Πέμπτη, Μαρτίου 09, 2006

Μία ζωή αγώνες

Κυκλοφορεί (και παρουσιάζεται σήμερα στον Τύπο) το βιβλίο του Γιώργου Λιβέρη «Η Ιστορία των Αγώνων Αυτοκινήτου στην Ελλάδα». Ο πρώτος τόμος, με 505 σελίδες μεγάλου σχήματος, φτάνει ως το 1973.

Για όποιον έχει έστω και ελάχιστα ενδιαφερθεί για το σπορ του αυτοκινήτου, είναι ένα βιβλίο ανεκτίμητης αξίας. Περιέχει έναν τεράστιο πλούτο πληροφοριών, φωτογραφιών, εξομολογήσεων, βιογραφικών στοιχείων και πινάκων. Ο Γιώργος Λιβέρης, από τους πρώτους συντάκτες αυτοκινήτου στην Ελλάδα, έχει κάνει μία υποδειγματική δουλειά. Ζωντάνεψε μία εποχή.

Μία εποχή όπου οι αγώνες αυτοκινήτου ήταν απίθανα αγνοί και πρωτόγονοι. Ήταν το μεράκι και το χόμπι μίας μικρής μειονότητας φανατικών που ξόδευε χρόνο και χρήματα για να κάνει το κέφι της. Τηλεόραση τότε δεν υπήρχε, δημοσιότητα ανύπαρκτη, χορηγοί άγνωστοι – ακόμα και τα ειδικά περιοδικά μόλις άρχιζαν να αναδύονται.

Το πόσο περιθωριακοί ήταν τότε οι οδηγοί αγώνων, καταδεικνύεται από ένα συγκλονιστικό στοιχείο: σχεδόν κανένας δεν τολμούσε να «εκτεθεί» με το πραγματικό του όνομα. Όλοι έτρεχαν με ψευδώνυμα. Το βιβλίο κλείνει με ένα κατάλογο 500 ψευδωνύμων – που ίσως ήταν περισσότερα από τους αγωνιζόμενους. (Μερικοί είχαν δύο και τρία). Ήταν η εποχή που καθιέρωσε τον Ιαβέρη, τον Σιρόκο, τον Αστερίξ, τον ΕΙΠΩΡΧ, τον Μέλα και τον Μαύρο.

Μόνο στην αρχή, πριν το 1960, όταν το αυτοκίνητο ήταν ακόμα gentleman’s sport, οι κύριοι της υψηλής κοινωνίας έτρεχαν με το όνομά τους: Αντώνης Σταθάτος, Νίκος Παπαμιχαήλ, Τζώνης Πεζμαζόγλου. Μετά, όταν έγιναν «οι τρελοί που τρέχουν στα ράλι», κρύφτηκαν πίσω από ψευδώνυμα. Ύστερα από το 80 άρχισε να φθίνει αυτή η συνήθεια – σημάδι πως το σπορ έγινε κοινωνικά αποδεκτό.

Το ψώνιο του αυτοκινήτου το είχα από παιδί. Μπόρεσα να ζήσω τις ηρωικές του εποχές χάρη στα αυτοκίνητα συγγενών και γνωστών (δικό μας δεν είχαμε) και αργότερα φίλων στην Γερμανία. (Αχ, εκείνη η βόλτα με την Porsche 356 Speedster του Bodo!). Δικό μου αγόρασα το 1965.

Για το σπορ – αλλά και για τη ζωή μου – μοιραία ήταν η συνάντησή μου, το 1964, με τον Αλέξανδρο Μανιατόπουλο. Από τότε, με ελάχιστα διαλείμματα, είμαστε φίλοι, συνεργάτες και (σε ορισμένες παλιότερες εποχές) συνεταίροι.

Ο Μανιατόπουλος είναι η ζωντανή ιστορία του αυτοκίνητου αθλήματος στην Ελλάδα. Έχει το παγκόσμιο ρεκόρ συμμετοχής σε αγώνα του διεθνούς πρωταθλήματος ράλι – 38 φορές στο «Ακρόπολις». Έχει κερδίσει πολλές φορές όλα τα ελληνικά πρωταθλήματα: ράλι, ταχύτητας και αναβάσεων. Και παρόλο που επισήμως έχει αποσυρθεί – δεν αντέχει και κάθε χρόνο ξανακατεβαίνει στο «Ακρόπολις». Κι ας είναι τώρα και ο οργανωτής του (πρόεδρος της ΕΘΕΑ – Εθνική Επιτροπή Αγώνων της ΕΛΠΑ).

Παρακολουθώντας την σαραντάχρονη πορεία του στο άθλημα (με τα ψευδώνυμα «Άλεξ», «Υψηλάντης» και «Λεωνίδας») γνώρισα από μέσα όλο το σκηνικό και το παρασκήνιο των αγώνων αυτοκινήτου στην Ελλάδα. Τόσο που μερικές φορές ένιωθα σαν να αγωνίζομαι εγώ.

Έζησα το αυτοκίνητο από κάθε πλευρά: οδηγός, θεατής, υποστηρικτής, διαφημιστής, επιχειρηματίας, και σχολιαστής (11 χρόνια στους «4Τροχούς» και 2 στο «CAR»). Κυρίως χάρη στο σύνδεσμό μου με τον Α. Μ . η σχέση μου ήταν πιο ουσιαστική και πλήρης.

Πολλοί τον γνωρίζουν σαν επιτυχημένο επιχειρηματία – εγώ όμως περισσότερο σαν φίλο, αγωνιζόμενο και αγωνιστή. Πριν ένα χρόνο μου αφιέρωσε την παρακάτω φωτογραφία – κι εγώ τώρα του αφιερώνω αυτό το post.



Στο εξώφυλλο του βιβλίου η Jaguar XK120 του Γιάννη Παπαμιχαήλ που κέρδισε το πρώτο Ράλι Ακρόπολις, το 1953. Στην ασπρόμαυρη φωτογραφία ο Α. Μ. με τον Τούρκο πρωταθλητή Αλή Σιπαχί στο Β. Βαλκανικό Ράλι (1966).

88 σχόλια:

mickey είπε...

"Μία εποχή όπου οι αγώνες αυτοκινήτου ήταν απίθανα αγνοί και πρωτόγονοι. Ήταν το μεράκι και το χόμπι μίας μικρής μειονότητας φανατικών που ξόδευε χρόνο και χρήματα για να κάνει το κέφι της."

"Το πόσο περιθωριακοί ήταν τότε οι οδηγοί αγώνων, καταδεικνύεται από ένα συγκλονιστικό στοιχείο: σχεδόν κανένας δεν τολμούσε να «εκτεθεί» με το πραγματικό του όνομα. Όλοι έτρεχαν με ψευδώνυμα."

Φαντάζομαι ότι κάπως έτσι θα περιγράφουν και την ελληνική μπλογκόσφαιρα μετά από καιρό :)

Για του λόγου το αληθές, δοκιμάστε να βάλετε τις φράσεις "το blogging" αντί "οι αγώνες αυτοκινήτου" στο πρώτο απόσπασμα και "bloggers" αντί "οδηγοί αγώνων" στο δεύτερο ;)

Να δω αν θα αναφέρουν στα ψιλά γράμματα και κάποιον mickey που σχολίαζε συνέχεια σε ένα από τα ελάχιστα "επώνυμα" blogs, αλλά δεν κατάφερε ποτέ να κάνει σεφτέ στα σχόλια. Απ' το μαράζι μου θα πάω :(

mickey είπε...

Και την καλημέρα μου φυσικά!

Το σημερινό κινείται απόλυτα μέσα στο πνεύμα που περιμένω από τα posts του οικοδεσπότη - όχι ότι τα προηγούμενα με χαλούσαν βεβαίως ;)

@nikos dimou
BTW, επαναλαμβάνω τη θερμή μου παράκληση για αναδημοσίευση των άρθρων σου περί αυτοκίνησης από τους "4T", το "Car" ή όπου αλλού - εκτός κι αν υπάρχει πρόβλημα copyright κλπ.

Nikos Dimou είπε...

mickey τα κείμενα του CAR υπάρχουν όλα στο site: ΕΔΩ

Μία επιλογή από τα κείμενα των 4Τ κυκλοφορεί σε βιβλίο "Η Τέλεια Διαδρομή" εκδόσεις Opera. Μερικά από αυτά είναι και στο site. Όλα θα ήταν πάνω από 200...

A.F.Marx είπε...

"Μια ζωή αγώνες"!
Φιού...! Σκιάχτηκα...
Προς στιγμήν διαβάζοντας τον τίτλο στο μονιτορ, νόμισα ότι ο κύριος Ν.Δ κάνει αφιέρωμα στον Φλωράκη ή στον Κύρκο.
Ευτυχώς διαψεύστηκα και ο πλανήτης Γη ξαναβρήκε την ισορροπία του.

cyberdustz είπε...

Αγώνες αυτοκινήτων, δυστυχώς (ή να πω ευτυχώς?), για μένα το πιο βαρετό άθλημα. Για τον αγωνιστή σίγουρα υπάρχει ενδιαφέρον, όπως το ίδιο να ισχύει για όλα τα αθλήματα, αλλά για τον θεατή? Πιο ενδιαφέρον θα είναι να παρακολουθώ το στέγνωμα ενός χρώματος στον τοίχο.

Οπότε είχα περιπέσει στο αμάρτημα να αγωνιστώ στην οδήγηση σε πραγματικές συνθήκες, ποτέ δεν τα κατάφερα. Είτε έτρεχα σαν τρελός, είτε οδηγούσα φυσιολογικά, πάντα έκανα πάνω κάτω 6 ώρες να φτάσω στο χωριό μου. Το πολύ να κέρδιζα ένα μισάωρο, οπότε ποιος ο λόγος ν’ είμαι ο τρελός? Όταν έτρεχα πέθαινα στο άγχος, ενώ με την ομαλή οδήγηση το διασκέδαζα.

Nikos Dimou είπε...

starsailor - συμφωνώ σε πολλά - αν και συχνά ωραιοποιούμε τα παλιά. Η εποχή πάντως των NSU 1200TT - φθηνού, προσιτού αλλά εξόχως αγωνιστικού έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί.

Όσοι ενδιαφέρονται για το βιβλίο του Λιβέρη μπορούν να το αποκτήσουν από το e-shop της Techlink ΕΔΩ

mickey είπε...

Ένα μεγάλο μυστήριο λύθηκε επιτέλους!

Στο post με τη μουσική είχα γράψει ένα ενθουσιώδες σχόλιο μετά το ποίημα για τον "Wolfgang Amadeus Ραλίστα", το οποίο και απέσυρα στη συνέχεια, θεωρώντας ότι ήταν κάπως υπερβολικό, αλλά ο Ν.Δ. θα το διαβάσει, όπως και όλα τα σβησμένα σχόλια. Έπεσα στην περίπτωση, καθώς με μεταγενέστερο σχόλιό του, με ενημέρωσε ότι έσβησε τα σβησμένα σχόλια για να μην κουράζονται τα μάτια του και έτσι δεν το είδε.

Το σχόλιο μου αυτό είχε βασιστεί πάνω σε κάποια κείμενα που είχα βρει στο site www.ndimou.gr, δίνοντας στην αναζήτηση τη λέξη "διαδρομή". Αγνοούσα την ύπαρξη αρκετών από αυτά (αναφέρονταν ως άρθρα στο Car) και με χαρά μου τα ανακάλυψα. Δεν μπορούσα όμως να βρω πουθενά τη σχετική ενότητα, αν και έψαξα αρκετά και παρότι ο Ν.Δ. είχε αναφέρει ξανά νομίζω πως φιλοξενούσε όλα τα άρθρα του Car. Μετά την παραπομπή του στο σημερινό σχόλιο των 9:53πμ, δοκίμασα ξανά, αλλά και πάλι …τζίφος. Ώσπου τα κουρασμένα εγκεφαλικά μου κύτταρα αποφάσισαν να δουλέψουν!

