Τον Μάρτιο του 1994 έμαθα πως έπασχα από καρκίνο του προστάτη. Μετά από την μέτρηση του PSA η διάγνωση επιβεβαιώθηκε και από μία (πολύ οδυνηρή) ιστολογική εξέταση. Αποφασίστηκε, από τους ειδικούς, ότι η καλύτερη και πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση ήταν η ριζική προστατεκτομή. Μετά από έρευνα, κατέληξα στην Πανεπιστημιακή κλινική της Φρανκφούρτης, όπου με εγχείρισε ο καθηγητής Dietger Jonas.
Ανήμερα το Πάσχα του 1994 ήμουν κατάκοιτος, μόλις είχα βγεί από την εντατική. (Η εγχείρηση είναι βαριά). Ένα χρόνο μετά έγραψα ένα χρονογράφημα:
Η βυσσινιά
Πέρυσι έκανα Πάσχα στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου. Από το μεγάλο παράθυρο έβλεπα, ουρά εναέρια, τα αεροπλάνα να προσγειώνονται στο αεροδρόμιο της Φραγκφούρτης. Πονούσα και σκεπτόμουνα παιδικές Πασχαλιές με κουλουράκια και κόκκινα αυγά.
Πριν φύγω είχα αποχαιρετίσει την βυσσινιά του κήπου, ολόφωτη με τα άσπρα της λουλούδια. Δεν ήξερα αν θα την ξανάβλεπα. Τέτοιες ώρες το βλέμμα γίνεται χάδι στα πράγματα που χαιρετάει...
Η βυσσινιά ξανάνθισε φέτος, τις ίδιες μέρες ακριβώς - κι εγώ ήμουν εδώ και την είδα. Αλλά τώρα πια συλλογίζομαι πολύ τις φορές που θα λάμπει χωρίς εμένα.
Kέρδισα ένα χρόνο ζωή. Τι κέρδισα; Ο ισολογισμός αυτού του χρόνου δεν παρουσιάζει καθαρά κέρδη. ’Έλλειμμα ευτυχίας, περίσσευμα οδύνης. Αλλά η βυσσινιά με τα άσπρα λουλούδια είναι έκρηξη φωτός και με θαμπώνει.
«Ζωή να’ ναι κι ότι να’ ναι» έλεγαν οι παλιοί. Φράση ακραιφνώς Ελληνική. Γιατί μόνον οι Έλληνες αγάπησαν τη ζωή απόλυτα, πέρα από ισολογισμούς και αντιλογισμούς. Από τον Όμηρο ως τον Σολωμό: «Γλυκιά η ζωή και ο θάνατος μαυρίλα».
Από τη μαυρίλα έρχομαι εγώ. Σέρνοντας ίσκιους σκοτεινούς, βρίσκομαι πάλι μέσα στη γιορτή της ζωής. Γιατί από τα μυθικά χρόνια δύο είναι οι μεγάλες γιορτές του ανθρώπου - του Φωτός και της Ανάστασης. Όταν αρχίσουν να μεγαλώνουν οι μέρες - εκεί γύρω στις 25 του Δεκέμβρη - και όταν ξανανθίζει η βυσσινιά. Δεν έχει σημασία πως τις ονομάζουν οι διάφορες θρησκείες. Μέσα στα λουλούδια του Επιτάφιου είδε ο Σικελιανός:
το ολόαχνο σμάλτο
του πεθαμένου του Άδωνη ήταν σάρκα
που πόνεσε βαθιά.
Όσο θα ζω θα ξαναγυρίζω στην άνοιξη, την ανθισμένη βυσσινιά και την ποίηση. Γιατί το Ελληνικό Πάσχα είναι χορός ποιητών. Πιο πολύ κι από τα Ευαγγέλια με φέρνουν κοντά του ο Σολωμός, ο Σικελιανός και ο Παπαδιαμάντης.
Αλλά και το μυστικό χθόνιο σκοτάδι, την άλλη πλευρά του «ξανθού Απρίλη», ποιητής το καθήλωσε - βόρειος, ο Έλιοτ:
Ο Απρίλης είναι ο μήνας ο σκληρός, γεννώντας
Μες απ’ την πεθαμένη γη τις πασχαλιές, σμίγοντας
Θύμηση κι επιθυμία, ταράζοντας
Με τη βροχή της άνοιξης ρίζες οκνές.
Επιστρέφω στο φως - μία μικρή προσωπική Ανάσταση. Προσωρινή. Δεν είναι για μας η αιωνιότητα, μόνον μερικοί κύκλοι. Κάποια μέρα, στο προσκλητήριο των λουλουδιών, δεν θα φωνάξω «παρών».
Aλλά τώρα υπάρχω και βλέπω «φάος ηελίοιο», το φως του Ομήρου..
Και βρίσκομαι αντιμέτωπος με την έκπληξη του ανθρώπου που μετά το σκοτάδι ανακαλύπτει για πολλοστή φορά την ζωή. Την έγραψε ο Σολωμός: «Δεν τόλπιζα νάν’ η ζωή μέγα καλό και πρώτο!»
Από την ανθισμένη βυσσινιά προς όλους: Καλό Πάσχα, αναγνώστες, όπου κι αν είστε!
234 σχόλια:
«Παλαιότερο ‹Παλαιότερο 201 – 234 από 234Η χρηση κρεατινης προκαλει παρενεργειες.Οσοι ασχολουνται με τα βαρη την χρησιμοποιουν σαν συμπληρωμα διατροφης.Ισως σε συνδυασμο με την κρεατοφαγια να εχει επιπτωσεις στον οργανισμο.Προσωπικα την αποφευγω οπως και τα διαφορα αλλα παρασκευασματα που κυκλοφορουν στα γυμναστηρια.Αλλα οντως το κρεας ειναι απαραιτητο οταν ασχολεισε με συγκεκριμενα αθληματα και ειδη γυμναστικης.
Α!καλα!
Η αθανατη ελληνικη διπλωματια.
Μετα τους πρεσβευτες καλης θελησης και γειτονιας ΛΕ.ΠΑ και Αντζελα Δημητριου υψηλη διπλωματια αλα eurovision....
@the resident
Εψαξα ελαφρως στο internet και διαπιστωσα αυτα που εγραψα στο σχόλιο των 12:43.Καπου αναφερόταν και για την Β12 οτι ο χορτοφάγοι πρέπει να την παιρνουν απο συμπληρώματα.Επιπλέον οι χορτοφάγοι πρέπει να προσέχουν αρκετα στην ισορροπια της διατροφης τους και ωστε να παιρνουν όλες τις βιαταμινες.Επισης σε όσα εγραψα αναφερόμουν σε αυτους που δεν παιρνουν ουτε ζωικα προιοντα....
Δεν ξέρω,πρεπει να μας διαφωτίσει κάποιος διατροφολογος.Πάντως μου φαινεται πολυ δύσκολο μια ισσοροπημένη διατροφη να μην περιεχει κρεας
Λες:<< Ολα αυτά στα γράφω όχι γιατί θέλω να το παίξω καλός η έξυπνος η να επιβάλω την άποψη μου αλλά ελπίζοντας ότι έτσι θα βοηθήσω απροστάτευτα πλάσματα που πάντα ήταν η μεγάλη μου αγάπη και που για μένα είναι το σύμβολο της αθωότητας . >>
Σε πιστευω και εγω μαζι σου ειμαι.Σιγουρα τα ζωα είναι συμβολο αθωοτητας,καθαρότητας και αγνοτητας.....κάπου έλεγε ο Ν.Δ για την αξιοπρεπεια των ζώων και συμφωνω πολυ.Εχω αγαπήσει πολυ ζώο και ξέρω.....
