Τρίτη, Απριλίου 18, 2006

Ο Αμλέτος στην Σπιανάδα



ΣΤΟ ΝΟΥ ΜΟΥ η λέξη παράδεισος σημαίνει ένα πράγμα: Πασχαλινή Κέρκυρα.

Φαντάζομαι τον παράδεισό μου, σαν παράδεισο των αισθήσεων. Και σ' όλο τον κόσμο, μόνο σ' έναν τόπο, μόνο μία στιγμή το χρόνο, φτάνουν όλες οι αισθήσεις ταυτόχρονα στην κορύφωσή τους.

Μεγάλο Σάββατο πρωί, ώρα εννέα, στη Σπιανάδα.

Η πρώτη ευτυχία έρχεται από την αίσθηση του χώρου. Τι ηδονή για την ψυχή, που έχει χάσει τα μέτρα της ανάμεσα στο συμπιεσμένο και στο απεριόριστο! Εδώ ο χώρος λειτουργεί, αναπνέει. Έχει την άνεση, το ρυθμό και τα όρια που περιμένεις. Αισθάνεσαι τοποθετημένος στις ανθρώπινες συντεταγμένες σου - στις σωστές σου αναλογίες. Τίποτα δε σε πιέζει, όλα γύρω σου σε στηρίζουν, σε πλαισιώνουν. Esplanade, Σπιανάδα. Εδώ η λέξη πλατεία, βρίσκει το πρώτο της νόημα.

Η δεύτερη ευτυχία είναι η όραση.Βλέπεις το κερκυραϊκό φως γλυκό, μελένιο, να χαϊδεύει τις προσόψεις των σπιτιών του Λιστόν. (Α! οι προσόψεις της Κέρκυρας: πίνακες τέχνης και φύσης - όπου τα χρώματα και η υγρασία παίζουν μόνο με τόνους και ημιτόνια). Βλέπεις τον καταγάλανο ουρανό (πάντα είναι γαλανός ο ουρανός το Μεγάλο Σάββατο στην Κέρκυρα - ο Άγιος φροντίζει γι' αυτό), μέσα από τα πορφυρά λουλούδια του δέντρου του Ιούδα. Σε λίγο θα δεις τα χρυσά, τα γαλάζια και τα κόκκινα της λιτανείας.

Πανηγύρι έχει η όσφρηση. Όλη η Κέρκυρα ένας κήπος. Ευωδιάζει τόσο έντονα, που ώρες - ώρες σε ζαλίζει. Πνοές-πνοές έρχονται σαν μικρά κύματα οι μυρωδιές - κάθε λουλούδι, κάθε δέντρο, κάθε πλαγιά και κάθε χωριό της Κέρκυρας σου στέλνει το δικό του μήνυμα.

Όλα όμως θα τα δέσει η ακοή, μόλις από μακριά ακουστούν οι ήχοι της μεγάλης λιτανείας. Το Μέγα Σάββατο οι Κερκυραίοι περπατάνε τον Άγιό τους. Με φιλαρμονική και στολές. Με σεβασμό και έξαρση. Με μουσική.

Μουσική στην Κέρκυρα - που έχει περισσότερες φιλαρμονικές από κινηματογράφους. (Ένας ορισμός του πολιτισμού; Όταν οι ασκούντες την τέχνη ξεπερνάνε τους ακροατές;) Δεν θα ξεχάσω ποτέ κάποιο πρώτο πρωινό ξύπνημα σ' ένα παλιό, πανύψηλο ξενοδοχείο της Σπιανάδας, όταν από κάθε παράθυρο ακουγόταν και άλλη μπάντα.

Στην Κέρκυρα η μουσική δεν είναι απλός ήχος. Γίνεται περιβάλλον. Γίνεται ζωή. Γίνεται - τελικά - οι ακροατές της. Το κοινό δεν είναι δέκτης αλλά τμήμα του έργου.

Κάποτε αυτό θα το πούνε "χάππενινγκ".

Υπάρχει ένα μουσικό κομμάτι που ακούγεται μόνο στην Κέρκυρα, μόνο στη λιτανεία. Ένα κομμάτι μελωδικό σαν τους κήπους της Κέρκυρας, λυπημένο σαν την εβδομάδα των Παθών, λυρικό σαν το ασημένιο φως των ελαιώνων, ρυθμικό σαν το κύμα της θάλασσας. Πένθιμο εμβατήριο από τον "Άμλετ" του Franco Faccio. Οι Κερκυραίοι το λένε απλά "ο Αμλέτος".

Όταν λοιπόν ανυψωθεί ο Αμλέτος σαν λυγμός και σαν έκσταση πάνω από τις κοκκινόχρυσες στολές της Παλαιάς Φιλαρμονικής, η αίσθηση δεν αντέχεται. Η ζωή τεντώνει τόσο μέσα σου, που νομίζεις πως θα σπάσεις από ευτυχία. Σαν πόνος και σαν βάλσαμο ο Αμλέτος κυματίζει πάνω από την πλατεία κι εσύ γεύεσαι τον παράδεισο σ' αυτή τη Γη.

Δεκατρείς φορές έχω ακούσει τον Αμλέτο στη Σπιανάδα και κάθε φορά νομίζω πως η καρδιά μου θα σταματήσει (και ίσως εύχομαι να σταματήσει έτσι!). Αψηφώ την εορταστική ταλαιπωρία, την τουριστική πολυκοσμία, τη βαρβαρότητα των ορεσίβιων (δίπλα στους Επτανήσιους, όλοι εμείς είμαστε αρκούδες). Ό,τι και να γίνεται γύρω, ο Άγιος και ο Αμλέτος νικάνε - και το θαύμα λειτουργεί κάθε Μεγάλο Σάββατο στη Σπιανάδα.

Α, Κέρκυρα-Κέρκυρα, που δεν γνώρισες την τυραννία του Τούρκου και την κακομοιριά του πεύκου. (Το δέντρο-ραγιάς, άμορφο και άσκημο). Πού μαζί με τ' αδέρφια σου νησιά σώζετε το όνομα της ποίησης και της μουσικής στην Ελλάδα.

Κι αν τύχει να είμαι μακριά, όπου κι αν βρεθώ, όταν έρθει Μεγάλο Σάββατο τραγουδάω μέσα μου τον Αμλέτο. Κλείνω τα μάτια και για ένα δευτερόλεπτο το θαύμα συντελείται πάλι.

Ο παλιός Αμλέτος, ο σκοτεινός πρίγκιπας της αμφιθυμίας, πνίγηκε στο φως, τη μελωδία και τη μυρωδιά της άνοιξης. Αμφιβολία καμιά: "γλυκιά η ζωή κι ο θάνατος μαυρίλα".

Ο παράδεισός μου: Φως, ανθισμένη Σπιανάδα και η Παλαιά Φιλαρμονική να παίζει, να παίζει, να παίζει τον Αμλέτο.

...................................................................

Tο κείμενο γράφτηκε το 1980. Έκτοτε ευτύχησα να ξανακούσω αρκετές φορές τον Αμλέτο. Οι δύο ομαδικές φωτογραφίες είναι της Αναστασίας Μπάιλα-Βάιλα, που κάποτε τον εικονογράφησε. H μικρή τουριστική φωτό, δίπλα, δείχνει την Ανάσταση (μοναδική σε όλο τον νησί) στην απέραντη Σπιανάδα.

240 σχόλια:

1 – 200 από 240   Νεότερο›   Νεότερο»
paragrafos είπε...

Τώρα έχει νόημα ο παράδεισος.

mickey είπε...

Καλημέρα ξανά!

Μήπως να πάω Κέρκυρα φέτος για το Πάσχα; Προλαβαίνω ή θα έχουν κλείσει όλα τα εισιτήρια; Για δωμάτιο δε με νοιάζει, υπάρχει και ο υπνόσακος κι αν μπορέσω να πάρω και το τουτού θα είμαι άρχοντας!

Πανέμορφο post (κείμενο και φωτό), από τα καλύτερά σου! Είχες αναφέρει τον Αμλέτο στους "Άγιους Χρυσοκάνθαρους" (όπου έκανα και το πρώτο μου σχόλιο εδώ μέσα) με link στο κείμενο του post. Η ευτυχία που βγαίνει μέσα από αυτό είναι πηγαία και διάχυτη. Ένα Ποίημα ή μάλλον Ύμνος για τον προσωπικό ολόδικό σου Παράδεισο. Είναι όμορφο να τον μοιράζεσαι μαζί μας :)

Νίκος Μ είπε...

Καλημέρα.
Μέχρι σήμερα δεν κατάφερα να είμαι τέτοιες μέρες στην Κέρκυρα, αλλά θα το ήθελα πολύ.

Καλό Πάσχα.

Nikos Dimou είπε...

efhmeros said...
"Δάσκαλε στο τέλος μας πετάς "το κείμενο γράφτηκε το 1980" και μας ξενερώνεις!"

Γιατί; Τα κείμενα δεν έχουν ημερομηνία λήξεως!

Άλλωστε είναι κείμενο γνωστό - αν το αποσιωπούσα δεν θα ήταν σωστό.

Περιμένω τις δικές σας πασχαλινές εμπειρίες - όχι τόσο θρησκευτικές όσο αισθησιακές (για μένα το Πάσχα είναι η ανάσταση των αισθήσεων).

Αθήναιος είπε...

"(δίπλα στους Επτανήσιους, όλοι εμείς είμαστε αρκούδες)."

κ πιο κάτω το χειρότερο:

"και την κακομοιριά του πεύκου. (Το δέντρο-ραγιάς, άμορφο και άσκημο). "

Άλλα αντ'άλλων.

Αθήναιος είπε...

Τί πασχαλινές εμπειρίες να έχουμε εμείς "οι αρκούδες";

Αθήναιος είπε...

Συγγνώμη τώρα γιατί τα έχω πάρει. Παραδοσιακά κ γαστρονομικά ακόμη, η Λαμπρή είναι υπόθεση της Πελοπονήσσου.

Ωραία η Κέρκυρα αναμφισβήτητα όμως μέσα μου όσον αφορά στην κουζίνα της ( που είναι ο πιο σημαντικός δείκτης πολιτισμού της καθημερινότητας) την κατατάσσω πώ να το πω. Σαν να ακούω τις Συμφωνίες του Μπετόβεν από την ορχήστρα του James Last...

Nikos Dimou είπε...

Αθήναιος said...
"Συγγνώμη τώρα γιατί τα έχω πάρει. Παραδοσιακά κ γαστρονομικά ακόμη, η Λαμπρή είναι υπόθεση της Πελοπονήσσου".

Ωχ! Αρχίσαμε τους τοπικισμούς! Άλλη η δική σας (μας) η Λαμπρή (κι εγώ είμαι 1/4 Μωραΐτης) κι άλλο το Πάσχα της Κέρκυρας.

Όσο για τις "αρκούδες": Πόσους ποιητές και μουσικούς έχει βγάλει η Πελοπόννησος; Νομίζω πως η υπεροχή της Επτανήσου στην κουλτούρα δεν συζητιέται με τίποτα. (Και δεν είμαι Επτανήσιος...)

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

Δεν έχω περάσει ωραία πάσχα-τα.
Το Πάσχα μού ‘φερνε πάντα μια αναγούλα. Μου φαινόταν πολύ μίζερο, πολύ λαϊκό, πολύ μπανάλ! Δεν είχε την αίγλη των Χριστουγέννων, ακούγονταν από παντού βλάχικα και σκυλάδικα της εποχής, βρώμαγε ο τόπος τσίκνα και όλοι έτρωγαν σα γουρούνια.
Το βράδυ μαθαίναμε απ’ την τηλεόραση, πόσοι έσκασαν από το φαΐ και πόσοι σκοτώθηκαν σε τροχαία κατά τη μεγάλη επιστροφή.
Από άνοιξη μού ‘ρχεται περισσότερο, ότι στις 6.00 το πρωί, που πήγαινα σχολείο, δεν ήταν πια νύχτα έξω κι ότι φώνάζαν ήδη οι δεκαοκτούρες. Αθήνα γαρ. Κι αυτό μ’ έκανε να θέλω να ξυπνήσω μετά από μήνες. Και είχε και φράουλες!

Υ.Γ. Το πεύκο κατατρώει όλα τα διπλανά του δέντρα. Μάλλον ιμπεριαλιστικό είναι δηλ., παρά ραγιάς.

resident είπε...

Το Πάσχα στην Κέρκυρα είναι μια υπέροχη εμπειρία. Την έχω ζήσει μόνο μια φορά εδώ και κάμποσα χρόνια. Ο κατάλληλος τόπος, χρόνος και κουλτούρα για το έθιμο αυτό.
Hμουν εκεί την προηγούμενη βδομάδα και έμεινα μάλλον στο ξενοδοχείο που αναφέρει ο ΝΔ. H πλατεία από κάτω γεμάτη παιδία αποτα σχολεία που είχαν πάει εκδρομή.
H πόλη της Κέρκυρας είναι η πιο ωραία πόλη των Εφτανήσων.Δεν έχει κτυπηθεί από τους σεισμούς(βλέπε Αργοστόλι , που ανοικοδομήθηκε άθλια ,μετα την καταστροφη) έχει διατηρήσει την γραφικότητα της έχει και αυτή την υπέροχη πλατεια. Την αγαπώ την Κέρκυρα. Εχω ρίζες από εκεί.

Αθήναιος είπε...

Μου βρίσατε τα πεύκα. Αυτό είναι βασικώς το πρόβλημα γιατί από εκεί που είναι ο πατέρας μου δεν έχει τίποτε εξόν από βράχια κ θάλασσα κ επειδή επικρατούσε πείνα, υπήρχε η φήμη ότι οι κάτοικοι της Δαβιάς ( Μάνης) την έστηναν στους ξένους κ τους έπιναν το αίμα!! :-)

"Όσο για τις "αρκούδες": Πόσους ποιητές και μουσικούς έχει βγάλει η Πελοπόννησος; Νομίζω πως η υπεροχή της Επτανήσου στην κουλτούρα δεν συζητιέται με τίποτα. (Και δεν είμαι Επτανήσιος...)"

Η Πελοπόνησσος εβγαλε πολιτικούς κ πολεμιστές για να κάθονται οι Επανήσιοι να γρατζουνάνε τις κιθάρες.

Aphrodite είπε...

Πάσχα στη Μύκονο, με όλους αυτούς τους χαΐχλίδογλου ντιντίδες πατείς-με πατώ-σε, κιτσαριό και DKNY φραπέ, ντυμένοι το καρναβάλι του -τότε- ΚΛΙΚ, ντίσκο πάρτυ με το ζόρι όλη μέρα και ξαφνικά, καταμεσάνυχτα, στο λιμάνι, με το τακούνι και την αμφίεση-γδύσιμο, αγκαλιά με Κούρο, "Μπούου-ου-ου-ου ου-ου " τα καράβια, κόρνες που σε συντονίζουν από το στομάχι, και κατακόκκινα βεγγαλικά, σε τυλίγει από παντού το "μαζί" - ε, τον αρπάζεις τον άλλον για το φιλί της αγάπης (κι όλα τ'άλλα της δηλαδή?)

Αϊ-σιχτίρ πρωΐ-πρωΐ τι μας κάνεις Νίκο μας!


@dear all,

Λίγο έχουμε για την 300-άρα στο προηγούμενο, ελάτε και θα σκάσει ο πόντικας!

mickey είπε...

Ενδιαφέρουσα η κόντρα Αθήναιου και ΝΔ για την υπεροχή της Πελοποννήσου και των Επτανήσων
αντίστοιχα. Για να δούμε ποιος θα υπερισχύσει! Αν μπούνε πάντως κι άλλοι "τοπικισμοί" στο παιχνίδι, προβλέπω ρεκόρ σχολίων - η χαρά του ποντικού :))

(BTW many thanks aphrodite! Αποστολή εξετελέσθη ;))

Λέω να βάλουμε στοιχήματα. Αν και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, θα παίξω το αουτσάιντερ: 100 ευρά στον Αθήναιο - ελπίζω να έχει καλή απόδοση! Η ατάκα:

"Η Πελοπόνησσος εβγαλε πολιτικούς κ πολεμιστές για να κάθονται οι Επανήσιοι να γρατζουνάνε τις κιθάρες."

μου άρεσε ΠΟΛΥ!

Υ.Γ. Το απόγευμα θα ανεβάσω σχετικό link με αποδόσεις...

Αθήναιος είπε...

Δεν έχω κόντρα πάντως, αυτά τα γράφω κ χαμογελάω κ είμαι σίγουρος ότι κ ο κ. Δήμου το ίδιο.

