάντως σχετικά με τις ανταλλαγές των πληθυσμών η Ελλάδα σαφώς κέρδισε καθώς εμπλουτίστηκε με πολιτισμένους και προκομμένους ανθρώπους. [...] Υποθέτω πως κάτι θα κέρδισε και η Τουρκία.
Η Τουρκία έχασε ένα οργανικό μέρος της οικονομίας της και η Ελλάδα μάλλον κατά λάθος κέρδισε κάτι, διότι δεν έκανε και τίποτα για ν' αξιοποιήσει τους πρόσφυγες
Κατά την ανταλλαγή ανταλλάξαμε και έναν πληθυσμό Τούρκοκρητικών οι οποίοι όμως είχαν ξεχάσει την Τουρκική γλώσσα!
Η τουρκική δεν υπήρξε ποτέ η μητρική τους γλώσσα. Οι Τουρκοκρητικοί της υπαίθρου ήταν Έλληνες, των πόλεων Βενετοί. Το πρόθεμα Τουρκο- δήλωνε μωαμεθανικό θρήσκευμα, όπως και στους Τουρκαλβανούς.
Μιά σύγχρονη Εθνολογική θεωρία , υποστηρίζει ότι τα σχεδόν 5-6 εκατομμύρια Εβραίων της Αν. Ευρώπης/Ρωσίας (πάνω από 3 μόνο στην Πολωνία),δεν ήταν παρά Χ α ζ ά ρ ο ι
Οι Χαζάροι ήταν μακριά στην Κριμαία και άλλωστε δε μιλούσαν γίντις. Υπάρχουν ιστορικά ντοκουμέντα για την εγκατάσταση των Εβραίων στην Ανατολική Ευρώπη.
Lefteris Kritikakis said...
Ο "ανταποκριτής απ' το Σικάγο" της "σκοπιάς του απλού χρήστη"!
Πρέπει να εστιάσει κανείς σ' αυτό που λέμε κουλτούρα (με την έννοια του τρόπου σκέψης και των αξιών). Όπως και στο σύστημα το οποίο περιβάλει αυτούς τους ανθρώπους (νόμοι, ευκαιρίες, κλπ). Εάν οι Εβραίοι ζούσαν στην κομμουνιστική Ρωσία, δεν θα είχαν κάνει τίποτα (τι να κάνουν, έτσι που ήταν το σύστημα;).
Εν γένει φυσικά συμφωνώ, αλλά το παράδειγμα με τη Σοβιετική Ένωση είναι ατυχές. Οι Εβραίοι είχαν διακριθεί σε πολλούς τομείς, όπως στην ερμηνεία της κλασσικής μουσικής.
εκτος θεματος
χαζευω τα ποιηματα του νικου δημου στο site του
ενα πρασινο πραγμα νιωθω να φτερουγιζει στο στομα μου
οχι δεν ειναι πεταλουδα
ειναι εμετος
ΠΕΡΙ ΣΙΩΝΙΣΜΟΥ
Μερικές πιο ψύχραιμες προσεγγίσεις. Βεβαίως απο το "Άρδην".
............................................................
Υπάρχει σιωνιστική συνομωσία ;
Ένας από τους λόγους που μας ώθησαν στην έκδοση αυτού του αφιερώματος ήταν η
ανάγκη να απαντήσουμε σε ένα ερώτημα που τίθεται όλο και πιο επιτακτικά τον
τελευταίο καιρό και στη χώρα μας: στην ενισχυόμενη πεποίθηση πως βρίσκεται
σε εξέλιξη μια παγκόσμια σιωνιστική συνωμοσία, η οποία καθοδηγεί υποχθόνια
τη "νέα τάξη", οικονομική και πολιτική, που κυβερνάει τον πλανήτη μας.
Βιβλία όπως τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών, (που κατασκευάστηκαν μάλλον
από την τσαρική μυστική αστυνομία) θεωρούνται αυθεντικές εκφράσεις αυτής της
συνωμοσίας και κυκλοφορούν σε εκατοντάδες χιλιάδες αντίτυπα. Και όσο η
κατεστημένη σκέψη θα αρνείται να υποβάλει σε οποιαδήποτε σοβαρή κριτική το
κράτος του Ισραήλ και το σιωνιστικό λόμπι, τόσο περισσότερο θα ενισχύεται,
ιδιαίτερα στα λαϊκά στρώματα, η πεποίθηση για την αυθεντικότητα μιας τέτοιας
συνωμοσίας, όπως ήδη συμβαίνει στις ΗΠΑ, όπου μεγάλο μέρος των
Αφροαμερικανών και ιδιαίτερα οι Black Muslims και ο Λούϊς Φάραχαν είναι
ένθερμοι οπαδοί της θεωρίας της συνωμοσίας, για να μην αναφερθούμε στις
μουσουλμανικές χώρες.
Ωστόσο το σιωνιστικό φαινόμενο και ο ρόλος του εβραϊκού λόμπι στις ΗΠΑ
μπορεί να εξηγηθεί χωρίς να χρειαστεί να προσφύγουμε στη "θεωρία της
συνωμοσίας". Οι Εβραίοι δείχνουν πράγματι μια μεγάλη αλληλεγγύη μεταξύ τους,
έχουν ιδιαίτερη και αυξημένη συμμετοχή στις τραπεζιτικές και χρηματιστικές
δραστηριότητες, όπως επίσης και στη διανόηση και τα ΜΜΕ.
Σε ό,τι αφορά την υπεραντιπροσώπευσή τους στον τραπεζιτικό και χρηματιστικό
τομέα, είναι απολύτως λογική, διότι οι Εβραίοι καθώς αποκλείονταν για
εκατοντάδες χρόνια από παραγωγικές δραστηριότητες στράφηκαν ήδη από την
ύστερη αρχαιότητα στο επάγγελμα του σαράφη, του τραπεζίτη, του αργυραμοιβού,
του εμπόρου πολυτίμων λίθων.
Ως προς την ενισχυμένη αίσθηση της κοινότητας τα πράγματα είναι εξ' ίσου
απλά. Το εβραϊκό έθνος, μετά τη "βαβυλώνια αιχμαλωσία" και την καταστροφή
της Ιερουσαλήμ από τον Τίτο, μεταβλήθηκε σε ένα "έθνος χωρίς πατρίδα", οπότε
το βασικό στοιχείο της συνοχής του γίνεται η θρησκεία. Ο εβραϊκός λαός είναι
ο μοναδικός λαός του οποίου η ιστορία είναι ταυτισμένη με την θρησκεία του.
