tag:blogger.com,1999:blog-20431151.post114180474641155088..comments2023-09-10T11:04:33.386+03:00Comments on nikosdimou: Luna ParkNikos Dimouhttp://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comBlogger42125tag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1144698968215111652006-04-10T22:56:00.000+03:002006-04-10T22:56:00.000+03:00Οταν καλούν στο τηλέφωνο τη γυναίκα μου για προσφο...Οταν καλούν στο τηλέφωνο τη γυναίκα μου για προσφορές καλλυντικών ή προγράμματα αδυνατίσματος τους το κόβει μια και έξω: Δεν θέλω να ομορφύνω άλλο. Μήπως πρέπει να ψαχτούμε εγώ και αυτή που δεν θέλουμε να ομορφύνουμε περισσότερο; (είμαστε 40+)Draminoshttps://www.blogger.com/profile/08912525516787065915noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1142166029933844932006-03-12T14:20:00.000+02:002006-03-12T14:20:00.000+02:00Ενας στίχος μου'ρχεται με τα Λουνα Παρκ..."πολιτεί...Ενας στίχος μου'ρχεται με τα Λουνα Παρκ..."πολιτεία απέρνατη απο γυαλί και κεχριμπάρι, τα χρώματα της Ίριδας της έπλεκαν στεφάνι"...Фе́ммe скаталеhttps://www.blogger.com/profile/18410905689261579089noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1141871387531084462006-03-09T04:29:00.000+02:002006-03-09T04:29:00.000+02:00tasso_papadakiσσ_σσ_τσ: φεύγεις κάθε βράδυ στις το...tasso_papadakiσσ_σσ_τσ: φεύγεις κάθε βράδυ στις τουένι-φορ η ώρα κι αφήνεις στο blog μια ξανθή τρύπα μ' αφήνεις έκθετο στη ροή της σκοτεινής ύλης μέσα στην υπόκωφη λατέρνα διπλωμένο στην τροχαλία της νέας τάξης των χρηστικών αντικειμένων κάποιος αν με εμβρυουλκήσει φωνάζει τ' όνομά Σου...μια νύχτα μιαν αυγή η νεοφιλελεύθερη μουνάρα πάρε μας μαζί σου στην έρημο Σαχάρα ν' αγκαλιαστούμε και να ψηφίζουμε Φιλελεύθερους μονάχα εμείς οι δυο σ΄ολόκληρη τη Γη...<BR/><BR/>* "γράφουμε" Τάσσο μου για να ξελιγώνουμε στους πειρασματισμούς και στη μονόπατη σαρδέλα τις κοπέλες τις έμορφες και τα αγοράκια που έχουν ομορφιά και να λένε εντός των: ω, τον αγαπώ...ω, πόσο τον αγαπάω και τον αγαπώ...ω, ω, ω...ω...ω, είναι ο άνδρας μου πια και πλέον, 3.14ανσέληνος παλίρροια εγώ ωρών ερωτικών ματαίων να σβήνω το σημάδι του σκορπιού. εσύ Τάσσο μου ως να εκπνεύσεις θα λες ότι είναι κατά βάθος ζήτημα φωτός ο καπιταλισμός, γι' αυτό ο δυισμός: Μάνος και μόνος.<BR/><BR/>Στην αγάπη σου<BR/>Θυσιάστηκα<BR/>Σε εμπιστεύτηκα<BR/>Μα γελάστηκα<BR/><BR/>διότι<BR/><BR/>Τον αράπη μου<BR/>Μου τον σκότωσες<BR/>Όλα στα δωσε<BR/>Μα τον πρόδωσεςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1141862016466908292006-03-09T01:53:00.000+02:002006-03-09T01:53:00.000+02:00ο jacobo γράφει:«Δεν έχω ζήσει πιο άσχημη εμπειρία...ο jacobo γράφει:<BR/>«Δεν έχω ζήσει πιο άσχημη εμπειρία από τα Λουνα Παρκς. Στην Αμερική το βίωσα λίγο και μου έκανε εντύπωση μάλιστα, που διασκεδάζουν και μικροί και μεγάλοι!<BR/>[...]