tag:blogger.com,1999:blog-20431151.post114241141849251935..comments2023-09-10T11:04:33.386+03:00Comments on nikosdimou: «Ανεπαίσχυντα τα τέλη».Nikos Dimouhttp://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comBlogger141125tag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-63166423323092505372007-12-26T23:08:00.000+02:002007-12-26T23:08:00.000+02:00Δουλεύω 5 χρόνια μέσα σε νοσοκομεία και συγκεκριμέ...Δουλεύω 5 χρόνια μέσα σε νοσοκομεία και συγκεκριμένα σε μονάδα εντατικής θεραπείας. Πιστευω ακράδαντα με όσα έχω δεί αυτά τα χρόνια στο δικαίωμα επιλογής ακόμη και της ευθανασίας.<BR/>Ζωή χωρίς αξιοπρέπεια δεν είναι ζωή..<BR/><BR/>Αν χτυπα ξυλο έπρεπε να επιλεξω για δικό μου αγαπημένο πρόσωπο θα ηταν πολύ δύσκολο ακομη και για μένα.<BR/><BR/>Πολλοί δεν γνωρίζουν πώς είναι μια φυτική κατάσταση ή αδυνατούν να πιστεψουν οτι μια κατάσταση ειναι μη αναστρέψινη,η εγκεφαμική βλαβη ειναι μη αναστρέψιμη, σαν ξαφνικά να εγινε ενα delete στον σκπληρό δισκο και όλα να έσβησαν...<BR/>Η ιατρική δεοντολογία ίσως δεν επιτρεπει να αφαιρέσεις την ελπίδα απο τους συγγενείς αλλά η δική μας καθημερινότητα στις ΜΕΘ είναι τόσο σκληρή που δεν μας αφήνει περιθωρια για να ελπίζουμε σε θαυματα...beehttps://www.blogger.com/profile/06256603980341646045noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1143722075065254142006-03-30T15:34:00.000+03:002006-03-30T15:34:00.000+03:00Πολύ ενδιαφέρον θέμα... Δεν έχω να προσθέσω πολλά ...Πολύ ενδιαφέρον θέμα... Δεν έχω να προσθέσω πολλά διαφορετικά από αυτά που ήδη έχουν ειπωθεί... <BR/>Η θέση μου είναι ότι η ευθανασία πρέπει να νομιμοποιηθεί απλά για να ολοκληρώσει ακόμα περισσότερο την ελευθερία του κάθε ανθρώπου με την οποία γεννιέτε και του την αφαιρούν λίγο λίγο, μια η κοινωνία, μια η θρησκεία μια ο ένας μια ο άλλος και πάει λέγοντας. Το αν θα γίνεται καλή χρήση και το πως είναι ένα θέμα άλλο. Σημασία όμως έχει ότι πρέπει να έχεις την δυνατότητα να διαχειρίζεσαι πλήρως την ζωή σου. Αν μου τύχαινε κάτι κακό και η ζωή μου έπαυε να είναι αυτή που είναι, δεν είχα την ευκαιρία αν γευτώ τις μικροχαρές της, θα τρελαινόμουν ακόμα περισσότερο στην ιδέα να μην μπορώ να διαχειριστώ τον εαυτόν μου, να αποφασίσω για μένα ότι θέλω να σταματήσω εδώ την ζωή μου. Πιστεύω ότι η ψυχή είναι αθάνατη. Και το σώμα προσωρινό που απλά κατοικεί μέσα. <BR/>Σέβομαι τους γιατρούς και η βοήθεια τους είναι πολύτιμη αλλά μέχρι ενός σημείου. Από κάποια στιγμή και μετά περισσότερο ρόλο παίζει η θέληση του αρρώστου να ζήσει, η αγάπη που τον περιβάλλει από τα όποια φάρμακα ή μηχανική υποστήρίξη του χορηγηθεί. Από δική μου εμπειρία κατάλαβα ότι τελικά κάθε άρρωστος αντιδρά διαφορετικά στις θεραπείες που του δίνουν και ποτέ δεν είναι σίγουροι για το αποτέλεσμα τους. <BR/>Αυτό που ήθελα να ρωτήσω (ίσως γνωρίζει κάποιος), για την «διαθήκη εν ζωή». Πρόκειται για μια διαθήκη την οποία κάνεις, και σε αυτήν ορίζεις τις πεποιθήσεις σου για την ευθανασία, και κατά κάποιο τρόπο δίνεις οδηγίες σε περίπτωση που κάτι σου τύχει στο οποίο μπαίνει το δίλημμα της ευθανασίας, πώς