Ζώντας ανάμεσα σε ξένους λαούς, διατήρησε την ταυτότητά του μέσα από την
ισχυρή κοινοτική του αίσθηση. Οι Εβραίοι άντεξαν διώξεις και "εξόδους", μόνο
και μόνο γιατί διέπονταν από αυτή τη φοβερή συνοχή. Κατά συνέπεια όχι μόνο
συνέχισαν να δείχνουν αλληλεγγύη μεταξύ τους αλλά καλλιέργησαν στον ύψιστο
βαθμό την τεχνική της "απόκρυψης" και της συνωμοτικής τακτικής. Οι ντονμέδες
στην Τουρκία (Εβραίοι που έγιναν τυπικά μουσουλμάνοι, διατηρώντας την
εβραϊκή τους ταυτότητα) και οι μαράνοι στην Ιβηρική χερσόνησο είναι μόνο
μερικά από τα παραδείγματα αυτής της αντοχής μέσα από την απόκρυψη (οι
κρυπτοχριστιανοί της σημερινής Τουρκίας είναι ένα άλλο παράδειγμα σε
χριστιανικούς πληθυσμούς). Γι' αυτό και θα συμμετέχουν σε υψηλά ποσοστά σε
όλων των ειδών τις συνωμοτικές και επαναστατικές εταιρείες, είτε του
φιλελευθερισμού (μασωνισμός), είτε του σοσιαλισμού (επαναστατικά κόμματα και
οργανώσεις). Αυτή η ενισχυμένη συμμετοχή επέτρεψε στους αντισημίτες,
ιδιαίτερα τους Γερμανούς ακροδεξιούς, να παρουσιάζουν τον φιλελευθερισμό και
τον μπολσεβικισμό ως τις δύο όψεις της "παγκόσμιας εβραϊκής συνωμοσίας". Το
γεγονός δε ότι, μέχρι τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, σχεδόν 2 εκατομμύρια Εβραίοι
ζούσαν στη Σοβιετική Ένωση και 4,5 στην Αμερική, δηλαδή στο σοσιαλιστικό και
το φιλελεύθερο κέντρο αντίστοιχα, αποτελούσε για τους Ναζί και την απόδειξη
της συνωμοτικής τους θεωρίας.
Όσο για το μεγάλο ειδικό βάρος τους μεταξύ των διανοουμένων, των
ακαδημαϊκών, των δημοσιογράφων και των καλλιτεχνών, τις ρίζες του φαινομένου
θα πρέπει να τις αναζητήσουμε στη σχέση των Εβραίων με τη γνώση. Κατ' αρχάς,
η διατήρηση της εθνικής-θρησκευτικής ταυτότητας προϋπέθετε τη γνώση των
κειμένων της Τορά και του Ταλμούδ. Κατά συνέπεια ο αναλφαβητισμός ήταν πολύ
μικρότερος στους Εβραίους απ'ό,τι σε όλους τους άλλους λαούς, τουλάχιστον
από τον Μεσαίωνα και μετά. (Θα είναι οι πρώτοι που θα φτιάξουν τυπογραφείο
στην Οθωμανική Αυτοκρατορία). Αν σε αυτό προσθέσουμε και την ανάγκη
τουλάχιστον στοιχειωδών γνώσεων για ένα λαό εμπόρων, καθώς και τον
αποκλεισμό τους από πολλές παραγωγικές απασχολήσεις, που τους έστρεφε προς
τα ελεύθερα επαγγέλματα, θα κατανοήσουμε το βάρος και τη σημασία της
εκπαίδευσης γι' αυτούς. [Τα ίδια φαινόμενα σε μικρότερη έκταση θα
παρατηρηθούν και στους Έλληνες. Αρχικά η εκκλησία και αργότερα οι έμποροι θα
τροφοδοτήσουν το φαινόμενο του νεοελληνικού "διαφωτισμού".] Η κοινωνική
άνοδος μέσω της γνώσης ήταν η δεύτερη μεγάλη λεωφόρος –παράλληλα με το
χρήμα– για τους Εβραίους.
Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο αντισημιτισμός θα υποχωρήσει σε εκτεταμένη
κλίμακα σε όλες τις δυτικές κοινωνίες, σαν συνέπεια του Ολοκαυτώματος και
της ήττας των Ναζί. Το κράτος του Ισραήλ θα ιδρυθεί, "εξαγοράζοντας" σε
μεγάλο βαθμό τις τύψεις των δυτικών, ενώ στην Αμερική θα συγκεντρωθεί το
μεγαλύτερο μέρος των Εβραίων δεδομένου ότι στην Ευρώπη εξοντώθηκαν. Η
κοινωνική άνοδος των Εβραίων θα είναι ταχύτατη. Μέχρι εκείνη τη στιγμή
υπήρχαν, σχεδόν σε όλες τις χώρες, δύο μεγάλες κοινωνικές κατηγορίες της
εβραϊκής κοινότητας: Μία που ανήκε στα μεσαία και ανώτερα αστικά στρώματα,
λίγο-πολύ ενσωματωμένη στο κυρίαρχο σύστημα και μια άλλη, μικροαστική και
προλεταριακή, που υφίστατο τη μεγαλύτερη πίεση του αντισημιτισμού. Η πρώτη
ομάδα συγκροτούσε φιλελεύθερες εταιρείες και οργανώσεις, η δεύτερη
συμμετείχε στα σοσιαλιστικά κόμματα, εξέδιδε έντυπα και προμήθευε τους
περισσότερους μετανάστες για τη Σιών.
Μετά τον πόλεμο, ιδιαίτερα μετά το 1960 και την άρση κάθε διάκρισης και
προκατάληψης σε βάρος τους, οι Εβραίοι θα ανέβουν ταχύτατα την κοινωνική
κλίμακα (μια αντίστοιχη άνοδο αλλά πολύ πιο περιορισμένη θα πραγματοποιήσουν
και οι Ελληνοαμερικανοί) και θα τείνουν να συγκροτήσουν μια ενιαία κοινωνική
ομάδα μεσαίων και ανώτερων στρωμάτων. Παράλληλα, η εθνική τους εστία, το
Ισραήλ, θα γίνει ο σημαντικότερος σύμμαχος των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή. Η
πατροπαράδοτη αλληλεγγύη θα μεταβληθεί σε ένα πανίσχυρο λόμπι! Ένα λόμπι το
οποίο θα ενισχύει την άνοδο των Εβραίων στις ΗΠΑ (και δευτερευόντως στη
Γαλλία και την Αγγλία) και τον έλεγχο στρατηγικών θέσεων σε όλους τους
τομείς των επιχειρήσεων και ιδιαιτέρως της πολιτικής και πνευματικής ζωής.
Και αυτός ο έλεγχος θα θεωρείται αναγκαίος για δύο λόγους: Α. Για να μη
ξαναβρεθούν ποτέ οι Εβραίοι σε μια θέση παρόμοια με εκείνη που οδήγησε στο
Ολοκαύτωμα και Β. Για να μπορούν κινητοποιηθούν αποτελεσματικά στην
υπεράσπιση του κράτους του Ισραήλ.
