Παρασκευή, Απριλίου 21, 2006

Πικρές Αλήθειες



Απόσπασμα από τους "Δρόμους":

Δεν είχαμε καλά-καλά βολευτεί στο καινούργιο σπίτι όταν ξέσπασε η μέρα με τα τανκ και τα εμβατήρια. Κυνηγούσα ραδιοφωνικούς σταθμούς για να καταλάβω τι έγινε.

Από καιρό πολλοί μιλούσαν για πραξικόπημα, αλλά η κρατούσα άποψη ήταν δύσπιστη. Όπως μου έλεγε ο Βαγγέλης Γκούφας: «Αυτά συμβαίνουν στους φίλους σου τους Γερμανούς, οι Έλληνες δεν σηκώνουν δικτατορίες». (Ευτυχώς η 21η Απριλίου τον βρήκε στο εξωτερικό).

Κλεισμένος (όπως όλοι) στο σπίτι εκείνη την πρώτη μέρα, θυμήθηκα ένα περίεργο ποίημα που είχα γράψει δύο χρόνια πριν:

Η ομίχλη είχε γεμίσει στάχτη την πόλη,
όταν είδα να ξεπροβάλουν
ο στρατιώτης, ο ναύτης και ο αεροπόρος,
που δεν είχαν χέρια –
που δεν είχαν μάτια –
που είχαν μόνο γαλανόλευκες κονκάρδες
στην κομβιοδόχη του πρωκτού.

Την άλλη μέρα το πρωί σηκώθηκα χαράματα και πήρα τους δρόμους. «Δεν μπορεί», σκεπτόμουνα «από κάπου θα ξεκινήσει η αντίδραση». Οραματιζόμουν ποτάμια λαού να κατηφορίζουν προς το Σύνταγμα σε μία έστω σιωπηλή διαδήλωση διαμαρτυρίας.

Τίποτα. Οι οικοδόμοι, οι μαχητικοί οικοδόμοι που έκαναν τις κυβερνήσεις να τρέμουν, ήταν πρώτοι και καλύτεροι στις δουλειές τους. Οι φίλοι, που τους τηλεφώνησα από το γραφείο, ήταν όλοι στο «περίμενε» και στο «άσε να δούμε». Ήταν ο αιφνιδιασμός, ήταν η κούραση από τις συνεχείς πολιτικές διαμάχες, ήταν η έλλειψη δημοκρατικής παιδείας και ανακλαστικών; Ένιωσα μία πικρή γεύση απογοήτευσης.

Και όπως έτυχε να βρίσκομαι στην πιο κρίσιμη φάση της νέας δουλειάς μου, το έριξα (όπως ειρωνικά έλεγα) στην εργασιοθεραπεία. Ούτε μου πέρασε η ιδέα ότι θα μπορούσα μόνος μου να κάνω αντίσταση. Σίγουρα δεν ήμουν από την πάστα που φτιάχνουν τους ήρωες. Και δεν με παρηγορεί καθόλου το γεγονός ότι άλλα οκτώμισι εκατομμύρια έλληνες σκέφθηκαν όπως εγώ. Ούτε ότι, καθυστερημένα, μετά την κηδεία του Σεφέρη, έκανα μερικά, ελάχιστα.


Έχω γράψει (αλλού) ότι η "αποφράς ημέρα" της νεότερης Ελληνικής ιστορίας δεν ήταν η 21η Απριλίου, αλλά η 22η. Την πρώτη μέρα όλοι αιφνιδιστήκαμε. Αλλά την δεύτερη; Λίγα χρόνια μετά, οι Ταϊλανδοί φοιτητές σταμάτησαν μία δικτατορία με την άμεση κινητοποίησή τους. Ακόμα και στην Κίνα, στάθηκαν ηρωϊκά μπροστά στα τανκ, στην πλατεία Τιεν αν Μεν. Εδώ λαϊκή αντίδραση και κινητοποίηση δεν υπήρξε. Οι άνθρωποι που έκαναν αντίσταση μετριούνται σε δεκάδες.

Έπρεπε να περάσουν έξη χρόνια και να αρθεί ο στρατιωτικός νόμος για να υπάρξουν δύο μαζικές αντιδράσεις. Ενω κατά τις περιοδείες του Πατακού στην ύπαιθρο βλέπαμε (στα επίκαιρα) χιλιόμετρα δρόμων με κόσμο να χειροκροτεί και να ζητωκραυγάζει.

