Τρίτη, Μαΐου 02, 2006

O τρελός με τα πουλιά



ΞΥΠΝΗΣΕ στη μέση της νύχτας από εκκωφαντικά κελαηδίσματα πουλιών. Στην αρχή χάρηκε. Ξημέρωσε, σκέφτηκε. Μετά συνειδητοποίησε πως ήταν μαύρη νύχτα, και πως δεν ζούσε πια - αλίμονο - στην εξοχή, μα στο κέντρο της πόλης.

Αλλά τα πουλιά εξακολούθησαν. Τότε τρόμαξε. Κατάλαβε πως είχε ψευδαισθήσεις.

- Είμαι τρελός! Θεέ μου, τρελάθηκα!

Ο φόβος τον έκοψε στα δυο. Ανασηκώθηκε, άναψε το φως. Προσπάθησε να ξυπνήσει εντελώς. Το κελάηδισμα συνεχιζόταν. Άγριες, τσιριχτές κραυγές, μπλεγμένες με μικρά, ήσυχα τιτιβίσματα - και ανάσπαρτες μελωδικές τρίλιες.

- Αηδόνι, ψιθύρισε.

Οι τρίλιες και οι λαρυγγισμοί του αηδονιού άρχισαν να κυριαρχούν στον ηχητικό χώρο - και τι περίεργο: ο φόβος του απάλυνε, μια ηρεμία, μια πραότητα, μια γαλήνη του χαλάρωσαν τα μέλη.

Κι έτσι, έγινε δύο: ο άνθρωπος που φοβόταν την τρέλα του - και ο άλλος που χαιρόταν τη μελωδία των πουλιών.

- Σ' όλη μου τη ζωή θ' ακούω τώρα ανύπαρκτα πουλιά; αναρωτιόταν ο ένας. Κι ο άλλος έλεγε: Θεέ μου! πόσον καιρό είχα ν' ακούσω αηδόνι!

Αλλά ο λογικός εαυτός κυριάρχησε.

- Πρέπει να δω ένα γιατρό. Κάτι πρέπει να γίνει!

.................................................................

Ο γιατρός του έδωσε μια σειρά από διάφορα χάπια σε διάφορες ώρες. Τα πουλιά εξασθένησαν και σιγά - σιγά χάθηκαν. Ξαναβρήκε τη σιγουριά του, την αυτοπεποίθησή του. Έπαψε να φοβάται πως ξαφνικά στη μέση μιας συζήτησης ή την ώρα της δουλειάς του θα τρόμαζε από ανύπαρκτους κελαηδισμούς.

Τα χάπια του ρύθμισαν και άλλες ιδιομορφίες της ζωής του. Του πήραν τις εκρήξεις αισιοδοξίας και τις κρίσεις μελαγχολίας, τις αιχμές και τις πτώσεις. "Κάπου μου σιδέρωσαν τη ζωή", σκέφθηκε. Δούλευε πιο στρωτά, ζούσε πιο ομαλά, κοιμόταν πιο βαθιά.

Αλλά κάποια νύχτα ξαναξύπνησε απότομα. Και τώρα τον τρόμαξε η σιωπή. Κανένας ήχος, ούτε φυσικός θόρυβος.

Η σιωπή του μπετόν και της πόλης ήταν ξαφνικά πιο βαριά από τον τρόμο της παραίσθησης. Από κείνη τη μέρα, παρ' όλα τα πολλά χάπια, πήρε την κάτω βόλτα. Ήταν μελαγχολικός, σκυθρωπός, αμίλητος.

Ξαναπήγε στο γιατρό. Εκείνος του άλλαξε τη σύνθεση των χαπιών. Αλλά δεν έγινε τίποτα.

Άρχισε τώρα να βλέπει περίεργα όνειρα - ακουστικά όνειρα. Πρωταγωνιστούσαν ήχοι - άνεμος φυσούσε, κύματα που σερνόντουσαν στα βότσαλα, φύλλα που θρόιζαν, και πουλιά... πολλά πουλιά.

Στα όνειρα αυτά ήταν ευτυχισμένος. Αλλά όταν ξυπνούσε ξανάπεφτε στην κατάθλιψη. Άρχισε ν' αναρωτιέται, τι θα γινόταν αν σταματούσε τα χάπια. Ένιωσε πως είχαν δημιουργήσει μέσα του ένα τρίτο πρόσωπο - άσχετο με τον υγιή αλλά και με τον τρελό εαυτό του. Αυτό το πρόσωπο τον καταπίεζε φοβερά.

Όμως δίσταζε να σταματήσει γιατί έτρεμε το ανύπαρκτο. Όπως όλοι μας είχε εκπαιδευτεί στο φόβο της τρέλας.

Αλλά μια μέρα τόλμησε. Η αποκόλληση από τα φάρμακα ήταν πολύ οδυνηρή - τον απορύθμισε τελείως. Κάπου όμως είχε ξεπεράσει μέσα του τις συμβάσεις του "κανονικού" και του "ανώμαλου" και άρχισε να δέχεται την αίσθηση όπως του ερχόταν.

Τότε γύρισαν και τα πουλιά. Η εμπειρία δεν ήταν αμιγής. Είχε ευχαρίστηση αλλά και τρόμο. Ιδιαίτερα όταν βρισκόταν μέσα στους κλασικούς συμβατικούς χώρους, στις τυπικές καθημερινές καταστάσεις: στο τρόλεϋ, στη δουλειά, στο πάρτι. Εκεί ξαφνικά η παραίσθηση τον απομόνωνε τελείως από τους άλλους. Αυτό δεν το άντεχε.

Σκέφτηκε να ξαναπάει στο γιατρό. Αλλά θα του έδινε πάλι χάπια.

Πέρασε καιρός - και πολλή ταλαιπωρία - μέχρι να καταλάβει τι έπρεπε να κάνει. Μάζεψε όλα του τα υπάρχοντα, παραιτήθηκε από τη δουλειά του, αποχαιρέτισε τους γνωστούς του.

Πήγε κι έχτισε ένα σπιτάκι σε μια λόχμη ποταμού όπου μαζεύονταν τα περισσότερα πουλιά της χώρας. Εκεί έκανε το καινούριο του νοικοκυριό. Βρήκε δουλειά να βοηθάει στο διπλανό χωριό - πάντα χρειάζεται ένας γραμματιζούμενος. Και βολεύτηκε



Τώρα, όταν ακούει πουλιά, δεν ξέρει αν είναι τα "δικά του" ή τα πραγματικά. Γιατί ο τόπος είναι παράδεισος των πετεινών - κι έγινε ακόμη πιο πολύ αφότου ήρθε αυτός κι έδιωξε τους λίγους κυνηγούς και τα παιδιά με τις ξόβεργες.

Όλη μέρα κελαηδισμοί αντηχούν στ' αυτιά του. Και τι τον νοιάζει από πού έρχονται;

Ένιωσε τότε πως ο μόνος τρόπος να μη φοβάσαι τη διαφορά ανάμεσα στην ψευδαίσθηση και την πραγματικότητα, είναι να την καταργήσεις.

Χάρηκε που τα ανύπαρκτα πουλιά τον έφεραν κοντά στα υπαρκτά.

Και, για πρώτη φορά, μετά από πολλά χρόνια, ήταν ευτυχισμένος.



Έμαθα πως ένας φίλος μπήκε προχθές σε ψυχιατρική κλινική. Στην σκέψη του θυμήθηκα αυτό το κείμενο. Οι φωτογραφίες είναι από το βιβλίο "Κερκίνη" του Νίκου Πέτρου, Κοαν 1995 (με πρόλογο δικό μου).

329 σχόλια:

1 – 200 από 329   Νεότερο›   Νεότερο»
houlia είπε...

!!!

houlia είπε...

Επειδή το είχα τάμα οτι αν πιάσω την καλή θα επανέλθω...Back again!
Καλημέρα σε όλους!
Πάω τωρα να διαβάσω και το κείμενο...

glenn είπε...

Κάτι τέτοια ποστ ρίχνεις και κρατάς τον τίτλο σου σαν μέγας μάστορας. Περισσότερα στη συνέχεια.

Stavros P (isisdoros) είπε...

Κάτι μου λέει ότι μόνο τα πλάσματα του ουρανού είναι ελεύθερα.

heinz είπε...

Με τον κίνδυνο να γίνω μονότονος, το επαλαμβάνω:

Μπορείτε να εγκαταλείψετε την πόλη. Είναι απολύτως ρεαλιστικό.
Μόνο ο εαυτός μας μας κρατά σε ποντικίσιους χώρους. Το κέρδος, είναι τεράστιο.
(και δεν αναφέρω την τεράστια τότε αξία του internet όλοι την καταλαβαίνουμε)

heinz είπε...

"Ένιωσε τότε πως ο μόνος τρόπος να μη φοβάσαι τη διαφορά ανάμεσα στην ψευδαίσθηση και την πραγματικότητα, είναι να την καταργήσεις."

Ή να την αγνοήσεις. Εξάλλου, τι σημασία έχει? Αρκεί να φροντίζουμε τα πράγματα να είναι λειτουργικά.

Nikos Dimou είπε...

Να πω ότι το blog έχει σήμερα επέτειο. Συμπληρώνει 4 μήνες, 101 ποστ, περίπου 29000 (!) σχόλια και 150.000 επισκέπτες. Να εκατοστήσουμε (τους μήνες) να χιλιάσουμε (τα ποστ) και να εκατονχιλιάσουμε (τα σχόλια).

(Μπα - λέτε να μπλογκάρω και στα 79;)

heinz είπε...

@NΔ

(Μπα - λέτε να μπλογκάρω και στα 79;)

Από την καρδιά μου: Και στα 99!

Θεριό Ανήμερο είπε...

"Να εκατοστήσουμε (τους μήνες) να χιλιάσουμε (τα ποστ) και να εκατονχιλιάσουμε (τα σχόλια).
(Μπα - λέτε να μπλογκάρω και στα 79;)"

Στις ευχές και τα όνειρα δεν χρειάζεται να τσιγκουνευόμαστε, άρα θα πρότεινα :
Να χιλιάσουμε(τους μήνες) να εκατονχιλιάσουμε (τα ποστ) και να χιλιοχιλιάσουμε (τα σχόλια).

Γιατία να μην μπλογκάρετε στα 79; Το πολύ πολύ να έχετε πάρκινσον και να εμφανίζεται το κάθε γράμμα διπλό. Ε, χαλάλι, θα το παραβλέψουμε...

mickey είπε...

Καλημέρα σε όλους!

Εξαιρετικό το νέο post, εντυπωσιακή η επανεμφάνιση της houlia (welcome back, μας έλειψες) και απολύτως σωστές οι επισημάνσεις του Heinz!

Μόνο που έγραψε: "Μόνο ο εαυτός μας μας κρατά σε ποντικίσιους χώρους". Ελπίζω να μην υπάρχει κάποιο ...υπονοούμενο εδώ, έτσι; :))

Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής για τους δυο "επετειακούς" σεφτέδες, τον χθεσινό στο Post No. 100 και τον σημερινό στο Τετράμηνο! Και τους δυο τους έκαναν πολύ αγαπητά μου πρόσωπα ;)

Χρόνια Πολλά!

Ecumene είπε...

O TRELLOS NIKODHMOS!!ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ
ΤΟΥ ΙΝΤΕΡΝΕΤ!!
παραναγνωση;;

Γκρινιάρης είπε...

Καταπληκτικό κομμάτι. Καλή τύχη στο φίλο σου. Ας ελπίσουμε πως θα γλιτώσει το "σιδέρωμα"

heinz είπε...

mickey said...

" ....οι επισημάνσεις του Heinz!

Μόνο που έγραψε: "Μόνο ο εαυτός μας μας κρατά σε ποντικίσιους χώρους". Ελπίζω να μην υπάρχει κάποιο ...υπονοούμενο εδώ, έτσι; :))"

Το διφορούμενο το πήρα είδηση εκ των υστέρων.
:-)))

Όχι βέβαια Mickey, μακάρι να μπορούσαμε να μένουμε όλοι στη Λιμνούπολη ;-)

takis vasilopoulos είπε...

<< Ένιωσε τότε πως ο μόνος τρόπος να μη φοβάσαι τη διαφορά ανάμεσα στην ψευδαίσθηση και την πραγματικότητα, είναι να την καταργήσεις. >>

Tι υπεροχη φράση....Ενα απο τα πιο ομορφα κειμενα του παρολαυτα

takis vasilopoulos είπε...

Αλλα πως.πως να την καταργησω??...νιωθω αιωρουμενος.....

heinz είπε...

takis vasilopoulos said...

"Αλλα πως.πως να την καταργησω??...νιωθω αιωρουμενος....."

Αγνόησέ την. Περπάτα μόνο εκεί που νοιώθεις χαρά και δημιουργία.

(κι έχω μπει και σε φάση κατάθλιψης, μάλλον λόγω επανέναρξης εργασίας. Που νάμουν και στα χάι μου τι θάλεγα, τς, τς, τς...)

glenn είπε...

Το θέμα του ποστ, απ' ότι καταλαβαίνω, είναι η ψυχική νόσος. Πιο ειδικά, ο "καρκίνος" των ψυχικών ασθενειών, η σχιζοφρένεια. Δυστυχώς ανίατη έως σήμερα. Και με μάλλον μικρές πιθανότητες για ίαση στο ορατό μέλλον. Τουλάχιστον έχει ξεπεραστεί στην Ελλάδα η λύση της καμιζόλας.

Πριν καμιά βδομάδα ήμουν στο ΨΝΑ (Δαφνί) για δουλειά άλλου. Έπρεπε να περιμένω λιγάκι. Κάθησα σε ένα παγκάκι, λίγο πιο πάνω απ' τις διοικητικές υπηρεσίες. Απέναντι ένας ένοικος. Με κοιτάζει. Βλέπω στο βλέμμα του αυτό το κενό να χάσκει. Απλά δεν είναι εκεί. Το έχω ξαναδεί αυτό το κενό αλλού. Το έχω δει σε σκίτσα τους. Μη με ρωτάτε τι και πως. Είναι ένα κενό που στην αρχή μου έφερνε αναγούλα. Μαζί κι ένας θρυμματισμός. Μια πραγματικότητα σπασμένη σε χίλια θρύψαλα.

Εδώ οι αφελείς Φροϋδισμοί πάνε περίπατο.

Προσεχώς.

Black Swan είπε...

Καλημέρα και καλό μήνα

Δεν ξέρω αλλά το κείμενο μου θύμισε ψευδαισθητική σκηνογραφία από έργα τού Πιραντέλλο.

Γιατί η κάθε αυταπάτη όπως ο κόσμος ο ίδιος είναι μια τεράστια σκηνή, όπου η ψευδαίσθηση βυθίζεται σε μια πραγματικότητα, η οποία ανά πάσα στιγμή μπορεί με τη σειρά της να αποκαλυφθεί ότι δεν είναι παρά ένα ακόμη στρώμα ψευδαίσθησης.


Και θυμάμαι ότι ο Πιραντέλλο έγραφε συχνά ( αν θυμάμαι καλά ) ότι

« Οι παραλογισμοί της ζωής δεν έχουν ανάγκη να δείχνουν αληθοφανείς, διότι είναι αληθινοί. Σε αντίθεση μ' εκείνους της τέχνης που, για να δείχνουν αληθινοί, έχουν ανάγκη να είναι αληθοφανείς. Και τότε, αφού είναι αληθοφανείς, δεν είναι πλέον παραλογισμοί.
Ένα γεγονός της ζωής μπορεί να είναι παράλογο· ένα έργο τέχνης, αν είναι έργο τέχνης, όχι.
Το να εξακολουθεί ένα έργο τέχνης να κατηγορείται για παραλογισμό και μη αληθοφάνεια, στο όνομα της ζωής, είναι απερισκεψία. Στο όνομα της τέχνης, ναι -στο όνομα της ζωής, όχι».

mickey είπε...

Και φυσικά την "τεράστια αξία του Internet" την καταλαβαίνουμε όλοι, εκτός από τους ανεκδιήγητους πολιτικούς μας. Που μιλούν για αποκέντρωση από την εποχή που το Internet ήταν στο επίπεδο του Gopher και συνεχίζουν να μιλούν γι' αυτή μια δεκαετία (και βάλε) μετά την εκρηκτική ανάπτυξη του World Wide Web και των απίστευτων εφαρμογών του. Και στο διάστημα αυτό έχουν χτίσει δρόμους και γεφύρια, έχουν φέρει το ηλεκτρικό ρεύμα στο πιο απομονωμένο σπίτι της χώρας, αλλά δεν έχουν δεηθεί να φτιάξουν ένα πανελλαδικό δίκτυο της προκοπής ή να απελευθερώσουν τη μονοπωλιακή αγορά των τηλεπικοινωνιών (ο ΟΤΕ ακόμα "μας ενώνει").

Αποκέντρωση χωρίς φτηνή και μόνιμη πρόσβαση στο Internet και ενθάρρυνση της τηλεργασίας ΔΕΝ γίνεται! Για να δούμε τι θα γίνει με το Wi-MAX ;)

Ευτυχώς, στο προάστιο που ζω έχω ακόμα την ευτυχία να ακούω τα πουλάκια και να τα βλέπω όχι μόνο πάνω σε ηλεκτροφόρα σύρματα, αλλά και σε κάποια δέντρα (τα οποία δυστυχώς όλο και λιγοστεύουν). Ενίοτε υπάρχουν και παρενέργειες (το χρώμα του αυτοκινήτου μου το ξέρει καλά), αλλά αν είναι να ακούω το τραγούδι τους κάθε πρωί, χαλάλι :)

takis vasilopoulos είπε...

Yπάρχουν καταστάσεις στη ζωη που φτάνεις στο χείλος του γρεμου,κρισιμα σημεια,που όπως λέτε αρχίζεις να ακους τα πουλια....
Δεν ξέρω κατα πόσο είναι εφικτο να μην χάσεις το μυαλο σου.Πρέπει όσο γίνεται να κρατας μια γείωση με την πραγματικότητα.
Βέβαια τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά....δεν είναι μονο το παραλογο της υπαρξης που σε οδηγει στην παρανοια αλλα πολλες φορες υπάρχει γενετικη προδιαθεση....

Μια ταινια που δείχνει τη πορεια της σχιζοφρενειας είναι το << a beautiful mind >> . Το έχω ζήσει με γνωστό και η ταινια είναι πολυ παραστατικη.Είναι πολυ θλιβερο να παρατηρεις την πορεια ενος τέτοιου ανθρώπου,χάνει τον εαυτο του,το ΕΓΩ του,δεν είναι πια ο ιδιος

Υπάρχει ένας μεγάλος ρατσισμος στην κοινωνια για τους σχιζοφρενεις.Επίσης υπάρχει και αγνοια,είναι πολυ πιο λίγο επικίνδυνοι απ'οτι νομίζει ο κοσμος.Οι άνθρωποι αυτοι χρειάζονται αγαπη και θεραπεια...όσο μπορει να υπάρξει θεραπεια.