Η υποτιθέμενη "σιωνιστική συνωμοσία" δεν είναι συνωμοσία γιατί οι ηγετικές
ομάδες του σιωνισμού, που κυριάρχησε μεταξύ των εβραϊκών κοινοτήτων, δεν
κρύβουν τους στόχους τους, ούτε δρουν με καλυμμένο πρόσωπο. Διαθέτουν
ισχυρότατες οργανώσεις, κινητοποιούνται ανοιχτά για την υπεράσπιση του
Ισραήλ και της "νέας τάξης πραγμάτων" την οποία θεωρούν προϋπόθεση για την
επιβίωση του Ισραήλ, και διεκδικούν αλαζονικά την κυριαρχία τους.
Ωστόσο αυτή η μεταβολή τους σε μια οιονεί άρχουσα τάξη-έθνος, στα πλαίσια
της νέας τάξης, αναγεννά τα παλαιά σύνδρομα σ' έναν αυξανόμενο αριθμό χωρών
και ομάδων. Ο Τρίτος Κόσμος, σχεδόν στο σύνολό του, στρέφεται εναντίον του
Ισραήλ και των σιωνιστών υποστηρικτών του. Χαρακτηριστική υπήρξε η καταδίκη
του Ισραήλ και του σιωνισμού ως ρατσιστικών το Καλοκαίρι του 2001 από τη
διάσκεψη της Unesco. Στις ίδιες τις δυτικές χώρες, η μεταβολή της εβραϊκής
κοινότητας σε τμήμα της άρχουσας τάξης και των ελίτ, και η αλαζονική
διεκδίκηση αυτού του ρόλου, στρέφει εναντίον της ένα αυξανόμενο κομμάτι των
φτωχών στρωμάτων και των διανοούμενων από άλλες κοινότητες και ομάδες που
βρίσκουν "κλειστή την πόρτα" της ανόδου γι' αυτούς. Αφροαμερικάνοι, λατίνος,
μουσουλμάνοι, κλπ., ομάδες που πριν 30 ή 40 χρόνια βρισκόταν στο ίδιο
στρατόπεδο με τους Εβραίους στην διεκδίκηση των κοινών δικαιωμάτων, τώρα
περνούν σταδιακά σε μια συνολική απόρριψη του σιωνισμού, που συχνά
μεταφράζεται και στην υιοθέτηση της άποψης της "σιωνιστικής συνωμοσίας". Και
δεδομένου ότι το εβραϊκό προοδευτικό στρατόπεδο, που απορρίπτει τον
σιωνισμό, αποτελώντας ένα φράγμα σε κάθε πρωτόγονο αντισημιτισμό, έχει
αποδυναμωθεί τα τελευταία χρόνια, ο σιωνισμός με τη λογική του, της με κάθε
τρόπο ανόδου και ενίσχυσης του Ισραήλ, κινδυνεύει να τροφοδοτήσει και πάλι
τον λαϊκό αντισημιτισμό του παρελθόντος.
Πράγματι, όπως τόσο εύστοχα επισημαίνει ο Ισραήλ Σαχάκ, οι διώξεις κατά των
Εβραίων, μέχρι τους ναζί, συχνά μπορούσαν να χρησιμοποιούν τον "λαϊκό
αντισημιτισμό", που τροφοδοτούνταν από το γεγονός ότι οι Εβραίοι ήταν
προσκολλημένοι στις εκάστοτε άρχουσες τάξεις για την επιβίωσή τους, στην
Ισπανία και την Πολωνία με τους ευγενείς, στην Οθωμανική Αυτοκρατορία με
τους Τούρκους, κλπ. και χρησιμοποιούνταν από αυτούς για την εκμετάλλευση των
αγροτικών πληθυσμών, για την είσπραξη των φόρων, κ.λπ. Έτσι το μίσος των
εγχώριων πληθυσμών στρεφόταν κατά των Εβραίων, τους οποίους περιοδικά οι
άρχουσες τάξεις παρέδιδαν ως εξιλαστήρια θύματα για την εκτόνωση των λαϊκών
εξεγέρσεων. Σήμερα, η προσκόλληση του σιωνισμού στη νέα τάξη των ΗΠΑ δεν
κινδυνεύει να τους μετατρέψει πάλι σε εξιλαστήριο θύμα μιας παγκόσμιας
λαϊκής αγανάκτησης ; Οι σιωνιστές κάνουν ό,τι μπορούν για να επιβεβαιώσουν
την αντίληψη της σιωνιστικής συνωμοσίας. Αυτό υποστηρίζουν οι Εβραίοι
αντισιωνιστές που προσπαθούν, μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες, να διατηρήσουν
την προοδευτική εβραϊκή παράδοση, αποτρέποντάς μας ταυτόχρονα από την
υιοθέτηση μιας αστυνομικής αντίληψης της ιστορίας.
Γιώργος Καραμπελιάς
....................................................................
Από τον σιωνισμό στον εβραϊκό φονταμενταλισμό
Έχουμε επανειλημμένα τονίσει πως η νεώτερη δυτική σκέψη, τις τελευταίες
δεκαετίες του 20ού αιώνα, εισήλθε σε μια παρατεταμένη κρίση. Ένα μέρος της
Αριστεράς και ίσως η πλειοψηφία των αριστερών και φιλελεύθερων διανοουμένων
θα μεταβληθούν σε κατ' εξοχήν ιδεολογικούς εκπροσώπους και φορείς της νέας
παγκοσμιοποιητικής και ισοπεδωτικής ιδεολογίας του Αμερικάνικου
ιμπεριαλισμού. Στην ίδια κατεύθυνση –και εξίσου σημαντική και βαρύνουσα για
το μέλλον της Δύσεως– είναι η εξάντληση του ιουδαϊκού επαναστατικού
μεσσιανισμού και η εκτεταμένη ταύτισή του με τον σιωνισμό, που, μόλις πριν
μερικές δεκαετίες, αποτελούσε ένα ρεύμα και μόνο της εβραϊκής σκέψης.
Ο εβραϊκός λαός, μέσα από την εξορία του, μεταβλήθηκε σε ένα ιδιότυπο
"έθνος", που διατηρούσε την ενότητά του μέσα από την πίστη σε μια θρησκεία
και μία παράδοση, έστω και αν τα μέλη του ήταν διασκορπισμένα στα τέσσερα
σημεία του ορίζοντα. Είναι γνωστές οι διώξεις που έχουν υποστεί οι Εβραίοι
στη μακραίωνη ιστορική τους διαδρομή με αποκορύφωμα το ναζιστικό Ολοκαύτωμα.