Αρχίσαμε να αποκτούμε δημοκρατική συνείδηση μετά την Χούντα. Ένα Πολυτεχνείο (με ελάχιστη λαϊκή συμμετοχή) δεν μας εξιλεώνει...

235 σχόλια:

«Παλαιότερο   ‹Παλαιότερο   201 – 235 από 235
Zoros είπε...

Αχ, υποκείμενο του δικαίου, έχεις τόσο δίκιο, αλλά μας πονάς με τα λόγια σου. Κάθε σου λέξη και μια σουβλιά...
Ένα δοκίμιο με τίτλο "Η δυστυχία του να είσαι νεο-Έλληνας".

houlia είπε...

Δεν πήγα εκκλησία σήμερα. Δεν έκανα κανένα σχόλιο σήμερα. Έπιασα όμως τα 250!

basik-ly είπε...

@ υποκείμενο δικαίου

Έξοχο σχόλιο. Κι όμως! Ο Έλληνας ΕΙΝΑΙ ελεύθερος. Θα το δείξουν οι εκατόμβες στην άσφαλτο της πασχαλινής επιστροφής. (Αν δεν ήταν τόσο τραγικό θα γελούσα δυνατά).

houlia είπε...

Γεωργία. Πού εί;

Ελπίζω σήμερα μετ' εμού ...εν τω Παραδείσω ;)

mickey είπε...

Εγώ πάντως, αγαπούλες μου, ας βρίσκομαι και με τις δυο σας μαζί κι ας είμαστε και στην ...Κόλαση :))

(Πω πω, μα τι βρωμοπόντικο πού είμαι! Αφροδίτη, θα έρθεις να μας κάνεις ...παρέα;;;)

houlia είπε...

Αφρο-δύτηηηηη,

Ελα σε παρακαλώ να τον επαναφέρεις στην τάξη!

Δεν μπορώ να φλερτάρω ούτε μια φορά με γυναίκα και να μη μπει ο βρωμοπόντικας να μου τη σπάσει!
Παρεπιπτόντως ποντικέ είναι Μ. Παρασκευή και ο ρόλος σου ήταν τα εγκώμια. Όχι τα εγκόσμια!

Και μια και το σημερινό μας θέμα είναι για την αντίσταση ...resist my friends (my girl friends)!

mickey είπε...

Εγώ όμως θέλω να πλέξω τα δικά σας εγκώμια!

Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατή μου houlia, πού έδυ σου οι γάμπες;

Και τι Μ. Παρασκευή μου τσαμπουνάς γλυκιά μου houlia; Δεν ξέρεις ότι μετά την επανείσοδο του Επιταφίου ακολουθεί ο θρίαμβος επί του Άδη; Και είστε και θεούσες :P

"Άρατε πύλας οι άρχοντες υμών και επάρθητε πύλαι αιώνιοι και εισελεύσεται ο Βασιλεύς της Δόξης."

houlia είπε...

Και BTW, τις εστιν ούτος ο βασιλεύς τής δόξης;

mickey είπε...

Κύριος Ποντικός!
Κύριος Τρωκτικός!
Κύριος δυνατός εν πολέμω!

Κύριος του BLOG! Αυτός εστίν ο Βασιλεύς της Δόξης ;)

guerrero762 είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
guerrero762 είπε...

Κυριε Συνταγματαρχα μετα περισσιας χαρας σας καλωσοριζω εις ταυτην αυτην ομηγυριν.
Δυστυχως ο ιδιοκτητης,γνωστος ανθελλην και προδοτης αυτην την προχωρημενη ωρα αναπαυεται και θα ητο λιαν αγενες να τον ενοχλησωμεν.
Νιωθω δε βαθυτατα συγκινημενος διοτι εν μεσω ανθελληλων,κομμουνιστων και εχθρων της πατριδας βρισκω εναν συναδελφο(εστω εν αποστρατεια και αρκουντως νεκρο)ινα μοιρασθω την αγωνιαν μου δια το μελλον του τοπου.
Αναμενω τα διαταγας σας.
Με στρατιωτικη ταπεινοφροσυνη.Επιλοχιας(ΠΖ)Guerrero762.

Nikos Dimou είπε...

Τι να πει κανείς για μία σειρά από σχόλια περί 21ης Απριλίου που αρχίζει με Πατακο και ολοκληρώνεται με Παπαδόπουλο...

