tag:blogger.com,1999:blog-20431151.post113904628279972605..comments2023-09-10T11:04:33.386+03:00Comments on nikosdimou: Όχι στον πολυμαθή ηλίθιο!Nikos Dimouhttp://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comBlogger137125tag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1169591604148286162007-01-24T00:33:00.000+02:002007-01-24T00:33:00.000+02:00Το κείμενό σας, αγαπητέ κ. Δήμου, καλύπτει ΚΑΙ εμέ...Το κείμενό σας, αγαπητέ κ. Δήμου, καλύπτει ΚΑΙ εμένα, 100%, και πολύ ελάχιστα έχω να προσθέσω. Αφού μάλιστα... εγώ ο ίδιος τεμπέλιασα και διάβασα μόνο τα μισά περίπου σχόλια (λόγω Υπερφόρτωσης Πληροφορίας), θα ήταν αγενές να... απαιτώ να διαβάσουν οι άλλοι ΚΑΙ το δικό μου. Εν πάσει περιπτώσει, ιδού τα λίγα σημαντικά που με... καίνε, να σας τα πω:<BR/><BR/>1) Η Υπερφόρτωση Πληροφορίας, το αναδυόμενο νούμερο 1 πρόβλημα του πολιτισμού μας, έχει ΠΑΡΑ πολλές ασυνήθιστες επιπτώσεις σε όλους τους τομείς. ΠΟΛΥ καλά θίξατε την επίπτωσή του στην Παιδεία. ΑΚΟΜΗ δεν καταλάβαμε τις τρομακτικές επιπτώσεις του σε άλλους τομείς. (Μία απλή επίπτωση είναι δυνατότητα αφομοίωσης.. .σχολίων σε blog) :)<BR/><BR/>2) Ο προτεινόμενος από εσάς ανα-προσανατολισμός του δασκάλου από πηγή σε φίλτρο γνώσης, και των στόχων της παιδείας από συσσώρευση γνώσεων / υπακοή σε (Α)κριτική σκέψη και (β)ευαισθησία, είναι βεβαίως 100% σωστός! Γεννιέται όμως το ερώτημα, ΠΩΣ η κριτική σκέψη και η ευαισθησία θα εκτιμηθούν και / ή θα αξιοποιηθούν αντιστοίχως από τους... εργοδότες των νέων παιδιών, τη στιγμή που οι περισσότερες ανάγκες για εργασία... αφορούν χαμαλίκια (πάσης φύσεως).<BR/><BR/>3) Ειρωνεία της τύχης, αποτελεί το ότι η προηγούμενη επισήμανση (2) αντιστρέφει το χιλιοειπωμένο κλισέ "η τεχνολογία καλπάζει πιο γρήγορα από την ευαισθησία και τον πολιτισμό της ψυχής". Διότι το ΑΝΤΙΘΕΤΟ συμβαίνει. Δηλαδή, η τεχνολογία έχει δημιουργήσει ΗΔΗ τη δυνατότητα τεράστιας ανόδου σε ευαισθησία ΚΑΙ σε πολιτισμό ψυχής, αλλά... το πνεύμα (και η ιδεολογία κλπ) αδυνατεί να ανταποκριθεί στο κάλεσμα (που γέννησε η τεχνολογία).<BR/><BR/>Με το τελευταίο, ευελπιστώ ότι σας έδωσα και ένα σημαντικό ερέθισμα να το αναπτύξετε περαιτέρω. Δεν έχω αμφιβολία ότι θα αναφέρετε και... την πηγή! :)<BR/><BR/>Με εκτίμηση και σεβασμό<BR/>Γιώργος Α. ΣτάθηςOMADEONhttps://www.blogger.com/profile/07140248568802188115noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1142039435720237892006-03-11T03:10:00.000+02:002006-03-11T03:10:00.000+02:00Η κριτική σκέψη δεν μαθαίνεται, ασκείται. Όπως λέμ...Η κριτική σκέψη δεν μαθαίνεται, ασκείται. Όπως λέμε βουρτσίζω τα δόντια μου, ασκώ τις φυσικές μου ανάγκες, ανοίγω τα μάτια μου, βλέπω. Αν τη συνέδεα με κάποιο αίσθημα θα ήταν αυτό της γαλήνης. Αν αυτό είναι το ζητούμενο τότε δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να κάνουμε τόση φασαρία (υπολογιστές, ξένες γλώσσες, προσαρμογές, ενημερώσεις, φροντιστήρια κ.ο.κ.). Υποθέτω διότι δεν μας απασχολεί τόσο η κριτική διάθεση όσο η εξουσιαστική. Φαινόμενο συγγενές με εκείνο της χρηματιστηριακής μανίας. Όταν καταρρεύσει και αυτό το ταμπλό να δούμε τί θα το αντικαταστήσει.