Το πρόβλημα υπάρχει με τον Mozilla Firefox, τον οποίο χρησιμοποιώ σχεδόν αποκλειστικά πλέον (έχω τον 1.5.0.1). Το κλικ πάνω στα "Χρονογραφήματα" απλά δε δουλεύει! Στον Internet Explorer όμως αποκαλύπτει τις "υποενότητες", μία εκ των οποίων ονομάζεται "Car". Bingo! Βρήκα τα κείμενα που είχα ανακαλύψει τότε και πολλά ακόμα.

Ζητώ συγγνώμη για την μακρηγορία, αλλά μπορεί να βοηθήσει και άλλους που περιδιαβαίνουν το www.ndimou.gr χρησιμοποιώντας τον Firefox. Ίσως είναι καιρός να κάνει και ο Ν.Δ. μια ανανεωσούλα στο site ;)

Υ.Γ. Ν.Δ. σου στέλνω και το σβησμένο σχόλιο με email, έτσι για να υπάρχει.

glenn είπε...

Το post δε με αφορά και δε σχολιάζω. Η μόνη μου (σόλο) οδηγική εμπειρία ήταν την πρώτη φορά που το πήρα. Από απειρία, στο πρώτο μου χιλιόμετρο, παραβίασα ένα σήμα. Παραφύλαγε περιπολικό. Με σταμάτησαν. Με έγραψαν. Δεν το ξαναπήρα. Έκτοτε οδηγεί η γυναίκα μου. Εγώ ή με τα πόδια ή με τα μέσα μαζικής μεταφοράς.

cyberdustz είπε...

Όσον αφορά το περιοδικό 4Τροχούς, θυμάμαι ένα πολεμικό(?) άρθρο του Καββαθά πριν χρόνια. Κάπου παραπονιόταν ότι κακώς υπήρχαν περιοριστικές πινακίδες στον Άγιο Κωνσταντίνο και στα Καμένα Βούρλα, διότι αυτός τα έτρεχε άνετα τα 220 χ.α.ω. σε αυτούς τους δρόμους. Και μιλάω για κάτι χρόνια πριν αναβαθμίσεις στους παλιούς δρόμους ή γίνουν οι καινούργιοι δρόμοι. Όποιος έχει πάει σε αυτά τα μέρη θα με καταλαβαίνει. Δυστυχώς συναντά κανείς τέτοιους στους ελληνικούς δρόμους. Εμείς οι κοινοί θνητοί πρέπει πάντα να κάνουμε στην άκρη. Αυτοί εκνευρίζονται με το παραμικρό, ανάβουν ανυπόμονα τα φώτα μακράς πορείας και κολλούν πίσω σου σαν να ενοχλούνται από την ύπαρξη σου και μόνον. Βλέπεις τους ενοχλείς να τρέχουν τα 220 χ.α.ω. σε δρόμους που τα 100 είναι είδη επικίνδυνα.

Από τότες σταμάτησα να αγοράζω αυτό το περιοδικό. Ενημέρωση έτσι κι έτσι δεν δίνει, μόνον άχρηστες διαφημιστικές καταχωρίσεις και τα λεγόμενα τεστ δεν αξίζουν δεκάρα. Σαν να μην τολμούν να πουν την αλήθεια, αλλιώς οι θιγόμενοι θα τους μηνύσουν. Το μόνο που αξίζει κανείς να διαβάσει είναι ο τιμοκατάλογος, για όσους ενδιαφέρονται σε νέα αγορά.

cyrus είπε...

Ήταν μια εποχή που πέρασε ανεπιστρεπτί. Γι' αυτό και μόνο, το βιβλίο που προτείνετε είναι πολύτιμο.

Η μόνη μου σχέση με τους αγώνες είναι να βλέπω πού και πού στην τηλεόραση τη Formula 1. Κι αυτό για τα πλάνα "από μέσα", στα οποία ακούς τους υπέροχους κινητήρες και βλέπεις περίπου ό,τι και ο πιλότος.

Στην Ελλάδα θα αποκτήσουμε πίστα όταν αποκτήσουμε και αυτοκινητοβιομηχανία: την ημέρα της μνήμης κάποιου πολύ γνωστού Αγίου...

glenn είπε...

Είπες harry: «Οποιος θελει ... πρωτια σε ραλλυ,το εχει απωθημενο απο αλλου ( γυναικες,λεφτα ,μεγεθος κλπ)»


harry, harry, harry ... Μερικές φορές ένα πούρο είναι απλά ένα πούρο.

resident είπε...

mickey said Το σημερινό κινείται απόλυτα μέσα στο πνεύμα που περιμένω από τα posts του οικοδεσπότη - όχι ότι τα προηγούμενα με χαλούσαν βεβαίως ;)
9:08 πμ

Πιστεύω ότι έχουν πιο πολύ ενδιαφέρων το ποστ με κοινωνικά και φιλοσοφικά θέματα.

vaggelis papavasiliou είπε...

@podilatis said Νομίζω ότι η παραβίαση των ορίων ταχύτητας στους δρόμους είναι τουλάχιστον, τουλάχιστον αγένεια προς αυτούς πού έχουν δικαίωμα να πάνε απλά μια βόλτα χωρίς να επιδιώκουν να επιδείξουν τίποτε…

θα συμφωνήσω μόνο στην περίπτωση που υπάρχουν λογικά όρια και όχι τα όρια που βλέπεις στους ελληνικούς δρόμους τα οποία τα σχεδίασαν μαιμούδες και τα τοποθέτησαν μπαμπουίνοι.
Παλιότερα είχανε πιάσει τον άλεν πρόστ στη Γαλλία να τρέχει με διακόσια περίπου και πήρε κλήση.Διαφωνώ με τη συμπεριφορά αυτή
αλλά από την άλλη τον καταλαβαίνω.

cyberdustz είπε...

Και εγώ δεν είμαι άγγελος και τις παραβάσεις μου κάνω αρκετά συχνά, αλλά τα 220 στον α. Κωνστ. Είναι κίνδυνος θάνατος και ο βλάκας θέλει τουφεκισμό επί τόπου. Το μόνο που καταφέρνει είναι να τον καθυβρίζουν οι πάντες (στην καλύτερη περίπτωση), και να σκοτώσει αρκετούς, ο ίδιος πρώτος από όλους, αλλά οι άλλοι τη του φταίνε?

Stavros Katsaris είπε...

Καλησπέρα σε όλους!
Φοβερό θέμα σήμερα αλλά δεν βλέπω ιδιαίτερη συμμετοχή.
Είναι εντυπωσιακό το πόση αυτοσυγκέντρωση χρειάζεται για να οδηγήσεις σε αυτές τις ταχύτητες και σε τέτοιες συνθήκες!
Έμενα πάντα μου άρεσε η ταχύτητα όχι όμως και ο ανταγωνισμός!
Πάντα αγαπούσα την οδήγηση με έναν εγωιστικό τρόπο. Ήθελα να τρέξω έτρεχα για μένα, ήθελα να απολαύσω τη διαδρομή έπιανα δεξιά και χάζευα.
Έχω αλλάξει 4 αυτοκίνητα μέχρι σήμερα και σε όλα έχω φοβερές ανανήσεις.
Τα αγαπούσα τα αυτοκινητά μου. Για όλα όσα μου προσέφεραν. Γιατί πάντα όταν ζορίζομαι από κάτι είναι το μέσο που θα με μεταφέρει εκεί που θα χαλαρώσω.
Νίκο και 2 ερωτήσεις.
Ποιό είναι το αυτοκίνητο που είχες και σου άρεσε περισσότερο?
Ποιό αυτοκίνητο έχεις σήμερα?

cyberdustz είπε...

Να συμπληρώσω, έστω καθυστερημένα, σε αυτό το άρθρο επέμενε ο αρθρογράφος να αναφέρει συνεχώς ότι τα ατυχήματα δεν γίνονται από αυτούς που τρέχουν, έστω και υπερβολικά, αλλά από αυτούς που δεν ξέρουν να οδηγούν. Εγώ απαντώ σ’ αυτό: Δυστυχώς δεν μπορούμε όλοι μας να είμαστε ραλίστες, οπότε εμείς οι κοινοί θνητοί που δεν ξέρουμε να οδηγάμε, βολευόμαστε όπως-όπως με τις χαμηλές ανθρώπινες ταχύτητες.

cyberdustz είπε...

Αυτό το άρθρο στο στομάχι μου κάθισε. Όπως θα έχετε καταλάβει κιόλας, μετά τόσα χρόνια, και ακόμα με νευριάζει. Μου έμεινε βίωμα.

MIRACLE είπε...

Όλοι αυτοί οι ανεγκέφαλοι που νομίζουν οτι αν πάνε με 200+ χμ/ω γίνανε και «κάποιοι» είναι το χειρότερο και το πιο επικίνδυνο είδος οδηγού.

Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο να σου συμβεί στον δρόμο από το να συναντήσεις κάποιον με αυτή την νοοτροπία.

Θα σου έρθει κατά πάνω σου με 220 χμ/ω όταν εσύ θα είσαι στην αριστερή λωρίδα και θα πηγαίνεις με 120 κανονικά σαν άνθρωπος. Θα σου αναβοσβήνει τα φώτα να κάνεις στην άκρη και αν τύχει και δεν τον δεις έγκαιρά …

Θα περνάει νύχτα μέσα στην πόλη, με τις εξατμίσεις του να παράγουν άφθονα ντεσιμπέλ και το στερεοφωνικό να συμπληρώνει την κακογουστιά.

Και το πιο επικίνδυνο, θα πατήσει γκάζι (αντί για φρένο) όταν προσπαθείς να τον προσπεράσεις, με αποτέλεσμα να σε κρατάει για πολύ ώρα στο αντίθετο ρεύμα και να κινδυνεύεις να συγκρουστείς μετωπικά με τον άλλον που έρχεται από απέναντι. Να ξεκληριστείς δηλαδή και εσύ και ο άλλος από απέναντι επειδή αυτός θέλει να το παίξει οδηγός αγώνων…

cyberdustz είπε...

MIRACLE said...
Θα σου έρθει κατά πάνω σου με 220 χμ/ω όταν εσύ θα είσαι στην αριστερή λωρίδα και θα πηγαίνεις με 120 κανονικά σαν άνθρωπος. Θα σου αναβοσβήνει τα φώτα να κάνεις στην άκρη και αν τύχει και δεν τον δεις έγκαιρά …
3:02 μμ

....σε προσπερνάει από δεξιά, ενώ εσύ ετοιμάζεσαι να προσπεράσεις το φορτηγό… (ή και από αριστερά και έχουμε διπλοπροσπέρασμα, εξίσου επικίνδυνο).

resident είπε...

Θα συμφωνήσετε νομίζω ότι οι άντρες είναι καλύτεροι οδηγοί απ τις γυναίκες.Οχι πιο προσεκτικοί, αλλά καλύτεροι γενικά (στο παρκάρισμα, στην αποφυγή σύγκρουσης, στο οδήγημα με υψηλή ταχύτητα, στον τρόπο αντίδρασης γενικά, στο ποσο πιο ευκολα και γρηγορα μαθαινουν οδηγηση κλπ.) Αυτό οφείλεται από ότι λένε οι επιστήμονες στα ποσοστά τεστοστερόνης.Ας μην το πάρουν οι γυναίκες σαν φυλετική διάκριση απλά όπως οι άντρες είναι π.χ πιο δυνατοί από τις γυναίκες σωματικα, έτσι είναι και καλύτεροι οδηγοί. Δεν σημαίνει αυτό κάτι κακό, απλά μια διαπίστωση είναι.

Nikos Dimou είπε...

Όλα αυτά που γράφετε για τους οδηγούς που τρέχουν κλπ. δεν έχουν καμία σχέση με τους αγώνες.

