Πέμπτη, Φεβρουαρίου 09, 2006

Άσπροι κύκνοι - μαύροι...



Τι τραγικό τα ωραιότερα πουλιά, οι λυρικοί κύκνοι, να είναι φορείς θανάτου...

Κύκνειο άσμα! Για μας; Γι αυτούς; (Προβλέπονται εκατόμβες κύκνων).

"Η πρόταση: 'Όλοι οι κύκνοι είναι άσπροι' ισχύει μέχρι να εμφανιστεί έστω και ένας μαύρος κύκνος" έλεγε ένας μεγάλος φιλόσοφος.

Εμφανίστηκαν. Μαύροι σαν τον θανατηφόρο ιό της γρίππης που κουβαλάνε.

Να πας από μία άσκημη κότα... ίσως, καλύτερα, από έναν όμορφο κύκνο.


Η φωτογραφία: Σεπτέμβριος 2001, Loch Lomond, Σκωτία.

61 σχόλια:

AdHoul είπε...

Όπως είπατε: '' Ίσως '' να είναι καλύτερα.

Όταν η συζήτηση-σκέψη έρχεται στο θάνατο, δεν υπάρχει βεβαιότητα, μόνο υπόθεση.

Ανώνυμος είπε...

Δεν είναι σωφρονιστικό να πλησιάζουμε τις άθλιες κότες με την ελπίδα ότι θα μας γεννήσουν το χρυσό αυγό. Ας είμαστε κλειστοί, ας τελειώνουμε λάου λάου την εργασία μας και ας σφυρίζουμε αδιάφορα και μελωδικά σαν να αποχωρούμε από τον τόπο του μαρτυρίου σαν να θρηνούμε άγαμους θύτες, είτε γαβγίσουν οι σκύλαροι είτε νοσήσουν οι καπνοβιομηχανίες. Γιατί, χωρίς εσένα δεν μπορώ...

resident είπε...

θα γραψω αυτο που νιωθω.Και το νιωθω εντονα:Οταν βλεπω ενα ζωο να υποφερει αβοηθητο,οπωs τωρα τα πτηνα που θαυονται ζωντανα η που εκτρεφονται κατω απο αθλιεs συνθηκεs,νιωθω μεγαλυτερο πονο απο τι νιωθω για ανθρωπουs.;Αυτο συμβαινει γιατι δεν εχω παιδια,γιατι οι ανθρωποι με εχουν πειραξει ενω τα ζωα ποτε?Δεν ξερω.Αλλα τωρα που το σκεφτομαι αυτο το ενιωθα απο μικρη ηλικια.Και φυσικα επαψα να τρωω ζωα.Ετσι ισωσ γλυτωσω και απο την γριπη των πτηνων.

Μαύρος Γάτος είπε...

Δον Γάτο, καλά τώρα, αυτό στα σοβαρά το βάλατε "για να αλλάξουμε κλίμα";

Σ;)))

Τέλος πάντων, σας έχω την λύση: Κάψτε την τηλεόρασή σας. Ή την κάρτα τηλεόρασης στο pc, ή ό,τι τελοσπάντων έχετε. Η τηλεοπτική "ενημέρωση", τουλάχιστον από τα ελληνικά κανάλια, συμπεριλαμβανομένης δυστυχώς - πιά - και της ΕΡΤ, βλάπτει σοβαρά την ψυχική υγεία...

...*και* τους κύκνους (δεν είδα φυσικά "ειδήσεις", αλλά από το Post σας ήδη μπορώ να προβλέψω τις εκατόμβες των κύκνων, που θα σφαγιασθούν ανελέητα τις επόμενες ημέρες από τους αλαφιασμένους Ελληναράδες κυνηγούς).

καλό βράδυ κ καλήν αντάμωση μετά την επιτυχημένη 100% εγχείρηση

alombar42 είπε...