<BR/>Α, ειρήσθω εν παρόδω, δεν καταδικάζω την εξουσία, ίσα ίσα. Λέω απλά ότι η ματαιοδοξία του ανθρώπου είναι το μεγαλύτερό του μνημείο μέχρι σήμερα.Ισχύει προπαντώς για μας τους έλληνες/. Α, μόλις πρόσφατα σχετίστηκε (εν.η κριτική) με την ελευθερία.christoforoshttps://www.blogger.com/profile/00286331143658286034noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1140762366620220642006-02-24T08:26:00.000+02:002006-02-24T08:26:00.000+02:00δεν υπαρχει ελληνική παιδεία ούτε καν εκπαιδευση. ...δεν υπαρχει ελληνική παιδεία ούτε καν εκπαιδευση. υπαρχει μονο παραπαιδεια. επισης τα ελληνικα πανεπιστημια δεν εχουν πορους. η κριτικη δεν υπαρχει γιατι αντικαθισταται απο την τεχνη του γλυφειν, που αποδυκνειεται η καλυτερη μεθοδος ανελιξης σε ολους του τομεις. η κριτκη ειναι για τους βλακεςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139754197685868872006-02-12T16:23:00.000+02:002006-02-12T16:23:00.000+02:00ΝΔ,Κάτι υπήρχε στο βασικό post που με ενοχλούσε. Ο...ΝΔ,<BR/>Κάτι υπήρχε στο βασικό post που με ενοχλούσε. Οι δύο τελευταίες δεκαετίες είναι πιο συντηρητικές από τις δύο προηγούμενες... κι όμως, είναι οι δεκαετίες που θέριεψε το ίντερνετ παγκοσμίως. Οι μουλάδες έγιναν πιο φανατικοί, οι αμερικανοί πιο φονταμενταλιστές, η Ευρώπη πιο συντηρητική, ο ρατσισμός ανέβηκε.<BR/><BR/>Μιλάμε για περισσότερες επιλογές επικοινωνίας... Ο ελληναράς, όμως, στην καθημερινή του ζωή συναναστρέφεται με ελληναράδες – δεν ψάχνει το διαφορετικό και την πρόκληση. Ο θρησκόληπτος κάνει παρέα με θρησκόληπτους. Γιατί λοιπόν στην επικοινωνία του ίντερνετ να είναι διαφορετικά τα πράγματα; Φαίνεται πιο πιθανό ο ελληναράς να μπαίνει σε δικτυακούς τόπους που τον ντοπάρουν, που τον επιβεβαιώνουν. Άνθρωποι με παρόμοιες κοσμοθεωρήσεις (ή ‘κολλήματα’) θα είναι πιο εύκολο να βρεθούν, να συζητήσουν, ίσως και να οργανωθούν. Αυτό σημαίνει πως ίσως να έχουμε πολλούς παράλληλους δικτυακούς μονολόγους, όχι (δια)πολιτισμικούς διαλόγους.<BR/><BR/>Είναι μια απαισιόδοξη άποψη, αντίθετη με το βασικό post (που βέβαια, αναφερόταν στην παιδεία): «Το βασικό χαρακτηριστικό της αυριανής κοινωνίας θα είναι ο ανοιχτός χαρακτήρας της. Ανοιχτός για το καλύτερο και για το χειρότερο. Οι παραδοσιακές δομές, οι κατεστημένες τάξεις, οι ιεραρχίες, θα ανατρέπονται και θα αναθεωρούνται κάθε στιγμή. Η βασική απαιτούμενη αρετή για την επιβίωση θα είναι η κινητικότητα. Όσοι μένουν ακίνητοι θα καταποντίζονται. Ήδη ζούμε αυτή την εξέλιξη.»<BR/><BR/>Ο ρατσισμός, ο εθνικισμός, η θρησκοληψία, βρίσκονται στον αντίποδα της (διανοητικής) κινητικότητας. Αν και το post μιλάει για το χειρότερο... βλέπουμε να ενισχύονται ακριβώς τα απάγκια της ύπαρξης, τα κλειστά λιμάνια ασφάλειας. Και το παράδοξο παραμένει: ο κόσμος έγινε πιο συντηρητικός ενώ το ίντερνετ επεκτεινόταν.Yannis Hhttps://www.blogger.com/profile/05612980146862013091noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139411627932689052006-02-08T17:13:00.000+02:002006-02-08T17:13:00.000+02:00Πολύ σωστές οι απόψεις σας, Ελεωνόρα!Πολύ σωστές οι απόψεις σας, Ελεωνόρα!Nikos Dimouhttps://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139204854808865842006-02-06T07:47:00.000+02:002006-02-06T07:47:00.000+02:00Καλημέρα!Ετοιμάζω το νέο Post!