Κατά συνέπεια, η προσδοκία ενός Μεσσία, που ακόμα δεν έχει έλθει –μια και ο
Εβραίος, από την άποψη της καταγωγής, Χριστός συνδέθηκε με την ελληνορωμαϊκή
οικουμενικότητα και απορρίφθηκε από το εβραϊκό έθνος– καθώς και οι διώξεις
εναντίον των Εβραίων, τους μετέβαλαν σε ένα λαό που αναζητούσε αενάως τη
λύτρωση στη σφαίρα του μέλλοντος. Αυτή η λύτρωση, μέχρι τον 18ο αιώνα, θα
παραμένει αποκλειστικά εβραϊκή, μέσα από κοινότητες που διατηρούσαν, με μια
φοβερή εσωτερική ιεραρχία και πειθαρχία, τη συνοχή τους, γεγονός που τους
επέτρεπε να επιβιώνουν παρά τις διώξεις, τις μετακινήσεις, τα πογκρόμ. Οι
εβραϊκές κοινότητες ήταν αυτοδιοικούμενες και συχνά διέθεταν δικαιώματα ζωής
ή θανάτου έναντι των μελών τους.1
Ωστόσο, μετά τον 18ο αιώνα, με τη συγκρότηση των εθνικών κρατών και την
επέκταση των ατομικών δικαιωμάτων, οι αποκλειστικά εβραϊκές κοινότητες θα
αποσυντεθούν μέσα στα νέα κράτη. Και θα εγκαινιαστεί η καταπληκτική εβραϊκή
εποποιία του 19ου και του 20ού αιώνα. Οι Εβραίοι, απελευθερωμένοι από το
βάρος της κλειστής κοινότητας, θα "εξαγάγουν" την ουτοπία τους από τα στενά
εβραϊκά πλαίσια της Τορά και του Ταλμούδ σε ένα καθολικό ή τουλάχιστον
πανευρωπαϊκό πεδίο. Η εβραϊκή "ουτοπία" δεν μπορούσε πλέον να είναι στενά
εβραϊκή ούτε "εθνική" –στα καθ' έκαστα έθνη όπου ζούσαν οι Εβραίοι αυτής της
γενικευμένης διασποράς– αλλά μάλλον οικουμενική, κοινωνική και πνευματική2.
Έτσι θα αποτελέσουν έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες διαμόρφωσης της
ευρωπαϊκής υπερεθνικής ταυτότητας, των πνευματικών αναζητήσεων, της
καθολικότητας. Ο ρόλος τους στην ανάπτυξη του εμπορίου, της επιστήμης, των
πνευματικών ανταλλαγών, της φιλοσοφίας, θα είναι χωρίς προηγούμενο. Αρκεί να
αναφερθούμε σε ελάχιστα ονόματα, Σπινόζα, Χάινε, Μαρξ, Φρόυντ, Αϊνστάιν,
Σαγκάλ.
Μεσσιανισμός και σιωνισμός
Όσοι όμως, σαν συνέπεια και του πάντα παρόντος αντισημιτισμού, νοσταλγούσαν
την εβραϊκή κοινότητα, δεδομένου ότι δεν ήταν πλέον εφικτή η επιστροφή σ'
αυτή, θ' αρχίσουν να προσανατολίζονται προς τον σιωνισμό, με την επιστροφή
στα "πατρογονικά εδάφη" και τη μεταβολή του οιονεί εβραϊκού έθνους σε ένα
"κανονικό" έθνος-κράτος –έστω και αν θα έπρεπε να εκδιώξουν τους Άραβες που
κατοικούσαν εκεί για χιλιάδες χρόνια.
Ο εβραϊκός κοσμικός μεσσιανισμός αντιπαρέθετε στο σιωνιστικό όνειρο μια
πανανθρώπινη απελευθέρωση, και μέσω αυτής την απελευθέρωση των Εβραίων3. Η
"αριστερή πτέρυγα" του σιωνισμού, που θα εγκαινιάσει και το κίνημα των
κιμπούτζ (των αγροτικών κοινοτήτων-κοινοβίων), ήδη από τις αρχές του αιώνα,
θα συγκροτηθεί κατά μεγάλο ποσοστό από αριστερούς επαναστάτες που
εγκατέλειψαν την οπτική της παγκόσμιας απελευθέρωσης και στρατεύτηκαν σε μια
πιο συγκεκριμένη εθνική και κοινωνική αποκατάσταση, σε συμβίωση –σύμφωνα με
την αρχική τους άποψη– με τον γηγενή αραβικό πληθυσμό.
Μέχρι τη δεκαετία του 1930, ο σιωνισμός παρέμενε ένα κίνημα σχετικά
περιθωριακό και μειοψηφικό, στα πλαίσια του διεθνούς ιουδαϊσμού. Παρά το ότι
οι πρώτες κοινότητες στην Παλαιστίνη είχαν χρηματοδοτηθεί από τον βαρόνο
Εδμόνδο Ρότσιλντ4, ενώ στη συνέχεια, ως αντίδραση στα μεγάλα πογκρόμ του
1903-1905 στη Ρωσία, τον ενστερνίστηκε και ένα μέρος των σοσιαλιστών
Εβραίων, στα 1930 δεν υπήρχαν περισσότεροι από 100.000 Εβραίοι στην
Παλαιστίνη. Όμως η άνοδος του αντισημιτικού ναζισμού στη Γερμανία και ο Β΄
Παγκόσμιος Πόλεμος θα έχουν καταλυτικές επιπτώσεις. Το Ολοκαύτωμα, που
ξερίζωσε τους Εβραίους από την περιβόητη Γίντισλαντ, τον εβραϊκό "χώρο" που
άρχιζε από την Εσθονία και τη Μόσχα και έφθανε έως τη Θεσσαλονίκη, νότια,
και έως το Βερολίνο και τη Βιέννη, δυτικά, μετέβαλε τα πληθυσμιακά και
ιδεολογικά δεδομένα: Ο σιωνισμός και η δημιουργία μιας κρατικής εθνικής
εστίας –έστω και εάν η Παλαιστίνη κατοικούνταν ήδη από έναν άλλο λαό–
παράλληλα με τη μετανάστευση στην Αμερική, θα εμφανιστεί ως η μόνη
διέξοδος5. Δύο θα γίνουν πλέον τα επίκεντρα του εβραϊκού κόσμου, οι ΗΠΑ και
το Ισραήλ: Οι μεν ΗΠΑ ήταν μια χώρα πρώην μεταναστών που περνούσε στην
πλανητική ηγεμονία, με διακηρυγμένο όραμα την υποταγή, ει δυνατόν, όλου του
κόσμου σε ένα νέο imperium, αντίστοιχο με εκείνο της Ρώμης. Το δε Ισραήλ
είναι, ίσως, η πιο αποκλειστική χώρα του κόσμου, όπου αρκεί η θρησκεία για
την απόκτηση της υπηκοότητας και το έθνος-κράτος συγκροτείται μέσω της
σταδιακής εκδίωξης και παραγκωνισμού των αυτοχθόνων –θα έλεγε κανείς ο
αντίποδας των ΗΠΑ.