<BR/>Εκ'τότε με βασανίζει το ερώτημα: Τι απολαμβάνει ένας άνθρωπος όταν τον στροβιλίζουν σαν σβούρα, τον γυρίζουν γύρω-γύρω σαν κεφτέ σε κατσαρόλα και τον πετάνε στον αέρα σαν αερόμπαλα; Sorry αλλά νομίζω τα λούνα παρκς είναι το καταφύγιο το very low class people που δεν μπορούν να γίνουν ευτυχισμένοι με τη ζωή και το πνεύμα τους.»<BR/><BR/>Συμμερίζομαι την αποστροφή σας για τα λούνα παρκ και για τη μορφή διασκέδασης (;) που αντιπροσωπεύουν. (Εντάξει, όσο ήμουν παιδί μπορεί να είχα διαφορετική άποψη, αν και ποτέ δεν τα πολυσυμπαθούσα.) <BR/><BR/>Τα αμερικανικά (ευτυχώς) δεν τα γνωρίζω. Πάντως εδώ στη Βιέννη έχουμε το φημισμένο "Πράτερ" και το θεωρώ ένα από τα πιο αφιλόξενα και απαίσια μέρη της πόλης - από κάθε άποψη (θόρυβος, μεθυσμένοι, αυξημένη εγκληματικότητα κλπ.). Αλλά όπως γίνεται πάντα με τα κλισέ μιας πόλης, έτσι και το Πράτερ είναι μαγνήτης για τους τουρίστες. <BR/><BR/>Όποτε ακούω για λούνα παρκ, ο νους μου πηγαίνει αμέσως στους καημένους ανθρώπους που είναι καταδικασμένοι να μένουν κοντά σε αυτές τις εγκαταστάσεις (λ.χ. το Πράτερ βρίσκεται σε αρκετά κεντρική θέση της πόλης) με αποτέλεσμα να είναι υποχρεωμένοι να υπομένουν καθημερινά τον θόρυβο και τις διάφορες άλλες ενοχλήσεις ...Viennezoshttps://www.blogger.com/profile/06257520605699932720noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1141861619036418062006-03-09T01:46:00.000+02:002006-03-09T01:46:00.000+02:00leprinceheureux:πρόσεχε πως μου μιλάςγια δεν έχω σ...leprinceheureux:<BR/><BR/>πρόσεχε πως μου μιλάς<BR/>για δεν έχω σχέσεις και επαφές<BR/>εγώ<BR/>με τα τσόλια που διαδραματίζεις παρέα εσύ η υφασμάτινη<BR/>και που τους κολλάς<BR/>και που σου κολλάνε<BR/>για να διαπράξετε μηδαμινότητες<BR/>εγώ<BR/>είμαι αγόρι και αγοράκι<BR/>κι αν δεν μπορείς να με εκτιμάς χωρίς να με ζηλοφτονείς και να επιθυμείς πια τόσο έντονα τον αφανισμό μου<BR/>ξέχασέ με<BR/>παραίτησόν με<BR/>κράτει λοιπόν ω Ημίαιμη<BR/>τον νεκρικόν στηθόδεσμον σου<BR/>ή αν προτιμάς εξύμνησον<BR/>κανέναν σαν τα μούτρα σου<BR/>να πάθεις ζωτική σημασία.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1141856133852892162006-03-09T00:15:00.000+02:002006-03-09T00:15:00.000+02:00Το post του Ν.Δ. μου έφερε πολλές αναμνήσεις.Parag...Το post του Ν.Δ. μου έφερε πολλές αναμνήσεις.<BR/>Paragrafos @ 10.52μ<BR/>Για άλλη μια φορά με συγκινήσατε με το σχόλιό σας...<BR/><BR/>Όταν ήμουν μικρή θυμάμαι, το αγαπημένο μου ήταν η Ρόδα, συνέχεια ήθελα να κάνω...με πήγαιναν οι γονείς μου σ'ένα Λουνα Παρκ στους Αμπελόκηπους.<BR/><BR/>Τώρα πια, δυστυχώς, πάσχω από υψοφοβία και δε μπορώ να ανέβω, ούτε για αστείο! Πηγαίνω καμία φορά με παρέα αν τύχει και περιορίζομαι στα συγκρουώμενα και το μαλλί της γριάς...Christinahttps://www.blogger.com/profile/05111933522655242698noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1141855847589416672006-03-09T00:10:00.000+02:002006-03-09T00:10:00.000+02:00Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.Christinahttps://www.blogger.com/profile/05111933522655242698noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1141854783099055052006-03-08T23:53:00.000+02:002006-03-08T23:53:00.000+02:00@tasos papadakis said... "Μην "κολλάτε" σε θέμα...