MainMenu είπε...

το καλυτερο Πασχα στη ξενιτια. Με τα κερια μεσα στην S-Bahn. Μεταξύ γραφικότητας και μυστικής αγάπης. Από το μικρόφωνο του σταθμού συστάσεις να σβήσουν τα κεριά μεσα στο τρένο. Και οι μπεκρήδες άστεγοι να λένε συνομωτικά...'Κάψτε τα όλα ρε'...χιχι

ekto είπε...

@Aθήναιος
>Η Πελοπόνησσος εβγαλε πολιτικούς κ πολεμιστές για να κάθονται οι Επανήσιοι να γρατζουνάνε τις κιθάρες.

Εβγαλε ένα πεζογράφο Παπανδρεόυ νομίζω Νίκο, Αντρίκο..θα σας γελάσω.
Δεν ξέρω αν πιάνεται πελοπονήσσιος όμως,γιατί τον διεκδικεί και το Σαν Φραντσίσκο

resident είπε...

Μια ευχάριστη και όχι πολύ κουραστική διαδρομή(την έκανα την προηγούμενη βδομάδα) που μπορεί να κάνει κάποιος με αυτοκίνητο, ξεκινώντας αύριο πχ από Αθηνά είναι Ζάκυνθος-Κεφαλονιά- Λευκάδα(συνδέονται μεταξύ τους με καραβάκι που κάνει μόνο μια ώρα από νησί σε νησί) και να καταλήξει Κέρκυρα για Πάσχα. Μίκυ προλαβαίνεις.

Αθήναιος είπε...

Αφήστε που τους έχουμε κάπως βελτιώσει το DNA ως προς την ανδροπρέπεια γιατί πολλοί Μανιάτες λόγω βεντετών αλλά κυρίως όταν έκλεβαν κοπέλες, κατέφευγαν στα Ιόνια Νησία κ έτσι, όπως κ να το κάνεις,οι Επτανήσιοι έγιναν κάπως ανδροπρεπείς...

heinz είπε...

@ΝΔ

"Α, Κέρκυρα-Κέρκυρα, που δεν γνώρισες την τυραννία του Τούρκου και την κακομοιριά του πεύκου. (Το δέντρο-ραγιάς, άμορφο και άσκημο)."

Κι εγώ παιδί της Δύσης είμαι ουσιαστικά και μάλιστα της πέραν του Ατλαντικού.

Αλλά, αυτό τι σημαίνει? (Όχι τόσο το πεύκο που το βρίσκω υπέροχο, όσο η "τυραννία του Τούρκου")...

resident είπε...

mickey κανόνισε με ποίους θα είσαι, γιατί αν δεν πάρεις σωστή θέση, θα έρθεις για διακοπές στα Εφτάνησα και θα φας "πόρτα".

mickey είπε...

Αθήναιε, με απογοητεύεις :(

Και γω που νόμιζα ότι έβγαζες αφρούς από τη λύσσα σου. Πάει δηλαδή το στοίχημα, το έχασα; Σε παρακαλώ! Μην εγκαταλείπεις τις επάλξεις του αγώνα, εσύ, ένας Πελοποννήσιος Πολεμιστής και δη Μανιάτης!

The Resident, εδώ πρόλαβα την ολική έκλειψη στο Καστελόριζο που γινόταν πατείς με πατώ σε, το Πάσχα στην Κέρκυρα θα μου ξεφύγει; Αν μου τη δώσει, φεύγω και αύριο (και κάνω και το tour που ανέφερες). Πάντως και να το χάσω, δε θα χρειαστεί να περιμένω 82 χρόνια για το επόμενο :)

bidibis είπε...

synas said "Το Πάσχα μού ‘φερνε πάντα μια αναγούλα. Μου φαινόταν πολύ μίζερο, πολύ λαϊκό, πολύ μπανάλ! Δεν είχε την αίγλη των Χριστουγέννων, ακούγονταν από παντού βλάχικα και σκυλάδικα της εποχής,"

Ωχ, αυτος είναι δικό μου άνθρωπος...!

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

Το "Ω γλυκή μου έαρ..." παιγμένο στο βαθύ σούρουπο από μπάντα τύπου New Orleans, κάτι σαν τη «Λιτανεία των Αγίων», και τον κόσμο με κεράκια στα χέρια να σχηματίζει μια νωχελική, τρεμοπαίζουσα ουρά πίσω από τον Επιτάφιο.
Να μια ωραία πασχαλινή εμπειρία από την Αθήνα.

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

Ω γλυκύ μου έαρ, μάλλον. Το έαρ. Με συγχωρείτε.

apousia είπε...

Eυχαριστούμε που πρωί Μεγάλης Τρίτης,ανακαλώντας,χρώματα,ήχους κι αρώματα,μας φέρατε το θαύμα,πέντε μέρες νωρίτερα...
Ουδεμία σχέση με την κατάνυξη και την έκρηξη των αισθήσεων στην Σπιανάδα ασφαλώς,μα δικές μου συγκινησιακά φορτισμένες εμπειρίες,με άκρατο ομολογώ το στοιχείο του υποκειμενισμού,τα βράδια της Μ.Παρασκευής,στην παλιά Λευκωσία,όταν πολλοί επιτάφιοι συναντιούνται στον πεζόδρομο της Λήδρας..
Εκεί μυρίζει η νύχτα γιασεμί!

heinz είπε...

Σαν καλός ορθόδοξος, πατάω στην εκκλησία μόνο το βράδυ της Ανάστασης.

Εδώ που ζω, υπάρχει ένας παπάς λιγάκι διαφορετικός.

Πριν κάτι χρόνια, τη στιγμή που λειτουργούσε, ακριβώς στο σημείο που θα άρχιζε το "Χριστός Ανέστη..." σταμάτησε. Και άρχισε να κοιτάει τριγύρω πονηρά.
Ο κόσμος αδημονούσε (ήταν και τα εκρηκτικά βλέπεις) κι εκείνος τίποτα, μόνο χαμογελούσε δακρυσμένος. Και ουρλιάζει ξαφνικά:

"Εμπρός χριστιανοί, τρελοί από χαρά!!!"

Και ξεκίνησε το περίφημο τροπάριο...

bidibis είπε...

CORFU RULE THE WAVES – GOD SAVE THE GREEK!


Κέρκυρα το νησί της μοναρχίας και των γαλαζοαίματων!

Πρέπει να νοιώθουμε περήφανοι εμείς οι έλληνες, που στις φλέβες των διαδόχων του Βρετανικού θρόνου ρέει άφθονο ελληνορθόδοξο, Κερκυραϊκό κυανό αίμα. Και αυτό χάρη στον ένα και μοναδικό, γεννημένο την 21 Ιουνίου 1921 πάνω σε ένα τραπέζι κουζίνας στο Μον Ρεπό της Κέρκυρας, γιό του Πρίγκιπα Ανδρέα, εγγονό του Βασιλέα Γεωργίου 1 και της Βασίλισσας Όλγας, βαπτισμένο (ορθόδοξο παρακαλώ) στο Παλαιό Φρούριο από τη Βασίλισσα Όλγα και την Κερκυραϊκή κοινότητα (Αλέξανδρος Κοκότος, Δήμαρχος Κέρκυρας – Στυλιανός Μανιαρίζης, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου), ένατο στη σειρά διαδοχής του ελληνικού θρόνου, Πρώην Πρίγκιπα Φίλλιπο της Ελλάδας aka Mountbatten και νυν Δούκα του Εδιμβούργου (δυστυχώς οι ανθέλληνες Βρετανοί δε δίνουν στους συζύγους των Βασιλισσών τον τίτλο του Βασιλιά) και πατέρα των τέκνων της Βασίλισσας της Αγγλίας.

Τελικά ο Έλληνας για να προοδεύσει, πρέπει να βγει στο εξωτερικό!
Κάποιοι συμπατριώτες μας κυβερνούν τον πλανήτη (έστω και δια της πλαγίας οδού) και εμείς, οι κοινοί θνητοί, καθόμαστε και μιζεριάζουμε για την τιμή του Οβελία στη στοά και στην Αρσάκειο.

Ξυπνήστε συνέλληνες… είμαστε έθνος βασιλέων και όχι νομάδων


ΥΓ Σας περιμένω όλους στα Γιαννιτσά για τη γιορτή της μοναρχίας την 21 Απριλίου. Την εκδήλωση θα χαιρετίσει και ο νομάρχης Θεσσαλονίκης Πανίκας – και αν έχει κέφια μπορεί και να μας τραγουδήσει το «βασιλικός θα γίνω στο παραθύρι σου»

resident είπε...

podilatis Πολύ όμορφο!
mickey Αν κάνης το tour και έχεις λίγο χρόνο και θέλεις, σφύρα κλέφτικα στο email. ίσως τα πούμε από κοντά.

heinz είπε...

Κι ένα αίτημα προς τους απανταχού στρατιωτικούς:

Είναι παρακαλώ δυνατό, όπου βρίσκονται στρατιωτικά αγήματα τη νύχτα της Ανάστασης, να μην βροντάνε τον άθλιο "Χαιρετισμό επισήμων",επάνω στο τροπάριο της Ανάστασης??
Δημιουργείται χασμωδία και είναι γελοίο!!! Ας παρουσιάζουν όπλα στον θριαμβευτή Χριστό και φτάνει!!!

Τι να τα κάνει βέβαια ο Χριστός τα όπλα, αλλά τέλοσπάντων...

mickey είπε...

Ως συνήθως, το μυαλό της Γεωργίας πάλι στο ...πονηρό πήγε ;)

Να και κάποιοι παπάδες που έχουν και άλλα ...τυχερά :)

bidibis είπε...

harry said Τα 7νησα βγαζουν καλλιτεχνες & αδελφες,ο Μοριας καρακωλια/ενστολους δολοφονους.


Τα εφτάνησα αδερφές, φονιάδες των λαών ο μοριάς...και ο Βοριάς; τι βγάζει αυτός;

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

harry reloaded
Παναγία μου, τι ήταν αυτό το ξαφνικό;
Καμία σχέση με "τέτοιες μέρες πού 'ναι"...

Νίκος Μ είπε...

harry reloaded said...
Τα 7νησα βγαζουν καλλιτεχνες & αδελφες,ο Μοριας καρακωλια/ενστολους δολοφονους.

Τελικά δεν κατάλαβα, εσένα σ' αρέσουν περισότερρο οι καλλιτεχνες & αδελφες ή τα καρακώλια/ένστολοι δολοφόνοι;

mickey είπε...

Harry, εγώ κατάγομαι από τις Κυκλάδες και συγκεκριμένα από τη Μήλο, όπου έχει βρεθεί και προϊστορικός οικισμός (Φυλακωπή). Θα με ενδιέφερε μια "εθνολογική" ανάλυση για τους Κυκλαδίτες και δη τους Μηλίους, σαν αυτές που κάνεις συνήθως - όπως στο τελευταίο σου σχόλιο ;)

Έχω μεγάλα κέφια σήμερα και δέχομαι τα πάντα :))

resident είπε...

Κάπου με έχει δει ο harry, αποκεί έβγαλε το συμπέρασμα.

Nikos Dimou είπε...

harry μαζέψου με τους ρατσιστικούς χαρακτηρισμούς!

Η αλήθεια είναι πως το Πάσχα στην Κέρκυρα έχει γίνει τόσο δημοφιλές που το νησί βουλιάζει κυριολεκτικά. Ευτυχώς είναι μεγάλο νησί και έχει πολλές εξοχές - όπου ακόμα και τότε βρίσκεις ησυχία. Αλλά οι μεγάλες τελετές στην πόλη είναι φίσκα.

Οι τελετές αρχίζουν από την Κυριακή των Βαΐων όπου παρελαύνουν (και παίζουν) όλες οι Φιλαρμονικές του νησιού (την τελευταία φορά που τις μέτρησα ήταν περίπου σαράντα!). Ο πολύς κόσμος έρχεται Μ. Πέμπτη. Στην λιτανεία του Μ. Σαββάτου (Αμλέτος - αρχικά τον έπαιζε μόνο η Παλαιά, τώρα και οι τρεις) επειδή είναι νωρίς (9) ο κόσμος είναι υποφερτός.

Το δικό μου πρόγραμμα: Πηγαίνω το Σάββατο του Λαζάρου και φεύγω αμέσως μετά τον Αμλέτο. Γλυτώνω και την μεγάλη επσιτροφή.

resident είπε...

Για το "εκπαγλου καλλονης,σαν αγαλματα,",εννοούσα.

takis vasilopoulos είπε...

Aίσθηση της όσφρησης και αίσθηση της γεύσης.Πάσχα για εμενα σημαινει μυρωδιες και εδέσματα.Αλλα σημαίνει επίσης παππους και γιαγια.Θυμαμαι πάντα τον παππου,μεγάλο σάββατο να παραδίδει μαθήματα ανατομιας.Το σφάξιμο του αρνιου ολοκληρη ιεροτελεστια αλλα και κάτι μαγικο στα ματια μου σαν ήμουν μικρο παιδί.Σιγά σιγα το γδύσιμο του τομαριου και μετα ανατομια σπλάχνων
Αλλα όλες οι μυρωδιες ήταν με τη γιαγια.Μεγάλη εβδομαδα ψήναμε συνεχώς κουλουρακια και το σπίτι γέμιζε άρωμα σαν αμμωνιας.Αλλα η πανδεσία μυρωδιών ήταν το μεγάλο σάββατο οπου γινόταν η προετοιμασία......στη μια κατσαρόλα να βράζει η κρεμα για το γαλακτομπουρεκο,στην άλλη να ζεστενουμε τις πατσες και τα ποδια ωστε να τα καθαρίσουμε,στο τηγάνι να ετοιμάζει συκωταριες.....μετα στην αυλή να φτιαχνουμε γαρδουμπάκια και κοκορετσι.Περριτο να πω πως τα ξαρδεφάκια μου απο την αθήνα ήταν έξω απο το σπιτι.Η μυρωδια απο τον πατσα τα έδιωχνε σε ακτινα πολλων μέτρων.

O μαραθώνιος φαγητου ξεκινουσε φυσικα σάββατο μεσάνυχτα με τη λαχταριστη μαγειρίτσα και τα κόκκινα αυγά.Θυμάμαι πάντα τέτοια μέρα κοιμόμουν ανασκελα από το φουσκωμα . Εγερτήριο την επόμενη κατά τις δέκα,όπου βάζαμε το αρνι στη σούβλα,βέβαια το φαγοποτι συνεχιζόταν.Αρχικα διάφορα γλυκα για να ξεκινήσει η μέρα και μετα όλα τα καλα που προανέφερα.Πηγαινα και επισκέψεις σε γείτονες για να δοκιμάσω και τη δική τους κουζίνα...περριτο να πω πως μετα από όλα αυτά δεν μπορουσα να φάω αρνάκι....

θυμάμαι πάντα μια φιγούρα εκείνη τη μέρα,ήταν η κουμπάρα από το δίπλα σπίτι,χήρα,μας εφερνε κατά τις δώδεκα ένα λαχταριστό πιλάφι αλλά αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν πως ποτε δεν καθόταν με την οικογένεια,ποτε,δεν ήθελε να μας επιβαρύνει με τη παρουσία της και πάντα έβρισκε μια δικαιολογια για να μένει μόνη....αξιοπρέπεια!

Θυμάμαι και ένα πάσχα διαφορετικο από όλα τα άλλα,το πάσχα πριν τις πανελλήνιες,να δακρύζω πίσω από το παράθυρο του γραφειου καθως έβλεπα τη φύση και ήμουν υποχρεωμένος να μείνω μέσα.Τεράστια αντίθεση.Απο τη μια το φως της φύσης από την άλλη το σκοτάδι της παπαγαλιας.Ηθελα τοτε να αποδειξω διάφορα,φαίνεται το είχα ανάγκη....

Αυτό είναι λοιπον το πάσχα των παιδικων ( και όχι μονο ) χρόνων
Καλη σας όρεξη!!!

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

"εκπαγλου καλλονης"
Μαθαίνω και καινούριες λέξεις εδώ!

mickey είπε...

Ο harry κι αν ...reloaded
κι άλλαξε και το nick του
μήτε τα comments του άλλαξε
μήτε την ...εμμονή του!

Αφιερωμένο εξαιρετικά με πολλή αγάπη (μέρες που είναι) :)

mickey είπε...