Ανάμεσα στην πλάκα η πικρή αλήθεια αναλύθηκε με 265 σχόλια που ήταν η ανατομία μιας εποχής και μιας νοοτροπίας.

Κάνουμε καλή δουλειά σε αυτό το blog. Και συνεχίζουμε.

Καλημέρα!

glenn είπε...

Και να μη ξεχνιόμαστε. Σήμερα είναι η ημέρα της Γης. Της μεγάλης θεάς. Απ' αυτήν βγήκαμε, σ' αυτήν θα καταλήξουμε.

paragrafos είπε...

Με εξαίρεση το "κεντρώο διάλειμμα" (όπως χαρακτηριστηκε η πρωθυπουργία τού Πλαστήρα το ΄51 και ΄52) μέχρι το Φεβρουάριο τού 64 το παρακράτος της Δεξιάς δίνει και παίρνει (λέει ο Νικολακόπουλος). Και το σύντομο δημοκρατικό διάλειμμα της Ένωσης Κέντρου (64-65) θα τερματιστεί άδοξα με την "αποστασία".

Ουσιαστικά, μετά τον εμφύλιο, στην Ελλαδα έχουμε ημικοινοβουλευτισμό, όπου η κληρονομιά του "ιδιωνύμου" (1929) και ο δεξιός ρεβανσισμός (εκτελέσεις, ξερονήσια κλπ) υπονομεύει συστηματικά τον κοινοβουλευτικό εκδημοκρατισμό.

Ως εκ τούτου, η δυσπραγία στην κοινοβουλευτική πολιτική ζωή και η ανημπόρια των πρωταγωνιστών τής εποχής πηγάζει από το εν λόγω δημοκρατικό έλλειμμα. Και κακώς ορισμένοι απαξιώνουν (εκ του πονηρού φυσικά) τους τότε δημοκρατικούς θεσμούς και τα πρόσωπα συλλήβδην, αφήνοντας περιθώριο στα κατακάθια να σεμνύμονται για τη φασίζουσα λύση των.

Για να το πούμε άλλιώς: ο ομαλός πολιτικός βίος στην Ελλαδα ξεκινάει το ΄75, όταν πια θα επιτραπεί και στους ηττημένους τού εμφυλίου να συμμετάσχουν, επί ίσοις όροις, στο κοινοβουλευτικό σκηνικό. Εδώ βρίσκεται η τομή, το ορόσημο, για την ιστορία τού ελλαδικού κοινοβουλευτισμού.

Για την αντίσταση, τα είπαμε αρκετά νωρίτερα με την αναφορά στους "οικοδόμους". Αντίσταση χωρίς οργανωτική υποδομή δεν εχει νοημα. Μοιάζει με στρατό ξεχαρβαλωμένο, με μπουλούκια σκόρπια και αγύμναστα που εκ των πραγμάτων αδυνατούν να αντιπαραταχθούν στα επίσημα οργανωμένα (στρατός και αστυνομία) και μισθοσυντήρητα κρατικά όργανα και λοιπούς πραιτωριανούς.

Με αγάπη

Παράγραφος

Aphrodite είπε...

@υποκείμενο (ωραίου...), 1:37

Καλημέρα μ'ένα αφιερωμένο εξαιρετικά:

Τι κοινό έχουν ένας χουντικός με έναν δημοκράτη?

Τα δικά μας τα λεφτά!!!
:-)

@Βρωμοπόντικο,

δε σου φτάνουν δύο θεές, θες και υπουργιλίκια?

@Houlia,

"...ο ρόλος σου ήταν τα εγκώμια. Όχι τα εγκόσμια!"

Αλλο ένα που θα τυπώσω σε T-shirt!

Πώς έχασα lady-flirt-related φάση? Διότι πρέπει να αναθεωρήσω μου φαίνεται την άποψή μου επί του θέματος, που διαμορφώθηκε απότομα στην Ερεσσό με αγγλίδες-λιγούρια... Γιάααακ!

@glenn,

Αν υποψιαστώ ότι στα παγανιστικά έχουμε περισσότερα να μας ενώνουν απ'ό,τι να μας χωρίζουν... Να το σκίσω το ζωνάρι! (που δεν το σήκωσες, μπας κι έχεις τίποτε αρθριτικούλια και στο σώμα όπως και στο ρετιρέ?)

