Τρίτη, Ιανουαρίου 24, 2006

sextus for sex



Η φωτογραφία δείχνει το πρώτο σώμα που αγάπησα (σώμα - όχι άνθρωπο). Την έβγαλα ένα χειμωνιάτικο πρωί, αυγή, χαράματα, στο φοιτητικό μου δωμάτιο. Μόναχο 1955. Τo όνομά της, Margot.

Πενήντα χρόνια μετά, στους "Δρόμους" έγραφα: Δεν γίνεται να αποσιωπήσω αυτό που ήταν πάντα το πιο σημαντικό στην ζωή μου – με μεγάλη απόσταση από ο,τιδήποτε άλλο. Κανείς δεν μπορεί να με καταλάβει αν δεν ξέρει ότι για μένα το «πρώτο κινούν» ήταν το πάθος και η ερωτική έλξη.

Ας γίνω λίγο πιο συγκεκριμένος: όταν μιλάω για έρωτα εννοώ το σεξ. Τα συναισθήματα τα γνωρίζω σαν εποικοδόμημα. Στην βάση υπάρχουν οι αισθήσεις – και (για να παραφράσω το παλιό λατινικό) τίποτα δεν είναι στο νου που δεν ήταν πριν στις αισθήσεις.

Μα, η αγάπη, η συντροφικότητα, η φιλία; Υπέροχα και σημαντικά συναισθήματα, τα ζω τώρα κάθε μέρα σε μία σχέση όπου είμαι παιδί και πατέρας, σύντροφος και συνένοχος, φίλος και παρέα. Αλλά όλα αυτά μπορεί να συνυπάρχουν με αυτό που ονομάζω έρωτα – μπορεί και όχι. Δεν διαφοροποιούν την ύπαρξή του – εκτός κι αν την αποδυναμώνουν.

Αν προσπαθούσα να εκφράσω με φιλοσοφικούς όρους την βιοθεωρία μου θα την ονόμαζα αισθησιαρχία. Γιατί τα δύο πράγματα που με κινητοποιούσαν, ο έρωτας και η τέχνη, ήταν και τα δύο αισθησιακής προέλευσης. Βέβαια, μετά τις αισθήσεις δραστηριοποιούσαν και όλες τις άλλες ψυχικές και νοητικές λειτουργίες. Αλλά από την αίσθηση ξεκινούσαν και σε αυτήν κατέληγαν.


Εδώ και 15 χρόνια, το δικτυακό μου ID είναι sextus. Προς τιμήν του Sextus Empiricus (Σέξτος Εμπειρικός, σκεπτικός φιλόσοφος) που ήταν ο πρωταγωνιστής της διδακτορικής μου διατριβής. (Στα ελληνικά κυκλοφόρησε με τον τίτλο: "Το Απόλυτο και το Τάβλι"). Ο σκεπτικισμός μου έχει πολύ να κάνει με τον αισθησιασμό - όσο περισσότερο δυσπιστείς στις ιδέες, τόσο οξύνεις τις αισθήσεις.

Και πιστεύω πως δεν είναι τυχαίο πως μέσα στο όνομα Sextus (που τότε σήμαινε "έκτος") υπάρχει η λέξη sex.