Ουφ,πολυ το κουρασαμε :-}
2:38 πμ
Μια συνηθισμένη παρενέργεια της κρεάτινης, είτε αυτής που βρίσκεται στο κρέας είτε στα συμπληρώματα διατροφής, είναι η αύξηση της ουρίας και της κρεατινινης,(αυτό γίνεται και από την υπερβολική λήψη πρωτεΐνης) δυο στοιχείων που βλάπτουν τα νεφρά. Και αυτό στα υπόψη όσων τρώνε κρέας.
Η β 12 δεν υπάρχει στις φυτικές τροφές μόνο σε ζωικά προϊόντα(και φυσικά σε συμπληρώματα). Τα αυγά έχουν αρκετή. Για να παρατηρηθεί η έλλειψη της στον οργανισμό πρέπει να περάσουν πάνω από 5 με 6 χρόνια πλήρους αποχής από αυτήν.
Πράγμα εξαιρετικά σπάνιο έως αδύνατο.
Το κουράσαμε αλλά άξιζε ο κόπος.
Παιδιά, ένα ξεχνάτε: Η πραγματική υγεία, αυτή που σφύζει, δεν σημαίνει απλώς απουσία ασθένειας, αλλά και παρουσία πραγματικής ευεξίας, που εννοεί ότι ακόμη κι αν δεχτούμε ότι το κρέας έχει καλά να μας προσφέρει, έχει και τόσα κακά που... να λείπει το βύσσινο!
Δε μιλάω απλώς για την αδρεναλίνη που εκκρίνει το ζώο - όχι μόνον κατά τη σφαγή του αλλά και απο τις ψυχολογικές συνθήκες κατά την εκτροφή του, αλλά και τα δεκάδες χημικά με τα οποία έχει ποτιστεί το ζωντανό για να ανταπεξέλθει...
Το μεγαλύτερο μέρος του προβλήματος που έχουμε με τα αντιβιοτικά (βασικά δεν "πιάνουν" πλέον τόσο καλά όσο παλιά) οφείλεται στο ότι με το να τα δίνουν σε γιγαντιαίες ποσότητες στα ζώα, περνούν σε μας κι έτσι τα "συνηθίζουμε" και τα καθιστούμε ανενεργά.
Μη μιλήσουμε για τοξίνες και σχιζοφρενιασμένα πλεον ζώα, που τα ταΐζουμε ζωάλευρα ή, ορθότερα, κτηνάλευρα...
Είναι τεράστιο το θέμα που πιάσατε... (άσε το vulgaire της ιστορίας!) Γενικά πάντως πιστεύω πως εάν ο κάθε ένας από εμάς που θα ήθελε να φάει κρέας, έπρεπε να πάει να το σκοτώσει μόνος του, δεν θα είμασταν τόσο κρεατοφάγοι όσο τώρα. Αλλο, σε μια κατοχή, να το καταλάβω, έπιανες την κότα και την στραγγάλιζες κι ήσουν και τυχερός που θα ταίζες τα παιδιά σου, τώρα όμως? (τώρα... "πουτ δε κοτ ντάουν σλόουλ(ι)υ"!!!)
Ναι, η χορτοφαγία δεν καλύπτει πλήρως, ούτε τα συμπληρώματα είναι βιοδιαθέσιμα ή/και απορροφήσιμα στο 100% τους, έτσι ώστε να μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε και να καλύψουμε πάσαν ανάγκην. Επίσης βοηθά στην προδιάθεση για αναιμία πχ, αλλά δεν φορτώνει το σώμα με τόσες τοξίνες & φάρμακα, τα οποία δρουν συσσωρευτικά και μόνον βλάπτουν!
Αφήστε, έχω τραβήξει το διάολό μου Πάσχα να μην προσβάλλω οικοδέσποινα, με μαγειρίτσα τίγκα στο σηκώτι, η κακομοίρα το είχε για σούπερ νόστιμο και ακριβό, να μας περιποιηθεί, αντί να βάλει μέσα και "κατιμάδες", πού να της έλεγα ότι ειδικά τα σηκώτια είναι τα εργοστάσια φιλτραρίσματος και κρατούν τα λύμματα όλου του συστήματος μέχρι να τα παροχετέυσουν σιγα-σιγά προς αποβολή... Για 10 μαρτυρικά λεπτά έκοψα 2-3 κομμάτια σηκωτιού σε άλλα μικρότερα, και τρώγοντας το κατασκεύασμα, τα κατάπινα με νερό σαν χαπάκια... Ισα για να μην προσβληθεί και την πέρασα μετά με ψωμί & μαρούλι, τι καλύτερο (ναι, φυτοφάρμακα, αλλά τουλάχιστον ζωντανό, έστω ημι-λυπόθυμο τρόφιμο... )
Ασε και το άλλο: εάν πάει κανείς σε κάποιο ιατρείο όπου χρησιμοποιείται hot laser για "κάψιμο" ιστών, το μέρος μυρίζει μπριζολάκι - και μόλις συνειδητοποιήσεις ότι αυτό που μυρίζει είναι καμμένο ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ κρέας, σου κόβεται η διάθεση...
Βλέπεις μπριζόλα μετά και νοιώθεις σαν καννίβαλος!
(άσχετο: τι είναι καννίβαλος? Ενας άνθρωπος που αγαπά τον συνάνθρωπό του, αλλά με μπόλικη σάλτσα!)
(-)
ΥΓ- στη μαγειρίτσα αν αντί για κρεατομπλιάχ βάλετε μανιτάρια σωταρισμένα και σβησμένα με καλό λευκό κρασί, και την ώρα που είναι σχεδόν έτοιμη βάλετε λίγο νισεστέ (κι άνθος ορύζης κανει), ανακατεύοντας γρήγορα να μην σβωλιάσει, και τέλος ρίξετε λίγο ζουμάκι σε φλυτζάνι, το ανακατέψετε με μέλι και ξανά πίσω στη σούπα, ε, θα με θυμηθείτε!!!
Είναι αργά. Και δεν ξέρω κανέναν. Έξω από το κλίμα των ημερών. Ελεύθερη. Γυρνώ σπίτι στο τέλος μιας κουραστικής εβδομάδας. Αύριο αργία. Και ο γάτος κοιμάται τον ύπνο τού δικαίου. Μπορώ? Να στρογγυλοκαθίσω. Να τυλίξω την ουρά μου και να ψάλω γουργουρίζοντας λίγη ευτυχία...Για την καθαρή μέρα. Για την ανενόχλητη σιωπή. Για τον γάτο. Για τους γάτους του. Που κοιμούνται. Που ταξιδεύουν. Που ερωτεύονται. Που αγαπούν. Στα μαλλιά της απλώνεται όλη η ώρα. Στα φιλιά της δε βλέπω τι γίνεται. Ξαφνικά ακουμπώ ένα θαύμα. Τη μικρή πεταλούδα τού ήλιου! Που όλο φεύγει. «Για το φως», μου σφυρίζει. Και στα μάτια που λάμπουν. Κατανοώ την αγάπη.
Όπως και να χει, στο Πάσχα θα θυμόμαστε πάντα ένα θαύμα. Το θαύμα που περιμένουμε...
ΠΡΟΣΟΧΗ, ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΣΟΛΑΡΙΣΜΑ-ΣΕΝΤΟΝΙ, ENTER AT YOUR OWN RISK!
@ΝΔ,
"...Επιστρέφω στο φως - μία μικρή προσωπική Ανάσταση. Προσωρινή. Δεν είναι για μας η αιωνιότητα, μόνον μερικοί κύκλοι. Κάποια μέρα, στο προσκλητήριο των λουλουδιών, δεν θα φωνάξω «παρών»..".
(πάντα αισιόδοξος αυτός ο άνθρωπος!)