Αϊντε για Πάσχα σαν της georgia (last post) & εκείνου του φίλου (προσπάθησα να βρω το όνομά του αλλά χωρίς collapse ήταν αδύνατον, με τα long-play βεγγαλικά μες το δωμάτιο, ακόμη και σαν εκείνο που σας έλεγα στη Μϋκονο με τις σειρήνες των πλοίων -αυτό ήταν πολύ subtle φαίνεται και δεν το πιάσατε.

harry ξύπνα, σού'ρχεται 7/day εδώ μέσα, μην τ'αφήσεις... (και δεν χρειάζεσαι όπλο για πειθώ, ούτε K-Y jelly για τα... εγκαύματα!)

@κε Παπαδόπουλε, Κε Πατακέ,

Τα σέβη μου. Μια σπέσιαλ περιποίηση (που και νεκρούς ανασταίνει!) μέρα πού'ναι, περάστε από το Υπουργείο μου, ζητήστε το Death-by-Chocolate Sqad, η νηστεία έτσι ή αλλιώς τελείωσε!


Λούκουμος, @ΝΔ,

Εντάξει με την ίωση ή να στείλουμε τα τανκς και μια Ευελπίδων να χειροκροτεί?
;-)

Aphrodite είπε...

@dear all,

καλημέρα σε όλους, είπαμε, τα παγανιστικά μας από σήμερα... Προλαβαίνουμε χριστουγεννιάτικα μωρά!
:-)

paragrafos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
glenn είπε...

Είπες cobden: "Κοιτάξτε τα επίκαιρα του Απριλίου 1941..Οι Γερμανοί μπαίνουν στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα, χιλιάδες Ελλήνες στους δρόμους, να τους χειροκροτούν και να τους ραίνουν με λουλούδια..."

Τα έχω δει αυτά τα πλάνα. Πρόκειται για γκεμπελική προπαγάνδα. Με μια απλή ματιά θα προσέξεις πως είναι "κοπτοραπτού" από αλλού (πιθανόν από Αυστρία). Ιδίως σε ένα πλάνο μιας τάχα ελληνίδας με φόντο τον ουρανό που όμως τα χαρακτηριστικά της είναι γελοιωδώς γερμανικά.

Δυστυχώς ο Γκέμπελς ήταν ο δάσκαλος της προπαγάνδας και άντε να αποδείξεις πως δεν είσαι ελέφαντας.

Επίσης από μαρτυρίες πρώτο χέρι (γονείς και σόϊ) ξέρω πως κανείς απολύτως δεν βγήκε στους δρόμους. Ήταν όλοι σπίτια τους.

paragrafos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Yosemite Sam είπε...

Τι διαφορά έχει η χούντα απο τη δημοκρατία;

Στη δημοκρατία έχεις το προνόμιο να επιλέξεις ΕΣΥ αυτόν που θα σε γ...

Εχεις μια κάποια άνεση ρε παιδί μου.

Λες δεν τον θέλω αυτόν έχει πυτιρίδα.

Αλήθεια νίκο αυτό το all time classic Κυρ μητσο τι να τον κάνω..τον έπλυνες καλά κλπ δικό σου ήταν;

glenn είπε...

@cobden: Και κάτι ακόμη. Όταν βλέπαμε το πλάνο της γερμανίδας (που την είχαν στο φακό για τάχα ελληνίδα δοξάζουσα τα γερμανικά στρατεύματα) και σχολιάζαμε, κάποιος είχε πει ένα πολύ πετυχημένο. "Ε λοιπόν μπράβο στους έλληνες. Οι βρωμιάρηδες προπαγανδιστές δεν βρήκαν ούτε μια ελληνίδα να ποζάρει σε γερμανικό φακό. Ούτε για πλάκα."

glenn είπε...

Και μια και μιλάμε για προπαγάνδα. Η γερμανική προπαγάνδα ήταν σοβαρή και πετυχημένη εντός της Γερμανίας.

Η προπαγάνδα της 7ετίας ήταν για γέλια. Τι καρακιτσαριό ήταν αυτό με τις αρχαιοπρεπείς τελετές. Αναπαραστάσεις μαχών του Μαραθώνα και των Θερμοπυλών με χάρμπουρ και χρυσές ζελατίνες. Ακολουθούν ακροβασίες εσατζήδων στο στάδιο π.χ. 14 πάνω σε μια μηχανή. Τι ήθελαν να δείξουν μ' αυτό; Ότι είναι ευλύγιστοι;

Πολλά με άρεσε το γιούχα (δια διαρκών χειροκροτημάτων) του Παπαδόπουλου το '68 στο στάδιο. Και εκείνη η νέον κατασκευή με τον φαντάρο στο φοίνικα.