@tasos papadakis said...<BR/><BR/> "Μην "κολλάτε" σε θέματα που σας έμαθαν κάποιοι άλλοι να "κολλάτε" - ο τάδε είναι το ένα, ο δείνα είναι το άλλο -φτού κακό!(και μετά να τα κολλάτε στους άλλους). Οι άνθρωποι δεν κρίνονται ούτε από αυτά που λένε, ούτε από αυτά που λένε πως τάχα εκπροσωπούν -αυτό μόνο στην Ελλάδα γίνεται".<BR/><BR/>Νομίζω ότι αδικείτε τόσο εμένα (έναν άγνωστό σας), όσο και το επίπεδο της συζήτησης, βαφτίζοντάς με "παπαγαλάκι" απόψεων άλλων, δηλαδή άνθρωπο στερούμενο προσωπικής κρίσης. Δε γνωρίζετε (και πως να μπορείτε, αφού δε με ξέρετε)τους προσωπικούς μου αγώνες (αν και μικρός σε ηλικία), ώστε να αποφύγω να έχω πατρόνες. Στάση ζωής που με έχει οδηγήσει πολύ μακρύτερα απ' ότι θα μπορούσα πριν από λίγα χρόνια να φανταστώ. Αλλά το δικαίωμα στην άποψη και στη κρίση το διατηρώ στο ακέραιο, ακόμα και αν αυτό πειράζει. Το ότι σας αναγνώρισα συνέπεια στις απόψεις μήπως σας πείραξε; Ή η εκτίμηση για την πολιτική σας τοποθέτηση - αντίληψη των πραγμάτων (που δεν αρνηθήκατε);<BR/><BR/>Το αν είναι κάτι καλό ή κακό, σχετίζεται με την κρίση του υποκειμένου και αυτήν την κρίση (επαναλαμβάνω) τη θεωρώ αναπόσπατο κομμάτι της προσωπικότητάς μου. Οπότε, το "φτου-κακό" για κάποιον, μπορεί να είναι το όραμα του άλλου. Και αυτή η διαφορά είναι και η γοητεία της συζήτησης. Ας μην αναλωθούμε σε πολεμικούς χαρακτηρισμούς και πόλεμο θέσεων. Όσο για το αν κρίνονται οι άνθρωποι από αυτά που λέγονται μόνο, θα συμφωνήσω μαζί σας. Όχι. Αλλά η συνέπεια των λόγων σας (παρακολουθώ συχνότατα το blogg, αν και δε νοιώθω την ανάγκη να εκφραστώ τις περισσότερες φορές) μού φάνηκε αρκετή για να προβώ σε αυτήν την εκτίμηση. Από τη στιγμή δε, που αποφάσισα και 'γώ να γράψω, θεώρησα δεδομένο ότι και τα δικά μου λόγια θα κριθούν.<BR/><BR/><BR/>Υ.Γ.: Λυπάμαι κ. Δήμου για την εκτός θέματος παρέμβαση, αλλά ελπίζω στην κατανόησή σας.άσκεποςhttps://www.blogger.com/profile/15690604584784624749noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1141853614053552102006-03-08T23:33:00.000+02:002006-03-08T23:33:00.000+02:00Δεν νομίζω πως είναι ανάγκη να παίζεις κούκλες, ρί...Δεν νομίζω πως είναι ανάγκη να παίζεις κούκλες, ρίχνεις σβόλους, να κάνεις κούνια και να χοροπηδάς στην τραμπάλα για να χαρακτηριστείς παιδί. Ούτε νομίζω πως θα με βλάψει μια βόλτα στο λούνα πάρκ ή μια διαδρομή με το rollercoaster…. Τραγικό ενδεχομένως θα ήταν να πηγαίνω κάθε μέρα, πράγμα αδύνατον, για μένα τουλάχιστον.<BR/><BR/> Και πως προσδιορίζεται τελικά η διασκέδαση? Ανάλογα με την ηλικία?Dormammuhttps://www.blogger.com/profile/17241830551602499418noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1141851121989284682006-03-08T22:52:00.000+02:002006-03-08T22:52:00.000+02:00Βρεθήκαμε, έναν καιρό, στο πανεπιστήμιο του Luton....