Επίσης όλα όσα γράφετε για την υπερβολική ταχύτητα ως αιτία δυστυχήματος είναι άσχετα. Το 50% των θανατηφόρων δυστυχημάτων γίνεται μέσα στις πόλεις. Το 35% στις επαρχιακές οδούς. Οι εθνικές οδοί είναι οι πιο ασφαλείς.

Επίσης το 93% των δυστυχημάτων γίνεται με ταχύτητες κάτω των 90 χλμ/ώρα. Οι αργοί οδηγοί και τα αργά αυτοκίνητα προκαλούν περισσότερα δυστυχήματα από τα γρήγορα...

Stavros Katsaris said...
2 ερωτήσεις.
Ποιό είναι το αυτοκίνητο που είχες και σου άρεσε περισσότερο?
Ποιό αυτοκίνητο έχεις σήμερα?

Η Porsche Carrera 2.7 που αγόρασα το 1975 και πούλησα ένα χρόνο μετά. Σήμερα έχω ένα Subaru Forester 2.5 XT (turbo).

resident είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
resident είπε...

nikos dimou said Σήμερα έχω ένα Subaru Forester 2.5 XT (turbo).

3:52 μμ

Νομίζω ότι δεν σου άρεσαν τα4χ4. Tι σε έκανε να αλλάξεις γνώμη? Να υποθέσω τα κιούρκα?

THE_RETURN είπε...

Α! Ωραίο θέμα! Εδώ είμαστε!

Ως φανατικός του μηχανοκίνητου αθλητισμού δεν μπορώ παρά να επικροτήσω την ιδέα της συγγραφής αυτού του ποστ.
Ποτέ μου δεν κατάλαβα κάποιους σοβαροφανείς διανοούμενους που ενίστανται όταν κάποιος συγγραφέας ασχολείται με παρόμοιας φύσεως θέματα.

Η ενασχόληση του κ.Δήμου και με αυτά ακριβώς τα θέματα, κατά τη γνώμη μου, είναι σίγουρα μια από τις πιο συμπαθητικές πλευρές του.

Θα πρέπει να προσθέσω πως πιστεύω ότι τα αυτοκίνητα θα πρέπει να υπάρχουν ...μόνο για αγώνες!!! Και όχι για την κυκλοφορία των ιδιωτών (αυτό το λέω , φυσικά, μισοχιουμορίζοντας με κάποιο όμως τόνο σοβαρότητας...).

Επίσης σαφώς προτιμώ τον αμερικανικό μηχανοκίνητο αθλητισμό (CART, IRL, NASCAR -η γνώμη σας κ.Δήμου επ'αυτών των θεσμών αν έχει τύχει να ασχοληθείτε με αυτούς ;) από τον ευρωπαικό. Η F1 τα τελευταία χρόνια υπήρξε η αποκορύφωση του βαρετού θεάματος...όπως επίσης και τα περισσότερα από τα άλλα ευρωπαικά πρωταθλήματα πλην εξαιρέσεων (π.χ.EETC).


Ένας race driver, κατά τη γνώμη μου, δεν διαφέρει σε τίποτα από έναν ποιητή.

Είναι το ίδιο πράγμα ακριβώς.

Ναι.

Race driver = ποιητής.

MIRACLE είπε...

Οι αργοί οδηγοί προκαλούν περισσότερα τρακαρίσματα (κυρίως μέσα στις πόλεις) αλλά οι γρήγοροι όμως προκαλούν θανατηφόρα !

Όταν μέσα στις στατιστικές είναι και τα «γρατζουνίσματα» που προκαλούνται από τις επαφές των αυτοκινήτων στο μποτιλιάρισμα δεν νομίζω ότι αποτελεί βάσιμο επιχείρημα η άποψη ότι η υπερβολική ταχύτητα είναι ασφαλής επειδή έτσι «λένε» οι στατιστικές.

Άσε που οι περισσότεροι «γκαζοβιοι» έχουν κάνει τα λάστιχα τους γυαλί από τα σπιναρίσματα.

Οι οδηγοί αγώνων κανονικά θα έπρεπε να απαγορεύεται να οδηγούν εκτός αγώνων.

κ. Δήμου μην προσπαθείτε να τους δικαιολογήσετε, είναι αδικαιολόγητα ανεγκέφαλοί (τουλάχιστον).

Nikos Dimou είπε...

The resident: ναι τα Κιούρκα έπαιξαν βασικό ρόλο. Ακόμα και χθες δεν ανέβαινες χωρίς τετρακίνηση. Πέρα από ότι το Forester δεν είναι "τζιπ" (παρόλο που εκτός δρόμου είναι άψογο). Δεν είναι ογκώδες, ψηλό και βαρύ, είναι άνετο και πολύ γρήγορο (230 HP).

the return: συμφωνώ...

christosk είπε...

miracle: "Θα σου έρθει κατά πάνω σου με 220 χμ/ω όταν εσύ θα είσαι στην αριστερή λωρίδα και θα πηγαίνεις με 120 κανονικά σαν άνθρωπος. Θα σου αναβοσβήνει τα φώτα να κάνεις στην άκρη και αν τύχει και δεν τον δεις έγκαιρά"

Αν έχεις βγει στην αριστερή λωρίδα για να προσπεράσεις (οπότε έχεις βγάλει και φλας), δικαίωμά σου να πηγαίνεις με 120 και κάφρος όποιος σε παρενοχλεί.
Αν όμως (και νομίζω ότι αυτό εννοείς) έσυ έχει ΑΡΑΞΕΙ στην αριστερή και νομίζεις ότι πηγαίνεις "κανονικά" με 120 επειδή αυτό είναι το όριο, τότε καλώς σου αναβοσβήνουν τα φώτα.
Μην το παίρνεις προσωπικά, τα φώτα είναι απλώς μια υπενθύμιση ότι, υπό κανονικές συνθήκες κυκλοφορίας, η αριστερή λωρίδα χρησιμοποιείται μόνο για προσπέρασμα.

Nikos Dimou είπε...

miracle said...
"Οι οδηγοί αγώνων κανονικά θα έπρεπε να απαγορεύεται να οδηγούν εκτός αγώνων.
κ. Δήμου μην προσπαθείτε να τους δικαιολογήσετε, είναι αδικαιολόγητα ανεγκέφαλοί (τουλάχιστον)."

Πόσους οδηγούς αγώνων γνωρίζετε;
Εγώ ξέρω πολλούς, έλληνες και ξένους. Εκτός αγώνων είναι οι πιο συντηρητικοί οδηγοί. (Δεν έχουν ανάγκη να τρέχουν στους δρόμους - έχουν τις πίστες).

Επίσης είναι και οι ασφαλέστεροι οδηγοί. Ξέρουν π. χ. πως να μαζέψουν ένα αυτοκίνητο που ντεραπάρει... ο άσχετος θα σκοτωθεί.

Συνιστώ σε όλους μία σειρά μαθημάτων ασφαλούς οδήγησης στο Safetrack.

p_aris είπε...

Cyber-Dust said...
Όσον αφορά το περιοδικό 4Τροχούς.......

Εχει κανείς προσέξει όλους αυτούς; Εννοώ Καβαθά, Σταθάκη, τον άλλον στην ΕΤ3 κλπ. Ολοι τους ξερόλες. Ξέρουνε τα πάντα. Το ίδιο ύφος το ίδιο στύλ.

p_aris είπε...

Και όπως έγραψε κάποτε ο κ. Καβαθάς, η απόλαυση της ζωής είναι να μπαίνεις με 220km στην στροφή και να κατεβάζεις από πέμπτη τετάρτη για να την πάρεις,(οχι δεν ενοούσε σε πίστα, στον δρόμο)

THE_RETURN είπε...

miracle said...

"Οι οδηγοί αγώνων κανονικά θα έπρεπε να απαγορεύεται να οδηγούν εκτός αγώνων.
κ. Δήμου μην προσπαθείτε να τους δικαιολογήσετε, είναι αδικαιολόγητα ανεγκέφαλοί (τουλάχιστον)."


Αγαπητέ μου, είναι προφανές ότι δεν γνωρίζετε τίποτα για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό (δεν το λέω αυτό επιθετικά, αλλά καθαρά διαγνωστικά...).

Δεν υπάρχει race driver που να μην είναι υπόδειγμα οδηγού στην καθημερινότητά του...

Όσο περισσότερο έχει "κολλημένο το γκάζι στο πάτωμα" κατά τη διάρκεια των αγώνων, αλλό τόσο το έχει ...ξεκολλήσει από εκεί,κατά την διάρκεια της καθημερινής ιδιωτικής οδήγησης του...

Άλλωστε, θα πρέπει να σημειώσετε το race driving έχει ελάχιστα, ελαχιστότατα κοινά σημεία αναφοράς με την καθημερινή "ιδιωτική
οδήγηση...

ΥΓ/ Κατά το preview, είδα και την απάντηση του κ.Δήμου επ'αυτού του θέματος, με την οποία συμφωνώ απολύτως...

MIRACLE είπε...

Ένας άνθρωπος ο οποίος οδηγεί επικίνδυνα, έχει μάθει(αν έχει επιβιώσει) να διαχειρίζεται καλύτερα τις επικίνδυνες καταστάσεις από κάποιον άλλο που οδηγεί συντηρητικά.
Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι αυτός που οδηγεί επικίνδυνα διατρέχει μικρότερο κίνδυνο (είναι ασφαλέστερος οδηγός) από αυτόν που οδηγεί συντηρητικά.

Με όλο τον σεβασμό αλλά δεν σας πιστεύω όταν λέτε ότι εκτός αγώνων είναι συντηρητικοί οδηγοί.
Το ίδιο κίνητρο που τους κατευθύνει να «τρέξουν» το έχουν είτε οδηγούν φόρμουλα σε πίστα είτε οδηγούν άμαξα σε χωματόδρομο.
Είναι στην ψυχολογία τους, έτσι έμαθαν να οδηγούν. Άλλωστε δεν το κρύβουν, το πράττουν καθημερινά στον δρόμο (δεν μιλάω μόνο για τους επαγγελματίες οδηγούς αγώνων) αλλά το γράφουν και στα άρθρα τους στον ειδικό τύπο.

Νομίζω ότι πρέπει να αντιμετωπίζονται ως άτομα τα οποία χρειάζονται ψυχολογική υποστήριξη. Διότι διαφορετικά θα αποτελούν επί μονίμου βάσεως, δημόσιο κίνδυνο.

Τι φταίει ο οικογενειάρχης που οδηγεί με την οικογένεια μέσα στο αμάξι, να του έρθει από απέναντι πάνω στην στροφή ο σαλεμένος με 220 επειδή θέλει να δοκιμάσει τις αντοχές του σασμάν ;

tyn είπε...

nd said:
"Επίσης όλα όσα γράφετε για την υπερβολική ταχύτητα ως αιτία δυστυχήματος είναι άσχετα. Το 50% των θανατηφόρων δυστυχημάτων γίνεται μέσα στις πόλεις. Το 35% στις επαρχιακές οδούς. Οι εθνικές οδοί είναι οι πιο ασφαλείς.

Επίσης το 93% των δυστυχημάτων γίνεται με ταχύτητες κάτω των 90 χλμ/ώρα. Οι αργοί οδηγοί και τα αργά αυτοκίνητα προκαλούν περισσότερα δυστυχήματα από τα γρήγορα...
"
Νίκο, αυτό δεν σημαίνει οτι υπαρχει σχεση αιτιας-αποτελεσματος κατ'αναγκη. Μηπως το 50% η και παραπανω τοθ συνολικου χρονου οδηγησης λαμβανει χωρα στις πολεις, αρα αυτος ειναι και ο λογος που το 50% των δυστυχηματων γινεται στις πολεις? Το ιδιο μπορει να ισχυει και με τις χαμηλες ταχυτητες. Correlation doesn't always imply causation.

