tag:blogger.com,1999:blog-20431151.post113965664796654884..comments2023-09-10T11:04:33.386+03:00Comments on nikosdimou: Η εκδίκηση της ακοήςNikos Dimouhttp://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comBlogger120125tag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139823675404341852006-02-13T11:41:00.000+02:002006-02-13T11:41:00.000+02:00Καλημέρα κ. Δήμου! Τι κάνεις όταν χάνεις έστω και ...Καλημέρα κ. Δήμου! Τι κάνεις όταν χάνεις έστω και περιοδικά την καλή σου όραση? Εξ ιδίων κρίνω τ' αλλότρια και θα σας πω ότι αρχίζεις και εκτιμάς περισσότερο τις άλλες σου αισθήσεις και βασίζεσαι σ' αυτές. Το έζησα πριν από δέκα περίπου χρόνια και τότε εξετήμησα την όραση που απέμεινε, έστω και αποδυναμωμένη τότε. Κουράγιο αγαπητέ μου!Marialenahttps://www.blogger.com/profile/08388841820389605645noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139815974068205542006-02-13T09:32:00.000+02:002006-02-13T09:32:00.000+02:00Ο άνθρωπος είχε και έχει πάντα την ανάγκη επικοινω...Ο άνθρωπος είχε και έχει πάντα την ανάγκη επικοινωνίας με όλους τους τρόπους που ανακάλυπτε, κατά τη διάρκεια της μικρής ή μεγάλης του ιστορίας, της ύπαρξής του. Από τις φρυκτωρίες & τον μαρκόνι φθάσαμε στα φορητά τηλέφωνα και τώρα στο διαδίκτυο. Προφανώς έπεται και συνέχεια, άγνωστο προς το παρόν πως θα εξελιχθεί, αλλά θα εξελίσσεται συνεχώς.<BR/>Καλημέρα σας συνοδοιπόροι.Caesarhttps://www.blogger.com/profile/05510333602054906876noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139811680170139872006-02-13T08:21:00.000+02:002006-02-13T08:21:00.000+02:00@fufutos (2:29πμ)Όντως ήμουν αιχμηρός και άδικος σ...@fufutos (2:29πμ)<BR/>Όντως ήμουν αιχμηρός και άδικος στα περί paretto στο post με τα 500+ σχόλια (δυστυχώς είχαν προηγηθεί και άλλα σχετικά σχόλια τότε και ξεσπάθωσα). Επί τη ευκαιρία ζητώ συγγνώμη για αυτό. Αυτή τη φορά πάντως, μάλλον παρεξηγήσατε εσείς εμένα.<BR/><BR/>Περί "πατρότητας" της "μουσικοδήγησης", νόμιζα πως ήταν εμφανές ότι ήθελα απλά να κάνω χιούμορ με τη ματαιότητα του originality στην εποχή της υπερπληροφόρησης (ότι κι αν σκεφτούμε, κάποιος, κάπου, κάποτε το έχει ήδη σκεφτεί).<BR/><BR/>Ουδόλως μου πέρασε από το μυαλό η "πατρότητα" του όρου ούτε άφησα καμιά αιχμή για τυχόν "υποκλοπή" ή "σφετερισμό" του. Θεώρησα απόλυτα φυσικό να το σκεφτήκατε κι εσείς (όπως και οποιοσδήποτε άλλος), χωρίς να έχετε διαβάσει το σχόλιό μου, το οποίο είχα αποσύρει στο μεταξύ.<BR/><BR/>Πέραν της παρεξήγησης που είχε γίνει τότε, δεν είχα παρεξηγήσει ξανά κάτι από τα γραφόμενά σας. Μάλιστα, όπως θα καταλάβατε και από τα σχόλιά μου σε αυτό το blog είχα και τη διάθεση να ανοίξω συζήτηση στα πολύ ενδιαφέροντα θέματα που θέσατε τόσο για τη ζωντανή μουσική όσο και για τον αναλογικό έναντι του ψηφιακού ήχου, τα οποία νομίζω ότι πυροδότησαν γόνιμο προβληματισμό.