Σχετικα με την καταθλιψη ( ισως κάποτε είχα περάσει μια ελαφρά ) είναι και αυτη μια ασχημη νοσος,ζεις στο μαυρο της υπαρξης,καθηλωμένος .Θυμάμαι ο Πεσσοα ελεγε οτι δεν μπορει ουτε καν να παραιτηθει απο τη ζωη μιας ακόμα και η παραιτηση χρειάζεται κάποια προσπάθεια......Βεβαια ο ορος << καταθλιψη >> έχει γίνει της μόδας.Καταθλιψη έχουν πολλοι λιγοτεροι απ'οσους λένε οτι έχουν.Παρα πολλοι άνρωποι μόλις νιώσουν αδιεξοδο πάνε στον ψυχιατρο,για να τους πει ( κατα τη γνώμη μου ) αρκετες φορες αμφιβολα πράγματα.Πολλοι άνθρωποι βεβαια χρειάζονται φαρμακευτική βοήθεια.Υπάρχουν κριτήρια για αυτο.

Δεν ξέρω,η ιατρική ακόμα είναι πολυ πίσω με τις ασθένειες του μυαλου

Και θα τελειωσω με μια φράση του οικοδεσπότη μας....
<< ΤΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΧΑΠΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΜΙΑ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΖΩΗ,ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΟΡΙΖΕΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΖΩΗ,Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΕΙΑ???? >>

glenn είπε...

Κάτσε ρε harry. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Κατάθλιψη μπορεί να πάθει ο καθένας μας. Τα αίτια της κατάθλιψης, συνήθως, δεν είναι βιολογικά. Εδώ μιλάμε για σχιζοφρένεια. Είναι σα να μιλάμε για καρκίνο, για AIDS. Δηλαδή τι θα πεις σε έναν καρκινοπαθή; Καλά να πάθει; Είσαι με τα καλά σου; Τα αίτια της σχιζοφρένειας είναι, σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες, 50/50. Εσωτερικά/κοινωνικά και βιολογικά.

takis vasilopoulos είπε...

harry said...
Συνεπως,κατ' εμε,ειναι λαθος η συμπονοια στους ψυχακηδες. Ασ' το τρελλο στη τρελλα του,παθαινει ο,τι του αξιζει.



Oριστε?????

Πολλοι ανθρωποι με την καταλληλη βοηθεια ξαναβρίσκουν το χαμένο τους εαυτο.Η ψυχικη ασθένεια ειναι << ασθένεια >> που πολλες φορες θεραπευεται,δηλαδη αν κάποιος έχει μια λοιμωξη να τον αφήσουμε να πεθάνει??

Και σχετικα με την αδυναμια που λέτε εχουν ειπωθει πολλα πραγματα στο post πει αδυνάμων και δυνατων.

glenn είπε...

Δυστυχώς βλέπω πολύς κόσμος στην Ελλάδα αγνοεί ακόμη το κομμάτι που λέγεται ψυχική ασθένεια. Ντροπή μας. Οι ψυχικές νόσοι δεν διαφέρουν σε τίποτε απ' τις άλλες, τις γνωστές. Με κάτι τύπους σαν το harry, πως μετά να μη μιλάμε ακόμη για στίγμα στην Ελλάδα. Λυπάμαι πολύ.

takis vasilopoulos είπε...

Με προλάβε ο Glenn

Aphrodite είπε...

@ΝΔ,

Ρε αφεντικό,

ΠΙΟ ΜΙΚΡΑ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΛΕΜΕ!

Η έστω, αναδιπλούμενα, με μπανέλλες, όχι πιο μεγάλα!!!

(Πού σκατά θα τα χωρέσω στα -made in Vietnam- συνολάκια του νέου αμερικάνου μόδιστρου, με τα τρίβολτα (ποιός?) μανίκια και τις πόρπες στην πλάτη, ε?)

Ααααα!

Πώς θα καθαρίσω και τις κουτσουλιές από τ'αμάξι μου, θα καταστραφεί το χρώμα, είναι και μεταλλικό!

Ολο το πάω για πλύσιμο στο βενζινά, κι όλο μου το επιστρέφει άθικτο και μου λέει να πάω να κοιταχτώ...

(Μα μόνο εγώ τις βλέπω?)

(Να πάω να κοιταχτώ?)

(Πού?....)

axilleas είπε...

Ως εν αναμονή ψυχίατρος, αφήνω την τελευταία φράση του Harry στη χλεύη του ιντερνετικού κοινού.

glenn είπε...

@ΥποκείμενοΔικαιου: Εισαγγελική εντολή μετά από κρίση επιτροπής.

Ανώνυμος είπε...

Pros harry reloaded

Ευτυχώς δεν ανήκεις στον χώρο του psychiatric consulting!

axilleas είπε...

@ υποκείμενο του δικαίου:
Κάποιος ψυχίατρος, υποθέτω.

mickey είπε...

Εδώ είχαν δώσει χάπια στον Turing για να θεραπεύσουν την ...ομοφυλοφιλία του - τη θεωρούσαν "ασθένεια" τότε!

Έτσι φέρθηκε η "πολιτισμένη" κοινωνία σε ένα από τα καλύτερα μυαλά της (και μεγαλύτερους ευεργέτες της). Ντροπή!

Περισσότερα εδώ

glenn είπε...

Είπες harry: "Στους μηνες που ημουν σε καταθλιψη,ενοιωσα οτι εχασα την αξιοπρεπεια μου,το κυρος μου,τον εγωισμο μου. Εδειξα στον ξενο κοσμο αδυναμια,πραγμα ανεπιτρεπτο."

Αυτή σου η δήλωση δείχνει ότι έχεις συνέλθει από την κατάθλιψη 100%. Ξέρω ακριβώς τι ένοιωθες. Μείωση ενέργειας. Διάθεση για ύπνο συνέχεια. Ακινητοποίηση. Χάσιμο βάρους. Απώλεια όρεξης. Απώλεια σεξουαλικής διάθεσης. Σκέψεις για αυτοκτονία.

Το γεγονός ότι ζητούσες βοήθεια από φίλους (και άρα ένοιωθες ευάλωτος εκ των υστέρων) και το γεγονός ότι η κατάθλιψή σου προήρχετο από πένθος (πράγμα πολύ συνηθισμένο) δείχνει πως είσαι γενικά ένα υγιές άτομο. Ε λοιπόν, φέρε τον εαυτό σου σε εκείνη την κατάσταση πάλι, πολλαπλασίασέ την χ100 και πάλι δεν θα έχεις ιδέα τι είναι η σχιζοφρένεια.

apousia είπε...

Επανέρχομαι δίχως reloaded,γιατί έχει άλλος το copyright.
Η αφορμή είναι η επέτειος του blog.
Tο πραγματικό αίτιο όμως είναι,το οξύτατο και μη αντιμετωπίσημο στερητικό σύνδρομο.
Ουδεμία μεθαδόνη μπορεί να λειτουργήσει στη θέση της ''σκληρής ουσίας'' που λέγεται Νίκος Δήμου.
Μου λείψατε,θα με ''παίξετε''?

Υ.Γ.
Επί του εξαίρετου σήμερα post,θα επανέλθω...

glenn είπε...

Εγώ πάντως απουσία θα σε "παίξω"!

Γιώργος Γούναρης είπε...

Το post αυτό δεν προσφέρεται για εύκολες τοποθετήσεις φοβάμαι. Το κείμενο του κ. ΝΔ υπέροχο όπως πάντα, αλλά λογοτεχνικό.
Οι γιατροί θεωρούν το σταμάτημα των χαπιών καταστροφικό.
Η αρρώστεια (?) στο μέτρο που σε αποκόβει από αυτό που συνήθως αποκαλούμε "φυσιολογική" ζωή σε περιθωριοποιεί και σε διαλύει.
Τα χάπια σε "ρυθμίζουνε" (!?)
Όμως εμείς οι "λογικοί" εκ γενετής ρυθμισμένοι ας μη σπεύσουμε να τα αμφισβητήσουμε αβασάνιστα.
Κι έχω χάσει και δύο φίλες αυτόχειρες.
Αυτό που σου μένει είναι ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αρνήθηκες να βοηθήσεις.
Μη πας στον πάτο μαζί τους.
Πικρή η αίσθηση του επιζώντος.

Μαύρος Γάτος είπε...

!!!!!!!!!!!!!!!

(άφατο σχόλιο)

resident είπε...

Ο συνδυασμός των πουλιών και της τρέλας, μου θύμισε την έξοχη ταινία του Aλαν Παρκερ, "birdy".

glenn είπε...

Είπες onlycurius: "Οι γιατροί θεωρούν το σταμάτημα των χαπιών καταστροφικό."

Μα ακριβώς εκεί είναι που την πατάνε όλοι οι ασθενείς. Παίρνουν την αγωγή. Σε εννιά μήνες είναι περίφημα. Και τότε λένε από μέσα τους: "Νοιώθω περίφημα, δεν τα σταματάω;" Και τα σταματάνε. Μετά από λίγο τα συμπτώματα έρχονται σφοδρότερα...

Nikos Dimou είπε...

Υποκείμενο δικαίου said...
Δεν είμαι ειδικός αλλά αν κάποιος ξέρει...ποιος και γιατί αποφάσισε ότι ο άνθρωπος αυτός είναι "άρρωστος";

Απάντησες μόνος σου: "Ο άνθρωπος της βασικής δημοσίευσης τουλάχιστον δεν είναι "άρρωστος".

Ο συγγραφέας επίτηδες αφήνει ανοιχτό το θέμα. Βέβαια για τον ψυχίατρο (τον κλασικό ψυχίατρο) αυτός που ακούει κάτι που δεν υπάρχει, είναι άρρωστος. Αλλά το έρώτημα είναι αν είναι ευτυχής. Αν "αυτό-που-δεν-υπάρχει",
υπάρχει αλλιώς. Κι αν μπορεί να ξεπεραστεί το χάσμα...

glenn είπε...

Είπες harry: "Οι σχιζοφρενεις,βαρια ψυχωτικοι κλπ ειναι χαμενες υποθεσεις."

Αν σκεφτόμασταν έτσι, δεν θα χρειαζόταν να γιατρέψουμε ούτε την πολυομελίτιδα, ούτε καν την ελονοσία. Θα τους θεωρούσαμε ξεγραμμένους.

Και να σκεφτεί κανείς ότι αυτά τα λες εσύ, που πριν μερικές μέρες ανέφερες υπερ-αισιόδοξος ότι η ιατρική θα κάνει θαύματα και η γενιά των τριαντάρηδων θα ζήσει διπλά χρόνια και άλλα πολλά...

Nikos Dimou είπε...

Απουσία καλώς μας όρισες - αλλάζω το όνομά σου σε παρουσία!

glenn είπε...

Είπες ΝΔ: "Αλλά το έρώτημα είναι αν είναι ευτυχής."

Μισό είναι το ερώτημα: Το πλήρες είναι: Το ερώτημα είναι αν είναι ευτυχής αυτός και οι γύρω του...

paragrafos είπε...

Η αβάσταχτη θλίψη και αγωνία γεννούν ψευαδαισθήσεις (όχι, λάθος, παραισθήσεις ήθελα να πω) κυρίως όταν συνδυαστούν με την κούραση τής υποχρεωτική αγρύπνιας ή ακόμα χειρότερα, με την απελπισία...

Συχνά μπερδεύω τον ήχο τής βρύσης με το κλάμα της κόρης μου (και τρέχω να δω...), τις σπάνιες βροντές και αστραπες με τα τουρκικά αεροπλάνα (τραβάω τις κουρτίνες και βάζω μουσική στη διαπασών).

Χτες το βραδάκι που βγήκα για λίγο στο μπαλκόνι, να πάρω μια ανάσα "από ολίγη αγαπημένη πολιτεία", ανάμεσα στις σκόρπιες, γυναικείες φωνές από τα τριγύρω ανοιχτά παράθυρα, ξεχώριζε και η φωνή της απούσας μανούλας... (Ίσως επειδή, αυτές ειδικά τις μέρες, την έχω απόλυτη ανάγκη)

Για όλα αυτά, όσες διαγνώσεις και να βγούνε, δεν υπάρχει φάρμακο, εκτός ίσως από το χρόνο που, κατά τον Αλεξανδρινό, ξέρει να μετατρέπει τις χθεσινές πληγές σε ποιητική νοσταλγία:


Ιδανικές φωνές κι αγαπημένες
εκείνων που πεθάναν, ή εκείνων που είναι
για μας χαμένοι σαν τους πεθαμένους.

Κάποτε μες στα όνειρά μας ομιλούνε·
κάποτε μες στην σκέψι τες ακούει το μυαλό.

Και με τον ήχο των για μια στιγμή επιστρέφουν
ήχοι από την πρώτη ποίησι της ζωής μας —
σα μουσική, την νύχτα, μακρυνή, που σβύνει.



Κάπως εν απόγνωσει


με αγάπη

Παράγραφος

Finteias είπε...

Θα πρέπει να καθοριστεί το ζήτημα για τους σχολιαστές στο σημερινό post.
Αυτό σημαίνει ότι θα γίνουν απόπειρες διαγνώσεως ή σκέψεις περί της ψυχασθένειας και της κοινωνικής θέσης του ψυχικά πάσχοντος;

Χωρίς να γνωρίζω την προέλευση του κειμένου και μόνο το ότι το άτομο αναγνωρίζει το ψευδές των ακουστικών του αντιλήψεων αυτό δηλώνει ό,τι ονομάζουμε εναισθησία, δηλαδή την επίγνωση του παθολογικού από μέρους του πάσχοντος. Στη σχιζοφρένεια δεν συμβαίνει ως συνήθως.
Το κείμενο έχει μια λογοτεχνική αξία, αλλά δεν θα το δεχόμασταν ως κάτι σύμφωνο με την πραγματικότητα, εξαιρουμένων των ακουστικών ψευδαισθήσεων (όχι παραισθήσεων).

Η κοινωνική θέση του ψυχασθενούς έχει μεγάλη βιβλιογραφία.
Διαβάστε Φουκώ για την ιστορία της τρέλλας.
Αντιψυχιατρικές θέσεις από τον Thomas Szasz και τον David Cooper.
Δεν αναλύεται το ζήτημα σε ένα σχόλιο.
Ο ορισμός του φυσιολογικού είναι δύσκολος και περιλαμβάνει τη στατιστική όπως και την ηθική (αμφισβητούμενα).
Αυτό που τελικά θα αναγνωρίσουμε ως κλινικά φυσιολογικό είναι ό,τι δεν εμπίπτει σε παθολογική σημειολογία και συμπτωματολογία. Κοντολογίς φυσιολογικό είναι ό,τι δεν είναι παθολογικό. Το παθολογικό στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι σαφές και καθόλου ρατσιστικό στις μέρες μας. Αυτό διότι η ψυχιατρική σημειολογία είναι κάτι καλά περιχαρακωμένο και δεν αφήνει εύκολα περιθώρια κοινωνικού ρατσισμού.
Η ομοφυλοφιλία, για την οποία κάνει λόγο ο mickey μπορεί να θεωρείται παρέκκλιση, αλλά όχι νόσος συτή καθ' αυτή.
"οι αφελείς Φροϋδισμοί πάνε περίπατο" σημειώνει ο glenn.
Πράγματι, προκειμένου για νόσους όπως η σχιζοφρένεια, είναι γενικώς αποδεκτό ότι καμία δυσκολία της ζωής δεν είναι σε θέση να προκαλέσει νόσο, από μόνη της. Κάτι βαθύτερο υπάρχει.
Η οργανική βάση των ψυχώσεων αποκαλύπτεται όλο και περισσότερο κάνοντας σαφές ότι απλοϊκές απαντήσεις του τύπου "τραύματα παιδικής ηλικίας" δεν παρέχουν ικανοποιητική ερμηνεία.

Αν η "κανονική ζωή" έμπαινε σε στενά καλούπια, σκεφτείτε ότι αυτό θα περιόριζε την ελευθερία πολλών υγιών. Η "κανονική ζωή" θα πρέπει να αφήνει αρκετά περιθώρια ελευθερίας. Αν μιλάμε για ψύχωση, η έννοια του παθολογικού γίνεται αντιληπτή ακόμη και από τον μη ειδικό, ασχέτως αν ο τελευταίος δεν μπορεί να ταξινομήσει τα συμπτώματα ή να αποφανθεί θεραπευτικά.
Η σημερινή ψυχιατρική έχει εξελιχθεί δεν έχει τον πιθανό ρατσισμό του παρελθόντος.

Δυστυχώς θα πρέπει να απομακρυνθώ από τον υπολογιστή μέχρι αύριο το πρωί, αν και η δικτυακη συζήτηση μ' ενδιαφέρει.
Όποια κι αν είναι τα σχόλια ας μη φτάσουμε σε ερμηνείες περί ψυχασθένειας όπως εκείνες που έγιναν για τον Γεώργιο Βιζυηνό. Διάβασα κάποτε μια σειρά από αυτοσχεδιασμούς φιλολογικού και δημοσιογραφικού τύπου, ανεδαφικές απ' άκρη σ' άκρη. Ο άνθρωπος έπασχε από νευροσύφιλη.

Αυτά τα λίγα και καλή συνέχεια.

mickey είπε...

Βλέπω πως έχουμε και άλλες "εντυπωσιακές" επιστροφές - τι κάνει νιάου νάου στα κεραμίδια ;)

apousia είπε...

@nikos dimou,
glenn και ποντικάκο
Eυχαριστώ,από καρδιάς!

takis vasilopoulos είπε...

Kραταω και εγω τις επιφυλάξεις μου για το τι είναι ασθένεια και τι όχι

Στην ψυχιατρικη υπάρχουν διεθνη guidelines που ορίζουν τι είναι ασθένεια λαι τι όχι.Βεβαια αυτα αλάζουν συνεχως.Πολλες φορες ισως κάνουν και λάθος.Η ψυχιατρικη δεν έχει ξεκάθαρες απαντησεις όπως πολλες αλλες ειδικοτητες.

Αλλα αυτο που λέει ο mickey ισχύει,ίσως αργοτερα πολλες << ασθένειες >> δεν θα ονομάζονται ασθενειες

Γιώργος Γούναρης είπε...