Βρεθήκαμε, έναν καιρό, στο πανεπιστήμιο του Luton. Και κάποιος είχε την ιδέα να πάμε στο Λούνα Πάρκ και να πάρουμε εκείνο το βαγόνι που ανεβαίνει στα ουράνια, πέφτει σε γκρεμό, εκσφενδονίζεται προς το κενό για να στρίψει ξαφνικά πλάγια και να βρεθεί ανάποδα με διαολεμένη ταχύτητα. <BR/><BR/>Ουρλιαχτά, φωνή, κακό..είπαμε:"εδώ θ΄ αφήσουμε τα κόκκαλά μας!" και πώς "αν τη τη βγάλαμε απόψε καθαρή, τίποτε δε θα μας ξανατρομάξει πια". Γιατί αν και σκηνοθετημένη η διαδρομή, υπήρξε ανεπανάληπτα τροματική. ΈΤσι νομίζαμε... <BR/><BR/>Κι όταν επιστρέψαμε, αρχίσαμε να βάζουμε σε τάξη τη ζωής μας. Μόνο που η αληθινή ζωή δεν είναι Λούνα Πάρκ κι ουτε πας γυρεύοντας για αξέχαστες συγκινήσεις με εισιτήριο.<BR/><BR/>Και μπήκαμε στο αληθινό βαγόνι της ζωής χωρίς εισίτήριο. Και από μια στροφή, έπεφτε κι ένας, και από μια κατηφοριά, γρεμιζόταν άλλος. <BR/><BR/>Αχ και να γυρνούσε ο χρόνος πίσω, να ξαναπηγαίναμε στο Luton και να μέναμε σ΄ εκείνο το απρόβλεπτο σκηνοθετημένο, τρομακτικό τρεχαλητό, για πάντα, όλοι μας, όπως τότε, χωρίς καμιά απώλεια!<BR/><BR/>Με αγάπη<BR/><BR/>Παράγραφοςparagrafoshttps://www.blogger.com/profile/03555854234064072354noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1141849770388632562006-03-08T22:29:00.000+02:002006-03-08T22:29:00.000+02:00Fwthnh, ευχαριστώ. Κάτι μου λέει, όμως, ότι το όνο...Fwthnh, ευχαριστώ. Κάτι μου λέει, όμως, ότι το όνομα Σαλαμίνα στην παραλία της Θεσσαλονίκης, είναι τόσο ταιριαστό όσο το Λευκός Πύργος στο Τουρκολίμανο. Έτσι πληροφοριακά, από τα ονόματα των περιοχών μέχρι το κέντρο, μετράω τρία πατριωτικά ή ‘αντιτουρκικά’ (25ης Μαρτίου, Μπότσαρη, Ευζώνων), δύο χριστιανικά (Ανάληψη, ΧΑΝΘ), ένα βασιλικό (Γεωργίου, ενώ κι ο ίδιος ο δρόμος λέγεται Βασιλίσσης Όλγας), ένα ευρωπαϊκό (Φλέμιγκ) και δύο ουδέτερα (Σχολή Τυφλών, Φάληρο). Παραδέχομαι ότι το τελευταίο είναι αρχαίος αττικός δήμος (της Αιαντίδας φυλής ). <BR/><BR/>Τα ονόματα αυτά δημιουργήθηκαν μετά το 1912 (πάνω στην τότε Οδό Εξοχών, που ήταν ένας χωματόδρομος με αρχοντικά). Μόνο το Ντεπώ (‘αποθήκη’ στα γαλλικά) θυμίζει κάτι από την πολυπολιτισμική Θεσσαλονίκη – κι αυτό, τελευταία αποκαλείται Άγιος Ελευθέριος. <BR/><BR/>Κι εδώ κλείνω την αναφορά μου στη Θεσσαλονίκη, και σόρυ για την οικειοποίηση και κατάχρηση του χώρου.Yannis Hhttps://www.blogger.com/profile/05612980146862013091noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1141849428612098502006-03-08T22:23:00.000+02:002006-03-08T22:23:00.000+02:00Η πρώτη μου «επίσκεψη» σε Λούνα Πάρκ: Αυτό του Δαλ...Η πρώτη μου «επίσκεψη» σε Λούνα Πάρκ: <BR/>Αυτό του Δαλιανίδη, στην ασπρόμαυρη τηλεόραση γύρω στο 1977. <BR/>Πέντε κρίκοι, ένα τάλιρο…<BR/><BR/>το θυμάται κανείς??Dormammuhttps://www.blogger.com/profile/17241830551602499418noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1141846627433704602006-03-08T21:37:00.000+02:002006-03-08T21:37:00.000+02:00Θυμάμαι με συγκίνηση όταν (νομίζω ήταν το 1980) στ...