<BR/><BR/>Ελπίζω να μην υπάρχει κανένα πρόβλημα πλέον και με διάθεση για λίγο χιούμορ, ας πούμε ότι είμαστε πλέον "πάτσι" στις παρεξηγήσεις :)<BR/><BR/>Υ.Γ. Ευχαριστώ για τα καλά λόγια. Η εκτίμηση είναι αμοιβαία. Όλα τα σχόλια που έχετε κάνει (λίγα και καλά) σε αυτό το blog είναι ευγενικά και εύστοχα (χώρια που τυγχάνει να συμφωνώ κιόλας με αυτά).mickeyhttps://www.blogger.com/profile/05974379812275950880noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139790571968372572006-02-13T02:29:00.000+02:002006-02-13T02:29:00.000+02:00Ζητώ την κατανόηση του κ.οικοδεσπότη για μία προσω...Ζητώ την κατανόηση του κ.οικοδεσπότη για μία προσωπική αναφορά.<BR/>@κ.Mickey<BR/>Δεν είχα καμμία πρόθεση να "υποκλέψω" ή να σφετεριστώ τον όρο που εφηύρατε. Όταν έγραφα το σχόλιό μου χτές βράδυ ακολουθούσε αμέσως μετά το δικό σας. Βρήκα τον όρο εύστοχο και χρήσιμο και τον χρησιμοποίησα ακριβώς για να φαίνεται η αναφορά στο δικό σας σχόλιο που με παρακίνησε. Ούτε που μου πέρασε από το μυαλό ότι θα έδινα την εντύπωση ότι διεκδικώ την πατρότητα του όρου. Μάλλον έπρεπε να κάνω ακόμα μία αναφορά σε σας, δίπλα στη χρήση του όρου "που ήταν εντός εισαγωγικών.<BR/>Πάντως δεν είχα καμμία "κακή" πρόθεση. Συγχωρέστε με.<BR/>Με είχατε παρεξηγήσει και άλλη μία φορά σε παρελθόν post(περί Paretto ...) όπου επίσης δεν είχα καμμία κακή διάθεση - ειδικά απέναντί σας, επειδή εκτιμώ από την αρχή τα σχόλιά σας, τις γνώσεις σας και τη συμβολή σας στις συζητήσεις.<BR/>____<BR/>Σε περίπτωση που εξαντλήθηκε η μουσική και η ακοή.<BR/>Έχω διαβάσει επανειλημμένα ότι η αίσθηση με τις πιο έντονες "μνήμες" είναι η όσφρηση...FUFUTOShttps://www.blogger.com/profile/17021075874484593123noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139780406161604152006-02-12T23:40:00.000+02:002006-02-12T23:40:00.000+02:00Καληνύχτα Ν.Δ. και όνειρα γλυκά, χωρίς ...θολούρες...Καληνύχτα Ν.Δ. και όνειρα γλυκά, χωρίς ...θολούρες. Είχα γράψει κάποια ακόμα σχόλια για τη μουσική, αλλά δε σκοπεύω να τα ρίξω απόψε. Ίσως αύριο, αν το post παραμείνει. Θα μπορούσα πάντως να σχολιάζω για βδομάδες!<BR/><BR/>Εύχομαι σε όλους καλή βδομάδα και ...να προσέχετε τι γράφετε ;) Κυκλοφορούν φύλακες-άγγελοι!<BR/><BR/>Υ.Γ. Βάλτε καλού κακού κι ένα κόκκινο Χ σε κύκλο στο blog. Τουλάχιστον να μη λένε ότι δεν τους προειδοποιήσαμε :))mickeyhttps://www.blogger.com/profile/05974379812275950880noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139779649420699842006-02-12T23:27:00.000+02:002006-02-12T23:27:00.000+02:00Κλείνω το φως (και τον υπολογιστή...).