Είπες Glenn
"Και τα σταματάνε. Μετά από λίγο τα συμπτώματα έρχονται σφοδρότερα..."
Η επκρατούσα άποψη είναι ότι τα φάρμακα ο σχιζοφρενής δεν τα σταματά ποτέ. Είναι κάτι σαν την Ινσουλίνη. Ο θεραπευτής του, ο γιατρός του, οι συγγενείς του πρέπει να τον αποτρέψουν από την διακοπή της θεραπείας.
Γιατί ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ.

carder είπε...

Μέχρι τώρα έλεγα ότι στο επάγγελμα του καθηγητή και του ψυχιάτρου είναι τα μοναδικά που ο πελάτης δεν έχει πάντα δίκιο.
Οι τρεις όμως τελευταίες φράσεις του ΝΔ στο σχόλιο στις 1:55 με κάνουν και αναθεωρώ.

glenn είπε...

@onlycurus: Συμφωνούμε απόλυτα.

glenn είπε...

Νομίζω ότι οι περισσότεροι εδώ μέσα σήμερα (με κάποιες λαμπρές εξαιρέσεις) έχουν μαύρα μεσάνυχτα από ψυχικά νοσήματα. Έχουν την αφέλεια να πιστεύουν ότι με έναν ευρύτερο ορισμό του τι είναι πραγματικό και τι όχι θα θεραπευτεί το πρόβλημα. Βέβαια μια τέτοια πεποίθηση μόνο γέλια μπορεί να φέρει σε έναν επαγγελματία.

Μερικοί μάλιστα μπορεί να πιστεύουν πως μπορούν να ... διδαχτούν και νέα πράγματα από τον ψυχικά νοσούντα. Ο τρελός θα μας δώσει το φως, και άλλα τέτοια ρομαντικά.

Βέβαια, όλα αυτά μακρυά από έναν ψυχικά νοσούντα. Και αν υπάρξει επαφή, άντε τα πρώτα πέντε λεπτά. Όταν όμως διαπιστώσει κανείς πως πρόκειται για άρρωστο άτομο κι όχι για κάποιον ... αναχωρητή, τότε τι γίνεται;

Σήμερα λυπάμαι και για τον Δήμου. Διότι με το σχόλιό του των 1:55μμ δείχνει κι αυτός μαύρα μεσάνυχτα. Με τέτοιες νοοτροπίες το στίγμα θα ζει και θα βασιλεύει. Τώρα μάλιστα μετά από το σχόλιό του αυτό, αλλάζω γνώμη και για το ποστ του.

Το σημερινό ποστ θυμίζει περισσότερο "περιμένοντας τους βαρβάρους να μας φωτίσουν και να μας βγάλουν απ' την καθημερινή μας ανία με επαναορισμό της πραγματικότητας".

heinz είπε...

ΝΔ said....

"Αλλά το έρώτημα είναι αν είναι ευτυχής. Αν "αυτό-που-δεν-υπάρχει",
υπάρχει αλλιώς. "

Πάνω σ' αυτό ας μιλήσουμε.

Σχιζοφρένεια:

Στην πραγματικότητα πρόκειται για ομάδα ψυχικών νοσημάτων. Δεν είναι σαφές από τι προκαλείται.
Χαρακτηριστικό είναι ότι, συμπεριφορές που χαρακτηρίζονται "αποκλίνουσες", εξαρτώνται από τον τόπο, την ιστορική φάση κλπ. με δυο λόγια την κουλτούρα.

Σχιζοφρένεια:
...αποκοπή από την πραγματικότητα, παράδοση στις εσωτερικές φαντασιώσεις...
[Laplanche J. et Pontalis J. B., Λεξιλόγιο της Ψυχανάλυσης, 1981: 480-481]

Οι άνθρωποι του μεσαίωνα, που πραγματικά πίστευαν ότι ο γείτονάς τους είναι μάγος και τα βράδια συνομωτεί με τη γάτα του, δεν θα χαρακτηρίζονταν σήμερα σχιζοφρενείς?? Αλλά τους θεωρούσαν αξιόπιστους μάρτυρες!

Το ερώτημα δεν είναι (και, ηθικολογώντας, δεν πρέπει να είναι) αν ο άνθρωπος αντιδρά σε ερεθίσματα που (η πλειοψηφία κρίνει ότι) δεν υπάρχουν. Αλλά, αν ο άνθρωπος είναι λειτουργικός. Κι αυτό είναι στην πράξη το κριτήριο.

Αλλά αναπόδραστα, το "λειτουργικός", αντανακλά συγκεκριμένη κουλτούρα.

Παράδειγμα:
Οι Σοβιετικοί γιατροί, βάφτιζαν τρελούς τους διαφωνούντες. Όποιος ήταν δυσαρεστημένος στον σοβιετικό παράδεισο (γι' αυτός χωρίς εισαγωγικά), ήταν καταφανώς ή εχθρός, ή τρελός.

Παράδειγμα:
Μιλάω με 16χρονη τουρκάλα, πριν χρόνια, για τους απεργούς πείνας στις τουρκικές φυλακές που πεθαίνουν συνέχεια. Λέει:

- "Έχετε άδικο, αυτοί οι άνθρωποι είναι εγκληματίες"
- "Μα, αφού δεν έχουν καν δικαστεί, πως το προεξοφλείς??"
- "Αφού είναι τόσο σκληροί με τον εαυτό τους, φαντατείτε πόσο σκληροί μπορούν να είναι με τους άλλους!!!".

Κατά τη γνώμη μου, η κοπέλα αυτή, αν τα πίστευε αυτά, ήταν θεόμουρλη. Αλλά, αυτά που έλεγε, ήταν η επίσημη τοποθέτηση του τότε Τούρκου υπουργού Υγείας.

Συμπέρασμα: Η σχιζοφρένεια είναι - πρωτίστως - θέμα κουλτούρας.

heinz είπε...

@Glenn

Παρουσιάζετε την επίσημη κλασική επιχειρηματολογία των ψυχιάτρων.

Θα ήθελα μια απάντηση στο φαινόμενο των Σοβιετικών ψυχιάτρων.

Ήταν όλοι πουλημένοι;
Όλοι άσχετοι;
Όλοι της NKVD και της KGB???

Όλοι, για όνομα του Θεού????

apousia είπε...

Μια παρατήρηση πάνω στο -σωστό κατά τη γνώμη μου-σχόλιο του harry,
1.51μ.μ.
Θα κάνω μια προσωπική αναφορά,χωρίς να υπεισέλθω με λεπτομέρεια στο γεγονός αυτό καθ'εαυτό.
Μετά από θάνατο ανθρώπου,''ακραία'' απαραίτητου για τη συνέχεια της δικής μου ζωής,εγώ,άγνωστο γιατί,άγνωστο ποιοί μηχανισμοί δούλεψαν ερήμην μου,δεν μπήκα ποτέ στην ''μετατραυματική κατάθλιψη'' με την κλινική έννοια του όρου.(Γιατί σωστά επεσήμανε νομίζω ο takis,πως πολύ εύκολα οι άνθρωποι σήμερα βαφτίζουν ''κατάθλιψη,καταστάσεις που ουδεμία σχέση έχουν με αυτή)
Είμαι όμως φορέας,μιας μόνιμης και ανείπωτης θλίψης,ενός πόνου που διαπέρασε κάθε μου κύτταρο.
Και βάζω προς προβληματισμό,το ερώτημα:τελικά,τι είναι πιο δύσκολο,να ζεις,να συνεχίζεις να αγαπάς τη δουλειά σου και το γνωστικό σου αντικείμενο,να βλέπεις φίλους,να διαβάζεις,να ταξιδεύεις,να σ'ενδιαφέρουν τα δρώμενα,να προσέχεις τον εαυτό σου,και τόσα άλλα,που εγώ τα κάνω,ή να αρνείσαι να τα κάνεις,επειδή αδυνατείς,όπως συμβαίνει στους καταθλιπτικούς?
Θέλω να πω και δεν τα καταφέρνω ίσως,πως οι έχοντες κατάθλιψη,αν αναζητήσουν την κατάλληλη αγωγή και στήριξη,σε κάποιο διάστημα θα είναι καλά.
Οι μη καταθλιπτικοί,μα εμμένοντες στη βιωματική εμπλοκή στο πένθος,ορίζοντάς το σαν τον σεβασμό στην 'Υπαρξη,είναι καλά,κι αν δεν θέλουν να καταλάβει κάτι ακόμα και ο πιο κοντινός τους άνθρωπος,δεν θα το καταλάβει ποτέ,μα στην ουσία,αυτοί είναι οι πάσχοντες.
Η ιατρική κάποτε μοιράζει λάθος τις ''ντιρεκτίβες''
Γι'αυτό στην ψυχιατρική,δεν πρέπει να υπάρχουν αρρώστιες,μα άρρωστοι...

glenn είπε...

@heinz: Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως στην Ε.Σ.Σ.Δ. υπήρχε ολοκληρωτικό καθεστώς. Το ποιος ήταν "τρελός" και ποιος όχι καθοριζόταν απ' το κόμμα, όχι από τεκμηριωμένες διαγνώσεις. Άλλωστε και μόνο το γεγονός ότι υπήρχε προτίμηση σε τέτοιου είδους διαγνώσεις μόνο για πολιτικά διαφωνούντες και όχι για μέλη κόμματος, πρέπει να μας βάλει σε προβληματισμό.

Η Τουρκία από την άλλη υποφέρει από εσωτερικές τάσεις. Κυρίως από το Κουρδικό. Έχει πολιτική ατζέντα. Γενικά, τέτοιες χώρες, είναι εντελώς αναξιόπιστες.

Μην πάμε μακριά. Στην Ελλάδα για παράδειγμα υποτιμάται πολύ ο δείκτης αυτοκτονιών. Το συγγενικό περιβάλλον με αφάνταστη επιμονή πετυχαίνει σχεδόν πάντα (είναι απίστευτο το πόσο εύκολα το κάνει η αστυνομία) να αλλάξει στα χαρτιά μια αυτοκτονία σε θάνατο από φυσικά αίτια. Γιατί; Μα για να θαφτεί ο νεκρός με το Ορθόδοξο τυπικό.

Γιώργος Γούναρης είπε...

@Heinz

Μα δεν πρόκειται περί αυτού! Σαφώς οι Σοβιετικοί γιατροί ακολούθησαν τις προσταγές των πολιτικών τους προϊσταμένων για να βγάλουν εκτός μάχης τους άντιπάλους του καθεστώτος.
Ούτε σχιζοφρενής είναι αυτός που πιστεύει άλλα από τις κρατούσες απόψεις.
Ο Σχιζοφρενής αγαπητοί παραπέει ανάμεσα στην ακραία μανία και την ακραία κατάθλιψη, αδυνατεί να ζήσει την απλή καθημερινότητα, να δουλέψει, να ξυπνήσει, να κινηθεί ανάμεσά μας και καταλήγει συνήθως στην αυτοκτονία.
Δεν είμαι ειδικός αλλά δεν νομίζω πως πρέπει να εξωραϊζουμε την σχιζοφρένεια στο όνομα της πολυσυλλεκτικότητας και της αποδοχής του διαφορετικού.
Γιατί δυστυχώς δεν είναι διαφορετικότητα. Είναι Αρρώστεια.

cobden είπε...

Μια προσωπική εμπειρία:γύρω στα 21 με 22 , με είχε καταλάβει ένας φοβερός φόβος για την τρέλα( νομίζω πως θα με καταλάβει ο κύριος Δήμου ;-)...Παρέλυα από το τρόμο μπροστά στο ενδεχόμενο να τρελαθώ ,με έλουζε κρύος ιδρώτας, δεν μπορούσα να μείνω σε κλειστούς χώρους, φοβόμουν μήπως κάνω κακό σε ανθρώπους που αγαπώ ή σε μένα τον ίδιο...Αυτό κράτησε μερικούς μήνες, σε σχεδόν καθημερινή βάση, και μετά σταδιακά άρχισε να ατονεί, μέχρι που έπαψε να με απασχολεί τελείως...Πότε δεν ζήτησα βοήθεια από ειδικό, και από τότε δεν έχει ξαναεμφανιστεί (και δεν νομίζω πως θα ξανασυμβεί...Υπάρχουν πολύ πιο σοβαρά και απτά προβλήματα πια, για να κρατούν απασχολημένο το..μυαλό μου :-)Αράγε σε τι διαφέρει η "πραγματική" τρέλα από το φόβο της τρέλας??(Ένας γιατρός, παρακαλώ,να απαντήσει :-))'Η μήπως και τα δύο, δεν είναι ασθένειες αλλά λεκτικά σχήματα που χρησιμοποίουν οι γιατροί για να βαφτίσουν ή να στιγματίσουν ανθρώπινες συμπεριφορές??Επανέρχομαι με πολύ Thomas Szasz...

BugoTheCat είπε...

>Μισό είναι το ερώτημα: Το πλήρες
>είναι: Το ερώτημα είναι αν είναι
>ευτυχής αυτός και οι γύρω του...

Σωστό το μισό σου ερώτημα..
Ειδού και η μισή μου απορία: Πως θα γίνει όμως να είναι ευτυχείς οι γύρω του χωρίς να είναι απαραίτητα δυστυχής ο ίδιος;

Αυτή η αδυναμία συμβίωσης συναντιέται και σε καθημερινές καταστάσεις. Μπορείς να τα βρεις με έναν άνθρωπο με τον οποίο αναγκάζεσαι να ζήσεις μαζί και ο οποίος έχει πολύ διαφορετικές συνήθειες; Ή τι συμβαίνει αν κάποιος γονιός είναι τόσο προσκολλημένος στο παιδί του και δεν μπορεί επίσης να δεχθεί ότι αυτό είναι εντελώς διαφορετικό και ανεξάρτητο από τον ίδιο στις σκέψεις/προσωπικότητα/συμπεριφορά; Μήπως θα πρέπει το παιδί να υποκείψει και να παριστάνει τον κάποιον άλλο ώστε ο γονέας να είναι ευτυχισμένος; Και να δυστυχεί το ίδιο;

Αλλά εντάξει συμφωνώ η περίπτωση της ψυχοπάθειας έχει σημαντικότερο κοινωνικό αντίκτυπο από αυτά τα τετριμένα παραδείγματα. Ο συνηθισμένος άνθρωπος στις συνηθισμένες περιπτώσεις μπορεί να αλλάξει συγκάτοικο/γκόμενα/φίλους και επίσης να απεξαρτηθεί από την οικογένεια και σίγουρα θα βρει κάποιους άλλους κατάλληλους ανθρώπους για την προσωπικότητα του με τους οποίους μπορεί να συμβιώσει και θα είναι όλοι ευτυχισμένοι.

Αλλά ο σχιζοφρενής; Απομάκρυνση; Περιθωριοποίηση;

Ίσως θεραπία τελικά. Εκτός και αν βρίσκει συντροφιά στις φωνές και προτιμά τα πουλάκια..

christoforos είπε...

Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι για πολλά ακόμη χρόνια θα εφευρίσκετε και θα μας καλείτε σε αναπάντεχες οάσεις. Στο φίλο σας εύχομαι περαστικά. Πέρασα το τριήμερο μέσα στο δάσος, σε ένα χωριό στους πρόποδες ενός βουνού. Ο ήχος από τα τιτιβίσματα και τους κελαηδισμούς των πουλιών ήταν μια αίσθηση που είχα ξεχάσει. Η δική μου θεραπεία στην τρέλα της καθημερινότητας μου λέει ότι οφείλω να επισημαίνω τις διαφορές. Ο μόνος τρόπος για να το κάνω είναι να επισκέπτομαι τακτικά οάσεις όπως του μπλογκ ή τις άλλες όπως στους πρόποδες ενός βουνού. Και αντιλαμβάνομαι ότι αυτές πρέπει να τις φροντίζω και να τις υπερασπίζομαι με όλη μου τη δύναμη.Και να κάνω και εγώ το ίδιο. Αυτό δεν είναι άλλωστε το στοιχείο που μας φέρνει όλους εμάς, εδώ, κοντά;
Και για να θυμηθώ τους τρόπους της "παράγραφος",
Σας ευχαριστώ από την καρδιά,
Κρις/.

Ανώνυμος είπε...

Και νονός ο Ν.Δ.
Άρχισε να βαφτίζει!
Είπατε κάτι?

Βαφτίσια μέσω διαδικτύου! Προτωποριακό.

Σε προηγούμενο post ο Ν.Δ.είχε δηλώσει ότι είναι σκεπτικιστής.
Αυτά που λέει συνεπώς τα λέει επίτηδες για να μας κάνει να αμφιβάλλουμε, να αμφισβητούμε κ.λ.π.(μην ξεχάσω να σας ευχαριστήσω στο τέλος).
Κατά συνέπεια μην τον κατηγορείτε γιατί δεν τα πιστεύει αυτά που γράφει, ο στόχος του είναι άλλος(όπως είπε).
Το θέμα είναι ότι μας έχει μπερδέψει! Δεν ξέρουμε πότε εννοεί αυτά που λέει, πότε λέει αυτά που εννοεί, πότε θέλει να πεί αυτά που εννοεί αλλά δεν τα λέει για να μας κάνει να εννοήσουμε αυτά που θέλει να πεί , πότε δεν θάλει να πεί αυτά που δεν θέλει να εννοήσει γιατί κατά βάθος ( δεν μπορώ άλλο)βαρέθηκα και μπερδεύτηκα.

BugoTheCat είπε...

>Το συγγενικό περιβάλλον με αφάνταστη
>επιμονή πετυχαίνει σχεδόν πάντα
>(είναι απίστευτο το πόσο εύκολα το
>κάνει η αστυνομία) να αλλάξει στα
>χαρτιά μια αυτοκτονία σε θάνατο από
>φυσικά αίτια. Γιατί;

>Μα για να θαφτεί ο νεκρός με το
>Ορθόδοξο τυπικό.

1)αυτό. και ξέχασες 2) Τι θα πουν οι άλλοι για την τέλεια οικογένεια μας! Μόνο για αυτό νοιάζονται ;PPP

p.s. Άσε με εμένα, τα αποθημένα μου βγάζω..

cobden είπε...

