Παρασκευή, Απριλίου 28, 2006

Η απούσα ισοσθένεια

Θα κάνω εδώ πάλι μία προσωπική εξομολόγηση μήπως και γίνω κατανοητός από όλους εκείνους που συστηματικά με παρεξηγούν.

Είμαι ένας σκεπτικιστής. (Ο Σκεπτικισμός κακώς ονομάζεται έτσι. Είναι ο μόνος -ισμός που δεν είναι –ισμός, γιατί δεν έχει δόγματα).

Δεν πιστεύω σε απόλυτες αλήθειες, κοσμοθεωρίες και δοξασίες. Δεν εντάσσομαι σε παρατάξεις. Τα πράγματα που υποστηρίζω τα αποδέχομαι προσωρινά και με πραγματιστικό κριτήριο (εφόσον και όσο δουλεύουν, αποδίδουν, ερμηνεύουν).

Σε όλη μου τη ζωή πολεμώ τα δόγματα – γιατί στενεύουν και νεκρώνουν την ζωντανή σκέψη. Αν υπήρξε πρόοδος στην επιστήμη, στην πολιτική, στην κοινωνία, αυτή προήλθε από την αμφισβήτηση. Στην πάλη μου για την αποδόμηση των δογμάτων, χρησιμοποιώ την μέθοδο των αρχαίων Σκεπτικών. Αυτοί σε κάθε άποψη αντιπαρέθεταν την αντίθετή της, προκειμένου να οδηγηθεί η σκέψη στην «ισοσθένεια» - εφόσον και οι δύο απόψεις είχαν ίση ισχύ.

«Έστι δε η σκεπτική δύναμις αντιθετική φαινομένων τε και νοουμένων καθ’ οιονδήποτε τρόπον, αφ’ ής ερχόμεθα – δια την εν τοις αντικειμένοις πράγμασι και λόγοις ισοσθένειαν – το μεν πρώτον εις εποχήν το δε μετά τούτο εις αταραξίαν». Αυτός είναι ο ορισμός της Σκεπτικής μεθόδου κατά τον Σέξτο τον Εμπειρικό.

Σε όλη μου την ζωή έδινα μία μάχη οπισθοφυλακών με τις παγιωμένες δογματικές αντιλήψεις. Με κίνδυνο να παρεξηγηθώ (και φυσικά με παρεξηγούσαν!) υποστήριζα την αντίθετη, την αιρετική άποψη, όχι τόσο διότι την πίστευα (αφού δεν εντάσσομαι σε καμία θέση), αλλά για να σπάσω το κατεστημένο κλισέ, το κυριαρχούν στερεότυπο. Να κάνω τους άλλους να προβληματιστούν, να αναρωτηθούν, να απορήσουν: «βρε, μπας και δεν είναι σωστό αυτό που λένε και αποδέχονται όλοι;».

Έτσι έκανα και στα τελευταία post για τον αντιαμερικανισμό και την κατανάλωση. Ωστόσο πρέπει εδώ να ομολογήσω ότι απέτυχα παταγωδώς. Τα κλισέ κέρδισαν την μάχη. Όλοι είναι εναντίον των Αμερικανών – ακόμα και όταν έχουν δίκιο. (Που, κατά τους περισσότερους, αποκλείεται να συμβεί). Η συντριπτική πλειοψηφία είναι εναντίον της κατανάλωσης, άσχετο αν καταναλώνει. Ούτε αναρωτιέται τι θα γινόταν αν εφαρμοζόταν το αίτημα των αντικαταναλωτών και σταματούσαμε ή μειώναμε απότομα την κατανάλωση (απλούστατα: παγκόσμιο οικονομικό κραχ – από το οποίο δεν θα γλίτωνε κανείς).

Οι περισσότεροι αντιδρούν αυτόματα αναμασώντας τα ίδια στερεότυπα της σκέψης prêt a porter, της ετοιματζίδικης, της προκατασκευασμένης.


Αυτό το blog στήθηκε για να ταράξει τα νερά. Μάλλον προκαλεί «τρικυμίες εν κρανίω» ή, κατά τους Άγγλους «in a teacup» - στο φλιτζάνι του τσαγιού. Αρχίζω να αναρωτιέμαι αν έχει νόημα να υπάρχει. Εσείς τι λέτε;

143 σχόλια:

heinz είπε...

Το μεταφέρω από το προηγούμενο, γιατί έχει άμεση σχέση.

Viennezos said...

"Μόνο που απ’ όσο γνωρίζω τον Ν.Δ. (μέσα από τα κείμενά του) δεν νομίζω ότι το είπε με κυνική διάθεση. Δεν μπορώ να φανταστώ πως είναι κυνικός σε τέτοια θέματα."

Χμ, ούτε και γώ... Να πω τι νομίζω ότι είναι??
Αδιόρθωτος προβοκάστωρ!!!! Τσιγκλάει τον κόσμο, προβάλλοντας αντιρρήσεις στον κοινό τόπο.
Σαν προβοκάτορας κάστορας (προβοκάστωρ), κατατρώει την επιχειρηματολογία να αναδείξει την αντίφαση, σηκώνει φράγματα στη ροή της σκέψης, να δει: θα προχωρήσει το νερό ή θα λιμνάσει?

Το ξέρω το κουσούρι, τόχει κι άλλος...

blade runner είπε...

Νίκο Δήμου, θα μιλήσω εντελώς προσωπικά:

Δεν διατηρούσα ποτέ ημερολόγιο, ποτέ στη ζωή μου. Ο μοναδικός λόγος που μπαίνω σχεδόν καθημερινά στο blog σου, πολύ πιο συχνά απ' όσο ανανεώνω το δικό μου, είναι αυτή ακριβώς η ισοσθένεια που όρισες στο παρόν post. Εγώ δεν ήξερα καν τι είναι οι Σκεπτικοί. Ολο την πιάνω αυτή τη ρημαδοφιλοσοφία να τη μελετήσω, κι όλο κάτι γίνεται στην πορεία και με αποσπά από το διάβασμα...

Αλλά, είναι αυτό ακριβώς που προσπαθώ να κάνω από, χωρίς υπερβολή, 5 ετών.

Εχω θαυμάσει το πνεύμα σου ακριβώς λόγω του ότι δεν ανήκεις σε παρατάξεις, γιατί δεν πιστεύεις σε δόγματα και κοσμοθεωρίες. Το ίδιο προσπαθώ κι εγώ, και μάλιστα εναγωνίως, γιατί δεν είναι καθόλου εύκολη μια τέτοια στάση απέναντι στη ζωή.

Αν σταματήσει να υπάρχει αυτό το blog, θα πάψει να υπάρχει μια πολύ καλή αφορμή να μπει κι άλλος κόσμος σε αυτή την πολλές φορές άχαρη, αλλά συναρπαστική περιπέτεια των ιδεών και της σκέψης. Που ωστόσο πάει πολύ βαθύτερα από αυτό που νομίζουμε εμείς οι κοινοί θνητοί...

Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τι θέλω να πω, ελπίζω να σου αρκεί αυτό ως λόγος. Είμαι σίγουρη πως πολλοί θα συμφωνήσουν με αυτά που σου γράφω.

Και πολλοί άλλοι θα διαφωνήσουν. Αλλά έτσι κι αλλιώς, η μοίρα ενός Σκεπτικού είναι υποθέτω εξ' ορισμού δύσκολη...

Με φιλία

heinz είπε...

"Αυτό το blog στήθηκε για να ταράξει τα νερά. Μάλλον προκαλεί «τρικυμίες εν κρανίω» ή, κατά τους Άγγλους «in a teacup» - στο φλιτζάνι του τσαγιού. Αρχίζω να αναρωτιέμαι αν έχει νόημα να υπάρχει."

Μα, η τρικυμία εν κρανίω, δεν είναι ο στόχος κάθε αξιοπρεπούς προβοκάστορος? Και, δεν μπορώ να ταυτίσω τον όρο με το "in a teacup", συγγνώμη το κρανίο μας δεν είναι εγγλέζικο φλυτζανάκι.

Εγώ το blog σας, το βλέπω αδιάσπαστο από σας: έναν αγωνιστικό χώρο - μεταξύ άλλων - που δείχνετε το τέρμα, κάνετε και τον διαιτητή (στα φάουλ). Ενίοτε, σαν αξιοπρεπής προβοκάστωρ, τσουλάτε το τέρμα από την άλλη, ή το εξαφανίζετε κιόλας.

Αυτή υποψιάστηκα ότι είναι η πρόθεσή σας, κι απ' ότι είδα σε τούτο το post, μάλλον δεν έχω άδικο.

"Ωστόσο πρέπει εδώ να ομολογήσω ότι απέτυχα παταγωδώς. Τα κλισέ κέρδισαν την μάχη."

Μου φαίνεται ότι δεν είναι αυτή η μάχη. Η μάχη είναι στον σκεπτικισμό, δεν είναι? Μια τέτοια μάχη, δεν κερδίζεται ποτέ. Αν την κερδίσεις, έχεις χάσει μεγαλοπρεπώς: έχεις δημιουργήσει ομοιόσταση.

Η ανάδειξη του παράδοξου, κι από μέσα του νέο παράδοξο κ.ο.κ, αυτή δεν είναι η μάχη?

blade runner είπε...

@heinz

αν και κέτσαπ (καλή μάρκα ωστόσο), καθόλου δεν μοιάζεις με ... τοματοπελτέ.

Αυτό το προβοκάστωρ είναι εξαιρετικό! Πως το συνέλαβες, πολύ μου άρεσε!!!

ΙΣ είπε...

Ό,τι κάνουμε το κάνουμε καταρχήν γιατί μας αρέσει, γιατί γουστάρουμε, γιατί μας ευχαριστεί. Και μόνο γι' αυτό αξίζει. Αυτή είναι η βάση. Αυτό είναι το ερώτημα.

blade runner είπε...

κάνω copy-paste εδώ κάτι που είχα γράψει καιρό πριν μάθω ότι υπάρχει το παρόν blog και ακόμη περισσότερο καιρό πριν κάνεις Νίκο Δήμου το σχόλιο που έκανες στο προηγούμενο post, για το ενδεχόμενο να ξεπηδήσει μέσα από τις "σελίδες"του blog σου μια συγγραφέας με το ταλέντο της aphrodite (μην εκνευρίζεστε ορισμένοι, δεν με πληρώνει η aphrodite, ούτε την γνωρίζω, αλλά το ταλέντο είναι ταλέντο και οφείλουμε να το αναγνωρίζουμε):

"Το καλύτερο όλων: Φαντάσου να υπάρχει κάπου εκεί έξω, ανάμεσά μας, ένας νέος Φώκνερ, ένας νέος Ρεμπό ή ένας νέος Βαν Γκογκ. Οι εκδότες κοιτάζουν πλέον μόνο το χρήμα, οι πελάτες των βιβλιοπωλείων προτιμούν τώρα τελευταία τα lounge bookshops (καινούρια μόδα, ξέρεις, όταν το καφέ στον ημιώροφο είναι πιο σημαντικό κριτήριο από τα βιβλία στα ράφια), οι γκαλερίστες κοιμούνται, και ο κόσμος πάει σαν τα πρόβατα όπου του λένε τα media. Και φαντάσου λοιπόν αυτός ο νέος δημιουργός να μην έχει στον ήλιο μοίρα, δεκάρα τσακιστή, αλλά τεράστιο ταλέντο. Και φαντάσου, λέει, οι bloggers στην Ελλάδα και όσοι τους διαβάζουν, να γίνουν μερικές χιλιάδες. Και φαντάσου, τέλος, η πρώτη έκδοση του βιβλίου, ή η πρώτη θέαση του πίνακα να γίνει μέσω ενός δημοφιλούς blog. Ποιος τους γαμεί μετά τους εκδότες και τους γκαλερίστες, ε, ποιος;
Και μην λέμε βλακείες, μην γινόμαστε στενόμυαλοι και συντηρητικοί: Στη σφαίρα των bloggers, όλοι οι καλοί χωράνε. Οσοι περάσανε μια βόλτα για πλάκα, θα βαρεθούν και θα φύγουν. Αυτοί που θα μείνουν, ωστόσο, μπορούν να κάνουν κατάσταση. Ας είναι φοιτητές, υπάλληλοι τραπέζης, διανοούμενοι, σκουπιδιάρηδες, καψούρες, ηλίθιοι, συγγραφείς, τηλεοπτικές περσόνες, γκαρσόνια, δημοσιογράφοι. Ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει, που έλεγε και η γιαγιά μου, θεός σχωρέσ'την."

οχι ότι όλοι οι εκδότες είναι για πέταμα, ούτε ότι όλα τα βιβλιοπωλεία που διαθέτουν cafe είναι σούπερ-μάρκετ του βιβλίου, αλλά όπως και να το κάνεις, η διάδοση μέσω των blogs στα δικά μου αυτιά ηχεί τουλάχιστον επαναστατική ως ιδέα.

Να λοιπόν Νίκο Δήμου ένας καλός λόγος να υπάρχει αυτό το blog.

Συν πολλούς άλλους ακόμη.

Ανώνυμος είπε...

Καταπληκτική φωτογραφία!
Ταιριάζει απόλυτα στη στιγμή και στο post!
Σα να σηκώνεις τα μανίκια και να λές τώρα θα λογαριαστούμε.

heinz είπε...

Επί του προσωπικού:

Μ' έχουνε ρημάξει μ' αυτή την κέτσαπ!!! Δεν τόχα προβλέψει όταν διάλεγα nick... Είναι τίτλος τιμής στον Heinz von Foerster, ένα σπουδαίο σύγχρονο διανοητή.

Και, ένα απόσπασμα του Von Foerster, αφιερωμένο με σεβασμό στον οικοδεσπότη:


Then a blind girl is brought before him, the stranger is putting his hand on her eyes, and she can see. The Great Inquisitor knows immediately who He is, and he says to his henchmen: “Arrest this man.”
They jump and arrest this man and put Him into jail. In the night the Great Inquisitor visits the stranger in his cell and he says: “Look, I know who You are, troublemaker. It took us one thousand and five hundred years to straighten out the troubles you have sown. You know very well that people can't make decisions by themselves. You know very well people can't be free. We have to make their decisions. We tell them who they are to be. You know that very well. Therefore, I shall burn You at the stakes tomorrow.”
The stranger stands up, embraces the Great Inquisitor and kisses him. The Great Inquisitor walks out, but, as he leaves the cell, he does not close the door, and the stranger disappears in the darkness of the night.

Let us remember this story when we meet those troublemakers, and let us keep the door open for them.
We shall recognize them by an act of creation:

“Let there be vision: and there was light.”

[PERCEPTION OF THE FUTURE AND THE FUTURE OF PERCEPTION, 1971: 10] η έμφαση δική μου.

flying smurf είπε...

Δε μπορώ να φανταστώ τι παραπάνω περιμένατε με τη δημιουργία του blog σας. Αυτό που γίνετε εδώ το θεωρώ μαγικό, έστω και εάν μπορώ να συμμετάσχω σε πολύ λίγα θέματα, λόγω ελλιπών γνώσεων μου ιστορικά και θρησκευτικά θέματα (που είναι τα αγαπημένα σας θέματα, άντε μαζί με τα τουτού και τις φώτο). Γράφουν πολλοί αξιόλογοι άνθρωποι, άσχετα με το εαν συμφωνώ ή διαφωνώ μαζί τους. Σταματάω εδώ, γιατί θα μου βγει σαν γράμμα προς την αγαπημένη μου.

ornio είπε...

Εχω ακριβώς το ίδιο πρόβλημα ισοσθένειας με το φλερτ μου
και αισθάνομαι σαν εσας να αντιπαλεύω τα κλισέ.
Μάλλον πρέπει να βρώ φλερτ με διαφορετικό χαρακτήρα.
Μια ύπαρξη πιο βαθια και τραγική.
Να συζητάμε μαζι πραγματα προσωπικά κι επωδυνα.

franki είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
azrael είπε...

Νίκο , ΜΗΝ ΤΥΧΟΝ και αφήσεις την δικτατορία της πλειοψηφίας να "κλεισει" το blog σου. Να είσαι σίγουρος ότι υπάρχει εκεί έξω κόσμος που είναι , ακόμα , ενάντια στο κατεστημένο .

Τώρα εάν ορισμένοι ολιγοσυναπτικοί (στον εγκέφαλο) δεν εννοούν να καταλάβουν ότι καταστημένο σήμερα ΕΙΝΑΙ ο αντιαμερικανισμος , η αρχαιολατρεία και όλα τα εύκολα τσιτάτα , τότε...με τις υγείες τους!

Εσύ γράφε για τους λίγους , όχι για τους πολλούς.

Ακόμα και αν αυτοί που σε χειροκροτούν είναι... οι πολλοί!

Αυτοί ΟΛΟΥΣ τους χειροκροτούν , δεν τους παρεξηγούμε.

mickey είπε...

Ωπ! Ξανά "εσωστρεφές" post. Νίκο, επαναλαμβάνεσαι...

Αντιγράφω από το κείμενο του post:

"Έτσι έκανα και στα τελευταία post για τον αντιαμερικανισμό και την κατανάλωση. Ωστόσο πρέπει εδώ να ομολογήσω ότι απέτυχα παταγωδώς. Τα κλισέ κέρδισαν την μάχη. Όλοι είναι εναντίον των Αμερικανών – ακόμα και όταν έχουν δίκιο. (Που, κατά τους περισσότερους, αποκλείεται να συμβεί). Η συντριπτική πλειοψηφία είναι εναντίον της κατανάλωσης, άσχετο αν καταναλώνει."

Οι επισημάνσεις (bold) δικές μου. Πότε έγιναν όλα αυτά και δεν το πήρα χαμπάρι; Ότι κάποιοι δε θα συμφωνούσαν ήταν επόμενο. Δεν μπορούν όλοι να συμφωνούν μαζί σου. Αλλά "Όλοι είναι εναντίον των Αμερικανών" και "Η συντριπτική πλειοψηφία είναι εναντίον της κατανάλωσης"; Από πού μας προέκυψε αυτό; Ακόμα κι αν ίσχυε κάτι τέτοιο, είναι τόσο μεγάλη πια η απογοήτευσή σου που αναρωτιέσαι "αν έχει νόημα να υπάρχει το blog"; Δε νομίζω πως γράφεις μόνο για να σου πουν "μπράβο", "καλά τα λες" και "συγχαρητήρια". Νομίζω πως ΘΕΛΕΙΣ και τον αντίλογο, ακόμα κι αν ακολουθεί διαφορετικές "νόρμες", έτσι δεν είναι; Ειλικρινά, ΔΕΝ σε καταλαβαίνω...

Κατά καιρούς γράφεις τέτοια "εσωστρεφή" post, με "παράπονο" και "πίκρα" και συχνά καταλήγεις στο "αν έχει νόημα να υπάρχει το blog". Αν έχεις κουραστεί και θέλεις να κάνεις ένα διάλειμμα, καλώς - ίσως το χρειάζεσαι. Αν όμως όντως πιστεύεις αυτά που γράφεις, τότε μάλλον ζούμε σε διαφορετική ...μπλογκόσφαιρα ;)

Υ.Γ. Στο post για την κατανάλωση όντως δε διάβασα όλα τα σχόλια για να είμαι σίγουρος αν πρόκειται για πλειοψηφία. Σίγουρα πάντως δεν είναι "συντριπτική". Όσο για τον αντιαμερικανισμό, νομίζω πως τόσους "υποστηρικτές" των ΗΠΑ δεν πρόκειται να βρεις πουθενά αλλού στη μπλογκόσφαιρα - και όχι μόνο :)

mickey είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
mickey είπε...

Και για να το πω με δυο λέξεις:

Άτιμε προβοκάστορα!

(c) 2006 Heinz

BugoTheCat είπε...

Αυτό ακριβώς το στοιχείο είναι η πόρωση για μένα! Το να αντιτίθεσαι σε κάποιες πολύ κλασικές και παγιωμένες αντιλήψεις, κοινές γνώμες που ακούς παντού, πράγματα που άμα τα λένε πολύ στο τέλος τα πιστεύεις. Έτσι για να δείξεις ότι θα μπορούσε να υπάρξει μια εντελώς διαφορετική αλήθεια. Αυτό είναι το όνειρο μου αλλά άλλοι το κάνουν πολύ καλύτερα από εμένα. Εγώ δεν μπορώ να πιστέψω στα πιστεύω μου(!)

