Τετάρτη, Φεβρουαρίου 22, 2006

Νόμος, είναι το δίκιο του - ... ;



Άλλα είχα σκοπό να γράψω στο ημερολόγιό μου, αλλά με παρασύρει η επικαιρότητα γιατί θέτει ένα δύσκολο και δυσεπίλυτο πρόβλημα.

Μία τάξη ανθρώπων, μία ομάδα εργαζόμενων που διεκδικεί ορισμένα πράγματα, έχει δικαίωμα να παραλύει την ζωή μιας χώρας;

Το ζήσαμε με τους αγρότες που έκοψαν την Ελλάδα στα δύο, με τους μεταφορείς και τώρα με τους ναυτεργάτες.

Για το ΚΚΕ, που άλλωστε στηρίζει την σημερινή κινητοποίηση, η λύση, είναι απλή και εκφράζεται στο σλόγκαν: «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη!».

Ωστόσο αυτό το δίκιο μπορεί να αντιβαίνει στα δικαιώματα πολύ μεγαλύτερων ομάδων του πληθυσμού οι οποίες θα μπορούσαν να απαντήσουν λέγοντας: «νόμος είναι το δίκιο της πλειοψηφίας».

Ως ποιο σημείο φτάνει το «δίκιο του εργάτη»; Μπορεί να κρατάει σε ομηρία μία ολόκληρη κοινωνία; Μπορεί να εκβιάζει – επειδή είναι σε θέση να το κάνει; (Οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, οι φτωχοί, δεν διαθέτουν δύναμη πίεσης.... κι ας έχουν μεγαλύτερη ανάγκη).

Και πού σταματάει το όριο των αιτημάτων – αν είναι παράλογα, υπερβολικά και καταχρηστικά – τι γίνεται; Ποιος κρίνει;

Θέτω ερωτήματα γιατί δεν έχω απάντηση. Συμπάσχω και με τον ναυτεργάτη αλλά και με τον παραγωγό κηπευτικών της Κρήτης και με τον νησιώτη που έμεινε χωρίς καύσιμα... Όμως με το να συμπάσχω με όλους δεν λύνω κανένα πρόβλημα – μάλλον το επιδεινώνω.

Με ενοχλεί και με προσβάλλει το μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης – αλλά δεν ξέρω αν θα έλεγα το ίδιο αν ήμουν κάτοικος αποκλεισμένου νησιού...

Κι είμαι σαν τον Νασρ-ελ-ντιν Χότζα που βρέθηκε, κατής, ανάμεσα σε δύο αντίδικους. Άκουσε τον πρώτο και του είπε: «Δίκιο έχεις». Άκουσε και τον δεύτερο και του είπε το ίδιο. Κι όταν κάποιος τρίτος παρατήρησε πως αυτό ήταν παράλογο, ο Χότζας του απάντησε: «Κι εσύ δίκιο έχεις»...


Η φωτογραφία από ένα παζάρι στα Τρίκαλα πριν πολλά χρόνια.

131 σχόλια:

mickey είπε...

Κάποιος κάποτε είχε ονομάσει τους συνδικαλιστές που ασκούν τον δικό τους "νόμο" ως "στρατό κατοχής" ;)

Υ.Γ. Παράπονο το 'χω να κάνω κι εγώ μια φορά σεφτέ σε post του Ν.Δ. Πάλι με πρόλαβε άλλος :(

Epicuros είπε...

Η απεργία, όπως είναι γνωστό, είναι μέσον πίεσης. Και πώς θα γίνει μέσον πίεσης χωρίς να προκαλέσει δυσφορία στο κοινωνικό σύνολο, το οποίο, με τη σειρά του, θα εξασκήσει πίεση πάνω σ' αυτούς που παίρνουν αποφάσεις; Αν η απεργία δεν δημιουργούσε πίεση δεν θα είχε καμμία πιθανότητα να είναι αποτελεσματική. Θα παρέμενε μία ροναντική πράξη διαμαρτυρίας.

ΙΣ είπε...

Η άποψή μου είναι ξεκάθαρη. Δεν έχω ενδοιασμούς. Όπως η ελευθερία μου τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου, έτσι και το δίκιο μου τελειώνει εκεί που αρχίζει το δίκιο του άλλου.

Η στάση του ΚΚΕ σε αυτή την περίπτωση, αλλά και σε πολλές άλλες κατά καιρούς, είναι φασιστική (κατά τη γνώμη μου είναι το πιο συντηρητικό και ολοκληρωτικό κόμμα στην Ελλάδα σήμερα). Φαίνεται και από τον «διάλογο» που κάνουν τα μέλη του στα παράθυρα.

Μαύρο πρόβατο είπε...

Πριν να το φιλοσοφήσουμε, να αναρωτηθούμε: γιατί απεργούν οι ναυτικοί; Τιζητάνε;
Η απάντηση στα παραπάνω θα βοηθήσει στο ν'απαντηθούν και τα ζητήματα που θέτει ο sextus.
Κανείς να ενημερώσει, ώστε να "γειωθεί" η συζήτηση;

άστεγος είπε...

Το τεράστιο έλειμμα δημοκρατίας στην κοινοβουλευτική-τηλεοπτική ολιγαρχία μας, αφήνει περιθώριο για τα πάντα. Ετσι μπορεί να είναι νόμος το δίκιο του εργάτη, το δίκιο της πλειοψηφίας, το δίκιο της κουτσής Μαρίας κτλ.

alombar42 είπε...

Σε χώρες με μικρό ποσοστό "κομμουνιστών", υπαρχει τραμπουκισμός και βία εναντίον απεργών. Εχουν δει τα ΜΑΤάκια μας...

Δυσεπίλητο το πρόβλημα - όλοι έχουν δίκιο (εξαιρουμένων των ασυνεπών υποσχέσεων) και ο κάτοικος του απομακρυσμένου νησιού και ο ναυτεργάτης. Δυστυχώς ή ευτυχώς σε κάθε απεργία ενοχλείται κάποιος κόσμος, ο δε απεργός πιέζει όπως μπορεί.

Οταν όμως η κυβέρνηση καβαλάει τη δικαιοσύνη και χρησιμοποιεί τέτοια μέτρα, υπάρχει σοβαρότερο ζήτημα.

manosantonaros είπε...

Μπορείτε να μου πείτε (παρακαλώ πολύ) κ. Δήμου, πώς εγώ ένας άνθρωπος που πέρασα (περνάω) το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιόφωνα, κανάλια έχω πάψει εδώ και αρκετό να ενημερώνομαι;
Μήπως επειδή τελικά έχουν όλοι "δίκιο;"

A.F.Marx είπε...

Εδώ θα γίνει σήμερα η σύναξη των "νοικοκυραίων";
Εδώ θα βροντοφωνάξουμε αλήτες-φασίστες-κομμουνιστές;
Αχ, κύριε Δήμου, μας κακομαθαίνετε...
----------------------------------

resident είπε...

Για να παρει καποιοs θεση καλο ειναι να γνωριζει τι ζητανε οι απεργοι κι αν αυτο ειναι νομιμο δικαιο και σωστο,σε συγκρηση με την εργασια που κανουν αλλα και σε σχεση με τουσ αλλουs εργαζομενουs τησ χωραs αυτηs.Μετα υπαρχουν και καποια ορια.π.χ ο κυνδινοs τηs υγειαs και τησ ζωηs αυτων που επηρεαζει αμεσα η απεργια.Ζω σε νησι και αν συνεχιστει η απεργια θα υπαρξουν προβληματα που θα αγγιξουν πολλουs.

Rocean είπε...

Πολύ κλάμα ρε παιδιά για τα νησιά. Τώρα τα θυμηθήκατε? Σας ενοχλεί το δίκιο του εργάτη? Ε, δεν είδα κανέναν να χτυπιέται και να εναντιώνεται στο δίκιο του εφοπλιστή που κάνει ότι γουστάρει και όλα τα νησιά μας είναι όμηροι αυτών των αλητών.

Ορίστε και μια φωτογραφία ενός από τους αλήτες που διατάζει τα όργανα καταστολής να χτυπήσουν τους ναυτεργάτες.
http://photos1.blogger.com/blogger/7770/2036/1600/limavi_photo12.jpg

Για να ξέρουμε με ποιους έχουμε να κάνουμε. Στον νόμο των εφοπλιστών απαντάμε με τον αγώνα και το δίκιο των εργατών. Απλά πράγματα.

MainMenu είπε...

Γαμησε τα κυριε Μαρξ...Κυριε Δημου οι απεργοι δεν ειναι εν δυναμει φτωχοι και ανεργοι...? Για αυτό απεργούν.

άστεγος είπε...

Μαύρο πρόβατο έχεις δίκιο.

Αν και δεν έχω πρόσβαση στην ελληνική τηλεόραση, έχω την αμυδρά υποψία ότι τα κανάλια παίζουν όλη μέρα τα επεισόδια χωρίς να γίνεται ουσιαστικά λόγος για τα αιτήματα των απεργών. Όπως πριν από κάποια χρόνια, ύστερα από πορεία 20.000 ατόμων στο κέντρο της Αθήνας, άνοιγα την TV και με έκπληξη έβλεπα τον Ευαγγελάτο να ωρύεται για μια τζαμαρία που έσπασε (και δεν είδε σχεδόν κανείς απ' τους διαδηλωτές, δεν ήταν άλλωστε γι' αυτό εκεί) και να μην αναφέρει καν το λόγο της διαδήλωσης. Έχει αλλάξει κάτι από τότε;

MainMenu είπε...

Πρεπει καποιος να κανει τη γεννεαλογια της λεξης φασισμού. Σε λιγο θα αποκαλουμε τον αστεγο φασιστα

α και της λεξης δημοκρατια...η οποια μαλλον τωρα σημαινει τηλεοπτικη εκπομπη για ελευθερους επαγγελματιες

Draminos είπε...

Καλησπέρα,

"Νόμος, είναι το δίκιο του - ... ;"

Ανέκαθεν νόμος ήταν το "δίκιο" δηλαδή το συμφέρον του ισχυρότερου, και δεν βλέπω πως θα αλλάξει αυτή η κατάσταση.
Ομως δεν νομίζω ότι φταίει περισσότερο για τα μέσα και τις μεθόδους που χρησιμοποιεί όποιος βρίσκεται σε θέση άμυνας. Στον πόλεμο ο ανίσχυρος καταφεύγει σε ανταρτοπόλεμο, στα δικαστήρια ο κατηγορούμενος δεν ορκίζεται και μπορεί να πεί όσα ψέμματα θέλει, οι εργαζόμενοι σε οποιαδήποτε θέση, τι να κάνουν; να πουν σφάξε με αγά μου να αγιάσω;
Βέβαια το να είναι κάποιος δογματικός σε τέτοιες περιπτώσεις επιδώνει μια κατάσταση παρά βοηθάει, και αυτό πιστεύω ότι είναι το μεγαλύτερο λάθος του ΚΚΕ.

resident είπε...

Παντα ο ανθρωποs θα ζηταει ολο και πιο πολλα απο οσα εχει.Μπορει εναs κλαδοs εργαζωμενων να ειναι ο πιο προνομιουχοs σε σχεση με αλλουs να αμοιβεται υπερακετα,και τοτε παλι θα διεκδικισει περισορερα.Oποτε οποιοs ζηταει κατι δεν εχει απριορι δικιο.

Rocean είπε...

btw... Για όσους μιλάνε για υποκινούμενους του ΚΚΕ. Απο τα 14 μέλη της διοίκησης της ΠΝΟ μόνο οι 2 είναι Κομμουνιστές!!! Γι'αυτό αφήστε την καραμέλα. Δεν βαρεθήκατε ακόμη?

Draminos είπε...

@antonis,
συμφωνώ και επαυξάνω στο σχόλιο σου για το ρόλο των καναλιών. Δεν άλλαξε τίποτε προς το καλύτερο.

Nikos Dimou είπε...

Τα αιτήματα των απεργών σύμφωνα με τον Flash.gr:
Οι ναυτικοί διεκδικούν, μεταξύ άλλων, απορρόφηση των ανέργων Ελλήνων ναυτεργατών, ίδρυση ανεξάρτητου Ειδικού Ταμείου Ανεργίας, διπλασιασμό εφάπαξ παροχών, κάλυψη από τον κρατικό προϋπολογισμό των παροχών όλων των Ταμείων τους, ικανοποιητική συλλογική σύμβαση για το 2006, δεκάμηνη επάνδρωση ακτοπλοϊκών - επιβατηγών πλοίων και ανάκληση εγκριτικών πράξεων νηολόγησης πλοίων

Nikos Dimou είπε...

Πολιτική επιστράτευση είναι η εφαρμογή του στρατιωτικού νόμου σε εργασιακές σχέσεις.(Μη υπακοή σημαίνει λιποταξία...) Γίνεται όταν υπάρχουν σοβαρότατες πολεμικές καταστάσεις ή οικονομικές δυσκολίες που αφορούν όλους τους πολίτες.

Nikos Dimou είπε...

Όπως είναι εμφανές τα αιτήματα των απεργών είναι αρκετά απαιτητικά. Τρία μάλιστα από αυτά δεν ξέρω αν έχουν ισχύσει σε άλλο κλάδο: α) η κάλυψη από τον κρατικό προϋπολογισμό των παροχών όλων των Ταμείων τους β) απορρόφηση των ανέργων Ελλήνων ναυτεργατών, και γ) διπλασιασμός εφάπαξ παροχών.

Yannis H είπε...

Η πολιτική και κοινωνική συνοχή μας είναι ανύπαρκτη. Και στη διεκδίκηση των δίκιων μας απέναντι στην κυβέρνηση και απέναντι στον συνάνθρωπό μας.

Είμαστε το αντίθετο των Τριών Σωματοφύλακων (ίσως απλώς Τομαροφύλακες): ο καθένας για τον εαυτό του και όλοι εναντίον όλων!

MainMenu είπε...

Ηαρρυ επειδη το ζητησες...
οι αποψεις του ουαιλντ επι του θεματος

http://www.marxists.org/reference/archive/wilde-oscar/soul-man/index.htm

και κατι ακομα αφησε κανενα στερεοτυπο στην ακρη...τι θα πει εξυπνος ως πουστης?????

το φασισμο της ονομασιας 'Κωνσταντινουπολης' τον αναγνωρίζεις ευκολα...τον αναχρονισμο της λεξης πουστης για τον ουαιλντ τον εχασες τελειως.

axilleas είπε...

Δεν είναι παράδοξο ο αδερφός σου να είναι αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος και εσύ να μην ενημερώνεσαι; Όλοι οι άλλοι τι πρέπει να κάνουμε;

MainMenu είπε...

http://www.marxists.org
/reference/archive/wilde-oscar/soul-man/index.htm

Μαύρο πρόβατο είπε...

Μπορεί κανείς να σχηματίσει μια εικόνα για το τι ζητούν οι ναυτικοί και πώς τους αντιμετωπίζει η κυβέρνηση, στο σάιτ της ΠΝΟ

Μια λεπτομερέστερη καταγραφή περιέχεται σε μια από τις ανακοινώσεις του συνδικάτου, που δεν είναι και από τα μαχητικότερα:
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΕΣ
Πειραιάς 2 Φεβρουαρίου 2006

Συνάδελφοι Ναυτεργάτες και Ναυτεργάτισσες

Η Διοίκηση της ΠΝΟ απεφάσισε την κήρυξη την Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2006 48ωρης προειδοποιητικής Παν-Ελλαδικής απεργίας των πληρωμάτων σε όλες τις κατηγορίες πλοίων και με προοπτική κλιμάκωσης.

Η Διοίκηση της Ομοσπονδίας κατέληξε σε αυτήν την απόφαση αφού εξάντλησε κάθε δυνατό μέσο πίεσης, αλλεπάλληλων παρεμβάσεων και διαμαρτυριών προς τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας κ. Κεφαλλογιάννη, προκειμένου να δοθούν λύσεις στα προβλήματα των Ελλήνων ναυτεργατών τα οποία χρονίζουν και οξύνονται.

Όπως είναι γνωστό το Γενικό Συμβούλιο της ΠΝΟ στις 16 Δεκεμβρίου 2005 έθεσε προθεσμία μέχρι τέλους Φεβρουαρίου 2006, προκειμένου να αντιμετωπισθούν από την πλευρά του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας καίρια θέματα των ναυτεργατών που περιλαμβάνονται στο τελευταίο εξώδικό μας.

Στο πλαίσιο αυτών των αιτημάτων, για τα οποία πραγματοποιούμε την απεργιακή μας κινητοποίηση, προστέθηκε και το ζήτημα της απόσυρσης του νομοσχεδίου του ΥΕΝ για την «αναβάθμιση και αναδιάρθρωση της ναυτικής εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις».