Δεν ξέρω για τα πεύκα, αλλά αν δεν έχετε δει από κοντά Γιγαντιαία Σεκόγια (Giant Sequoia) της Καλιφόρνια, δεν έχετε ιδέα τι θα πει μεγαλοπρέπεια σε δέντρο! Ένα από αυτά μάλιστα, το General Sherman Tree αποτελεί τον μεγαλύτερο ζωντανό οργανισμό του πλανήτη μας! Ήταν κι αυτό στη λίστα των "προσκυνημάτων" που συνέταξα μικρός και "παρανόμησα" για να βγάλω φωτογραφία δίπλα του - δεν ήμουν ο μόνος πάντως ;)

Τι να σου κάνουν τώρα τα πεύκα και τα πλατάνια που έχουμε εμείς εδώ στη Γραικία...

Υ.Γ. Μου αρέσει πολύ που οι υπερβολικές εκφράσεις ενός ποιητικού κειμένου γίνονται αφορμή για τοπικιστικές και άλλες ...διαμάχες. Μια και ο Αθήναιος σταμάτησε, ελπίζω το στοιχηματζίδικο να επιβιώσει με τις αιχμές του Τάσου Παπαδάκη. Άντε να ανάψουν και λίγο τα αίματα, χρονιάρες μέρες!

Όσο για τον οικοδεσπότη, είμαι βέβαιος ότι θα μας συγχωρήσει όλους για τις "αμφισβητήσεις" μας. Άλλωστε απόψε θα του ψάλλουμε το:

"Κύριε, ο εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσών blogger..."

resident είπε...

mickey said.."Μου αρέσει πολύ που οι υπερβολικές εκφράσεις ενός ποιητικού κειμένου γίνονται αφορμή για τοπικιστικές και άλλες ...διαμάχες."
Άντε mickey να σου κάνω τη χάρη:

"harry said Δεν πατησε η γνωστη ρατσα ...ταραχοποιων,οι αλβανοι,.."

Πάντως τώρα (δεν το λεω για να καυχηθούμε) έχουμε χιλιάδες.

Που το άκουσες AIDS? δεν έχω ακούσει ποτε, ούτε ένα κρουσμα στο νησί.

Ανώνυμος είπε...

Γιατί?

Γιατί όλοι ασχολούμαστε με τόσο "ελαφρά θέματα"? Γιατί μπήκα εδώ και απαντώ στο "Ο Αμλέτος στην Σπιανάδα"? Γιατί όλα τα θέματα με τα οποία ασχολούμαστε είναι τόσο ακίνδυνα, ανάλαφρα και όμορφα?Βλέπουμε φωτογραφίες από ωραία μέρη, διαβάζουμε όμορφα γραμμένα κείμενα, σχεδιάζουμε τις διακοπές του Πάσχα στην Κέρκυρα ή στην Πελοπόνησο(που γεννά λεβέντες όπως γράφει κάποιος), ασχολούμαστε και λίγο ή πολύ με την τιμή του αρνιού , και τελικά ο χρόνος κυλά και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!
Τι ωραία ζωή!
Είμαι ευτυχισμένος.
Δίπλα μας τι γίνεται?
Τόλμησε κανείς μας να δει τι γίνεται δίπλα, αν ναι τουλάχιστον το ψιθύρησε να το ακούσουμε και εμεις ή το έθαψε γιατί δεν άντεχε να ζει ? Μήπως πρέπει να κοιτάξουμε και εμεις? Αν δείτε κάτι που είναι άσχημο μοιραστείτε το με τον διπλανό σας! Μην το κρατήσετε μυστικό είναι σημαντικό, ίσως κάποια στιγμή βρούμε το κουράγιο να φωνάξουμε και να αντισταθούμε όλοι μαζί σ' αυτό που σήμερα δεν τολμάμε ούτε ν' αντικρύσουμε.

Nikos Dimou είπε...

sizenagir said...
Γιατί?

Πρέπει να είσαι καινουργιος(α). Σε αυτό το blog έχουμε μιλήσει για τους πεινασμένους, τους άνεργους, τους Ρομά, τους άρρωστους, τους γέροντες, τους αποκλεισμένους, τον ρατσισμό, την μισαλλοδοξία... Για πήγαινε λίγο πίσω - να δεις. Μόνο ελαφράδα δεν μπορείς να μας καταλογίσεις...

takis vasilopoulos είπε...

@sizenagir

Kανετε λάθος.Αυτο το blog πολλες φορες έχει αγγιξει θέματα που φτάνουν στο βάθος της ανθρωπινης υπαρξης όπως ο πόνος και ο έρωτας.Eπισης ουκ ολιγες φορες έχουν γραφτει post για αυτά που συμβαίνουν γύρω μας

Δηλαδη ο άμθρωπος δεν έχει δικαίωμα μερικές φορες να χαλαρώνει και να μιλάει για ευχάριστα πράγματα?Πρέπει να καταντησουμε μιζεροι?Ας μην είμαστε ενάντια στη χαρα,έτσι δεν θα μπορούμε να εκτιμησουμε ούτε τον πόνο....

takis vasilopoulos είπε...

με προλαβε ο Ν.Δ

Nikos Dimou είπε...

tassos_papadakis said...
Νίκο, αν θες μας εξηγείς την επίθεσή σου προς το πεύκο...

Μα αν δείτε την κομψότητα του κυπαρισσιού, το ασημί χρώμα της ελιάς. το λεβέντικο στήσιμο της βελανιδιάς, την άπλα του πλατάνου... δεν είναι αυτονοήτο ότι το πεύκο με τον ακανόνιστο κορμό του, τις ψιλές βελόνες του είναι δέντρο παρίας. Μόνο τα πεύκα της Δυτικής Πελοπονήσου που είναι ψηλά σε σχήμα ομπρέλλας (Pinus pinea, umbrella pines) έχουν μια ομορφιά.

Συνηθισμένος από την (πευκόφυτη)ξεραΐλα της Αττικής όταν βρέθηκα μέσα στην βλάστηση της Κέρκυρας την τόσο πλούσια, συνειδητοποίησα ότι η ομορφιά της οφειλόταν στην απουσία του πεύκου...

bidibis είπε...

harry οι κερκυραίοι τούρκεψαν από τη στιγμή που ενσωματώθηκαν στην ελλάδα. Δίπλα στα όμορφα καντούνια και το λιστόν χτίσανε ...αντιπαροχές με τσιμέντα, κάγκελα και τέντες.

Του Έλληνα ο τράχηλος ζυγο δεν υπομένει! Όσα πράγματα και να του μάθουνε οι απόγονοι των Βυζαντινο-Ρωμαίων,ναπολιτάνοι και βενετσιάνοι, οι Σισσιδες, οι ναπολέοντες, οι μαλτέζοι και οι μεϊτλάνδοι, αυτόι το σαρίκι και το τσαρούχι δεν το ξεχνάνε ποτε.

Από έθνος φιλαρμονικών που ήταν οι Κερκυραίοι, τώρα βγάζουν μπουζουκοποπ entertainers και πρυτάνεις (σγρουμάληδες σαξοφωνίστες)της ακαδημίας της δόξης

james bond γυρίζουν οι ξένοι εκεί; την κόμισσα της Κέρκυρας οι ελληναράδες, κατά την περίοδο της επταετίας...Άντε και με το όσκαρ του χρόνου!

Κατακημένε Μπαρμπαρόσα, μόνο εσύ δεν πάτησες το ποδάρι σου στο νησί των Φενάκων!

heinz είπε...

NΔ said...

"Συνηθισμένος από την (πευκόφυτη)ξεραΐλα της Αττικής όταν βρέθηκα μέσα στην βλάστηση της Κέρκυρας την τόσο πλούσια, συνειδητοποίησα ότι η ομορφιά της οφειλόταν στην απουσία του πεύκου..."

Ιδού Mickey η υποκειμενικότητα: Έχω δει τόσες πολλές ελιές, που στο δικό μου σπίτι δεν θα εμφανιστεί ελιά ποτέ. Όσο για τα πεύκα που ο ΝΔ αναφέρει "..ψηλά σε σχήμα ομπρέλλας (Pinus pinea, umbrella pines)..." αυτά με χαλάνε επίσης γιατί μου θυμίζουν φαντάρους, όλα ίδια είναι. Άσε που δεν σκιάζουν...

Nikos Dimou είπε...

Να πω ότι την καλύτερη περιγραφή της Κέρκυρας την οφείλουμε στον μεγάλο Αγγλο-ιρλανδό συγγραφέα Lawrence Durrell: Prospero's Cell, 1945 (Το κελί του Πρόσπερο). Στο ίδιο χρωστάμε και το βιβλίο για την Ρόδο: Reflections on a Marine Venus 1953 (Σκέψεις για μιά θαλάσσια Αφροδίτη - όχι την δική μας, την αρχαία).

apousia είπε...

@harry reloaded
Προφανώς δεν έχεις το τρίτο και τελευταίο από αυτά που ανέφερες.
Αν φτάσεις εκεί,''πήγαινέ το'' τουλάχιστον,3/εβδομάδα...

christoforos είπε...

Ευχαριστώ για το υπέροχο κείμενο. Μου έφτιαξε τη διάθεση.

Aphrodite είπε...

@ΝΔ,

Η "δική σας" του βλογ-ημένου τούτου βλογ, είναι υποθαλάσσια... (και καθόλου αρχαία, indeed!)

Και last time I checked, τα reflections της καλούτσικα μου φάνηκαν - ειδικά στο φως από λαμπάδες που τα παιδάκια σου "δίνουν" ευχαρίστως για να ανάψεις κι εσύ τη δικιά σου...

Aphrodite είπε...

sorry, to 4:36 θέλει σβήσιμο πληζ!

maika είπε...

@mainmenu 12.06μμ
Πάσχα στην ξενιτιά...
κουφό..
Έλληνες φίλοι στην Ολλανδία σουβλίζουν στην αυλή τους και γιορτάζουν το Πάσχα τους...
Ξαφνικά πλακώνει η αστυνομία..
Οι..γείτονες ολλανδοί, μπροστά στο θέαμα του σουβλισμένου κατσικιού που γύριζε πάνω από τη φωτιά, κάπως τους ήρθε κι έτρεξαν να ειδοποιήσουν την αστυνομία γιατί νόμιζαν πως οι φίλοι μου θυσίαζαν σκύλο κι έκαναν ύποπτες τελετές....

Αυλή ,οβελίας,φωτιά,έλληνες έκπληκτοι,αστυνομίες,ολλανδοί γείτονες και στο βάθος να παίζει Ζόρμπα δε γκρίκ... Το θέαμα!!!

MainMenu είπε...

maika ναι αμα θες να ψησεις κιολας ειναι διαφορετικα. Παντως για Γερμανια που ημουν αν ειχες αυλη δεν υπηρχε φοβος. Ειχα παει σε μια γιορτη κατι φιλων γιουγκοσλαβων οι οποίοι ψήσανε ένα γουρουνοπουλο και καμμια εκατοσταρια μπριζολες. Ειχε πολλά άτομα το πάρτυ.

Το θέμα είναι ότι όταν έκανα Ανάσταση Φρανκφούρτη, όταν πήραμε το άγιο φως και βγήκαμε στο δρόμο, μου φάνηκε πως μοιάζαμε σα να είχαμε έρθει από άλλη εποχή. Σε θέατρο δρόμου μας κοιτούσαν. Κι όταν μπήκαμε στο τρένο κι έγινε θερμή παράκληση να σβήσουν τα κεριά μου φάνηκε πως είχαμε πολύ δύναμη...Κάτι που βίωνα φολκλορικά στην Ελλάδα...το να κρατώ το αγιο φως και να πηγαίνω, μέσα στο παράδοξο της ξένης πόλης είχε μεταμορφωθεί σε αληθινό μυστήριο

Aphrodite είπε...

@harry,

τώρα κατάλαβα γιατί είσαι υπέρ της οπλοφορίας... εμ, για να το δει το φως το αληθινό 7/μέρα το κορίτσι.....!!!!

(-DDDDDDD

maika είπε...

@mainmenu
Έχεις απόλυτο δίκιο.
Βρέθηκα κι εγώ με το κερί της ανάστασης,στο Ντύσσελντορφ και αισθάνσθηκα ακριβώς όπως εσύ. Είχαμε έστω και για λίγο πολλή δύναμη!!

MainMenu είπε...

Ηαρρυ εθνολογικά αυτοί τι είναι. Στο θεό σου δεν έχω ξαναδεί ανθρωπους να τρωνε τοσι κρεας. Μονο κρεας και φρεσκο κρεμμυδι με αλατι. Πρωτη φορα στη ζωη μου εννοιωσα τοσο αντρας.

Nikos Dimou είπε...

To ωραιότερο Κερκυραϊκό Πάσχα το οφείλω στην Χούντα (πού είναι ο Στυλιανός Παττακός;). Το 1967 το Πάσχα έπεφτε αργά -νομίζω 29 Απριλίου. Στις 21 γίνεται το πραξικόπημα (συγγνώμη Στέλιο, η Επανάσταση θέλω να πω). Ο κόσμος μουδιασμένος ακυρώνει τις κρατήσεις του. Προβληματισμός - πάμε Κέρκυρα ή δεν πάμε; Τελικά πήγαμε. Είμασταν μάλλον οι μόνοι τουρίστες. Ζήσαμε με τους ντόπιους ένα αυθεντικό Κερκυραϊκό Πάσχα.

Nikos Dimou είπε...

Afhrodite σε έσβησα (όχι από την καρδιά μου - αυτό αδύνατον...)

mickey είπε...

Από την (μάλλον αδιάφορη) περιγραφή σου Γεωργία (5:27 μμ), η μόνη ενδιαφέρουσα και "γαργαλιστική" λεπτομέρεια ήταν η φράση:

"Quelle decadence!,θα ψιθύριζε το παιδί που κουβάλησε τις βαλίτσες,αν με έβλεπε τι έκανα μέσα στο δωμάτιο εκείνη την ώρα!"

Υ.Γ. Μην έχεις ελπίδες, αν και σκράπας στα γαλλικά, γνωρίζω πολύ καλά τι θα πει "quelle decadence" ;)

Ανώνυμος είπε...

Poets break the silence for Amsterdam's unmourned dead
From:Reuters
Sunday, 09 April, 2006

By Alexandra Hudson

AMSTERDAM (Reuters) - It took two weeks to discover the body of the 43-year-old who killed himself in an Amsterdam attic, leaving a note to say he couldn't take any more.

Abandoned by all who had known him, the man's sad, solitary life would have been echoed in a sad, solitary funeral, were it not for a poet he had never met.

Frank Starik leads a group of Amsterdam poets engaged in a highly unusual civic project -- attending the funerals of the city's unmourned dead and remembering them at the graveside with a specially-composed poem.

It spares people the indignity of a funeral without mourners, says Starik, a gaunt figure in a black jacket with an air of the Romantic poet about him.

"I want to give them back a life, a history," he said.

Amsterdam social services bury some 250 people a year, about 15 of whom leave no trace of relatives or friends. In such cases, the poets are called in.

"It makes us feel better that we can do something for the person who has died," said social worker Jeroen Ranzijn. The poems break the silence otherwise filled by a relative's eulogy.

The city is unique in the lengths it goes for such funerals.

"In Belgium -- just 100 miles away -- they barely collect the body," Ranzijn said.

In Amsterdam, his department provides a coffin and -- in a country with flowers in abundance -- a funeral bouquet. They even arrange for a song to be played, guessing what music the deceased may have liked from their possessions or ethnicity.

FLOWERS AND COFFEE

"Everyone in Amsterdam -- rich or poor -- should have a dignified funeral, with flowers, with coffee and some thoughts about their life," said Ranzijn.

"We are not responsible for how they lived, but we are responsible for them in death, and if they died in Amsterdam then they are one of us."

Mostly such deceased are elderly people who have outlived their companions, or asylum-seekers on the fringes of society. Occasionally, they have met a violent end.

Ranzijn attends the funerals and thinks they have the touch of a personal goodbye. That helped in the case of the suicide victim. The death shook him -- they were the same age.

Starik dismisses any suggestions that the poets are motivated by voyeurism, melancholy or a self-indulgent fantasy about death. For him, it is about restoring dignity to the dead and giving poetry a more socially-oriented purpose.

The poets are not out to collect juicy material for their art -- even though the theme of the lonely funeral has featured in works from 18th-century sentimentalist poetry to the Beatles' song "Eleanor Rigby".

Starik acknowledges there is a political aspect to the work.

"Part of the hidden agenda of this is that we have a very right-wing government, who are against foreigners, Muslims, and who are trying to reconstruct a society we had 50 years ago."

"This is not such a nice, tolerant country any more."

For migrants or asylum-seekers who die alone, the funerals are a chance to give them back their humanity and to consider their individual hopes and experiences in a climate contriving to demonise them and view them as a single mass, Starik says.