Ωστόσο συγχαρητήρια ...Καλημέρα!<BR/><BR/>Ετοιμάζω το νέο Post!<BR/><BR/>Ωστόσο συγχαρητήρια για την ωραία συζήτηση. Έκπληξη ο καφριλέοντας. Αν είναι πράγματι 16χρονος μαθητής, βγάζω το καπέλο μου!<BR/><BR/>Blue Oji said... <BR/>Θα κάνω ξανά μία αναφορά για την αναγκαιότητα να συνδεθεί αυτό το blog με ένα φόρουμ<BR/><BR/>Eπαναλαμβάνω αυτό που είχα γράψει και στο προπερασμένο post. <BR/>Αν θέλετε εσείς η ο alombar42 ή ο Mickey ή όποιος άλλος να κάνετε κι ένα forum νικοδημουπολικόν - ξεκινήστε το μόνοι σας. Μπορεί και να σας επισκέπτομαι. Αν συενεπάγεται δαπάνες θα τα βρούμε. Εμένα το blog μου φτάνει και μου περισσεύει.Nikos Dimouhttps://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139183086640658112006-02-06T01:44:00.000+02:002006-02-06T01:44:00.000+02:00Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.johnkyrhttps://www.blogger.com/profile/14170127971955846971noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139178076576788912006-02-06T00:21:00.000+02:002006-02-06T00:21:00.000+02:00'Εξάλλου λόγω του καπιταλισμού τα εισιτήρια είναι ...'Εξάλλου λόγω του καπιταλισμού τα εισιτήρια είναι πολύ προσιτά και μπορεί ο καθένας να τους δει και να τους χαρεί από κοντά.'<BR/><BR/>Που είναι αυτός ο Καπιταλισμός να παω να τονε φιλήσω?<BR/><BR/>Η άρχουσα τάξη είναι αυτή που έχει φωνή. Και φερέφωνα φυσικά...MainMenuhttps://www.blogger.com/profile/01800736323425755276noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139177285039075682006-02-06T00:08:00.000+02:002006-02-06T00:08:00.000+02:00harry...πραγματικά, λιγότερο μένος για τον τόπο δε...harry...πραγματικά, λιγότερο μένος για τον τόπο δε θα έβλαπτε..<BR/><BR/>ΚαληνύχταPavloshttps://www.blogger.com/profile/03052390140183643166noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139177083568872122006-02-06T00:04:00.000+02:002006-02-06T00:04:00.000+02:00"στην Κορώνη" που ως γνωστόν βρίσκεται η Άρχουσα Τ..."στην Κορώνη" που ως γνωστόν βρίσκεται η Άρχουσα Τάξη ;-)libertarianhttps://www.blogger.com/profile/17413681736209634129noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139176386878846852006-02-05T23:53:00.000+02:002006-02-05T23:53:00.000+02:00αλλά όχι ότι έχουμε και απολαμβάνουμε Τέχνη από το...<I>αλλά όχι ότι έχουμε και απολαμβάνουμε Τέχνη από το διαδίκτυο.</I><BR/><BR/>:ο) Γιατί δεν έχουμε; Δεν μπορούμε να ακούσουμε ένα τραγούδι των Annihilator; Να δούμε έναν πίνακα του Giger; Μια παράσταση των Monty Python; Ναι ίσως η απόλαυση να μην είναι η ίδια με μια ζωντανή συναυλία ή παράσταση τους αλλά δεν μπορείς να τους απολαύσεις on demand όποτε θέλεις έτσι. Εξάλλου λόγω του καπιταλισμού τα εισιτήρια είναι πολύ προσιτά και μπορεί ο καθένας να τους δει και να τους χαρεί από κοντά. Άσε που δεν έχω ούτε τα χρήματα ούτε τον χρόνο να τρέχω κάθε τρείς και λίγο στο Λούβρο στο Παρίσι για να θαυμάσω τα εκθέματα. Το internet με τηλεμεταφέρει κατα κάποιο τρόπο ;-)<BR/><BR/><BR/><I>Η ΙΒΜ που μου αναφέρατε είναι το τσιράκι τους.