Να συμφωνήσω με τον Μαύρο Γάτο (κι αυτός όμως μαύρος, τι σύγχυση με αυτό το χρώμα πια). Το κλίμα παραμένει. Ευτυχώς έχουμε να θυμόμαστε πως κάποτε οι κύκνοι ήταν άσπροι.

Καμιά αμπελοφιλοσοφία δεν υπάρχει στην κάβα;

Γνωστό κουιζ:
She's the queen of cool
And she's the lady who waits
Since her mind left school
It never hesitates
She won't waste time
On elementary talk

Caesar είπε...

"Από τότε που γνώρισα τους ανθρώπους αγάπησα τα ζώα" ή ακόμη : "Κείνο το βράδι σώπαιναν οι λύκοι, γιατί ουρλιάζανε οι άνθρωποι" Μ.Λουντέμης
καλησπέρα σας

Nikos Dimou είπε...

Φίλοι αποσύρομαι. Αύριο ξεκινάω νύχτα. Ευχαριστώ για την συμπαράσταση. Συνεχίστε. Θα σας στείλω μήνυμα!

Caesar είπε...

"ξέρω ένα πεύκο/που σκύβει κοντά σε μια θάλασσα/Το μεσημέρι, χαρίζει στο κουρασμένο κορμί έναν ίσκιο μετρημένο σαν τη ζωή μας/και το βράδι ο αγέρας περνώντας μέσα από τα βελόνια του/πιάνει ένα περίεργο τραγούδι/σαν ψυχές που κατάργησαν τον θάνατο.../Κάποτε ξενύχτησα κάτω από αυτό το δένδρο/Την αυγή ήμουνα καινούργιος/σαν να με είχαν κόψει την ώρα εκείνη από το λατομείο" Γ.Σεφερης

resident είπε...

Στο μπλογκ μου κατα συμπτωση αναρτισα προχθεs σχετικο πινακα με το ποστ.θυματε κανειs το ποιηματακι "τα ζωα" του Πολεμη απ το δημοτικο?ομορφο.

Nikos Lioliopoulos είπε...

δεν ξερω ποσοι νοιαζοταν πραγματικα για σενα στις προηγουμενες εγχειρισεις.Αυτη τη φορα ειμαστε εκατονταδες!

Katerina ante portas είπε...

Eπέστρεφε, Νίκο Δήμου, επέστρεφε!

mickey είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
mickey είπε...

@the resident:

Ποτέ δε θα πειράξω
τα ζώα τα καημένα,
μην τάχα σαν εμένα
κι εκείνα δεν πονούν;

Θα τα χαϊδεύω πάντα,
προστάτης τους θα γίνω.
Ποτέ δε θα τ' αφήνω
στους δρόμους να πεινούν.

Ακόμα κι όταν βλέπω
πως τα παιδεύουν άλλοι,
εγώ θα τρέχω πάλι
με θάρρος σταθερό,

θα προσπαθώ με χάδια
τον πόνο τους να γιάνω
κι ό,τι μπορώ θα κάνω
να τα παρηγορώ.


Θυμόμουν μόνο την πρώτη στροφή, αλλά χάρη στο Google βρήκα και τη συνέχεια. Το θέμα πραγματεύθηκε και ο perastikos στο δικό του blog με τίτλο "ΠΟΥΤ ΔΙ ΚΟΤ ΝΤΑΟΥΝ!!!". Έχω καταθέσει εκεί κάποιες απόψεις μου για το θέμα, όπως και για το μέλλον της κρεοφαγίας (δε γνωρίζω αν οι ζωικές πρωτεΐνες είναι όντως αναντικατάστατες ή όχι - όπως διατείνονται κάποιοι χορτοφάγοι - αλλά ενδεχομένως να πάψουμε κάποτε να τρώμε ζώα χωρίς να χρειαστεί να στερηθούμε το κρεατάκι τους).

resident είπε...