Dutch society is still reeling from the murder of filmmaker Theo van Gogh by a Dutch-Moroccan Islamist militant in 2004 which provoked an anti-Muslim backlash.

The murder of anti-immigration populist Pim Fortuyn in 2002 also saw mainstream political parties move to occupy his ground.

SCANT DETAILS

Usually only scant details are available to the poet about the individual, sometimes not even a name. Starik believes that if you know too much about someone it becomes harder to compose.

More often than not, simply the circumstances of their passing are striking and tragic, and worth remembering aloud.

One man, a stowaway, was found dead on arrival from Africa, crushed by the heavy doors of the ferry in which he had hidden. He had a small knapsack on his back with food and medication to see him through to the new life he hoped for abroad.

Starik began the graveside recitals at the end of 2002 and since then he and other poets have attended more than 50 funerals. He hopes the network of poets can one day cover the whole country.

The initial idea, Starik said, came from witnessing changing attitudes to death and funeral lore, and the fear that the burials of the lonely might seem all the more dismal.

"There was a time when death was looked upon in a very instrumental way. That has changed in the last decades particularly with the number of people dying young of AIDS. They knew death was coming and wanted new rituals," he said.

He admits he thought long and hard about how people would respond to the idea of a poet's presence.

"I did fear that there'd be people thinking 'it is bad enough if you die alone, but even worse if some poet shows up for your funeral'."

mickey είπε...

Ξέχασα βεβαίως και τη φράση:

"Η παρέα μου έκπληκτη,με κοιτούσε να μουγκρίζω από ηδονή"

Αιδώς Γεωργία! Επισκέπτονται και ανήλικοι το blog :)

mickey είπε...

Καλά τα 7/ημέρα που λέει ο harry, αλλά το ...διψήφιο έχει άλλη χάρη ;)

Aphrodite είπε...

@harry,

@aphrodite said
"τώρα κατάλαβα γιατί είσαι υπέρ της οπλοφορίας... εμ, για να το δει το φως το αληθινό 7/μέρα το κορίτσι.....!!!!"

@harry said
"Οσο για χιουμορ Αφρονταητι,ντεν καταλαβα..."

harry μου, μετά τις 3, 4, βία 5 ανά 24-ωρο, στις 5 μέρες ας πούμε, και τα παΐδια πονάνε, που να είσαι η Κομανέτσι, και γίνεται πλέον άισθηση-γυαλόχαρτο, οπότε μόνον υπο την απειλή του όπλου συνεχίζεις...

Εκτός αν μιλάς για quickies, οπότε πάσσο... (φαντάζομαι τώρα την απορία σου, quickies as opposed to what?)

(-DDDDD

resident είπε...

takis vasilopoulos said... "......στη μια κατσαρόλα να βράζει η κρεμα για το γαλακτομπουρεκο,στην άλλη να ζεστενουμε τις πατσες και τα ποδια ωστε να τα καθαρίσουμε,στο τηγάνι να ετοιμάζει συκωταριες.....μετα στην αυλή να φτιαχνουμε γαρδουμπάκια και κοκορετσι...."

Κι ωμως στη φωτογραφία αδυνατούλης μου φαίνεσαι!
(Ένα αστειάκι έκανα)
Καλή όρεξη και αυτο το πασχα!

Aphrodite είπε...

@mickey,

"...το ...διψήφιο έχει άλλη χάρη ;)"

για τις ποντικίνες μάλλον!
(-)

flying smurf είπε...

Διαβάζοντας το post σας στεναχωρήθηκα ακόμα πιο πολύ που ματαιώθηκαν τα φετινά σχέδια για Κέρκυρα (αν και ομολογώ ότι στην αρχή ήμουν αρνητικός λόγω της πολυκοσμίας).
Με τις ιστορίες για Πάσχα στο εξωτερικό, θυμήθηκα και μια δική μου. Nantes, μεταπτυχιακές σπουδές πριν 4 χρόνια (έπεφτε καθολικό με ορθόδοξο πάσχα μαζί). Πολύ διάβασμα και ούτε κατάλαβα τη Μ.Εβδομάδα... Κυριακή του Πάσχα όμως είπα να φάω έξω, γιορτινή μέρα γαρ... Που να φανταστώ ότι ΟΛΑ ΜΑ ΟΛΑ θα ήταν κλειστά... γυρίζω σπίτι, βαφτίζω οβελία (που δεν έχω φάει ποτέ αλλά λέμε) το πορτοκάλι (δεν υπήρχε κάι άλλο φαγώσιμο στο σπίτι) που'χα στο ψυγείο και έφαγα μισό το μεσημέρι και μισό το βράδυ.

Nikos Dimou είπε...

Πως δένουν τώρα τα ρεκόρ του σεξ (με αναβολικά - ή τουλάχιστον τεστοστερόνη;) με τους επικήδειους ποιητές του Αμστερνταμ και τον Αμλέτο στην Σπιανάδα, ένας Θεός το ξέρει.

(Σόρρυ - ο Θεός ανήκει στο προηγούμενο post).

Θυμήθηκα τον Μποστ:

"...αλλά εσείς το μυαλό σας όλο εκεί"

Nikos Dimou είπε...

Mr Pnin said...
Είμαι πελεποννήσιος -κοντοχωριανός του κ. Δήμου με ρίζες από ορεινή Κορινθία- κι ακόμη 'χειρότερα' είμαι ο μισός αρβανίτης.

Γιατί χειρότερα; Εγώ είμαι 1/4 ηπειρώτης (από Άγναντα - και κατά Χάρη αρβανίτης) 1/4 Τρίκαλα Κορινθίας, 1/4 Χίος (ιταλική ρίζα, γενοβέζικη) και 1/4 πάλι Χίος αλλά με πολίτικη ρίζα). Τα δύο τελευταία μέσω Ερμούπολης.

Άρα μπορώ να νιώθω αντιπροσωπευτικός του ελληνικού βουνήσιου και νησιώτικου χώρου.

Aphrodite είπε...

@georgia m.

Αντε, για να το γυρίσουμε σε Πάσχα, θα μας επαναφέρει στην τάξη ο Δον Γάτος και δεν θέλω... (θα με σβήσει κι απ'την καρδιά του και τι θ'απογίνωωωωω...)

Λοιπόν, δικό τους Πάσχα στη Γλασκώβη, περίμενα στο flat Το Τεκνό από την ΑΘήνα, το οποίο είχε βάλει τα μεγάλα μέσα, και χωρίς να το ξέρω είχε περάσει από τη μάνα μου να πάρει διάφορες προμήθειες να μου φέρει.
Η κλασσική ελληνίδα μάνα, αφού του έδωσε μέχρι ΚΑΙ κουβέρτες (λες και δεν είχα ήδη 4 παπλώματα των 30 togs με το ψοφόκρυο), του έδωσε κι ένα κάρο φαγητά και υλικά για να μαγειρεύω μέχρι να παντρέψω τα μελλοντικά μου παιδιά...
Ο τύπος τά'παιξε απ'το κουβάλημα, είχε βάλειόμως σχέδιο Μάρσαλ, οπότε πήρε την πτήση αγόγγυστα, με ένα κάρο καθυστερήσεις, αλλαγές, για να φτάσει αντί 2 το μεσημέρι, κοντά μεσάνυχτα...

Χωρίς κινητά, είχα πάει να τον παραλάβω, σημαιοστολισμένη (if you catch my drift), είχα στηθεί, ε, στο τέλος έφυγα και λέω αφού ξέρει πού μένω, σιγά, θα πάρει ένα ταξί να έρθει...

Κατά τις 3:30 το ξημέρωμα, με ειδοποιούν (είχε και βλάβη το τηλέφωνό μου τελικά και δεν μπορούσε να με βρει νωρίτερα) ότι με ζητάει η αστυνομία του αεροδρομίου για κάποια υπόθεσή μου.

Ορίστε?

Εβαλα ό,τι βρήκα πρόχειρο (εμφάνιση στρατιωτικό jacket & Doc Martin's, άθλιο ξέβαμμα - μάτι ρακούν, μαλλί ζούγκλα του Αμαζονίου, γάντια ορειβασίας, ένα ποίημα θηλυκότητας...) και πήγα μαλλιά-κουβάρια στο αεροδρόμιο, όπου είχε προσωπικό ασφαλείας και με μπαγλαρώσανε με το που μπήκα- δεν καταλάβαινα τι παιζότανε! (αγουροξυπνημένος 50-άρης βλάχος Σκωτσέζος να νομίζει ότι κουβαλάς ντόπα, ή/και σου τη φέρνει γκόμενος από Ελλάδα-Τουρκία δεν είναι και ό,τι πιο συνεννοήσιμο!)

Τι είχε γίνει? Το Τεκνό (με μυαλό αντιστρόφως ανάλογο εμφάνισης, αλλά έτσι δουλεύουν αυτά!), είχε τυλίξει μια πλακέ χύτρα ταχύτητας, με χύμα φακές μέσα (οι σκωτσέζοι δεν ήξεραν τι'ν'τούτο), πεσκέσι της μάνας μου, μέσα στις κουβέρτες, ανάμεσα διάφορα g-strings κτλ κτλ δωράκια για μένα (+ χειροπέδες ο ηλίθιος!) κι όταν φάνηκε στις ακτίνες κάτι σαν βόμβα, του είπαν να ανοίξει τη βαλίτσα, ξεχύθηκε ο αχταρμάς και...

Ξεμπλέξαμε νωρίς το πρωΐ, αφού μαζεύαμε φακές από το δάπεδο μαζί με ξελιγωμένες στα γέλια καθαρίστριες, είχε μαζευτεί ΟΛΟ το προσωπικό με την πρωϊνη βάρδυα, το Τεκνό αντί τη μεγαλειώδη είσοδο - να με ρίξει ξερή, είχε γίνει εντελως ρόμπα κι εγώ γέλαγα τόσο που περιττό να σας πω, το 4-ήμερο αυτό ήταν από τα "λευκότερα" της ζωής μου....

mickey είπε...

Ωραία! Ευθυμήσαμε ολίγον.

Πάντως έχω αρχίσει και νιώθω μια ...αδυναμία ;)

Σας αφήνω προς το παρόν...

Ανώνυμος είπε...

Nikos Dimou said...
Περιμένω τις δικές σας πασχαλινές εμπειρίες - όχι τόσο θρησκευτικές όσο αισθησιακές (για μένα το Πάσχα είναι η ανάσταση των αισθήσεων).

Εσείς δώσατε το έναυσμα, δικαιολογημένα λοιπόν και κάποια πονηρά σχόλια κύρ-Νίκο μας. Απλά άργησαν να τα μοιραστούν μαζί μας τα παιδιά... ;))

Nikos Dimou είπε...

A έχω κι εγώ ιστορίες από Γλασκώβη. Αλλά σε άλλο ποστ (δεν είναι πασχαλινές).

Γεωργία μην είσαι αφελής με τις χειροπέδες. The lady is into S+M. Το αριστούργημα του Sacher Masoch ονομάζεται Venus im Pelz (1874) Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕ ΓΟΥΝΑΡΙΚΟ.

mickey είπε...

Δεν είναι, δεν είναι! Κάτι ξέρω εγώ που σας λέω ;)

Aphrodite είπε...

@ΝΔ,

εσείς μην είστε τόσο αφελής- το ξέρετε το "θα μου κάνεις το τραπέζι, θα σου κάνω το κρεββάτι", οπότε σου λέει, αυτή η τρελλή θα με ταΐσει τις φακές της μάνας της τις οποίες και ΛΑΤΡΕΥΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ, κάτσε να παρω χειροπέδες γιατί μονο δεμένος θα τις φάω!

S+M? Οχι, πονάει, προτιμώ bonding, δεν αφήνει και σημάδια...

Nikos Dimou είπε...

Πάει το χάσαμε το Πάσχα και την Κέρκυρα!

Κέρκυρα γιοκ!

bidibis είπε...

Ax, πάσχα ήτανε θαρρώ, όταν σκοτώθηκε ο Σέννα

bidibis είπε...

Kάποτε επισκέφτηκα στην Κέρκυρα το κτίριο του πεντακοσάρικου. Όταν μου είπαν οτί εκεί στεγάζονταν σχολές του Ιονιου Πανεπιστημίου, έπαθα πλάκα! Τέτοιο αχούρι δεν είχα ξαναδει...

Dion.M. είπε...

@ΝΔ said:

ΣΤΟ ΝΟΥ ΜΟΥ η λέξη παράδεισος σημαίνει ένα πράγμα: Πασχαλινή Κέρκυρα.

Φαντάζομαι τον παράδεισό μου, σαν παράδεισο των αισθήσεων. Και σ' όλο τον κόσμο, μόνο σ' έναν τόπο, μόνο μία στιγμή το χρόνο, φτάνουν όλες οι αισθήσεις ταυτόχρονα στην κορύφωσή τους.

Μεγάλο Σάββατο πρωί, ώρα εννέα, στη Σπιανάδα.


Ναι! Αυτό πρέπει να είναι παράδεισος: Παράδεισος των Αισθήσεων . Ανοιξη σε ένα πολιτισμένο περιβάλλον, μέσα στην κοινωνία όχι σε ένα μακρυνό νησί! Πολιτισμένοι άνθρωποι, υπέροχη μουσική, καλόγουστη και λειτουργική αρχιτεκτονική, πανέμορφη φύση, ευωδιαστικές μυρωδιές!

Δεν έχω τίποτα να προσθέσω στο κείμενο του 1980.

Θυμάμαι και τον Μάνο Χατζηδάκι, που εξήγησε κάποτε τους λόγους που επέλεξε να δώσει μιά συναυλία του στην Κέρκυρα και όχι στην Αθήνα...

Αν και Επτανήσιος σοκαρίστηκα από τους βαρείς χαρακτηρισμούς... Δεν είχε άδικο όμως! Απλώς ήταν πολύ ειλικρινής, ώς συνήθως.

Θα μείνω όμως λίγο στο... «δίπλα στους Επτανήσιους, όλοι εμείς είμαστε αρκούδες» και στο «Κέρκυρα-Κέρκυρα, που δεν γνώρισες την τυραννία του Τούρκου και την κακομοιριά του πεύκου.»

Αν και τα είπατε όλα με δυό λέξεις, για να συνδέσουμε λίγο το θέμα με τα προηγούμενα posts, ποιά είναι η διαφορά των Επτανήσων με την υπόλοιπη Ελλάδα ; Ότι τα Επτάνησα είχαν Βενετική (μέχρι τον Ναπολέοντα) κατοχή όταν η υπόλοιπη Ελλάδα είχε Τουρκική. Δηλαδή τα Επτάνησα έστω και σαν μιά γωνιά της Ενετικής επικράτειας, μετήλθαν του διαφωτισμού και της Αναγέννησης ενώ η υπόλοιπη Ελλάδα όχι. Και για να το πούμε πιο σχηματικά είναι η διαφορά μεταξύ παπικής τιάρας και Τουρκικού σαρικιού. (Που μεταξύ των δύο οι οπαδοί του Γαννάδιου και η επίσημη Εκκλησία προτιμούσαν το δεύτερο!)

Δυστυχώς στο καζάνι του νεοελληνικού νεοπλουτισμού οι πολιτισμικές διαφορές μεταξύ των περιοχών της Ελλάδας τείνουν να εξαλειφθούν. Το καλοκαίρι και ιδίως τον Αυγουστο, και στα Επτάνησα, η ακοή τουλάχιστον,θα πληγωθεί από τα τραγούδια του σύγχρονου Πανελληνικού ρεπερτορίου. Μάλλον οι περισσότεροι συμπατριώτες ξεχάσανε να βγάλουν το σαρίκι.

Αναρωτιέμαι μερικές φορές ποιά είναι τα πολιτιστικά χαρακτηριστικά του σύγχρονου Ελληνα και ποιά θα είναι η εξέλιξή τους.

Στην Ιταλία η Σικελία και η Λομβαρδία απέχουν παρασάγγας και η κοινωνία είναι διαφορετική και η οικονομία είναι εντελώς διαφορετική. Μπορούμε όμως στην Λομβαρδία όπως και στην Σικελία να αναγνωρίσουμε την Ιταλική μουσική.

Οταν όμως μιλάμε για Ελληνική μουσική τι εννοούμε;
Χατζηδάκη ή Θεοδωράκη; ...Mάλλον φωτεινή εξαίρεση ήταν.
Δημοτικό τραγούδι; Ούτε αυτό!
Τα τραγούδια των νυκτερινών κέντρων της παραλίας;
Ελπίζω όχι...

