Πέμπτη, Μαΐου 04, 2006

To Forum των Νέων



Σήμερα αρχίζει τις εργασίες του στην Αθήνα το 4ο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ με πολλές εκδηλώσεις και συνέδρια (το πρόγραμμα ΕΔΩ καλύπτει δεκάδες σελίδες) που θα καταλήξει σε δύο διαδηλώσεις το Σάββατο: μία των Αντιεξουσιαστών (έτσι λέγονται τώρα οι Αναρχικοί – 12.00, στο Μοναστηράκι) και μία του Φόρουμ στις 3. Οι ξένοι επισκέπτες υπολογίζονται να είναι ίσοι με τον αριθμό των αστυνομικών (8.000). Οι διαδηλώσεις θα καταλήξουν (που αλλού) στην Αμερικανική Πρέσβεία.

Σύμφωνά με τα όσα γράφονται στην ιστοσελίδα του ΕΔΩ: «Το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ είναι ένας από τους κορυφαίους σταθμούς του κινήματος του Σιάτλ και της Γένοβα, του κινήματος ενάντια στην νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και τον πόλεμο, την απορύθμιση της εργασίας και τη φτώχεια, την κλιματική αλλαγή και την καταστροφή του περιβάλλοντος, την καταπάτηση των δημοκρατικών ελευθεριών και το σεξισμό, τον ρατσισμό και την απειλή της άκρας δεξιάς».

Βλέπω πως οι οργανωτές επιτέλους σταμάτησαν να είναι εναντίον της παγκοσμιοποίησης γενικά (θα μπορούσαν εξίσου αποτελεσματικά να είναι και εναντίον της ανατολής του ήλιου) και έγραψαν τώρα «της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης» κολλώντας τον ένα μπαμπούλα στον άλλο. Δυστυχώς το τι εννοούν με νεο-φιλελεύθερη είναι εντελώς ασαφές (οι περισσότεροι εννοούν Αμερικάνικη). Π. χ. άραγε είναι εναντίον της απελευθέρωσης των αγορών και της κατάργησης των επιδοτήσεων, ώστε να μπορούν οι φτωχοί αγρότες του Τρίτου Κόσμου να πουλάνε τα προϊόντα τους στις πλούσιες χώρες;

Το πρόβλημα με αυτά τα Φόρουμ, ευρωπαϊκά και διεθνή, είναι ότι αποτελούν συνονθύλευμα από παρατάξεις και οργανώσεις με εντελώς αντίθετα ιδεολογικά πιστεύω και – κυρίως – αντίθετα συμφέροντα. Έτσι π. χ., στο θέμα της απελευθέρωσης που αναφέρω παραπάνω, ο Μποβέ και οι Έλληνες και Γάλλοι αγροτοπατέρες θα υπερασπιστούν μέχρι θανάτου τις επιδοτήσεις τους – κι ας πεθαίνουν από την πείνα στον Τρίτο Κόσμο.

Σαφώς οι άλλοι στόχοι του Φόρουμ είναι σωστοί (τους προσυπογράφω όλους) αλλά αποτελούν ευχολόγιο. Εκτός από τις εγγενείς διαφωνίες, λείπουν και οι συγκεκριμένες προτάσεις.

Ωστόσο, αν ήμουνα είκοσι χρονών, θα κατέβαινα και εγώ στους δρόμους. Ας ακούγεται και η Αντίθεση – πάντα έχει κάτι να μας πει. Έστω και σαν αντίρροπη παρουσία!

Κι ας διαδηλώνει η Ουτοπία και το Όραμα - είναι Ζωή (φτάνει να μην επιβάλλεται με τη βία...)

Γιά να αλλάξουμε τον Κόσμο!



Οι φωτογραφίες είναι από τις περυσινές διαδηλώσεις στο Λονδίνο