Έτσι το διεκδικητικό πλαίσιο της απεργίας μας αποτελούν τα εξής φλέγοντα θέματα:

· Εξασφάλιση του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος για εργασία και άμεση απορρόφηση όλων των προσφερομένων για εργασία ανέργων Ελλήνων ναυτεργατών.
· Δεκάμηνη επάνδρωση ακτοπλοϊκών – επιβατηγών πλοίων.
· Ανάκληση εγκριτικών πράξεων νηολόγησης πλοίων.
· Ίδρυση ανεξάρτητου Ειδικού Ταμείου Ανεργίας.
· Διπλασιασμός εφάπαξ παροχών Ταμείων Προνοίας Αξιωματικών & Κατωτέρων Πληρωμάτων ΕΝ
· Φορολογικό
· Κάλυψη από τον κρατικό προϋπολογισμό των παροχών όλων των Ταμείων (κυρίων συντάξεων ΝΑΤ, εφάπαξ παροχών, επικουρικών συντάξεων ΚΕΑΝ, ΕΛΟΕΝ) και Εστίας Ναυτικών.
· Άμεση έναρξη συλλογικών διαπραγματεύσεων για την ικανοποίηση των αιτημάτων της ΠΝΟ και υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας για το 2006.
· Άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου για την «αναβάθμιση και αναδιάρθρωση της ναυτικής εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις».

Η ΠΝΟ κατ΄επανάληψη έχει ενημερώσει διεξοδικά τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες ναυτεργάτες προτάσσοντας πάντα τα κορυφαία ζητήματα της απασχόλησης, της διασφάλισης των θέσεων εργασίας και της ίδρυσης Ανεξάρτητου Ειδικού Ταμείου Ανεργίας, τα οποία και έχει αναγάγει σε πρώτης προτεραιότητας θέματα.

Μείζονος σημασίας πρόβλημα αποτελεί και η κάλυψη από τον κρατικό προϋπολογισμό των παροχών όλων των ταμείων δηλαδή εκτός των κυρίων συντάξεων του ΝΑΤ, των εφάπαξ που χορηγούν τα ταμεία προνοίας και των επικουρικών συντάξεων του ΚΕΑΝ, ΕΛΟΕΝ και Εστίας Ναυτικών, αφού με μαθηματική ακρίβεια σε πολύ λίγο διάστημα δεν θα μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους προς τους ναυτεργάτες.

Παρ΄όλα αυτά ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, όχι μόνο δεν ικανοποίησε κανένα από τα αιτήματα που του είχαμε θέσει από την αρχή της Υπουργικής του θητείας, αλλά αντίθετα έχει λάβει σειρά μέτρων και αποφάσεων που επιβαρύνουν συνεχώς την θέση του Έλληνα ναυτεργάτη.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί και η προώθηση για ψήφιση στη Βουλή του Νομοσχεδίου για την «αναβάθμιση και αναδιάρθρωση της ναυτικής εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις», άρθρο του οποίου αρχικά προέβλεπε την ουσιαστική κατάργηση του υπολογισμού του 22% των Κυριακών στον συνταξιοδοτικό μισθό. Ύστερα όμως από την καθολική αντίδραση της ΠΝΟ και των ναυτεργατών, ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας επαναδιατύπωσε την σχετική διάταξη κάνοντας σαφές ότι δεν θίγεται το 22% των Κυριακών στον υπολογισμό των συντάξεων. Παρά ταύτα στο σχετικό νομοσχέδιο εξακολουθούν να περιλαμβάνονται βασικές διατάξεις που θίγουν καίρια δικαιώματα των ναυτικών, γι΄αυτό και η Διοίκηση ΠΝΟ ζητεί την απόσυρσή του.

Συνάδελφοι

Ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας οφείλει επί τέλους να συνειδητοποιήσει ότι η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο για τους Έλληνες ναυτικούς, οι οποίοι μαστίζονται από την ανεργία και δεν μπορούν στοιχειωδώς να ανταποκριθούν στις οικονομικές υποχρεώσεις και να ζήσουν τις οικογένειές τους.

Ενωμένοι και υπό την καθοδήγηση της Διοίκησης ΠΝΟ θα δώσουμε τον αγώνα για λύσεις στα μεγάλα και κρίσιμα προβλήματά μας.

Σας καλούμε όλους να λάβετε μαζικά μέρος στην 48ωρη προειδοποιητική Πανελλαδική απεργία σε όλες τις κατηγορίες πλοίων και με προοπτική κλιμάκωσης.

Η απεργία θα αρχίσει στις 0600 της Πέμπτης 16 Φεβρουαρίου 2006 και θα διαρκέσει 48 ώρες δηλαδή μέχρι τις 0600 του Σαββάτου 18 Φεβρουαρίου 2006.

Διευκρινίζεται ότι η απεργία των πληρωμάτων θα πραγματοποιηθεί είτε στο λιμάνι αφετηρίας είτε στο λιμάνι πέρατος του δρομολογίου του πλοίου.

Κατά τη διάρκεια της απεργίας θα παραμείνει στα πλοία το προσωπικό για την φύλαξη και την ασφάλειά τους, οριζόμενο από τους Πλοιάρχους, σύμφωνα με τους ισχύοντες κανονισμούς εργασίας.

ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΜΗΝ ΛΕΙΨΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Με εντολή Διοίκησης
Γιάννης Χαλάς
Γενικός Γραμματέας ΠΝΟ

kkai-Lee είπε...

Ντροπή ρε παιδιά 21ος αιώνας και να απεργούμε. Ντροπή... Είναι ποτέ δυνατό ο εργάτης να έχει δίκαιο... την σήμερον ημέρα.

Ας συνεχίζουμε να κόβουμε το κλαδί που καθόμαστε πάνω,( όπως ο Νασρ - Ελ Ντιν Χότζας )( και να φανταζόμαστε ότι παίζουμε βιολί ) κι έχει ο θεός. Και πάνω απ' όλα: Μην ενοχλάτε τους εφοπλιστές, έχουν άλλες σοβαρώτερες δουλειές. Μοιράζουν με δικαιοσύνη τον πλούτο τους στους ταπεινούς μέσα σε ένα δικιμασμένο σύστημα που δεν παρεχει καθόλου περιθώρια εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Α και το ΚΚΕ ότι πεί λάθος είναι. Ετσι λέει και η ΤV.
Όσο για τους εργάτες και το δικαίωμα τους να απεργούν, αυτούς θα πρέπει να τους περικόψουμε ότι μπορούμε. Να αποκτήσουν με την αξία τους το δικαίωμα να απεργούν. Να τους βλέπουμε ρακένδυτους ταλαίπωρους, φτωχούς, μίζερους
( αλλά περισσότερο απο τώρα ) να τους πηγαίνει κιόλας η απεργία.
Ίσως έτσι να αποκτήσουν και τηλεοπτικό προφίλ, να ενδιαφερθούν και τα κανάλια για το στόρυ τους. Τώρα δεν τους πάει η απεργία έφαγαν και το πρωί έφαγαν και το μεσημέρι.

Πολλή τους είναι

Μαύρο πρόβατο είπε...

Αφού τώρα μπορούμε ξέρουμε για τι μιλάμε, να ρωτήσω κι εγώ με τη σειρά μου:
το ερώτημα
Μπορεί να κρατάει σε ομηρία μία ολόκληρη κοινωνία; Μπορεί να εκβιάζει – επειδή είναι σε θέση να το κάνει;
δεν αφορά, πρώτα και κύρια, την κυβέρνηση και τους εφοπλιστές που εμπαίζουν όσους δουλεύουν για κρατούν ζωντανή τη νησιωτική πατρίδα μας;

Μαύρο πρόβατο είπε...

Ορισμένοι φαίνεται οτι ονειρεύονται "φιλελεύθερα" καθεστώτα σαν αυτό

vaggelis papavasiliou είπε...

ο παπανδρέου έμαθε τον κόσμο μετά το κιλελέρ ότι αρκεί να κάψεις μερικά -παλιά-λάστιχα μπροστά στην κάμερα και να κλείσεις ένα δρόμο για να μπορείς να ζητήσεις από την κυβέρνηση τα πάντα.Πιστεύω ότι λόγω εποχής θα είχανε πιό πολλά αποτελέσματα εάν έκλειναν τον δρόμο για Αράχοβα.

Dormammu είπε...

Στην Ελλάδα δυστυχώς δεν έχουμε καταλάβει ακόμα (2.500 χρόνια μετά) τι σημαίνει δημοκρατία….. Ενδεχομένως οι ναυτεργάτες να έχουν δίκιο σε κάποια από τα αιτήματα τους. Με την συμπεριφορά τους το χάνουν ολοκληρωτικά. Όπως το έχασαν οι αγρότες που έκοβαν την χώρα στα δύο. Θα μπορούσαν για παράδειγμα να αφήσουν να αποπλεύσει ένα πλοίο ανά προορισμό. Οι αγρότες θα μπορούσαν να καταλάβουν τα διόδια και να αφήνουν τα αυτοκίνητα να περνούν χωρίς να πληρώνουν…

Κι ένα μικρό σχόλιο για τους εργατοπατέρες συνδικαλιστές που βγαίνουν στα κανάλια και αλαλάζουν: Πιστεύει κανείς ότι αυτοί οι άνθρωποι θίγονται στο παραμικρό στα συμφέροντά τους από τις απεργίες? Έχουν βάλει μπροστά τους καημένους τους εργάτες και κάθονται και γελάνε ως εκ του νόμου «προστατευόμενα συνδικαλιστικά στελέχη»…..

axilleas είπε...

Έλα ρε Μπάρτσα!!!

Zoros είπε...

Οι απεργίες είναι κεκτημένο της δημοκρατίας μας και πρέπει να περιφρουρηθούν με κάθε τρόπο.
Το πρόβλημα είναι ότι οι απεργοί πολλές φορές ξεπερνούν τα όρια. Οι ναυτεργάτες δεν περιορίζονται στην αποχή από την εργασία τους, αλλά κλείνουν τα λιμάνια για να είναι σίγουροι ότι κανένα πλοίο δεν θα καταφέρει να κινηθεί (είτε από απεργοσπάστες, είτε από προσωπικό των πλοιοκτητών). Αυτό είναι σαφέστατη κατάχρηση του δικαιώματος της απεργίας. Ακόμα πιο τραβηγμένες ενέργειες έκαναν οι αγρότες που έκλειναν τις εθνικές οδούς χωρίς καμία λογική.
Για όσους μιλούν για τους «κακούς» εφοπλιστές που «ρουφάνε» το αίμα των φτωχών εργατών θα τους έλεγα: ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα! Ειδικά ο κλάδος της ναυτιλίας είναι γεμάτος από αυτοδημιούργητους καπεταναίους που ξεκίνησαν από το μηδέν και πλούτισαν. Πήραν τα ρίσκα, δούλεψαν νύχτα-μέρα και τα κατάφεραν. Ελεύθερη είναι η αγορά, ας το προσπαθήσουν και αυτοί.

Dormammu είπε...

……Και βέβαια παρέχεται η δυνατότητα στην Πολιτεία να προβεί σε επίταξη των υπηρεσιών των απεργών για την θεραπεία άμεσης κοινωνικής ανάγκης, που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την δημόσια τάξη ή υγεία. Τα παραπάνω τα λέει το Σύνταγμα.

Ορθώς λοιπόν και νόμιμα επιστρατεύτηκαν οι απεργοί, αφού το έχουν παρακάνει, νομίζω, ενώ από την στάση τους ήδη έχουν αρχίσει προβλήματα εφοδιασμού ειδών πρώτης ανάγκης (νοσοκομειακό υλικό κλπ) στα νησιά. Μπορούμε βέβαια να ζητήσουμε να μας εφοδιάζουν και οι απέναντι…

Dormammu είπε...

Δεν αμφιβάλλω για την ενεργοπαθητική συμμετοχή των συνδικαλιστών στο ξυλοφόρτωμα, απλά πιστεύω ότι «παίζουν» εκ του ασφαλούς. Δεν διακυβεύεται τίποτα εις βάρος τους. Ούτε να απολυθούν πρόκειται, ούτε να χάσουν τα προνόμιά τους… Αλίμονο στους υπόλοιπους!

Ανώνυμος είπε...

πρέπει να προσέξουμε να μη φάνε πολύ αυτοί οι φτωχοί, γιατί άμα φάνε θα παχύνουν και θα δώσουν στα παιδιά τους χρήματα για να αγοράσουν εκείνα τα διάφορα τέτοια και τα άλλα και μετά όλο θα θέλουν και θα διηγούνται τα ανέκδοτα του Κατσίμπαλη και δεν θα υπάρχουν πια σοβαροί άνθρωποι και κυρίαρχοι των οκτώ, γιατί κι αυτούς θα τους φάνε οι κανίβαλοι. οι πλούσιοι δε ναυατεργάτες που διαθέτουν ρετιρε-μισθούς, είναι ομοφυλόφιλοι και προάγουν τον εθνικοσοσιαλισμό γενικώς, και πάλι να προσέχουμε πρέπει και όλο να μνημονεύουμε την Ελένη Βλάχου. κι αυτός ο παλιός καλός ελληνικός κινηματογράφος της δεκαετίας του 60, μας προσφέρει τα απαραίτητα διδάγματα (δικαίωση του φτωχού που όταν πλουτίσει θα αποκληρώσει το κατσαρό υπόθετο) και θα πρέπει να απαγορευθεί, ώστε διά του προφυλακισμού των ηθών να εξέλθει εντός των υπογείων η καμπαρντίνα της ποίησης και φωνάξει ο περιπτεράς της: εγώ θα κρίνω τα αιτήματα των κλάδων και εγώ θα ψαλιδίσω τις υποεπιτροπές της ηδονής. το δίκιο του εργάτη το καταλαβαίνει ο παπανδρέου γιωργάκης και θα μας το εξηγήσει κάποια στιγμή όταν φτιάξει το προσωπικό του το ατομικό του blog για να καταξιωθεί και στο χώρο του μικροαστικού μας διαδικτύου με τους ανώμαλους που βλέπουν τηλεόραση κάργα και τρέχουν μετά στις συναυλίες και στα ρεμπετάδικα της ιατρικής επιστήμης των πλειοψηφούντων αδιόριστων βενζινοπωλών μιας μαρίνας του μαρμαρά. τη ΔΑΝΕ την πτώχευσαν οι λιμενεργάτες, τη 17Ν τη συνέλλαβαν λιμενεργάτες, οι λιμενεργάτες κυνηγάνε τις τουρίστριες στα λιμάνια να τους επιδόσουν έρωτα χωρίς χαρτόσημο. περίεργες ξεχωριστές υποθέσεις αυτά τα άτομα και δυσεπίλυτο το πρόβλημα τους, άρα άλυτο, ενώ η πολιτική παραμένει η τεχνοτροπία του εφικτού και οι έλληνες πολιτικοί διακεκριμένοι επιστήμονες και ανίκανοι να δέσουν τα κορδόνια τους.

half-blood_phoenix είπε...

Όμορφη η φωτογραφία της πανέμορφης πόλης των Τρικάλων. Ναι είμαι τρικαλινός καλά καταλάβατε. Φίλε Νίκο πρέπει να την έχεις τραβήξει στο παζάρι της Δευτέρας το οποίο βέβαια δεν περιορίζετε από το όνομα του και λειτουργεί όλες τις εργάσιμες αν και σαφώς σε μικρότερη έκταση από ότι τις Δευτέρες.
Επί του θέματος της επικαιρότητας και επειδή λοιπόν ο Νασρ-ελ-ντιν Χότζα έχει δίκαιο όταν λέει ότι όλοι έχουν δίκαιο τα προβλήματα μπορούν να λυθούν μόνο με συνεννόηση , κατανόηση , επικοινωνία και διάλογο μεταξύ ανθρώπων. Προσοχή έχει σημασία και διάφορα. Μεταξύ ανθρώπων και όχι μεταξύ πολιτικών (βουλευτών), πολιτικών (ιδεολογιών), φορέων , κυβερνώντων και πολιτών. Όλα τα προβλήματα μας θα λυθούν όταν γίνουμε επιτέλους άνθρωποι και αντιμετωπίσουμε τον απέναντι μας ως άνθρωπο.

Dormammu είπε...

Κι ένα τελευταίο γιατί σήμερα το παράκανα (!):

ΝΔ: Και πού σταματάει το όριο των αιτημάτων – αν είναι παράλογα, υπερβολικά και καταχρηστικά – τι γίνεται; Ποιος κρίνει;

Και η πιο ασήμαντη απεργία οπωσδήποτε βλάπτει λίγο ή πολύ το κοινωνικό συμφέρον. Με τη λογική αυτή η απεργία θα’ πρεπε να αποκηρυχθεί ως επιζήμια στην εθνική οικονομία. Τούτο είχε υπόψη του ο Συνταγματικός νομοθέτης, όταν αναγνώριζε και κατοχύρωνε με το άρθρο 23 του Συντάγματος το δικαίωμα της απεργίας. Συνεπώς, η έννοια του γενικού κοινωνικού συμφέροντος θα πρέπει να περιορίζεται στα όρια της δυσαναλογίας μεταξύ του επιδιωκόμενου αιτήματος και τις ζημίες που προκαλεί στον εργοδότη και το κοινωνικό σύνολο.
Αυτό είναι ευθύνη του Δικαστηρίου να το κρίνει. Αντί να τα περιμένουμε όμως από την δικαιοσύνη, πόσο πιο καλά θα ήταν αν καταλάβαιναν όλοι τα όρια της ελευθερίας και των δικαιωμάτων τους….

Μαύρος Γάτος είπε...

Διάβασα όλα τα σχόλια προσεκτικά.