Κλείνω το φως (και τον υπολογιστή...).Nikos Dimouhttps://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139779582214186342006-02-12T23:26:00.000+02:002006-02-12T23:26:00.000+02:00@reviewerΕλπίζω ο Λιάγκας του Star και ο Παυλόπουλ...@reviewer<BR/>Ελπίζω ο Λιάγκας του Star και ο Παυλόπουλος του Alter να μη θεωρούνται ως "διαμορφωτές συνειδήσεων και πολιτισμού". Αυτοί έχουν IQ ...φυστικιού - όχι ότι και οι άλλοι είναι αισθητά καλύτεροι ;)<BR/><BR/>Υ.Γ. Με έπιασε η κακία μου τώρα, αλλά δεν μπορώ άλλο πια. Ακόμα και πάλαι ποτέ στοιχειωδώς σοβαροί τηλε-άνθρωποι, έχουν καταντήσει ανδρείκελα στο όνομα της "εύκολης" τηλεθέασης. Έλεος!mickeyhttps://www.blogger.com/profile/05974379812275950880noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139778082406103642006-02-12T23:01:00.000+02:002006-02-12T23:01:00.000+02:00Σ;)))Να σημειώσω ότι δεν στρέφεται... εναντίον σας...Σ;)))<BR/><BR/>Να σημειώσω ότι δεν στρέφεται... εναντίον σας, το έγραψα πριν μάθω ότι πάτε για εγχείρηση, το πρωί της Τετάρτης. Το είχα τελείως ξεχάσει, και το θυμήθηκα απόψε.<BR/><BR/>Και πάλι τις καλύτερες ευχές μου για γρήγορη ανάρρωση και επιστροφή στο Φως.Μαύρος Γάτοςhttps://www.blogger.com/profile/18412252979721240449noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139777082978293382006-02-12T22:44:00.000+02:002006-02-12T22:44:00.000+02:00Mαύρε Γάτο - ωραίο το Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ ΤΟ ΦΩΣ - ...Mαύρε Γάτο - ωραίο το Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ ΤΟ ΦΩΣ - αλλά τι το ήθελες και το αφιέρωσες σε μένα που ψάχνω το δικό μου...<BR/><BR/>(Πλάκα κάνω. Ευχαριστώ. Άλλωστε πάω καλύτερα...).<BR/><BR/>Ώστε έτσι η ΝΕΤ. Καλά κάνω εγώ και δεν βλέπω ποτέ ειδήσεις από την Ελληνική Τηλεόραση.<BR/><BR/>Προβλέπω πάντως ότι ένα από τα επόμενα θέματα θα είναι η τεχνοφοβία των ελλήνων. Έχω γράψει αναρίθμητες φορές γι αυτό στα 12 χρόνια που αρθρογραφώ στο RAM και με εκπλήσσει το ότι τόσον καιρό υπάρχει ελάχιστη πρόοδος. Μάλιστα σε μία τελευταία έρευνα το 42% των νέων δήλωσε ότι δεν θα έπαιρνε υπολογιστή ακόμα κι αν του τον χαρίζανε...<BR/><BR/>Του διαβόλου πράγματα!Nikos Dimouhttps://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139775300059378402006-02-12T22:15:00.000+02:002006-02-12T22:15:00.000+02:00Και μετά απορούμε (και η κυβέρνηση μαζί - τρομάρα ...Και μετά απορούμε (και η κυβέρνηση μαζί - τρομάρα τους) γιατί είμαστε ουραγοί στη διείσδυση του Internet στα ελληνικά νοικοκυριά. Καλά που υπάρχουν και οι επιχειρήσεις, καθώς και κάποιοι τρελοί σαν κι εμάς, αλλιώς ούτε 1 στους 10.000 δε θα είχε σύνδεση.