Απομυθοποίση τώρα! =)

p.s. Όσο για τα υπόλοιπα, σας ξαναβλέπω σκεφτικό για το blog και απορώ. Αυτά! :)

porcupine είπε...

Γεια σου Ν. Δήμου (προτιμάς τον ενικό - εσύ δεν το είπες;)

Παρακολουθώ αυτό το blog από το 1ο post, γνωριζόμαστε εξάλλου από το Διαδίκτυο. Αυτό το οποίο στην πραγματικότητα σε απασχολεί δεν είναι αν πρέπει να συνεχιστεί το blog, γιατί προκαλείς "τρικυμίες εν κρανίω". Εσύ αυτός είσαι, δε μας έχεις παρουσιάσει κάποιο άλλο πρόσωπο από αυτό που ξέραμε. Και σε χαρτοπετσέτες να έγραφες, αυτά θα έλεγες και γι' αυτό σε εκτιμάμε.

Το ζήτημα είναι αν αντέχεις να συζητάς σε ένα τόσο απαιτητικό μέσο και να κρατάς τη θέση σου χωρίς να την παρατάς επί σχεδόν 24ωρης βάσης. Γνωρίζεις ότι σημαντικό μέρος της επιτυχίας του blog είναι η παρουσία σου και η ανατροφοδότηση του αρχικού κειμένου.

Αν αντέχεις τους ρυθμούς, συνέχισε.

mickey είπε...

Ψιτ, Heinz, κατοχύρωσε τον νεολογισμό σου άμεσα, γιατί προβλέπω να κάνεις τρελά λεφτά από τα δικαιώματα χρήσης.

par-i-saktos είπε...

κ.δημου σας παρακολουθω πολυ πριν δημιουργησετε αυτο το blog. ειμαι 24 και σας γνωρισα γυρω στα 18 μου απο την "σκοπια του απλου χρηστη" στο RAM. απο εκει ξεκινουσα παντα την αναγνωση του περιοδικου. πιο πολυ με ενδιεφερε η ιστορια σας, παρα τα τελευταια τεχνολογικα νεα. για πολλα χρονια διαβαζα την στηλη χωρις να εχω ιδεα για το ποιος ειναι τελος παντων αυτος ο νικος δημου. απο τον τροπο γραφης του υπολογιζα την ηλικια του γυρω στα 30 αντε 40.. μια μερα βρεθηκα κι εγω μπροστα σε ενα υπολογιστη με ιντερνετ..που να μπω; θυμηθηκα το www.ndimou.gr που αναγραφοταν παντα στο τελος της στηλης..'κατσε να μπω να δω ποιος ειναι τελικα αυτος ο δημου..". πρωτο σοκ, απο την πρωτη κι ολας σελιδα..ποιος ειναι αυτος ο "παππους"; ειναι δυνατον να ειναι ο ιδιος που γραφει την στηλη στο RAM; ειναι δυνατον να ειναι αυτος που καθε μηνα παλευει με τα gadgets του, τα windows, τα linux, τα κινητα, και μετα μοιραζεται τις εμπειριες του μαζι μας; αυτος; αυτος πρεπει να ειναι γυρω στα 60! ειναι δυνατον να σκεφτεται σαν 30-αρης και ακομια πιο κατω; ναι ειναι δυνατον...
σας γνωρισα απο το RAM αλλα σας γνωρισα και απο την ιστοσελιδα σας...τα 'επικαιρα' παντα απο τα πρωτα που διαβαζα..μετα τα δοκιμια, πεζογραφηματα,δοκίμια, ποίηση, σάτιρα, χρονογραφήματα, συνεντεύξεις...τα εχω διαβασει σχεδον ολα..εχω φακελο στην βιβλιοθηκη εν ονοματι "Νικος Δημου"...
μα ποιος ειναι τελικα αυτος ο νικος δημου;ενα ελευθερο μυαλο...αυτος εινα.
μπορει να μην συμφωνω παντα μαζι του, αλλα μ'αρεσει ο τροπος σκεψης του..ειναι ορθολογιστης, αλλα και αισθηματιας, ειναι σκληρος αλλα και ευαισθητος, γουσταρει να αμφισβητει και εγω γουσταρω να αμφισβητω αυτον...

σκεψεις που ηθελα καιρο τωρα να σας εκφρασω...

ONOMATODOSIA είπε...

εχει νοημα,γι αυτο υπαρχει

bidibis είπε...

O σκεπτικισμός, ο ορθολογισμός, η δημοκρατία και το θέατρο γεννήθηκαν μεν σε αυτόν τον τόπο, ευδοκίμησαν στη δύση όμως.

Κ. Δήμου δεν πρέπει να απογοητεύεστε καθόλου. Και μόνο που γίνεται ελεύθερος διάλογος στην Ελληνική γλώσσα για δύο θέματα ταμπού, όπως ο αντιαμερικανισμός και η κατανάλωση, είναι θετικό. Σε οποιοδήποτε άλλο ελληνικό φορουμ (τηλεοπτικό, ραδιοφωνικο, καφενειακο κτλ.) γινότανε συζήτηση για αυτά τα θέματα, δε θα ακούγονταν ελεύθερα οι απόψεις των σκεπτόμενων ανθρώπων πάρα μόνο οι συνομιλητές θα ανταγωνίζονταν μεταξύ τους για να αποδείξουν ποιος είναι ο πιο αντιαμερικάνος και ο πιο αντίθετος στην κατανάλωση. Κακά τα ψέματα, στην Ελλάδα δεν είμαστε ακόμη έτοιμοι να ακούμε όλων των ειδών τις απόψεις. Όποιος στοχάζεται και μιλάει ελεύθερα σε αυτή τη χώρα έχει προσωπικό κόστος – και αυτό το ξέρετε εσείς καλύτερα από όλους.

Andreas είπε...

Πολλές φορές βλέπω από τα σχόλια τους αναγνώστες να επιχειρηματολογούν χωρίς να έχουν λάβει υπόψη τίποτα από αυτά που έχει γράψει ο Νίκος στο post το οποίο σχολιάζουν. Είναι σα να μην έχει πει τίποτα ο Νίκος, αγνοούν εντελώς αυτό που λέει. Το αποτέλεσμα είναι να μιλάει ο Νίκος μόνος του!

Νομίζω πως κάτι τέτοιο είναι πιθανό να γίνεται και με τα βιβλία του. Εκεί όμως έχει αναπτύξει τις απόψεις του σε μεγαλύτερη έκταση, με αποτέλεσμα να μην αγνοούνται αυτά που λέει και να μην παρερμηνεύεται σε τέτοιον βαθμό.

Όταν μιλάει για συγκλονιστικά πράγματα όπως το internet ή το mall οι περισσότεροι αδυνατούν να καταλάβουν αυτά που λέει με αποτέλεσμα να έχουμε χιλιάδες σχόλια που να λένε πως όλα αυτά είναι σπουδαία και μοντέρνα και όμορφα αλλά δεν είναι και τόσο σπουδαία όσο φαίνεται ο Νίκος να τα παρουσιάζει.

Δεν ξέρω αν αυτό οφείλεται στην παιδεία και την οξυδέρκεια του καθενός από εμάς ή αν υπάρχει εγγενής δυσκολία στο να αντιληφθεί κανείς τη σημασία αυτών των πραγμάτων. Σε άλλα θέματα, υπάρχει τεράστια συμφωνία με τον Νίκο. Οι ίδιοι άνθρωποι που συμφωνούν με τα μεν, διαφωνούν (ως επί το πλείστον) με τα δε! Αυτό είναι το παράδοξο. Και λέω πως είναι παράδοξο διότι και τα μεν και τα δε είναι αποτέλεσμα του ίδιου τρόπου σκέψης από την πλευρά του Νίκου. Αυτό με κάνει να εικάσω μήπως μερικοί απλά είναι πιο πρόθυμοι από πριν να δεχτούν ορισμένες απόψεις, για δικούς τους λόγους, χωρίς να ενδιαφέρονται πολύ για την αλήθεια των πραγμάτων.

Νίκο, αντιλαμβάνομαι το δίλημμά σου, αλλά δεν μπορώ να κάνω κάποια πρόταση. Εύχομαι να επεξεργαστείς σωστά όλες αυτές τις πληροφορίες που σε έχουν κατακλύσει και να πάρεις τη σωστή για σένα απόφαση.

alombar42 είπε...

Ο αντιαμερικανισμός και η (υπερ)κατανάλωση δεν νομίζω οτι είναι στερεότυπα. Αυτή η λέξη μάλλον ωραιοποιεί δυο προβλήματα.
Αν δούμε αποσπασματικά το σήμερα, θα μπορούσε κανείς να πει οτι η Αμερική είναι η καλύτερη υπαρκτή χώρα και η κατανάλωση η μηχανή κάθε οικονομίας.
Αν υπολογίσουμε το παρελθόν και προβάλλουμε στο μέλλον, έχουμε μια όμορφη ζούγκλα, όπου ο ισχυρότερος συνεχίζει να επιβάλλεται με κάθε τρόπο, δίνοντας bonus παραγωγικότητας στους ασθενέστερους, για να διατηρήσει την εξουσία του.

Αν το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι, είναι λογικό εκεί να πέφτει και η μέγιστη υποψία.

Σύμφωνοι, είναι αδύνατον να είναι *όλα* άσχημα, σε οποιονδήποτε ολοκληρωτισμό.
Επειδή όμως έχει ελαφρυντικά, δε σημαίνει οτι είναι αθώος!


--
Το blog μια χαρά τα πάει, εφόσον συνεχίζει να προκαλεί :)

Et in Arcadia ego είπε...

κ. Δημου !
muss es sein ? es muss sein !!
Οχι τωρα που καλομαθα στο blog να κανετε τετοιες σκεψεις.

cyberdustz είπε...

@ΝΔ
Το παράπονο μου είναι ότι δεν τεκμηριώνετε αρκετά τις αντί-θέσεις σας και όταν ένας σας επισημάνει τις παράλογες ασυναρτησίες, τότε εσείς υιοθετείτε ένα επιθετικό ύφος και η αντιπαράθεση κλιμακώνετε. Η αντίθεση δεν αρκεί, πρέπει και να την υποστηρίζει κανείς σθεναρά. Έστω με (ρηχά?) επιχειρήματα για λόγους στείρας αντιπολίτευσης. Διαφορετικά η εντύπωση που μένει είναι ότι κάνετε αντιπαράθεση για λόγους εντυπωσιασμού. Χωρίς να έχετε και πολύ καλοσκεφτεί τα επιχειρήματά σας, όχι μόνον αν είναι σωστά ή λογικά αλλά και ούτε τις συνέπειες που μπορούν να έχουν.

Nikos Dimou είπε...

Συγγνώμη για το εσωστρεφές ποστ - μου προέκυψε αυθόρμητα και (όσο κι αν φαίνεται περίεργο για έναν στοχαζόμενο άνθρωπο) είμαι πολύ άμεσος στις αντιδράσεις μου.

Ο σκοπός μου δεν ήταν να αποσπάσω συγχαρητήρια και ενθαρρύνσεις, αλλά να διευκρινίσω τις προθέσεις μου. Αντίθετα με όσα γράφει ο deepest blue: "Σιγά το πράγμα - ένα blog είναι".

Για μένα δεν είναι ένα blog. Είναι η συνέχεια του πολέμου με άλλα μέσα. Είναι κάτι παραπάνω από ένα νέο βιβλίο.

Nikos Dimou είπε...

Για να πάρω ένα παράδειγμα κλισέ.

Όλοι συμφωνούμε πως είναι απαράδεκτο να εργάζονται άνθρωποι (και ιδιαίτερα παιδιά) στον Τρίτο Κόσμο με μισθούς πείνας. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται καν να ειπωθεί αυτό.

Από κει και πέρα υπάρχει μία πραγματικότητα. Το να χαρακτηριστεί "κυνικό" ή έστω και "προβοκατορικό" ένα σχόλιό μου, όπως έγινε στο προηγούμενο ποστ επειδή αντικαθρεφτίζει την πραγματικότητα είναι απλή εφαρμογή του κλισέ. Παραθέτω όλο το θέμα:

ExBerliner said...
ΝΔ said
"Όσο για τις ενοχές για το παιδάκι που συναρμολογεί πλυντήρια κλπ. αν δεν το είχε κι αυτό, θα πέθαινε της πείνας." Εδώ σοκαρίστικα από την κυνικότητα.

Δείχνει πως δεν γνωρίζετε την πραγματικότητα. Όταν ανοίγει ένα εργοστάσιο σε αυτές τις φτωχές περιοχές γίνεται σκοτωμός ποιος θα προσληφθεί, έστω και με μισθό πείνας. Πρώτα γιατί αυτό που με δικά μας μέτρα είναι μισθός πείνας, εκεί δεν είναι. Δεύτερον γιατί ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΛΥΣΗ - όχι αυτή τη στιγμή.

Εγώ έχω ζήσει αυτή την κατάσταση από κοντά. Συμφωνώ μαζί σας πως είναι άθλια εκμετάλλευση και πρέπει να αλλάξει το σύστημα και να αμειφθούν καλύτερα οι εργάτες παντού (δεν είμαι ούτε βλαξ ούτε σαδιστής). Μέχρι να γίνει αυτό - και μπορεί να πάρει καιρό - τι θα τους προτείνατε;

mickey είπε...

Να υποθέσουμε λοιπόν ότι το παρόν post είναι η "ανάπαυση του πολεμιστή";

Άντε Νίκο, αφού ξεκουραστείς, άρπαξε ξανά το καρυοφίλι και συνέχισε!

Άλλωστε, μια και είσαι αιώνια νέος, δε σου ταιριάζει το "Εγέρασα μωρέ παιδιά, σαράντα χρόνια κλέφτης" - άσε που έχεις και ...παραπάνω χρονάκια στο κουρμπέτι.

Άντε και ...καλό βόλι!

Υ.Γ. Με κάθε σεβασμό και εκτίμηση...

Nikos Dimou είπε...

Cyber-Dust said...
@ΝΔ
"Το παράπονο μου είναι ότι δεν τεκμηριώνετε αρκετά τις αντί-θέσεις σας και όταν ένας σας επισημάνει τις παράλογες ασυναρτησίες, τότε εσείς υιοθετείτε ένα επιθετικό ύφος..."

Και παράλογες και ασυναρτησίες... τώρα ποιος είναι επιθετικός;

par-i-saktos είπε...

αν ειναι 'η συνεχεια του πολεμου' και κατι 'παραπανω απο ενα νεο βιβλιο' τοτε πως μπορειτε εστω και να σκεφτειτε να σταματησετε; οταν γραφατε τα βιβλια σας σκεφτοσασταν τι θα πουν οι αναγνωστες σας μολις τα τελειωσουν; δεν γραφατε απλα αυτα που ΕΣΕΙΣ θελατε να πειτε ασχετα με το τι νομιζουν οι αλλοι; υποθετω οτι υπηρχε στο βαθος η επιθυμια να αφυπνιστουν συνειδησεις, να 'ανοιξουν' καποια μυαλα, να αμφισβητηθουν τα κλισε, αλλα ποτε δεν ξερατε πραγματικα τι εντυπωσεις αφηνε το καθε βιβλιο σας στον καθε αναγνωστη. εδω η αμεσοτητα των αντιδρασεων σας εχει κανει να βιωνετε καθημερινα τα κλισε και τις αντιληψεις που παντα πολεμουσατε. κανεις δεν ειπε οτι ειναι ενας ευκολος πολεμος...αλλα αυτο το ξερετε ηδη...

Dion.M. είπε...

ΝΔ,

Οταν ταράζεις τα νερά μην περιμένεις και πολύ χειροκρότημα! Σπόρο ρίχνεις. Ο καρπός αργεί λίγο συνήθως.

Και πάλι πολλούς μαθητές και πιστούς έχεις!

Δεν πέφτουν εύκολα στερεότυπα δεκαετιών...

Εκφράζοντας μόνο τον εαυτό μου θα πω πως η σκέψη σου είναι δροσερό νερό για αυτούς που περπατάνε στην έρημο του νεοελληνικού παραλογισμού, και το πίνουμε διψασμένοι!

(Στο έχω ξαναγράψει αυτό σε ένα e:mail από τα "επίκαιρα").

Είμαι αναφανδόν υπέρ του blog, που η διαρκής παρουσία σου το κάνει ζωντανό... Οχι απλώς νερό... Πηγή ολόκληρη με γάργαρο νερό!...

Σε κάθε περίπτωση σε ευχαριστώ...

Θα στενοχωρηθούμε πολύ μερικοί αν μας λείψει...

Μελαγχόλησα και μόνο στην ιδέα..

takis vasilopoulos είπε...

Τα μάτια του γατούλη είναι γεμάτα απορία...ο γατουλης ΕΠΕΧΕΙ...

cobden είπε...

Η αλήθεια είναι πως οι αντιδράσεις στο προηγούμενο post ήταν λίγο απογοητευτικές...Δεν υπήρχε καν αντιπαράθεση ιδεών.Στο 80% των σχολίων είχαμε μια υποκριτικη επιθέση εναντίον της κατανάλωσης, από ανθρώπους που καταναλώνουν(γιατί δεν με πειθούν όλοι αυτοί που έστειλαν τα σχετικά comments από τα πολυτελή pc τους,πως ζούν σαν ερημίτες).Δυστυχώς όμως κύριε Δήμου, αυτά μας έμαθαν τόσα χρόνια να λέμε.Από το σχολείο, από το πανεπιστημίο, από τα διάφορα έντυπα οι πνευματικοί μας ..."ηγέτες". Προσπαθείτε τόσα χρόνια εσείς και μερικοί άλλοι, να αλλάξετε αυτές τις νοοτροπίες.Δεν είναι εύκολο.Πιστεύω όμως, ή θέλω να πιστεύω πως τα τελευταία χρόνια τα πράγματα έχουν αλλάξει κάπως προς το καλύτερο.
Ναι, κύριε Δήμου,καλά κάνετε και βλέπετε αυτή την προσπάθεια σαν συνέχεια του πολέμου, και όχι σαν ένα ακόμη blog ...Σίγουρα αξίζει τον κόπο να συνεχίσετε...Δείτε τι έγραψε σε μια πολύ χειρότερη ιστορική περίοδο απο τη δική μας, το 1936, ο Αμερικάνος Albert Jay Nock,ίσως βοηθήσει
www.lewrockwell.com/orig3/nock3b.html

takis vasilopoulos είπε...

Eγω όμως στο συγκεκριμένο ζήτημα ( περι διατηρησης υπαρξης του μπλογκ ) δεν επέχω αλλα σαν σκεπτικος εμπιστευομαι τις αισθησεις μου.Και οι ολες οι αισθήσεις μου οδηγουν στο μπλογκ
:-}

Stavros P (isisdoros) είπε...

Γιατί παρακολουθούμε αυτό το blog;Εγώ απλά "ακούω" απόψεις ανθρώπων που δύσκολα συναντώ στην εκτός web ζωή μου.Μόνο για μένα μπορώ να μιλήσω και λέω ναι καλά κάνει και υπάρχει.Το αν θα συνεχίσει να υπάρχει όμως είναι δικό σου "θέλω" ΝΔ.

Ecumene είπε...

(((η Αντίθεση!))))ΚΥΡΙΕ ΔΗΜΟΥ,ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ!ΚΑΝΤΕ ΠΡΑΞΗ Ο,ΤΙ ΔΙΑΝΟΕΙΣΘΕ…ΤΟ BLOG
EXEI MIA ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΙΚΗ..ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΝΑΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ-ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΗΣ..ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΤΗΝ ΧΕΙΡΙΣΤΕΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ…ΠΑΝΤΩΣ Ο,ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ..ΚΑΝΤΕ ΤΟ
ΕΜΕΙΣ ΕΔΩ ΕΙΜΑΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ….ΒΑΡΕΘΗΚΑΜΕ ΝΑ ΤΡΩΜΕ ΣΤΗ ΜΑΠΑ,ΤΗΝ ΤΙΒΙ,ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΤΩΝ BIG BOSSES KAI ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΑΡΝΑΟΥΤΟΓΛΟΥ...
Προτεινω για καποιο επομενο post:TI ΘΑ ΚΑΝΩ ΜΕ ΤΟ BLOG ΜΟΥ….
((you said))
Καλημέρα! Χρόνια Πολλά! Αληθώς ανέστη (χλωμό το βλέπω).

Θα γυρίσω ταινία με τίτλο: "Πάσχα στο μπλογκ" ή "Άνάσταση στην Μπλογκόσφαιρα".