να πράξουν οι γύρω σου σχετικά. Είναι δηλαδή μια διαθήκη η οποία ανοίγεται ενώ είσαι ακόμα εν ζωή. Βέβαια αυτό το διάβασα σε κάποιο βιβλίο ξένων συγγραφέων (δεν το έχω πρόχειρο τώρα μαζί μου, μπορώ όμως να το βρω και να παραθέσω τα ονόματα των συγγραφέων και την χώρα που πρωτόεκδόθηκε) και πιθανότατα να αφορά νομοθεσία της χώρας αυτών. Θα με ενδιέφερε όμως πολύ να μάθω τι ισχύει στην ελληνική νομοθεσία σχετικά, αν υπάρχει κάτι τέτοιο και αν υπάρχει γενικά κάποιος άλλος ο οποίος να γνωρίζει κάτι παραπάνω σχετικά..Debbyhttps://www.blogger.com/profile/17986726835151099543noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1143431595106846432006-03-27T06:53:00.000+03:002006-03-27T06:53:00.000+03:00ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΖΟΜΑΙμέρα νύχτα στη σκέψη σου μόνοτο πουλ...ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΖΟΜΑΙ<BR/><BR/>μέρα νύχτα στη σκέψη σου μόνο<BR/>το πουλάκι μου παίζει ΠΡΟ-ΠΟ<BR/>μου αρκεί για να κάνω το φόνο<BR/>ένα σαρανταπεντάρι μαγικό<BR/><BR/>αποφυλακίζομαι μωρό μου<BR/>και τρελαίνομαι<BR/>στον οικογενειακό σου τάφο<BR/>ανασταίνομαι<BR/><BR/>τόσα χρόνια χρόνια πως να τα ξεχάσω<BR/>μου έμαθες το νομικό πολιτισμό<BR/>κι αν συμβεί το στόχο μου να χάσω<BR/>θα με ρίξω στον αυνανισμό<BR/><BR/>αποφυλακίζομαι μωρό μου<BR/>και τρελαίνομαι<BR/>στον οικογενειακό σου τάφο<BR/>εκπορνεύομαιAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1142616600468049102006-03-17T19:30:00.000+02:002006-03-17T19:30:00.000+02:00καλησπερα σας το θεατρικο εργο το οποιο αναφερετετ...καλησπερα σας <BR/>το θεατρικο εργο το οποιο αναφερετε<BR/>το ειδα πριν περιπου 25 χρονια με τον κυριο Κ. ΚΑΡΑ στο ρολο του ασθενη.Ελληνικος τιτλος ηταν<BR/>ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΑΝΗΚΕΙ Η ΖΩΗ ΜΟΥ <BR/>Ειδα το εργο κατοπιν προτροπης του<BR/>μακαριτη Αλ.Αλεξανδρακη ο οποιος εστειλε γραμμα στην Ελευθεροτυπια<BR/>προτρεποντας τους αναγνωστες να <BR/>μη χασουν την παρασταση αυτη επειδη<BR/>ηταν εξαιρετικος ο Κ.ΚΑΡΑΣ και ενδιαφερον το θεμα του εργου.πρεσβυωψhttps://www.blogger.com/profile/00280273619179837743noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1142554933693388522006-03-17T02:22:00.000+02:002006-03-17T02:22:00.000+02:00Πόσο λυπάμαι μερικές φορές όταν έχω δίκιο...Αλλά κ...Πόσο λυπάμαι μερικές φορές όταν έχω δίκιο...<BR/>Αλλά και πόσο χαίρομαι! :)<BR/>Εγραψα αλλού εδώ πως ποιός μπορεί να ξέρει τι θα ανακοινωθεί από κάποιο ερευνητικό κέντρο.<BR/>Και σήμερα έμαθα πως ήδη 2 άτομα που θα μπορούσαν να ζητήσουν ευθανασία (ένα 14 ετών και ένα κάπου στα 30) ήδη εδώ στην Ελλαδίτσα μας 'επανασυναρμολογούνται' (περίπτωση 'η θάλασσα μέσα μου') και επανεντάσσονται στην κοινωνία με αξιοπρέπεια.<BR/>Τίποτα άλλο...<BR/><BR/>Ενα μεγάλο μπράβο, από τα πιό πλήρως καλλυμένα θέματα που έχω δει.<BR/>Συμφωνώ ΝΔ. Να βγουν σε βιβλίο!Somebody961https://www.blogger.com/profile/15356843790865138582noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1142540148479800462006-03-16T22:15:00.000+02:002006-03-16T22:15:00.000+02:00Ας πω κι εγώ για το θέμα τον δεκάρικό μου.