THE_RETURN είπε...

miracle !
μα για όνομα του εκ κινητήρος θεού!

"δεν σας πιστεύω όταν λέτε ότι εκτός αγώνων είναι συντηρητικοί οδηγοί"

μα τι λέτε! Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει!

Σας το είπαμε δυο άνθρωποι εδώ.

Τουλάχιστον έχετε κάποιο παράδειγμα ή απόδειξη για να στηρίξετε το σκεπτικό σας ;

Το οποίο επαναλαμβάνω, δεν ισχύει, και πρέπει να αναθεώρησετε!

"Ψυχολογική υποστήριξη" χρειάζονται οι race drivers ;;;

μα αν δεν ήταν "βράχοι από ψυχολογική-ψυχική άποψη (και όχι μόνο...και από σωματική άποψη το αυτό...), δεν θα μπορούσαν να αντέξουν τις εξοντωτικές διαδικασίες ενός racing...

Για όνομα του turbo ή έστω του γραμμικού κινητήρα! Μην λέμε ό,τι θέλουμε...

MIRACLE είπε...

Ψυχολογικά υγιής είναι αυτός που αποζητά το ήρεμο και ασφαλές περιβάλλον και όχι αυτός που αποζητά το ταραχώδες και επισφαλές.

Επιπροσθέτως όταν χαίρεται όντας σε κίνδυνο (πχ κατά την διάρκεια του αγώνα) εκεί είναι που τα έχει χάσει τελείως

THE_RETURN είπε...

Nope, αγαπητέ μου...

Ο άνθρωπος πάντοτε προσπαθεί να ξεπεράσει τα όριά του. Προσπαθεί να ξεπεράσει τον εαυτό του.

Στο πλαίσιο αυτό ανήκει το racing και η ποίηση (το ένα με το άλλο είναι συνάλληλες έννοιες...).

Ψυχικά μη-υγιής είναι αυτός που κάθεται στ'αυγά του και λέει "καλά είμαι εδώ.." (για να θυμηθούμε και τον Μιχάλη Κατσαρό...)

Ανώνυμος είπε...

αυτοκίνητο με πινακίδες νεοελληνικές = άρης σταθάκης. δηλαδή, ξέρουμε ότι ένας δημοσιογράφος πουλάει ενδιαφέρον του αέρα και εξυπηρέτηση του αέρος επίσης από το ραδιόφωνο, προσφέροντάς λύσεις σε ανύπαρκτα προβλήματα ή εφοδιάζοντας με απλοϊκές συμβουλές για το τίποτα, για να κερδίσει την αγάπη των ηλιθίων που παρακολουθούσαν ANTENNA TV & RADIO, επειδή οι συγκεκριμένοι σταθμοί υποστήριζαν τη Νέα Δημοκρατία. με τη φήμη λειτουργεί ο καπιταλισμός, φήμη η ζωή μας, οι ανάγκες μας φήμες, άρα ο άρης σταθάκης βουλευτής. μαχητής δηλαδή μέσα στους διαδρόμους των κτιρίων και στις συνεδριάσεις ώστε δια της επίλυσης των προβλημάτων που αφορούν την προβληματική σχέση ψηφοφόρου- (κρατικής) μηχανής να δωθεί η μία οριστική και απόλυτη διέξοδος στην ανθρώπινη ανάγκη. μια ζωή αγώνες. μια ζωή στην πρωτοπορία. LADA δύναμη ευθύνης, δύναμη προοπτικής. Έλα Αλέκο, οι μικροαστοί τρέχουν στο Ακρόπολις για να επεξηγήσουν στον εαυτό τους και καλώς να κατανοήσουν την επεκτατική πολιτική του Χίτλερ.

MIRACLE είπε...

«The rutern» όταν θα βγεις εκδρομή με την οικογένεια σου και έρθει ένας και πέσει πάνω σου με 200, ελπίζω να βρεις τότε το κουράγιο να λες τότε «τουλάχιστον έχω την ψυχική μου υγεία».

Μερικοί αν δεν πάθουν δεν μαθαίνουν.

THE_RETURN είπε...

δεν καταλαβαίνω αγαπητέ μου miracle, τι σχέση έχει η μακάβρια υπόθεσή που κάνεις με την άλλη, όχι μακάβρια αλλά λανθασμένη υπόθεση που έκανες περί επικινδυνότητας των race drivers στην ιδιωτική οδηγησή τους (ενώ ισχύει το ακριβώς αντίθετο!)...

Αν θα κινδυνέψω, θα κινδυνέψω από τους "μαγκίτες" Έλληνες οδηγούς που...τα ξέρουν όλα, και όχι από κανέναν race driver...να είσαι σίγουρος...

cyberdustz είπε...

Αυτά που έγραψε ο ΝΔ για τι σχέση με τις ταχύτητες και τα ατυχήματα τα ακούς διαρκώς. Οπότε… βουρ τις ταχύτητες και τέρμα το γκάζι, για να’ μαστε πιο ασφαλείς και να ξεφύγουμε από τον άσχετο με τις λογικές ταχύτητες. Η αλήθεια είναι ότι και στις πόλεις με τις χαμηλές ταχύτητες τα ατυχήματα τα κάνει ο ίδιος που τα κάνει στους αυτοκινητόδρομους. Τις στατιστικές τις χρησιμοποιούμε όπως θέλουμε.

Nikos Dimou είπε...

np: Δεν οδηγώ Jeep - ουδέποτε θα οδηγούσα. Οδηγώ Subaru Forester - καμιά σχέση με τον όγκο, το βάρος, την κατανάλωση και την πρόκληση των τζιπ. Προφανώς αυτοί που τα οδηγούν έχουν ανάγκη απο αναπλήρωση...

Miracle μιλάς για κάτι που δεν ξέρεις καθόλου... μην επιμένεις, αδικείς τον εαυτό σου.

tslyns - πάντως μέσα στις πόλεις δεν αναπτύσσεται υπερβολική ταχυτητα. Άλλωστε μπορεις άνετα να σκοτωθείς με 50χλμ./ώρα.

Περισσότερα για το safetrack: http://www.4tsafetrack.gr/

MIRACLE είπε...

Ξεκαθάρισα από την αρχή ότι όταν λέω «οδηγοί αγώνων» δεν εννοώ μόνο τους εν ενεργεία αλλά και τους εν δυνάμει.

Η νοοτροπία είναι η ίδια, απλά μερικοί φοράνε και στολή.

Ανώνυμος είπε...

αυτός ο τηλεγυμναστής της εκπομπής "πρωινός καφές" πήγε και τα έδωσε σε ένα δέντρο πάνω σε μία στροφή απέναντι από το μοναστήρι, περάσαμε, είδαμε, τολμήσαμε το σταυρό μας να του συγχωρέσει ο Κύριος την τηλεοπτική ψυχάρα, και η ζωή μας συνεχίζεται μια χαρά, ας πεθαίνουν όσοι εμφανίζονται καθημερνώς στην τηλεόραση, τι μας νοιάζει. η μουσική μας, τα γραπτά μας, το βόλεμά μας. θα μας στηλίτευε με κουζινομάχαιρο φυσικά ο ευάγγελος γιαννόπουλος για την τόση αδιαφορία μας, αλλά εμείς ατάραχοι: τα τραγούδια μου να μην τα ξανακούσεις, δε σου αξίζουν κι αςε τα έγραψα για σένα, αφού τώρα σε κρατούν δυο χέρια ξένα, ξέχασέ τα όπως ξέχασες κι εμένα. Γιώργο, χάσαμε.

THE_RETURN είπε...

miracle,αν και το "ξεκαθάρισμα" στο οποίο αναφέρεσαι δεν ήταν τόσο σαφές, τουλάχιστον για μένα, έστω, να δεχθώ την "καινούργια" θέση σου.

Δεν υπάρχουν οδηγοί αγώνων με στολή και τέτοιοι χωρίς αυτήν...

Υπάρχουν μόνο "οδηγοί αγώνων".

Το πρόβλημα που τίθεται για τη χώρα μας είναι και θέμα υποδομής όσον αφορά τον μηχανοκίνητο αθλητισμό, αλλά και τη σωστή μη-αγωνιστική οδήγηση από την άλλη.

Βλέπεις στις Η.Π.Α. λόγου χάριν. Και η πιο μικρή πόλη έχει από δυο, τρία oval tracks, στα οποία ο καθένας μπορεί να πάει να τρέξει, χωρίς να το κάνει αυτό σε κάποιο δημόσιο δρόμο διακινδυνεύοντας τη ζωή του και τη ζωή των άλλων...

Επίσης, είναι ΛΑΘΟΣ που ταυτίζεις την "νοοτροπία" των πραγματικών οδηγών αγώνων με τους "μαγκίτες" και "τσαμπουκαλεμένους" Έλληνες που βγαίνουν στο δρόμο ...και όποιον πάρει ο χάρος..

Τεράστιες διαφορές..καμμία σχέση... 'Η μάλλον το ένα είναι το ΑΝΤΙΘΕΤΟ του άλλου...Τι να πρωτοπιάσει κανείς. Από την φιλοσοφία, τον επαγγελματισμό του race driver, τις προδιαγραφές του racing κ.λπ. κ.λπ.Δεν θα μας έπαιρνε όλος ο χώρος εδώ για να τα αναλύσουμε λεπτομερειακά...

Καμμία σχέση.

christoforos είπε...

{Η άποψη ενός αμύητου}

Οι μηχανές ασκούσαν μια ιδιαίτερη έλξη στους διανοούμενους όλων των εποχών- ο από μηχανής θεός των αρχαίων, τα κανόνια, οι σιδηρόδομοι και τα γρανάζια των φουτουριστών (ιταλών και ρώσων). Ο κομμουνιστής Μπρεχτ κυκλοφορούσε στο τέλος της ζωής του με μια 280sel (αν θυμάμαι καλά). Προσωπικά δεν είμαι λάτρης ούτε των αυτοκινήτων ούτε των αγώνων (γνώρίζω ωστόσο που είναι η μπαταρία του αυτοκινήτου, τα υγρά και τα λάδια του, ξέρω να αλλάζω το σκασμένο μου λάστιχο και προπαντώς δεν έχω παραλείψει ποτέ να κάνω σέρβις στο αυτοκίνητό μου- έχω διαβάσει το μάνιουαλ και το συμβουλεύομαι πάντα πριν από ένα μεγάλο ταξίδι! Δεν νιώθω όμως ότι απειλούμαι από τους γρήγορους της ασφάλτου. Οι κοιμισμένοι οδηγοί της αριστερής λουρίδας, οι αναίσθητοι που κυκλοφορούν στη μέση του δρόμου και οι απαράδεκτοι που μιλάνε στο κινητό είναι χίλιες φορές πιο επικίνδυνοι. Όσο μπορεί να ταυτίσει κανείς τους τελευταίους με την οδηγική ασφάλεια άλλο τόσο μπορεί να ταυτίσει κανείς τους πρώτους με την επικίνδυνη οδήγηση. Είναι δηλαδή εντελώς άσχετα πράγματα.Μπορεί να κινείται κανείς γρήγορα αλλά με ασφάλεια όπως μπορεί να κινείται αργά αλλά επικίνδυνα. Οι φοβικές προβολές συνιστούν άλλου είδους πρόβλημα (ψυχικό θεωρώ). Και όσοι τις κάνουν ίσως θα 'πρεπε να σκεφτούν ξανά πριν καθίσουν πίσω απ'το τιμόνι.

υ.γ.: Μερικά πράγματα φαίνεται ότι απαιτούν κάποιου είδους μύηση. Ξέρω παραδείγματος χάριν πολλούς φίλους που ανατριχιάζουν στην ιδέα και μόνο του μαραθωνίου -άντε μετά να τους πείσεις ότι τα 100 και 120χλμ που έκανες βδομάδες πριν από τον αγώνα σε "έφτιαχναν".