Ο Αμερικάνος ψυχίατρος Thomas S. Szasz δεν πιστεύει στην ψυχιατρική!!!Πιστεύει πως δεν υπάρχει ψυχική ασθένεια , με την έννοια που υπάρχει σωματική ασθένεια.Αν ορίσουμε την ασθένεια σαν μια διαταραχή της δομής ή της λειτουργίας ενός οργάνου ή ενός μέρους του σώματος, ο νούς, υποστηρίζει, δεν είναι ούτε όγανο ούτε μέρος του σώματος.Όπως αναφέρει "Όταν μιλάμε για διανοητική ασθένεια, μιλάμε μεταφορικά .Το να πούμε ότι ο νούς κάποιου είναι άρρωστος, είναι σαν να λέμε ότι η οικονομία είναι άρρωστη ή ότι ένα αστείο είναι αρρωστημένο".Η διανοητική ασθένεια για τον Szasz είναι απλά ένας τρόπος συμπεριφόρας που υιοθετούν για να ξεφύγουν από τα πραγματικά προβλήματα της ζωής τους. Έτσι απορρίπτει τα ψυχοφάρμακα και δεν θεωρεί πως η ψυχανάλυση έχει επιστημόνική βάση...

Ανώνυμος είπε...

Η φιλοσοφική διαίσθηση (και η θρησκευτική πίστη) όσον αφορά στις επιλογές της φύσης δεν ωφελεί.

Richard Feynman*

*η προσθήκη της παρένθεσης είναι δική μου (το λέω για να μην έχουμε παρεξηγήσεις)

΄Φαίνεται ότι η παραπάνω έκφραση επιβεβαιώνεται στην περίπτωση αυτή.

cobden είπε...

"Aν πιστεύεις πως είσαι ο Χριστός, ή ότι έχεις ανακαλύψει την θεραπέία του καρκίνου ( και δεν της έχεις ανακαλύψει) ή ότι σε κυνηγούν οι κομμουνιστές ( και δεν σε κυνηγούν)-τότε οι πεποιθήσεις σου αυτές μπορεί να θεωρηθούν συμπτώματα σχιζοφρένειας.Αλλά αν πιστεύεις ότι οι Εβραίοι είναι ο Περιούσιος Λαός ή ότι ο Χριστός ήταν ο Υιος του Θεού ή ότι ο Κομμουνισμός είναι η μόνη επιστημόνική και ηθικά σωστή μορφή διακυβέρνησης-τότε οι πεποιθήσεις σου θα θεωρηθούν αντανακλάσεις του ποιός είσαι-Εβραίος, Χριστιανός, Κομμουνιστής.Γι'αυτό πιστεύω ότι θα ανακαλύψουμε τα χημικά αίτια της σχιζοφρένιας όταν θα ανακαλύψουμε και τα χημικά αίτια του Εβραϊσμού, του Χριστιανισμού και του Κομουνισμού.Ούτε νωρίτερα ούτε αργότερα"-Thomas S.Szasz

"Σήμερα και ιδιαίτερα στις Η.Π.Α. ,όλες οι δυσκολίες και τα προβλήματα της ζωής θεωρούνται ψυχιατρικές ασθένειες και οι πάντες σχεδόν θεωρούνται διανοητικά ασθενείς σε κάποιο βαθμό.Πραγματικά δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι η ίδια η ζωή τώρα θεωρείται σαν μια αρρώστια που αρχίζει με τη σύλληψη και τελείωνει με το θάνατο και που, σε κάθε βήμα αυτής της διαδρομής, χρειάζεται την επιδέξια φροντίδα γιατρών και ιδιαίτερα ψυχιάτρων"-Thomas S.Szasz

carder είπε...

Αφήνοντας κατά μέρος την ιδιαιτερότητα κάθε χώρας τι μένει τελικά για να επαναφέρει τον ασθενή στη πραγματικότητα; Ο ψυχίατρος με την βιβλιογρραφία του.
Ομως η ψυχιατρική δεν είναι επιστήμη, δεν μιλάμε για επιστήμη όταν οι σχολές απόψεων αλληλοσυγκρούονται στήν πλάτη του ασθενή. Επομένως ο Heinz έχει δίκιο για τα περί κουλτούρας της σχιζοφρένειας.

Ανώνυμος είπε...

Τιτιβίσματα και τρελοκελαηδισματα πουλιών ειναι ικανα να με στειλουν πακέτο. Τα μισώ. Δεν το βουλώνουνε ποτέ. Με εξαιρεση τα γερακια και τις κουκουβαγιες, που ειναι ολιγομιλητα...
Τσίου!
+++
(οσοι διαμενουν σε αγροτοσπιτο με ερωτικες φωλιτσες σπουργίτων σε καθε πλευρα της στέγης, με καταλαβαινουν απόλυτα..)

glenn είπε...

Πάντως, υποκείμενο δικαίου, σήμερα σ' αυτό το ποστ, πρέπει να αποφεύγεις τις ρητορικές ερωτήσεις. Τα αυτονόητα δεν είναι καθόλου αυτονόητα...

mary είπε...

Τσίου τσίου τσίου τσίου!!!!

Τσίου τσίου τσίου τσίου τσίου.. τσίου τσίου τσίου.. τσίου 'βερόνικα τσίου τσίου τσίου' τσίου τσίου τσίου τσίου τσίου τσίου τσίου τσίου τσίου τσίου τσίου τσίου τσίου τσίου τσίου :)

(ελευθερη μετάφραση: υπέροχο το σημερινό post!!!! όσο για τα ψυχιατρικά ιδρύματα.. στο βιβλίο 'η βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει' ένιωσα πολύ περισσότερη τάυτιση με τους χαρακτήρες εκεί παρά με αυτούς που συναντώ στην καθημερινότητα μου :)

Γιώργος Γούναρης είπε...

@ copden
Θα μου συγχωρήσεις το ξενέρωμα μα μου θύμισες το ανέκδοτο
"Η ζωή είναι μία θανατηφόρα αρρώατεια που μεταδίδεται σεξουαλικά"

Ανώνυμος είπε...

Woody Allen

Για να μην ξεχνάμε και τον Αμερικάνικο τρόπο ζωής.


Αμερική
Θυμάστε που ένα αγοράκι ήλικίας δέκα ετών περίπου είχε βρίσει την δασκάλα του και η διευθύντρια φώναξε την αστυνομία η οποία έκανε ένα ντού και συλλάβανε το παιδάκι και του βάλανε χειροπέδες?
¨
Ζήτω η Αμερική!
Ζήτω!
Ζήτω!
Ζήτω!

Θυμάστε και μια άλλη περίπτωση που ένα παιδάκι της ίδιας ηλικίας περίπου είχε φιλήσει μια συμμαθήτριά του και το αποβάλλανε από το σχολείο?

Ζήτω!

cyberdustz είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
glenn είπε...

Και δυστυχώς οι παντελώς άσχετοι αυξάνονται και πληθύνονται (βλέπε π.χ. carder)...

Επειδή δε βλέπω σοβαρή κουβέντα το γυρίζω άρον άρον σε χαβαλέ.

Γκουχ, γκουχ. Αφροδίτη που είσαι σήμερα; Πως πάει η φτερούγα;

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ανώνυμος είπε...

Carder said:

Ομως η ψυχιατρική δεν είναι επιστήμη

Και τι είναι ?

Μην τα ισοπεδώνουμε όλα!
Αστρολογία και Ψυχιατρική δηλαδή στο ίδιο καζάνι?

Για όνομα του φωτός!

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Nikos Dimou είπε...

ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΤΙΚΆ

Tο κείμενο είναι δικό μου.

Το έγραψα σε μία εποχή κρίσης - και η παραβολή με τα πουλιά αντικατοπτρίζει το πρόβλημα που αντιμετώπιζα.

Αν θα μπορούσα να συμφιλιωθώ και να αποδεχθώ καταστάσεις που με φόβιζαν και με ξεπερνούσαν.

Το κατόρθωσα αλλάζοντας και διευρύνοντας τον ορίζοντά μου (όπως ο ήρωας του διηγήματος που μετακόμισε) και εντάσσοντάς τις μέσα στη ζωή μου.

cyberdustz είπε...

kai mh zxeirotera

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ανώνυμος είπε...

Πάει τα "παίξανε" τελείως !

Αρχίσανε να δημοσιεύουνε δυο και τρείς φορές το ίδιο comment.

(ας κάνουμε και λίγη πλάκα)

heinz είπε...

@apousia

κάποιος Ψ θα σούλεγε ότι παρέκαμψες την (αρχαία και απαραίτητη) διαδικασία του πένθους...

mickey είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
mickey είπε...

Τάδε έφη Heinz:
"Η σχιζοφρένεια είναι - πρωτίστως - θέμα κουλτούρας."

Αν και εξαρτάται πως ορίζουμε τη σχιζοφρένεια, γενικά συμφωνώ - με εξαίρεση κάποιες προφανείς περιπτώσεις φυσικά ;)

Συχνά, ότι δεν καταλαβαίνουμε, το δαιμονοποιούμε (και ως ανεξάρτητα άτομα και ως κοινωνικό σύνολο). Και οτιδήποτε μπορεί να είναι μια διαφορετική έκφανση της υπερβολικά πολύπλοκης λειτουργίας του εγκεφάλου μας δεν είναι κατ' ανάγκη "μη φυσιολογικό". Συχνά άλλωστε τα όρια μεταξύ ιδιοφυΐας και σχιζοφρένειας είναι δυσδιάκριτα και μάλλον οι δυο ιδιότητες συνυπάρχουν. Και κακά τα ψέματα, πολλοί από μας έχουν παρουσιάσει ή ενδέχεται να παρουσιάσουν κάποια ήπια "σχιζοφρενικά" συμπτώματα στη ζωή τους.

Και οι πιστοί κάθε θρησκείας θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως σχιζοφρενείς, αφού όχι μόνο είναι πεπεισμένοι για την (μη διαπιστωμένη) ύπαρξη όντων που παίζουν ρόλο στη ζωή τους και μάλιστα θεωρούν πως επικοινωνούν μαζί τους (όπως συμβαίνει στην προσευχή). Εκτός κι αν απλά υποκρίνονται βεβαίως ;)

Τείνω να συμφωνήσω με το "κριτήριο της λειτουργικότητας" - προφανώς για κάποιες "ήπιες" περιπτώσεις ήδη λειτουργεί.

Σέβομαι την ψυχιατρική (ως αρκετά "ατελή" επιστήμη βεβαίως - αυτό ισχύει και για το σύνολο σχεδόν της ιατρικής), αλλά συχνά οι θεράποντες καταφεύγουν σε εύκολες λύσεις καρμπόν, χωρίς να έχουν αναλύσει διεξοδικά την περίπτωση. Φυσικά, ο καλός ψυχίατρος (όπως κάθε επιστήμονας που σέβεται την ιδιότητά του), αφήνει (σχεδόν) πάντα ένα παραθυράκι αμφιβολίας για τη διάγνωσή του, ιδιαίτερα σε ένα τόσο πολύπλοκο ζήτημα και παρακολουθεί τον ασθενή του με ενδιαφέρον, αλλά και τη δέουσα απόσταση.

Δυστυχώς Glenn, η ψυχιατρική (όπως και κάθε άλλη ανθρωπιστική επιστήμη) αντλεί το όποιο κύρος ή την απαξίωσή της κυρίως από εκείνους που την ασκούν και όχι από τα εγχειρίδιά της. Ακόμα κι αν τα συμπεράσματά της είναι σωστά, οριστικά και τελεσίδικα (δεν το νομίζω). Προσωπικά πάντως δεν έχω διάθεση να ισοπεδώσω τίποτα. Γνωρίζω ελάχιστα (έχω μια ξαδέρφη νοσηλεύτρια στο ΨΝΑ) και διαβάζοντας τα σχόλιά σας, μαθαίνω περισσότερα.

Πάντως μεταξύ ψυχανάλυσης και αγωγής με χαπάκια, νομίζω πως η δεύτερη είναι συνήθως η πιο κατάλληλη και αποτελεσματική. Ίσως ο Glenn μπορεί να μας κατατοπίσει περισσότερο - και δε θα ήθελα να το ρίξει στον χαβαλέ ;)

mickey είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
mickey είπε...

Η Ψυχιατρική ΕΙΝΑΙ επιστήμη. Αρκετά "φρέσκια" πάντως και με εξαιρετικά δύσκολο "αντικείμενο". Μην την καταδικάζουμε αβασάνιστα!

Nikos Dimou είπε...

glenn μήπως είσαι λίγο αλαζόνας και υπερόπτης;

"Σήμερα λυπάμαι και για τον Δήμου. Διότι με το σχόλιό του των 1:55μμ δείχνει κι αυτός μαύρα μεσάνυχτα. Με τέτοιες νοοτροπίες το στίγμα θα ζει και θα βασιλεύει. Τώρα μάλιστα μετά από το σχόλιό του αυτό, αλλάζω γνώμη και για το ποστ του".

Ευχαριστώ για την λύπη σου - δεν θα πάρω. Μας έβγαλες εδώ όλους άχρηστους και άσχετους.

Εδώ είναι blog - δεν είναι επιστημονικό συνέδριο. Το κείμενο είναι λογοτεχνική παραβολή, δεν είναι διατριβή. Κι από ότι ξέρω κι εσύ δεν είσαι ψυχίατρος (αλλά κι αν ήσουν, πάλι αυτό το ύφος είναι ανεπίτρεπτο).

mickey είπε...

Μάλλον ο γάτος σβήνει σχόλια permanently. Θα σβήσω κι εγώ τις δικές μου άσχετες παρεμβάσεις.

apousia είπε...

@heinz
Αν έχεις την καλοσύνη,μου το εξηγείς?

Και για μια αντιρρόπηση του κλίματος,έναν εναλλακτικό ορισμό της τρέλλας από τον Antonio Tabucchi:
''Είμαστε διαφορετικοί και γι'αυτό στα μάτια των άλλων,λίγο τρελλοί.
Και ΠΡΕΠΕΙ να καλλιεργεί ο καθένας τη δική του μικρή τρέλλα.
Να έχει μια τρέλλα ''τσέπης''.
Αυτή είναι η ομορφιά της ζωής!''

MainMenu είπε...

Γίνεται μια μεγάλη παρανόηση σήμερα...

Η άποψη, που έρχεται από το Φουκο και βλέπει το 'ψυχικο' νόσημα ως φαινόμενο με καθαρά κοινωνική αναφορά...έχει περισσότερο αξία για την ιστορική μελέτη και την κριτική ανάλυση των δομών της εξουσίας. Από εκεί και πέρα ξεφεύγουμε όταν λέμε ότι δεν υπάρχει ψυχικό νόσημα.

Το υποκείμενο δε μπορεί να βγει 'εξω από την ιστορική συγκυρία. Η έννοια της ταυτότητας είναι σύνθετη και πολύ βαθειά ριζωμένη, όσο και το φαινόμενο της ζωής.

Υπάρχει πρόβλημα 'ψυχικών' νοσημάτων κι όσοι είχαν εμπειρίες στο περιβάλλον τους ξέρουν ότι είναι κάτι πολύ περισσότερο από φωνές από πουλάκια και λογοτεχνίζουσες μεταφορές.

Μιλάμε για απόλυτη έλλειψη επικοινωνίας σε βασικά απλά πράγματα. Μιλάμε για ένα ρήγμα στο πρόσωπο, μιλάμε για πόνο αβάσταχτο. Τέρμα. Δόξα τω Θεω η ιατρική έχει προχωρήσει σε ένα βαθμό. Τα φάρμακα μπορεί να μη λύνουν το πρόβλημα αλλά κάνουν εφιχτή τη συμβίωση.

Δεν αντέχω άλλο πια...το καφενείο...της άτυπης κι άκαιρης πανεπιστημοσύνης. Μέσα σ' ένα ξεπερασμένο από την ιστορία 'αναγεννησιακο' μοντέλο, μιλάμε για όλα, χωρίς ίχνος ευθύνης. Ο φετιχισμός με την ιστορία μας έχει καταντήσει εκτρώματα εκτός τόπου και χρόνου...

Απίθανο κείμενο...αν έμενε εκεί θα ήτανε αφορμή για σκέψη στον καθένα μας. Οι σχολιασμοί όμως, οδηγούνε σε μια κατάσταση που ΄με φοβίζει

heinz είπε...

@onlycurious

"Ο Σχιζοφρενής αγαπητοί παραπέει ανάμεσα στην ακραία μανία και την ακραία κατάθλιψη"

Aυτό νομίζω ότι το λένε "διπολική ψύχωση" κι είναι άλλο...

@glenn

Νομίζω ότι αυτή είναι εύκολη εξήγηση (για την ΕΣΣΔ).
Κι ο άνθρωπος του Μεσαίωνα? Υγιής?

-------------

- Δεν εξωραϊζουμε τη σχιζοφρένεια.
- Δεν υποτιμώ το ρόλο της φαρμακευτικής αγωγής (αν κάνει τον άνθρωπο λειτουργικό).
- Δεν αγνοώ τα προβλήματα και το άγχος της οικογένειας.

Αλλά, σιγά ρε παιδιά!

Όταν μιλάμε για "ψυχή", κάνουμε ένα μεγαλοπρεπές σάλτο μακρυά από τον αγαπημένο σε πολλούς εδώ μέσα ορθολογισμό.

Κρατάτε και καμμιά πισινή, μην είστε τόσο σίγουροι, επαίοντες και μη!!!

Nikos Dimou είπε...

Πολύ πριν από τον Thomas S.Szasz, o R. D. Laing είχε αμφισβητήσει την έννοια της ψυχικής νόσου. Είναι όλο το κίνημα που ονομάστηκε "αντι-ψυχιατρική". Θεωρούσε την σχιζοφρενεια ως σύμπτωμα ψυχικής σύγχισης και κοινωνικού αποκλεισμού - και όχι ως την αιτία τους. Το πιο γνωστο του βιβλίο είναι "The Divided Self" (1960)

Ανώνυμος είπε...

mickey

ειμαστε πολλες anules, και στελνουμε τα ιδια μυνηματα, δεν καταλαβαινω που ειναι το προβλημα.

παντως δεν το εκανα για να με...προσεξεις:)

glenn είπε...

Μα τι να πω ρε γμτ. Γμ το μεσαίωνά μου γμ. Που είσαι ρε φιντεία γμτ. Τι να μιλήσω; Τι να πω; Για κυτταρικές αλλοιώσεις στους αμυγδαλοειδείς; Για dynamic nMRI; Για δυσλειτουργία στη short term memory; Για pathways; Και έχω τους άλλους να αναζητούν "διευρυμένες πραγματικότητες"; Πάμε καλά ρεεεεε;

carder είπε...

glenn = σχετικός περί Goedel
( σε ποιά εκλαικευμένη έκδοση τον είχες μάθει Godel; )

Ανώνυμος είπε...

πιστευω στην περιβαλλοντικη ψυχολογια, κανεις να σχολιασει επι τουτου?

heinz είπε...

apousia said...

" @heinz
Αν έχεις την καλοσύνη,μου το εξηγείς?"

Την καλωσύνη την έχω, τις γνώσεις δεν έχω...