Mickey Ευχαριστω για το ποιημα. Σχετικα με τιs ζωικεs πρωτεινεs,απο τι ξερω και ξερω καλα το θεμα σαν αθλητηs,ειναι οντωs πιο καλεs(μεγαλυτερηs βιολογικηs αξιαs?)απο τιs φυτικεs αλλα πιο πολυ σε θεματα δυναμηs και μυικηs αναπτυξηs και οχι οσο αφορα την υγεια του ανθρωπου.Ομωs αν καποιοs θελει να τιs παρεχει στον οργανισμο του τοτε μπορει να τρεφεται με προιντα ζωων(Αυγα,γαλακτοκομικα,πολυ πλουσια σε ζωικεs πρωτεινεs) και οχι με τα ιδια τα ζωα.Η σογια εχει πολλεs φυτικεs πρωτεινεs και μοιαζει αρκετα στο κρεαs.Παντωs αψηφω την γευση,αψηφω την υγεια μου(που δεν βλαπτεται,νομιιζω ετσι κι αλλιωs )γιατι δεν κατεβαινει μπουκια κατω απο κρεαs δυστυχισμενων ζωων.Οπωs λενε και oi smiths, "meet is murder."Ελπιζω να μην εχουμε κανα χασαπη στη παρεα και λεει οτι του κανω δυσφημηση στα "προιοντα του".

resident είπε...

MEAT IS MURDER lyrics
Heifer whines could be human cries
Closer comes the screaming knife
This beautiful creature must die
This beautiful creature must die
A death for no reason
And death for no reason is MURDER

And the flesh you so fancifully fry
Is not succulent, tasty or kind
It's death for no reason
And death for no reason is MURDER


And the calf that you carve with a smile
Is MURDER
And the turkey you festively slice
Is MURDER
Do you know how animals die ?


Kitchen aromas aren't very homely
It's not "comforting", cheery or kind
It's sizzling blood and the unholy stench
Of MURDER


It's not "natural", "normal" or kind
The flesh you so fancifully fry
The meat in your mouth
As you savour the flavour
Of MURDER


NO, NO, NO, IT'S MURDER
Oh ... and who hears when animals cry ?

Titika είπε...

Μπροστά στον πανικό του θανάτου εκτονώνουμε την ανθρώπινή μας υπεροψία σε οτιδήποτε αναπνέει. Εμείς είμαστε η γρίπη, που απλώνεται σε μορφή πανδημίας στον πλανήτη. Και δυστυχώς, δεν φαίνεται να υπάρχει φάρμακο...

resident είπε...

"Μπροστα στη ψυχη μου ειναι σαν να εχει παραμεριστει ενα παραπετασμα και
βλεπω τη σκηνη που εκτυλισσεται η απεραντοσυνη τηs ζωηs, να μεταβαλεται
ενωπειον μου στην αβυσσο ενοs αιωνια ανοιχτου ταφου....Δεν υπαρχει στιγμη
που να μην γινεσαι και συ ο ιδιοs αναποφευκτα καταστροφεαs.Ο πιο αθωοs
περιπατοs στοιχιζει σε χιλιαδεs φτωχα σκουλικακια την ζωη τουs...ριχνει
ενα μικρο κοσμο σε ενα ατιμωτικο ταφο.Α! εμενα δεν με συγκινουν οι
μεγαλεs καταστροφεs του κοσμου,αυτεs οι πλυμμυρεs που ρημαζουν τα χωρια
μαs,οι σεισμοι που καταπινουν τιs πολειs μαs.
Εμενα μου τρωει την καρδια αυτη η διαβρωτικη δυναμη που βρισκεται κρυμενη
μεσα στο συνολο τησ φυσηs η οποια δεν εχει φτιαξει κανενα ον που να μην
κατασρεφει το διπλανο του να μην καταστεφει τον ιδιο του τον εαυτο....Δεν
βλεπω αλλο απο ενα τεραs που καταβροχθιζει αεναα και αεναα
μηρυκαζει."ΓΚΑΙΤΕ.ΒΕΡΘΕΡΟΣ.Aυτο με συγκλονιζει.

blade runner είπε...