Με τις ατάκες, αφηγήσεις, ποιήματα - όλα δραματοποιημένα σε φλας μπακ.

Μα τι φεστιβάλ στήσατε τη νύχτα!

Είναι αυτό που λένε: "Κοιμάσαι και το μπλογκ σου δουλεύει."

Και η Θεά μας την βγήκε ποιήτρια (και καλή).

Ποντικός εναντίον Αρχιεπισκοπίξ (πάει καθιερώθηκε αυτό)

και ρομαντικός Τάκης Βασιλόπουλος...

Ωραίοι είμαστε!

Επεισόδιο δεύτερο της ταινίας (αρχίζει τώρα): *οβελιας
*εν όψει!...οσα ειπατε θα τα κανετε;;..καποια ταινια,εκπομπη ο,τι
δηποτε(μηπως ησασταν πάροινος;;καλες
ιδεες δια του οινου ερχονται ..

Thrass είπε...

Αν η ισοσθένεια ήταν πανταχού παρούσα, τότε αυτό το blog θα είχε μικρότερη ουσία ύπαρξης. Οπότε απορώ που απογοητεύεστε τόσο εύκολα. Στην πραγματικότητα "αυτό που σας απογοητεύει" είναι ένα τεράστιο μέρος του πνευματικού σας έργου (το κίνητρό σας!). Έτσι δεν είναι;

Για τους μισθούς πείνας, είστε υπερβολικός στην αντίδρασή σας, πιστεύω. Δε βλέπω γιατί ο εργοδότης θα πρέπει να κοιτάζει το συμφέρον του εργαζομένου αντί για το δικό του. Το συμφέρον του εργαζομένου θα πρέπει να το κοιτάξει ο ίδιος ο εργαζόμενος. Αν δεν το δεχτούμε αυτό, τότε πιστεύω ότι είναι σαν να θεωρούμε όλους εκείνους που δουλεύουν σε τέτοιες δουλειές "παιδιά με ειδικές ανάγκες", καθυστερημένους δηλαδή, που μόνο εμείς μπορούμε να τους φροντίσουμε κλπ. Ό,τι δηλαδή κηρύττουν οι εκάστοτε δικτάτορες και "πνευματικοί ηγέτες" (και καλά...).

Ecumene είπε...

Ποια ηταν η αντιθεση στη θεση του devil΄s advocate cat?....Ενας διανοουμενος,που μαχεται με χαρα για την ισοσθενεια…δε θα πρεπει,εμεις οι νεοι να τον παρακινησουμε να κανει Πραξεις,που θα πηγαζουν απ αυτό το blog?..ετσι,λεω..
Διανοηση-Πραξεις ! Μεγαλο Θεμα….μα ποιος ειχε πει για τους διανοουμενους(νομιζω στον Καντ)ότι και η σφαιρα θα πηγαινε χαμενη για παρτη τους…

takis vasilopoulos είπε...

Για όσους ενδιαφέρονται να γνωρίσουν τη φιλοσοφια του σκεπτικισμου χωρις να χαθουν,μια πρωτη γενικη προσεγγιση προσφέρει το βιβλίο << οι σκεπτικοι >> απο τις εκδόσεις θυραθεν.Περιεχει εκτενη εισαγωγή και κειμενα ( πρωτοτυπα-μεταφράσεις ) απο πολλους εκροσωπους του σκεπτικισμου ανα τους αιώνες και πολλα φυσικα του Σεξτου.

mary είπε...

μάνα μου ρε.. εν τέλειοι κι οι δυό οι γατούλληδες!!!!

..καλά ..κι οι τρείς!

δεν αντέχω να μην πω αυτό που εζησα πριν λίγο. πέρασαν από δω μια ομάδα παιδιών, θα’ταν καμια σαρανταριά, με τα ποδήλατα και τα σκέηντμπορντς τους, με μικρά μηνυματάκια για το ποδήλατο, για το περιβάλλον, βασικά για ποιότητα ζωής. Ακουσα άγριες φωνές. Ηταν 2-3 αστυνομικά οχήματα που τα κυνηγούσαν, και αφού πρόλαβαν ένα παιδί στα φανάρια, τον τράβηξαν άγρια μέσα στο αστυνομικό όχημα! Ηρθε ένας φίλος του να πάρει εξηγήσεις, τον εξαγρίωσαν με τις φωνές τους, και χρειάστηκε 4 αστυνομικούς να τον κρατήσουν στο έδαφος για να τον βάλουν κι αυτόν τελικά στο αυτοκίνητο!

Κατέβηκα να ρωτήσω τι έκαναν τα παιδιά και τους έπιασαν. Μου είπαν πως το’καναν για το καλό τους!!! ..μην τους πατήσουν τα αυτοκίνητα επειδή γυρίζαν ανεγξέλεκτα (χωρίς να σέβονται τους μονοδρόμους) μέσα στην πόλη!!!

Οπόταν.. ΝΔ.. εγώ λέω μπράβο που γυριζεις κι εσύ ελεύθερα κι αναγξέλεκτα σαν έφηβος στο χώρο, με μηνύματα ποιότητας ζωης, και ασε τους 'μπάτσους' να παραμονεύουν να σε τσακώσουν ..για το καλό σου!!! ποιος τους φοβάται άλλωστε!

bidibis είπε...

Το ξέρατε ότι σήμερα έχουμε εθνική γιορτή; Είναι η πανελλήνια ημέρα ΕΤΟΙΜΑΤΖΙΔΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ!


Σαν σήμερα πριν 8 χρόνια, ο εκλεκτιστής και δογματιστής απόγονος του Αντίοχου του Ασκαλωνίτη,ο κήνσορας της ηθικής και διαπρύσιος κήρυκας της μιας και μοναδικής αλήθειας, Μασκαριότατος Αρχιεπισκοπίξ με την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος ανέβηκε στον Αρχιεπισκοπιξικό θρόνο και αναγορεύτηκε αρχιεπισκοπίξ πάσης Ελλάδας πλην Κρήτης και Δωδεκανήσου.

ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ ΠΟΛΛΑ κύριε αρχιεπισκοπίξ.
Έμαθα ότι οι μουστακαλούδες της αδελφότητας του Σάκκου του ετοίμασαν και τούρτα με 8 κεράκια, τα οποία θα ανάψει με αγιασμένο φως από την Παναγία Σουμελά ο Σαν Επιφάνιο.


(@NΔ «Συγγνώμη για το εσωστρεφές ποστ - μου προέκυψε αυθόρμητα και (όσο κι αν φαίνεται περίεργο για έναν στοχαζόμενο άνθρωπο) είμαι πολύ άμεσος στις αντιδράσεις μου.»

Όχι δα! Μη μου πείτε ότι δεν το κάνατε ως αντίδραση στη σημερινή επέτειο!)


Τελικά ο ΝΔ ξέρει να πιάνει τα νοήματα των ημερών. Δεν έπεσε τυχαία σήμερα το θέμα του σκεπτικισμού, το κυρίαρχο και κατεστημένο ρεύμα σκέψης δηλαδή, το οποίο, υπό τις αντίξοες συνθήκες του φωταδισμού, με σθεναρότητα και περίσσιο θάρρος αντιμάχεται ο επαναστάτης (κατά τα λεγόμενά του) εθνικός μας παπάς(στρουμφ)


Τέλος πάντων! Κύριε Δήμου, αγνοείστε όλες τις χαζομάρες που έγραψα παραπάνω και συγκρατείστε μόνο ότι
η απαισιοδοξία δεν ταιριάζει στους σκεπτικιστές αλλά μόνο στους μελανοχίτωνες παπάδες.

Keep up the good work! We need you!

paragrafos είπε...

[Για τη δύναμη του αντιλόγου γενικώς]


Δυο σπουδαγμένοι μια φορά
στην αγορά συναντηθήκαν
κι ανάμεσά τους ξέσπασε αμάχη
ο ένας ενάντια στους θεούς κι άλλος υπέρ τους

Το ίδιο βράδυ ο άπιστος επήγε στο ναό
μπρος στο βωμό γονάτισε στους θεούς ζητώντας χάρη
για το κακό του παρελθόν συγχώρεση να πάρει.

Κι ο άλλος, που κάποτε ήταν πιστός,
πηγαίνοντας στο σπίτι του
γκρέμισε τους βωμούς του και άπιστον εγίνη!


(Πρόχειρα μεταφρασμένος και διασκευασμένος ποιητικός "αφορισμός" του Γκιμπράν)

Με αγάπη

Παράγραφος

J. είπε...

Συνήθως στο blog μου είμαι χαβαλές, εδώ θα σας μιλήσω σοβαρά (αν και εγώ πιστεύω ότι και εκείνος ο χαβαλές είναι πολύ σοβαρή υπόθεση, τέλος πάντων...):
1992. Γερμανία, πρώτα ρεπορτάζ στην Deutsche Welle, πρώτες εμπειρίες στη δημοσιογραφία. Ανοίγω την τηλεόραση στον τηλεοπτικό σταθμό Suedwestfunk σε συζήτηση στρογγυλής τραπέζης για την ελληνική πραγματικότητα στα γερμανικά. Αν θυμάμαι καλά (έτσι είναι κ.Δήμου;) έπεσα σε συζήτηση με τον Σημίτη, τον σκηνοθέτη Ευαγγελάτο, τον Νίκο Δήμου και άλλους. Αφού όλοι οι υπόλοιποι μας είπαν πόσο καταπληκτική, υπέροχη, ευρωπαϊκή, αξιοκρατική και άλλα παραμύθια είναι η Ελλάδα, άρχισε να μιλάει ο Ν.Δ. και να τα θέτει όλα υπό αμφισβήτηση. Λέγοντας ότι "ich bin ja als Hausskeptiker eingeladen" που σημαίνει ότι εμένα με καλέσατε ως τον σκεπτικιστή της υπόθεσης, λογικό είναι να ακούτε σκεπτικιστικά επιχειρήματα... Από τότε δεν άλλαξε τίποτε. Συνεχίστε λοιπόν κύριε Δήμου, οι φωνές του ορθολογισμού δεν μας περισσεύουν. Μάλλον μας λείπουν θα έλεγα...

kyriaz είπε...

ξέρω πως δεν είναι σχετικό με το θέμα αλλά θα εκτιμούσα πολύ όποιον μου απαντούσε στην εξής απορία μου:κάποια ελληνικά blogs το τελευταίο 24ωρο μου παρουσιάζονται με κινέζικους χαρακτήρες-ευτυχώς όχι αυτό εδώ...Κόλλησα τίποτε...ή έχει πρόβλημα το blogspot;Ευχαριστώ εκ των προτέρων....

takis vasilopoulos είπε...

Και φυσικα το << απολυτο και το τάβλι >> του οικοδεσποτη μας.Ενα βιβλιο για την αμφισβήτηση ( σε κάποια σημεια θέλει αυτοσυγκέντρωση γιοα να καταλαβεις βαθια )Θα σας δώσω μια γέυση.Παραθέτω 2 κομματια .Το ένα απο τον πρόλογο και το αλλο απο επιλογο.

( εισαγωγικο ).....Υπάρχουν στοχαστές που στέκονται συνέχεια έκπληκτοι μπροστά στο θέαμα του κόσμου.Το βλέπουν ,το ζουν,το παρακολουθουν.Προσπαθουν-όσο και όπως μπορουν-να το καταλάβουν.Και αν η προσπάθεια τους δεν τελεσφορήσει,όταν προσκρούσουν σε όρια,δεν παραιτούνται-ούτε παρασπονδουν.Ομολογούν την άγνοια-και εξακολουθουν να κοιτάζουν,να απορουν ,να ψάχνουν.

Είναι οι φιλοσοφοι που σ ε β ο ν τ α ι τον κόσμο.Είναι οι στοχαστέςπου υπηρετουν την αλήθεια.Ειναι οι ταπεινοι,οι έντιμοι,οι ανθρωπινοι.

Αντίθετα υπάρχουν οι άλλοι που πριν καλα,καλα ατενίσουν τον κόσμο,έχουν ήδη προαποφασίσει για την τύχη του.Πριν ακόμα οικοδομήσουν το φιλοσοφικο συστημα τους,έχουν ανεπτυγμένη μέσα τους τη βούληση ενός συστήματος-που σημαινει:την ανάγκη να φέρουν τον κόσμο στα μέτρα τους.Για αυτους ο κόσμος δεν είναι αυθύπαρκτος και αυτόνομος-είναι το πεδίο της θεωρίας τους,το αντικείμενο της δουλείας τους,το χωράφι και το αμπέλι τους.

Ειναι οι φιλοσοφοι που χ ρ η σ ι μ ο π ο ι ο υ ν τον κόσμο.Τον ορίζουν ,τον ταξινομουν και τον νομοθετουν.Ειναι όχι υπηρέτες αλλα κάτοχοι της αλήθεια.Ειναι οι γνώστες,οι ψηλόφρονες,οι θεσμοθέτες.

Απο αιώνες οι πολλοι θαυμάζουν τους γνωρίζοντες-και περιφρονουν τους απορούντες.Τους τελευταιους μάλιστα,καμια φορα,τους κυνηγούσαν ή και τους θανατωναν-γιατι οι ερωτησεις τους ενοχλούσαν τους αρχοντες ( οι άρχοντες συγκαταλέγονται πάντα στους κατόχους της αλήθειας και όχι στους ερευνητές της ) .....

takis vasilopoulos είπε...

( επίλογος ) .....H γνώση που γύρευα δεν ήταν ανθρώπινη.Ήταν θεεικη.Δεν ήταν η γνώση των φιλοσόφων αλλα των σοφών.

Εμαθα να μη γυρευω τη γνώση που γύρευα.Αλλα να χαίρομαι την ανθρώπινη αναζήτηση,το ανθρώπινο μέτρο και την ανθρώπινη ελευθερια

Αυτο που για τους άλλους θα ήταν απογοητευση για μενα έγινε μεγιστη γοητεια

Όχι η φιλοσοφια δεν είχε απαντησεις για τα ερωτήματα μου.Τα προβλήματα που τιθενται στο υπαρξιακο επιπεδο-μόνο στο υπαρξιακο επίπεδο μποροθν να λυθουν

Αλλα η μακρινη και επίπονη πορεια δεν ήταν ματαιη,Και τα κέρδη της θέλησα να καταγράψω σε αυτο το δοκιμιο.

Εμαθα καταρχην οτι δεν μπορω να ισχυρισθω ή να αποδειξω.Εμαθα και κάτι αλλο:οτι απο αυτα που αποδεικνύονται δεν μπορει να ζήσει κανενας ανθρωπος.

Περα απο αυτο :οτι δεν με μπορει να αποδειχθει,δεν με καιει ( φιλοσοφικα ).Δεν υποφερω για αναποδεικτα δόγματα.

Υστερα έμαθα να σέβομαι το φαινόμενο.........Και εκει πάλι θα καταλήξω σε μια λέξη :ελευθερια........μπορω άνετα να παιξω το επόμενο ταβλι μου.Γνωρίζοντας πως η ζωή είναι στιγμές τραγική,στιγμες ακατανόητη και στιγμες υπέροχα όμορφη.......

glenn είπε...

Θ-ε-μ-α-τ-ά-ρ-α. Άψογη τοποθέτηση. Ειλικρινής στάση που εκφράζει μια πορεία ζωής. Το τελευταίο ερώτημα ελπίζω να ήταν ρητορικό.

Ένα παραπονάκι μόνο. Μέσα σ' αυτό το μπλογκ, το σπίτι ενός αληθινού σκεπτικιστή, κατηγορήθηκα απ' τον ίδιο για αντιπολίτευση. Δεν με πείραξε αφού κι εγώ κυνηγώ την ισοσθένεια. Απλά ελπίζω να μην το εννοούσε.

Περισσότερα στη συνέχεια.

takis vasilopoulos είπε...

H σκεπτικη φιλοσοφια με βοηθησε σε στιγμες ΕΡΩΤΑ και ΘΑΝΑΤΟΥ.Πανω σε αυτα επέχω ( δεν παιρνω μια συγκεκριμένη θέση ) ,άλλα τα βιώνω σαν φαινόμενα,ανθρώπινα....

aggelos-x-aggelos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
paragrafos είπε...

Αγαπημένε μου ΔικόΔημε,

ας υποθέσουμε ότι γυριζουν τα ρολόγια τριάντα χρόνια πίσω, ανοιγετε κάτι σαν μπλογκ, ας πούμε, με την τεχνολογία της εποχής και κάνετε αυτήν την κουβέντα. Πόσους συνομιλητές νομίζετε ότι θα βρίσκατε; Κι αν τους βρίσκατε είστε βέβαιος ότι δεν θα σας έπνιγαν...

Μπορεί κάποτε ο αγώνας σας και ο κόπος σας να φαντάζει μάταιος. Όπως φάνταζε (και ήταν) ο αγώνας τού Ροϊδη στην εποχή του...

Εσείς όμως ευτυχήσατε να γνωρίσετε και ρόδια από τη ροδιά της παιδείας που χρόνια φροντίζατε με αγάπη. Εκείνος δεν πρόλαβε να δει τίποτε. Κι έσβησε σε μαύρο χάλι.

Σε σας και σε κείνον αφιερώνω τους παρακάτω στίχους:

Τιμή σ' εκείνους όπου στην ζωή των
όρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες·
(...)
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
(...)
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κ' οι Μήδοι επι τέλους θα διαβούνε.



Δίπλα σας
μετά λόγου γνώσεως
και απέραντη αγάπη

Παράγραφος

cyrus είπε...

ΝΔ, σίγουρα δεν περιμένατε να πάνε όλα ρόδινα... Και διαφωνίες θα συναντήσετε, και παραλογισμούς, και δογματισμούς, και κατηγορίες, και ψόγους, και προβοκάτσιες, και trolls, και chat και ένα σωρό πράγματα. Δεν είναι δυνατόν 300+ σχόλια να είναι όλα θετικά, ενδιαφέροντα (για όλους, εννοώ), ευγενικά και επί της ουσίας. Κάτι τέτοιο, άλλωστε, είναι αντίθετο προς τη φύση του μέσου (και του ανθρώπου...).

bidibis είπε...

Πολύς λόγος έγινε τελευταία για την ηθική της παιδική εργασίας στις τριτοκοσμικές χώρες.

Αυτοί που καταδικάζουν την παιδική εργασία στις χώρες με φτηνο εργατικό κόστος, είναι ως επί το πλείστον δυτικής καταγωγής πολέμιοι των δυτικών αξιών. Μέλημα τους είναι να αντιμάχονται οτιδήποτε δυτικό με οποιονδήποτε τρόπο (όπως κάνουν οι περισσότεροι έλληνες με τους αμερικάνους). Μόνο που στο συγκεκριμένο θέμα πέφτουν σε μια λογική αντίφαση: πολεμάνε τη δύση προβάλλοντας με υποκριτικό τρόπο μια θεμελιώδη και μάλιστα νομικά επικυρωμένη δυτική αξία, δηλαδή το δικαίωμα των παιδιών να μην εργάζονται.

Τα δικαιώματα και η προστασία των παιδιών είναι πρόσφατα δυτικά κεκτημένα. Δυστυχώς δεν ισχύει το ίδιο στο νότο και την ανατολή. Ως γνωστόν κατά τη διάρκεια της βιομηχανικής επανάστασης (όχι πολύ παλιά δηλαδη) η παιδική εργασία ήταν ιδιαίτερα εκτεταμένη.

«The usefulness of the experience of the industrial revolution in making predictions about current trends has been disputed. Economic historian Hugh Cunningham notes that:
"Fifty years ago it might have been assumed that, just as child labour had declined in the developed world in the late nineteenth and early twentieth centuries, so it would also, in a trickle-down fashion, in the rest of the world. Its failure to do that, and its re-emergence in the developed world, raise questions about its role in any economy, whether national or global." [11]
Friedman and other market economists believe that the absence of child labor is a luxury that many poor states cannot yet afford. To prohibit it, is to prevent the economic growth necessary to relieve a society of the need for child labor. In poor societies these children will be put to work by their families by whatever means because they cannot afford to feed idle and unproductive children. Moreover, in addition to possibly increasing family costs on a depleted family income, parents may have to forego potential labor time and income, to care for idle children.[ref|Friedman] Some argue that if industrial child labor is legally forbidden, then many children are relegated to working in more dangerous black market occupations such as prostitution. Template:DeGregori
(wikipedia)
Αν αναλογιστούμε ότι επικρατούν συνθήκες παρόμοιες με αυτές της βιομηχανικής επανάστασης στην Ευρώπη και ότι το πνεύμα του διαφωτισμού δεν έγινε ποτέ ευρέως γνωστό στις αναπτυσσόμενες χώρες, τότε δεν είναι να απορούμε γιατί υπάρχει παιδική εργασία εκεί.
Αυτά για όσους επέκριναν παλαιότερα τη διείσδυση του δυτικού στοιχείου στην Ιαπωνία και την Κορέα και τώρα στην Κίνα και αλλού.