Νομίζω ότι, υπάρχουν παγιωμένες - μέσα από τις παραδόσεις της κάθε κουλτούρας - διαδικασίες, που συχνά εμπλέκουν και την κοινότητα, με στόχο να βιωθεί η απουσία του/της εκλιπόντος/ουσης.
Τέτοιες είναι το μοιρολόι, το ξενύχτι, να μαζευτούμε να φάμε ψάρι (!!!), να βάλεις μαύρα, και άλλα, που διαφέρουν από κουλτούρα σε κουλτούρα.
Οι διαδικασίες αυτές δεν είναι βίτσια ούτε τυχαίες. Κουβαλάνε την (κατανεμημένη θάλεγε ο Mickey) γνώση αιώνων, για το πως το άτομο θα βιώσει την απώλεια με τρόπο τέτοιο ώτσε να συνεχίσει να είναι λειτουργικό.

Οι Ψ λένε ότι, το πένθος - σε λογικά πλαίσια - είναι μια διεργασία λυτρωτική που δεν πρέπει να καταστέλλεται.

Μπορώ να σου πω και δικό μου παράδειγμα. Το πιο αγαπημένο μου πρόσωπο, πέθανε απρόσμενα όταν ήμουν 10. Δεν με πήραν στην κηδεία, δεν με πήγαν στον τάφο, αρνήθηκαν να ξαναμιλήσουμε ποτέ γι' αυτό. Για να μην πληγωθώ λέει. Αφού είχε πέσει νεκρός μπροστά μου, οι μαλάκες!!!

Έσερνα το πένθος μέχρι τα 39 μου, με άπειρες παρενέργειες.

houlia είπε...

Αλίμονο αν μπορώ να γράψω ένα σχόλιο εν μέσω των ραντεβού μου... Ούτε να διαβάσω και να απολαύσω ένα απ τα καλύτερα ποστ αυτού του μπλόγκ δεν με αφήνουν...
Για μία και μόνο φράση που αξίζει όλα τα λεφτά: «Κάπου όμως είχε ξεπεράσει μέσα του τις συμβάσεις του "κανονικού" και του "ανώμαλου" και άρχισε να δέχεται την αίσθηση όπως του ερχόταν» Μου θύμισε ένα φίλο(έχω ξανααναφερθεί σ αυτόν) που προσπαθεί να διατυπώσει αυτήν την αλήθεια μέσω τής διδακτορικής του διατριβής. Την πρωτόλεια αντιμετώπιση τού κόσμου. Χωρίς αξιωματικές παραδοχές. Με μόνο δρομοδείχτη την αυθόρμητη, την πρωτογενή αίσθηση. Και ξεκινώντας από τις επιστήμες προσπαθεί επαγωγικά να αποδείξει ότι τα πάντα μπορούν να αναθεωρηθούν και το μόνο που παραμένει crystal clear είναι η προσωπική αίσθηση- αντίληψη του καθενός. Φαντάζομαι, πράγματα χιλιοειπωμένα. Στην απλότητα τους όμως κρύβουν μια βαθιά ανακουφιστική αλήθεια που ατυχώς αποφεύγουμε. Ίσως γιατί «... έχουμε εκπαιδευτεί στο φόβο της τρέλας.» και επινοούμε «εξασφαλίσεις». Τώρα ποιος μας παίζει το παιχνίδι ή αν το παίζουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας είναι το θέμα. Εδώ σταματάει η φιλοσοφική και αρχίζει η ψυχολογική ανάλυση...
Και τι σύμπτωση: Σήμερα σε μια τηλεφωνική επικοινωνία με τη μητέρα μου τι σχόλιο βρήκε να κάνει?: «Τη θυμάσαι την κ. Σ?...» Ήταν χρόνια ένα φυτό, μισοζωντανό, μισοφευγάτο με μια αρμαθιά χαπάκια μονίμως στο κομοδίνο της. Κοκτελάκια για να ξυπνήσουμε, κοκτελάκια για να κοιμηθούμε, για να περπατήσουμε, για να χαμογελάσουμε, για να πηδήξουμε...Μικρές μαγικές συνταγουλες για κάθε περίσταση που βέβαια «καταργούν το φόβο τής τρέλας» στη δεδομένη τους αφασία.
Λοιπόν, αυτή η γυναίκα πήρε την μητέρα μου τηλ ! Αναστήθηκε, σκέφτηκε. Όχι απλώς άλλαξε ψυχίατρο που με περίσκεψη και σεβασμό τής μείωσε σταδιακά τις δοσολογίες. Σήμερα έχει ένα χαμόγελο για τη ζωή! Αυτό είναι τέχνη! Τέχνη τής ιατρικής!

heinz είπε...

@glenn

"Για κυτταρικές αλλοιώσεις στους αμυγδαλοειδείς; Για dynamic nMRI; Για δυσλειτουργία στη short term memory; Για pathways"

Άρα έχουμε μέτρο του φυσιολογικού (εφόσον έχουμε του μη-φυσιολογικού) ναι???
Έχουμε δηλαδή πειραματική απόδειξη ,πέραν πάσης αμφιβολίας, έτσι??

έχουμε ΝΑΙ ή ΟΧΙ???

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!
(μια φορά αποφάσισα να κάνω τον ορθολογιστή εδώ μέσα και το γυρίσαμε στον τσάμικο!!!)

mickey είπε...

MainMenu:

Ο ίδιος ο ορισμός των "ψυχικών νοσημάτων" και της "σχιζοφρένειας" ειδικότερα έχει αλλάξει τις τελευταίες δεκαετίες. Οι περισσότεροι από μας (που δεν είμαστε ειδικοί φυσικά), ενδέχεται να έχουμε διαφορετική εντύπωση για τις παραπάνω έννοιες, μια και δε μπορούμε να παρακολουθούμε τις όποιες εξελίξεις και μεταβολές στους ορισμούς (ειδικά στον ειδικό τύπο).

Το παράδειγμα του Turing που ανέφερα είναι χαρακτηριστικό. Υπάρχουν και άλλα, πιο πρόσφατα (λόγω της ξαδέλφης μου γνωρίζω και πράγματα από μέσα). Και η προσευχή του πιστού που ανέφερα, μάλλον εμπίπτει στους σύγχρονους ορισμούς (αν και σπάνια θίγεται, μια και είναι ...politically incorrect).

Ενδεχομένως να ακούστηκαν ακραίες απόψεις, αλλά ο διάλογος μέσα σε ένα blog δε μπορεί να περιοριστεί ανάμεσα σε ειδήμονες (experts) και μόνο, όποτε θίγεται ένα επιστημονικό, τεχνολογικό ή άλλο θέμα.

Με το ίδιο σκεπτικό, στα post περί θρησκείας θα έπρεπε να ομιλούν μόνο θεολόγοι ή άνθρωποι με εμπειρίες στο στενότερο εκκλησιαστικό χώρο. Όλοι έχουμε μια γνώμη και αν είναι σωστή, λάθος, έγκυρη, τεκμηριωμένη, υπερβολική ή αερολογία μπορεί να το κρίνει ο καθένας (και κυρίως οι ειδήμονες). Αλλά ο απαξιωτικός χαρακτηρισμός "καφενείο" δε νομίζω πως ταιριάζει στο συγκεκριμένο blog (ακόμα κι αν "χαβαλεδιάζουμε" κάποιες φορές).

Φιλικά, με κατανόηση και χωρίς ...παρανόηση.

glenn είπε...

Είπες ΝΔ: "Μας έβγαλες εδώ όλους άχρηστους και άσχετους."

Καμία τέτοια πρόθεση. Διαπιστώνω όμως, μετά λύπης μου, ότι παρ' όλα τα λεφτά που ξοδεύτηκαν για την ευαισθητοποίηση του κοινού στο θέμα ψυχική νόσος, δεν έγινε τίποτε. Ίσως φταίει κι ο τρόπος που ξοδεύτηκαν. Δεν θα μιλήσω άλλο γι' αυτό. Απλά θα επιμείνω πως βλέπω μια άρνηση στο θέμα ψυχική νόσος.

cyberdustz είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
MainMenu είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
mickey είπε...

Και Glenn, αντί να γαμ*ς τον Μεσαίωνα και να αφορίζεις κάποιους, θα προτιμούσα να γράψεις κάτι, μια και φαίνεται πως έχεις πολύτιμες γνώσεις. Προσωπικά περιμένω να τις καταθέσεις με τον δικό σου ιδιαίτερο τρόπο (διαφορετικά, υπάρχει και το Google).

Είναι υπέροχο το post και το θέμα δεν είναι ούτε μόνο φιλολογικό ούτε μόνο φιλοσοφικό ούτε μόνο επιστημονικό. Κυρίως είναι πρακτικό και βαθιά ανθρώπινο! Ας αφήσουμε τα απαξιωτικά σχόλια (από όλες τις πλευρές) και ας καταθέσουμε ότι καλύτερο έχουμε για ένα καυτό θέμα, για το οποίο οι περισσότεροι απλώς σωπαίνουν!

Θα σας αφήσω προς το παρόν...

bidibis είπε...

Για να καταλάβω, because I am a bit thick!

Tο θέμα μας είναι τα κανονικά τα πουλιά, αυτά που έχουν φτερά και πετάνε τραγουδώντας ή μήπως το κείμενο είναι αλληγορικό και υπονοεί τα άλλα, «πονηρά» τα πουλιά;

Αν μιλάμε για τα πρώτα τα πουλιά, τότε, ναι, είμαι υπέρ της ύπαρξης τους:

I Like Birds!!!

I can't look at the rocket launch
The trophy wives of the astronauts
And i won't listen to their words
'cause i like
Birds

I don't care for walking downtown
Crazy auto-car gonna mow me down
Look at all the people like cows in a herd
Well, i like
Birds

If you're small and on a search
I've got a feeder for you to perch on

I can't stand in line at the store
The mean little people are such a bore
But it's alright if you act like a turd
'cause i like
Birds

If you're small and on a search
I've got a feeder for you to perch on



ΥΓ. Αηδόνι δεν έχω φάει… σας εγγυώμαι όμως ότι το ορτύκι κάνει και γ… τα στιφάδα!

glenn είπε...

@cyberdust: Έχουν και άλλη μια ομοιότητα πολύ πιο καραμπινάτη. Όμως όχι. Δεν είναι το ίδιο πρόσωπο. Το έχω ελέγξει με σούπερ ντούπερ τρόπο. Παρ' εκτός κι αν ο ΝΔ ξεπερνά σε τεχνολογία τους καλύτερους χακεράδες.

Απλά για την ικανοποίηση της περιέργειας: Όταν ήταν να βγει ο ΝΔ στο γυαλί ζωντανά, την προηγούμενη ο harry είχε πει ότι θα φύγει. Μετά από κάνα δυο μέρες ξαναγύρισε.

andy dufresne είπε...

Στα σημερινά σχόλια υπάρχουν πολλές επικίνδυνες παρεξηγήσεις, θα προσπαθήσω να τις διευκρινήσω.

1.
Η σχιζοφρένεια είναι πολύ συγκεκριμένη ψυχική ασθένεια, που διχάζει την προσωπικότητα του ατόμου σε δύο εαυτούς, πχ άλλοτε είμαι πιλότος και άλλοτε ρωμαίος έπαρχος (πραγματικό περιστατικό!).
Οι σχιζοφρενείς δεν είναι επικίνδυνοι και σήμερα αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά με φαρμακευτική αγωγή.

Κανένα από τα παραδείγματα που αναφέρθηκαν στα σχόλια και στο post δεν είναι παραδείγματα σχιζοφρένειας και η λέξη χρησιμοποιήθηκε ήδη δεκάδες φορές.
Η ταύτιση της κάθε "τρέλας", ψύχωσης ή νεύρωσης με τη σχιζοφρένεια που γίνεται στα σημερινά σχόλια, σε πολλά λεξικά και στην καθημερινότητά μας είναι φαινόμενο μεσαιωνικό...


2.
Άλλο πράγμα η ψυχιατρική και άλλο η ψυχανάλυση.

Η πρώτη είναι ευρύτερα αποδεκτή από τη δεύτερη και οι δύο όμως δεν θεωρούνται κλασικές επιστήμες, διότι δεν έχουν θεωρήματα, δεν μπορούν να αποδείξουν τίποτα, όλα και τίποτα είναι πιθανά (μοιάζουν με την οικονομία σ' αυτό).

Παρ'όλα αυτά δεν εξισώνονται με την αστρολογία, είναι επιστήμες που έχουν πολύ δρόμο ακόμα μπροστά τους.
Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν βοηθηθεί απίστευτα κυρίως από την ψυχιατρική αλλά και από την ψυχανάλυση.


3.
Η κατάθλιψη είναι μια πολύ διαδεδομένη ψυχική ασθένεια που σχεδόν ταυτίζεται με την ανθρώπινη ύπαρξη (σχεδόν όλοι μας έχουμε υποφέρει λίγο ή πολύ από αυτήν κάποια στιγμή), με πολύ μεγάλο εύρος διαβαθμίσεων.
Το ερώτημα από ποιο σημείο και μετά συνίσταται φαρμακευτική βοήθεια είναι δισεπίλυτο και δεν συμφωνούν ούτε οι ειδικοί επ' αυτού.

Το παράδειγμα που προκύπτει απ' το post αναφέρεται σε κάποιου είδους ψύχωση, ίσως κάποιος πιο ειδικός να την ονόμαζε ψυχωσική φοβική νεύρωση.

Ανώνυμος είπε...

δεν ξερω για την καταθλιψη αλλα ξερω οτι οι ευτυχεστεροι των ανθρωπων ειναι 1) οι χαζοι, 2) οι αναισθητοι

και 3) εκεινοι που εχουν αυτογωνσια

αλλα το τριτο ειναι κομματι δυσκολο και συνηθως συμβαινει μετα του Χριστου τα Παθη.

heinz είπε...

@andy dufresne

γενικά συμφωνώ, αλλά η σχιζοφρένεια εί ναι όρος ομπρέλλα, για ομάδα νοσημάτων, όχι συγκεκριμένη νόσος.

Ένα σχόλιο για λεξικά που έκανες, αν εννοούσες ένα που ανέφερα εγώ, πρόκειται για σύγχρονο, σοβαρότατο εγχειρίδιο, χρήσιμο σε κάθε Ψ.

bidibis είπε...

Sylvester o καναρινοφάγος said… Έμαθα πως ένας φίλος μπήκε προχθές σε ψυχιατρική κλινική. Στην σκέψη του θυμήθηκα αυτό το κείμενο..



O Sylvester όταν μαθαίνει νέα για ανθρώπους, του έρχονται στο μυαλό κείμενα…



Εμένα όταν μου έρχονται στο μυαλό κείμενα και διηγήσεις…
άνθρωποι πεθαίνουν!!!


Χθες, εντελώς συμπωματικά ανέφερα τη γνωστή ρήση του John Kenneth Galbraith ‘Under capitalism, man exploits man. Under communism, it's just the opposite.’ Σήμερα έμαθα ότι πέθανε.


Χθες, ο φίλος μου ο Μπάμπης μου διηγήθηκε μια αστεία ιστορία για τον Κυρ Μήτσο –του οποίου την ύπαρξη ούτε καν γνώριζα- την οποία σκεφτόμουν όλη τη νύχτα. Σήμερα έμαθα ότι ο κυρ Μήτσος πέθανε και σε λίγο κηδεύεται!


Τελικά, δεν είναι όλα ορθός λόγος σε αυτή τη ζωή!

Nikos Dimou είπε...

glenn said...
Είπες ΝΔ: "Μας έβγαλες εδώ όλους άχρηστους και άσχετους."

Καμία τέτοια πρόθεση.

Αναφερόμουν όχι μόνο στο σχόλιο σου που έλεγε ότι έχω μαύρα μεσάνυχτα, αλλά και σε επόμενο όπου έγραψες: "Και δυστυχώς οι παντελώς άσχετοι αυξάνονται και πληθύνονται (βλέπε π.χ. carder)..."

Φυσικό είναι να υπάρχουν άσχετοι εδώ μέσα - το παράδοσξο θα ήταν να υπήρχαν μόνο ειδικοί!


Cyber-Dust said...
Did you notice that both harysssssssss kai nd show similar (or is it better to say same?) traces?

Από όλες τις απιθανότητες που έχω ακούσει αυτή είναι η πιο τρελλή!

Ανώνυμος είπε...

σημερα οι παντες το παιζουν λιγο πολυ ψυχολογοι

υπαρχουν παπαδες που ισχυριζονται οτι θεραπευουν απο φτωχεια μεχρι εξαρτηση απο ναρκωτικα και λοιπα βδεληρα νοσηματα οπως παραδειγματος χαριν,την ομοφυλοφυλια και την πορνικήΝ συμπεριφοραΝ πριν τοΝ γάμοΝ...

ολα γιατρευονται, ολα ραβωνται, ολα επιδιορθωνονται αυθημερον αλλα κυριως Κυριακές και Σάββατα, μπας και πουλησουμε και καμιαν εικονιτσα => http://www.floga.gr/neesomilies.htm

Nikos Dimou είπε...

houlia & heinz - ωραία σχόλια

glenn είπε...

@ΝΔ: Τώρα δεν μιλάω. Κάνω υπακοή... :-)

Ανώνυμος είπε...

εαν προσεξετε στον συνδεσμο που εδωσα επανω δεξια γραφει:

ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ

και αμεσως απο κατω γράφει

ΙΕΡΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ

bidibis είπε...

glen said...Εδώ μιλάμε για σχιζοφρένεια. Είναι σα να μιλάμε για καρκίνο, για AIDS. Δηλαδή τι θα πεις σε έναν καρκινοπαθή; Καλά να πάθει; Είσαι με τα καλά σου; Τα αίτια της σχιζοφρένειας είναι, σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες, 50/50. Εσωτερικά/κοινωνικά και βιολογικά.



H Θεραπεία για τη σχιζοφρένεια και την κατάθλιψη είναι ο καρκίνος

the kids are diggin’ up a brand new hole
where they put their deadbeat mom
grandpa’s happy watching video porn
with the closed caption on
and father knows best
about suicide and smack

well, hee hee hee
cancer for the cure
cancer for the cure
buckle up and endure now baby
cancer for the cure

‘ol blue eyes is back again
but he was never here in the first place
a heart attack may be something to fear
but take a look out back
‘cause courtney needs love
and so do I

well, hee hee hee
cancer for the cure
cancer for the cure now baby
buckle upand endure now sweet thing
the cancer for the cure

Aphrodite είπε...

Λοιπόν, σε δεύτερη ανάγνωση του σχολίου μου (1:04), βλέπω ότι μάλλον είναι άκρως παρεξηγίσιμο σε πρώτη ανάγνωση...