Nikos Dimou είπε...

NP said...
"ΝΔ: Συγγνώμη αλλά αυτό το θεωρώ τζιπ, αντε τζιποειδές! Το impreza προφανώς δεν είναι τζιπ. Μάλλον είναι ένδειξη γήρατος, με όλο το σεβασμό".

"Γέρο να σε πει ο γιός σου και να είναι κι από χωροφύλακα!" έλεγαν στο χωριό μου.

Βρες μου ένα τζιπ με ύψος κάτω από 1.60 και βάρος κάτω από 1.500 κιλά.
Το Forester είναι Impreza (ακριβώς τα ίδια μηχανικά μέρη) με αμάξωμα station.

Αν δεν μπορείς να μπορείς να ξεχωρίσεις ένα station από ένα τζιπ... sorry for you!

THE_RETURN είπε...

και ένα υστερόγραφο για τον miracle (και για οποιονδήποτε άλλον φυσικά) για να γίνει όσο το δυνατόν πιο κατανοητή η "φιλοσοφία" του race driver.

Μια ωραία ατάκα του αξέχαστου Steve McQueen, από την κλασσική πια ταινία "Le Mans" (1971) - ίσως η καλύτερη ταινία που έχει γυριστεί έως σήμερα με θέμα τον μηχανοκίνητο αθλητισμό.

Η στιχομυθία μεταξύ Elga Andersen (Lisa) και Steve McQueen (Michael):

Lisa : " What is so important about driving faster than anyone else?"

Michael : "A lot of people go through life doing things badly; racing is important to men who do it well...when you are racing, it's life.....anything that happens before or after is just waiting."

Nikos Dimou είπε...

Harry said...
"ειναι τωρα αυτοκ. κλασεως το...Φορεστερ ?"

Έχω οδηγήσει στην ζωή μου εκατοντάδες αυτοκίνητα... και εξακολουθώ να δοκιμάζω ότι ενδιαφέρον βγαίνει στην αγορά. Θα το αγόραζα αν δεν ήταν καλό;

christosk είπε...

Αν και δεν τρέχω ποτέ με το αυτοκίνητο(δεν έχω τα προσόντα), μου αρέσουν πολύ οι αγώνες ταχύτητας, τόσο σε πίστες όσο και εκτός.
Νομίζω ότι θα ήταν πολύ καλό για την αθλητική αυτοκίνηση να κατασκευαστεί επιτέλους μεγάλη πίστα αγώνων στην Ελλάδα για αγώνες της κατηγορίας F.
Αρκεί να μην κατασκευαστεί στην Αττική ή σε άλλη κορεσμένη περιοχή της Ελλάδας. Βέβαια, δεν θα πρέπει να είναι και πολύ μακριά από αεροδρόμια, λιμάνια και μεγάλους οδικούς άξονες.
Ίσως η Βοιωτία ή οι κοντινοί νομοί της Θεσσαλονίκης να ήταν η καλύτερη λύση.

Yannis H είπε...

@miracle:
«Ψυχολογικά υγιής είναι αυτός που αποζητά το ήρεμο και ασφαλές περιβάλλον και όχι αυτός που αποζητά το ταραχώδες και επισφαλές.»

Το να σε κρατάει μια μπάρα σε ένα βαγόνι που τρέχει ίσια, πλάγια κι ανάποδα είναι το ακριβώς αντίθετο από αυτό που περιγράφεις. Αλλά όσοι μπαίνουν σε τέτοια παιχνίδια – συμπεριλαμβανομένων και των παιδιών – είναι ψυχολογικά ανισόρροποι; Έψαξα να δω τι έγραψες στο θέμα με το Λούνα Παρκ – και είδα ότι απείχες. Είσαι, συμπεραίνω, συνεπής στις απόψεις σου.

Θα μπορούσα να πω πολλά – όπως ότι το παιδί όταν το πετάς ψηλά (και νιώθει ασφαλές) γελάει, δεν φοβάται. Αλλά θεωρώ πιο σημαντικό ότι η εποχή μας έχει παραγίνει ασφαλής – και ίσως αυτός είναι ένας λόγος για την άνθηση των extreme sport και τόσων νέων παιχνιδιών. Πίνεις ντεκαφεϊνέ κάθε μέρα, αγοράζεις φρούτα που το καθένα πάνω του έχει σφραγίδα ποιότητας, δέκα ντουζίνες άτομα εργάστηκαν για να έχει η μπάρα στη σκάλα που ανεβαίνεις το σωστό ύψος, κι εσύ (ο κάθε ‘εσύ’) πας και πηδάς δεμένος από τα πόδια μ’ ένα σχοινί στο άγνωστο!

For fun... Αν το σηκώνει το στομάχι σου, ανεβαίνεις στο hammer που σε κρατάει ανάποδα 50 μέτρα πάνω από το έδαφος και ουρλιάζεις από έκσταση. Αλλά δεν αγγίζεις κοτόπουλο με όσα ακούς.

Δεν έχω ιδέα για τα αυτοκίνητα (πάντα τα συσχέτιζα με το ποδόσφαιρο, τα δύο αγαπημένα ‘αγορίστικα’ θέματα που βαριόμουν αφάνταστα). Δεν ξέρω καν αν για τους λάτρεις είναι ‘παιχνίδι’ – αλλά γενικά όπως το έθεσες... διαφωνώ.

Nikos Dimou είπε...

harry said
"Το σουμπαρου δεν εχει γκλαμουρια".

Άλλος ένας λόγος να το προτιμήσω. Είναι ισάξιο με μία Porsche Cayenne S, εξίσου γρήγορο, πολύ μικρότερο σε διαστάσεις (αλλά όχι σε χώρους), πιο οικονομικό και σημαντικά φτηνότερο.

THE_RETURN είπε...

@yannis h:

συμφωνώ μαζί σας πλήρως, ωστόσο, το racing δεν είναι ένα τυπικό extreme sport (πολλώ δε μάλλον δεν προκύπτει εξ ανίας ή από υπερκορεσμό που μπορεί να προκαλέσει μια "ασφαλής" ζωή)
Πάει βαθύτερα...είναι ένα "αρχέτυπο", θα το έλεγα με άλλους όρους. Πραγματικά, στην ατάκα του Steve McQueen που παρέθεσα πιο πάνω συνοψίζεται -ίσως- ολόκληρη η φιλοσοφία του αγώνα.

Θα προσέθετα δε και κάτι ακόμη:
Σε ένα προσπέρασμα κατά τη διάρκεια του αγώνα, στην πραγματικότητα δεν έχουμε έναν οδηγό που προσπερνάει έναν άλλον...θα έλεγα ότι έχουμε ένα οδηγό που προσπερνάει τον εαυτό του εκείνη τη στιγμή...

@ckak: "πονεμένη" ιστορία πιάσατε με την πίστα στην Ελλάδα...Αφήστε, με τα μυαλά που yπάρχουν δεν πρόκειται να γίνει ποτέ...
Εγώ, τουλάχιστον, το έχω πάρει απόφαση...

Yannis H είπε...

@the return: ευχαριστώ για τις διευκρινήσεις. Ακόμα και αν μου έδωσαν να καταλάβω πόσα δεν μπορώ... να καταλάβω :)

resident είπε...

Είναι ισάξιο με μία Porsche Cayenne S, εξίσου γρήγορο, πολύ μικρότερο σε διαστάσεις (αλλά όχι σε χώρους), πιο οικονομικό και σημαντικά φτηνότερο.

9:17 μμ


Καλά όλα αυτά ,αλλά σημαντικό ρόλο για μένα παίζει και η ομορφιά του αυτοκίνητου. Βασικό μου κριτήριο είναι αυτό, και εκεί τα γερμανικά συνήθως υπερέχουν.

Dormammu είπε...

Οι αγώνες δυστυχώς έγιναν σπορ για λίγους, για να μην πω μόνο για ένα κύκλωμα που λυμαίνεται τον χώρο προκειμένου να «ξεζουμίσει» οικονομικά όσους νέους έχουν την διάθεση να συμμετέχουν. Έχω προσωπική εμπειρία, αλλά δεν θέλω να επεκταθώ περισσότερο…

Όσο για τα ατυχήματα, όπως σωστά ειπώθηκε, στο μεγαλύτερο ποσοστό φταίει η ασχετοσύνη των οδηγών και η παντελής έλλειψη εκπαίδευσης τους. Όποιος έχει την δυνατότητα να πάει στο safetrack, να το κάνει. Θα διαπιστώσετε πόσα πολλά αγνοείτε…. Μια συμβουλή για όσους έχουν παιδιά: Ξοδέψτε λίγο χρόνο να τα πάτε σε μια πίστα για κάρτ. Θα μάθουν να οδηγούν με ασφάλεια χωρίς να φοβούνται, αλλά σεβόμενα το αυτοκίνητο.

Δύο κουβέντες για τις γυναίκες οδηγούς: Δεν θα ξεχάσω ποτέ μια απίστευτη ξανθιά που οδηγούσε μια Alpha Romeo spider το καλοκαίρι του 1995 στην Κατεχάκη κατευθυνόμενη προς παραλία. Την κυνηγούσα μισή ώρα (με κάνα-δύο άλλους τολμηρούς) χωρίς αποτέλεσμα. Έβαλε τα γυαλιά σε όλους μας. Καλή της ώρα όπου κι αν είναι…..

@ΝΔ: Αντικομφορμιστικό αυτοκίνητο διαλέξατε αυτή τη φορά ))….. Συμφωνώ με την επιλογή, αλλά πιστεύω ότι θα σας «πήγαινε» καλύτερα το απλό δίλιτρο. Το τούρμπο μου φαίνεται λίγο υπερβολικό….

vaggelis papavasiliou είπε...

@the resident
Ο πρόεδρος της nissan είχε δηλώσει ότι "φτειάχνουμε πολύ καλά αυτοκίνητα,αλλά δεν μπορούμε ακόμα να τα κάνουμε όμορφα".
Κάποιος σαν τον Ν. Δήμου που ξέρει να οδηγεί, εκτιμά διαφορετικά αυτοκίνητα από μένα που προτιμώ κάτι πιό όμορφο.Ίσως θα ήταν καλή ιδέα για post ,γιατί οι ασιάτες δεν μπορούν να κάνουν όμορφα αυτοκίνητα.

Nikos Dimou είπε...

the resident
"σημαντικό ρόλο για μένα παίζει και η ομορφιά του αυτοκίνητου".

Για μένα κανένα ρόλο - είμαι μέσα και δεν το βλέπω. Εμένα με ενδιαφέρει πως πάει. Η ομορφιά είναι για επιδειξη.

dormammu
"Το τούρμπο μου φαίνεται λίγο υπερβολικό…."

Για μένα η δύναμη είναι παράγων ασφάλειας - σκεφθείτε το προσπέρασμα...

Ανώνυμος είπε...

"
όταν θα πίνεις coca cola
μην πετάξεις το μπουκάλι
γιατί όπως δείχνουν όλα
θα το χρειαστείς και πάλι

να βάλεις μέσα στο μπουκάλι
βενζίνη φώσφορο στουπί
να δουν αυτοί με τα μυδράλια
αντίσταση τι πάει να πει
"

και μπορούμε να αλλάξουμε το στίχο αντί για αυτούς με τα μυδράλια να λέει για τον πρόεδρο της nissan. που θα είναι κι αυτός ένας διπλωματούχος με phd ή mba και ανίκανος να σκεφτεί τίποτα πέρα από ανοησίες. μυστήριο το πως, όταν οι ανίκανοι αναρριχηθούν, αρχίζουν να τους θαυμάζουν π.χ. οι αδιόριστοι ... εκπαιδευτικοί. γιατί άμα είσαι αδιόριστο τίποτο, ειδικεύεσαι: εκπαιδευτικός, educator.