Τελικά εμείς πρέπει να γίνουμε περισσότερο ανατολή ή οι άλλοι περισσότεροι δύση;

YΓ Και μην ξεχνάμε, ότι τα δικαιώματα, που απολαμβάνουμε στην Ελλάδα, δεν τα αποκτήσαμε με ιδιαίτερους κόπους… απλούστατα ενσωματώσαμε αυτόματα το δυτικό κεκτημένο στην ελληνική νομοθεσία και πορευτήκαμε με αυτό. Να γιατί εμείς οι Έλληνες δεν έχουμε εμπεδώσει επαρκώς τα δημοκρατικά ιδεώδη!

kyriaz είπε...

κύριε Δήμου,
σας ευχαριστώ που λειτουργώντας με όλη σας τη...δημοκρατική ευαισθησία σας,διαγράψατε ένα σχόλιό μου με το οποίο ζητούσα βοήθεια από όποιον το διάβαζε.Απ' την αρχή που επισκέφτηκα το blog σας μου έδωσε την αίσθηση πως πρόκειται για ένα κλειστό bolg που περιθωριοποιεί αγνοώντας τους όποιους νέους επισκέπτες του.Να χαίρεστε λοιπόν το blog σας και τους υμνητές σας και....για να είμαι και μέσα στο θέμα(με την ελπίδα πως έτσι δε θα σβήσετε κι αυτό το μήνυμά μου)φυσικά να το συνεχίσετε προς τέρψιν της blogοπαρέας σας.
Αντίο.

alombar42 είπε...

Μόνο που στο συγκεκριμένο θέμα πέφτουν σε μια λογική αντίφαση: πολεμάνε τη δύση προβάλλοντας με υποκριτικό τρόπο μια θεμελιώδη και μάλιστα νομικά επικυρωμένη δυτική αξία, δηλαδή το δικαίωμα των παιδιών να μην εργάζονται.

Αμερική - Ινδιάνοι
Αυστραλία - Αβορίγινες

Πρώτα σκοτώνουμε και στους εναπομείναντες (υπηκόους) δίνουμε δικαιώματα.

Εκτός αν το "δικαίωμα" αυτό το σφύριξε ο Θεός.

paragrafos είπε...

kyriaz said...
κύριε Δήμου,
σας ευχαριστώ που λειτουργώντας με όλη σας τη...δημοκρατική ευαισθησία σας,διαγράψατε ένα σχόλιό μου με το οποίο ζητούσα βοήθεια από όποιον το διάβαζε.
--------------------------

Δεν ξέρω για τι πράγμα μιλάτε. Ξέρω όμως ότι ο ΝικόΔημος είναι Ανθρωπος. Μάλλον κάτι λάθος θα κάνατε εσείς (και δεν πήραμε χαμπάρι). Την ανθρώπια του μπλογκ τη ζω προσωπικά δυο μήνες. Δεν υπάρχει τίποτε "κλειστό". Εδώ μεσα ψευτογνωριστήκαμε σχεδόν όλοι καιο κύκλος διευρύνεται.

Πείτε τον ανθέλληνα, πείτε τον δικηγόρο του διαβόλου, πείτε τον αυστηρό και απότομο, ό,τι σας γουστάρει, όχι όμως και αυτό που υπαινίσεσθε. Δεν είναι ηθικό γιατί δεν είναι αληθές. Αν θέλετε να συνεχίσουμε, το ιμέιλ μου ή και το ημερολόγιό μου είναι στη διάθεσή σας.

Καλοπροαίρετα

Παράγραφος

alombar42 είπε...

cobden:
Δυστυχώς όμως κύριε Δήμου, αυτά μας έμαθαν τόσα χρόνια να λέμε.Από το σχολείο, από το πανεπιστημίο, από τα διάφορα έντυπα οι πνευματικοί μας ..."ηγέτες".

Αν μου επιτρέπετε, στο δικό μου σχολείο μας μάθαιναν πώς να είμαστε καλοί χριστιανοί, να υμνούμε το κράτος και να σεβόμαστε τους θεσμούς - χωρίς να τους αμφισβητούμε.
Ευτυχώς υπήρχαν τα "διάφορα έντυπα" και οι συζητήσεις-αναζητήσεις.

paragrafos είπε...

ΔΙΟΡΘΩΣΗ

Εκ παραδρομής, έγραψα (στο σχόλιο των 9.55μμ) ΔικόΔημε,
ενώ ήθελα να γράψω ΝικόΔημε.

Τώρα που το καλοσκέφτομαι, του ταιριάζει περισσότερο επειδή "δικάζει" το δήμο με τις αντιρρήσεις του προσπωθώντας να τον αφυπνίσει. Μακάρι κι όλας να νικήσει.

Με αγάπη

Παράγραφος

andy dufresne είπε...

ΜΟΥΨΗΣ

Στωικός σαν Ρωμαίος φιλόσοφος.
Ακίνητος ώρες, μέρες.
Με μιαν άλλη διάσταση στα μάτια.
Ούτε μία περιττή κίνηση
ούτε μία περιττή σκέψη.

Οταν οι άνθρωποι μιλάνε για ενδοσκόπηση,
για αυτοσυγκέντρωση, για περισυλλογή,
σκέφτομαι πάντα τον Μούψη,
συμπαγή και σωστό σαν θεώρημα.

(ο γάτος της 1ης φωτογραφίας, από το Βιβλίο των Γάτων)

bidibis είπε...

@ alombar

τα παραδείγματα που χρησιμοποίεις προηγούνται του διαφωτισμού και της βιομηχανικης επανάστασης.

Δεν ισχύρίζομαι ότι πας δυτικος είναι καλός. Απλώς αναφέρω ότι στη δύση -πέρα απο το σκοταδισμό και τον εθνικισμό κτλ- αναπτύχθηκε ένας πολύ αξιόλογος και φιλικός προς τον άνθρωπο τρόπος σκέψης. Αυτό δε σημαίνει ότι όλοι οι δυτικοι στην καταγωγή είναι φορείς αυτού του τρόπου σκέψης. Μην ξεχνάμε ότι και ο χίτλερ δυτικός ήταν (παρόλα αυτα εμείς εμμένουμε να θυμόμαστε μόνο τα εγκλήματα των μισητών αγγλοσαξόνων)

Όπως δεν πρέπει και να ξεχνάμε ότι για κάθε αρχαία αθήνα υπάρχει και μια αρχαία Σπάρτη. και οι δύο πόλεις έθρεψαν τη δυτική σκεψη. καιέμεις φυσικά μάθαμε από το σχολείο να δηλώνουμε... περήφανοι για αυτό

Aphrodite είπε...

Νίκο μας,

Η απουσία της ισοσθένειας για σένα είναι η παρουσία της... ασθένειας για μένα.

Αν το κλείσεις τώρα που πλέον σ'εχω ανάγκη όχι μόνον σαν τον συγγραφέα πίσω από το βιβλίο, τον συντάκτη πίσω από το άρθρο ή τον διανοούμενο πίσω από το γραφείο του πάνελ, αλλά σαν έναν άντρα που σκέφτεται τον δρόμο πριν ακόμη φτάσω στους πρόποδες, και σαν ένα μυαλό που μου αφήνει αχνάρια μπας και πατήσω και ανέβω στην πηγή, αντί να μείνω πιο πλούσια με ό,τι μου έδωσες, θα μείνω πολύ-πολύ φτωχότερη, μια που δεν θα μου δίνεις άλλο...

Και το να είσαι φτωχός επειδή δεν έχεις, πάει στο καλό, συνηθισμένο. Το να είσαι φτωχός όμως επειδή δεν ΘΑ εχεις, αυτό είναι φρενοβλάβεια...

Εγώ πάντα σε "είχα" - εσύ που τώρα μας "έχεις" σιγά-σιγά, δεν σου δημιουργούμε μεγαλύτερο εκτόπισμα στη ζωή σου και άρα μαγαλύτερο κενό αν εγκαταλείψεις?

Θα το φχαριστιόσουν περισσότερο να σπέρνεις ανέμους για να θερίσεις θύελλες? Οχι χέρια για αγκαλιά, ούτε ο ΑΦΜ σου δεν θα έμενε όρθιος...

Απέναντι στην δική μου θέση να απέχω, γιατί κοντεύει να φτάσει εμμονή το μπλογκ σου, γελά κοροϊδευτικά η εξίσου δική μου θέση (που δεν υπήρχε ούτε ως μακέττα ακόμη) να είμαι εδώ, να μην χάσω ανάσα... Η δική μου ισοσθένεια, θα γίνει ανισοσθένεια γυρτή στο δεύτερο...

Πώς να ερχόμουν να σου σκάσω ένα φιλί... Και πού?

Στο μάγουλο, θα τσιμπιόμουν...
Στο χέρι, θα μ'έκραζες.
Στο μέτωπο, θα μ'έκραζα εγώ.
Στο στόμα, θα μας έκραζαν όλοι....

Ασ'το λοιπόν γι'απόψε, μην το κουράζεις, κοιμήσου και θα το βρούμε το πρωΐ...

Nikos Dimou είπε...

kyriaz said...
"κύριε Δήμου,
σας ευχαριστώ που λειτουργώντας με όλη σας τη...δημοκρατική ευαισθησία σας,διαγράψατε ένα σχόλιό μου με το οποίο ζητούσα βοήθεια από όποιον το διάβαζε".


Πότε; Που; Ουδέποτε διέγραψα σχόλιό σας - ένα σχόλιο δικό σας υπάρχει στις 9.16 και παραμένει. Μήπως πρέπει να ζητήσετε συγγνώμη για τους χαρακτηρισμούς σας;

Εδώ δεν έχω διαγράψει άλλα και άλλα...

Ανώνυμος είπε...

Γράφει ο Ν.Δ.:

«Τα κλισέ κέρδισαν την μάχη. Όλοι είναι εναντίον των Αμερικανών – ακόμα και όταν έχουν δίκιο.»

Κύριε Δήμου, νομίζω ότι με την πιο πάνω φράση έγινε φανερό πως κάνατε ένα λογικό σφάλμα στο οποίο βασίζεται όλο το ποστ περί αντιαμερικανισμού:

Ακριβώς το ερώτημα αν έχουν δίκιο ή όχι οι Αμερικανοί (στο θέμα του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν) είναι (ή μάλλον: θα έπρεπε να είναι) το επίμαχο ζήτημα. Αντίθετα εσείς "ορίζετε" από την αρχή πως ΕΧΟΥΝ δίκιο, και με βάση αυτή την (υποκειμενική σας) "αλήθεια" βγάζετε τα συμπεράσματα για αυτούς που έχουν διαφορετική γνώμη.

kyriaz είπε...

nikosdimou said:Ουδέποτε διέγραψα σχόλιό σας
Αν όντως κάτι τέτοιο δε συνέβη σας ζητώ ταπεινά συγγνώμη.
Εκείνο που ρωτούσα σε post που μυστηριωδώς διεγράφη,ήταν αν κανείς από τους επισκέπτες γνωρίζει γιατί κάποια ελληνικά blogs παρουσιάζονται το τελευταίο 24ωρο με κινέζικους χαρακτήρες...Να 'χει κάτι ο υπολογιστής μου ή φταίει το blogspot;
και πάλι συγγνώμη για ό,τι υπονούσα

Nikos Dimou είπε...

Αφροδίτη

και μόνο για το σχόλιό σου θα μείνω - μέχρι να αφήσω τα κόκκαλά μου στο blog...

(Τι έχω πάθει με τις θεές... στις οποίες συγκαταλέγω την σοφή Blade Runner και την τρυφερή Παράγραφο).

Με βλέπω να ασπάζομαι τον Μωαμεθανισμό όπου είναι νόμιμη η πολυγαμία ;-))

j.j.p
με συγκίνησε η αναφορά σας στην Γερμανική εκπομπή. Και τι μνήμη! Εγώ δεν θυμόμουνα τι είπα...

Ανώνυμος είπε...

nikosdimou said:

Οι περισσότεροι αντιδρούν αυτόματα αναμασώντας τα ίδια στερεότυπα της σκέψης prêt a porter, της ετοιματζίδικης, της προκατασκευασμένης.

Για ριξτε μια ματιά στην τηλεοραση. Για μπειτε σε καμια ταξη δημοτικου και γυμνασιου την ωρα της παραδοσης ιστοριας. Για περαστε σε κανενα αμφιθεατρο του πανεπιστημιου.

Τη μονη "φιλοσοφια" που θα ακουσετε ειναι οτι:

1) ειμαστε ανωτερη φυλη, καταγομαστε απευθειας απο τους αρχαιους ελληνες, γι'αυτο τα 6 τελευταια χρονια της σχολικης ζωης σας, θα σας βγαλουμε το λαδι στην παπαγαλια τριτοκαταληκτων.

2) οι αμερικανοι ειναι παντα (οπως επισημανατε) λαθος σε ολα, ειναι μιαροί, ειναι "μπασταρδοι", το ειπε και η τηλεοραση

3) οι τουρκοι ειναι εχθροι (μεχρι την 6η δημοτικου) και Οι τουρκοι ειναι φιλικος λαος αλλα ο στρατος της τουρκιας ειναι μονιμη απειλη (για γυμνασιο και πανω).

4) Δεν ειμαστε ρατσιστες ,επειδη ουτε οι αρχαιοι ελληνες ηταν ρατσιστες.

5)"εισαι ηλιθιος εαν δεν μου πεις το μαθημα της ιστοριας με την τελεια και το κομμα, οπως ακριβως ειναι στο βιβλιο τυπωμενο" -

7) Και τώρα, ας διαβασουμε Νικο Δημου απο τα "Κειμενα Νεοελληνικης Λογοτεχνιας"¨της 3ης Λυκείου Θεωρητικης Κατευθυνσης. Για εργασια θα εχετε να αποστηθισετε τα νοηματα του συγγραφεα και να μας τα αντιγραψετε σε μια κολλα χαρτι το τελος του εξαμηνου.

Το απογευμα, θα πατε φροντιστηριο, εσεις οι παιδες καλων νοικοκυριών, για να εξασκηθειτε στην αποστηθιση. Οποιος τολμησει να αμφισβητησει την ανωτεροτητα του κρατους μας, της θρησκειας μας, και της κουλτουρας μας, θα μεινει μονος επαναστάτης.

cyrus είπε...

Θα ήθελα να πω κάτι για την "απελπιστική σύμπνοια απόψεων".

Ένας από τους λόγους που μπαίνω εδώ μέσα είναι ακριβώς το ότι σε πάρα πολλά θέματα οι απόψεις του ΝΔ (που τις ξέρω και από τα βιβλία του, τα άρθρα του και την ιστοσελίδα του) συμπίπτουν με τις δικές μου. Κι αυτό ισχύει και για άλλους σχολιαστές. Τι να κάνουμε, δηλαδή; Να παίρνουμε αντίθετες θέσεις μόνο και μόνο για να γίνεται τζέρτζελο; Αυτό είναι δουλειά των trolls.

Από εκεί και πέρα, δεν βλέπω καμιά σύμπνοια απόψεων. Κάθε άλλο. Διαφωνίες βλέπω, κι αυτό είναι καλό -- όταν δεν εκφράζονται με προσβλητικό τρόπο. Και μάλιστα σε διαφορετικά θέματα οι "συμμαχίες" είναι διαφορετικές.

Όλα αυτά τα βρίσκω άκρως ενδιαφέροντα, γι' αυτό και κάθομαι και διαβάζω όλα τα σχόλιά σας καθημερινά -- ακόμη κι όταν τσατίζομαι μ' αυτά που διαβάζω.

Ευτυχώς διαβάζω γρήγορα...

cyrus είπε...

@kyriaz: Μα δεν διεγράφη το σχόλιό σου. Εκεί είναι.

Ανώνυμος είπε...

μα καλα καμια φορα αναρωτιεμαι, Και ποιοι ειναι αυτοι οι περιφημοι "ηλιθιοι" αμερικανοι?

μηπως δεν ειναι παιδια ελληνων, αλβανων, αγγλων, αφρικανων, μεξικανων, γερμανων, σουηδνω, κινεζνω, γιαπωνεζων, ταυλανδεζων, λαπωνεζων, ρωσων, λευκορωσων, τουρκων, αραβων, ισραηλιτων?

απο που ξεφυτρωσε η ΗΠΑ?

απο το ΔΙΑΣΤΗΜΑ?

οχι, δεν ξεφυτρωσε απο το διαστημα, δεν μας την εστειλε ο πλανητης Αρης, εδω ηταν και πριν, στην Ευρωπη, στην Αφρικη και στην Ασια. Εδω ηταν παντα. Σε μορφη "Ρωμαικης αυτοκρατοριας", "βυζαντιου", "οθωμανικης αυτοκρατοριας", "γερμανικου τριτου ραιχ" και τα λοιπα και τα λοιπα. Αυτοκρατοριες και υπερδυναμεις παντα υπηρχαν και παντα θα υπαρχουν. Και παντα θα ειναι ανεπιθυμητες και μισητες.

Για μένα, οι αμερικανοι ειναι πραγματι επικυνδυνοι γιατι απλουστατα ειναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΙ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΑ. Ενα τετοιο εθνος -ΤΕΡΑΣ ειναι παντα επικινδυνο οταν παρει την κατοιουσα πολιτιστικά. Οπως ξερετε ηδη η ΗΠα προσπαθει να βρει πετρελαιο οπου γης και δεν δισταζει να κατασκευαζει πολεμους. Ολα και παντα γινονται για να ζησουν οι αμερικανοι πρωτα και μετα ολοι οι αλλοι.

Οσον αφορα το Ιραν, εαν υπαρχει κινδυνος, αυτη ειναι δουλεια του Νατο ή του ΟΗΕ και οχι των ΗΠΑ. Δυστυχως ομως, ΟΗΕ και Νατο απετυχαν τον σκοπο της υδρισης τους. Ζουμε πραγματι το μεταβατικο σταδιο απο διεθνοκρατια σε αμερικανοκρατια σε ολη την υφηλιο. Η τηλεοραση και το σινεμα ηδη μας εχουν κανει "αμερικανακια".

andy dufresne είπε...

Μια φορά το μήνα καθιερώθηκε ενδο-blog-oσκόπηση.
Εξαιρετικά σχόλια σήμερα, ατμόσφαιρα συγκινητική.
Οι σταρ επιβεβαιώνουν τον τίτλο τους ενώ εμφανίζονται νέα και ωραία nicks.

Επιμένω με το Μούψη, αντιγράφοντας σεντονοειδές απόσπασπα απ' το "Παρ'όλα αυτά", καταθέτοντας έναν από τους εκατομμύρια λόγους για τους οποίους συμμετέχω σ' αυτό το blog.

Όποιος δεν ενδιαφέρεται για ένα κείμενο που με κάνει να κλαίω, απλά προσπερνά.



Ο θάνατος του Μούψη


ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ θα έπρεπε να έχει έναν άλλο τίτλο: η ποιότητα της αξιοπρέπειας.

Απ' όσα έμβια όντα έχω γνωρίσει, ο άνθρωπος έχει το χαμηλότερο δείκτη αξιοπρέπειας. Είναι το μόνο ον που καταφέρνει να φέρεται αδέξια, να κάνει γκάφες, να ταπεινώνεται, να φτηναίνει, να εξευτελίζεται, να γελοιοποιείται.

Ένα ζώο δεν γίνεται γελοίο. Η κάθε του κίνηση, η κάθε του στάση έχουν ποιότητα, σιγουριά και ύφος. Κι αν, καμιά φορά, γελοιοποιηθεί είναι χάρη στην παρέμβαση των ανθρώπων.

Όπως στο τσίρκο.

Δεν σας κρύβω πως ο μόνος λόγος που πάω στο τσίρκο είναι η ελπίδα πως κάποτε θα δω την επανάσταση των ζώων. Α! πώς θα ζητωκραυγάσω από χαρά, όταν ο ελέφαντας θα πάρει στο κυνήγι τη σαχλο-ωραία αναβάτιδα, όταν το άλογο θα τινάξει κάτω την ψευτο-μπαλαρίνα, και όταν η πληγιασμένη τίγρης θα δώσει ένα καλό μάθημα στο θηριοδαμαστή της!