Να σας πω κι εγώ πώς ένοιωσα επιστρέφοντας στο φως (και συγνώμη από τους φίλους μας με τα σοβαρά προβλήματα υγείας ή/και όσους έχασαν ανθρώπους, η περίπτωσή μου θεωρείται σίγουρα light, αλλά δεν είχα κανέναν να μου το πει εκ των προτέρων, να χαλαρώσω, να σπάσω πλάκα με τους γιατρούς την ώρα που τους κοψοχόλιασα και να κοιμηθώ τουλάχιστον μέχρι να επανέλθω! Ξέρετε, "είσαι καλά, σε λίγο πας σπίτι!" "μα γιατί, αφήστε με να κοιμηθώ λίγο ακόμη, εδώ δεν έχει εφορία, διπλοπαρκάρισμα, Πολυζωγόπουλο...")
Ηταν λίγο πριν το Πάσχα, αρκετά χρόνια πίσω. Ημουν με το παλληκάρι σε φρέσκια σχέση, σταθερότητα "περπατώ-σε-ωμά-αυγά" , περιμένεις το "σκλιάτς!" κάθε λεπτό, άρα δε σηκώνει αγαρμπίλες (sic)... Μας περίμεναν σε οικογενειακό μου τραπέζι, νηστίσιμο αλλά με τόνους λιχουδιών, το παλληκάρι είχε χαρεί με την προοπτική, και η δική σας απρόβλεπτη aphrodite είχε φυλάξει από την προηγούμενη λίγα... κόλλυβα (ναι κυρίες & κύριοι, γεύση όνειρο, με ρόδι και μαϊντανό, τα ρέστα μου!) από κηδεία μακρυνής θείτσας θείτσου (καμμία θλίψη δηλαδή να μου κόψει την όρεξη).
Δεν προλάβαινα όμως με ΤΗΝ ετοιμασία - παρ'όλη την πρωϊνή έξοδο πριν το μεσημεριανό, έπρεπε η μουτσούνα να μπει αυτούσια, άρα πώς να τα καταβροχθίσω? Ετσι πήρα τα σακκουλάκια με τα κόλλυβα μαζί μου στην Μ3 με τα λευκά δερμάτινα καθίσματα του παλληκαριού. Με το πιο φυσικό ύφος του κόσμου τον ρώτησα κιόλας αν ήθελε, δεν πειράζει, more for me, και τα έφαγα λαϊμαργα (και τα μισά λόγω επίδειξης οδηγητικών ικανοτήτων του τα πασάλειψα στα καθίσματα). Τον είχα φρικάρει αρκούντως, το acid test προς το παρόν το περνούσε...
Πού να ήξερα ότι αυτό το συγκεκριμένο batch ήταν ψεκασμένο, μεταλλαγμένο ή κάτι που μου ξεκίνησε ένα φοβερό αναφυλακτικό σοκ?!
Με το που αρχίσαμε τη βόλτα μας, λεώ "δεν αισθάνομαι καλά", νοιώθω να βουΐζουν τ'αυτιά μου, να με φαγουρίζει ο λαιμός μου και να μην μπορώ να καταπιώ. Μέσα σε λίγα λεπτά ξεκίνησε το αγγειο-οίδημα ("νερουλό" πρήξιμο) γύρω από τα μάτια (τα σπουργίτια του Αρκά τα έχετε δει? Ε, τέτοια μάτια) κι άρχισε να προχωράει και σε φάρυγγα-λάρυγγα, το οποίο και πονάει πάρα πολύ, σαν από οξεία αμυγδαλίτιδα. Μου ήρθε λιποθυμιά - από μεριάς του, μούγκα!. Το ύφος του δεν το είδα, προφανώς θα νόμιζε ότι του κάνω πλάκα, και δε θυμάμαι πώς, μέσα στα κλάμματα που φρόντισα να βάλω, χωρίς να του καλο-εξηγήσω, κατάλαβε -επιτέλους γύρισε- ότι αυτό χρειαζόταν επειγόντως νοσοκομείο.
Με μπαούλιασε (sic), τρέξαμε στο Ασκληπειίο, εγώ τα είχα κάνει πάνω μου γιατί και πονάει η ιστορία, και φαγουρίζει και τσούζει και γίνεσαι σαν μπαλλόνι και δεν ξέρεις πότε θα σταματήσει το πρήξιμο (αν πρηστεί τραχεία εσωτερικά, τη γλυτώνεις μόνο με τραχειοτομή, αλλιώς πας από ασφυξία)...
Με το που μπήκαμε στο νοσοκομείο, κατ'ευθείαν ορρός & ένα κάρο αντι-ισταμινικά, αδρεναλίνες, κορτιζόνες να τεθεί η κατάσταση υπό έλεγχο χωρίς να πάθει collapsus
και η καρδιά - το παλληκάρι ντόϊνννν! μαρμαρωμένος βασιλιάς (όσο μπορούσα να δω μέσα από μια μικρή σχισμή που άφηναν τα καταπρησμένα μου μάτια) κι εγώ... πανωλεθρία!
Τον έβγαλαν γρήγορα έξω τσουβαλιαστό,με άφησαν για λίγο κι εκεί είναι που τά'παιξα- δεν μπορούσα να μιλήσω, δεν έβλεπα, πονούσα, ήμουν κατατρομαγμένη, ήθελα να μου κρατάει κάποιος το χέρι αλλά είχε εφημερία και γινόταν πανικός και η "αναχαίτηση" αργούσε ακόμη...
Σε πολύ λίγο ένοιωσα και την καρδιά μου να καλπάζει πονώντας με κι αυτή και τότε σκέφτηκα "α-χα, ώστε έτσι είναι όταν πεθαίνεις, μόνος, πονώντας, κι ούτε η ζωή περνάει μπρος από τα μάτια σου ούτε τίποτε, μόνον πανικός κι ομίχλη..."
Και τότε άρχισα να κλαίω για όλα αυτά που είχα κάνει, στραβά, θεόστραβα τα περισσότερα, όλα αυτά που δεν είχα κάνει, και όλα αυτά που όφειλα να κάνω πριν "φύγω"...
Δεν ξέρω κι εγώ πόσο είχε πάει ο σφυγμός μου, μπήκε ο "αυτόματος" και μέσα στο κλάμμα μου ήρθαν κάποιοι γιατροί και με τάραξαν στα χαστούκια (είχα λιποθυμήσει - αν και κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο όταν είσαι ξαπλωμένος λέει). Μου πήρε πολλήν ώρα να συνέλθω τόσο ώστε τουλάχιστον να μην κλαίω από την τρομάρα μου, αδύναμη, να ντρέπομαι, σε ένα κρεββάτι-ράντζο εν μέσω χαμού.
Ελεγα αυτό ήταν, πέθανα κι αναστήθηκα, κι άρχισα να προσεύχομαι για τους άλλους που καταλάβαινα ότι ήταν στα διπλανά ράντζα. Την είχα σκαπουλάρει για λίγο... Ηρθε μετά κι ο... βασιλιάς καταλαχταρισμένος, μαζί και οι δικοί μου, σκηνές γυρισμού από το Τεπελένι, τέλος πάντων συνήλθα κι επιστρέψαμε... Το φαί πετάχτηκε άθικτο!
Αυτό το αλλεργικό σοκ που λέτε έδωσε μια σφαλιάρα στην πλάτη της σχέσης, και την έσπρωξε με το ζόρι μποροστά - πόσο ηλίθια μου φαινόντουσαν μετά τα καυγαδάκια, τα στησιματάκια, τα σπασιματάκια, όταν ο άλλος σε βλέπει σε ανθρώπινη, κι όχι γκομενική στιγμή... Χάνεις από τη μαγεία του μυστηρίου που περιβάλλει όμορφα-όμορφα τα καινούρια κορμιά, αλλά σε καλεί να εμπιστευτείς ή όχι- αν ο άλλος χρησιμοποιήσει την κάρτα απαλλαγής, δεν θα μπορέσει ποτέ να σε ερωτευτεί τόσο που να μην αντέχει να σε χάσει... Κι αν δεν γίνει αυτό ποιός ο λόγος να τραβιέσαι?