Ποιος ευφυής διαφημιστικός νους να συνέλαβε άραγε εκείνες τις καμπάνιες; Προφανώς ο Δήμου θα ξέρει, μικρή γαρ η Ιερουσαλήμ. Θα μιλήσει όμως;

Nikos Dimou είπε...

cobden & glenn
επειδή έχω το (θλιβερό) προνόμιο να θυμάμαι την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα (ήμουν 6 ετών) θα βεβαιώσω πως στους δρόμους δεν υπήρχε ψυχή. Τουλάχιστον στον δικό μας αλλά και στους γύρω. (Έμενα τότε δτην Υψηλάντου, στο Κολωνάκι, παράλληλο της Βασ. Σοφίας όπου η παρέλαση. Ακόμα θυμάμαι τον ήχο που έκαναν οι μπότες των Γερμανών).

Παράγραφε έχεις δίκιο για την οργανωμένη αντίσταση. Υπάρχει όμως και η αυθόρμητη. Και η παθητική (άντε - να μην πάει ο κόσμος στην δουλειά του). Και βέβαια τα χειροκροτήματα και τα ζήτω στις εκδηώσεις της χούντας τα έζησα και αυτά - δεν ήταν διατεταγμένα ούτε σκηνοθετημένα - α λα Γκαίμπελς.

Yosemite Sam πρόκειται για διαστρέβλωση πραγματικής διαφήμισης. Ο διάλογος ήταν: "Αυτός ο τοίχος δεν καθαρίζει με τίποτα!" "Τον έπλυνες καλά - τον έπλυνες με Φόρτε;"

Αφροδίτη - ΟΚ - προλαβαίνουμε τα Χριστούγεννα!

Nikos Dimou είπε...

glenn said...
"Προφανώς ο Δήμου θα ξέρει, μικρή γαρ η Ιερουσαλήμ. Θα μιλήσει όμως;"

Αν νομίζεις πως οι καραβανάδες θα είχαν την ευφυία να αναθέσουν σε επαγγελματία την προπαγάνδα και τις εκδηλώσεις τους... μόνοι τους τα έκαναν αυτά.

Πολύ αργότερα, όταν μπήκαν πολίτες στην κυβέρνηση ζήτησαν την βοήθεια διαφημιστών (π. χ. για το δεύτερο δημοψήφισμα). Ενδιαφέρον στοιχείο: από τις εταιρίες μέλη της Ενωσης Διαφημιστικών Εταιρίων στην οποία απευθύνθηκαν μόνο δύο δεν υπέβαλαν προατάσεις.

Nikos Dimou είπε...

hioniam said...
"Nικο Δημο με ολο τον σεβασμο αλλα δεν καταλαβαινω την απαντηση σας στον antistasiapotoparisaki
οτι "ο Ρενος Αποστολιδης δεν
δικαιουται να ομιλει".

Το θεμα ειναι:
Aυτα που λεει για τη σημαια στο σπιτι του Σεφερη ειναι αληθεια ή κακοηθη ψεμματα;

To ιδιο και ο Βασιλικος για τον Ελυτη.
Αληθεια ή ψεμματα;"


Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια, (δεν ήμουν εκεί) αλλά:

Ο Ρένος ήταν άνθρωπος εμπαθής - και ελαφρώς παροανοϊκός (το έχω ζήσει στο πετσί μου). Δεν δίνω καμία αξιοπιστία στην μαρτυρία του.

Επιπλέον το να καταγγέλει κάποιος που όχι μόνο δεν έκανε αντίσταση, αλλά συνεργάστηκε με την χούντα τον Σεφέρη - του οποίου η δήλωση έκανε τον γύρο του κόσμου, το θεωρώ άνευ σημασίας.

Όσο για το αν "έτρεμε το χέρι του Ελύτη" είναι λίγο υποκειμενικό και θέμα ερμηνείας... Μπορεί να έτρεμε από οργή ή αγανάκτηση.

Επαναλαμβάνω ότι αυτά είναι κουτσομπολιά. Ο καθένας κρίνεται από τις πράξεις του.