Επειδή δεν είμαι σοφός σαν τον Σολομώντα, μάλλον φέρνω προς τον Νασρεντίν Χότζα, δεν θα πώ.

Ειλικρινά δεν ξέρω.

Καλό βράδυ

mickey είπε...

Δε θα σταθώ στη συγκεκριμένη περίπτωση και ούτε νομίζω πως είναι αυτό το πνεύμα του post. Οι βασικές υποδομές ενός κράτους πρέπει να λειτουργούν αδιάλειπτα, πάει και τελείωσε! Αν αυτό ΔΕΝ είναι αυτονόητο, τότε μάλλον έχουμε μεγάλο πρόβλημα ως κοινωνία. Αν περιμένουμε τη Δικαιοσύνη ή την όποια γραφειοκρατική διαδικασία να αποφανθεί αν ο αστυνομικός, ο νοσοκόμος, ο οδηγός του λεωφορείου ή ο λιμενεργάτης μπορεί να απεργήσει ("νόμιμα" ή μη) και να εμποδίσει τους "απεργοσπάστες", ενώ όσο διαρκεί η "κινητοποίηση", κάποιοι στερούνται βασικά αγαθά και υπηρεσίες, για τη χρήση των οποίων πληρώνουν - συχνά δυσβάστακτους - φόρους (μπορεί ακόμα και να χάσουν τη ζωή τους), τότε αρμενίζουμε ΠΟΛΥ στραβά! Ο καθένας μπορεί να διεκδικεί ότι θέλει και όπως θέλει, εφόσον σέβεται τα δικαιώματα ΟΛΩΝ των άλλων. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για όσους κατέχουν νευραλγικές θέσεις σε ζωτικές υπηρεσίες - αν δεν συναισθάνονται την ευθύνη τους απέναντι στο κοινωνικό σύνολο, ας αλλάξουν επάγγελμα. Επαναλαμβάνω πως δεν αναφέρομαι ειδικά στη συγκεκριμένη περίπτωση!

Φυσικά, καλό είναι, εκτός από τους απεργούς που προκαλούν προβλήματα στο κοινωνικό σύνολο μια δεδομένη (συνήθως σύντομη) χρονική περίοδο, να δούμε και όσους (συνήθως ηλίθιους) πολιτικούς και γραφειοκράτες ταλανίζουν το ίδιο κοινωνικό σύνολο καθημερινά και χωρίς αυτό να γίνεται ιδιαίτερα αισθητό λόγω …συνήθειας - ο νοών νοείτω.

Και κάτι ακόμα: Μη βαυκαλιζόμαστε με τα περί "Ανεξάρτητης Δικαιοσύνης" - μεγάλα παιδιά είμαστε ;)

Τέλος, μια και πολλοί (και σε αυτό το blog) έχουν καταφερθεί εναντίον των Δημοσίων Υπαλλήλων και της αντιπαραγωγικότητας που τους διακρίνει ως αποτέλεσμα της (συνταγματικά κατοχυρωμένης) μονιμότητάς τους, να συμπληρώσω ότι έχουν επιπλέον και το δικαίωμα της απεργίας! Τι αδικία σε σύγκριση με τους εργαζόμενους του Ιδιωτικού Τομέα! Αν κάποιος Ιδιωτικός Υπάλληλος απεργήσει, κινδυνεύει να χάσει την εργασία του - συχνά χωρίς να έχει εναλλακτική λύση. Αν κάποιος Δημόσιος Υπάλληλος απεργήσει, απλά θα χάσει τα ημερομίσθια που αντιστοιχούν στις ημέρες που συμμετείχε στην απεργία, ενώ συνήθως ασκεί πολύ μεγαλύτερη πίεση στο κράτος - αφού είναι ο άμεσος εργοδότης του, οπότε το ήδη μικρό ρίσκο του μπορεί να αποφέρει σημαντικό κέρδος. Τόσα και τόσα επιδόματα με αυτή τη μέθοδο συσσωρεύτηκαν άλλωστε - περιλαμβάνονται και οι "Λειτουργοί της Δικαιοσύνης", βεβαίως βεβαίως! Και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο λοιπόν! Αυτός είναι ο δεύτερος "στρατός κατοχής"...

Dormammu είπε...

Mickey μου συγνώμη, αλλά μάλλον δεν γνωρίζεις κάτω από ποιες συνθήκες εργάζονται στην Ελλάδα οι "Λειτουργοί της Δικαιοσύνης". Οι οποίοι μάλιστα δεν απεργούν ποτέ…. Απεργούν οι γραμματείς, που και αυτοί έχουν τα προβλήματά τους, με κυριότερο την πλήρωση των κενών οργανικών θέσεων. Επειδή το θέμα είναι μεγάλο, σηκώνει πολλή κουβέντα και δεν έχει σχέση με τα σημερινά, λέω να μην επεκταθώ. Με δύο κουβέντες μόνο θα αναφέρω ότι η εκάστοτε εκτελεστική εξουσία «βολεύεται» να έχει την δικαιοσύνη από κάτω για να μπορεί να «περνάει» κάθε φορά τα δικά της. Όπως γίνεται και στο Σύνταγμα, που το έχουν καταντήσει σαν κανονισμό πολυκατοικίας με τις αλλεπάλληλες αναθεωρήσεις του… Και βέβαια «βολεύεται» με το να μην λύνει ποτέ τα προβλήματα των δικηγόρων, των δικαστών, των πολιτών που ταλαιπωρούνται και όλων όσων εμπλέκονται εκεί, ή τουλάχιστον με το να προτείνει ημίμετρα…

Καμία σχέση με «στρατό κατοχής»………… Μάλλον με «στρατό υπό ομηρεία»

mickey είπε...

Αγαπητέ dormammu πίστεψέ με, γνωρίζω περισσότερα από όσα ίσως φαντάζεσαι για τους Δικαστικούς Λειτουργούς ;) Έχω υπόψη και τις συνθήκες εργασίας τους και τα "κριτήρια" για τις (συχνά απαράδεκτες) μεταθέσεις τους και την "ομηρία" τους, αλλά και τους παχυλούς μισθούς και τις διεκδικήσεις κάποιων από αυτούς - δυστυχώς δε μπορώ να αποκαλύψω περισσότερα σε αυτό το blog. Δεν μπορώ να αναφέρω φυσικά κάθε λεπτομέρεια στα σχόλιά μου, αλλιώς τα σεντόνια θα είναι στα μέτρα του ...Γκρισίνο!

Πάντως ως δεύτερο "στρατό κατοχής" δεν χαρακτήρισα ειδικά αυτούς, αλλά τους Δημόσιους Υπαλλήλους συνολικά - μάλλον δεν έγινα σαφής. Πιο σωστό ακόμα θα ήταν να χαρακτηρίσω έτσι το "ιδιόμορφο" σύστημα που συντηρεί τέτοιες καταστάσεις και ειδικά τη διοίκησή και τους εργατοπατέρες του. Αρκετοί λειτουργοί και υπάλληλοι (κυρίως νεότεροι) είναι πολύ πιο κοινωνικά ευαίσθητοι και εργατικοί από όσο ίσως νομίζουμε, αλλά βεβαίως υπάρχουν και οι συνήθεις "καρικατούρες", όπως έχουμε άλλωστε διαπιστώσει και πολλοί από μας από τις συναλλαγές μας με το Δημόσιο.

Πάντως αν ο "στρατός κατοχής" βρίσκεται "υπό ομηρία", αυτό δεν αλλάζει και πολλά στις αρνητικές συνέπειες που έχει στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Σωστή πάντως η διευκρίνιση.

mickey είπε...

Όσο για την "άσκηση πίεσης", αμφιβάλλω πολύ για την αποτελεσματικότητά της. Ακόμα όμως και αν ΚΑΘΕ απεργία είχε ως αποτέλεσμα την ικανοποίηση ΟΛΩΝ των αιτημάτων των απεργών, πάλι θα ήμουν αντίθετος σε όσες κινητοποιήσεις προκαλούν προβλήματα στο κοινωνικό σύνολο. Άλλωστε πρόσφατα και το κάψιμο κάποιων πρεσβειών και κάποιες μαζικές διαδηλώσεις με νεκρούς ήταν ιδιαίτερα "αποτελεσματικά" μέσα "άσκησης πίεσης" για την ικανοποίηση "αιτημάτων" και μάλιστα σε διεθνές επίπεδο. Μήπως, πέρα από τις δυσμενείς επιπτώσεις στην οικονομία και τη διεθνή αξιοπιστία της χώρας, θα πρέπει να θρηνήσουμε κι εμείς θύματα για να καταλάβουμε τους κινδύνους κάποιων μορφών διεκδίκησης; Μπορεί να κινδυνεύει η υγεία κάποιων αν κλείνουν δρόμοι και λιμάνια ή αν απεργεί το προσωπικό των νοσοκομείων, για να μην πούμε τι μπορεί να συμβεί αν κάποιος απεργός ή αστυνομικός χάσει τον έλεγχο κατά τη διάρκεια των γνωστών "συγκρούσεων". Ή μήπως και τότε θα πρέπει να αναφερθούμε σε "παράπλευρες απώλειες" ενός "δίκαιου αγώνα";

Θα επαναλάβω ότι δεν αναφέρομαι ειδικά στη συγκεκριμένη περίπτωση, αλλά ο προσδιορισμός "ορίων" στο "κοινωνικό κόστος" των μεθόδων διεκδίκησης είναι λίαν υποκειμενικός και συχνά επικίνδυνος. Ας μάθουμε επιτέλους σε αυτή τη χώρα να διεκδικούμε πολιτισμένα, χωρίς να ενοχλούμε τους άλλους και να μην αισθανόμαστε ότι η ζωή μάς έχει αδικήσει ή ότι το κράτος, οι εργοδότες και δεν ξέρω ποιος άλλος μας χρωστάνε κάτι! Αν αισθανόμαστε ριγμένοι στην εργασία μας, ας θέσουμε τα αιτήματά μας, ας τα συζητήσουμε με τους ενδιαφερόμενους, ας προσφύγουμε και στη Δικαιοσύνη και αν δε γίνει τίποτα ας δούμε πώς μπορούμε να προσαρμοστούμε καλύτερα ή και να αλλάξουμε επάγγελμα - μπορούμε ενδεχομένως να δοκιμάσουμε και το Δημόσιο.

Βεβαίως, η αυξημένη ανεργία (ειδικά σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία), η αμφισβήτηση του κάποτε αυτονόητου "δικαιώματος στην εργασία" και άλλα "εργατικά προβλήματα" της εποχής μας είναι κυρίως συνέπεια της αυξημένης αυτοματοποίησης σε όλες τις δραστηριότητες, καθώς και της ευρύτερης διείσδυσης της ανώτερης παιδείας σε ολοένα και περισσότερους (άσχετα αν συχνά παράγουμε "πολυμαθείς ηλίθιους") που προκαλούν υπερπροσφορά εργασίας. Πρόκειται για μια απτή απόδειξη της υστέρησης της πολιτικής και κοινωνικής μας σκέψης και οργάνωσης σε σχέση με την ξέφρενη πορεία και πρόοδο της τεχνολογίας. Δυστυχώς, ως κοινωνία φαίνεται πως αρεσκόμαστε να συντηρούμε ιδεολογικά και οργανωτικά "πτώματα" - συνδικάτα, συλλογικές συμβάσεις, πενθήμερα, οκτάωρα, ΚΚΕ(!) κλπ. - αντί να προσαρμοστούμε στη νέα πραγματικότητα (ενδεχομένως με τηλεργασία, αμοιβή σύμφωνα με την παραγωγικότητα, φορολόγηση χρηματιστηριακών κερδών κ.α.)

Πάντως, αν δε φροντίσουμε οι ίδιοι οι πολίτες να βρούμε μια ρεαλιστική λύση και να την εφαρμόσουμε, θα μας προλάβουν οι επιχειρήσεις (και δη οι πολυεθνικές), που συνήθως δεν έχουν τέτοιες "ευαισθησίες". Ως γνωστόν, οι υπολογιστές και τα ρομπότ δε δουλεύουν πενθήμερο και οκτάωρο ούτε κάνουν απεργία. Πού να δείτε και όταν αρχίσουν να εφαρμόζονται κατά κόρον πιο νέες τεχνολογίες, όπως κβαντικοί υπολογιστές, τεχνητή νοημοσύνη, νανοτεχνολογία και αυτοαναπαραγόμενες μηχανές. Ήδη, αν εφαρμοστεί έξυπνα η υπάρχουσα τεχνολογία, οι Κινέζοι και οι Ινδοί μάλλον φτάνουν και περισσεύουν για να καλύψουν τις παγκόσμιες ανάγκες σε αγαθά και υπηρεσίες, εργαζόμενοι με "κανονικά" ωράρια - και πολλούς ίσως λέω, οι υπόλοιποι απλώς περισσεύουμε. Ειδικά εμείς οι Γραικοί (εντάξει harry;) είμαστε λίαν αντιπαραγωγικοί (και δεν αναφέρομαι μόνο στο Δημόσιο), καθώς μιλάμε πολύ, δουλεύουμε πολύ, διεκδικούμε πολλά, αλλά παράγουμε ελάχιστα!

Κάποιοι έγραψαν και για το "Τέλος της Εργασίας", το οποίο μπορεί να έχει θεαματικές (θετικές ή αρνητικές) συνέπειες. Προσωπικά θεωρώ αρκετά ηλίθιο να σκοτωνόμαστε στη δουλειά με εξαντλητικά ωράρια ή να κάνουμε βαριές και επαναληπτικές εργασίες, όταν υπάρχει τόση τεχνολογία διαθέσιμη. Προτιμώ την έξυπνη, δημιουργική και παραγωγική εργασία χωρίς συγκεκριμένο ωράριο, σε συνεργασία με συνεχή εκπαίδευση και ενημέρωση. Και φυσικά ένα κράτος (δε με νοιάζει αν θα είναι "εθνικό" ή παγκόσμιο) που θα λειτουργεί σωστά και θα σχεδιάζει με το βλέμμα στο μέλλον. Αλλά αυτό αποτελεί από μόνο του θέμα για πολλά post - προσωπικά είμαι αισιόδοξος. Απορώ πάντως, τι θα έχει να πει τότε ο Πολυζωγόπουλος :)

libertarian είπε...

Βασικά δεν χρειαζόταν η επιστράτευση (είμαι αντίθετος σε ένα τέτοιο μέτρο, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να σε εξαναγκάσει να δουλέψεις, αυτό λέγεται δουλεία), απλά έπρεπε να προστατευτεί το δικαίωμα στην εργασία των ατόμων που ήθελαν να δουλέψουν. Δικαίωμα όχι όπως το εννοούν οι αριστεροί, δικαίωμα όπως αυτό στον έρωτα. Όπως δεν πρέπει να παρεμποδίζει ένας τρίτος δύο συναινούντα άτομα να ανταλλάξουν συναισθήματα και σωματικά υγρά :-) έτσι δεν έχει δικαίωμα ένας απεργός να εμποδίσει να ανταλλάξουν μισθό και εργασία δυο άλλα άτομα. Απεργία σημαίνει το δικαίωμα να μην δουλέψεις, όχι να εμποδίζεις τους άλλους να εργαστούν. Αν τηρηθεί αυτό (οι τραμπούκοι που ξυλοκοπούν στην κυριολεξία τους συναδέρφους τους πρέπει να συλλαμβάνονται, ακριβώς όπως θα έπρεπε να συλληφθεί αν κάποιος στον δρόμο με άρχιζε στο ξεκάρφωτο με ένα δοκάρι σαν αυτά που κρατάνε τα ΚΝΑΤ στις πορείες.) το πρόβλημα μπορεί να λυθεί με φιλελεύθερο τρόπο, δίχως επιστρατεύσεις κτλ. Πχ κάποιοι θα ήθελαν να δουλέψουν, οι ιδιοκτήτες μπορεί επίσης να έβαζαν κανα μπόνους για όσους δουλέψουν.... έτσι θα υπολειτουργούσε μεν το λιμάνι με το ελάχιστο προσωπικό που θα μπορούσαν να προσελκύσουν αν όντως έχει μεγάλη στήριξη η απεργία αλλά θα μπορούσαν να εξυπηρετηθούν οι βασικές ανάγκες των πολιτών στα νησιά. Από την άλλη οι απεργοί θα συνέχιζαν την απεργία, οι εργοδότες τους κάθε ημέρα που θα περνούσε θα χάναν τρελά λεφτά σε αντίθεση με τους απεργούς που μπορούν να σφίξουν το ζωνάρι για λίγο, και αν έχουν κάνει μια ψιλοκαβάτζα μπορούν να τραβήξουν μέχρι και έναν μήνα την απεργία. Αν τα αιτήματα τους ήταν λογικά αργά ή γρήγορα θα υποχωρούσαν οι εργοδότες τους, αν ήταν εντελώς παράλογα (όπως αυτό με την πρόσληψη όλων όσων θέλουν να δουλέψουν ως ναυτεργάτες*) μέσα σε έναν μήνα το πολύ οι απεργοί θα αναγκάζονταν να επαναπροσδιορίσουν τα αιτήματα τους και να κάνουν κάποιες υποχωρήσεις ώστε να φθάσουν σε έναν συμβιβασμό.