Επέστρεψα στο φως. Για έναν ακόμη μικρό κύκλο, με διάμετρο που την νοιώθω ευθέως ανάλογη της "αποστολής" μου. Πρέπει να προσφέρω, αρχίζοντας από τους δικούς μου, αυτούς που με έφεραν & μ' έκαναν, κι αυτούς που θα φέρω & θα κάνω... μικρή Ανάσταση, σαν αυτή που κάνουν την Κυριακή του Πάσχα το μεσημέρι για γέρους και παιδιά (ωραία σκηνή στην εκκλησία, πολύχρωμες λαμπάδες και μικρά μπουκλωτά κεφαλάκια, να τρέχουν ανάμεσα στις ρυτίδες, ισιώνοντάς τες νομίζεις, για λίγο)...
Η κανονική Ανάσταση είναι κατειλημμένη. Για μάς μένουν μόνον οι μικρές. Προσωπικές. Προσωρινές.
Κι όλο το ζουμί βρίσκεται στο εάν στο προσκλητήριο των λουλουδιών τη στιγμή που ένα μόνον βήμα θα μας μένει για να πατήσουμε την αρχή του κύκλου μας, ακουστεί μικρή φωνίτσα "μαμά, τι θα πει παρών?"
:-)
@harry,
Αΐ... κοιμήσου!
:-)
Eπανέρχομαι στο Πάσχα....πάω πάλι πισω στα παιδικα χρόνια.Θυμάμαι πάντα μεγάλη παρασκευη κοιμόμουνα στη γιαγια ωστε το πρωι να με παει εκκλησια να κοινωνησω....θυμάμαι μια φορα είχα νιώσει αυτο που λέμε θρησκευτική κατάνυξη...τοτε μάλλον πιστευα.Ημουν μέσα στην εκκλησια και έβλεπα τα προσωπα των άλλων,τα προσωπα των αγιων και τα ενιωθα ένα με το δικο μου προσωπο,με το προσωπο του Χριστου,ένιωθα τις ψυχες μας να ενωνονται ( τοτε πιστευα και σε ψυχες μάλλον ) .
Αυτο που σκέφτομαι είναι το θέμα της ΠΙΣΤΗΣ...ποσο ευτυχισμένος ήμουν μέσα στην πίστη,ποσο σιγουρος.Η πίστη προυποθέτει την επαναπαυση μέσα σε ένα μυθο.Τοτε πιστευα και σε άλλους μύθους.Ηταν η αγνοια της παιδικης ηλικιας,αλλα οχι η αθωοτητα.
Εχω βαρεθει να μου συνδεουν την αθωοτητα με την αφελεια,τη χαζομάρα.Η αθωοτητα είναι το λευκο,το ασπρο,το καθαρο.Οχι το αφελες.Οσο μεγαλώνουμε έχουμε ευθυνη να κρατησουμε όσο πιο πολυ αθωοτητα γινεται,να μην τη σπιλώσουμε.Η αθωοτητα δεν έχει ανωριμότητα,είναι ασχετα μεταξύ τους.
Και μετα ήρθε η αμφισβήτηση,σαν σπίθα,έκαψε τα πάντα στο μυαλο.Και με γέμισε μοναξια,τρόμο μα περισσότερη αληθεια.Μου σκότωσε την πίστη,την φαινομενική ευτυχία.Μου σκοτωσε την Ανασταση όπως την ήξερα.Μου έδειξε πως αλήθεια δεν υπάρχει αλλα αυτο που μετράει είναι το ταξιδι προς την αληθεια,αυτο που μετρα είναι τα ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ και όχι οι απαντησεις
Ετσι λοιπον κάθε πασχα το τοποθετώ απέναντι στην αμφισβήτηση μου.Τις πιο πολλες στιγμες δεν νιωθω τίποτα αλλα επειδη η αμφισβήτηση τιποτα δεν αποκλειει υπάρχουν και οι ελάχιστες εκλάμψεις εκείνης της παιδικης κατάνυξης....
Βλέπω τόσους ανθρώπους που << σταυρώνονται >> κάθε μέρα,με καμία ελπιδα << αναστασης >>.
Αλλα ο χριστος αναστηθηκε μετα το προσωρινο θάνατο.Τι huppy end!!
Θα ήμουν πολυ πιο προθυμος να τον πιστεψω αν το σώμα του έμενε μετεωρο,νεκρο για πάντα στο σταυρο.
Τον ήθελα πιο ανθρωπινο το Χριστο μας,να με πιάσει απο το χέρι και μου πει:κοιτα μετα τη σταυρωση πολλες φορες δεν υπάρχει τιποτα,μετα τον πόνο δεν υπάρχουν παρα μονο δάκρυα,μετα το θάνατο μονο θάνατος!
Πάντως το πιο ανθρώπινο και τραγικο πρόσωπο του Πασχα είναι η ΠΑΝΑΓΙΑ,
Την ώρα που εβλεπε τον γιο της να σταυρωνεται ,η ιδια σταυρωθηκε εκατομυρια φορες,και απ'οτι ξέρω ποτε δεν αναστηθηκε.....
Εξάλλου ποια μάνα θα αναστηνοταν,να κάνει ΤΙ χωρις το παιδι της,σε αυτον τον αδειο πια πλανητη ?
Πες μου θεε μου,αν σταυρωθω θα αναστηθω?
Αν σε όλη τη διαρκεια της ζωης μου σταυρωθω με αγαπη στο τέλος θα με λουσεις με φως?
Οχι,όχι δεν ζητω ανταλλαγματα για την αγαπη μου...αλλα να,είναι που τόσο αγαπώ το φως.Θελω κάποτε να ενωθω με αυτο....Μάλλον μέσα μου είμαι φως.
Πες μου θεε μου,εκτος απο το χώμα και την πνοη σου μήπως μου έβαλες και φως?Αλλιως πως τέτοια επιθυμια?Θα με αναστήσεις στο φως?
Με αγαπάς σαν το παιδι σου το Χριστό?Είμαι παιδι σου?Γιατι δεν μου το έδειξες ποτε?
Ειναι εξι το πρωι και έχω οργη,πως επιτρεπεις τον πονο,το παραλογο της υπαρξης...μου έρχεται να σε φτύσω με αηδια,να υψωσω τις μπουνιες μου στον ουρανο,να μαστιγώσω τον ουρανο.....
Αλλα δεν το κάνω....οχι δεν είναι οτι σε φοβαμαι...δεν σε πιστευω πια και έτσι δεν σε φοβάμαι...
Δεν το κάνω γιατι θέλω δεν θέλω είσαι κομματι μου,υπάρχεις δεν υπάρχεις....ειδα την αντανάκλαση σου στη γέννηση,στο θάνατο,στον έρωτα,στη χαρα,στο πόνο...είδα την αντανάκλαση σου σε εμενα,στα μάτια μου οταν τα κοιταγα στον καθρεπτη.
Καλο Πασχα θεε μου,ευχομαι αυτη τη φορα να αναστηθει ο ανθρωπος,,,εσυ πια δεν με ενδιαφερεις,έχεις αποτύχει!
...ο Βασιλεύς των ουρανών και Ποιητής των όλων......
Χμ..ισως ποιητης ολων σιγουρα όμως πλην ενος,του ανθρωπου,σου ξέφυγε και τώρα τον έχεις απέναντι σου,στο ιδιο υψος με εσενα να κραυγαζει ΓΙΑΤΙ?
Απέναντι στη σοφια και τη σιγουρια σου, απαντά:
<< Θα’ θελα να υπήρχε ο Ιησούς.
Ο Αμνός, ο Μεσσίας, ο Παράκλητος,
απλώνοντας το χέρι του να με λυτρώσει
απ’ τις οδύνες μιας παράλογης Δημιουργίας.......
.....Θα ήθελα να πίστευα στην Μέλλουσα Ζωή
για να μην τρέμω τον θάνατο.
Κι ακόμα να προσδοκώ
μία Δεύτερη Παρουσία.
Ίσως αυτή με έπειθε για την Πρώτη
. >>
Προσεξες θεε το << θα'θελα >> ?