<BR/><BR/>Μετά από αυτό, σκέφτομαι πλέον πολύ σοβαρά να πάψω να βλέπω ΚΑΙ το δελτίο ειδήσεων της ΝΕΤ (τελευταία έχει αρχίσει να κάνει και άλλα "νερά"). Τα άλλα "δελτία" τα έχω χ@@@@να εδώ και πολύ καιρό - μόνο αν έχω όρεξη για χαβαλέ μπορεί να τα δω λίγο. Ίσως πρέπει να κόψω και την TV γενικώς. Θα ρίξω τα λεφτά σε 3-4 συνδέσεις DSL (ήδη έχω δύο), μπας και ανεβάσω το ποσοστό - μόνο μη με κλείσουν μέσα για "διαφθορά ανηλίκων" :))mickeyhttps://www.blogger.com/profile/05974379812275950880noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139774954472588312006-02-12T22:09:00.000+02:002006-02-12T22:09:00.000+02:00Nikos Dimou said... Μπα - σε μένα δεν παίρνει μ...Nikos Dimou said...<BR/><BR/> Μπα - σε μένα δεν παίρνει μπρος το αυτοκίνητο αν δεν είναι ανοικτή η μουσική...<BR/><BR/>Το έκανα και εγώ μεχρι που έμεινα μιά φορά από μπαταρία. Αμέλεια δική μου φυσικά (δεν έχω εμπιστοσύνη στα service και βαριέμαι τα after service service) οπότε την έπαθα.Από τότε και μετά όμως λόγω φοβίας βάζω μουσική μετά τι μίζα.Stavros P (isisdoros)https://www.blogger.com/profile/10245985967855467710noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139774625213725442006-02-12T22:03:00.000+02:002006-02-12T22:03:00.000+02:00@tassos papadakisΠιάσε κόκκινο!!!@tassos papadakis<BR/>Πιάσε κόκκινο!!!mickeyhttps://www.blogger.com/profile/05974379812275950880noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139774554235823692006-02-12T22:02:00.001+02:002006-02-12T22:02:00.001+02:00Μόλις πριν από πέντε λεπτά τελείωσε ένα "ρεπορτάζ"...Μόλις πριν από πέντε λεπτά τελείωσε ένα "ρεπορτάζ" στο δελτίο ειδήσεων της ΝΕΤ, σχετικά με τους κινδύνους που διατρέχουν οι ανήλικοι στο Διαδίκτυο. Από τους μεγάλους κινδύνους για τις τρυφερές ηλικίες θεωρήθηκαν τα blogs! Όπως αναφέρθηκε στο δελτίο, τα blogs γράφονται κυρίως από μοναχικά άτομα που θέλουν να καταγράψουν τις καθημερινές τους εμπειρίες. Μάλιστα "κατηγορήθηκε" κάποια ομογενής από την Αμερική ότι "εκθέτει" τα ανήλικα παιδιά της, επειδή δημοσίευσε στο blog της φωτογραφίες από κάποιες οικογενειακές εκδρομές!!!<BR/><BR/>Προφανώς ο όρος "μοναχικά" παρουσιάστηκε με αρνητική χροιά - εννοεί "επικίνδυνα" (Ν.Δ. τι ήθελες και είπες για τα 40 χρόνια μοναξιάς;) Και το "ρεπορτάζ" καταλήγει ότι θα πρέπει να εμπιστευτούμε τους λεγόμενους "αγγέλους του διαδικτύου" (έχουν γραφτεί αρκετά γι' αυτούς), οι οποίοι ψάχνουν καθημερινά για να βρουν sites και blogs με επικίνδυνο για τους ανήλικους περιεχόμενο. Μάλιστα νιώθουν υπερήφανοι που απέτρεψαν "επικείμενες" αυτοκτονίες παιδιών, τα οποία είχαν λάβει οδηγίες για το απονενοημένο διάβημα από κάποιο blog. Σαλτάρω, πρόσεχε! Σε βλέπω πίσω από τα κάγκελα του Κορυδαλλού :))<BR/><BR/>Υ.