Ευθανασί...Ας πω κι εγώ για το θέμα τον δεκάρικό μου.<BR/>Ευθανασία, εκτρώσεις και άλλα παρόμοια έχω συγκεκριμένο αλγόριθμο που τα αντιμετωπίζω. Ξεκινώ από το αξίωμα:<BR/><BR/>Ιδανικό πολίτευμα είναι εκείνο που εξασφαλίζει το μεγαλύτερο δυνατό αριθμό επιλογών για τον μεγαλύτερο δυνατό αριθμό ανθρώπων.<BR/><BR/>Ο ορισμός πατέντα δική μου (μια απ' αυτές τις μέρες θα τον στήσω και παιγνιακά - θέλει λίγο δυναμικό προγραμματισμό).<BR/><BR/>Με τον παραπάνω ορισμό το ιδανικό πολίτευμα δεν είναι κάτι το στατικό αλλά μεταβάλλεται μπροστά σε κάθε νέο δίλημμα. Επιπλέον, δίνει τη σωστή κατεύθυνση για έρευνα απορρίπτοντας άχρηστες αποσκευές. Έτσι: Ναι ή όχι στην ευθανασία; Ναι στη περίπτωση που ο πάσχων το δηλώσει (αν όχι θα έχει μια επιλογή λιγότερη). Στη περίπτωση που δεν μπορεί να εκφράσει γνώμη η απόφαση περνά σ' αυτούς που μπορούν, πάντα με γνώμονα το παραπάνω κριτήριο. Άλλο: Ναι ή όχι στις εκτρώσεις; Αν ναι, το έμβρυο έχει μια επιλογή λιγότερη, αν όχι η μητέρα έχει μια επιλογή λιγότερη. Θέλει λοιπόν περισσότερο ψάξιμο. Reality check: Ναι ή όχι στην έκδοση της Μπουρμπούλια; Ναι (αυξάνονται οι επιλογές ορισμένων μελών του δικαστικού).<BR/><BR/>Φυσικά, όπως κάθε γενικός ορισμός, μπορεί πολύ εύκολα να γελοιοποιηθεί. Αλλά επίσης όπως κάθε γενικός ορισμός, πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή και κυρίως με κοινό νου.glennhttps://www.blogger.com/profile/16563902285349824273noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1142535681883547142006-03-16T21:01:00.000+02:002006-03-16T21:01:00.000+02:00Αγαπητέ ΝΔ,πήρα ανοιχτό αυτοκίνητο για να το ανοίγ...Αγαπητέ ΝΔ,<BR/><BR/>πήρα ανοιχτό αυτοκίνητο για να το ανοίγω και να διασχίζω τις ανθισμένες πορτοκαλιές και για να οδηγώ στον παλιό δρόμο της κακιάς σκάλας τα βράδυα του καλοκαιριού.<BR/>Διαπιστώνω ότι αγαπάτε την ομορφιά, θα σάς προτείνω λοιπόν μερικά ακόμη μαγικά μέρη της πςριοχής μας, όπως το κατεστραμένο τουριστικό περίπτερο του Κωνσταντινίδη πάνω από τον ταφικό περίβολο Β των Μυκηνων, την 'κοιλάδα' πάνω από τον κάμπο πίσω από το μουσείο των Μυκηνών κ.α. Μαγική επίσης η διαδρομή προς την επίδαυρο εκεί κατά τις 6 τα καλοκαιρινά βράδυα των παραστάσεων. Είναι ο λόγος που πάμε, ακούγοντας τον λύριο σοπέν, και οι (ακόμα και οι καλύτερες) παραστάσεις...vinahttps://www.blogger.com/profile/02602990706944616795noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1142535305513885912006-03-16T20:55:00.000+02:002006-03-16T20:55:00.000+02:00Ψυχάκιας ο σαλτάρω στο κενό. Αλλά ώρες ώρες είναι ...Ψυχάκιας ο σαλτάρω στο κενό. Αλλά ώρες ώρες είναι απολαυστικός ο κερατάς. Αλλά μόνο ώρες ώρες.glennhttps://www.blogger.com/profile/16563902285349824273noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1142532132924353582006-03-16T20:02:00.000+02:002006-03-16T20:02:00.000+02:00Η διήγηση της ιστορίας από τον tsakmpoum αποδεικνύ...Η διήγηση της ιστορίας από τον tsakmpoum αποδεικνύει ότι το θέμα της ευθανασίας είναι δίκοπο μαχαίρι. Αυτός που την ζητάει , έχοντας τους λόγους του, παραδέχεται ότι δεν θα ήταν σε θέση να την παρέχει. Ο πατέρας αντιλαμβάνεται ότι ο ψυχικός πόνος του γιου θα ήταν οδυνηρότερος του δικού του σωματικού.