Πάντως όταν μιλάμε για Επτανησιακή μουσική ξέρουμε τι εννοούμε.Εκεί υπάρχει ταυτότητα.

Και τώρα ένα ανέκδοτο για να ευθυμήσουμε ή να μελαγχολήσουμε:

Πριν είκοσι μέρες, καθόμουνα σε μία trattoria στην Piazza di Spagna, στην Ρώμη. Ο καιρός ήταν καλός και αν και βραδάκι καθόμαστε έξω. Οι πελάτες συνομιλούσαν χαμηλόφωνα και η ηρεμία βασίλευε.
Ξαφνικά ακούστηκε από κάποιον περαστικό ένα κασσετόφωνο (η κάτι παρόμοιο) στην διαπασών...
Η μουσική κάτι μου θύμιζε...
Οι στίχοι δεν τους κατάλαβα καλά αλλά επαναλαμβανόταν η λέξη ...Ο Σαλονικιός ...Ο Σαλονικιός...

Ολοι εγύρισαν το κεφάλι... Εγώ και η παρέα μου το σκύψαμε...

«Οπου και να πάω η Ελλάδα με πληγώνει...»

takis vasilopoulos είπε...

@georgia

Ναι .Και βέβαια το θυμήθηκα,του την έχω δώσει από το Σάββατο.Σε ευχαριστώ!!


@the resident

Τώρα ναι,αλλα σαν παιδι ήμουν πολλα κιλακια!

bidibis είπε...

dionm said..."Αναρωτιέμαι μερικές φορές ποιά είναι τα πολιτιστικά χαρακτηριστικά του σύγχρονου Ελληνα και ποιά θα είναι η εξέλιξή τους"


Ταβλι-Μπουζούκια-Τζατζίκι

takis vasilopoulos είπε...

Ν.Δ ψηνετε αρνάκι στα κιούρκα? .Θα βολευει και ο κηπος,θα εχετε ανεση χωρου.
Φετος θα μαζευτειτε με φιλους?

Nikos Dimou είπε...

takis vasilopoulos said...
Ν.Δ ψηνετε αρνάκι στα κιούρκα? .Θα βολευει και ο κηπος,θα εχετε ανεση χωρου.
Φετος θα μαζευτειτε με φιλους?

Βέβαια. Θα ανεβάσω και φωτογραφίες στο blog. Όχι από το φαί - από τον κήπο...

takis vasilopoulos είπε...

N.Δ μια ερώτηση ( ασχετη με το θεμα ) ....
Στο περιοδικο discovery and sciense εχετε μονιμη στηλη και αν ναι προτιθεστε να δημοσιευετε τα αρθρα στο internet όπως συμβαινει και με το RAM?

bidibis είπε...

Η γοητευτική Κερκυραία, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ πώς μπόρεσε και παντρεύτηκε τον Τόλη Βοσκόπουλο; Τι του βρήκε; Και αυτός χάλια είναι και η μουσική του ακόμη χειρότερη. Ενώ η Αγγελικούλα μοιάζει να έχει ένα κάποιο επίπεδο.

Χθες τον πήρε το μάτι μου σε μια από της μεσημεριανές κουτσομπολοεκπομπές. Από ότι φαίνεται ο πολιτισμός πολλών πολιτικών της χώρας είναι επιπέδου Τατιάνας. Ενδεικτικά αναφέρω και τον Δημήτρη Κωνσταντάρα.
Αν ήμουν η Γκερέκου: 1)δε θα παντρευόμουν τον Τόλη και 2)αν είχα κάνει το λάθος, τουλάχιστον δε θα τον άφηνα να με κάνει ρεζίλι στα κους κους και στη Λαμπίρη.

Ο άλλος ο βουλευτάκος της Κέρκυρας, ο Γεωργιάδης, συμπαθητικός είναι –λέει και κάποια ενδιαφέροντα πράγματα χωρίς να φοβάται το πολιτικό κόστος. Δυστυχώς, όμως, είναι πολύ Δυτικός για γραικο-τουρκικα γούστα και δύσκολα θα μπορέσει να κάνει σπουδαία πολιτική καριέρα. Άσε που τραγουδάει και τζαζ, πράγμα όχι ιδιαίτερα αρεστό στην ηπειρωτική Ελλάδα – εδώ αρέσουν ο Πανίκας και τα κλαρίνα…

paragrafos είπε...

- Εκ γυναικός ερρύη τα φαύλα.

- Αλλά και δια γυναικός πηγάζει τα κρείττω.



Με αγάπη

Παράγραφος

(λόγω Μεγάλης Τρίτης για κάποιους)

bidibis είπε...

"πηρε εναν απο τους καλυτερους τραγουδιστες ολων των εποχων"

harry δε μου είχες δώσει την εντύπωση ότι είσαι μπουζουκολάγνος.
Οι επτανήσιοι έχουν την καλύτερη μουσική στην ελλάδα. τί δουλεία εχει ο τσιφτε-τόλης σε αυτόν τον ιερό, απο άποψης μουσικής, τόπο

andy dufresne είπε...

Χαλάσατε ένα ευαίσθητο post με τις ασέβειες και τα αίσχη σας (άκου εκεί bonding!)

Θα μιλήσω για το δικό μου Πάσχα. Δεν έχω καταφέρει να το εξηγήσω, αλλά το Πάσχα είναι για μένα κατανυκτικό, υπερβατικό, πραγματικά αποκαλυπτικό.


Ήταν Κυριακή του Πάσχα, 14 χρονών, όταν βουτήξαμε τα κλειδιά του πισωκίνητου θηρίου του μπαμπά, όλοι σουβλίζανε αρνί, δεν μας πήρε χαμπάρι κανείς, ανεβοκατεβήκαμε με τις πόρτες απ' την Ιτέα στους Δελφούς, ακούγοντας το Easter της Patti Smith (Because the night κλπ).

Ήταν Μεγάλο Σάββατο όταν αισθάνθηκα για πρώτη φορά στο πετσί μου, 16 χρονών, τί σημαίνει ανάσταση παρακολουθώντας το The night of the living dead του George Romero (ακούγαμε φυσικά το ιδιαιτέρως κατανυκτικό soundtrack: Flesheaters, 45 Grave, the Damned κλπ).

Ήταν Μεγάλη Πέμπτη, 18 χρονών, όταν ήπια το πρώτο μου γάρο και τα είδα όλα, αισθανόμουν ως Εσταυρωμένος, ακούγοντας το "I am the resurection" των Stone Roses.

Ήταν Μεγάλη Παρασκευή όταν συμμετείχα στο πρώτο όργιο της ζωής μου, 20 χρονών, ακούγοντας το Venus in furs απ' τη μπανάνα των Velvet Underground.
Συμμετείχε και μία κοπέλα που την έλεγαν Αφροδίτη και παρίστανε τη νεκρή, αν υποψιαστώ ότι...

Καλό Πάσχα σε όλους τους sex, drugs και rock'n'roll amigos.

bidibis είπε...

οι τσάμηδες έχουν δικαιώματα στην Κέρκυρα;;η μόνο στην Ηπειρο

bidibis είπε...

Αndy Dufrense..."Ήταν Μεγάλη Πέμπτη, 18 χρονών, όταν ήπια το πρώτο μου γάρο και τα είδα όλα, αισθανόμουν ως Εσταυρωμένος, ακούγοντας το "I am the resurection" των Stone Roses."


Eγω σε μια παρόμοια φάση είπα:
I don’t have to sell my soul
He’s already in me
I don’t need to sell my soul
He’s already in me

I wanna be adored
I wanna be adored
...
I wanna be adored
Adored
I wanna be adored
You adore me
You adore me

I wanna
I wanna be adored

maika είπε...

Πάει ο Αμλέτος,τον πνίξαμε....
Γιατί ρε παιδιά???

houlia είπε...

Θέλω ένα Πάσχα διαφορετικό! Όχι άλλο Πάσχα των Ελλήνων, των οικογενειακών συνευρέσεων, των αρωμάτων και τών χρωμάτων, των ερώτων, των εκδρομών, των αδειών...Θέλω ένα Πάσχα, θέλω ένα Πέρασμα....Από έμπνευση κι από ευθύνη φορτωμένο. Στη σιωπή, στην παρατήρηση. Στην Αγάπη. Αυτό που λείπει. Θέλω ένα Πάσχα για τους ανυπεράσπιστους τής λύπης. Σ’αυτούς δοσμένο. Οι λοιποί, εμείς οι χορτασμένοι, θα έχουμε μονάχα ένα ακόμα Πάσχα! Εκείνοι...θα έχουν λίγη Ανάσταση. Θέλω ένα Πάσχα.Θέλω ένα
Πείραμα!

Dion.M. είπε...

Μιά και σαν γνήσιοι Ελληνες και Ελληνίδες, το ρίξαμε λίγο στον «χαβαλέ» να γράψω για δύο «αττάκες», που άκουσα :

H πρώτη του Ζάχου Χατζηφωτίου και ακούστηκε από συνέντευξή του στην ΕΤ3.

Τί ωραίος θα ήταν αυτός ο τόπος αν τον είχαν οι Ιταλοί!

Η δεύτερη του αθλητικογράφου Γεωργίου και ακούστηκε προχθές στην τηλεόραση.

Τί μας έκανες Μεταξά με το «όχι»! Τώρα θα παίζαμε Campionato!

Δεν τις υιοθετώ. Απλώς τις αναφέρω για το humor τους. Πάντα στο humor υπάρχει αυτοειρωνία και λίγη πίκρα.

glenn είπε...

Βλέπω πως κάποιοι έχουν ξεσαλώσει εδώ μέσα εν τη (αναγκαστική) απουσία μου. Τα κεφάλια μέσα γιατί επανήλθε το "χουλιγκάνιον", ο Μακεδών ο καταγόμενος απ' του Αλεξάνδρου τη χρυσή γενιά (αν και οι πιο πρόσφατοι πρόγονοί μου ήταν απ' την Ύδρα, αλλά δεν μπορεί θα πέρασαν κι από εκεί οι Μακεδόνες).

Για το θέμα μπορώ να πω ότι το Πάσχα είναι πιο ωραίο απ' τα Χριστούγεννα διότι τώρα ανθίζουν τα λουλούδια και οι πασχαλιές.

sokianos είπε...

@ND--sima apo to BERLIN
ola kala kai omorfa , file niko..., omos gia to pevko diafono rizika...exei ton charaktira tou kai tin akoustiki tou parousia, otan throizei apo ton aera tou ymitou...mi to adikeis...

herzlichst

houlia είπε...

Cha. Giannakopoulos said...

"Φέτος το Πάσχα δεν περιμένω τίποτα (φέτος, όλο τον χρόνο, δεν περιμένω τίποτα). Ακούω Shirley Horn (I remember Miles) και ξαναδιαβάζω το Πάσχα στη Νέα Υόρκη του Blaise Cendrars. Και δεν κάνω τίποτε άλλο."

Με μετέφερες μ' αυτην την εικόνα. Εσκυψα το κεφάλι να αναπαράξω αυτή την εικόνα τής "απραξίας" μέσα μου. Αυτή τη δημιουργική εικόνα σου!

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

Δεν είναι δημιουργική η απραξία. Ούτε η προσμονή.
Δημιουργική είναι η πράξη τώρα. Κι ο ενθουσιασμός.

Dion.M. είπε...

Και μια άλλη «αττάκα» πιο παλιά.

Οταν ενώθηκε η Επτάνησος με την Ελλάδα, και περνούσαν πολλοί Ακαρνάνες στην Λευκάδα για λόγους εμπορίου, φορώντας τις προβιές της εποχής και κρατώντας τις γκλίτσες, οι Λευκαδίτες είχαν μείνει άναυδοι.

Τότε κάποιος Λευκαδίτης βουλευτής της Ιονίου πολιτείας που η βουλή της είχε ενσωματωθεί στην Ελληνική, ζήτησε να ληφθούν μέτρα για τους Λευκαδίτες εμπόρους διότι ...«πριν μεν συνηλλάσοντο με Liverpool και Manchester, νυν δε με Αστακόν και Λαβέρδαν»!

sokianos είπε...

@aphrodite
...anoixe i kardia mou me tin parousiasi tis airport story!!!
straps on -slides off...

kali anastasi

bidibis είπε...

Corfu born Prince Philip said:

"When a man opens a car door for his wife, it's either a new car or a new wife"


At a 1986 World Wildlife Fund meeting he said "If it has got four legs and it is not a chair, if it has got two wings and it flies but is not an aeroplane, and if it swims and it is not a submarine, the Cantonese will eat it"

Long live Corfu!!!

houlia είπε...

Νίκο,
Μια και η Αφροδίτη είναι από αέρα, στην ανέμη τυλιγμένη...Δως της κλότσο να γυρίσει.Παραμύθι ν'αρχινίσει!
Πού είσαι κυρά κι ανάερη?Αφροδίνεις στους αγγέλους σου λογάκια? Ελα πριν τα μεσάνυχτα στα παραμύθια σου...

Dion.M. είπε...

Και μιά παρατήρηση για το πεύκο.

Στην Αττική και στην νότια Ελλάδα, ευδοκιμεί η pinus halepensis. Είναι το μόνο δένδρο που μπορεί, χωρίς πότισμα να τα βγάλει πέρα με την ξηρασία.

Η pinus pinea έχει ανάγκη από καλοκαιρινές βροχές. Για τον λόγο αυτό φύεται στην Δυτική Ελλάδα που έχει περισσότερες βροχοπτώσεις.
Συνεπώς δεν φταίει το πεύκο αλλά η ξηρασία για την πιο φτωχή βλάστηση στην Αττική και σε μεγάλο μέρος της Ελλάδας.

Βέβαια ο χαρακτηρισμός του ΝΔ έχει καθαρά μεταφορικό και όχι φυτολογικό χαρακτηρα.

resident είπε...

@Ωραιότατα
Αγαπητέ πως σου φαίνεται η ανάσταση στην πλατεία του Αργοστολίου? Εμένα μου φαινεται αποκρουστική σε σχέση με τις Κέρκυρας.Ούτε η πλατεία -ξερη και ανυδρη-, ούτε η φιλαρμονική, ούτε η στριμμένη φωνή του δεσπότη έχουν κάτι το όμορφο.Ασε το τριτοκοσμικό έθιμο των βαρελότων, με μπουρλοτιέρηδες αγροίκους σκαρπινατουs, μαυροπουκαμισαδες με την αλυσίδα στο πέτο.Το Αργοστόλι αλλοτριώθηκε από την έλευση βαρβάρων που ήρθαν από άλλα μέρη της χώρας και του εξωτερικού, αλλά και από άγρια χωριά της περιφέρειας…Φιλικούς χαιρετισμούς.

Νίκος Μ είπε...

@harry

Όλη αυτή η κατάσταση μου θυμήζει το ανέκδοτο με τον Τοτό, που ότι θέμα και να σητητούσαν τα παιδάκια στην τάξη αυτός μίλαγε για τα σκουλίκια!

axilleas είπε...

Καλησπέρα!

takis vasilopoulos είπε...

Cha. Giannakopoulos χαιρετώ την επιστροφη σας,για πολυ καιρο σας ειχαμε χάσει,καλως σας ξαναβρήκαμε.Ακομα θυμαμαι εκεινο το ομορφο κειμενο σας για μια γυναικα....

takis vasilopoulos είπε...

WHERE IS THE BIG CAT?

WHERE IS THE LITTLE MOUSE?

GOODNIGHT ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ!

apousia είπε...

@harry reloaded
Άστους να μπουν πρώτα!
Μη βιαστείς να με πάρεις με τις πέτρες,ΘΕΛΩ την Τουρκία στην Ε.Ε.,άσχετα αν το πιστεύεις.
Το θέμα είναι αν η Τουρκία,ή καλύτερα κάποια από τις ''Τουρκίες'' που υπάρχουν στην Τουρκία,θέλει να μπει στην ένωση..
Ωχ,πάει ο Αμλέτος!

apousia είπε...

@harry reloaded
Δεν θα συνεχίσω γιατί θα μας πετάξει έξω ο πυργοδεσπότης,κι αν όχι εσένα που σε αγαπάει,εμένα σίγουρα.
Δύο γραικιές δεν ξέρω,ίσως υπάρχουν,δύο Τουρκίες πάντως σίγουρα!
Περισσότερες από δύο,γιατί το λεγόμενο βαθύ κράτος έχει πολλά πρόσωπα,ανάλογα με τις περιστάσεις και τα κίνητρα.

Nikos Dimou είπε...