</I><BR/><BR/>Ποιών; Η IBM είναι η IBM, το ότι κάποιοι από τους ιδιοκτήτες της έχουν την ίδια χρηματική επιφάνεια με κάποιους άλλους δεν τους κάνει αυτομάτως κολλιτάρια, τουναντίον. Η IBM είναι τσιράκι της Intel ή η Intel τσιράκι της IBM; Και η AMD που κολλάει; :-)<BR/><BR/><I>Και φυσικά θα πάρουν τον καλύτερο μόνο που τον καλύτερο θα τον διαλέξουν ανάμεσα στους σπόρους αυτής της άγνωστης σε εσάς άρχουσας τάξης.</I><BR/><BR/>ερρ <I>"The great virtue of a free market system is that it does not care what color people are; it does not care what their religion is; <B>it only cares whether they can produce something you want to buy</B>. It is the most effective system we have discovered to enable people who hate one another to deal with one another and help one another."</I> -Milton Friedman<BR/><BR/>Σε μια ελεύθερη Αγορά δεν σε συμφέρει να κάνεις διακρίσεις. Έτσι μειονεκτείς μπροστά στους ανταγωνιστές σου.<BR/><BR/><I>Δεν υπάρχει περίπτωση να προσλάβουν εσάς</I><BR/><BR/>Που το ξέρετε; Ο Linus Torvalds έχει μπάρμπα στην Κορώνη; Ο Steve Jobs και ο Bill Gates πως ξέφυγαν από αυτές τις σκοτεινές δυνάμεις και έφτασαν εκεί που είναι τώρα; Ιδιαίτερα σε αυτόν τον τομέα είναι που δεν χρειάζεσαι κανά τρομερό κεφάλαιο για να κάνεις κάτι. Με τις απαραίτητες γνώσεις (που μπορείς να αποκτήσεις και μοναχός σου) και έναν υπολογιστή μπορεί να κάνεις τρελά πράγματα... και μετά να κάνουν να οι εταιρίες για να σε πάρουν. (βλ. <A HREF="http://www.advanced.org/jaron/general.html" REL="nofollow">Jaron Lanier</A>)<BR/><BR/><I>η κοινωνία είναι χωρισμένη σε τάξεις. Ότι υπάρχουν μερικοί που είναι «προορισμένοι» για τα «καλούδια που ζητάει ο κόσμος»</I><BR/><BR/>Ίσως θα πρέπει να κάνετε λίγο update τις οικονομικές σας γνώσεις. Δεν είμαστε στο 1800. Η μεσαία τάξη αποτελεί το κυρίως σώμα των κοινωνιών μας και αυτή είναι ο κόσμος που εννοούσα. Η Αγορά προσπαθεί να ικανοποιήσει τις επιθυμίες κυριώς αυτής της τάξης.<BR/><BR/>Τέσπα έχουμε ξεφύγει από το θέμα. Εγώ πιστεύω ότι στο μέλλον τα Πανεπιστήμια θα υπάρχουν μονάχα ως χώροι χαβαλέ και κοινωνικοποίησης, όχι ως ναοί Γνώσης. Αυτή κυρίως θα μεταδίδεται <A HREF="http://www.mises.org/story/2013" REL="nofollow">μέσω Δικτύου</A>.libertarianhttps://www.blogger.com/profile/17413681736209634129noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139173690813572882006-02-05T23:08:00.000+02:002006-02-05T23:08:00.000+02:00Όλη αυτή η συζήτηση μου αφήνει μία γεύση ματαιότητ...Όλη αυτή η συζήτηση μου αφήνει μία γεύση ματαιότητας. Ειπώθηκαν πολλά αξιόλογα πράγματα, πολύτιμες εμπειρίες, προσωπικές καταθέσεις - ακόμα και χρήσιμες προτάσεις. Όμως, πρακτικά, δεν θα γίνει τίποτα. Οι άνθρωποι που κατευθύνουν την παιδεία στην ελλάδα (και δεν είναι οι πολιτικοί) παραμένουν στάσιμοι επί δεκαετίες. Φεύγουν οι μεν, συνταξιοδοτούνται και έρχονται οι νεότεροι που αποδεικνύονται κλώνοι των παλιών και λένε τα ίδια πράγματα.<BR/><BR/>Γίνονται επιτροπές που καταλήγουν σε σωστά και χρήσιμα συμπεράσματα (π. χ. η τελευταία υπό τον Θ. Βερέμη). Τα συμπεράσματα μπαίνουν σε ένα συρτάρι και ξεχνιούνται - ενώ αυξάνονται οι ώρες των αρχαίων ελληνικών (λες και έμαθε κανείς αρχαία στο σχολείο...). Ίσως φταίει η βροχή και η υγρασία - αλλά αισθάνομαι απογοητευμένος ακριβώς επιδή το επίπεδο του διαλόγου ήταν υψηλό...Nikos Dimouhttps://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139170305341861282006-02-05T22:11:00.000+02:002006-02-05T22:11:00.000+02:00Αποκλειστικός σκοπός του φροντιστηρίου είναι η προ...