<BR/><BR/>Και μιας και σημαντικό τμήμα τον post είχαν να κάνουν με των σωματικό πόνο να τολμήσω να διερωτηθώ αν ο για τον ψυχικό πόνο , που κάποιες φορές μπορεί να είναι πολύ οδυνηρότερος από τον σωματικό , θα μπορούσε να εφαρμοστεί η ευθανασία;<BR/><BR/>Το post του Ο Μήτσος στην Αλβιώνα νομίζω ότι κάλυψε σε μεγάλο βαθμό την πρακτική εφαρμογή της ευθανασίας στα νοσοκομεία και τον ευχαριστώ.<BR/><BR/>Θερμή παράκληση προς ΝΔ. Τα επόμενα post σου θα ήταν δυνατό να είχαν λίγο ποιο εύθυμη διάθεση;half-blood_phoenixhttps://www.blogger.com/profile/14055290926383027355noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1142529087380740702006-03-16T19:11:00.000+02:002006-03-16T19:11:00.000+02:00artanis: Τσιτάρα λεγόταν η συντρόφισσα από τους θά...artanis: Τσιτάρα λεγόταν η συντρόφισσα από τους θάντερ θάντερ θάντερκατς! η κρατική πορνοτηλεόραση τους έδειχνε βράδυ με την προειδοποίηση: "κινούμενα σχέδια για μεγάλους". καταλαβαίνεις...νεοελληνικός νεοφασισμός και εκπαιδευτική φροντίδα για τα παιδιά. από τους θάντερκας περισσότερο μού άρεσε ο κώστας μπίγαλης.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1142528778956303352006-03-16T19:06:00.000+02:002006-03-16T19:06:00.000+02:00η υπαρξιακή απόφαση του ανθρώπου, αφορά τον άνθρωπ...η υπαρξιακή απόφαση του ανθρώπου, αφορά τον άνθρωπο. είσαστε ελεύθεροι να κάνετε ό,τι θέλετε - ποιος σας περιορίζει και ποιος αρνήθηκε. ουδείς. άρα: γιατί ενώ δεν τα κάνετε, προτιμάτε να μας γδέρνετε την ψυχή με κρυφά ύποτα και νοσηρά άγχη - για να τα πάθουμε κι εμείς;<BR/><BR/>σιγά μην είναι θέμα η ευθανασία! αν συναρμολογήσεις και τα σχετικά post εδώ έχουμε να κάνουμε με ντέρμπι: κι αν πεθάνω πώς θα πεθάνω, που θα είμαι, βαβήλ σκοτεινόν; κι αν πεθάνω και με κάψουν, θα έχω πεθάνει ή θα με βλέπω να καίγομαι; κι αν πεθάνω και με θάψουν, ζω ή πέθανα, θα με γευματίσουν τα σκουληκάκια; και γιατί δεν πεθαίνω τώρα να ξεχαστώ. και γιατί να πεθάνω αν δεν είναι να πεθάνω και να καώ κι αν καώ γιατί να πεθάνω και γιατί να πεθάνω καμένος. μιλάμε για τρομερά άγχη! ε, να επανιδρύσουμε τον 9.84 ή να κάνουμε καμία πράξη καινοτομίας κενών με fanta να σας περάσουν.<BR/><BR/>τι λέει αυτός που δεν είναι αγχωμένος: δεν μας αφορά ο ψόφος. φυσικά, ο ποιητής λέγοντας ότι έκαμαν οίστρο της ζωής το φόβο του θανάτου...αυτοί κατάλαβαν ότι τα ποιήματα προσφέρονται για τίτλους κυρίαρχου των 8 και της επιστήμης.<BR/><BR/>black swan: αυτοί που επιθυμούν να μετρήσουν μη μετρήσιμα και μη μεγέθη, οι άσκεφτοι είναι. αυτή η ανοησία εκπηγάζει και τροφοδοτεί φόβους και άγχη - τι πιο εύκωλο.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1142526757184380732006-03-16T18:32:00.000+02:002006-03-16T18:32:00.000+02:00black shawn said Ανάλογα με τις αντοχές του και τη...black shawn said Ανάλογα με τις αντοχές του και την προσωπική στάση απέναντι στη ζωή, στον πόνο, στη φθορά και στον θάνατο ο καθένας ενδεχομένως, μπορεί να επιλέξει ιδιωτικά να θέσει τέλος στα δεινά του. <BR/><BR/>Όχι όμως το κράτος, ο νόμος, οι θεσμοί με τη νομιμοποίηση της κοινωνίας. <BR/><BR/>5:40μμ<BR/><BR/><BR/>Μα νομίζω ότι αυτό λέμε .O καθένας να επιλέξει πριν την ασθένεια η κατά την διάρκεια αυτής,και αυτός που θα εκτελέσει αυτη την πράξη να έχει την κάλυψη του νόμου.