Ηταν η -εντάξει, οικτρά κακόγουστη- απόπειρά μου να (σου) δείξω (ΝΔ) ότι συγκάτοικη είμαι κι εγώ, ισόβια... Λάθος εύρημα οι κουτσουλιές... Είναι κάτι πολύ απτό όμως στον δικό μου πόνο, που νοιώθω να περνούν άλλοι με την πολυτέλεια ανοιχτών φτερών για μακρινούς ορίζοντες και να με τιμούν μόνον με την κουτσουλιά τους... Κι αυτή να έχω για να πορεύομαι, και καμμιά φορά να πρέπει να λέω και πάλι καλά που δεν την άφησαν να πέσει και στο έδαφος...

Συγνώμη αν δεν μπόρεσα να το κάνω σαφές, καμμιά φορά παρα-είμαι "εσωτερική"... Συμπαθάτε με!

alombar42 είπε...

Ένιωσε τότε πως ο μόνος τρόπος να μη φοβάσαι τη διαφορά ανάμεσα στην ψευδαίσθηση και την πραγματικότητα, είναι να την καταργήσεις.

Αρκεί βέβαια να την ορίσεις πρώτα...
Η αλλιώς "και στο κάτω της γραφής τι είναι η πραγματικότητα; Μια ονειροφαντασία που οφείλεται στην έλλειψη αλκοόλ" :)

Ανώνυμος είπε...

afroditi μη ζητας συγγνωμη για εσωρικοτητα

οταν μας ζητησε ο καθηγητης στη σχολη να φτιαξουμε ο καθενας ενα μονοχρωμο εργο τεχνης, τα αγορια βαψανε μια επιφανεια χαρτιου με ενα ομοιομορφο χρωμα ενω εμεις, τα κοριτσια, βαψαμε μεν μονοχρωμα την επιφανεια αλλα μετα καναμε σβουρες και γραμμες!

ο καθηγητης συνεχαρη τα αγορια, δεν καταλαβα γιατι, αλλα γελασε οταν ειδε οτι ολες μας ,χωρις να εχουμε συνενοηθει, ειχαμε κανει σχεδιακια επανω στις μονοχρωμες επιφανειες

ειμαστε "εσωτερικες" αφροδιτη μου, εχουμε πολλους κοσμους μεσα μας και μην αφηνεις κανεναν εξυπνακια να σου πει οτι ειναι κακο

Stavros Katsaris είπε...

Πρώτα από όλα και τις δικές μου ευχές για το blog μας.
Τα ροδοπέταλα των τριαντάφυλλων που έχω στο μαγαζί μου (και πιστέψτε με είναι πολλά) να γίνουν χρόνια καλά και να σου χαριστούν Νίκο μέσα από την καρδιά μου!

Για το θέμα του post τώρα!
Είναι δύσκολο πραγματικά να προσεγγίσεις ένα τέτοιο θέμα όταν δεν έχεις επιστημονική κατάρτιση.
Από την άλλη πλευρά και η προσέγγιση ενός γιατρού εμένα με αφήνει ανικανοποίητο.
Πως μπορείς αλήθεια να χαρακτηρίσεις κάποιον τρελό επειδή συμπεριφέρεται διαφορετικά από το σύνολο της κοινωνίας?
Ποιά είναι τα κριτήρια για να χαρακτηριστεί κάποιος επικίνδυνος για τους συνανθρώπους?
Δεν έχω απαντήσεις σε τέτοια ερωτήματα.
Νομίζω πως δεν ψάχνω κιόλας. Πέρασα κάποια εποχή που έφτασα σε τέλμα.
Τώρα νομίζω πως ισορρόπησα λίγο αποδεχόμενος την "τρελή" πλευρά μου!
Συνεχίζω...

glenn είπε...

Είπες Άφρω: "Συμπαθάτε με!"

Μα τι ακούω; Εσύ ρε Άφρω; Εσύ δεν έχεις ανάγκη κανέναν! Συνέχισε να γράφεις όπως ξέρεις και μπορείς. Απλά κόψε το κακό συνήθειο να θέλεις (πάντα) να έχεις τον τελευταίο λόγο. Και άρχισε από τούτο εδώ το κόμμεντ.

ΙΣ είπε...

Είναι ενδιαφέρον ότι στις περισσότερες θρησκείες του κόσμου οι «παράφρονες» αντιμετωπίζονται με σεβασμό και δέος, ως άνθρωποι με ιδιαίτερες ικανότητες να επικοινωνούν με έναν άλλον «κόσμο». Αντίθετα, στον χριστιανισμό θεωρούνται μιάσματα!

bidibis είπε...

@ andy dufrense…Το ερώτημα από ποιο σημείο και μετά συνίσταται φαρμακευτική βοήθεια είναι δισεπίλυτο και δεν συμφωνούν ούτε οι ειδικοί επ' αυτού


Οι σαΐεντολόγοι απορρίπτουν τελείως τις επιστήμες της ψυχολογίας και της ψυχιατρικής και, εννοείται τα ψυχοφάρμακα. «What the Church opposes are brutal, inhumane psychiatric treatments. It does so for three principal reasons: 1) procedures such as electro-shock, drugs and lobotomy injure, maim and destroy people in the guise of help; 2) psychiatry is not a science and has no proven methods to justify the billions of dollars of government funds that are poured into it; and 3) psychiatric theories that man is a mere animal have been used to rationalize, for example, the wholesale slaughter of human beings in World Wars I and 2¨»

Αντί για φάρμακα προτείνουν τα
dianetics (Hubbard described Dianetics as "an organized science of thought built on definite axioms: statements of natural laws on the order of those of the physical sciences". [3] Unlike conventional medical or mental therapies, Hubbard said, Dianetics would work every time if applied properly and "will invariably cure all psychosomatic ills and human aberrations." In April 1950, before the public release of Dianetics, he wrote: "To date, over two hundred patients have been treated; of those two hundred, two hundred cures have been obtained ) και τις «εξομολογήσεις» με e-meters {As of January 2005, the cost of the Mark Super VII Quantum E-Meter is US $4,650.00 (up from US $3,850 in 1995)}.


O E aka Eels θεωρεί ότι το καλύτερο φάρμακο για την ψυχή είναι η Νοβοκαΐνη

Life is hard and so am I
you better give me something
so I dont die
Novocaine for the soul
before I sputter out
before i sputter out

Life is white and I am black
Jesus and his lawyer
are coming back
Oh my darling will you be here
before I sputter out
before i sputter out
before i sputter out

Guess who's living here
with the great undead
this paint by number's life is fucking with my head
once again

Life is good and I feel great
'cause mother says I was
a great mistake

Novocaine for the soul
you better give me something
to fill the hole
before I sputter out

Ανώνυμος είπε...

ισως επειδη στις περισσοτερες θρησκειες του κοσμου οι πιστοι εχουν παραφρονησει γιατι πιστευουν σε ξώανα και μαγισσες του δασους?

μου θυμιζει την Ιωαννα της Λωραινης, τρελή ή αγία?

μαλλον ο χριστιανισμος καλα ξεκινησε και στραβωσε μετέπειτα, για να καταντησει και αυτος "παγανιστικη" εικονολατρικη θρησκειουλα

Nikos Dimou είπε...

Νομίζω πως κανένα ποίημα δεν έχει δώσει τόσο συνοπτικά την έννοια της τρέλας όσο οι δύο τελευταίοι στίχοι του παράφρονος Βιζυηνού:

μετεβλήθη εντός μου
και ο ρυθμός του κόσμου.



Γεώργιος Βιζυηνός

ΣΤΙΧΟΙ ΤΟΥ ΦΡΕΝΟΚΟΜΕΙΟΥ

Μέσ' στα στήθια η συμφορά
σαν το κύμα πλημμυρά,
σέρνω το βαρύ μου βήμα
σ' ένα μνήμα !

Σαν μ' αρπάχθηκε η χαρά
που εχαιρόμουν μια φορά
έτσι σε μιαν ώρα. ....
μέσ' σ' αυτήν την χώρα
όλα άλλαξαν τώρα !

Κι' από τότε που θρηνώ
το ξανθό και γαλανό
και ουράνιο φως μου,
μετεβλήθη εντός μου
και ο ρυθμός του κόσμου.

resident είπε...

mickey said...
"Βλέπω πως έχουμε και άλλες "εντυπωσιακές" επιστροφές"

Σήμερα και κάποιος άλλος έπρεπε να επιστρέψει για να μας πει δυο κουβεντούλες για το θέμα από την πείρα του.

Ανώνυμος είπε...

εσωρικοτητα σημαινει εσωτερικοτητα, απλα εγω τα εχω παιξει απτη νυστα και την τρελα οπως σωστα επισημανε ο μικης

γεια σσς και καλο απογευμα!! να με επισκεπτεστε στο Δαφνί με τσιγαρα και ποτά! +++++++++ !

--

Τώρα κύριε ΝΔ μπορειτε επιτελους να ποσταρετε ανενοχλητως!

glenn είπε...

@ισ: Και μάλιστα στην αρχαία Ελλάδα, τους ψυχικά νοσούντες δεν τους έκλειναν σε άσυλα. Τους άφηναν να τριγυρνάν κοντά σε εξοχικούς ναούς. Θεωρούσαν πως η "νόσος" τους ήταν σταλμένη απ' το θεό.

Ενδιαφέρον: Ο πρώτος ψυχοθεραπευτής στην ιστορία φαίνεται να ήταν ο Αντιφών ο Αθηναίος (5ος αι π.Χ.). Ισχυριζόταν πως γιάτρευε τη θλίψη και άλλες ασθένειες (ψυχοσωματικές;) με τα λόγια, λέει ο Πλούταρχος. Έβαζε τον "ασθενή" να του πει όλα του τα βάσανα και μετά του έλεγε τι περίπου να κάνει. Του έδωσαν ένα σπίτι κοντά στην Αγορά της Κορίνθου και έβαλε μια ταμπέλα απ' έξω που έλεγε περίπου γιατρεύω με τα λόγια.

Aphrodite είπε...

@ισ, 5:56,

Προσυπογράφω & seal with a kiss!

(μην ακούσω αηδίες τώρα!)

@glenn, 5:45,

"Μα έλα που (μπφ!)- δεν μπορώ (μπφ!)- πλέον να (μπφ!) 'ντισταθώ (τριλαλιλαλόοο) - σ'αυτό το Γκ-ούπς! Ξεχαστηκα!... Απλά κόψε το κακό συνήθειο να θέλεις (πάντα) να έχεις τον τελευταίο λόγο. Και άρχισε από τούτο εδώ το κόμμεντ. "

ΟΚ καρντιά μου, ό,τι ζητήσεις, αρχίζω ακριβώς από αυτό εδώ το κόμμεντ να κόβω το κακό μου συνήθειο. Να, εδώ ακριβώς, εεεεεδώ, α γειά σου!

glenn είπε...

@Άφρω: Τζάάά! Είδες που σε φωτογράφισα; Και δεν κάνω καθόλου πλάκα τώρα, σκέψου το λίγο.

Nikos Dimou είπε...

Harry reloaded said...
"Απλα,οντες οι 2 πιο...ηλικιωμενοι του μπλογκ"

Τι ηλικιωμένοι. Ο harry είναι 42! Με κάνεις εμένα 29 χρόνια νεότερο; Θα κυνηγούσα τις Θεές σαν Σάτυρος!

Anula said...
"Τώρα κύριε ΝΔ μπορειτε επιτελους να ποσταρετε ανενοχλητως!"

Εσείς με ενοχλούσατε; Ίσα ίσα που θα χάσω λίγο κίνητρο και έμπνευση...

heinz είπε...

Anula said...

"ειμαστε "εσωτερικες" αφροδιτη μου, εχουμε πολλους κοσμους μεσα μας και μην αφηνεις κανεναν εξυπνακια να σου πει οτι ειναι κακο "

Δεν είστε εσωτερικές κορασίδες. Αναρχικές είσαστε. Στην σκέψη...

Εξ ου και το άλας της γης, κλπ. κλπ.

Φαλλοκράτης? Βεβαίως!! Αν πάλι ήμουν γυναίκα, θα ήμουν φεμινίστρια!!

Aphrodite είπε...

@glenn,

Αχ μπράβο, βάλτην βρε αγορίνα μου τη φωτογραφία στο μπλογκ να με γλυτώσεις κι απ'τον κόπο...

(συννέφιασες κι άλλο?)

Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλλα, κι εγώ δεν έχω για νοίκι...

Nikos Dimou είπε...

trelo senario said...
"Μερικοί όπως ο Βιζυηνός δεν άντεξαν το πέρασμα σε μία άλλη σφαίρα ηθικής και τρελάθηκαν..."

Μπά - τον έφαγε η σύφιλη...

mickey είπε...

the resident (6:15μμ):

Μη σου μπαίνουν τρελές ιδέες :)))

Υ.Γ. Μια και επέστρεψε ο ...σάτυρος γάτος, εγώ, ο σεμνός ποντικός να φεύγω...

glenn είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
glenn είπε...

@φοιτητή: Απαντώ αντ' αυτού: Ναι.

apousia είπε...

@ισ
ισ said:
'' Αντίθετα, στον χριστιανισμό θεωρούνται μιάσματα! ''
Ενώ με τις πρώτες γραμμές δεν θα διαφωνούσα,και πολύ ωραία σας συμπληρώνει ο glenn,η τελευταία φράση,ενώ εμπεριέχει μια αλήθεια,στην απολυτότητά της ακούγεται αφοριστική.
Δεν είναι έτσι!
Πέρα από τον Χριστιανισμό σαν Θρησκεία ή σύστημα,δεν ξέρω πώς τον εννοείτε, στον κλήρο υπάρχουν, λίγοι ίσως,που έχουν ένα υψηλό θεωρητικό υπόβαθρο,και την σωστή προσέγγιση σε καταστάσεις ψυχικών νοσημάτων.
Υπάρχουν σπουδαίοι ψυχίατροι που στράφηκαν για Χ λόγους σε Θεολογικές κατευθύνσεις,όχι,δεν εννοώ τον γραφικό και φαιδρό ενίοτε, Στυλιανό Καρπαθίου,οι οποίοι βλέπουν από εντελώς άλλη οπτική γωνία τον πάσχοντα.
Και έχουν και την στοιχειώδη λογική,να μην προτείνουν προσευχές και μετάνοιες σε κάποιον που ίσως τους πει,π.χ. πως δεν κοιμάται,ή έχει ανεξέλεγκτους φόβους,μα να τον παραπέμψουν,στην επιστήμη.Με αγάπη όμως,όχι βλέποντάς τον σαν μίασμα.

glenn είπε...

@Άφρω: Συν ότι έχεις κάποιο μικρό πρόβλημα εξουσίας θα έλεγα...Ξεκόλλα ρεεεε

bidibis είπε...

@ glen


εγώ θέλω να χει η αφροδίτη τον τελευταίο λόγο. Αν δεν τον έχουν οι γυναίκες, που είναι ανώτερα -και για αυτό κατατρεγμένα- οντα (αυτό δεν είναι ρατσισμός, οκ?)ποιός θα τον έχει.

η μόνη αιτία που μπορεί να κρύβεται πίσω από την προτροπή να σταματήσει η αφρο να μιλάει είναι το κράτημα του φελλου - καμία άλλη λογική εξήγηση...

houlia είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
houlia είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
glenn είπε...

@bdb: Μπλιάξ, κόλλησα σε μύξες και γλίτσες.

apousia είπε...

@harry reloaded 6.28μ.μ.
Ίσως επειδή η ταπεινοφροσύνη,είναι συχνά γνώρισμα των μετριοτήτων,γι'αυτό την αποποιείσαι!
Μου έλειψες,αλήθεια!

Nikos Dimou είπε...

trelo senario said...
"nd: την εκδοχή της σύφιλης δεν τη δέχομαι όπως και στη περίπτωση του Nietzsche. Μάλλον για απωθημένη ομοφυλοφιλία πρόκειται".

Δεν είναι "εκδοχή" αλλά τεκμηριωμένη διάγνωση. Δεν ήταν άλλωστε ο μόνος... ρήμαξε κόσμο η ωχρά σπειροχαίτη ιδιαίτερα καλλιτέχνες...

studentPsych said...
Νίκο Δήμου έχετε περάσει κατάθλιψη ή ψύχωση;

Παρόλο που η ερώτηση αφορά "προσωπικά δεδομένα" και εσείς ως φοιτητής θα πρέπει να ξέρετε ότι δεν γίνονται τέτοιες ερωτήσεις δημόσια - μπορώ να απαντήσω: όχι δεν έχω περάσει (άλλωστε την ψύχωση δεν την "περνάς" - δεν είναι ιλαρά...).

houlia είπε...

glenn,
(Kαι ξέρεις σε τι αναφέρομαι...)
Οι καταθλιπτικοί (αλλά και με την ευρύτερη έννοια "εν πόνω") είναι συχνά άνθρωποι κεχαριτωμένοι, ευαίσθητοι, δυναμικοί, μα και με όλα τα αντίθετά τους να συνυπάρχουν! Συνήθως προς τα έξω βγάζουν μόνο τα πρώτα (κάπως επιβιώνουν κι αυτοί). Συχνά δίνουν την ακριβώς αντίθετη εντύπωση στους πέριξ. Ένα θέατρο παραλόγου. Είναι οδυνηρό να μην τους αναγνωρίζει κανείς το δικαίωμα στην αδυναμία. Και την κρύβουν...

Το ερώτημα είναι αν "αυτο-που-δεν-υπάρχει" υπάρχει αλλιώς...Ομορφο ακουστηκε!

glenn είπε...

Είπες ΝΔ: "μπορώ να απαντήσω: όχι δεν έχω περάσει"

Εεεεεπ! Εδώ σ' έπιασα! Εγώ θυμάμαι πολύ καλά, σ' αυτό το μπλογκ, πριν μήνες, να έχεις απαντήσει σε κάποιον (σε σχετική του ερώτηση - πως ξεπέρασες εσύ ΝΔ την κατάθλιψη;) ως εξής: με το γράψιμο.

Nikos Dimou είπε...

Houlia said...
"Οι καταθλιπτικοί είναι συχνά άνθρωποι κεχαρητωμένοι"

Μία μελέτη αμερικανών ψυχιάτρων είχε αναλύσει την ζωή 200 μεγάλων δημιουργών και είχε καταλήξει ότι το 85% ήταν καταθλιπτικοί. Φαίνεται ότι υπάρχει συσχέτιση κατάθλιψης και δημιουργικότητας.