Συγγνώμη φίλοι, είχα έκτακτη απασχόληση - αλλά από ότι είδα και χωρίς γάτο (και χωρίς ποντικό) τα καταφέρνετε μια χαρά!

Καληνύχτα!

Aphrodite είπε...

@andy, 9:40
"Χαλάσατε ένα ευαίσθητο post με τις ασέβειες και τα αίσχη σας (άκου εκεί bonding!)"

Αστειεύεσαι βέβαια... αυτό ακριβώς ειπώθηκε, καλύτερα αυτό από το pure S/M, είμαστε ευαίσθητοι άνθρωποι εμείς! (-D

"...Ήταν Μεγάλη Παρασκευή όταν συμμετείχα στο πρώτο όργιο της ζωής μου, ... ακούγοντας το Venus in furs .... Συμμετείχε και μία κοπέλα που την έλεγαν Αφροδίτη και παρίστανε τη νεκρή, αν υποψιαστώ ότι... "

Οχι καλέ μου, ποτέ δεν χρειάστηκε να play dead! Ασε που δε μπορώ, γαργαλιέμαι! Venus in furs, ξέρεις τι ενόχληση μπορεί να είναι το γουνικό?
Πάντως andy μου ασέβεια-ασέβεια, αλλά το erotica Πασχαλιάτικα, μια χαρά το πας!
(-D


@back to the future, 10:41,
"Τι είναι bonding?"

Ενας ευφημισμός του bondage. Θυμίζει λίγο ενώσεις χημικών, την ενδυνάμωση της σχέσης γονιού-παιδιού, άντε και την κόλληση όψεων πορσελάνης στα δόντια για αισθητικούς λόγους. Κάτι σα να λες cute αντί kinky, μια που υπάρχουν και μικρά παιδιά που σοκάρονται (βλ. παραπάνω!), κατάλαβες τώρα?

@ sokianos, 11:29,
"straps on, slides off!"

Βρε-βρε καλώς το το παιδί, που έχει άποψη καλή.... :-)


@glenn, Μακεδόνα,

τέτοιο "άδειασμα" δεν το περίμενα από σένα! Εχουν γίνει σημεία και τέρατα (κυρίως αυτά!) κι εσύ αγρόν ηγόρασες! Εφαγα ανάκληση, καμπάνα και παρ'ολίγον αποβολή για χάρη σου! :-)

@harry,

Ελα και ο λούκουμος, δε μας έχεις πει τη γνώμη σου για τις Μικρασιάτισσες (εκ παραλίων - Ελληνίδες Ιωνίας, Σμυρνιές συγκεκριμένα)... (-)

glenn είπε...

Δεν ξεχνώ το καλοκαίρι του 2004 που είχα πάει στην Λευκάδα. Εκεί στην πόλη της Λευκάδας έξω απ' τα ΚΤΕΛ είδα μια γυναίκα και έμεινα άναυδος. Ήταν καθημερινή αλλά αυτή φορούσε μια παράξενη φορεσιά. Παραδοσιακή σαν κι αυτή που βλέπουμε να φοράνε στους χορούς, λίγο πιο ανεπίσημη. Έπαθα την πλάκα μου όταν κατάλαβα ότι δεν ήταν από λύκειο ελληνίδων ή κάτι παρόμοιο. Ήταν τα ρούχα της και τα φορούσε! Η Ελλάς ζει τουλάχιστον στα επτάνησα.

glenn είπε...

@Αφροδίτη: Υπάρχουν και δουλειές Αφροδίτη. Έπρεπε να λείψω.

Aphrodite είπε...

@houlia,
"Νίκο,
Μια και η Αφροδίτη είναι από αέρα, στην ανέμη τυλιγμένη...Δως της κλότσο να γυρίσει.Παραμύθι ν'αρχινίσει!
Πού είσαι κυρά κι ανάερη?Αφροδίνεις στους αγγέλους σου λογάκια? Ελα πριν τα μεσάνυχτα στα παραμύθια σου..."

Οποιος τολμήσει το εγχείρημα "κλώτσος" κάνει ανάσταση στο ΚΑΤ!

(όχι καλή μου, ξέρεις ότι το λέω πειραχτικά, είπαμε, δεν μας αρέσουν τα νια-νιά, αλλά όχι και κλώτσο! Θα μου πεις, αν τον παραλείψουμε & προχωρήσοουμε κατ'ευθείαν στον μπάτσο, μήπως θα κάνουμε το Πάσχα που έλεγες? Χμ....)

(-)

Μού'βγαλαν την ψυχή ανάποδα για να τα αποκοιμήσω, τώρα έχουμε ΚΑΙ αστερίσκους Mermedia στα σχιζο-παραμύθια που τους λέω, οπότε ξεμπερδεύω πολύ δύσκολα! Αν δεν με πρήξουν ξυπνώντας κάθε τρεις και λίγο, κάτι μπορεί να σκαρώσω αργότερα!

ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΘΟΡΥΒΟ παρακαλώ συν-μπλογκίτες, ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!

(κι ο Γάτος ελπίζω! Δεν κουράστηκε με την έκτακτη απασχόληση πια?)

Aphrodite είπε...

@harry,

SHAME ON YOU! Αγιες μέρες πού'ναι....!
=-Ο

(διακρίνω seal of approval δηλαδή?)

Aphrodite είπε...

@harry,

SHAME ON YOU! Αγιες μέρες πού'ναι....!

(διακρίνω seal of approval δηλαδή?)

(-)

Nikos Dimou είπε...

Αφροδίτη ο Γάτος δεν κοιμάται. Σε παρακολουθεί με μισόκλειστο μάτι και με μουστάκι ραντάρ. Θα κοιμηθεί μόλις σε φέρει στο όνειρό του.

Aphrodite είπε...

@NΔ,

τι γίνεται και δε μπορώ να σβήσω σχόλιο γιατί εξαφανίζεται το "τενεκάκι" από κάτω? Και δεν μπορώ να κάνω collapse comments από πάνω-πάνω, τι έχει γίνει σήμερα? Κάποια ζαβολιά κάνατε μου φαίνεται...

Χμ....

Aphrodite είπε...

@ΝΔ (και γενικώς δηλαδή...)

Μόλις με φέρνει ένας άντρας στ'όνειρό του, να ξεραίνεται αμέσως στον ύπνο... Νομίζω ότι άνετα μπαίνει στο πάνθεον των καλύτερων κομπλιμέντων που έχω ακούσει ποτέ - απο την ανάποδη...!

(εγώ φταίω που σας δίνω και ιδέες!!!)

houlia είπε...

Αφροδιτάκι,
Μην τον παρεξηγείς.Είναι ο κλώτσοος που σου έλεγα! Τώρα όμως που επανηλθες...θα σε φέρω κι εγώ στο 'ονειρό μου( με το συμπάθειο) για να πάω επιτέλους για ύπνο...

Aphrodite είπε...

Δηλαδή....

Aphrodite είπε...

να τολμήσω?

Aphrodite είπε...

βρωμοπόντικο πού είσαι?

Aphrodite είπε...

200!!!!!

Aphrodite είπε...

@georgia,

Τόσην ώρα κάνω πάσες η έρμη, δε μιλάς? Πω-πωωω, συγνώμη!
:-(

Είναι η πρώτη μου φορά ξέρεις, άσε μου τη χαρά να του κλέψω μια 200άρα του άτιμου!

Υπόσχομαι ότι όποτε μπορώ σου θα κάνω τις καλύτερες πάσσες!

(καλά, εσύ δεν κοιμάσαι? Ολοι με φέρνουν στον ύπνο τους απόψε και πέφτουν ξεροί!!!)

andy dufresne είπε...

Υπάρχoυν κι άλλοι που δεν κοιμούνται και σε παρακολουθούν aphrodite...

andy dufresne είπε...

@georgia m.,

δεν δραπέτευσα ακόμη από τη φυλακή μου...
Υπολογίζω καμιά δεκαριά χρονάκια "σκάψιμο" ακόμα.
Και τώρα τελευταία με το κ#%$o-blog το 'χω παραμελήσει το σκάψιμο.

Δεν βλέπω και ποντικούς απόψε.

Aphrodite είπε...

Δε με βλέπω να μου κληρώνει, μωρά ξυπνάνε-κοιμούνται οπότε... Raincheck καλά μου παιδιά!

Σας αφήνω με 2 ανεκδοτάκια,


1. John says, "The good news is Christ is risen."

Peter says, "That's great! But, what's the bad news?"

John, looking around, says, "He's pretty pissed about last Friday."



2. A rabbit broke free from the laboratory where he had been born and brought up. As he scurried away from the fencing of the compound, he felt grass under his little feet and saw the dawn breaking for the first time in his life. "Wow, this is great," he thought.

It wasn't long before he came to a hedge and, after squeezing under it he saw a wonderful sight: lots of other bunny rabbits, all free and nibbling at the lush grass.


"Hey," he called. "I'm a rabbit from the laboratory and I've just escaped. Are you wild rabbits?"


"Yes. Come and join us," they cried.


Our friend hopped over to them and started eating the grass. It tasted so good. "What else do you wild rabbits do?" he asked.


"Well," one of them said. "You see that field there? It's got carrots and growing in it. We eat them."


This, he couldn't resist and he spent the next hour eating the most succulent carrots and lettuce. They were wonderful.


"Is there anything else you guys do?" he asked.


One of the other rabbits came a bit closer to him and spoke softly. "There's one other thing you must try. You see those rabbits there," he said, pointing to the far corner of the field. "They're girls. We have sex with them. Go and try it."


Well, our friend spent the rest of the morning screwing his little heart out until, completely worn out, he staggered back over to the guys. "That was fantastic," he panted.


"So are you going to live with us then?" one of them asked.

"I'm sorry, I had a great time but I can't."

The wild rabbits all stared at him, a bit surprised. "Why? We thought you liked it here."

"I do," our friend replied. "But I MUST get back to the laboratory. I'm dying for a cigarette."

Ετσι, να δένουμε τα posts μεταξύ τους... Πάω κι εγώ (λέμε τώρα!) κι αν καταφέρω να κοιμηθώ καθόλου, θα φέρνω στον ύπνο μου μαντήλια, πολλά μεγάλα μεταξωτά μαντήλια (να πνίξω κανέναν άραγε?)
(-Χ

andy dufresne είπε...

@georgia m.,
Όταν chat-άρουμε στο ξενυχτάδικό του, δεν chat-ίζεται και τόσο.

@aphrodite,
μ'έχεις μπερδέψει με τα ωράριά σου, πότε κοιμάσαι αν κοιμάσαι ποτέ;

@harry, εσύ κι ο πυργοδεσπότης ξυπνάτε για πιπί και ρίχνετε και μια βόλτα στο blog. Προχωρημένη η περίπτωσή σας.

Κουράστηκα να σκάβω απόψε, πάω να την πέσω κι εγώ, ας αφήσουμε χώρο για την επόμενη βάρδια.

Καληνύχτα κι από μένα παιδιά.

takis vasilopoulos είπε...

Ξυπνησα και εγω,δεν έχω υπνο....georgia m αν εισαι ακόμα εδώ σου εχω μια ερωτηση

takis vasilopoulos είπε...

Δεν προκειται για αποσπασμα :-}

Eιναι για ένα σχολιο σου

takis vasilopoulos είπε...

Ηθελα καιρο να το ρωτησω,στο POST για τη sei shinagon γραφεις

<< Απρόσμενες ευτυχίες:
-να έχω έναν άνθρωπο φίλο,που να τον ονομάζω μέσα μου ''πατέρα''και αυτό να μου δίνει φτερά.
-να ξεπερνάω τον εαυτό μου και τις όποιες δυσκολίες κάθε μέρα,από τότε που συνειδητοποίησα το πρώτο και να βλέπω τη ζωή πιο όμορφη απ όσο ίσως είναι.
-να μπορώ να του το λέω ενώ ζούμε και οι δύο. >>

takis vasilopoulos είπε...

Οταν το ειδα νομισα οτι το γραφεις για τον Ν.Δ.
Και αυτο το λέω γιατι εχω καταλάβει ποσο πολυ αγάπη έχεις για αυτόν.Γιατι το έχω νιωσει και εγώ,μερικα κείμενα του μου εχουν σταθει πατρικα,με μεγάλη στοργη.

Βέβαια μπορει να κάνω λάθος εντελώς

takis vasilopoulos είπε...

Σε ευχαριστώ που μοιράστηκες εστω και αυτο μαζι μου....σαν ενδειξη ευγνωμοσύνης και συμπαθειας θα ήθελα να μοιραστώ και εγώ κάτι μαζι σου μιας και ξέρω ότι αγαπας το μονογραμμα....

takis vasilopoulos είπε...

Ημουνα σιγουρος οτι τα έχεις διαβάσει όλα και πολλες φορές,φαίνεται απο τον τροπο που γράφεις εδω η αγαπη σου για αυτον.Και εγω τα έχω πολυδιαβάσει όλα { εκτος απο 2 που δεν μπορω να βρω } ...

Α ,είμαι σίγουρος οτι οι γνωστοι σου θα σε πειράζουν για το ποσο αγαπας τον Ν.Δ.Εμενα πάντως αρκετα,τους έχω << πρήξει >> με φωτοτυπιες απο διαφορα κειμενα του.Φαντάζομαι και εσύ τον έχεις διαδώσει σε γνωστους...

takis vasilopoulos είπε...

Γραφω,wait minutes

takis vasilopoulos είπε...

H προσγείωση απο τον έντονα ρομαντικο μου κόσμο ήρθε πριν χρόνια.....με έναν ανεκπληρωτο έρωτα.Κεραυνοβόλο.....δεν θα μπω σε λεπτομερειες ,θα αναφερθω στο μέρος που σχετίζεται με το μονογραμμα....

Ηταν μια βραδια Μαιου,μπαινω στο αμαξι και πάω στο αμφιθέατρο που την επόμενη θα έκανε μάθημα η κοπελα.Κόβω γύρω στα 150 λουλουδια απο τον κήπο της σχολης και αφήνω ένα σε κάθε έδρανο { δεν ήξερα που θα κάτσει } ....Μετα γράφω σττον πίνακα ένα αγαπημένο αποσπασμα του μονογράμματος μαζι με μια αφιερωση που μονο αυτη θα καταλάβαινε σε ποιον προοριζόταν.Ξαναγράφω όλα αυτά και σε ένα πανο στην είσοδο του αμφιθεατρου....Μετα όταν τελειωσαν όλα αυτά έκανα ένα λυτρωτικο τσιγάρο μεταμεσονυχτιο κάτω απο το φως των αστεριων....και το πιστευεις,για πρωτη φορα ένιωθα τοσο απολυτα ζωντανος,κοντευα να σπάσω....

Ο έρωτας αυτός δεν εκπληρώθηκε ποτε αλλα ένιωσα περηφανος γιατι τον υπερασπιστηκα όσο μπορούσα.Διαβασε το αηδόνι και το τριαντάφυλλο του wilde,νομιζω πως το αηδόνι μπορει να είναι ήσυχος,υπήρξα σωστός εραστης

takis vasilopoulos είπε...

Δεν ξέρω γιατι 4το πρωι ήθελα να το εξομολογηθω αυτο....ξερεις είμαστε αδύναμοι μπροστα στον ερωτα.Φοβάμαι,θέλω να μου δώσεις μια αγκαλια,έστω και διαδυκτιακα

takis vasilopoulos είπε...

Ξερεις αυτο που ειπα για την διαδοση του Ν.Δ το ειπα διοτι δεν εμφανιζεται πολυ στην t.v και δυστυχώς πολλοι νέοι δεν τον ξέρουν....θα μου πεις εδω δεν ξέρουν ουτε τον goethe ή τον σαιξπηρ αλλα τι να πω...
Για παραδειγμα θα ήθελα ολοι οι άνθρωποι να γνωριζαν το υπεροχο << το ποτε και το πουθενα >> ώστε όταν αντιμετωπισουν μια απώλεια να έχουν κάτι να τους γλυκάνει την ψυχή,ένα στηριγμα,ένα κάτι,μια αισθηση οτι και άλλος πέρασε τα ιδια μονοπατια

takis vasilopoulos είπε...

Στην << προειδοποιηση >> θα πω πως η ευαισθησια έχει αιχμηρα αγκάθια και υπερασπίζεται τον εαυτο της......2

22 γεωργια μου

takis vasilopoulos είπε...

Πες μου με λιγα λογια,τι είναι για εσενα αυτο το Blog?

takis vasilopoulos είπε...