Πάταξη του τραμπουκισμού λοιπόν είναι η λύση, όχι η επιστράτευση.

*δλδ αν και τα 10.000.000 των ελλήνων θελήσουν να δουλέψουν σε αυτόν τον τομέα θα πρέπει να προσληφθούν; :Ρ Επίσης γιατί αυτός ο κλάδος να έχει αυτό το προνόμιο; Γιατί όχι και οι κηπουροί; Και τι γίνεται όταν αυτή η συγκεκριμένη προσφερόμενη εργασία ξεπερνάει την ανάγκη για μια τέτοια εργασία, δλδ την ζήτηση. Θα προσλαμβάνονται και θα κάθονται; Γιατί αυτό θα συμβεί αν χρειάζεσαι 10 κηπουρούς και προσλάβεις 100, κάποιοι αναγκαστικά θα πληρώνονται για να κάνουν... τίποτα.

raffinata είπε...

και το δικό μου δίκιο; που μπλοκαρίστηκα μέσα στο ταξί στο λιμάνι του Πειραιά για να πάω σπίτι μου κι αντί να πάω μιά ώρα γρηγορότερα να ξεκουράσω το καταπονημένο κορμί μου έπεσα πάνω σε μπάτσους με δακρυγόνα και πλήρωσα και 10 ευρώπουλα στον ταρίφα... και γύρισα σπίτι και βλέπω τον συνταξιούχο ναυτικό πατέρα μου να κάνει ζάπινγκ στα κανάλια βλέποντας τους πρώην συναδέλφους να δέρνονται και να κουνάει το κεφάλι του για την κωλοσύνταξη που παίρνει μετά από τόσα χρόνια στη θάλασσα... το δικό του δίκιο;
καλημέρα :)

mickey είπε...

Καλημέρα κι από μένα. Περίμενα πολύ για να ξαναδώ κόσμο...

Παρόμοια "αιτήματα" libertarian υπάρχουν εδώ και δεκαετίες για τους "αδιόριστους" καθηγητές (όλοι πρέπει σώνει και καλά να διοριστούν - μήπως να διδάσκουν δυο ή τρεις ταυτόχρονα σε τμήματα των …πέντε παιδιών μπας και χωρέσουν;), καθώς και για άλλους κλάδους. Όλοι ζητάνε και όσο έχουν συνηθίσει στη νοοτροπία ότι η ζωή τους χρωστάει και το κράτος δίνει πάντα κάτι, κάποιοι θα τεντώνουν το σκοινί μέχρι εκεί που δεν παίρνει.

Δυστυχώς, το όποιο "δίκιο" των απεργών εξαφανίζεται πίσω από τέτοιες παράλογες απαιτήσεις, τις οποίες συνήθως εμπνέονται οι - ωρυόμενοι μπροστά στην κάμερα για το δίκιο του εργάτη - εργατοπατέρες. Υποθέτω ότι ο πατέρας της raffinata, καθώς και πολλοί άλλοι ήθελαν απλά σεβασμό στα δικαιώματά τους και μια αξιοπρεπή εργασία και σύνταξη, αλλά εδώ (και σε πολλές άλλες περιπτώσεις) υπάρχει η λογική "ζητάμε λαγούς με πετραχήλια κι ότι αρπάξουμε". Κάποτε οι εργαζόμενοι θα πρέπει να απαλλαγούν από τέτοιους "μεσάζοντες" (οι οποίοι εξυπηρετούν συνήθως προσωπικά και μικροκομματικά συμφέροντα ή είναι κολλημένοι σε κάποια ιδεοληψία), μήπως και δουν άσπρη μέρα…

Περί "επιστράτευσης" να μη σχολιάσω. Και μόνο η λέξη μου φέρνει αναγούλα. Δυστυχώς, εκεί που έφτασαν τα πράγματα, δεν ξέρω αν υπήρχε άλλη πρακτική λύση :(

Epicuros είπε...

Το ερώτημα δεν είναι τόσο αν θα πρέπει να γίνεται επιστράτευση ή όχι αλλά γιατί δεν γίνεται κάτι για να αν ανέβη το βιοτικο επίπεδο, γενικώς. Σήμερα, το πρόβλημα έχει επικεντρωθεί στο πώς θα μοιράζουμε την ολοένα συρρικνούμενη πίτα! Η παγκοσμιοποίηση μας έχει ρίξει στα βαθειά νερά (και όχι μόνο εμάς αλλά και όλη την Ευρώπη) όπου καλούμαστε να κολυμπήσουμε ξέροντας κολύμπι ή όχι. Και μεν η Ευρώπη έχει πολύ μεγλύτερη πίτα να μοιράσει, εμείς τι έχουμε; Η γνώμη μου είναι ότι αυτή η παγκοσμιοποίηση, που επιτρέπει στα κινέζικα προϊόντα (αργότερα και υπηρεσίες) να μπαίνουν ελεύθερα έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την σημερινή κατάσταση. Κι εμείς που είχαμε μόνο χαμηλής τεχνολογίας βιομηχανία και χαμηλής απόδοσης γεωργική παραγωγή θα αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα να μην παράγουμε, πλέον, τίποτε άλλο από τουρισμό! Και δεν γίνεται τίποτε για την αναβάθμισή μας και το μεγάλωμα της πίτας. Τα άλλα είναι φιλοσοφικές αναζητήσεις, όχι χωρίς ενδιαφέρον αλλά μόνο θεωρητικό!

Nikos Dimou είπε...

Καλημέρα!

Νομίζω πως συμφωνούμε (οι περισσότεροι) στο ότι όσο "ιερό" είναι το δικαίωμα στην απεργία, άλλο τόσο είναι και το δικαίωμα στην εργασία (εκείνων που δεν θέλουν να απεργήσουν).

Και για να διαλύσουμε μία παλιά παρεξήγηση: το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα στην εργασία, δεν σημαίνει δικαίωμα στον διορισμό. Δεν σημαίνει ότι το κράτος είναι υποχρεωμένο να μου βρει δουλειά (έχω ακούσει συχνά να το ερμηνεύουν έτσι).

Dormammu είπε...

Καλημέρα.
Ας θυμηθούμε λίγο:
1) Εργαζόμενοι της ΔΕΗ (κατεβάζουμε τους διακόπτες και αφήνουμε τον κόσμο χωρίς ρεύμα)
2) Οδηγοί βυτιοφόρων και δ.χ φορτηγών
3) Ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας
4) Οδηγοί και εργαζόμενοι απορριμματοφόρων και κάθε λογής (βλαχο)δήμαρχοι που κλείνουν τις χωματερές
5) Ναυτεργάτες
6) Οδηγοί αστικών λεωφορείων
7) Αγρότες
8) Κάθε είδους αγανακτισμένοι (300 άτομα συνήθως) που βγαίνουν στους δρόμους

Όλοι οι παραπάνω, ενδεχομένως και περισσότεροι που δεν μου έρχονται στο μυαλό, έχουν κατά καιρούς κλείσει τους δρόμους, με αιτήματα προδήλως παράλογα ή παράνομα (ιδίως όταν είναι αντίθετα προς κανόνες δημοσίας τάξεως) και κρατούν σε ομηρία όλους μας. Σε κάποιους από αυτούς επιβλήθηκε το μέτρο της επιστράτευσης ( επίταξη είναι το πιο σωστό).

Εμείς οι υπόλοιποι δεν έχουμε δικαιώματα?

Nikos Dimou είπε...

epicouros said:
Κι εμείς που είχαμε μόνο χαμηλής τεχνολογίας βιομηχανία και χαμηλής απόδοσης γεωργική παραγωγή θα αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα να μην παράγουμε, πλέον, τίποτε άλλο από τουρισμό! Και δεν γίνεται τίποτε για την αναβάθμισή μας και το μεγάλωμα της πίτας.

H διαπίστωση είναι σωστή - και η διάγνωση έχει ήδη γίνει (ακόμα και σε αυτό το blog). Δεν είναι δυνατόν να περάσουμε στην "οικονομία της γνώσης" (γι αυτήν μιλάμε) με τόσο χαμηλό και αναχρονιστικό επίπεδο εκπαίδευσης. Τα μισά σχόλια καταλήγανε εκεί - και στον γνωστό φαύλο κύκλο. Ότι η αναβάθμιση της παιδείας προϋποθέτει αναβαθμισμένη ηγεσία, αναβαθμισμένο πρόγραμμα και, κυρίως, αναβαθμισμένους διδάσκοντες... Ποιος θα τους διδάξει αυτούς;

mickey είπε...

@dormammu (8:32πμ):
"Στρατός Κατοχής" δεν είπαμε; Μόλις ανέφερες κάποιες βασικές "μεραρχίες", αν και το (8) είναι μάλλον η ...πολιτοφυλακή :))

Και φυσικά, όλοι εμείς τελούμε "υπό ομηρία" - νομίζω άλλωστε πως δόθηκαν οι απαραίτητες "εξηγήσεις".

Να διευκρινίσω ακόμα ότι δεν είμαι ούτε κατά των Δημοσίων Υπαλλήλων ειδικά ούτε κατά του Δημοσίου Τομέα γενικότερα (έχω εργαστεί κι εκεί), αρκεί να λειτουργούν σωστά, μεθοδικά, παραγωγικά και με κριτήριο την εξυπηρέτηση του πολίτη - με δυο λόγια, εντελώς αντίθετα από ότι συμβαίνει! Δε με ενδιαφέρει αν θα υπάρχει πολύ ή λίγο Κράτος (όπως δογματικά θέτουν κάποιες θεωρήσεις), αλλά αποτελεσματικό Κράτος. Άλλωστε και το πέρασμά μου από τον Ιδιωτικό Τομέα δε μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις (αναφέρομαι σε εταιρείες ελληνικής ιδιοκτησίας - δεν έχω εργαστεί σε πολυεθνικές). Κι εκεί υπήρχε χαβαλές, μειωμένη παραγωγικότητα, ανίκανοι προϊστάμενοι και πολλά άλλα από τα …καλά του Δημοσίου.

Φυσικά, δε μπορούσες να πάρεις άδεια από τη "Σημαία" ούτε η θέση σου ήταν εξασφαλισμένη, ενώ "ωράριο" ήταν απλά η επιθυμία του προϊσταμένου ή του αφεντικού - και χωρίς αμοιβή για "υπερωρίες" φυσικά. Πάντως αρκετές φορές, οι αποδοχές εξαρτιόνταν περισσότερο από "δημόσιες σχέσεις", "συντροφικά μαχαιρώματα" και διάφορες "τυπικότητες", παρά από την εργατικότητα ή την ουσιαστική προσφορά στην εταιρεία (μείωση κόστους ή/και αύξηση κερδών) - η εκτίμηση στα λόγια πάντα υπάρχει βεβαίως, αφού δεν κοστίζει απολύτως τίποτα ;)

Για περισσότερα μπορεί κανείς να ρίξει μια ματιά και στον συμπαθή κύριο Dilbert.

Φυσικά δε θέλω να τα ισοπεδώσω όλα. Γίνονται και σοβαρές προσπάθειες σε αυτόν τον τόπο, αλλά συνήθως χάνονται μέσα σε ένα γενικότερο κλίμα χαβαλέ και μιζέριας (καθοριστική η συμβολή των ΜΜΕ), μια οπισθοδρομική και παράλογη νομοθεσία και ένα πολιτικό σύστημα που …υπολειτουργεί (για να μην πω χειρότερα). Ίσως είναι καιρός να διεκδικήσουμε κι εμείς το δικό μας "δίκιο"…

Και με αυτά, να σας αφήσω και να πάω για ύπνο. Άλλωστε ο γάτος ξανάρθε και εμείς τα ποντίκια πρέπει να την κάνουμε :)

Stathis είπε...

Ο αρχικός προβληματισμός του ΝΔ , κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν έχει να κάνει με το δίκαιο ή μη των αιτημάτων. (Αν και δεν πιστεύω πώς μπορεί κανείς στο σημερινό περιβάλλον να θεωρήσει κάποια αιτήματα απολύτως δίκαια ή άδικα.)
Το ερώτημα είναι αν κάποιος , έχοντας έστω και απολύτως δίκαια αιτήματα , έχει το δικαίωμα νά κλείνει δρόμους, λιμάνια ή οτιδήποτε άλλο εξυπηρετεί τους σκοπούς του αγώνα του.
Μπορούμε σαν κοινωνία να απαντήσουμε με ένα ναι ή ένα όχι;

Nikos Dimou είπε...

Αναφέρατε την Αγγλία. Μην ξεχνάτε την Ιρλανδία - που ξεκίνησε από το μηδέν (τι λέω; από το πλην!) και τους ξεπέρασε όλους. Η την μικρή Φινλανδία που ανθεί!

stathis: σωστή η τοποθέτηση - άλλωστε το "δίκαιο" αίτημα είναι πάντα σχετικό. Ο αποκλεισμός όμως όχι...

Stathis είπε...

Γιατί δεν δεχόμαστε το αυτονόητο;Δίκιο είναι το Σύνταγμα κι οι νόμοι του κράτους. Αυτό δε σημαίνει δημοκρατία;Το έχει πει ο Νίκος Δήμου. Ο έλληνας όταν ακούει για κράτος πιστεύει πως έχει απέναντί του το τουρκικό δοβλέτι.( το τελευταίο το γράφω από μνήμης, συγγνώμη αν η διατύπωαη μου έχει κάποιο λάθος)

alombar42 είπε...

@Zoros
Ειδικά ο κλάδος της ναυτιλίας είναι γεμάτος από αυτοδημιούργητους καπεταναίους που ξεκίνησαν από το μηδέν και πλούτισαν. Πήραν τα ρίσκα, δούλεψαν νύχτα-μέρα και τα κατάφεραν.

Κάποιοι δούλευαν σκληρά, κάποιοι έπνιγαν καράβια, κάποιοι έσπαγαν εμπάργκο, κάποιοι έστηναν μονοπώλια κλπ.
Δεν γίνεται κανείς πλούσιος δουλεύοντας σκληρά, είναι θέμα συνείδησης (οι ελάχιστες εξαιρέσεις, αν υπάρχουν, επιβεβαιώνουν τον κανόνα).


@Mickey
νευραλγικές θέσεις σε ζωτικές υπηρεσίες

Οπως σκουπιδιάρηδες, νοσηλευτές, ναυτεργάτες, οδηγοί και άλλοι χαμάληδες; Νευραλγικές θέσεις κατέχουν κυρίως οι πολίτες βήτα κατηγορίας!
Γενικότερα, η προσαρμογή στα νέα δεδομένα δεν είναι θέμα επιφοίτησης - ξεκινάει απο την Παιδεία και αυτή ελέγχεται και καθοδηγείται.
Η προσφορά και η ζήτηση είναι επίσης (ως ένα βαθμό όμως) θέμα Παιδείας.
Υπερβολική προσφορά για επαγγέλματα βήτα κατηγορίας ποτέ δεν θα υπάρξει (αν υπάρχει, έχουμε σοβαρότερο πρόβλημα - γενικευμένη φτώχεια).
Μην τους μπερδεύεις με τους καθηγητές ή άλλους δημοσιοστοχεύοντες, δεν είναι επάγγελμα βήτα κατηγορίας αυτό.


@Epicuros
Η εισβολή της πεινασμένης Κίνας είναι γεγονός, μένει να σκεφτούμε τι ποσοστό κερδίζει η Κίνα και τι οι εκάστοτε EuroStoxx ή DJINDU και αν αυτό τελικά μας συμφέρει. Οι αμερικάνοι πρώτοι είδαν το κόλπο και επενδύουν στην Κίνα, ώστε μέρος του χρήματος να επιστρέψει.


Γενικώς:
- Βλέπω οτι πολλοί συνδιαλεγόμενοι δεν έχουν υπάρξει ούτε φτωχοί-πεινασμένοι, ούτε απεργοί με υποχρεώσεις και οικογένεια. Ετσι, τα σχόλια... ξεφεύγουν.

- Οι "εθελοντές εργάτες" ανέκαθεν απολάμβαναν τις όποιες κατακτήσεις των απεργών συναδέλφων τους.

- Συμφωνώ και με την άποψη του RainMan - οφείλουμε να γίνουμε μια χώρα υπηρεσιών, κάτι για το οποίο πάντα υπάρχει χρόνος (όσο καθυστερούμε απλά χειροτερεύουμε τη θέση μας και κάποτε θα μας αγοράσουν συλλήβδην)

- Κάτι που δεν σχολιάστηκε είναι το περί χρηματοδότησης των ταμείων.
Το δικό μας (κάποτε) ιδιωτικό και κερδοφόρο ταμείο, το κράτος με νόμο το ενσωμάτωσε στο ΤΕΒΕ. Το ΤΕΒΕ βέβαια δεν επενδύει αποτελεσματικά την περιουσία του (το κάναμε πάντα εμείς) και έχει λέει οικονομικά προβλήματα - να κόψει το λαιμό του να τα καλύψει, εμείς πώς το κάναμε και είχαμε και κέρδος;
Οταν η ΠΝΟ ζητάει κάλυψη του ασφαλιστικού, έχει δίκιο. Η κάλυψη δε χρειάζεται να γίνει με άμεση χρηματοδότηση (παρότι το έκανε και το κάνει για το ΙΚΑ πχ). Κάθε ασφαλιστικό στηρίζεται σε νόμους του κράτους, δεν κάνει ο καθένας ό,τι θέλει. Τρόποι υπάρχουν, σίγουρα κάποιοι έχουν κόστος, αλλά οι αναβολές χειροτερεύουν την κατάσταση. Εάν πλησιάζει το απροχώρητο, αντί για απεργούς ναυτεργάτες θα έχουμε απεργούς συνταξιούχους και αυτό είναι κακό, πολύ κακό.

alombar42 είπε...