Αποκλειστικός σκοπός του φροντιστηρίου είναι η προετοιμασία των μαθητών για τις εξετάσεις. <BR/><BR/>Μπορεί και το σχολείο να κατατείνει σε αυτό, όμως υπάρχει περιθώριο, για όποιον θέλει, να "ξεφύγει". Το γιατί αυτοί που θέλουν είναι λίγοι, οφείλει να αναζητηθεί αλλού.<BR/><BR/>Όταν λοιπόν καλλιεργούνται - και ακολουθούνται - νοοτροπίες του τύπου "για να περάσεις στη σχολή που θές πρέπει, αξιωματικά, να πας σε φροντιστήριο", τότε ναι, φταίει.<BR/><BR/>Βέβαια, τώρα που το ξανασκέφτομαι, ίσως τελικά να μη φταίει το ίδιο το φροντιστήριο. Οι άνθρωποι τη δουλειά τους κάνουν. Φταίνε οι (censored) που τους πιστεύουν!<BR/><BR/>(Αλλο ένα repost λόγω λαθών. Συγγνώμη. Προσπαθώ πραγματικά να το ελέγχω, πάντα κάτι ξεφεύγει/)Pavloshttps://www.blogger.com/profile/03052390140183643166noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139169893583371772006-02-05T22:04:00.000+02:002006-02-05T22:04:00.000+02:00Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.Pavloshttps://www.blogger.com/profile/03052390140183643166noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139169294094085992006-02-05T21:54:00.000+02:002006-02-05T21:54:00.000+02:00Κάπου στην Αθήνα υπάρχει το ACS (American Communit...Κάπου στην Αθήνα υπάρχει το ACS (American Community School). Πρόκειται για ένα αγγλόφωνο ιδιωτικό σχολείο που λειτουργεί με αμερικάνικα πρότυπα και έχει πολύ υψηλά δίδακτρα. Το απολυτήριο λυκείου δεν αναγνωρίζεται από το ελληνικό κράτος, αλλά οι κάτοχοί του έχουν πρόσβαση στα αμερικάνικα πανεπιστήμια.<BR/>Φέτος στην 1η λυκείου φοιτούν και 10 έλληνες μαθητές με υποτροφίες από κάποιον ραδιοφωνικό σταθμό για όλες τις τάξεις του λυκείου. Κάποιοι από αυτούς συνεχίζουν, κάποιοι άλλοι τα παράτησαν και επέστρεψαν στα ελληνικά σχολεία. Η εμπειρία των παιδιών που συνεχίζουν είναι πολύτιμη για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα.<BR/>Νομίζω οτι η υπουργός παιδείας θα έπρεπε να βρει τα παιδιά αυτά και να συζητήσει μαζί τους επί πολλές ώρες για τις διαφορές του σχολείου αυτού με τα δικά μας. Τα συμπεράσματα που θα έβγαζε από μια τέτοια κουβέντα θα ήταν πολύτιμα.ο ψύχραιμοςhttps://www.blogger.com/profile/06736109334308305119noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139168816168396232006-02-05T21:46:00.000+02:002006-02-05T21:46:00.000+02:00jacobo, όντως στο φροντιστήριο είναι καλύτερα τα π...jacobo, όντως στο φροντιστήριο είναι καλύτερα τα πράγματα, αλλά εκτός από την (πανάκριβη) περίπτωση του ιδιαίτερου, υπάρχει κι εκεί "εξίσωση προς τα κάτω". Από προσωπική μου εμπειρία στην Τρίτη Λυκείου σε (πολύ) μεγάλο κεντρικό φροντιστήριο "θετικών επιστημών", όσοι θέλαμε κάτι παραπάνω και για να μάθουμε και για να έχουμε καλύτερη τύχη στις Πανελλαδικές, "φρενάραμε" εξαιτίας των πιο …αργόσχολων (για να το πω κομψά). Να μην αναφέρω ότι χρειαζόμουν και 2-3 ώρες για να πάω και να έρθω. Ευτυχώς, η προσωπική μελέτη (αλλά και η φωτογραφική μνήμη) με βοήθησαν περισσότερο. Μετά το πανεπιστήμιο πάντως (μεγάλη απογοήτευση κι αυτό), μπόρεσα να ασχοληθώ καλύτερα με αυτά που μάθαινα με το ζόρι και να τα αγαπήσω.