Και στις ταυρομαχίες είμαι φανατικά με το μέρος του ταύρου.

Αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια είναι τα άλλα ονόματα της ελευθερίας. Και τα πιο ελεύθερα ζώα - τα μόνα που δεν δαμάζονται ούτε στο τσίρκο, τα μόνα που δεν υποτάσσονται σε αφέντη - είναι οι γάτες.

*

Όλοι οι γάτοι είναι αξιοπρεπείς, αλλά κανείς σαν τον Μούψη... Έντεκα χρόνια έζησε κοντά μου, και ήταν τόσο σωστός, τόσο άψογος, τόσο απόλυτος που - κάπου - με τρόμαζε.

Ποτέ δεν ζήτησε κάτι. Ποτέ δεν ζητιάνεψε φαγητό - όσο κι αν πεινούσε. Αν του έδινες καλά - αν όχι, ήταν άξιος να πεθάνει από την πείνα, αλλά δεν θα παρακαλούσε. Ποτέ δεν ενόχλησε με την παρουσία του. Ήταν πάντα τη σωστή ώρα στη σωστή θέση. Στη γωνιά του γραφείου μου, όταν έγραφα, στα πόδια του κρεβατιού μου, όταν πήγαινα να κοιμηθώ. Έδωσε όλους τους αγώνες του - τσακώθηκε, σφάχτηκε, πόνεσε, αγάπησε - χωρίς να γκρινιάξει ή να κομπάσει. Σύντροφος πιστός, αλλά ποτέ ιδιαίτερα οικείος. Πάντα κρατούσε τη σωστή (γι' αυτόν) απόσταση.

Οι άλλοι γάτοι παίζουν, ζητιανεύουν, χαϊδεύονται, τρίβονται, γουργουρίζουν. (Πάντα βέβαια όταν αυτοί θέλουν - και πάντα με ευπρέπεια και διακριτικότητα. Ποτέ οι συμπαθητικές βαρβαρότητες των σκύλων). Ο Μούψης ήταν διαφορετικός: σαν να ανήκε σε άλλη ράτσα. Όταν ήταν παρών γινόταν το ακίνητο και αόρατο κέντρο: σιωπηλός και συλλογισμένος σαν στωικός φιλόσοφος, κέρδιζε το σεβασμό όχι μόνο των άλλων γάτων (που ούτε τον πλησίαζαν) αλλά και των ανθρώπων.

*

Τώρα ο Μούψης δεν υπάρχει πια. Ήταν ο πιο κοντινός φίλος για έντεκα χρόνια - και ο μόνος στη ζωή μου που δεν με πρόδωσε ποτέ. Αντιμετώπισε το θάνατο με την ίδια αξιοπρέπεια με την οποία έζησε. Κι όχι μόνο τον αντιμετώπισε, αλλά τον επεζήτησε με το δικό του τρόπο.

Κάποια μέρα, μετά από μια επώδυνη μάχη με δύο λυκόσκυλα, αποφάσισε να τελειώσει. Οι πληγές του δεν ήσαν θανατηφόρες, αλλά το παντοδύναμο ένστικτό του δεν του έκρυψε την αλήθεια. Ήταν γέρος, άρρωστος και, την επόμενη φορά, ο πρώτος τυχών σκύλος θα τον κατασπάραζε. Αυτόν που είχε τρέψει σε φυγή τόσους και τόσους! Κατάλαβε πως το μόνο που μπορούσε πια να περιμένει ήταν ο εξευτελισμός της αδυναμίας.

Αποφάσισε τότε να πεθάνει. Έπαψε να τρώει. Τα καλύτερα κομμάτια, τα πιο λιχούδικα φαγητά τον έκαναν μόνο και μόνο να αποστρέφει το κεφάλι του. Άρχισε να αδυνατίζει, να εξαφανίζεται. Αλλά η αποχή του σιδερένια. Κι εγώ σεβάστηκα και ακολούθησα τη θέλησή του.

Τις τελευταίες μέρες - ίσως για να δείξει πως εκτιμούσε τη φιλία τόσων χρόνων - ήρθε για πρώτη φορά πιο κοντά μου. Ανέβηκε (με πολύ κόπο) στα γόνατά μου και γουργούρισε. Άπλωσε το σκελετωμένο σαγόνι του να το χαϊδέψω. Και με αποχαιρέτισε αίροντας για μια φορά την απόσταση που ο ίδιος είχε θεσπίσει.

Ο Μούψης βρίσκεται τώρα βαθιά σε κάποια γωνιά του κήπου. Προσπάθησα να οικοδομήσω γύρω του όση περισσότερη απόσταση, σιγουριά και γαλήνη. Να διαφυλάξω - και για μετά - την αξιοπρέπειά του.

Σκέπτομαι τώρα, πως το γεγονός ότι πολλές φορές δανείστηκα το όνομά του για να υπογράψω επιστολές, κείμενα, μελέτες δεν ήταν (όπως τότε νόμιζα) ένα χαριτωμένο εύρημα. Ήταν μια ενδόμυχη επιθυμία, μια κρυφή θέληση να του μοιάσω σε πολλές ιδιότητές του.

Έχουμε κατατάξει τα ζώα σύμφωνα με τις δικές μας αξιολογικές κλίμακες και, φυσικά, τα έχουμε τοποθετήσει κάτω από εμάς. Αυθαίρετη και εγωιστική ιεράρχηση που μας βάζει στην κορυφή της δημιουργίας....

Αλλά, όποια κλίμακα αξιών κι αν χρησιμοποιήσετε, δύσκολα θα βρείτε άνθρωπο να έζησε και να πέθανε με την αξιοπρέπεια του Μούψη. Κυρίως εκεί, μπροστά στο θάνατο, φαίνεται -ό,τι κι αν λέμε- πόσο ανώτερο από μας είναι ένα ζώο.

Τις άδειες νύχτες αναζητώ τη ζεστασιά του στα πόδια μου και σκέπτομαι. Άραγε θα αξιωθώ κι εγώ ποτέ, σε μια μου πράξη, μια τέτοια ποιότητα;

Αλλά η φύση, που προδώσαμε, δεν απαντά. Και η νύχτα είναι κρύα και τεράστια χωρίς τον Μούψη.

bidibis είπε...

I was just thinking today about Science. You know the anti-religion, contradicting everything religion has to say. -except for a few things like different dimensions from the Buddhist belief and physics... etc. But anyways back to my point, cough cough okay well Science holds a certain skeptisism as well because you cannot see for your self what every experiment has proved or not proved. The knowledge is out there but you take it for granted, believing that it is true when there is a possiblity that it's not. So Science is kind of like religion in that aspect, that you can believe in something that may or may not be real.

bidibis είπε...

EXCESSIVE SKEPTICISM JOKE:
A guy and his dog go into a barroom. The bartender says, "Hey, get that dog out of here... we don't allow dogs in here."
Wait a minute, the guy says, "This is no ordinary dog ! This is 'Plato' the talking dog !"
"Yeah, sure" says the bartender.
I'll prove it to you," says the guy. "Plato... what's on top of a building?"
"ROOF !" says the dog.
"Look," says the bartender, "just how dumb do you think I am?"
"Wait a minute," says the guy. "Plato, how does sandpaper feel?"
"RUFF !" says the dog.
"Do I have 'stupid' tattooed across my forehead or something," says the bartender. "Now get that dog out of here! "
"Wait.. I'm not through", says the guy. "Plato, who was the greatest baseball player of all time?"
"RUTH !" says the dog.
"That does it !! " says the bartender, and he throws them both out on the street.
Outside, the dog looks at his owner and says, "Do you think I should have gone with DiMaggio?"

cyrus είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
cyrus είπε...

@badlydrawnboy: Μα, καλά, πού τα διάβασες αυτά; Τι σχέση έχει η επιστήμη με τη θρησκεία; Πρόκειται για εντελώς διαφορετικούς τρόπους σκέψης.

Ανώνυμος είπε...

@kyriaz

o ipologistis su ine, pigene (se microsoft explorer) pano kai epelexe "View", meta epelexe "Encoding" kai meta "Greek-Windows".

ali fora omos, san kalo paidi, na kitas prota ti lisi sto google kai oxi edo, ama itane etsi kanenas den tha ebene sto internet, apla tha bename sta blogs kai tha rotagame na broume ti lisi sto problima pu mas kaei.

kalinixta sas (me piasane oi eugeneies, pios me kolise? )

Ανώνυμος είπε...

oxi "Greek Windows" !!!!, epelexe "Unicode" :)

Nikos Dimou είπε...

Αύριο έχω μία βαριά μέρα - θα λείψω αρκετά και από το blog.

Σας ευχαριστώ όλους για την αποψινή ζεστασιά.

Αυτό θέλω. Είτε συμφωνούμε, είτε διαφωνούμε, πάντα να αγαπιόμαστε.

Γίνεται;

kyriaz είπε...

Σ ευχαριστώ anula,αλλά αυτή τη ρύθμιση έχω.Και αν απευθύνθηκα στο blog είναι γιατί μόνο σε ελληνικά blogs αυτού του δικτυακού τόπου έχω πρόβλημα το τελευταίο 24ωρο.
Και να ξέρεις: με την ευγένειά σου με....σκλάβωσες
Με εκτίμηση

alombar42 είπε...

@cyrusgeo
Και μάλιστα σε διαφορετικά θέματα οι "συμμαχίες" είναι διαφορετικές.
Όλα αυτά τα βρίσκω άκρως ενδιαφέροντα, γι' αυτό και κάθομαι και διαβάζω όλα τα σχόλιά σας καθημερινά -- ακόμη κι όταν τσατίζομαι μ' αυτά που διαβάζω.


Προσυπογράφω!

alombar42 είπε...

@ΝΔ
Γίνεται;

Αν ήταν αλλιώς δεν θα είμαστε εδώ :)

nikitas kanakis είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Et in Arcadia ego είπε...

@badlydrawnboy Η "πιστη" στην επιστημη ειναι η μονη ορθη μορφη πιστης γιατι ειναι ο μονος τροπος να πλησιασουμε πια καποια πιθανη αληθεια ,περα απο αυτην ολα ειναι ψεματα.. η μαλλον αποψεις. Σορυ φορ μαει γκρικ

nikitas kanakis είπε...

ΝΙΚΟΛΑΚΗ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ ΤΟ ΠΟΣΤ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΑ ΣΒΗΣΤΟ ΡΕ ΜΑΝ.

ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ : ΠΡΙΝ ΑΠΟΧΩΡΗΣΩ ΟΡΙΣΤΙΚΑ :

ΕΙΜΑΙ 32 ΧΡΟΝΩΝ ΗΛΙΚΙΑ . ΓΡΑΦΩ ΣΤΟ BLOG ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΣΠΑΩ ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΖΩΗ ΤΑ ΠΑΩ ΣΚΑΤΑ. ΔΕΝ ΕΧΩ ΓΚΟΜΕΝΑ ΜΟΝΟ ΣΕ ΟΙΚΟΥΣ ΠΑΩ.. ΝΙΚΟ ΕΣΥ ΠΑΝΤΩΣ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΣ ΠΟΛΥ ΣΤΗ ΜΟΥ ΜΑΝ. ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΑΡΚΕΤΑ ΣΕ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΕΧΩ ΚΛΨΕΙ ΑΡΚΕΤΑ.

ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΞΩ ΔΕΙΧΝΩ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΣΩΠΟ. ΚΡΙΜΑ ΠΟΥ ΝΑ ΗΞΕΡΑΝ... ΧΕΧΕΧΕΧΕΧΕ

ΦΕΥΓΩ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ. ΤΑ ΛΕΤΕ ΡΕΕΕΕΕ!

ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΚΑΙ ΓΕΩΡΓΙΑ Μ. ΣΑΣ ΑΓΑΠΑΩ ΡΕ !!!!! ΚΑΙ ΧΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΕΣΕΝΑ ΡΕ!!! ΠΛΑΚΑ ΕΚΑΝΑ ΠΡΙΝ ΡΕΕΕ!

ΝΙΚΟΛΑΚΗ ΤΑ ΛΕΜΕ ΡΕ ΣΤΟ ΠΑΡΤΥ ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ!!!

ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΜΑΓΚΕΣ!

nikitas kanakis είπε...

ΣΑΛΤΑΡΩ ΕΛΑ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΝΑ ΣΠΑΜΕ ΠΛΑΚΑ!!!!!

ΣΑΛΤΑΡΩ ΣΤΟ ΚΕΝΟ ΕΛΑ ΡΕΕΕΕ!!!! ΚΟΤΑ!!!

nikitas kanakis είπε...

ΜΙΧΑΛΗ ΣΕ ΑΓΑΠΩ ΡΕ ΚΑΙ ΣΕΝΑ!!!! ΟΚ;;;; ΕΒΑΛΕΣ ΜΥΑΛΟ ΠΑΝΤΩΣ ,. ΤΑ ΛΕΜΕΡΕ

Ανώνυμος είπε...

Κε Δήμου με εντυπωσιάζετε συνεχώς.

Ο Κος Ν.Δ. έγραψε:
Σε όλη μου την ζωή έδινα μία μάχη οπισθοφυλακών με τις παγιωμένες δογματικές αντιλήψεις. Με κίνδυνο να παρεξηγηθώ (και φυσικά με παρεξηγούσαν!) υποστήριζα την αντίθετη, την αιρετική άποψη, όχι τόσο διότι την πίστευα (αφού δεν εντάσσομαι σε καμία θέση), αλλά για να σπάσω το κατεστημένο κλισέ, το κυριαρχούν στερεότυπο. Να κάνω τους άλλους να προβληματιστούν, να αναρωτηθούν, να απορήσουν: «βρε, μπας και δεν είναι σωστό αυτό που λένε και αποδέχονται όλοι;».


Αλήθεια Κύριε Δήμου δεν έχετε δικές σας Θέσεις?
Στα αλήθεια θυσιαστήκατε φτιάχνοντας αυτό το Blog για να μας κάνετε να προβληματιστούμε, να αναρωτηθούμε και να απορήσουμε?
Έχω την εντύπωση ότι περιμένετε να σας ευχαριστήσω!
Είναι η δεύτερη φορά που σας το λέω αυτό σήμερα!
Την πρώτη φορά περιμένατε να σας ευχαριστήσει το παιδί που δουλεύει για το πλυντήριο.
ΌΧΙ Κε Δήμου δεν θα σας ευχαριστήσω.
Την συμπεριφορά αυτή που παρουσιάσατε σήμερα την είχα στα δεκαεφτά μου! Όταν φοβόμουν να εκφράσω δυνατά τις απόψεις και να παρουσιάσω τις θέσεις μου.
Αν δεν έχετε άποψη (όπως ευθαρσώς δηλώνετε) είναι δικαίωμά σας, αν πάλι δεν θέλετε να την πείτε είναι πάλι δικαίωμά σας, μην μας κοροϊδεύετε όμως και μην μας θεωρείτε μαθητούδια με αυτή σας τη συμπεριφορά.
Στο Blog αυτό μπήκα γιατί θεώρησα ότι μπορώ να μοιραστώ αλήθειες (ακόμα και αν δεν τις αποδέχομαι) τις οποίες προφανώς όπως λέτε δεν κατέχετε.
Η αλήθεια είναι ότι κάθε άνθρωπος θέλει να αισθάνεται ως δάσκαλος, πόσο μάλλον εσείς, που έχετε και φανατικούς αναγνώστες, όμως ο ρόλος που διαλέξατε και με τον τρόπο αυτό θεωρώ ότι ήταν προσβλητικός απέναντι σε κάθε συμμετέχοντα στο blog αυτό.
Λυπάμαι αλλά η στάση σας έτσι όπως την παρουσιάσατε είναι πέρα για πέρα αλαζονική και εγωκεντρική.



Κάτι όμως δεν μου κάθεται καλά σ’ αυτό το post. Μήπως με την τοποθέτησή σας αυτή στην ουσία ζητήσατε άλλοθι για κάποιες απόψεις που εκφράσατε?

glenn είπε...

@nikitas: Ξέρεις, εκτός από σκληρά πορνό έχει και άλλα dvd στο club. Περιπέτειες, κωμωδίες, γουέστερν, διαστημικά...

Μια απ' αυτές τις μέρες πρέπει να γραφεί ένα ποστ για τη μάστιγα του ψευδοφροϋδισμού στα μπλογκ. Ο καθένας γίνεται ένας μικρός Freud και πετάει λάσπη.

Λέτε τελικά ο ίδιος ο Freud να ήταν ένα troll της επιστήμης;

So_Far είπε...

Όσο πιο πολύ ταράζονται τα λιμνάζοντα νερά, τόσο πιο πολλές ελπίδες υπάρχουν. Γιατί λοιπόν να μην έχει λόγο ύπαρξης το blog? Ίσα-ίσα που θα ήταν σχεδόν εγκληματικό να σταματήσει. Όσοι δε, δεν αντέχουν την περιπέτεια και το ταξίδι των ιδεών, απλά ας μη διαβάζουν.

glenn είπε...

@1&0: Άλλο είπα. Μίλησα για τη μάστιγα της ψυχοδιερευνητικής ματιάς των κόμμεντς. Κάποιοι προσπαθούν να συνάγουν συμπεράσματα μόνο από μερικά γραπτά των 5 γραμμών, φροϋδίζοντας.

Το ίδιο έκανε και ο ίδιος ο Freud όταν ψυχανέλυσε ο αθεόφοβος τον ... Μωυσή και τον Πόε, άσχετα αν τους ήξερε μόνο από σχόλια άλλων και αποκόμματα εφημερίδων (για τον δεύτερο). Χωρίς να τους έχει συναντήσει ποτέ.

Οι οπαδοί του Freud ψυχανέλυσαν την Αλίκη (στη χώρα των θαυμάτων) άσχετα με το γεγονός ότι ήταν ολοκληρωτικά προϊόν φαντασίας.

Μπορούν να αναλύουν το οτιδήποτε. Παρκάρησες το αυτοκίνητό σου έτσι; Χμμ, σε πηδούσε ο μπαμπάς σου μικρό. Όχι, δε με πηδούσε. Ε, μα τότε το ήθελες τόσο πολύ που νόμισες ότι έγινε.

Και άλλα τέτοια φαιδρά.

Ανώνυμος είπε...

Μερικοι επηρεαζονται πολυ απο τον ΝΔ (δεν ειναι ελευθεροι δηλαδη) και αλλοι απορριπτουν τον ΝΔ πολυ ευκολα (ουτε αυτοι ειναι ελευθεροι). Με αποτελεσμα καποιοι να εχουν πεταξει φλύκταινες και αλλοι ροδοπέταλα. Φυσικα, τα ροδοπεταλα θα προτιμηθουν:)

Ξεχαστε οτι αυτο το μπλογκ ανηκει σε γνωστο "ανθρωπο των γραμμάτων". Καμιά φορά περιμενουμε το τελειο απο τους αυτους. Δεν ειναι ομως τελειοι, ειναι ανθρωποι.

Και φυσικα, θα στο πουν οτι δεν ειναι τελειοι (γιατι το εχουν φισολοφησει το πραγμα και ξερουν οτι κανεις δεν ειναι τελειος). Αλλα παλι εμεις τους λεμε αλαζόνες.

Τελος, δεν καταλαβα γιατι ο κύριος Νίκος, θα πρεπει να ειναι σονυ και καλα "δασκαλος". Γιατι ψαχνουμε ολοι να βρουμε εναν "γκουρου" τελοςπαντων?

τι ελεγε ενας φιλοσοφος?

"γηρασκω αει διδασκομενος" (το πετυχα ή ειπα πατάτα?)

Οσο για την "ανυπαρξια θεσης" στα ζητηματα που θιγει, αφου το λεει ο ανθρωπος, οτι προτιμα την ισορροπια απο την ανισορροπια του δογματισμου που μερικοι ονομαζουν "αληθεια". Φατσα φορα μας το ειπε, πιο λιανό δεν γίνεται. Μας ειπε και σε πια φιλοσοφικη "σχολη" ανηκει, αυτο δε σημαινει οτι ολοι και ολες ανηκουμε στην ιδια.

Δικαιωμα μας ειναι να εκφραζουμε γνώμη αλλα μερικοι εδω μεσα περασανε στην..επιθεση και τον σκοταδισμο της απολυτης θέσης. (ναι, και εγω μεσα, γιατί δεν ειμαι ανθρωπος και εγώ? χιχ)

Ασε που μερικες εδω τριγυρω ειμαστε ολιγοσυναπτικες συν τοις άλλοις.