Σχετικά με την ενόχλησή μας από τις εκάστοτε απεργίες (ναι κι εμένα με ενοχλεί ειδικά το κλείσιμο των δρόμων των αγροτών).

Σκεφθήκατε οτι όταν τύχει να κάνουν απεργία τα απορριματοφόρα πχ, εμείς σαν συνειδητοί πολίτες συμπαραστεκόμαστε στην απεργία τους βγάζοντας όλα τα σκουπίδια μας στους δρόμους, κάνοντας το περιβάλλον που ζούμε ένα απέραντο νεκροταφείο;
Μετά φταίνε οι οδηγοί φυσικά!

Ανώνυμος είπε...

περσέας1: "σαν περπατάς σ' αυτούς τους δρόμους να προσέχεις να μην πατήσεις τη σκια σου εκτός εάν και τούτη δεν τη βλέπεις οπότε πας και στη δουλειά σου" (Μάνος Χατζιδάκις, ο Μεγάλος Αεροσυνοδός μαλάκα μου).

alombar42 είπε...

@hem

Δεν λαμβάνεις υπόψη σου το γεγονός οτι οι εργάτες δεν έβγαλαν Πάντειο (άρα μάχονται όπως μπορούν) και οτι ο κόσμος γενικά δεν δίνει δεκάρα για καθιστικές διαμαρτυρίες (άρα χρειάζεται κάτι πιο... εντυπωσιακό έτσι κι αλλιώς).

Οσο για τους φοιτητές, εννοείς απλά οτι καθένας κοιτάει το συμφέρον του - ο νέος να βελτιώσει, ο παληός να ξεμπερδέψει.

alombar42 είπε...

@περσεας1

Επίτρεψέ μου να τα κάνω εγώ φραγκοδίφραγκα:

Οποιος είναι έξω από το χορό, πολλά τραγούδια λέει.

alombar42 είπε...

Η Ολυμπιακή δεν έκλεισε λόγω... συντεχνιών βεβαίως (επί Ωνάση πήγαινε μια χαρά και οι συντεχνίες ήταν εκεί). Εκλεισε γιατί όλες οι κυβερνήσεις την είδαν "χλιδάτη βολεψοκατάσταση" και έβαλαν μέσα τον κάθε πικραμένο ψηφοφόρο.

Είπαμε, σε κάθε απεργία, υπάρχουν και αυτοί που ενοχλούνται - κι εγώ, κι εσύ και άλλοι, λιγότερο ή περισσότερο. Αυτό δεν είναι μεν άμεσα σωστό, αλλά εσύ κι εγώ είμαστε επίσης το κράτος που οδήγησε σε αυτή την κατάσταση. Είμαστε οι βολεψάκηδες της Ολυμπιακής - δυστυχώς.

μήτσκος είπε...

Συνειδητοποιώ ότι οι απλές αυτές καθημερινές κουβέντες κρύβουν μια αλήθεια: Το "δίκιο του εργάτη", το "δίκιο μου", δίκιο σχετικοποιημένο δηλαδή, με ονομασία παραλήπτη, το οποίο υπονοεί ότι για κάποιον άλλο πιθανόν και να μην είναι τόσο δίκιο. Άρα το δίκιο του εργάτη είναι δίκιο κατ'ευφημισμόν, με λίγη παραπάνω ειλικρίνεια θα χρησιμοποιούσαμε το σύνθημα "νόμος είναι το συμφέρον του εργάτη". Θα λυνότανε τότε και η απορία σας κύριε Δήμου, αφού τα συμφέροντα μπορούν κάλλιστα να είναι αντικρουόμενα, σε αντίθεση με το δίκιο, το οποίο οφείλει να έχει και κάτι τις το απόλυτο, για να δικαιολογεί το όνομά του.

Συγνώμη αν ξέφυγα από το θέμα.

Ανώνυμος είπε...

rain man:
συμφωνώ, το ψυχικό και πνευματικό επίπεδο της γυναίκας που θα σε ανεχθεί είναι ήδη πολύ χαμηλό, και ανάγκη μέγιστη να το χαμηλώσεις περισσότερο για να καταφέρεις να πηδήξεις τα καγκελάκια του αβραμόπουλου.

MainMenu είπε...

Οι εργατες φωναζουν Θα ΞΞυπνησει το παιδιιι...

Αντε ανΤΙΟ

alombar42 είπε...

@harry

Ισως προτείνεις να γίνουμε όλοι εργοδότες κάποιων πιο πεινασμένων από εμάς - αν μας εκμεταλλεύονται δέκα, ας εκμεταλλευτούμε άλλους μία. Το κάναμε εξαπανέκαθεν με τους μετανάστες άλλωστε. Αυτό βέβαια δεν είναι μακροχρόνια λύση - καθυστέρηση και μεταβίβαση είναι.

((συνεργάζομαι με Ινδούς προγραμματιστές που βγάζουν από 1000 έως 3000 ευρώ το μήνα))

Kostas Stamos είπε...

Ο Libertarian έθεσε το θέμα άψογα.

Δεν χρειάζεται επιστράτευση, αλλά καταπολέμηση του τραμπουκισμού. Όποιος θέλει να απεργήσει ας απεργήσει, όποιος όμως θέλει να δουλέψει πρέπει να μπορεί να δουλέψει.

Το ΚΚΕ είναι όντως φασιστικής νοοτροπίας κόμμα και το αποδεικνύει συνεχώς πέρα από κάθε αμφιβολία. Δεν πιστεύει στην ατομική ελευθερία ούτε στο δικαίωμα δύο μερών να αποφασίζουν για τα θέματα που τους αφορούν χωρίς παρεμβάσεις τρίτων. Π.χ. επειδή δεν τους αρέσει το ωράριο των καταστημάτων, ενώ ένας πελάτης θέλει να μπει στο super market και το super market θέλει να τον δεχτεί, μπαίνουν στη μέση τα μέλη του ΚΚΕ που δεν έχουν καμιά δουλειά εκεί και αρχίζουν τους τραμπουκισμούς/σπρωξίδια κλπ. Είναι ειρωνικό ότι η συμπεριφορά τους αυτή θυμίζει τα μέλη των ναζιστικών SA που δεν άφηναν πελάτες να μπουν σε μαγαζιά Εβραίων.

Άλλωστε φασισμός-κομμουνισμός βλέποντάς τους από τη φιλελεύθερη οπτική γωνία είναι δίπλα-δίπλα. Επιδιώκουν τον απόλυτο έλεγχο της ατομικής ζωής και επιλογών από το κράτος.

Οι περισσότεροι κομμουνιστές το αντικρούουν αυτό λέγοντας: μα εμείς αντιταχθήκαμε στο φασισμό / τη δικτατορία κλπ.

Το επιχείρημα μοιάζει με χούλιγαν του ολυμπιακού να υποστηρίζουν ότι δεν είναι χούλιγαν επειδή δέρνονται με του παναθηναικού. Ουσιαστικά όμως κάνουν/πιστεύουν τα ίδια και αλλάζουν μόνο τη φανέλα.

Ο Θεοδωράκης π.χ. από τη μια αντιτάχθηκε στη δικτατορία και από την άλλη υπερασπίζεται το Στάλιν και τον Κάστρο.

Τέλος πάντων, παρασύρθηκα εκτός θέματος.

alombar42 είπε...

@hem

Περί κυλικείων στα πλοία:
Απεργούν ο Goodys, ο MacDonalds και ο Εφοπλιστής;;;

MainMenu είπε...

Na to ksypnhsane to paidi to Stamo, kai anastatothike...

MainMenu είπε...

Loipon afou eksymnhsame ton apergospasth, nomizo oti hrthe h ora na kanoume mia mneia stous Xites...

άστεγος είπε...

mainmenu με έσωσες! Είχα αρχίσει να τρομάζω από τους δημοκραταράδες του blog. Αλλά τελευταία ακούμε για την "ηρωική και εθνοσωτήρια" συνεισφορά των ταγμάτων ασφαλείας, στους απεργοσπάστες θα κολλήσουμε;

resident είπε...

Βαλτωσε το θεμα και ακρη δεν βρεθηκε.Ειναι οπωs ολα τα αλλα που λεει και ο Γουντι Αλλεν.Ολα εχουν τα καλα και κακα τα δικιο τουs και το αδικο τουs.Ειδικα σε αυτη την περιπτωση.

THE_RETURN είπε...

Νόμος δεν ξέρω αν είναι το δίκιο του εργάτη, αλλά το δίκιο του απελπισμένου σίγουρα...

Προσωπικά τάσσομαι ανεπιφύλακτα υπέρ των ναυτεργατών. Οι άνθρωποι έχουν απόλυτο δίκιο (μεγάλο θέμα να το συζητήσουμε τώρα). Και to να αποδίδει κάποιος μια ολόκληρη απεργία στο ΚΚΕ, αυτό είναι πολιτική μυωπία ...(προσωπικά δεν ανήκω στο ΚΚΕ ούτε είχα ποτέ συμπάθεια προς την ιδεολογία που εκφράζει)>

Η τέχνη της απεργίας είναι η τέχνη του εκβιασμού. Μια απεργία δεν τελείται σε φιλανθρωπικό σύλλογο , αλλά πάνω στο πιο σκληρό έδαφος της μάχης για ανθρώπινη αξιοπρέπεια και επιβίωση...

Ο απεργός πρέπει να είναι ένας επιτυχημένος εκβιαστής.

Το -αρκετές φορές- ανάλγητο και εγκληματικά ανεύθυνο κράτος από τη πλευρά του είναι και αυτός ένας εκβιαστής...Ένας από τους δυο εκβιαστές θα νικήσει..

Χώρος για απεργοσπάστες δεν υπάρχει...Θεωρητικά ο καθένας έχει το δικαίωμα να δουλέψει κατά τη διάρκεια μιας απεργίας, αλλά αυτό θα ήταν σεβαστό αν πρακτικά ο καθένας είχε το δικαίωμα να ζήσει αξιοπρεπώς μέσα σε αυτό το ...(ας μη το χαρακτηρίσω καλύτερα).

AdHoul είπε...

Τις ίδιες υπερβολές που ακούμε εμείς οι φοιτητές στα πολυτεχνεία περί ''μαζικής απάντησης στα ατομικά διλήμματα'', αγνοώντας το ειδικό βάρος της κάθε -ξεχωριστής- περίστασης και ισοπεδώνοντας τη λογική, κρατώντας μόνο το ''δίκιο του εργάτη'' ακούμε σιγά σιγά και εδώ μέσα..

Βλέπουμε το δέντρο μα χάνουμε το δάσος.

Όλα δημόσια
Όλα τζάμπα
Όλα δικά μας τίποτα δικό σας.

Ζήτω Ζήτω Ζήτω

BeeHappy είπε...

"Το ΚΚΕ πάντοτε υποστηρίζει τον κρατισμό , ενώ οι φιλελεύθερες κυβερνήσεις υποστηρίζουν την απεξάρτηση από το κράτος. Αυτό θα έλυνε τα προβλήματα, ενώ ο κομμουνισμός τα περιπλέκει."

...όσο απλό είναι να περιπλέξεις τα πράγματα τόσο περίπλοκο είναι να τα απλουστεύσεις.....(άγνώστου)

Διαβάστε στην "Κωμικοτραγική Ιστορία του Ελληνικού Κράτους" του Β.Ραφαηλίδη το ρόλο των εφοπλιστών της εποχής στην επανάσταση του 1821...Μιαούλης και λοιποί εθνικοί ήρωες και ίσως απλουστεύτουν λίγο τα σύγχρονα γεγονότα.

alombar42 είπε...

@harry

Στην Ινδία ο προγραμματιστής ξεκινάει από 400 ευρώ. Στη Ρουμανία από 300. Στην Ουκρανία και το Πακιστάν βρίσκεις με 250. Στην Αμερική από 800-900 ευρώ. Οι άπειροι σχεδιαστές και web designers ζητάνε ένα 10% πιο κάτω.

Αυτά είναι το λιγότερο που μπορείς να δώσεις και δεν κάνεις σοβαρή δουλειά με τόσο άπειρους. Οι στοιχειωδώς καλοί και οι υπεύθυνοι σε θέματα deadlines ξεκινάνε από τα διπλά *τουλάχιστον*.

Η οργάνωση ενός τμήματος υποστήριξης στην Ινδία (e-mail και chat μόνο), που είναι το λιγότερο που μπορείς να ζητήσεις στο χώρο μας, κοστίζει από 700 έως 1200 το άτομο (μαζί με γραφείο και σύνδεση - καθαρά παίρνουν από 300 έως 600), με εκπαίδευση και γραφείο παρεχόμενα από τον εργοδότη.

Αρκετοί δυτικοί πηγαίνουν προς Ινδία μεριά, αν και προς το παρόν για ανώτερες θέσεις, πάντα στο χώρο της πληροφορικής.

Ξέρω καλά οτι πολλές περιοχές στην Ινδία έχουν ανειδίκευτους εργάτες για ένα πιάτο φαΐ και ξέρω τι φτώχεια επικρατεί εκεί.
Ομως άμεση και συνεχή σχέση έχω μόνο με πληροφορικάριους (τόσο με "οργανωμένους" σε εταιρίες όσο και με μεμονωμένα άτομα) και σε αυτούς αναφέρομαι. Ολοι απόφοιτοι κάποιου πανεπιστημίου (ελλειπείς γνώσεις αλλά έχουν τις βάσεις).

MainMenu είπε...

Κοιτάχτε γεγονός είναι ότι οι άνθρωποι ζητούν περισσότερα όταν βλέπουν ότι υπάρχουν προοπτικές να τα έχουν.
Αν θέλουμε να ΄γίνουμε Αγγλία τότε να αποφασίσουμε ποια χωριά από τώρα θα τα κάνουμε πρεζοχωρια ανέργων, να εισάγουμε αλκοολ να πνίξουμε την αξιοπρέπεια μας...να πλουτίσουν τα αφεντικά κι εμείς να είμαστε περήφανοι για την πατρίδα.

Το υπέδαφος της Ευρώπης είναι γεμάτο αίμα

Το να σας ανάβει η Θάτσερ είναι θεμιτό. Αλλά δε θα πληρώσουμε εμείς τα γαμησιάτικα

cobden είπε...

Αγαπητέ MainMenu, μου φαίνεται πως έχετε δει πολύ Ken Loach και Mike Leigh....Όποιος έχει ζήσει για λίγο καιρό στην Αγγλία, ξέρει πολύ καλά πως δεν πρόκειται για μια χώρα που κατοικείται αποκλειστικά από άνεργους ανθρακωρύχους που πνίγουν τον πονο τους στο αλκοόλ ,όπως θέλουν να μας πείσουν, για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας, οι δύο, συμπαθείς κατά τ'αλλα, σκηνοθέτες....

Kostas Stamos είπε...

mainmenu είσαι για γέλια.

"Αν θέλουμε να ΄γίνουμε Αγγλία τότε να αποφασίσουμε ποια χωριά από τώρα θα τα κάνουμε πρεζοχωρια ανέργων"

Η Αγγλία έχει ανεργία 4,7% (από τα μικρότερα ποσοστά στην Ευρώπη), η Ελλάδα γύρω στο 10%... κατά τα άλλα αυτοί έχουν τα πρεζοχώρια ανέργων...

Το γεγονός ότι θα γνωρίζεις σίγουρα Έλληνες που δουλεύουν στην Αγγλία (εγώ μπορώ να αρχίσω να αραδιάζω όσα θες ονόματα γνωστών μου) αλλά αμφιβάλλω αν γνωρίζεις Άγγλους που ήρθαν για δουλειά στην Ελλάδα δε σου λέει τίποτα;

άστεγος είπε...

kostas stamos, ισχύει μήπως ότι αν δουλέυεις μία ώρα την εβδομάδα, δεν θεωρείσαι άνεργος στην Αγγλία; Μια απορία εξέφρασα.

Nikos Dimou είπε...

H φτώχεια φέρνει γκρίνια... σε χώρες που έκαναν την υπέρβαση στην νέα οικονομία της γνώσης, δεν υπάρχουν τέτοια προβλήματα.

Για να κάνουμε κι εμείς την υπέρβαση πρέπει - εκτός από μία φωτισμένη κυβέρνηση (που ούτε είχαμε, ούτε έχουμε) να ανοίξουν λίγο και τα μυαλά των συνδικαλιστών. Δουλεύουν με έννοιες και νοοτροπία του 19ου αιώνα και κρατάνε τη χώρα πίσω. Νομίζουν ότι μάχονται για τα συμφέροντα των εργαζόμενων και στην πραγματικότητα αναπαράγουν ξεπερασμένα πρότυπα...

Kostas Stamos είπε...