Σε όσους δεν βαριέστε, απευθύνω πρόσκληση να επισκεφθείτε, απολύτως σχετικό με τα όσα συζητάμε, web site:

http://www.themeatrix.com/action/

Πολύ καλή προσπάθεια νομίζω.

Καλημέρα και καλή συνέχεια.

Νίκο Δήμου, περαστικά και εις το επανιδείν, κυριολεκτικά και μεταφορικά!

blade runner είπε...

Μην ξεχάσετε να δείτε το σχετικό video, θα βρείτε link στη σελίδα.

resident είπε...

ΝΙΚΟ ΔΗΜΟΥ σε περιμενουμε.

Αρχαίος είπε...

Τι να σε φάει γαιδαρος τι να σε φαει αρκούδα...

Yannis H είπε...

"...μέχρι να εμφανιστεί έστω και ένας μαύρος κύκνος" έλεγε ένας μεγάλος φιλόσοφος"

Να του αποσταλεί το link: http://en.wikipedia.org/wiki/Image:Black.swans.slimb.750pix.jpg

:) Σιδερένιος!

Μαύρος Γάτος είπε...

"όταν λείπει ο Γάτος, χορεύουν τα ποντίκια"

Εγώ πάντως θα είμαι φρόνιμος ...πόντικας.


The Resident, όντως συγκλονιστικό το απόσπασμα από τον Βέρθερο, και σ'ευχαριστώ που το μοιράστηκες μαζί μας.

Αλομβάρδε, η απάντησή σε όλα, οπως πολύ καλά το ξέρεις ήδη, είναι 42. Και ξερό ψωμί.

Όσο για το άσπρο και το μαύρο, θα ξέρεις ότι στην Άπω Ανατολή το Άσπρο είναι το πένθιμό τους χρώμα, όπως σε μας το μαύρο (λέμε τώρα ;). Υποθέτω ότι έχει να κάνει με την απουσία χρωμάτων , γιατί το άσπρο αντανακλά όλα τα χρώματα, γι αυτό και είοναι άσπρο, ενώ το μαύρο απορροφά όλα τα χρώματα, γι αυτό και είναι μαύρο...

Τις καλημέρες μου σε όλους. Τώρα θα τελειώνει και το χειρουργείο.

alombar42 είπε...

Ο alombar42 είναι απασχολημένος, φιλοσοφώντας για τη ζωή, το σύμπαν και τον Ολυμπιακό.
:)

--

Νίκο Δήμου, ποιος θα μας ενημερώσει; Δεν έχει λαπτοπ ο γιατρός;

AdHoul είπε...

Όντως πολύ ωραία τα αποσπάσματα του the resident.
Και το Meat Is Murder.
Όμως η πραγματικότητα είναι τόσο διαφορετική ώστε να φαντάζουν εξωπραγματικά.

Από εκεί και πέρα διατρεφόμαστε άθλια και καταστρέφουμε τους οργανισμούς μας( και εγώ σε αυτήν την κατηγορία είμαι..)

Όσο για το απόσπασμα του Γκαίτε, καθρεφτίζει άψογα την πραγματικότητα.

resident είπε...

Aν καποιοs θελει να δει σε dvd μια ταινια ντοκυμαντερ σχετικα με τα αποδημητικα πουλια μπορει να ενοικιασει το winged migration με μουσικη και ανεκδοτα τραγουδια απο τουσ Νick cave και Robert Wyatt.Ωραια η σκηνη με τα αποδημητικα να προσγειονονται σε ενα καταπρασινο χωραφι και μια γριουλα ανοιγει την πορτα μιαs καλυβαs και τα ταιζει.

Black Swan είπε...

«Στον Εθνικό Κήπο, Μάης, μεσημέρι, ανάμεσα στη βλάστηση του Μυστικού Αμνού - μιμόζες,κυπαρίσσια, δάφνες, φοινικόδεντρα - ένας Ελληνας ήρθε να μου τα ονοματίσει στη γλώσσα του.