Και τον φοβάσαι γιατι αμφισβητει ,γιατι καταλαβε το παραλογο και επαναστατει,γιατι δε θέλει την ανασταση σου κάθε χρόνο,χιλιαδες χρόνια,μονο ένα συγγνωμη περιμένει απο τα χειλια σου,ένα συγγνωμη και ένα ζεστο χέρι!
Και για ακόμα μια φορα σου λέω:
Καλο Πασχα θεε μου,ευχομαι αυτη τη φορα να αναστηθει ο ανθρωπος,,,εσυ πια δεν με ενδιαφερεις,έχεις αποτύχει!
god is playing a wicked game.
Τι ψαχνεις να βρεις αγαπητε καλαματιανε(αν θυμαμε καλα).
Ποιο ολο το μυστηριο της δημιουργιας;
Πως το πιστευουν οι πιστοι;
Ο Θεος μας εδωσε ζωη,αποφασισε καποια στιγμη να στειλει τον γιο Του ή μαλλον να γινει ανθρωπος ή μαλλον να διαχωρισει τον εαυτο Του σε πατερα και γιο,να ταπεινωθει,πεθανει και αναστηθει;
Και μετα;
Προς τι αυτη η αυτοκλωνοποιηση;
Ποιος κοσμος προεκυψε;
Ω!Τι κοσμος μπαμπα...
Κ'αν υπαρχει;
Η λογικη λεει πως ο Ιησους εκανε την πλεον πετυχημενη προεκλογικη εκστρατεια ολων των εποχων.
Οποιος κ'αν ηταν.
Θεανθρωπος;
Ανθρωπος;
Τσαρλατανος;
Αναρχικος;
Η κολαση ειναι να επιστρεφεις στη ζωη.Να ξαναζεις.
Η καλοσυνη ανταμειβεται με το γυρισμα του διακοπτη.Μια φορα και το φως σβυνει για παντα.
Σε καθε αντιθετη περιπτωση μετα απο μερικες στιγμες σιωπηρης γαληνης και απουσιας συνειδησης ο διακοπτης ξαναγυρνα.
Φως,τρομος,κρυο,κλαμμα.
Welcome back αμαρτωλε ο γολγοθας σε περιμενει(ξανα)
Καλημερα σε ολους btw.
Δεν είμαι διατροφολόγος,απλά ένας άνθρωπος με πολλά ερωτηματικά και μεγάλη περιέργεια που έκανε και εξακολουθει να κάνει έρευνα για την διατροφή και τις επιπτώσεις της στην υγεία και στο περιβάλλον.
Το θέμα της διατροφής μας το έχει καθορίσει η ίδια η φύση μέσα από την φυσιολογία μας που είναι φυτοφάγου ζώου.
Το πεπτικό μας σύστημα δεν μπορεί να αφομοιώσει το κρέας το οποίο παραμένει στα έντερα μας και υφίσταται σήψη.
Η φύση που είναι σοφή έχει φροντίσει να υπάρχουν πρωτεϊνες παντού.Τα φρούτα,τα λαχανικά,τα δημητριακά και τα όσπρια έχουν όλα πρωτεϊνη που είναι και σε ποσότητα ιδανική αλλά και σε ποιότητα πολύ καλύτερη απο τη ζωϊκή.Εξάλλου και τα ζώα φυτική πρωτεϊνη τρώνε για να αναπτυχθούν.Αν δεν υπήρχαν φυτά δεν θα υπήρχε και ζωή.
Η πρωτεϊνη στα φυτά είναι σε αγνή,πρωτογενή μορφή που είναι αφομοιώσιμη για τον οργανισμό χωρίς να έχει χοληστερόλη,χωρίς να δημιουργεί ουρικό οξύ στον οργανισμο και δεν μας επιβαρύνει με τις άπειρες ποσότητες των ελευθέρων ριζών που απελευθερώνονται όταν μαγειρεύεται το κρέας.
Η κρεατοφαγία όπως και τόσα άλλες αρνητικές συνήθειες επιβλήθηκαν στον δυτικό κόσμο από την πανίσχυρη βιομηχανία διατροφής που αναπτύχθηκε στην αμερική την δεκαετία του 1920.Τότε δημιουργήθηκε ο μύθος της πρωτεϊνης όπως και τόσοι άλλοι για να προστατεύουν κατεστημένα συμφέροντα.
Στην ελλάδα η κρεατοφαγία ήρθε μεταπολεμικά.Μεχρι τότε οι άνθρωποι έτρωγαν ελάχιστες φορές κρέας.Ρωτήστε τους παπούδες να σας το επιβεβαιώσουν.Επίσης οι περιηγητές των περασμένων αιώνων στην ελλάδα,όταν αναφέρονται στην διατροφή των ελλήνων, λένε ότι οι πρόγονοι μας δεν έτρωγαν παρα πάνω από 3 φορές το χρόνο κρέας.
Ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας ο άνθρωπος δεν στηρίχθηκε στην κτηνοτροφία για την επιβίωση του όπως έχει γίνει σήμερα με την γιγαντιαία ανάπτυξη της βιομηχανικής εκτροφής ζώων.
Η βιομηχανική εκτροφή ζώων είναι μια ιστορία απερίγραπτου πόνου, φρίκης και σκληρότητας για δισεκατομμύρια ζώα παγκοσμίως.Είναι απίστευτη η βαρβαρότητα,τα βασανιστήρια και η κτηνωδία που υφίστανται τα ανυπεράσπιστα ζώα στη σύντομη ζωή τους.
Η βιομηχανία εκτροφής ζώων προσπαθεί με κάθε τρόπο να κρύψει και να αποσιωπήσει το έγκλημα που συντελείται στα εκτροφεία, καθώς επίσης και τον γενικότερο αρνητικό αντίκτυπο των δραστηριοτήτων της: τεράστια ρύπανση του αέρα από μεθάνιο, μόλυνση των υδάτων, αποψίλωση των τροπικών δασών για καλλιέργεια ζωοτροφών και κατάλειψη και καταστροφή τεράστιων εκτάσεων γης για βοσκοτόπια.
Πρόσφατα είδα ένα ντοκυμαντέρ για τον Αμβρακικό κόλπο και πως καταστράφηκε μέσα στα τελευταία 10 χρόνια από την βιομηχανική εκτροφή ζώων. Έχει μεγαλύτερη στην ελλάδα συγκέντρωση τέτοιων μονάδων,οι οποίες παράγουν τεράστια ποσότητα λυμμάτων. Και όλα αυτά για να έχουμε μια βλαβερή για τον οργανισμό τροφή στο πιάτο μας.
Ένα οικοσύστημα που παρέμενε ανέπαφο για εκατομμύρια χρόνια θυσιάστηκε στο κέρδος των λίγων και στην άγνοια των πολλών.
Η δήθεν απόλαυση είναι τελικά μια αυταπάτη.Η αλήθεια ειναι αμείλικτη και τρέμω τη στιγμή που σε 20 χρόνια από τώρα θα με ρωτήσουν τα σημερινά παιδιά : εσύ τί έκανες για όλα αυτά τότε που μπορούσε να γίνει κάτι ακόμα;
Ζητώ συγνώμη για το μακροσκελές post και ελπίζω κάπως να απάντησα στα ερωτηματικά κάποιων φίλων που διάβασα παραπάνω.Επίσης σήμερα δημοσίευσα στο blog μου ένα post για τον μύθο της πρωτεϊνης που έχω μεταφράσει από τη διεύθυνση:
http://www.healthfree.com/nutritional_power_myth.html#1
ecoChris said...
Το θέμα της διατροφής μας το έχει καθορίσει η ίδια η φύση μέσα από την φυσιολογία μας που είναι φυτοφάγου ζώου.