Ανώνυμος είπε...

mariakal:
ψεύτικα αγάπη μου είναι όλα
και τα τραγούδια κι οι χοροί
μα το δικό μου το γρανάζι
να το λιπανει ποια μπορεί

Ανώνυμος είπε...

mariakal:
μίλα μου για το φεγγάρι
για τ' αστέρια του ουρανού
μίλησε μου για τον ήλιο
κι όνειρα του δειλινού
μίλα μπυ για τους ανθρώπους
τους μεγάλους τους σοφούς
δήθεν που τα ξέρουν όλα
μα κι εσυ είσαι απ' αυτούς

όμως μη μιλάς γι' αγάπη
που δεν ξέρεις τι θα πει
όμως μη μιλάς γι' αγάπη
μη μιλάς είναι ντροπή

Nikos Dimou είπε...

Ο σαλτάρω ήρθε...

...καιρός να φεύγω

mickey είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
mickey είπε...

Δε θέλω να κάνω τον "διαιτητή" και δε δηλώνω ειδήμων στα αυτοκίνητα. Δεν ξέρω τι λέει η λέξη "τζιπ" ή "τζιποειδές" για τον καθένα - θα μπορούσε να σημαίνει ένα συγκεκριμένο Brand Name (έτσι ξεκίνησε νομίζω), ένα SUV, ένα όχημα με τετρακίνηση, κάτι γκλαμουράτο/χλιδάτο (Porsche Cayenne π.χ.) ή ότι άλλο νομίζει ο καθένας. Καλό είναι πάντως οι διάφορες πλευρές να μην προβαίνουν σε βαρείς χαρακτηρισμούς και να μην εκτίθενται χωρίς λόγο. Αν το Subaru Forrester είναι τζιποειδές, station ή ότι άλλο, μπορεί να το κρίνει ο καθένας ρίχνοντας μια ματιά στο επίσημο site, όπου μπορεί να κατεβάσει και σχετική μπροσούρα. Χαίρομαι πάντως τους "αιώνια νέους" που υποστηρίζουν με πάθος τη "νεότητά" τους κι ας υπερβάλλουν μερικές φορές!

Ίσως δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι bloggers που κατέχουν τις δυο πρώτες θέσεις στις προτιμήσεις μου (έχω και πολλές άλλες βεβαίως), δηλ. ο Ν.Δ. και ο alombar42, έχουν το ίδιο μοντέλο αυτοκινήτου (αν και διαφορετικές εκδόσεις). Εκτιμώ τις γνώσεις τους και προσωπικά, ψάχνομαι για κάτι παρόμοιο. Θαύμαζα πάντα τα Impreza (αν και δε μου άρεσε καθόλου η εμφάνισή τους), οπότε η ιδέα ενός Impreza μεταμορφωμένου σε SUV είναι λίαν ελκυστική. Η κατανάλωσή του φαντάζει εξαιρετική για SUV (ακόμα και για το turbo δυομισάρι), όπως και η μηχανή και η διαρρύθμιση των χώρων. Αν η ποιότητα κατασκευής είναι εξίσου καλή και οι επιδόσεις ικανοποιητικές, δε βλέπω κανένα λόγο να μην το προτιμήσω.

Φυσικά θα τοποθετήσω κάτι δικό μου για ηχοσύστημα (όταν βλέπω να χαρακτηρίζεται ως "premium" ένα ηχοσύστημα επειδή έχει 7 ηχεία και CD changer μειδιώ ελαφρά, αν και φυσικά μπορεί να είναι απόλυτα ικανοποιητικό για συνήθη χρήση). Μάλλον θα τοποθετήσω και ένα carputer που σχεδιάζω εδώ και καιρό, με κορυφαία κάρτα και ποιοτικά DACs για πηγή ήχου, GPS, κάμερα on board, ασύρματο δίκτυο με σένσορες για πίεση ελαστικών και όποιες άλλες πληροφορίες μπορώ να μαζέψω από το όχημα, αλλά και ότι software και άλλα καλούδια θα ήθελα να έχω μαζί μου εν κινήσει. Ίσως έτσι να φτιάξω τελικά το ιδανικό όχημα (για μένα), χωρίς να χρειαστεί να ξοδέψω μια περιουσία!

Δεν ξέρω αν όλα αυτά - μαζί με την πλειονότητα των άλλων σχολίων - συνάδουν με το πνεύμα του post, αλλά ο "εκτροχιασμός" του συγκεκριμένου blog είναι μάλλον σύνηθες φαινόμενο. Να δω πόσο καλά μπορεί να το "μαζέψει" ο οδηγός, πριν ντεραπάρει τελείως ;)

Υ.Γ. Κατά φωνή! - Sorry για το repost.

christoforos είπε...

Αυτό που μου αρέσει στο μπλογκ, στους σχολιαστές αλλά και στον κάτοχό του είναι που μου θυμίζουν διαρκώς τη σημασία της αίσθησης. Καλά τα διανύσματα, τα τόξα και οι ροπές αλλά το ίδιο νόστιμα (αν όχι νοστιμότερα) οι σβούρες, τα ανάποδα τιμόνια και οι κολιές (ριμάρει!).
Μόνο που τα μεν δεν κάνουν χώρια από τα δε. Πώς φτάσαμε τώρα από εκεί στις ξανθιές αποτελεί πράγματι μυστήριο...

νύχτα μέιτς/.

Somebody961 είπε...

...that anybody can see why so many accidents...
Πριν λίγα χρόνια επέστρεφα από Πάτρα και είπα να πάω "συνετά" μέσα στα όρια.
Με πήρε ο ύπνος με 70 και 90. Τελευταία στιγμή γλύτωσα.
Θα ανέφερε ποτέ η τροχαία ότι το ατύχημα έγινε
λόγω ΜΗ υπερ--βολικής για αυτούς ταχύτητας?
Και οχι, δεν πάω ανεγκέφαλα 200! Ο σωστός οδηγός βάζει μόνος του τα όρια του. Κάποιες φορές και τα 40 μου είναι υπερβολικά!
Δεν πειράζει, κάποτε τα παλιά χρόνια σκοτωνόμαστε με ηλεκτροπληξία. Τώρα το ρεύμα το μάθαμε, 20πλασιάστηκαν και οι συσκευές, οι θάνατοι μειώθηκαν.
Κάποτε θα μάθουμε και να οδηγάμε...

Αν πέσεις στο δρόμο μου και δεν το κουνάς το ρημάδι δεξιά εφόσον μπορείς βέβαια, (ακόμα και για σένα ρημάδι που σκοτώνει είναι) μετά από φώτα μου θα βγω μπροστά και θα σε πάω καροτσάκι...

resident είπε...

Nikos Dimou said...
the resident
"σημαντικό ρόλο για μένα παίζει και η ομορφιά του αυτοκίνητου".

Για μένα κανένα ρόλο - είμαι μέσα και δεν το βλέπω. Εμένα με ενδιαφέρει πως πάει. Η ομορφιά είναι για επιδειξη.



Ασ δουμε τι γραφει ο ΟΣΚΑΡ ΓΟΥΑΙΛΝΤ για την ομορφια''Η Ομορφια... δεν χρειαζεται εξηγηση.Προκειται για ενα απ μεγαλα φαινόμενα αυτού του κόσμου...Κανένας δεν μπορεί να την αμφισβητήσει.Εχει το θειο δικαίωμα της υπεροχής.Μεταβάλει σε πρίγκιπες όσους ευτύχησαν να την κατέχουν''.

Το καλό γούστο και η καλή εμφάνιση ακόμα και στα αυτοκίνητα είναι σημαντικά ακόμα και για αυτούς που τα κατέχουν.Kατι το ωραιο εκλεπτυνει τιs αισθησειs μαs, δινει ζωη στο νεκρο κοσμο.

cyberdustz είπε...

Ναι έχεις απόλυτο δίκιο. Τέτοιους σαν εσένα κάνω χάζι κάθε μέρα. Όλο ζικ-ζακ και μανούβρες μες στο χάος της Αθήνας, αλλά παρ’ όλα αυτά στο επόμενο φανάρι πάλι μπροστά μου είναι. Τι κατάφερε? Τίποτες. Κάποια μέρα θα φάει το κεφάλι του σε καμιά κολόνα. Και μετά θα λένε οι στατιστικές ότι τα περισσότερα ατυχήματα γίνονται μέσα στις πόλεις και όχι στις εθνικές οδούς. Πάντως αν βρεθείς πίσω μου στην εθνική οδό, να είσαι εφοδιασμένος με πολύ υπομονή και να περιμένεις πρώτα να προσπεράσω εγώ το φορτηγό και μετά εσύ εμένα. Κατά τα άλλα αν το θεωρείς μαγκιά Αθήνα-Πάτρα σε μία ώρα, δικό σου το σφάλμα. Εγώ την κάνω με 3 ώρες και το ευχαριστιέμαι.

Dormammu είπε...

@mickey: Το αυτοκίνητο που οδηγεί ο οικοδεσπότης και ο alombar42 είναι ένα κορυφαίο μοντέλο με μόνη του χτυπητή αδυναμία το φτωχό εσωτερικό και την ποιότητα των πλαστικών. Από άποψη τιμής όμως, σκίζει. Σκίζει επίσης στην δυνατότητα κίνησης εκτός δρόμου, όπου και βάζει τα γυαλιά σε πολύ ακριβότερα μοντέλα. Έχω οδηγήσει το απλό στα βουνά της Γκιόνας μέσα σε χιόνια και λάσπες και το συνιστώ ανεπιφύλακτα…. Η Subaru έχει παράδοση στα 4Χ4. Το τουρμπάτο θα σου χρειαστεί αν θέλεις να περνάς σα σταματημένους κάθε λογής «δήθεν» και κομπλεξικούς που δεν ξέρουν να οδηγούν, ούτε που πάνε τα τέσσερα…. Εμένα θα μου αρκούσε το απλό, είναι κι αυτό γρήγορο.

Α!!! Επίσης δεν έχει μεγάλο συντελεστή «κεφαλοστριψίματος», οι γυναίκες δηλαδή το κοιτούν να περνάει χωρίς να σηκώσουν τα μάτια από τον καφέ τους. Αν αυτό δεν σε πειράζει κι έχεις 30.000 ευρώπουλα, σπεύσε! Αλλιώς, η λύση είναι ένα σούπερ ντούπερ Hummer H2 6.0 V8 με ειδικό αξεσουάρ ένα ζευγάρι κέρατα πάνω στο καπό, όπως στην λιμουζίνα του Μπος Χόγκ στους Ντιούκς…. Έχει και μεγαλύτερους χώρους για να τοποθετήσεις όλα τα φοβερά ηλεκτρονικά μαραφέτια που θέλεις….. :-))

Καλή σας νύχτα!!

Somebody961 είπε...