Τον ευχαρίστησα· μ' ευχαρίστησε· κάθησε. Παγόνια περνούσαν δίπλα μας, με πόδια σκληρά πατούσαν ώριμα,μα πικρά πορτοκάλια. Γνώριζα τον τύπο τους:υπέροχα, αρσενικά, βραχνά, ακάθαρτα, Ορθόδοξες
εικόνες της λαγνείας, πλουμιστές ως τα μάτια με το εκτυφλωτικό γαλάζιο των ημερών που δεν θα
ξανάρθουν πια.
Για να περάσει η ώρα, ο φίλος μου
με ρώτησε πόσο κοστίζουν τ'αυτοκίνητα στον Παράδεισο.

Και μ' αυτό εννοούσε τη χώρα μου, τι στη δική του ο ξένος είναι ένας μεταμφιεσμένος θεός».

Από το ποίημα «Οι χίλιες και η δεύτερη νύχτα».

Του ΤΖΕΪΜΣ ΜΕΡΙΛ


Μετάφραση Β. Βασιλικός.

gravoura είπε...

Σήμερα στο blog μοιάζουμε όλοι, σαν να είμαστε έξω από αίθουσα τοκετού. Μιλάμε για διάφορα, μα κομπιάζουμε, ο χρόνος περνά σκοντάφτοντας, δεν τρέχει, και ο νους ψάχνει να μαντέψει τί γίνεται εκεί μέσα, πίσω από την πόρτα.
Ματάκια είναι αυτά!!!

... είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ανώνυμος είπε...

καταδικάζουμε τον έρωτα και το σεξ. σημαντικό είναι να ανήκουμε στη μεγάλη δημοκρατική παράταξη, άνεφ να υπολογίζουμε τις συνέπειες, για το παρόν για το μέλλον για τη διαιώνιση του είδους και τη δαιμονοποίηση της οιασδήποτε οξύτατης ελληνικότητας. λάπτοπ και διακυβέρνηση με ξυλοδαρμούς και τηλεθέαση το νόημα όλο της ζήσης μας που θα αποδοθεί μεσάνυχτα στις ξηροδερμίες της ολίσθησης. τώρα οι κύκνοι, οι πεταλούδοι αύριο, ολόκληρο το ζωϊτακικό βασίλειο θα πεισθεί να ζεσταθεί στο μπρίκι.

Nikos Dimou είπε...

Όλα πήγαν καλά.

Σας γράφω (προς το παρόν) με ένα μάτι.

ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΥΝΤΟΜΑ!

resident είπε...

Αντε με το καλο Νικο Δημου!Σιδερενιοs.

gravoura είπε...

Oυυυυυυφφφφ τέλος. ΄Ολα καλά. Μονόφθαλμος προς το παρόν, κοντόφθαλμος ποτέ!!!
Σας περιμένουμε.

Yannis H είπε...

Farting is all we need from hell
and all we have from paradise

Καλή και γρήγορη ανάρρωση...

(Καλή η αλληγορία, με ένα μάτι αλλά πάντα, βλέπων πολύ καλύτερα!)

MIRACLE είπε...

Με το καλό η επιστροφή, more alive and more kicking :)

Black Swan είπε...

Κυριε Δήμου
Καλή ανάρρωση και καλό Σ/Κ

Αλλά το μάτι μας, ξεκομμένο απ' τον ψυχισμό, έγινε μια οπτική μηχανή.
Τέτοια είναι άλλωστε και η πηγή της ανίας που συνοδεύει τη σημερινή μας περιπέτεια στα Μλογκς.

Η ανία, ακόμη και η κατάθλιψη με την κλινική έννοια, πώς αλλιώς εκδηλώνεται αν όχι ως εντύπωση ότι ο κόσμος δεν είναι αληθινός;


Και ιδού γιατί η θεραπεία, κάθε θεραπεία, περνάει υποχρεωτικά από τον επαναπατρισμό του υποκειμένου στη βαθύτητα των πραγμάτων.

Gatina είπε...