<BR/><BR/>Ανέφερες ακόμα πως "Οι καλοί καθηγητές με τους μέτριους και κακούς παίρνουν ίδιο μισθό και έχουν την ίδια εξέλιξη." Αυτός είναι ακριβώς και ένας σημαντικός λόγος που ακόμα και οι καθηγητές που ξεκινούν καλά, "προσγειώνονται" κάποια στιγμή και "προσαρμόζονται" στην υπάρχουσα κατάσταση. Αν όμως μιλήσεις στους συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ για "αξιολόγηση" καθηγητών, θα βγάλουν σπυράκια. Η λέξη αποτελεί ταμπού στη "λέσχη των εκπαιδευτικών".mickeyhttps://www.blogger.com/profile/05974379812275950880noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139167225668458872006-02-05T21:20:00.000+02:002006-02-05T21:20:00.000+02:00ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ:Προκειμένου να …προπονηθούμε γι...ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ:<BR/>Προκειμένου να …προπονηθούμε για το μέλλον μας στην κοινωνία, στο σχολείο μαθαίνουμε τα παρακάτω - ως (πρωτάρηδες) μαθητές:<BR/><BR/>1) Να συγκεντρωνόμαστε πολλοί άγνωστοι (ονομάζονται συμμαθητές) στον ίδιο χώρο και να είμαστε υποχρεωμένοι να συνυπάρχουμε αρμονικά μαζί για 9 μήνες τουλάχιστον (συχνά πολύ περισσότερο). Θα είναι πολύ χρήσιμο στο μέλλον.<BR/>2) Να ρυθμίζουμε τη σχολική (και στη συνέχεια την υπόλοιπη) ζωή μας με μια παράξενη συσκευή που λέγεται "ρολόι". Αυτό θα είναι ΑΚΟΜΑ πιο χρήσιμο.<BR/>3) Να υπακούμε σε κάποιους άλλους άγνωστους, πρώτα στο σχολείο (καθηγητές, διευθυντές κλπ) και στη συνέχεια και σε άλλους τομείς της ζωής μας. Η ανυπακοή τιμωρείται αυστηρά.<BR/>4) Υπάρχουν κάποιοι "κανόνες", για τη διαμόρφωση των οποίων δεν είχαμε την παραμικρή συμμετοχή. Αν τους ακολουθούμε θα επιβραβευθούμε και θα "πάμε μπροστά". Αν όχι, θα μείνουμε στάσιμοι ή και θα τιμωρηθούμε.<BR/>5) Υπεύθυνοι για την τήρηση των κανόνων είναι οι άγνωστοι της παραγράφου (3). Εκείνοι <B>φυσικά</B> δεν είναι υποχρεωμένοι να τους τηρούν ούτε και να τους επιβάλλουν με τον ίδιο τρόπο σε όλους μας.<BR/>6) Πρέπει να συμφωνούμε με όσα μας διδάσκουν οι άγνωστοι της παραγράφου (3), ακόμα κι αν μας φαίνονται λάθος και δε χρειάζεται να αποζητούμε τον έλεγχο της ορθότητάς τους σε άλλες πηγές. Οι εξηγήσεις από μέρους τους δεν είναι απαραίτητες. Η συμφωνία μας με αυτά συνεπάγεται καλό βαθμό, η διαφωνία μας, κακό.<BR/>7) Πρέπει να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους υπόλοιπους αγνώστους της παραγράφου (1) και να προσπαθούμε να είμαστε καλύτεροι από αυτούς σε όσο περισσότερα σημεία μπορούμε (ειδικά στη βαθμολογία). Αν δεν τα καταφέρουμε, θα πρέπει να θεωρούμε τους εαυτούς μας "απροσάρμοστους", "καθυστερημένους" και "αποτυχημένους".<BR/>8) Πρέπει να ξέρουμε από νωρίς τι θέλουμε (ή τι μπορούμε) να γίνουμε όταν "μεγαλώσουμε", γιατί αν αποφασίσουμε τότε, θα είναι αργά. Γι' αυτό πρέπει να διαλέξουμε και κάποιο άλλο "σχολείο", ανώτερο από αυτό που είμαστε τώρα. Υπάρχει κι ένα μάθημα που λέγεται Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός που μας βοηθάει σε αυτό. Δίνει μάλιστα και κάποιες "πληροφορίες" για να ξέρουμε πως έχουν τα πράγματα (ή καλύτερα πώς είχαν πριν αρκετά χρόνια). Φυσικά, κανένας δε θα μας πει ότι μέχρι να τελειώσουμε τις σπουδές μας, όλα αυτά θα έχουν ανατραπεί. Μας ενημέρωσαν πάντως.