Nikos Dimou είπε...

glenn said...
"Είπες ΝΔ: "μπορώ να απαντήσω: όχι δεν έχω περάσει"
Εεεεεπ! Εδώ σ' έπιασα! Εγώ θυμάμαι πολύ καλά, σ' αυτό το μπλογκ, πριν μήνες, να έχεις απαντήσει σε κάποιον (σε σχετική του ερώτηση - πως ξεπέρασες εσύ ΝΔ την κατάθλιψη;) ως εξής: με το γράψιμο".

Η ερώτηση σχετιζόταν με το βιβλίο "Οι Δρόμοι μου" και την δύσκολη περίοδο που πέρασα μετά την εγχείριση του καρκίνου.

Αυτή δεν ήταν κατάθλιψη με την ιατρική έννοια του όρου - όπως δεν είναι η θλίψη για κάποιο πένθος... Κατάθλιψη υπάρχει όταν παραλύεις αναίτια.

glenn είπε...

Εϊπες ΝΔ: "Η ερώτηση σχετιζόταν με το βιβλίο "Οι Δρόμοι μου""

Όχι. Ήταν πολύ πιο πριν. Μάλιστα, η διατύπωσή σου ήταν περίπου σαν "μα με το γράψιμο φυσικά". Αυτός που το ρώτησε ανέφερε πριν πως είχε κι ίδιος κατάθλιψη. Μετά ήρθε κι ένας τρίτος που είπε πως δεν του είχε βγει τίποτε στα επαγγελματικά κι έπαθε κι αυτός κατάθλιψη. Μετά ένας τέταρτος του είπε του τρίτου να αναθεωρήσει τους στόχους του. Δυστυχώς δεν θυμάμαι σε ποιο ποστ ήταν...

houlia είπε...

ΝΔ said:
"Φαίνεται ότι υπάρχει συσχέτιση κατάθλιψης και δημιουργικότητας."

Οπως υπάρχει συσχέτιση και τής μετα-κατάθλιψης και τής δημιουργικότητας:).Αντίδωρο στη συγκαταβατικότητα τής φύσης-δημιουργίας

resident είπε...

http://www.psychologia.gr/guestb/category.php?id=5
Eκεί βρίσκεται και κάποιος γνωστός που το πάλεψε πριν κάνει το έγκλημα. Mπράβο του θα έλεγα. Οι παλιοί θα καταλάβουν.

flying smurf είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
flying smurf είπε...

Glen έγραψες ότι τα αίτια της σχιζοφρένειας είναι, σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες, 50/50. Εσωτερικά/κοινωνικά και βιολογικά.

Είμαστε απόλυτα σύμφωνοι. Απλά δε καταλαβαίνω γιατί λες ότι όλοι είναι άσχετοι. Κατά τη γνώμη μου, το post περιγράφει μια εσωτερική σχιζοφρένια! Ακόμα και Harry, για αυτούς τους σχιζοφρενείς γράφει.
Ομολογώ φυσικά, ότι εάν δεν έγραφες για το υπόλοιπο 50% και εγώ μόνο την εσωτερική θα σκεφτόμουνα.
Υ.Γ. Χρόνια πολλά στο blog... Βέβαια το έγραψα και χθες, αλλά ευχές είναι...

glenn είπε...

Είπες ιπτάμενο στρούμφ: "Απλά δε καταλαβαίνω γιατί λες ότι όλοι είναι άσχετοι."

Επειδή τα γραπτά μένουν: Πες μου σε παρακαλώ, που ακριβώς το είπα αυτό;

houlia είπε...

Εν μέσω...διακοπών, θα παραθέσω μερικά αποσπάσματα από ένα εξαιρετικό βιβλίο ("Θέα στο σκοτάδι") που περιγράφει τη ζωή ενός κορυφαίου Αμερικανού συγγραφέα, του William Styron που έπεσε σε κατάθλιψη στο απόγειο τής επαγγελματικής του επιτυχίας...

"Πρόκειται για ένα άγχος θετικό και διεγερτικό, ένα είδος σωματικής νευραλγίας εντελώς άγνωστο στη φυσιολογική ζωή...Αυτη η αδυναμία κατανόησης συνήθως δεν οφείλεται σε έλλειψη οίκτου, αλλά στη βασανιστική ανικανότητα των υγιών ατόμων να συλλάβουν μια μορφή βασανιστηρίου τόσο ξένη προς την καθημερινη τους εμπειρία"...

guerrero762 είπε...

harry reloaded said..

Οσο για τη λιμνη,λεγεται Μπελες στη μακεδονικη.

I ti drkas ceo dan sa komputerom.Posto verovatno nemas istina zivota,i kazes da ti imas 42 godina?!!!
Boze,boze moji!
Ot kada imas da kecas?
Επισης στη μακεδονικη

Nikos Dimou είπε...

guerrero762 said...
"harry reloaded said..
Οσο για τη λιμνη,λεγεται Μπελες στη μακεδονικη".


Η λίμνη δεν λεγόταν Μπέλες στην Μακεδονική - διότι ...δεν υπήρχε. Είναι τεχνητή λίμνη που δημιουργήθηκε από φράγμα. Το βουνό που είναι δίπλα στην λίμνη λεγόταν (και ακόμα λέγεται) Μπέλες.

bidibis είπε...

Δε μπορώ να καταλάβω, γιατί η σχιζοφρένεια και η παραφροσύνη (ή τρέλα ή ζόφωση της διανοίας ή θεομανία (@mickey) ή …όπως θέλετε ονομάστε το) επιλέγει τους μαθηματικούς και τους ποιητές περισσότερο από οποιονδήποτε άλλου επαγγελματικό κλάδο.


Στο π του Darren Aronofsky, ο ημικρανικός, παραισθητικός και μοναχικός μαθηματικός Maximillian Cohen χαπακώνεται συνεχώς και μπλέκει σε περίεργες καταστάσεις με Hasidic καμπαλιστικές σέκτες.

Στο A Beautiful Mind ο βεβλαμμένος, σχιζοφρενικός Μονομάχος (συνήθως τον αποκαλώ «ο Νεοζηλανδός Γκλέτσος») βλέπει οπτασίες και μπλέκει με αόρατους εχθρούς και περίπλοκους μυστικούς κώδικες.

Στο Proof ο φρενοβλαβής, διανοητικά σαλεμένος τέως, μεγάλος μαθηματικός, νυν πελελός Hannibal μπλέκει με αλγεβρικά αδιέξοδα και στο τέλος με το θάνατο. Στα χνάρια του βαδίζει και η ημισεληνιασμένη κρυπτομαθηματικός κόρη του, Gwyneth Martin οι οποία μπλέκει με άπιστους Θωμάδες και gay cowboyδες. Η Gwynny εμφανίζεται παρομοίως νεραϊδοπαρμένη και ως Sylvia Plath – γκαζώνει και… πάει.


Για τους ποιητές δε χρειάζεται να κάνω αναφορές, διότι η λίστα είναι ατελείωτη…


For my soul from out that shadow
Hath been lifted evermore—
From that deep and dismal shadow,
In the streets of Baltimore!




Ο Bertrand Russell έπασχε από καμιά μορφή κουζουλάδας άραγε; Δεν ξέρω πολλά για αυτόν.

BugoTheCat είπε...

Μου τη δίνει που στην Ελλάδα ορισμένοι, ειδικά οι μεγαλύτεροι μπερδεύουν τους ψυχολόγους με τους ψυχίατρους. Ή που θεωρείται υποτιμητικό να ξέρει κανείς ότι επισκέφτεσαι ψυχολόγο..

Διάλογος με τη μάνα μου μετά από διαπληκτισμό:

- Αμάν πια! Να πας στο ψυχίατρο να ηρεμήσεις!
- Το πιο σωστό θα ήταν να έλεγες 'ψυχολόγο'.
- Εεε μάλλον εσύ για ψυχίατρο κατευθείαν είσαι!

Τα είχα πάρει τότε :P

glenn είπε...

Είπες bdb: "Ο Bertrand Russell έπασχε από καμιά μορφή κουζουλάδας άραγε;"

Απ' όσο γνωρίζω όχι. Αλλά ο φιλαράκος του ο Γουάϊτχεντ (με τον οποίο συνέγραψε το principia) έλεγε πως όσο το συνέγραφε ένοιθε κάτι να του τρώει τον εγκέφαλο. Το ίδιο δήλωσε και ο Σαλάμ όταν ήταν αναγκασμένος να μάθει συνομόλογες ομάδες για τα στριγκάκια του.

guerrero762 είπε...

@κ.Δημου Ν.

Το γνωριζω αλλα ως ομιλων την "μακεδονικην" Ελλην(την εμαθα απο τον εκ Φλωρινης καταγομενο παππου μου)ειπα να κανουμε και ενα μακεδονικο διαλογο με τον γραικοwhatever τυπο.
Γλωσσολογικη σημειωση:Ενας Σερβος-Κροατης-Βοσνιος καταλαβαινει μια χαρα τα "μακεδονικιτα" και το αντιστροφο.Ενας Βουλγαρος απλως ακουει μια διαλεκτο της γλωσσας του.

glenn είπε...

@harry: Ναι αλλά αυτό που δε γνωρίζεις είναι ότι η λέξη Μπέλες προέρχεται από το Βάλας, αρχ. συντ. βαλανίδιον.
*
*
*
*
*
*
*

glenn είπε...

*
*
*
*
*
*
*
ζντουουουουπ!
Όπως ακριβώς και η λέξη κιμονό προέρχεται από το ελ. χειμώνας.

bidibis είπε...

guerrero762 said...
@κ.Δημου Ν.

Το γνωριζω αλλα ως ομιλων την "μακεδονικην" Ελλην(την εμαθα απο τον εκ Φλωρινης καταγομενο παππου μου)

Σο πράις;

Με πόσα λάμδα γάλος(sic) είσαι; μια μέρα θα εξηγήσω στο harry την κατάσταση με τους γάλλλους(sic) στο βόριο τμήμα της δ. μακεδονίας (δεν ξερω τί παιζει στα γρεβενα)

Λέλε μάικο σhιότα πέλε τράικο


To τρίπτυχο του καλού Γάλλλου ή Γάλου (καμία σχέση με το φράγγικο έθνος)


γκλάβα - κράβα - μαγγάρε

guerrero762 είπε...

Nema problema gospodin Harry.
Dobra noc.
Ουδεμια περεξηγηση κυριε Χαρρυ.
Καληνυχτα!

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

Αν δεχθούμε, πως εμπεριέχουμε το σύμπαν και ως εκ τούτου έχουμε τη δυνατότητα να «βλέπουμε» αυτό που μας λέει ο άλλος, τότε στην «τρέλα» μάλλον κάποια βασικά αρχεία καταστρέφονται (corrupt) ή στη χειρότερη διαγράφονται (delete) κι έτσι αναπόφευκτα χάνουμε επαφή με το «άλλο» και απομονωνόμαστε.
Ή ενίοτε εστιάζουμε στο εναπομείναν εντός μας «σύμπαν» (οξύμωρο) και -προσπαθώντας να το εκφράσουμε- δημιουργούμε.

glenn είπε...

Είπες synas: "Αν δεχθούμε, πως εμπεριέχουμε το σύμπαν..."

Ώπα! Αν δεχθούμε κάτι τέτοιο θα σκάγαμε απ' το πάχος...

libertarian είπε...

Ένας από τους φόβους μου όταν ήμουν μικρός ήταν μην τρελαθώ και αρχίσω να βλέπω πράγματα... βρικόλακες, λυκανθρώπους etc. Στο δημοτικό έβλεπα πολλές ταινίες τρόμου αλλά ήξερα ότι ποτέ δεν πρόκειται να συναντήσω ένα από αυτά τα πλάσματα γιατί απλά δεν υπήρχαν. Μια μέρα όμως είδα μια ταινία με τον Σέρλοκ Χόλμς όπου οι κακοί είχαν κάτι παραισθησιογόνα βελάκια που έκαναν τους ανθρώπους να βλέπουν πράγματα... δαίμονες και τέτοια. Και τότε η ιδέα ότι θα μπορούσα να δω με τα ίδια μου τα μάτια πλάσματα που δεν υπήρχαν με πλημμύρισε με τρόμο! :-Ρ

Άσε που δεν θα μπορούσα ποτέ να βρώ λίγη ησυχία μόνος γιατί όπως λέει και το τραγουδάκι των Annihilator

Schizos (Are Never Alone)

There are so many people in my mind, all trying to speak at once. How can
it be so quiet on the outside when there is such a confused noise in my
head?
My brain is racing, pounding. I want to be free and happy, but the
voices are so angry, they contradict my wish to be content.
Voices. Voices.
Will I never be alone?

heinz είπε...

glenn said...

"Είπες synas: "Αν δεχθούμε, πως εμπεριέχουμε το σύμπαν..."
Ώπα! Αν δεχθούμε κάτι τέτοιο θα σκάγαμε απ' το πάχος... "

Κι όμως το εμπεριέχουμε, το μέρος είναι όλον, αλλά ας μη μπούμε σ' αυτό, θα μας πει ο τα πανθ' ορών ότι φιλοσοφούμε (και θάχει και δίκιο). Αν όμως έχεις ασχοληθεί με οντολογίες, πρέπει να το πιάνεις το νόημα.

@all

Αφού δεν το λένε οι ειδικοί, να το πω εγώ:

Διακρίνονται δυο κατηγορίες κατάθλιψης: Η αντιδραστική και η ψυχογενής (νομίζω). Το σαλτάρισμα από θάνατο, απώλεια, ματαίωση, αλλαγή περιβάλλοντος, σοβαρή εγχείρηση (ΝΔ) κλπ. κλπ. είναι αντιδραστικές καταθλίψεις. Αντιδράσεις δηλαδή σε μια υπαρκτή διαταραχή από το περιβάλλον.

Η κατάθλιψη ως νόσος είναι άλλο πράγμα!!!

apousia είπε...

FERNANDO PESSOA
Πίσω από τις μάσκες.

''Εφόσον δεν έχεις συνείδηση της τρέλας σου και αυτή είναι ήπιας μορφής,είσαι φυσιολογικός.
Εφόσον δεν έχεις συνείδηση της τρέλας σου και αυτή είναι μεγάλη,είσαι τρελός.
Όποιος αντίθετα,έχει συνείδηση της τρέλας του που παραμένει ήπια,είναι ένας άνθρωπος χωρίς ψευδαισθήσεις.
Εάν έχεις συνείδηση και η τρέλα σου είναι μεγάλη,τότε είσαι ιδιοφυία.

glenn είπε...

@ΝΔ: Αυτό που είχα πει για την κατάθλιψη που είπες πως πέρασες είναι στην Καταραμένη Καθημερινότητα, απάντηση στον aggelos-x-aggelos: "Γράφοντας. Είναι η θεραπεία μου..."
γΚαμήλα είμαι ο πο@στης. :-))

bidibis είπε...

Tο φαινόμενο «Δικηγόρος, Αλέξης –γαμάω και δέρνω- Βούγιας» μπορεί να ερμηνευτεί με ψυχολογικούς-ψυχιατρικούς όρους ή η επιστήμη δεν έχει κάνει τόσο μεγάλα άλματα προόδου;


Ως γνωστόν, ο δικηγόρος του εωσφόρου μετά το Βαλλιανάτο έδειρε και έναν προπονητή σήμερα. Όπου να’ ναι έρχεται και η σειρά του Λαζόπουλου

glenn είπε...

@bdb: Άστον αυτόν. Είναι συνήγορος ... της αντιπολίτευσης. Δεν τολμάει να τον πειράξει κανείς. Έως ότου αρθεί το μαγικό χέρι της προστασίας, βέβαια...

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

Αλέξης Κούγιας.
Ο καημένος ο Βούγιας σίγουρα δεν δέρνει. Τώρα για το άλλο; θα σε γελάσω.
Και για τον Κούγια επίσης θα σε γελάσω...
Πάντως σίγουρα κάτι δεν πάει καλά κι αναρωτιέμαι κι εγώ χρόνια τώρα, πώς είναι δυνατόν να γίνεται αποδεκτός αυτός ο άνθρωπος.

heinz είπε...

Σε ένα χωριό του Θιβέτ, κάπου στα τέλη 18ου, αρχές 19ου αι., γεννήθηκε ένα μοναδικό βρέφος: μια χρυσή βίδα πρόβαλλε από τον αφαλό του.

Οι χωρικοί, που ένοιωσαν ότι κάτι μοναδικό συμβαίνει, το πρόσεχαν σαν τα μάτια τους και το παρακολουθούσαν περήφανοι να μεγαλώνει. Κατέληξαν ότι είναι μια θεότητα, και τον μετέφεραν σε μια σπηλιά για να μην ενοχλείται στο διαλογισμό του από την καθημερινότητα του χωριού.

Τα χρόνια περνούσαν και το παιδί, μετά έφηβος, ήταν μόνιμα στη στάση του λωτού, με το βλέμμα συγκεντρωμένο στον αφαλό του.

Τη μέρα των 17ων γενεθλίων του, οι χωρικοί μαζεύτηκαν γύρω από τη σπηλιά του, με προσφορές.

Ξαφνικά το παιδί, ξεβίδωσε γρήγορα την βίδα, σήκωσε το κεφάλι και ατένισε τους χωρικούς. Ύψωσε το αριστερό του χέρι και ανάμεσα στο δείκτη και τον αντίχειρα, έλαμπε η χρυσή βίδα. Οι χωρικοί σώπασαν και γονάτισαν.

Το παιδί, τινάχτηκε όρθιο. Ακούστηκε ένας πνιχτός, πλαδαρός ήχος: του είχε πέσει ο κώλος....

Αφιερωμένο στον harry.

Υ.Γ. Συγγνώμη κ. Δήμου...

bidibis είπε...

@ heinz


αυτό έγινε στα αλήθεια ή απλώς λογοτεχνίζεις

heinz είπε...

@BadlyDrawnBoy

Έλα μωρέ, για όνομα Θεού :-)

(κω)λογοτεχνίζω....

glenn είπε...

@bdb: Τώρα, θες σοβαρά απάντηση;

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

BadlyDrawnBoy said...
heinz, αυτό έγινε στα αλήθεια ή απλώς λογοτεχνίζεις

Στ΄ αλήθεια έγινε! Βγήκε μια ελαττωματική παρτίδα και ο Θεός φρόντισε να βιδώσει καλά τους κώλους των παιδιών αυτών με χρυσές βίδες.
Στο Θιβέτ το εξέλαβαν –ως ήταν βεβαίως-βεβαίως- ως θεϊκό σημάδι.
Σε άλλες χώρες, απλώς άρπαξαν κατά τη γέννηση τη χρυσή βίδα και πέταξαν τα άκωλα παιδιά.
Σε άλλες πάλι χώρες, οι γονείς πούλησαν τη χρυσή βίδα και με τα λεφτά έκαναν εγχείρηση στα παιδιά τους.
Και στην Ελλάδα ένα τέτοιο παιδί, που έστειλε ο Θεός, του κάνανε μια πατέντα, του βίδωσαν τον κώλο με μια κοινή βίδα και τη χρυσή την έβγαλαν για προσκύνημα κι από τότε ζουν και οι γονείς και το παιδί και τ’ αδέλφια του ζωή χαρισάμενη.

paragrafos είπε...