Γ. Έχουμε σαλτάρει τελείως μου φαίνεται. Η τρομοϋστερία των παραδοσιακών ΜΜΕ απέναντι στο Intenet έχει λάβει πλέον σουρεαλιστικές διαστάσεις. Έλεος!mickeyhttps://www.blogger.com/profile/05974379812275950880noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139773244866607552006-02-12T21:40:00.000+02:002006-02-12T21:40:00.000+02:00Μαύρε Γάτε,να στο χαλάσω λίγο;Θα το γύριζα κωμικό ...Μαύρε Γάτε,<BR/>να στο χαλάσω λίγο;<BR/>Θα το γύριζα κωμικό αλλάζοντας την τελευταία φράση μόνο:<BR/><BR/>"Τότε συνειδητοποίησα οτι πονούσαν τα αυτιά μου και τράβηξα το λαστιχάκι της μάσκας που είχα φορέσει για το φως"<BR/><BR/>Ελπίζω να μην μου κακιώσεις!!alombar42https://www.blogger.com/profile/06838088955961819699noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139772794258111122006-02-12T21:33:00.000+02:002006-02-12T21:33:00.000+02:00Αφιερωμένο στον Νίκο ΔήμουΤο έγραψα την περασμένη ...Αφιερωμένο στον Νίκο Δήμου<BR/>Το έγραψα την περασμένη Τετάρτη<BR/>μέσα στον ύπνο μου<BR/><BR/><BR/>Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ ΤΟ ΦΩΣ<BR/><BR/>Ξύπνησα αλαφιασμένος, απότομα, από έναν ύπνο βαθύ, χωρίς όνειρα. Η καρδιά μου χτυπούσε έντονα.<BR/><BR/>Βρέθηκα μέσα σε ένα άφεγγο, παράξενο, απόλυτο σκοτάδι.<BR/><BR/>"Περίεργο", σκέφτηκα, τι ώρα να είναι, ακόμα δεν ξημέρωσε; Θα χτύπησε λάθος το ξυπνητήρι"<BR/><BR/>Ψαχούλεψα στα σκοτεινά και βρήκα τον διακόπτη του λαμπατέρ. Τσικ. Τσακ. Τσικ. Τσακ. Τσικτσακ. Τίποτα. Νύχτα.<BR/><BR/>"Περίεργο", σκέφτηκα, θα κάηκε η λάμπα.<BR/><BR/>Σηκώθηκα, και ψηλαφώντας, έφτασα ως τον διακόπτη του τοίχου. Κλικ. Κλακ. Κλικ. Κλακ. Κλικκλακ. Κλικκλακ. Πάλι τίποτα.<BR/><BR/>"Περίεργο", σκέφτηκα, δεν μπορεί, θα έπεσε η ασφάλεια.<BR/><BR/>Ψηλαφητά, σχεδόν μπουσουλώντας, σκουντουφλώντας πάνω σε διάφορα αντικείμενα, έφτασα ως τον πίνακα με τις ασφάλειες. Άνοιξα το πορτάκι, και τις ψηλάφησα, μία μία. Δεν είχε πέσει καμμία.<BR/><BR/>"Περίεργο", σκέφτηκα, θα κόπηκε το ρεύμα. Αναρωτήθηκα αν πλήρωσα τον τελευταίο λογαριασμό. Θυμόμουν αμυδρά ότι ναι, τον είχα πληρώσει.<BR/><BR/>Κατευθύνθηκα στα τυφλά προς την κουζίνα, με τα χέρια απλωμένα, τοίχο τοίχο. Βρήκα το ντουλαπάκι με τον φακό. Το άνοιξα. Βρήκα τον φακό. Κλικ. Κλακ. Κλικκλακ. Πάλι τίποτα.<BR/><BR/>"Περίεργο", σκέφτηκα, θα τελείωσαν οι μπαταρίες, κι όμως, τις άλλαξα προχτές που πήγα στο σ-μ. Μάλλον θα τον ξέχασα αναμμένο.<BR/><BR/>Θυμήθηκα πως είχα κάτι σπίρτα σε ένα συρτάρι. Ψαχουλεύοντας τα βρήκα, και προσπάθησα ν'ανάψω ένα. Χριτς. Χρρριτς. Χρρρρρριτς. Πάλι τίποτα.<BR/><BR/>"Περίεργο, σκέφτηκα, θα πήραν υγρασία”.<BR/><BR/>Με χίλια ζόρια έφτασα ως την μπαλκονόπορτα. Φρρρτ, παραμέρισα τελείως τις κουρτίνες, με μιαν απότομη κίνηση. Μαύρη μαυρίλα.<BR/><BR/>"Περίεργο, σκέφτηκα, δεν θυμάμαι να κατέβασα το στόρι. Βρήκα τον ιμάντα στο πλάι, κρρρτς, κρρρρρτς, κρρρρρρρρτς, ανέβασα το στόρι βίαια ως τον τερματισμό του, με κίνδυνο να το καταστρέψω. Τίποτα. Έξω, μαύρη μαυρίλα. Ούτε τα κίτρινα φώτα του δρόμου, ούτε κάποιο φως από τις απέναντι πολυκατοικίες, Απόλυτο σκοτάδι.