Yosemite Sam είπε...

Aυτα που λεει για τη σημαια στο σπιτι του Σεφερη ειναι αληθεια ή κακοηθη ψεμματα;

Ας είμαστε ειλικρινείς.Η πνευματική ελίτ ειναι αυτό ακριβώς που περιγράφει ο όρος.

Ανθρωποι με ευαισθησίες που είναι αστείο να περιμένουμε να ζωστούν τα φισεκλίκια.

Πάντα θα βρίσκονται στο back stage προτρέποντας μας απο εκεί να τολμήσουμε αυτά που είναι ασύμβατα με τη δική τους φτιάξη.

Οι περισσότεροι απο αυτούς μάλιστα σπεύδουν να προστρέξουν στην θαλπωρή της όποιας νέας κατάστασης.

Ο πνευματικός δημιουργός αυθόρμητα στρέφεται και αναζητά την αποκατάσταση των συνθηκών που θα τον επαναφέρουν στην τάξη και την ηρεμία γιατί εκεί είναι το πεδίο δράσης του.

Ο νίκος μάλλον θα λούφαζε στα κιούρκα εάν κάποιος νέος εθνοσωτήρας εμφανίζετο.

Το κακό είναι ότι το ποπολο επιζητεί απο τους πνευματικους του ταγούς περισσότερα απο αυτά που μπορούν να προσφέρουν..

guerrero762 είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Yosemite Sam είπε...

Εκεί ο ορθολογισμός και ο ατομισμός δεν έχουν απαντήσεις. Η θυσία για τους άλλους δεν έχει θέση.

Πολύ μπερδεμένη ιστορία φίλε gargoyle.

Ισως αξίζει ξεχωριστό post απο μόνη της.

Θυσία για τους άλλους.

Ακόμη και η μάνα που θυσιάζεται για το παιδί της, έρχεται να ικανοποιήσει τη στιγμή της θυσίας μία δική της εσωτερική ανάγκη.

Πόσα απο αυτά που κανουμε τα κάνουμε πραγματικά για τους άλλους;

Θυσία για τους άλλους.

Γύρω απο αυτή την φράση χορεύουν θεοί και δαίμονες.

Αστο μέρες πούναι..

par-i-saktos είπε...

μην ανησυχειτε μαγκες, δεν θα ξαναδουμε τανκς στους δρομους..σημερα υπαρχει η τηλεοραση...τα εχει ολα και συμεφερει...

par-i-saktos είπε...

μην ανησυχειτε μαγκες, δεν θα ξαναδουμε τανκς στους δρομους..σημερα υπαρχει η τηλεοραση...τα εχει ολα και συμφερει...

Nikos Dimou είπε...

raven
Ta pragmata den htan akrivws etsi bebaia...Sto autoviografiko tou vivlio Oulan-bator perigrafei akrivws ti epraxe...

Απλώς προσπαθεί να δικαιολογηθεί - για τα αδικαιολόγητα... και για την εισβολή του στην Βουλή (επί Δημοκρατίας!). Δεν νομίζω πως είναι πολύ ...αντικειμενικός για τον εαυτό του.

Αντώνιος είπε...

συγκινήθηκα από την απλότητα και τη σημασία των λόγων αυτού του post

glenn είπε...

@ΝΔ: Να υποθέσω πως η μία απ' τις δύο διαφημιστικές εταιρίες που δεν υπέβαλλαν προτάσεις ήταν η ΔΔ;

guerrero762 είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Kostas Tsingos είπε...

Το 1967 ήμουν 15 χρονών. Θυμάμαι να λέγεται απο τον πολιτικό κόσμο τότε: "Που είναι ένας λοχίας να μας σώσει;". Υπαινιγμοί περί αυτού εγίνοντο στα θέατρα της εποχής (διεσώθησαν και στο κινηματογραφικό έργο "Υπάρχει και Φιλότιμο" που παίζεται αρκετά συχνά και δη προεκλογικά στην TV). Οι συνταγματάρχες λοιπόν εξεμεταλεύτηκαν το κοινό αίσθημα της εποχής. Ας αφυπνησθούμε λοιπόν και ας θωρακίσουμε την δημοκρατία αφήνοντας κατα μέρος τις υπερβολές γιατί.........

«Παλαιότερο ‹Παλαιότερο   201 – 235 από 235   Νεότερο› Νεότερο»