9:14 πμ
Εδώ είναι το λογικό λάθος που κάνεις. Η φυσιολογία του ανθρώπου είναι ενός παμφάγου ζώου, κρέας για την ενέργεια και πρωτεΐνες, φυτά για τα υπόλοιπα. Εάν είχαμε την φυσιολογία ενός φυτοφάγου ζώου, τότε το εντερικό σύστημα μας θα ήταν πολλαπλάσιο, όπως μίας αγελάδας. Τα χόρτα έχουν λιγότερη ενέργεια, ώστε χρειαζόμαστε περισσότερες ποσότητες για να μας παράσχουν τα προς το ζην, και χρειάζονται περισσότερο χρόνο για την χώνευση, εξ ου και το μήκος του εντέρου σου πρέπει να είναι πολλαπλάσιο. Για αυτό υπάρχω, να διορθώνω.
Νομίζω νίκο ότι η δωρεάν πρόσβαση στο blog εξελίσσεται σε σκάνδαλο.
Απόψε το βράδυ η αφροδίτη και ο τάκης.
Αλλες μέρες κάποιοι άλλοι.
Ο ποντικός μόνιμα.
Είναι σκανδαλώδες να μην χρειάζεται να πληρώνεις για να τους διαβάζεις.
Κόψε εισιτήριο.
Το όνειρο του πλωτού σπιτιού μπορεί να αναστηθεί.
Δυστυχώς όχι εντός τριημέρου..
Η κρεατοφαγία όπως και τόσα άλλες αρνητικές συνήθειες επιβλήθηκαν στον δυτικό κόσμο από την πανίσχυρη βιομηχανία διατροφής που αναπτύχθηκε στην αμερική την δεκαετία του 1920.Τότε δημιουργήθηκε ο μύθος της πρωτεϊνης όπως και τόσοι άλλοι για να προστατεύουν κατεστημένα συμφέροντα.
Μέγα λάθος λογικής. Πάντα κρατούσε ο άνθρωπος οικότροφα ζώα για την διατροφή του, και το κυνήγι ήταν μία κύρια πηγή ενέργειας. Συνχέεις την φτώχια με την πείνα.
Η πρωτεϊνη στα φυτά είναι σε αγνή,πρωτογενή μορφή που είναι αφομοιώσιμη για τον οργανισμό χωρίς να έχει χοληστερόλη
Υπάρχουν πρωτεΐνες που έχει ανάγκη ο οργανισμός, αλλά δεν τα βρίσκεις στα φυτά, ούτε μπορεί να συνθέσει μόνος του οργανισμός του ανθρώπου.
Καλημέρα!
Ανέβασα νέο ποστ - εξωπασχαλινόν και επίκαιρο.
Από την νυχτερινή παράσταση χειροκροτώ το υπέροχο σόλο της Αφροδίτης και τα αλλεπάληλα σόλι του Τάκη Βασιλόπουλου!
Κρεατοφαγία vs χορτοφαγία = Χ
Πότε ή αλήθεια ήταν άσπρο ή μαύρο?
Σχεδόν πάντα βρίσκεται κάπου στη μέση.
Λόγια γιατρού: Ασθενείς που επισκέπτομαι, χορτοφάγοι, έχουν πολύ περισσότερο βεβαρημένο ιστορικό από τους υπόλοιπους. Επίσης, (προσωπικός φίλος είναι) με όσες γυναίκες βρέθηκα χορτοφάγους δεν... με τίποτα.
Αρα υπάρχει και θέμα έκκρισης φερομονών (δικό μου αυθαίρετο συμπέρασμα)
Η κατασκευή μας όπως μάλλον λανθασμένα ειπώθηκε δεν είναι χορτοφάγου. Ο πεπτικός σωλήνας για τα χορτοφάγα ζώα είναι πολύ μακρύτερος από των σαρκοφάγων.
Εμάς ο σωλήνας είναι μεσαίος σε μήκος.
Οι κυνόδοντες μαρτυρούν ότι είμαστε φτιαγμένοι για να τρώμε ΚΑΙ κρέας.
Συνάδελφος χορτοφάγος με αναιμία, λόγια που είπε ο γιατρός της: Ακου να δεις κοπέλα μου, η τρως κρέας ή φύγε, δεν σε αναλαμβάνω, δεν θα μου λερώσεις εσύ το όνομα!
Διαπιστώσεις και σκέψεις δικές μου:
Οταν αποφασίζω να νηστέψω για κάποιες μέρες τότε έχω μία γενική κατάπτωση και αδυναμία τόση ώστε δεν μπορώ να ανταπεξέλθω στις επαγγελματικές μου υποχρεώσεις είτε οργανικά είτε πνευματικά. Ούτε καν όρεξη για έρωτα δεν έχω. Μήπως και η θρησκεία στα πλαίσια αυτά δημιούργησε τις νηστείες? Για να μας βοηθήσει να απέχουμε ανώδυνα? Οπότε μη έχοντας τι άλλο να κάνουμε λέμε: Ε ας πάμε να ανάψουμε και κανά κεράκι να γεμίζουμε τα παγκάρια...
Προσέξτε τη φύση, τα πιό έξυπνα ζώα είναι τα σαρκοφάγα.
Τα σαρκοφάγα τρώνε τα φυτοφάγα. Μήπως λοιπόν η σοφή φύση τα έφτιαξε σαν 'μετασχηματιστές' πρωτεινών? Απο χαμηλής αξίας σε υψηλής. Σκέψη κάνω.
Ο οργανισμός μας δεν μπορεί να αφομοιώσει το ίδιο εύκολα (ελάχιστα) τον σίδηρο που βρίσκεται σε φυτικές τροφές.
Επίσης λένε για τις τοξίνες και τις επιπτώσεις που έχει το κρέας στη διατροφή. Η μεταλλαγμένη σόγια είναι αθώα? Τα φυτοφάρμακα επίσης? Ας μην πιανόμαστε από αυτά, στη σημερινή εποχή το μόνο αθώο είναι ο αέρας στην εξοχή και αυτός υπό προϋποθέσεις.
Και το ότι το κρέας παραμένει στα έντερα: Μα ...για αυτό είμαστε παμφάγα! Οι φυτικές ίνες είναι το 'πλυντήριο' του οργανισμού.
Και κάτι ακόμα: Θεωρούμαστε ως το ανώτερο είδος ύπαρξης.
Βλέπουμε ανά τους αιώνες ότι σαρκοφάγα ή φυτοφάγα ζώα κατά καιρούς εξαφανίστηκαν από περιοχές που υπήρχε έλλειψη τροφής.
Εμείς ως "ανώτεροι" λοιπόν έπρεπε να μπορούμε να επιβιώνουμε κάτω από όλες τις συνθήκες και για αυτό, η φύση μας έφτιαξε παμφάγους. Το μαρτυρά και η κατασκευή μας εξάλλου.
Οχι ακρότητες λοιπόν.
Και όπως είπε ένας χορτοφάγος: Δεν είμαι χορτοφάγος επειδή αγαπώ τα ζώα αλλά επειδή μισώ τα φυτά!!! :)
Καλό Πάσχα σε όλους!
Κι όλο το ζουμί βρίσκεται στο εάν στο προσκλητήριο των λουλουδιών τη στιγμή που ένα μόνον βήμα θα μας μένει για να πατήσουμε την αρχή του κύκλου μας, ακουστεί μικρή φωνίτσα "μαμά, τι θα πει παρών?"
Εξάλλου ποια μάνα θα αναστηνοταν,να κάνει ΤΙ χωρις το παιδι της,σε αυτον τον αδειο πια πλανητη ?