<BR/><BR/>Άνοιξα την μπαλκονόπορτα και βγήκε προσεκτικά στο μπαλκόνι. Το καλοκαιρινό αεράκι με ξάφνιασε με την δροσιά του. Οι ήχοι μιας πόλης που ξυπνά έφτασαν πιο καθαροί στ'αυτιά μου. Όμως, ούτε το παραμικρό φως, πουθενά.<BR/><BR/>"Περίεργο, σκέφτηκα, θα έπαθε πάλι βλάβη το δίκτυο της ηλεκτροδότησης. Θυμήθηκα την τελευταία καταιγίδα, όταν κόπηκε το ρεύμα για δεκαπέντε ώρες. Άκουγα όμως καθαρά τους γνώριμους ήχους από αυτοκίνητα που μάρσαραν και κορνάριζαν, από φρένα που στρίγγλιζαν, ήχοι μιας έντονης κυκλοφορίας, όπως λογικά θα περίμενε κανείς, για ένα εργάσιμο πρωινό σαν αυτό, την ηχητική υπόκρουση ενός μποτιλιαρίσματος συνήθους και αναμενόμενου, σχεδόν κάθε πρωί, στην στριμωγμένη συνοικιακή πλατεία.<BR/><BR/>"Πολύ περίεργο, σκέφτηκα, τι έπαθαν όλα τα αυτοκίνητα, χάλασαν όλων μαζί τα ηλεκτρικά";<BR/><BR/>Θυμήθηκα κάτι ταινίες φαντασίας, με φανταστικά μυστικά υπερόπλα που είναι σε θέση να παραλύουν κάθε ηλεκτρικό ρεύμα σε μια τεράστια περιοχή. Γέλασα μέσα του με αυτό που σκέφτηκα, ΚΟΙΤΑ πού ταξιδεύει καμμιά φορά το μυαλό. Όμως κι αυτοί οι οδηγοί, σκέφτηκε, πώς κυκλοφορούν χωρίς να βλέπουν, μέσα στο απόλυτο σκοτάδι, τι ανεύθυνοι που είναι οι άνθρωποι...<BR/><BR/>Κοίταξα προς τον εβένινο ουρανό. Έψαξε να βρω κάποιο φως, ένα αστέρι. Δεν τα κατάφερα, δεν βρήκε ούτε ένα. Αυτό δεν μού φάνηκε και τόσο περίεργο. Από καιρό είχε προσέξει ότι τ'αστέρια είχαν εξαφανιστεί από τον ουρανό της Πόλης. "Το νέφος, σκέφτηκα, μια μέρα θα μας πνίξει όλους". Όμως δεν υπήρχε στον ουρανό ούτε καν εκείνη η συνηθισμένη έντονη φωταύγεια, η αντανάκλαση της λάμψης της μεγαλούπολης των ανθρώπων. "Περίεργο, σκέφτηκα, θα πρόκειται για γενικευμένο μπλακάουτ".<BR/><BR/>Κάπως έτσι, χωρίς καλά καλά να καταλάβω τί τού συνέβαινε, μας κατάπιε το Έρεβος.<BR/><BR/><BR/><BR/>Μαύρος ΓάτοςΜαύρος Γάτοςhttps://www.blogger.com/profile/18412252979721240449noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139772258508597792006-02-12T21:24:00.000+02:002006-02-12T21:24:00.000+02:00Μπα - σε μένα δεν παίρνει μπρος το αυτοκίνητο αν δ...Μπα - σε μένα δεν παίρνει μπρος το αυτοκίνητο αν δεν είναι ανοικτή η μουσική...<BR/><BR/>Σαν κάτι Αμερικάνικα με τις ζώνες ασφαλείας...Nikos Dimouhttps://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139767505286560292006-02-12T20:05:00.000+02:002006-02-12T20:05:00.000+02:00@σαλτάρωΟ,τι δεν καταλαβαίνουμε, είτε το αποφεύγου...@σαλτάρω<BR/><BR/>Ο,τι δεν καταλαβαίνουμε, είτε το αποφεύγουμε (φοβούμενοι) είτε το ερωτευόμαστε (γοητευμένοι - μα πώς το κάνει).