ξανα καληνυχτα σας:)

Ανώνυμος είπε...

χαρυ, ευχαριστω που μεσα σε 2 αραδες συνοψισες το νοημα οσων εκτενως ανεφερα ακριβως... απο πανω!

Ανώνυμος είπε...

@castolidefkis

Το μπλογκ εχει δυο σκελη. Ενα ειναι τα κειμενα του συγγραφεα και το αλλο ειναι η σελιδα με τα σχολια.Τα σχολια θα μπορουσαν να κλεισουν, οχι ομως η γραφη του κυριου Νίκου.

Ο ιδιος ομως το εχει αναλυσει το θεμα προηγουμενως και επιλεγει να το "παλεψει το πράγμα". Μεχρι εχθες, οποτε αναρωτηθηκε εαν υπαρχει λογος.

Για τα κειμενα (που ειναι ΦΡΕΣΚΟΤΑΤΑ και δεν εχουν εκδοθει) σαφως υπαρχει λογος. Ωραια τα βιβλια αλλά υποπτευομαι οτι το ηλεκτρονικο κειμενο εχει μια εντελως διαφορετικη δυναμικη που δεν μπορω να το εξηγησω.

Με εχει απασχολησει το φαινομενο των εκδοθεντων συγγραφεων που γραφουν και στο ιντερνετ, "παραλληλα", και γι'αυτο ακομα δεν εχω αποφασισει εαν μου αρεσει.

Το βιβλιο σου αφηνει μεγαλο χρονικο περιθωριο να στοχαστεις επανω στις θεσεις του συγγραφεα ενώ το ηλεκτρονικο ανανεωσιμο κείμενο ,οταν ειναι "προκλητικο", δεν σου δινει αρκετο χρονο να το αναλυσεις το πραγμα. Ετσι πιθανον να εξηγειται γιατι τα περισσοτερα σχολια συμπιπτουν με....το ετοιματζιδικο νου.

Σιγουρα ειναι πρωτοποριακο και στο ρευμα της εποχης. Που οσο περναει ο καιρος, τοσο πιο πολυ ενδυναμωνεται αυτο το σαιμπερ γράψιμο και οι ανθρωποι ζουν μια cyber culture.

Αυτο ομως ειναι που φοβαμαι, μηπως γραφοντας "παραλληλα" στο web, δινεις βήμα διαλογου μονο στους κυβερνοκουλτουριαρηδες, αφηνοντας απ''εξω την πλειοψηφια των αναγνωστων που πες για οικονομια, πες για αδυναμια ενασχολησης, δεν σερφαρουν στο ιντερνετ.

Εγω εχω να προτεινω το εξης: Να γραφει μεν ο κυριος Νικος Δήμου τα κειμενα που μας βαζουν σε σκεψεις αλλά στο σκελος με τα σχολια, να μην απαντα οσο συχνα συνηθιζε εως τώρα. Εφοσον αφησει τον σχολιασμο ανοιχτο, δεν χρειαζεται να επιβεβαιωνει οτι μας διαβαζει. Πραγματι μας διαβαζει, γιατι ο ιδιος δηλωνει συνεχεια οτι στοχος αυτου του μπλογκ ειναι ο ανοιχτος διαλογος. Οταν φυσικα θελει να πει κατι ή να απαντησει σε καποια θεση επισκεπτομενου σχολιαστη, μπορει να το κανει σε ενα νεο κείμενο σε μορφη post.

αυτα λεω και μετα σαλταρω στο μπετό μαζι σας πάντα:)

Filomila είπε...

Και ένας να αντιδράσει, να αναθεωρήσει, να προβληματιστεί, έστω για λίγο να ραγίσει το οχυρό της όμορφα βολεμένης, σχεδόν υπνωτισμένης σκέψης του το blog επιτέλεσε το σκοπό του.
Η θεωρία του χάους, το φαινόμενο της πεταλούδας...αρκεί μία ελάχιστη, ανεπαίσθητη αλλαγή για να σπάσει το "teacup"...ίσως όχι εδώ (αναφέρομαι σε ένα χωροχρονικό "εδώ"), ίσως όχι με τον τρόπο που φανταζόμαστε..
Η ουσία βρίσκεται στην ύπαρξη της ίδιας της κριτικής στάσης. Χωρίς αντίδραση ακόμα και σε αυτήν, όμως, θεωρώ μάλλον αδύνατο να προκύψει τελικά ΚΑΤΙ. Κάτι εποικοδομητικό, ωφέλιμο, κινητήριο.

Να προσθέσω ακόμα ότι μία ιδέα αντίθετη, αποκλίνουσα, μειονοτική (στην εκάστοτε πλειοψηφία) θέλει κόπο να ακουστεί (είναι τόσες οι φωνές των "βαρβάρων" που αλαλάζουν...) και χρόνο να αφομοιωθεί. Τη δυνατότητα που παρέχει η όποια τεχνολογία (στην προκειμένη τα blogs, για τα οποία διατήρω ακόμα επιφυλάξεις και μια δόση καχυποψίας ως προς το κατά πόσο αποτελούν ή όχι μία ακόμη "βαλβίδα ασφαλείας" στη χύτρα που βράζουμε όλοι) για "ελευθερία έκφρασης" και ευκαιρία διαλόγου αξίζει να την εκμεταλλευτούμε. Στο χέρι μας είναι να προκύψει ΚΑΤΙ.

Somebody961 είπε...

Θα πω κάτι εδώ και όποιος κατάλαβε θα χαρώ πολύ!
Απόψε με την μνηστή μου βγήκα έξω.
Δεν είπαμε πολλά, δεν χρειάζεται. Επικοινωνούμε και χωρίς να μιλάμε.
Για πρώτη φορά της ανέφερα πως πρέπει να δει την φωτό του Μούψη, και πως θα καταλάβει το κείμενο που ακολουθεί στο ndimou.gr. Θαυμάζουμε κ οι δύο τα γατούλια. Υπέροχα, περήφανα, ανεξάρτητα, ναζιάρικα και όλα που τις χαρακτηρίζουν.

Πιστεύετε στις συμπτώσεις? Εγώ όχι. Κάτι άλλο γίνεται.
Ε λοιπόν, όταν επέστρεψα σπίτι ήρθα εδώ για να δω τον Μούψη φάτσα κάρτα που λέμε!
Και να βλέπω επιπλέον σε 2 posts αυτό που και εμένα με πιάνει σαν διαβάζω τον θάνατο του μούψη. Κλάμα, κλάμα.

Κάτι λοιπόν υπάρχει σε αυτό το blog που έχει καταφέρει να μεταφέρει την ψυχή του οικοδεσπότη μας εδώ. Για αυτό και η αποψινή μου ταύτιση.
Πρέπει λοιπόν να σταματήσει? Το είδα ένα βράδυ σαν εφιάλτη στον ύπνο μου.
Μόνο που αυτό το blog δεν μας κοιμίζει, δεν μας χαιδεύει τα αυτιά (μάτια), μας αφυπνίζει, μας ξυπνά...

Και δεν μιλώ για εξάρτηση εδώ. Αν πάλι πούμε εξάρτηση από την ελεύθερη και ανοικτή σε κάθε επίπεδο σκέψη τότε καλώς να ορίσει!
Αντε, και λίγα είπα!

Είμαστε απίστευτα τυχεροί που έχουμε καθημερινή επαφή με έναν Ανθρωπο που μιλά και κάνει την ψυχή μας να πάλλεται, να συντονίζεται..

Εναν ποιητή του πεζού λόγου όπως τον έχω χαρακτηρίσει...

apousia είπε...

Ένα κακώς κείμενο,σ'αυτό το blog,είναι κάτι που έγραψα και αλλού για άλλο λόγο,μα το συναντώ κι εδώ,όχι σπάνια.
Πολύ εύκολα μοιράζονται εδώ,λάθος οι ''δάφνες'',λάθος και οι ''ρετσινιές''.
Κάποιοι βιάζονται,να δουν λέξεις πίσω από τις λέξεις,κάποιοι έχουν στήσει τα χαρακώματα πριν καν τα ''στρατόπεδα'' αντιπαραταχτούν.
(Αν υπάρχει λόγος να αντιπαρατάσσονται)
Σχολιάζεις κριτικά την υπερκατανάλωση,ΤΗΝ ΥΠΕΡΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ,έχοντας παραδεχτεί πως ενδίδεις ο ίδιος,και αίφνης,βαφτίζεσαι εχθρός της κατανάλωσης...
Λες για τα δύο μέτρα και δύο σταθμά που πολλάκις επιδεικνύουν ανα τη γη οι Η.Π.Α. ,και βαφτίζεσαι αντιαμερικανός και οπαδός του σοσιαλισμού των ηλιθίων..
Κι όχι από τον οικοδεσπότη,σπάνια,μα από τους μουτζαχεντίν του,μιας και είναι επίκαιρο.
Τουλάχιστον άτομα με τα οποία μιλάω ιδιωτικά,έξω από το blog,γνωρίζουν την άποψη και την εκτίμηση που του έχω.
Δεν θεωρώ πως έφτασε στην επάρκεια που έφτασε,από κάθε άποψη και σε κάθε τομέα,για να έχει ανάγκη να του υπενθυμίζουμε καθημερινά πόσο σπουδαίος είναι.
Δεν ξέρω...

Filomila είπε...

Apousia:
Δε θεωρώ ότι οι "θιασώτες" της εκάστοτε πλειοψηφίας είναι βάρβαροι. Κάθε άλλο. Ανήκω στην πλειοψηφία. Σε κάποια πλειοψηφία. Σε πολλές πλεοιψηφίες. Έχουμε πολλές ταυτότητες, κάποιες πιο κεντρικές κάποιες περισσότερο περιφερειακές, οι οποίες όλες μαζί φτιάχνουν την αναγνωρίσιμη ως εγώ-ταυτότητα. Αδυνατώ να σκεφτώ κάποιον που δεν ανήκει σε έστω μία πλειοψηφία.
Οι συγκεκριμένοι "βάρβαροι" είναι αυτοί που υπερασπίζονται ΑΚΡΙΤΑ το status quo, την καθεστηκυία τάξη.
Αυτοί οι βάρβαροι λοιπόν.
Ίσως να ήταν καλύτερο να το είχα αποσαφηνίσει εξ αρχής αλλά θεώρησα ότι από τα συμφραζόμενα δύσκολα θα οδηγούνταν κανείς σε μια τέτοια γενίκευση.

Ανώνυμος είπε...

castolidefkis said:

Υπάρχει ένα πλειoψηφικό ρεύμα, που ενώ δεν έχει ιδέα τι, ποιος, γιατί, τι θα εάν δεν κλπ είναι ο Ν. Δήμου, τον «θαυμάζει», θέλει να του μοιάσει, αφιερώνεται στο blog έχοντας την πεποίθηση ότι η Ελλάδα χωρίς τον Ν. Δήμου θα υφίστατο τεράστια πολιτιστική ορφάνεια κλπ...

Πράγματι, η Ελλάδα δεν έκλαψε τον Καβάφη. Για να ειμαστε επίκαιρες.

emfortos είπε...

Γιατι τοσοι νεοι συνομιλητες αποψε;
κ μαλιστα υπερ της παραμονης του blog;

Γιατι καθε μερα ειναι πολλοι οσοι νοιαζονται να δουν τα σχολια σου ΝΔ
κ των σχολιαστων σου.

Και βεβαια δεν καθεται καποιος να βλεπει κ να διαβαζει κατι που δεν τον ενδιαφερει.
Και βεβαια καποιος που διαφωνει καθεται με επιμονη να περασει την αποψη του
Και βεβαια οποιος ειναι "παλιος" στην παρεα εχει μια ανεση να πει κ ενα αστειο να κανει πλακιτσα κ αν χρειαστει γινεται κ "κομματι"



Αλλωστε αν ψαχνουμε εδω ειναι για να δουμε τον ΝΔ κ τους συνομιλητες του κ το κεντρικο νοημα των λεγομενων κ οχι την εκδοση μαζικου ψηφισματος που δεν θα το ηθελες κιολας



Για να νιωσεις πιο ανετα με ολους μας κ να μπορουμε κ εμεις να ρουφαμε το μεδουλι καλο ειναι να γινεις εσυ ο μαθητης με προσωπικοτητα μεσα στην ταξη κ να εχεις απεναντι σου καθηγητες [εμας!!]
αλλοτε να σε καταλαβαινουμε
αλλοτε να σε θαυμαζουμε
αλλοτε να λεμε κανετε ησυχια να ακουσουμε που το παει παλι ο νεαρος Δημου
αλλοτε να λεμε θα ζουμε αραγε μετα απο χρονια να το δουμε αυτο το παιδι με το πνευμα κ το θαρρος που θα φτασει που θα παει τον κοσμο του[μας];




H αιθουσα ειναι μεγαλο σχολειο ΝΔ
Ακου εναν καθηγητη τι περιμενει απο το "διαβολακι"

christoforos είπε...

Κανείς δεν είναι τέλειος κύριε Δήμου. Εσείς γιατί να αποτελείτε εξαίρεση;

apousia είπε...

@filomila
Ήμουν σίγουρη για τις διευκρινίσεις,και αν πρόσεξες το έσβησα πολύ πριν γράψεις την απάντηση.
Ευχαριστώ πάντως!

mantz είπε...

@ nikos dimou:
Επιτρέψατέ μου μια αναλογία, από το πρόσφατο(;) παρελθόν:
Όταν ο κ. Μάνος αποφάσιζε να βάλει τους "Φιλελεύθερους" στο ράφι γιατί δεν κατάφερε να αλλάξει την Ελλάδα σε 10-20 μήνες (!) η θέση σας ήταν να διατηρηθεί το κόμμα εκείνο με μικρότερο κόστος / οικονομικότερη λειτουργία, προφανώς γιατί βλέπατε την ανάγκη αυτού του διαρκούς "πολέμου" ενάντια στις κατεστημένες αντιλήψεις, ανεξαρτήτως προσωρινών δυσκολιών και εμποδίων. Απορούσα τότε με την... αφέλεια του κ. Μάνου να περιμένει τόσο άμεσα αποτελέσματα. Από την άλλη, κατανοώ και το άγχος του να "παράξει έργο", όπως το αντιλαμβάνεται ο ίδιος αντί να έχει έναν άχαρο ρόλο βουλευτή αντιπολίτευσης. Το άγχος του να είναι "δημιουργικός". Και κατανοώ ότι άλλο νοητό χρονικό ορίζοντα έχω εγώ, ο 30ρης / 35άρης και άλλη κάποιος που έχει περάσει τα 60. Αυτός θέλει να αφήσει "έργο" απτό, εδώ και τώρα, επειγόντως.

Όμως, και η καλλιέργεια / δημιουργία ενός πόλου... "σκεπτικών" / ορθολογιστών / "φιλελεύθερων" (ότι και όπως το προτιμά ο καθένας) είναι και αυτή έργο και μάλιστα πολύ πιο δύσκολο και απαιτητικό σε δυνάμεις και ταλέντο από ότι π.χ. η διεκπεραίωση ενός δημόσιου έργου. Αυτό δείχνει και η γύρω μας πραγματικότητα άλλωστε.
Κάπως έτσι βλέπω και τη δική σας τωρινή περίσκεψη. Ξεπεράστε τη. Ότι γράφεται (-ε) μένει.

Φιλικά, και με ευχές για καλή συνέχεια!

@ anula:
Το σχόλιό σου των 10:55 χτύπησε διάνα. Να υποθέσω ότι κι εσύ έχεις πατήσει στην απέναντι "όχθη" κάποια στιγμή; Μακριά από το ελληνικό νεκροταφείο της σκέψης (aka σχολείο);

andy dufresne είπε...

O ΝΔ είναι ο μόνος έλληνας διανοούμενος που συνομιλεί με το κοινό.
(Πάσχο περιμένουμε να γίνεις ο δεύτερος)

Και κάποιοι εδώ τον κατηγορούν ως απόλυτο την ημέρα που το θέμα του post είναι ο σκεπτικισμός...

Προχθές άλλαξε (!!) το post του μετά από σχόλια για τα σλόγκαν.
Τόσο απόλυτος!

Ξέρετε πολλούς απόλυτους διανοούμενους να λένε mea culpa;

Απ΄την άλλη πλευρά διαβάζεις κάποιους πρωτοεμφανιζόμενους (so_far, filomila, emfortos) και λες αξίζει τον κόπο...

Ανώνυμος είπε...

Αν πρόκειται ανά τρία posts να συζητάμε αν πρέπει να είναι ανοιχτό το blog ή όχι, τότε κάτι δεν πάει καλά...

Την πρώτη φορά που μπήκα εδώ ήταν πριν κανένα μήνα. Άρχισα να διαβάζω ένα προς ένα όλα τα προηγούμενα posts και φυσικά τα σχόλια των αναγνωστών. "Μεγάλη τιμή", σκέφτηκα! Ο Δήμου να συνομιλεί με το κοινό κάθε μέρα τη στιγμή που "άλλοι επώνυμοι" δεν καταδέχονται να απαντήσουν καν σε ένα χαιρετισμό περαστικού στο δρόμο!

ΟΚ, ο άνθρωπος είναι αυτός που είναι, λέει την άποψη του, άλλοι συμφωνούν, άλλοι διαφωνούν. Αλλά ξέρετε κάτι; Ουσιαστικά το ίδιο συμβαίνει και κατά την έκδοση ενός βιβλίου: κάποιοι συμφωνούν με τα γραφόμενα, κάποιοι διαφωνούν και κάποιοι απλά συνταξιδεύουν με τις σκέψεις του συγγραφέα. Απλά εκεί δεν υπάρχει αυτή η άμεση επαφή συγγραφέα-αναγνώστη όπως εδώ!
Αλοίμονο στους συγγραφείς που την επομένη της έκδοσης ενός έργου τους θα είχαν να αντιμετωπίσουν το κοινό με τον τρόπο που επιτρέπεται να γίνεται εδώ! Εσείς το τολμήσατε με τον τρόπο σας, με αυτό το Blog. Και δείχνετε να αντέχετε! Εφόσον συνεχίζετε αυτήν την επικοινωνία, αυτό χαρακτηρίζεται θετικά από εμάς, τους αναγνώστες σας....

Πολύχρονη επικοινωνία λοιπόν με το κοινό μόνο μέσα από τα συγγράμματά σας, τα άρθρα σας σε εφημερίδες και περιοδικά! Και ξαφνικά! Μέσα σε ένα μήνα, τρεις φορές να τίθεται από το δημιουργό αυτού του blog το ερώτημα: "To be or not to be?"

Μέσα από αυτή τη δημιουργία σας κυρ-Νίκο μας, έχουμε τη δυνατότητα να επικοινωνήσουμε μαζί σας και με άλλους. Να διαβάζουμε τις σκέψεις σας αλλά και των άλλων. Που ο καθένας μας μαθαίνει από αυτές. Ακόμα κι εσείς φαντάζομαι!

Πολλές φορές διάβασα το post σας, τα σχόλια, αλλά δεν είχα κάτι σημαντικό να πω κι εγώ για να συμπληρώσω το παζλ. "Καλύτερα να μασάς, παρά να μιλάς...", σκέφτηκα.

Μην το κουράζετε λοιπόν. Βαραίνει το blog με τέτοιες σκέψεις. Κι οι αναγνώστες-σχολιαστές βαραίνουμε. Και προπάντων μην ξεχνάτε ότι σε ένα τραπέζι με τέσσερις καπνιστές, συχνά θα βρείτε πέντε μάρκες τσιγάρων...

Ελπίζοντας ότι δεν θα δώσουμε τελικά ραντεβού όλοι οι επισκέπτες σας σε κανένα reality show αντί του blog σας!

Με σεβασμό
Ορέστης Ενίοτε

Aphrodite είπε...

(Ffw 15 σειριακά χρόνια μετά)


Σιχτίρ... Εψαχνε τόσην ώρα να βρει τις τσίχλες νικοτίνης μeς την τσάντα της (ό,τι κι αν ψάχνεις μέσα σε μια γυναικεία τσάντα βρίσκεται πάντα στον πάτο, αξίωμα!) – τα nicotine patches δεν εκαναν δουλειά, ήθελε σαν τρελλή ν’ανάψει τσιγάρο, να κάνει αυτές τις κινήσεις που της εξαγόραζαν λίγα δευτερόλεπτα ακόμη («Πόση αξία έχουν καποια δευτερόλεπτα κάποιες φορές, in a moment there is time for decisions & revisions which a moment will reverse, πού τον θυμήθηκα τώρα τον Εliot? Γερνάω, τα χρόνια μου μόνον σκόρπιες φλασιές από τη χώρα που δε μένω πια εκεί...")