Πώς λοιπόν ο εβραϊκός –και αμερικανικός– οικουμενισμός θα συμβίωνε με την
ισραηλινή αποκλειστικότητα; Για αρκετά χρόνια, η αντίφαση θα είναι
πραγματική. Ιδιαίτερα στη Γαλλία, αλλά και στις ΗΠΑ, αρκετοί φιλελεύθεροι
και οι αριστεροί Εβραίοι διανοούμενοι, πιστοί στην παράδοση του
οικουμενισμού, θα υποστηρίζουν τους Παλαιστινίους και τους Άραβες απέναντι
στον Νταγιάν και την Γκόλντα Μέιρ. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της
γαλλικής εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, στην οποία οι Εβραίοι διανοούμενοι
θα παίξουν καθοριστικό ρόλο.
Ωστόσο η εβραϊκή οικουμενικότητα ήταν πάντα –και ίσως εξ ανάγκης μια και οι
Εβραίοι απορρίπτονταν από τις πλειοψηφικές θρησκείες– μια "αποκλειστική
οικουμενικότητα" διότι αναφερόταν πάντα σε έναν "περιούσιο λαό". Ο Μεσσίας
θα έλθει γι' αυτόν (απ' αυτόν) τον λαό. Μπορεί στην επαναστατική εκδοχή να
επρόκειτο για το προλεταριάτο ή, έστω για τους διανοουμένους, όμως το
στοιχείο της αποκλειστικότητας παραμένει. Ως προς την ιδιαιτερότητα του
εβραϊκού μεσσιανισμού, είναι απολύτως χαρακτηριστική και συμβολική η
περίπτωση του Μόζες Χές (Moses Hess -1812-1875). Ο Χες, που για ένα διάστημα
υπήρξε ο μέντορας του νεαρού Μαρξ στην πορεία του από τον αριστερό
εγελιανισμό στον κομμουνισμό, στη δεκαετία του 1850, με μια "στροφή",
εγκαινίασε πρώιμα τον σύγχρονο σιωνισμό στη διαπλοκή του με το σοσιαλισμό
και εξέδωσε το 1862 το πρώτο σύγχρονο σιωνιστικό βιβλίο, Ρώμη και
Ιερουσαλήμ, Το τελευταίο εθνικό ζήτημα6.
Αν λοιπόν ο μεσσιανισμός, από επαναστατικός και αντικαθεστωτικός, περάσει
στην "υπεράσπιση της Δύσης", μπορεί ευκολότατα να μεταβληθεί σε ένα ακόμα
όχημα του νέου περιούσιου λαού, των Αμερικανών7. Γι αυτό και θα είναι οι
Εβραίοι της Αμερικής που θα πραγματοποιήσουν με μεγαλύτερη ευκολία τη
σύνδεση ανάμεσα στην πλανητική ηγεμονία και τον παγκοσμιοποιητικό
οικουμενισμό, από τη μια, και το κράτος του Ισραήλ, από την άλλη, τον
μεσανατολικό χωροφύλακα των συνολικών συμφερόντων του "πολιτισμένου κόσμου"
–εν μέσω των "βαρβάρων"–, συμφερόντων που αποπνέουν την οσμή του πετρελαίου.
Από τη δεκαετία του '80 και στο εξής, κάτι ανάλογο θα συμβεί και στην
Ευρώπη. Η κοινωνική άνοδος των Εβραίων, η κρίση των σοσιαλιστικών ιδεολογιών
και η εξάντληση κάθε οραματικού στοιχείου του δυτικού πολιτισμού θα
επιταχύνουν τη διαδικασία. Ο εβραϊκός επαναστατικός μεσσιανισμός θα
υποκατασταθεί από τον σιωνισμό, ή μάλλον ακόμα χειρότερα το Ισραήλ, και ο
μεγάλος του προστάτης, οι ΗΠΑ, θα υποκαταστήσει την προσμονή της έλευσης του
Μεσσία. Το Ισραήλ θα είναι ο επί τέλους επελθών Μεσσίας και η ρομφαία των
πυρηνικών του όπλων –μαζί με την αμερικανική ομπρέλα παρεμπιπτόντως– θα
παίρνει εκδίκηση για χιλιετίες διώξεων, από τους Αιγυπτίους και τους
Ασσυρίους έως τον Χίτλερ. Μόνο που θα παίρνει αυτή την εκδίκηση στρεφόμενο
κατά των θυμάτων της νέας τάξης, στο πλευρό των θυτών τους.
Τα δεδομένα θα αντιστραφούν. Κατά τον ίδιο τρόπο που ο μαρξιστικός
διεθνισμός θα χρησιμοποιηθεί από την ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης έτσι και
ο εβραϊκός οικουμενισμός θα γίνει ένα ιδεολογικό όπλο στα χέρια της
πλανητικής υπερδύναμης. Το εβραϊκό έθνος έπαψε να είναι ο παρίας αυτού του
κόσμου, έπαψε να είναι ο "περιπλανώμενος Ιουδαίος" και οι Εβραίοι
αντικαταστάθηκαν από... τους Παλαιστίνιους, τα θύματά τους. Η τετριμμένη
αλλά πραγματική "αποκατάσταση" του εβραϊκού έθνους σκότωσε τον επαναστατικό
μεσσιανισμό του. Και το γεγονός ότι Εβραίοι διανοούμενοι, όπως ο Τσόμσκι και
πολλοί άλλοι ακόμα, που επιχειρούμε να παρουσιάσουμε σε αυτό το τεύχος,
συνεχίζουν στον επαναστατικό δρόμο της παλιάς εβραϊκής παράδοσης, δεν
αποτελεί πλέον κάποια ιδιαιτερότητα, ωστόσο μας προφυλάσσει από οποιονδήποτε
πρωτόγονο αντιεβραϊσμό και από οποιαδήποτε μετατροπή του αντισιωνισμού σε
αντισημιτισμό. Απλούστατα, οι Εβραίοι έγιναν δυτικοί όπως οι άλλοι και, σε
μια αρνητική συγκυρία για οποιοδήποτε απελευθερωτικό πρόταγμα, παύουν να
βρίσκονται στην πρωτοπορία της παγκόσμιας απελευθερωτικής σκέψης, όπως
συνέβαινε από τα μέσα του 19ου μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα.