@Mor
Ακούγεσαι γνωστός.

kkai-Lee είπε...

Άσπροι κύκνοι
όπως άσπρα πανιά
στο πέλαγο

Καλή επιστροφή στο blog και πάντα
καλά

Μαύρος Γάτος είπε...

Δον Γάτο σιδερένιος! Μην το κουράσετε το μάτι, γράψτε με τα χέρια...

Σ;))))))))

giant13 είπε...

Νίκο όλοι χαιρόμαστε γιά τα ευχάριστα νέα σου μετά το χειρουργείο αντε αετομάτης και γατομάτης

Yannis H είπε...

jacobo... (και λοιποί). Είπα την ιστορία με το 'λευκό κρασί', αλλά δεν είπα για τη νοσοκόμα που, για να φύγω από το νοσοκομείο, ήρθε και ρώτησε αν κατούρησα. Και ήταν μια κοπέλα σαν τα κρύα τα (βόρεια) νερά.

Και από τη μια ντρεπόμουν να της πω αν κατούρησα ή όχι, από την άλλη, ήθελα να έρχεται να ρωτάει με αμείωτο ενδιαφέρον για τις λειτουργίες του.... εν λόγω συστήματος. Καλά, θα σταματήσω. Τελικά και κατούρησα και έφυγα και άι σιχτίρ.

Yannis H είπε...

Να πω κάτι εντελώς προσωπικό: θέλετε να ακούσετε έναν ήχο που νικάει το θάνατο; κατεβάστε ναπολετάνικα τραγούδια, και ιδίως, τις εκδοχές του 'σοφού-τρελού' Renzo Arbore: Tanto Pe Canta - 25 Cantiamole Insieme, Comme facette mammeta, Tu vo' fa l'americano (live), A nuje ce piace 'e mag, Meno Siamo Meglio Stiamo -Tv Gen 2005... etc.

Μπουόνα νότε - σπεσιφικαλμέντε αλ' αντμινιστρατόρε!

mickey είπε...

@nikos dimou
Χαίρομαι πολύ (όπως όλοι μας άλλωστε) που όλα πήγαν καλά με την εγχείρηση. Με το καλό ξανά κοντά μας. Όσο για το ένα μάτι, μην ανησυχείς. Ζω κι εγώ με ένα μάτι τα τελευταία 15 χρόνια. Δεν έχει καμιά μεγάλη διαφορά. Άλλωστε σε λίγο θα είναι και το άλλο εντελώς καλά και θα βλέπεις αετίσια κι από τα δύο. Καλή αντάμωση!

Gatina είπε...

Mickey, είσαι το παιδί που τραυματίστηκε σ' ένα γήπεδο;

Zoros είπε...

Καλή ανάρωση φίλε Νίκο Δήμου!
Φυσικά περιμένουμε ωραία θέματα για το Σ/Κ να συζητήσουμε, ώστε να σου κρατάμε και παρέα.

Ανώνυμος είπε...

ελεωνόρα μου φιλάκι όμως τα πειράγματα αποσκοπούν προς το καλό της ανθρωπότητας και της γεννετικής και του πειραματισμού και της βιολογίας και της ανάπτυξης αυτομάτων και βοηθητικών συσκευών και ανάπτυξης ήθους στον ιερό χώρο όπου συντελείται η συνεδρίαση της ιεράς συνόδου και ο νίκος χατζηνικολάου ειδικός στη βιοηθική και υπάρχουν οι επιστήμες που είναι θετικές και άλλες που είναι θεωρητικές και πειραματίζονται διά των πειραματισμών...η ιατρική που ανήκει στις θετικές...σε ανθρώπους νεκρικούς ή ετοιμόγεννους σχεδόν...και όλες οι θεωρητικές στους ανθρώπους τους ζωντανούς...που δεν πεθαίνουν...επειδή βλέπουν τηλεόραση! σε πολεμάνε ενοχές φυγές και σφάλματα;

Ανώνυμος είπε...