Βεβαίως πάντα θα υπάρχει το ρίσκο κάποιοι να φύγουν ''αδιάβαστοι'' πχ κάποιοι οι οποίοι δεν συντρέχει για αυτούς σοβαρός λόγος ευθανασίας ,αλλά μπροστά στην ανακούφιση που θα προσφέρει σε πολλούς η νομιμοποίηση της νομιζω οτι αξίζει το ρίσκο.residenthttps://www.blogger.com/profile/12226110735364273664noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1142525171587239142006-03-16T18:06:00.000+02:002006-03-16T18:06:00.000+02:00κ.ΔήμουΑφορά την θέση του Δημήτρη για το τι γίνετε...κ.Δήμου<BR/><BR/><BR/>Αφορά την θέση του Δημήτρη για το τι γίνετε στην Ολλανδία και για τις επιτροπες ήθους (ethic commisions)και την νομική τους υπόσταση.<BR/>Αυτό δεν πρέπει να άναλυθεί;Black Swanhttps://www.blogger.com/profile/01294383451042264841noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1142524727594325602006-03-16T17:58:00.000+02:002006-03-16T17:58:00.000+02:00gravoura said... Πάμε για το επόμενο post, έχετε σ...gravoura said... <BR/>Πάμε για το επόμενο post, έχετε στο χέρι το...ποντίκι!!!<BR/><BR/>gravoura είστε αδηφάγος! Ένα ποστ κάθε μέρα; Δεν είμαι κουνέλα!Nikos Dimouhttps://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1142524527604846952006-03-16T17:55:00.000+02:002006-03-16T17:55:00.000+02:00black swan η θέση που μεταφέρατε από το φόρουμ - δ...black swan η θέση που μεταφέρατε από το φόρουμ - δεν αφορά σε αυτό το post. Ποτέ και πουθενά δεν αναφέρθηκα σε θεσμοποιημένη "ευθανασία" (υπό τις ευλογίες των ασφαλιστικών ταμείων). Μιλάμε μόνο για μία υπαρξιακή απόφαση είτε του ασθενούς είτε των δικών του ανθρώπων. H νομική της πλευρά είναι παρεπόμενο (και όχι απαραίτητο - γίνεται και τώρα "παράνομα"). Τα άλλα είναι εφιάλτες.Nikos Dimouhttps://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1142523611598495812006-03-16T17:40:00.000+02:002006-03-16T17:40:00.000+02:00Διάβασα προσεχτικά και την θέση του Δημήτρη για το...Διάβασα προσεχτικά και την θέση του Δημήτρη για το πρακτικό δίλημμα.<BR/>Και αντιγράφω ( με την αδεια του συντάκτη) μια θέση που γράφτηκε σήμερα σε ενα Φόρουμ που μετέχω.<BR/><BR/>Quote<BR/><BR/>Λοιπόν αφού η πιο έγκυρη και αδιάβλητη ιατρική γνωμάτευση λέει ότι ο ασθενής δεν έχει απολύτως καμιά προοπτική, μ' όλα τα θαύματα του Θεού και των ανθρώπων, ο θάνατός του είναι, έτσι κι αλλιώς, ζήτημα μικρού χρόνου, ας τον βοηθήσουμε να φύγει από τον μάταιο τούτο κόσμο, όπου μόνον αβάσταχτο πόνο του επιφυλάσσει πια. <BR/>Το πρώτο αυτό επιχείρημα, μέσα στη σκληρή κι αναντίλεκτη λογικότητά του, είναι απλώς ηλίθιος φαρισαϊσμός. <BR/><BR/>Μόνον ο φαρισαϊσμός καλύπτει την ηλιθιότητα γιατί πάντα ο φαρισαϊσμός ήταν η λογική της "αθωότητας". <BR/><BR/>Αλλά ο θάνατος είναι για όλους αναπότρεπτος. <BR/><BR/>Δεν υπάρχει "επιβίωση", παρά μόνον στην