Θυμάμαι με συγκίνηση όταν (νομίζω ήταν το 1980) στο λούνα πάρκ είχανε φέρει το pong(νομίζω έτσι το έλεγαν)το πρώτο ηλεκτρονικό παιχνίδι με την παύλα που πηγαινοερχότανε σε μία μικρή οθόνη.Αισθανθήκαμε ότι βιώναμε κάτι μοναδικό.Επιστημονική φαντασία για την εποχή.Δεν ξεκολούσαμε αν δεν τελείωναν τα χρήματα.vaggelis papavasiliouhttps://www.blogger.com/profile/11085143931906567193noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1141846385893732452006-03-08T21:33:00.000+02:002006-03-08T21:33:00.000+02:00Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.bidibishttps://www.blogger.com/profile/14015653296317714171noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1141845666387900522006-03-08T21:21:00.000+02:002006-03-08T21:21:00.000+02:00ΥΓ. Μόλις αντιλήφθηκα ότι η Σαλαμίνα είναι και ελλ...ΥΓ. Μόλις αντιλήφθηκα ότι η Σαλαμίνα είναι και ελληνικό νησί. Σημαδιακό: ποτέ δεν σκέφτηκα ότι τα δύο μπορεί να έχουν σχέση. Όταν μεγαλώνεις με τοπονύμια όπως Βίλα Αλατίνι, Βίλα Μπιάνκα, Καπάνι και Μοδιάνο, γιατί το Σαλαμίνα να είναι διαφορετικό;Yannis Hhttps://www.blogger.com/profile/05612980146862013091noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1141845227821476412006-03-08T21:13:00.000+02:002006-03-08T21:13:00.000+02:00Διόρθωση προς νέους Θεσσαλονικείς: Η Σαλαμίνα είνα...Διόρθωση προς νέους Θεσσαλονικείς: Η Σαλαμίνα είναι περιοχή (σημερινή Μπότσαρη). Εκεί βρισκόταν και το Λούνα Παρκ πριν 30 χρόνια. Μετά μετακόμισε στην παραλία - το Λούνα Παρκ, όχι η Σαλαμίνα. <BR/><BR/>Το παράξενο είναι ότι με το που μετακόμισε το Λούνα Παρκ, η περιοχή έπαψε να λέγεται Σαλαμίνα (τόσο ταυτισμένη ήταν μαζί του) και σήμερα λέγεται Μπότσαρη.<BR/><BR/>Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε από που προέρχεται το όνμα 'Σαλαμίνα' - σαν ιταλικό ή ισπανικό ακούγεται... Και βρίσκεται στην ίδια ευθεία με τις παλιές (προ 1945) γειτονιές των Εβραίων.Yannis Hhttps://www.blogger.com/profile/05612980146862013091noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1141843252545387682006-03-08T20:40:00.000+02:002006-03-08T20:40:00.000+02:00στην Αθήνα πήγα μιά φορά, μ' έπιασε το κεφάλι μου ...στην Αθήνα πήγα μιά φορά, μ' έπιασε το κεφάλι μου από τις φωνές, δεν ανέβηκα πουθενά, αλλά ζωγράφισα έναν αλλοπρόσαλλο πίνακα με χρώματα!!!<BR/>στο Πράτερ, πήγα από περιέργεια,αχανής ο χώρος, βαρέθηκα να περπατάω,έφυγα όταν μου έβαλε χέρι ένας Αυστριακός (μα γίνονται αυτά ΚΑΙ στην Αυστρία; ρώταγα και ξαναρώταγα μετά)raffinatahttps://www.blogger.com/profile/03292326376056588700noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1141843027781147922006-03-08T20:37:00.000+02:002006-03-08T20:37:00.000+02:00badlydrawnboy σύντροφε. το πρώτο λούνα παρκ, αν αν...badlydrawnboy σύντροφε. το πρώτο λούνα παρκ, αν ανοίξεις mega channel τώρα τώρα που είναι