Εναλλακτική "ανάγνωση" του εν λόγω διηγήματος:
---------------------------------
Εισαγωγή:
Αν και το διήγημα κάνει λόγο για "τρελό" και "φάρμακα", προσωπικά το αντιλήφθηκα περισσότερο ως ποιητική πρόζα (συγγνώμη για το οξύμωρο) με αλληγορικές διαστάσεις.

Διέκρινα τις παρακάτω έξι ενότητες (ωραία συνθεση με αρχή, μεση και τέλος):

1η ενότητα: "Ξύπνησε... έως ... κατι πρέπει να γίνει."

Εδώ γίνεται λόγος για ψευδαισθήσεις (ανύπαρκτους κελαηδισμούς), ευχάριστες όμως στις οποίες ο "λογικός εαυτός" αντιδρά φυσιολογικά, δηλαδή αναμενόμενα -όπως η κονωνία το θέλει: "πρέπει να δω έναν γιατρό" που του δίνει χάπια.

2η Ενότητα: "Ο γιατρός του έδωσε" έως "κοιμόταν πιο βαθιά".

Η επίδραση των φαρμάκων εξαφανίζουν μεν τις ψευδαισθητικές αρμονίες, κλέβουν όμως και τις ποικίλες μεταπτώσεις του ψυχικού του κόσμου, δηλαδή το αλατοπιπερο της ζωής, ίσως και την ουσία τής ζωής.

3η ενότητα: Τώρα όμως ο ήρωάς μας τρομάζει από τη "σιωπη" του μπετόν, εξαιτίας δηλαδή της αλλοτριωτικής, ακαλαίσθητης, πνιγηρής και καταθλιπτικά μονότονης τάχα φυσιολογικής (δηλαδή λογικής) ζωής και πραγματικότητας.

4η ενότητα: "Ξαναπήγε στο γιατρό" έως "στο φόβο της τρέλας"

Τώρα ο γιατρός καλείται να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της θλιβερής πραγματικότητας αλλά με τα νέα χάπια μόνο ο ύπνος γίνεται ευχάριστος. Όταν ξυπνάει ο ήρωάς μας πέφτει πάλι στην κατάθλιψη.

5η ενότητα: "Αλλά μια μέρα" έως "θα του έδινε παλι χάπια"

Η μεγάλη απόφαση για απεξάρτηση και επιστροφή στην αρχική κατάσταση. Τώρα όμως ο ήρωάς μας καταπολεμάει τον τρόμο του για τις ευχάριστες μουσικές του ψευδαισθήσεις, ή καλύτερα έχει να καταπολεμήσει τις ανασφάλεις που του έχει εμφυσήσει η κοινωνία.

6η: "Πέρασε καιρός" μέχρι τέλους.

Ο ήρωας βρίσκει τη λύση στη μέση οδό υπέρ όμως της έμφυτης ροπής του προς τις μελωδίες, δηλδ την καλλιτεχνική αναζήτηση. Προσαρμόζει στα ακούσματα της καρδιάς του τις επιλογές της λογικής του.


Επιμύθιο:

Στο διήγημα έχουμε τον ήρωα που ζει συγκεκριμένες καταστάσεις αλλά και τις ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΕΣ του ερμηνείες για τις καταστάσεις αυτές.

Πίσω απο τους ευχάριστες ψευδαισθήσεις του ήρωα, κατά τη γνώμη μου, βρίσκεται η καλλιτεχνική φύση του ανθρώπου ο οποιος ΕΠΙΘΥΜΕΙ να αφεθεί στο πανέμορφο πέλαγος της καλλιτεχνικής δημιουργίας και φαντασίας, στη ατμόσφαιρα της οποίας πεταρουδίζουν οι ποικίλοι κελαηδισμοί της ψυχής: χρωμάτα, σχήματα, μουσικοί φθόγγοι, ονειρικές εικόνες με στίχους καμωμένες και και και...

Και πώς θα ζήσει ένας άνθρωπος κάνοντας το κέφι του, ζώντας ως καλλιτέχνης, δίνοντας λογαριασμό αποκλειστικά στο συγκινησιακό του αισθητήριό, στις αισθήσεις του και στην αισθαντικότητά του;

Οπότε έρχεται ο ΕΛΕΓΧΟΣ της λογικής για να προσγειώσει "ανώμαλα" τον ήρωα και να του υποδείξει την πεπατημενη, η οποία όμως δεν θα του δώσει την πολυπόθητη ψυχική ισορροπία.

Εν τέλει, όταν ο ήρωας αποφάσισε να δώσει προτεραιότητα στην δήθεν άναρχη και τάχα παράλογη (κατά την κοινωνία) φωνή τής καλλιτεχνικής του ψυχής, και να υποτάξει στα κελεύσματά της την λογική του (με το να ζήσει ταπεινά και φτωχικά - αλλα ΦΥΣΙΚΑ ως καλλιτέχνης) τότε θα βρει και τη ηρεμία του.

Με συγχωρείτε που "είδα" στο διήγημα του ΝΔ την παραπάνω αλληγορία. Ίσω έχω τους λόγους μου... Οπότε συγγνωμη για την αυθαιρεσία και την πολυλογία.

Με αγάπη

Παράγραφος






Τη μέρα η θλίψη παραμένει

paragrafos είπε...

διαγράψτε παρακαλώ το "συγγνώμη για το οξύμωρο" ήλθε απο αλλού.

Ανώνυμος είπε...

Ν.Δ. είπε:
Φυσικό είναι να υπάρχουν άσχετοι εδώ μέσα - το παράδοσξο θα ήταν να υπήρχαν μόνο ειδικοί!

Εσείς κύριε Ν.Δ. σε ποια κατηγορία ανήκετε?
Φυσικά ως Μέγας Φιλόσοφος κατέχετε όλες τις επιστήμες (και την ψυχιατρική φυσικά).

Ν.Δ. είπε:
Μία μελέτη αμερικανών ψυχιάτρων είχε αναλύσει την ζωή 200 μεγάλων δημιουργών και είχε καταλήξει ότι το 85% ήταν καταθλιπτικοί. Φαίνεται ότι υπάρχει συσχέτιση κατάθλιψης και δημιουργικότητας.

Θα σας παρακαλούσα να κοιτάξετε πάλι αυτή την μελέτη και να διευκρινήσετε αν μιλάει για καταθλιπτικούς ή μανιοκαταθλιπτικούς. (Αν υπάρχει κάποιος ψυχίατρος ίσως μπορεί να το επιβεβαιώσει). Βέβαια εδώ μπαίνει πάλι η στατιστική, αν σε ένα δείγμα εκατό ανθρώπων αντιστοιχεί ένας μανιοκαταθλιπτικός καθώς και ένας δημιουργός τότε είναι μαθηματικά βέβαιο στο πέρασμα της ιστορίας ότι ένας σημαντικός αριθμός ασθενών θα ήταν και σημαντικοί δημιουργοί. (τα ποσοστά βέβαια είναι αυθαίρετα).

Θα επαναλάβω
Η φιλοσοφική διαίσθηση (και η θρησκευτική πίστη) όσον αφορά στις επιλογές της φύσης δεν ωφελεί.

Richard Feynman*

*η προσθήκη της παρένθεσης είναι δική μου (το λέω για να μην έχουμε παρεξηγήσεις)

΄Φαίνεται ότι η παραπάνω έκφραση επιβεβαιώνεται στην περίπτωση αυτή.¨

Με Εκτίμηση

paragrafos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ανώνυμος είπε...

Harry reloaded


Γίνε πιο σαφής!
Εκφράσου ελεύθερα, να λες αυτό που έχεις να πείς κατάμουτρα χωρίς υπονοούμενα.

Nikos Dimou είπε...

paragrafos said...
"Εναλλακτική "ανάγνωση" του εν λόγω διηγήματος:"

Εναλλακτική αλλά απόλυτα νόμιμη! Είπα από την αρχή ότι πρόκειται για αλληγορία. Άλλωστε όσες περισσότερες αναγνώσεις επιδέχεται ένα κείμενο τόσο πιο πλούσιο είναι. (Ευχαριστώ).

sizenagir said...
Ν.Δ. είπε:
Φυσικό είναι να υπάρχουν άσχετοι εδώ μέσα - το παράδοσξο θα ήταν να υπήρχαν μόνο ειδικοί!

Εσείς κύριε Ν.Δ. σε ποια κατηγορία ανήκετε?
Φυσικά ως Μέγας Φιλόσοφος κατέχετε όλες τις επιστήμες (και την ψυχιατρική φυσικά).


Η ειρωνεία δεν έχει θέση ανάμεσα σε ανθρώπους που συζητάνε.

Εγώ έχω μόνο μία ιδιότητα: του συγγραφέα. Ως τέτοιος γράφω κείμενα και τα θέτω υπό συζήτηση. Ναι, έχω σπουδάσει φιλοσοφία - και αυτό μου δίνει ορισμένες γενικές αρχές, χωρίς να με κάνει ειδικό σε τίποτα.

carder είπε...

παράκληση να μην αναφέρεστε στον Feynman σαν ειδικό των πάντων. Μεγάλος Φυσικός ήταν ο άνθρωπος, στα υπόλοιπα τίποτα το σπουδαίο. Ο φιλος του Gell-Mann , επίσης Νομπελίστας, τον χαρακτήριζε μυθομανή που έφτιαχνε ανέκδοτα για τον εαυτό του ενώ ο Freeman Dyson τον αποκαλούσε διάνοια και σαλτιμπάγκο

Ανώνυμος είπε...

Ούτε η ειρωνεία έχει θέση αλλά ούτε και η αυθεντία..


Η ειρωνεία ήταν σκόπιμη και τον στόχο της θεωρώ τον πέτυχε.
Δεν ήθελα να σας προσβάλω σε καμιά περίπτωση.

Ανώνυμος είπε...

Είμαι σίγουρος ότι ανεβαίνει σε λίγο το νέο Post!

Λάβετε Θέσεις!

resident είπε...

"Η τρέλα είναι ένας λησμονημένος δρόμος" από το ινδικό έπος Mαχαμπαρατα
Προβλέπω την τρέλα να την ακολουθήσει η αυτοκτονία ( ποστ ).

glenn είπε...

@φοιτητής ψυχ: Είμαι σίγουρος πως έχετε έρθει από εξωτερικό και στα Ελληνικά είστε αυτοδίδακτος...

Nikos Dimou είπε...

sizenagir said...
Είμαι σίγουρος ότι ανεβαίνει σε λίγο το νέο Post!
Λάβετε Θέσεις!

Mην είστε καθόλου σίγουρος. Πάω για ύπνο.

(Ε όχι και δύο ποστ την ημέρα!).

Ανώνυμος είπε...

Μην με παρεξηγείτε αλλά θα ήθελα να πετύχω το πρώτο Comment.

Καλή σας νύχτα.

Debby είπε...

Κάπου διάβασα ότι οι ψυχίατροι παρόλο που το όνομα του επαγγελματος τους υποδηλώνει ότι πιστευουν ότι ο άνθρωπος έχει ψυχή, στην πραγματικότητα ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Θεωρούν ότι όλη και όλη η ύπαρξη του ανθρώπου είναι μια χημική ένωση και με χημικές ενώσεις (φάρμακα) προσπαθούν να λύσουν τα όποια ψυχικά προβλήματα πιστευουν πως έχει κάποιος.

Από αυτούς που ξέρω να παίρνουν ψυχοφάρματα ποτέ κανείς δεν έγινε "καλά" καμιά περίοδο της ζωής του. Χειρότερα ναι.

Αυτό που μου έκανε δε περισσότερη εντύπωση ήταν ότι με μόνη την διάγνωση ψυχίατρου μπορεί να αποφασιστεί ο εγκλεισμός ενός ανθρώπου.

Με ποιο κριτήριο? Εχει αρχή και τέλος ο ψυχισμός του ανθρώπου?
Αυριο κάποιος σε χαρακτηρίζει τρελλό και μπορεί να σε φυλακίσει για το υπόλοιπο της ζωής σου.
Δεν είναι τρομερό?????

Debby είπε...

georgia m. said...
Μήπως υπερβάλλετε λίγο σε αυτό το σημείο;Εγώ πάλι έχω δει το αντίθετο.

Μακάρι!!! Εγώ ξέρω 3-4 περίπτωσεις όλες και όλες βέβαια αλλά καμιά δεν... πήρε τα πάνω της. Το 100% αυτών που ξέρω προσωπικά.
Δεν υπερβάλω γιατί δεν μίλησα για το σύνολο των ψυχικά ασθενών. Μόνο για αυτούς που ξέρω.

houlia είπε...

sizenagir said...
Μην με παρεξηγείτε αλλά θα ήθελα να πετύχω το πρώτο Comment.

Άλου πώς γίνεται:
Στέλνεις ένα πρωινό μειλ στο ΝΔ και του αποκαλύπτεις πως αν δεν το χτυπήσεις το ποστ, δεν ξαναγυρνάς!
(Εγώ βέβαια του πρότεινα συνωμοσιούλα αλλά εκείνος...αγρόν ηγόρασεν).
Έχεις ακούσει ότι όταν κάτι το θέλεις πολύ, "ολόκληρο το σύμπαν συνωμοτεί για να το πετύχεις!?.Ε, λοιπόν όσο κι αν με ξενερώνουν οι ζεν ατάκες...το κόλπο έπιασε!
χωρίς καμία προσυνεννόηση! Σε διαβεβαιώνω ότι έτσι απλά σε μιά τυχαία στιγμή( και χωρίς να χτυπώ υπερωρίες-Μίκυ;)-πάνω απ τον υπολογιστή)έκανα ένα αδιάφορο refresh και ω του θαύματος!....

glenn είπε...

@bongo: σόρρυ που στο λέω έτσι κατάμουτρα φίλε, αλλά αν είσαι εσύ ειδικευόμενος ψυχ εγώ είμαι αστροναύτης. Όταν θα το διαβάσεις αυτό για να μου ζητήσεις τα ρέστα να είσαι έτοιμος για εξέταση.

Ανώνυμος είπε...

Μου στείλανε ένα πολύ καλό e-mail.
Το επισυνάπτω.

Γιατί η γνώση είναι δύναμη!




Η παγκόσμια οικονομία με παραδείγματα





ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ: Έχεις 2 αγελάδες και δίνεις τη μία στο γείτονά σου



ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ : Έχεις 2 αγελάδες, η κυβέρνηση παίρνει και τις δύο και σου δίνει λίγο γάλα



ΦΑΣΙΣΜΟΣ : Έχεις 2 αγελάδες, η κυβέρνηση παίρνει και τις δύο και σου πουλά λίγο γάλα



ΝΑΖΙΣΜΟΣ : Έχεις 2 αγελάδες, η κυβέρνηση τις παίρνει και σε σκοτώνει κιόλας



ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ : Έχεις 2 αγελάδες , η κυβέρνηση παίρνει και τις 2, σκοτώνει τη μία, αρμέγει την άλλη και στο τέλος πετά το γάλα



ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ : Έχεις 2 αγελάδες, πουλάς τη μία, αγοράζεις ένα ταύρο, πολλαπλασιάζεις το κοπάδι και η οικονομία αναπτύσσεται ομαλά. Στη συνέχεια, πουλάς όλο το κοπάδι, γίνεσαι εισοδηματίας και ζεις καλύτερα.



ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ : Έχεις 2 αγελάδες, πουλάς τη μία και αναγκάζεις την άλλη να παράγει το γάλα που αντιστοιχεί σε 4 αγελάδες. Αργότερα, προσλαμβάνεις έναν εμπειρογνώμονα για να αναλύσει τους λόγους για τους οποίους η αγελάδα έπεσε νεκρή.



ΓΑΛΛΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ : Έχεις 2 αγελάδες και απεργείς επειδή θέλεις 3.



ΓΙΑΠΩΝΕΖΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ : Έχεις 2 αγελάδες και τις ανασχεδιάζεις έτσι ώστε να έχουν το 1/10 του μεγέθους τους και να παράγουν 20 φορές περισσότερο γάλα. Μετά σχεδιάζεις ένα έξυπνο καρτούν, το ονομάζεις COWKEMON και το πουλάς σε όλο τον κόσμο.



ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις 2 αγελάδες και τις ανασχεδιάζεις έτσι ώστε να ζουν 100 χρόνια, να τρώνε μία φορά το μήνα και να αυτοαρμέγονται.



ΙΤΑΛΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις δύο αγελάδες αλλά δεν ξέρεις που είναι, έτσι κάνεις διάλειμμα για φαγητό.



ΡΩΣΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις δύο αγελάδες, τις μετράς και μαθαίνεις ότι στην πραγματικότητα έχεις 5. Τις ξαναμετράς και μαθαίνεις ότι έχεις 42. Την Τρίτη φορά μαθαίνεις ότι έχεις δύο ξανά. Μετά σταματάς να μετράς και ανοίγεις ακόμη ένα μπουκάλι βότκα.



ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις δύο αγελάδες, 300 ανθρώπους να τις αρμέγουν, ισχυρίζεσαι ότι εξασφαλίζεις πλήρη απασχόληση και υψηλή παραγωγικότητα και συλλαμβάνεις τον δημοσιογράφο που ανακοινώνει τους παραπάνω αριθμούς.



ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις δύο αγελάδες, τις πουλάς όσο-όσο, με τα λίγα χρήματα που σου δίνουν δίνεις προκαταβολή για να πάρεις αυτοκίνητο, το οποίο αποπληρώνεις σε 7.083 δόσεις.



ΙΝΔΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις δύο αγελάδες και απλά τις λατρεύεις (είναι ιερό ζώο στην Ινδία)



ΒΡΕΤΑΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ : Έχεις δύο αγελάδες και είναι και οι δύο τρελές

mickey είπε...

Ρε παιδιά, τόσο "νέοι" είστε και ψαρώνετε; Αφού ο ...φοιτητής είναι το γνωστό troll - από καθηγητής έγινε μαθητής ;)

glenn είπε...

Σχεδόν στα πάντα ψυχίατρε bongo.

«Παλαιότερο ‹Παλαιότερο   1 – 200 από 329   Νεότερο› Νεότερο»