"Antonis said...
kostas stamos, ισχύει μήπως ότι αν δουλέυεις μία ώρα την εβδομάδα, δεν θεωρείσαι άνεργος στην Αγγλία; Μια απορία εξέφρασα. "

Υπάρχει και το google για να λύνεις τις απορίες σου:

Σύγκριση μακροπρόθεσμης ανεργίας σε Ελλάδα και Αγγλία από την Ε.Ε. με ΚΟΙΝΟ ΟΡΙΣΜΟ.

(Hint: 5 φορές μεγαλύτερη στην Ελλάδα).

Μην το ταλαιπωρείτε άλλο γιατί ξεφτιλίζεστε. Βρείτε τουλάχιστον άλλο επιχείρημα.

libertarian είπε...

Βαλτωσε το θεμα και ακρη δεν βρεθηκε.

Και ούτε πρόκειται να βρεθεί αν δεν δώσουμε στις λέξεις το σωστό νόημα. Απεργία σημαίνει αποχή από την εργασία, όχι παρεμπόδιση και ξυλοδαρμός των συναδέλφων. Δικαίωμα στην απεργία των μεν δεν σημαίνει παραβίαση του δικαιώματος στην εργασία των δε.

Kostas Stamos είπε...

Πάντως antonis σε ευχαριστώ γιατί με οδήγησες σε site με πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία.

Ιδού η απόδειξη της καταστροφικής επίδρασης του θατσερικού-μπλερικού ανάλγητου νεοφιλελεύθερου μοντέλου στον εργατικό κόσμο και την κοινωνία της Αγγλίας (πάντα με κοινούς ορισμούς):

Ποσοστό ανεργίας: ΕΛ 9.3%, ΑΓ 5%
Μακροπρόθεσμη ανεργία: ΕΛ 5.1, ΑΓ 1.1
Ανεργία νέων: ΕΛ 28%, ΑΓ 10.3
Βρίσκουν τη δουλειά τους αγχώδη: ΕΛ 47.8, ΑΓ 27.5
Βρίσκουν τη δουλειά βαρετή: ΕΛ 22.7, ΑΓ 18.1
Βρίσκουν τη δουλειά τους επικίνδυνη: ΕΛ 39.8, ΑΓ 12.5
Ικανοποίηση από δουλειά: ΕΛ 64.9, ΑΓ 90.2
Πιθανότητα να την χάσουν: ΕΛ 12, ΑΓ 6.5

ΚΑΙ:

Δυσαρέσκεια με την οικονομική τους κατάσταση: ΕΛ 26.7, ΑΓ 6.8
Δεν έχουν χρόνο για Hobby: ΕΛ 47, ΑΓ 39
Ικανοποίηση από τη ζωή: ΕΛ 62, ΑΓ 89
Αισιοδοξία: ΕΛ 66, ΑΓ 75

Πληρώνουν τα γαμησιάτικα της Θάτσερ βλέπετε οι κακόμοιροι!!!

J95 είπε...

Μία τάξη ανθρώπων, μία ομάδα εργαζόμενων που διεκδικεί ορισμένα πράγματα, έχει δικαίωμα να παραλύει την ζωή μιας χώρας;

Όχι. Γι' αυτό η κυβέρνηση και οι εφοπλιστές καλά θα κάνουν να σοβαρευτούν και να πάψουν να διεκδικούν το δικαίωμα να μη δώσουν 5 γαμημένα φραγκοδίφραγκα παραπάνω στους ναυτεργάτες.

άστεγος είπε...

Αγαπητέ kostas stamos, σύγκριση Ελλάδας-Αγγλίας δεν έκανα, ούτε έχω σκοπό να κάνω. Ο κοινός ορισμός της σελίδας που με παρέπεμψες δεν απαντάει στο ερώτημα που σου έκανα. Λέει απλά ότι άνεργος στην στατιστική αυτή θεωρείται όποιος είναι εδώ και 12 μήνες ή και περισσότερο άνεργος. Σου γνωστοποιώ ότι η εργασιακή πολιτική δεν είναι κοινή στην ΕΕ. Ο γενικός αυτός ορισμός του ιδρύματος αυτού της ΕΕ δεν αναιρεί το γεγονός ότι κάποιος σε κάποια χώρα μπορεί να μη θεωρείται άνεργος, αν δουλεύει 1 ώρα την εβδομάδα. Περιμένω ακόμα απάντηση στην απορία μου.

J95 είπε...

Α ναι:

Νομίζω πως συμφωνούμε (οι περισσότεροι) στο ότι όσο "ιερό" είναι το δικαίωμα στην απεργία, άλλο τόσο είναι και το δικαίωμα στην εργασία (εκείνων που δεν θέλουν να απεργήσουν)

Speak 4 urself.

shylock είπε...

κύριε νίκο δήμου η καρδιά της εργατικής τάξης χτυπάει σήμερα στα λιμάνια της χώρας μας όπου οι ναυτεργάτες και τα σωματεία τους δίνουν ηρωική μάχη για το δικαίωμα στην εργασία για μισθούς και συντάξεις για το εφάπαξ, για το μέλλον των παιδιών τους. Aυτόν τον αγώνα που δείχνει «σαν φάρος» σε φουρτουνιασμένη θάλασσα το δρόμο οφείλουν να αγκαλιάσουν, να θωρακίσουν και να υπερασπίσουν όλα τα συνδικάτα, κάθε εργαζόμενος, κάθε νέος, θεωρώντας τον κομμάτι της δικής του υπόθεσης.Τα λαθοί των ναυτεργατών ειναι λόγικα,η επιστρατευσή όχι.Δεν θα περάσουν!

cobden είπε...

Μια ενδιαφέρουσα νότα σοσιαλιστικού ρεαλισμού απο τον bald raven...

takis vasilopoulos είπε...

Πιστεύω πως η επιστράτευση ηταν αναγκαίο κακό.
Φυσικά δεν είναι όμορφο σε μια δημοκρατική κοινωνία να παίρνονται τέτοια μέτρα αλλα όλες οι καταστάσεις έχουν τα όρια τους.Δεν μπορείς όσα δίκια και να έχεις να παραλύεις μια χώρα,να εκμεταλεύεσαι το μονοπώλιο που έχεις στην μεταφορά αγαθών και ανθρώπων.
Κάποιος θα πει πως η απεργία για αυτο γίνεται,για να πιέσει....Ε,να πιέσει όχι όμως να φέρεται ανάλγητα και καταπιεστικά σε όλες τις ομάδες πληθυσμου....

Ενα σχόλιο για τα κανάλια:όλο τσακωμοι και ουσία μηδεν.Για να μάθω τα αιτήματα των ναυτεργατών έπρεπε να μπω στο internet.
Και για να μιλήσουμε για λαικισμό ένα παραδειγμα:χθες στον alpha στο δελτίο ειδήσεων του κ.Χατζηνικολάου,βγήκε ο κ.Γεωργιάδης ( βουλευτής κέρκυρας ) και είπε το αυτονόητο,οτι δηλαδή δεν μπορει μια ομάδα πληθυσμού να καταπιέζει εκβιαστικά τις άλλες και πως η κυβέρνηση έπρεπε να προστατεύσει τους πολίτες της.Τότε ήταν που ο κ.Κακαουνάκης και ο κ.Τραγκας έπεσαν να τον φάνε γιατι αυτά που έλεγε ήταν δήθεν κατα του λαού.Οι δημοσιογράφοι που οι ίδιοι αργοτερα θα πάρουν τη μεριά των αγροτων.Ανάλογα πότε θα ικανοποιουν το κοινό αίσθημα.....

Ναι και οι ναυτεργάτες έχουν δίκιο.Δίκιο όμως έχουν και οι άνθρωποι των απομονομένων νησιών,και οι αγρότες.
Επιστρατευση σημαίνει αποτυχία του διαλογου. ( με λάθη και απο τις δύο πλευρές ) .

Και ξανα καταλήγω,δυστυχώς ήταν αναγκαίο κακό.

Yannis H είπε...

Νομίζω ότι πρόκειται για ένα κοινό ζήτημα διεθνώς (κάθε απεργία ασκεί κοινωνική πίεση) αλλά προσπαθούμε να το δούμε στην (άγρια) ελληνική πραγματικότητα.

Κανένας στην Ευρώπη δεν σκέφτεται να κόψει στα δύο το κράτος του μπλοκάροντας τους αυτοκινητόδρομους, ή να βυθίσει τον κόσμο στο σκοτάδι κατεβάζοντας διακόπτες (θυμόμαστε κάποιες θρυλικές απεργίες της ΔΕΗ). Άλλο κοινωνική πίεση και άλλο αδιαφορία – για να μην πω εχθρότητα ή εκβιασμός - προς το κοινωνικό σύνολο.

Η αιτία για όσα συμβαίνουν στον ελληνικό χώρο, δείχνει ότι η κοινωνίας μας είναι άγρια. Θα πηδήξω μερικά επεισόδια: κάποιος που διπλοπαρκάρει μπλοκάροντας όλους όσους είναι από πίσω του για να αγοράσει σουβλάκια, δεν είναι πιο κοντά στην ιδέα να μπλοκάρει μια εθνική οδό για τα δίκια του; Κάποιος που μπολιάζει με νερό πιπεριές για να λάβει μεγαλύτερη ενίσχυση, δεν είναι πιο κοντά στο να μη νοιάζεται για την πραγματικότητα των άλλων; Και κάποιος που διεκδικεί για τον εαυτό του τζάμπα ρεύμα επειδή εργάζεται στη ΔΕΗ δεν είναι πιο κοντά στο να θεωρεί αυτό το αγαθό ιδιοκτησία του – και να το στερεί από τους άλλους αν θελήσει;

Δεν λέω ότι δίνω εξηγήσεις – λέω ότι το ποιος έχει δίκιο σε μια άγρια αντιπαράθεση, στην ελληνική πραγματικότητα πάει βαθιά. Ξεκινάει (και) από την καθημερινότητά μας. Θα αντέστρεφα το Χότζα: «έχουν όλοι άδικο». Κανένα άτομο και καμιά ομάδα δεν έχουν το δικαίωμα καταστρατήγησης της κοινωνίας. Αν ξεκινούσαμε από εδώ, θα μιλούσαμε σε άλλη βάση. Και θα είχαμε διαφορετικού τύπου φαινόμενα μεταξύ των δύο ομάδων.

Ανώνυμος είπε...

έγινε το άνοιγμα στη νέα και ιρλανδική και οικονομία της γνώσης επειδή σκυταλοδρόμησαν ταυτοχρόνως δύο προϋποθέσεις:

(a)
ο Μούψης τυχαίως όλως στραβοκοιτάζοντας τους τρεις τόμους των διάσημων διαλέξεων ο Feynman θύμωσε αρκετά τόσο ώστε να του την αφαίρεσει την όγδοοη ζωή σαν σπάνια μορφή καρκίνου (που αργότερα επισκέφθηκε και τον οπενχάιμερ...τηλεοπτική γλάστρα της εποχής του κι αυτός, ομοφυλόφιλος, σιγανό ποταμάκι και αγγλογάλλος).

(ii)
ο σάκης μπουλάς έγραψε τον ύμνο προς την ελευθερία αλλά στα αραβικά με λατινικούς χαρακτήρες, ως εξής: "μου αρέσει να ξοδεύω και την τσέπη μου παιδεύω μα καλύτερα στον άσο παρά άγχος μην τα χάσω κι έτσι βγαίνω καπνίζω τα πίνω zamanfou".

AdHoul είπε...

@ σαλταρω στο κενο :

υπάρχει μια πάρα πολύ λεπτή γραμμή μεταξύ του αστείου και του βλακώδους.

την έχεις προσπεράσει προ πολλού με κατεύθυνση προς το ημισφαίριο της βλακείας.

σταμάτα επιτέλους. δεν είσαι καθόλου αστείος

AdHoul είπε...

@yannis h

συμφωνώ απολύτως: τα αίτια είναι πολύ βαθύτερα:
καθημερινά σχεδόν ''απεργούμε'' αναβάλλοντας μια υποχρέωση μας για αργότερα(παράνομα παρκαρίσματα με την πρόθεση να το μετακινήσουμε ''σύντομα'' είναι ένα απλό αλλά απίστευτα σωστό παράδειγμα).

Ανώνυμος είπε...

oldman: σε ποιον είχες δεσμευθεί ρ.κ. να μη μετάσχεις σε αυτό εδώ το blog; στην άννα παναγιωταρέα; μα αν είσαι των δεσμεύσεων άντρας, να σε εκτιμήσω, να πω: τον αγαπώ, θα με κάνει ευτυχισμένη, θα στουκάρει μέτωπο και οφθαλμούς και μηχανή στη νταλίκα και θα μου μείνει το video. τι νομίζεις δηλαδή ότι υπάρχει μέσα στο βρακάκι μου με τα ζωγραφισμένα πάνω του βατραχάκια! λυκόσκυλο φιλί...

Kostas Stamos είπε...

"Antonis said...
Αγαπητέ kostas stamos, σύγκριση Ελλάδας-Αγγλίας δεν έκανα, ούτε έχω σκοπό να κάνω."

Έκανε όμως ο mainmenu, και του απάντησα για να του δείξω ποια χώρα και ποιο μοντέλο αν μη τι άλλο θα έπρεπε να δημιουργεί "χωριά ναρκομανών ανέργων".

"Ο κοινός ορισμός της σελίδας που με παρέπεμψες δεν απαντάει στο ερώτημα που σου έκανα. Λέει απλά ότι άνεργος στην στατιστική αυτή θεωρείται όποιος είναι εδώ και 12 μήνες ή και περισσότερο άνεργος. Σου γνωστοποιώ ότι η εργασιακή πολιτική δεν είναι κοινή στην ΕΕ. Ο γενικός αυτός ορισμός του ιδρύματος αυτού της ΕΕ δεν αναιρεί το γεγονός ότι κάποιος σε κάποια χώρα μπορεί να μη θεωρείται άνεργος, αν δουλεύει 1 ώρα την εβδομάδα. Περιμένω ακόμα απάντηση στην απορία μου."

Αντί να κάνεις και να ξανακάνεις post την ίδια "απορία" γιατί δεν ψάχνεις να μας στείλεις ένα link και να μας διαφωτίσεις; Γι'αυτό μου δόθηκε η εντύπωση πως θες να πεις κάτι γενικότερο.

Πάντως μέχρι να βρεις τα συγκεκριμένα στοιχεία σε ικανοποιεί αυτό;

Ώρες εργασίας την εβδομάδα κατά μέσο όρο μεταξύ όσων εργάζονται: ΕΛ 43.2, ΑΓ 37.6

Όπως βλέπεις τα νούμερα είναι πολύ κοντά, οπότε ακόμα και αν η απάντηση στην απορία σου είναι καταφατική, το ποσοστό όσων υπο-απασχολούνται πρέπει να είναι πολύ μικρό, και άρα δεν αλλάζει τη γενικότερη ουσία του θέματος: ότι η ανεργία στη νεοφιλελεύθερη Αγγλία είναι τάξεις μεγέθους μικρότερο πρόβλημα απ'ότι εδώ.

Ανώνυμος είπε...

adhoul: θα γοητεύσω πολλές.

Μαύρο πρόβατο είπε...

Κανένας στην Ευρώπη δεν σκέφτεται να κόψει στα δύο το κράτος του μπλοκάροντας τους αυτοκινητόδρομους,
Χα, χα. Ενημερωθείτε λίγο.

Η απεργία των ναυτικών έληξε. Απ'ό,τι φαίνεται, κανένα πρόβλημα δε λύθηκε. Δεδομένων των δεσμεύσεων της κυβέρνησης στους εφοπλιστές, θα χρειαστούν καινούργιες, σκληρότερες συγκρούσεις.

Να τις αναμένουμε, και να συνταχθούμε με τους αγωνιζόμενους, όσοι τέλος πάντων δεν έχουμε εφοπλιστικά, τραπεζικά, βιομηχανικά ή κρατικά συμφέροντα.
Η κυβερνητική πολιτική, όπως ακριβώς και αυτή της προηγούμενης κυβέρνησης, βυθίζει στην απελπισία μεγάλο μέρος όσων ζουν, δημιουργούν, και με τη δουλειά τους κάνουν τη χώρα να λειτουργεί (έστω κι όπως λειτουργεί).
Οι ναυτεργάτες, δεν είναι παρά η αρχή.

AdHoul είπε...

σαλτάρω στο κενό said...
adhoul: θα γοητεύσω πολλές.


δεν πουλάς τρέλα, πουλάς βλακεία.

αυτό είναι που με ενοχλεί.

συνδέεις μια γάτα, τον Feynmann με τον Μπουλά σε ένα θέμα σχετικό με την απεργία των ναυτεργατών.

Ε αν αυτό θεωρείται συμβολή στη συζήτηση και σε εκφράζει έχεις πρόβλημα

το γεγονός ότι επαναλαμβάνεις αλλοπρόσαλα πράγματα συνέχεια δείχνει ότι εκτός από βλάκας είσαι και πεισματάρης.