δύσκολοι καιροί, θα θυμηθείς ότι λειτούργησε στο Γράμμο. εκεί η Αριάνα Βελουχιώτη, έστησε τις ναρκοθετήσεις για την βιώσιμη ανάπτυξη της νεολαιίστικης ιταλοκυπριακής συνομοσπονδίας των λαθρομεταναστών βαμβακοπαραγών. το ΚΚΕ πρόδωσε την Αριάνα Βήττα, εκείνη το γύρισε ανάποδα το βινύλιο και ακούστηκε ο oscar wilde να ψιθυρίζει ότι ναι είναι η άγρια πλευρά του κομουνιστικού λύκου που τον συγκινεί. έτσι χάσαμε το τρενάκι της επιχειρηματικότητος. το παιχνίδι των ξενικών επενδύσεων το χάσαμε με χειρότερο τρόπο. εδώ έβαλε το χέρι της ο παράνομος κομουνιστικός μηχανισμός της Εκκλησίας της ελλάδος, με πρϊστάμενο τότε το Γιάννη Χειλλουδάκη. δηλαδή, είχαν ήδη καταφτάσει τα γερμανικά φύλα από το βορρά, για να μας βοηθήσουν να υψώσουμε τα ξύλινα τείχη και για να ενισχύσουν με καταλύτες και ηρωισμούς την αξέχαστη προσπάθεια αποσταλινοποίησης της ελληνικής πολεμικής μηχανής (μην ξεχνάς ότι ήταν η ελληνική νεολαία του 30 που καθιέρωσε το σκουλαρίκι) και σε εκείνη την κρίσιμη στιγμή εμφανίστηκε ο λαχειοπώλης του ουρανού με το τριαντάφυλλο και δίνοντας το σύνθημα: "η γη στους χωρικούς...και με σκουλαρίκι σας πάω...κάτω η καπιταλιστική ρωσική κυβέρνηση" προκάλεσε την αυτοκτονία της Έλλης Παππά αυτομάτως (σου θυμίζω: ο πόνος των Ανθρώπων και των υγρασιασμένων Πραγμάτων) και τα Ορφικά (με τον Καρυωτάκη να διαφημίζει κέλογκς νο μπρέινς). ήταν οι δύο που θα σήκωναν τον βιομηχανικό εξοπλισμό για να τον μεταφέρουν από τη μαρίνα του Μαρμαρά σε ένα οποιοδήποτε εστιατόριο που διαφημίζεται στο ραδιόφωνο. (και μπορείς να διαπιστώσεις ότι μεταδίδονται διαφημίσεις εστιατορίων και από το κρατικό ραδιόφωνο ακόμη!). τι ακολούθησε: οι Μοναχές στο Άγιο Όρος υποδέχθηκαν ως ελευθερωτές τα αμερικανάκια που ανάλαβαν τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη, εισήλθαν αυτοί βαθύτερα... βαθύτατα...εντός...και επί τα κοίλα μέρη...και είμαστε εδώ σε αυτό το γνώριμο εδώ με το ΚΚΕ να λογοκρίνει το google. μην αρνηθείς.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1141840731556977292006-03-08T19:58:00.000+02:002006-03-08T19:58:00.000+02:00Πραγματικά το Tivoli στην Κοπενχάγη και το Prater ...Πραγματικά το Tivoli στην Κοπενχάγη και το Prater στην Βιέννη είναι τα ωραιότερα Λούνα Παρκ που έχω δει.<BR/><BR/>Tassos Papadakis <BR/>"ΝΔ...δεν βλέπω να πιάνεις ούτε τα 50 σήμερα"<BR/><BR/>Aπό το πολύ να γράφεις για σινεμά βλέπεις τα σχόλια σαν εισιτήρια! Δεν είμαστε στην show business ούτε κυνηγάμε θεαματικότητες. Χαίρομαι όταν τα σχόλια είναι λιγότερα αλλά καλά. (Και αυθεντικά, Σαλτάρω - όχι επικολλήσεις!)<BR/><BR/>Πάντως συμφωνώ με τον Τ.Π. - όποτε πήγα σε παλιό "παραδοσιακό" σινεμά, μετάνιωσα. Τελικά ο κινηματογράφος είναι τεχνολογία - δεν είναι γαστρονομία.Nikos Dimouhttps://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1141837251201645812006-03-08T19:00:00.000+02:002006-03-08T19:00:00.000+02:00tassos_papadakis said ‘Α ξέχασα. Τα περί "νεο(;)-φ...tassos_papadakis said ‘Α ξέχασα. Τα περί "νεο(;)-φιλελεύθερης οπτικής". Κοιτάξτε.