Δεν βρήκε καμμία, άρπαξε τον irish coffee της & έκανε τουμπεκί όσο οι άλλες μαμάδες που καθόντουσαν δίπλα της μιλούσαν απελπιστικά ταυτόχρονα – κι απαντούσαν κιόλας η μια στην άλλη- για τα παιδιά τους, τα σχολεία τους, τα ρούχα τους, και σε κάθε, μα κάθε πάρτυ, μετά από 10 μετρημένα λεπτά φλυαρίας περνούσαν σε εξομολογήσεις για το πόσο ψυχοβγαλτικά ήταν στην πραγματικότητα τα βλαστάρια τους και πόσα πλήρωναν στον τοπ ψυχαναλυτή που ψώνισαν – μέσω word-of-mouth φυσικά...

Ηταν πολύ κουρασμένη, είχε κάνει ήδη το ταρτάν που της αναλογούσε ίσια & κόντρα, ξανά και ξανά, κι ούτε μετάλλιο ούτε τίποτα, μόνο ένα παιδί που την έγραφε, όταν δεν την μισούσε δηλάδή.... Κάποια ωραία ημέρα στη δουλειά, αφού είχε πετύχει μια από τις πιο πολυσυζητημένες μεταγραφές («Γυναίκα στο τιμόνι? Φαντάσου με πόσους έχει πάει εκεί μέσα η κ@$%^&*! Τι, δεν έχει πάει? Α την κ@$%^&*!» παραλήρημα στις σωμόν σελίδες στις οποίες έχεζε ο Πέρσης η φλοκάτη...) είπε τα παρατάω, να και οι τίτλοι, να και τα bonuses, να και οι Μαλβίδες σας, βάλτε τα εκεί που ξέρετε, βα-ρέ-θη-καααα!

Κι αγόρασε τον πιο ακριβό σύζυγο που άντεχε η... δανειοληπτική της ικανότητα – 55-άρη, κάποτε ωραίο, φτασμένο, χορτάτο, έτοιμο να πέσει από το κλαρί απάνω της και να της παραχωρήσει υψηλή κυριότητα στην ζωή του. Τα λεφτά του δικά τους, τα λεφτά της δικά της, αρκεί να έκαναν κάνα-δυό παιδιά, μη τυχόν και δεν αναπαρήγαγε η ψωνάρα το γενετικό του υλικό κι έχανε η φυλή... Το τέλειο pre-nup και κατ’ευθείαν IVF, όχι και να πηδιόμαστε σαν τα λαγουδάκια χρυσέ μου! (Γι’αυτή τη δουλειά υπάρχουν τα απανταχού pool boys, με την κ@$%α στο μάτι, τη δική σου δηλαδή, στο δικό τους το μάτι.... Κι ως γνωστόν, την κ@$%α σου δεν την παντρεύεσαι, αν θες να περάσεις καλά... Την βολή σου, βεβαίως!)

Πέντε προσπάθειες (καινούρια πτέρυγα στο ΙΑΣΩ), ορμόνες που θα γκάστρωναν ακόμη και αρσενικό ιπποπόταμο, κλάμματα, φωνές, υστερίες και ο άλλος να πηγαίνει για γκολφ 3 μέρες τάχα μου και να γυρνάει με τα ίδια ρούχα, ατσαλάκωτα, όπως μένουν άθικτα όταν τα φοράει επί 3-ήμερου ο καλόγερος κι όχι εσύ... Η τελευταία απόπειρα έπιασε (η καφετζού της Μάρας άραγε?), φύτεψαν 4, πρόβλημα στα 3, «μείωση», έμεινε ο ένας ο Χουντίνι... για να της βγάζει τέσσερα χρόνια αργότερα την ψυχή ανάποδα και τα κουνέλια ίσια!

Σήμερα, το πάρτυ γενεθλίων νούμερο 8 ή 10 γι’αυτόν τον μήνα, στο κτήμα μ’αμπελώνα δίπλα, που το είχαν μετατρέψει σε πάρκο θεαμάτων με κλόουν και ξυλοπόδαρους οι γονείς Αχώνευτου. Είχε κάνει πλέον η δικιά μας συμφωνία με τον Σέρκο ότι τα καλύτερά του ασήμια θα της τά’φερνε 10-10 πακέτο σπίτι, μην κατεβαίνει κάθε τρεις και λίγο, η ξεκούρασή της ήταν πολύτιμη, τα νεύρα της ήταν πολύ παιγμένα...

Αλλαλάζοντα παιδάκια, ασθμαίνουσες Φιλιππινέζες, σωστό καλειδοσκόπιο τσιρίδων και σινιέ ρούχων, έπαιζαν με την υπομονή ολονών (μονωτική στο στόμα και πέταμα στον τοίχο η υπομονή)....

Παρήγγειλε τον δεύτερο irish, διαβολοστέλνοντας και τον ομοιοπαθητικό της (σιγά μην κόψω τον καφέ γιατρέ μου, έχω κόψει το τσιγάρο, το ποτό, το σέξ, τις φλέβες μου, αλλά τον καφέ δε γίνεται!). Το βλέμμα της έψαξε να βρει στον χαμό την Ουκρανέζα «επαγγελματία» baby-sitter της, που ο θεός να την έκανε «Ουκρανέζα», «επαγγελματία» και «baby-sitter» δηλαδή – αλλά το πρακτορείο την έστειλε σαν την καλύτερη... Από τι? Από τις άλλες? Μάλλον μόνον από κείνην, που επιτέλους της χαρίστηκε ο Χουντίνι και όσο δυνατά και να τον αγαπούσε, δεν της έβγαιναν όλα τα μαμαδίστικα μαζί του...

Το μετάνοιωνε για την παραίτηση, της άρεσε to boss people around, το μετάνοιωνε όμως κι όποτε συζητούσε για την επάνοδό της – το βράδυ κουκουλωνόταν στο ζεστό της πάπλωμα (αχ τότε που ένα σώμα και μόνο το τυλιγόταν και δεν καταλάβαινε ούτε χιονιά...) και κατέστρωνε σχέδια σατανικού come-back, σε replay τη σκηνή που το ανακοίνωνε στον άντρα της «Κωνσταντίνε πάω να μείνω για λίγο στο άλλο, το παιδί θα το έχει η μάνα μου, μην ανησυχείς, ξαναμπαίνω στην εταιρεία – κάνε κι εσύ τη ζωή σου, μόνο δε χωρίζουμε για χάρη του παιδιού, οκ? ...». Και κρυφογέλαγε στον ύπνο της και την άλλη μέρα αγόραζε ό,τι πιο απίθανο φανταζόταν ανθρώπου νους στον Χουντίνι για να εξαγοράσει τις τύψεις της...

2 Β continued...

mickey είπε...

Α, ρε Θεά, σε πάω με χίλια!

Προφανώς έλαβες υπόψη το όριο των λέξεων και μας το ...έκοψες!

Κρίμα που δεν ολοκλήρωσες πάντως...

...αν και βεβαίως, όπως σου έγραψα, υποψιάζομαι από την αρχή το τέλος ;)

Aphrodite είπε...

Είναι πολύ αργά πλέον, κουτουλάω, αλλά ήθελα να τελειώσω με τον λούκουμο - τελικά μου βγήκε 4ο και 5ο μέρος, τα έβαλα στο προηγούμενο, μια που είναι... ωδή στην κατανάλωση! Κατά λάθος όμως το 4ο το έβαλα κι εδώ, είναι το αμέσως προηγούμενό μου, συμπαθάτε με, είναι η ώρα τέτοια... Ας το σβήσει ο γάτος, να μην κλέβει χώρο...

(harry, κράτα το πόνημα από τα μιστάμου!)...

Καληνύχτα σε όλους, καλό ξημέρωμα και πάλι!
:-)

Aphrodite είπε...

@mickey,

Ακόμη ξύπνιος? Εχει πανσέληνο & ήρθες για καντάδες?

Σ'αφήνω, θα σε διαβάσω σε λίγες, ελάχιστες ωρίτσες...

Ζζζζζζζζζζζζζζζζζζζ!

resident είπε...

Τι βλέπω? Πάλι τα ίδια.
Ασφαλώς και το μπλογκ πρέπει να συνεχίσει. Tους λόγους τους έχουμε πει.

N.Y.X.T.A. είπε...

Ερωτηματα κυριε Δημου αν αξιζει να υπαρχει κατι και το νευμα αναμονης απο ενα κοινο ,ενεργο η μη ,ειναι ψευτικα πραγματα.Τι ρωτας ,σε ποιους απευθυνεσαι ,σε ποιους πας αναποδα στο ρευμα και ζητας την γνωμη τους.Τους γνωριζεις?Τους εμαθες?Θεωρεις οτι θα υπαρχει βοηθεια απο αυτα που θα σου απαντησουν?Σκεπτικισμος?Μαλλον πειραμα.Και εχουμε χορτασει απο αυτα.Ερωτηματα κοινης γνωμης.Πραγματικα ντροπη γιατι ετσι οπως λετε κυριαρχει σε εσας η αμφισβητηση.Κανεις μαλακας αμφισβητιας δεν θα ρωτουσε αν κατι που θελει να υπαρχει αξιζει.Αρα κινεισαι εκ του ασφαλους και μιλας σαν μια πεταμενη διαφημιση.Αν πραγματικα θελεις να ταραξεις τα νερα δεν το κανεις συναινετικα.Αυτη ειναι η δημοκρατια σου που ειπες στο προηγουμενο αρθρο?

Ρωτας αν ειναι να κλεισει ?

Μονο του θα πεθανει,θα το δεις αν δεν εχεις δει κατι παρομοιο να πεθαινει.

Ακου εκει .Αμφισβητια του καναπε.Ντραπηκα που το διαβαζω ρε...

Και συγνωμη για το υφος μου ....Απο δω και στο εξης δεν προκειται να ξαναμπω εδω.Ασχετα αν ειχα πολλες αντιρρησεις για αυτα που γραφοντουσαν ,ηταν ζωντανο.τατα

Ανώνυμος είπε...

μερικα σχολια ειναι απο λιγο εως πολυ προσβλητικα, και τελειωνουν ως εξης: "δεν θα ξαναπατησω σε αυτο το μπλογκ"

να δουμε ποιος θα κρατησει την υποσχεση του:)

ολιγοσυναπτικά σας αποστελλω Χαιρετισμόν, Αννούλα του Χιονιά.

Nikos Dimou είπε...

Καλημέρα!

Εκτός που σήμερα θα τρέχω, μου προέκυψε και αδιαθεσία. Θα είμαι σύντομος.

Πολλοί διατύπωσαν την απορία πώς γίνεται να μην έχω δικές μου απόψεις και απλώς να υιοθετώ κάποιες για να προκαλέσω αντίθεση και ισοσθένεια.

Δεν είπα ότι δεν έχω δικές μου αποψεις - απλώς δεν είναι απόλυτες και δογματικές. Στο ποστ τις χαρακτήρισα "πραγματιστικές". Όπως οι επιστημονικές θεωρίες, ισχύουν εφόσον κάνουν την δουλειά τους.

Το να τεντώνεις την αντίθεση για να προκαλέσεις τον διάλογο είναι νόμιμη φιλοσοφική μέθοδος - από τον καιρό του Σωκράτη, των Σοφιστών και του Πλάτωνα.

"Αμφισβητίας του καναπέ" δεν είμαι - έχω πάει στον πόλεμο κι έχω αρκετά τραύματα. Και πιο συναινετικά από ότι εργάζεται αυτό το μπλογκ... δεν γνωρίζω άλλο.

Και παλι καλημέρα!

paragrafos είπε...

Ήταν έναν καιρό, λέει ο ρεμπέτης Παππαϊωάννου, κάτι κουτσάβια που ούτε να κουβεντιάσουν ήξεραν, μήτε να διασκεδάσουν, μήτε να λυπηθούν μπορούσαν μήτε να χαρούν. Ήθελαν μονάχα να γκρεμίζουν και να χαλούν, να σπάνε κεφάλια και να μαχαιρώνουν για ένα στραβοκοίταγμα, για το τίποτες δηλαδή. Πολλοί από δαύτους είχαν κάμες και κάποιοι πιστόλια στον κόρφο. Μια μέρα φάγανε ένα κιθαρίστα για πλάκα. Συχνά ήταν επικίνδυνα τα πράγματα, γιατί τα τσογλάνια αυτά πήγαιναν, στα καλά καλούμενα, και πήραζαν ανθρώπους τίμους, τις γυναίκες τους, τα κορίτσα του και τότε έβλεπες το μαγαζί να γιομίζει αίματα και δεν ήξερες πόσοι ήτανε οι ζωντανοί και πόσοι οι πεθαμένοι. Παλιάνθρωποι, κατάλαβες, δίχως ιερό και όσιο, κάναν τους καμπόσους αφού ξέρανε ότι εμείς οι λογικοί φυλαγόμασταν, όχι επειδή φοβόμασταν αλλά επειδή είχαμε αξιοπρέπεια, κούτελο καθαρό κι συνείδηση, είχαμε και παιδιά να θρέψουμε και να μας αγαπάνε και ν΄ αφήσουμε κι ένα όνομα στην κοινωνία κι όχι αύριο να δείχνουν τα παιδιά μας και να λένε: "να, ο γιος τού μαχαιροβγάλτη, να η κόρη του φονιά"! Αλλά τι να κάνουμε, όπως κάθε σπίτι έχει τον απόπατό του, έτσι και η κοινωνία έχει τα ραμολιμέντα τού κερατά!

(για την παράφραση)

Παράγραφος

paragrafos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
paragrafos είπε...

Κε Νίκο, καλημέρα σας!

τα μεσάνυχτα βγήκαν χυδαίοι βριυκόλακες (εξ ου και τα λόγια του... ρεμπέτη). Πρέπει να διαγραφούν τα σχόλια τους.

ΜΕ αγάπη

Παράγραφος

Aphrodite είπε...

@ΝΔ,

Το των 11:56 τουλάχιστον...Είναι κρίμα & άδικο....

Την καλημέρα μου, μας κολλήσατε βαρειά ημέρα, άντε και να δούμε πώς θα βγει...

Κρατώ από τα χτεσινά highlights,

@glenn,
"Λέτε τελικά ο ίδιος ο Freud να ήταν ένα troll της επιστήμης;"

και ακόμη

@To ena kai to mhden,
"Το ερώτημα to blog or not to blog se 3.000.000 χρόνια θα έχει απαντηθεί,το ίδιο και τα μυστήρια της ύπαρξης.Μια μέρα θα μάθουμε(καλά μπορεί να είναι και νύχτα) "

Χρειάζομαι όσο περισσότερο χιούμορ γίνεται σήμερα... :)

ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ σε όλους σας!

Θοδωρής Κλιάφας είπε...

Η αλήθεια και τα όριά της

Απέναντι στην έννοια και την αξία της αλήθειας οι άνθρωποι υιοθετούν τέσσερις ουσιωδώς αποκλίνουσες μεταξύ τους στάσεις. Οι στάσεις αυτές δεν υπαγορεύονται από κάποιες συγκεκριμένες ιδεολογίες, αλλά αντιστοιχούν σε τέσσερις βασικούς τρόπους ύπαρξης και τις συναντούμε σε εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους πολιτισμικά και κοινωνικά περιβάλλοντα. Η σημασία που αποκτά για τον κάθε άνθρωπο η αλήθεια μπορεί να ερμηνευθεί έως ένα βαθμό μέσα από τα προσωπικά του βιώματα, να τεκμηριωθεί μέσα από τις προσλαμβάνουσες παραστάσεις και να ανιχνευθεί μέσα από τις ψυχικές του προδιαθέσεις, χωρίς πάντως -ευτυχώς!- η οποιαδήποτε ανάλυση να μπορεί να εξαντλήσει το βάθος της προσωπικότητας του κάθε ανθρώπου και να αιτιολογήσει επαρκώς τις επιλογές και τις ιεραρχήσεις που έχει κάνει στη ζωή του.

Υπάρχουν άνθρωποι για τους οποίους η αλήθεια είναι απλώς μια σημαία ευκαιρίας, ένα απλό περίβλημα χρήσιμο για να μπορούν να ικανοποιούν τις ανάγκες τους και να εκπληρώνουν τις φιλοδοξίες τους. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν όσοι συνειδητά γίνονται μεταπράτες της αλήθειας ή ορθότερα των αληθειών, καθώς τις αλλάζουν με περισσή ευκολία ανάλογα με τις συγκυρίες. Υπάρχουν επίσης και εκείνοι, και είναι μάλιστα περισσότεροι, που δεν είχαν ποτέ τα εφόδια, τη διάθεση ή την ευκαιρία να αναρωτηθούν γιατί καταφάσκουν σε όσα καταφάσκουν. Ασφαλώς η ανειλικρίνεια των μεν δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την αφέλεια και την άγνοια των δε, ωστόσο και στις δύο περιπτώσεις το κοινό στοιχείο είναι ότι η αλήθεια προσλαμβάνεται ως μία κατά βάση εξωτερική συνθήκη.

Σε μια τρίτη μεγάλη κατηγορία μπορεί να συμπεριληφθούν οι άνθρωποι οι οποίοι μετά από κόπο, έρευνα, επιμέλεια και ζήλο κατέληξαν να εσωτερικεύσουν ορισμένες αρχές και αξίες που προσδίδουν νόημα στη ζωή τους, τους βοηθούν να αντιληφθούν τον κόσμο που τους περιβάλλει και να πορεύονται με συνέπεια μέσα σ' αυτόν. Αυτή όμως η συνειδητή, η ώριμη κατάφαση στην αλήθεια μπορεί να βιωθεί με εντελώς διαφορετικούς τρόπους. Υπάρχει ένα υπαρκτικό χάσμα ανάμεσα σε εκείνους για τους οποίους η αλήθεια ανευρέθη άπαξ και δια παντός και σε εκείνους για τους οποίους η αλήθεια η δική τους είναι μια επιλογή ανάμεσα σε πολλές άλλες δυνατές. Οι πρώτοι είναι μύστες της ορθής δόξας, ενώ οι δεύτεροι είναι οδοιπόροι του σκεπτικισμού.

Για τους πρώτους οι διαφοροποιημένες ή και αντίθετες αρχές στις οποίες όλοι οι άλλοι αναγνωρίζονται είτε συνιστούν προϊόν πλάνης και κακοδοξίας είτε, στην καλύτερη περίπτωση, αποτελούν μια ατελή προσέγγιση της μίας και μόνης ζωτικής αλήθειας. Ενώ για τους δεύτερους πολλές, αν και όχι όλες, από τις αξίες και αρχές που κάποιοι άλλοι πρεσβεύουν και εφαρμόζουν είναι εξίσου έγκυρες και αξιοπρόσεκτες με τις δικές τους, καθότι είναι συνεκτικές, έχουν πιστοποιημένη διάρκεια και παράγουν αποτελέσματα. Η παραδοχή ότι ο κόσμος είναι και πιθανότατα θα εξακολουθήσει να είναι πλουραλιστικός και όχι μονιστικός, η επίγνωση ότι υπάρχουν άτομα και κοινωνίες ολόκληρες που συγκροτούνται, ζουν και δημιουργούν σε πείσμα των δικών τους παραστάσεων και αντιλήψεων δεν αποδυναμώνει το αίσθημα αυτοεκτίμησης ούτε παραλύει τη δημιουργικότητά τους. Το αντίθετο, η εξοικείωση με την ιδέα και το περιεχόμενο της ετερότητας ή καλύτερα των πολλών και σε πολλά αντινομικών μεταξύ τους ετεροτήτων τους ωθεί να κατανοήσουν βαθύτερα εκείνα στα οποία οι ίδιοι καταφάσκουν.