<BR/><BR/>Για όλα υπάρχει μια γεωμετρία :)alombar42https://www.blogger.com/profile/06838088955961819699noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139767352599022522006-02-12T20:02:00.000+02:002006-02-12T20:02:00.000+02:00@MickeyΜια φορά έχω "τρακάρει" στη ζωή μου κι έφτα...@Mickey<BR/><BR/>Μια φορά έχω "τρακάρει" στη ζωή μου κι έφταιγα: ακούμπησα τον προπορευόμενο, κινούμενος με 5-10 χλμ στην κίνηση, έχοντας αφεθεί στη μουσική και στη συνοδηγό...<BR/>Από τότε απλώς έμαθα να αγνοώ την τυχόν μουσική (που πια σπάνια βάζω στην πόλη).alombar42https://www.blogger.com/profile/06838088955961819699noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139767280421020672006-02-12T20:01:00.000+02:002006-02-12T20:01:00.000+02:00μία κοπέλα είναι πασμός...φέρνει όλες τις άλλες......μία κοπέλα είναι πασμός...φέρνει όλες τις άλλες...γιατί τα κοριτσάκια αναρωτιούνται: "τι του βρίσκει αυτή άραγε! να τρέξω να διαλευκάνω το μυστήριο, θα τρέξω!". και δεν είναι κ α θ ό λ ο υ απαραίτητο να είσαι ελύτης, μικ τζάγκερ, τζακ αντεροβγάλτης. όποιος δεν ακούσει το δίσκο "θέλεις" του ΛεΠά...Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139767013818751402006-02-12T19:56:00.000+02:002006-02-12T19:56:00.000+02:00@alombar42Και στα μεγάλα μποτιλιαρίσματα συνίστατα...@alombar42<BR/>Και στα μεγάλα μποτιλιαρίσματα συνίσταται. Μετατρέπει την ταλαιπωρία σε απόλαυση! Όντως στην κίνηση της πόλης δεν μπορείς να νιώσεις τη "χορογραφία". Αλλά σε αυτή την περίπτωση δεν έχουμε οδηγική απόλαυση, οπότε η μουσική αποτελεί πιο πολύ "παρηγοριά".mickeyhttps://www.blogger.com/profile/05974379812275950880noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139766251292741792006-02-12T19:44:00.000+02:002006-02-12T19:44:00.000+02:00Να θεωρώ δηλαδή εαυτόν τυχερό που με ένα acer των ...Να θεωρώ δηλαδή εαυτόν τυχερό που με ένα acer των 600κάτι ευρώ δεν ακούω απολύτως τίποτα (δεν κάνει για παιχνίδια αλλά για τη δουλειά μου είναι μια χαρά - με ένα εξωτερικό σκληρό που ανοίγει όταν χρειάζεται). Το πολύ να ακουστεί ένα τσικ του δίσκου, όταν αποφασίσει να λειτουργήσει...<BR/><BR/>Να πάω και στην άλλη άκρη του φάσματος. Μέσα στα πολλά ντεσιμπέλ ενός μπαρ (ή μιας πρώην ντισκοτέκ), αισθανόμουν μια απίστευτη ησυχία, ίσως και μοναξιά.<BR/>Επεκτείνοντας, μερικές φορές, η ανάμιξη με το πλήθος, το να αφήνεσαι, ισοδυναμεί (έστω, σχεδόν) με την απόλαυση μιας ερημικής παραλίας.<BR/><BR/>Κάτι μικρό ακόμη: μουσική και αυτοκίνητο (ίσως ένσταση).<BR/>Μόνο στις διακοπές σε χαλαρές διαδρομές καταφέρνω να απολαύσω και μουσική και οδήγηση. Σε επαρχιακούς άδειους δρόμους, σε χωματόδρομους, σπάνια και σε άδεια εθνική. Οπου αλλού, νομίζω οτι είναι ασύμβατα αυτά τα δυο. Εως και επικίνδυνος συνδιασμός.alombar42https://www.blogger.com/profile/06838088955961819699noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139765283609528422006-02-12T19:28:00.000+02:002006-02-12T19:28:00.000+02:00Α ναι ξέχασα και τον θόρυβο! Εχω ξοδέψει μικρές πε...