ναι..μόνο ένας μενεξές κοίταξε..τα μάτια σου..κι έγινε αμανές..κι ήρθε γλυκοχάραμα..αμανέδες έσπειρα..όμως.

Ανώνυμος είπε...

Η κατσαρόλα θα πέσει και θα σπάσει.
(πέραν της ατμοσφαίρας)

Ανώνυμος είπε...

πόσα όνειρα χαμένα
κι ήσουνα το τελευταίο
τώρα με έχασα και εμένα

Ανώνυμος είπε...

βγάλε με βόλτα στο σκοτίδι
σφάξε με
με το σώμα δίχως νου

Ανώνυμος είπε...

άρα βρέχει ο ουρανός τα νερά του.

Ανώνυμος είπε...

Στην πετσέτα μου παίρνω τη θάλασσα με τα μανταλάκια της.

Μαύρος Γάτος είπε...

Νομίζω πως απόψε, με την εμφάνιση του σαλτάρω στον σαλτάρω, πιάσαμε νέο limit up σε επίπεδo σουρεαλισμού!

Καλό βράδυ και καλή ανάρρωση

σαλτάρω στον σαλτάρω στον σαλτάρω

Ανώνυμος είπε...

κι εμένα με παίρνουν τα σαράντα φύλλα και με μαγειρεύουν σαν ανεμοστρόβιλο με μαλλιά αγγέλου στο κενό που πέφτω

Ανώνυμος είπε...

jacobo: Δεν παρεξηγώ τίποτα. Ξέρω καλά τους ανθρώπους που μιλάνε για αγάπη. Με γεναιοδωρία ανάλογη με εκείνη του αποικιοκράτη προς τον ιθαγενή. Διπλανές αγάπες, και η μάνα που τράβαγε την κόρη της τη Χλόη στα δικαστήρια ανηλίκων. Από αγάπη για το παιδί και από μίσος για την ανθοφορία της σάρκας. Ανθρώπους να χτυπάνε παιδιά, από αγάπη φυσικά, και από μίσος για τη φτυσμένη τους ζωή. Γυναίκες να διασύρουν τους άντρες τους, επειδή τους αγαπούσαν. Δηλαδή από μίσος για την ερωμένη τους. Και φυσικά πείστηκα για την ηλιθιότητα αυτής της λέξης με τα βίτσια της αβασάνιστης, ουμανιστικής, ιδεαλιστικής αγάπης και στο βάθος κρεμασμένα τα κουφάρια των αντιφρονούντων.

Dormammu είπε...

@ΝΔ: κύκλωψ, ή άργος πανόπτης, μην ξεχνάτε πως υπάρχει και το μάτι της ψυχής και της συνείδησης.... Καλώς να ορίσετε. Σας περιμένουμε.

YO!Reeka's είπε...

Αμα δεις τα παιδιά, πες ένα γεια

Yannis H είπε...

Σερφάροντας στο νετ, έπεσα στην ακόλουθη ‘είδηση’:

Με το κλείσιμο του 1981 η [διαφημιστική εταιρεία] Δέλτα-Δέλτα ΑΕ, την οποία διεύθυνε ο Νίκος Δήμου , έδωσε σε όλους τους συνεργάτες της, άλλους δύο μισθούς (15ο και 16ο), καθώς και πρόσθετα χρηματικά δώρα σε όσους διακρίθηκαν. Η εταιρεία έχει καθιερώσει αυτόν τον τρόπο συμμετοχής του προσωπικού στα κέρδη από το 1970. Μαζί με άλλες πρόσφατες παροχές που δόθηκαν νωρίτερα στο 1981, το συνολικό ποσό των έκτακτων αμοιβών, υπερβαίνει τα 3.000.000 δρχ. Στο ρεπορτάζ της, η Διαφημιστική Εβδομάδα ανέφερε ότι και ο μέσος όρος των τακτικών αποδοχών του προσωπικού της Δέλτα-Δέλτα σημείωσε μέσα στο 1981 αύξηση 38,5%.