Δυστυχώς αποδεικνύεται πως μερικοί φίλοι προκειμένου να επιτεθούν παίρνουν το κείμενο όπως τους βολεύει. Οπότε οι αναπόφευκτες διευκρινίσεις. Οι τελευταίες όμως!
1) Τέτοιους σαν εσένα κάνω χάζι κάθε μέρα.
Διευκρίνηση. Λυπάμαι που θα σε στενοχωρήσω, δεν είμαι από εκείνους που σε διασκεδάζουν. Επιλέγω από την αρχή τη λωρίδα μου και για ένα διαολεμένο λόγο επιλέγω σωστά. Στις χαζομανούβρες με βρουμ βρουμ και στέρεο στο τέρμα θα με βρεις σύμφωνο φυσικά! Ολους τους βρίσκω και εγώ πάλι δίπλα μου! Οδηγώ με βάση τον συγχρονισμό των φαναριών και πίστεψε με δουλεύει το σύστημα! Εχει μεγάλη πλάκα πάντως να παίζω με αυτούς που καταδικάζουμε και οι δύο! Κάνε πως μαρσάρεις στο φανάρι δίπλα τους να δεις πως τσιμπάνε τα ψαράκια!
2) Να οπλιστώ με υπομονή.
Διευκρίνηση: Μα ήμουν σαφής φίλε μου! Είπα: Αν μπορείς! Εχουμε όλοι δει ανεγκέφαλους που κάθονται με 70 αριστερά με άδειο δρόμο! Το να είσαι πίσω απο νταλίκα είναι φυσικό πως ΚΑΙ εσύ θέλεις να πάς πιό γρήγορα από αυτήν! :) Common sense!
3) Μαγκιά Αθήνα Πάτρα
Διευκρίνηση:
Δεν είπα αυτό! Πουθενά στο κείμενο δεν φάνηκε! Ισα ίσα που προτιμώ τον παλιό για το πανέμορφο τοπίο που προσφέρει! Είναι μία από τις τέλειες διαδρομές μου! Την κάνω σε 3.5 και πλέον ώρες! Αλλά δεν μπορώ να κάνω το ίδιο και από τον κανονικό με 60! Θα κοιμηθώ και θα πέσω σε ότι μου μοιάσει με κολώνα! Πρέπει να διατηρείσαι σε μία στοιχειώδη εγρήγορση για να λειτουργούν τα αντανακλαστικά πιστεύω.

Καμιά άλλη διευκρίνηση?
Ευχαριστώ για την φιλοξενία!

resident είπε...

mickey said Η κατανάλωσή του φαντάζει εξαιρετική για SUV (ακόμα και για το turbo δυομισάρι), όπως και η μηχανή και η διαρρύθμιση των χώρων. Αν η ποιότητα κατασκευής είναι εξίσου καλή και οι επιδόσεις ικανοποιητικές, δε βλέπω κανένα λόγο να μην το προτιμήσω.

μην κρίνεις μόνο με αυτά τα κριτήρια. δεν ζούμε στη ζούγκλα η στην έρημο μόνοι μας. Eχουμε κι άλλους γύρω μας και προπάντων γυναίκες. Bαλε στα κριτήρια σου την ομορφιά και το στυλ του αυτοκίνητου. Mη το ξεχάσεις σε παρακαλώ και θα με θυμηθείς. Oπως λέει και ο ποιητής ''μόνο οι επιπόλαιοι άνθρωποι δεν κρίνουν από τα φαινόμενα''.

resident είπε...

Νομίζω ότι ο καθένας αν είναι να αγοράσει αυτοκίνητο πρέπει να σκεφτεί πρώτα το τρόπο ζωής που κάνει π.χ δεν θα έπαιρνα στεισον η τζιπ,για να κινούμαι μέσα στη πόλη 360 μέρες το χρονο,και μονο τις υπόλοιπες στην εξοχη.Εκτος του ότι είναι πολυτέλεια είναι πολύ κουραστικό. Ακούω πολους να λένε για το αυτοκίνητο τους ότι εχει χώρους, σκαρφαλώνει σε βουνά κλπ.οι οποίοι ούτε τους χώρους έχουν ανάγκη ούτε ποτέ πάνε σε βουνά .Και βλεπειs τεραστία αυτοκίνητα με τεραστιa πορτ παγκαζ, τεραστιουs τροχουs, κακόγουστα, χωριs χρησιμότητα για αυτουs που τα χουν.

BugoTheCat είπε...

Ενδιαφέρον θεματάκι ακριβώς επειδή δεν είχα ιδέα για τους αγώνες αυτοκινήτων στην Ελλάδα. Γέλασα πάντως με τα ψευδόνυμα γιατί μου θύμισαν καταστάσεις από underground communities από τρελαμένους computer geeks :)

Και έτσι δεν έχω να προσθέσω τίποτα ενδιαφέρον (άσχετος με το θέμα) πέρα από το γεγονός ότι γέλασα με τα ψευδόνυμα :)

mickey είπε...

Μια και το θέμα του post ήταν οι αγώνες (αν και η γενικότερη συζήτηση για το αυτοκίνητο και την οδηγική συμπεριφορά καθόλου δε βλάπτει), να αναφέρω ότι αν και δε με συγκινεί ιδιαίτερα ως άθλημα, κάθε άλλο παρά ένα "άχρηστο" και "ελιτίστικο" σπορ είναι. Μέσα από αυτό (είτε πρόκειται για αγώνες rally είτε για F1, F3 κλπ), οι εταιρείες του χώρου της αυτοκίνησης εξελίσσουν τα συστήματά τους και δοκιμάζουν νέες ιδέες, εκμεταλλευόμενες για R&D τα τεράστια κεφάλαια που ρέουν από τις διαφημίσεις και τους χορηγούς. Πολλά από αυτά που απολαμβάνουμε σήμερα στα "κοινά" αυτοκίνητά μας εξελίχθηκαν ταχύτερα χάρη στους αγώνες.

Απάντηση επί προσωπικού:
Αγαπητέ the resident, αγόρασα το πρώτο καλό μου αυτοκίνητο (μετά από ένα μεταχειρισμένο που πήρα για να μάθω τα βασικά) κυρίως με συναισθηματικά και αισθητικά κριτήρια (όσο βεβαίως άντεχε η τσέπη μου). Το έχω ακόμα και το χαίρομαι, αλλά χρειάζομαι και κάτι πιο σύγχρονο, πρακτικό και ταιριαστό με τις φυσιολατρικές μου εξορμήσεις και τα ταξίδια. Θα προτιμούσα κάτι σαν το Forester χίλιες φορές περισσότερο από μια cabrio μ****οπαγίδα για τον γύρο της Ευρώπης π.χ. ή ακόμα και για το τρελό όνειρο για το …Πεκίνο (αν και εφόσον κρίνω το εγχείρημα εφικτό, με βάση τις πολιτικές και άλλες συνθήκες των "ενδιάμεσων" κρατών). Και παρότι δεν είχα τίποτα σούπερ, οι συνήθως αδαείς κορασίδες (sorry girls, κάνω και λίγο δηκτικό χιούμορ) εντυπωσιάζονταν από τη μάρκα (το μοντέλο δεν ήταν και ότι καλύτερο) και το ηχοσύστημα ολοκλήρωνε την "αποπλάνηση" - έπαιζε ρόλο και η προσωπικότητά μου βεβαίως :P

Λεπτομέρειες σε σχόλιό μου σε σχετικό post του alombar42 ή με email, μια και γνωριζόμαστε πλέον ;)

Αν πάντως δεν ετίθετο θέμα χρημάτων και έβαζα και στην άκρη τις όποιες οικολογικές μου ανησυχίες για υψηλή κατανάλωση και ρύπους, μάλλον θα επέλεγα μία Porsche ή BMW Z4 για "τσάρκες" ή και μια X5 για πιο "ψαγμένα" ταξιδάκια.

cyberdustz είπε...

Κάποιε, δεν είναι προσωπική επίθεση. Κατάλαβα πολύ καλά τη εννοούσες. Γι’ αυτό και εγώ ανέβηκα αμέσως στο όχημα και συνέχισα εκεί που το σταμάτησες. Εξάλλου ποιος θα μπορούσε να κάνει Αθήνα-Πάτρα με 70 και να μη του πάρει ο ύπνος, ή στη καλύτερη των περιπτώσεων να μη το βαρεθεί.

Mickey, καλά με ένα μάτι που έχεις και στο άλλο δεν βάζεις γυαλιά, πως οδηγείς? Έχεις καλή προοπτική όραση?

mickey είπε...

@cyber-dust (7:49πμ):
Δεν κατανοώ τι εννοείς με τον όρο "προοπτική όραση". Πάντως από το αριστερό μάτι βλέπω τέλεια και από το συνολικό οπτικό μου πεδίο χάνω ένα ελάχιστο κομμάτι στα άκρα δεξιά όταν δεν φοράω φακό (τα γυαλιά είναι παντελώς άχρηστα στην περίπτωσή μου). Απαιτείται απλά ιδιαίτερη προσοχή (την οποία και δείχνω) για κάποιους μ@λ@κες που προσπερνούν από δεξιά και κάποια μηχανάκια που στην πόλη χώνονται βλακωδώς παρότι έχω βγάλει δεξί φλας από πολύ νωρίς - τίποτε άλλο.

Οδηγώ πολύ προσεκτικά πάντως και μια και θίξαμε το θέμα της ταχύτητας, ακολουθώ τη εξής συνταγή:

Στην πόλη πάω σαν κότα και έξω από αυτήν τρέχω όσο με "παίρνει".

Το τελευταίο εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως τι αυτοκίνητο έχεις (καλό είναι να γνωρίζεις τις αρετές και τις αδυναμίες του), κάποια κρίσιμα μέρη (όπως ελαστικά και αμορτισέρ), την ποιότητα του οδοστρώματος (συνήθως άθλια στη χώρα μας - απορώ πού πάνε τόσα λεφτά που δίνουμε για φόρους και διόδια), τις (κάποιες φορές λάθος) κλίσεις στις στροφές, τις καιρικές συνθήκες, τους άλλους οδηγούς (πρέπει να είσαι καλός "ψυχολόγος" και να "προβλέπεις") και φυσικά την εμπειρία και πάνω απ' όλα τη φυσική και διανοητική κατάσταση του οδηγού!

Δεν κομίζω γλαύκα εις Αθήνας αν πω ότι είναι πολύ πιο ασφαλές να πηγαίνεις με 200+ σε ευθεία της Εθνικής με στηθαίο, πάνω σε καλό οδόστρωμα και απουσία άλλων αυτοκινήτων από το να αλλάζεις συνέχεια λωρίδες ή να πας να προσπεράσεις όταν το αμάξι σου δεν τραβάει και αναγκάζεις τον επερχόμενο "γρήγορο" από την εξωτερική να ...κάνει τον σταυρό του!

cyberdustz είπε...

Προοπτική όραση, εννοώ να μπορείς να εκτιμάς σωστά τις αποστάσεις όχι μόνο του αμαξιού μπροστά σου, αλλά κυρίως την απόσταση που έχει ο πισινός από εσένα (ειδικά μέσω του καθρέφτη, μία πρόσθετη δυσκολία), αλλά κυρίως να εκτιμάς σωστά τις ταχύτητες. Εδώ έχομε δύο γερά μάτια, και πάμπολλες φορές αμφιβάλλομε εάν ο άλλος είναι 50 ή 100 μέτρα πίσω μας και ΄δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε σωστά την ταχύτητα του.

Nikos Dimou είπε...

Καλημέρα!

Μια και έκανα αρκετή διαφήμιση στην Subaru (και να σκεφθεί κανείς ότι δεν έχω καμια σχέση με την αντιπροσωπεία και ότι ο φίλος μου Α. Μ. - με τον οποίο συνεργάζομαι - έχει τρεις άλλες, όπου θα είχα και ειδκή μεταχείρηση). Ας προσθέσω λοιπόν και ένα ακόμα: ότι στην έρευνα του ΤUV με βάση όλα τα αυτοκίνητα τριετίας στην Γερμανία το Forester ήρθε πρώτο σε αξιοπιστία.

Όσο για την ομορφιά: θα ήθελα να έχω μία Miura παρκαρισμένη στο σαλόνι μου. Να την βλέπω σαν έργο τέχνης. Αλλά στον δρόμο είμαι υπέρ του understatement. Να φαίνεσαι λιγότερο από ότι είσαι. Να δείτε τα μούτρα των οδηγών διαφόρων "σπορ" αυτοκινήτων όταν τα προσπερνάει το "κουτί" Forester σαν τον άνεμο (επιτάχυνση 0-100 σε 5.9") ή των τζιπάδων όταν ανεβαίνει στα χιόνια και αυτοί κολλάνε (λόγω βάρους).

mickey είπε...

cyber-dust, απαιτείται και κάποια ...εξάσκηση. Δεν οδηγεί κανείς μόνο με τα μάτια, θέλει και άλλα προσόντα ;) Αν δε μπορεί κανείς να εκτιμήσει σωστά ταχύτητες και αποστάσεις, υπάρχει και η δεξιά λωρίδα - δεν είναι ντροπή.