Α ναι ξέχασα και τον θόρυβο! Εχω ξοδέψει μικρές περιουσίες για αθόρυβα ψυκτικά συστήματα υπολογιστή - δεν ανέχομαι κανένα βουητό ή σφύριγμα ανεμιστήρα. Και οι φορητοί δεν είναι όλοι αθόρυβοι - ξέρω μερικούς που σου κάνουν τα νεύρα κουρέλι... <BR/><BR/>Πίεσα το RAM να βάλει στα τεστ και μέτρηση ντεσιμπέλ (όπως και το HiTech για τους βιντεοπροβολείς...)Nikos Dimouhttps://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139764992123949382006-02-12T19:23:00.000+02:002006-02-12T19:23:00.000+02:00alombar42, ποτέ δεν μπορούσα να δουλεύω με μουσική...alombar42, ποτέ δεν μπορούσα να δουλεύω με μουσική υπόκρουση. Ακόμα και η απρόσωπη μουσική (τύπου ανελκυστήρα ή σουπερμάρκετ) με ενοχλεί. <BR/><BR/>Ιδιαίτερα όμως μου είναι αδύνατο να κάνω κάτι άλλο, όταν ακούγεται καλή και απαιτητική μουσική. Είτε αφοσιώνομαι σε αυτήν είτε - αν πρέπει οπωσδήποτε να κάνω το κάτι άλλο - την κλείνω.Nikos Dimouhttps://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139764131747562412006-02-12T19:08:00.000+02:002006-02-12T19:08:00.000+02:00nikosdimou ''αν είχα καινούργιο αμάξι ή γκόμενα - ...nikosdimou ''αν είχα καινούργιο αμάξι ή γκόμενα - δεν θα σκεπτόμουν ποτέ να πάω να τα επιδείξω. Ίσα ίσα που έμαθα τα πολύτιμα και ωραία πράγματα στη ζωή μου να τα κρύβω...'' <BR/>Τα μπαρ καλωs η κακωs σημερα ειναι ο κοινοs τοποs συναντησηs των νεων και οχι μονο,Το μεροs που κλεινονται ραντεβου,και γινοντασι γνωριμιεs ,οι οποιεs χαρη στο αλκοολ που μειωνει τηs αναστολεs γινονται πιο ευκολεs.Νομιζω οτι Αν ειχαν πιο χαμηλη μουσικη ολα αυτα θα γινοταν καλυτερα γιατι η ενταση τηs σπαει νευρα.Συμφωνω με τον Νικο Δημου οτι τα πολυτιμα πραγματα καλο ειναι να κρυβονται ,αλλα τα καλα ρουχα χρειαζονται στο παιγνιδι του ερωτα το οποιο γινεται και μεσα στα μπαρ.residenthttps://www.blogger.com/profile/12226110735364273664noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139764021311674642006-02-12T19:07:00.000+02:002006-02-12T19:07:00.000+02:00Και μια ερώτηση-απορία.Κάποτε αφιοσιωνόμουν σε ένα...Και μια ερώτηση-απορία.<BR/><BR/>Κάποτε αφιοσιωνόμουν σε ένα θέμα (διάβασμα, δουλειά, κάτι) ακούγοντας μουσική. Σήμερα με τη μουσική συχνά ξεχνιέμαι και δεν μπορώ να αφοσιωθώ. Ακόμα και χωρίς μουσική, με αποσπούν οι ήχοι του δρόμου, του σπιτιού. Πήρα ένα φορητό και ανέχομαι την μικρή οθόνη, για να γλυτώσω τουλάχιστον από τον ήχο του υπολογιστή.<BR/><BR/>Φταίει ο... βαθμός αφοσίωσης που αυξήθηκε ή κάπου υπάρχει λάθος;alombar42https://www.blogger.com/profile/06838088955961819699noreply@blogger.com