<BR/>9) Οι γνώσεις είναι κάτι περίεργα πράγματα γραμμένα σε βιβλία από "σοφούς" ανθρώπους και πρέπει να τις μάθουμε όλες (ή τουλάχιστον όσες περισσότερες) μπορούμε. Δε χρειάζεται να αναρωτιόμαστε αν είναι σωστές (κάνουν οι σοφοί λάθη;), γιατί τις μαθαίνουμε ή σε τι θα μας χρησιμεύσουν. "Εκείνοι" ξέρουν καλύτερα…<BR/>10) Εκτός από τις γνώσεις στα βιβλία, δε χρειάζεται να ξέρουμε άλλα πράγματα. Η γυμναστική είναι για να παίζουμε (και να πάρουμε επιτέλους ένα καλό βαθμό), οι καλλιτεχνικές εκδηλώσεις για να μην κάνουμε μάθημα εκείνες τις μέρες και το εργαστήριο πληροφορικής για να κάνουμε ρεκόρ στο Counter Strike!mickeyhttps://www.blogger.com/profile/05974379812275950880noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139166102560892292006-02-05T21:01:00.000+02:002006-02-05T21:01:00.000+02:00Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.Pavloshttps://www.blogger.com/profile/03052390140183643166noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139165840724191152006-02-05T20:57:00.000+02:002006-02-05T20:57:00.000+02:00mickey: αν είναι ασυνείδητος ο πρώτος βαθμολογητής...mickey: αν είναι ασυνείδητος ο πρώτος βαθμολογητής, θα είναι ευσυνείδητος ο δεύτερος. θα ανταποκριθεί στο κράξιμο της αιωνιότητας. ο πολυμαθής ηλίθιος διαθέτει πολλά ψυχολογικά. μπάζει ψυχικώς και βαίνει στον ακάλυπτο.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139165192206913182006-02-05T20:46:00.000+02:002006-02-05T20:46:00.000+02:00ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΠΡΩΤΟ:Η διαφορά ανάμεσα σε έναν αποτυχη...ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΠΡΩΤΟ:<BR/><I>Η διαφορά ανάμεσα σε έναν <B>αποτυχημένο</B> και έναν <B>επιτυχημένο</B> είναι ότι ο πρώτος περιορίστηκε στην εκμάθηση όσων του πρόσφερε η εκπαίδευσή του, ενώ ο δεύτερος επιχείρησε να τα εφαρμόσει ή/και να τα ανατρέψει.</I><BR/><BR/>Ξέρω ότι ακούγεται κάπως δογματικό (φυσικά και υπάρχουν εξαιρέσεις), αλλά κάποτε πρέπει να μάθουμε (ειδικά οι μαθητές και φοιτητές) ότι η μοναδική αξία ενός πτυχίου είναι η απόκτηση ενός …άλλου (ανώτερης βαθμίδας), η προσέλκυση της προσοχής του HR Manager μιας εταιρείας στο βιογραφικό μας και …η πρόσληψη στο Δημόσιο. Στη συνέχεια πρέπει να αποδείξουμε "πόσα απίδια πιάνει ο σάκος" (εκτός από το Δημόσιο φυσικά).mickeyhttps://www.blogger.com/profile/05974379812275950880noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139164995728269202006-02-05T20:43:00.000+02:002006-02-05T20:43:00.000+02:00Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.mickeyhttps://www.blogger.com/profile/05974379812275950880noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139164868572903362006-02-05T20:41:00.000+02:002006-02-05T20:41:00.000+02:00Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.mickeyhttps://www.blogger.com/profile/05974379812275950880noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139164612781817012006-02-05T20:36:00.000+02:002006-02-05T20:36:00.000+02:00σχετικό-άσχετο:τελικά, ποιος τον σκότωσε τον Όμηρο...