Και για να συμπληρώσω, εννοείται βεβαίως ότι σε καμιά περίπτωση δεν οδηγώ νυσταγμένος ή πιωμένος (το πρώτο είναι εξίσου επικίνδυνο με το δεύτερο κι ας μην προβάλλεται τόσο πολύ από τα ΜΜΕ) και ποτέ μα ποτέ δεν κάνω "μαγκιές" με ζιγκ-ζαγκ και άλλα φαιδρά. Αν νυστάξω ή εκνευριστώ, προτιμώ να κάνω στην άκρη για λίγη ώρα και να συνεχίσω αργότερα. Η κατάλληλη μουσική πάντως βοηθάει πολύ στη συγκέντρωση, την αποφυγή της νύστας και τη διατήρηση της ψυχραιμίας, ειδικά σε μεγάλες διαδρομές.

Καλό είναι πάντως οι οδηγοί να διευκολύνουμε ο ένας τον άλλον και να μην οδηγούμε "επιθετικά". Ας κάνουμε στην πάντα όταν έρχεται ο "γρήγορος", όσο ηλίθια κι αν οδηγεί (ή να γκαζώσουμε και να φύγουμε μπροστά, αν διαθέτουμε κατάλληλο όχημα), ας παραχωρούμε κάποιες φορές τη θέση μας στην πόλη για να "χωθεί" και κανένας άλλος που περιμένει με τις ώρες και ας βοηθούμε όσους δυσκολεύονται! Ένα βράδυ που επέστρεφα από Ηγουμενίτσα πέσαμε καμιά δεκαριά αυτοκίνητα πάνω σε ένα κομβόι από 100+ νταλίκες στην καρμανιόλα που λέγεται Εθνική Κορίνθου - Πατρών. Ανοίγαμε δρόμο ο ένας στον άλλο στα προσπεράσματα και εναλλασσόμασταν ευγενικά στη σειρά - κάποιοι άλλοι ανυπόμονοι "μάγκες" αποδείχθηκαν και "άσχετοι" συν τοις άλλοις και έμειναν πολύ πίσω. Εξαιρετικές εντυπώσεις σε αυτόν τον τομέα μου άφησε η Αμερική και ειδικά οι (πανέμορφες σε σχέση με τις δικές μας) νταλίκες - μόνο μια "παραφωνία" συνάντησα. Για μένα οι ΗΠΑ είναι ο Παράδεισος του οδηγού από όλες τις απόψεις!

Υ.Γ. Ζητώ συγγνώμη για τις κοινοτοπίες και τα "εκτός αγώνων" σχόλια...

Ανώνυμος είπε...

Με μεγάλη ευχαρίστηση άκουσα μεταξύ των άλλων πρωινών ειδήσεων την κινητοποίηση της εκπαιδευτικής κοινότητας στην Πάτρα, για την κατάργηση των μαθητικών παρελάσεων.
Δάσκαλε θα με ενδιέφερε η άποψή σας.

Nikos Dimou είπε...

ktzikas said...
Με μεγάλη ευχαρίστηση άκουσα μεταξύ των άλλων πρωινών ειδήσεων την κινητοποίηση της εκπαιδευτικής κοινότητας στην Πάτρα, για την κατάργηση των μαθητικών παρελάσεων.

Άσχετο προς το θέμα - έχω ήδη εκφράσει αυτή την άποψη πριν πολλά πολλά χρόνια...

cyberdustz είπε...

Με ένα μάτι δεν εκτιμάς ούτε που είναι ο λεβιές ή ο διακόπτης για το σιντι. Οπότε άσε τις εξυπνάδες για τα 200+ στην ευθεία. Και πως εκτιμάς πότε τελειώνει η ευθεία? Τι είδους εξάσκηση είναι αυτή? Περιορίσου μονίμως στη δεξιά οδήγηση.

mickey είπε...

@cyber-dust
Αν δεν "ξέρεις" (όχι μόνο από αυτοκίνητα, αλλά ούτε καν από όραση, καθώς φαίνεται), καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς!

Δεν θα ασχοληθώ ξανά με άσχετους. Έχει δίκιο ο Ν.Δ. τελικά που αρπάζεται με τον κάθε πικραμένο - ειδικά αν είναι και αγενής ;)

cyberdustz είπε...

Την ειρωνεία την άρχισες εσύ. Διάβασε τα προηγούμενα και θα δεις. Πάντως θέλω απάντηση για τις ασκήσεις που κάνεις. Πως εκτιμάς πότε τελειώνει η ευθεία ώστε να κόψεις ταχύτητα? Ίσως μου χρειαστεί αυτή η γνώση στο μέλλον. Όπως και είμαι περίεργος να μάθω πως πέρασες τους γιατρούς και σου δώσανε το δίπλωμα. Εκτός, λέω, εκτός εάν οι ιστορίες σου περί οράσεως είναι παραμύθι.

mickey είπε...

Πέρα από την έμφυτη αγένεια ορισμένων και την τάση να προσπαθούν να κερδίσουν δημοσιότητα για τη μετριότητά τους μέσα από "ψαρώματα" και προσωπικές επιθέσεις σε ξένους χώρους (συχνά θέλουν να βλέπουν και "ειρωνεία" εκεί που δεν υπάρχει ή δεν απευθύνεται προσωπικά σε εκείνους - μάλλον "μυγιάζονται"), έχουμε τονίσει επανειλημμένα σε αυτό το blog ότι το πρόβλημα της χώρας μας είναι το σύστημα εκπαίδευσης και η έλλειψη καλλιέργειας της ορθολογικής σκέψης και κρίσης από αυτό (για να το "δέσω" και με την επικαιρότητα).

Το ίδιο ισχύει φυσικά και για πολλές Σχολές Οδηγών, όπως και το γενικότερο σύστημα καλλιέργειας οδηγικής συμπεριφοράς. Ως αποτέλεσμα υπάρχουν πολίτες, οι οποίοι εκτός των άλλων, όταν βγαίνουν στο δρόμο με όχημα αποτελούν δημόσιο κίνδυνο, καθώς είτε γνωρίζουν μόνο παρκάρισμα και οπισθογωνία (αυτά άλλωστε διδάσκονται στις σχολές οδηγών, τουλάχιστον τότε που απέκτησα το δίπλωμα από τους "τρελούς" που μου το έδωσαν) και παραμένουν προσηλωμένοι σε αυτά ή σε "γνώσεις" και "συνταγές" που έμαθαν από κάποιους γνωστούς και φίλους δήθεν "γνώστες".

Η οδήγηση είναι κυρίως "εγκεφαλικό" σπορ που μπορεί να δοκιμάσει τις φυσικές και διανοητικές αντοχές του οδηγού σε ακραίες καταστάσεις, ακόμα και μέσα στην πόλη - ειδικά αν συνδυαστεί με τις άθλιες οδικές συνθήκες της χώρας μας, παρά τα όποια δείγματα προόδου έχουν συντελεστεί τα τελευταία χρόνια. Επομένως απαιτεί μεγάλη προσαρμοστικότητα, αντίληψη και διαύγεια πνεύματος και κυρίως σωστή εκτίμηση των ικανοτήτων και (κυρίως) των αδυναμιών τόσο του οδηγού όσο και του αυτοκινήτου. Δυστυχώς, με όσα μάτια ή καλά αντανακλαστικά κι αν μας προικίσει η φύση (ή ακόμα και η γενετική μηχανική στο μέλλον) και όσα τεχνολογικά βοηθήματα κι αν διαθέτει το όχημα, τίποτα δε μπορεί να αντιμετωπίσει την ανθρώπινη βλακεία!

Είμαι βέβαιος ότι ορισμένοι (που σύμφωνα με τις "γλαφυρές" περιγραφές τους δείχνουν παντελή απουσία γνώσεων και αίσθησης χιούμορ) θα μπορούσαν άνετα να μπερδέψουν το Grand Canyon με λακκούβα και να πέσουν μέσα. Θα τους πρότεινα, εκτός από σεμινάρια ασφαλούς οδήγησης (τύπου Safetrack), να παρακολουθήσουν και μαθήματα Δημοτικού, μήπως και εμπεδώσουν κάποιες βασικές έννοιες προτού προβούν σε βαθυστόχαστες αναλύσεις και ασφαλή συμπεράσματα.

Υ.Γ. Η ερώτηση "Και πως εκτιμάς πότε τελειώνει η ευθεία?" (δις παρακαλώ) είναι όλα τα λεφτά :P

resident είπε...

Μickey δεν είπα να αγοράσεις καμπριο αν κανείς τόσες εξορμήσεις η έχεις σκοπό να πας στο πεκινο.Αλλα ότι οποία κατηγόρια αυτοκίνητων και να επιλέξουμε ειτε τζιπ ειτε suv είτε cabrio κλπ πρέπει να υπάρχει και το κριτήριο της ομορφιάς.Oτι και να παρειs ,σου ευχομαι καλα ταξιδια.

cyberdustz είπε...

@Mickey
Είσαι πολύ φλύαρος και σου ξεφεύγουν. Άσε την οδήγηση και πιάσε το γράψιμο.

alombar42 είπε...

Ευχαρίστως θα έκανα διαφήμιση στη Subaru.
Ξεκινώντας από το 600άρι με πίσω μηχανή και πίσω κίνηση (δεν ήταν αυτοκίνητο, ήταν καθαρό παιχνίδι - αδύνατον να πάει ευθεία χωρίς radial λάστιχα), περνώντας στο 1000άρι Justy 4x4 (απίστευτο αυτοκίνητο, όσο δε δείχνει στο μάτι, τόσο αξίζει) και καταλήγοντας τώρα στο (απλό) Forester, το "τρελλό φορτηγό" όπως μου αρέσει να το λέω.

Πραγματικά καμμία σχέση με τις τζιπούρες - η άλλη μου εναλλακτική ήταν το Skoda Octavia Station 4x4 ABT. Το Forester πάει καλύτερα σε άμμο και χιόνι, το Octavia έχει σαφώς μεγαλύτερες ταχύτητες αλλά η απόφαση πάρθηκε, πέραν των συναισθηματικών λόγων (μα δε βγάζει πρωτοποριακά αυτοκίνητα αυτή η εταιρία;), επειδή είναι ΜΑΓΙΚΟ ΧΑΛΙ σε λακούβες και γενικώς ελληνικούς δρόμους. Δεν έχω μπει σε απολύτως κανένα αυτοκίνητο πιο άνετο σε κακούς δρόμους και χωματόδρομους - και έχω οδηγήσει πολλά αυτοκίνητα.

Του λείπουν λίγα άλογα (δεν θέλω turbo, φόβος για τις συνθήκες στις οποίες κινούμαι), οπότε το νέο δίλιτρο με τα 158 μάλλον θα είναι το επόμενό μου αυτοκίνητο.


Με αφορμή το προηγούμενο περί ψυχής των αυτοκινήτων είχα γράψει κι ένα μικρό ιστορικό.

mickey είπε...

Πετάχτηκα μια βολτίτσα μέχρι το Σοφικό Κορινθίας (από την παλιά εθνική), αλλά δε συνάντησα και πολλές ευθείες για να διαπιστώσω αν μπορώ να καταλάβω πότε τελειώνουν - κι αυτός ο δρόμος όλο στροφές βρε παιδί μου, τουλάχιστον γι' αυτές δεν τέθηκε πρόβλημα αντίληψης!

Μάλλον έχει δίκιο η σοφολογιώτατη κυβερνόσκονη. Λέω να αρχίσω το πλέξιμο ;)