Στην αφροδίτη μάνα και στον τάκη γιό τα παρακάτω απο το ματσανιώτη με τις ευχές μου:
Χιλιαδες χρονια ηταν η γυναικα η σπονδυλικη στηλη του σπιτιου.Ηταν συζυγος, μητερα, νοσοκομα, δασκαλα.Εγνεθε το μαλλι,υφαινε το υφασμα,εκοβε και εραβε τα ρουχα.Καλλιεργουσε λαχανικα για την κουζινα της και φυτα για το φαρμακειο της.Διατηρουσε τις τροφες για τις δυσκολες μερες του χειμωνα,εφτιαχνε το σαπουνι και τα κερια.Ζυμωνε,φουρνιζε,μαγειρευε,επλενε.Εκανε χιλια πραγματα για την ανεση και την ευτυχια της οικογενειας.Εκανε παιδια και ηταν περηφανη για αυτα.Εργαζοταν σκληρα ωρες ατελειωτες.Ειχε ομως και ατιμητες αμοιβες.Ηξερε καλα οτι οχι μονο την αγαπουσαν αλλα οτι ηταν και απαραιτητη.Ειχε το αισθημα της δημιουργιας,της επιτυχιας,και της αναλωσης της για τους αγαπημενους της.
Στις ιστορικες αυτες στιγμες του αναπροσανατολισμου της ελληνικης οικογενειας προς αλλες μορφες κοινωνικης εξελιξης ειναι ζωτικο να μην μεταβληθει και η μανα σε ενα εξισου ενδοοικογενειακο κατεστημενο με τον πατερα.Την ιδανικη αυτη θεση της,το προνομιο να επικοινωνει με το νου,αλλα κυριως με την ψυχη του παιδιου της,δεν πρεπει ποτε να το αλλοτριωσει.Αλιμονο στο ανθρωπινο γενος αν χαθει το μητρικο αυτο προνομιο.Γι αυτο και σημερα που ο νεος ανθρωπος αρνειται καθε αυθεντια,που σ ενα σταδιο της ζωης του τη συνταυτιζει (τη μανα) με τον πατερα,ο ρολος της μητερας δεν ειναι απλως κρισιμης σημασιας,ειναι μοναδικος.
Η παρθενα και ατεκνη γυναικα οση φλογα κι αν εχουν μονο φωτια μπορουν να αναψουν.Δεν μπορουν να δημιουργησουν εστια.
Στην μυθολογια τη συλλογικοτερη αυτη μορφη τεχνης η γυναικα εχει σημαντικη θεση.Ομως συγκλονιστικη θεση εχει μονο η μανα.Ο αγαμεμνων και η κλυταιμνυστρα ηταν αγαπημενο πραγματικα ζευγαρι.Οταν ωστοσο ο πατερας αποφασισε να θυσιασει την κορη του για το καλο της φυλης,η μανα δεν διστασε να στρεψει εναντιον του τον αχιλλεα.Κι οταν απετυχε ο πονος της μανας γιγαντωσε την εκδικηση της.Ο εραστης της ο αιγισθος δεν ηταν για αυτην πηγη χαρας αλλα οργανο εκδικησης που τελικα την πηρε με τα ιδια της τα χερια.
Στην τεχνη της αναγεννησης η madonna κυριαρχει.Και στη βυζαντινη τεχνη τιποτα δεν ξεπερναει την ανεπαναληπτη μορφη της μανας-παναγιας.Στη λαικη παραδοση τιποτα δεν ειναι φοβερωτερο απο την καταρα της μανας που συγκεκριμενοποιει την τεραστια δυναμη της ηθικης της επιβολης και εξουσιας.
Κλινω ευλαβικα το κεφαλι μου μπρος στη μανα μου, στη μανα των παιδιων μου, στην ελληνιδα μανα, στη μανα οπου κι αν βρισκεται.
@Cyber-Dust και somebody
Εδώ δεν μιλαμε για το αν η αλήθεια είναι άσπρο ή μαύρο ή αν βρίσκεται κάπου στη μέση.
Εδώ μιλάμε για ένα φυσικό δεδομένο: την φυσιολογία μας.
Είμαστε φυτοφάγο ον.Απλά δεν μπορει όλα τα φυτοφάγα να έχουν το ίδιο μήκος εντέρων.Έχει να κάνει με το μήκος του κορμού.
Σαρκοφάγα : Τα έντερα είναι 3 φορές το μήκος του κορμού τους, σχεδιασμένα για τη γρήγορη αποβολή του κρέατος, το οποίο σαπίζει γρήγορα.
Άνθρωπος: Τα έντερα είναι 12 φορές το μήκος των κορμών μας, με σκοπό να κρατήσει τα τρόφιμα έως ότου εξαχθούν όλες οι θρεπτικές ουσίες.
Όσον αφορά τα θρεπτικά συστατικά και τις θερμίδες μπορούμε κάλλιστα να τις πάρουμε από τα φυτά τρώγοντας όσες φορές και όσο θέλουμε χωρίς μάλιστα να παχαίνουμε και να έχουμε τεράστια ενέργεια και ζωτικότητα.
Η έλλειψη ενέργειας που αναφέρεις είναι αποτέλεσμα των τοξινών που έχουν συσσωρευθεί στο οργανισμό από την κρεατοφαγία και τις επεξεργασμένες τροφές.
Όλοι οι μεγάλοι αθλητές είναι ΧΟΡΤΟΦΑΓΟΙ. Υπάρχουν πολλοί κορυφαίοι αθλητές που έχουν ανακαλύψει ότι η κατανάλωση κρέατος μειώνει τη δύναμη και την αντοχή.
Ακόμη τα ισχυρότερα ζώα στη γη είναι χορτοφάγα: Ελέφαντες, βόδια, άλογα, μουλάρια, καμήλες, νεροβούβαλοι, κ.λπ.... Ο γορίλλας Silverback είναι 3-φορές το μέγεθος ενός ατόμου και είναι 30-φορές ισχυρότερος. Τι τρώει ένας γορίλλας; Ωμά φρούτα και λαχανικά.
Επίσης όλα τα απαραίτητα αμινοξέα που δεν παράγει το σώμα μας υπαρχουν στα φυτά καθώς επίσης και σίδηρος και ασβέστιο σε μεγαλύτερες ποσοτητες απ’ότι στο κρέας(ιδιαίτερα στα πράσινα λαχανικά οπώς σπανάκι,μαρούλι, μπρόκολλο κλπ) και σε ζωντανή,οργανική μορφη που ειναι αμέσα προσληψιμη από τα κύτταρα μας τα οποία είναι ζωντανά και απαιτούν όχι νεκρή, μαγειρεμένη τροφη αλλά ωμή,ζωντανή τροφή.
Όσο για τα οικόσιτα ζώα,είναι άλλο πράγμα να έχεις 5 ζώα και άλλο πράγμα να έχεις τεράστιες βιομηχανικές φάρμες που μέσα στοβάζονται χιλιάδες ζώα χωρίς να βλέπουν το φως του ήλιου, χωρίς να αναπνέουν φρέσκο αέρα και χωρίς να πατούν στο χώμα.Πρόκειται για μέγιστη κτηνωδία.Πρέπει να δεις και να διαβάσεις τις λεπτομερειες.
Ακόμη οι (αλλοπαθητικοί) γιατροί δεν διδάσκονται διατροφή στα πανεπιστήμια.Τι περιμένεις να σου πουν αυτοί για την διατροφη;
Και μη ξεχνάμε η κρεατοφαγία είναι υπεύθυνη για όλες τις σημερινές ασθένειες του δυτικού κόσμου,ασθένειες που 100 χρόνια πρίν ήταν σχεδόν άγνωστες.
Αν σας ενδιαφέρουν περισσότερες λεπτομέρειες έχω μεταφράσει πάρα πολύ υλικό από το αμερικάνικο διαδίκτυο που θα είναι σιγά σιγά διαθέσιμο στο blog μου.