Πηγή: MarketingWeek, 27/12/2004, σ.8

______________________

Αυτή η ενέργεια, πραγματικά ευγενής και ανώτερη, δεν διαφημίζεται από το ΝΔ (αν και διαφημιστής στο επάγγελμα, δεν κάνει χρήση των τεχνικών που έμαθε και της πρακτικής που – κατηγορείται ότι – υπηρέτησε στον εαυτό του). Αυτό για όσους σημαδεύουν καλά και πυροβολούν τον αέρα.

Μια και το blog περνά μια φάση ύφεσης, ας ‘δέσω’ την παραπάνω είδηση με το θέμα του Βουδισμού. Εκεί, ο ΝΔ έγραφε: «Υπάρχουν πρόεδροι μεγάλων εταιριών στην Ιαπωνία που είναι μοναχοί του Zen Βουδισμού. Απλώς λειτουργούν αποστασιοποιημένα και δεν εμπλέκονται συναισθηματικά. (Γίνεται. Το έχω ζήσει σε άλλους και στον εαυτό μου).»

Σε αυτό, είπα ότι η διοίκηση εταιριών προϋποθέτει και εξουσία επί άλλων ατόμων. Είναι λοιπόν η αποστασιοποίηση καλός σύμβουλος; Πάντα υπάρχει και μια ηθική πλευρά σε αυτόν που ασκεί εξουσία, ο καθαρά ανθρώπινος παράγοντας...

Η πράξη του ΝΔ στην εταιρία του, δείχνει μάλλον μια αποστασιοποίηση από χρήματα. Αλλά ο ίδιος μίλησε για πρόεδρους που «λειτουργούν αποστασιοποιημένα και δεν εμπλέκονται συναισθηματικά.» Δεν περιμένω ανάλυση περί βουδισμού – η ερώτησή μου επανήλθε διαβάζοντας την είδηση.

Και... «Σήμερα στο blog μοιάζουμε όλοι, σαν να είμαστε έξω από αίθουσα τοκετού. Μιλάμε για διάφορα, μα κομπιάζουμε, ο χρόνος περνά σκοντάφτοντας, δεν τρέχει, και ο νους ψάχνει να μαντέψει τί γίνεται εκεί μέσα, πίσω από την πόρτα.» της gravoura. Καλύτερη παρομοίωση δεν μπορούσε να υπάρξει!

Τέλος: alive and kicking, ναι. Alive and kinky, πάντα!

Nikos Dimou είπε...

Αχ σαλτάρω, επωφελήθηκες της απουσίας μου και σαλτάρησες παντού - ακόμα και τον εαυτό σου πήδηξες...

Yiannis h, να συμπληρώσω: πριν πουλήσω την εταιρία (την έδωσα το 1983 για ελάχιστα χρήματα, δεν αντεχα άλλο) είχα προσφερθεί να την χαρίσω στους συνεργάτες μου - μοιράζοντάς τους τις μετοχές σε αναλογία με τους μισθούς τους. Επίσης τους είχα πει ότι θα μείνω για ένα χρόνο μαζί τους. Μιλάμε για την αναλογικά πιο κερδοφόρα εταιρία της εποχής της - που και τους μισούς πελάτες της να έχανε, πάλι θα επιβίωνε. Δεν τόλμησαν τελικά κι έτσι την πούλησα.

resident είπε...

nikos dimou.Μην τον παρεξηγειs τον σαλταρω. Ειναι απ τη χαρα του που εμαθε οτι ολα πηγαν καλα στην εγχειριση.

alombar42 είπε...

@Nikos Dimou

Κάποιος σαλτάρει στον καταρράχτη - μόνο.

Κάποιοι άλλοι μεγαλώνουν με την ενοχή του πλούτου, με το φόβο της επιτυχίας, με την ασφάλεια του υπαλλήλου, με την έλλειψη ρίσκου. Με τις ενοχές γενικώς.

Υγιαίνετε :)