Τέλος, το γεγονός ότι παρόλα τα παράπονα(ακόμα και του Νίκου Δήμου) δεν σε πείθουν να σοβαρευτείς, σε κάνει και αναίσθητο


και για να θυμόμαστε σε ποιανού το blog βρισκόμαστε με βάση τα ανωτέρω, σε παραπέμπω στο κείμενο του Νίκου Δήμου '' ο Μπούφος '' που λέει

''Όπως λέει ο μπαμπάς μου, το να είσαι, βλάκας είναι, κακό. Το να είσαι, και βλάκας και πεισματάρης είναι, δέκα φορές χειρότερο.

Και το να είσαι βλάκας, πεισματάρης και αναίσθητος — ε! αυτό δεν περιγράφεται. ''

άστεγος είπε...

kostas stamos said...
"Ώρες εργασίας την εβδομάδα κατά μέσο όρο μεταξύ όσων εργάζονται: ΕΛ 43.2, ΑΓ 37.6,
Όπως βλέπεις τα νούμερα είναι πολύ κοντά..."


Επαναλαμβάνω ότι δε συκρίνω Ελλάδα-Αγγλία, για πολλούς και διάφορους λόγους.
Παρόλ'αυτά η διαφορά των ωρών εργασίας κατά μέσο όρο που παραθέτεις είναι κατά τη γνώμη μου πολύ μεγάλη.

Yannis H είπε...

Μαύρο πρόβατο: Ναι, ξέχασα τα επεισόδια στη Γαλλία – ήταν απόλυτη η φράση. Τα υπόλοιπα ισχύουν…

Σαλτάρω: έχεις καταντήσει κουραστικός…

shylock είπε...

Σου έχω ευχάριστα νέα!δεν θα γίνει επανάσταση και αυτο είναι το λιγότερο!Η φτήνη σου ειρωνία θα έχει τέραστια ζήτηση και αύριο στην μεταμοντέρνα κοινώνια μας και ταυτόχρονα όσοι ακόμα στέκονται αλληλέγγυοι σε ανθρώπους που η νεα κοινώνια της γνώσης θέλει να τους πετάξει στο καλάθι των αχρήστων θα συνεχίσουν να γνωρίζουνε των χλευασμό απο τους όμοιους σου.Η απέργια έληξε ελπίζω όχι άδοξα.Να δω τωρα τη θα κάνουν οι αστοί ιδεαλίστες χώρις βαρβάρους θα βρουν μάλλον πάλι κανα άραβα φονταμενταλιστη.(περσέα εύχομαι να πνιγείς στο ίδιο σου το δηλητήριο,harry μπράβο έχει και άλλα τέτοια έξυπνα παιδιά η μάννα σου?)

Pavlos είπε...

Περί πλειοψηφίας:
Η πλειοψηφία δεν παύει παρά να είναι ένα αυστηρά "τεχνικό", ποσοτικό κριτήριο. Δεν σημαίνει ότι η επιβολή της θέλησής της είναι η πεμπτουσία της δημοκρατίας..

Άρα κακώς μιλούμε τόσο για "δίκαιο της πλειοψηφίας" όσο και για "δίκαιο του εργάτη". Ποιος έχει δίκιο λοιπόν; Μάλλον ο Χότζας..

alombar42 είπε...

@σαλτάρω

Αφού στην αρχή γεωμέτρησες, αφού ξέρεις από πίτουρα και κότες, τι είπαν τα παιδιά στο Λαύριο;

--

Για κάποιο λόγο το παρακάτω μου φαίνεται πολύ σχετικό:

Κοιμάται το πουλάκι μου και πώς να το ξυπνήσω
να πάρω διαμαντόπετρες να το πετροβολήσω
να το ξυπνήσω με νερό, φοβούμαι μη κρυώσει
να το ξυπνήσω με κρασί, φοβούμαι μη μεθύσει.
Να το ξυπνήσω με φιλί, να γλυκοεξυπνήσει.

shylock είπε...

Καταρχήν περσέα δεν είχες πεί τιποτά στο σχόλιο σου.Το ότι έχασες τη δουλεία σου στα 50 σου λόγο κάποιας απεργίας με εκπλήση.Σίγουρα η ιστορία σου θα έχει πολύ ενδιαφέρον και θα μπορούσες να την μοιραστείς μαζί μας προτού αρχίσεις τις ειρωνίες.Καλο κουράγιο στον προσώπικο σου γολγοθα. Κάνω έκκλιση σε ολούς να μην προκαλούν προσωπικές αντιπαραθέσεις που καταλήγουν σε "καλλιστίες" εξυπνάδας,υπάρχουν και τα forum.

MainMenu είπε...

Stamo pantos prepei na paradextheissme oti exoume mia oikeiothta metaksy mas...:) Oso gia thn Agglia safestata kai exei polu dunath oikonomia, alla thysiasthkan anthropoi poly agarba, auto eipa tespa. Na mh malonoume allo...o kathenas me tis apopseis tou

MainMenu είπε...

Ax Cobden de to leo gia auto...exo grapsei ergasies pano sta provlhmata ths agglikhs ypaithrou. Perioxes oloklhres eksathliothikan...eimai ereistikos to paradexomai. Syggnomh gia auto, alla mh ta eksiidanikeuoume ola.

AdHoul είπε...

@jacobo

Δεν γνωρίζω στα μέρη σας τι συμβαίνει, αλλά στα δικά μας το αγγλικό d διαβάζεται ''ντι-ντ σε λέξεις'' και το επίσης αγγλικό ''h-χ'' ''έιτς'' οπότε ως σύνολο '' ΑντΧουλ '' ( το γνωρίζει κάποιος με στοιχειώδεις γνώσεις αγγλικών ).
Hint : Στην ελληνική γλώσσα υπάρχει το όνομα Αντρεας = Αντ-ρεας

Ως εκ τούτου δε θα μπορούσα να λέγομαι Αμπτούλ ή Αμπντούλ ή οτιδήποτε άλλο παρόμοιο.

Τέλος, δεν έχω σκοπό να επιτεθώ σε κανέναν, αλλά δε μου αρέσει να βλέπω τα ίδια άτομα σε ένα τέτοιο θέμα να συνδυάζουν καθ'εξιν με τέτοιο απαίσιο τρόπο και να αναπαράγουν τις ίδιες α-συναρτησίες κατ'εξακολούθησιν

το υπόλοιπο κομμάτι της απάντησης θεωρώ είναι ανάξιο σχολιασμού

MainMenu είπε...

vre Kosta (Stamos) prepei na sai ths sxolhs tou Pythagora. Gia sena to sympan apoteleitai apo arithmous

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
MainMenu είπε...

Ki empeirika mporo na milhso...douleua se kouzines estiatoria sthn Agglia...proth fora katalava apo pou vghke to No Future ton Sex Pistols. Part time se pentakosies douleies gia na zeis me allous deka se ena spiti...kai milo gia agglous oxi gia metanastes.

Kostas Stamos είπε...

mainmenu said:
"Oso gia thn Agglia safestata kai exei polu dunath oikonomia, alla thysiasthkan anthropoi poly agarba, auto eipa tespa."

Μα δυνατή οικονομία σημαίνει ακριβώς ότι λιγότεροι άνθρωποι δυσκολεύονται οικονομικά (Δυσαρέσκεια με την οικονομική τους κατάσταση: ΕΛ 26.7, ΑΓ 6.8). Το θέμα είναι ότι όταν η ακαμψία της ελληνικής οικονομίας δημιουργεί 5 φορές μεγαλύτερη μακροπρόθεσμη ανεργία απ'ότι της Αγγλίας, σημαίνει ότι θυσιάζονται άνθρωποι που στις συνθήκες τις αγγλικής οικονομίας δεν θα θυσιάζονταν.

"Na mh malonoume allo...o kathenas me tis apopseis tou"

Σύμφωνοι... εξάλλου είναι ώρα για τσίκνισμα :)

Kostas Stamos είπε...

mainmenu:

"vre Kosta (Stamos) prepei na sai ths sxolhs tou Pythagora. Gia sena to sympan apoteleitai apo arithmous"

Μα οι αριθμοί δεν εμφανίστηκαν στον αέρα, πίσω τους κρύβονται άνθρωποι. Ένα τις εκατό μικρότερη ανεργία σημαίνει χιλιάδες άνθρωποι με δουλειά, περισσότερη ασφάλεια και αισιοδοξία για τη ζωή κλπ.

Και όσο δεν μιλάμε με αριθμούς ανταλλάσουμε απλά ανεκδοτολογικές εμπειρίες δικές μου και δικές σου και δεν βγάζουμε ποτέ άκρη... Βέβαια το θέμα είναι να είμαστε ακριβείς, προσεκτικοί και τίμιοι με τις στατιστικές και πως τις παρουσιάζουμε. Αλλά όταν χρησιμοποιούνται σωστά είναι αχτύπητες σαν επιχείρημα, γιατί δεν είναι τίποτα άλλο παρά συμπυκνωμένη εμπειρία χιλιάδων παραδειγμάτων.

MainMenu είπε...

ok Stamos, tyxerakhdes ego eimai makria...fate kai gia mena:)

Nikos Dimou είπε...

σαλτάρω - φάουλ! ολόκληρη (και άσχετη) ποιητική συλλογή μας επικόλλησες. Την σβήνω!

Nikos Dimou είπε...

mainmenu said:
"Na mh malonoume allo...o kathenas me tis apopseis tou"

Διαφωνώ. ΝΑΙ - Να μην μαλώνουμε - αλλά να συζητάμε. ΟΧΙ στο "ο καθένας με τις απόψεις του". Αυτό μας έχει φάει. Ο καθένας κάθεται επάνω στις απόψεις του και δεν κουνάει ρούπι. Κι ας βρέχει στατιστικές ο kostas stamos.

Βεβαίως, όπως είπε ο Χότζας, όλοι έχουν δίκιο. Αλλά, όπως είπε ο Οργουελ, μερικοί έχουν πιο δίκιο από άλλους...

MIRACLE είπε...

Ο Σολόμωντας ήταν δημοκράτης.

Το δίκαιο των ναυτεργατών θα περιμένει την σειρά του όταν θα ξαναέρθει το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία.
Προς το παρών σειρά έχει το δίκαιο των εφοπλιστών που όπως γνωρίζουμε έχουν στενές σχέσεις με τον κυβερνών κόμμα.


Εφόσον δεν μπορούν να έχουν όλοι το δίκιο τους ταυτόχρονα, το δικαιότερο είναι να το έχουν εκ περιτροπής.

AdHoul είπε...

ΟΧΙ στο "ο καθένας με τις απόψεις του". Αυτό μας έχει φάει. Ο καθένας κάθεται επάνω στις απόψεις του και δεν κουνάει ρούπι.

(πάλι) μεγάλη κουβέντα είπατε

Ανώνυμος είπε...

ώρες είμαι στο λιμάνι εκεί που σκάνε δίπλα και φαντάζομαι έναν ουρανό και άλλον βλέπω ουρανό πάνω και αναρωτιέμαι τι να είναι άραγες η απεργία και τι να σημαίνει η έλλειψη άρτου όταν αφήνομαι σταγόνα να στάζω από τη βρύση τη χάλκινη που στάζει τη χαρά του έρωτα πάνω στο σκοτάδι;

Ανώνυμος είπε...

γιατί, αν πρόκειται περί τουρκοκρητικοί κωλοπαιδαράδες με πετσάκι...όχι θα πω;

MainMenu είπε...

Κύριε Δον Γάτε είσαι σούπερ προβοκάτορας...:)) Η 'αλήθεια' των στατιστικών είναι πολύ μεγάλο ζήτημα. Η ποιότητα ζωης δε μπορεί να εκφραστεί μέσα από αριθμούς, πολύ απλά γιατί η κοινωνική ζωή είναι κάτι παραπάνω από τους μισθούς και το κατα κεφαλήν εισόδημα. Οι άνθρωποι ζουν κι αξιολογούν την 'ποιότητα' της ζωής τους ανάλογα με τις ταξικές καταβολές τους, τις παραδόσεις του τόπου τους και γενικότερα τις συνθήκες μέσα στις οποίες έχουν διαμορφωσει τα θέλω τους και την αξιοπρέπεια τους.

Έπομένως η ανάπτυξη και η ευημερία δεν είναι μια φόρμα, μια ιδέα απόλυτη στην οποία στοχεύουμε. Είναι μια σχετικότητα την οποία την παλέβουμε και την καθορίζουμε.

Τα πράγματα μπορεί να αλλάζουν, μπορεί να μαθαίνουμε να ζούμε και με λιγότερα. Μπορεί να δεχόμαστε την ανασφάλεια και το μποεμικο μελλον της παρτ ταιμ εργασιας. Αυτο που ονομάζεται σύγχρονη καπιταλιοτικη ανάπτυξη βασίζεται ακριβώς σε αυτό το μοντέλο απασχόλησης. Ελαστικότητα στο εργασιακό, χαμηλοί μισθοί, πολλά δάνεια και πλαστικό χρήμα να ξαναθερμαίνεται η αγορά.
Η εργασια λοιπον δεν ειναι δικαιωμα αλλα η πιθανοτητα ενος δικαιωματος. Αυτα μπορει να φανταζουν ωραια αλλα στην πραξη ειναι πολυ σκληρα. Και οσο κι αν τα αποδεχεσαι σου κανουν την καθημερινοτητα μαυρη.



Rent a flat above a shop, cut your hair and get a job.
Smoke some fags and play some pool, pretend you never went to school.
But still you'll never get it right
'cos when you're laid in bed at night watching roaches climb the wall
If you call your Dad he could stop it all.
You'll never live like common people
You'll never do what common people do
You'll never fail like common people

Αυτο ειναι το συναισθημα της συγχρονης Αγγλιας. Ετσι τη βιωσε ο κοσμος στο πετσι του την αναπτυξη.

MainMenu είπε...

Πειτε μου αληθεια ποιος οικογενειαρχης αρεσκεται στο να απεργει? αγωνας ειναι? δε μιλαμε για φοιτητικα σαχλαμαρισματα

MainMenu είπε...

Ax kyrie Dhmou eseis pou eiste skeptikisths pos ksexnate poso 'mythoi' einai ayta ta oikonomologika discourse. O theos eplase ton Adam kai thn Eva...ton Antra kai th Gynaika, thn Anaptyksh kai thn Opisthodromhsh. Osa sygxoroxartia dinei to paroxhmeno KKE alla tosa dinoun kai oi rhtores tou kapitalismou

Ανώνυμος είπε...

λαπάς, κρέας και όλα αυτά, εγώ είμαι, σε εποχές μάλιστα πολύ εξεζητημένες. λες να με ανακρίνουν για να με πάρουν; απλό δεν είναι; ρωτάς: πόσο τον έχεις παλικάρι, και στον δίνει...που είναι το πρόβλημα.

MainMenu είπε...

kai gia na teleionoume idou kai h ideologia mou...ki epishmaino kai pali pos den exei nohma na malonoume. Ante kalh tsiknopempth:)

http://mnsd.blogspot.com/2006/02/blog-post_09.html

mickey είπε...

@dimitrakis (1:27πμ)
Έτσι είναι, όποιος έχει το μαχαίρι έχει και το πεπόνι :( Δυστυχώς δε διαθέτεις τα "προσόντα" για να στρατολογηθείς στον "στρατό κατοχής" και θα παραμείνεις απλά "άμαχος πληθυσμός"...

Το σχόλιό σου ήταν από τα πιο καλά που διάβασα σε αυτό το post, ο σχολιασμός του οποίου μάλλον εξελίχθηκε σε αντιπαράθεση θεωριών και στατιστικών. Η προσωπική σου κατάθεση ήταν πολύτιμη. Εύγε!

Kostas Stamos είπε...

mainmenu κάνεις κύκλους.

"Η ποιότητα ζωης δε μπορεί να εκφραστεί μέσα από αριθμούς, πολύ απλά γιατί η κοινωνική ζωή είναι κάτι παραπάνω από τους μισθούς και το κατα κεφαλήν εισόδημα."

Σε αυτά που λες έχω ήδη απαντήσει.

1) Οι άγγλοι δεν πληρώνονται μόνο καλύτερα, αλλά αγχώνονται λιγότερο με τη δουλειά τους, είναι πιο ικανοποιημένοι, πιο αισιόδοξοι για τη ζωή και την οικονομική τους κατάσταση, έχουν περισσότερο ελεύθερο χρόνο για χόμπυ κλπ. Δες πιο προσεκτικά τις στατιστικές που παρέθεσα σε παραπάνω σχόλιο. Επίσης δες αυτό το άρθρο που εξηγεί γιατί οι άνθρωποι τείνουν αποδεδειγμένα με στατιστικές να είναι πιο ευτυχισμένοι όσο πιο φιλελεύθερη είναι η κοινωνία και η οικονομία (αντίθετα με τις περί του αντιθέτου λογοτεχνικές φαντασιώσεις).

Αντιγράφω ένα χαρακτηριστικό σημείο του:
"According to a Harris poll, 65% in the United States — but only 44% in the European Union — think their situation will improve in the next five years. And we also find that 58% of the Americans are very satisfied with their lives, compared to only 31% of the Europeans."

2) Οι αριθμοί είναι καλύτεροι από ένα ποίημα ή ένα τραγούδι που έγραψε κάποιος του οποίου δεν ξέρεις καν το background, πολύ απλά γιατί οι στατιστικές προέκυψαν από χιλιάδες ανθρώπους που τους ρώτησαν: "Είστε ικανοποιημένοι με τη δουλειά σας;" "Είστε αισιόδοξοι;" κλπ.