Πρέπει να αναθεωρήσεις επειγόντως την στάση σου. Αυτά τα αποσπάσματα που αναφέρεις στο βλογ σου έχουν πιο πολύ να κάνουν με θρησκεία παρά με επιστήμη, ξέχωρα από μερικά οφθαλμοφανή λάθη. Ο somebody ανέφερε μερικά πράγματα. Εγώ να τονίσω ότι το πεπτικό μας σύστημα δεν είναι 12πλάσιο, αλλά βρίσκετε στην μέση κλίμακα μεταξύ ενός σαρκοφάγου (3-πλάσιο), ενός φυτοφάγου (12-πλασιο) και του ανθρώπου που είναι 6 έως 7-πλάσιο (=6..7*1,6=12 μέτρα). Το κρέας αφομοιώνεται πλήρως από το έντερο, δεν αποβάλετε αχώνευτο όπως αναφέρεις, ενώ αυτό συμβαίνει (μόνον!!!) με τα λαχανικά. Κατά τα άλλα εδώ ισχύει το αρχαίο «παν μέτρον άριστον». Το καθόλου κρέας δεν είναι καλό, το πολύ βλάπτει. Το ουρικό οξύ, εφόσον τρως κρέας με μέτρον, δεν είναι κάτι το κακό και ο οργανισμός το χειρίζεται άνετα. Τα σαρκοφάγα που τρώνε μόνον κρέας έχουν τα αντίδοτα, όπως και τα φυτοφάγα που ζούνε αποκλειστικά από τα φυτά έχουν τα ανάλογα ένζυμα που υστερεί ο άνθρωπος.
Όσον αφορά την βιομηχανία του κρέατος, αυτό έχει σχέση με την αστικοποίηση της κοινωνίας και όχι με την φυσιολογία μας. Έχουμε τις επιλογές μεταξύ όλα τα νοικοκυριά μας να έχουν και από μία λιλιπούτεια φάρμα ζώων στην αυλή τους, ή να τα συγκεντρώσουμε στις βιομηχανίες μας. Εξάλλου το ίδια επιχείρημα μπορεί να πει κανείς και για τα φυτά με την εντατική τους καλλιέργεια. Και τέλος να τονίσω ότι ο ανθρώπινος οργανισμός είναι πλασμένος να ζήσει ακμαιότατος μέχρι τα 30, το πολύ μέχρι τα 50 (πλέον όχι ακμαιότατος αλλά με βάσανα μεγάλα), και μετά… η φύση προνόησε και πρόβλεψε την χοληστερόλη μας να είναι ο θάνατος μας, το ουρικό οξύ να μην αφήνει να σέρνουμε τα πόδια μας.
Ρεζουμέ:
Αν ο οργανισμός λειτουργεί σωστά τότε καλό είναι να του δίνουμε ότι ζητάει, είτε κρέας είναι αυτό είτε οποιαδήποτε άλλη τροφή.
Εκεί έχω (προς το παρόν) καταλήξει.
Εξάλλου, εκτός του ότι είμαστε διαφορετικοί και ως είδος (Ελέφαντες, βόδια, άλογα, μουλάρια, καμήλες, νεροβούβαλοι) είμαστε και διαφορετικοί ως οργανισμοί ο κάθε ένας ξεχωριστά.
Για περισσότερα καλό είναι να μην 'ζαλίζουμε' το εδώ blog, θα τα πούμε ελπίζω στο δικό σου.
Καλό Πάσχα και πάλι.
Αντε να σουβλίσουμε ...μαρούλια φέτος! :)
@ecochris,
πες τα, πες τα! Αμάν πια με τους... αντιπαθητικούς γιατρούς και ολόκληρη τη Βιομηχανία Ψοφιμιών Α.Ε.!!!
Μπες και στο www.notmilk.com να δεις και τα καλά για το γάλα να φουντώσεις εντελώς!
Πολύ ωραίο κύριε Δήμου! Ήθελα να γράψω κάτι ανάλογο αλλά μετά απο αυτό, λέω να μην το τολμήσω. Θα πρέπει να καταφύγω ξανά στην Παλατινή.
Καλό Πάσχα.
Υ.Γ. Τα καλύτερα έρχονται. Αυτή είναι η επίγευση που μας αφήνει η Ποίηση, αναμονή για τα καλύτερα που έρχονται κ η βεβαιότητα πως θα υπάρξει κάποιος ταλαντούχος για να τα διηγηθεί έμμετρα, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που είμαστε βέβαιοι ότι τα δέντρα θα συνεχίσουν να ανθίζουν όταν δεν θα είμαστε εδώ να τα απολαμβάνουμε.
@yosemite sam,
τι να σου πρωτοθυμηθώ, από 2:23 ως και 10:21, μακάρι να έκανα collapse τα σχόλια να ήταν non-stop περιβόλι!
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, από σένα είναι μεγάλο κομπλιμάν!
:-)
Η συζήτηση στράφηκε αποκλειστικά στο τι είναι καλό μόνο για τους ανθρώπους.Yπάρχει και άλλη πλευρά.
Aς τελειώσω και να αποχαιρετίσω με αυτό:
“η πραγματική ηθική δοκιμασία της ανθρωπότητας... είναι οι σχέσεις μας με αυτούς που βρίσκονται στο έλεος μας: τα ζώα”.
Mιλαν Kουντερα.
www.tetrapodologein.gr/
@Cyber-Dust
Έχω αναθεωρήσει τη στάση μου χρόνια τώρα που διεξάγω αυτη την έρευνα. Έχω διαβάσει πολλά βιβλία, έχω παραγγείλει άλλα τόσα απο το εξωτερκό, έχω ανατρέξει άπειρες ώρες στο internet και συνεχίζω ακόμη και επίσης έχω μεταφράσει για χρόνια δεκάδες άρθρα πάνω στη διατροφή.
Δεν ισχυρίστηκα ποτέ ότι κατέχω την απόλυτη γνώση αλλά τόλμησα και θα συνεχίσω να είμαι χορτοφάγος όπως είναι εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο το κόσμο.
Από μικρός αναρωτιόμουν γιατί θα πρέπει να θανατώνεται ένα πλάσμα για να επιβιώσω εγώ.
Το θεωρούσα απαράδεκτο και ανήθικο.
Ευτυχώς η φύση που τα έχει προγραμματίσει όλα τόσο σωστά μου έδειξε τη λύση.
Είναι άραγε απαραίτητο να συνεχίζεται ένα τέτοιο έγκλημα;Κατηγορηματικά όχι.
Τουλάχιστον από τη πλευρά μου θέλω να έχω ήσυχη τη συνείδηση μου ότι το έγκλημα που διενεργείται δεν γίνεται στο όνομα μου.
Ένας χορτοφάγος σώζει 99 ζωές ζώων το χρόνο.Για μένα αυτή είναι η μέγιστη ικανοποίηση.
@ resident
το αποσπασμα του Κούντερα που αναφέρεις με εκφράζει βαθύτατα
@aphrodite
έχεις δίκιο,μη τα πούμε όλα σήμερα!
@somebody
Είστε ευπρόσδεκτοι και εσύ και όλοι στο blog μου για περαιτέρω διάλογο.
Καλό πάσχα!
Πολύ καλά, συνέχισε την έρευνα σου, αλλά παρακαλώ ξεκόλλα από αυτό το healthfree. Αυτοί οι άνθρωποι είτε είναι απατεώνες, ή κάνουν μία φάρσα στον ιντερνέτ. Γιατροί δεν είναι, μήτε επιστήμονες.
κ. Δήμου σας έχω γνωρίσει εδώ και χρόνια από τις γάτες σας και από τα έργα σας για τον Ελύτη,απόψε με συγλονίσατε με τη φράση σας "τέτοιες ώρες το βλέμμα γίνεται χάδι στα πράγματα που χαιρετάει", το έχω νιώσει πριν μερικούς μήνες ακριβώς όπως το εκφράσατε, όταν με το βλέμμα μου-χάδι αποχαιρετούσα το ηλιοβασίλεμα για αγαπημένο μου πρόσωπο, που δεν ήταν σε θέση να το κάνει μέσα από το νοσοκομείο. Έκτοτε με αυτό το βλέμμα-χάδι αντικρίζω κάθε ηλιοβασίλεμα.
κατερίνα
Δημοσίευση σχολίου