<< o κύκλος των χαμένων ποιητών >> μια ταινια που ο Ν.Δ δεν πολυσυμπαθει είχε μια ωραία σκηνη που περιγράφει πως νιώθω αρκετες φορες όταν μπαίνω εδω μέσα.Μιλάω για τη σκηνη που οι φοιτητες κρυφα,κτατώντας φακούς,διέσχιζαν το δάσος για να βρεθούν σε μια σπηλιά οπου είχαν οργανώσει μια μκρη κοινωνια.Ετσι νιώθω πολλες φορες το ΒLOG.Σαν μια παράληλη κοινωνια,έναν τόπο να εκφράζομαι και να ακουω αποψεις,ένα τοπο ποιητικο αλλα και έντονο πραγματικο,ένα δικο μου τόπο,μια νησιδα επικοινωνιας που πολλες φορες μου δίνει μια αγκαλια σαν της γεωργιας σήμερα.

takis vasilopoulos είπε...

Εχεις δικιο,κανουμε καταχρηση,ζητω συγγνωμη απο τον Ν.Δ αν το παρατραβηξα.....λοιπον σε αυχαριστω γεωργια και καληνυχτα,να εισαι καλα

takis vasilopoulos είπε...

Kαι εγώ θέλω να πιστευω θα δείξει κατανόηση
Μερικα βράδια δεν έχουμε τιποτα,και εστω μια διαδυκτιακή αγκαλια μας γεμιζει απέραντο φως.Παντως ζητω ξανα συγγνώμη,παρασύρθηκα από τα συναισθήματα…..

Nikos Dimou είπε...

Καλημέρα!

Απίθανο ολονύκτιο ντουέτο Γεωργίας και Τάκη...

Η αυλή των θαυμάτων έγινε αυτό το μπλογκ...

Nikos Dimou είπε...

Cha. Giannakopoulos said...
"Γιατί τα ποιήματα δεν έρχονται όταν τα θες, δεν έρχονται όταν τα έχεις ανάγκη..."

κι όμως, ενίοτε, έρχονται. Και μπορούν να σε σώσουν... τα ποιήματα των άλλων - συχνά και τα δικά σου.

Μιλάω από πείρα. Και για να εμψυχώσω έναν από τους παλιούς φίλους του blog που μας έλειψε.

heinz είπε...

Aαααα, ώστε γι' αυτό στριφογύριζα όλη νύχτα....
Ήταν η φασαρία από το πάρτυ!

Καλημέρα @all!

Aphrodite είπε...

@paragrafos,

ευτυχώς που μάλλον σε πήρε ο ύπνος νωρίς χτες, εδώ έγινε... το "παραγνωριστήκαμε - ο-έ-ο"!

@harry μου,

πρέπει να είσαι πολύ ωραία παρέα πριν κοιμηθείς κι όταν ξυπνάς, ε?
(-D

Πώς δεν γιόρταζαν καλέ, μαζί με τις ορίγκιναλ, και οι κατηγορίας "Ξ.Π." (οι ξαναγεννημένες για!)

Κι όσο για τα jokes, αν τα έπιανες εσύ, πραγματικά θα ανησυχούσα!
:-)

@georgia, takis,

τη χρειαζόμασταν αυτή την "βαθειά" ανεμελιά (οξύμωρον, αλλά κάπως έτσι μου φάνηκε!)

@andy,

η σχέση μου με τον ύπνο είναι εντελώς γκομενική, τον έχω απόλυτη ανάγκη, δε ζω χωρίς αυτόν, αν με αφήσεις μπορώ κάλλιστα να εξασκώ το σπορ 15 ώρες/ημέρα, αλλά με το τρέξιμο που ρίχνω για όλους εδώ μέσα (κι έξω δηλαδή), ανάθεμα κι αν τον βλέπω πάνω από 3-4 ωρίτσες - κι αυτό χωρίς καφέ (δε μου φτάνουν όλα, κάνω και ομοιοπαθητική και απαγορεύεται) και χωρίς αμφεταμίνες... Οπότε είμαι εντός, εντός και επί τα αυτά, γι'αυτό και σε μπερδεύω με τα ωράριά μου...

Aphrodite είπε...

@takis, 4:05,

καταπληκτική κίνηση - αν δεν απέδωσε κι αυτό... τι αν πω, μερικές από μας πραγματικά θέλουν φροντιστήριο! (Εγώ θα την είχα βάλει να τα φάει τα λουλούδια στο τέλος!)
(-(

Yosemite Sam είπε...

Νίκο μήπως να ιδρύσουμε θρησκεία;

Οι πιστοί έχουν συσπειρωθεί,ο λόγος του κυρίου διαδίδεται,
η διαστρέβλωση με τα χρόνια είναι εξασφαλισμένη.

Ο andy θα αναλάβει να επιλέξει τους 12 αποστόλους.

Nikos Dimou είπε...

Yosemite Sam said...
Νίκο μήπως να ιδρύσουμε θρησκεία;

Aπαπα - έχω και πόνους στη μέση - ούτε να κουβάλησω τον Σταυρό δεν θα μπορούσα!

Ανώνυμος είπε...

Συγνώμη που σας τάραξα. Χαίρομαι τουλάχιστον που κάποιοι ασθάνθηκαν την ανάγκη να δικαιολογηθούν. Κι εγώ την ίδια ανάγκη ασθάνομαι, την ανάγκη να δικαιολογηθώ. Μόνο που δεν τα καταφέρνω γιατί ποτέ μου δεν αντέδρασα.
Καλύτερα βλάκας και ευτυχισμένος παρά έξυπνος και δυστυχισμένος (ή μήπως είναι αντίστροφα)?

houlia είπε...

Cha. Giannakopoulos said...

Ας ήταν, τουλάχιστον, δημιουργική η εικόνα, γιατί η χθεσινή "απραξία" δεν ήταν καθόλου δημιουργική (κάπου διάβασα αυτές τις μέρες την έκφραση "ήσυχη απόγνωση" - μάλλον περί αυτού πρόκειται).

Γι αυτήν ακριβώς την ήσυχη απόγνωση σου μιλάω κι εγω. Γιατί και οι πιο άτονες κι αχρωμάτιστες ώρες μας... μας επιφυλάσσουν λίγη σοφία στο μελλον. Δεν χρειάζεται να τις ξορκίζουμε αλλά ν ακουμπάμε πάνω τους με υπομονή...Γιατί η "ποίηση" έρχεται μέσα απ αυτές(όταν τίς έχουμε τιμήσει).Welcome!

resident είπε...

Μια σύντομη απάντηση: Ποτέ δεν κόλλησα στον εαυτό μου την ταμπέλα του προοδευτικού.Eίμαι αυτό που είμαι, και το οποίο μπορεί και να αλλάξει.. Aυτό που ήθελα να πω παραπάνω ,είναι ότι το επτανησιακό στοιχείο στο συγκεκριμένο νησί, αλλοτριώθηκε από την έλευση "αρκούδων".

Yosemite Sam είπε...

Είπες κύριε:

Aπαπα - έχω και πόνους στη μέση - ούτε να κουβάλησω τον Σταυρό δεν θα μπορούσα!

Αμάν πια!

Μια ζωή αντιήρωας! (Για να μην πω τίποτε χειρότερο οπως ας πουμε ρίψασπις)

Μου θυμίζεις το σοφό στίχο του μεγάλου λαικού ποιητή σάκη μπουλά:

Και θαύμαζε ο πατέρας μου το μποτσαρή και άντε να τη βγάλω τώρα καθαρή..

maika είπε...

@aphrodite 6.44μμ
..πω πω γέλιο... να κολυμπάνε τα στρίνγκς στις φακές στο πάτωμα, η χύτρα δεμένη με τις χειροπέδες στο χέρι του Τεκνού...γύρω γύρω αστυνομία κι εσύ να πρέπει να τους πείσεις πως τον ξέρεις τον ένοχο , πως είναι καλό παιδί και τίμιο και....
Καλά δεν είναι μόνο που τα γράφεις ωραία,πρέπει να σου συμβαίνουν και τα απίθανα...

bidibis είπε...

Yosemite Sam Νίκο μήπως να ιδρύσουμε θρησκεία;

θρησκεία είνα εύκολο να ιδρύσει κανείς και όχι τόσο επικερδές όπως παλια. Η μόδα της ίδρυσης θρησκείων έκλεισε περί τα τέλη της δεκαετίας του 60. Άλλωστε σε λίγα χρόνια όλοι σαιεντολόγοι θα είμαστε.

Το δύσκολο είναι να δημιουργήσεις έθνος.

Aphrodite είπε...

@maika,

Ειδικά χριστούγεννα-πάσχα και γενικώς ημέρες με πολλούς μάρτυρες, με το που άρχεται η συνεδρίαση της "Σπαζοπλακίτιδας", το πρώτο όνομα που κληρώνεται είναι το δικό μου! Μονίμως!

Το να γίνομαι ρόμπα μπροστά σε ολοένα κι αυξανόμενο αριθμό ανθρώπων τείνει να γίνει συνήθεια πλέον!

(Θα μου πεις, τα Τεκνά έχουν 2-μηνη όλη κι όλη εγγύηση, τι να περιμένω η γυναίκα, δια βίου σοβαρή απόδοση?)
:-)

houlia είπε...

Afro-δύτη
Φλας μου ήρθε και μπήκα να στο πω. bonding, όψεις, πορσελάνες?!!
Yes my dear...θα έχουμε να πούμε πολλά στη φλοκάτη (ή στο πάτωμα-no problem, αν έχει προλάβει να την αποσύρει ο gatos)
Η συνγάτησά σου

maika είπε...

@aphrodite
..το νου σου..έρχεται πάσχα και άρχεται η συνεδρίαση...

Μην ανησυχείς όμως... δεν είσαι μόνη... είμαστε κι άλλοι εδώ έξω...
Μόλις μας χρειαστείς (που δεν το νομίζω γιατί τα καταφέρνεις και μόνη σου μια χαρά..)σφύρα να έρθουμε.. θα μας γνωρίσεις από τη ρόμπα!!

Nikos Dimou είπε...

Βοήθεια! Οι γυναίκες έκαναν κατάληψη στο μπλογκ!

Aphrodite είπε...

@ΝΔ,


Ε, σας πήρε 4 μήνες,αλλά στο τέλος τα καταφέρατε! Τίγκα στις γυναίκες ακόμη και διαδικτυακά!

(-D

maika είπε...

@ΝΔ
...σα να μη το λέτε και πολύ δυνατά αυτό το βοήθεια...

Yosemite Sam είπε...

Αφού το post έχει ήδη απωλέσει τον προσανατολισμό του, νομίζω ότι δεν θα διαπράξω αδίκημα απευθυνόμενος στον τάκη το βασιλόπουλο.

Τάκη αυτό που έκανες με τα λουλούδια στο αμφιθέατρο ήταν δίκοπο μαχαίρι.

Οι γυναίκες ειναι πολύ περίεργα ζώα.

Μέρος του παραλογισμού που εμπεριέχεται στον ψυχισμό τους αποτυπώνεται και στον παρακάτω στίχο (Ολο στιχάκια είμαι σήμερα):

Σούζα όμως τον εθέλω το λεβέντη που αγαπώ.

Και σούζα και λεβέντης.

Με πιάνεις;

bidibis είπε...

excouse me French, αλλά γαμ.... τα ταχυδρομεία!

Δεν υπάρχει χειρότερη υπηρεσία στη γραικία - με εκνεύρισαν αφάνταστα

έναν κοϊζούμι χρειαζόμαστε να τα εξ-ιαπωνίσει

mickey είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
paragrafos είπε...

aphrodite said...
@paragrafos,

ευτυχώς που μάλλον σε πήρε ο ύπνος νωρίς χτες, εδώ έγινε... το "παραγνωριστήκαμε - ο-έ-ο"!
------------------

Έχουσι γνώσι οι φύλακες!

Ευτυχώς που έχω κι αυτές τις ανάσες χαράς και ξενγοισιάς και γλιτώνω κάπως από την αποπνικτική μελαγχολία του δικού μου ημερολογίου!

Αν και δεν εκπέμπω σε αυτές τις συχνότητες, ωστόσο πραγματικά τις χαίρομαι!

Με αγάπη

Παράγραφος

mickey είπε...

Καλημέρα σε όλους!

Μόλις τώρα κατάφερα να διαβάσω όλα τα σχόλια, αλλά βλέπω πως ξεσαλώνετε μια χαρά και χωρίς εμένα - και δεν εννοώ τη διακοσάρα φυσικά! BTW aphrodite, είδες που δεν είναι και τίποτα το συγκλονιστικό;

Καλά μου κοριτσάκια, αγάπες μου μεγάλες, τι ευχάριστη έκπληξη ήταν αυτή! Το blog ήδη γυναικοκρατείται. Καλά λέω εγώ ότι "οι γυναίκες θα κληρονομήσουν τη Γη" ;)

Υ.Γ. Ο μεταμεσονύκτιος "διάλογος" Γεωργίας-Τάκη ήταν όλα τα λεφτά!

Yosemite Sam είπε...

Καλά μου κοριτσάκια, αγάπες μου μεγάλες, τι ευχάριστη έκπληξη ήταν αυτή!

Αντε τώρα να του φας γυναίκα αυτού του τύπου.

Δάσκαλε προτείνω να συγκαλέσεις οικουμενική σύνοδο και να τον αποκηρύξουμε.

MainMenu είπε...

to parapano comment tou Alexandrou parakalo na katoxyrothei ston MainMenu...mperdeythka me to palio mou nick...ftou, rezili egina:)

apousia είπε...

@σαλτάρω στο κενό
Κάνοντας τότε εκείνη την αναθεματισμένη παρέμβασή μου,σπρώχτηκαν τα πράγματα στα άκρα,παρά τη δική μου θέληση.
Με την απόφαση του οικοδεσπότη,διαφώνησα εμφατικά στα τρία σχόλιά μου που ακολούθησαν.
Επειδή πολλοί εδώ σε αναζητούν και ίσως σωστά έχουν καταλάβει πως,πράγματι,είναι ''κάτι πιο βαθύ που σε λερώνει'',κι έτσι δεν φταις,αν διαβάζεις το blog,σε παρακαλώ να γυρίσεις!
Βάλε αν θες και όρους και αν ένας από αυτούς είναι να φύγω εγώ-αν και δεν νομίζω πως σε νοιάζει-δεκτός από τώρα.
Η δική μου παρουσία άλλωστε,είναι χλωμή και άτονη,μόνο παίρνω από το blog,δεν δίνω.
Ετσι κι αν φύγω,δεν θα χάσει''η Βενετιά βελόνι''.
Σαλτάρω στο κενό,γύρνα στο σχολιασμό σου!

mickey είπε...

Δεν έχω να πω πολλά για το Πάσχα, αλλά για μένα η Μεγάλη Τρίτη είναι η ημέρα (και κυρίως η βραδιά) της γυναίκας! Όχι εκείνης που θέλησε να τιμήσει τον Ιησού με τις περιποιήσεις της υπό το αυστηρό και υποκριτικό βλέμμα των "καθωσπρέπει" ανδρών ούτε της μοναχής Κασσιανής που έγραψε το γνωστό τροπάριο.

Δυστυχώς, μπορεί να ακουστώ δυσάρεστος σε ένα "ευχάριστο" post, αλλά με το τροπάριο αυτό, η γυναίκα ντρέπεται για αυτό που είναι και υποβαθμίζει το ρόλο της σε "σκεύος ηδονής" και όργανο του διαβόλου. Και ποιες είναι δηλαδή οι "πολλές αμαρτίες" στις οποίες "περιέπεσε"; Σεξ, σεξ και πάλι σεξ! Όταν το κάνουν οι άντρες είναι θεάρεστο, όταν το κάνουν οι γυναίκες είναι "οίστρος ακολασίας, ζοφώδης τε και ασέληνος, έρως της αμαρτίας". Λες και κάνουν το χειρότερο κακό!

Ήταν άραγε ιδέα μου ή όποτε ανέβαινα στο ψαλτήρι για να κρατήσω ίσο στους μεγαλύτερους, διέκρινα το μάτι τους να γυαλίζει, όταν έψαλαν τις "απαγορευμένες λέξεις"; Ιδού το νόημα για τη γυναίκα: Να την κάνουμε ότι θέλουμε, να βγάζουμε τη "φούρια" μας και μετά, ως "ευυπόληπτοι πολίτες" να την καταδικάζουμε ως "πόρνη" και "αμαρτωλή". Άλλωστε πάντα οι γυναίκες που ζούσαν ελεύθερα τον έρωτα (με ή χωρίς αμοιβή) ήταν οι πιο ποθητές, αλλά και οι πιο περιθωριοποιημένες στις χριστιανικές κοινωνίες (εξαιρούνται ίσως οι βαθύπλουτες εταίρες).