άλλη ζωή, για όσους θέλουν σώνει και καλά να επιβιώνουν στην άλλη ζωή. <BR/><BR/>Ο θάνατος είναι το αναπότρεπτο τέρμα για όλα τα ζώντα όντα, με μόνη τη διαφορά ότι ο άνθρωπος είναι εκείνο το ον που έχει απόλυτη συνείδηση της φθαρτότητάς του και του αναπότρεπτου τέλους. <BR/><BR/>Εξ ου η τραγικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης και πολλά άλλα, όπως της τέχνης τα δημιουργήματα, χιλιάδες τόμοι φιλοσοφίας και φιλοσοφήματα, θρησκευτικά συστήματα, λόγοι πολλοί περί του αγνώστου, που ποτέ δεν πρόκειται να γίνει γνωστό. Κανείς δεν επέστρεψε από 'κεί. <BR/><BR/>Τα είπε ο Επίκουρος: πριν πεθάνω δεν ξέρω τι είναι εκεί.. κι αφού θα έχω πεθάνει δεν μπορώ να επιστρέψω ώστε να σας πω τι είναι εκεί. <BR/><BR/>Κανείς δεν μπορεί να μιλήσει περί θανάτου, άρα θάνατος δεν υπάρχει και άρα μη φοβάστε κάτι που δεν υπάρχει. <BR/><BR/>Ο ρεαλισμός, λοιπόν, της ευθανασίας στηρίζεται στη μη προοπτική ζωής. <BR/>Μα αυτό είναι τόσο κοινότοπο. <BR/><BR/>Για κανέναν τελικά δεν υπάρχει προοπτική ζωής. <BR/><BR/>Πού μπαίνει το όριο της προοπτικής, της ελπίδας; <BR/><BR/>Στα τρία χρόνια, στον ένα μήνα, και ποιος χαράζει το όριο αυτό; <BR/><BR/>Και τι νόημα έχει αυτή η μπακαλική της μετρησιμότητας του μη μετρήσιμου; <BR/><BR/>Το τέλος είναι απλώς το τέλος. <BR/><BR/>Και τούτο το τέλος του τελειωμού δεν έχει τέλος, δεν έχει σκοπό. <BR/><BR/>Οι σκοποί επί του τέλους είναι απλώς οι σκοποί της τελεολογικής ιδεολογίας, του μεσιανισμού και εν γένει της θρησκευτικής ιδεολογίας, που ενίοτε ενυπάρχουν και σε κοσμικές-οραματικές κοσμοαντιλήψεις, όπως για παράδειγμα ενυπήρξαν στον ιστορικό κομμουνισμό, με ολέθριες συνέπειες κατ' αρχήν για τον ίδιον τον κομμουνισμό που τον εκτίναξαν στο ιστορικό περιθώριο. <BR/><BR/>Βεβαίως πρόβλημα υπάρχει, και μάλιστα σοβαρό, με την ανίατη πάθηση, τον πόνο, τη σωματική διάλυση. <BR/><BR/>Επαναλαμβάνω, όμως, είναι πρόβλημα απολύτως προσωπικό. <BR/><BR/>Ανάλογα με τις αντοχές του και την προσωπική στάση απέναντι στη ζωή, στον πόνο, στη φθορά και στον θάνατο ο καθένας ενδεχομένως, μπορεί να επιλέξει ιδιωτικά να θέσει τέλος στα δεινά του. <BR/><BR/>Όχι όμως το κράτος, ο νόμος, οι θεσμοί με τη νομιμοποίηση της κοινωνίας. "Οι γέροι κοστίζουν πολύ". <BR/><BR/>Πράγματι κοστίζουν πολύ, πάρα πολύ. <BR/><BR/>Πληρώνουν πολλά οι ιδιωτικές και οι κοινωνικές ασφαλίσεις για τους γέρους και τους ανίατους, γι' αυτούς που δεν έχουν "προοπτική". Πληρώνουν τρομερά ποσά για φάρμακα ακριβά, νοσήλεια, εγχειρήσεις, γιατρούς. <BR/>Αν έφευγαν από τη μέση μερικοί θα ανακουφίζονταν τα ασφαλιστικά ταμεία, θα αβγάτιζαν τα κέρδη των ασφαλιστικών εταιρειών. <BR/><BR/>Οι ναζί με ευθανασία (ή "βάναυσο" τρόπο, δεν έχει σημασία) έστειλαν στον άλλο κόσμο καμιά διακοσαριά χιλιάδες "άτομα με ειδικές ανάγκες", που θα λέγαμε σήμερα, γιατί η αναπηρία τους προσέβαλε την καθαρότητα της αρείας φυλής. Πού ακούστηκε η υπεράνθρωπος φυλή των Αρείων να έχει ανάμεσά της μογκολάκια και παρασάνταλους!!! Με το ιδεολογικό πρόσχημα την ευσπλαχνία και την έλλειψη "προοπτικής" η κρατική "μέριμνα" και η "κοινωνική αντίληψη", θεσπίζοντας και νομιμοποιώντας την ευθανασία, κάνει το ίδιο: όχι βέβαια –είναι σίγουρο αυτό– με οδηγό την καθαρότητα της φυλής αλλά... <BR/><BR/>Κάτι μου λέει ότι η ανακούφιση των ασφαλιστικών ταμείων έβαλε το χεράκι της. <BR/><BR/>Σε εποχή πλήρους εμπορευματοποίησης δεν ζούμε; Όταν ο πόνος, η φθορά, τα γηρατειά γίνονται εμπόρευμα δεν πρέπει να κοστίζουν όσο το δυνατόν λιγότερο; Εμείς οι ζωντανοί ακόμη, και υποψήφιοι κάποιοι από μας για νόσους ανιάτους και πόνους φριχτούς, δεν θά 'πρεπε όσο ακόμα είμαστε εδώ να διαχειριστούμε το ζήτημα;<BR/><BR/>UnquoteBlack Swanhttps://www.blogger.com/profile/01294383451042264841noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1142522664397694492006-03-16T17:24:00.000+02:002006-03-16T17:24:00.000+02:00Το θέμα εξαντλήθηκε με τις αναλυτικές τοποθετήσεις...Το θέμα εξαντλήθηκε με τις αναλυτικές τοποθετήσεις και του γιατρού. Πάμε για το επόμενο post, έχετε στο χέρι το...ποντίκι!!!gravourahttps://www.blogger.com/profile/07021340040221914217noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1142521665238534112006-03-16T17:07:00.000+02:002006-03-16T17:07:00.000+02:00Τί καθόμουν και έγραφα τόση ώρα το post;;;Ο Μήτσος...Τί καθόμουν και έγραφα τόση ώρα το post;;;<BR/>Ο Μήτσος στην Αλβιώνα με κάλυψε πλήρως και τον ευχαριστώ.Artanishttps://www.blogger.com/profile/13559664288640957721noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1142521160366605122006-03-16T16:59:00.000+02:002006-03-16T16:59:00.000+02:00Θα ήθελα να μιλήσω γι αυτό που μ'έχει απασχολήσει ...Θα ήθελα να μιλήσω γι αυτό που μ'έχει απασχολήσει παλιότερα και κατέληξα στο εξής:Αν πάθαινα κάτι (κάποια ανίατη ασθένεια ακόμα και τετραπληγία) και λειτουργούσε ο εγκέφαλός μου,θα ήθελα να ξεπεράσω τον πόνο και την οργή πού πιθανότατα θα είχα ("γιατί να συμβεί αυτό σε μένα") και να βρω το κουράγιο να δωρίσω το σώμα μου και την ασθένειά μου στην ιατρική επιστήμη, βάζοντας έτσι ένα λιθαράκι στην εύρεση θεραπείας ή αποτελεσματικότερης ανακούφισης.<BR/>(Ναι, μικρή ήθελα να γίνω η Superwoman.Συγκεκριμένα, η τύπισα από τους Thundercats, δε μπορώ να θυμηθώ τ' όνομά της.Νομίζω Tara.)<BR/> Όμως, αν ο εγκεφαλός έμενε άχρηστος και ζούσα μόνο για να ποτίζουν το φυτό ή αν δεν διέθετα διαύγεια πνεύματος, θα ήθελα να έχω τη δυνατότητα μέσω νομικού εγγράφου και νομικής κάλυψης από την πολιτεία για ευθανασία.Και όχιμόνο για μένα, αλλά και γι αυτόν πού θα την έκανε.<BR/> Τώρα, αν ένας δικός μου άνθρωπος χαροπάλευε και η μάχη τού άλλαζε τα φώτα και μου ζητούσε να τον λυτρώσω...δε ξέρω.Και δε ξέρω όχι για κείνον, αλλά για μένα.Ποιός θα μπορούσε να το κάνει αυτό;Θα αμφέβαλα για το δικό μου ανθρωπισμό.Όχι όμως για τη δική του απόφαση.<BR/>Και καταλήγω, ότι αν ο άνθρωπος έχει τις επιλογές του για το πώς θα ζήσει τη ζωή του, έτσι έχει και επιλογές για το θάνατό του.Και η πολιτεία, το κράτος, ό νόμος θα πρέπει να τις παρέχουν και να τις καλύπτουν, αλλά με πολύ πολύ αυστηρά κριτήρια.