Η άνοδος του φονταμενταλιστικού σιωνισμού
Αυτή η μεταστροφή της εβραϊκής διανόησης από την Αριστερά στον σιωνισμό, και
κατά συνέπεια στην υποστήριξη της πολιτικής του κράτους του Ισραήλ και των
ΗΠΑ, κατέστρεψε την παραδοσιακή φιλελεύθερη και προοδευτική παράδοση των
Αμερικανών και Γάλλων Εβραίων8. Η μετατροπή του Ισραήλ από εθνική εστία των
καταδιωκόμενων Εβραίων (έστω και παραβιάζοντας τα δικαιώματα των
Παλαιστινίων) σε μια αλαζονική πυρηνική ακροδεξιά υπερδύναμη, παράλληλα με
τη συνολική ενσωμάτωση της παραδοσιακής Αριστεράς σε όλες τις δυτικές
κοινωνίες, συμπαρέσυρε και την εβραϊκή φιλελεύθερη παράδοση. Το τίμημα της
επιτυχίας για τους Εβραίους και το Ισραήλ υπήρξε πολύ ακριβό, τους μετέβαλε
από θύματα σε θύτες, από διωκόμενους σε διώκτες, και τροφοδοτεί υποδόρια τον
κίνδυνο εμφάνισης ενός νέου κύματος γενικευμένου αντι-σημιτισμού. Κάτι
τέτοιο έχει ήδη γίνει στις μουσουλμανικές χώρες, όπου δύσκολα μπορεί να
υπάρξει πλέον διάκριση ανάμεσα στους Εβραίους και τους σιωνιστές.
Χαρακτηριστική είναι και η εξέλιξη του σιωνιστικού κινήματος τα τελευταία
είκοσι χρόνια: Η καρδιά του σιωνισμού δεν είναι πια τα αριστερά (το Εργατικό
Κόμμα θα χάσει για πρώτη φορά τις εκλογές το 1977), αλλά τα θρησκευτικά
κόμματα. Οι έποικοι στα κατεχόμενα δεν θα είναι μέλη των αριστερών
οργανώσεων που δημιούργησαν τα κοινόβια των Κιμπούτζ, αλλά, στη συντριπτική
τους πλειοψηφία, οι θρησκευτικοί φονταμενταλιστές, του Γκους Εμουνίμ. Όπως
τονίζουν οι αντισιωνιστές Εβραίοι διανοούμενοι και αγωνιστές, αν δεν
εμφανιστεί ένα ισχυρό αντισιωνιστικό ρεύμα στο εσωτερικό του εβραϊκού λαού,
ο κίνδυνος μιας ευρύτερης ανάφλεξης θα έρχεται όλο και πιο κοντά.
Γιώργος Καραμπελιάς
Σημειώσεις
1. Βλέπε Professor Israel Sahak, Jewish History, Jewish Religion, The Weight
of Three Thousand Years, Pluto Press, Λονδίνο
2. Η τελευταία μεγάλη απόπειρα για μια εγκόσμια, οιονεί "εθνική" και
μεταφυσική απελευθέρωση των Εβραίων, το κίνημα του "Μεσσία" Σαμπατάι Τσέβι
στον 17ο αιώνα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ο "σαμπαταϊσμός" αφού ξεσήκωσε
όλες τις Εβραϊκές κοινότητες της Ευρώπης, θα καταλήξει σε παταγώδη αποτυχία,
μετά την φυλάκισή του "Μεσσία" από τους Τούρκους και κυρίως μετά την
αποστασία του καθώς και αρκετών οπαδών του στον μουσουλμανισμό (ντονμέδες).
[Βλέπε Σάββα Μιχαήλ (Σαμπετάϊ Μάτσα) Μορφές του Μεσσιανικού, Άγρα, 1999 και
Gershom Scholem, Sabbatai Sevi, Prin-ceton Univ Pr; 1976.]
3. Χαρακτηριστική υπήρξε η αντίθεση του Λένιν –αλλά και των Εβραίων
αντισιωνιστών, όπως ο Τρότσκυ και η Λούξεμπουργκ– με την αντίληψη μιας
χωριστικής και χωριστής οργάνωσης των Εβραίων εργατών στα πλαίσια του
ρωσικού εργατικού κινήματος. Η "Μπουντ", η πανίσχυρη για τα μέτρα της εποχής
εβραϊκή εργατική οργάνωση, διεκδικούσε τη διατήρηση χωριστών οργανώσεων για
τους Εβραίους εργάτες μέσα στο υπό συγκρότηση Ρωσικό Σοσιαλδημοκρατικό
Κόμμα. Στη συνέχεια, μεγάλο μέρος των στελεχών της πέρασε στο αριστερό
σιωνιστικό κίνημα και μετανάστευσαν στην Παλαιστίνη Dictionnaire
encyclopιdique du Judaοsme, Bouqins, Cerf/Robert Laffont, σσ.1195-98.
4. Amos Elon, The Israelis, Founders and Sons, ό.π. σ. 59.
5. Μέχρι το 1989, ένα σημαντικό μέρος τους θα παραμείνει στη Σοβιετική
Ένωση, ενώ στη Δυτική Ευρώπη η μόνη σημαντική κοινότητα, περίπου 1% του
συνολικού πληθυσμού της χώρας, θα συνεχίσει να ζει στη Γαλλία.
6. Βλέπε Isaiah Berlin, "Τhe life and opinions of Moses Hess", στο Against
the Current, Essays in the History of Ideas , Oxford University Press,
Λονδίνο 1981, σσ. 213-251.
7. Δεν είναι τυχαίο πως τα δύο κυρίαρχα λόμπι των ΗΠΑ, το προτεσταντικό
(βλέπε Χάντιγκτον) και το εβραϊκό (βλέπε Κίσινγκερ) αναφέρονται εξίσου στην
Παλαιά Διαθήκη και την εξολόθρευση των αλλοφύλων και διαπνέονται από ένα
παρόμοιο αυτοκρατορικό-θρησκευτικό παραλήρημα
8. Χαρακτηριστική είναι η εκλογική συμπεριφορά των Αμερικανοεβραίων που
σχεδόν πάντα στήριζαν το Δημοκρατικό Κόμμα και τις πιο προοδευτικές του
μερίδες. Έτσι, από το 1932 έως το 1944, υπερψήφισαν για 4 συνεχόμενες
εκλογές τον Ρούζβελτ με ποσοστά από 82%-90% , όταν στο συνολικό εκλογικό
σώμα έπαιρνε από 53%-62%. Το 1962 έκριναν την εκλογή του Κένεντυ με 82% των
ψήφων ενώ στο συνολικό εκλογικό σώμα είχε λάβει μόλις 51%. Ακόμα και το 1988
υποστήριξαν κατά 64% τον Δουκάκη που έχασε με 45% στο σύνολο. Ωστόσο τα
λόμπι των Εβραίων στο Κογκρέσο και τη Γερουσία στήριζαν στην πλειοψηφία των
περιπτώσεων όλες τις επιλογές αντιδραστικής κατεύθυνσης στην εξωτερική
πολιτική.[Βλέπε J.J. Goldberg, Jewish Power, Inside the American Jewish
Establishment, Perseus Books, Ρήντινγκ Μασαχουσέτη, 1966. σ. 34.]
..........................................................................