Kostas Stamos είπε...

mainmenu said:

"Η εργασια λοιπον δεν ειναι δικαιωμα αλλα η πιθανοτητα ενος δικαιωματος. Αυτα μπορει να φανταζουν ωραια αλλα στην πραξη ειναι πολυ σκληρα. Και οσο κι αν τα αποδεχεσαι σου κανουν την καθημερινοτητα μαυρη."

Σε διαβεβαιώ πως είναι απίστευτα πιο σκληρό το να προσπαθείς να καταστήσεις με αφύσικο τρόπο την εργασία "δικαίωμα" (εφόσον απαιτεί δύο μέρη που συναινούν - εργοδότη και εργαζόμενο και δεν είναι "φυσικό" δικαίωμα όπως η ελευθερία λόγου που δεν απαιτεί κάποιον άλλο να στην παρέχει) αγνοώντας την προσφορά και τη ζήτηση. Ο κομμουνισμός προσπάθησε να εφαρμόσει κάτι τέτοιο και δες πόσο απεγνωσμένα προσπαθούν παντού και πάντα οι άνθρωποι να δραπετεύσουν πάση θυσία από χώρες με κομμουνισμό.

Σχετικό είναι και το αστείο και συνάμα τόσο εύστοχο σχόλιο του libertarian για τους κηπουρούς με 100% απασχόληση ως κηπουροί.

Επίσης ξανα-ματα-επαναλαμβάνω πως είναι προφανές από τα στοιχεία ότι όσο πιο ευέλικτη-φιλελεύθερη είναι μια οικονομία τόσο μικρότερη ανεργία έχει.

Kostas Stamos είπε...

"Οι αριθμοί είναι καλύτεροι από ένα ποίημα ή ένα τραγούδι που έγραψε κάποιος του οποίου δεν ξέρεις καν το background, πολύ απλά γιατί οι στατιστικές προέκυψαν από χιλιάδες ανθρώπους που τους ρώτησαν: "Είστε ικανοποιημένοι με τη δουλειά σας;" "Είστε αισιόδοξοι;" κλπ. "

Αν και πρέπει να είναι προφανές, εννοώ ότι οι αριθμοί είναι καλύτεροι προκειμένου να βγει συμπέρασμα για την οικονομική/κοινωνική πολιτική κλπ., ενώ τα τραγούδια/ποιήματα εξυπηρετούν άλλο σκοπό, τη συναισθηματική αγαλλίαση κλπ.

Όπως δεν βάζω κασέτες με ανάγνωση στατιστικών στο αυτοκίνητο για να περάσει η ώρα :), έτσι δεν θεωρώ σοβαρό επιχείρημα ένα τραγούδι.

MainMenu είπε...

kosta sorry s exasa...den hksera oti ksanagrapses.

koita proton theoreis ton ergodoth kai ton ergazomeno os fysikes ontothtes. Eleo theou h fyshs. Me paromoio tropo sto mesaiona o vasilias theorountan stalmenos apo to theo. Kathe epoxh sylamvanei to status quo ths os apolyta fysiko kai logiko.


Epomenos vgazeis to symperasma oti to mono poy exoume na kanoume einai na rythmisoume oso to dynaton kalytera tis sxeseis ergazomenou kai ergodoth. Na doulepsoume me ton pio anodyno tropo gia na exoun ki oi dyo ta symferonta tous kalymmena.

Oi statistikes de mporoun para na metrhsoun th sxetikothta ths poiothtas ths zohs enos tetoiou kosmou. Den yparxei kapoio apolyto montelo kalhs zohs. Tha metrhsoun tis ores ergasies, ton eleythero xrono, tous misthous, ta katanalotika kefia ktl.

Se kathe periptosh otan milame gia elythero xrono ktl de milame gia ergodotes alla gia ergazomenous. Emeis genniomaste me ena kommati ths zohs mas ypothikeymeno se kapoious allous. Otan esto kai gia mia stigmh h zoh mas erthei se antidiastolh me tis dynatothtes paragoghs kai eyhmerias pou yparxoun synolika niothoume sthn kalyterh periptosh kommatia apo ena granazi. H apolyth ikanopoihsh kapoiou pou pairnei meros se tetoies statistikes ekfrazei thn apolyth ikanopoihsh enos skyliou me to afentiko tou.

Theleis na pistepso sthn pio paralogh eksousia pou evgale pote h istoria. Na pisteuo pos eimai isos me kapoion pou katexei to soma mou kai th zoh mou. Kosta ego auto de to dexomai. Doulos me psychologia afenth den prokeitai na gino.

Apla etsi to vlepo. Akoma ki an einai anofelo, akoma ki an einai adynato na allakso ta pragmata tora etsi monos mou. De dexomai na leo thn proseuxh kai to paramythi tou afentikou mou. Tha leo to diko mou. Pes me kollhmeno...pes me oti thes.

filika mm

MainMenu είπε...

oso gia to tragoudi...einai akrivos auto pou de lene oi statistikes. einai h lezanta kato apo ta noumera

Kostas Stamos είπε...

mainmenu ξεμείναμε πίσω καθώς το blog τρέχει μπροστά...

Δεν βλέπω το λόγο γιατί θεωρείς τον εργοδότη και τον εργαζόμενο τόσο αφύσικες έννοιες. Δες το αλλιώς, εργαζόμενος είναι (πολύ γενικά) αυτός που παρέχει μια υπηρεσία σε κάποιον άλλο με κάποιο αντάλλαγμα (συνήθως το ξεχωρίζουμε από τη σχέση πελάτη-παροχέα θεωρώντας ότι η σχέση εργαζόμενου-εργοδότη είναι πιο "σταθερή" και ότι για μια συγκεκριμένη περίοδο ο εργαζόμενος παρέχει τις υπηρεσίες του σε έναν ή γενικά μικρό αριθμό εργοδοτών).

Εγώ θα έλεγα ότι είναι μια απολύτως φυσική μορφή σχέσης μεταξύ ανθρώπων, απόλυτα θεμιτή και πανάρχαια, η οποία προκύπτει αβίαστα από το πώς οι άνθρωποι θέλουν ελεύθερα να ρυθμίζουν τις μεταξύ τους σχέσεις και ανταλλαγές. Άλλοι τρόποι οικονομικής σχέσης μπορεί να είναι η ισότιμη ή ετεροβαρής συνεργασία, η περιστασιακή σχέση πελάτη-πωλητή κλπ. Νομίζω πως οι άνθρωποι επιλέγουν αυτή που ταιριάζει καλύτερα στις περιστάσεις της κάθε δραστηριότητας, και οι περισσότεροι άνθρωποι αναλαμβάνουν διάφορους ρόλους σε διάφορα στάδια της ζωής τους αλλά και ταυτόχρονα.

Για εμένα μη αποδεκτές μορφές σχέσης είναι αυτές που επιβάλλονται με φυσική βία, όπως η σχέση σκλάβου-αφέντη.

Σχετικά με τις στατιστικές, προσπάθησα να περιλάβω και αυτές που κανείς εύλογα θα μπορούσε να θεωρήσει ότι έρχονται πιο κοντά στο να κατανοήσουν το βαθμό του "πόσο καλά" περνάνε οι άνθρωποι (δηλαδή το αν αισθάνονται ευτυχισμένοι, αισιόδοξοι, αν έχουν άγχος, ελεύθερο χρόνο κλπ.)

Συμφωνώ πως κανείς δεν μπορεί να ορίσει αντικειμενικά την ευτυχία για τον άλλο (γι'αυτό άλλωστε είμαι ενάντιος σε κάθε σύστημα που θεωρεί πως γνωρίζει τις "ανάγκες" του ατόμου και πιστεύω πως υπέρτατη αρχή πρέπει να είναι η ατομική ελευθερία - ώστε να ορίζει καθένας την τύχη του και να κυνηγάει την ευτυχία όπως νομίζει).

Όμως προκειμένου να συζητήσουμε και να συνεννοηθούμε νομίζω πως αυτή είναι η καλύτερη (ατελής έστω) προσέγγιση της πραγματικότητας που μπορούμε να έχουμε.

MainMenu είπε...

Κώστα γειά σου! χαίρομαι που το συνεχίζουμε...ελπίζω να το δεις και να ξαναγράψεις.

εγώ δεν είπα ότι η σχέση εργοδότη εργαζόμενου είναι αφύσικη. Κάθε άλλο. Είπα (κι αν δε το εξήγησα σωστά λάθος μου) ότι η σχέση αυτή δεν είναι η νομοτέλεια της φύσης. Δεν είναι κάτι που υπήρχε και θα υπάρχει πάντα. Έχει τη λειτουργία της μέσα σε ένα συγκεκριμμένο οικονομικό και κοινωνικό πλαίσιο.

Το πρόβλημα μου είναι ότι ενώ η δύναμη είναι στα χέρια του εργοδότη, ενώ αυτός καρπώνεται το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής θέλει να παρουσιάζει το συμβόλαιο εργασίας ως μια ίσο προς ίσο συμφωνία. Αντιθέτως ο εργαζόμενος θα πρέπει να δουλέψει και να έχει ως κέρδος πολύ μικρότερο μέρος από αυτό που θα παράγει συν την ανασφάλεια για μια απόλυση. (κλασσικά μαρξιστικά τσιτάτα θα μου πεις, αλλά εγώ δε βρίσκω να είναι λάθος...τουλάχιστον μέχρι εκεί)

Για αυτό σου λέω οτι η ιδεα οτι υπάρχει μια καθολα δίκαια συμφωνία μεταξύ εργαζόμενου και εργοδότη είναι ένα 'ξαναγράψιμο' της αληθινής σχέσης τους προς όφελος του εργοδότη.

Κατά τ' άλλα κατανοώ αυτό που λες για τις στατιστικές. Πράγματι δείχνουν, με κάποια βέβαια σχετικότητα, το πως έχουν τα πράγματα. Αλλά δεν εξηγούν γιατί έτσι έχουν τα πράγματα, ούτε ποιές είναι οι δυνατότητες. Οι στατιστικές μπορούν να διαβαστούν με πολλούς τρόπους

ελπίζω να το δεις:) και να τα ξαναπούμε, γειά

Kostas Stamos είπε...

@kostas_trent στις 2:06

Με διαστρεβλώνεις λίγο. Εγώ είπα:
"είναι προφανές από τα στοιχεία ότι όσο πιο ευέλικτη-φιλελεύθερη είναι μια οικονομία τόσο μικρότερη ανεργία έχει."

Δεν μίλησα για πλήρη απασχόληση, που δεν ξέρω πόσο εφικτή είναι σε μία ελεύθερη κοινωνία (δηλαδή σε μια συνεχώς μεταβαλλόμενη κοινωνία εκατομμυρίων ανθρώπων ΟΛΟΙ και ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΣΤΙΓΜΗ να δουλεύουν). Αυτό που ισχυρίστηκα είναι ότι όσο πιο ελεύθερη αφεθεί η κοινωνία - οικονομία τόσο πιο κοντά στο βέλτιστο θα φτάσει, και αυτό επιβεβαιώνουν τα στοιχεία.

Φυσικά θεωρώ πως κάποια πράγματα είναι δεδομένα, δηλαδή δεν συζητάμε για το ενδεχόμενο μιας ολοκληρωτικής/κομμουνιστικής κλπ. κοινωνίας, όπου οι άνθρωποι έχουν πολύ μεγαλύτερα προβλήματα από το φιλοσοφούν αν ζουν σε συνθήκες πλήρους απασχόλησης (όπως π.χ. να έχουν να φάνε ή να μην τους στείλουν στη Σιβηρία). Ξέρω ότι για κάποιους (αρκετούς στην Ελλάδα) η ύπαρξη ελεύθερης κοινωνίας δεν είναι αυτονόητο, απλά με αυτούς έχουμε να συζητήσουμε πολύ πιο βασικά πράγματα προκειμένου να βρούμε κοινό τόπο προτού μιλήσουμε για το ποσοστό της ανεργίας.

Επομένως εγώ προσπάθησα να συγκρίνω σχετικά πιο φιλελεύθερα-ευέλικτα οικονομικά συστήματα (όπως ΗΠΑ-Αγγλίας) με σχετικά πιο προστατευτικά (όπως Γερμανία, Γαλλία, Ελλάδα). Από αυτή τη σύγκριση προκύπτει ότι τα πιο φιλελεύθερα (και ειρωνικά, αυτά που επιτρέπουν πιο εύκολα απολύσεις) έχουν πιο μικρή ανεργία και γενικότερα καλύτερους δείκτες ζωής σε αρκετά σημεία.

Τώρα τα περί πολέμου-ιμπεριαλισμού και 1929 δεν ξέρω πόσο σχετικά είναι. Οι ΗΠΑ τα τελευταία δέκα τουλάχιστον χρόνια έχουν πολύ χαμηλή ανεργία χωρίς να πολεμούν το Χίτλερ. Επίσης πολλοί θεωρούν ότι η κρίση του 1929 οφείλεται περισσότερο σε λανθασμένους χειρισμούς/παρεμβάσεις της κυβέρνησης των ΗΠΑ όπως π.χ. η αύξηση των δασμών και όχι στο κραχ του χρηματιστηρίου (εξάλλου από τότε έχουν υπάρξει και άλλα κραχ όπως το 87 χωρίς αντίστοιχες επιπτώσεις).

Ενδιαφέρον επίσης αυτό περί των Ινδών που πέθαιναν της πείνας επειδή δεν μπορούσαν να πουλήσουν τα προιόντα τους. Ελπίζω σήμερα να υποστηρίζεις και εσύ (όπως εγώ) την κατάργηση όλων των περιορισμών για τα εισαγόμενα προϊόντα και όλων των κρατικών/ευρωπαϊκών επιδοτήσεων που ευνοούν σκανδαλωδώς π.χ. τους αγρότες μας έναντι του τρίτου κόσμου.



mainmenu said:
"Το πρόβλημα μου είναι ότι ενώ η δύναμη είναι στα χέρια του εργοδότη, ενώ αυτός καρπώνεται το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής θέλει να παρουσιάζει το συμβόλαιο εργασίας ως μια ίσο προς ίσο συμφωνία. Αντιθέτως ο εργαζόμενος θα πρέπει να δουλέψει και να έχει ως κέρδος πολύ μικρότερο μέρος από αυτό που θα παράγει συν την ανασφάλεια για μια απόλυση. (κλασσικά μαρξιστικά τσιτάτα θα μου πεις, αλλά εγώ δε βρίσκω να είναι λάθος...τουλάχιστον μέχρι εκεί)

Για αυτό σου λέω οτι η ιδεα οτι υπάρχει μια καθολα δίκαια συμφωνία μεταξύ εργαζόμενου και εργοδότη είναι ένα 'ξαναγράψιμο' της αληθινής σχέσης τους προς όφελος του εργοδότη."

Δεν λέω ότι το συμβόλαιο εργασίας είναι μια "ίσος προς ίσο" συμφωνία. (Τι ακριβώς σημαίνει αυτό αλήθεια;). Λέω απλά ότι είναι μια "δίκαιη" συμφωνία εφόσον την κάνουν και τα δύο μέρη με ελεύθερη βούληση, επομένως κερδίζουν και τα δύο από αυτήν (αλλιώς δεν θα την έκαναν). Μπορεί το ένα μέρος να αισθάνεται ότι κερδίζει περισσότερο από αυτήν (όχι κατ'ανάγκη ο εργοδότης: έχει να κάνει με την προσφορά και τη ζήτηση, π.χ. ένας περιζήτητος εργαζόμενος με σπάνιες δεξιότητες μπορεί να "γδύσει" τον εργοδότη) αλλά πάντως και τα δύο κερδίζουν σε σχέση με το να μην την έκαναν.
Εγώ ισχυρίζομαι ότι το σημείο στο οποίο τα "βρίσκουν" στα πλαίσια μιας ελεύθερης (ατομικής) διαπραγμάτευσης, όποιο και αν είναι αυτό, είναι και το ακριβές σημείο όπου η συμφωνία είναι "δίκαιη" (όπως ισχύει και με οποιαδήποτε άλλη ανταλλαγή).

Επίσης η ανασφάλεια της απόλυσης είναι ισοδύναμη με την ανασφάλεια (για τον εργοδότη) της παραίτησης, πάλι υπόκειται στο νόμο προσφορά-ζήτηση.


mainmenu said:
"Οι στατιστικές μπορούν να διαβαστούν με πολλούς τρόπους"

Συμφωνώ απόλυτα, γι'αυτό και κάθε στατιστική πρέπει να εξετάζεται και να σχολιάζεται και όχι να γίνεται άκριτα αποδεκτή. Αλλά συγκεκριμένη κριτική επί των στοιχείων, της μεθοδολογίας, πιθανών ελλείψεων κλπ. και όχι γενικόλογη απόρριψη του στυλ "Οι στατιστικές είναι νούμερα, δεν μιλάνε για τους ανθρώπους κλπ." Αυτήν την αίσθηση μου είχαν δώσει οι προηγούμενες αναφορές σου και χαίρομαι που τελικά μάλλον συμφωνούμε.