<BR/>Μην "κολλάτε" σε θέματα που σας έμαθαν κάποιοι άλλοι να "κολλάτε" - ο τάδε είναι το ένα, ο δείνα είναι το άλλο -φτού κακό!(και μετά να τα κολλάτε στους άλλους). Οι άνθρωποι δεν κρίνονται ούτε από αυτά που λένε, ούτε από αυτά που λένε πως τάχα εκπροσωπούν -αυτό μόνο στην Ελλάδα γίνεται.’<BR/><BR/>Έχεις απόλυτο δίκαιο Τασσο. Αυτή η καραμέλα περί νεοφιλελευθερισμού υπάρχει μόνο στην Ελλάδα και χρησιμοποιείται από την πλειοψηφία με σκοπό να αποδυναμώσουν τα επιχειρήματα των ανθρώπων που σκέφτονται διαφορετικά. Σκέφτεσαι διαφορετικά; Άρα είσαι νεοφιλελεύθερος. Κάτι σα σατανάς δηλαδη.<BR/><BR/>Η επιχειρηματικότητα και οι ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα θεωρούνται εγκλήματα. Αυτό συμβαίνει διότι έχει επικρατήσει πλήρως ο ιδεολογικός λόγος του ΚΚΕ και της Εκκλησίας (Σε πολλά πράγματα ταυτίζονται απόλυτα). <BR/><BR/>Με αφορμή το σημερινό θέμα του μπλογκ και τα multiplex προσπαθώ να φανταστώ τι θα γινότανε σε περίπτωση που κάποιοι επιχειρούσαν να δημιουργήσουν ένα amusement park, τύπου Disneyland, στην Ελλάδα. Υποψιάζομαι ότι θα είχε εκδηλωθεί ένα κύμα αντιδράσεων από αριστεριστές, οικολόγους, διανοούμενους, τοπικές κοινωνίες (αυτές ξεσηκώνονται εύκολα), εφημερίδες και (θαυνμα, θαυμα!!!) εκκλησία.bidibishttps://www.blogger.com/profile/14015653296317714171noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1141836188838847822006-03-08T18:43:00.000+02:002006-03-08T18:43:00.000+02:00"οι φωτεινές επιγραφές είναι φρικτές έτσι που σβήν..."οι φωτεινές επιγραφές είναι φρικτές έτσι που σβήνουν και ανάβουν σαν διαταγές στρατιωτικές σαν κομπρεσέρ που το μυαλό μου σκάβουν..."Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1141835895605652692006-03-08T18:38:00.000+02:002006-03-08T18:38:00.000+02:00Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1141834727219289102006-03-08T18:18:00.000+02:002006-03-08T18:18:00.000+02:00Μεγάλε το κείμενο το ξέρω απ´ έξω: "Ζεμφύρα ή Το μ...Μεγάλε το κείμενο το ξέρω απ´ έξω: "Ζεμφύρα ή Το μυστικόν της Πασιφάης", του Ανδρέα Εμπειρίκου βεβαίως. Αλλά αυτό είναι από τσίρκο..Εγώ θυμήθηκα τις φωτό του Atget. Είχε τραβήξει κάμποσες φωτογραφίες με θέμα το λούνα παρκ. Αλλά από εκείνες (όσες θυμάμαι),σε αντίθεση με αυτές του μπλογκ, έλειπε εντελώς το ανθρώπινο στοιχείο. Επιπλέον, ήταν ασπρόμαυρες.<BR/>Σχεδόν κάθε καλοκαίρι η παιδική μου παρέα των καλοκαιριών επισκέπτεται τουλάχιστον μια φορά ένα λούνα παρκ (τα πανηγυριότικα είναι μια χαρά). Συνήθως παίζουμε στα συγγρουόμενα. Κάποιοι έχουν ενοχλήσεις στα γόνατα, εμένα με ταράζει η μέση μου σε κάθε πρόσκρουση, αλλά δεν το βάζουμε κάτω. <BR/><BR/>Παρατήρηση: νομίζω ότι και τα λούνα παρκ ταιριάζουν περισσότερο στους μεγάλους, άλλωστε μεγάλοι τα κατασκευάζουν. Κινδυνεύω να χαρακτηριστώ μαντράχαλος;christoforoshttps://www.blogger.com/profile/00286331143658286034noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1141833665453965582006-03-08T18:01:00.000+02:002006-03-08T18:01:00.000+02:00Πολλή Θεσ/νικη σήμερα και μου θύμησαν τα παιδικά μ...