Και κάτι που αποδεικνύει οτι τους Σιωνιστές δεν τους αντέχουν ούτε οι ίδιοι
οι Εβραίοι.Ιδού πως τους ξεμπροστιάζουν.Το θλιβερό της υπόθεσης είναι οτι οι
σιωνιστικές σέκτες των ΗΠΑ πιστεύουν ακράδαντα οτι οι Εβραίοι είναι κάτι το
διαφορετικό ακόμα και στο DNA.Παράνοια ή βαθύτατη θρησκοληψία ;
..........................................................................
"Το DNA των Εβραίων είναι διαφορετικό"
Τεράστια επιρροή άσκησαν σε πολλούς θρησκευόμενους Εβραίους, στο Ισραήλ και
στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι διδασκαλίες και τα γραπτά του ηγέτη των
"Λούμπαβιτς", του επιλεγόμενου "Λουμπαβίτσερ Ρέμπε", του ραβίνου Μεναχέμ
Μέντελ Σνίρσον (Menachem Mendel Schneerson), ηγέτη της οργάνωσης Χαμπάντ. Αν
και ο Σνίρσον και οι "Λούμπαβιτς" οπαδοί του είναι Χαρεντίμ, εντούτοις
αναμίχθηκαν στην πολιτική ζωή του Ισραήλ και συμμερίζονται πολλές από τις
απόψεις του Γκους Εμουνίμ και του Εθνικού Εβραϊκού Κόμματος. Οι ιδέες του
ραβίνου Σνίρσον, που παρουσιάζονται στη συνέχεια, πάρθηκαν από ένα βιβλίο
που έχει τίτλο Συλλογή συζητήσεων και δημοσιεύθηκαν στους Αγίους Τόπους το
1965. Ό,τι δίδασκε ο ραβίνος Σνίρσον ήταν, ή άμεσα έγινε, επίσημη πίστη των
Χασιδιτών του Λούμπαβιτς.
O Λουμπαβίτσερ Ρέμπε αναφέρει:
"Η διαφορά μεταξύ ενός Εβραίου και ενός μη Εβραίου πηγάζει από την κοινή
έκφραση: 'Αφήστε μας να διαφοροποιηθούμε.' (...) Όπως έχει εξηγηθεί, ένα
έμβρυο αποκλήθηκε ανθρώπινη ύπαρξη διότι έχει και σώμα και ψυχή. Επομένως, η
διαφορά μεταξύ ενός εμβρύου Εβραίου και ενός μη Εβραίου μπορεί να γίνει
κατανοητή. Υπάρχει επίσης και μια διαφορά στα σώματα. Το σώμα ενός εμβρύου
Εβραίου ανήκει σε ανώτερο επίπεδο από εκείνο ενός εμβρύου μη Εβραίου. Η ίδια
διαφορά υφίσταται και ως προς την ψυχή: η ψυχή του εμβρύου ενός Εβραίου
είναι διαφορετική από την ψυχή ενός μη Εβραίου. (...) Ένας Εβραίος δεν
δημιουργήθηκε ως μέσο για την επίτευξη κάποιου [άλλου] σκοπού, ο ίδιος είναι
ο σκοπός, καθώς η ουσία όλων των πραγμάτων [θείας] προέλευσης δημιουργήθηκε
μόνο για να υπηρετεί τους Εβραίους. Όταν λεει ότι "Στην αρχή ο Θεός
δημιούργησε τον Ουρανό και την γη" (Γένεσις [1:1]) εννοεί ότι [ο ουρανός και
η γη] δημιουργήθηκαν για χάρη των Εβραίων, που αποκλήθηκαν η "αρχή". Αυτό
σημαίνει ότι τα πάντα, όλες οι εξελίξεις, όλες οι ανακαλύψεις, η δημιουργία,
περιλαμβανομένων του ουρανού και της γης, είναι μια ματαιότητα συγκρινόμενα
με τους Εβραίους. Τα σημαντικά πράγματα είναι οι Εβραίοι, διότι δεν
υφίστανται για κάποιον άλλο σκοπό, οι ίδιοι είναι ο [θείος] σκοπός."
Έπειτα από κάποιες επιπρόσθετες εξηγήσεις με βάση την Καμπάλα, o Ρέμπε των
Λούμποβιτς συμπεραίνει: "Από αυτά που ειπώθηκαν, μπορεί να γίνει κατανοητό
γιατί ένας μη Εβραίος θα έπρεπε να τιμωρείται με θάνατο εάν σκοτώνει ένα
έμβρυο και γιατί ένας Εβραίος δεν θα έπρεπε να καταδικάζεται με θάνατο. Η
διαφορά μεταξύ ενός εμβρύου και ενός γεννημένου μωρού είναι ότι το έμβρυο
δεν αποτελεί μια αυθυπόστατη πραγματικότητα αλλά μάλλον είναι εξαρτημένο
τμήμα• είτε είναι παράρτημα της μητέρας του είτε αποτελεί μια πραγματική
δημιουργία μετά τη γέννησή του, όταν ο [θείος] σκοπός της ύπαρξής του έχει
πια εκπληρωθεί... Είναι γραμμένο: "Ξένοι θα 'ρθουνε να δουλεύουνε για χάρη
σας• θα βόσκουν τα κοπάδια σας, θα είναι γεωργοί και αμπελουργοί σας"
[Ησαΐας 61:5]. Όλη η ύπαρξη [ενός μη Εβραίου] υπάρχει μόνο για χάρη των
Εβραίων. Εξαιτίας αυτού ένας μη Εβραίος θα έπρεπε να τιμωρείται με θάνατο
εάν σκοτώσει ένα έμβρυο, ενώ ένας Εβραίος, του οποίου η ύπαρξη είναι η πιο
σημαντική, δεν θα έπρεπε να τιμωρείται με θάνατο εξαιτίας της εξόντωσης
κάποιου εξαρτήματος. Δεν θα έπρεπε να καταστρέψουμε ένα σημαντικό πράγμα για
χάρη κάποιου πράγματος που είναι ατελές. (...)"