Κι όχι μόνο να απαιτούμε συγγνώμη και μεταμέλεια, αλλά και πλήρη υποταγή και εξευτελισμό ("καταφιλήσω τους αχράντους σου πόδας, αποσμήξω τούτους δε πάλιν, τοις της κεφαλής μου βοστρύχοις") για να νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας εμείς οι "ανώτεροι" και "συμπονετικοί" άντρες που θα τη "συγχωρήσουμε" στο τέλος για τις "πολλές αμαρτίες" της. Εμείς βεβαίως μπορούμε να σκοτώσουμε, να κλέψουμε, να βιάσουμε (ειδικά σε περίοδο πολέμου), χωρίς ποτέ να χρειαστεί να "στιγματιστούμε" για τις δικές μας αμαρτίες (που ποτέ δεν είναι "πολλές"). Αλήθεια, όταν ακούτε τη λέξη "αμαρτία", τι σας έρχεται ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ στο μυαλό; Έτσι, για να βλέπουμε σε τι μοντέρνα και προοδευτική κοινωνία μεγαλώνουμε κι εμείς τον 21ο αιώνα!

Συγγνώμη για το άσχετο (αλλά "επίκαιρο") του σχολίου. Κάθε Μεγάλη Τρίτη (και όχι μόνο) θέλω να τιμώ τις γυναίκες - και δη τις "αμαρτωλές". Άλλωστε και ο οικοδεσπότης μας ήταν ο μόνος που τόλμησε σε ζωντανή εκπομπή της TV να τις υπερασπιστεί με ζωγραφισμένη την αληθινή αγάπη στο πρόσωπό του γι' αυτές, αντιμετωπίζοντας την "μήνι" ή έστω τη "συγκατάβαση" των "ανώτερων" κληρικών και λαϊκών πιστών (και μη). Ήταν και η πρώτη φορά που άκουσα το όνομα "Νίκος Δήμου" κι ας μην το θυμόμουν τα τελευταία χρόνια και τόσο καλά (μπορείτε να δείτε και σχετικό σχόλιό μου στο post sextus for sex, καθώς και την "επιβεβαίωσή" του). Ευτυχώς που σήμερα μπορούμε και μιλάμε άνετα για ...bonding ;)

Με πολλή αγάπη,

Ο ποντικούλης σας

bidibis είπε...

Mickey said ...Ήταν άραγε ιδέα μου ή όποτε ανέβαινα στο ψαλτήρι για να κρατήσω ίσο στους μεγαλύτερους, διέκρινα το μάτι τους να γυαλίζει, όταν έψαλαν τις "απαγορευμένες λέξεις";


Mickey εσύ ησουν που κατήγγειλες τον Καλλίνικο στα κανάλια;

Aν ναι, σε πια φάση βρίσκεται το ζήτμα;

Yπάρχει περίπτωση να τον ξυρίσει ο αρχιεπισκοπίξ;

mickey είπε...

@BadlyDrawnBoy (1:27 μμ)
Δεν έχω καμία σχέση με το θέμα. Αλλά και σένα σε βρίσκω ανενημέρωτο. Ο Καλλίνικος έχει παραιτηθεί εδώ και καιρό λόγω ...ηλικίας. Ίσως και για να "κουκουκλωθεί" το ζήτημα (αν και νομίζω πως ήταν δημιούργημα των ΜΜΕ - δεν παίρνω θέση χωρίς στοιχεία).

Το "γυάλισμα του ματιού" δεν το ανέφερα για μένα που ανέβαινα στο ψαλτήρι (αν αυτό εννοούσες - στη δικιά μου ενορία δεν παρατηρήθηκε κανένα "κρούσμα"), αλλά για τις ίδιες τις λέξεις που τις έψαλαν με κάποια πονηριά και ίσως ...ηδονή (ειδικά εκείνο το "οίστρος ακολασίας"). Ίσως βέβαια και να είμαι προκατειλημμένος και να ήταν απλά ιδέα μου.

Ο πλήρης διαχωρισμός αρρένων και θηλέων στα κατηχητικά (ακόμα και για παντρεμένους) είχε ως αποτέλεσμα ακόμα και οι πλέον αθώες λέξεις να γεννούν ...κουτοπονηριά και κρυφά χαμογελάκια (όπως στα παιδάκια του Δημοτικού όταν πρωτομαθαίνουν για σεξ και διάφορα άλλα).

maika είπε...

@mickey

Μίκυ,Μίκυ
είσαι το καλύτερο ποντίκι!!!

Τουλάχιστον κάθε Μ.Τρίτη..

φιλικά

mickey είπε...

harry είσαι ...απίστευτος!!!

(εκτός κι αν όλα γίνονται για τα 300)

MainMenu είπε...

Harry με αυτο σου το κομμεντ περιεγραψες απολυτα την κατασταση...Εμπειρικα επαληθευεσαι εκατο τοις εκατο για μενα...αααα και για το ικουπμιστ και τις Σμυρνιες και για ολα. Εισαι μεγαλός λεμε...:)))

mickey είπε...

@maika (1:47 μμ):
Μόνο ...φιλικά; :(

Πολύ "πλατωνικές" σας βρίσκω :)

Nikos Dimou είπε...

@badlydrawnboy...
Ποιος Καλλίνικος - πάει έφυγε!


@apousia τον σαλτάρω δεν το διώξατε εσείς - εγώ τον έδιωξα, όχι μόνο για την προσβολή του σε σας αλλά και στην Αφροδίτη και σε άλλους.

Αν θέλει να γράφει κανείς δεν τον εμποδίζει να φτιάξει δικό του blog - και όλοι οι νοσταλγοί του θα τον επισκεφθούν...

@maika το "βοήθεια!" ήταν έκφραση χαράς!

Nikos Dimou είπε...

Αμάν βρε Χάρυ - 1/4 είμαι (αν είμαι) αρβανίτης, 50% ιταλός και το άλλο τέταρτο άγνωστο. Τι κόλλημα είναι αυτό!

Nikos Dimou είπε...

Άντε ποντίκι!

Άλλο ένα!

Nikos Dimou είπε...

Στις κατοστάρες θα βάζω φάκα!

mickey είπε...

Τρουά ζερό ζερό ;)

mickey είπε...

Μπορεί να μην κατέχομεν την γαλλικήν, αλλά από τρακοσάρες έχουμε και κάποια εμπειρία, έτσι;

mickey είπε...

Πω πω! Πραγματικά σαν τη γάτα με το ποντίκι παίζουμε. Απίστευτο timing!

Ομολογώ ότι η σημερινή τρακοσάρα είχε και μια δόση τύχης. Να 'ναι καλά το Google, αν και στην πρώτη πεντακοσάρα μου τα 'κανε σαλάτα με το σχόλιο του alombar42. Στη δεύτερη, ως ...ιππότης, άφησα στη Γεωργία την τιμή. Στην τρίτη (όποτε δεηθώμεν) να είστε βέβαιοι ότι δε θα χαριστώ σε κανέναν ;)

Δον Γάτο, είμαστε παλιοί στο κουρμπέτι (από το 1928) και ξέρουμε από φάκες. Μάλλον πρέπει να βρεις κάτι πιο ...Hi Tech :))

Yosemite Sam είπε...

Αν ειναι 7νησια & τη πετυχεις σε οιστρο & σε παει,θα την παρεις " επι τοπου ",αμεσο ντηλιβερυ.

Οσοι πάτε διακοπές στα επτάνησα φέτος ετοιμαστείτε να γ...ε.

paragrafos είπε...

Στην Κύπρο την λέμε Αγία Εβδομάδα.

Στην Ελλάδα Μεγάλη Εβδομάδα.

Κι εδώ, Μεγάλη Εβδομάδα του κυρίου Χάρρυ!


Με αγάπη

Παράγραφος

Nikos Dimou είπε...

Φάκα όμως με Dolby 6.1 DTS αντί για τυρί - έ, είναι hi tech!

Aphrodite είπε...

@harry,

Είσαι άπαιχτος! Ενα δεν τόνισες στην όλη ιστορία του... καλού ξημερώματος, το οποίο και καταδεικνύει γιατί οι Σμυρνιές λέγονταν και παστρικές (από την πάστρα = καθαριότητα, άλλο που μετά πήρε άλλη χροιά), ότι και τον έχεις λεβέντη (διότι αλλιώς βαριέσαι), και τον έχεις σούζα (τουλάχιστον για "όσο", κι αν έχεις κέφια δεν μπορεί να πάρει τα πόδια του, οπότε παραμένει σούζα) και δεν λερώνεις τίποτε, οπότε δεν έχεις να καθαρίζεις μετά....

Εχω να σου πω κι άλλα, όμως πρέπει να γίνει άλλο post, ακόμη πιο... ανοιξιάτικο! (E ρε και να έχει μπει κάνας σοβαρός ανθρωπος εδώ μ;eσα! Πρέπει να το... σηκώσουμε, το επίπεδο ντε! Γράφε, γράφε!)


Και για όποιον δεν κατάλαβε, ο Δον Ζουάν την σήμερον ημέρα είναι γένους θηλυκού (ΝΔ)

(-DDDDD

resident είπε...

Yosemite Sam said...

"Οσοι πάτε διακοπές στα επτάνησα φέτος ετοιμαστείτε να γ...ε."

2:09 μμ


Άστο, οι κάτοικοι( the residents)των νησιών αυτών δεν αφήνουν περιθώρια γι άλλους

bidibis είπε...

Mickey said… “Ο πλήρης διαχωρισμός αρρένων και θηλέων στα κατηχητικά (ακόμα και για παντρεμένους)΄…”


Πάλι καλά είμαστε εδώ… Αυτό τον καιρό στις ΗΠΑ κάνει θραύση (του ‘χει κάνει πρόταση συνεργασίας και η Madonna) ένας Εβραίος ρέγγε μουσικός, ο οποίος ονομάζεται Matisyahu (δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμη στην Ελλάδα το cd Toυ…). Aυτός πρόσφατα εισχώρησε σε μια εβραϊκή σέκτα, η οποία λέγεται Hasidic και απαγορευει οποιαδήποτε επαφή μεταξύ ανδρών και γυναικών – εξαιρούνται οι σύζυγοι βεβαίως. Για αυτό το λόγο, οι γκουρoύ της σέκτας του απαγόρεψαν να κάνει stage diving.

Προβληματισμένος επίσης είναι ο Matisyahu για το αν θα πρέπει να συνεργαστεί με την εβραιο-καμπαλίστρια Μadonna. Αυτή έχει υποσχεθεί ότι δε θα τον αγγίξει καθόλου.

@mickey

O καλλίνικος, γνωρίζω ότι παραιτήθηκε – παραμένει παπάς όμως

bidibis είπε...

@παράγραφος είπε "Στην Κύπρο την λέμε Αγία Εβδομάδα.

Στην Ελλάδα Μεγάλη Εβδομάδα.

Κι εδώ, Μεγάλη Εβδομάδα του κυρίου Χάρρυ!"


Στο χωριό μου,οι Γκραίκοι, τη λέμε Τρανή Βδουμάδα

bidibis είπε...

harry μια και είσαι ο εθνολόγος της παρέας θα ήθελα να σε ρωτήσω; πώς προσδιορίζονται εθνικά οι μΠΑΟΚτσήδες;

Αυτό που λέμε εμείς,δηλ. Τούρκοι ή Γυφτοι,είναι σωστό;
Ευχαριστώ

Aphrodite είπε...

@NΔ, 11:15 χτες
"...Περιμένω τις δικές σας πασχαλινές εμπειρίες - όχι τόσο θρησκευτικές όσο αισθησιακές (για μένα το Πάσχα είναι η ανάσταση των αισθήσεων)."

Δεν έχεις παράπονο... Για όλα σου γράψαμε, για ό,τι ήταν σπουδαίο ή απλώς αστείο, για ό,τι φτιάχτηκε πριν από μας για μας, για ό,τι φτιάξαμε κι εμείς με τη σειρά μας, και τώρα πλέον.... "φτιαχτήκαμε" και για τις επόμενες Πασχαλινές μας εμπειρίες!

Αυτό δεν είναι μπλογκ, ούτε καν Τζίνι πλέον!

(-)

mickey είπε...

Πασχαλινές εμπειρίες (No 1):

Για μένα Πάσχα τα τελευταία χρόνια είναι ελληνική (harry, please μη μου το χαλάσεις) ύπαιθρος και δη ορεινή Αρκαδία!

Κάθε Πάσχα μαζευόμαστε στο σπίτι του κουμπάρου μου και μια μεγάλη και απίστευτα ετερόκλητη παρέα ατόμων ηλικίας 12 έως 70 (και βάλε) ετών κάνουμε το χαβαλέ της χρονιάς με τραγούδια και χορό (μιλάμε για φοβερές παρωδίες και όχι τόσο τα γνωστά γλέντια) και κυρίως παντομίμα με τίτλους ταινιών, βιβλίων και τραγουδιών. Χωριζόμαστε είτε σε άντρες-γυναίκες είτε σε μικρούς-μεγάλους είτε εντελώς τυχαία (εκεί έχει και τη μεγαλύτερη πλάκα). Έχει γίνει εξίσου παράδοση με τον οβελία!

Κανόνες που ανατρέπονται, γέλια μέχρι θανάτου, κόντρες για τους πιο δύσκολους τίτλους, ζαβολιές, κλέψιμο στο χρόνο που μετρά η κλεψύδρα, απ' όλα έχει ο μπαξές! Ειδικά όταν οι μεγαλύτεροι πάνε να μιμηθούν τις λέξεις γίνεται το έλα να δεις. Έπιασα πολλές φορές τον εαυτό μου να χτυπιέται στο πάτωμα και αρκετές φορές μου έχει κοπεί η ανάσα από το πολύ γέλιο. Φυσικά είναι κάτι που δεν περιγράφεται. Πρέπει να το ζήσει κανείς και να έχει και κάποια οικειότητα με τα μέλη της παρέας - αν και κάθε χρόνο αυξανόμαστε και πληθυνόμαστε!

Φέτος τα μικρά παιδιά έχουν μεγαλώσει αρκετά και έχουν φάει τα DVD και το Internet(!) για να βρουν πρωτότυπους και δύσκολους τίτλους. Αν είναι στην αντίπαλη ομάδα, φοβάμαι πως θα χάσουμε τα πρωτεία - εννοείται πως η ΔΙΚΙΑ μου ομάδα κερδίζει ΠΑΝΤΑ!

Όταν τελειώσουμε κατά τις 3-4 το βράδυ, παίρνω το αυτοκίνητο και απολαμβάνω τη διαδρομή της επιστροφής συντροφιά με την αγαπημένη μου μουσική - μπορεί και κανέναν φίλο (ή καλύτερα φίλη) που δεν έχει έρθει με δικό του αμάξι και θέλει να αποφύγει (όπως κι εγώ) την κίνηση της επιστροφής της Δευτέρας.

Φέτος θα δυσκολευτώ πολύ να περάσω την Κυριακή του Πάσχα χωρίς blog! Να πάρω το λαπτόπι και να πω στον κουμπάρο να μου παραχωρήσει για λίγο την τηλεφωνική του γραμμή; Θα του 'λεγα να βάλει και μια DSL, αλλά φοβάμαι πως θα σουβλίσουν εμένα για επιδόρπιο - άσε που ο ΟΤΕ θα ικανοποιήσει το αίτημά του το ...επόμενο Πάσχα :)

bidibis είπε...

harry Οι οπαδοι παοκ ειναι οι γνωστοι βουλγαροι,δηλ. βουλγαροσποροι


Βούλγαρους τους λένε οι αθηναίοι και ο κυρ πρύτανης. Εμείς Βουλγαρους -αν και ήταν ποινικό αδίκημα κάποτε-αποκαλούσαμε τους αυτόχθονες σλαβόφωνους, είτε είχαν ελληνική είτε μακεδονική συνείδηση.

Τ΄ρα αποκαλούμε Βούλγαρους μόνο τους κανονικούς

Aphrodite είπε...

@harry,

Ερώτηση: εκτός από το πιστόλι στον κρόταφο, για να έχεις... καλό ξημέρωμα, ζητάς πριν και βιογραφικό?
(-)

mickey είπε...

Χμ, μετά τον Τάκη και τη Γεωργία, προβλέπω νέο ειδύλλιο μεταξύ Αφροδίτης και harry. Άλλωστε όλοι γνωρίζουν τι επακολουθεί μετά το καβγαδάκι ;)

«Παλαιότερο ‹Παλαιότερο   1 – 200 από 240   Νεότερο› Νεότερο»