σχετικό-άσχετο:τελικά, ποιος τον σκότωσε τον Όμηρο;raffinatahttps://www.blogger.com/profile/03292326376056588700noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139164129336524642006-02-05T20:28:00.000+02:002006-02-05T20:28:00.000+02:00ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΡΙΤΗ:Σε συνέχεια της δεύτερης εμπειρίας ...ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΡΙΤΗ:<BR/>Σε συνέχεια της δεύτερης εμπειρίας (θα είμαι πιο σύντομος αυτή τη φορά), να αναφέρω τι έγινε και με τη διόρθωση του άλλου μαθήματος ("Τεχνολογία Επικοινωνιών"), το οποίο βασίζεται σε μια <B>πανάθλια</B> μετάφραση ενός παρωχημένου βιβλίου (μετρά πάνω από 15 χρόνια) πάνω στις επικοινωνίες (όχι μόνο τις ηλεκτρονικές). Σχετικά με αυτό, καθώς και με άλλα "δεινά" της πληροφορικής στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, μπορεί κανείς να ανατρέξει σε παλιά τεύχη του RAM όπου επί σειρά μηνών εξελισσόταν ένας ενδιαφέρον διάλογος μεταξύ του Νίκου Δήμου και των εμπλεκομένων (μαθητών, καθηγητών πληροφορικής, αρμοδίων του Υπουργείου κ.α.). Προτείνω μάλιστα στον Ν.Δ. να αναδημοσιεύσει τη σχετική αλληλογραφία στο site του. Από όσα γνωρίζω, δεν πρέπει να έχουν αλλάξει και πολλά από τότε.<BR/><BR/>Στα θέματα των εξετάσεων του μαθήματος υπήρχε ένα ερώτημα που είχε σαφώς λανθασμένη διατύπωση, με αποτέλεσμα να υπάρχει σύγχυση για τη βαθμολόγηση των απαντήσεων που είχαν δοθεί από τους μαθητές. Αρχικά ήρθε μια "οδηγία" στην οποία διευκρινιζόταν ποια απάντηση θεωρείται σωστή και ποια λάθος. Αν και πολλοί διαφωνούσαμε και προτείναμε να μη ληφθεί υπόψη το ερώτημα πανελλαδικά και να λήξει εκεί το θέμα, άλλος έχει το …μαχαίρι και προφανώς γι' αυτόν μεγαλύτερη αξία έχει η διαφύλαξη του κύρους των επιτροπών που βάζουν τα θέματα. Τέλος πάντων, βαθμολογήσαμε με βάση την οδηγία. Μετά από μερικές μέρες έρχεται ΝΕΑ οδηγία, στην οποία η "λανθασμένη" απάντηση της πρώτης οδηγίας πρέπει πλέον να θεωρείται "σωστή"!!! "Και τι θα γίνει με τα γραπτά που έχουμε ήδη διορθώσει με βάση την πρώτη;" αναρωτηθήκαμε εύλογα. Η απάντηση; "Δεν πειράζει, ότι έγινε έγινε, ας διορθωθούν τα υπόλοιπα γραπτά με βάση τη νέα οδηγία"!!! Αποφάσισα να κάνω τον άρρωστο για τη συνέχεια και να δώσω τέλος στη συμμετοχή μου σε αυτή την άθλια διαδικασία (φυσικά αυτό δε λύνει το πρόβλημα, αλλά ένιωθα απαίσια). Ήταν μια από τις πιο τραυματικές εμπειρίες της ζωής μου. Δυστυχώς, όταν ρώτησα πού μπορώ να απευθυνθώ για να διατυπώσω τα παράπονα και τις αντιρρήσεις μου, μου ξεκαθάρισαν ορθά κοφτά πως θα καταλήξουν στον γνωστό …κάλαθο. Λέτε να ήταν καλύτερα να πάω στον Μάκη; Κρίμα μόνο που κάποια παιδιά έχουν αυτοκτονήσει γι' αυτή την αθλιότητα :(mickeyhttps://www.blogger.com/profile/05974379812275950880noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-20431151.post-1139163593902882522006-02-05T20:19:00.000+02:002006-02-05T20:19:00.000+02:00Ένα πολύ ωραίο βιβλίο είναι το «Εμπειρίες μετάφρασ...Ένα πολύ ωραίο βιβλίο είναι το «Εμπειρίες μετάφρασης. Λέγοντας σχεδόν το ίδιο» του Umberto Eco (Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα). Πολύ ωραίο και το κεφάλαιο για τη μηχανική μετάφραση.ΙΣhttps://www.blogger.com/profile/13056830805147210389noreply@blogger.com