Αν μπορεί να γίνει στη πράξη ή να το αποδεχθεί η κοινωνία;Δε ξέρω.Artanishttps://www.blogger.com/profile/13559664288640957721noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1142520769018806192006-03-16T16:52:00.000+02:002006-03-16T16:52:00.000+02:00Ο Μήτσος στην Αλβιώνα:Πολύ σωστή και ζυγισμένη τοπ...Ο Μήτσος στην Αλβιώνα:<BR/>Πολύ σωστή και ζυγισμένη τοποθέτηση - ευχαριστούμε.<BR/><BR/>Νομίζω πως μία επιλογή από αυτά τα σχόλια θα μπορούσε να βγει σε βιβλίο. Υπάρχουν τα πάντα: από φιλοσοφικές αναλύσεις μέχρι βιωματικές εξομολογήσεις.Nikos Dimouhttps://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1142519609439637872006-03-16T16:33:00.000+02:002006-03-16T16:33:00.000+02:00cgp said:"Σας επιβεβαιώνω πάντως την αποχώρηση του...cgp said:<BR/>"Σας επιβεβαιώνω πάντως την αποχώρηση του νεκροταφείου από τον περίβολο".<BR/><BR/>Αποφάσισε να εγκατασταθεί στην αυλή σας.christoforoshttps://www.blogger.com/profile/00286331143658286034noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1142517526393175602006-03-16T15:58:00.000+02:002006-03-16T15:58:00.000+02:00@ nikos dimouΣυμφωνώ απόλυτα με τη θέση σας. Το θέ...@ nikos dimou<BR/>Συμφωνώ απόλυτα με τη θέση σας. Το θέμα είναι απλό. Πρώτον και κύριον, αναγνωρίζουμε σε όλους (και πάνω απ' όλα) το αναμφισβήτητο δικαίωμα της "αυτοδιάθεσης". Δεύτερον, σε περίπτωση που ο "υποκείμενος" δεν είναι σε θέση ν'αποφασίσει, η απόφαση λαμβάνεται από αυτόν που τον αγαπάει (κι ακριβώς, επειδή τον αγαπάει). Τα παραπάνω ισχύουν για κάθε μορφή ζωής που πονάει. Για να ευθανατώσεις, πρέπει ν'αγαπάς.Minimushttps://www.blogger.com/profile/07764968045064679531noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1142515783150201722006-03-16T15:29:00.000+02:002006-03-16T15:29:00.000+02:00np δεν νομίζω πως είναι αποφασιστικής σημασίας το ...np δεν νομίζω πως είναι αποφασιστικής σημασίας το ποιος κάνει την ευθανασία - αλλά το ότι γίνεται εν όψει επερχόμενου θανάτου. Ας πάρουμε τις λέξεις: ευ-θανασία είναι η επιτευξη ενός καλύτερου θανάτου (από αυτόν που έρχεται). Αυτο-κτονία ειναι η δολοφονία του εαυτού μας.<BR/><BR/>Το ποιος κάνει τι σχετίζεται με την ανημπόρια του αρρώστου - κι έτσι συχνά χρειάζεται η εξωτερική βοήθεια. Αλλά κι αυτός που σταματά να παίρνει τα φάρμακά του ή αρνείται την αιμοδιάλυση κάνει ευθανασία στον εαυτό του.Nikos Dimouhttps://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1142513757778400222006-03-16T14:55:00.000+02:002006-03-16T14:55:00.000+02:00beket said:Αυτός ο οποίος κάνει ευθανασία, δεν είν...beket said:<BR/><BR/>Αυτός ο οποίος κάνει ευθανασία, δεν είναι σε θέση να βιώσει το αποτέλεσμα της επιλογής του: τον μη-πόνο. <BR/><BR/>Βιώνει όμως το αποτέλεσμα της επιλογής των άλλων: Τον πόνοStathishttps://www.blogger.com/profile/15519286778811842647noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1142513696899238222006-03-16T14:54:00.000+02:002006-03-16T14:54:00.000+02:00@νδΚι ο "ψυχικός θάνατος" που νιώθει ο αυτόχειρ να...@νδ<BR/>Κι ο "ψυχικός θάνατος" που νιώθει ο αυτόχειρ να 'ρχεται δεν είναι θάνατος;Gatinahttps://www.blogger.com/profile/03518382418338776189noreply@blogger.com