Οι μύστες της ορθής δόξας αδυνατούν να φαντασθούν ότι η αλήθεια κλίνεται και στον πληθυντικό αριθμό. Αξιωματικά αρνούνται να αποδεχθούν ότι η αλήθειά τους μπορεί να είναι σφαλερή ή ακόμη ότι θα μπορούσαν, υπό διαφορετικές συνθήκες, να είχαν διαμορφώσει μια άλλη αντίληψη για την αλήθεια, μερικώς ή ριζικά διάφορη προς τη δική τους. Γι' αυτούς ο κόσμος θα ήταν ομορφότερος και περιεκτικότερος αν έτεινε προς τη δική τους αλήθεια, μερικοί μάλιστα αντιλαμβάνονται την ιστορική εξέλιξη ως μια αναπότρεπτη διαδικασία που ενσωματώνει τον σύνολο κόσμο στην κοσμοθεωρία τους.

Από την άλλη πλευρά, οι οδοιπόροι του σκεπτικισμού δεν αισθάνονται ότι μειώνεται καθόλου η εμβέλεια και η ποιότητα των επιλογών τους από το γεγονός ότι οι αρχές τους και οι αξίες τους δεν αποτελούν τη μία και μοναδική καθολικά αποδεκτή αλήθεια ούτε αναστατώνονται στην σκέψη ότι υπό διαφορετικές συνθήκες θα είχαν διαμορφώσει κάποιες άλλες αντιλήψεις που θα απαρτίζαν μια εναλλακτική αλήθεια. Επιπλέον δεν αρνούνται ότι ορισμένα από εκείνα τα οποία έχουν καταλήξει να αποδέχονται ως βασικά ενδεχομένως να τα αναγνωρίσουν κάποτε ως λιγότερο αξιόλογα ή ως λανθασμένα και να επιλέξουν να τα εγκαταλείψουν ή να τα τροποποιήσουν.

Οι τέσσερις αποκλίνουσες τάσεις που περιέγραψα είναι κατ' αρχήν συμβατές με όλες τις μείζονες πολιτικές και θρησκευτικές ιδεολογίες. Βεβαίως ορισμένα συστήματα αξιών διευκολύνουν τον προσανατολισμό όσων τα υιοθετούν προς συγκεκριμένες στάσεις απέναντι στην έννοια και την αξία της αλήθειας. Δεν υπάρχει πάντως κάποια μονοσήμαντη σχέση ανάμεσα στις μεγάλες πολιτισμικές συνομαδώσεις και στον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι που ανήκουν σ' αυτές συλλαμβάνουν και χειρίζονται την αλήθεια. Καιροσκόποι της αλήθειας υπάρχουν παντού και πάντοτε, όπως επίσης αφθονούν σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης και σε όλες τις ιστορικές περιόδους οι μη συνειδητοί οπαδοί ιδεολογιών, αξιών και αρχών.

Μπορεί, εκ πρώτης όψεως, να θεωρηθεί ότι από τη μια πλευρά οι θρησκευτικές δοξασίες ευνοοούν την ανάπτυξη μονιστικών αντιλήψεων, ενώ από την άλλη πλευρά ο ορθός λόγος προάγει τον πλουραλισμό και την αλληλοκατανόηση. Ωστόσο δεν αποκλείται ένας πιστός να είναι περισσότερος δεκτικός στην αλήθεια των άλλων παρότι ένας ορθολογιστής. Και ό,τι παρατηρείται σε ατομικό επίπεδο μπορεί κάλλιστα να διαπιστωθεί και στο συλλογικό, έτσι ώστε μια ορθολογιστική κοινωνία να συναγωνίζεται επάξια ή και να υπερκεράζει μια θρησκόληπτη σε αυταρέσκεια και σε αντίστοιχη εχθρότητα απέναντι σε κάθε μορφή ετερότητας.

Ο φανατισμός δεν είναι προνόμιο καμίας ιδεολογίας. Κανένα σύστημα αξιών και αρχών, όσο γενναιόδωρο και ευρύχωρο και αν εμφανίζεται, δεν είναι απρόσβλητο από την μισαλλοδοξία. Καμία αλήθεια δεν είναι ικανή αφ' εαυτής να αποτρέψει όποιον την ενστερνίζεται από την τάση προς την περιχαράκωση -ακόμη κι αυτή η απόπειρα κατηγοριοποίησης που επιχειρώ το καταδεικνύει. Κανείς άνθρωπος δεν μπορεί να είναι σε κάθε περίσταση και προς όλους ανοικτός. Γι' αυτό το λόγο η προσωπική στάση και ευθύνη του καθενός απέναντι στην έννοια και την αξία της αλήθειας συνιστά καθοριστικότερο παράγοντα από την οποιαδήποτε συγκεκριμένη ιδεολογική ένταξή του.

heinz είπε...

@ΝΔ

Δεν είστε σκεπτικός ως προς τον σκεπτισμό σας?

(καλά, μη βαράτε ένα αστείο έκανα...)

Καλημέρα!!!

heinz είπε...

@Mickey

Βρήκα φορμαλιστικό τρόπο να το εκφράσω. Το κάνουμε δημοσίευση???

function skeptikos() {

skeptikos();

}

glenn είπε...

@ΝΔ: Η θέση που παίρνετε στο ποστ δεν είναι ακριβώς σκεπτικισμός. Μου φαίνεται περισσότερο σαν πραγματισμός αλά James στην original μορφή του.

Κάποτε ήθελα να γράψω ένα ποστ στο μπλογκ μου με τίτλο "Πραγματισμός - ο καρκίνος της φιλοσοφίας". Όποιος έχει μελετήσει τα φιλοσοφικά ρεύματα και διαβάσει πραγματισμό, τελικά καταλήγει σ' αυτόν. Είναι πράγματι σαν καρκίνος που κατέφαγε και υποσκέλισε όλες τις φιλοσοφίες που έχουν προηγηθεί. Εμπεριέχει και τον σκεπτικισμό αφού ο πραγματιστής κατά James, δεν μπορεί να είναι δογματικός. Δέχεται μόνο τις ιδέες και τα πράγματα που δουλεύουν και "πληρώνουν" στην πράξη.

Δεν ακύρωσε τις προηγούμενες φιλοσοφίες. Απλώς τις έκανε υπηρέτριές του εκ περιτροπής. Στα μαθηματικά π.χ. επιλέγεις να είσαι πλατωνιστής αν δέχεσαι το αξίωμα επιλογής. Άλλοτε επιλέγεις να μην είσαι. Αλλά παραμένεις πάντοτε πραγματιστής. Τι να το κάνεις το τάδε αποτέλεσμα αν δεν σου είναι χρήσιμο στην συναρμολόγηση του lego της απόδειξης που ζητάς;

Το πρόβλημα είναι ότι ο πραγματισμός δεν μπορεί να εξηγήσει ούτε να ταιριάξει με μια θεμελιώδη ανθρώπινη δραστηριότητα: την περιέργεια. Η φυσική ανθρώπινη περιέργεια προϋποθέτει παιχνιδιάρικη διάθεση, πράγμα εξοβελιστέο απ' τον "mission oriented" πραγματισμό. Κι εσύ ΝΔ έχεις μηδενική διάθεση για παιγνίδια.

Τέλος, άλλο σκεπτικισμός άλλο πνεύμα αντιλογίας.

heinz είπε...

harry reloaded said...

"προσδοκωντας αλλαγη λαου οπως αλλοι...ανασταση νεκρων"


Μετά την εξέγερση της 13 του Ιούνη, ο γραμματέας της Ένωσης Λογοτεχνών, έβαλε και μοιράσανε στη λεωφόρο Στάλιν προκηρύξεις, που λέγανε ότι ο λαός έχασε την εμπιστοσύνη της κυβέρνησης και δεν μπορεί να την ξανακερδίσει παρά μονάχα με διπλή προσπάθεια. Δε θάταν τότε πιο απλό, η κυβέρνηση να διαλύσει τον λαό και να εκλέξει ένα άλλο?


[Μπ. Μπρεχτ, Η Λύση]

apousia είπε...

@harry
Λείπει τώρα ο πυργοδεσπότης,και είναι και αδιάθετος.
Όταν γυρίσει θα το αλλάξει..
Ζήτησες ποτέ κάτι και δεν έγινε?

Nikos Dimou είπε...

Πολύ σημαντικές οι πρωινές καταθέσεις.

Κυριώς οι 12 αρετές του σκεπτικισμου - από το υποκείμενο δικαίου.

Περιέργως πρώτη ανάμεσά τους είναι η περιέργεια, την οπoία (κακώς!) μου αρνείται ο Glenn.

Με τον οποίο συμφωνώ για τον πραγματισμό - το έγραψα ήδη στο ποστ - αλλά διαφωνώ για την μηδενική διάθεση για παιχνίδια.

Πηγαίνετε πίσω να δείτε ποσα ποστ ήταν "παιχνιδιάρικα"...

Ενδιαφέρουσες και οι 4 αλήθειες του ident. Όμως πρέπει να παρατηρήσω ότι δεν ισχύει η άποψή πως όλες: "είναι κατ' αρχήν συμβατές με όλες τις μείζονες πολιτικές και θρησκευτικές ιδεολογίες".

Ο σκεπτικισμός δεν είναι συμβατός με καμία - γι αυτό και είναι πάντα ο απόβλητος και οι σκεπτικοί "οι αναρχικοί" της φιλοσοφίας (Καντ).

Nikos Dimou είπε...

Νέο ποστ στο φούρνο και ψήνεται...

apousia είπε...

@georgia m.
Ναι,δυστυχώς έτσι είναι..
Κι αν όχι πάντα,συχνά.
Ας ζητάμε όμως,τουλάχιστον αν δεν μας ζητείται ως αντάλλαγμα αξιοπρέπεια..

apousia είπε...

Έκπτωση στην αξιοπρέπεια..

gravoura είπε...

Nίκο Δήμου,
Δεσμευτήκατε, επιτέλους, οριστικά πως θα συνεχίσει τη "ζωή" του blog σας. Ευχαριστίες κυρίως στην Αφροδίτη αλλά και τις άλλες θεές. Μια παράκληση κάνω: πάρτε με κι εμένα στο...χαρέμι σας, γιατί όσο εσείς θα...φιλοσοφείτε με τις θεές, κάποιος πρέπει να φροντίζει τον κήπο και τα γατάκια. Τα αναλαμβάνω με χαρά, αρκεί να με αφήνετε να στήνω λιγάκι το....αυτάκι μου στις κουβέντες σας!!!

Ecumene είπε...

ΜΕΤΑ ΤΟ ΑΣΧΟΛΙΑΣΤΟ ΠΟΣΤ(8.33,8.39)ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΟΣΘΕΝΗ ΣΧΕΣΗ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΥ-ΠΡΑΞΗΣ..ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΠΡΑΚΤΙΚΟ...ΕΙΠΑΤΕ ΚΥΡΙΕ ΝΙΚΟ ΣΕ ΠΡΟΣΦΑΤΟ POST,ΟΤΙ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΒΓΑΖΕΤΕ ΚΕΡΔΟΣ..
ΝΑ ΤΟ ΛΕΓΕ ΕΝΑΣ ΛΟΓΙΣΤΗΣ..ΜΑ ΕΝΑΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΗΣ ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ..ΠΟΣΟ ΑΥΞΗΘΗΚΑΝ ΟΙ ΠΩΛΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΣΑΣ ΣΤΗ ΜΕΤΑ-BLOG ΕΠΟΧΗ??
ΔΕΝ ΤΟ ΛΕΩ ΜΕ ΚΑΚΙΑ..ΑΠ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΣΑΣ ΕΜΑΘΕ ΕΝΑ ΣΩΡΟ ΚΟΣΜΟΣ..ΠΡΟΧΩΡΗΣΤΕ,ΚΑΝΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ...

ecoChris είπε...

Συνεχίστε ακάθεκτος Κ. Δήμου!

Σας πρωτοσυνάντησα στις ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΙΔΕΩΝ και από τότε μπαρκάρησα μαζί σας στα όμορφα ταξίδια του μυαλού με καπετάνιο εσάς(και τον Νέμο. Σ’αυτόν θα δόσουμε την τελική μας αναφορά, έτσι δεν είναι;)

Η Οδύσσεια συνεχίζεται...

Oh captain,my captain μακάρι το ταξίδι αυτό να μην τελειώσει ποτέ!

ΥΓ. Να προσέχετε την υγεία σας και τον εαυτό σας. Είναι απαίτηση των αναγνωστών σας που θέλουμε να σας έχουμε μαζί μας για πάντα.

ΥΓ2. Ο άνθρωπος είναι βιολογικό ον και έχει ανάγκη την βιόσφαιρα,δηλαδή τη Γη,τα νερά, τον αέρα για να επιβιώσει.

Η οικονομία είναι ένα πλασματικό κατασκέυασμα που καμμία σχεση δεν έχει με την ουσία της ζωής και την επιβίωση.

Πολλά χρόνια πριν όλες οι κοινωνίες που λειτουργούσαν σε τοπικό επίπεδο ήταν αυτάρκεις και βιώσιμες. Έμοιαζαν με παρθένα, ανέπαφα οικοσυστήματα που δεν είχαν υποστεί ανθρώπινη παρέμβαση.

Μόλις εντάχθηκαν σε ένα παγκοσμιοποιημένο σύστημα ανταγωνισμού έπαψαν να είναι βιώσιμες και άρχισαν να καταρρέουν όπως κατ’αναλογία συνέβη και με όσα οικοσυστήματα έβαλε ο άνθρωπος το χέρι του.

Aphrodite είπε...

@x-watcher,

Pls γρήγορα στου mickey, ξέρεις εσύ!
:-)

Πέτρος είπε...

κύριε Νίκο,

Αν καταργήσεις αυτό το blog, θα χάσει ο εγκέφαλός μου ένα από τα καλύτερα φάρμακα για να μη γίνει φυτό.

Nikos Dimou είπε...

εργοτελίτισσα
"ΠΟΣΟ ΑΥΞΗΘΗΚΑΝ ΟΙ ΠΩΛΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΣΑΣ ΣΤΗ ΜΕΤΑ-BLOG ΕΠΟΧΗ??"

Ούτε 1%! Περιέργως...

Ecumene είπε...

εγω παντως ηδη παρηγγειλα την Ψηφιακη Εποχη και τον σωκρατικο Νικοδημο...
νωρις ειναι ακομα..

Nikos Dimou είπε...

gravoura said...
"Μια παράκληση κάνω: πάρτε με κι εμένα στο...χαρέμι σας"

Μα είσαστε ήδη στο χαρέμι μου. Ως πυργοδεσπότης έχω δικαίωμα επιλογής όλων των θηλυκών της επικράτειάς μου...

blade runner είπε...

andy, ναι, το είχα διαβάσει κι εγώ το κείμενο για τον Μουψή, που μου θύμιζε έναν άλλο γάτο, που σήμερα είναι 12 περίπου ετών και γερνάει σε ένα γραφείο εταιρείας διοργάνωσης συναυλιών, στη Λιοσίων, όπου εργαζόμουν για 4 χρόνια. Τον Μίσκιν, το όνομα από βιβλίο του Ντοστογιέφσκι. Γάτος με τα όλα του και τόσο κοντινός στον Μούψη...

Πολύ συγκινητικό κείμενο, και μια παρατήρηση:

Δεν ξέρω Νίκο Δήμου αν αξιώθηκες ποτέ να νιώσεις μέσα σου το ίδιο αξιοπρεπής με τον Μούψη, αν και υποθέτω πως προέκυψαν τέτοιες στιγμές στη ζωή σου, ωστόσο μοιάζετε πολύ στην όψη! Ναι, ναι, το είχα παρατηρήσει και όταν είχα πρωτοδεί τη φωτογραφία, αλλά τώρα είμαι σίγουρη...

Ανώνυμος είπε...

Μηδενισμός κύριε Δήμου...
Κι εμείς μια τέτοια απόπειρα κάναμε αλλά η διαπίστωση είναι όντως τρικυμία εν τω κρανίω...

resident είπε...

castolidefkis said... "Τα Blog ρε ..... είναι σαν τη ζωή.Κανένας δεν νοιάζεται τι του λέει ο άλλος, όλοι νοιάζονται να πουν το δικό τους."

Μεγάλη αλήθεια. Kάπου κάπου συναντάς και κάποια εξαίρεση πιο συχνα σε αυτό το μπλογκ παρά στη ζωή.

Ανώνυμος είπε...

castolidefkis said:

"Καλά παλικάρια οι σοφιστές, φημολογείται ότι κατοικοέδρευαν στο Εξάρχειο πριν η περιοχή εκπέσει στιγματισθείσα ως πρεζαναρχοειδής"

αν ειναι να καταγγείλεις μία κατάσταση κάντο κατευθειαν μην το φέρνεις γύρω γύρω?

δηλαδη, εαν καταλαβα καλά, θες να πεις οτι οι σοφιστές είναι καναπεδάτοι ενώ η ζωη εκει εξω απαιτει πράξεις? καταλαβα σωστά?

efpalinos είπε...

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ, ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΚΑΙ ΣΙΑ, ΓΡΑΦΕΤΕ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΑΛΕΤΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΑΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΤΥΡΑΝΝΑΕΙ. ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΙ ΤΡΟΜΕΡΟ ΗΦΑΙΣΤΙΟ.

ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΞΑΠΛΩΝΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ. ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ. ΜΑ ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΛΛΕΣ - ΕΝΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ - ΜΑ ΠΟΙΟ ΠΟΛΥ ΟΤΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΑΣ, ΣΕ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΝΑΠΝΟΗΣ.

ΕΙΔΑ ΧΤΕΣ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ
ΤΟ ΕΙΔΑ ΧΑΡΑΓΜΕΝΟ
ΣΕ ΜΙΑ ΠΕΤΡΑ
ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΟΥ ΒΕΖΟΥΒΙΟΥ

Ανώνυμος είπε...

castolidefkis said...

"Το πεδίο ήτανε rock κι έχει καταντήσει παπαρόκ, απλά πράματα..."

αυτη η φραση μπορει να περιγράψει την πνευματική ζωή στην Ελλάδα μετά την ενθρόνιση του Χριστοδουλου:)

Anula Και Σία Επέ

Ανώνυμος είπε...

απολλύων said:

"πορεύεστε με μόνιμους συντρόφους την απογοήτευση, την ειρωνεία, την πικρία και μια μόνιμη απορία για το αν αξίζει τίποτα από όλα αυτά τον κόπο."

ΜΗΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΟΠΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΘΕΩΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΚΑΙ ΑΝ ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΟΙ Ή ΔΙΚΑΙΟΩΜΕΝΟΙ, ΜΟΝΟ ΕΚΕΙΝΟΙ ΞΕΡΟΥΝ (ΕΑΝ ΠΟΤΕ ΜΑΘΟΥΝ) ΕΑΝ ΔΙΚΑΙΩΝΟΝΤΑΙ. ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΔΙΚΑΩΝΟΥΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ Η ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΕΡΟΙ, Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΧΛΟΣ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ, ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΟΜΩΣ Η ΑΥΤΟΔΙΚΑΙΩΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ ΠΡΑΓΜΑ ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ


"Εσείς, κ. Δήμου, δίχως θρησκεία, δίχως ιδεολογία, δίχως πιστεύω (όπως τουλάχιστον αφήνετε να εννοηθεί μέσα από τα κείμενά σας) σε τι ακρίβως ελπίζετε; "

εαν καταλαβα καλα, με κοκτεηλ "θρησκειασ, ιδεολογιας και πιστευω" μπορω να εχω ελπιδα οτι θα γινω επιτελους Ελληνίς με σταμπα γνησιοτητος?

sokianos είπε...

ΣΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ(((((((

EXEI NOΗΜΑ
ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΜΑΛΙΣΤΑ
ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΘΕΙ

spiretos72 είπε...

Τι νερά να ταράξει? Αλήθεια ποτέ δεν κατάλαβα το όλο hype με τα blog. Πως είναι δυνατόν ένα blog να ταράξει τα νέρά? Αφου όλο οι ίδιοι και οι ίδιοι γράφουν και σχολιάζουν... Μπορεί να αλληλοταrράζoνται δε λέω :-) Αλλά νομίζω πως κατά βάθος κάνει την ίδια δουλειά με μια μαιλινγ λίστα, εκτός που υπάρχει πάντα το "μάτι του δασκαλου" να επιβλέπει :-)

Aleithia olos aftow o sextarismos den einai ligo enoxlitikos?

glenn είπε...

Α ρε μπαγάσα spireto72. Χωρίς προφίλ, χωρίς μπλογκ... Ποιος απ' τους πέντε να είσαι;

Ανώνυμος είπε...

Μας έσπασες και χωρίς να σπάμε πλάκα. Κι έχω να δω χειμώνα εδώ πέρα..