Πολλή Θεσ/νικη σήμερα και μου θύμησαν τα παιδικά μου χρόνια στη ΔΕΘ και στη Σαλαμίνα, τις βόλτες στην παραλία. Να είστε καλά καρντάσια!<BR/>Τα χρόνια πέρασαν, στο μέσον της ηλικίας πια κανένα απολύτως ενδιαφέρον δεν μου προξενούν τα Λ.Π. Ίσως η αίσθηση του πρόχειρου και της αρπαχτής που μου αφήνουν οι κάποιες κατασκευές που επισκέφτηκαν την περιοχή μου (Νέα Μάκρη), ίσως το καθημερινό τρέξιμο ποιός ξέρει. Ούτε αετό δεν έφτιαξα φέτος, με άλλοθι ότι μεγάλωσαν πια τα παιδιά. Μάλλον χρειάζομαι διακοπές.BeeHappyhttps://www.blogger.com/profile/12359045871099657998noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1141829037868547542006-03-08T16:43:00.000+02:002006-03-08T16:43:00.000+02:00ΡΙΚΑ ΒΑΓΙΑΝΝΗNERONEΟ καθείς έλεγε ό,τι τού κατέβαι...ΡΙΚΑ ΒΑΓΙΑΝΝΗ<BR/><BR/>NERONE<BR/><BR/>Ο καθείς έλεγε ό,τι τού κατέβαινε.<BR/><BR/>Κάποιος επανελάμβανε συνεχώς τήν λέξιν «ορμαθός».<BR/><BR/>Ένας άλλος έλεγε, με έμφασιν:<BR/>«Ω άνδρες Αθηναίοι!»<BR/><BR/>Ένας τρίτος επέμενε να ακουσθή η φράσις του:<BR/>«Οι φορτοεκφορτωταί και οι μονομάχοι εστασίασαν... Οι φορτοεκφορτωταί και οι μονομάχοι εστασίασαν...»<BR/><BR/>Μία ομάς εξάλλων ανθρώπων, εκραύγαζε:<BR/>«Πόπλιος Κορνήλιος Σκιπίων! Σκιπίων ο Αφρικανός!»<BR/><BR/>Οι λίκτορες εστράφησαν και εφώναξαν:<BR/>«Σκασμός!»<BR/><BR/>Ο κόσμος απήντησε:<BR/>«Σκατά!»<BR/><BR/>Η χλαλοή που επηκολούθησε ήτο μεγάλη.<BR/><BR/>Αίφνης, έγινε κάτι που εξέπληξε το μέγα πλήθος, το οποίον κατέκλυζε απ’ το πρωί το Κολοσσαίον.<BR/><BR/>Γυμνή, με τα μαλλιά της περίτεχνα κτενισμένα και στολισμένα μέ υακίνθους, εισήλθεν εις τόν στίβον, επί άρματος συρομένου από δώδεκα παρθένους τών ανατολικών επαρχιών, ορθία, φιλομειδής και ωραία, η αυτοκράτειρα Ποππαία. Τα χείλη της και οι ρώγες τών μαστών της ήσαν βαμμένα μέ αίμα, και στα μαλλιά της τής ήβης της ελεύκαζαν ανθοί πορτοκαλαίας.<BR/><BR/>Ο λαός εκραύγαζε και εβόα.<BR/><BR/>Εγώ, όρθιος στην κερκίδα μου, εφώναζα:<BR/>«Χαίρε Ποππαία!»<BR/><BR/>Την ίδια στιγμή, η πύλη τών θηρίων ήνοιξε και ώρμησε στον στίβον δεύτερον άρμα, μεγαλείτερον και βαρύτερον από το πρώτον. Το άρμα τούτο, το έσερναν έξι λεοντάρια τού Άτλαντος και τής Νουβίας, που τα ηνία του εκράτει ροδοστεφής ο Νέρων, γαλήνιος και θεϊκός, εν μέσω τών στόνων και τών οιμωγών, εν μέσω τών καιομένων εν τω στίβω χριστιανών!<BR/><BR/>Ο κόσμος, ενθουσιών, εζητοκραύγαζε και εβόα:<BR/>«Χαίρε Αύγουστε! Χαίρε Αυτοκράτωρ!»<BR/><BR/>Εγώ, από τήν θέσιν μου, όρθιος πάντοτε, τώρα εφώναζα:<BR/>«Χαίρε Καίσαρα! Χαίρε Χριστιανομάχε!»<BR/><BR/>Τότε ο Νέρων, εστράφη προς εμέ και ύψωσε τήν δεξιάν του.<BR/><BR/>Εκείνη την ώρα, κόντεψα να τρελαθώ. Ο αυτοκράτωρ Νέρωνας είμουν εγώ!Anonymousnoreply@blogger.com