Το 1965, όταν δημοσιεύθηκαν τα παραπάνω, ο Ρέμπε των "Λούμποβιτς" είχε
συμμαχήσει στο Ισραήλ με το Εργατικό Κόμμα και το κίνημά του είχε ήδη
αποκομίσει πολλαπλά πλεονεκτήματα από την κυβέρνηση, όπως είχε συμβεί και με
τις προηγούμενες ισραηλινές κυβερνήσεις. Οι "Λούμποβιτς', επί παραδείγματι,
απέκτησαν αυτονομία για το δικό τους εκπαιδευτικό δίκτυο μέσα στο σύστημα
της κρατικής θρησκευτικής εκπαίδευσης. Στα μέσα της δεκαετίας του 1970, ο
Ρέμπε αποφάσισε ότι το Εργατικό Κόμμα ήταν πολύ μετριοπαθές και επομένως
μετέθεσε την πολιτική του υποστήριξη άλλοτε προς το Λικούντ και άλλοτε προς
την θρησκευτική συμμαχία. Ο Αριέλ Σαρόν ήταν ο αγαπημένος πολιτικός του. Ο
Σαρόν με την σειρά του επαίνεσε τον Ρέμπε δημοσίως και εκφώνησε ένα λόγο γι'
αυτόν στην Κνεσσέτ μετά τον θάνατό του. Από τον πόλεμο του Ιουνίου του 1967
και μέχρι τον θάνατό του, ο Ρέμπε υποστήριζε πάντα τους πολέμους του Ισραήλ
και αντιτιθόταν σε οποιαδήποτε υποχώρηση. Το 1974, εναντιώθηκε σθεναρά στην
αποχώρηση του Ισραήλ από την περιοχή του Σουέζ, την οποία είχε κατακτήσει
στον πόλεμο του 1973, υποσχόμενος τη θεία εύνοια εάν το Ισραήλ επέμενε στην
κατοχή αυτής της γης. Μετά τον θάνατό του, χιλιάδες οπαδοί του στο Ισραήλ,
που εξακολουθούσαν να διατηρούν τις απόψεις που εκθέσαμε πιο πάνω, έπαιξαν
σημαντικό ρόλο στην εκλογική νίκη του Νετανιάχου, διαδηλώνοντας στα
σταυροδρόμια πριν από την ημέρα των εκλογών, και τραγουδούσαν το σύνθημα: "Ο
Νετανιάχου είναι καλός για το Ισραήλ". Αν και άσκησαν έντονη κριτική για τη
συνάντηση του Νετανιάχου με τον Αραφάτ, τη συμφωνία της Χεβρώνας και τη
συμφωνία για μια δεύτερη υποχώρηση, οι οπαδοί του Ρέμπε συνέχιζαν να
δείχνουν την προτίμησή τους στην κυβέρνηση Νετανιάχου.
(...)Ανάμεσα στους θρησκευόμενους έποικους στα κατεχόμενα, οι "Χαμπάντ
Χασσίντς" εκπροσωπούν μια από τις πιο εξτρεμιστικές αντιλήψεις. Ο Μπαρούχ
Γκολντστάιν, ο σφαγέας των Παλαιστινίων, ήταν ένας από αυτούς. Ο ραβίνος
Γιτζάκ Γκίνσμπουργκ, ο οποίος έγραψε ένα κεφάλαιο σε ένα βιβλίο που επαινεί
τον Γκολντσάιν και όσα έκανε, είναι ένα άλλο μέλος της ομάδας. Ο
Γκίνσμπουργκ είναι ο πρώην επικεφαλής της Γιόσεφ Τομπ Γεσίβα, που βρίσκεται
στα περίχωρα της Ναμπλούς. Ο ραβίνος Γκίνσμπουργκ, ο οποίος ήρθε στο Ισραήλ
από τις ΗΠΑ και έχει ισχυρούς δεσμούς με την κοινότητα των "Λούμποβιτς" στις
ΗΠΑ, έχει συχνά εκφράσει τις απόψεις του στα αγγλικά σε αμερικανοεβραϊκά
έντυπα. Το απόσπασμα που ακολουθεί δημοσιεύθηκε στις 26 Απριλίου του 1996
στο Jewish Week (της Νέας Υόρκης) που περιέχει μια συνέντευξη με τον ραβίνο
Γκίνσμπουργκ:
"Θεωρούμενος ως μία από τις αυθεντίες της σέκτας των "Λούμποβιτς" στον
ιουδαϊκό μυστικισμό, ο γεννημένος στο Σαιντ Λούις ραβίνος, ο οποίος έχει
επίσης πτυχίο στα μαθηματικά, μιλά ελεύθερα για τη γενετικά θεμελιωμένη
πνευματική ανωτερότητα των Εβραίων, σε σχέση με τους μη Εβραίους. Είναι μια
ανωτερότητα η οποία ισχυρίζεται ότι έχει προσδώσει στη ζωή του Εβραίου
μεγαλύτερη αξία σύμφωνα με την Τορά: 'Αν έβλεπες δυο ανθρώπους να πνίγονται,
έναν Εβραίο και ένα μη Εβραίο, η Τορά λεει ότι σώζεις πρώτα την ζωή του
Εβραίου'". Ο ραβίνος Γκίνσμπουργκ δήλωσε στο Jewish Week ότι: "Αν κάθε απλό
κύτταρο στο σώμα του Εβραίου εμπεριέχει το θεϊκό στοιχείο, είναι μέρος του
Θεού, τότε κάθε ίνα του DNA είναι μέρος του Θεού. Επομένως, το εβραϊκό DNA
είναι κάτι το ιδιαίτερο". Στη συνέχεια, ο ραβίνος Γκίνσμπουργκ έκανε μια
ρητορική ερώτηση: "Αν ένας Εβραίος χρειαστεί ένα συκώτι, μπορεί να πάρει ένα
από έναν αθώο μη Εβραίο περαστικό για να σωθεί ; Η Τορά πιθανώς να το
επέτρεπε. Η ζωή του Εβραίου έχει απεριόριστη αξία", εξηγεί. "Υπάρχει κάτι το
απεριόριστα πιο άγιο και μοναδικό στη ζωή του Εβραίου από ό,τι στη ζωή του
μη Εβραίου".
Ισραήλ Σάχακ
Φτάνει πια με την εβραίικη κλάψα και μανία καταδιώξεως, την φυλή με ύπατο φυλετικό αρχέτυπο τον Ιώβ, την "εκλεκτή" φυλή του Γιαχβέ, το "ανάδελφον" έθνος, την φυλή την οποία, "όλοι την μισούν και τήν διώκουν", αυτοί οι "εκλεκτοί" και όλοι οι άλλοι "αντισημίτες"!
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ! ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΗ! ΡΑΤΣΙΣΤΗ!
Φτάνει πια με την νεοελληνική κλάψα και μανία καταδιώξεως, την φυλή με τα γονίδια του... Μεγάλου Αλεξάνδρου, την "εκλεκτή" φυλή του Χριστού και του... Δία, το "ανάδελφον" έθνος, την φυλή την οποία, "όλοι την μισούν και τήν διώκουν", αυτοί οι "εκλεκτοί" και όλοι οι άλλοι "ανθέλληνες"!
ΠΕΣ ΤΑ! ΠΕΣ ΤΑ! ΝΑ Τ' ΑΚΟΥΝ ΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ!
ΟΥΑΙ ΥΜΙΝ ΥΠΟΚΡΙΤΑΙ
Ξεχάστηκα στην Αμερική κατά τις τρεις πρώτες δεκαετίες του εικοστού αιώνα.
Δημοσίευση σχολίου